Vandaag speelt hockey-team voor de derde maal
tegen Pakistan
Zwaar weer handicap bij
kanowedstrijden
„Spring Steel kreupel uit de
cross country
Tante Sabine
De eerste zilveren medaille door enige kanovarende dame gewonnen
Bob Maas en de Jong toch nog in de prijzen
Ook bij 't turnen een slechte organisatie
OL YMPISCHE
L-.LITSEN
grijpt in
Ook Schubart niet verder
dan de kwart finale
Twee bronzen plakken
voor zeilers
India handhaaft traditie
De turnwedstrijden zijn
begonnen
Zoals na de beide series van
Donderdagmorgen kon worden
verwacht, heeft mevr. Van den
AnkerDoedens van de Trek
vogels te Haarlem, die ons land
vertegenwoordigde op het enige
damesnummer der Olympische
kanowedstryden, de zilveren me
daille gewonnen in de K 1 klasse
500 meter.
Nadat zjj gistermorgen in de
tweede heat reeds de meerderheid
had moeten erkennen van de
Deense K. Hoff, doch als tweede
aankomende ruim vier seconden
onder de t(jd van de winnaresse
der eerste serie was gebleven,
waren de vooruitzichten voor een
goed resultaat gunstig.
De finale was welhaast een her
haling van de serie-wedstrijden van
de morgen. Opnieuw nam de Deen
se, die gunstig geloot had en aan de
loefzijde van de rivier minder last
ondervond van de schuin over het
water staande wind, de leiding. Onze
landgenote ging aan de andere zijde
van de Theems aan het hoofd van de
drie kano's, die aldaar strijd lever
den. Na 250 meter vielen de acht
boten uitefen en ging het er nog
slechts om of de Nederlandse, de
Oostenrijkse of de Hongaarse de
tweed® en derde plaatsen zouden be
zetten. Het was ten slotte mevr. Van
den Anker, die met een fanatieke
eindsprint met 0.1 sec. voorsprong
voor mej. P. Schwingo uit Oostenrijk
over de finish gleed.
EEN 5e EN 6e PLAATS
VOOR DE HEREN.
In de finale van de 1000 meter za
ten in de K 2 onze landgenoten Gra-
vestein (Zwetplasser, Wormer) en
Pool (H.K.V., Haarlem).
De race was niet erg succesrijk,
doordat de vloot van acht kayaks en
kele malen in de knoop raakte, vrij
wel onmiddellijk namen de Zweden
Berglund en Klingstroem met de De
nen Hansen en Jensen de leiding ge
volgd door Hongarije.
De vlam blijft branden
WEMBLEY STADION, 12 Aug. -
Nog even en dan zal de grijze Sigfrid
Edström met zijn onafscheidelijke
stok voor de zoveelste maal het mid
denveld betreden, ditmaal niet om
winnaars te huldigen, maar om vol
gens het protocol de gebruikelijke
woorden te spreken, die een streep
zullen zetten onder de Olympische
Spelen 1948. Hij zal dan uit naam
van het Internationaal Olympisch
comité dank brengen aan de stad
Londen, want de Spelen worden
nooit toegekend aan een land, maar
aan een stad. Verder zal hij de jeugd
van alle naties oproepen om in 1952
in Helsinki bijeen te komen en de
wens uiten, dat de Olympische toorts
voortgedragen zal worden met moed
en eer, tot het welzijn der mensheid.
Deze woorden zijn voorgeschreven
en vormen het slot van alle Spelen
sinds baron Pierre de Coubertin die
miraculeuze gedachte, een bijna ver
geten traditie, nieuw leven heeft in
geblazen. Van welk een schone in
houd dit idee van de Franse edelman
is geweest, hebben de honderddui
zenden, die deze Spelen van de Vrede
hebben beleefd, kunnen ervaren.
