OORLOGSVOORSPELLINGEN ZUID-AFRIK A Kosenkina EISEN BIJZONDERE RESERVE Nederlandse parachutistenclub opgericht Wat gaat vóór? New York's nieuwste vliegveld een zandwoestenij De Duitsers hielden niet van helderzienden Proefnemingen waren „Staatsgevaarlijk" Kristallen plaquette van Hare Majesteit Valschermspringers trouw aan beroep Vliegen voor half geld Filmsterren en de warmte Over zes jaar de modernste luchthaven ter wereld Kosten 240 millioen Land van peperdure zorgeloosheid VAN BOEK TOT BOEK Nog steeds slu Openbaar ondei toegezegd Het Donau-Statuu Engeland, Fran en U.S.A. uitge De Benelux tolovereenkoms (Van onze eigen correspondent). „Het was in 1937, tijdens de Spaanse burgeroorlog dat mej. J. M. (bij wie ik toen logeerde) bij haar onbekenden, die haar wensten te consulteren, op bezoek kwam. In dit huis kreeg mej. M. een visioen. Zij zag vliegtuigen boven het huis cirkelen, hoorde bommen vallen, zag brand uitbreken en doden liggen. Zij was er ontdaan van. Toen zij wederom thuis was, zeide zij tegen mij, dat zij er van overtuigd was, dat er in dat huis iemand moest wonen, die iets met de Spaanse burger krijg te maken had, omdat zij in dat huis een visioen had gehad, dat volgens haar (toenmalige) mening alleen maar op de oorlog kon slaan. Zij had de familie, die haar om een consult had gevraagd, de raad gege ven, een ander huis te zoeken, omdat volgens haar (mej. M.) de sfeer in dat huis niet deugde. In de Mei-dagen van 1940 is gebleken, dat het visioen, dat mej. M. in 1937 in dat huis had, betrekking had op het bombardement van Rotterdam. Het bewuste huis werd bij het bombar dement, evenals zovele andere huizen, door een bom getroffen en ver nield. Dit is een van de vele voorbeelden, welke dr. W. H. C. Tenhaeff heeft aangehaald in zijn zeer binnenkort verschijnend boek „Oorlogsvoor spellingen", waarvan ik een drukproef mocht inzien. In dit boek heeft de Utrechtse parapsycholoog het probleem van de oorlogsvoorspellingen aan een diepgaande studie onderworpen. neef echter vrijgelaten. Hij begaf zich onmiddellijk naar zijn tante. Uit het geen mej. B. toen van haar neef te horen kreeg, bleek, dat de helderzien de in elk opzicht juist „gezien" had. Hij was inderdaad naar een huis, niet ver van dat van zijn tante, overge bracht en had haar eenmaal zien voor bijgaan. VAAK MIS. Wie heeft zich gedurende de afgelopen oorlog niet aan oorlogs voorspellingen gewaagd? Maar de voorspellingen van u en mij zullen vermoedelijk weinig of niets met helderziendheid gemeen hebben gehad. De ware helderzienden ont hielden zich uiteraard van het pu bliek bekend maken van hun erva ringen. De Duitsers moesten im mers niet veel van psychometristen hebben. Eigenlijk du.Jen zij slechts de oude Nostradamus. Maar van deze voorspeller uit de zestiende eeuw heeft iemand eens gezegd: „Het wonderlijke van Nostrada mus is niet zijn tekst, maar de uit legkunst van degenen, die de tekst verklaren...." Kort nadat ons land in de oorlog werd betrokken, kwam bij dr. Tenhaeff het plan op, om een zo nauwkeurig mogelijk onderzoek in te stellen naar hetgeen in ons land door paragnostisch begaafde personen met betrekking tot het uitbreken en het verloop van de oorlog „gezien" was en werd. Dit was niet eenvoudig, omdat verschillende helderzienden hun aantekeningen bij het binnenvallen van de Duitsers had den verbrand, maar bovenal omdat de Duitsers zelf, zoals reeds opgemerkt, zich tegen ieder serieus onderzoek op dit gebied gekant toonden. Zoals dr. Tenhaeff mij vedelde, had een Duitse collega van hem in 1936 de grootste moeite, de Gestapo te overtuigen van het feit, dat zijn paragnostische proef nemingen geen gevaar voor de staat opleverden. En tijdens de oorlogsjaren vreesden de Duitsers de proscopie, om dat deze er toe zou kunnen leiden, dat het geloof in Hitiers eindoverwin ning zou worden ondermijnd. In het begin van dit artikel haalde ik reeds een merkwaardig voorbeeld