c
SORONG: regen... regen... regen...!
Olympische Spelen
Aan de vooravond van de
Tante Sabine
A
J
DE KRUISTOCHT VAN DE CATALINA P 85
En donderbuien en muskieten
Met als finale van de
eerste dag een kleine
bandjir
Londen overstroomd door vreemdelingen
Nog steeds een millioen
kaarten over
Midvoor Appel vertrekt
naar Londen
Wij luisteren naar
Je moet er maar
opkomen
VAN NABIJ
EN yERRE
grijpt in
SORONG, 12 Juli.
Welkom vreemdeling!... maar het is
een vreemd en zeer zonderling welkom,
dat Nieuw Guinea de baroe, de pas-
aangekomen vreemdeling, biedt. Die
vreemdeling is nog met handen en voe
ten gebonden aan de civilisatie, of wat
men zo noemt. Hij is doordrenkt, ge
boren en getogen, in Holland, en hij
bracht mee, in een Catalina van de
Koninklijke Marine, alle dingen die iets
te maken hebben met comfort, luxe, ge
zelligheid, gemak, knusheid en vertier.
En het is maar het beste, het allerbeste,
als hij dat alles totaal en definitief, af
zweert, op het zelfde moment, dat hij
voet aan wal zet op Nieuw Guinea, dat
enorme eiland, ergens in de achterhoek
van moeder Aarde.
Daar is geen luxe, daar kent men
geen comfort. Daar zijn andere dingen,
andere levensvoorwaarden. Hier is een
andere .beschaving", hier is het leven
totaal anders. Het is goed als men dat
weet, het is nóg beter als men terstond
denkt: „Vaarwel Holland.vaarwel Ba
tavia en Soerabaia!
We worden gebracht, in een oude
Higgins-boot, naar het kleine eilandje
Doom, gescheiden van het eigenlijke
Sorong door de baai, en dat begin is al
een tour de force. Want het is heidens
donker en als er geen paar papoeas wa
ren die ons, druk kakelend, vooruitgin
gen, zouden we het zelf nooit gevonden
hebben.
Doom... een rotsige kust, met brok
ken palmstam half in zee, half aan
land. En regen. Het regent, maar dat
schijnt hier bij de dagindeling te be
horen. Iedere avond, tegen 5 uur, gaat
het regenen en het blij ft regenen, alle
uren van de lange tropennacht door.
Een kwartier later ben ik thuis.
„Thuis", dat wil zeggen in het hotel van
Doom. Dat hotel is de pasangrahan.
Stel u voor, vier wanden van rotan en
Stap. Met een vloer van fijngeklopt
koraal. Er hangt een oliepit te gloren,
ergens in een hoek aan de zoldering.
Alles is vochtig en 't ruikt muf, schim
melig.
Ik ben „thuis" en ik weet dat ik be
ginnen moet me aan te passen aan sterk
gewijzigde omstandigheden. Daar staat
m'n bed: een smalle matras, met een
klein kussen en een groene, verschoten
klamboe er overheengespannen. Buiten
ruist de regen eentonig en doordrin
gend. Het rhytme van die regen maakt
me nerveus. Er komt een papoea in dat
clair-obscuur scharrelen en hij begint
tegen me te praten, rad en volkomen
onverstaanbaar. Ik kijk hem aan en
ïiaak een machteloos gebaar. Dan be
gint de zoon van dit land te grijnzen: zó
breed en zó volkomen en zó vriendelijk
•n ontwapenend en met minstens 22 tan
den en kiezen zichtbaar als een bruin-
wit bordes, dat ik het als 'n opluchting
voel. De man loopt weg, komt terug en
geeft me een mok water. Ik breng die
gulzig naar m'n mond, maar die gulzig
heid is terstond voorbij. Het is heet
water. Ik moet nog leren dat je in dit
land beter gekookt dan koud water
kunt drinken. In de verte rommelt de
donder. Heel de nacht rommelt die
door. En heel de nacht roffelt de re
gen op het dak. En ieder kwartier
schrik ik wakker en luister: als de re
gen iets minder is, hoor ik de zee rui
sen. Die is hoog op 20 meter van de
pasangrahan af.
