EEN MAALTIJD
Tante Sabine
Medische
Slecht etende kinderen
en de remedie
De Nederlandse vrouw
is
geen drama
umk ovvud
Ontploffing te Caïro
Studenten gaan op
voedseitabletten leven
Van Canadees moeras maakten Nederlanders
vruchtbare grond
AVONTILf SUN van Boenzel en Jonker Flonker
VAN NABIJ
EN V^.RË
Vader vroeg
toestemming aan zijn
zoon
Plannen van Dewey
Wij luisteren naar
grijpt in
Pr DE LAATSTE oorlogswinter waren
er geen slecht etende kinderen meer.
Zelfs de ergste kieskouwers aten met
smaak hun bordje leeg, hoewel het
eten vaak slecht van smaak en kwali
teit was. De oorzaak was natuurlijk dat
da kinderen steeds hongerig waren,
zelfs als de ouders het laatste beetje
uit hun mond spaarden. Maar er kwam
ook nog een psychische invloed bij; de
kinderen werden aangestoken door de
algemene behoefte aan eten, de heb
berigheid, die maakte dat de bordjes
afgelikt werden; als een kind iets liet
staan werd het gretig door een ander
opgegeten. Zodra ze dit merkten aten
ze vlot hun bordje leeg, ook al hadden
ze soms zo'n trek niet meer.
Thans zijn de rantsoenen wel nog
niet helemaal zoals we zouden wensen,
maar vergeleken bij die winter leven
we in overvloed; vooral in de gezinnen
met veel kleine kinderen kan men
aardig rondkomen.
Het merkwaardige is nu, dat met het
verbeteren van de voedselpositie ook
de slechte eters weer terugkeren. De
liefhebbende ouders zien natuurlijk
graag, dat hun kroost gezond en wel
varend is. Veelal menen zij dit te kun
nen bereiken door hun kinderen zo
veel mogelijk voedsel te laten verorbe
ren met de gedachte „een gezond kind
eet flink, dus als ik mijn kind veel
laat eten is het gezond. Jantje, flink
eten maar, dan wordt je een grote jon
gen en krijg je rode wangetjes." Jan
tje, Pietje en Marietje trekken zich
van die rode wangen niet zo heel veel
aan. Ze willen wel graag groot zijn
maar ja, als er zo'n groot bord eten
voor je staat en je hebt er al een half
uur met afkeer tegengaan zitten kijken
en je wordt met zoete verlokkingen
(het toetje) of met dreigementen
(papa!) overgehaald de hele massa
naar binnen te werken, vergaat je he
lemaal de lust.
We hebben hier weer met dezelfde
twee oorzaken te doen. Ten eerste krij
gen de kinderen te veel eten en ten
tweede worden zij psychisch beïnvloed.
Een zorgzame moeder zal stellig
ontkennen dat haar slechtetende spruit
te veel krijgt. Hij eet juist te wéinig!
Als men echter precies nagaat wat
dochter of zoonlief krijgt, dan blijkt
het meestal nog al mee te vallen, 's
Morgens een fcaar boterhammetjes met
dik boter (anders vindt hij het niet
lekker), een kopje thee met veel melk
en suiker. Om elf uur een kopje cho
colade met koek. Als zijn eetlust hier
mee bedorven is gaat er tussen de mid
dag met hangen en wurgen nog wat
middageten in. Om vier uur weer thee
met melk en koek of beschuit, want
hij heeft zo weinig middageten gehad,
's Avonds weer als 's morgens. Het ge
heel wordt dan bovendien gelardeerd
met koekjes en snoepjes. Alles en alles
bij elkaar genoeg om te maken, dat hij
nooit honger heeft.
