c
DE JEUGD-KOERIER
'I)
I SI 11
im am «I om door J. D. v. Exter"*^
Een rotstuin van eigen makelij
Hallo, Jongens en Meisjes
J
Een raak antwoord
Oplossing Prijsraadsel
LET OP!
Onze mededelingen
Wij
luisteren
naar....
De vlammende
Rakettoren
HET WELFARE-WERK
IN DE HOSPITALEN
ooori
tjeedd adema j§S'
Rudi en Doortje woonden in een
omgeving, welke nog altijd de sporen
van de oorlog droeg, in de vorm van
kale vlakten, waar vroeger bomen 't
landschap verlevendigden, en verniel
de huizen. Om strijd hadden de ouders
van de twee kinderen zich dankbaar
getoond, dat van hun huis wel alle
ruiten „gesneuveld" waren, maar de
muren nog stevig stonden. Direct na
hun terugkeer had het hele gezin zich
aan de arbeid gezet, karton verving
eerst glas, totdat eindelijk ook
't karton vervangen kon worden om
dat er glas beschikbaar kwam.
Maar al was hun huis bewoonbaar,
als Rudi en Doortje over de tuin
schutting keken, dan zagen ze niets
dan puin en nog eens puin, want de
huizen die er vroeger hadden gestaan
waren gedurende de oorlog herhaal
delijk door bommen getroffen, zodat
er letterlijk geen steen op de andere
bleef.
Rudi en Doortje waren niet de enige
kinderen, die maar al te vaak op de
puinhopen hun spelletjes speelden tot
dater werklieden kwamen, die
orde in de chaos schiepen omdat er
nieuwe huizen zouden komen.
„Kijk een Rudi, daar gaan die mooie
witte en gele stenen ook weg", riep
Doortje, die met haar broertje over
de schutting heen de werklieden ga
desloeg. „M'neer, m'neer", liet zij er
meteen op volgen, mogen wij wat van
die stenen uitzoeken?"
Ze kreeg haar zin, maar toen had
je moeten zien hoe dat ging. In een
ommezien hadden ze de mooiste ste
nen buit gemaakt en liepen hijgend
onder de zware vrachtjes af en aan.
Na alke lading, als ze even moesten
uitblazen, zag je hun kopjes boven
de schutting uitkijken of er inmiddels
niets van hun gading verdween. Ein
delijk hadden ze genoeg en begon het
spel.
Als echte vakmensen gingen ze te
werk. Eerst werden twee lage muur
tjes van de mooiste brokstukken ge
zet. Cement hadden ze natuurlijk niet,
maar dat was ook niet nodig. Gras
werd uitgestoken en met de aanhan
gende aarde in alle spleten flink aan
gedrukt en toen begoten. Een kleine
heuvel werd met de mooiste kleine
stenen versierd. Wat moest dat wor
den? Hun trekkar kwam er aan te
pas en een schepje. Na een uur daag-
oen ze op en geen tuinman had aar
diger planten bijeen kunnen brengen:
gele, rose, witte, paarse, bekende en
onbekende wilde planten. Deze gaven
toen ze tussen de stenen geplant
stonden z'n fleurig aanzien, dat zelfs
de werklieden er schik in kregen.
Elke dag werd dit alles trouw be
goten en de verdorde of uitgebloeide
plantjes door nieuwe wilde vervan
gen. Ik vond dit eerlijk gezegd
veel aardiger dan hun keurige, stijve
voortuin. En hoe zouden jullie zoiets
Het is nog niet zo lang geleden dat
de Hongaren en Roemenen elkander
in het geheel niet konden zetten. Ze
waren wel buren, maar geen vrienden.
Zo kon het gebeuren, dat een Roe
meens generaal, die in een Hongaars
hotel in Boedapest zijn intrek had
genomen, zich bij de directeur van dat
hotel kwam beklagen, dat de kellners
die hij in het Roemeens aansprak,
hem steeds in het Hongaars antwoord
den. „Dat kunt u de mensen niet kwa
lijk nemen", meende de directeur
zich te moeten verontschuldigen, „zij
kennen geen Roemeens."
