Frankrijk wacht op de revolutie De St. Pietersberg gaat verdwijnen Teveel dure mantels Parijs werd hei Chicago van Europa Als De Gaulle zijn opmars begint Probeer dai eensMevrouwt Recepten van Kers de radio-kookleraar Hoe haaliU adem -aCr Een kapje of een hoedje voor de kleine meid HET NIEUWE BOEK Merkwaardig cultuurmonument verdwijnt in de cementmolen (Van onze correspondent te Parijs) VORT GELEDEN HEB IK St. Etienne bezocht. Er hing een gevaarlijke atmosfeer. Het plaatsje wemelde van militairen. In een der bistro's vond lk mjjn onde kennis Lasac. Ja, Lasac staakt ook en slaapt nh bij kennissen, want hU mag b(] rijn vrouw niet bin nenkomen voor htj weer gruis onder sjjn nagels heeft. Na vjjf minuten zitten we met acht man om een ronde tafel en de baas kijkt stom verwonderd als Ik hem de twee flessen wfln betaal. Dat ls hU niet meer gewend. „Waarom ik staak?" aldus Lasac, „waarom ik staak? We verdienen niet genoeg. We verhongeren wel niet. Dat Is wat anders. Maar In feite zijn we slaven. Of ben Je vergeten, dat mon sieur da bisschop van Nancy aan onze kant staat? Het begon deze keer zo aardig. We zijn nu eens zelf begonnen om de roden vóór te zijn. De eerste week hadden we de sympathie van ge heel Frankrijk. We staakten allemaal, Jong en oud. De leveranciers stonden aan onze kant. Bovendien hadden we een behoorlijke stakingskas en geloof me, we zouden het gewonnen hebben. Heel Noord-Frankrijk was een staken de massa. Maar vóór we er ons reken schap van gaven, hadden de rode rad draaiers het heft in handen genomen. WIJ hadden de mijnen al bezet, doch niemand van ons zou er ook maar aan gedacht hebben vernielingen te ver richten. Naar gelang de communistische invloed steeg, verminderde ons crediet en werd de sympathie in Frankrijk minder. Naarmate de communisten krachtiger optraden, keerden wij ons van hen af en zo ontstonden er twee partijen van stakers, die elkaar thans haten op leven en dood". Lasac ls een van de weinige rustige Fransen die ik ken, maar ik weet wat er onder zijn schedel broeit. „Geloof me, Jij weet het toch, lk ben geen communist. Je mag me ophangen als hier één communist in de bistro zit. Maar wat moeten we doen? De terreur neemt toe. Ondanks alle soldaten zijn het hier de communisten die de lakens uitdelen. Niemand anders. Al die mooie redevoeringen, die men in Parijs uit kraamt, helpen niets. Wij zijn bet slachtoffer. Wist Je, dat de rode stakers meer ondersteuning krijgen dan de nlet- eommunlstlsche? Wist je dat rode sta kingsleiders met pakken bankbiljetten b|J zich lopen om werkwilligen om te kopen? Wist JiJ, dat zelfs de terreur wordt.... betaald....? Ik wee,t wat er in Lasac omgaat Hij houdt van zijn mijn, hij bemint zijn schachten met hun eeuwige duisternis, met de stoere kameraadschap van ge neraties. Hij is een van de honderddui zenden die niet wilde toen hij kon en die niet kan nu hij wil. Al is hij niet rood. hij zit in de greep van Stalin, hij rit met millioenen anderen in de rode knijptang van het bolsjewisme. AAN AL DIE DINGEN moet ik den ken, als ik door de drukke straten van St. Etienne ga. De magazijnen zijn geblindeerd. Overal staan groepen mijn- weikers te praten. Hier en daar ziet men rode vlaggen, hamers en sikkels en .op vele plaatsen vernielde ruiten. Achter iedere deur huist leed en kommer; achter bijna iedere deur haat. De rode raddraaiers werken ongestoord voort. Goed, er zijner wat gearresteerd, doch wat zou dat? De voornaamsten werken onder het