Hierbij komt dan de psychische fac
tor en die is van minstens evenveel be
tekenis. Gesteld dat een kind op ze
kere dag wat verkouden wordt, net
genoèg om hem zijn eetlust voor een
paar dagen te benemen. Bij ziekten en
ziektetjes immers is de kans op stoor
nis van de spijsvertering groter dan
anders en men zou het als een natuur
lijk beschermingsmechanisme kunnen
beschouwen, dat onder die omstandig
heden de eetlust afneemt en de spijs-
Ip de Houtrusthallen te 's-Gravenhage
zal in verband met het regeringsjubi
leum van H.M. Koningin Wïlhelmina
een nationale tentoonstelling worden
gehouden welke geheel gewijd is aan
de Nederlandse vrouw. Door de beken
de tekenaar Flemming is voor deze
tentoonstelling een reclame-affiche
ontworpen, die in alle opzichten de
toets der critiek kan weerstaan.
Het is een eenvoudige plaat waar op
zeer suggestieve wijze onze nationale
kleuren in een lint zijn verenigd. Het
lint is zodanig gedrapeerd, dat wij het
beeld te zien krijgen van een vrouw.
Een krans, samengesteld uit de woorden
„De Nederlandse vrouw 18981948",
rust aan het voetstuk waarop zij staat.
Als de tentoonstelling zal zijn gelijk
deze reclame-affiche, dan kunnen we
me recht getuigen: geslaagd! F.
verteringsorganen minder belast wor.-
den.
Moeder echter wordt ongerust en
maakt een extra lekker kostje. Mis
schien eet hij het deze keer nog op,
misschien tegen „beter voelen" in, mis
schien ook niet, maar in ieder geval
ontstaat hierdoor een verkeerde hou
ding tegenover de maaltijd. Vooral als
het een paar dagen duurt en nu ook
vader zich ermee gaat bemoeien met
op strenge toon gegeven vermaningen
als .„pak op je broek" en „kleine jon
gens mogen niet mee uit". De kans is
groot, dat de verkeerde instelling blijft
bestaan als de oorspronkelijke ver
koudheid al lang is vergeten.
MAAK DE MAALTIJD EEN
FEEST!
Uit hetgeen voorafgaat valt gemak
kelijk af te leiden wat hieraan gedaan
moet worden. Wij beginnen met de
kleine eens een paar dagen op streng
dieet te zetten. Alleen een paar droge
boterhammetjes (zoncjer boter) met
slappe thee zonder melk en verder
niets, dus geen melk, geen snoep, geen
koek en geen middageten. In de kortst
mogelijke tijd krijgt hij een geweldige
honger. Voorzichtig voeren we nu het
dieet op, maar zo, dat hij nooit helemaal
genoeg heeft en altijd hongerig is Wij
blijven steeds krenterig met vet (dus
weinig boter en niet de jus „afromen")
Wij blijven ook spaarzaam met de melk
en geven vooral geen eten tussen de
maaltijden door. Eet de snoep maar
liever zelf op, dat spaart bovendien
het gebit van uw kinderen." Tenslotte,
als uw kind eens zijn eten laat staan,
neem het dan rustig weg en geef hem
verder niets meer. Bedenk, dat knor
ren en verdriet de spijsverteringsorga
nen van alle aanzittenden (inclusief
uw eigen) in hun werking belemme
ren. Maak dus geen drama van uw
maaltijd, maar laat deze steeds een
feest blijven.
Dr. W. STORM VAN LEEUWEN
DE TOPKWALITEIT TANDPASTA
Het centrum van Cairo is door een
enorme ontploffing opgeschrikt. Vier
personen werden gedood, 17 gewond.
Sir Edward Saint John Jackson, op
perrechter van Cyprus, behoort tot de
gewonden, zijn toestand wordt echter
niet ernstig geacht. Naar verluidt werd
de ontploffing veroorzaakt door een
landmijn. De materiële schade is groot.
Een kwartier later gingen de sirenes
en opende, de luchtafweer gedurende
een uur het vuur.
Op een kasteel „ergens in de buurt
van Londen", zullen 100 mannelijke
medische studenten einde dezer maand
een vijftal dagen en nachten op voed
seitabletten gaan leven.
Deze tabletten zouden de hongers
nood, die in bepaalde gedeelten van
de wereld heerst, kunnen verzachten.