„Neem dan een Roemeen in uw
dienst", riep de generaal boos uit. En
de hotelhouder antwoordde heel vrien
delijk: „Dat heb ik verleden jaar al
verschillende malen achtereen gedaan,
maar het is onbegonnen werk. Nauwe
lijks hadden we ze een beetje lezen
en schrijven bijgebracht of ze vertrok
ken weer naar hun land om aan één
van uw hogescholen een hoogleraars
baantje te gaan waarnemen". De ge
neraal kon tegen het argeloze gezicht
van de hoteldirecteur niet op en vond
het maar het beste snel en waardig
te verdwijnen.
—xDe posttrein van Madras naar
Bombay werd te Ghargapoer, 240, km
ten Westen van Hyderabad, overval
len. 22 reizigers worden vermist. x
Be Duitse posterijen doen een beroep
op de geallieerden om 89.000 postzak
ken te ontdekken, die in Februari en
Maart naar de Sovjet-zone zijn gezon
den en niet zijn teruggevonden.
vinden? Niet iedereen woont naast
ztfn verzameling stenen. Dat is waar,
maar is dat wel noodzakelijk? Je
kunt ook alleraardigste zelfbedachte
tuintjes aanleggen zonder die dingen.
Alleen al met een schopje en mooi
uitgezochte wilde plantjes doe je won
deren. Kun je echter nog aan wat
stenen komen ter versiering en afwis
seling, des te beter. Hoofdzaak is, dat
je het niet stijf doet. Maak eens wat
kuilen en heuveltjes, waartegen je de
plantjes zet. Dat is dadelijk een veel
aardiger gezicht. Laat ieder die over
een stukje grond beschikt, op een
vrije middag eens aan het werk gaan
en je zult zien, hoe zonder enige kos
ten met wilde plantjes en een schop
iets te maken'is, zoals Doortje en Rudi
het deden.
De woonplaatsen van de reizigers
waren
1. Amsterdam 5. Alkmaar
2. Hoorn 6. Arnhem
2. Naarden 7. Middelburg
4. Schagen 8. Amersfoort
Er waren deze keer heel veel goe
de oplossingen. Na loting werden de
prijzen gewonnen door:
J. Vlam, Dorpsstraat 8, Warmen-
huizen (10 jaarji
Janny Schoonhoven, Koepoorts-
weg 3, Hoorn (11 jaar).
Tr'ynie Kaas, Wilhelminastraat 585,
Broek op Langendijk (11 jaar).
Nico Ridder, Koningdwarsstraat
19, Den Helder.
EUy van Schelt, Noorderwijkweg
9E, Beverwijk (10 jaar).
Gefeliciteerd! De boeken worden
toegezonden.
VOORDAT JE DE STRAAT
GAAT OVERSTEKEN
EERST NAAR LINKS EN DAN
NAAR RECHTS GEKEKEN.
PRIJSRAADSEL
Deze week mogen jullie weer eens
proberen om verborgen vogels te vin
den uit onderstaande zinnen. In elke
zin schuilt een vogelnaam,
li Anna rende achter de bal aan.
2. De man stak zijn hand in de muil
van de leeuw.
3. Peper, kaneel en nootmuskaat zijn
specerijen.
4. Toen Vader het schilderij van de
muur haalde viel de lijst er af..
5. „Kwam er elk jaar maar een school
reisje", zei kleine Piet.
6. Om eeuwenoude gebouwen te zien,
moet je in een oude stad zijn.
7. Door zijn val kreeg hij een ge
kneusde arm.
Doen jullie nu je best maar. De op
lossingen kunnen uiterlijk Zondag 30
Mei worden verzonden. Onder de
goede inzenders worden weer boeken
verloot.
G. de Boorder, hartelijk dank voor
Uw postzegels. Zij komen heel goed
van pas.
Is J. Vlam in Warmenhuizen een
jongen of een meisje?
Voor Grietje Kansen, Tulpstraat
14 A, Alkmaar, wordt een correspon-
tie-adres gezocht. Grietje is twaalf
jaar, zit in de zesde klas en houdt
veel van zwemmen, musiceren en
breien.
Het adres van het bureau in Alk
maar is: Voordam 9. De Alkmaarse
kinderen moeten hier goed om den
ken, want anders komen hun briefjes
veel te laat.