aan, zoals dit door mijn zegsman werd opgetekend. Een ander geval is dat van de tandarts B., die in de zomer van 1944 wegens sabotage-handelingen in Duitse gevangenschap geraakte en in de gevangenis te Utrecht werd op gesloten. Zijn tante, mej. B„ begaf zich met zijn portret naar een psychosco- piste, die haar mededeelde, dat haar neef na verloop van tijd wederom vrij gelaten zou worden. Volgens deze psychoscopiste bevond de heer B. zich niet meer in de gevangenis, maar was hij in een particulier huis (dat als hulpgevangenis dienst deed) onderge bracht en ingesloten. Dit huis bevond zich volgens de helderziende nog geen vijf minuten gaans van het huis, waar mej. B. woonde. Volgens haar was zij mej. B. reeds enige malen langs dit huis gegaan en zou daarbij zelfs eenmaal door haar neef gezien zijn. Mej. B. weigerde ook maar enig ge loof aan dit verhaal te hechten en be treurde de rijksdaalder, welke zij voor dit consult had moeten betalen. Na verloop van enige maanden werd de Ter gelegenheid van het regerings jubileum van H.M. de Koningin heeft de N.V. Nederlandse Glasfa briek „Leerdam" als kunstnijvcr- heidsproduct een kristallen pla quette met d- beeldenaar van de Vorstin vervaardigd. Het is echter ook vaak voorge komen, dat helderzienden de te rugkeer van vermiste of gevangen genomen personen voorspelden, doch dat de familie kort of lang daarna bericht kreeg van het over lijden van de vermiste. Zo schreef de moeder van een ge fusilleerde Delftse student op 22 Aug. 1944 aan dr. Tenhaeff: „Dank voor je het ik medeleven met ons. Wij kunnen ons echter nog niet realiseren; vooral niet omdat het slechts een mondelinge boodschap was met de te ruggave van regenjas, portefeuille, portemonnaie, persoonsbewijs en en kele kleinigheden, die men gewoonlijk bij opname moet afstaan. Bovendien hadden drie psychoscopisten (volko men onafhankelijk van elkaar en op verschillende tijdstippen) in de loop van ongeveer twee maanden ver klaard, dat het best terecht kwam, doch dat het wat lang zou duren eer we persoonlijk bericht van hem zou den krijgen...." ONJUISTE UITLEG. Pertinent onjuist was ook de mede deling van een bekende Haagse hel derziende, die zei: „Ik zie verwoestin gen in dat deel van de stad (Den Haag), dat rechts van de Laan van Meerdervoort is gelegen, in de buurt van het Rode Kruis Ziekenhuis. Ik zie de gehele Hanenburgerlaan in puin liggen". Van een bombardement in dat stadsgedeelte is namelijk nimmer spra ke geweest. Een jaar later begon men hier echter met de afbraak van een aantal straten en lanen. De helderzien de bleek haar visioen dus verkeerd geïnterpreteerd te hebben. Het staat wel vast, aldus dr. Ten haeff, ook al beschikken wij niet over statistieken, dat het aantal bezoeken aan helderzienden gedurende de oor log sterk is toegenomen, omdat velen, die er vroeger nooit aan dachten een psychoscopist te consulteren, toen wel eens graag zouden weten, hoe het hen cf hun dierbaren zou vergaan. Ook ever het verloop van de oorlog hebben vele „voorspellingen" de ronde ge daan, maar dr. Tenhaeff acht het mo gelijk, dat in benarde tijden personen wel gefingeerde voorspellingen de we reld hebben ingezonden, teneinde het volk te bemoedigen. Psychologisch misschien verantwoord maar voor de occulte wetenschappen waardeloos. Onder voorzitterschap van res.- kapitein J. Sisselaar, voormalig hoofd van een parachutistenschool te Hollandia, Nieuw Guinea, thans wonende te Amsterdam, is dezer dagen opgericht de Eerste Neder landse Parachutisten Club. Secre taris is de heer E. B. ten Cate Brouwer te Alpen aan de Rijn. Leden zijn voormalige Nederlandse militairen, die zich voorgenomen hebben hun geoefendheid op peil te houden. Wanneer in vroegere jaren een Engelsman met een valscherm uit een vliegtuig sprong, stond nagenoeg het gehele publiek te rillen van zulk een waaghalzerij. In de jaren '40'45 heeft de para chute een rol van niet te onderschat