GERS
i
Een strateeg van grote allure, die
bewonderd wordt en gelaakt
Tante babine
icht
berichten
BERNARD LAW MONTGOMERY, DE SOLDATEN-GENERAAL (2)
ni—
Zijn grootste tegenspeler was Rommel
Prijsraadsels
Het leven van vadertje Langbeen
Het Radioprogramma
Hallo, Jongens en Meisjes
Oplossing Prijsraadsel
L
A
s
T
A
N
N
O
S
N
E
L
T
O
L
K
LET OP!
T r 65)
grijpt in
(WD, 7 Oct. '48.
4ardapp.: Blauwe
Bevelander» 6
Vor»n 4.60430;
—8.60; 1000 kg
leg Witte kool 5;
5—6.80; 1000 kg
3000 kg Uien 6.20
ip 8.20—9.80; 4000
4-4.40; 14000 kg
jiotterdtm, »-M
i, Rotterdim—Sy<3-
en Etreme (t),
Je s.jo Keep Bonn
vr« ne»r Deker
p<>-
roben v»b oiaen.
B»t*viej pesseerde
ode Ztt) Keiler
Mon te Freetown
a Durben te z»tt
k, Ks»p»'ed—Am-
riffe Medoere,
5-io ven Sebenf
n—iepen. 5-10 te
van Betavie near
6-10 van Pladjoe
eropue, New York
Alexandria Ni-
Vovoredondo naar
tie, Batavia—Am-
Mlnieoy Overti-
te Port Elisabeth
Miri te Pledjoe
—Amsterdam, 6.10
lak, Java—Rotter-
10 uur, Gibraltar,
de Hoek van Hol-
amat, Rotterdam—
ïenua Sommelr-
B-10 te Belawan
Menedo neer Co*
dadrae—Rotterdam,
Vincent Tebian.
(sseerde 5-10 Keep
itgrdem—Kaeps'ad,
e volendam,
•es, 5-io te Bre-
n Ro'terdam—Ba-
i evenaar Wel.
wan te Batavia
-Philadelphia. 6-10
e. Abbedijk,
n, 6-10 te Antwer-
vsn Rotterdam te
smin, Bombay—R'-
Alwaki, Rotter-
te Sanos Am
sterdam, passeerde
is'elveen, 6.10 van
Andijk 6-io van
sans Baren-
apao te Rotterdam
10 van Aruba naar
k, Londen—Perst-
i-10 Ouessan*.
-West-Afrika, pas-
liar Antwerpen
ngapore naar flad-
van Singapore t«
5-10 van Soerabaje
kerk Japan—Rot-
Port Soedan
terdaru—New York,
ins Frederik Hen-
len, passeerde 5-10
Johan Willem Fri
ll, 5-10 550 miil
lerkerk, Rotterdam
tille gehle 6-10
ienhagen Stad
acola naar Norfolk
Malakka, 4-10 van
Tegelberg, 6.10
le Janeiro Ven
passeerde 6-10
5-10, 7 uur van
•k Winterswijk,
Huelva
3.50
10.60
9.50
26.95
5-85
8.40
11.70
9.85
jus btj de
L
ge prijzen
ede oplos-
an Alkmaar
v. de UNAC.
iw TWEEDE WERELDOORLOG werpt zijn schaduwen vooruit. De wereld ziet
Duitsland sterker worden, Italië naar Abesslnië grijpen en Japan geheimzin
nig doen met onmetelijke eskadersOorlog in Spanje en ChinaEngeland
bereikt een Miinehen ais laatste poging om de vrede te redden, als een laatste
dekmantel van de armoedige toestand van het Britse leger. Palestina voelt, dat de
aandacht is afgeleid. Het wordt er roerig en Montgomery moet er de orde her
stellen. In 1939 wordt hij er ziek, zo ernstig, dat hU naar Engeland moet worden
vervoerd, reddeloos verloren gewaand. In Marseille loopt hij zelf al weer de loop
plank afDe mobilisatie breekt aan, de oorlog ontvlamt. Monty krijgt het be
vel over de derde divisie in Frankrijk. Als de Duitsers de lage landen binnen
vallen, rukt hij op tot ver in België. De Duitse stormloop is niet te stuiten. Twin
tig dagen houdt de divisie stand, wordt teruggetrokken op Duinkerken en moet
wijken, het Nauw van Calais over. De verliezen zijn zwaar, maar de geestkracht
is ongebroken. De divisie wordt opnieuw samengesteld. Monty krijgt bevel over
te steken naar Cherbourg om de strijd opnieuw aan te binden. In Portsmouth be
reikt hem het berieht dat Frankrijk heeft gecapituleerd. Monty is ontgoocheld en
meer dan eens uit hü zijn wraakgevoelens: Duitsland moet er onder. En voorgoed.