Een correspondentie-vriendinnetje
wordt gezocht voor Bep Verburgt,
Violenstraat 58, Den Helder. Bep is
12 jaar en zij leest, zingt en tekent
graag.
Martin Bontes, Piet Heynstraat 60,
Den Helder, zoekt een corresponden
tie-vriend. Hij is 13 jaar en houdt veel
van lezen, zwemmen en fietsen.
Jaap Hoogcarspel, Ged. Turfhaven
12-14 in Hoorn, zoekt ook een cor
respondentie-vriend. Hij is bijna 12
jaar en houdt van dieren en planten.
De zon speelt verstoppertje achter de wolken en na al de heerlijke zonne
dagen lopen wij nu weer te rillen in onze dunne zomerkleren DitNschrijf ik op
Maandag en als het Donderdag misschien prachtig weer is, lachen jullie Tante
Iet uit Ik hoop, dat jullie het kunnen doen Dan genieten we tenminste weer
van het zonnetje
Als eerste is vandaag Tronie Kaas aan de beurt Je briefje van 28 April
ontving ik pas deze week, Trijnie Misschien heeft de post het eerst verkeerd
bezorgd Het adres voor de J-K is: Voordam 9 Dus niet op de hoek van de
Ridderstraat en de Oudegracht Je hebt een mooi diploma gekregen, maar ik
geloof, dat je het ook verdiend heb, want je hebt hard gewerkt Dank je wel
voor de postzegels, Trijnie Heb je al weer eens naar Nellie geschreven?
Duut Bak, wat jammer dat je het boek nooit hebt ontvangen Het is toch ver.
zonden, Duut Zou jij in Broek óp Langendijk eens bij de Posterijen willen
informeren? Ik dacht dat je het al lang ontvangen had Deze week kan ik het
niet meer aan Alie vertellen, maar volgende week zal ik het doen, hoor Willie
Beers, wat een leuk spelletje was dat Gelukkig dat Gerrie weer beter is Ja.
die kleine geitjes maken zulke dwaze sprongen Het *4s echt aardig om er naar
te kijken Alida Beers, dank je wel voor het aardige versje Dat heb ik vroe
ger ook geleerd en gezongen, Alie Mina Egbergen, jij wilt ook graag mee doen
en natuurlijk ben je hartelijk welkom bij ons Ja, sigarenbandjes kan ik altijd
wel gebruiken, meisje Als je ze missen kunt, wil ik ze graag hebben voor
andere kinderen Dag Mina Ik hoop nog veel van je te horen Jannie Hart.
je deed mij heel veel plezier met die postzegels Je moest eens weten hoeveel
kinderen er om vragen, Jannie Is het water nog niet te koud om te zwemmen?
Ella en Ria de Raat, wat hebben jullie gezellige Pinksterdagen gehad Het was
o.ok mooi weer Ria Heertjes schreef mij, dat jullie bij haar zijn geweest op
haar verjaardag Was het gezellig? Juultje Monsees, we hebben pas een kruis-
woordpuzzle gehad Het is een heel werk om zo'n puzzle te maken, dus moet
ik daar nog weer eens even mee wachten Dank je wel voor de postzegels,
meisje Buitenlandse postzegels bezit ik nog niet genoeg om je er wat te kun
nen sturen Misschien gaat bet over enkele weken beter Help het mij maar
onthouden Elske Monsees, je hebt zeker al gelezen wat ik aan Juultje schreef
Aan jou zal ik ook denken als ik wat beter in de postzegels zit, Elske Jetske
Janssen, ik geloof, dat jij een trouw vriendinnetje van mij zul't worden Leuk
dat je een vriendinnetje van Rietje bent Geesje Buntsma, met Jetske Janssen
en Rietje Boek zijn jullie al drie J-K-vriendinnetjes, die in dezelfde klas zitten
Rietje Boek, je hebt een mooie tekening voor mij gemaakt Dank je wei,
meisje Nog hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag Ben je goed verwend?
