WATER ONDER DE SAHARA Pinakotheek-schatten in Amsterdam De Nachtwacht maakte rondreis Verongelukte zoon na 31 gevonden jaar Een meer ter grootte van Frankrijk Daklozeverzameling trekt door Europa Schilderij naar definitieve plaats Pluimveeteelt alleen op klein boerenbedrijf Het harde leven van een „glamour girl" Waar zijn onze schepen? JAPONNEN MET PELLERINES Speurtocht van Amerikaans echtpaar Krokodil zwom duizend mijl onder het zand Geen komkommers en] tomaten naar Duitsland! LUDWIGSHAI STAD DES DC (Van onze kunstmedewerker). TOEN verleden jaar de schatten uit de Weense musea in de hoofdstad werden tentoongesteld in het Rijks museum. voltrok zich een cultureel wonder: wekenlang verdrong het pu bliek zich in lange rijen voor het mees terlijke bouwwerk van de architect Cuypers, om een kansje te krijgen de Oostenrijkse kunstschatten te aanschou wen én men boekte een recordaantal bezoekers. Thans zijn de kunstwerken uit de Oude Plnakotheek van Milnchen onder Amerikaanse vlag een tournee aan het maken door Europa en zijn ge- exposeerd in ditzelfde museum. Aange zien de belangrijkheid van de werken die van de Weense tentoonstelling naar do kroon steekt, ligt het in de lijn der verwachting, dat het Rijksmuseum zich ook dit jaar in een zeer grote belang stelling zal mogen verheugen Eigenlijk zijn de schatten uit het ge. bombardeerde München dakloos. Tij dens de oorlog zijn ze natuurlijk veilig weggeborgen geweest en nu is het ge bouw van de Pinakotheek onbruikbaar voor museum. Door deze omstandigheid zijn we thans in staat de wonderschone collectie doeken te zien. Immers men heeft het erop gewaagd, dat misschien een schram of een kras tijdens het ver voer een der schilderijen zou ontsieren, om de komst uit de duisternis van de schuilkelders in het licht van ons voor naamste museum te brengen. Hoe is eigenlijk die grote verzameling, die werken bevat van een der vroegste Italianen, Giotto, tot en met werk van de hekelende Spanjaard Goya, tot stand gekomen? Reeds in de 16e eeuw zijn de Beierse vorsten begonnen schilderijen in de Altere Pinalcothek bijeen te bren gen en in het begin van onze eeuw was die verzameling aangegroeid tot ruim 1500 nummers. Vanzelfsprekend trekt men niet met al die doeken op vracht wagens door Europa, doch de 160 uitge kozen werken laten ons zo niet het be langrijkste, dan toch wel een voornaam deel van die schatten zien. Hoe zou het toch komen, dat zovelen die tentoon stellingen willen zien van niet moderne kunst? Een van de prettigste sensaties van zo'n museumbezoek is wel, dat men schilderijen, waarvan men in boeken en tijdschriften afbeeldingen heeft gezien, plotseling „in levende lijve" voor zich ziet. Dan gaat dat plaatje, wat men indertijd heeft bewonderd, leven door da tinteling van kleur, het afgebeelde Schilderij naar definitieve plaats Het kostbare bezit van de stad Am sterdam, Rembrandt's beroemde schil derij De Nachtwacht of, zoals het eigenlijk heet, „Het korporaalschap van Frans Bannincq Cock", heeft reeds een veelbewogen geschiedenis achter zich. Het is deze 305-jarige echter zelden vergund geweest een voet buiten de deur te zetten. Na de voltooiing van het Rijksmuseum in 1883 is het op de schouders van een aantal, mannen van 't Trippenhuis langs de grachten naar de plaats van bestemming overge bracht, waarbij de dragers, onder de indruk van het historische ogenblik, het „Wlen Neerlands bloed" aanhie ven. In 1898, het kroningsjaar van H.M. Koningin Wilhelmina, is het doek ge transporteerd naar het stedelijk mu seum, waar het deel uitmaakte van de