OORLOGSVOORSPELLINGEN
ZUID-AFRIK A
Kosenkina
EISEN BIJZONDERE RESERVE
Nederlandse parachutistenclub opgericht
Wat gaat vóór?
New York's nieuwste vliegveld
een zandwoestenij
De Duitsers hielden niet
van
helderzienden
Proefnemingen waren
„Staatsgevaarlijk"
Kristallen plaquette van
Hare Majesteit
Valschermspringers
trouw aan beroep
Vliegen voor half
geld
Filmsterren en de warmte
Over zes jaar de modernste luchthaven
ter wereld
Kosten 240 millioen
Land van
peperdure
zorgeloosheid
VAN BOEK TOT BOEK
Nog steeds slu
Openbaar ondei
toegezegd
Het Donau-Statuu
Engeland, Fran
en U.S.A. uitge
De Benelux
tolovereenkoms
(Van onze eigen correspondent).
„Het was in 1937, tijdens de Spaanse burgeroorlog dat mej. J. M.
(bij wie ik toen logeerde) bij haar onbekenden, die haar wensten te
consulteren, op bezoek kwam. In dit huis kreeg mej. M. een visioen.
Zij zag vliegtuigen boven het huis cirkelen, hoorde bommen vallen, zag
brand uitbreken en doden liggen. Zij was er ontdaan van. Toen zij
wederom thuis was, zeide zij tegen mij, dat zij er van overtuigd was,
dat er in dat huis iemand moest wonen, die iets met de Spaanse burger
krijg te maken had, omdat zij in dat huis een visioen had gehad, dat
volgens haar (toenmalige) mening alleen maar op de oorlog kon slaan.
Zij had de familie, die haar om een consult had gevraagd, de raad gege
ven, een ander huis te zoeken, omdat volgens haar (mej. M.) de sfeer
in dat huis niet deugde. In de Mei-dagen van 1940 is gebleken, dat het
visioen, dat mej. M. in 1937 in dat huis had, betrekking had op het
bombardement van Rotterdam. Het bewuste huis werd bij het bombar
dement, evenals zovele andere huizen, door een bom getroffen en ver
nield. Dit is een van de vele voorbeelden, welke dr. W. H. C. Tenhaeff
heeft aangehaald in zijn zeer binnenkort verschijnend boek „Oorlogsvoor
spellingen", waarvan ik een drukproef mocht inzien. In dit boek heeft de
Utrechtse parapsycholoog het probleem van de oorlogsvoorspellingen
aan een diepgaande studie onderworpen.
neef echter vrijgelaten. Hij begaf zich
onmiddellijk naar zijn tante. Uit het
geen mej. B. toen van haar neef te
horen kreeg, bleek, dat de helderzien
de in elk opzicht juist „gezien" had.
Hij was inderdaad naar een huis, niet
ver van dat van zijn tante, overge
bracht en had haar eenmaal zien voor
bijgaan.
VAAK MIS.
Wie heeft zich gedurende de
afgelopen oorlog niet aan oorlogs
voorspellingen gewaagd? Maar de
voorspellingen van u en mij zullen
vermoedelijk weinig of niets met
helderziendheid gemeen hebben
gehad. De ware helderzienden ont
hielden zich uiteraard van het pu
bliek bekend maken van hun erva
ringen. De Duitsers moesten im
mers niet veel van psychometristen
hebben. Eigenlijk du.Jen zij slechts
de oude Nostradamus. Maar van
deze voorspeller uit de zestiende
eeuw heeft iemand eens gezegd:
„Het wonderlijke van Nostrada
mus is niet zijn tekst, maar de uit
legkunst van degenen, die de tekst
verklaren...."
Kort nadat ons land in de oorlog
werd betrokken, kwam bij dr. Tenhaeff
het plan op, om een zo nauwkeurig
mogelijk onderzoek in te stellen naar
hetgeen in ons land door paragnostisch
begaafde personen met betrekking tot
het uitbreken en het verloop van de
oorlog „gezien" was en werd. Dit was
niet eenvoudig, omdat verschillende
helderzienden hun aantekeningen bij
het binnenvallen van de Duitsers had
den verbrand, maar bovenal omdat de
Duitsers zelf, zoals reeds opgemerkt,
zich tegen ieder serieus onderzoek op
dit gebied gekant toonden. Zoals dr.