De nacht is lang, als men slecht
slaapt, de regen uur na uur neerslaat
op het dunne bamboe van een oud dak,
en de muskieten felle aanvallen doen
op het gaas van de klamboe, waaronder
de baroe, de nieuweling in dit land,
poogt zijn moeheid van meer dan 1000
mijl vliegen te vergeten...
Doom.Sorongen regen, regen,
régen! Regent het dan altijd in dit
land? Die vraag stel ik mezelf als ik
de volgende morgen wakker word en
door een scherm van water naar buiten
kijk. Grijze, trieste, natte wereld De
baai is niet zichtbaar en hij ligt toch
vlak bij.
Ik wil me wassen. Daar is niets tegen.
Iemand wijst me de mandiekamer. Het
is er donker en niet zo erg comfortabel,
de vloer is nogal schimmelig en glad.
En de weg naar dat mandiehok is glad
van klei en ik pleeg vrijwel een goed-
afgewerkte salto mortale eer ik de was-
afdeling bereikt heb..
Later op de morgen wordt het zowaar
toch nog droog. Wassenburg de filmer,
de fotograaf en ik lopen door het stukje
kampong. Niet veel zaaks. Klein en
hokkerig. Met wat huisjes op palen aan
zee. Die doen denken aan duizendpoten
in de modder. En wat voor modder.
vet en taai en stinkend
In de baai ligt, op een paar honderd
meter uit de wal, onze Catalina Die
doet denken aan een grote vogel, die
ligt uit te rusten. Nu denderen er geen
motoren, nu rusten de vleugels. Wat
een sierlijk toestel is zo'n Catalina
eigenlijk, zo neergestreken op het wa
ter!
Wat schamel, zéér schamel, geklede
Papoea's hangen rond, zitten aan de
kant van de weg, en bekijken nieuws
gierig de witte mensen, die van zo
verre gekomen zijn. Met een motorboot
varen we naar Sorong, aan de over
kant van de baai. Daar is meer activi
teit. Daar wordt gewerkt door blanken
en Indonesiërs. Daar ligt een stuk toe
komst van Nieuw Guinea.
Die dag leer ik iets van Nieuw Gui
nea begrijpen, zij het nog niet veel. Ik
leer dat er veel koorts is in dit land,
koorts gebracht door de duivel van
Nieuw Guinea, die malaria heet, of, zo
u wilt, Anopheles Punctuaris. Malaria...
de gesel van dit land, hier wat erger,
daar wat minder, maar bijna overal is
hij aanwezig, zij het dat van overheids
wege, o.a. door het uit vliegtuigen
de bestrij-
sproeien met DDT, met
ding begonnen is.
Ik leer dat men de vrolijke papoea,
die als „butler" optreedt in onze pa
sangrahan, niet te veel moet vragen. Hij
kan tellen, doch slechts tot 5 en ils hij
telt (tot 5) moet hij vinger voor vinger
nat maken om de voorgaande vinger in
tussen niet te vergeten. Desondanks be
hoort Jeremias tot een zekere intelli-
gentia van Sorong. En men vond het
ronduit overdreven van me, toen ik me
opwond omdat Jeremias 't bestaan had
m'n enige meegenomen witte pantalon
met de inhoud van m'n doosje zwarte
schoensmeer te bestrijken. Omdat zwart
mooier is dan witEn ik leerde die
dag dat men zich het allersnelst moet
aanpassen aan het voedsel van het land
waarin men verblijft, omdat men an
ders honger lijdt.