De bovengenoemde studenten die tussen
de 23 en de 30 jaar oud zijn, nemen aan
deze proef deel onder persoonlijke cn
voortdurende supervisie van een me
disch team, dat gevormd wordt door
vooraanstaande artsen, chirurgen en pa
thologen, die evenwel anoniem wensen
te blijven.
Dr. Hellmuth Heitz, een Londens
scheikundige, die sinds 1931 met deze
tabletten proeven heeft genomen, heeft
verklaard, dat de tabletten een nieuwe
ontwikkeling bij het onderzoek naar de
voedingsmogelijkheden betekenen, ook
al, omdat zij zeer gemakkelijk te ver
voeren zijn.
Voorts zeide dr. Heitz er van over
tuigd te zijn, dat de tabletten goede
diensten zullen bewijzen in de strijd
tegen ziekte en hongersnood.
Dr. Heitz stelde zich voor, iedere stu
dent dagelijks met zes tabletten te voe
den. De studenten mogen geen ander
voedsel en ook geen drank tot zich ne
men.
De tabletten zijn bruin, wegen een
derde ons en bevatten vitaminen, mine
ralen, en chemische stoffen, die het ge
voel vam dorst tegengaan.
De studenten zullen dagelijks medisch
onderzocht worden. Ook zal men in-
telligentieproeven op hen nemen.
Gedurende de oorlog werden deze
tabletten gebruikt bij de land-, de zee-
en de luchtmacht. De tabletten waren
teen toereikend voor vier dagen. Door
verbetering van haar kwaliteit hoopt
dr Heitz dat ze nu voor vijf dagen
toereikend zullen zijn.
r\E HEER DANA H.
P.ORTER. minister
voor „planning" in de
provinciale regering van
Ontario (Can.) is vol lof
over Nederlandse emi
granten die zich in die
provincie gevestigd heb
ben. „Nederlandse boeren
zijn uitstekende vaklui
zo zeide hij.
„Onze provincie neemt
ongeveer zestig procent
van de binnenkomende
emigranten op. Indien
men er in Nederland in
slaagt in 1949 transporten
voor 20.000 emigranten te
organiseren,- zoals 't plan
is, dan zijn deze Neder
landers pok bij ons van
harte welkom. Onze land
bouwontwikkeling is met
hen ten zeerste gebaat,
het zijn goede vaklui en
harde werkers".
De heer Porter is naar
Nederland gekomen, om
kennis te maken met de
milieus, waaruit de emi
grantenfamilies voortko
men. Hij verwacht van
deze kennismaking, die"
gedurende de laatste da
gen geschiedde, nauwere
samenwerking met de
Nederlandse autoriteiten
enerzijds en beter begrip
voor de wensen en ge
woonten der toekomstige
Canadezen anderzijds.
Sprekende over de om
standigheden voor emi
granten in Canada zeide
de heer Porter, dat zij
soms reeds na drie jaar
een boerderij kunnen ko
nen. Doorgaans zijn dit
Temengde bedrijven van
honderd acres 1 hec
tare is pl.m. 2.4 ecre
die gemiddeld 6000 dollar
kosten, waarbij meestal
5000 dollar hypotheek
met een looptijd tot 30
jaar kan worden verkre
gen. Sterk gemechani
seerde bedrijven zijn van
200 tot 250 acres groot.
Met grote trots vertel
de de heer Porter over
het „Holland-marsh", het
Holland-moeras, dat werd
drooggelegd en waarin
thans door pl.m. 2000 per
sonen. meestal van Ne
derlandse origine, de tuin
bouw op intensieve wijze
wordt beoefend. Deze eer
tijds onbruikbare streek
is thans zeer welvarend
en een van de grote leve
ranciers van verse groen
ten. Naar het uiterlijk
bezien zou men zich er
met het oog op landschap
en boerderijentype in Ne
derland kunnen wanen.
De heer Porter zeide
verder, dat in zijn pro
vincie vooral grote vraag
is naar veeboeren, waar
toe men speciaal het oog
heeft op emigranten uit
bijvoorbeeld Friesland.