Tenhaeff mij vedelde, had een Duitse
collega van hem in 1936 de grootste
moeite, de Gestapo te overtuigen van
het feit, dat zijn paragnostische proef
nemingen geen gevaar voor de staat
opleverden. En tijdens de oorlogsjaren
vreesden de Duitsers de proscopie, om
dat deze er toe zou kunnen leiden,
dat het geloof in Hitiers eindoverwin
ning zou worden ondermijnd.
In het begin van dit artikel haalde
ik reeds een merkwaardig voorbeeld
aan, zoals dit door mijn zegsman werd
opgetekend. Een ander geval is dat
van de tandarts B., die in de zomer
van 1944 wegens sabotage-handelingen
in Duitse gevangenschap geraakte en
in de gevangenis te Utrecht werd op
gesloten. Zijn tante, mej. B„ begaf zich
met zijn portret naar een psychosco-
piste, die haar mededeelde, dat haar
neef na verloop van tijd wederom vrij
gelaten zou worden. Volgens deze
psychoscopiste bevond de heer B. zich
niet meer in de gevangenis, maar was
hij in een particulier huis (dat als
hulpgevangenis dienst deed) onderge
bracht en ingesloten. Dit huis bevond
zich volgens de helderziende nog geen
vijf minuten gaans van het huis, waar
mej. B. woonde. Volgens haar was zij
mej. B. reeds enige malen langs
dit huis gegaan en zou daarbij zelfs
eenmaal door haar neef gezien zijn.
Mej. B. weigerde ook maar enig ge
loof aan dit verhaal te hechten en be
treurde de rijksdaalder, welke zij voor
dit consult had moeten betalen. Na
verloop van enige maanden werd de
Ter gelegenheid van het regerings
jubileum van H.M. de Koningin
heeft de N.V. Nederlandse Glasfa
briek „Leerdam" als kunstnijvcr-
heidsproduct een kristallen pla
quette met d- beeldenaar van de
Vorstin vervaardigd.
Het is echter ook vaak voorge
komen, dat helderzienden de te
rugkeer van vermiste of gevangen
genomen personen voorspelden,
doch dat de familie kort of lang
daarna bericht kreeg van het over
lijden van de vermiste.
Zo schreef de moeder van een ge
fusilleerde Delftse student op 22 Aug.
1944 aan dr. Tenhaeff: „Dank voor je
het
ik
medeleven met ons. Wij kunnen
ons echter nog niet realiseren;
vooral niet omdat het slechts een
mondelinge boodschap was met de te
ruggave van regenjas, portefeuille,
portemonnaie, persoonsbewijs en en
kele kleinigheden, die men gewoonlijk
bij opname moet afstaan. Bovendien
hadden drie psychoscopisten (volko
men onafhankelijk van elkaar en op
verschillende tijdstippen) in de loop
van ongeveer twee maanden ver
klaard, dat het best terecht kwam,
doch dat het wat lang zou duren eer
we persoonlijk bericht van hem zou
den krijgen...."
ONJUISTE UITLEG.
Pertinent onjuist was ook de mede
deling van een bekende Haagse hel
derziende, die zei: „Ik zie verwoestin
gen in dat deel van de stad (Den
Haag), dat rechts van de Laan van
Meerdervoort is gelegen, in de buurt
van het Rode Kruis Ziekenhuis. Ik zie
de gehele Hanenburgerlaan in puin
liggen". Van een bombardement in dat
stadsgedeelte is namelijk nimmer spra
ke geweest. Een jaar later begon men
hier echter met de afbraak van een
aantal straten en lanen. De helderzien
de bleek haar visioen dus verkeerd
geïnterpreteerd te hebben.