grootste Rembrandt-tentoonstelling ooit gehouden, waar niet minder dan 120 werken van de meester waren geëxposeerd. In het jongste verleden moest de Nachtwacht in veiligheid worden gebracht voor het oorlogs geweld en kwam, na een wankele tocht op de IJ-pont, in Medemblik te recht om tenslotte in een schuilkelder in de duinen het einde van de krijgs verrichtingen af te wachten. Na de bevrijding van ons land is enorme doek, dat 4.80 meter breed en 3.78 meter hoog is, met 100 andere meesterwerken ondergebracht in de Drukkeruitbouw van het Rijksmuseum waar het gemiddeld 1300 bezoekers per dag tot zich trok. De bezoeker, die Zaterdagmiddag het schilderij nog in de Waterloozaal van de uitbouw heeft bewonderd, kon het Zondagmid dag zien, opgesteld in de geheel ge restaureerde Nachtwachtzaal, waar het vóór de oorlog zijn vaste plaats had. Deze verhuizing, die bijna als bij to verslag is geschied,, werd Zaterdag avond in iets minder dan een half uur uitgevoerd door een staf van me dewerkers uit het museum. Op de eerste etage was daartoe een groot driedelig raam uitgebroken, waardoor het uit de lijst genomen en geheel ingespijkerd schilderij met katrollen werd neergelaten. Op de schouders van 7 timmerlieden en 13 suppoosten, bijgestaan door enige van de politieagenten die de enkele nieuws gierigen op een afstand hielden en het verkeer omleidden, werd het on schatbare kunstwerk om het gebouw gedragen, eerst door de tuin, waar enkele struiken het moesten ontgel den, door de dubbele poort van Gro ningen en Deventer en door het hek op de hoek van de Jan Luykenstraat en de Hobbemastraat. Vervolgens een paar honderd meter over het museum plein tot het gevaarte van 18 m2 be hoedzaam onder de grote doorgang werd neergezet en daarna duurde het nog slechts enkele minuten, alvorens het door de, speciaal voor noodgeval len aangebrachte, sleuf in zijn defi nitieve ruimte was gehesen. Zonder een schrammetje heeft de Nachtwacht zijn „ronde" volbracht, maar voorlopig zal er van reizen wel niet veel meer komen. krijgt diepte en ruimte en het is tevens, of men een oude vriend ontmoet. Als men de bezoekers gadeslaat, zal men steeds kreten van verrast herkennen kunnen beluisteren. Dat is een genot op zichzelf. In het korte bestek van deze inleiding is het niet doenlijk het ten toongestelde te beschrijven. Ook lijkt het ons gewenster, dat men zelf gaat genieten, in plaats van een ander te moeten horen, wat men mooi moet vin den. We zullen dan ook volstaan met enkele voornaamste facetten van dit feest van lijn en kleur te noemen. Allereerst is daar een prachtige serie Duitse primitieven, waaronder de wer ken van de onbekende schilder, die be kend staat als de „Meester van de Marialevens", voorts de schreiend realis tische doeken van Grunewal en de iets lieflijker van Hans Baldung Grien. De Italianen zijn o.a. vertegenwoordigd door Boticelli, Leonardo da Vinci ön Titiaan, terwijl de Griekse Spanjaard, El Greco, en Goya getuigen van Span- jes macht en de latere vergane glorie cn decadentie.... Van de Franse kunst ziet men werk van o.a. Poussin en Cl. Lorrain, terwijl de schilder van het „Triomph van het vlees", P. P. Rubens, met 11 doeken de Zuidelijke Nederlanden vertegenwoor- digt. Uit ons eigen land zijn daar de doeken van Rembrandt die na drie eeuwen weer in de stad terugkeerden, waar zij werden geschapen en werken van Adr. Brouwer, die avontuurlijke zwerver onder de schilders, die met on barmhartige wreedheid aan zijn tijdge noten de spiegel voorhoudt. Nogmaals, we geven slechts een losse greep uit het