Generaal Brooke werd opperbevel-1 hij afscheid. Engeland riep zijn grote
hebber van Engeland, generaal Auchin- .1—
leek zag zich het commando in Sussex
toevertrouwd en Montgomery werd
aanvoerder van het vijfde leger. Mont
gomery streed zijn strijd. Geen afwach-
tingsoorlog uit de betonnen muren
aanvoerder terug. Strijd op andere
fronten moest voorbereid worden en
de ervaringen van de stugge Mont
gomery konden niet worden ontbeerd.
De invasie.
Bij Churchill las Montgemory de do-
wilde hü. maar slag leveren met mobi-1
le reserves.
Het was nutteloos met Monty te dis
cussiëren. Hij had de les van Duinker
ken genoten en hij kende de Duitse
kracht. „Laat ze maar aan land komen
en zich verspreiden. We kunnen ze dan
hebben", zei hij resoluut en maakte
sarcastische mopjes over de burger
wacht.
De invasie-dreiging ging voorbij, het
toneel verplaatste zich van het moeder
land naar de andere delen van het Im
perium. Twee jaar lang schommelden
de krijgskansen in de Lybische woes
tijn. Plotseling nam Rommel het ini
tiatief en wierp de Britten terug tot
aan de Egyptische grens. Generaal
Wavell werd vervangen door Auchin-
leck, een onbekende op dat toneel, doch
een vastberaden aanvoerder die een
catastrofe bij El Alamein nog groten
deels voorkwam. De verliezen waren
echter zeer groot; nieuwe toevoer liet
op zich wachten, er ontstond ontevre
denheid onder de troepen van de do
minions. Er moest een nieuwe opper
bevelhebber komen.
Gott, de tankspecialist werd benoemd
en vertrok. Maar hij verongelukte op
weg naar zijn commandopost.
Naar Afrika.
Het Britse opperbevel was ten einde
raad. Generaal Alexander moest de si
tuatie redden, maar Eisenhower had
hem nodig yoor zjjn invasie-plannen in
Afrika. Het oog viel op Montgomery.
zou het achtste leger moeten aan
voeren. Men besloot het aarzelend.
Monty aarzelde echter niet Hij ver
ving generaals, benoemde officieren,
sprak de minderen moed in, beloofde
hen een betere ravitaillering en zei
eenvoudigweg, dat hij gekomen was
om de Duitsers eruit te jagen. Dat
moest even gebeuren. Nieuwe divisies
zouden hem komen helpen. Op een
vastgesteld tijdstip moesten de Engel
sen zich een weg banen door de Duit
se pantsermuur. Hij sprak alsof het 'n
fietstochtje betrof. De woestijnduivels
kregen weer zelfvertrouwen en moed.
Daar stond de man die in hen geloof
de. Niet wijken, geen terugtocht
en algehele vernietiging van Rommel.
Zes dagen duurden de voorberei
dingen, zes dagen van offers, kleine
terugtochten, hevige artilleriebogibar-
dementen. Steeds weer werden de
mannen opgezweept. De kleine gene
raal bewoog zich daartoe in de voorste
linies en leidde zelf de aanval.
Het succes werd behaald. El Alamein
viel. dank zij de kundige strategie van
de koppige Monty en dank zij zijn on
gehoorde concentratie van kanonnen.
Solloem, Daba, El Agheila, Bengasi,
Tripolis, Tunis. Het werd een succesrij
ke veldtocht. Monty werd de triumfa-
tor van de woestijn, die hij schoonge
veegd had. Dolgelukkig nam hij de pa
rade af en schreef in zijn dagorder:
„Hoofdstuk I is af. Nu naar Rome".