Het staat wel vast, aldus dr. Ten
haeff, ook al beschikken wij niet over
statistieken, dat het aantal bezoeken
aan helderzienden gedurende de oor
log sterk is toegenomen, omdat velen,
die er vroeger nooit aan dachten een
psychoscopist te consulteren, toen wel
eens graag zouden weten, hoe het hen
cf hun dierbaren zou vergaan. Ook
ever het verloop van de oorlog hebben
vele „voorspellingen" de ronde ge
daan, maar dr. Tenhaeff acht het mo
gelijk, dat in benarde tijden personen
wel gefingeerde voorspellingen de we
reld hebben ingezonden, teneinde het
volk te bemoedigen. Psychologisch
misschien verantwoord maar voor de
occulte wetenschappen waardeloos.
Onder voorzitterschap van res.-
kapitein J. Sisselaar, voormalig
hoofd van een parachutistenschool
te Hollandia, Nieuw Guinea, thans
wonende te Amsterdam, is dezer
dagen opgericht de Eerste Neder
landse Parachutisten Club. Secre
taris is de heer E. B. ten Cate
Brouwer te Alpen aan de Rijn.
Leden zijn voormalige Nederlandse
militairen, die zich voorgenomen
hebben hun geoefendheid op peil te
houden.
Wanneer in vroegere jaren een
Engelsman met een valscherm uit
een vliegtuig sprong, stond nagenoeg
het gehele publiek te rillen van zulk
een waaghalzerij.
In de jaren '40'45 heeft de para
chute een rol van niet te onderschat
ten betekenis gespeeld. In de Meidagen
toen de Duitse valschermjagers bij
menigten omlaag kwamen en verwar
ring in het hart van het land sticht
ten. Kreta en later de geallieerde
landingen van valschermtroepen zijn
er de bewijzen van, evenals het af
werpen van agenten boven bezet ge
bied en de „dropping" van wapens
voor het binnenlands verzet.
Minder bekend is het, dat er in de
afgelopen oorlog geen strijdtoneel is
geweest waar parachutisten werden
afgeworpen, of er waren Nederlan
ders bij.
Zjj werden in Engeland, op de daar
voor speciaal gestichte scholen opge
leid, waarna zij ingedeeld werden in
de geallieerde onderdelen. Een Ne
derlandse parachutistenafdeling is er
rooit geweest, en zo gebeurde het,
dat al die Nederlandse parachutisten
bij het einde van de oorlog weer ge
wone soldaten werden. Een deel er
van, vooral het kader kwam in Indië
terecht, waar kapitein Sisselaar in
opdracht van generaal Spoor op
Nieuw Guinea een parachutisten-
school stichtte en daar verscheidene
lieden opleidde. Op die manier be
schikt ons land over een aantal ge
oefende en ervaren parachutesprin
gers, waarvan er verschillende, ten
gevolge van de aflossing van troepen
in Indonesië, weer in ons land zijn
teruggekeerd.
Sterker nog dan bij andere onder
delen was de onderlinge band zeer
groot en zo gevoelden velen de drang
om het contact te bewaren en hun
sport te blijven beoefenen.
SPRON GTECHN IER.
Volgens de voorschriften van de
Rijksluchtvaartdienst vliegt het toe
stel, waaruit de sprong gemaakt
wordt op minstens 500 meter hoogte.
In de cabine van het toestel loopt aan
de rechterkant een stalen kabel.
Daarlangs schuiven de stroppen,
waaraan, met Deringen en musquet-
haken de „static lines" (een Neder
lands woord hiervoor bestaat niet)
:ijn bevestigd. De uiteinden van deze
lines zitten met een geknoopt koordje
aan het boveneind der parachutes,
vlakbij de opening, welke in elk val
scherm is, de line heeft een breek-
grens van „400 pond, het geknoopte
koordje breekt, wanneer de belasting
meer dan 100 pond is. Wanneer nu de
parachutist uit het toestel springt,
komt op een gegeven moment de line
strak te staan, waardoor de para
chute uitgetrokken wordt, zonder
dat er nog iets breekt, want de para
chutist valt nog de lengte van zijn
valscherm door. Dan pas komt het
volle gewicht er op. De line kan het
wel houden, maar het koordje geeft
het op en met een snelheid van 5 tot
7 meter per seconde gaat de man
naar de aarde.
