DE TREURWILG
Het Christuskind in t Verre Oosten
Elke dag een
draadje
ke
VASTE GROND
omen
zal
i' f mgfèm ■mmmm WMmmzmMMMmm
Met naald
en
Voor de Kersidagen
Bijzondere recepten van radio-kookieraar Kers
HET WONDER IN DE
DONKERE KAST
De Feesidagen en
de
eenzamen
3 Mogelijkheden
schaar
Kunst past zich aan bij
landaard
EEN VLAAMSE
VERTELLING
Vrede op Aarde
t van een der
sstijds voor de
een breae rivier
badjas naar de
•er. Wat klopt er
maal de rivier
dus daar, waar
tal.
yeveel jaar is de
i Verne, gebruik:
ine?
loopt, zijn han-
k?
Tweede Wereld-
tenen.
over de kop",
die bekend zijn
idste christenen hun
ien, lazen zij het
intocht in Jeruza-
'1 was hun Heer de
getrokken, omstuwd
thangers. Er was ge
kken, als teken der
3d had een enkel uur
eugderoes.
was alles verlopen,
lieuwe koning; Jezus
es bleei bij het oude.
een week later het
teleurstelling,
tnen lazen In de ad-
al. Het was alsof zij
1 wilden inprenten,
was, vroeger, in het
ras gekomen als een
echter wisten zij
ij immers christenen
is slechts de keer-
egen en redding, die
racht had.
•komen, als ergernis
daarbij niet Want
eze oude christenen
zei trekken naar het
inen. Zij wisten, dat
n was. De Heer der
ezel.... Zij wisten
itocht van hun Heer
i zijn leven wel een
aken daad had moe-
kruis en opstanding
volgen. Nu echter
Nu was hij in glorie
Vader. Nu was hij
ran hemel en aarde.
Igelingen op aarde
rukking en ellende
mdeel! Nu zou hij
i als triomphator. Hij
zich nemen. Hij zou
ieuwig rijk stichten,
t zou een glorie zijn,
chend feest,
ommige groepen van
nen in deze gedachte
vederkomst van hun
aardse plichten ver-
rom zouden zij een
ing op touw zetten,
j trouwen, waarom
i voor hun oude dag,
ieder ogenblik kon
derijk te stichten?
3ERI.TK bleef uit. De
t liet op zich wach-
n, eeuwen. Een ver
in niet altijd gespan-
is in de loop der
aan de verwachting
derkomst verbleekt,
meer in Hem, die ko
lt niet meer aan het
en wonder, als het
u neerdalen op deze
in groeide meer en
dat het vrederijk
aar horizontaal zou
rven, van God zou de
nen. Maar de mensen
k zouden langzaam-
menwerking, een we
en rechtvaardigheid
it men b.v. in de
mken nog velen,
horizontale" vooruit-
i onze eeuw danig
krant die u in
aagt opnieuw aan
van de gestadige
het blijkt overdui-
al zijn ze met de
bezield, het eeuwi-
brengen of kunnen
ze gedachten in deze
;rug naar de Koning,
hoofdstad binnen-
ristus incognito door
eft zijn rijk. Maar de
Toch is Jezus Chris-
i rijk zal komen als
Aan het eind der
iet kind van Bethle-
van Golgotha staan,
wij, juist in de ad-
ïinkrijk kome. Daar-
f de almachtige per-
i onze tijd. Daarmee
'an God over ons
gepruts. Wij vragen
de demonische ban,
ld besloten schijnt te
ireken. Wij vragen
evrijding van allen,
verdrukt, in armoe,
•tweg ieder mens van
ronkelijk eigen, god-
ig ontvangen. In deze
het Onze Vader vra-
te staan voor Gods
•ein.
lem die komen zal.
P*EN WERKROOSTER, een opschrijf
boekje en een kaartsysteem; een
doelmatige wijze van werken en op
bergen en een flinke portie volharding
en over een maand zit u prinsheer
lijk elke avond een uurtje bij de haard
te lezen of te studeren, zonder gewe
tenswroeging over weggestopt verstel
werk of een volle stopmand.