Tegen de avond brak de hemel los
in zware regenbuien. En het blééf re
genen, alle uren van de avond en alle
uren van de nacht. Toen we, nog vóór
10 uur, onder de klamboe kropen (er
was geen licht en de oliepit walmde
verschrikkelijk) hadden we maar één
wens: zo snel mogelijk in slaap te val
len.
Even voor 't slapen gaan was iemand
van een der eilanden ons komen vertel
len dat op het eiland Kasien, enkele
uren van Sorong af, en waar we heen
zouden gaan, door de tong-tong de dan
sers waren opgeroepen. Urenlang had
den de doffe trommen van het oerwoud
hun monotoon rhytme volgehouden en
er zouden véle dansers komen, uit alle
delen van het eiland.
Wij, onder de klamboe, hoorden die
trommen niet. Wél de grote, de mach
tigste tong tong der wereld: de donder.
Middernacht barstte in de baai een
zwaar onweer los en door de kieren en
naden van het bamboe zag ik de bun
dels lichtblauwe en rosse bliksemstra
len flitsen en door de verstopte hemel
kerven.
Heel de nacht regende het en heel de
nacht hield het onweer aan. Het bleef
gevangen in de baai, vastgeklemd als
het ware tussen de eilanden.
Tegen de morgen begon er iets te
kraken en te breken. Een moment
vreesde ik dat onze hut de druk van
de lawines water niet meer kon ver
werken. Het bleek echter de hut naast
die van Wassenburg en mij te zijn,
waarin zich een jong ambtenaar van het
binnenlands bestuur bevond.
Er vond een aardverschuiving plaats
en een der wanden van de hut begaf
het. Met emmers tegelijk kwam het wa
ter binnen en op dat water dreven de
koffers van die jonge ambtenaar die in
het pikkedonker in de modder rond
doolde en boven het geruis van regen
en donder uitschreeuwde dat het eiland
zijn kamer was binnengekomen. En dat
waa dan precies het enige schamele
brokje humor van die hele nacht van
bittere verschrikking.
Daarna sliep ik nog 2 uur en toen ik
wakker werd waren de tien tenen van
m'n twee voeten dik en rood opgezwol
len. Het eerste souvenir van de aarts
vijanden van dit land: de muskieten.
Ik had blijkbaar in m'n slaap met mijn
voeten tegen het gaas van de klamboe
gelegen en schoner gelegenheid voor
deze duivels was moeilijk denkbaar. En
zo begon ik de nieuwe dag, die grauw
en dik en zwaar van regen was, met
het slikken van 6 tabletten mepacrine,
die ik wegspoelde met heet water, dat
Jeremias me bracht in het groen ver
roeste deksel van een koperen koffie-
potje, daterend van twee eeuwen her.
Zo was onze kennismaking met
Nieuw Guinea. En zo begon de tweede
dag.
ANTHONY VAN KAMPEN.
(Van onze Londense correspondent).
LONDEN, Juli. Met nog guini 1 mil-,
lioen kaarten onverkocht staan wij dan
eindelijk aan de vooravond van de
Olympische Spelen. Niettegenstaande
dit feit is de belangstelling die een
paar weken geleden lichtelijk aan „Ber-
lijnse druk" onderhevig was. nu plot
seling enorm. Londen is letterlijk over
stroomd met toeristen uit de gehele
wereld, omhangen met platte draagbare
radio's, camera's en verrekijkers. Een
Babel van vreemde talen weerklinkt
door de straten tussen de hotels. Vlag
gen van 62 deelnemende landen wap
peren vrolijk in Piccadilly, Trafalgar
Square en van de meeste grote gebou
wen.