Terwijl wij hier in afwachting zijn
van de imposante sluitingsplechtig
heid, die de Engelsen zo graag als
bekroond willen zien met de komst
van hun Koning, wordt reeds een
blik gericht op de toekomst, op 1952
in Helsinki. Bladerend door de fraaie
gids, die het Finse Olympisch Comi
té verspreid heeft, kunnen wij lezen
en zien hoe het volk van Paavo
Nurmi alle krachten bundelt om in
1952 de deelnemers een waardig
welkom te bereiden. Want al zal Za
terdag de vlam in Wembley gedoofd
worden, hij zal blijven smeulen in de
harten van millioenen. Geen wapen
geweld is in staat gebleken het
Olympisch vuur, door de Coubertin
ontstoken, te blussen. Het mag onder
twee wereldoorlogen zijn schuil ge
gaan, maar is hier in Londen weer
hoog opgelaaid en het zal wederom
opvlammen op het ogenblik, dat een
nieuwe estafette een brug zal slaan
tussen het dal van Olympia en het
land der duizend meren.
W. MIDDELBEEK.
Halverwege de baan werden de
Hongaren gewaarschuwd, omdat zij
schuin achter de Deense kayak voe
ren. Niettemin geschiedde hetzelfde
enkele tientallen meters verder, net-
geen tot gevolg had, dat zij gedis
kwalificeerd wérden na afloop van
de race.
Onze landgenoten hadden lange tijd
een goede kans op een betere plaats.
In de spannende eindspurt van zes
opeengehoopte kayaks geraakten zij
■nter in het zogenaamde vuile watei
van de later gediskwalificeerde Hon
garen. Met een achterstand van drie
lengten op Zweden gingen zij als zes
de door de finish.
Lange tijd kayakte de Haarlemmer
Van der Kroft op de derde plaat3
achter de Zweed Frederiksson en de
Deen Andersen in de 1000 meter K 1
klasse. Ook hij miste de veine aie
voor een succesrijke beëindiging van
de race nodig was, want juist als bij
de vorige kayakrace konden de acht
kano's in deze wedstrijd het roer op
de woelige baan niet recht houden.
Hondprd meter voor de finish raakte
de Haarlemmer, die toen nog steeds
op de derde plaats lag, bijna klem
tussen twee andere boten. Hij ver
loor daardoor enige vaart en zwenkte
af naar links, hetgeen hem twee
plaatsen kostte. Opnieuw toonde Fre
deriksson (Zweden) zijn grote klasse.
In een fabelachtige eindspurt liep hij
op de laatste 100 meter enkele boot
lengten op Andersen uit.
De Groninger Schubart (middenge
wicht), de laatst overgebleven Ne
derlander in het tournooi, trad voor
een plaats in de halve finale tegen de
Brit Wright aan, die Woensdag in een
partrj van de tweede ronde op ver
rassende wijze van de Argentijn Gar
cia had gewonnen.
De Engelsman zette onmiddellijk
na het luiden van de gong een aan
val in, die vrijwel de gehele wed
strijd zou duren. Schubart ging in de
verdediging, blokte of ontdook alle
stoten en scoorde tal van malen met
counters van links en rechts, zowel
tegen de kaak als tegen het lichaam.
Op afstand was de Nederlander zeer
superieur. Bij het lijf aan lijf vechten
hield echter dg Brit zich beter en
bleek hij over een harde linkse hoek
te beschikken. Toch won Schubart
volgens onze telling deze ronde op
punten.
De tweede ronde was nog pas kort
aan de gang, 'toen Schubart bij een
slagenwisseling van vlak bij door een
linkse hoek tegen de kaak getroffen
werd en voor zeven tellen neerging.
Het leek er even op, dat hij niet meer
overeind zou komen, maar hij kwam
op de been en vocht moedig terug,
toen de Brit zijn aanval doorzette
Toch kostte het hem veel moeite om
het einde van deze ronde te halen.
Even nadat de gong voor het be
gin van de derde ronde had geluid,
ging Schubart weer vijf tellen neer
op een linkse hoek. Ditmaal was de
stoot niet zo krachtig ais de eerste
maal. Hij herstelde zich uitstekend
en wist nog enkele linkse en rechtse
counters te plaatsen, waarvan de
Brit last had, maar desondanks kon
onze landgenoot Wright toch geen
ogenblik in gevaar brengen. De iaat-
ste fase van de strijd was zeer zwaar
voor Schubart en hij moest al zijn
reserves aan energie en uithoudings
vermogen aanspreken om tot het ein
de te kunnen volhouden. De uit
spraak van de jury luidde natuur
lijk: Wright overwinnaar, waarmede
ook de laatste Nederlander van ver
dere deelneming is uitgeschakeld.