vele schoons dat is te zien. Het entree-bedrag kan geen belemmering zijn. Dit is n.l. f 1, terwijl men Woens dags, Zaterdags en Zondags voor de halve prijs kan genieten. We twijfelen er dan ook niet aan: het wonder van verleden jaar zal zich herhalen. Weer zullen duizenden door het Rijksmu seum dwalen. En, lezer, nu U toch in de buurt bent, bezoekt dan tevens de van Gogh-tentoonstelling in het Stede lijk Museum. Ge zult er geen spijt van Rebben! In tegenstelling tot de wens van som migen, om de pluimveeteelt geheel vrij te laten, heeft de Commissie voor klei ne Boeren-vraagstukken uit de Stichting voor de Landbouw als haar mening uit gesproken, dat de kippenhouderij ge reserveerd moet worden voor het klei ne boerenbedrijf, Indien men alles vrij laat, loopt men zeer grote kans, dat de kippenhouderij terecht zal komen op het grote bedrijf, dat ook zonder kip pen best zou kunnen bestaan. Dit nu is niet gewenst, want de grote bedrijven, die dan meteen ook kippen in het groot gaan houden, kunnen op deze wijze de prijs van het product bederven en zo het kleine bedrijf in zeer grote moei lijkheden brengen. De commissie is er wel voorstander van, dat het aantal kippen aanzienlijk wordt uitgebreid. Het totrle aantal kippen zal men ech ter moeten blijven beheersen. Zij acht het het beste de kuikens te verdelen op toewijzing over de verschillende be drijven. Zij blijft eveneens op het standpunt staan, dat de kippenhouderij alleen mag worden uitgeoefend door hen, die het hoofdberoep in de land bouw hebben, met dien verstande ech ter, dat zij historische rechten van niet-boeren wil eerbiedigen. Tevens sprak de commissie zich uit voor voe dertoewijzingen voorlopig op basis van het geleverde aantal eieren. In een militaire opslagplaats te Caldaro (Italië) is 60 ton ontplofbare stof tijdens een bewerking geëxplo deerd. Negen personen werden gedood en drie gewond. Achttien loodsen wer den vernield en in de omtrek werd grote glasschade aangericht. Toen de lieftallige Jeanne Crain (die u al hebt kunnen bewonderen in „Gif tige Lippen") nog niet een echte ster was, doch alleen nog maar een vurige filmliefhebster, die alles las over film wat ze maar te pakken kon krijgen, dacht ze, dat ze er „alles van wist" en dat ze niet veel meer kon krijgen, dacht ze, dat ze er „alles van wist" en dat ze niet veel meer als nieuw zou kunnen ervaren, wanneer ze eenmaal zelf zou zijn geadopteerd door Holly wood. Vandaag de dag, nu Jeanne juist weer een stapje hoger is geklommen op de filmladder door haar optreden in de Twentieth Century Fox-film „State Fair", komt ze er eerlijk voor uit, dat de weg naar filmroem ligt be zaaid met (soms onaangename) ver rassingen. „Ik weet nu, dat ik nog lang niet alles weet", zei Jeanne, „want een paar jaar filmen betekent eigenlijk niets... Soms denk je wel, dat je het weet, maar altijd is er weer iets nieuws. Zo wist ik bijvoorbeeld, toen ik naar Hol lywood kwam, dat er fotografen zou den komen om plaatjes van me te ma ken voor de geïllustreerde pers, maar ik wist niet, dat elke foto in een week blad op zijn minst een halve dag werk betekende. En toch is dat zo. Zo wist ik bijvoorbeeld ook, dat ik zeker niet alle sporten zou mogen be oefenen, omdat dat kans op ongeluk ken zou kunnen opleveren. Ik wist echter niet, dat ik zou moeten afzien van zonnebaden, omdat ik met een donkerder huid er heel anders op de film uitzie. Zo wist ik bijvoorbeeld wel, dat het niet alles goud is wat er blinkt in Hollywood, vooral niet wat betreft de werkuren, maar ik was me er nooit van bewust, dat het