En als u eenmaal zóver bent, dan
vinden we er samen ook wel wat op
om eens per week een hele avond of
middag vrij te maken. Is het niet de
moeite waard, om het in elk geval te
proberen? Een werkrooster: dat kan
ieder voor zich het beste uitpuzzelen,
omdat de omstandigheden zo verschil
lend zijn kunnen. Een moeder met een
kleintje in de wieg moet er per dag
nogal wat tijd afnemen voor het badje
en de voeding van de baby, om nog
maar te zwijgen van de extra was.
Maar zij heeft weer heel wat minder
stop- en verstelwerk dan de moeder
van een troep schoolgaande woelwa
ters. Het werk in huis zal echter voor
beiden wel op hetzelfde neerkomen, al
leen heeft de tweede moeder een paar
bedden meer op te maken. Toch kun
nen beiden het klaarspelen met het
eigenlijke huiswerk om elf uur klaar
te zijn, waarna ze in de keuken kun
nen blijven om te komen voor het
middageten. De moeder van de baby
kan dan terwijl de luierwas spoelen;
die met de schoolgaande robbedoezen
een steek breien of stoppen.
Als we om half negen 's morgens
beginnen, hebben we twee en een half
uur per dag om het huis schoon te
houden, wat neerkomt op één uur voor
het dagelijks werk (huiskamer, bedden
enz.) en anderhalf uur voor de rest.
Die rest omvat zowel de was als de
andere vertrekken van het huis. Als
we één morgen per week voor de was
reserveren, moeten we die rest van 't
huiswerk (suite, keuken met bijkeuken
en WC, gang, trap, overloop en slaap
kamers) in vijfen knippen, zodat ze
na een week allemaal een flinke beurt
hebben gehad. Logeerkamer, kelder en
zolder kunnen best met een maande
lijkse attentie volstaan. In anderhalf
uur kan zo'n grote beurt best klaar
komen, en houden we nog wel tijd
over voor een extraatje, een kastplank
opruimen, 'n plint afnemen, één vloer
zeil soppen en boenen. Zodoende kun
nen we zelfs de grote schoonmaak te
rugbrengen tot de bedden naar buiten
brengen en vitrages wassen, als we
die nog rijk zijn.jjOp die manier el
ke dag een draadje werk ik bijvoor
beeld in drie maanden mijn keuken
rond. Die wordt dus viermaal per jaar
schoongemaakt zonder ooit op de kop
te staan.
Als we eenmaal kasten en laden heb
ben ingeruimd, lappen en kleren in
kisten opgeborgen en zo voort, scheelt
het ons een massa tijd als we op kast
deur of kist een papiertje met inhouds
opgave plakken. Het voorkomt wan
hopig zoeken naar een paar wanten of
'n stuk elastiek als we juist verschrik
kelijke haast hebben.
Na het vatenwassen zijn we bij deze
werkwijze absoluut klaar met stofdoek
en stofzuiger. De middag is voor onze
vaste kuier van een half uur, opknap
pen en ons uiterlijk verzorgen, strijken
stoppen of naaien. Het vrije uurtje valt
dan 's avonds als de handenbinders
naar bed zijn, of, voor moeders met
studerende kinderen, 's middags als het
huis stil is. Als we ons boek dicht slaan
kunnen we dan weer opgefrist verder
gaan aan ons naaiwerk, en onder de
HET PANKLAAR MAKEN EN BE
REIDEN VAN 'N GEMEST KONIJN
Het doden
Met de meeste nadruk moet ik er
U in de eerste plaats op wijzen het
dier, tengevolge van een verkeerde
behandeling, bij het doden niet on
nodig te laten lijden. De juiste ma
nier is wel kort en krachtig
een flinke stevige klap met een
hard voorwerp achter de oren toe te
brengen, zodat het dier onmiddel
lijk dood is. Niet alleen bewusteloos
slaan. Martel het dier dus niet door
het z.g.n. stroppen en ophangen, iets
wat maar al te dikwijls voorkomt,
omdat men ten onrechte meent, dat
dan het vlees fijner en smakelijker
zou zijn.