Bij het gewichtheffen zwaargewicht
brengt onze landgenoot A. Charite
het tot 264"/i Ibs. (125 kg).
De zwaarste concurrenten van Bob
Maas in de star-klasse, de Italiaan
Straulino en de Engelsman Knowless
hadden de zware wind onderschat
en met te licht materiaal gevaren,
zodat bü beiden de mast brak. Ook
I dit een gevolg geweest zijn van
onoordeelkundig sturen of van pech
maar hoe dit ook zij, Bob Maas zorg
de in zijn derde Olympische Spelen
voor de derde maal voor een prijs.
In 1932 was hij tweede, in 1936 der
de en nu, in 1948, weer derde.
Onze jollenman De Jong is ook bij
de winnaars, dank zij zijn uitstekend
gemiddelde in de firefly-klasse. Het
was de laatste wedstrijd zelfs zo, dat
hij de eerste prijs gedurende meer dan
vijf kwartier in zijn zak had.
De laatste tien minuten echter speel
den hem parten daar de Deen Elv-
stroem met de tot storm toenemende
wind beter aan de wind kon lopen.
Deze was beter in staat de enorme
windstoten op te vangen, daar hij zon
der fok zeilde, dus met een enkel ge
reefd grootzeil. De Jong was, zoals ge
bruikelijk is, met gereefd grootzeil en
de fok bij uitgevaren, hetgeen met de
heersende windsnelheid van 12 tot 14
meter per seconde minder gunstig
bleek te zijn. De Amerikaan Evans, die
gisteren de leiding nog had, is als vijf
de binnengekomen, zodat hij twee
bleef in het totaalklassement. Dene
marken was nu eerste en veroverde
hiermede tevens de gouden medaille.
Jonker was zevende in de draken-
klasse en De Vries-Lentsch derde in
de swallow-klasse.
De einduitslag luidt:
Swallow-klasse: 1. Engeland, 2. Por
tugal; 3. Amerika.
Drakenklasse: 1 Noorwegen; 2. Zwe
den; 3. Denemarken.
Star-klasse: 1. Ver. Staten, 2. Cuba,
3. Nederland.
Fireflies: 1. Denemarken, 2. Ver. Sta
ten; 3. Nederland.
Het "Nederlands elftal had zich in
zijn tweede wedstrijd tegen Pakistan
geheel hersteld. Nu was er geen spoor
van minderwaardigheidsgevoel te be
kennen, nu zaten de Oranjemannen
herhaaldelijk voor het doel van hun
tegenstanders en hun aanvallen waren
minstens zo gevaarlijk als die van
Pakistan. Helaas speelde Nederland in
een onderdeel bepaald zwak. Dat was
het hopeloos slechte nemen der straf-
corners. Telkenmale kon door razend
snel uitlopen onzer tegenstanders oi
door de bal te onderscheppen groot ge
vaar voor het doel van Pakistan wor
den voorkomen.
Pakistan had voor de rust de lei
ding genomen door de midvoor Shan
Dara, maar Kruize wist na de rust de
stand gelijk te maken. De laatste was
van zijn hoofdwonde geheel hersteld
en was de beste man in de ploeg, al
dienen ook de beide achterspelers
Derckx en Drijver en niet te verge
ten doelman Richter en spil Loggere
met ere te worden genoemd.
En nu komt Nederland voor de
derde maal tegen Pakistan uit in dit
tournooi, wel een bewijs, dat ook in
het hockeytournooi men nog niet de
juiste organisatie heeft gevonden. En
om de beker te laten overlopen, zal
Pakistan na de Spelen in een vierde
wedstrijd tegen de Oranjehemden
in Nederland uitkomen.
