TERUG NAAR DE WERELD Tante Sabine I JULI Inhuldi CKefarime .4 NAAR VASTE GROND Koningin Hollandia-Batavia4200 K.M. Puzzle-rubriek *SBÊÈBBÈS^SttBË WIJ LUISTEREN NAAR Een andere wereld grijpt m DE KRUISTOCHT VAN DE CATALINA P 85 Nu 4 beroemde middelen beschikbaar tegen pijnen Wij herinneren U aan 3 uitgaven I NIEUWE KERK INDRUKWE v -h-ty+'y-■•*'::*$z>\$f hi^Siw v., '■V^-jv ,>##/-? - BATAVIA, 9 Augustus. op het kleine, stoffige, van felle zon doorzengde vliegveld van Hollandia staat een Dakota. Het is het toestel dat ons terug zal krengen naar de beschaving, terug naar de wereld van mensen, van huizen, van voedsel en... rust. Het is een oude Dakota, met 2 banken aan iedere zij de. Dat ziet er bedenkelijk uit, want we hebben 2 dagen vliegen voor de boeg. En 2 dagen op een stalen bank is niet aanlokkelijk, zij het dat we in de 5 voorbije weken wel het een en ander gewend raakten op het gebied van „rusten".... HAN rent het toestel de baan af en snel trekt het zich op in het pure blauw van de hemel. Uit het kleine, armzalig kleine, venstertje kijk ik naar beneden. Ik zie wat hutten en een groot wit huis. De hutten van de Pa poea's en het huis van Mac. Arthur. Het wordt een lange reis, des te langer omdat we moe zijn. Het waren weken van steeds doorgaan, zonder rust, zonder pauze en we merken het nu terdege. En daarom betreuren we het dat we daar zitten en hangen op die stalen bank, die ieder uur harder wordt en ieder uur onbehaaglijker. Van Hollandia naar Batavia is een lange reis. Het te vliegen traject be draagt, precies uitgerekend, een goe de 4200 kilometer, hetgeen altijd nog iets verder is dan Amsterdam-New York. Twee dagen vliegen, om van het ene deel der Indische archipel in het andere te komen. Het is goed zich dit eens te realiseren. Het geeft enige in druk van de enorme afstanden in dit onmetelijk gebied, dat Indonesië heet. niE avond landen we op Ambon. Het regende er ook toen we 5 weken PUZZLE 48. WELK BELANGRIJK FEIT? De 9 bedoelde woorden waren: 1. Juliana; 2. Seringen; 3. Zeeoorlogen; 4. Hegenen; 5. Visite; 6. Haarlem; 7. Millimeter; 8. Bruggen; 9. Godin. Men kreeg dan het volgende bedoel de feit: Het Regeringsjubileum van onze Geëerbiedigde Koningin. Het was opmerkelijk, dat juist van deze niet al te moeilijke puzzle zo heel veel goede oplossingen werden inge zonden. Een teken, dat men nu wel echt meeleeft met onze Vorstin. Na loting onder de vele goede oplos sers is de wekelijkse prijs van f 5 dit maal ten deel gevallen aan de heer L. de Pee, Bovenweg 263 te SintPancras. Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden toegezonden. En nu onze nieuwe opgave. PUZZLE 49. EEN DAG, DIE MEN NIET MAG VERGETEN Hieronder vindt men in alphabeti- sche volgorde 56 lettergrepen. Daarvan zijn de 23 woorden te vormen, die vol doen aan de verdere gegeven omschrij vingen. Heeft men de 23 juiste woorden on der elkaar staan, dan vormen de eer ste en laatste letters, van boven naar beneden gelezen iets over een dag, die men niet mag vergeten. Lettergrepen: aaabel—bubdag—de—di—diew do—eeeemenengiehi kei—ker—le—le—lek—len—mame menr—mes—mi—nan—nennennith nü—o—pan—pe—ren—rend—rij—rij —satatetetentertertesti ti—tratrizezezov. Omschrijving. 