WATER ONDER DE
SAHARA
Pinakotheek-schatten in Amsterdam
De Nachtwacht
maakte rondreis
Verongelukte zoon na 31
gevonden
jaar
Een meer ter grootte van Frankrijk
Daklozeverzameling
trekt door Europa
Schilderij naar definitieve
plaats
Pluimveeteelt alleen op
klein boerenbedrijf
Het harde leven van een
„glamour girl"
Waar zijn onze schepen?
JAPONNEN MET PELLERINES
Speurtocht van
Amerikaans echtpaar
Krokodil zwom duizend
mijl onder het zand
Geen komkommers en]
tomaten naar Duitsland!
LUDWIGSHAI
STAD DES DC
(Van onze kunstmedewerker).
TOEN verleden jaar de schatten uit
de Weense musea in de hoofdstad
werden tentoongesteld in het Rijks
museum. voltrok zich een cultureel
wonder: wekenlang verdrong het pu
bliek zich in lange rijen voor het mees
terlijke bouwwerk van de architect
Cuypers, om een kansje te krijgen de
Oostenrijkse kunstschatten te aanschou
wen én men boekte een recordaantal
bezoekers. Thans zijn de kunstwerken
uit de Oude Plnakotheek van Milnchen
onder Amerikaanse vlag een tournee
aan het maken door Europa en zijn ge-
exposeerd in ditzelfde museum. Aange
zien de belangrijkheid van de werken
die van de Weense tentoonstelling naar
do kroon steekt, ligt het in de lijn der
verwachting, dat het Rijksmuseum zich
ook dit jaar in een zeer grote belang
stelling zal mogen verheugen
Eigenlijk zijn de schatten uit het ge.
bombardeerde München dakloos. Tij
dens de oorlog zijn ze natuurlijk veilig
weggeborgen geweest en nu is het ge
bouw van de Pinakotheek onbruikbaar
voor museum. Door deze omstandigheid
zijn we thans in staat de wonderschone
collectie doeken te zien. Immers men
heeft het erop gewaagd, dat misschien
een schram of een kras tijdens het ver
voer een der schilderijen zou ontsieren,
om de komst uit de duisternis van de
schuilkelders in het licht van ons voor
naamste museum te brengen. Hoe is
eigenlijk die grote verzameling, die
werken bevat van een der vroegste
Italianen, Giotto, tot en met werk van
de hekelende Spanjaard Goya, tot stand
gekomen? Reeds in de 16e eeuw zijn de
Beierse vorsten begonnen schilderijen
in de Altere Pinalcothek bijeen te bren
gen en in het begin van onze eeuw was
die verzameling aangegroeid tot ruim
1500 nummers. Vanzelfsprekend trekt
men niet met al die doeken op vracht
wagens door Europa, doch de 160 uitge
kozen werken laten ons zo niet het be
langrijkste, dan toch wel een voornaam
deel van die schatten zien. Hoe zou het
toch komen, dat zovelen die tentoon
stellingen willen zien van niet moderne
kunst? Een van de prettigste sensaties
van zo'n museumbezoek is wel, dat men
schilderijen, waarvan men in boeken en
tijdschriften afbeeldingen heeft gezien,
plotseling „in levende lijve" voor zich
ziet. Dan gaat dat plaatje, wat men
indertijd heeft bewonderd, leven door
da tinteling van kleur, het afgebeelde
Schilderij naar definitieve plaats
Het kostbare bezit van de stad Am
sterdam, Rembrandt's beroemde schil
derij De Nachtwacht of, zoals het
eigenlijk heet, „Het korporaalschap van
Frans Bannincq Cock", heeft reeds een
veelbewogen geschiedenis achter zich.
Het is deze 305-jarige echter zelden
vergund geweest een voet buiten de
deur te zetten. Na de voltooiing van
het Rijksmuseum in 1883 is het op de
schouders van een aantal, mannen van
't Trippenhuis langs de grachten naar
de plaats van bestemming overge
bracht, waarbij de dragers, onder de
indruk van het historische ogenblik,
het „Wlen Neerlands bloed" aanhie
ven. In 1898, het kroningsjaar van H.M.