Donderdagmiddag om half 3 zal de
Engelse koning onder trompetgeschal
en een grootse vlaggenparade de ope-
nings-ceremonie verrichten, in 't Olym
pisch Stadion te Wembley, waar alles
tot in perfectie geregeld is. De nieuw
aangelegde sintelbaan b.v. wordt als de
grootste ter wereld gerekend. Na de
officiële opening, zal namens de 6000
deelnemers de Olympiade-eed worden
afgelegd, door de Engelse hordenloper
Donald Fenlai. 5000 duiven zullen tege
lijkertijd worden los gelaten, als Olym
pisch symbool. Om precies 7 minuten
over 4 zal de Olympische Fakkel in het
Stadion aankomen.-Het laatste stuk van
de lange route vanuit Olympia in Grie
kenland zal dan, geëxcorteerd door mo
torrijders, gaan over de nieuw aange
legde „Politic way", een 500 meter lan
ge. breed betonnen weg, die van Wem
bley rechtstreeks naar 't stadion leidt,
De organisatie op Wembley laat niets
te wensen over. Faciliteiten voor pers
en radio-verslaggevers zijn uniek. Het
indrukwekkende „Radio-centre" met 3
speciaal geplaatste studio's voor buiten
landse- en BBC-verslaggevers is in één
woord af. Radio-verslaggevers van alle
landen hebben hier hun eigen telex en
televisie toestel, zodat zij verschillende
tegelijkertijd plaats vindende wedstrij
den,toch allen onmiddellijk op de se
conde kunnen verslaan. De Neder
landse radio-ploeg van 16 man, is na
die van Amerika de grootste.
Verder is er een uitstekend verzorgde
„Tïvec Hall", waarin zich voor de
deelnemers grote recreatiezalen en een
restaurant bevinden, alsmede grote werk
zalen voor de Wereldpers, voorzien van
een paar duizend telefoons en een com
pleet post- en telegraafkantoor.
De grootste bedrijvigheid heerst in
het Wembley Olympisch zwembad, dat
plaats biedt aan 8000 toeschouwers. On
der het glazen dak weerkaatsen 62
vlaggen hun bonte kleuren in het
glasheldere water. Honderden perste
lefoons en 2 televisie-camera's zijn
langs de waterkant opgesteld. 100 deel
nemers per uur van alle naties, hebben
hier de laatste dagen nog intensief ge
oefend. Gebronsde Argentijnen en Ita
lianen zwemmen nog broederlijk een
laatste baantje naast albino-witte IJs-
Naar het ANP verneemt is de blessu
re van de midvoor van het Nederlands
elftal Roozenburg dermate ernstig, dat
hij voorlopig uitgeschakeld is om te
spelen. In dit verband zijn maatregelen
getroffen dat Appel, de midvoor van
Sittard, heden naar Londen vliegt om
eventueel Zaterdag a.s. de midvoor-
plaats tegen Groot Brittannië in te ne
men.
Het Nederlands elftal kwam tegen het
middaguur van Portsmouth te Londen
aan, waar een bus van de F. A. gereed
stond om onze jongens naar Uxbridge
over te brengen. De ploeg, vergezeld
van de leiders Herberts, Verlegh en
Boeljon alsmede de trainer Carver,
werd verwelkomd door de chef de mis
sion de heer Lotsy, die even uit het
F I. F. A.-congres was uitgebroken om
de spelers te ontvangen en voor een
vlotte regeling naar Uxbridge zorg te
dragen. Roozenburg strompelde uit de
trein, een beetje mistroostig door de
zware bloeduitstorting in zijn rechter
enkel, welke hem verhinderen zal te
spelen.
Met de verwondingen van Van der
Tuyn en van Krijgh, die in de wedstrijd
tegen Eire niet onverdienstelijk debu
teerde, liep het nogal los, zodat de kans
groot is, dat zij Zaterdag tegen Groot
Brittannië zullen worden opgesteld.
landers. Groepen Mexicanen, allen ge
huld in 'n nationale hel kleurige breed
gestreepte wollen shawl over hun
zwembroekje, zitten aan de kant te ril
len van de kou en zijn de enigen, die
nog niet geacclamatiseerd zijn. De brui
ne bewegelijke Philippijnen vormen 'n
zonderling contrast in een gebaren ge
sprek met geel gemutste Zweden.