schild der parlemen taire onschendbaarheid ongestoord voort. Het doel van Lasac was: meer loon, betere verzorging van vrouw en kinderen. Het doel van Thorez ls: Frankrljks ondergang. Ongelukkiger wijs grijpen hun middelen in elkaar. Gedeeltelijk lopen zij parallel. En des te langer zij parallel lopen, des te groter wordt de kans, dat Thorez zijn zin zal krijgen. Dat is de tfagiek van de Franse arbeider. Dat ls ook de tragiek van Frankrijk. En daarom trekken de donkere wol ken zich samen. Daarom leeft Frank rijk op een vulkaan. Men behoeft niet in de uiterst rechtse of uiterst linkse kringen te komen, ook onder de aanhangers van de Troisième Force kan men de mening horen verkondigen, dat alleen een revo lutie nog uitkomst kan brengen. Dat bloed slechts vlekken maakt, zijn de Fransen al vergeten. En Intussen sluipt het gerucht rond: „Pas op, de concierge is rood". Ge kunt ergens gezellig zitten praten tot er iemand bipnen komt die verdacht wordt van rode sympathieën. Dag con versatie! Ge kAnt in Uw bistro staan en gezellig babbelen met de waard die anti-rood is. Morgen geeft de man u een knipoog: pas op, je buurman is rood. Want scherp zijn de partijen ge scheiden. Zelfs de Franse champagne, de in een fles opgesloten zon, zelfs de rouge, de blanc of de bonde kunnen daarin geen verandering meer brengen. Onontwarbare knoop. DEN GROOT DEEL der dagbladpers 4 propageert bewust de vrije liefde, de geboortebeperking. Men heeft de rem verloren. De misdaad tiert welig in Parijs. Jaarlijks worden er 30.000 per sonen vermist. In Pigalle wordt één op de vier vreemdelingen des nachts neer- geknuppeld en van paspoort en geld beroofd. Moord, verkrachting, overval len, diefstal en beroving zijn aan de orde van de dag. Parijs ls het Chicago van Europa. Op de metro-roosters sla pen de daklozen, onder de bruggen de boefjes. Ik heb tien kinderen van tien jaar uit een gemiddeld arbeidersmilieu geno men en met hen gesproken. Het resul taat was ontstellend. En zo grijpt hier de ene moeilijkheid in de andere. Eco nomisch, sociaal en moreel zit Frank rijk en zit het Franse volk in een knoop. Twaalf na-oorlogse regeringen hebben aan alle kanten wat aan de eindjes zitten trekken, omdat men niet de macht en de kracht had aan één einde te trekken. Daarom is de knoop nagenoeg niet te ontwarren. Hij moet doorgehakt worden. GARNALEN KOEKJES (Een fijn broodbelegsel) 100 gram (gekookte en gepelde) garnalen, 4 grote gare aardappelen, 1 eetlepel bloem, wat melk, zout en peper, '/i klein uitje (zeer fijn ge hakt), wat gehakte peterselie, wat soepen aroma, wat fijne beschuit of paneermeel, een stukje boter, vet of wat sla-olie om te bakken. Hak de garnalen aan kleine stukjes, maak de aardappel tot zeer fijn kruim. Roer de gehakte garnalen, het aard- appelkruim, de zeer fijn gehakte ui, de peterselie en de bloem door elkaar; voeg er nu zoveel melk bij dat het mengsel een dikke stevige brei is. Maak dit op smaak met wat zout, peper en soepen aroma. Laat in een kleine koekenpan wat boter of vet, eventueel een scheutje sla-olie flink warm worden; strooi er een weinig fijne beschuit of pa neermeel in, vervolgens een dun laagje van de garnalen-brei en laat dat aan één kant mooi bruin bakken. Daarna strooit men wat fijne be schuit over het koekje en keert het om en bakt aan de andere zijde een mooi bruin korstje. Dien de garqplenkoekjes vooral warm op met brood en boter. GESTOOFDE BIETEN (neemt eens de proef op deze wijze) 1pond gare bleten (ontveld), y2 stronk prei, 1 klein stukje ul (zeer fijn gehakt), i/2 laurierblad, 1 kruid- nageltje. 