Lectuur die perfide speculatie is ,op de
natuurlijke deugden
Weer of
blijft vliec
Korpsen Marine-Officieren worden
gereorganiseerd
N.-Holland door Amerikaanse bril
De besie stieren, de beste dijken
NOODLOT
Regering, verbiedt de beeldromans!
Verwoestend voor het
zieleleven van de
opgroeiende jeugd
r
Gif voor de Jeugd
Sr qaat niets boven
Zwitsers op Highbury
verpletterd
Begrip en interesse
Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom
''W.
Het Radioprogramma
IAAR-
WAARSCHUWINC
VAN DE LUCHT
ER GEV
Grote misrekenim
Russische politii
Is .De Emmausgan
toch van Ver me
Weerbericht
JREK DE HOND niet aan zijn staart;
dat leren wij de kinderen. En wjj
zijn kwaad als zij met andermans speel
goed thuiskomen. Het kind, volledig
afhankelijk van ónze luimen en nog
zonder eigen ervaringsfeiten, zal goed
deels uitsluitend van de ouders verne
men wat wèl en wat niet mag.
Van de ouders 6f van andere, vol
wassen mensen. De volwassene stelt 't
kind zich voor als de uiteindelijke wre
ker van goed en kwaad. Als vader
lacht is het goed.
Daarom werden de beeldromannetjes
in Amerika met 'n geel strookje dicht
geplakt: Adults Only, staat er op, „Uit
sluitend voor volwassenen!" Een der
gelijke perfide vorm van reclame be
hoeft geen commentaar. De jeugd, die
nu de lectuur dubbel begerenswaardig
vindt, maakt kennis met de wereld der
volwassenen en twee problemen boeien
de opgroeiende jongen en het dito
meisje:
het probleem van het bezit, hoe dan
ook verkregen; en
het probleem van de onderlinge ver
houding tussen man en vrouw.
Ten koste van alles moet een inzicht
verkregen worden in die twee kern
problemen. De studerende jongen (om
het duidelijk te zeggen) zoekt naar het
middel om „zijn" meisje te veroveren
en bemerkt dat hij met geld al aardig
ver komt; het meisje wil „haar" jon
gen behagen en ziet dat daartoe geld
voor jurken en make-up nodig is.
Zó wordt dan een poging gedaan om
door middel van de fascinerende beeld
roman een inzicht te krijgen in het
hoe en waarom van de schrijnende wel-
standsverschillen in de vreemde grote
mensen-wereld.
Onderzoek.
Het kind en de wereld staan tegen
over elkaar als volkomen vreemden.
Een sociale orde, een soort van drage
lijke samenleving en onderlinge vrede,
die onze relaties met anderen ken
merkt, is voor het opgroeiende indivi
du nog slechts een vage en ongrijpba
re schijn.
Voor het kind bestaan de concrete
dingen, de harde feiten en de zelf-be-
leefde voorvallen. Een sociaal inleven,
een tasten van de omringende samen
leving ook in haar vijandige en af
stotende kanten komt pas met de
jaren, dat de ouderlijke bescherming
minder tastbaar is en de jonge mens
op kamers, in den vreemde of op kan
toor en in het baantje merkt dat het
zich met „de anderen" móet verstaan,
ook al ontvlucht hij hen veel liever.
Dit alles draagt dus het kenmerk
van aftasten en kennismaken, ontdek
ken en achterhalen. Liefst door eigen
ervaring. De kinderen van een bekend
en beroemd arts werden voor de rech
ter gebracht; zij hadden een beeldro
man nagespeeld en een vriendinnetje
onder tafel gesleurd. Daarna had de
jongen met zijn vulpen een diepe snede
in de arm van het kind getrokken en
vervolgens de voorraad inkt in de won
de gespoten. Waarom dergelijke mon-
sterachtige waanzin?
Omdat wij lazen dat men met in
jecties van cocaïne en andere verdo
vende giffen de slachtoffers snel be
dwelmen kan. Wij hadden geen injec
tienaald Toen zijn we op dat idee ge
komen!
Geen volwassene tenzij gevaarlijk
geestesziek zou ooit op dit afschu
welijke denkbeeld zijn gekomen.
Analogie.
1V/1AAR VOOR KINDEREN ligt het ge-
heel anders. Zij zien een aantrek
kelijke uiterlijke gelijkenis der voor
werpen.