Koningin Wilhelmina, is het doek ge
transporteerd naar het stedelijk mu
seum, waar het deel uitmaakte van
de grootste Rembrandt-tentoonstelling
ooit gehouden, waar niet minder dan
120 werken van de meester waren
geëxposeerd. In het jongste verleden
moest de Nachtwacht in veiligheid
worden gebracht voor het oorlogs
geweld en kwam, na een wankele
tocht op de IJ-pont, in Medemblik te
recht om tenslotte in een schuilkelder
in de duinen het einde van de krijgs
verrichtingen af te wachten.
Na de bevrijding van ons land is
enorme doek, dat 4.80 meter breed
en 3.78 meter hoog is, met 100 andere
meesterwerken ondergebracht in de
Drukkeruitbouw van het Rijksmuseum
waar het gemiddeld 1300 bezoekers
per dag tot zich trok. De bezoeker,
die Zaterdagmiddag het schilderij nog
in de Waterloozaal van de uitbouw
heeft bewonderd, kon het Zondagmid
dag zien, opgesteld in de geheel ge
restaureerde Nachtwachtzaal, waar het
vóór de oorlog zijn vaste plaats had.
Deze verhuizing, die bijna als bij to
verslag is geschied,, werd Zaterdag
avond in iets minder dan een half
uur uitgevoerd door een staf van me
dewerkers uit het museum.
Op de eerste etage was daartoe een
groot driedelig raam uitgebroken,
waardoor het uit de lijst genomen en
geheel ingespijkerd schilderij met
katrollen werd neergelaten. Op de
schouders van 7 timmerlieden en 13
suppoosten, bijgestaan door enige van
de politieagenten die de enkele nieuws
gierigen op een afstand hielden en
het verkeer omleidden, werd het on
schatbare kunstwerk om het gebouw
gedragen, eerst door de tuin, waar
enkele struiken het moesten ontgel
den, door de dubbele poort van Gro
ningen en Deventer en door het hek
op de hoek van de Jan Luykenstraat
en de Hobbemastraat. Vervolgens een
paar honderd meter over het museum
plein tot het gevaarte van 18 m2 be
hoedzaam onder de grote doorgang
werd neergezet en daarna duurde het
nog slechts enkele minuten, alvorens
het door de, speciaal voor noodgeval
len aangebrachte, sleuf in zijn defi
nitieve ruimte was gehesen.
Zonder een schrammetje heeft de
Nachtwacht zijn „ronde" volbracht,
maar voorlopig zal er van reizen wel
niet veel meer komen.
krijgt diepte en ruimte en het is tevens,
of men een oude vriend ontmoet. Als
men de bezoekers gadeslaat, zal men
steeds kreten van verrast herkennen
kunnen beluisteren. Dat is een genot op
zichzelf. In het korte bestek van deze
inleiding is het niet doenlijk het ten
toongestelde te beschrijven. Ook lijkt
het ons gewenster, dat men zelf gaat
genieten, in plaats van een ander te
moeten horen, wat men mooi moet vin
den. We zullen dan ook volstaan met
enkele voornaamste facetten van dit
feest van lijn en kleur te noemen.
Allereerst is daar een prachtige serie
Duitse primitieven, waaronder de wer
ken van de onbekende schilder, die be
kend staat als de „Meester van de
Marialevens", voorts de schreiend realis
tische doeken van Grunewal en de iets
lieflijker van Hans Baldung Grien. De
Italianen zijn o.a. vertegenwoordigd
door Boticelli, Leonardo da Vinci ön
Titiaan, terwijl de Griekse Spanjaard,
El Greco, en Goya getuigen van Span-
jes macht en de latere vergane glorie
cn decadentie....
Van de Franse kunst ziet men werk
van o.a. Poussin en Cl. Lorrain, terwijl
de schilder van het „Triomph van het
vlees", P. P. Rubens, met 11 doeken de
Zuidelijke Nederlanden vertegenwoor-
digt. Uit ons eigen land zijn daar de
doeken van Rembrandt die na drie
eeuwen weer in de stad terugkeerden,
waar zij werden geschapen en werken
van Adr. Brouwer, die avontuurlijke
zwerver onder de schilders, die met on
barmhartige wreedheid aan zijn tijdge
noten de spiegel voorhoudt. Nogmaals,
we geven slechts een losse greep uit
het vele schoons dat is te zien. Het
entree-bedrag kan geen belemmering
zijn. Dit is n.l. f 1, terwijl men Woens
dags, Zaterdags en Zondags voor de
halve prijs kan genieten. We twijfelen
er dan ook niet aan: het wonder van
verleden jaar zal zich herhalen. Weer
zullen duizenden door het Rijksmu
seum dwalen. En, lezer, nu U toch in
de buurt bent, bezoekt dan tevens de
van Gogh-tentoonstelling in het Stede
lijk Museum. Ge zult er geen spijt van
Rebben!