harde werken eigenlijk al begon weken vóór de eerste opname en pas eindigde we ken na de laatste opname. Nogmaals: er waren zeer veel dingen, die ik niet wist, ener zijn zeer veel dingen die ik ook nu nog niet weet. Ik leer nog elke dag, en dat vind ik fijn, want het is nodig!" Deze bescheidenheid maakt onge twijfeld op iedereen een sympathieke indruk, en wie Jeanne Crain in „State Fair" ziet, zal deze indruk bevestigd vinden. De overige sterren in deze film zijn o.a. Dana Andrews, Dick Haymes en Vivian Blaine. De regie was in han den van Walter Lang. „State Fair" zal binnenkort in Nederland worden uit gebracht door M.P.E.A. Wegens bijzondere moedige en be leidvolle daden, verricht tijdens de oorlog, zijn door prins Bernhard aan vele leden van de koninklijke land macht, koopvaardij en burgers Maandag in de Chassee kazerne te Breda mili taire onderscheidingen uitgereikt. Aalsum, 22-7 van Lorenzo Marquez te Beira. Antonia (t) 26-7 van Singa pore naar Saigon. Bantam, Java- New York, pass. 26-7 23 uur Gibraltar. Clavella (t) 27-7 van Curagao te Ca sablanca. Cleodora (t) Perzische Golf —Havre, pass. 26-7 Finisterre. Colyt- to, Huelva—A'dam, pass. 26-7 Ouessant. Congostroom, 27-6 van Accra te La gos. Gaasterkerk, 24-7 van A'dam te Kaapstad. Indrapoera, 27-7 van Ba tavia te R'dam (8 uur). Jaarstroom, 25-7 van A'dam te Tacoradi. Kasim- bar, A'dam—Java, 27-7 te Port Said. Kamerlingh Onnes, 25-7 van Taiakan naar Singapore. Kertosono, Java-Rot terdam, pass. 26-7 20 uur Kaap Guarda- fui. Keilehaven, Tabou—Las Palmas, 26-7 140 mijl zd an Las Palmas. Leid Bruynzeel, R'dam—Borneo 26-7 4.30 uur van Port Said. Leopoldskerk A'damTanga, 25-7 van Mombassa. Lievevrouwenkerk, 26-7 van Beira te Lorenzo Marquez. Lombok, 24-7 van Bahrein te Calcutta. Madoera, A'dam —Batavia, 25-7 van Suez. Manoeran, A'dam—Java, pass. 25-7 Singapore. Marken, R'damBatavia, pass. 26-7 Messina. Meerkerk, R'damJapan, 27-7 te Singapore. Merwede, R'dam— Calcutta, 26-7 van Safaga. Ondina (t) Abadan—Havre, pass. 26-7 Kaap Bon. Oranje, 26-7 van Batavia naar A'dam. Papendrecht, (t) HuilOorpuschristi pass. 26-7 Wight. Samarinda 26-7 van Pankal Pinang te Makassar, 3-8 van daar naar Vancouver. Stad Schie dam, A'damWest-Afrika, 26-7 80 mijl Noord-Oost Las Palmas. Talisse, Fre- mantleAden 26-7 200 mijl Zd. Kaap Guardafui. Ternate, R'damJava 26-7 2.50 uur van Port Said. Themis- to A'damHouston, pass. 26-7 Lizard. Volendam, 26-7 van Buenos Aires n. Las Palmas en R'dam. Waterman, 26-7 v. R'dam te Batavia. Wicken- burgh, R'damCasablanca, pass. 24-7 Ouessant. Wieldrecht (t) 28-7 van Adelaide te Abadan verw. Zeeman, BataviaR'dam, 26-7 van Belawan. Aardijk, New OrleansR'dam, 26-7 te Londen. Alamak, R'damNorfolk, 27-7 te Hampton Road verw. Al- genib, 26-7 van San Nicolas te Monte video. Alpherat, 26-7 van R'dam te Buenos Aires. Alwaki, 26-7 van Buenos Aires te San Nicolas. Cottica ParamariboA'dam, 26-7 van Ponta del Gada. Delft, AntwerpenChili, pass. 27-7 Finisterre. Eemdijk, 24-7 van Tampico te Houston. Etrema (t) AbadanGent, pass. 26-7 Malta. Hestia, 26-7 van Cristobal naar Cura cao. Kedoe, 27-7 van R'dam te Karlshamn. Leersum, 25-7 v' Hous ton naar IJmuiden. Macoma (t) Hull-Oorpuschristi, pass. 26-7 Lizard. Folyphemus, MacassarA'dam, 27-7 van Marseille. Prins Alexander, Mon trealR'dam, 26-7 900 mijl West Land's End. Randkerk, CalcuttaR'dam, 25-7 van Colombo. Ridderkerk, Co lomboR'dam, 26-7 te Suez. Som- melsdijk, 23-7 van Baltimore naar de Golfhavens. Zeeman, Batavia—Rot terdam, pass. 27-7 Sabang. De mouw staat bij de nleuwi I mode wel in