ten betekenis gespeeld. In de Meidagen toen de Duitse valschermjagers bij menigten omlaag kwamen en verwar ring in het hart van het land sticht ten. Kreta en later de geallieerde landingen van valschermtroepen zijn er de bewijzen van, evenals het af werpen van agenten boven bezet ge bied en de „dropping" van wapens voor het binnenlands verzet. Minder bekend is het, dat er in de afgelopen oorlog geen strijdtoneel is geweest waar parachutisten werden afgeworpen, of er waren Nederlan ders bij. Zjj werden in Engeland, op de daar voor speciaal gestichte scholen opge leid, waarna zij ingedeeld werden in de geallieerde onderdelen. Een Ne derlandse parachutistenafdeling is er rooit geweest, en zo gebeurde het, dat al die Nederlandse parachutisten bij het einde van de oorlog weer ge wone soldaten werden. Een deel er van, vooral het kader kwam in Indië terecht, waar kapitein Sisselaar in opdracht van generaal Spoor op Nieuw Guinea een parachutisten- school stichtte en daar verscheidene lieden opleidde. Op die manier be schikt ons land over een aantal ge oefende en ervaren parachutesprin gers, waarvan er verschillende, ten gevolge van de aflossing van troepen in Indonesië, weer in ons land zijn teruggekeerd. Sterker nog dan bij andere onder delen was de onderlinge band zeer groot en zo gevoelden velen de drang om het contact te bewaren en hun sport te blijven beoefenen. SPRON GTECHN IER. Volgens de voorschriften van de Rijksluchtvaartdienst vliegt het toe stel, waaruit de sprong gemaakt wordt op minstens 500 meter hoogte. In de cabine van het toestel loopt aan de rechterkant een stalen kabel. Daarlangs schuiven de stroppen, waaraan, met Deringen en musquet- haken de „static lines" (een Neder lands woord hiervoor bestaat niet) :ijn bevestigd. De uiteinden van deze lines zitten met een geknoopt koordje aan het boveneind der parachutes, vlakbij de opening, welke in elk val scherm is, de line heeft een breek- grens van „400 pond, het geknoopte koordje breekt, wanneer de belasting meer dan 100 pond is. Wanneer nu de parachutist uit het toestel springt, komt op een gegeven moment de line strak te staan, waardoor de para chute uitgetrokken wordt, zonder dat er nog iets breekt, want de para chutist valt nog de lengte van zijn valscherm door. Dan pas komt het volle gewicht er op. De line kan het wel houden, maar het koordje geeft het op en met een snelheid van 5 tot 7 meter per seconde gaat de man naar de aarde. Even voor het springen heerst er In het toestel grote spanning. De man nen staan klaar met het valscherm op de rug, nauwkeurig schuiven zij de stroppen langs de staalkabel, want zjj moeten voorkomen, dat de ver schillende lines in elkaar geraken. Dan hurkt de eerste by de inmiddels geopende deur, klaar om te springen. Daar gaat hij. Onmiddellijk na de sprong strekt hij het lichaam om te voorkomen dat hij over de kop dui kelt. Bij de Duitsers hinderde dit niet, omdat die de lijnen van de „chute" op de rug bevestigd hadden, maar bij de geallieerden gaf men de voorkeur aan bevestiging bij de schouders. Te gelijkertijd dat de eerste springt schuifelen de volgenden op een be paalde, ingestudeerde manier, eeD plaats op. Voor de Vrouw Voor sommige huisvrouwen is het nog steeds een probleem, hoé vreemd het anderen ook in de orgen mag klinken, wat vóór moet gaan: een schoon opge ruimd huis of de belangen van de kin deren. Er zijn werkelijk nog huismoe ders die zich zo stipt houden aan hun dagelijkse werkprogramma dat zij van haar kinderen eisen niet om hulp, raad of een praatje aan te komen alvorens het programma afgewerkt is. Sterker nog: onlangs beklaagde zich een huis moeder dat haar kinderen haar in de weg liepen als zij bezig was de kamer te doen! Natuurlijk is dit een totaal verkeerde opvatting van de plichten der huisvrouw. Het gezin gaat bij alles vóór. De kinderen moeten het gevoel hebben dat zij steeds bij moeder te recht kunnen met hun