Daarom boet het kind dubbel voor
zijn pogingen om inzicht in oorzaak en
gevolg te krijgen. Want alleen aan de
„volleerde" volwassene bleef het voor
behouden om langs kostbare en geraf
fineerde weg die middelen te beden
ken, waardoor het hoogst mogelijke ef
fect op zo snel en pijnloos mogelijke
wijze wordt bereikt. Niemand zal tot
roofmoord overgaan als die moord niet
strikt noodzakelijk schijnt om ontdek
king of nederlaag te voorkomen. Maar
die ervaring óf die middelen mist het
kind.
Zo is het dan ook te verklaren dat de
meeste gevallen uitsluitend roof ten
doel hebben; immers: bezit is de sleu
tel tot verdere mogelijke onderzoekin
gen en maakt ervaringen op hejt twee
de terrein, dat der verhouding man
vrouw, gemakkelijker.
Zelden zullen kinderen derhalve tot
misdrijven geraken tenzij per acci-
dens die aan de zedenpolitie voorge
houden zijn. Moord en diefstal, dat
leert de beeldroman, zijn fundamen
ten van het „slagen" op elk terrein,
want slechts die leveren bezit.
LIET ANDERE boeiende onderzoekings-
veld, dat der wederzijdse aantrek
kingskracht der sexen, wordt eveneens
door de beeldroman verwrongen en op
misdadige wijze vervalst.
Het meisje, dat niet over dezelfde
opvallende aantrekkelijkheden weet
te beschikken als de heldinnen der
boekjes, voelt steeds sterker en de-
primerender dat het niet mee kan;
voor haar blijft slechts een slavinnen-
rol over; zij hoopt tóch mee te mogen
doen in het opwindende gebeuren door
zich voor alle soort werkjes te lenen.
Slechts zó kan zij nog indruk maken
op de held. Het meisje, dat daarente
gen wèl meent te bunnen concurreren
met de idealen der romanhelden zal
mannelijke daden eisen bij het dingen
om haar gunsten. Voor haar is de ech
te man hij, die zonder pardon zijn doel,
macht en bezit, weet te bereiken.
De jongens zien derhalve in het
meisje óf de onderdanige en verachte
lijke werkslavin, zonder eigen wil of
rechten öf de ideale roman-leegloop
ster, de mondaine, aanbeden beauty en
heerseres.
Zo ligt afgezien van de stof, die de
beeldroman gemeenlijk brengt het
grootste morele kwaad in de perfecte
en perfide speculatie op de natuurlijke
en goede deugden van het opgroeiende
In het derde artikel over de
beeldromans vervolgt onze mede
werker zijn beschouwingen naar
aanleiding van de onderzoekin
gen van de Amerikaanse kinder
psychiater dr. Frederick Wertham.
Vandaag komt hij tot de conclusie
dat een der ernstigste gevolgen
van de beeldromans is dat de
drang tot onderzoek in fatale
richting wordt omgebogen.
kind: de drang tot onderzoek, zelfstan
dig oordelen en tot zelfstandigheid.
Een vals en misdadig heldendom voor
de „man"; een vals en corrupt levens
ideaal voor de physiek-aantrekkelijke
„vrouw"; 'n ongebreideld minderwaar
digheidscomplex voor de physiek-min-
derbedeelde „sloof".
CUSTARD-MAÏZENA
CP 16-027
Het Engelse elftal, dat Donderdag
middag op Highbury voor 48.000 toe
schouwers een wedstrijd speelde tegen
Zwitserland, heeft de gasten een 60
nederlaag bezorgd.
De nieuwe Engelse aanvalslinie,
waartegenover sommigen sceptisch
hadden gestaan, was verrassend goed
op dreef.
Stan Matthews heeft wellicht nooit
beter gespeeld in de vele wedstrijden
waarin hij als rechtsbuiten voor Enge
land uitkwam; Rowley, die Mortensen
op de rechtsbinnenplaats verving, maak
te een zeldzaam fraai doelpunt; mid
denvoor Milburn bleek over benijdens
waardig veel uithoudingsvermogen te
beschikken, terwijl de nieuwe inter
nationals, Haines en Hancocks een uit
stekend debuut maakten door gezamen
lijk vier van de zes doelpunten te ma
ken. Voorts kan de Engelse verdediging
met aanvoerder Wright als uit uitblin
ker, op een puike wedstrijd terugzien.
In het elftal van de gasten kon alleen
rechtsback Gijger zich tot het peil van
de tegenpartij opwerken. Overigens
faalde het systeem van de Helveten,
dat zij ook tegen Nederland toepasten,
volkomen. Met deze overwinning heb
ben de Engelsen wel zeer duidelijk re
vanche genomen op de 10 nederlaag
die vorig jaar in Zurich werd geleden.
De Nederlandse scheidsrechter Karei v.
d. Meer floot een uitstekende, doch
niet lastige wedstrijd.