Desgevraagd verklaarde
hij, dat overheidshulp
voor particulieren, dus
ook voor emigranten, tot
het uiterst noodzakelijke
is beperkt. Over het al
gemeen kan men zich in
Canada best zelf helpen.
Vooral families met wat
grotere kinderen, die iets
kunnen verdienen, slagen
er doorgaans spoedig in
zich als boeren te vesti
gen. Men kan in Canada
en speciaal in Ontario,
met het oog op landver-
betering en -aanwinning
nog velen gebruiken.
Sprekende over „plan
ning" zeide de heer Por
ter grote bewoftdering te
hebben voor de grote
visie, waarmede in Ne
derland landaanwinning
en -ontginning werden en
worden aangepakt.
Tot besluit van zijn
reis zal de heer Porter
bezoeken brengen aan de
ministers Drees eh Mans-
holt, om sociale en tech
nische aspecten van de
landverhuizing te bespre
ken. In de afgelopen da
gen werd nauw contact
gehouden met vertegen
woordigers van de stich
ting landverhuizing en
met de georganiseerde
landbouw. Over 14 dagen
vertrekt deze Canadese
afgezant weer naar Ca
nada
23. Jonker Flonker en Boeizel lie
pen achter professor Splinser aan de
villa binnen. Ze kwamen in een don
kere studeerkamer met overal aan de
wanden boeken tot hoog tegen de zol
dering aan. De professor klom op een
stoel, die achter %en bureau stond.
Boenzel was gaan zitten op een Per
zisch kussen, dat voor het'bureau op de
grond lag. Jonker Flonker zeeg neer
in een clubfauteiirl, maar hij voelde
zich toch niet helemaal op z'n gemak.
Van uit de verte kwam een zacht zoe
mend geluid. Door een kier van een
deur zagen ze een laboratorium vol
met allerlei geheimzinnige lampen en
klossen en draden en met machines,
die zo hard draaiden, dat het leek of
ze stil stonden.
„Ik zal kort zijn", begon de profes
sor zakelijk. „Ik wist, dat een vreem
de mogendheid er op aasde de drie
door mij samengestelde molecuulbom-
men in handen te krijgen. Ik verborg
ze daarom in drie Edammer kazen.
Ik sneed ze doormidden. Ik holde ze
uit. Ik sloot de gevaarlijke projectielen
steeds tussen twee helften in en plak
te die op elkaar met een speciale
kaaslijm. De kazen waren aan de bui
tenkant niet van gewone Edammers te
onderscheiden. Ik merkte ze daarom
met een M en een B (de beginletters
van Molecuulbom). Ik plaatste ze on
opvallend tussen de papieren van mijn
schrijftafel, hier voor me. Daar heb
ben ze gelegen tot ik vanmorgen bin
nen kwam en zag, dat ze verdwenen
waren".
Het was een ogenblik stil. Boenzel
kuchte bescheiden. „M'n baas zegt niet
veel", zei ie na een tijdje. „Maar hij
denkt des te meer
„We zullen de kazen moeten vin
den", begon Jonker Flonker, die voel
de, dat er iets van hem verwacht
werd.
„Juist", riep de kleine professor
geestdriftig. „Die opmerking treft de
zaak in het hart".
,We moeten snel zijn", vervolgde de
professor. „Want zodra iemand die ka
zen gaat snijden, d.w.z. zodra er
iemand met staal hij komt springt de
zaak uit elkaar. Daardoor kan een
stuk van de aarde weggeslagen wor
den..
„Is dat gevaarlijk?" vroeg Jonker
Flonker.
Toen sprong Boenzel op het„ bureau
en begon er bedrijvig tussen de papie
ren te snuffelen. „Ik ruik de kaas",
riep ie opgewonden. Ik volg het
spooren tegelijk was ie alweer
op de vloer. „Achter me aan", fluis
terde hij z'n baas in het oor. „Op han
den en voeten. Net als een echte de
tective".