Het villen
a. Hang het dier stevig aan de ach-
poten op, dus met de kop om
laag.
b. Maak de huid bij de achterpoten,
de z.g. „broek" met een scherp
mesje open, te beginnen aan de
binnenkant van de poten tot de
staart, door een oppervlakkige in
snijding.
c. Trek nu voorzichtig het vel af
tot aan de voorpoten, maak ook
daar de huid los en trek dan ver
der door tot aan de hals.
d. Snijd dan met een scherp mesje
de oren af en trek de huid vrij.
e. Verder het dier voorzichtig aan
de buikzijde open snijden, neem
er de ingewanden uit (behalve
de nieren) en was het vlees met
lauw water (binnen) goed schoon.
Bewaar de lever en het hart om
deze later mee te braden.
Let bij de lever vooral op het
galblaasje, dit moet zorgvuldig
worden verwijderd en mag niet
stuk gaan, anders wordt het vlees
bitter.
f. Snijd dan de voor- en achter
bouten af.
g. Hak de rug in stukken en was
alle stukken flink af. Veel men
sen maken de fout deze stuk
ken konijn een nacht of een dag
in water met zout of met azijn
te zetten. Deze behandeling deugt
niet en niet alléén omdat daar
door de fijne smaak verloren gaat,
maar het vlees wordt stug en
smakeloos. Leg de stukken op een
schotel en dek deze af met een
vochtige doek en laat zo het vlees
een dag of een nacht besterven;
het vlees wordt dan mals. Dan is
het konijn z.g. panklaar.
De bereiding
a. Zout en peper de stukken konijn
en wikkel deze even door wat
bloem.
b. Doe in een koekepan een flink
stuk boter, wat vet en eventueel
een scheutje sla-olie en laat dit
goed warm worden.
c Schroei hierin vlug aan alle kan
ten de stukken konijn mooi bruin
en leg de stukken over in een an
dere pan, die gesloten kan wor
den.
d. In het restant bakvet laat men
een kleine ui (zeer fijn gesnip
perd) met tussen duim en vinger
een weinig Dillezaad, verkrijg
baar bij drogisten, enkele ogen
blikken zachtjes fruiten, voeg er
een klein scheutje water bij en
doe dit bij de stukken konijn.
e. Sluit de pan en laat nu zachtjes
gaar braden, doch van tijd tot
tijd het vlees bedruipen en om
keren. Zodra het vlees zich ge
makkelijk van het been laat ont
doen is het volkomen gaar.
Het afmaken van de jus
Neem de stukken konijn uit de
pan,leg ze op een schotel en houd
deze even warm. Plaats de pan
op het volle vuur en laat de jus
volkomen inbakken. Giet er nu
een weinig meer water bij en los
het bruine aanbaksel op. Laat
opnieuw indampen en voeg er nu
wat ruimer water bij en los dit
op tot er een mooie bruine saus
is verkregen. Breng de saus goed
op smaak met zout, peper en wat
soepen-aroma. Bind een weinig
met wat aardappelmeel of mai-
zena. Giet de saus over de gebra
den stukken konijn en bestrooi
het geheel met wat gehakte peter
selie. Geef er verse aardappelen
en appelmoes bij.
GEGARNEERDE KERSTROLLADE
Een rollade (2 a 2'/i pond), zout,
peper, 50 gram boter, 25 gram vet,
'/i gare biet, 2 grote winterworte
len, 1 blik doperwten, een hoeveel
heid luchtig aardappelpuré, wat
soepen-aroma, wat maizena of aard
appelmeel, 1/4 liter water, gehakte
peterselie, enkele schijfjes augurk
en wat takjes peterselie.
Zout en peper de rollade, laat bo
ter en vet flink warm worden in de
koekepan en schroei de rollade
hierin vlug aan alle kanten mooi
bruin van kleur.