verhalen, hun vragen, hun vreugde en verdriet. En ook de mannen hebben daarop recht. Wanneer zij moe en hongerig van hun werk komen is het een ware ontspanning als zij dan hun vrouw in de kamer vinden vol belangstel ling voor wat zij te vertellen hebben en.met een smakelijke maaltijd gereed. Eerst het gezin, dan de maal tijden, en de tijd, die overblijft, voor het huis en alles wat erin staat. Is daarvoor slechts weinig tijd dan dient dit maar met de Franse slag te gebeuren. Een volgend maal beter! Maar nooit mag het gezin de dupe zijn van het huis; nooit.. Behalve tij dens de grote schoonmaak! Dan dienen de gezinsleden even op zij te gaan. Het is slechts een enkele week en het is nodig. Het huis en zijn boedel mag niet meer zijn dan een achtergrond voor 't familieleven. Natuurlijk dient het schoon gehouden te worden, maar dit onderhoud mag nooit uitdijen tot een gebeurtenis van het allereerste belang, zodat de gezinsleden erdoor te kort zou den komen. Het is pure onzin van de kinderen te eisen, dat zij op een af stand moeten blijven zolang moeder met de kamers bezig is. Tenslotte zijn het alleen maar de kinderen tot hun vijfde jaar die al de aandacht van moeder vragen. Zodra de jeugd naar school gaat, houdt iedere huisvrouw voldoende tijd over zich met hart en ziel aan stofzuiger, dweil en stofdoek over te geven. Zie die schoonmakerij dus maar wat door de vingers, zolang de kleuters nog klein zijn. Het zijn de beste jaren van hun leven. Bederf die nooit! Huisvrouwen en hun kinderep be neden de 21 jaar zullen in de Verenigde Staten op bepaalde dagen voor half geld kunnen vlie gen. Het plan is afkomstig van de American Airlines, die aan de hand van statistieken hebben vast gesteld dat Maandag, Dinsdag en Woensdag „kalme vliegdagen" zijn. Van het „half-geld-reizen" verwacht men een aanzienlijke toeneming der inkomsten. LEVE DE VRIJHEID Het aantal gevangenen in Groot- Brittannië is van 17.700 in 1947 tot 19.700 in Mei 1948 gestegen en er is reden te geloven, dat het maximum nog niet bereikt is. Voor de oorlog schom melde het aantal gevangenen tussen 10.000 en 11.000. Ook in het Zuiden van Frankrijk zijn de temperaturen sterk gestegen en zelfs het water van de Middellandse Zee kan niet de gewenste af koeling brengen. Aan de bar in de villa van Maurice Chevalier te La Bocca genieten (v.l.n.r.) Charles Boyer, Nlta Raya en de gastheer van een frisse dronk. Zeshonderd gulden per maand voor een gemeubileerde woning Sommigen stellen Zuid-Afrika voor als een paradijs op aarde, anderen, „die het weten kunnen", ontraden hun vrienden om te vertrekken naar dat land met zijn kleinburgerlijke be krompenheid, waar nog helemaal geen cultuur is. In waarheid is Zuid-Afrika noch het een noch het ander. Of mis schien kan men beter zeggen het is zowel het een als het ander. De Nederlanders die hier aankomen zijn eerst enthousiast over de sfeer van zorgeloosheid welke hier heerst, over het heerlijke Californische kli- naat en over de ongekend rijke ver scheidenheid van producten, die hier zonder enige beperking gekocht kun nen worden. Maar wanneer de eerste roes voorbij is komen onvermijdelijk teleurstellingen. Bij de huisvrouw die zich enige weken te goed heeft ge daan aan de aanblik van textiel, huis raad en lekkernijen, in de winkel etalages, ontwaakt het verlangen om ook eens het een en ander te kopen zonder punten. Maar dan blijkt al spoedig, dat de maandelijkse cheque van haar kostwinner, ofschoon het be drag waarsc' ijnlijk hoger is dan waaraan ze in Nederland gewend wa ren, nauwelijks voldoende is om de dagelijkse kosten van levensonder houd te bestrijden. Een van de grootste posten op het budget van een nieuwe immigrant in Zuid-Afrika is de uitgave voor huis vesting. De woningnood in dit land is veel minder groot dan in Nederland en er wordt overal op -rote schaal ge bouwd, maar het is veel moeilijker dan in ons land om een huis te krij gen. Er zijn