1. wat kinderen graag lusten; 2. roof vogel; 3. Ital. vioolbouwer; 4. vloeien soms rijkelijk; 5. bekende rivier; 6. grasland (letters in omgekeerde volg orde); 7. toppunt; 8. klaagzang; 9. dui vel; 10. Euss. voornaam; 11. plaats in Drente; 12. ontsluiten; 13 voorname; 14. roofdier; 15. eiland uit Hawaiïan- songs; 16. aanklampen; 17. bekende schilder; 18. Bijbelse figuur; 19 uitste kend been; 20. soort dichtwerk; 21. plaats in Zuid-Rusland; 22. begint in Maart; 23 onderzoeken. Welke woorden zijn bedoeld en wat geven de eerste en laatste letters van boven naar beneden te lezen? Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donderdag 9 September aan de Redactie van dit blad. (Er wordt weer een prijs van f 5 verloot). geleden landden. Het vliegveld is één stinkende modderpoel maar de piloot ziet kans het toestel netjes aan de grond te brengen. Om 8 uur liggen we onder de klam boe, te moe om elkaar welterusten te wensen. En als een kleine Ambonees ons de volgende morgen komt wekken is het 6 uur en hebben we er 10 uur opzitten Het regent nog en tussen twee hoos buien door stijgt de Dakota naar de hemel. Hij gaat op 10.000 voet vliegen om zicht te krijgen. Die tocht is niet zo bijster prettig, want er is veel re- mous en we vallen keer op keer ver scheidene meters terug. M'n maag krijgt het zwaar te verantwoorden, maar volgens de mecano komt dat omdat ik niet heb ontbeten. Dan vliegen we op Makassar aan dat tegen 10 uur bereikt wordt. Het is er heet en stoffig en we vallen neer in de rieten stoeltjes, te moe om één woord te zeggen. Daarna Makassar- Soerabaja. En dan.... eindelijk.... eindelijkSoerabaja-Batavia. Om half 6 daalt de Dakota voor de laatste maal. Ik tuur door het smalle ruitje en zie inderdaad de bekende om trekken van de stad. Bataviaein delijk! Het toestel taxiet uit.... de deuren worden opengegooid en de hitte slaat naar binnen. We strompelen er uit en wachten op de bagage. Er staan wat vrienden te wachten en ze willen nieuws horen. We hebben in alles zin, behalve in praten! We willen een koud biertje, en verder een lage rieten stoel. En zwijgen en zacht jes in slaap sukkelen. Een half uur later zitten we samen in de mess, Wassenburg en ik. We steken een cigaret op en kijken elkaar eens aan. Dan zegt Wassenburg: „Het was een mooie tijd, jammer dat het voorbij is En ik antwoord hem: „Ja jammer dat het voorbij is, het zal niet mee vallen weer in de tredmolen te stap pen...." Dan wordt er niet meer gesproken. We roken en denken aan dat land, dat zo ver van ons vandaan is nu, aan Nieuw Guinea, tana Papoea.... dat wonderlijke, duistere, mysterieuze rijk, aan het einde van de aard, in de ach terhoek der wereld. Vijf weken lang reisden we door dat land en het waren vijf weken van lou ter wonderen, louter nieuwe ervarin gen. We vochten daar met muskieten, we leden van de onbarmhartige hitte, we liepen door de stinkende moerassen en baggerden door drassige laagvlak ten. Maar we leefden,... En we za gen een stuk wereld dat nog volko men braak ligt. We zagen het in prau wen, in vliegtuigen, in motorboten, in kano's, in jeeps. In alle mogelijke vervoersmiddelen. Het was niet ge makkelijk en meer dan eens wanhoop ten we of we het zouden klaren. We zaten daar samen en overdach ten het allemaal nog eens. Ieder op zijn manier. Wassenburg met de ogen en gedachten van de cinéast, ik met weer heel andere ogen. Ik maakte m'n koffer open en het was een treurig beeld, dat zich daar vertoonde. Kapotgelopen schoenen, smerige laar zen, khakigoed in hopeloze staat.... losgeweekte cigaretten, vloeibaar ge worden zeep en haast opgeloste aan tekenboekjes. Een treurig beeld van verwording en ondergang Ik zat er waarschijnlijk triest op neer te zien, zó wanhopig, dat Wassen burg in de lach schoot. „Moet je dat zien!,, zei hij, en hij opende z'n reis tas. Er kroop een klein leger kakker lakken en spinnen uit en het stonk. Toen lachten we allebei en dat was >y.