„Goed", zei Jonker Flonker.
Bij K. B. is benoemd tot hopg-
leraar in de faculteit der godgeleerd
heid aan de rijksuniversiteit te Gro
ningen, om onderwijs te geven in de
wijsgerige inleiding, de wijsbegeerte
van de godsdienst en de zedekunde, dr.
H. de Vos, thans hoogleraar vanwege
de Nederlands hervormde kerk aan
de gemeentelijke universiteit te Am
sterdam.
Te Kogala Loempoer is officieel
bekend gemaakt, dat de inspecteur van
politie en 14 agenten, die Zaterdag na
een aanval op het politiebureau te
Goea Moesang door de opstandelingen
werden gevangen genomen, thans be
houden zijn teruggekeerd.
De Sovjet-Russische autoriteiten
hebben aan het Berlijnse voedseldepar-
tement opdracht gegeven de nodige
maatregelen te rtèmen voor een ver
hoging van de voedselrantsoenen in de
Sovjet-Russische sector van Berlijn.
De tentoonstelling „Van Gogh en
zijn Nederlandse tijdgenoten", welke
op het ogenblik wordt gehóuden in
het Stedelijk Museum te Amsterdam is
aangevuld met twee doeken van Van
Gogh. n.l. „Zonnebloemen" en „Ge
dicht op Arles". welke zich te München
bevonden.
Ingaande Zondag 25 Juli zal het
baanvak Den DolderBaarn electrisch
bereden worden.
Begin Augustus zal het „Batavias
Nieuwsblad" wederom gaan verschij
nen.
Het Hongaarse ministerie van bin
nenlandse zaken heeft de „democrati
sche vereniging van Joegoslaven in
Hongarije" verboden, meldt Reuter uit
Boedapest.
Engeland heeft opnieuw bij Mos
kou een schadevergoedingseis inge
diend voor het bij Gatow neergehaal
de vliegtuig.
Volgens het Tsjechoslowaakse
vakverenigingsblad „Prace" zijn op
grond van het amnestiebesluit van
Klement Gottwald in totaal 3844
personen uit de gevangenis ontslagen.
Generaal Pierre König, de Fran
se militaire gouverneur, is gistermorgen
uit Baden te Berlijn aangekomen, waar
hij een bespreking zal hebben met zijn»
Engelse en Amerikaanse ambtgenoten
de generaals Sir Robertson en Lucius
Clay.
De regering van India heeft de
UNO verzocht de behandeling van In
diërs in Zuid-Afrika op de agenda
van.de Ver. Natie in September te
plaatsen.
In zijn kwaliteit van ambtenaar
van de burgerlijke stand heeft de
oud-wethouder van Steenbergen,
de 81-jarige Christiaan Herbers, 't
huwelijk voltrokken tussen zijn
26-jarige kleinzoon en naamgenoot
Christiaan Herbers en mej. Simons.
Daarbij deed zich de zonderlinge
situatie voor. dat de vader aan zijn
zoon huwelijkstoestemming moest
vragen voor zijn kleinzoon.
Een van de plannen van Thomas E.
Dewey, de huidige gouverneur van
de staat New York, in geval hij tot
president verkozen wordt, is, zijn
vice-president werkelijk werk te ver
schaffen.
Dit was de hoofdvoorwaarde, waar
op gouverneur Ear! Warren de hem
door Dewey aangeboden candidatuur
voor het vice-presidentschap heeft
aanvaard.
Tot nog toe is de Amerikaanse vice-
president een betrekkelijk onbeteke
nende figuur geweest, die wel tijdens
de verkiezingscampagne dienst deed als
stemmentrekker, doch overigens weinig
werk of invloed had.