Het hockey-elftal van India heeft een
grote en vooral ook overtuigende
op groot-Brittannië in de eindstrijd
van het Olympisch hockeytournooi be
haald. Brits-Indië won in 1928 het
eerste Olympisch hockeytournooi te
Amsterdam, zij handhaafden hun re
putatie in 1932 te Los Angeles en in
1Ö36 te Berlijn en thans 12 jaar later,
von India met Pakistan als afzonder
lijk deelnemend land. opnieuw het
tournooi. na alle ontmoetingen ge
makkelijk te hebben gewonnen met
uitzondering van die in de halve eind
strijd tegen.... Nederland werd het
een magere 2—1-overwinning voor
India (meer hadden de Olympische
kampioenen zeker niet verdiend), Gr.-
Brittanië werd door de titelhouders
met stevige cijfers ingemaakt. 4 0 en
deze cijfers waren niet eens geflat-
teerd.
Want gedurende de gehele ontmoe
ting waren de mannen van India ster-
ker in het veld, goochelden zij met het
witte balletje dat het een lust was, zo
dat de Britten er eenvoudig niet aan te
pas kwamen, indien Brodie niet wonde
ren in het doel had verricht (hij wist
zelfs een doelpunt uit een strafbully te
voorkomen) dan zou de score zeker tot
zes of zeven doelpunten zijn opgelopen.
De vier doelpunten waren juweeltjes,
alle gemaakt na goed opgezette aan
vallen en besloten met keiharde on
houdbare schoten. De rechtervleugel
Singh-Kishan Lal was, evenals tegen
Nederland, in de halve eindstrijd, voor
treffelijk. maar de beste speler in de
voorhoede was de reserve midvoor Do-
san jh, die het eerste en het derde en
vierde doelpunt voor zijn rekening
nam.
Terwijl de herennummers van het
Olympisch turntournooi vlot werden
afgewerkt, duurden de damesnummers
zeer lang. zodat het geduld der groe
pen steeds op de proef werd gesteld.
De jury bleek niet tegen de taak op
gewassen, telkens werd opnieuw ge
confereerd. Een jurytafel was niet eens
op de hoogte met een sprong en gaf
voor een geheel mislukte poging nog
een 7. Bovendien was het ophouden
der cijfers vaak verkeerd, hetgeen na
tuurlijk veel tijd kostte.
Na drie kwartier oponthoud had de
jury voor Groot Brittannië, de eerste
ploeg voor het paardspringen, die twee
maal een verplichte sprong en twee
maal een vrije sprong moest uitvoeren,
1 uur en 5 minuten nodig. En er wa
ren elf landen
Nederland, dat hierna kwam, mocht
eerst 40 minuten wachten omdat er
geen goed paard beschikbaar was ten
opzichte van de plank, die zij zelf had
meegebracht. Tot slot moest gebruik
worden gemaakt van een vreemde
plank, hetgeen natuurlijk een belang
rijke tegenslag voor onze ploeg was.
Zij kreeg vrijwel geen gelegenheid
zich in te springen. Dit in aanmerking
genomen kon men toch nog tevreden
zijn met de Nederlandse prestaties. In
totaal haalden zij voor de verplichte
sprongen 54.25 punten en voor de vrije
sprongen 101.35 punten.
De dames begonnen met de vrije
oefening. Het Nederlandse team moest
als vierde werken na België, Tsjecho-
Slowakije en Engeland waarvan de
Tsjechische dames een zeer verzorgde
indruk maakten. Achter de grete Net
derlandse vlag kwam onze ploeg op.
Zij werkte zeer rustig en beheerst haar
oefening af. Wat de moeilijkheidsfac
tor betreft stond Nederland zeer zeker
vooraan. In puntenaantal kwam onze
ploeg ten slotte op de vijfde plaats. De
begeleiding op de piano door de heer
W. Hollenberg, die trouwens zelf de
muziek had geschreven, was uitmun
tend.
Na de vrije trainingsoefening kwam
de verplichte evenwichtsbalkoefériing
aan dé beurt. Algemeen werd verwacht
dat dit het zwakke punt voor de Ne
derlandse dames zou zijn maar de da
mes overtroffen zichzelf en werkten
keurig. Zij behaalden zeer goede cij
fers gemiddeld tot 8.