\ v txWf w&.'fj Wanneer een zware hoofdpijn, hevige zenuw- of andere jlijnen niet te verdrijven zijn, neem dan eens Chefarine „4". Elk tabiet bevat vier wereldberoemde genees middelen. Eén ervan - Chefarox - zorgt dat zelfs de. gevoeligste maag tóch niet van streek raakt TEGEN PUNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN i I 0.75 maar het beste in die omstandigheden. En we stonden op, en ieder ging een kant uit. En dat was het eind. ANTHONY VAN KAMPEN. PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND NATIONAAL PROGRAMMA Hilversum I en II, 301 en 415 mtr Nieuwsberich ten om 6, 7,55 en 11 uur 8,15 Hoe In donesië en de West het gouden Jubi leum vierden 6,4» De betekenis en sym boliek van de Inhuldiging in vroeger tijd en nu 7,00 Het Nederlands Jeugd orkest 7,30 Wil uw kracht bewijzen 8,00 Herhaling ln verkorte vorm van de reportage van 11,00—11,45 v m a,20 Concert door het Omroep-orkest 9,00 De ontwikkeling van de Arbeidersbewe ging in de laatste vijftig jaar 9,30 Po. pulaire klanken aan Nederland te dan ken 10,00 De Staatkundige betekenis van het ccnstltutionele Koningschap 10,15 Bekende Nederlandse Radio-ensem bles 11,15 „Neêrlands Sportfantasie" 11,30 Een ouderwetse feestdag PROGRAMMA VOOR ZONDAG HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18 Gramofoonplaten 8,30 Voor de tuin 8,40 Zondagmorgen-melodieën 9,15 Men vraagten wij draaien 9,45 Geestelijk leven 10,00 Meester-trio 10,30 Hon gaarse Hhapsodie 10,4o Voordracht 11,00 Beroemde koren uit opera's 11,15 Dolf van der Linden en zijn Metropole orkest AVRO: 12,00 Ensemble Tom Erich 12,30 De Zondagclub 12,40 „Zanglust" 1,20 The Romancers 1,50 „Even afrekenen heren'' 2,00 Gramo foonplaten 2,05 Boeken-halfuur 2,30 Omroep-orkest 3,45 Fllmpraatje 4,00 The Skymasters 4,30 Avro's reportage- dienst met sportflitsen VARA: 5,00 Mu ziekvereniging „Excelsior" 5,15 Da meskoor 5,30 Accordeonvereniging 5,45 Sport 6,15 In gesprek met de lezer VPRO: 6,30 ,,De Gelijkenis" 7,00 Slut, tingsdienst Wereldraad van kerken f,05 Actualiteiten 8,15 Frans Schubert- concert 9,00 „Drie mannen in de sneeuw" 9,30 Waltztime 10,00 Va- cantie.... geweest 10,30 Gelukkig Va derland 11,15 Franse melodieënstroom 11,45 Benny Goodman (grpl) HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 8, 9,30, 1, 7,3o en 11 uur KRO: 8,15 Gramofoonplaten 8,25 Inleiding Hoog mis 8,30 Hoogmis NCRV: 9,45 Vale- rius-liederen 10,00 Herdenkingsdienst 12,00 Zang (grpl) KRO: 12,15 Apo logie 12,35 Het orkest zonder naam 1,40 Spineuza 2,00 Koninklijke Har monie 2,35 Muzikale tombola 3,30 Rcndom de Katholieke Middelbare Land bouwschool 3,40 Omroep-Kamerorkest 4,10 Sportreportage 4,25 Tweede Vespers NCRV: 5,00 Kerkdienst 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,00 Orgel 7,15 Het vast verbond KRO: 7,45 Gra mofoonplaten ?.50 „De Leeuwendalers" 8,50 Korte toespraken 9,05 Concert 9,40 „De Leeuwendalers" (vervolg) 19,18 Gramofoonplaten 10,37 Actualitei ten 10,45 Avondgebed 11J6 Wagner- pro gramma PROGRAMMA VOOR MAANDAG NATIONAAL PROGRAMMA Hilversum I en II, 415 en 301 mtr Nieuwsberich ten om 7,05, 8,05( i, 6, 8 en 11 uur 0,20 The Romancers 9,3o (Hilversum I) Morgenwijding - 9,30 (Hilversum II) Morgenwijding Hilversum I en II: 10,00 Inhuldiging HM Koningin Juliana 1,15 Sidney