In tegenstelling tot de wens van som
migen, om de pluimveeteelt geheel vrij
te laten, heeft de Commissie voor klei
ne Boeren-vraagstukken uit de Stichting
voor de Landbouw als haar mening uit
gesproken, dat de kippenhouderij ge
reserveerd moet worden voor het klei
ne boerenbedrijf, Indien men alles vrij
laat, loopt men zeer grote kans, dat de
kippenhouderij terecht zal komen op
het grote bedrijf, dat ook zonder kip
pen best zou kunnen bestaan. Dit nu is
niet gewenst, want de grote bedrijven,
die dan meteen ook kippen in het groot
gaan houden, kunnen op deze wijze de
prijs van het product bederven en zo
het kleine bedrijf in zeer grote moei
lijkheden brengen. De commissie is er
wel voorstander van, dat het aantal
kippen aanzienlijk wordt uitgebreid.
Het totrle aantal kippen zal men ech
ter moeten blijven beheersen. Zij acht
het het beste de kuikens te verdelen op
toewijzing over de verschillende be
drijven. Zij blijft eveneens op het
standpunt staan, dat de kippenhouderij
alleen mag worden uitgeoefend door
hen, die het hoofdberoep in de land
bouw hebben, met dien verstande ech
ter, dat zij historische rechten van
niet-boeren wil eerbiedigen. Tevens
sprak de commissie zich uit voor voe
dertoewijzingen voorlopig op basis
van het geleverde aantal eieren.
In een militaire opslagplaats te
Caldaro (Italië) is 60 ton ontplofbare
stof tijdens een bewerking geëxplo
deerd. Negen personen werden gedood
en drie gewond. Achttien loodsen wer
den vernield en in de omtrek werd
grote glasschade aangericht.
Toen de lieftallige Jeanne Crain (die
u al hebt kunnen bewonderen in „Gif
tige Lippen") nog niet een echte ster
was, doch alleen nog maar een vurige
filmliefhebster, die alles las over film
wat ze maar te pakken kon krijgen,
dacht ze, dat ze er „alles van wist" en
dat ze niet veel meer kon krijgen,
dacht ze, dat ze er „alles van wist" en
dat ze niet veel meer als nieuw zou
kunnen ervaren, wanneer ze eenmaal
zelf zou zijn geadopteerd door Holly
wood. Vandaag de dag, nu Jeanne juist
weer een stapje hoger is geklommen
op de filmladder door haar optreden
in de Twentieth Century Fox-film
„State Fair", komt ze er eerlijk voor
uit, dat de weg naar filmroem ligt be
zaaid met (soms onaangename) ver
rassingen.
„Ik weet nu, dat ik nog lang niet
alles weet", zei Jeanne, „want een paar
jaar filmen betekent eigenlijk niets...
Soms denk je wel, dat je het weet,
maar altijd is er weer iets nieuws. Zo
wist ik bijvoorbeeld, toen ik naar Hol
lywood kwam, dat er fotografen zou
den komen om plaatjes van me te ma
ken voor de geïllustreerde pers, maar
ik wist niet, dat elke foto in een week
blad op zijn minst een halve dag werk
betekende. En toch is dat zo.
Zo wist ik bijvoorbeeld ook, dat ik
zeker niet alle sporten zou mogen be
oefenen, omdat dat kans op ongeluk
ken zou kunnen opleveren. Ik wist
echter niet, dat ik zou moeten afzien
van zonnebaden, omdat ik met een
donkerder huid er heel anders op de
film uitzie. Zo wist ik bijvoorbeeld
wel, dat het niet alles goud is wat er
blinkt in Hollywood, vooral niet wat
betreft de werkuren, maar ik was me
er nooit van bewust, dat het harde
werken eigenlijk al begon weken vóór
de eerste opname en pas eindigde we
ken na de laatste opname. Nogmaals:
er waren zeer veel dingen, die ik niet
wist, ener zijn zeer veel dingen
die ik ook nu nog niet weet. Ik leer
nog elke dag, en dat vind ik fijn, want
het is nodig!"