In totaal bereikte het team 53.15
punten voor dit onderdeel.
Een juiste stand is nog niet op te ge
ven maar vermoedelijk staat de Ne
derlandse ploeg thans op de 3e plaats.
De wedstrijden worden vandaag voort
gezet.
De combinatie van LoonSpring
Steel heeft gister in het tweede
deel van de samengestelde Olympi
sche ruiterwedstrijd een uitstekend
figuur gemaakt door zonder een en
kele weigering of val de steeple op de
Tweeseldown renbaan van 3500 meter
de zware cross van 8 K.M. te volbren
gen. Een prestatie die nog hoger dient
aangeslagen te worden indien men weet,
dat vele andere paarden weigerden of
ruiters vielen. Ook de heer ten Cate
heeft met „Unique de Genval" een zeer
behoorlijk parcours afgelegd. Echter
niet zonder een of twee weigeringen
(het is namelijk nog niet zeker of
de tweede hem zal worden aangere
kend), die hem in totaal een 40
strafpunten kunnen, kosten. Maar het
paard kwam zeer goed door het eind
punt en deze dag zou voor de Neder
landers glorierijk zijn afgesloten, in
dien niet overste de Kruyff enige uren
later met het bericht moest komen,
dat Spring Steel kreupel was, hetgeen
de chef d' equipe der Nederlandse
ruiters weet aan de grote gladde ste
nen die op de wegen' lagen, die soms
over grote afstanden in galop bereden
dienden te worden.
Er wordt echter alles in het werk
gesteld om Spring Steel nog tijdig rad
te kunnen krijgen voor het laatste
onderdeel, het springnummer, dat
gister om twee uur is .begonnen
met ten hogste een-en-veertig ruiters,
aangezien in de Military een Turks of
ficier uitviel, het paard van een Brits
officier kreupel uitde steeple chase
kwam en uitgeschakeld werd, terwijl
de enige Oostenrijkse deelnemer, luit.-
kolonel Sauer, eerst een onvrijwillig
bad nam in de hindernis, bestaande
uit drie sloten achter elkaar om ver
volgens te weigeren voor een volgen-
De nieuwe kampioenen
KANOVAREN: dames K I, 500 me
ter: K. Hoff (Denemarken); he
ren K I, 1000 meter: Frederiks-
son (Zweden)heren K II, 1000
meter: Zweden; eenpersoons Ca
nadian 1000 meter: Holecek
(Tsj.Slow.); tweepersoons Cana
dian 1000 meter: Tsjecho-Slowa-
kije.
SCHERMEN: sabel equipe: Hon
garije.
ZEILEN: Fire Flyklasse: Dene
marken; zes meterklasse: Ver.
Staten; Swallow klasse: Groot-
Brittannië; Star klasse: Ver. Sta
ten; draken klasse: Noorwegen.
Het hoogtepunt van de sluiting van de athletiek-wedstrijden van de 14e
Olympische Spelen, de Marathonloop. De lopers verlaten zo juist het Stadion
en lopen de door Duitse krijgsgevangenen aangelegde Olympic Way op.
de hindernis. Het paard kroop telkens
meer achteruit, zodat de Oostenrijker
de strijd maar opgaf.
De Nederlandse kolonie was gister
tweemaal zo groot als Woensdag. Waar
al die Nederlandse paardenliefhebbers
vandaan komen, is een raadsel, maar
ze zijn er, hetgeen een prettige aan
moediging voor onze ruiters is. Er
heerst onder de Nederlanders een zeer
prettige sfeer en men heeft algemeen
veel te doen met de heer Siem, die
door het uitvallen van Glensman voor
niets naar Engeland gekomen is en
zijn hart niet heeft kunnen ophalen aan
de prachtige sport, die de ruiters van
daag geboden is. Ook voor de Neder
landse chef d' 'equipe, luit.-kolonel de
Kruyff, is het wel een heel grote te-
leursteling, dat Glensman en Spring
Steelkreupel geworden zijn. De vlotte
Nederlandse ploeg had dit lot bespaard
moeten blijven.