Massagraf bij Bondowoso
In Tasnan, ongeveer tien kilometer
van Bondowoso, is een massagraf open
gelegd door de OCO. In het graf be
vonden zich de stoffelijke overschotten
van 38 mannen en 2 vrouwen van
Europese landaard, die in 1942 door de
Kempeitai werden geëxcuteerd. Zij
zullen op het ereveld Kembang Koe-
ning in Soerabaja worden bijgezet.
VERTROUWENSVOTUM VOOR
SPAAK
De nieuwe Belgische coalitie-rege
ring van Paul Henri Spaak heeft Don
derdagavond met 107 tegen 20 stemmen,
bij 8 onthoudingen, een vertrouwens
votum van de senaat verkregen.
Reeds geruime tijd was de wenselijk
heid geblëken om alle officieren voor
speciale diensten behorende tot de
verschillende korpsen van officieren
der zeemacht, onder te brengen in
een afzonderlijk korps van officieren
van speciale diensten, met uitzondering
van de officieren van gezondheid voor
speciale diensten en van de zeeofficie
ren voor speciale diensten (chiffreer-
dienst)Laatstgenoemde categorieën
zouden worden ondergebracht in nieu
we korpsen. Bovendien werd het wen
selijk geacht om de benamingen van
enkele korpsen van officieren der zee
macht aan te passen aan de moderne
upvattingen en om in de rang-aandui
dingen der verschillende korpsen meer
eenheid te brengen.
Op 1 Januari 1949 treedt 'n Konink
lijk besluit in werking, waarbij de ge
hele vorenbedoelde materie opnieuw
wordt geregeld en waarbij het bestaan
van de volgende korpsen officieren bij
de Kon. Marine en bij de Kon. marine
reserve wordt vastgesteld: zee-officie-
ren, officieren-vlieger, officieren-waar
nemer, officieren der mariniers, officie
ren van de technische dienst, officieren
van administratie, officieren-arts, offi
cieren-tandarts, officieren-apotheker,
officieren van vakdiensten en officie
ren van speciale diensten en bij de
Kon. marinereserve bovendien nog het
korps officieren van de codedienst.
De voornaamste verschillen met de
huidige toeostand zijn, dat de korpsen
officieren van de marine-stoomvaart
dienst en officieren van gezondheid an
dere benamingen krijgen n.l. onder
scheidenlijk officieren van de techni
sche dienst en officieren-arts, terwijl
de officieren van gezondheid voor spe
ciale diensten worden ondergebracht in
de korpsen officieren-tandarts en offi
cieren-apotheker. Een belangrijke wij
ziging is voorts, dat alle marine-offi
cieren dezelfde rang-aanduidingen zul
len krijgen en wel de rang-aanduidin
gen zoals deze thans bij de zee-officie
ren bestaan onder toevoeging van het
dienstvak. Dit betekent bijvoorbeeld,
dat een officier van de marine-stoom-
In het Hotel Smit te Middcnmeer zitten ze aan de maaltijd vereend, twee dozijn
boeren uit het Middenwesten van Amerika en ze hebben de mond vol niet
alleen van de uitstekend verz.rgde lunch, maar van al, wat ze gezien hebben
in ons kleine land. Want de indruk, die onze landbouwbedrijven en wat daar
mee verband houdt, op deze farmers maakte, is overweldigend. Zij komen er
niet over uitgepraat. En wat mij vooral opviel, was de bewondering, die zij
hebben voor onze intensivering van dc lan >uw. Zij zien onze bedrijven en het
valt hen op, hoe elk hoekje van het land benut wordt, hoe geen strook braak
blijft liggen en hoe nergens roofbouw wordt toegepast.
van mr. E. T. Johnson: „Gek, wij doen
wat wij kunnen, om iedere druppel re
gen op te vangen en jullie weet niet
wat je moet verzinnen, om het kwijt
te raken". En dat is dan weer een on-
Dan staan ze voor 't Domeinkantoor
in Wieringerwerf en kijken naar de in
gemetselde steen, die het N.A.P. aan-
eeft, en die juist door de wilde water
oppervlakte werd geraakt in die ramp
maanden *an 1945. Kijk, dat zegt hen
iets, die ramp. Want nog steeds spreekt
men in hun vaderland over The Great
Blizzard van 1891, toen een onmetelijke
kudde vee van 200 mijl breed op de
vlucht sloeg voor het naderend geweld
van de sneeuwstorm en vanuit Dakota
honderden mijlen ver naar het Zuiden
stormde in een niet te stuiten stampede.
Deze farmers komen voort uit het ras
van cowboys, dat in de negentiger ja
ren met lasso en geweer door de savan
nen zwierf, dat de „Blizzard" mee
maakte en er vaak het leven liet.