Tini Tenkink, jammer dat je de postzegels al had Ik heb er zo weinig, dat
ik er nog niet eens één kind mee kan helpen en naast bgt een grote lijst
van kinderen, die nog op postzegels wachten Ik hoop je later nog eens beter
te helpen, Tineke Willie Bruins, aardig dat Rika en jij nu samen correspon
deren Met je postzegels ben ik blij Dank je wel, Willie Annie Zwart, heb
jij het boek al ontvangen? Willy Pureveen, hartelijk gefeliciteerd met je ver
jaardag Gelukkig dat het boek op zo'n goede tijd kwam Je deed me plezier
met die sigarenbandjes, Willy Bedankt meisje Mary van Urk, ja, de raadsels
moet ik zelf bedenken Het is niet zo erg moeilijk, hoor Heb je al naar Tiny
Sont geschreven? Dineke Dreeuws, voor tekeningen geef ik altijd hoge cijfers,
hoor Jij krijgt een tien Hoe vind je dat? De raadsels, waar jij zo van houdt,
komen pok weer spoedig in de J-K Dank je wel voor de postzegels en de mooie
tekening, Dineke Rietje Tromp, ik vind het' aardig als Jé'' een gedichtje voor
mij overschrijft Ja, deze week komt de J-K op Donderdag Gelukkig dat je het
boek zo mooi vond Jan Schipper, nee, ik ben nog nooit in de Stads-lcweektuin
geweest Wat zal het daar prachtig zijn Was je niet moe van al dat trappen?
Je was het helemaal niet gewend Elly van Schelt, bedankt voor het raad
seltje Ik leerde het vroeger zo: „Een jong-etje zat met een bene-pen hartje in
de ge-van-genis" Thea Rijken, je raadseltjes kon ik niet allemaal raden Help
mij maar eens een beetje, meisje Corrie Meyer, gelukkig dat de scheur weer
netjes gerepareerd is Ik denk, dat de hond wilde spelen Vind je het boek
m0oi? Jettie Scheuer, leuk dat je mij het geheimschrift schreef Nu kun je mij
schrijven, hoor Ja, jij moet later maar „Tante Jettie'» worden Dat klinkt wel
gezellig Tonneke Cristophersen, je schreef een mooie canon voor mij over
Heb je die ook wel eens gezongen? Bedankt, Tonneke, ook voor de mooie
tekening Anton en Werner Mol, was het water niet koud in het zwembad?
Ad was zeker in zijn schik met het postzegelalbum Waarom hoor ik toch niets
meer van hem? Grietje Kanssen, je had je naam niet 'bij het briefje gezet
maar ik denk wel, dat het van jou is We zullen nog eens proberen om een
correspondentie-vriendinnetje te vinden Misschien lukt het deze keer beter
Hilda Bakker, bedankt voor de postzegels Daar was ik mee in mijn schik Het
^ijn een Russische, een Zwitsere en een Hongaarse postzegel Ja, je moet nog
wel geduld hebben met dat correspondentie-adres Ik hoop, dat het geliikt om
er een ten vinden Helm Jansen, de vorige keer vond ik het zo aardig, dat je
mij een platte-grond van je kamer stuurde Kun je nu ook nog eens een teke_
ning van jezelf maken, Helm? Een zelfportert is niet gemakkelijk hoer! Jc
doolhoven zijn erg ingewikkeld, maar ik vind het prachtig werk en begr.'jp nie*
hoe je het voor elkaar krijgt Ook voor je denksport heb ik bewondering Spoe
dig hoop ik je alles weer te sturen Heb je al iets van Oom Wim gehoord?