Leg ze over in een andere pan en
giet er het bakvet bij met een wei
nig water en laat de rollade zacht
jes gaar stoven, (per 500 gram 25
min) Maak de jus af met wat zout,
peper en soepen-aroma en bind ze
een weinig met wat aardappelmeel.
Maak de doperwten warm en stoof
ze met een stukje boter, wat zout en
suiker.
Schaaf de wortel op een rauwkost -
schaaf en kook de stukjes in een
weinig water met zout en suiker
gaar, daarna met wat boter nasto-
ven.
Schaaf de gare biet op een rauw-
kostschaaf aan stukjes en stoof deze
e\ eneens met wat boter.
Snijd de rollade aan plakken, leg
in het midden van de schotel een
flinke laag puré, leg hierop tegen
elkaar de plakken rollade (een ge
deelte ongesneden laten).
Maak of spuit nu om het vlees
kleine vakjes van de puré en leg om
en om in die vakjes wat doperwten
en oranjewortel. Leg om het geheel
een krans van stukjes warme biet.
Leg er stukjes peterselie tussen en
decoreer de schotel door hier en
daar op de biet wat schijfjes augurk
te leggen.
Giet over het vlees de saus en be
strooi het geheel met wat gehakte
peterselie. Geef er de rest van de
saus (appart) en een schotel warme
vers gekookte aardappelen bij.
Dien vooral het geheel goed
warm op.
hand nadenken over hetgeen we gelezen
hebben, of een opgewekt gesprek voe
ren met onze echtvriend. In het begin
zal het ons wel wat vreemd aankomen,
na een roezige dag onze gedachten bij
een boek of artikel te houden. Maar
v/at belet ons om eerst eens een kwar
tiertje lui te zitten soezen met het
boek of tijdschrift op onze schoot, om
daarna rustig een paar bladzijden aan
dachtig te gaan lezen?
UN WAT, zal de secure lezeres vra
gen, moet ik nu met dat opschrijf
boekje en dat kaartsysteem doen? Dat
opschrijfboekje is ons dagelijks geheu
gen voor alles, wat aanvulling behoeft,
van zout af tot stopsajet toe. Het be
spaart ons onnodig geloop en ergernis,
doordat we het boodschappen doen tot
één keer per week kunnen beperken.
En het kaartsysteem is ons geheugen
op lange 'termijn. Och, het behoeft er
heus niet zo prachtig uit te zien! het
mijne is ondergebracht in een ouder
wets hoog sigarenkistje, en de letters
van het alphabet staan getekend op
stukken karton, die uit oude watten
dozen zijn geknipt. Ik berg er recepten
in op en adressen, maten van kleding
en schoeisel; ik noteer erin hoeveel
stof ik nodig heb voor een japon met
lange mouwen en hoe ik een azalea
moet overhouden. Daar hebt u nu 't
systeem in vogelvlucht, en als u er
meer van wilt weten, schrijf dan ge
rust aan SASKIA.
Wanneer het buiten vriest dat het
kraakt en de korte dagen ons er tel
kens weer aan herinneren, dat we in
het putje.van de Hollandse winter le
ven, is er al iets gaande in onze don
kere kast, dat ons het vertrouwen in
de komende herleving van de lente
schenkt.
Want onze bollen steken hun groe
ne neuzen al dapper omhoog; zij groei
en en zetten knop, ondanks donkerte
en koude en aanstonds prijkt hun bloei
op onze vensterbanken en zet het feest
van de lente in onze huiskamer reeds
in, terwijl daarbuiten misschien nog
schaatsen gereden wordt.
Van de aardige blauwe druifjes kan
men in huis maar twee variëteiten kwe
ken, n.l. Muscari betryoides en Mus-
cari azureum. Dit bolgewasje verdraagt
geen kunstmatige warmte en houdt het
meest van normale vochtigheid. Het
aardigste effect bereikt men, als men
de bollen dicht naast elkaar zet in pot
ten en bakken met kiezel.