Deze bescheidenheid maakt onge
twijfeld op iedereen een sympathieke
indruk, en wie Jeanne Crain in „State
Fair" ziet, zal deze indruk bevestigd
vinden. De overige sterren in deze film
zijn o.a. Dana Andrews, Dick Haymes
en Vivian Blaine. De regie was in han
den van Walter Lang. „State Fair" zal
binnenkort in Nederland worden uit
gebracht door M.P.E.A.
Wegens bijzondere moedige en be
leidvolle daden, verricht tijdens de
oorlog, zijn door prins Bernhard aan
vele leden van de koninklijke land
macht, koopvaardij en burgers Maandag
in de Chassee kazerne te Breda mili
taire onderscheidingen uitgereikt.
Aalsum, 22-7 van Lorenzo Marquez te
Beira. Antonia (t) 26-7 van Singa
pore naar Saigon. Bantam, Java-
New York, pass. 26-7 23 uur Gibraltar.
Clavella (t) 27-7 van Curagao te Ca
sablanca. Cleodora (t) Perzische Golf
—Havre, pass. 26-7 Finisterre. Colyt-
to, Huelva—A'dam, pass. 26-7 Ouessant.
Congostroom, 27-6 van Accra te La
gos. Gaasterkerk, 24-7 van A'dam te
Kaapstad. Indrapoera, 27-7 van Ba
tavia te R'dam (8 uur). Jaarstroom,
25-7 van A'dam te Tacoradi. Kasim-
bar, A'dam—Java, 27-7 te Port Said.
Kamerlingh Onnes, 25-7 van Taiakan
naar Singapore. Kertosono, Java-Rot
terdam, pass. 26-7 20 uur Kaap Guarda-
fui. Keilehaven, Tabou—Las Palmas,
26-7 140 mijl zd an Las Palmas.
Leid Bruynzeel, R'dam—Borneo 26-7
4.30 uur van Port Said. Leopoldskerk
A'damTanga, 25-7 van Mombassa.
Lievevrouwenkerk, 26-7 van Beira te
Lorenzo Marquez. Lombok, 24-7 van
Bahrein te Calcutta. Madoera, A'dam
—Batavia, 25-7 van Suez. Manoeran,
A'dam—Java, pass. 25-7 Singapore.
Marken, R'damBatavia, pass. 26-7
Messina. Meerkerk, R'damJapan,
27-7 te Singapore. Merwede, R'dam—
Calcutta, 26-7 van Safaga. Ondina (t)
Abadan—Havre, pass. 26-7 Kaap Bon.
Oranje, 26-7 van Batavia naar A'dam.
Papendrecht, (t) HuilOorpuschristi
pass. 26-7 Wight. Samarinda 26-7 van
Pankal Pinang te Makassar, 3-8 van
daar naar Vancouver. Stad Schie
dam, A'damWest-Afrika, 26-7 80 mijl
Noord-Oost Las Palmas. Talisse, Fre-
mantleAden 26-7 200 mijl Zd. Kaap
Guardafui. Ternate, R'damJava
26-7 2.50 uur van Port Said. Themis-
to A'damHouston, pass. 26-7 Lizard.
Volendam, 26-7 van Buenos Aires n.
Las Palmas en R'dam. Waterman,
26-7 v. R'dam te Batavia. Wicken-
burgh, R'damCasablanca, pass. 24-7
Ouessant. Wieldrecht (t) 28-7 van
Adelaide te Abadan verw. Zeeman,
BataviaR'dam, 26-7 van Belawan.
Aardijk, New OrleansR'dam, 26-7 te
Londen. Alamak, R'damNorfolk,
27-7 te Hampton Road verw. Al-
genib, 26-7 van San Nicolas te Monte
video. Alpherat, 26-7 van R'dam te
Buenos Aires. Alwaki, 26-7 van
Buenos Aires te San Nicolas. Cottica
ParamariboA'dam, 26-7 van Ponta
del Gada. Delft, AntwerpenChili,
pass. 27-7 Finisterre. Eemdijk, 24-7
van Tampico te Houston. Etrema (t)
AbadanGent, pass. 26-7 Malta.
Hestia, 26-7 van Cristobal naar Cura
cao. Kedoe, 27-7 van R'dam te
Karlshamn. Leersum, 25-7 v' Hous
ton naar IJmuiden. Macoma (t)
Hull-Oorpuschristi, pass. 26-7 Lizard.