Volgons de plannen van Dewey zal de
vice-president echter een zetel krijgen
in het kabinet met gelijke stem als dei
andere kabinet-ministers. Voorts zal hij
grote zeggenschap verkrijgen bij de
reorganisatie van de uitvoerende macht,
welke reeds in studie is genomen door
een commissie onder leiding van Her-
bert Hoover (republikein). Deze reor
ganisatie is veelomvattend en zal liqui
dering van sommige regeringsbureaux
met zich mede brengen, wijziging van
bevoegdheden van andere instanties,
beperking van personeel en over het
algemeen tot een soepeler functioneren
var het regeringsapparaat moeten lei
den.
Men wil de inrichting van de rege
ring vooral meer economisch en effi
cient maken. Het uitvoeren van de reor
ganisatie zal misschien een periode van
twee jaar in beslag nemen.
Warren staat bekend als actief en
ambitieus. Hij heeft drie dochters en
twee zoons en heeft Dewey doen weten,
dat hij een verhoging verwacht van het
salaris voor het vice-presidentschap,
dat thans twintigduizend dollar per
jaar bedraagt. Wanneer hij zijn gouver
neurschap van Californië opgeeft zal
hem dit namelijk op een belangrijke
verlaging van inkomsten komen te
staan. Men verwacht, dat Warren, lie
ver dan zich aan te passen, aan zijn
functie, zijn baan zal aanpassen aan zijn
wensen.
RADIO VOOR WOENSDAGAVOND
HILVERSUM T, 301 m. Nieuws om
7, 8 en 11 uur. NCRV: 6.00 Onze Ned.
koren en korpsen; 6,30 Voor de strijd
krachten; 7.15 Nieuwe aanwinsten van
de discotheek; 7.30 De ruigharige po
litie; 7,55 Het Bach-koraal; 8.15 Ora
torium „Daniël"; 9.40 Voordracht ar
chitect Jos. de Jonge; 10.00 Vervolg
oratorium; 10.45 Avondoverdenking;
HILVERSUM II, 415 m. Nieuws om
6, 8 en 11 uur. VARA: 6.15 Vgra-varia;
6.20 Ontmoeting met oude bekenden
uit Weense operettes; 7.00 De proble
men der kleine boeren; 7.15 Het nieuws
uit Indië. VPRO: 7.30 Voor de jeugd;
7.40 Jeugdnieuws; 7.45 Bijbelcursus.
VARA: 8.20 Residentie-orkest; 9.00 In
een spiegel een raadselachtig beeld;
9.50 Schubert programma; 10.10 Malan-
do-orkest; 10.40 Orgel (Johan Jong);
RADIO VOOR DONDERDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuws om
7, 8, 1, .7, 8 en 11 uur. KRO: 7.30 Trio;
7.45 Morgengebed; 8.15 „Pluk de dag";
9.00 Voor de vrouw; 9.05 Gr.pl.; 9,35
..Muziek houdt fit!". NCRV: 10.00 So-
cent; K.R.O.: 11.De Zomerbloem;
nate: 10.15 Morgendienst; 10.45 Jo Vin-
11.45 Gr.pl.; 12.00 Angelus; 12,03 Or
kest Klaas van Beeck; 12.55 Zonne
wijzer; 1,20 Bariton en piano; 1.45
Hors d'oeuvre; 2.00 Musette-orkest;
2.30 Gerhwin Medley; 2.40 Voor de
vrouw. NCRV: 3.00 Oude Volksliede
ren; 3,30 Juup Raphel (altviool); 4.00
Bijbellezing; 4.45 Perpetuüm mobile;
4,50 Radio-Jeugdjournaal; 5.15 Nat.
