Uncle Sam lonkinaar
In 1952 moet Europa op eigen
benen staan
rS'?n gestuit' De twee
de op
I het dak Sedeeltelijk wegslaan van
Ernst en luim in bonte vaart
Tweede bonaanwijzing
voor sinaasappelen
Sleutel tot de overwinning in een
toekomstig wereldconflict
Men leert het nooit...
Ensemble Wi-Jo vijftien jaar op de planken
Geestrijk vocht en
schietende politie
DONDERDAG 6 JANUARI IMS
Geen reden tot overdreven
optimisme
Richard Bissell, de speciale assistent
van de administrateur van het plan-
Marshall Paul Hoffmann, heeft op een
persconferentie verklaard, dat het plan-
Marshall na 1953 in zijn huidige vorm
niet zal worden voortgezet, ondanks de
verwachting, dat er in dat stadium van
het Europese herstel een groot dollar
tekort in Europa zal bestaan. Waar
schijnlijk, zo zeide hij, zullen
der deelnemende landen „verdere steun
iti een of andere vorm" in 1953 verdie
nen. doch het totale plan zal „volgens
schema eindigen". De organisatie voor
Europese economische samenwerking
heeft het dollartekort van West-Europa
na 1952 geraamd op minstens 1 milliard
dollars. Bissell zeide in het rapport van
de O.E.E.S. niet te zien. dat zou duiden
op de noodzaak het E.R.P- als zodanig
te verlengen na het tijdstip, dat bespro-
ken en aanvaard was
De voor deze groep van landen voor
een veelomvattend programma gestelde
doelen kunnen, naar wij menen, in de
oorspronkelijk daarvoor vastgestelde
fciid bertVt worden, aldus Bissell, die
daaraan nog toevoegde, dat landen als
Griekenland, Oostenrijk en West-Duits-
land ook na 1952 misschien nog hulp
nodig zouden hebben. Het is echter on
mogelijk te zeggen, of een dergelijke
hulp verleend zal worden en in welke
j vorm dit zal geschieden. Volgens Bis
sell kan zelfs niet worden aangenomen,
dat het E.R.P. vier jaren zal duren.
Daarover moet het Congres van jaar tot
jaar beslissen. De E.C.A. zal in de laat
ste week van Januari de aanvrage voor
de gelden voor het komende jaar bij
het Congres indienen en ongeveer 4.347
milliioen dollars vragen, het door de
Europese landen genoemde bedrag.
De Organisatie voor Europese Econo
mische Samenwerking heeft te Parijs
de rapporten gepubliceerd, die aan de
E.C.A. zullen worden aangeboden en die
de ramingen bevatten der bedragen,
welke de 19 aan het plan-Marshall deel
nemende landen menen nodig te heb
ben voor 19491950, het tweede jaar
van het plan-Marshall en het program
ma op lange termijn der 19 Marshall-
landen.
De opgegeven ramingen voor 1949
195C' blijken met een gezamenlijk be
drag van 4.330 millioen dollar niet veel
af te wijken van de bedragen, welke
voor 1948'49 werden opgegeven.
Economische inzinking voorkomen.
Het is thans nog niet mogelijk een
definitief oordeel te geven over de uit-
werking van de Marshall-hulp voor
Europa in het eerste jaar. Wel valt bijv.
wat ons land betreft vast te stellen, dat
dank zij de Marshall-hulp een economi
sche inzinking werd voorkomen en valt
een geleidelijke stijging van de export
vast te stellen sinds het plan-Marshall
in uitvoering is.
De grote moeilijkheid voor het opstel
len der ramingen voor 1949'50 is ech
ter, dat nog geenszins vaststaat, welk
bedrag het Amerikaanse Congres voor
1949'50 voor de Marshall-hulp zal be
schikbaar stellen. Zelfs de meest inge
wijden weten niet eens, welk bedrag
de Amerikaanse regering aan het Con
gres voor de Marshall-hulp zal voorstel
len. Wanneer men er echter rekening
mede houdt, dat indertijd van Ameri
kaanse zijde is vastgelegd, dat de Mars
hall-hulp van jaar tot jaar kleiner wor
dende bedragen te zien moet geven, zal
men in Europa voor 1949'50 rekening
jjenen te houden met een kleiner be
drag aan Marshall-hulp dan voor 1948
-—1949. Dit zou dan tevens betekenen,
dat men zich ook wat het consumptie-
peil in Nederland betreft niet aan
overdi even optimisme mag overgeven
Uit het rapport op lange termijn
kcmt wel als ae voornaamste conclusie
near voren, dat West-Europa in 1952—
1953 nog te kampen zal hebben met een
groot dollardeficit, waartegen een over
schot wordt verwacht in het verkeer
met niet-dollarlanden. Vooral voor En
geland, de Benelux en west-Duitsland
blijkt, dat er dan nog een groot deficit
zal bestaan in het verkeer met Ame
rika, terwijl er in het verkeer met de
andere gebieden op een surplus wordt
gerekend.