30 gram boter, 6 eetlepels azijn, twee theelepeltjes suiker, wat zout en peper, liter water, wat aardappelmeel of maizena. Snijd de prei aan zéér fijne reepjes en kook deze even in het water (recept) gaar. Doe de azijn in een pan, voeg er de fijne gehakte ui, laurier en kruid nagel bij. Laat dit 10 min. tegen het kookpunt zachtjes trekken, ver wijder daarna de kruiden. Voeg bij deze azijn de gare prei met het kookvocht en breng dit ondei toevoeging van de boter en de sui ker aan de kook. Bind dit met wat aardappelmeel of maizena tot een niet al te dik sausje en brengt het vooral goed op smaak met wat zout en peper. Schaaf de gare bieten op een rauw- kostschaaf aan kleine stukjes, roer deze stukjes door het sausje en laat nog enkele ogenblikken zachtjes doorstoven. Strooi er bij het opdie nen wat gebakte peterselie over. Geef er verse aardappelen en ge hakt of varkenslapjes bij. WAT GAF KERS op Woensdag 17 Nov. voor de radio? PIKANTE GESTOOFDE STOKVIS 1 pond ongeweekte stokvis (even in 5 stukken laten zagen), 2 grote uien, 50 gram boter, 20 gram vet, zout, peper, 2 theelepels kerry, wat ge hakte peterselie, water, 3 eetlepels sla-saus, 3 4 4 zure augurken (niet te klein)wat aardappelmeel of maï zena. Laat de stukken stokvis 1 dag en 1 nacht in ruim water weken, vervol gens vinnen afknippen en de schub ben krabben opdat de huid volko men zacht is; hak de ui en de augurk zéér fijn. Zout en peper de stukken geweekte stokvis, haal ze even door wat beschuit of paneermeel en bak ze nu vlug in wat vet of sla olie licht bruin. Leg de vis naast elkaar in een andere pan. Giet nu over de stukken vis de sla saus, tevens haksel van augurk en wat peterselie. Bak de uisnippers in wat boter goud-bruin van kleur en voeg er de kerry bij en eveneens bij de vis. Giet er nu zoveel kokend water bij dat de vis nauwelijks onderstaat. Sluit de pan en laat het geheel nog 10 min zachtjes nastoven. Leg de stukken gestoofde stokvis op een schotel, bind het vocht een weinig met wat aardappelmeel breng vooral goed op smaak en giet dit over de vis en bestrooi het ge heel met wat gehakte peterselie. Geef er aardappelpuree en even tueel gestoofde bieten als groenten bij. Hebt U iets te vragen? Schrijf aan P J. Kers, Postbus 100, Hilversum, (postzegel voor antwoor^ insluiten) Wenst U een speciaal recept? Sluit dan 25 cent postzegels in. Als we de historie nagaan, kunnen we zien, hoe ieder volk, dat op een diepte' punt stond, zich schaarde rond een lei der. Kijk naar Duitsland, kijk naar Argentinië. En nu kunnen we onze ogen dicht doen. We kunnen denken, dat De Gaulle geen kans zal krijgen, doch geloof me, dat nie$ alleen het Franse publiek, doch ook een goed deel der niet-Gaullistisch georiënteerde Franse staatslieden er van overtuigd zijn, dat de Gaulle zijn kans wel zal krijgen. En dan? Een Gaullistisch Frankrijk betekent de ondergang van het Franse communisme. Vandaar dat Stalin thans niet andere d^iet dan een generale re petitie houden om klaar te zijn als De Gaulle naar Parijs gaat. Maar in heel Frankrijk rekent er nagenoeg niemand op. dat een en ander kan gebeuren zon der bloedvergieten. Daarom mag men aannemen, dat er in Frankrijk drama' tische gebeurtenissen op de kalender staan. Daarvoor de ogen sluiten is struisvogelpolitiek. Want de Franse knoop moet doorgehakt worden. MEDISCHE BRIEF Er bestaan enige lichaamsfuncties, die