Torch (orgel) 1,45 „Twee koninginnen" 2,00 Sextet 2,15 Mars en Wals 2,45 Koningin Juliana in de gouden koets 3,45 opgewekte plaatjes *- 4,00 Sterrenparade 5,Oo Stravida Sex tet 5,30 Kinderzang uit Oost en West 6,15 Muziek uit de West 6,30 Metro- pole-orkest 7,00 Toespraken 7,40 Het Nederlands Kamerkoor 8,05 Herhaling (in verkorte vormj van 10,00 v m 8,30 Non-stop-programma 8,45 „Leve de Koningin" 9,05 Nieuwe Nederlandse verpozingsmuziek 9,30 Olympisch sta dion te Amsterdam, Kroningsspel 10,45 Victor Silvester en zijn orkest 11,15 Kadio-feestkrant 12,00 Luchtig pro gramma tot besluit PROGRAMMA VOOR DINSDAG HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten, om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur AVRO: 8,15 Aubade 8,45 Gramofoonplaten 9,15 Morgenwijding 9,35 Arbeidsvitaminen -■ 10,30 Van vrouw tot vrouw 10,35 Deanna Durbin en Jussi Björling 10,50 Kleutertje luister 11,00 De wekker 11,3» Engels ochtendconcert 12,00 Mu ziek 12,40 Gerard van Krevelen 1,20 Sidney Torch dirigeert 1,50 Kozakken- koor 2,00 Met naald en schaar 2,30 Radlo-matinée 4,40 De Schoolbel 5,00 Een halfuurtje bij Avro's kinderkoor 6,30 The Skymasters 6,20 Tom Erich, piano 7,00 Het vrouwtje van Stavoren 8,05 Nationaal programma 10,45 Gra mofoonplaten 11,15 Radio-filmkrant 11,45 Orkest van André Kostelanetz HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15 Pluk de dag 9,00 Lichtbaken 9,30 Boyd Neet strijkorkest 10,00 Klein, klein kleutertje 10,15 Spaanse muziek 10,40 Bevrijde kinderen 10,50 Muziek houdt fit 11,30 Als de ziele luistert 11,40 Mannenzang-vereniging 12,03 Mu- ziek 12,33 Metropole-orkest 1,20 Me. tropole-orkest (vervolg) 1,45 Uit het boek der boeken 2,00 Het gebed in de muziek 2,30 Onder ons 3,00 Geva rieerd programma 4,00 De Zonnebloem 4,30 Ziekenverlof 5,00 Na School tijd 5,15 Gramofoonplaten 5,30 Lang zullen ze leven 5,45 Overzeese kroniek 6,00 Volksliederen-kwartet 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Muzikale me lange 7,30 „Dit is leven" 7,50 Ru- bliek van de Wederopbouw 8,05 Na tionaal gebed 10,45 Avondgebed 11,15 Operette-melodieën Deze week maakte ik een tocht door de verlichte Amsterdamse grachten. Een ieder weet het, onze hoofdstad is mooi, onvergelijkelijk mooi. Wie echter het voorrecht heeft gehad bij deze feesten door de verlichte stad te varen, heeft zich in een sprookjeswereld ge waand. De bogen van de vele bruggen, do lichtlijnen van de kaden die zich in het water golvend weerkaatsen, de ge- illumineerde huizen en torens, alles ge vat in de donkere achtergrond van een feestvierende stad: dat is een andere wereld, een wereld van licht, van har monie en kleur. Je kunt er niet genoeg naar kijken. Je zoudt hefe ogenblik wil len verlengen tot een eeuwigheid om hiervan te genieten. Een andere wereld. Ik wist het, zo goed als u het weet: het verlichte Am sterdam is tenslotte 'n irreëel sprookje, zogoed als de gouden koets en de pronkgewaden bij de inhuldiging onzer nieuwe vorstin. Na de feesten worden de duizenden lampjes weer opgeborgen, ergens op een zolder aan de grachten; de gouden koets komt onder een dood gewoon laken te staan om haar tegen stof te beschermen; en de pronkgewa den sluimeren weer jaren voort in de kamfer of D.D.T. Een irreëel sprookje; een illusie van één dag; het geluk van één moment; en dan nog niet eens je eigen geluk. ELK ZOEKT GELUK Elk zoekt geluk, maar talloos zijn de wegen waarlangs we zoekend graf waarts gaan. Het geluk en het