De campagne op Sicilië en Italië be
gon; het achtste leger verwierf zich
nieuwe lauweren. Salernoe Foggia, Na
pels, Rome en de verschrikkelijke slag
bij Casino, waar de bittere volharding
van Britten en Amerikanen de door
slag gaf. Tot Kerstmis van dat jaar
bleef Monty bij zijn mannen, toen nam
de invasie van Normandië, de vorming
van het tweede front. Maandenlang be
studeerde hij het plan, raadpleegde
links en rechts de leiders van vloten,
luchtmacht en ontwierp een nieuw
plan, dat zijn doelmatigheid zou bewij
zen toen in de stormnacht van 5 op 6
Juni 1944 ontelbare landingsboten de
murw-gebombardeerde Atlantikwall
binnenvoeren.
Twee factoren waren van groot be
lang voor het welslagen der operatie.
Eerst was er het element van ver
rassing, doordat Montgomery een dub
belganger had gevonden, die telkens in
Afrika en Gibraltar opdook, waarbij de
Duitse spionnen dan berichtten, dat de
generaal op dat moment onmogelijk 'n
invasie kon leiden. En de andere factor
was, dat Monty weer tegenover Rom
mel kwam te staan, waardoor hij zo
„geladen" was, dat hij willens en we
tens deze tegenstander „de nek wilde
omdraaien".
Op de zesde Juni zat Monty al in
Normandië bij zijn stoottroepen. Men
kent het verloop van de strijd: na aan
vankelijke tegenslagen bij St Lo, Caen
en Falaise drukten de tankcolonnes
zich door de Duitse linies heen om pas
bij Arnhem tot staan te komen. On
danks deze onverhoopte tegenslag had
Montgomery woord gehouden. Met
Rommel was afgerekend en deze gene
raal werd door Hitier vermoord.
Nog een tegenslag kwam door het
Kerstoffensief der Duitsers in de Arden
nen, maar Britten en Amerikanen wer
den de toestand weer meester en toen
was het nog een kwestie van tijd, het
uitgeputte Duitsland onder de voet te
lopen. Op een heuveltje nabij Lüneburg
werd Monty's carrière bekroond. Hij
kon er de Duitse generaals de over
gave dicteren. Zeven rijen medailles,
een aantal benoemingen tot ereburger
van verschillende steden, twee eredoc
toraten, maar bovenal populariteit bij
millioenen soldaten en bevrijde burgers
vielen hem toe.
In 1946 werd hij in de adelstand ver
heven als viscount Montgomery van EI
Alamein. Hij werd chef-staf van het
Imperium, de hoogste post in het Brit
se leger.
Voor jongens en meisjes van
12 tot 16 jaar.
Voor de volgende keer krijgen jullie
eens een moeilijk geval op te lossen.
Lees het onderstaande verhaal maar
eens aandachtig en denk er dan goed
over na.
Ank Veenstra, een veertienjarig
meisje, wordt op een Zaterdagmiddag
opgebeld door haar klassegenootje Nel
Kramer.
Nel vraagt aan Ank of zij zin heeft
om die middag bij haar te komen, maar
Ank herinnert zich dat zij van haar
moeder niet met Nel mag omgaan en
ziet zich genoodzaakt om een uit-
vluchtje te zoeken.
„Neen, ik kan onmogelijk komen,
want ik heb het erg druk met mijn
huiswerk en boodschappen voor mijn
moeder", zegt zij.
Direct na dit telefoongesprek klinkt
de bel en even later komt haar vrien
din Lettie de kamer binnen. Lettie
vraagt of Ank wil meegaan naar een
korfbalwedstrijd. Ank aarzelt nog even,
maar haar moeder die de kamer bin
nenkomt, dringt er op aan dat Ank met
Lettie zal meegaan.
Als de beide meisjes op het sport
veld komen, staan zij onverwacht te
genover Nel Kramer.
Stomverbaasd roept Nel uit: „Ik
dacht dat jij het zo druk had, Ank!!"
Wat moet Ank daarop antwoorden*
De beste antwoorden worden beloond
met een boek. Inzendingen, met ver
melding van leeftijd vóór Zondag 17
October aan het bureau van dit blad.