Er heerst alom te Wembley en ook in.
do Olympische deelnemerskampen te
Uxbridge en Richemond een verbroe
dering, waaraan vele diplomaten te
Lake Succes een voorbeeld zouden kun
nen nemen.
De enige ontbrekende landen zijn
Duitsland, Japan en Rusland. Moskou,
hoewel uitgenodigd, heeft deze keer
niet eens de moeite genomen een wei
gering te zenden. De grootste ploeg van
alle landen is die van de Ver. Staten,
die maar liefst 600 deelnemers naar de
spelen hebben gezonden, begeleid' door
90 officials. De Olympische onkosten-
rekening der Ver. Staten bedraagt maar
even een millioen gulden.
De jongste deelnemer is de 13-jarige
schoonspringer Gunther Mund, uit Chili.
Zijn vader, die hem begeleidt, is de
eigenaar van de 6 grootste Chileense
zwembaden. Gunther's enige probleem
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND.
HILVERSUM L Nieuwsberichten om
7, 8 en 11 uur. 6.Nederlandse
koren en korpsen. 6.30 Voor de
Strijdkrachten 7,IS Eenstemmige Psal
men 7,30 Het actueel geluld 7,45
Nieuwe aanwinsten van de discotheek
7,55 Het Bach-koraal 8,15 „Avondstilte'
9,15 Gramofoonplaten 9,20 Residen
tie-orkest 10,00 „Music for Strings and
Organ" 10,30 NCRV-vocaal-kwartet
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsbe
richten om 6, 8 en 11 uur.
V.A.R.A.: 5.45 „De Doekon op
Bali" 6,15 Vara-Varia 6,20 Vlndo.
bona Schrammel'n 6,50 Plano-duo
7,00 Vijftig jaren 7,15 Het nieuws uit
Indië VPRO: 7,30 Voor de jeugd
7,40 Jeugdnieuws 7,45 „Lezen ln de
Bijbel" VARA: 8,15 Stafmuziekcorps
„Amsterdamse Politie" 8,45 Onze stad
(hoorspel) 10,15 The Ramblers 10,45
Van Boek tot Boek
DONDERDAG.
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsber.
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. KRO: 7.30
Gr.pl. 7.45 Morgengebed. 8.15 Pluk
de dag. 9.Voor de vrouw. 9.05
Beethoven (grpl.) NCRV: 10.Orgel
(gr.pl.) 10.15 Morgendienst. 10.45
Geestelijke liederen. KRO: 11.De
Zonnebloem. 11.45 Gr.pl. 12.An
gelus. 12.03 Orkest Klaas van Beeck.
12.30 Weeroverzicht. 12.33 Vervolg
orkest Klaas van Beeck. 12.55 Zon
newijzer. 1.20 Muzikale melange.
1.45 Hors d'Oeuvre. NCRV: 2.
Amati Trio. 2.30 De Olymp. Spelen
te Londen (openingsplechtigheid).
5Radio Jeugdjournaal. 5.30 En
semble „Euphonia". 5.45 De Olympi
sche Spelen. 6.Vervolg Ensemble
„Euphonia". 6.15 Land- en tuinbouw.
6.30 Voor de strijdkrachten. 7.15
Leger des Heils kwartier (gr.pl.) 7.30
Op de drempel van een nieuwe woning.
7.45 Reg. Voorlichtingsdienst. 8.15
Nat. schoolzangwedstrijd. 9.30 In de
bloeiende tuinen van Hilversum.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsber.
om 7, 8, 1, 6, 7.25 en 11 uur. AVRO:
7.15 Gr.pl. 7.50 Dagopening. 8.15
Het Boston Promenade orkest (gr.pl.)