Folyphemus, MacassarA'dam, 27-7 van
Marseille. Prins Alexander, Mon
trealR'dam, 26-7 900 mijl West Land's
End. Randkerk, CalcuttaR'dam,
25-7 van Colombo. Ridderkerk, Co
lomboR'dam, 26-7 te Suez. Som-
melsdijk, 23-7 van Baltimore naar de
Golfhavens. Zeeman, Batavia—Rot
terdam, pass. 27-7 Sabang.
De mouw staat bij de nleuwi I
mode wel in het middelpunt dei 1
belangstelling. Er zijn nu letter.
lijk van alle soorten; de lange I
korte en driekwart ingezette
mouw Raglan en vleermuis.
mouw; vleugel- en aangeknipte
mouwtjes en bovendien ziei|
men nog geheel mouwloze ja.
ponnen dragen. Dat lijkt on<|
echter, behoudens in Indië
waar het altijd warm is, toch
niet erg economisch in on; I
wispelturige. Hollandse klimaat I
Wilt u een echt luchtige zomer-
japon hebben, maak dan een
van deze, japonnen met zo'aj]
leuke pellerine er op.
J. 2475/11 is echter het meest
geschikt voor een meisje
jonge vrouw. De geschulpte rand II
van de pellerine en de dito j
strikken staan een oudere dame
niet. Terwijl het zeer eenvoudige
modelletje met het gladde lijfje en de niet te wijde klokrok, de charme
van het jonge meisje zal verhogen.
J. 2480/11. Dit model is, behalve voor jeugdige, ook voor oudere dames i
geschikt. De ruimte van deze zeer wijde klokrok, wordt aan de taille ii
ingerimpeld. Het voorpat van het lijfje bestaat uit drie stukjes, die la 1
puntjes over elkaar worden gezet. De pellerine knipt men enigszins II
klokkend.
Klaar geknipte patronen van deze modellen zijn a 0.95 verkrijgbaar, j
J 2475/11 in de bovenwijdten 9096 en 102 cm. Voor bovenw. 96 is voor 1
dit model ongeveer 4.50 m. stof van 90 cm. breed nodig.
2480/11 kan in de bovenwijdten 92—98 en' 104 cm. worden geleverd.
Hier is, voor een bovenwijdte van 98 cm., ongeveer 4.50 m. stof van
90 cm. breedte -odig.
Bestellingen kunnen worden gericht aan de administratie van
„BELLA"„ Kromme Nieuwegracht 66, Utrecht.
Deze modellen zijn overgenomen uit „Bella". Het Nieuwe Modeblad,
Met het ss „Veendam" arriveerden
dezer dagen de heer en mevrouw S.
Middleton van Stamford (Connecti
cut) die voor een „thank you tour"
zoals zjj het noemen, een maand lang
in Europa zullen doorbrengen, om al
degenen te bedanken, die er toe heb
ben medegewerkt om de overblijfse
len terug te vinden van hun zoon,
capt. Ellis S. Middleton, die in Sep
tember 1944 in de strijd om Arnhem
met zijn vliegtuig werd neergescho
ten.
„Direct na de bevrijding", zo vertelt de
heer Middleton, „hoorde ik dat mijn
Een van de 60 Amerikaanse superforten B 29, die op de Engelse vliegvelden zijn geland ter demonstratie van de
kracht der Amerikaanse luchtmacht. Het is het type vliegtuig, dat de atoombommen op Hiroshima en Na
gasaki wierp.
(Van een bijzondere medewerker).
gTELLIG kan men zeggen, dat woestijnen steeds de grootste belemme
ringen zijn geweest op de weg der mensheid. Meer dan zeeën en
oceanen, bergen en wouden zijn de woestijnen de grimmige tegenspelers
geweest, die de mensen van elkaar scheidden. In de eerste wereldoorlog
was de Arabische woestijn een bijna onneembaar bolwerk en in de
tweede wereldoorlog waren het de bijna onoverkomelijke moeilijkheden
van een woestijnoorlog, die een beslissing tegenhielden.
Thans schijnt echter het ogenblik aangebroken, dat de mens de woestijn
gaat overwinnen. Een der grootste, onbarmhartigste zandvlakten, die
wij kennen, de Sahara, schijnt te zullen worden omgetoverd in een
landstreek, even vruchtbaar als welke andere ter wereld ook!