De volgende week zal dit prijsraad
sel nog even herhaald worden in de
„Jeugd-Koerier" van de jongeren.
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar.
Voor de volgende week mogen jul
lie, uit de eerste drie zinnen, verbor
gen timmermansgereedschap zoeken.
In de laatste twee zinnen is tuin
mansgereedschap verborgen.
Hier komen de zinnetjes:
Mijn moeder vindt ham erg lekker
op de boterham.
Die grote aardbei telt voor twee.
Eduard knijpt angstig zijn ogen dicht.
Zag Iet er niet keurig uit met haar
nieuwe jurk?
Vandaag is pa de stad uitgegaan.
De oplossingen worden vóór Zondag
10 October verwacht aan het bureau
van dit blad. Ook de brieven voor het
correspondentiehoekje verwacht ik
vóór die datum.
Denken jullie - steeds om het vermel
den van de leeftijd? Onder de goede
oplossers van het prijsraadsel worden
weer hoeken verloot.
Wie kent ze niet, die grote muggen?
Ze komen zo graag in de huizen en
sukkelen dan met hun belachelijk lange
poten al vliegend langs de ruiten. Wel
een groot, maar overigens een onge
vaarlijk insect. Steken doen ze niet; dat
laten ze aan hun kleinere familieleden
over.
Muggen? Eigenlijk zijn de beestjes,
waarover ik het nu eens hebben wil,
geen muggen. Zo op het eerste gezicht
zijn ze net grote uitgaven van die ve
nijnige nachtrustverstoorders. Daarom
heten ze in de volksmond wel lang
pootmuggen. „Spekkedieven" noemen
de jongens ze wel. Over de grens he
ten ze paardemuggen. Toch hebben de
Engelsen de leukste naam bedacht en
wel „Vadertje Langbeen". Wat moeten
ze met die lange poten beginnen? Je
kunt er niet aan raken of ze breken af,
zonder dat het beestje er veel hinder
van schijnt te ondervinden. Maar bui
ten op het grasland zijn de lange po
ten zo onpractisch niet. Daar kun je ze
bezig zien tussen de lange grashalmen.
Met hun lange benen als op stelten
balancerend dansen de grote muggen
met hun puntig achterlijf langs de
grond en leggen overal hun eitjes in
een klein zelfgemaakt kuiltje in de
grond. Mooie zwarte glimmende eitjes.
Eén voor één worden ze zorgvuldig ge
poot, of het aardappeltjes zijn. Reeds
spoedig komt de larve uit het eitje
gekropen. De langpootmug mag dan al
een onschuldig diertje zijn, van deze
larve kan dat niet worden gezegd.
Ze is zo rond als een worstje met een
leerachtig vuilbruin vel. Haar scherpe
kaken doen niets anders dan de wor
tels van grasplantjes en allerlei andere
gewassen doorknagen en verslinden.
En dat alles met een verwon
derlijke eetlust. Je kunt je voorstellen
dat de boer veel schade ondervindt aan
zijn weidegrond als er veel van die
etende „muggenworstjes" voorkomen.