8.45 Ochtendconcert. 9.15 Morgen
wijding. 9.30 Waterstanden. 9.35
Arbeidsvitaminen. 10.30 Van vrouw
tot vrouw. 10.35 Gr.pl. 10.50 Kleu
tertje luister. 11.Het Philadelphia
Symph.-orkest. 11.45 Wolken, wind
en water. 12.Renee Regnard,
piano. 12.30 Weerpraatje. 12.33 In
t spionnetje. 12.38 Dick Willebrands.
1.15 „From Strauss to Gershwin"
2.Beiaarden en luidklokken in Ne
derland. 2.15 Solistenconcert, piano
3.Voor zieken en gezonden. 4.
Coloriet. 5.AVRO- kaleidoscoop.
5.20 Welk dier? 5.30 Henk v. d.
Heide Wijma's zangklasse. - 5.50 Jeugd
uitzending. 6.15 Structuur en ont
plooiing van ons wegennet. 6.30 The
Avroleans. 7.15 Ned. Jeugdgemeen
schap. 7.30 Promenadeconcert (Al-
bert Hall te Londen). 8.50 De marine
in oorlogstijd. 9.15 Het leven was
heus niet zo kwaad.
is, dat hij bijna geen vering krijgt uit
de Wembley-springplank. „Pa". Mund
legde ons uit, dat Chileense spring
planken een veel lichtere vering heb
ben en even later zagen we hem opge
wonden rondhollen, om op het laatste
ogenblik ~'Og de handtekeningen van
alle Zuid-Amerikaanse zwemmers te
verzamelen voor een verzoekschrift om
alsnog een tweede, speciale „Zuid-Ame
rikaanse" springplank te doen instal
leren, hetgeen échter wel geen succes
zal hebben.
Internationale politieke verwikkelin
gen zijn nu nagenoeg helemaal van de
baan in de Engelse bladen. De volgende
1" dagen leeft, hoort, spreekt en „eet"
men nu slechts de veertiende Olympi
sche Spelen!
In Amsterdam hebben ze een
uitvinding gedaan; nee maar!
Een rijdende toiletwagen, plaats
biedende aan drie dames en drie
heren, voorzien van hygiënisch
apparatuur, en welke naar be
hoefte opgesteld kan worden op
plaatsen waar grote mensenme
nigten verzameld zijn. Voorlopig
zal slechts met 1 wagen een
proef genomen worden. Als nu
straks alle Amsterdammers maar
mee willen helpen om deze proef
tot een doorslaand succes te ma
ken, dan zullen vast meer wa
gens in gebruik worden geno
men. Zo wordt vergaderen in de
openlucht een waar genot!
Gistermorgen zijn alle mijnwer
kers in de Oranje Nassaumijn H weer
aan het werk gegaan. De besprekingen
worden nog voortgezet.
Op 15 Augustus zal onder auspi
ciën van de stichting „Nederland—
Zwitsterland" de jodelgroep Schloss
Brunneli" uit Schinsnach Bad een
tournee door Nederland maken.
De correspondent van Aneta meldt
dat de pokken-epidemie in het repu
blikeinse gebied op Sumatra zich voort
durend uitbreidt in het bijzonder in het
Korintji-gebied (Westkust) Dagelijks
vallen hier honderden aan de ziekte ten
offer.
Gistermiddag is in de Waalhaven
te Rotterdam het lijk drijvende gevon
den van de 45-jarige schipper P. H. van
Putten, die Donderdag te water is ge
raakt.
De Spaarnestad heeft een „bloe-
menkoningin" gekozen, die in de ko
mende bloemenweek over Haarlem zal
„regeren". Het is mej. Kolkman, een
negentienjarige jongedame, die juist
haar diploma van de middelbare séHöól
heeft behaald.
Volgens een mededeling in het
vakblad van de kruideniers „De Krui
denier" zal het theerantsoen zeer bin
nenkort worden verhoogd. Er zullen
o.a. 16.000 kisten Java-thee in distribu
tie komen.