het middelpunt dei 1 belangstelling. Er zijn nu letter. lijk van alle soorten; de lange I korte en driekwart ingezette mouw Raglan en vleermuis. mouw; vleugel- en aangeknipte mouwtjes en bovendien ziei| men nog geheel mouwloze ja. ponnen dragen. Dat lijkt on<| echter, behoudens in Indië waar het altijd warm is, toch niet erg economisch in on; I wispelturige. Hollandse klimaat I Wilt u een echt luchtige zomer- japon hebben, maak dan een van deze, japonnen met zo'aj] leuke pellerine er op. J. 2475/11 is echter het meest geschikt voor een meisje jonge vrouw. De geschulpte rand II van de pellerine en de dito j strikken staan een oudere dame niet. Terwijl het zeer eenvoudige modelletje met het gladde lijfje en de niet te wijde klokrok, de charme van het jonge meisje zal verhogen. J. 2480/11. Dit model is, behalve voor jeugdige, ook voor oudere dames i geschikt. De ruimte van deze zeer wijde klokrok, wordt aan de taille ii ingerimpeld. Het voorpat van het lijfje bestaat uit drie stukjes, die la 1 puntjes over elkaar worden gezet. De pellerine knipt men enigszins II klokkend. Klaar geknipte patronen van deze modellen zijn a 0.95 verkrijgbaar, j J 2475/11 in de bovenwijdten 9096 en 102 cm. Voor bovenw. 96 is voor 1 dit model ongeveer 4.50 m. stof van 90 cm. breed nodig. 2480/11 kan in de bovenwijdten 92—98 en' 104 cm. worden geleverd. Hier is, voor een bovenwijdte van 98 cm., ongeveer 4.50 m. stof van 90 cm. breedte -odig. Bestellingen kunnen worden gericht aan de administratie van „BELLA"„ Kromme Nieuwegracht 66, Utrecht. Deze modellen zijn overgenomen uit „Bella". Het Nieuwe Modeblad, Met het ss „Veendam" arriveerden dezer dagen de heer en mevrouw S. Middleton van Stamford (Connecti cut) die voor een „thank you tour" zoals zjj het noemen, een maand lang in Europa zullen doorbrengen, om al degenen te bedanken, die er toe heb ben medegewerkt om de overblijfse len terug te vinden van hun zoon, capt. Ellis S. Middleton, die in Sep tember 1944 in de strijd om Arnhem met zijn vliegtuig werd neergescho ten. „Direct na de bevrijding", zo vertelt de heer Middleton, „hoorde ik dat mijn Een van de 60 Amerikaanse superforten B 29, die op de Engelse vliegvelden zijn geland ter demonstratie van de kracht der Amerikaanse luchtmacht. Het is het type vliegtuig, dat de atoombommen op Hiroshima en Na gasaki wierp. (Van een bijzondere medewerker). gTELLIG kan men zeggen, dat woestijnen steeds de grootste belemme ringen zijn geweest op de weg der mensheid. Meer dan zeeën en oceanen, bergen en wouden zijn de woestijnen de grimmige tegenspelers geweest, die de mensen van elkaar scheidden. In de eerste wereldoorlog was de Arabische woestijn een bijna onneembaar bolwerk en in de tweede wereldoorlog waren het de bijna onoverkomelijke moeilijkheden van een woestijnoorlog, die een beslissing tegenhielden. Thans schijnt echter het ogenblik aangebroken, dat de mens de woestijn gaat overwinnen. Een der grootste, onbarmhartigste zandvlakten, die wij kennen, de Sahara, schijnt te zullen worden omgetoverd in een landstreek, even vruchtbaar als welke andere ter wereld ook! HIT is geen fata-morgana, geen ijdele luchtspiegeling, die de verdorstende woestijnreizigers de eeuwen door koele bronnen en schaduwrijke palmen voor ogen toverde. Integendeel. We hebben hier te maken met feiten, die bovenal verbazingwekkend zijn, omdat ze niet eerder werden ontdekt. En ze lagen toch zo voor de hand. Zelfs aan de man, die ons in de jongste tijd op zulk een bijzondere manier vertrouwd heeft go- maakt met de Sahara en met de 600.000 