Even voor het springen heerst er
In het toestel grote spanning. De man
nen staan klaar met het valscherm
op de rug, nauwkeurig schuiven zij de
stroppen langs de staalkabel, want
zjj moeten voorkomen, dat de ver
schillende lines in elkaar geraken.
Dan hurkt de eerste by de inmiddels
geopende deur, klaar om te springen.
Daar gaat hij. Onmiddellijk na de
sprong strekt hij het lichaam om te
voorkomen dat hij over de kop dui
kelt. Bij de Duitsers hinderde dit niet,
omdat die de lijnen van de „chute"
op de rug bevestigd hadden, maar bij
de geallieerden gaf men de voorkeur
aan bevestiging bij de schouders. Te
gelijkertijd dat de eerste springt
schuifelen de volgenden op een be
paalde, ingestudeerde manier, eeD
plaats op.
Voor de Vrouw
Voor sommige huisvrouwen is het nog
steeds een probleem, hoé vreemd het
anderen ook in de orgen mag klinken,
wat vóór moet gaan: een schoon opge
ruimd huis of de belangen van de kin
deren. Er zijn werkelijk nog huismoe
ders die zich zo stipt houden aan hun
dagelijkse werkprogramma dat zij van
haar kinderen eisen niet om hulp, raad
of een praatje aan te komen alvorens
het programma afgewerkt is. Sterker
nog: onlangs beklaagde zich een huis
moeder dat haar kinderen haar in de
weg liepen als zij bezig was de kamer
te doen! Natuurlijk is dit een totaal
verkeerde opvatting van de plichten
der huisvrouw. Het gezin gaat bij alles
vóór. De kinderen moeten het gevoel
hebben dat zij steeds bij moeder te
recht kunnen met hun verhalen, hun
vragen, hun vreugde en verdriet.
En ook de mannen hebben daarop
recht. Wanneer zij moe en hongerig
van hun werk komen is het een ware
ontspanning als zij dan hun vrouw
in de kamer vinden vol belangstel
ling voor wat zij te vertellen hebben
en.met een smakelijke maaltijd
gereed. Eerst het gezin, dan de maal
tijden, en de tijd, die overblijft, voor
het huis en alles wat erin staat.
Is daarvoor slechts weinig tijd dan
dient dit maar met de Franse slag te
gebeuren. Een volgend maal beter!
Maar nooit mag het gezin de dupe
zijn van het huis; nooit.. Behalve tij
dens de grote schoonmaak! Dan dienen
de gezinsleden even op zij te gaan. Het
is slechts een enkele week en het is
nodig. Het huis en zijn boedel mag niet
meer zijn dan een achtergrond voor 't
familieleven. Natuurlijk dient het
schoon gehouden te worden, maar dit
onderhoud mag nooit uitdijen tot een
gebeurtenis van het allereerste belang,
zodat de gezinsleden erdoor te kort zou
den komen. Het is pure onzin van de
kinderen te eisen, dat zij op een af
stand moeten blijven zolang moeder
met de kamers bezig is. Tenslotte zijn
het alleen maar de kinderen tot hun
vijfde jaar die al de aandacht van
moeder vragen. Zodra de jeugd naar
school gaat, houdt iedere huisvrouw
voldoende tijd over zich met hart en
ziel aan stofzuiger, dweil en stofdoek
over te geven. Zie die schoonmakerij
dus maar wat door de vingers, zolang
de kleuters nog klein zijn. Het zijn de
beste jaren van hun leven. Bederf die
nooit!
Huisvrouwen en hun kinderep be
neden de 21 jaar zullen in de
Verenigde Staten op bepaalde
dagen voor half geld kunnen vlie
gen. Het plan is afkomstig van de
American Airlines, die aan de
hand van statistieken hebben vast
gesteld dat Maandag, Dinsdag en
Woensdag „kalme vliegdagen"
zijn. Van het „half-geld-reizen"
verwacht men een aanzienlijke
toeneming der inkomsten.