De ramp van de Wieringermeer raakt
hen diep. En ook in onze boeren zien
zij de pioniers, die hun voorvaderen
waren. Ir. Ozinga vertelt hen op het
Domeinkantoor van die jaren der ver
schrikking en weer knikken zij begrij
pend en hun mompelende stemmen ru
moeren vol ontzag.
Later trekt een rode bus van Cook-
Wagon Lits uit Amsterdam door de
polders van Noordholland, wringt zich
een weg over de smalle dijken. Vijf en
twintig paar'ogen staren door de be
slagen raampjes tegpn de wand van
mist, die naast de wagen staat. „Hoe
zit dat hier in Holland?" De stem van
mr. Conway E. Morris uit Dallas Cen
tre in Iowa heeft een vragende toon.
„Hebben jullie hier altijd mist? 'Drie
dagen zijn we bij jullie te gast en drie
dagen hebben we niets anders van het
landschap gezien dan nevel.
Dat eeuwige water.
Ja, ze verlangen ernaar, deze Ame
rikanen, om onze polders te zien. onze
molens, onze sloten en dijken. Want
dat probleem van het water laat hen
niet los. Achter mij klinkt het geluid
derwerp voor een lang gesprek. Mal
Hansen, Farm Service Director van 't
radiostation WOW, doet een duit in 't
zakje en op een gegeven ogenblik klin
ken alle stemmen door elkaar. Daar is
Bob Skinner en Ralph Raikes, daar zijn
nog vele anderen. Het is een kruisvuur
van vragen en uitroepen.
„Hebben jullie hier ook vakbladen
voor de boer" vraagt er één. Natuur
lijk hebben ze die. Onze Landbouw-
voorliehtingsdienst is er niet voor
niets. .,\Vij ook" komt de flegmatieke
stem van mr. MacMillan, die redacteur
is van het „Farm Journal". Oplage?
Twee millioen zevenhonderd duizend
exemplaren. Neen, niet per jaar, maar
per maand.
„Toch kunnen jullie ook wel wat" Is
dan als troost de volgende opmerking.
En dat „wat" is onze Afsluitdijk. Er
zijn vijfentwintig Amerikanen in deze
bus en vijfentwintig camera's In die
camera's zitten minstens honderd op
namen van „the dyke". Zoiets hebben
ze nog nooit gezien. Over de Boulder-
dam heb ik wijselijk m'n mond ge
houden.
Ondertussen kruipt de zware bus
verder. Oosterblokker is het doel. De
stierenfokkerij van gebr. Ruiter mag
niet ontbreken op dit programma. De
chauffeur heeft grote moeite zijn weg
te vinden in de dike nevel, maar hij
vindt wat hij zoekt. Een kwartier krij
gen de farmers, om te gaan zien naar
Neerland's beste stier, Adema 21 van
de Woudhoeve en naar Adema 7 en
naar de moeder en de afstammelingen.
De heer Verschuil van het Ministerie
van Landbouw geeft uitleg en een der
broers, A. Ruiter, staat er trots bij.
Maar voort gaat het weer. Vijftien mi
nuten zijn in een oogwenk voorbij. En
de heer Bruin van de RVD kan te
vreden zijn en de heer P. K. Kistema-
ker, de voorzitter van de drie land-
bouwkringen in de Haarlemmermeer
en de heer De Vrieze van Cook, die
de tocht door Nrd-Holland zo uitste-
"iv.1 v.:
-
•fci
Bk
45. Teleurgesteld zitten Pim, Pam
en Pom even later op een boomstam.
„Kom, kop op", zegt Wetsnavel troos
tend. „Er zijn ook nog dieren, die het
wél zullen waarderen, als je hen een
handje helpt. Alle begin is nu een
maal moeilijk. De volgende maal zal
het wel beter gaan". „Maar daar heb
ben we nu niets aan", roept Pam. „En
straks moeten we ook nog alles beta
len", zucht Pim.
46. „Jullie zitten maar over die verf
te zeuren", roept Pom eensklaps kla
gend. „Maar wie denkt er om mij? Ik
zit ook helemaal onder de verf. Zo
kan ik me nergens meer vertonen".