absoluut noodzakelijk zijn voor de instandhouding va het lichaam. De voornaamste zijn wel: de voeding en ademhaling. Vele mensen denken dat hiermede alles gezegd ls. Maar dat is toch niet zo. Wat de voeding betreft is men daarvan tenslotte wel overtuigd en iedereen weet dat, wanneer de voe ding onvoldoende of onvolwaardig ls, de meest verschillende ziekten kunnen optreden. Maar men vergeet, dat voor de ademhaling precies hetzelfde geldt. Een natuurlijke, vrije ademhaling is absoluut noodzakelijk voor het behoud van een goede gezondheid, en hapert er iets aan, dan kunnen de meest ver schillende afwijkingen daarvan het ge volg zijn. Een typisch yoorbeeld is het optre den van het „buikje" bij ouder wor dende mannen. Zo'n „oude heren-buik je" is niet zo'n onschuldige en deftige aandoening als men vroeger wel meen de. Het is een teken van zwakte en het begin van vele kwade dingen. Wanneer men zo iemand nauwkeurig onderzoekt, ziet men, dat de grotere bulkomvang niet zozeer door vet ver oorzaakt wordt, maar voornamelijk be rust op een verhoogde spanning, op 'n opgeblazenheid. De houding van der gelijke mannen ondergaat tevens typl sche veranderingen. De romp buigt zich naar achter om met het buikje in evenwicht te komen en het bekken wordt daarbij naar voren geschoven. Daardoor worden de spieren van het zitvlak zwakke» en vlakker. Het bo venste deel van de wervelkolom met het hoofd strekt zich naar voren. Daar door valt de vetplooi in de hals meer op. De borstkas schijnt, In verhouding tot de buik, afgeplat. Welk ernstige veranderingen daar door in het lichaam optreden, ziet men echter pas wanneer men deze perso nen laat ademhalen. Wanneer, wij de ademhalingsbreedte meten door mid del van een centimeter, vinden wij tus sen in- en uitademing een verschil van '/i 3 cm. De patiënt wordt hierdoor meestal buitengewoon getroffen. Vroe ger was zijn adembreedte tien centime ter en hij was daarop trots. Hij heeft wel gemerkt, dat hij kortademig was geworden, maar* dat het zo sterk was heeft hij nooit gedacht. Nu controleren wij de buikademha- ling en constateren dat die zelfs niet meer bestaat. De buik beweegt zich ter nauwernood en als wij de patiënt vra gen 2:0 diep mogelijk adem te halen doet hij dit door middel van kramp achtige bewegingen met de schouders. Dit alles is het gevolg van het feit, dat bij de ouder wordende man wer velkolom en borstkas stijver beginnen te worden en dat hij zich daardoor niet meer voldoende opricht en uit strekt. Als gevolg daarvan weer wor den rug- en buikspieren insufficiënt. De laatste kunnen de verhoging van de druk, in de buikholte ontstaan door het bij de inademing vlakker worden van het middenrif, niet meer de baas worden en de maagstreek gaat uitpui len. Er bestaat dus tussen een dikbuikige ge man op leeftijd en een jonge krach tige man een reusachtig verschill, wat houding en ademhaling betreft. Maar deze ademhaling heeft weer een zeer grote invloed op de bloedcirculatie en daardoor op de gehele stofwisseling. Voorkomen De methoden om dit alles te voorko men liggen voor de hand. Rechtop lo pen, geregelde oefening van de buik spieren en ademhalingsoefeningen zijn voor iedere ouder wordende man een dringende hygiënische eis. Wil men daarbij nog massage van de buik toepas sen dan kan dit niet anders dan aan bevolen worden. Het is opmerkelijk, hoe snel dikwijls door een vakkundige massage een buik, die zo hard als een trojn was, weer kleiner wordt. De wer king berust