De uitslagen van gisteren:
KANOVAREN Dames K I 500 m.
1 en Olympisch kampioene mej. K.
Hoff (Denemarken) 2 min. 31.9 sec. 2.
mevr. Van den Anker-Doedens (Ned.)
2.32.8. 3. mej. S. Schwingo (Oostenrijk)
2.32.9; 4. mej. K. Banfalvi (Hongarije)
2.33.8; 5. mej. R. Kostalova (Tsjecho-
Slow.) 2.33.2; 6. mej. S. R. Saimo
(Finland) 2.38.4.
KANOVAREN, K II 1000 m. 1. en
Olympisch kampioen Zweden (Berg
lund en Klingström) 4.07.8; 2. Dene
marken 4.07.5; 3. Finland 4.08.7; 4.
Noorwegen 4.09.1; 5. Tsjecho-SIowakije
4.09.8; 6. Nederland (Gravestein en
Pool) 4.15.8.
KANOVAREN K I 1000 m. 1 en
Olymp. kampioen Frederiksson (Zwe
den) 4.33.2; 2. Andersen (Denemar
ken) 4.39.5; 3. Eberhardt (Frankrijk)
4.41.4; 4. C ulbrandsen, (Noorwegen)
4.41.7; 5. Van der Kroft (HKV Haar
lem) 4.43.5; 6. Akerfeit (Finland) 4.44.2.
KANO, eenpersoons Canadian, 1000
meter. Finale: 1. en Olymp. kampioen
Tsjecho-SIowakije (Holecek) ,5.42; 2.
Canada (Bennett) 5.53.3; 3. Frankrijk
(Boutiguy) 5,55.9; 4. Zweden (An-
dersson) 6.08; 5. Vef. Staten (Havens)
6.14.3; 6. Gr. Brittannië (Maiement)
6.37.
Twee-persoons Canadian 1000 m
1 en Ol. kampioen Tsjecho-SIowakije
(Brazak en Kudan) 5.07.1; 2. Ver. Sta
ten 5.08.2; 3. Frankrijk (Gransarc en
Dandil) 5.12.2; 4. Canada (Bennett en
Poulcon) 5.20.7; 5. Oostenrijk (Mol
nar en Salmhoff) 5.37.3; 6. Zweden
(Johansson en Wettersten) 5.44.9.
SCHERMEN. SABEL EQUIPE
1. en Olympisch kampioen Hongarije.
2. Italië; 3. Ver. Staten; 4. België.
ZEILEN
FIREFLY KLASSE. 1. en Olym
pisch kampioen Denemarken 5543 p.;
2. Ver. Staten 5408 p.: 3. Nederland
(De Jong) 5204 p.; 4. Zweden 4603 p.;
5 Canada 4535 p.; 6. Uruguay 4079 p.
6 METER KLASSE. 1. en Olymp.
kampioen Ver. Staten 5472 p.; 2. Ar
gentinië 5120 p.; 3. Zweden 4033 p.; 4.
Noorwegen 3275 p.; 5. België 2752 p.;
6. Gr. Brittannië 2721 p.
SWALLOW-KLASSE. 1. en Ol.
kampioen Groot-Brittannië 5625 p.; 2.
Portugal 5579 p.; 3. Ver. Staten 4352 p.;
4. Zweden 3342 p.; 5. Denemarken 2935
p.; 6. Italië 2893 p. 11. Nederland (De
Vries-Lentsch) 2494 p.
STAR-KLASSE. 1. en Ol. kam
pioen Ver. Staten 5828 p.; 2. Cuba 4849
p.; 3. Nederland (Bob Maas) 4731 p.;
4. Groot-Brittannië 4372 p.; 5. Italië
4370 p.; 6. Portugal 4292 p.
DRAKEN-KLASSE. 1. en Olymp.
kampioen Noorwegen 4746 p.; 2. Zwe
den 4621 p.; 3. Denemarken 4223 p.;
4. Groot Brittannië 3943 p.; 5. Italië
3366 p.; 6. Finland 3057 p.; 8. Neder
land (Jonker) 2508 p.