bewoners van die schijnbaar onbe woonbare woestijngebieden, de Britse oud-officier R. V. C. Bodley, die jaren lang het Nomadenleven der Arabische woestijnbewoners deelde eh zijn bele venissen in een bijzonder suggestief boek „Wind in the Sahara" (uitg. Crea tive Age Press, New York 1944) be schreef, zijn deze feiten ontgaan. Toch is hij dicht genoeg bij de ontdekking geweest. VIS.... DODLEY vertelt bijvoorbeeld dat hij eens, wonende in een oase, bezoek kreeg van een koopman met een em mer vol vis, waarvan er sommige nog leefden. Het bleek dat de vis gevangen was in de bron, waar de oase haar be staan aan dankte en die niets anders belichaamde dan een scheur in de rots gesteenten, waardoor het water vaneen onderaardse rivier naar boven kon ko men. De vis bleek zeer smakelijk en had helemaal geen modderige smaak, zoals Bodley had verwacht. „Enige tijd later", zo vertelt Bodley, „sprak ik met een geoloog en vertelde hem van de Sahara-vis. Hij toonde be langstelling, maar was niet verbaasd. Hij had ze nooit gegeten, maar wist alle bijzonderheden; hij zei dat dezelfde soort vis werd aangetroffen in de Niger en in de Nijl, in de Congo zowel als in het meer van Galilea en in het meer Ghad". „En dit betekent", zo voegde de geoloog erbij, „dat in betrekkelijk kort geleden tijden de vis haar weg heeft kunnen vinden langs een stromende waterroute van de Sahara naar Cen traal Afrika, Egypte en Palestina". De geoloog achtte het waarschijnlijk dat deze ondergrondse rivieren nog steeds bestonden. En als om dit te be vestigen vernam Bodley kort daarna, dat in een waterpoel bij de oase van Touggourt een levende krokodil was gevonden. De dichtstbijzijnde plaats, waar krokodillen hun natuurlijke ver blijfplaats hebben was de Niger, min stens 100 mijlen verwijderd van de oase van Touggourt!.De conclusie? Het monster moest die geweldige afstand langs de ondergrondse waterroute, on der de Sahara door, zwemmend hebben afgelegd! EEN ONDERGRONDS MEER. JN de zomer van 1927 wees de Franse professor Jules Savornin voor de eerste maal op het bestaan van een on dergronds meer onder de Sahara. Hij beweerde, dat men met behulp van het onder de Sahara aanwezige water dui zenden nieuwe oasen zou kunnen stichten. De mededelingen van de pro fessor klonken te fantastisch, dan dat men er geloof aan kon hechten en het duurde nog tot 1937 voor een hydrolo gische expeditie de theorie van de pro fessor bevestigde: bij Ghardia hadden boringen tot resultaat, dat men op een schijnbaar onuitputtelijke waterbron stiet. Volgende boringen bevestigden niet alleen het bestaan van een onder- Igronds meer, maar stelden de onderzoe kers zelfs in staat er de omvang van te bepalen. Het bleek zo groot als heel Frankrijk en het was gelegen tussen het Atlas-gebergte in het Noorden en de Lybische woestijn in het Oosten. De oorlog had tot gevolg, dat de exploitatie der ontdekking tijdelijk moest worden gestaakt, maar in het geheim werd ge durende de oorlog een tienj aren-plan uitgewerkt, dat voorziet in het schep pen van 1500 nieuwe oasen, ruimte bie dend voor anderhalf millioen nieuwe bewoners. Men is thans met man en macht bezig het plan te verwezenlijken. In het gebied van Mzab Tales, aldus meldde kort geleden een correspondent van de Zuericher „Weltwoche" borrelt het water reeds omhoog; over een op pervlakte van 300 km lengte en 9 km breedte is de irrigatie reeds begonnen. De diepte tot op de waterlaag is hier „in deze tot nu toe waterloze hel" 200 m. op andere plaatsen moet men tot 1300 meter gaan om het water te bereiken. Zodra de weg