„Nu wacht maar eens even, dan zal ik
wat terpentijn voor je halen", zegt
Wetsnavel, die medelijden met de ar
me Pom heeft. „Als we je daarmee af
wrijven, ben je zo weer de oude".
kend heeft geleid. Om dan van de men
sen van de Wereldomroep PCJ nog
maar te zwijgen. Want ook die zijn
op het appèl. Waar de bus rijdt, rijdt
ook de radiowagen. Want de farmers
hebben hun bezoek op z'n Amerikaans
georganiseerd. Zij maken gramofoon-
platen van alle gebeurtenissen, die ze
beleven, sturen deze platen met een
vliegtuig naar de overkant en de luis
teraars op hun verspreide boerderijen
in de wijde uitgestrektheden van het
Middenwesten van Amerika kunnen
iedere avond horen, wat hun vaders en
broers in Holland doen.
Zo trekt de bus weer Zuidwaarts,
in de richting van Amsterdam. Hoorn
wordt gepasseerd en Purmerend en op
een smalle weg richten zich enkele
camera-ogen door de voorruit. Want
zo smalle dijken met dan nog aan iede
re kant een rij bomen, dat vinden deze
mannen uit de „wide open spaces"
een fenomeen. Je kunt, niet eens twee
fatsoenlijke auto's langs elkaar ma
noeuvreren
Nog meer vragen komen los. Van
hun kant, maar ook van de mijne.
Zo interesseert het mij. wat de Ameri
kaanse farmers in Frankfurt gaan
doen.
„Well" zegt mr. Wiseman, die voor sta
tion WOW de perszaken behartigt,
informeren, wat de bezettings-auto-
riteiten van nlan zijn te doen met het
herstel van de Duitse landbouw". Het
klinkt zo eenvoudig, maar welk een
intensieve zucht naar kennis, welk
een belangstelling in de problemen van
ons oude werelddeel! ..En in Zwitser
land dan?" „In Zwitserland gaan we
een kaasfabriek zien en naar Italië
alleen maar een beetje sight-seeën".
Maar tot dusver hebben de heren
het nergens zo naar hun zin gehad als
in Holland. Nergens ook hebben ze
gastvrijheid genoten bij collega's land
bouwers zoals dat hier het geval was
Propaganda van de beste soort.
Amerikanen reizen zoals Amerika
nen dat doen. Dus stopt de bus om
kwart vóór vijf voor het Centraal Sta
tion in de hoofdstad en om kwart over
vijf vertrekt de trein naar Brussel. Er
is alleen nog maar tijd voor een
plaatje voor United Press. Dan ver
dwijnen ze door de ingang. Vijfen
twintig Amerikaanse farmers, die bi!
hun bezoek aan Europa het kleine
Holland leerden kennen en daarvoor
een grote belangstelling toonden. En
als zij half December weer in Dakota
en Iowa en Nebraska en Kansas ziin
weergekeerd, zal de faam van ons pol
derland, van onze dijken en van ons
fokvee opnieuw verbreid worden in 't
land van de onbegrensde mogelijkhe
den, dat Amerika heet.
vaartdienst der eerste klasse na I J».
nuari 1949 genoemd zal worden: „luite
nant ter zee van de technische dienst
der eerste klasse" en dat een hoofd
officier van administratie der tweede
klasse nadien zal heten: „kapitein-luite
nant ter zee van administratie". Ook
voor het korps officieren-vlieger is
deze hervorming doorgevoerd; een offi
cier-vlieger der derde klasse wordt nu
„luitenant ter zee vlieger der derde
klasse". De hiermede tot stand gekomen
uniformiteit zal er veel toe bijdragen,
dat de onbekendheid en verwarring,
die op dit gebied bij het publiek be
staan, worden weggenomen, aldus ver
namen wij van de zijde van het minis
terie van Marine.
De bovenstaande wijzigingen bren
gen met zich mede, dat ook in de dis
tinctieven van de verschillende corp
sen officieren wijzigingen worden aan
gebracht. De voornaamste verandering
is, dat alle marine-officieren en ook de
vlootgeestelijken hetzelfde embleem in
goud op de pet gaan dragen, n.l. het
onklaar anker gedekt door een kroon,
alles omgeven door eikenloof, dit is het
oude embleem van de zee-officieren.
Het onderscheid tussen de verschil
lende korpsen is dan slechts zichtbaar
op de kraag (revers) van de uniform
jas, met die verstande, dat de korpsen
zeeofficieren, officieren van speciale
diensten en officieren van de code-
dienst het anker met kroon in goud
blijven dragen en de officieren van ad
ministratie in zilver; de officieren-vlie
ger en -waarnemer houden het vlieger-
embleem (propeller met kroon) in
goud, de officieren van de technische
dienst houden het embleem van de
marinestoomvaartdienst (gekruiste pij
len en flambouw met kroon) in goud.
de officieren-arts houden 't aesculaap-
teken met kroon in goud.