LEVE DE VRIJHEID
Het aantal gevangenen in Groot-
Brittannië is van 17.700 in 1947 tot
19.700 in Mei 1948 gestegen en er is
reden te geloven, dat het maximum nog
niet bereikt is. Voor de oorlog schom
melde het aantal gevangenen tussen
10.000 en 11.000.
Ook in het Zuiden van Frankrijk zijn de temperaturen sterk gestegen
en zelfs het water van de Middellandse Zee kan niet de gewenste af
koeling brengen. Aan de bar in de villa van Maurice Chevalier te La
Bocca genieten (v.l.n.r.) Charles Boyer, Nlta Raya en de gastheer van
een frisse dronk.
Zeshonderd gulden
per maand voor een
gemeubileerde woning
Sommigen stellen Zuid-Afrika voor
als een paradijs op aarde, anderen,
„die het weten kunnen", ontraden hun
vrienden om te vertrekken naar dat
land met zijn kleinburgerlijke be
krompenheid, waar nog helemaal geen
cultuur is. In waarheid is Zuid-Afrika
noch het een noch het ander. Of mis
schien kan men beter zeggen het is
zowel het een als het ander.
De Nederlanders die hier aankomen
zijn eerst enthousiast over de sfeer
van zorgeloosheid welke hier heerst,
over het heerlijke Californische kli-
naat en over de ongekend rijke ver
scheidenheid van producten, die hier
zonder enige beperking gekocht kun
nen worden. Maar wanneer de eerste
roes voorbij is komen onvermijdelijk
teleurstellingen. Bij de huisvrouw die
zich enige weken te goed heeft ge
daan aan de aanblik van textiel, huis
raad en lekkernijen, in de winkel
etalages, ontwaakt het verlangen om
ook eens het een en ander te kopen
zonder punten. Maar dan blijkt al
spoedig, dat de maandelijkse cheque
van haar kostwinner, ofschoon het be
drag waarsc' ijnlijk hoger is dan
waaraan ze in Nederland gewend wa
ren, nauwelijks voldoende is om de
dagelijkse kosten van levensonder
houd te bestrijden.
Een van de grootste posten op het
budget van een nieuwe immigrant in
Zuid-Afrika is de uitgave voor huis
vesting. De woningnood in dit land
is veel minder groot dan in Nederland
en er wordt overal op -rote schaal ge
bouwd, maar het is veel moeilijker
dan in ons land om een huis te krij
gen. Er zijn namelijk geen huisves
tingscommissies, die de beschikbare
woningruimte kunnen opvorderen en
naar rechtvaardigheid onder de gega-
Met ingang van 14 Juli zijn de buitenlandse luchtverkeersmaatschappijen,
inclusief de KLM, die diensten op de Verenigde Staten onderhouden,
verhuisd van Laguardia Field naar de nieuwe luchthaven van New York,
Idlewild, een kunstmatige woestijn, opgebaggerd uit de Jamaicabaai en
op een moerassig terrein bij de voorstad Queens gespoten. Een laag ter
dikte van bijna 21/: meter werd gelegd op een oppervlak van bijna 2000 ha.
De wind veroorzaakt er zandstormen en de zon luchtspiegelingen,
zoals in de Sahara. Veertien millioen dollars heeft dat zand gekost, twaalf
jaar heeft men aan dat product gewerkt; zes jaren had men nodig om het
moeras uit te graven, het met zand op te vullen, draineerbuizen te leggen,
het terrein te egaliseren, waterleidingen en electrische leidingen te leggen
en zes banen aan te leggen met een gezamenlijke lengte van 16 kilometers.
Op het ogenblik heeft Idlewild nog
slechts twee loodsen en een klein ge
bouw, waar de havenmeester en zijn
staf zetelen. De grote gebouwen moeten
nog komen. Als alles goed gaat, zullen
zij er omstreeks 1954 zijn. En men hoopt
cat tegen die tijd de naam Idlewild zal
zijn verdwenen; het is een scheldnaam,
uitgevonden door de New Yorkse taxi-
cauffeurs en krantenmensen, die wij
zouden kunnen vertalen door „Woeste
nij'". De officiële naam is New York
International Airport, een mondvol.