niet op een verdwijnen van het vet, maar op het opheffen van de veneuze stuwing en een verhoging i^an de gasresorptie in de darm, die met vers bloed wordt doorstroomd. Ook de functie, van de lever die bij iedere ademhaling tussen middenrif en buik- dek gemasseerd en als een spons .uit geknepen wordt, wordt op deze wijze ten zeeste bevorderd. Op deze wijze ademhalen is een kunst; een zeer grote kunst zelfs! Men behoeft heus geen Yohi te wezen om dit te weten en het is een feit dat in onze moderne samenleving de meeste mensen hun natuurlijke vrije ademha ling öf nooit bezeten, óf vroegtijdig verloren hebben. En noch voetbalsport, noch militaire dienst zijn in staat ons die terug te geven. Dr P. H. VAN HOOG. Fabrikanten geverbaliseerd verzet van het bedrijfsleven De modemagazijnen zijn verplicht een grote hoeveelheid damesmantels te koop aan te bieden tegen prijzen tussen 55 en 100 gulden per stuk, aldus verze kerde men ons heden van de zijde van het Directoraat-Generaal voor de Prij zen; en er zal nauwkeurig op gelet worden, dat het gebeuren zal ook, on danks het verzet van de sectie Mantels van de Bedrijfsgroep Kledingindustrie. Dit verzet blijkt uit een brief van de voorzitter der sectie, de heer B. W. A. Deiters, aan de leden. Deze brief luidt als volgt: „Het bestuur van de sectie mantels heeft met leedwezen kennis genomen van de verontrustende berichten, die in de laatste dagen in de pers hebben gecirculeerd over de gedragingen die aan de mantelindustrie zouden moe ten worden toegeschreven. Daarnaast kan het zich niet verenigen met de uitlatingen, welke volgens de pers zouden zijn gedaan op de persconfe rentie van de Fashion Week in de af gelopen week. Het stelt er prijs op te verklaren, dat geen van haar leden voor deze uitlatingen verantwoorde lijk is en dat er op het ogenblik in lichtingen worden ingewonnen om na te gaan, in hoeverre het gestelde juist is. Zo gauw nadere gegevens be kend zijn, zal beraadslaagd worden over de vraag öf en zo ja, welke stam pen hiertegen moeten worden geno men." Ook wij waren op de hier bedoelde conferentie aanwezig en wij kunnen bevestigen, dat een der daar aanwe zige functionarissen de verschijning in de winkels van mantels zonder bont tegen prijzen van 60 gulden af en met bont van 125 gulden af aankondigde. Wij hebben daar in een bericht mel ding van gemaakt. Nu blijkt, dat de fabrikanten niet alleen begonnen zijn met de dure mantels, waaraan meer viel te ver dienen, maar bovendien een te groot percentage hebben vervaardigd. Reeds ls op grote schaal proces-verbaal op gemaakt tegen overtreders. Het onder havige voorschrift was zwaar over treden. Bovendien hadden de fabri kanten er een trucje op gevonden om het prysvoorschrift te overtreden zon der met de voorschriften in conflict te komen. Zy zonden een grote party mantels aan een grossier zonder bont met de mededeling, dat daar en daar bont was te krijgen en dat weer iemand anders genegen was het erop te zetten. Zo kon de grossier aan zijn afnemers mantels met bont leveren,1 zonder dat de fabrikant het bont inge calculeerd had. Hij had n.l. drie af- zonderiyke rekeningen uitgeschre ven. Sedertdien is een aanvullende be schikking in de Staatscourant versche nen, die ook aan groothandel en am bacht verbiedt bont in te calculeren. Op het ogenblik ls een intensieve controle op de pry zen in volle gang. De geverbaliseerde fabrikanten zpn op het rechte pad teruggekeerd, de an dere deinzen terug voor overtreding. Al