HIT is geen fata-morgana, geen ijdele
luchtspiegeling, die de verdorstende
woestijnreizigers de eeuwen door koele
bronnen en schaduwrijke palmen voor
ogen toverde. Integendeel. We hebben
hier te maken met feiten, die bovenal
verbazingwekkend zijn, omdat ze niet
eerder werden ontdekt. En ze lagen
toch zo voor de hand. Zelfs aan de man,
die ons in de jongste tijd op zulk een
bijzondere manier vertrouwd heeft go-
maakt met de Sahara en met de 600.000
bewoners van die schijnbaar onbe
woonbare woestijngebieden, de Britse
oud-officier R. V. C. Bodley, die jaren
lang het Nomadenleven der Arabische
woestijnbewoners deelde eh zijn bele
venissen in een bijzonder suggestief
boek „Wind in the Sahara" (uitg. Crea
tive Age Press, New York 1944) be
schreef, zijn deze feiten ontgaan. Toch
is hij dicht genoeg bij de ontdekking
geweest.
VIS....
DODLEY vertelt bijvoorbeeld dat hij
eens, wonende in een oase, bezoek
kreeg van een koopman met een em
mer vol vis, waarvan er sommige nog
leefden. Het bleek dat de vis gevangen
was in de bron, waar de oase haar be
staan aan dankte en die niets anders
belichaamde dan een scheur in de rots
gesteenten, waardoor het water vaneen
onderaardse rivier naar boven kon ko
men. De vis bleek zeer smakelijk en
had helemaal geen modderige smaak,
zoals Bodley had verwacht.
„Enige tijd later", zo vertelt Bodley,
„sprak ik met een geoloog en vertelde
hem van de Sahara-vis. Hij toonde be
langstelling, maar was niet verbaasd.
Hij had ze nooit gegeten, maar wist alle
bijzonderheden; hij zei dat dezelfde
soort vis werd aangetroffen in de Niger
en in de Nijl, in de Congo zowel als in
het meer van Galilea en in het meer
Ghad".
„En dit betekent", zo voegde de
geoloog erbij, „dat in betrekkelijk kort
geleden tijden de vis haar weg heeft
kunnen vinden langs een stromende
waterroute van de Sahara naar Cen
traal Afrika, Egypte en Palestina".
De geoloog achtte het waarschijnlijk
dat deze ondergrondse rivieren nog
steeds bestonden. En als om dit te be
vestigen vernam Bodley kort daarna,
dat in een waterpoel bij de oase van
Touggourt een levende krokodil was
gevonden. De dichtstbijzijnde plaats,
waar krokodillen hun natuurlijke ver
blijfplaats hebben was de Niger, min
stens 100 mijlen verwijderd van de oase
van Touggourt!.De conclusie? Het
monster moest die geweldige afstand
langs de ondergrondse waterroute, on
der de Sahara door, zwemmend hebben
afgelegd!
EEN ONDERGRONDS MEER.
JN de zomer van 1927 wees de Franse
professor Jules Savornin voor de
eerste maal op het bestaan van een on
dergronds meer onder de Sahara. Hij
beweerde, dat men met behulp van het
onder de Sahara aanwezige water dui
zenden nieuwe oasen zou kunnen
stichten. De mededelingen van de pro
fessor klonken te fantastisch, dan dat
men er geloof aan kon hechten en het
duurde nog tot 1937 voor een hydrolo
gische expeditie de theorie van de pro
fessor bevestigde: bij Ghardia hadden
boringen tot resultaat, dat men op een
schijnbaar onuitputtelijke waterbron
stiet. Volgende boringen bevestigden
niet alleen het bestaan van een onder-
Igronds meer, maar stelden de onderzoe
kers zelfs in staat er de omvang van
te bepalen. Het bleek zo groot als heel
Frankrijk en het was gelegen tussen
het Atlas-gebergte in het Noorden en
de Lybische woestijn in het Oosten. De
oorlog had tot gevolg, dat de exploitatie
der ontdekking tijdelijk moest worden
gestaakt, maar in het geheim werd ge
durende de oorlog een tienj aren-plan
uitgewerkt, dat voorziet in het schep
pen van 1500 nieuwe oasen, ruimte bie
dend voor anderhalf millioen nieuwe
bewoners. Men is thans met man en
macht bezig het plan te verwezenlijken.
In het gebied van Mzab Tales, aldus
meldde kort geleden een correspondent
van de Zuericher „Weltwoche" borrelt
het water reeds omhoog; over een op
pervlakte van 300 km lengte en 9 km
breedte is de irrigatie reeds begonnen.