is vrijgemaakt komt het water op vele plaatsen vanzelf naar de oppervlakte, elders blijft een pomp- installatie nodig. Reeds is de plaats be paald van 200 met palmen beplante oasen, die een soort heirweg zullen vormen door de woestijn. De bevloeiïng en het vruchtbaar maken van de Sa hara is geen probleem meer, de verwe zenlijking van plannen, die enkele tien tallen jaren geleden nog als fantasieën zouden hebben gegolden, staat thans boven alle twijfel vast. De Sahara, de woestijn met haar ver schrikkingen, wordt overwonnen. Niet alleen de dadelpalm, maar ook de wijn stok en verschillende citrusvruchten zullen hier gedijen, een rijke subtropi sche vegetatie zal het aanschijn van de Noord-Afrikaanse wereld totaal veran deren. Voor de kinderen en kinds-kinderen van het thans in West-Europa levende geslacht zal de Sahara een vacantie- cn recreatie-oord worden, dat per vlieg tuig in enkele uren te bereiken zal zijn. zoon was neergeschoten boven het Reichswald, niemand wist echter, waar hij begraven lag en de Duitsers stuur den ook zijn identiteitspapieren niet H terug. In Juni 1945 vernam ik echter reeds, dat een Duitse houtvester, Karl Riemer uit Magdeborn, op het ogen blik dat een Amerikaans vliegtuig neerstortte, zich op honderden me ters afstand bevond en gezien had dat Duitse parachutisten de piloot be groeven in het bos. Riemer en zijn vrouw hebben, toen de Duitse soldaten waren vertrokken, een houten kruis boven het graf van de hun onbekende piloot opgericht en er een stuk van de propeller aan bevestigd ten teken, dat er een gealliëerde soldaat lag begra ven. Daar de plaats overeenkwam, met die, waar het vliegtuig van mijn zoon was neergestort, vermoedde ik, dat de door de Duitsers begraven vlieger mijn zoon was. Ik heb toen 30.000 circulaires die een beschrijving van mijn zoon en' van zijn geschiedenis bevatten, door N.- West Europa laten verspreiden. Een Duitse katholieke priester liet ze in Duitsland nadrukken, daar het niet mo gelijk was mijn circulaires over de grens te krijgen,- Als gevolg van deze actie ontving ik honderdqn brieven, die voor mij cfikwijls waardeloze gegevens bevatten, doh die ik altijd doorzond naar de Amerikaanse legerautoriteiten, die er dankbaar gebruik van maakten. Zo kwam het, dat honderden geal lieerde soldaten werden gevonden, die men anders nooit op het spoor zou zijn gekomen. In Nederland ondervond ik enorm Veel hulp. Hoe mijn zoon eindelijk werd ge vonden, zal ik U vertellen. De hout vester Riemer was na 1945 naar de Russische zone verhuisd, Toen hij in het begin van dit jaar terugkeerde naar Magdeborn, bezocht hij weer het graf van de onbekende geallieerde pi loot en zag toen tot zijn verbazing, dat op het graf 'n geschilderd kruis stond opgericht, waar stond „unknown Ger man soldier". Onmiddellijk wendde hij zich tot de legerautoriteiten, die toen eindelijk inzagen, dat de suggesties door vader Middleton aan de hand gedaan, wel eens juist konden zijn, Ze exhu- meerde de resten van de man, die in het Reichswald begraven lag. Na een voorlopige identificatie aan de hand van het gebit, die vrijwel klopte, zon den zij mij ter verdere identificatie vier sleutels op, die bij de overblijfse len waren gevonden. Een daarvan her kende ik als een contactsleuteltje, dat behoorde bij een auto, die mijn zoon vóór hij in het leger ging, bezat. Deze wagen was echter reeds lang verkocht. Door de gehele Verenigde Staten heb ik het spoor van deze wagen, die reeds vier a vijfmaal in andere handen was overgegaan, gevolgd, tot ik hem einde lijk vond, Het sleuteltje