met al mag men nu werkelijk de komst van goedkope mantels tegemoet Heeft uw kleine meid nog niet zo'n aardig luifelhoedje Dan wordt het toch rijd, dat u er een maakt. Veel stof kost het niet en het is een dankbaar werkje voor de lange avonduren. Het patroon is gegeven voor meisjes van een Jaar of twee, maar door er wat bredere naden aan te knippen kunt u het gemakkelijk vergroten. Het bestaat uit twee zy- kantjes, een tussenreep, waarvan u desgewenst boven- en achterstuk apart kunt knippen en een randje van dubbele stof. Wy rygen het bolletje eerst even in elkaar om het te passen. Zo nodig leggen we in de zystukjee als aangegeven een paar plooitjes. Voor de rand neemt u de atof schuin. Een lnlegsel van linnen bevestigen we met flaneelsteek aan de binnenrand, waarna we de randen met de goede kan ten op elkaar leggen en de buitenkant dichtstikken. Daarna omdraaien en doorstikken. (Stikiynen 1 cm. van elkaar). We leggen de rand met de bovenkant op de goede kant van de bol en stikken hem vast. Daarna slaan we de rand naar buiten en stikken de buitenkant van de bol door. De voering volgens hetzelfde patroon, maar iets minder ruim, zomen we in het hoedje. Het bandje onder de kin is 2 cm. breed van dubbele stof. U werkt het hoedje af met een bandje of strikje, of met koord of rozetjes. By een bredere zand is het wel aardig de binnenkant van afstekende stof te nemen. Zonder randje is het een lief kapje, dat l mooi kunt gameren met een randje bont of met een siersteekje langs de naden en een leuk motiefje op de zy stukjes. Het borduurwerk brengt u aan, voordat de voering er in genaaid wordt De Jonge dame zal vast met haar nieu we hoed in haar schik zyn! J vreemdelingen een pelgrimstocht naar deze doolhof, die uit verscheidene kilometers gangen bestaat. Men vindt er behalve de genoemde byzonderheden championkwekerijen en de bergplaats waar' voor 300 millioen gulden aan oude meesters uit de ryksmusea opgeborgen zyn geweest tydens de vijf jaren van Duitse bezetting. Ook is er een onder aardse kapel en men wyst er bezoekers de plek, waar tydens oorlogshande James M. Fox: Kaas uit de muizenval. Als Boek-van-de-maand is by A. W. Bruna te Utrecht een opmerkehjk goed ontspanningsboek verschenen van de hand van James Fox, in de vertaling-uit het Amerikaans van J. F. Kliphuis, onder de titel „Kaas uit de muizenval". Fox, die geen Amerikaan is. maar een onvervalste Hollander, die studeerde in Utrecht en in Den Haag de advocatenpractijk uitoefende, heeft het bestaan, zijn boek in het Amerikaans te schrijven en het door een ander in zijn moedertaal te laten vertalen. Een ietwat omslachtige weg, die uit het oogpunt van financiële ba ten voor de auteur echter ongetwijfeld zijn voordelen zal hebben gehad. Kaas uit de muizenval is geen litte ratuur, het verhaal ls onmogelijk fan tastisch en erg gezocht, de ontknoping te mooi om waar te zijn. En toch heb ben wij het boek achter elkaar uitge lezen. Omdat de schrüver in de wei nige jaren, dat hij in het land van Uncle Sam woont, zich de vaart en de stijl van de moderne Amerikaanse auteur heeft eigen gemaakt, omdat hier een snaar wordt aangeraakt, die diep in ieder mens aanwezig is, hoe nuchter hij ook moge zijn en die ge voelens van een bravour-achtig „wie- doet-me-wat" laat trillen. Treinlectuur bij uitnemendheid, deze fantastische geschiedenis, maar meer ook niet. Bovendien een boek, dat wij om zyn vi'ü'moedigheid (om het zo te noemen) voor onze kinderen zullen