Sommige jaren ziin ze talrijk; dan ziet
men hele plekken in het grasland die
Een beetje vredige rust na zoveel bloedige veldslagen:
Monty in de familiekring.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Sport-
praa^je 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,00 Olleke Bolleke en Knipperdolleke
V.10 Avro's Avondschool 7,45 De Rege-
rings-Voorlichtingsdienst antwoordt
8,15 La belle Hélène 9,30 „De lielde
gaat langs zonderlinge wegen" 10,05 The
Romancers 10,30 Franse chansons
10,45 Pijlers van Neêrlands welvaart
11,15 Licht avondprogramma
HILVERSUM n, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 NCRV-
kwartet 6,15 CNC.kwar'ier 6,30 Gram
mofoonplaten 6,50 Problemen voor pien-e
tere piekeraars 7,15 Leger des Heils-
kwartier 7,30 Het actueel geluid 7,45
Nederlandse organisten 8,05 Program-
ma-proloog 8,15 Première 9,30 Fami-
He-competFie 10,00 Het Nederlands
Kamerkoor 10,15 De vaart der Volken
10,45 Gramofoonplaten 10,45 Avond
overdenking 11,15 Pastorale
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Operette-selecties AVRO: 1,20 Langs
de lijnen der lucht VARA: 4,00 Zuid-
Amerikaanse klanken 5.00 Filmland
presenteert 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,00 Denk om de bocht 7,15 Johan
Jcng (orgel) VPRO: 7,30 Reportage
7.50 Tien voor acht 8,05 Solisten-con
cert 8,30 „Midden in de wereld"
VARA: 9,00 Men vraagten wij draaien
9,30 De kermis der ij delheid 10,00
Buitenlands weekoverzicht 10,15 Swing
and swee; VPRO: 10,40 „Vandaag"
10,45 Avondwijding VARA: 11,15 Sym-
pbonisch concert
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur NCRV: 8,15
Gramofoonplaten-concert 11,30 „Bij het
morgenwerk" 1,15 „Vrij en blij'» 3,10
Promenade-concert 6,00 Solo-suites voor
violoncel 63,0 „Simavi's huldeblijk
aan Neêrlands koninginnen 6,45 Gees-
lijk lied 7,15 Appèl voor de ex-politieke
gevangenen 7,30 Het actueel geluid
7,45 CWV-kwari'ier 8,05 Programma
proloog 8,15 Gramofoonplaten 8,30
„De Victorie van het huis Wils", een
hcorspel over Alkmaars Beleg en Ontzett
9,30 Orgelconcert 10,00 Vraaggesprek
10,30 Negro spirituals 10,45 Avond
overdenking 11,15 Selectie uit selecties
11,15 Slot-accoord
Zoals wij de vorige keer hebben afgesproken is de „Jeugd-Koerier' deze week
speciaal voor jullie, Jongens en meisjes van 12 tot 16 jaar. Een heel klein hoekje
moeten jullie er van afstaan aan de kinderen beneden de twaalf jaar. Daar staat
een prijsraadsel, waarvan zij, voor de volgende week, de oplossingen mogen
inzenden.
Voor de „Jeugd-Koerier" van deze week kwamen veel gezellige brieven binnen
en su waren er ook meer brieven van 15- en 16-jarigen bij. Kijk, dat gaf mij het
prettige gevoel dat wjj 't zo toch maar beter hebben geregeld dan voorheen.
En nu de correspondentie, jongelui! Wij steken weer van wal:
Nellie Zegers, hartelijk dank voor je brief en al die postzegels. Ik ben er blij
mee. Gezellig dat ik in 't vervolg op jouw brieven mag rekenen. Marijke
Snijders, hoe kom jij zo plotseling in het ziekenhuis, meisje? Ik hoop dat je spoe
dig opknapt, hoor! Neen, van Berta heb ik niets gehoord. Sterkte en beterschap.
Marijke! Wlm Sostman, ja de laatste puzzle was gemakkelijker. Ik had het
twee weken geleden ook wel een beetje moeilijk gemaakt. Er kwamen tóen toch
zo. weinig oplossingen binnen. Corrie Kossen, dat meisje heeft waarschijnlijk
al een correspondentie-vriendin gevonden. Heb je mijn brief nu ontvangen,
Corrie? Liesbeth Ranzjjn, jou ken ik al een poosje. Hartelijk dank voor ai die
leuke tekeningetjes. „Lotus", hoe bevalt het je op dansles? Ja, ik kan mij best
voorstellen dat je er de eerste keer een beetje tegenop zag. Marijke van Lienen,
ik ben blij dat het boek naar je zin is. Trijnie Kaas, ja, er zijn meisjes, die wer
kelijk niets weten te schrijven. Jouw brieven zijn gelukkig altijd weer even ge
zellig. Groet Duut en Willie maar van mij. Anton Mol, bevalt het je goed op
fymnastiek-les? Ik hoop je eens spoedig op een uitvoering te zien. Helm
ansen, neen, ik ben jou nog niet vergeten hoor. Ja, Latijn is lastig, maar jij zult
het wel leren, daar twijfel ik niet aan. Je schreef zo'n lange brief, dat ik deze week
maar eens in mijn vulpen zal klimmen om je te beantwoorden, want o, die plaats
ruimteDag Helm! Henk Wiedjjk, ja, die meisjes kunnen soms een drukte
maken. Wanneer komt je broer uit Indonesië terug? Nellie van Latum, ik heb
geen brief van je ontvangen. Het spijt mij. Vind je het prettig in Amsterdam? Ik
hoop veel van je te horen. Nellie. Tiny Pel, bedankt voor je brief, die je zo echt
feestelijk hebt versierd. Vind je het prettig op de U.L.O. in Bergen? Mary
Vonk, jouw tekening is heel mooi, maar' ik kan hem helaas niet in „De Jeugd-
Koerier" zetten. Ook de mooie verzen, die verscheidene kinderen mij geregeld
zenden, kan ik tot mijn spijt nog niet plaatsen. Er komt echter nog wel eens een
tekenwedstrijd, Mary. Dan plaatsen wij de beste tekeningen in de courant hoor!