De diepte tot op de waterlaag is hier
„in deze tot nu toe waterloze hel" 200 m.
op andere plaatsen moet men tot 1300
meter gaan om het water te bereiken.
Zodra de weg is vrijgemaakt komt het
water op vele plaatsen vanzelf naar de
oppervlakte, elders blijft een pomp-
installatie nodig. Reeds is de plaats be
paald van 200 met palmen beplante
oasen, die een soort heirweg zullen
vormen door de woestijn. De bevloeiïng
en het vruchtbaar maken van de Sa
hara is geen probleem meer, de verwe
zenlijking van plannen, die enkele tien
tallen jaren geleden nog als fantasieën
zouden hebben gegolden, staat thans
boven alle twijfel vast.
De Sahara, de woestijn met haar ver
schrikkingen, wordt overwonnen. Niet
alleen de dadelpalm, maar ook de wijn
stok en verschillende citrusvruchten
zullen hier gedijen, een rijke subtropi
sche vegetatie zal het aanschijn van de
Noord-Afrikaanse wereld totaal veran
deren.
Voor de kinderen en kinds-kinderen
van het thans in West-Europa levende
geslacht zal de Sahara een vacantie- cn
recreatie-oord worden, dat per vlieg
tuig in enkele uren te bereiken zal zijn.
zoon was neergeschoten boven het
Reichswald, niemand wist echter, waar
hij begraven lag en de Duitsers stuur
den ook zijn identiteitspapieren niet H
terug. In Juni 1945 vernam ik echter
reeds, dat een Duitse houtvester, Karl
Riemer uit Magdeborn, op het ogen
blik dat een Amerikaans vliegtuig
neerstortte, zich op honderden me
ters afstand bevond en gezien had
dat Duitse parachutisten de piloot be
groeven in het bos. Riemer en zijn
vrouw hebben, toen de Duitse soldaten
waren vertrokken, een houten kruis
boven het graf van de hun onbekende
piloot opgericht en er een stuk van de
propeller aan bevestigd ten teken, dat
er een gealliëerde soldaat lag begra
ven. Daar de plaats overeenkwam, met
die, waar het vliegtuig van mijn zoon
was neergestort, vermoedde ik, dat de
door de Duitsers begraven vlieger mijn
zoon was. Ik heb toen 30.000 circulaires
die een beschrijving van mijn zoon en'
van zijn geschiedenis bevatten, door N.-
West Europa laten verspreiden. Een
Duitse katholieke priester liet ze in
Duitsland nadrukken, daar het niet mo
gelijk was mijn circulaires over de
grens te krijgen,- Als gevolg van deze
actie ontving ik honderdqn brieven, die
voor mij cfikwijls waardeloze gegevens
bevatten, doh die ik altijd doorzond
naar de Amerikaanse legerautoriteiten,
die er dankbaar gebruik van maakten.
Zo kwam het, dat honderden geal
lieerde soldaten werden gevonden, die
men anders nooit op het spoor zou zijn
gekomen. In Nederland ondervond ik
enorm Veel hulp.
Hoe mijn zoon eindelijk werd ge
vonden, zal ik U vertellen. De hout
vester Riemer was na 1945 naar de
Russische zone verhuisd, Toen hij in
het begin van dit jaar terugkeerde
naar Magdeborn, bezocht hij weer het
graf van de onbekende geallieerde pi
loot en zag toen tot zijn verbazing, dat
op het graf 'n geschilderd kruis stond
opgericht, waar stond „unknown Ger
man soldier". Onmiddellijk wendde hij
zich tot de legerautoriteiten, die toen
eindelijk inzagen, dat de suggesties door
vader Middleton aan de hand gedaan,
wel eens juist konden zijn, Ze exhu-
meerde de resten van de man, die in
het Reichswald begraven lag. Na een
voorlopige identificatie aan de hand
van het gebit, die vrijwel klopte, zon
den zij mij ter verdere identificatie
vier sleutels op, die bij de overblijfse
len waren gevonden. Een daarvan her
kende ik als een contactsleuteltje, dat
behoorde bij een auto, die mijn zoon
vóór hij in het leger ging, bezat. Deze
wagen was echter reeds lang verkocht.