licht, de vrede en de harmonie, de kleur en de rust van de andere wereld zoeken we allen. Het is het verlangen naar het volmaakte, dat in ieder van ons leeft. Misschien is het wel het verlangen naar het paradijs, dat verloren is, voor eeuwig verloren. Steeds weer wordt dat verlangen ge prikkeld. Nooit dooft het. Maar wie kent de weg naar die an dere wereld, naar de volstrekte goed heid, schoonheid en waarheid? Naar het volmaakte, naar de harmonie, naar het eeuwig thuis-zijn? Er zijn er velen die zeggen de weg te kennen. Wie in de laatste maand één der vele internationale congressen heeft bijgewoond, die in ons land wer den gehouden, heeft vele redevoeringen kunnen aanhoren van allerlei geleer den, die zeiden; ik ken de weg, ik bezit de waarheid, ik heb de sleutel tot de oplossing van de grote problemen van mens en wereld. De filosofische of godsdienstige oplossingen die worden gegeven kunnen bevredigen of niet be vredigen. Het doet niet ter zake. Want in één ding komen alle sprekers op alle internationale congressen met elkaar overeen: Zij zeggen allen op hun ma nier, dat zij de weg tot de wereld van goedheid, schoonheid en waarheid we ten. Maar geen van allen zeggen zij, dat zij zelf de weg ten leven zijn. DE WEG. Er is er maar één geweest, die gezegd heeft: Ik ben de weg. Alle anderen heb ben gezegd: Ik ken de weg. Die ene is Jezus, de gezalfde Gods. De term „weg" is op zichzelf glashel der. De weg kennen die ergens heen gaat, betekent weten hoe je lopen moet, georiënteerd zijn. De weg kennen betc- 8. Maar vreemd. De koolzuur-brand- blusinstallatie kan het vuur niet doen verminderen. Elke minuut verdubbe len de vlammen in kracht.... de gezagvoerder geeft order een S.O.S. uit te zenden, een roep om hulp. Er komt meteen antwoord. Het motor schip „Westland" van de Koninklijke Hollandse Lloyd is in de buurt! Nou ja, wat een vlieger in de buurt noemt... Het schip geeft positie op en belooft alle mogelijke bijstand. De „Atlantis" verandert van koers en het duurt niet lang of de „Westland" komt in zicht. En de „Atlantis" behoeft geen lichtkogels uit te werpen om de zeelui te laten weten waar ze is. Het vlieg tuig is zelf als een sulsende lichtko- gel. Als een vurige streep verschijnt het in de wolken, om dan als een me teoor naar omlaag te suizen. De ge zagvoerder geeft zijn mannen het be vel zich voor te bereiden voor 'n lan ding op zeeAllen gaan plat op de vloer liggen, de opgetrokken voeten stevig tegen de rugleuningen der stoe len geplant. Want de schok zal vrese lijk zijn. De mannen op de brug van de „West land" houden hun hart vast. Waar moet dat op uitlopen? Het dekzeil wordt van de reddings sloep afgerukt en de davids buiten boord gedraaid, terwijl matrozen bij de talies klaarstaan om bij het eerste bevel te kunnen strijken. Maar nog is de „Atlantis" niet tot stilstand geko menDe marconist van de „West land" laat zijn seinsleutel in de steek en vliegt de brug op. „Groeten van de „Atlantis"ze gaan het proberen.... verbinding verbroken!" Allicht, want de marconist in het vliegtuig ligt nu ook plat op de grond, te wachten tot het vliegtuig het water zal raken! Want hoewel de air-flaps het vlieg tuig sterk afremmen en dat ook met de propellers kan worden gedaan, zal het toestel toch nog met een respecta bele snelheid in de golven terecht komen. kent, dat je niet verdwaalt, maar op de kortste en vlugste manier het doel be reikt. Nu zegt Christus: Wie de andere wereld, de wereld van innerlijk