Het nieuwe korps officieren-tandarts
evenwel zal het aesculaapteken met
kroon in zilver dragen en de officieren
apotheker krijgen een nieuw embleem,
bestaande uit een dubbel aesculaap
teken met kroon in zilver.
Voor het onlangs ingestelde korps of
ficieren van vakdiensten is eveneens 'n
nieuw embleem vastgesteld, bestaande
uit 2 gekruiste onklare ankers met kroon
in goud. De officieren van speciale
diensten en van de codedienst zullen
zich van de zeeofficieren onderschei
den, doordat zij tussen de galons, die
hun rang aangeven, groene banden dra
gen; dit treedt dus in de plaats van de
tot dusver gebruikelijke „driehoekige
krul", die nu ook voor deze officieren
rond wordt.
De officieren van 't korps mariniers
vallen buiten de beschreven wijzigin
gen; bij hen blijft alles voorshands bij
het oude.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur VARA: 6,15 De Vara
feliciteert 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,00 Denk om de bocht 7,15 Accor-
deola VPRO: 7,30 Nederland en zijn
gewesten 7,5o Tien voor acht —805
Muziek 8,30 „Midden in de wereld"
VARA: 9,00 Men vraagt.... en wij draaien
9,30 Kermis der IJdelheid 10,00 Bui-
tenlands weekoverzicht 10,15 Swing and
sweet VPRO: 10,40 „Vandaag" 10,45
Avondwijding VARA: 11,15 Sympho-
nlsch concert
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7 8 en li uur NCRV: 6,00 Zes solo
suites 6,30 „Van appelmoes bouwt men
geen toren" 6,45 Geestelijke liederen -
7,15 „Stem wettig gezag" 7,30 Het
actueel geluid 7,45 CWV-kwartier -
8,05 Programma-proloog 8,15 NCRV-
kwartet 8,30 Het kostbare kledingstuk
- 9,20 Omroep-orkest 10,00 Gesprekken
voor de NCRV-microfoon 10,30 „Diverti
mento io,45 Avondoverdenking 1115
Gramofoonmuziek 11,47 Gramofoonplatèn
VOOR ZATERDAG
HILVERSUM i, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Lichte morgenklanken 1,00 Voor de
Strijdkrachten 1,30 Metropole-orkest
4,15 Malando 6,15 Johan Jong (orgel)
C,39 Voor de Strijdkrachten 7,00 Ar
tistieke staalkaart VPRO: 7,30 Wat
doet de kerk?" 7,45 Uitzending voor
de Nederlanders in Duitsland VARA:
8,05 Dingen var de dag 8,15 Vol ver
wachting klopt ons hart 8,20 Omroep
orkest 9,oo Socialistisch commentaar
9,13 Het ABC-cabaret 10,15 Stradiva-
sextet 10,40 The Ramblers 1115
Kwartet Jan Corduwener 11,35 Piano-
en orgelspel
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO* 8,15
Pluk de dag 10,15 Muziek houdt fit
12,15 Amusements-orkest 2,20 Engelse
les 4,00 Promenade-orkest —'6,00 Kareol
septet 6,30 Journalistiek weekoverzicht
- 6,45 „Wie weet hoe deze plaat heet?"
- 7,15 Mannenkoor 7,33 Gramofoon
platèn 7,5o „Zie ginds komt de stoom
boot" 8,05 De gewone man 8,12 Con-
certwals 8,20 Lichtbaken 8,50 Slavi
sche mars 9,00 Negen heit de klok
9.45 „Wie neemt de handschoen op?"
10.00 Weekend-serenade 10,30 Actuali
teiten 10,45 Avondgebed 11,15 Diver
timento
24
door F. Coppersmith
Claire zag Egilson pas toen deze
reeds voor haar stond. Waar bij uit
de hoog opgeschoten maïsplanten te
voorschijn was gekomen, wist Claire
r.iet. Plotseling zag zij hem staan; hij
droeg geen schoenen en kousen en
evenmin een hoed. Zijn haar hing ver
ward voor zijn ogen. vochtig van het
transpireren.
Slechts even keek, hij naar Claire en
de kinderen, toen verdween hij weer
iï: de groene zee van maïs. Claire
poogde op te staan: zij voelde zich be
schaamd bij de gedachte hier te zitten
terwiil dc anderen doorzwoegden Maar
juist toen zij zich behoedzaam los
mac'-*' van d" kinderen, klonk een
schril fluitje. Dat was het sein om
even te pauseren. Iedereen liet zich
vallen op de plaats waar hij of zij zich
bevond.
Lang duurde de rust echter niet.
Slechts een half uur werd de arbeid
gestaakt. Aan eten dacht niemand.
Toen begon men opnieuw.