Jopie Mulderye, ik kan je wel helpen aan een stekje van een Moederplant
't Is alleen moeilijk om het te verzenden, maar daar vind ik ook wel wat op
Ja, vindt jij tweestemmig zingen ook zo leuk? De liedjes, die jij hebt geleerd,
zijn erg mooi Nellie Njjveld, het boek heb ik gelukkig ontvangen Als ik'deze
week boeken voor de kinderen ga kopen, zal ik jouw boek omruilen Nee ik
vind chloorwater heierbaai niet „heerlijk", Nellie Het liefst zwem ik in zee
Jij ook? Trijnie Kaas is gelukkig weer door de drukte heen Nu kunnen jullie
weer schrijven
Pity Slot, gelukkig dat je nu weer mee doet Wat heerlijk, dat moeder steeds
met je uitgaat Tiny Sont, je hebt het met Mary wel getroffen, denk ik Het
lijkt mij een aardig meisje Tiny, ik hoop dat je slaagt voor het Lyceum
Annemarie Middelkoop, van jou ontving ik een lege enveloppe Je hebt zeker
vergeten om het briefje in te sluiten Rie Schoonen, je hebt mij goed in de
bloemetjes gezet, meisje Alles zag er zo gezellig uit Hartelijk dank Rie
Willy de Jong, heb je die gi^ote schildpadden ook gezien in de dierentuin? Het
zijn zulke aardige beesten Vroeger heb ik drie kleine schildpadden gehad Soms
vochten zij wel eens Dat was een raar gezicht Ja, ik heb al meer gehoord
hoe jullie hebben genoten Gerda Paans, meisje, wat heb je mij een mooie
tekening gestuurd Ik zie dat je er op school een 8 voor hebt gekregen Dat
heb je wel verdiend Hartelijk dank hoor Tanny Ekkebus, gelukkig dat je
weer uit bed bent Vergeet de pilletjes maar niet in te nemen De postzegels
zal ik je sturen, hoor Irma Walboom, over die kokerjuffers zal ik je nog
schrijven Wat leuk. dat je een vijvertje hebt In mijn vijvertje zit een kikker
familie Nida Wuis, wat is dat een leuk avondje geweest Dat stukje is iets
om te onthouden Het is erg goed bedacht Bedankt voor je gezellige brief, Nida
Alie Kiewiet, ja, nu was alles keurig in orde Je had een prachtige verras
sing Wat leuk dat je Beppie hebt bezocht Hansje Kiewiet, heb je veel lawaai
gemaakt op de luilakmorgen? Nico Bosman, prettig dat je nu ook gaat schrij
ven Ik hoop veel van je te horen Lize Vos, ja, ik weet maar al te goed wat
luilak is Om half twee hebben de kinderen mij ai wakker ge-luilakt
Nu neem ik weer afscheid: tot-de volgende week
Allen hartelijk gegroet door
TANTE IET
Proramma van hedenavond.
Hilversum I 301 meter.
Nieuwsberichten
om 6. 8 en 11 uur.
AVRO 6.15 Sport-
praatje; 6.30 Voor
de strijdkrachten;
7 London suite;
7.10 „Een kind
Radio Volksmuziek-
Voorlichtingsdienst.
huilt"; 7.15 De
school. 7.45 Reg,
8.15 Aansluiting met het Kurhaus.
10.15 The Romancers; 10.45 Onder vier
ogen; 11.15 Der Freischiitz.
Hilversum II 415 meter.
Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur.
KRO 6 „De vijf Zapakar's; 6.15 Land
en tuinbouw; 6.30 Sopraan en piano.
7.15 Leger des Heils-kwartier. 7.30 Het
actueel geluid; 7.45 „Kunst en tech
niek in een edel vak" (beroepskeu
ze); 7.55 Het Bach-koraal; 8.15 Jubi
leumconcert 60-jarig bestaan Concert-
gebouw-orkest; 10.45 Avondoverden
king; 11.15 Gramofoonplaten.
Programma voor Vrijdag.
Hilversum I 301 meter.
Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 6. 8 en
11 uur. VARA 7.30 Gr.pl.; 8.18 Orgel;
8.35 Gr.pl.; 8.50 Voor de huisvrouw; 9
„Stem des Volks" Rotterdam; VPRO
10 Morgenwijding; VARA 10.20 Gr.pl.;
10.30 Voor de vrouw; 10.45 Piano; 11.15
Voordracht; 11.30 Gr.pl.. AVRO 12 Alt
en orgel; 12.30 Weerpraatje; 12.33
Sportagenda; 12.38 Dick Wielebrandts
(bekende melodieën). 1.15 Vaudeville
orkest; 1.45 Gr.pl.; 2 Kookkunst; 2.20
Gr.pl.; 3 Ons volk in zijn dichters;
2.20 Gr.pl.; VARA 4 Omroep kameror
kest; 4.30 Tussen twaalf en zestien; 5
Orgel (Cor Steyn); 5.20 Wij en de mu
ziek; 6.15 „De VARA feliciteert"; 6.30
Voor de strijdkrachten; 7 Denk om de
bocht; 7.15 Silvestri-kwartet; VPRO
7.30 Cursus; 7.50 Tien vóór acht; 8.05
Pianorecital; 8.30 Cursus; VARA: 9
Men vraagten wij draaien; 9.30
Schuldig of onschuldig; 9.50 „Op
vleug'len van muziek"; 10 Buitenlands
weekoverzicht: 10.15 Swing and Sweet;
VPRO 10.40 „Vandaag"
Hilversum II 415 meter.
Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7 en 11
uur. KRO 7.15 Gr.pl.; 7.30 Het Dom
koor van München; 7.45 Morgengebed;
8.15 „Pluk de dag"; 9 Gr.pl.; 9.30 Wa
terstanden; 9.35 Schoolradio; 10.35 Gr.
pl. 11 „De Zonnebloem"; 11.35 „Als de
ziele luistert"; 11.45, Gr.pl.; 12.03 Jan
de Graaf (piano); 12.30 Weeroverzicht;
12.33 „Het orkest zonder naam"; 12.55
Zonnewijzer; 1.30 Vervolg „Het orkest
zonder naam"; 1.50 „Van man tot man";
2 Omroeporkest; 2.45 Gr.pl.; 3.15 De
ontwikkeling van het pianokwartet; 4
Zang en piano; 4.30 Gr.pl.; 5 Na school
tijd; 5.15 Gr.pl.; 5.30 „Wat het buiten
land leert" 6 Orkest Klaas van Beeck;
6.50 Actualiteiten; 7.15 „Nederland op
zee"; 7.30 Ital. liederen; 7.45 „Terugblik
op het Eucharistisch congres te Boeda
pest"; 8.05 De gewone man; 8.12 Con
cert ter gel. van het Int. Muziekcon
cours te Scheveningen. (Res. orkest);
9.45 „Uit de schatkamer van het Oude
Testament"; 10.30 Gr.pl.; 10.45 Avond
gebed; 11.15 Boston „Pops" orkest.
Bus met 30 a 40 personen
in het Winschoterdiep
Een bus van de GADO, komende
uit de richting Hoogezand reed na
bij Groningen langs het Winscho
terdiep tegen een paal, die als een
lucifershoutje omknapte. De chauf
feur, de heer J. Ramaker uit Gro
ningen, raakte de macht over het
stuur kwijt en slipte, waardoor de
wagen in het Winschoterdiep te
recht kwam. In de bus zaten onge
veer 30 a 40 personen.
De meeste inzittenden konden door
omstanders worden gered; men ver
moedde echter, dat er nog drie slacht
offers onder de bus in het water lig
gen. Later bleek dit gelukkig een loos
vermoeden. Door de Groninger brand
weer werd de bus opgetakeld.
De neerstortende paal, waartegen de
bus reed, raakte de 80-jarige D. Ever
huis, die juist passeerde, zodaqig, dat
hij op slag werd gedood.
Enige personen, die bij dit ongeval
licht werden gewond, zijn naar een
ziekenhuis overgebracht.
De gewonden zijn: de heer W. Wolf
uit Maastricht, geboren in 1887, die een
schoudex-fractuur en oogwond opliep;
de heer J. Kremer, eveneens uit
Maastricht, geboren in 1881, verwon
ding nog niet bekend."en mevrouw
Vos-Smits, die nog niet tot bewust
zijn is gekomen.
De chauffeur, de heer J. Ramaker,
werd aan het hoofd gewond.
97. Pom zit in de hoed verborgen,
waarin de professor een eitje aan het
bakken is.
Ai-me Pom, hij zit onder de dubbele
bodem verboi-gen, maarkan het
niet langer uithouden!
„Ik verbrand!!! Ik word levend ge
kookt", roept hij in zijn benauwdheid.
En met een gil schiet hij als een ka
nonskogel uit de hoed!!
De toeschouwers schudden van
het lachen.
„Kijk, daar heb je alweer zo'n hond!
Begrijp je daar nu iets van?"
Gillend van angst is Pom uit dè
hoed gesprongen en het biggenmeisje
om de nek gevlogen.
„Help, help! Mijn staartje is ver
brand! Ze willen me braden!!"