geluk, van harmonie, van waarheid, goedheid en schoonheid wil bereiken, kan dat alleen door mij. Ik ben de weg, ga met mij mee; ik ken het „Thuis" en het pad daarheen. Misschien herinneren sommigen zich een woord uit de bijbel: Gaat in door de enge poort, want wijd is de poort en breed de weg, die tot het verderf leidt; maar eng is de poort en «mal de weg, die ten leven leidt. De weg naar die andere wereld, zo wordt hier ge zegd, is smal en eng. De brede weg it veel gemakkelijker te vinden en it beter begaanbaar. Maar de brede weg leidt niet tot het geluk. Wat is die brede weg? Dat is niet de weg van liederlijkheid en gemeenheid. Dat liederlijkheid en gemeenheid niet tot innerlijke harmonie met God en alle dingen voert, weet ieder. Dat behoefde Jezus daarom ook niet nadrukkelijk te zeggen. De brede weg daarentegen it de weg van de wet, de weg van de filosofische en dogmatische kennit, Fi losofie en dogmatiek, hoe nuttig en on ontbeerlijk in bepaalde opzichten ook, zijn dwaalwegen, zijn brede wegen. Want men kan lang bidden, en toch heel erg op zich zelf gesteld zijn. Men kan grote gaven in de tempelkist wer. pen, en toch z'n vader en moeder on verzorgd achterlaten. Men kan 10 van z'n inkomen aan de armen geven, en de overige 90 naar eigen inzicht gebruiken. Men kan week aan week in de kerk zitten, en in de handel zonder enig menselijk gevoel „zaken doen". Men kan zeer kerks zijn, en toch een ramp zijn voor z'n gezin. Men kan alle godsdienstige regels keurig in acht ne men, en toch een slordige huisvrouw zijn. Men kan iedere dag het gebed be ginnen, en toch voorbijgaan aan de nood van z'n medemens. Men kan „gnap- pisch" leven, en toch door en door egoïstisch zijn. Dat is de brede weg. MOBILISATIE. En de smalle weg naar het geluk, naar God, naar de eeuwige harmonie? Dat is het voortdurend bereid staan, het gemobiliseerd zijn, het ieder ogen blik wachten op het woord van de Ander. Dat is het, wat de afgelopen weken mij bewust hebben gemaakt. Met ieder ander verlang ik naar die andere we reld, die de illusie van het sprookje ons voor een moment kan voortoveren. Voor een moment slechts. Daarom zoe ken we een solieder weg dan de illu sie. Bieden dan de vele wijsgerige be spiegelingen een oplossing? Of de con trasterende godsdienstige opvattingen? Geen van allen. Slechts hij kent de ware vrede, die één is geworden met Chris tus, die dood en leven met Hem deelt, die in Zijn dienst staat, door Hem is gemobiliseerd. 1. HET MYSTERIE VAN DE PRINSENGRACHT. Een spannend verhaal, dat de prijs van 1.50 dubbel waard is. Een boek, dat U van begin tot eind in spanning houdt. 2. TERRA INCOGNITA. Dat U zeker moet kopen voor Uw kinderen, die er dol blij mee zullen zijn. Dat kost U dan slechts 0.60 en per post toegezonden 0.75. 3. PIM, PAM en POM. Is reeds overbekend en uit stekend geschikt voor ons jonge volkje, zo tussen 6 en 8 jaar. Ze glunderen van genoegen, als U ze dit cadeau doet en. U hebt geen kind meer aan ze. Ook dit boekje kost de luttele prijs van 60 cent. Direct verkrijgbaar bij al onze be zorgers en de bureaux van ons blad. Kesselring verzoekt herziening van zijn vonnis De gewezen Luftwaffe-maarschalk Albert Kesselring, die verleden jaar v/egens zijn deelneming aan de moord op 320 Italiaanse gijzelaars tot levens lange hechtenis was veroordeeld, heeft om herziening van zijn proces verzocht. 