Crocussen verdragen absoluut geen
droge lucht of kunstmatige warmte en
hebben heel veel water nodig. De gele
of oranje crocus is ongeschikt voor
kamercultuur. Men zet de schaal met
kiezel, waarin men de crocus kweekt,
goed vochtig in het donker tot de neu
zen 7 5 8 cm. lang zijn. Daarna worden
ze koel en in het licht, dus liefst in
een onverwarmde kamer gezet; dan
bereikt men de beste resultaten.
Juist op feestdagen, waaraan de De
cembermaand zo rijk is, voelen de een
zamen zich dubbel eenzaam. Zij maken
een denkfout, waardoor zij by zich
zelf het eenzaamheidsgevoel opwarmen.
Zij zoeken geen afleiding, maar dwin
gen hun gedachten min of meer om
maar steeds af te dwalen naar andere
mensen, die niet eenzaam zijn. Of zij
halen herinneringen op aan betere, ge
lukkiger tijden, toen zij nooit eenzaam
waren en zich gulden dromen vormden
van later een later, dat zo geheel
anders werd dan zij toen verwachtten.
Nu is het natuurlijk heel moeilijk, om
dat deze maand juist zoveel intieme
familiefeesten heeft. De Kerstdagen en
de jaarwisseling drukken hun stempel
op December.
Maar het is nooit bevorderlijk voor
een goede stemming om maar steeds
weer te denken aan „dat wat je niet
hebt" en daardoor volkomen blind te
worden voor dat wat je wèl hebt. Het
moge dan waar zijn, dat de grote gezin
nen hoogtijdagen hebben bij elkaar,
maar zij, die eenzaam wonen, hebben
een vrijheid, die voor de gezinnen nooit
is weggelegd. Zij kunnen precies doen,
waar zij zin in hebben. Willen zij lezen,
dan doen zij niemand te kort, die er
juist op gerekend had nu eens gezellig
en uitvoerig te praten. Hebben zij geen
trek in eten, dan zijn zij volkomen vrij
het etensuur te verzetten en eerst eens
een eindje om te gaan of een bioscoop je
te pakken. Wie, die deel uitmaakt van
een groot gezin, kan zich deze luxe
permitteren? Komt de alleenwonende
oververmoeid van het werk thuis, dan
belet niemand hem of haar om eerst
eens even een uurtje te slapen. Natuur
lijk, een vermoeid man des huizes kan
ook bij thuiskomst in zün bed kruipen,
maar zijn gezin zal dat toch alles be
halve genoeglijk vinden en als je niet
bepaald doodziek bent, dan doe je zo
iets ook niet.
De eenzamen kunnen best ook voor
zichzelf iets bijzonders maken van deze
feestdagen door bijvoorbeeld datgene te
doen, wat voor een gewone dag te kost
baar zou zijn of waarvoor zij dan geen
uur vrij kunnen maken, omdat hun
plichten dat niet veroorloven.
De eenzamen moeten proberen zich
los te maken van zichzelf en niet hun
eenzaamheid koesteren, waardoor zij
er steeds weer aan worden herinnerd.
Denk eens na of er geen ouden van
dagen zijn, die u een poos heeft ver
waarloosd en die toch zo op uw komst
zijn gesteld. Zeg niet; „Maar ze zijn zóóó
vervelend!", want daar gaat het niet
om! Heeft u het gevoel overal een on
gewenste gast te zijn (sommige men
sen denken dit werkelijk) verwen dan
uzelf maar ga een mooie wandeling ma
ken, haal een lievelingsboek uit een
bibliotheek of luister naar een mooi
concert. In één woord: maak er zelf
iets van en uw eenzaamheidsgevoel zal
smelten als sneeuw voor de zon!
pjEBT U een aardig stofje en nog geen
patroon? Dan is het misschien iets
voor U, dit modelletje, geschikt om
gemaakt te worden voor daags of ge
kleed japonnetje, voor deux-pièces van
één soort of tweeërlei stof.