Het biggenmeisje weet niet wat ze
beginnen moet!
muggen
vliegen
vlooien
luizen
D. D. T. POEDER in de practische en voordelige stuifzalc 65 cent
Een nieuwe kermisattractie:
De inwoner» van Jette, een Brus
selse voorstad, zyn de eersten ge
weest, die de „vlammende raket-
toren", een nieuwe, door drie
Haagse zakenlieden geëxploiteerde
kermisattractie, in werking konden
zien en op haar deugdelijkheid kon
den beproeven.
Bovenin deze 35 meter hoge toren
beweegt een electro-motor van 45
p.k. tien „raketten", die ieder aan
8 a 10 personen plaats bieden, in het
rond. De snelheid kan 75 km per uur
zijn. De „raketten" beschrijven dan
een cirkel met een omtrek van 110
meter en zweven 38 meter boven da
grond. Aan de achterzijde van de
„raketten" ontvlamt een koud vuur,
waardoor de suggestie van echte
raketprojectielen nog wordt ver
groot. Op een cirkelvormig platform
kunnen 500 mensen wachten, tot zij
in een der „raketten" kunnen plaats
nemen. Bij de constructie van dit
platform en de trappen, die er heen
leiden, heeft men zich beijverd, de
kans op onaangenaamheden voor
mensen met hoogtevrees uit te scha
kelen.
Het Nederlands technisch bureau
voor ontwikkeling van de industrie te
Den Haag heeft de berekeningen voor
dit project gemaakt. Het idee is van
een Tilburgse kermisexploitant.
Te Jette werd dezer dagen de offi
ciële opening verricht óp het plat
form van de rakettoren, 20 meter ho
ven de begane grond. De burgemees
ter en de commissaris van politie
voerden er het woord. Om kwart voor
negen 's avonds begon de kaartver
koop, en tot 1 uur 's nachts was er
grote toeloop bij de kassa.
De ondernemers hebben reeds aan
biedingen gehad om met hun raket
toren naar Frankrijk en Portugal te
komen, maar er zijn nog geen defini
tieve plannen bekend.
Denkt U toch niet mevrouw, dat
handwerken een kunst is, die alleen
vrouwen verstaan. Ik heb werkstuk
ken gezien, die op een tentoonstelling
niet zouden misstaan en die door
mannen waren gemaakt. Door vol
wassen kerels, die zich krom gela
chen zouden hebben als je ze een
jaar geleden voorspeld had, dat ze
met naald en draad nog eens goede
resultaten zouden bereiken en die
het idee van „een handwerkje" met
echt mannelijke superioriteit ver
wierpen, totdat ze.... zelf begonnen,
omdat ze anderen zagen handwerken.
Dat gebeurde toen ze in het militaire
hospitaal terecht kwamen, omdat ze ge
wond of ziek waren. Daar lagen ze in
bed, werden goed verpleegd, maar ze
verveelden zich, want je kunt toch niet
de gehele lange dag lezen. Toen fwam
de welfare-werkster van het Nederl.
Rode Kruis aan hun bed en stelde voor
dat ze ook eens zouden proberen om
iets te maken met hun handen: een
speelgoed-beest, een kleedje, leerwerk
of een kruissteekpatroon op een thee-
muts of een kussen. Die welfare-werk
ster kenden ze, omdat ze boeken bracht,
omdat ze allerlei dagelijkse problemen
als boodschappen in de stad voor ze -in
loste eri omdat ze ook bij belangrijker
viaagstukken raad en bemiddeling gaf
en zo enigszins mogelijk een oplossing
trachtte te bereiken. Als zo'n Rode
Kruis-welfare dan zei „probeer het
eens", dan probeerden ze het. Anderen
deden het toch ook.
Het resultaat is meestal dat ze telkens
moeilijker werkjes gaan doen, ingewik
kelder p.atronen nawei-ken en zelfs ont
werpen; en vooral dat ze er pleizier in
krijgen en onder het werk vergeten dat
ze ziek zijn en dat ze arme kerels zijn
die in een hospitaal liggen, terwijl an
deren
Hun genezing komt dat in de meeste
gevallen ten goede; want een patiënt,
die voortdurend ligt te piekeren over
zijn toestand en zijn toekomst, gaat niet
vooruit zoals een ander, die het onver
mijdelijke aanvaardt en die belangstel
ling heeft en die daardoor zijn stem
ming op peil houdt. Het welfare-werk
van het Nederlandse Rode Kruis in de
militaire hospitalen is dus een soort
geestelijke verpleging en het wordt ais
zodanig gewaardeerd door patiënten zo
wel als doktoren.