38) ROMAN VAN MARIA SAWERSKY Beate was werkelijk getroffen door dit bewijs van toenadering, maar haar aangeboren bescheidenheid deed haar dusdanig aarzelen, dat de oude heer weer bijna zijn geduld verloor. „Nou, welk van die dingen bevalt je nu het beste, hè?" „Ik weet 't heus niet „Kom, dat is geen antwoord!" „Ze zijn allemaal prachtig, maar ik... ik weet werkelijk niet, welke ik zal nemen. Misschien wilt u er een voor me uitzoeken, beste oom?" De beste oom begon dit "kleren- vraagstuk allang weer te vervelen; daarom greep hij maar het eerste het beste, dat voor de hand lag een klaprooskleurig toilet van chiffon om eindelijk aan de geschiedenis een eind te maken. „Dat zou ik maar nemen", advi seerde hij. Een jongedame, die van het mode huis was meegekomen, hielp Beate passen. Het zat als gegoten om haar slank figuurtje en Beate liet het haar oom zien. Mengelberg nam zijn nichtje ietwat verstrooid op Het kwam hem voor, dat Beate er in de nieuwe aanwinst lang niet zo voordelig uitzag als de aardige mannequins in het modehuis „Vanavond gaan we naar de opera", zei hij, meer om zijn teleurstelling te verbergen. Dan moet je die jurk maar eens aantrekken". Beate knikte. Voor Irene was het een ietwat on aangename verrassing, toen ze van het geschenk van de kapitein vernam. Hoewel de afgunst op haar gezicht te lezen Stond, was ze toch verstandig genoeg om daarvan met geen woord te laten blijken. Een en ander was trou wens slechts van korte duur, want toen de avond viel en Beate zich voor qp opera begon te kleden, verdwenen de gevoelens van jalouzie onmiddel lijk. Naar Irene's smaak toch, zag Beate er in het nieuwe toilet eenvou dig verschrikkelijk uit. Het rood deed haar nog bleker lijken dan gewoon lijk en daar de japon uitgesneden- was, kon men duidelijk Beate's magere schouders zien. Irene maakte daarentegen ''n schier verblindende indruk. Aangezien zij niets anders in haar hoofd had dan de zorg voor haar uiterlijk, verstond zij het ook zich uitstekend te kleden. De arme Beate verzonk bij haar volko men in het niet. De kapitein had voor de tocht naar de schouwburg een auto besteld. Daar hij echter nogal wat lang werk had ge^iacl met zijn das en een onwillige boord, kwamen ze iets te laat en dit had weer tot gevolg, dat ze bij hun entree een aangename verrassing be leefden. In de aangrenzende loge zaten Sabinc Reuder, haar neef Felix en Ka- reltje Schuch. Uiteraard volgde onmiddellijk een hartelijke begroeting. Kareltjes ogen verslonden Irene Larsen. Reeds had hij een paar dozijn complimenten bij de hand om van zijn bewondering te getuigen, maar daarvoor kreeg hij geen gelegenheid, want nauwelijks had men weer plaats genomen, of de ouverture begon. De opera „La Bohème" werd opge voerd. Reeds na de eerste strophen geraakte Beate onder de bekoring van de smeltende muziek en het lot van de arme Mimi ontroerde haar tot tra nen toe. Ze was jarenlang niet in de schouwburg geweest en mede daardoor genoot ze ten volle van deze welver zorgde opvoering. Desondanks dwaal de haar blik toch telkens weer naar dr. Reuder, die in de aangrenzende loge direct aan de andere kant van de afscheiding zat. Oom Jules had ver geten een prdgramma te kopen. Reu der gaf Beate het zijne en toen hij het opgetogen gezicht van het meisje zag, vroeg hij glimlachend.' „Bevalt u het stuk, juffrouw Mengelberg?" „O, ja, ik vind het prachtig", fluis terde ze terug. „Het is een opera voor minnenden" zei Reuder, zonder enige bijbedoeling, doch Beate kleurde ervan. Jules Mengelberg was in een uit muntende stemming. Hij vond het bui tengewoon gezellig