Geheel uit één stof vraagt het by een
bovenwydte van 96 cm ongeveer 3,60
meter stof van 90 cm of 2,50 meter van
130 cm breed. Naden en zomen aan
knippen.
Voor het japonnetje met de schou
derpas knipt U de patronen van vóór-
en rugpand langs de stippellijntjes door.
De overslag wordt alleen bij het rech-
tervoorpand van onderen schuin weg
geknipt, bij het linker laat u het recht
doorlopen. We stikken de figuurnaadjes
en verbinden rug- en voorpanden met
de pasdelen. Tegen de voorkanten zet
ten we een beleg van 4 cm breed en
brengen de knoopsluiting aan. Zij- en
schoudernaden sluiten, daarbij de rug-
schouders iets inhouden. De rok knipt
u het voordeligst met een naad mid
denvoor en midden-achter. Bij brede
stof kan deze vervallen. Het schootje,
waarvan het patroon met een stippel
lijn staat aangegeven, is van voren
open met afgeronde hoeken. De rand
werkt u met een schuin biesje of boor-
lintje af. We sluiten de bijschuiner in
de mouw, waarbij we een splitjevanlO
cm open laten, dat we van druk
knoopjes of lusjes en knopen voorzien.
Bij het inzetten van de mouw de kop
iets inwerken en de naad op het teken
tje in het armsgat laten vallen. De hals-
rand wordt tussen de kraag van dub
bele stof gezet. U kunt het lijfje, het
schootje en de rok aan elkaar naaien,
of de rok apart afwerken met zijsplit
en tailleband.
Bij de zwarte japon is het voorpand
aanéén geknipt. De overslag vervalt
dus. Aan de hals maakt u een splitje
en de halsrand zet U tussen een 2 cm
breed boordje met
een strik. Hiervoor
gebruikt men een
reep stof van 100
bü 4 cm, die langs
de hals dubbel ge
nomen wordt. Het
schootje is van
voren eveneens
aanéén geknipt; in
de taille maakt u
zijsluiting.
By het derde fi
guurtje is het
schootje van over
slag en tegenbeleg
voorzien. Aardig is
het schootje even
tueel van kantstof
of met pailletten
of borduursel ver
sierd, apart aan
een ceintuur te
zetten. Met een
paar bijpassende
manchetten geeft a
dan aan een glad
japonnetje een an
der cachet.
1
jy U MEN BIJ HERHALING leest, dat
het de Christengeneraal Tsjang Kaï
Sjek in China niet voor de wind gaat,
vrorden onwillekeurig de gedachten in
deze Kersttijd getrokken naar die
Oosterse landen, waar millioenen
Christenen de geboorte van hetzelfde
kind vieren, zij het dan in geheel an
dere omstandigheden. In deze landen
heeft zich een specifieke uitdrukkings
vorm in de beeldende religieuze kunst
naar voren gedrongen.
In het hernieuwde Japan, dat einde
lijk is verlost van zijn Sjogoenaaat,
dat de „heilige zon" en het „eeuwige
zwaard" als propagandamiddelen toe
paste, worden thans jaarlijks tentoon
stellingen gehouden van kunstwerken,
die zijn geïnspireerd op het Christen
dom en ook door niet-Christenen
blijkens de berichten worden ge-
waardeerd. In China bestaat aan de
Katholieke universiteit te Peking een
schilderklasse voor Christelijke kunst,
onder leiding van de beroemde Lukas
Chendie er naar streeft in die kunst
richting een hoge mate van levendig
heid te brengen. In vele andere mis
sie- en zendingsgebieden, zoals in
Korea, Indochina, Indonesië en zelfs
bi) de natuurvolken in de Stille Zuid
zee wordt een inheemse christelijke
QE WEET, DAT DE HEILIGE FAMILIE, uit vrees voor Herodes, op de
vlucht was gegaan naar Egypte. Dat de verre reis in die hete streken
hen sterk vermoeide, dat spreekt van zelf.