bewaren tot na hun puberteitsjaren. Tegen die tijd zyn wij misschien ook wat gewend aan het foeilelijke stofomslag, dat een keurig uitgevoerde band aan het oog onttrekt. Waar mens en koren rypen door Jant Nienhuis. Bij van Loghum Staterus N. V. te Arnhem verscheen van bovengenoemd boek reeds de vierde druk, een teken, dat het zijn weg wel gevonden heeft, t Is inderdaad boeiend en be langwekkend zoals in dit boek over het Groningse boerenleven is geschre ven. Anna Bouwensz Bouwman is wel een zeer mooi type van de echte Gro ningse boer, die tot welstand is geko men. Het familieleven met de oude mevrouw Bouwman, die haar zoon en gezin wil tyranniseren. de boer zonder zoon als opvolger, vele scherp gete kende figuren uit dit eigenaardige boerenleven, dit alles is meermalen van grote kracht en daarom zal dit boek zeker nog vele lezers bijzonder interesseren. De schrijfster heeft met haar werk een mooi auccef behaald. (Van onze reilende redacteur). DE ST. PIETERSBERG, Nederland! merkwaardigste cultuur- en natuurmonu ment, zal ten offer vallen aan de devtezenarmoede van Nederland. Deaer dagen heeft de Ministerraad na meer dan twee jaar aarzelen toestemming ver leend aan de N.V. Eerste Nederlandse Cement-Industrie om haar fabriek zodanig uit te breiden, dat de productie tot 600.000 ton per jaar kan worden opgevoerd, d.l. drie maal zoveel als thans. Dit betekent, dat Nederland, als die uitbreiding tot stand is gekomen, geen cement meer ln het buitenland behoeft te kopen. Het betekent echter meer. Ruim een jaar geleden hebben wij ln een reeks ar tikelen uiteengezet, wat daarmee verloren gaat. In de eerste plaats zal een groot deel van de eeuwenoude catacomben verloren gaan, die tenminste uit de Middel eeuwen stammen, misschien zelfs uit de Romeinse tijd. De talloze opschriften en beeldhouwwerken ln de oude gangen, de vele getekende portretten en authen tieke handtekeningen van historische figuren Alva, Parma, Willem Hl, Crerar maken dit complex tot een waardevol bezit. Er zal niet veel van overblijven. JAARLIJKS maken honderdduizenden lingen, toen de bevolking van Maas tricht gevlucht was naar deze veilige stede, kinderen zyn geboren. Interes santer is wellicht nog de smokkelroute door de berg want de gangen liggen ten dele onder Belgische bodem waarvan tijdens de oorlog een druk ge bruik is gemaakt om illegale werker» en andere achtervolgden over de grens (of liever: er onder door) te brengen. De geschiedenis van Maastricht, da 2000 jaar oude oorspronkelijke Romeinse vesting aan de weg van Lutetia (Parijs) naar Colonia Agrippina (Keulen), die veertig maal belegerd is geweest, is ten dele tevens de geschiedenis van deze berg, die nu ten onder gaat in de ce mentmolen. Wie diep beseft wat er hier staat te gebeuren krijgt het gevoel, dat er een kathedraal wordt afgebroken om van de stenen een werkplaats op te trekken. De directie van de Enci is nu voor nemens verder te gaan met de afgra-- "n8 d*e al een heel eind was voort geschreden en wel met meer dan verdubbelde kracht. Bulldozers, dyna- reietpatronen, draglines en smalspoor- treinen doen het ruwe werk, de machl- 'e'lloeï <Je 5e=t Het is niet de bedoe- ung de hele berg te amoveren; er blijft een „coulisse" staan langs het water en 2odat het van buitenaf nog echt lijkt. Maar wie er overheen vliegt ziet het akelige gat als een reusachtige holle kies ln het fraaie landschap. Er is een plan om in dat gat een ontspannings lef" J6?1?6" met parken- Plant soenen, koffiehuizen en villa's, maar hoe schoon dat wellicht wordt, het zal niet^ opwegen tegen wat er verloren Jammer, dat deze zaken geen keer meer kunnen nemen. Velen treuren om de beslissing van de regering. Zy heb ben tevoren geprotesteerd, luidkeels doch tevergeefs.... ""«teeis, (Nadruk verboden). Schadevergoeding voor het bombardement Schaffhausen Volgens radio-Zwitserland heeft de Zwitserse regering aan de Ver. Staten f Je?