Niet vóór de zon ter kimme neigde
werd de strijd tegen de rupsen die dag
gestaakt. Alleen de kinderen werden
door Egilson en Hussy een paar uur
eerder naar huis gestuurd.
Toen Claire die avond op het smalle
en harde bed zonk, dat zij bovendien
nog met Nancy moest delen, voelde zij
haar armen en benen niet. Zodra haar
hoofd het kussen raakte sliep zij in,
een loodzware slaap, waarin haar ge
marteld lichaam verkwikking zocht.
's Morgens herhaalde zich de marte
ling van de vorige dag. Het werk viel
alleen nog zwaarder, omdat Claire de
dag tevoren te veel van haar krachten
had gevergd.
Steeds langzamer werden haar be
wegingen in de brandende zon. Op
sommige ogenblikkon was zij er zeker
van in elkaar te zullen zakken. Slechts
tén ding verheugde haar: de kinderen
had men ditmaal thuis gelaten.
En na de tweede dag kwam er een
derdena de derde nog een vier
deEn elke dag bracht nieuwe
kwellingen voor een gemarteld li
chaam. Maar tenslotte waren alle rup
sen verdelgd!
Twee dagen na de overwinning op
de rupsen ging Claire met Hussy naar
Fort Pitt. De farmer kwam haar met
paard en wagen halen, want hij wilde
deze gelegenheid tevens benutten om
proviand en kruit in te slaan. Achter
in de wagen hurkte een negerslaaf bij
de kisten, die vol mee terug moesten.
Claire kreeg een plaatsje naast Hussy,
die een paar leren kussens meege
bracht had. Een geweer, dat Claire
niet zonder verwondering bekeek, lag
voor het grijpen.
Lang vóór zonsopgang vertrokken
zij uit Bedfort voor een reis, die zon
der bijzondere voorvallen tot diep in
de middag duurde.
Eenmaal onderweg was Claire heel
erg geschrokken. Zij reden juist door 'n
bos toen het meisje in de verte een
troep ruiters zag naderen: voorop zag
zij Indianen, met veren getooid. Hussy
bad haar snel gerust gesteld: „Solda
ten van Fort Pitt, voorafgegaan door
Indiaanse verspieders!"
En ja, achter de Indianen, die de
wagen met geen blik verwaardigden,
zag Claire al spoedig de blauwe uni
formen der soldalen, die onder leiding
van een sergeant, in gesloten gelederen
achter hun spionnen voortreden.
Enkele uren later bereikte de wa
gen de Ohio, een stroom, die wel hon
derd meter breed was. Het water
ALS DE KATOEN RIJPT
is de verzameltitel van de grote nieuwe trilogie in dejGultuur-serie:
Midzomer. Blanke Slaven en Nieuwe Adel van Gwen Bristow
evenknie van de beroemde Margaret Mitchell.
Ook volgens Uw boekverkoper een prachtwerk!
de
bruiste langs en tussen de rotsen, die
hoog boven de waterspiegel uitstaken.
Nog enkele mijlen reden zij langs de
cever van de Ohio, af en toe blokhut
ten passerend. Toen waren ze einde
lijk aan hun doel: Fort Pitt, vlak aan
ae stroom gebouwd.
Ja, Fort Pitt toonde duidelijk de
sporen van een beginnende menselij
ke beschaving. Huizen en blokhutten
omgaven het fort, er was een hoofd
straat, waarin zich een stroom van
voetgangers en wagens voortbewoog.
Hussy stopte voor een stevig gebouwd
huis van twee verdiepingen: de facto
ry van de Ohiocompagnie! de winkel,
waarin alles werd verkocht wat de
kolonisten in het Westen nodig kon
den hebben en tevens de verzamel
plaats van alles wat pelsjagers verko
pen. Hier ook kwamen alle farmers
die zaken af te wikkelen hadden.
Claire zag toen ze hier afstapte bergen
kostbare pelsen die gesorteerd werden.
Er heerste een grote bedrijvigheid.
Hussy vroeg haar of zij binnen een
kijkje wilde nemen en even uitrusten,
doch zij schudde vastberaden 't hoofd:
„Eerst naar het fort!" was haar ant
woord.
Claire moest eerst een smalle brug
over een gracht passeren, alvorens zij
zich voor de ingang van het fort be
vond. De beide schildwachten hielden
echter niemand tegen die naar binnen
wilde.
Claire informeerde naar de officier
van de wacht. De schildwacht wees
naar het wachtlokaal, waar zij haar
vraag herhaalde tegen een - sergeant.