namelijk geen huisves tingscommissies, die de beschikbare woningruimte kunnen opvorderen en naar rechtvaardigheid onder de gega- Met ingang van 14 Juli zijn de buitenlandse luchtverkeersmaatschappijen, inclusief de KLM, die diensten op de Verenigde Staten onderhouden, verhuisd van Laguardia Field naar de nieuwe luchthaven van New York, Idlewild, een kunstmatige woestijn, opgebaggerd uit de Jamaicabaai en op een moerassig terrein bij de voorstad Queens gespoten. Een laag ter dikte van bijna 21/: meter werd gelegd op een oppervlak van bijna 2000 ha. De wind veroorzaakt er zandstormen en de zon luchtspiegelingen, zoals in de Sahara. Veertien millioen dollars heeft dat zand gekost, twaalf jaar heeft men aan dat product gewerkt; zes jaren had men nodig om het moeras uit te graven, het met zand op te vullen, draineerbuizen te leggen, het terrein te egaliseren, waterleidingen en electrische leidingen te leggen en zes banen aan te leggen met een gezamenlijke lengte van 16 kilometers. Op het ogenblik heeft Idlewild nog slechts twee loodsen en een klein ge bouw, waar de havenmeester en zijn staf zetelen. De grote gebouwen moeten nog komen. Als alles goed gaat, zullen zij er omstreeks 1954 zijn. En men hoopt cat tegen die tijd de naam Idlewild zal zijn verdwenen; het is een scheldnaam, uitgevonden door de New Yorkse taxi- cauffeurs en krantenmensen, die wij zouden kunnen vertalen door „Woeste nij'". De officiële naam is New York International Airport, een mondvol. Het veld is bijna negen malen groter dan Laguardia en het zal uiteindelijk 240 millioen dollars gaan kosten, een bedrag, zo groot, dat de vroede vade ren van New York er een rilling van over hun rug kregen, twee jaren gele den. Dit was te veel, zelfs voor de rijkste stad ter wereld. Men trachtte de zaak in nieuwe banen te leiden door een on afhankelijk lichaam te stichten, de New York City Airport Authority, de Ge meentelijke luchthaven-inrichtingen. Dit lichaam zou Idlewild en Laguar dia overnemen en tot een kwart billioen dollars aan obligaties uitgeven. het plan gelukte echter niet. Er bestond intussen een tweede lichaam de Port of New York Authority, de Ge meentelijke Haven-Inrichtingen, in '21 opgericht door New York en New Yersey, om de haven van New York, die ten dele ligt op het gebied van New Yersey, te beheren en tot ontwikkeling te brengen. Deze instelling bezit een vrachtstation, kaden, vier belangrijke bruggen en de beroemde Holland- en Lincoln-tunnels onder de Hudson. Hier mee werd onderhandeld; beide partijen trachtten de voor hen gunstigste voor waarden te verkrijgen en uiteindelijk werd een overeenkomst gesloten, waar bij de Port Authority gedurende 10 ja ren de beide luchthavens zou huren en ze in goede staat zou brengen en hou den. WINKELEN OP VLIEGVELD. Als Ildlewild eenmaal klaar is, zal het de meest luxueuse luchthaven zijn, die men zich denken kan. Men zal er van alles kunnen kopen, van een schoenveter tot een overjas toe. Men zal er kunnen eten aan een snack-bar, in een cafétaria, in een grillroom en in een luxe restaurant, waar een strijkje voor de danslusti- gen speelt. U zult een kamer met bad kunnen huren, of alleen maar een douchecel. De parkeerplaatsen zullen 15000 automobielen kunnen bergen en in de garage kunnen ze uw wagen onderhanden nemen, terwijl U naar San Francisco of Europa en terug vliegt Hebt U tijd over? Er is een bioscoop, U kunt een partijtje tennis gaan spelen of gaan kegelen. In het kort, er zal voor de bezoekers en passagiers werkelijk worden gezorgd Er zijn tal van problemen op te los sen. Buitenlandse machines arriveren met planten, bloemen, fruit, vlees en de inspecteurs van de Gezondheidsdienst zullen, naar schatting, minstens een ton per dag afkeuren. Waar moet dat afge keurde voedsel blijven? Rivieren ben zine en olie zullen stromen en ook brandstof voor de vliegtuigen met straalmotoren en gasturbines. Zal men tankauto's gebruiken