Rietje Duinmeyer, gelukkig dat het boek zo naar je zin was. Succes toegewenst
met de prijsvraag van het „Rode Kruis"! Atty v. d. Werff, wat is je oplossing
mooi versierd! Die kleuren zijn prachtig bij elkaar! Jan Stet, jammer dat jullie
verloren hebben. Dat laat je niet op je zitten, hoor! Ik ben nieuwsgierig naar de
volgende wedstrijd. Sterkte, Jan! Nera v. d. Wissel, gelukkig, dat het raadsel
van de vorige week nogal meeviel. Het is wel eens lastig om het midden te vinden
tussen moeilijk en gemakkelijk, Nera. Jenny Schmalz, jij bent een lentekind.
Ik vind het prettig dat je meedoet. Bert Mooy, ja, ik ken het boekje „Wonders
of the Round Table". Het is erg mooi, vind je niet? Hoeveel tijd heb je nu 's avonds
nodig voor je huiswerk? Ank Tuinstra, op een kalenderblaadje las ik eens:
„Gewen U van afwezigen te spreken, alsof zij tegenwoordig waren". Wat zouden er
heel veel dingen niet gezegd worden als wij daar steeds aan dachten, denk je ook
niet? Hartelijk dank voor je aardige brief. Dinie Jonkman, ja, je zult het :iu
wel druk hebben. Groet je nichtje en Jacobtje maar van mij.
Nu neem ik weer afscheid van jullie. De volgende brieven verwacht ik graag
vóór Zondag, 17 October. Alle jongens en meisjes van 12 tot 16 jaar zijn welkom.
Tot over 14 dagen dus!
Een hartelijke groet van
TANTE IET.
verdord en zelfs kaal zijn. Allemaal
het werk van „Vadertje Langbeen".
Als de larve zo'n drie centimeter
lang is geworden verdwijnt de honger
en verandert het diertje in een pop.
Op elke ring draagt ze een klein krans
je borstelhaartjes, waardoor ze zich in
de grond vooruit kan werken. Die
borsteltjes staan achterwaarts gericht.
Maakt de pop nu een wrikkende be
weging met het lichaam, dan werkt zij
zich vooruit en naar boven. Dat doet
ze, als het tijd wordt het poppenjasje
uit te trekken. Ze werkt zich dan zelfs
half boven de grond uit. In de herfst
kun je zo hele scharen van die mug-
genpoppenpaaltjes in het land zien
staan. Twee gebogen horentjes hebben
ze achter hun kop. Hierdoor ade
men de poppen, want ook in die
schijnbare rustperiode hebben ze lucht
podig.
Als men een van die halverwege uit
de grond gekomen poppen in het oog
houdt, zal men kunnen waarnemen
dat de huid op de rug achter de kop
openscheurt en een complete langpoot
mug zich naar buiten werkt, waarbij
ze met zorg en voorzichtig haar lange
vleugels en haar nog| langere poten
naar buiten trekt. Na ;enige tijd is het
insect opgestijfd en kan rren het rus
tig van nabij bekijken. Si""lijk is het
zonder twijfel.
Ruim drie centimeter lang. De smal
le vleugels ie'ts korter. Achter deze kan
men duidelijk de „balanceerstaafjes"
waarnemen, welke bij de tweevleuge-
lige insecten het achterste vleugelpaar
vervangen. Alles bijeen is onze lang
pootmug het aankijken zeker waard als
je hem buiten ontmoet.