°ek. overhandigd tot schade vergoeding ten bedrage van 52.500.000 Zwitserse francs. De schade was ont- A«rli' ioL" Amerik?aanse vliegtuigen in April 1944 per ongeluk Schaffhausen bombardeerden. Na het bombardement ontving Zwitserland een voorschot van een millioen dollar en de toenmalige Amerikaanse minister van buitenland se zaken. Gydell Huil, beloofde scha devergoeding voor het „tragische bom bardement'. Niemand keert terug door Per Nllsson Tannér. - Uitgave De Nederlandse Uitgeverij, Baarn. Er ls yen tyd geweest, dat de ge middelde Nederlandse boekenlezer, wiens* smaak en Intellect men vooral niet te hoog dient aan te slaan, ge ïnfecteerd was met een Scandlvanische bacil. Boekhandelaren zullen kunnen vertellen van de jaren, waarin het Noorse, het Zweedse, het Deénse niet te vergeten het Finse boek hoog- ty vierde. Alles, wat de mystieke sfeer van de Scandinavische landen adem de, was een begerenswaardige prooi van lezend Nederland. Men lette niet op inhoud, men ging af op de titel an men kocht lukraak. Dat was de tyd van de waaiende winden en de zin gende bossen, de tyd waarin men Scan dinavië per trilogie Insloeg en ni lezing terzyde zette en vergat. Nu is die tijd voorby en daar komt Per Nilsson Tannér met een boek dat in 300 pagina's het leven beschryft op het Zweedse platteland. Laat men dit boek nu eens kopen, niet omdat het een Zweeds boek is, maar omdat het eei) boek van waarde is, dat de lezer iets biedt. Het inzicht namelijk, dat in Zweden de toestanden te plattenlande veel, heel veel te wensen overlaten, meer nog dan bij ons. Dat in Zweden de trek naar de stad zo groot is, dat men met recht kan zeggen, dat het platteland leeggezogen wordt door de fabrieken en de zelfstandige beroepen. Door gtbrek aan werkkrachten, die alle worden meegezogen door die maalstroom, dreigt de boerenstand ten ender te gaan. „Niemand keert terug", vertaald door M. J. MollanusStamperius, werd een boek van het stoere leven op het land van de tragedie der twee families, de altijd arme en de eertijds rijke, die hetzelfde lot ondergaan. Scherp zijn de figuren getekend, iet wat somber is ook hier de sfeer, het geen het boek gemeen heeft met alle werk, dat uit Noord-Europa tot ons komt. „Niemand keert terug" is een boek, dat men zal herlezen, omdat het een indruk nalaat, die men niet zo heel gemakkeiyk vergeet. Over de uiterlijke verzorging van het boek kunnen wij niet veel vertellen, daar de Nederlandse Uitgeverij ons slechts een ingenaaid exemplaar deed toe komen. MOORDENAARS VAN BUSSEMSE ANTIQUAIR BERECHT. Gistermorgen werd voor de arrondis sementsrechtbank te Amsterdam be handeld de zaak tegen de twee zigeu ners Adell en Wijs. die in begint Maart van dit jaar op laffe wijze de 71- jarige antiquair Koldyk te Bussem met een smidshamer en stengun hebben vermoord. Op de zitting kwam niet duideiyk naar voren wie van de twee do dodelijke slag had toegebracht. De een gaf de ander de schuld. Tegen beide verdachten werd vijftien jaar geëist

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 7