Schoolzangwedstrijd; 6.15 CNV-kwar-
tier; 6.30 Voor de strijdkrachten; 7.15
Leger des Heils-kwartier; 7.30 Het, ac
tueel geluid; 7.45 Reg. Voorlichtings
dienst; 8.15 Gr.pl.; 9.00 Het vergeten
eiland; 9.30 In de bloeiende tuinen van
Hilversum; 10.15 De vaart der vol
ken; 10.35 Nieuwe aanwinsten van de
discotheek;
HILVERSUM II, 415 m. Nieuws om
7. 8, 1, 6. 8 en 11 uur. AVRO: 7.15 Gr.-
pl.; 7.50 Dagopening; 8.15 The Masque-
raders; 8,45 Gramofoonmuziek; 9.15
Morgenwijding; 9.30 Waterstanden;
9.35 Arbeidsvitaminen; 10.30 Van
vrouw tot vrouw; 10.35 Kleutertje
luister!; 11.00 Concert in de Noorder-
kerk te Hilversum: 11.45; „Wolken,
wind en water"; 12.00 Het Lyra Trio;
12 30 Weerpraatje; 12.33 In 't Spionne»
tje; 12.38 20 minuten Boedapesct-New
York; 1.15 Vaudeville-orkest; 2.00 Her
denking Poolse Nat. feestdag; 2.30
Gr.pl.; 3.00 Voor zieken en gezonden;
4.00 U kunt het geloven of niet.'...;
4.05 „Assortimento"; 5.00 De AVRO-
kaleidoscoop; 5.20 Welk dier?; 5.30 Pia
no en orgel; 5.50 Jeugduitzending; 6.15
.Sportpraat.je; ^jB.30 Radio-dansorkest;
7.00 Enthousiasme; 7.15 Solistenconcert;
8.15 Het Omroep-kamerorkest; 9.00
Klankbeeld openluchtspel - Middelburg;
9.20 Gr.pl.; 9.40 Techniek en noodlot
(hoorspel); 10.15 „Les Gars de Paris";
10.45 De Kon. Marine in oorlogsfijd;
ROMAN
I VAN MARIA SAWERSKY
5.
In de beste stemming verliet Reu
der de filmstudio. Buiten wierp hij
een blik op de klok.
Hij had nog voldoende tijd om even
met de uitgever, die zijn boek 't licht
zou doen zien, te gaan praten. Snel
belde hij de uitgeversfirma op.
„Komt u direct bij me, doctor", ver
zocht de eigenaar hem. „Dan kunnen
we direct alles regelen".
Meneer Perlman, die aan het hoofd
stond van een grote uitgeversmaat
schappij. was een klein, beweeglijk
mannetj- met een kale ,chedel. Heel
gijn vc ijning getuigde van werk
lust en ondernemingsgeest. Alles aan
hem scheen eigenlijk voortdurend in
beweging te zijn.
Op Reuder maakte hij aanvankelijk
de indruk van een rusteloos, zelfs irri
terend druk mens, maar weldra be
merkte hij, dat Perlman achter zijn ka
le, glimmende schedel een scherp ver
stand verborg. Hij luisterde metnauw-
verholen ongeduld naar de uiteenzet
tingen van zijn bezoeker, deed daarop
zelf een paar voorstellen en kwam
toen verheugend snel tot een zakelijk
accoord. Vervolgens belde hij zijn se-
ci etaresse en dicteerde haar in korte,
afgebeten zinnen het contract.
Toen ook dat achter de rug 'was.
wreef hij zich vergenoegd in zijh
handen.
„En nu gaat u maar go gauw móge
lijk aan het werk, doctor", zei hij op
gewekt. „We hebben gebrek aan goede
reisverhalen en ik zou uw werk liefst
rog deze herfst op de markt willen
brengen. Vergeet u vooral niet, dat de
beschrijving van die twee Afrikaanse
jaren geer levendig moet zijn. In 's he
melsnaam geen-, droge lectuur, alstu-
Llieft! Het publiek is al dat kwasi we
tenschappelijk gedaas allang beu. En
dan moet het boek behoorlijk geïllus
treerd zijn. Goede plaatjes trekken
altijd!" q
„Voor de foto's ij mijn vriend en
medewerker, Karei Schuch, verant
woordelijk". antwoordde Reuder la
chend. „Maakt u zich daar maar niet
ongerust over, meneer Perlman. Schuch
heeft tal van uitstekende opnamen
gemaakt, waarvan we heel wat zullen
kunnen gebruiken".
Meneer Perlman zette zijn bezoeker
nogmaals tot spoed aan en drukte
hem daarna de hand ten afscheid.