De Belgische Senaat nam 'n wets
voorstel aan, volgens hetwelk aan de
hotelhouders in de Belgische badplaat
sen een moratorium wordt toegestaan
tof 1 October 1949.
Volgens een rapport van Truman
hebben de atoombomproeven de posi
tie van de Ver. Staten op het gebied
var atoomwapens aanmerkelijk verbe
terd.
In een der straten van Parijs is
een op gas lopende taxi ontploft en in
brand gevlogen. De vijf inzittenden, van
wie twee kinderen, kwamen om het
leven.
In Slowakije is rantsoenering van
brood, vlees en eieren ingevoerd.
Te Napels is in het gebouw van
een onderneming 6 ton springstof ont
dekt. De verantwoordelijke personen
worden gezocht. Zij zouden een aan
slag op de directie hebben beraamd.
Het eerste commerciële straal
vliegtuig (een Vickers) is in 34 minu
ten en 7 seconden van Londen naar
Parijs gevlogen.
Prins Alexander van Joego-Slavië,
die na de staatsgreep van 1941 zijn land
heeft verlaten, is sedert acht maanden
te Londen vertegenwoordiger van een
wasmachinefabriek.
Te Bandoeng vergaderen vertegenwoordigers van de Federale Gebieden ter voorbereiding van de Verenigde Sta
ten van Indonesië.
-uil
ROMAN
- VAN MARIA SAWERSKY -
11.
„Idioot! Waar zouden we dan moe
ten zijn?"
„Naar de dokter of zo...."
„Onzin, dat zou ze dan allang heb
ben gezien. Ze controleert immers met
haar spionnetje de halve straat! Voor
uit, laffe lummel, laat de juffrouw
binne".
Juffrouw Sabine rolde als een lawi
ne de kamer in. Liesegang, die zich
achter haar door een kier van de deur
wrong, wierp zij slechts een vernieti
gende blik toe. Daarop haalde de oude
dame snuivend haar neus op, omdat ze
Plotseling iets rook, waarvan de rum-
fles en het glas op het tafeltje bij het
raam een gemakkelijke verklaring
gaven.
„Er hangt hier een penetrante lucht
van alcohol!" constateerde ze, ter be
groeting.
„Goede middag, juffrouw Reuder",
zei de kapitein met enige nadruk,
maar daarvan nam de oude dame geen
notitie.
„Dokter Kruger heeft u immers ver
boden sterke drank te gebruiken,
kapitein Mengelberg", zei ze streng.
„Dat heb ik ook niet gedaan, zolang
ik ziek was. Maar nu ben ik weer
gezond
„Dat schijnt me toch nog niet hele
maal het geval te zijn", viel Sabine
hem strijdlustig in de rede. „Misschien
voelt u zich lichamelijk weer zo onge
veer de oude, kapitein, maar uw geest
schijnt van die griepaanval danig te
lijden te hebben gehad".
Dat was te veel voor de oude zee
rob. De aderen op zijn voorhoofd be
gonnen te zwellen.
„Wel heb ik van m'n leven, juffrouw
Reuder, wilt u daarmee soms bewe
ren, dat ik gek ben? Dat' verbied ik u!"
Sabine liet het steenkoud, wat de
kapitein meende te moeten verbieden.
Ze reikte hem weliswaar nog niet tot
de bovenste knoop van zijn vest, maar
ze had een strijdvaardige geest en ze
was in 't geheel niet ban voor hem.
Haar magere handen op de smalle
heupen steunend, begon ze uit te va
ren:
„Natuurlijk hapert er iets aan uw
verstandelijke vermogens! Alleen een
krankzinnige plant eieren in een
bloempot en sproeit er dan melk over
heen! Emma heeft het me verteld. En
ik verzeker u, dat ik over uw geestes
toestand met dokter Kruger eens een
ernstig woordje zal wisselen".