De roeken en spreeuwen zorgen
doorgaans ervoor, dat ze niet al te tal
rijk worden en weten met hun han
dige snavels de vette larven in de
grond wel te vinden. Zo blijft ook hier
het evenwicht in de natuur bewaard.
De prijswinnaars zijn:
JOHN DE GRAAFF, P. Floriszstraat
29, Hoorn.
MARIJKE SNIJDERS, De Ruyter-
straat 23, Alkmaar.
JAN STET, Albert van Saksenstraat.
4, Beverwijk.
HANNIE TIESSEN, Kolksluis C. 10,
't Zand.
JENNY SCHMALZ, Laagzijde B. 23,
Schagen.
Gefeliciteerd, jongens en meisjes!! De
boeken worden toegezonden.
ONZE MEDEDELINGEN.
Wil Betsie Zwaan nog eventjes haar
woonplaats opgeven?
Margje Gerlsma, Steengracht 24, D<Vi
Helder, zoekt een correspondentie
vriendin in Noord- of Zuid-Holland.
Margje zit in de eerste klas van de
Chr. M. U. L. O.-school in Den Hel
der. Zij is padvindster en houdt veel
van kamperen.
Corrie Kossen, Zuideinde 162, Soher-
merhorn, vraagt een correspondentie
adres. Corrie is 14 jaar oud en houdt
veel van fietsen, zwemmen en lezen.
Ook wil zij graag buitenlandse postze
gels ruilen.
VOORDAT JE DE STRAAT
GAAT OVERSTEKEN
EERST NAAR LINKS EN DAN
NAAR RECHTS GEKEKEN.
ROMAN
VAN MARIA SAWERSKY
„Omdat we nu eindelijk vacantei
kunnen gaan houden, ouwe jongen!"
„Kom, kom, die glorieuze tocht met
de film is je aanvankelijk toch best
bevallen. Je hebt aan de lopende band
complimenten geïncasseerd en je met
een zekere wellust laten uithoren, fo
tograferen en bewonderen".
„Nou ja, dat was allemaal heel aar
dig, ja, maar nu heb ik er toch ge
noeg van. Nu wil ik naarhm
naar tante Sabine en wel op staande
voet".
„Zo gauw zal dat helaas niet gaan,
beste kerel".
„Oho waarom niet? Ach, dat is
tietuur] ijk maar weer een misplaatst
grapje. Morgen om deze tijd zijn we,
waar we wezen moeten".
„Morgen om deze tijd zijn we in de
hoofdstad. Je vergeet helaas telkens
weer, dat we daar nog een paar zake
lijke aangelegenheden hebben af te
handelen, zoals mijn onderhoud met
de directie van de film-maatschappij.
En dan moet ik nog een en ander re
gelen met de uitgever van m'n boek"
„Dat kan je toch alles best zonder
mij klaar spelen, Felix! Ik ga vast
vooruit en dan kom jij maar na. Denk
je toch eens in, hoe blij tante Sabine
zal zijn, als ze ons terugziet!"
Kareltje omschreef op deze wijze
voorzichtig ziin verlangen naar Irene
Larsen en Felix deed het tactisch
voorkomen, alsof hü dat niet bemerk
te. Maar hij bleef er toch op aandrin
gen, dat zijn vriend hem zou verge
zellen.
„Ditmaal moet je absoluut bij de on
derhandelingen tegenwoordig zijn",
besloot hij.
Kareltje wiebelde met een verdrietig
gezicht op zijn stoel heen en weer,
maar plotseling klaarde zijn gezicht
weer op, omdat hem iets te binnen
was geschoten.
„Nou, goed. Als je dat dan per se
wiltgaf hij toe.
De beide vrienden vertrokken de
volgende dag, maar in de hoofstad
maakte Kareltje zich al spoedig uit
de voeten. Hij was er op geen enkele
manier toe te bewegen Felix bij diens
zakelijke besprekingen te assisteren.
Ook in het hotel bleef hij niet. Hij was
steeds onderweg en.... de bruine Mabu
mèt hem.