Mathilde, het kamerolifantje, was een paar dagen naar haar zuster in
Den Bosch en de commissaris maakte van haar tijdelijke afwezigheid dank
baar gebruik door buitenshuis te gaan eten. Hij hield er van om in gelegen
heden als deze aan een welvoorziene dis te zitten. Hrj had de heer Corne-
lissen, die hij als een vriend beschouwde, voor een dinertje uitgenodigd en
ook voor de hoofdinspecteur, die zijn maaltijden altijd op een ongezellige
vrijgezellenkamer gebruikte, was deze onderbreking van het dagelijkse sleur-
leven een feestelijke gebeurtenis, welke hij ten volle kon appreciëren.
Zij zaten na een overvloedige en smakelijke maaltijd achter hun koffie en
lieten hun ogen over de bonte verscheidenheid der gasten gaan.
Zij kenden er vele, niet alleen van naam en aanzien, maar tevens uit hun
ambtelijk leven, want ook in een gerenommeerde gelegenheid als deze zaten
mannen en vrouwen, wier namen in verloop van tijd in politieregisters waren
ingeschreven, omdat zij bij minder oirbare zaken betrokken waren geweest.
De wereld is een mengeling van goed en kwaad en velen, die zich daar
tussen een weg zochten waren wel eens van het smalle pad der deugd ge
gleden, al was het dan ook niet altijd zo ver gegaan, dat politie of justitie
zich daarvoor geïnteresseerd hadden.
Geld was een machtige factor. Door geld kon veel leed gestild en konden
vele beschuldigende monden tot zwijgen gebracht worden, waardoor het
zoveel gemakkelijker was een goed en deugdzaam mens te schijnen. Maar in
het algemeen waren de mensen uit deze kringen niet beter of slechter dan
de sjofele verschijningen, die dagelijks de rechtszalen vulden en wier zon
den tegen vrijheidsstraffen werden afgewogen.
Commissaris Vonkenberg keek een ogenblik naar een deftige heer, die
een rozenknop in het knoopsgat droeg en peinzend door zijn opgeheven
wijnglas keek alvorens hij het aan de mond zette. Alleen politie en justitie
wisten, dat zijn portret deel uitmaakte van de grote verzameling, welke in
het gebouw der Centrale Recherche systematisch gecatalogiseerd was.
Twee tafeltjes verder zat een hoogblonde dame in avondjapon, wier helder
witte tanden ontbloot werden als zij tegen haar jonge partner lachte en die
in de politieregisters als een der gevaarlijkste prostitué's was ingeschreven.
Plotseling werd zijn aandacht getrokken door een bleke, zwartharige
vrouw, wier ogen schitterden als karbonkelstenen. Zij bracht met een smalle
hand een sigaret naar haar geverfde lippen en haar roodgelakte puntige
nagels deden de commissaris onwillekeurig aan een roofdier denken.
„Kijk daar eens," zei hij, met zijn hoofd naar haar tafeltje wijzend.
„Mademoiselle Dupont," zei de hoofdinspecteur, die een uitstekend geheu
gen voor namen had.
Zij keken belangstellend naar de vrouw en naar haar tafelgenoot, een
lange, slanke man met een gesoigneerd uiterlijk.
„Deksels," bromde de commissaris, „die ken ik ook. Wie is dat ook weer?"
„Dat was op die avond ook een van de gasten," zei de heer Cornelissen.
„De een of andere bankdirecteur als ik mjj goed herinner."
„Zou die stommerd in het gecamoufleerde haakje bijten?" vroeg de com
missaris. „Ze schijnt er wel moeite voor te doen. Als je bedenkt, dat ze bijna
een nichtje van de Rat was geworden, mag ze van geluk spreken, dat ze
die tandarts niet gekregen heeft."
De hoofdinspecteur glimlachte.
„Een kwart millioentje vergoedt veel," zei hij, „zelfs in'een rattenfamilie.
Maar van dat douceurtje hebben zij waarschijnlijk geen van beiden iets ge
weten." (Wordt vervolgd.)