paste en dit gaf de ze kerheid, dat het lijk, in het Reichswald even over de Nederlandse grens opge graven, inderdaad dat van mijn zoon was. Hij ligt nu begraven op het Ame rikaanse kerkhof in Neuville-en-Con- drez in België en zal volgend jaar naar Amerika worden overgebracht voor bijzetting op het Arlington National Cemetery in Ft Myer (Virginia). Wij gaan zijn graf bezoeken en zullen voorts zoveel mogelijk doen om de ontbrekende schakels in dit gebeuren te vinden. Het centraal bureau voor de tuin bouwveilingen heeft aan de veilingen opdracht gegeven tomaten en komkom mers, die naar Duitsland worden door gevoerd, niet meer te honoreren in ver band met het feit, dat het niet met ze- kerheid vast staat, dat de vele tonnen groenten die reeds aan Duitsland ïijn geleverd voor de voeding van de bur gerbevolking, gehonoreerd zullen wor den: Dit heeft tot gevolg gehad, dat op de veilingen in het Westland de prijzen voor tomaten daalden van f 8, f 11 en f 13 tot f 2.50 en f 1.98 per bak. BUREAU ADMINISTRATIE Voordam 9 - Tel. 332 REDACTIE Achterdam 20 - Telet 221 Postgiro 187294 Directie: J. BIJLSMA en C. KRAI Woensdagmiddag om k\ zware explosie voorgedaa branden konden van Mas den waargenomen. De s scherven. In Ludwigshaf werking gesteld. Ongeveer 1200 zwaar gt De geweldige fabrieken een van de voornaamste i ten zich vóór de oorlog Westelijke oever van de 1 haaldelijk zwaar gebomba De explosie ontstond in Duitse politieautoriteitei Een Frans technicus va ploffing van de aethylchl ding tot de opgeslagen hc aanvaarding van de moge Kort na de ontploffing sirenes om de mensen te wen, dat dodelijk phosge ontsnapt. Het is nog niet d dit gas de ontploffing he zaakt of enkel door de on ontsnapt. Leden van het Rode Kri mannen en brandweerlied slachtoffers hielpen bevrijf zuurstofmaskers. Met uitzondering van bureau van politie is Lu telefonisch van de buitenw sloten. Volgens de politie nog steeds de plaats van d< bereiken tengevolge van 1 en rookontwikkeling. Frai heidstroepen nemen deel Strijding van de branden ruimingswerk. De gewonden werden natar zen in Ludwigshafen, Mam delberg, Speyer en zelfs vervoerd. Men vreest, dat zij, die no puinhopen liggen, dood zijn in brand staan. Men acht voor verdere explosies gewe de gewonden bevinden z Fransen. De Franse gouvern Palts is naar het foneel va vertrokken. Radio Hamburj beschikbare dokters opgeroe het reddingswerk deel te ne LUDWIGSHAFEN Volgens AFP ontstond de in een werkplaats van een fabriek „Badisch Anil in fabrik" (voorheen I. G. F; ongeveer 100 meter achter d van het Franse militaire b De slachtoffers zijn merem ders van de fabriek. Talrijk zijn door de ontploffing ing< stad Ludwigshafen zelf zijn van hun daken beroofd. 1 door bombardementen ware zijn thans ingestort. Dena, het Duitse persager Wegwedstrijd ar Wegwedstrijd p Voorwedstrijden ging amateurs t nals. Deze vot vangen om half 1 half acht worde: en de kwartfina en tevens de eer; het kampioensch achter grote mo 24 Aug.: 'Halve finales en tervolging profc tweede serie 100 motoren. 25 Aug.: Halve finales er tervolging amat de serie achter 26 Aug.: Rustdag. 27 Aug.: Half - tien voc sprint amateurs sionals. Des avo acht worden de les en finale spr verreden en de van de 100 km, toren. 28 Aug.: Rustdag. 29 Aug.: Twee uur halv finale sprint pre tot besluit de fi achter motoren Bovendien zal iedere av gramma worden aangevi trekkelijke amateurnumr De wegwedstrijden zulle: den op het Caubergcircu baanwedstrijden in het den georganiseerd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 6