Toen Felix Reuder„een half uur la
ter weer op straat stond, begon het
teeds te schemeren.
Hij moest een groot plein, waar het
verkeer zich in lange rijen een weg
baande, dwars oversteken. Met een
vlugge sprong bracht hij zichzelf.'juist
voor een aansuizende auto, op 't trot
toir in veiligheid en daarbij moest hij
innerlijk om zichzelf lachen.
Na twee jaren Afrika, waar het op
z'n allerdonkerst is, om Kareltje's ge
liefkoosde uitdrukking te gebruiken,
moet ik zowaar eerst weer aan 't gro-
te-stadileven wannen, dacht hij.
De overstelpende drukte en het tem
po, dat elkeen zo hoog mogelijk scheen
te willen opvoeren, lagen hem niet
meer. Auto-claxons loeiden, electrische
trams gonsden als geweldige muskie
ten aan en daartussendoor klonken de
schorre stemmen der krantenventers,
die de voornaamste inhoud van het
avondblad aankondigden.
„Dr. Reuder. en Karei Schucn uitN
Afrika terug", vermeldde een der vet
te koppen op de frontpagina.
Reuder kocht een exemplaar. Daar
stond het interview, dat hij de pers
mensen deze ochtend had toegestaan.
Midden tussen de tekst waren zijn cn
Karei Schuch's conterfeitsel afgedrukt.
"Hij bekeek het glimlachend.
Kareltje ziet er lang niet zo heroisch
uit, als hij zdlf wel denkt, ging 't hem
door het hoofd. Daar zal hij zich wel
danig over ergeren.
Hij sloeg de weg in naar het hotel,
maar het zachte weer op deze mooie
lenteavond deed hem dromerig voort-
wandelen, zodat hij niet op de weg
lette. Het werd geleidelijk stiller op
straat en zonder dat hij er zelf erg in
had, kwam hij tenslotte in een der
buitenwijken terecht, waar de hoge
huizen plaats maakten voor kleine vil
la's met goed onderhouden voortuinen.
Hij verloor zich in herinneringen.
Twee harde jaren lagen achter hem.
Zij hadden hem veel doen vergeten,
wat hij inderdaad vergeten wilde en
dat was "goed.
Plotseling liet het carrillon zijn zil
veren klanken horen: het zong zijn
lied door de zoele avond. Felix Reu
der bleef met een ruk staan.
Waar was hij terecht gekomen? Had
hij, onbewust, zijn schreden naar een
omgeving gericht, waar hij zich vroe
ger vaak zo verlangend doorheen had
gespoed en die hij nu reeds lang ver
geten waande? Ja, daar verhief zich
de slanke toren van de Mariakerk. En
daar lag ook het kleine, driehoekige
pleintje met de linden. En daar, aan
dc overkant, stond temidden van een
ietwat verwilderde tuin de villa van
de Larsens,
Felix Reuder was achter een boom
gaan staan en keek vandaar naar het
tuinhek. Als hij zijn ogen bijna dicht
kneep, kon hij het witte naambordje
onderscheiden. En het carillon zong
nog steeds:
„Betracht Steeds trouw en redelijk
heid
Om Reuders mond gleed een wrang
lachje.
Trouw en redelijkheid had Irene
Larsen aan hem stellig niet betracht.
Eens had hij van haar gehouden. Of
was het slechts een vluchtige ver
liefdheid geweest? Hij zou het nu niet
meer nauwkeurig kunnen definiëren.
Hij luisterde naar het carillon en naar
het kloppen van zijn hart. Het klok-
ltënspel stierf weg en zijn hart klopte
weer regelmatig. Derhalve had hij
Irene Larsen na twee jaren Afrika
vergeten
Reuder ging verder. Bjj de volgende
dwarsstraat was een standplaats voor
taxi's. Hij stapte in de voorste wagen
en liet zich naar zijn hotel rijden. De
lift bracht hem naar zijn kamers.
Wordt vervolgd.
l