en ondergronds pijpleidingen? Moet men een groot aan tal pijpleidingen aanleggen, een voor elk merk, of kan men een beperkt aan tal leidingen gebruiken en pompen door een buis, die op dat moment niet in ge bruik is? Hoe staat het met taxistand plaatsen, met loodsen voor de verkeers vliegtuigen voor 200 passagiers, die ever enkele jaren op de luchtlijnen zul len verschijnen? Waar moet het station voor de ondergrondse spoorweg naar Manhattan komen? DECENTRALISATIE. Dit alles is echter nog slechts een on derdeel van de plannen, die de Port Authority heeft op het gebied van luchthavens. Men denkt aan een serie luchthavens rond New York, om het luchtverkeer te kunnen opvangen. Air trips voor de privé vliegtuigen, lucht haven voor het binnenlandse luchtver keer, luchthavens voor het interconti nentale luchtverkeer. Omstreeks 1960 verwacht men een vierde grote luchthaven in de buurt van Manhattan nodig te hebben, want tegen die tijd denkt men, dat het ver keer door de New Yorkse luchthavens gestegen zal zijn tot 25 millioen passa giers per jaar. Men doet geen poging om dat luchtverkeer te concentreren op een centrale haven, doch men gaat het zoveel mogelijk verspreiden. digden verdelen. De Zuid-Afrikanen hebben wel een soort systeem op dit gebied maar ze hebben het beperkt tot de huizen, die tegen een redelijke huur door de huiseigenaren worden aangeboden, met het gevolg dat ze thans nog bezig zijn met het afwerken van de lijsten van begin 1946. Huis eigenaren die hun huis gemeubileerd verhuren zijn aan geen beperkingen gebonden en zij vragen dan ook vro lijk 400 tot 600 gulden per maand voor een kleine gemeubileerde woning. De arme Nederlandse immigrant, die zich niet zoals vele van zijn Engelse soortgenoten kan veroorloven om 30.000 tot 50.000 gulden voor een nieuwe vijf kamer-woning neer te tellen, heeft de keuze tussen een vrij slecht pension tegen 150 gulden per persoon per maand of een paar gemeubileerde ka mers met gebruik van keuken voor 100 tot 200 gulden in de maand. En dan is er de taal, die moeilijkhe- heden oplevert. Afrikaans klinkt heel aardig in de oren als bijvoorbeeld Jan Smuts het uitspreekt. Maar de Neder lander die zich er zelf op gaat toeleg gen voelt zich in het begin of hij, een vierjarig kind imiteert die een primitief boers dialect praat. En niet iedereen, die hier aankomt, spreekt meteen vloeiend Engels. Ook ontdekken de nieuwkomers spoedig dat de meeste Af rikaners verschrikkelijk lange tenen hebben, en dat ze elke opmerking op vatten als een aanmerking of critiek op hun geliefde land. Soms worden de moeilijkheden zo groot, dat men zijn verre vaderland gaat idealiseren en er hartstochtelijk naar terugverlangt. Dit is dan 't heim wee, dat eveneens onvermijdelijk is. Maar de Nederlandse jongeman die kort geleden na een verblijf van een goeie week in Kaapstad 700 gulden passage geld betaalde en weer naar Nederland terugkeerde was onverstandig en voor barig. Onverstandig omdat hij zich niet eerst van te voren grondig op de hoogte had gesteld van de omstandigheden welke hij hier zou vinden. En voorbarig omdat hij zich niet de tijd gunde om eerst behoorlijk te wennen. Want nadat men de moeilijkheden heeft leren kennen en de periode van heimwee te boven is gekomen leert iedereen die hier langer woont het land liefhebben. Dit verzekeren vrijwel alle landgenoten, die na een langdurig ver blijf in Zuid-Afrika een na-oorlogs be zoek aan Nederland brachten en diep teleurgesteld terugkeerden. Dispereert niet II Wij ontvingen het tweede deeltje van „Dispereert niet", twintig eeuwen his torie van de Nederlanden door A. en U. Algra. Uitgave T. Wever, Franeker. Dit tweede deeltje bevat, evenals het reeds verschenen eerste en elfde deeltje, een schat van historische gege vens, die ons inzicht in de geschiede nis van ons volk verdiepen en verbre den. Uit alles blijkt, dat de schrijvers van de beste bronnen gebruik hebben