temidden van al die jonge mensen en nodigde juffrouw Sabine en haar gezelschap na de voor stelling uit tot een bezoek aan het schouwburgrestaurant. Daar bestelde hij, geheel in afwijking van zijn ge wone zuinigheid, een uitgelezen sou per en in stilte genoot hij ervan, dat alle kennissen uit de stad verbaasd naar zijn tafel gluurden en met elkan der over het ongewone gedrag van de kapitein fluisterden. „Die verwonderen er zich natuurlijk over, wat er met die oude Mengelberg aan de hand is en raken daar de eer ste dagen niet over uitgekletst", zei hij grinnikend tot Sabine Reuder. Kareltje Schuoh had een plaats naast Irene weten te bemachtigen. Hij maakte haar het ene compliment na bet andere, waarvoor Irene echter niet bijster gevoelig scheen te zijn. Telkens weer probeerde zij Felix Reuder in 'n gesprek te betrekken, maar daarmee had ze weinig succes, want deze had Beate als tafeldame en converseerde ijverig met haar, enkel en alleen met het doel Irene uit te schakelen. Beate echter voelde zich dol gelukkig, dat de held van haar dromen zoveel aan dacht aan haar schonk. Irene's stemming daarentegen daal de meer en meer, maar tenslotte troost te zij zich er mee, dat haar knappe verschijning in het restaurant nogal opzien baarde, terwijl Beate er in haar nieuwe, rode japon verre van bekoor lijk uitzag. Ook aan deze gezellige avond kwam echter een einde. Men reed in twee taxi's naar huis. Kapitein Mengelberg geeuwde naar hartelust, toen hij zijn kamer opzocht. Ook de beide meisjes gingen direct naar boven, waar Irene voor de slaapkamerdeur afscheid nam van haar nicht door met een vals lachje even haar wang te strelen en haar toe te voegen: „Je hebt er in je nieuwe jurk allerliefst uitgezien, hoor meisje!" (Wordt vervolgd.), BUREAU ADMINISTRATIE Voordam 9 - Tel. 3 REDACTIE Achterdam 20 - Telef. Postgiro 187294 Directie: J BIJLSMA en C. KR (Van WEDEROM heeft een Kot meer dan tien generati heeft gediend, gezworen, i Nederlandse volk te besch Staten-Generaal als vertel stammeling uit de Oranjet op dezelfde historische plek helmina haar eed op de Gi Vast was de stem van K de rechterarm hief en de t „Ik zweer aan het Nederla houden en handhaven. Ik zweer, dat ik de onafh ai mijn vermogen zal verc zondere vrijheid en de ree en tot de instandhouding welvaart alle middelen zal king stellen, zoals een goei mü God almachtig". Vast was haar stem, fier als een huivering door de de Nieuwe Kerk, bij het aanwezigen staande werd lings hun plechtige verklai van Wapenen zijn scepter e teit Koningin Juliana is in; Koningin", overgenomen di in alle hoeken vulden. Teg "hun trompetters naar buitel derlands kroon vanaf dit jonge vorstin, Koningin Juli PRACHT E? DEEDS omstreeks half neg zich het kerkgebouw te vangt buiten een onophoudelij afrijden van talloze gestroon mousines aan. Honderden en honderden verdringen zich rol litieafzetting, die alle omligge ten hermetisch voor alle verk ten houdtBinnen valt het de hoge, gebrandschilderde r: fuus omlaag en zet glans bij pracht en praal van de goud glanzende uniformen, het zwart van de herenkleding, de geerde toiletten der dames. I mert tussen de massale zu tekent gulden figuurtjes op tapijt van het troonplatform, beide troonyttcls staan, zwaai en met purperen stof bekl werpt goudglanzen op de r( symbolen des koninkrijks, di( credenstafel zijn uitgestald, d de Rijksappel, de Scepter, de C Steeds meer genodigden tri

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 6