Door de gehele Verenigde Staten heb
ik het spoor van deze wagen, die reeds
vier a vijfmaal in andere handen was
overgegaan, gevolgd, tot ik hem einde
lijk vond,
Het sleuteltje paste en dit gaf de ze
kerheid, dat het lijk, in het Reichswald
even over de Nederlandse grens opge
graven, inderdaad dat van mijn zoon
was. Hij ligt nu begraven op het Ame
rikaanse kerkhof in Neuville-en-Con-
drez in België en zal volgend jaar naar
Amerika worden overgebracht voor
bijzetting op het Arlington National
Cemetery in Ft Myer (Virginia). Wij
gaan zijn graf bezoeken en zullen
voorts zoveel mogelijk doen om de
ontbrekende schakels in dit gebeuren
te vinden.
Het centraal bureau voor de tuin
bouwveilingen heeft aan de veilingen
opdracht gegeven tomaten en komkom
mers, die naar Duitsland worden door
gevoerd, niet meer te honoreren in ver
band met het feit, dat het niet met ze-
kerheid vast staat, dat de vele tonnen
groenten die reeds aan Duitsland ïijn
geleverd voor de voeding van de bur
gerbevolking, gehonoreerd zullen wor
den: Dit heeft tot gevolg gehad, dat op
de veilingen in het Westland de prijzen
voor tomaten daalden van f 8, f 11 en
f 13 tot f 2.50 en f 1.98 per bak.
BUREAU
ADMINISTRATIE
Voordam 9 - Tel. 332
REDACTIE
Achterdam 20 - Telet 221
Postgiro 187294
Directie:
J. BIJLSMA en C. KRAI
Woensdagmiddag om k\
zware explosie voorgedaa
branden konden van Mas
den waargenomen. De s
scherven. In Ludwigshaf
werking gesteld.
Ongeveer 1200 zwaar gt
De geweldige fabrieken
een van de voornaamste i
ten zich vóór de oorlog
Westelijke oever van de 1
haaldelijk zwaar gebomba
De explosie ontstond in
Duitse politieautoriteitei
Een Frans technicus va
ploffing van de aethylchl
ding tot de opgeslagen hc
aanvaarding van de moge
Kort na de ontploffing
sirenes om de mensen te
wen, dat dodelijk phosge
ontsnapt. Het is nog niet d
dit gas de ontploffing he
zaakt of enkel door de on
ontsnapt.
Leden van het Rode Kri
mannen en brandweerlied
slachtoffers hielpen bevrijf
zuurstofmaskers.
Met uitzondering van
bureau van politie is Lu
telefonisch van de buitenw
sloten. Volgens de politie
nog steeds de plaats van d<
bereiken tengevolge van 1
en rookontwikkeling. Frai
heidstroepen nemen deel
Strijding van de branden
ruimingswerk.
De gewonden werden natar
zen in Ludwigshafen, Mam
delberg, Speyer en zelfs
vervoerd.
Men vreest, dat zij, die no
puinhopen liggen, dood zijn
in brand staan. Men acht
voor verdere explosies gewe
de gewonden bevinden z
Fransen. De Franse gouvern
Palts is naar het foneel va
vertrokken. Radio Hamburj
beschikbare dokters opgeroe
het reddingswerk deel te ne
LUDWIGSHAFEN
Volgens AFP ontstond de
in een werkplaats van een
fabriek „Badisch Anil in
fabrik" (voorheen I. G. F;
ongeveer 100 meter achter d
van het Franse militaire b
De slachtoffers zijn merem
ders van de fabriek. Talrijk
zijn door de ontploffing ing<
stad Ludwigshafen zelf zijn
van hun daken beroofd. 1
door bombardementen ware
zijn thans ingestort.
Dena, het Duitse persager
Wegwedstrijd ar
Wegwedstrijd p
Voorwedstrijden
ging amateurs t
nals. Deze vot
vangen om half 1
half acht worde:
en de kwartfina
en tevens de eer;
het kampioensch
achter grote mo
24 Aug.: 'Halve finales en
tervolging profc
tweede serie 100
motoren.
25 Aug.: Halve finales er
tervolging amat
de serie achter
26 Aug.: Rustdag.
27 Aug.: Half - tien voc
sprint amateurs
sionals. Des avo
acht worden de
les en finale spr
verreden en de
van de 100 km,
toren.
28 Aug.: Rustdag.
29 Aug.: Twee uur halv
finale sprint pre
tot besluit de fi
achter motoren
Bovendien zal iedere av
gramma worden aangevi
trekkelijke amateurnumr
De wegwedstrijden zulle:
den op het Caubergcircu
baanwedstrijden in het
den georganiseerd.