Reuder had te veel aan zijn hoofd
om zich om zijn vriend te kunnen be
kommeren en bovendien koesterde hij
slechts matige belangstelling voor Ka-
reltje's particuliere aangelegenheden.
Daardoor sloeg hij bijna achterover
van verbazing, toen hij eindelijk voor
het resultaat van al die geheimzinnige
tochten werd geplaatst.
Dr. Reuder had eindelijk alle zake
lijke beslommeringen achter de rug en
keerde 's avonds naar zijn hotel terug
met het voornemen zijn vriend mee te
delen, dat zU de volgende dag op reis
zouden kunnen gaan. Juist vóór de
ingang bleef hij echter plotseling stok-
siijf staan, want op dat ogenblik kwam
in volle vaart een auto aanrijden. Het
was een geweldige zware toerwagen
en aan het stuur zat de heer Karei
Schuch, gekleed in een onooglijk
sportpak. Naast hem troonde Mabu,
die een gezicht trok als een Spaans
edelman en die zich in zijn splinter
nieuw chauffeursuniform inderdaad
ook zo scheen te voelen.
„Hemeltjelief, kijk nou 's!" liet
Felix zich stom verbaasd ontvallen.
„Tja, daar sta je van te kijken, hè?"
zei Kareltje met een zelfbewuste
glimlach. ,J,a, m'n waarde, terwijl jij
je zaken hebt afgewikkeld, heb ik ook
niet stil gezeten. Ik dacht zo, dat ons
optreden naar buiten wel een opfris-
sertje nodig had, wanneer we tenmin
ste in dat feodale badplaatsje niet al
tc veel willen achter blijven. Wat zeg
jc wel van dat spannetje?"
En vol trots wees Kareltje achter
eenvolgens op zichzelf, de onberispe-
liikgeklede Mabu en de splinternieu
we, dure wagen.
Felix vermocht slechts een tweede,
ditmaal onverstaanbare uitroep van
verbazing te mompelen.
„Ik merk 't al: je staat eenvoudig
paf!" constateerde Schuch tevreden.
„En ik hoop, dat ze daar in ons vacan-
tieoord eveneens paf zullen staan".
„Bedoel je mischien tante Sabine?"
kon Felix niet nalaten met lichte
spot te vragen, maar Kareltje ver
dween ijlings in het hotel.
Hij had, toen hij tot de aankoop van
een en ander besloten had, minder aan
tante Sabine dan aan Irene Larsen
gedacht, want het was hem op het
juiste moment te binnen geschoten,
dat de oude dame hem geadviseerd
had zich tegenover zijn aangebedene
te gedragen als een echte man. En bij
een man, die zijn overwicht inderdaad
wilde laten gelden, behoorde, naar
Kareltje's mening natuurlijk een auto,
een huisknecht-chauffeur in livrei en
minstens een half dozijn piekfijne pak
ken. Dat lag toch voor de hand!
Natuurlijk maakten zij de reis nu
niet met de trein, maar met de nieu
we auto. Kareltje zat aan 't stuur en
praatte aan een stuk door, doch Felix
luisterde slechts met een half oor.
Zijn gedachten waren bij Beate Men
gelberg. Hij had alle brieven, die tante
Sabine hem gezonden had, zo vaak
gelezen, dat hij ze bijna uit zijn hoofd
kende. Een hevige verontwaardiging
had zich van hem meester gemaakt,
toen de oude dame hem over de hou
ding en de gedragingen van de dames
I.arsen nauwkeurig op de hoogte had
den gesteld. Maar eigenlijk verwonder
de dit laatste hem toch ook weer niet
zc heel erg. Hij had Irene Larsen, wel
iswaar wat laat, maar daardoor mis
schien des te beter leren kennen. Zij
was in hoge mate ijdel, hechtte slechts
vaarde aan uiterlijke dingen en was
als geheel een vrouw, die alleen aan'
zichzelf dacht. Haar knap gezicht,
haar gracie en haar gemaakte bemin
nelijkheid verblinden elkeen, die met
haar in aanraking kwam, maar in
werkelijkheid diende dit alles slechts
cm haar gebrek aan geest en karakter
te verbergen. Een holle noot, dacht hij.