gemaakt, en we durven dan ook ge rust te schrijven: dit is „het" werk voor onze onderwijzers, maar tevens voor allen, die een beknopt, duidelijk, boeiend geschreven overzicht van de geschiedenis van ons volk begeren te bezitten. Dit tweede deeltje draagt tot ondertitel „de kracht der standen" en beschrijft de geschiedenis vanaf de Henegouwsche ridders pl.m. 1300 tot 1581, waarin, zoals de schrijvers het uitdrukken, „de trommen van de vrij- beidsmars geslagen worden" en het ver zet der standen tegen de Bourgondi sche en Habsburgsche dynastieën uit loopt op de eis om de rechten van het ganse volk, om de onvervreemdbare rechten, die de Schepper zelf gegeven had. Op voortreffelijke wijze hebben de schrijvers dit tijdperk beschreven. C. F. B. BUREAU ADMINISTRATIE Voordam 9 - Tel. 33: REDACTIE Achterdam 20 - Telef. 22 Postgiro 187294 Directie: J. BIJLSMA en C. KRA De Sovjetradio meldt, Zaken, Molotof, tijdens middelllijke vrijlating va Mevr. Kosenkina sproi het Sovjet-consulaat te stond. De New Yorkse politii het Rooseveltziekenhuis, De vice-consul van de middellijk naar het ziek( gep6ogd het ziekenhuis t van de Sovjet-ambassade „De politie heeft zelfs ziekenhuis ontzegd", zo Na een onderhoud mei consul, Zot Tsjepoernik, Kosenkina, die in een d voor haar naar een andei echter: „Neen, u hield n verklaarde een Russisch wezig was. Tsjepoernik zeide dat het was, dat de consul-generaal haar na deze verklaring zou Het was echter mogelijk dat generaal haar naar een and« huis zou laten overbrengen nodig 'n Russisch sprekende ster of een ander Russisch persoon bij de hand kon zijn De Amerikaanse ambass Moskou, Walter Bedell Smi tijdens zijn onderhoud met categorisch ontkend, dat de ten op nigerlei wijze betro bij een onwettige actie in met de kwestie Kosenkina en Bedell Smith beloofde, dat er ledig openbaar onderzoek za ingesteld. Het Amerikaanse ministerie tenlandse Zaken heeft dit be maakt nadat de Russische ami te Washington, Alexander Par gistermiddag onverwachts 'n met Robert Lovett, ondermin Buitenlandse Zaken, afzei. ASY1 Het Amerikaanse minist Buitenlandse Zaken (heeft zi verklaard om (indien dat zou worden) asyl te verlene De Donauconferentie heeft Brittannië, Frankrijk en de ten uitgesloten van deelnemi toekomst aan de controle o[ nauscheepvaart. De algemene commissie zeven tegen drie stemmen ha keuring gehecht aan artikel het Sovjetrussisch Conventie waarbij de deelneming aan komstige Donaucommissie perkt tot een vertegenwoord respectievelijk de Sovjet-Uh garije, Joego-Slavië, Bulgar Oekraïne en Tsjecho-Slowak tenrjjk zal vertegenwoordigd worden na ondertekening vredesverdrag. De commissie verwierp event zeven tegen drie stemmen een kaans amendement, volgens het Westerse mogendheden en terstond zouden kunnen deeln de Donaucommissie en Duitsl ondertekening van het vrede of met algemeen goedvinden, der. Groot-Brittannië trok een ment van gelijke strekking i: Volgens waarnemers maakt zen van de Westerse mogendhe onwaarschijnlijk, dat Groot-Br Frankrijk en de Ver. Staten uitc de nieuwe conventie zullen om nen. Groot-Brittannië en hebben sedert 1856 van de D missie deel uitgemaakt. Zeven artikelen van he ontwerp voor een nieuwe D ventie zijn met zeven tegen ti men aangenomen. De zeven leden der conferentie stemden Ver. Staten en Engeland stemde terwijl Frankrijk zich van onthield. Daarna zijn drie aangenomen betreffende special gatie-regelen. In het kader van de Benei overeenkomst is de commissi landbouw, voedselvoorziening vangst Donderdag te Brussel komen om vraagstukken op mijn te bestuderen. Tot voorzitters zijn benoemd Louwes, directeur-generaal van derlands ministerie van landb de heer Buschler regeringsa van Luxemburg. Het Prinselijk paar te Prinses-Regentes Juliana derlanden en Prins Bernhard Vrijdag het Victoria Palace te Londen bezocht. Zij zaten, kend door het publiek, in de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 6