Het was omtrent de middag en de zon brandde over de aarde. Uitgeput
van vermoeienis, gingen zy in de schaduw van een dikke boom zitten, die
zijn lange takken boven hun hoofden wyd uitstrekte. Ze dachten aan de
boze Herodes en zijn wrede soldaten en aan de ongelukkige moeders, die hun
kinderkens zagen vermoorden.
Wanneer zij daar enige tijd uitgerust hadden,
zagen zij een grote wolk zand in de verte op
rijzen. Die wolk naderde gedurig; welhaast hoor
den zij het gekletter van wapens en toen zy nu
ook de koperen stormhoeden gewaar werden, die
in de stralen van de zon glinsterden, begrepen
zij, dat de soldaten van Herodes hen op de hielen volgden, om het Kind te
vermoorden. Ze zaten daar nu halfdood van schrik. Aan vluchten viel niet
te denken, want de soldaten bereden vlugge paarden en zouden hen op één,
twee, drie achterhaald hebben. Zich verbergen was onmogelijk, want de
boom, waaronder zij rustten, was de enige van heel de omtrek. Wat gedaan?
Beiden vielen op hun knieën en stelden hun leven, maar bijzonderlijk dat
van het kindeke Jezus, onder de bescherming van de Allerhoogste. Terwijl
Maria en Jozef aldus met neergebogen hoofden in gebed zaten, hoorden
zij de bende soldaten steeds nader komen en het geritsel en geklikklak van
de wapens werd spoedig duidelijk. Ge kunt denken, hoe zij beefden van
angst, toen de stemmen der soldaten in hun oren klonken. Maar, o wonder!
De paarden reden voorbij, zonder dat iemand hun het minste kwaad deed
of zelfs een woord toevoegde.
Eerst toen het gerucht bijna geheel was uitgestorven, durfden Maria en
Jozef hun hoofd opheffen, om te zien, of alle gevaar nu werkelijk verdwe
nen was. Maar, hoe groot was hun verwondering! De boom had zijn lange
takken tot op de bodem laten neerzinken en onder dat dichte, groene dak
zaten zij volkomen in veiligheid. Na een poos hoorden zij de soldaten weer
terugkeren, doch zij bleven gerust in hun schuilplaats en van daar hoorden
zij de soldaten zeggen, hoe zjj aan de koning zouden vertellen, dat zij in de
woestijn nergens het Kind noch de ouders gezien hadden.
Toen de soldaten nu uit het gezicht verdwenen waren, kwamen Maria en
Jozef uit hun schuilplaats te voorschijn, dankten God voor hun wonder
bare redding en zetten hun reis naar Egypte voort.
Het zaad van die kostelijke boom werd door. de ganse wereld verspreid
cn bij ons is bij bekend onder de naam van treurwilg.
kunst aangemoedigd en algemeen er
kend.
£JE INDIëR Angelo da Fonseca heeft
zich het scheppen van een Indisch-
christelijke schilderkunst ten doel ge
steld en kan als de grootste kunstenaar
op zijn gebied worden gexenschetst
Deze kunstenaar, die onder andere
werd opgeleid door dr. Abanindrath
Tagore, een neef van de dichter, heeft
de bijbelse verhalen en gebeurtenissen
„vertaald" in de uitdrukkingsmogelijk
heden van zijn eigen land. Zo is van
hem bekend een schilderij van het
„Heilig Hart", waarop Christus staat
afgebeeld als een Voorindiër. De ge
boorte van Christus en het eerste
Kerstfeest in de stal spelen zich niet
af in Bethlehem, doch in Voor-Indië.
De voorstelling van de Drie Koningen
leent zich uit de aard der zaak zeer
voor een sprookjesachtige „Indische"
afbeelding.
Van een kunstenaar uit Kambodsja
is een schitterend mooie kruisiging
bekend, waarbij de gekruisigde omge
ven is door een viertal klaagvrouwen,
die gehuld zijn in Kambodsjaanse
prinsessengewaden en wier hoofd Is
gedekt door fraaie puntige mutsen
met goudbrodée.