Een officier, die verderop in 't wacht
lokaal achter een bureau rapporten
zat door te bladeren, keek op toen hij
de stem van het meisje hoorde. Hij
was nog erg jong en bloosde toen hij
zich tot Claire wendde en haar ogen
op zich gevestigd zag.
Het meisje leek hem een verschij
ning uit een andere wereld, zo te zien
een dame uit dezelfde kringen waar
in hij tot voor kort zelf verkeerde,
een dame uit een wereld, waarin men
vreugde betoonde over een goed zit
tend costuum. waarin men kon spre
ken over de dingen van de dag. over
een concert of een bal kortom een
wereld heel anders dan hier het ruwe
Westen. (Wordt vervolgd
BUREAU
ADMINISTRATIE
Voordam 9 - Tel. 3320
REDACTIE
Achterdam 20 - Telef. 2274
Postgiro 187294
Directie:
J. BIJLSMA en C. KRAK
(VAN ONZE DI1
UET WESTEN HEEFT ZICI
niet bijzonder druk gemaak
eens de nadruk opgelegd, dat
den maar al te duidelijk bewij
Kremlin niet te praten valt, h
ljjk geheel overbodig geïnf<
met z(jn goedkeuring hebben n
het belangrijkste via een b
voorzitter van de Veiligheids]
schuwd, dat zij, wanneer zij i
de Westerse positie in Berljj
rekenen op gewapend verzet.
UET IS NIET MOEILIJK te
pen, waarop deze waarsi
slaat. De Russen hebben afge;
tuurlijk van het stellen van ei
van oorlog, maar één moge
om Amerikanen, Britten en Fra
Berlijn weg te werken: het oi
ken van het verkeer over de
brug". Inderdaad hebben zij
onlangs een zij het betrekki
scheiden poging ondernomer
nota dreigde het Russische i
commando in Berlijn, dat Ame:
en Britse vliegtuigen tot lanc
dwongen zouden worden, indii
kentekens niet duidelijk zichtt
den zijn (dat moesten de Rusi
tuurlijk uitmaken), of indien
ook maar een centimeter buite
kilometer brede luchtcorridors
bevinden. De generaals Clay
bertson protesteerden onm
krachtig tegen dit Russische
sindsdien is alles bij het oudi
ven: de Anglo-Amerikaanse
gen vertrokken met de regelm
van een klok naar en van Berl
gehinderd door Russische ja;
luchtdoel-artillerie. Daar staat
tegenover, dat de Sovjets nog
niet te kennen hebben gegever
van hun uiterst gevaarlijke vo
hebben afgezien. De in de
nota aan Bramuglia vervatte
schuwing] is daarom maar al
van pas.
Ongetwijfeld is de luchtb
grootste misrekening geweest,
de Russen in hun Berlijnse
hebben gemaakt en hun geb
op de slagader van de Westei
tie in de voormalige Duitse 1
is daarom maar al te gemak!
begrijpen. Toen de Sovjets t
de stad te blokkeren, voorz:
klaarblijkelijk niet, dat het de
se mogendheden mogelijk zou 2
lijn door de lucht van voedse
hoeveelheid brandstoffen te v
De Belgische kunstexpert 1
heeft tegenover een verslaggi
het ANP verklaard, dat het z
tuiging is, dat de „Emmaus
geen vervalsing van de schil
Meegeren is, doch, een echte
Binnenkort hoopt hij een m<
zen gestaafd rapport te kunn<
ceren, op grond waarvan hij
tonen, dat dit schilderij 01
door Van Meegeren geschild
zijn en de conclusies van de c
deskundigen, waarop de falsi
bewezen geacht, niet zijn 1
haven.
Aan dit rapport wordt doo
landers en Belgen gewerkt.
De Coen betoogde, dat hij er
procent van overtuigd is aan
van bewijzen en gegronde ar
tie te kunnen aantonen, dat
mausgangers" een Vermeer is
te maken heeft met Van Mee;
Belg behoort tot een van de
kunstexperts in Europa, zoda
gelijkheid bestaat, dat de to
algemeen geaccepteerde opva
betrekking tot de vervalsir
Van Meegeren geheel zal moi
den herzien.
BUSONGELUK IN ZUID-/
In de buurt van Johanm
een trein op een autobus
waardoor een achttal Afrikar
gedood en een zestigtal gev
Meer dan tweehonderd
stelden zich beschikbaar 1
voor bloedtransfusie op de
Afrikaners.
Weersverwachting, geldig t<
dagavond: Koudere nacht ir
en daar vorming van ne
mist. Overdag gedeeltelij]
wolkt en overwegend droof
maar iets minder zacht dar
daag. Zwakke tot matige
westelijke wind, later ve:
lijke wind.