Het veld is bijna negen malen groter
dan Laguardia en het zal uiteindelijk
240 millioen dollars gaan kosten, een
bedrag, zo groot, dat de vroede vade
ren van New York er een rilling van
over hun rug kregen, twee jaren gele
den.
Dit was te veel, zelfs voor de rijkste
stad ter wereld. Men trachtte de zaak
in nieuwe banen te leiden door een on
afhankelijk lichaam te stichten, de New
York City Airport Authority, de Ge
meentelijke luchthaven-inrichtingen.
Dit lichaam zou Idlewild en Laguar
dia overnemen en tot een kwart billioen
dollars aan obligaties uitgeven.
het plan gelukte echter niet.
Er bestond intussen een tweede lichaam
de Port of New York Authority, de Ge
meentelijke Haven-Inrichtingen, in '21
opgericht door New York en New
Yersey, om de haven van New York,
die ten dele ligt op het gebied van New
Yersey, te beheren en tot ontwikkeling
te brengen. Deze instelling bezit een
vrachtstation, kaden, vier belangrijke
bruggen en de beroemde Holland- en
Lincoln-tunnels onder de Hudson. Hier
mee werd onderhandeld; beide partijen
trachtten de voor hen gunstigste voor
waarden te verkrijgen en uiteindelijk
werd een overeenkomst gesloten, waar
bij de Port Authority gedurende 10 ja
ren de beide luchthavens zou huren en
ze in goede staat zou brengen en hou
den.
WINKELEN OP VLIEGVELD.
Als Ildlewild eenmaal klaar is, zal
het de meest luxueuse luchthaven
zijn, die men zich denken kan. Men
zal er van alles kunnen kopen, van
een schoenveter tot een overjas toe.
Men zal er kunnen eten aan een
snack-bar, in een cafétaria, in een
grillroom en in een luxe restaurant,
waar een strijkje voor de danslusti-
gen speelt. U zult een kamer met bad
kunnen huren, of alleen maar een
douchecel. De parkeerplaatsen zullen
15000 automobielen kunnen bergen
en in de garage kunnen ze uw wagen
onderhanden nemen, terwijl U naar
San Francisco of Europa en terug
vliegt Hebt U tijd over? Er is een
bioscoop, U kunt een partijtje tennis
gaan spelen of gaan kegelen.
In het kort, er zal voor de bezoekers
en passagiers werkelijk worden gezorgd
Er zijn tal van problemen op te los
sen. Buitenlandse machines arriveren
met planten, bloemen, fruit, vlees en de
inspecteurs van de Gezondheidsdienst
zullen, naar schatting, minstens een ton
per dag afkeuren. Waar moet dat afge
keurde voedsel blijven? Rivieren ben
zine en olie zullen stromen en ook
brandstof voor de vliegtuigen met
straalmotoren en gasturbines. Zal men
tankauto's gebruiken en ondergronds
pijpleidingen? Moet men een groot aan
tal pijpleidingen aanleggen, een voor
elk merk, of kan men een beperkt aan
tal leidingen gebruiken en pompen door
een buis, die op dat moment niet in ge
bruik is? Hoe staat het met taxistand
plaatsen, met loodsen voor de verkeers
vliegtuigen voor 200 passagiers, die
ever enkele jaren op de luchtlijnen zul
len verschijnen? Waar moet het station
voor de ondergrondse spoorweg naar
Manhattan komen?
DECENTRALISATIE.
Dit alles is echter nog slechts een on
derdeel van de plannen, die de Port
Authority heeft op het gebied van
luchthavens. Men denkt aan een serie
luchthavens rond New York, om het
luchtverkeer te kunnen opvangen. Air
trips voor de privé vliegtuigen, lucht
haven voor het binnenlandse luchtver
keer, luchthavens voor het interconti
nentale luchtverkeer.