Een ieder, die iets heeft gezien van
de Japanse prentkunst (waarvan weer
fraaie staaltjes tentoongesteld zijn in
het Stedelijk Museum te Amsterdam)
kan zich een voorstelling vormen van
de wijze waarop de Japanse penseel-
kunstenaar een innig gebeuren als de
geboorte in de stal zal afbeelden. Zo
heeft Kimiko Koseki een Maria met
kind geschilderd op zijde, waarbij moe
der en kind in Japanse kimono's zijn
afgebeeld en het kribje een bamboe
mandje is. Op de achtergrond ziet men
de besneeuwde Fuchi Yama.
JN ONZE EIGEN overzeese gebieds
delen in het Oosten zijn talryke
kunstenaars, die de Bijbel als bron
van inspiratie gebruikten. Bekend Is
Raden Xaver Basoeki Abdullah, die
bijvoorbeeld kruiswegen schilderde,
waarbij Christus en de omringende
figuren afgebeeld zijn als wajangpop
pen, zoals die in het Javaanse spel
worden gebruikt.
Hoewel ons deze wijze van afbeel
den in het begin vreemd aandoet, zal
men bij nadere overdenking moeten
toegeven, dat de Oosterse volken van
ónze wijze van afbeelden even wonder
lijke gedachten moeten krijgen, im
mers, wat ons als vreemd treft by an
doren, doen we zelf in onze Cbrlete-
LIED VAN DE WEEK
Straks zullen weer de torens zingen
Het heerlijk lied van vred' op aard.
Dan zitten wij weer vol devotie
Rondom de kerstboom heen geschaard.
Dan zullen wij weer heel stil luistfren
Naar 't eeuwenoude kerstverhaal.
De boodschap van volkomen vrede,
Voor ieder volk, voor ied're taal.
Maar als wij in de wereld rond zien,
Deez' wereld vol van list en haat,
V/aar boven in een vlammend opschrift
Dit ene woord „Atoombom" staat;
Dan dreigt de moed ons te ontzinken
Om mee te stemmen in het lied,
Dat eens de eng'len lieten horen.
Wij durven het gewoonweg niet.
Nóg bloedt de wereld uit de wonden,
fin ar door de oorlog toegebracht,
Of reeds wordt aan de
moog'lijkheid van
'n Nieuwe wereldbrand gedacht.
Wij denken aan het arme China.
Aan Indonesië vooral.
En wie voorspelt hoe de verhouding
Met Rusland zich toespitsen zal?
In Bethlehem, waar eens de Heiland,
De Vredevorst, op aarde kwam,
Doet Lamech nu zijn wraaklied horen,
Daar woedt de helle oorlogsvlam.
Ja, waar wij ook de ogen wenden,
Naar Oost of West, naar Zuid of Noord,
Het lied van Mars en zijn trawanten
Wordt daag'lijks krachtiger gehoord.
Och, dat de leiders dezer wereld
Eens bij de kribbe bogen neer,
En daar hun wapens neder legden.
Hem daar erkenden als hun Heer.
Want alle vredesconferenties,
Zi; lopen op mislukking uit,
Zolang men deze Vredekoning,
De Heer der wereld buiten sluit.
JABSON.
lijke kunst in hoge mate. Vele van
onze primitieve meesters beeldden het
Kerstgebeuren af, spelend In onze ge
bieden, Maria en Josef in „modern"
costuum, 'de heiligen in de kleder
dracht van geestelijken of ridders. Ma
donna's en apostelen werden en wor
den afgebeeld met een Italiaans, een
Nederryns of een Nederlands gezicht
en tegenwoordig ziet men in hoog
blonde madonnafiguren niets vrepmds
meer.
Wat de wyze van weergeven betreft,
kunnen we onze Oosterse mede-chris
tenen dus niets verwijten. Neen, in
tegendeel, we kunnen van de groto
piëteit, waarmede de hoge gebeurte
nissen uit het leven van Christus zijn
geschilderd, nog veel, zeer veel leren.