„Die zal u met genoegen bevestigen,
dat ik ze gelukkig nog steeds alle vijf
bij elkaar heb, maar die Emma van u
liegt idioot", schreeuwde Mengelberg.
„Ze heeft voor ernst overgewauweld,
wat die stomme Peter haar voor de
grap op de mouw heeft gespeld
„Dan heeft Peter gelogen!" viel de
logische oude dame hem opnieuw in
de rede. „Hoe eerder u die kerel eruit
gooit, hoe beter het is".
„Geen haar op m'n hoofd, die eraan
denkt. Ik heb hem behoorlijk de lee
gelezen en daarmee is voor mij de
zaak afgedaan".
„Maar voor mij niet!" riep de oude
'dame, nog steeds buiten zichzelf. „Het
is eenvoudig een zonde al die goeie
dingen, die ik u stuur, zó te beder
ven
„Maar ik heb u toch al verteld, dat
Peter dat hele verhaal uit z'n duim
heeft gezogen!" riep Mengelberg wan
hopig. „Ik heb al dat spul braafopge-
geten. Wat wilt u nu nog meer? En
nu kan ik geen eieren en geen melk
meer zien. Ik ben op het water oud
geworden en het enige waar ik nog
naar verlang, is naar een straffe grog
en naar een behoorlijk bord bruine
bonen met spek. Dat denk ik nu te
nemen!"
„Als dokter Kruger het tenminste
goed vindt!" ging juffrouw Sabine er
botweg tegen in. „Ik zal er naar in
formeren en eerder mag u dit vergif
hier niet drinken!"
Met deze woorden spoedde de oude
dame zich naar het tafeltje bij het
.raam en met een resoluut gebaar
ki«pt« m de inhoud ven het grogglts
in een lege bloempot.
Deze gewelddaad benam de kapi
tein de adem. Een kostelijke rum nog
zomaar weg te gooien! Dat was erger
dan alle zeven doodzonden te zamen.
Hij liet zijn stevige vuist met zoveel
kracht op de tafel neerkomen, dat de
daarop staande voorwerpen een polka
dansten.
„Nu is 't genoeg!" schreeuwde hij.
„Ik geef toe, dat u tijdens m'n ziekte
goed voor me gezorgd hebt, juffrouw
Reuder, maar als u zich nu verbeeldt,
dat u me daarom voor de rest van
m'n leven als een zuigeling kunt be
handelen, dan hebt u 't mis, als u dat
maar begrijpt. Ik ben een volwassen
man.
„Ach kom, dat zegt nogal wat!"
„En ik weet zelf wel, wat goed voor
me is!"
„U weet niets!" zei juffrouw Reuder
met nadruk. „U bent een hulpeloos
schepsel! Als u mij niet gehad had,
zoudt u nu al op het kerkhof liggen.
Maar ik zal niet toestaan, dat u zich
zelf te gronde richt, o nee! Ik zal me
op staande voet met dokter Kruger
in verbinding stellen en hem zeggen,
dat u niet helemaal normaal meer
bent en
„Eruit!" brulde de kapitein, hees
van woede.
Juffrouw Sabine trok met een slag
de deur achter zich dicht en verliet
met opgeheven hoofd het huis.
Maar toen ze weer in de gang van
haar eigen woning stond, ontzonk haar
de moed. Dikke tranen biggelden langs
haar magere, gerimpelde wangen.
Emma, die haar tegemoet kwam,
sloeg de schrik om het hart.
„Ik heb 't immers vooruit wel ge
zegd, dat er ruzie zou komen!" riep
ze. „Wat heeft die ouwe ezel u ge
daan, juffrouw?"
„Het huis uitgegooid, heeft hij me",
snikte jufrouw Reuder. „Na alles, wat
ik voor hem gedaan heb. Ondanks is
altijd 's werelds loon. En nu ben ik
,ziek van emotie. Ik heb een hartaan
val. Laat direct dokter Kruger ko
men!"
(Wordt vervolgd)