Omstreeks 1960 verwacht men een
vierde grote luchthaven in de buurt
van Manhattan nodig te hebben, want
tegen die tijd denkt men, dat het ver
keer door de New Yorkse luchthavens
gestegen zal zijn tot 25 millioen passa
giers per jaar. Men doet geen poging
om dat luchtverkeer te concentreren op
een centrale haven, doch men gaat het
zoveel mogelijk verspreiden.
digden verdelen. De Zuid-Afrikanen
hebben wel een soort systeem op dit
gebied maar ze hebben het beperkt
tot de huizen, die tegen een redelijke
huur door de huiseigenaren worden
aangeboden, met het gevolg dat ze
thans nog bezig zijn met het afwerken
van de lijsten van begin 1946. Huis
eigenaren die hun huis gemeubileerd
verhuren zijn aan geen beperkingen
gebonden en zij vragen dan ook vro
lijk 400 tot 600 gulden per maand voor
een kleine gemeubileerde woning.
De arme Nederlandse immigrant, die
zich niet zoals vele van zijn Engelse
soortgenoten kan veroorloven om 30.000
tot 50.000 gulden voor een nieuwe vijf
kamer-woning neer te tellen, heeft de
keuze tussen een vrij slecht pension
tegen 150 gulden per persoon per
maand of een paar gemeubileerde ka
mers met gebruik van keuken voor 100
tot 200 gulden in de maand.
En dan is er de taal, die moeilijkhe-
heden oplevert. Afrikaans klinkt heel
aardig in de oren als bijvoorbeeld Jan
Smuts het uitspreekt. Maar de Neder
lander die zich er zelf op gaat toeleg
gen voelt zich in het begin of hij, een
vierjarig kind imiteert die een primitief
boers dialect praat. En niet iedereen,
die hier aankomt, spreekt meteen
vloeiend Engels. Ook ontdekken de
nieuwkomers spoedig dat de meeste Af
rikaners verschrikkelijk lange tenen
hebben, en dat ze elke opmerking op
vatten als een aanmerking of critiek op
hun geliefde land.
Soms worden de moeilijkheden zo
groot, dat men zijn verre vaderland
gaat idealiseren en er hartstochtelijk
naar terugverlangt. Dit is dan 't heim
wee, dat eveneens onvermijdelijk is.
Maar de Nederlandse jongeman die kort
geleden na een verblijf van een goeie
week in Kaapstad 700 gulden passage
geld betaalde en weer naar Nederland
terugkeerde was onverstandig en voor
barig. Onverstandig omdat hij zich niet
eerst van te voren grondig op de hoogte
had gesteld van de omstandigheden
welke hij hier zou vinden. En voorbarig
omdat hij zich niet de tijd gunde om
eerst behoorlijk te wennen.
Want nadat men de moeilijkheden
heeft leren kennen en de periode van
heimwee te boven is gekomen leert
iedereen die hier langer woont het land
liefhebben. Dit verzekeren vrijwel alle
landgenoten, die na een langdurig ver
blijf in Zuid-Afrika een na-oorlogs be
zoek aan Nederland brachten en diep
teleurgesteld terugkeerden.
Dispereert niet II
Wij ontvingen het tweede deeltje van
„Dispereert niet", twintig eeuwen his
torie van de Nederlanden door A. en
U. Algra. Uitgave T. Wever, Franeker.
Dit tweede deeltje bevat, evenals
het reeds verschenen eerste en elfde
deeltje, een schat van historische gege
vens, die ons inzicht in de geschiede
nis van ons volk verdiepen en verbre
den. Uit alles blijkt, dat de schrijvers
van de beste bronnen gebruik hebben
gemaakt, en we durven dan ook ge
rust te schrijven: dit is „het" werk
voor onze onderwijzers, maar tevens
voor allen, die een beknopt, duidelijk,
boeiend geschreven overzicht van de
geschiedenis van ons volk begeren te
bezitten. Dit tweede deeltje draagt tot
ondertitel „de kracht der standen" en
beschrijft de geschiedenis vanaf de
Henegouwsche ridders pl.m. 1300 tot
1581, waarin, zoals de schrijvers het
uitdrukken, „de trommen van de vrij-
beidsmars geslagen worden" en het ver
zet der standen tegen de Bourgondi
sche en Habsburgsche dynastieën uit
loopt op de eis om de rechten van het
ganse volk, om de onvervreemdbare
rechten, die de Schepper zelf gegeven
had.