ROMAN
-VAN MARIASAWERSKY
20.
Beate keek tersluiks n;.ar de tafel.
Daar lag de brief van oom Jules met
een chèque. Ze aarzelde ee ogenblik.
„Als u nog een uurtje geduld hebt",
mompelde ze. „Ikik moet alleen
r.og even een chèque inwisselen. Zo
dadelijk ga ik naar de bank".
Vijf minuten later verliet Beate, de
chèque van oom Jules in haar tasje,
het huis. Maar ze ging niet direct
naar de bank. Geruime tijd liep ze
doelloos over straat, ten prooi aan al
lerlei gedachten. Waarom had oom
Jules, die zich tot dusver zo weinig
aan haar gelegen had laten liggen,
haar plotseling gevraagd bij hem te
komen? Moest ze aan die uitnodiging,
die meer van een eis had, gevolg ge
ven? En als ze dat deed, wat stond
haar dan in Mengelbergs huis te wach
ten?
Het meisje vermocht al deze vragen
zelf niet te beantwoorden. Plotseling
bespeurde ze een knagende honger en
onwillekeurig keek ze in haar porte-
monnaie, waarbij ze constateerde, dat
ze zich geen behoorlijke maaltijd zou
kunnen veroorloven, wanneer ze nog
een paar dagen rond wilde komen
ende kapitein een weigerend ant
ivoord wilde zenden.
„Let toch op!" snauwde op dit ogen
blik een verontwaardigde automobilist
haar toe. Beate stelde zich door een
haastige sprong op het trottoir in vei
ligheid.
Ze stond voor de bank, waarop de
chèque van oom Jules was uitgeschre
ven en met kloppend hart bemerkte
ze, dat door dit simpele toeval
hear reis naar Hasselfeurde beslist was.
Een paar minuten later zat ze, met
het geld in haar tasje, in een lunch
room en bestelde een warme maaltijd.
Nadat ze de rode kool met gehakt
genuttigd had, liet ze zich papier ge
ven en begon ze een brief aan oom
Jules te schrijven. Deze verschilde
vel in alle opzichten van de minzame
phrases, waartoe Irene Larsen zich
had laten verleiden, want kort en bon
dig luidde het epistel:
„Lieve oom!
Hartelijk dank voor uw uitnodiging.
Ik kom.
Vriendelijke groeten, Beate".
De teerling was geworpen!
Kapitein Mengelberg ontving het
antwoord van zijn nichten met dezelf
de post.
Wederom had het zogenaamde toe
val de hand in het spel: Irene en
Beate gaven voor hun aankomst de
zelfde trein op. Zij zoudei^'s morgens
de hoofstad verlaten, in Eckernsund
overstappen en 's middags in Hassel
feurde aankomen.
De kapitein wreef zich in z'n handen
en lachte. Dat liep alles als gesmeerd
err paste volmaakt in zijn plannen.
Hij dacht aan juffrouw Sabine Reu
der, met wie hij deze middag, welis
waar in de beste eensgezindheid, maar
nochtans met zekere bijgedachten, het
middagmaal had gebruikt. Natuurlijk
in de woning van Sabine. Deze laatste
was enigszins teleurgesteld geweest,
omdat ze een minder prettige brief
had ontvangen van haar beminde neef.
Felix Reuder had haar tot zijn spijt
moeten meedelen, dat zijn komst en
die van zijn vriend enige dagen ver
traging zou ondervinden, omdat hij nog
een lezing voor een of andere aard
rijkskundige vereniging moest houden
en voorts voor enige feestmaaltijden
was uitgenodigd.
Daar was helaas weinig tegen in te
brengen geweest, maar juffrouw Sabine
had het zich toch wel een beetje aan
getrokken.
Kapitein Mengelberg daarentegen
lachte in zijn vuistje, toen hij het
hoorde. Zijn nichten zouden dus nog
eerder in Hasselfeurde zijn!
(Wordt vervolgd»