Op voortreffelijke wijze hebben de
schrijvers dit tijdperk beschreven.
C. F. B.
BUREAU
ADMINISTRATIE
Voordam 9 - Tel. 33:
REDACTIE
Achterdam 20 - Telef. 22
Postgiro 187294
Directie:
J. BIJLSMA en C. KRA
De Sovjetradio meldt,
Zaken, Molotof, tijdens
middelllijke vrijlating va
Mevr. Kosenkina sproi
het Sovjet-consulaat te
stond.
De New Yorkse politii
het Rooseveltziekenhuis,
De vice-consul van de
middellijk naar het ziek(
gep6ogd het ziekenhuis t
van de Sovjet-ambassade
„De politie heeft zelfs
ziekenhuis ontzegd", zo
Na een onderhoud mei
consul, Zot Tsjepoernik,
Kosenkina, die in een d
voor haar naar een andei
echter: „Neen, u hield n
verklaarde een Russisch
wezig was.
Tsjepoernik zeide dat het
was, dat de consul-generaal
haar na deze verklaring zou
Het was echter mogelijk dat
generaal haar naar een and«
huis zou laten overbrengen
nodig 'n Russisch sprekende
ster of een ander Russisch
persoon bij de hand kon zijn
De Amerikaanse ambass
Moskou, Walter Bedell Smi
tijdens zijn onderhoud met
categorisch ontkend, dat de
ten op nigerlei wijze betro
bij een onwettige actie in
met de kwestie Kosenkina en
Bedell Smith beloofde, dat er
ledig openbaar onderzoek za
ingesteld.
Het Amerikaanse ministerie
tenlandse Zaken heeft dit be
maakt nadat de Russische ami
te Washington, Alexander Par
gistermiddag onverwachts 'n
met Robert Lovett, ondermin
Buitenlandse Zaken, afzei.
ASY1
Het Amerikaanse minist
Buitenlandse Zaken (heeft zi
verklaard om (indien dat
zou worden) asyl te verlene
De Donauconferentie heeft
Brittannië, Frankrijk en de
ten uitgesloten van deelnemi
toekomst aan de controle o[
nauscheepvaart.
De algemene commissie
zeven tegen drie stemmen ha
keuring gehecht aan artikel
het Sovjetrussisch Conventie
waarbij de deelneming aan
komstige Donaucommissie
perkt tot een vertegenwoord
respectievelijk de Sovjet-Uh
garije, Joego-Slavië, Bulgar
Oekraïne en Tsjecho-Slowak
tenrjjk zal vertegenwoordigd
worden na ondertekening
vredesverdrag.
De commissie verwierp event
zeven tegen drie stemmen een
kaans amendement, volgens het
Westerse mogendheden en
terstond zouden kunnen deeln
de Donaucommissie en Duitsl
ondertekening van het vrede
of met algemeen goedvinden,
der.
Groot-Brittannië trok een
ment van gelijke strekking i:
Volgens waarnemers maakt
zen van de Westerse mogendhe
onwaarschijnlijk, dat Groot-Br
Frankrijk en de Ver. Staten uitc
de nieuwe conventie zullen om
nen. Groot-Brittannië en
hebben sedert 1856 van de D
missie deel uitgemaakt.
Zeven artikelen van he
ontwerp voor een nieuwe D
ventie zijn met zeven tegen ti
men aangenomen. De zeven
leden der conferentie stemden
Ver. Staten en Engeland stemde
terwijl Frankrijk zich van
onthield. Daarna zijn drie
aangenomen betreffende special
gatie-regelen.
In het kader van de Benei
overeenkomst is de commissi
landbouw, voedselvoorziening
vangst Donderdag te Brussel
komen om vraagstukken op
mijn te bestuderen.
Tot voorzitters zijn benoemd
Louwes, directeur-generaal van
derlands ministerie van landb
de heer Buschler regeringsa
van Luxemburg.
Het Prinselijk paar te
Prinses-Regentes Juliana
derlanden en Prins Bernhard
Vrijdag het Victoria Palace
te Londen bezocht. Zij zaten,
kend door het publiek, in de