Een oplossing der moeilijkheden kan
alleen worden gevonden door het in
orde brengen van de nationale huishou
dingen en door economische samenwer
king. Wanneer men hierin niet zou
slagen, zal het bereiken van een even
wicht in het Europese verkeer alleen
gciukken, wanneer men genoegen
neemt met een terugval op een aan
zienlijk lager levensniveau. Daar men
echter nog tot 1952 de tijd heeft om tot
overeenstemming te komen, kan men
slechs de verwachting uitspreken, dat
de geesten rijp zullen worden, om de
zozeer gewenste samenwerking moge
lijk te maken.
NEGEN
VAN
JAAR VOOR HOOFDRED.
,VOLK EN VADERLAND"
De 46-jarige journalist L. Lindeman,
tijdens de bezetting hoofdredacteur
van het NSB-orgaan „Volk en Vader
land", werd door het Haagse Bijzon
dere Gerechtshof veroordeeld tot een
gevangenisstraf van 9 jaar met aftrek
en ontzetting uit de beide kiesrechten
voor het leven. Verder werd hem ver
boden op enigerlei wijze in het pers
wezen werkzaam te zijn. De eis was 12
jaar.
Hoewel de in begin December 1943
aangewezen bonnen voor sinaasappelen
tot dusver slechts in enkele gedeelten
van ons land zijn gehonoreerd is het
noodzakelijk in verband met de te
verwachten grote aanvoeren in deze
maand reeds thans een tweede bon
aar. te wijzen. Uiterlijk 15 Januari moet
men de bonnen 534 en 540 Algemeen bij
een handelaar in groente en/of fruit
inleveren. Bon 534 Algemeen (voor
houders van A B- en C-kaarten) geeft
recht op 500 gram, bon 540 Algemeen
(voor houders van D- en E-kaarten) op
een kilogram sinaasappelen. De detail
listen moeten de bonnen geplakt op op-
.vlakvellen uiterlijk 19 Januari inleve
ren bij een grossier in sinaasappelen.
Deze dienen de bonnen uiterlijk 22 Jan.
in te leveren bij de rayonleider van het
Bedrijfschap voor Groenten en Fruit,
waaronder zij ressorteren. De rayon
leiders moeten tenslotte uiterlijk 25
Januari de bonnen bij dc distributie
diensten inleveren ter verkrijging van
eer. ontvangstbewijs. Instellingen kun
nen zich ter verkrijging van sinaasap
pelen tot de rayonleiders wenden.
Naarmate de aanvoer voortgang heeft
zal op de ingeleverde bonnen kunnen
worden afgeleverd, met dien verstande,
dat eerst de oude bonnen gehonoreerd
moeten worden.
MINISTER DREES NIET VIA
COLOMBO
Men deelt ons van bevoegde zijde
mede, dat de reis van de minister-pre
sident, dr. Drees, niet via Colombo
gaat.
Twee eendenjagers verdronken
Toen twee jagers, die de Korten-
hoefse plas per roeiboot waren opge
varen om op eenden te jagen,
's avonds laat nog niet waren terugge
keerd. is een tiental dorpelingen een
onderzoek gaan instellen.
In een roeiboot, voorzien van storm-
iampen op en per fiets rondom de
grote plas „De Wije Bliek" werd naai
de jagers gezocht. De nasporingen ble
ken de ergste vermoedens te bevesti
gen. Men vond de roeiboot in omge
slagen toestand drijvende. Vermoede
lijk is de licht gebouwde boot omge
slagen. toen de jagers omstreeks half
zeven in de vooravond huiswaarts wil
den keren. Tegen die tijd brak een
hagelbui boven Kortenhoef los. Bij het
verdere onderzoek vond men nog een
rugzak en een pet van een der jagers
drijvende in het water.
Het onderzoek werd 's nachts om
half twee gestaakt. Gistermorgen ging'
men opnieuw naar de vermiste jagers
zoeken, tot nog toe zonder resultaat.
Op een der eilanden trof men de hond
van een der mannen 'aan, die daar
blijkbaar was heengezwommen. Tevens
heeft men een aantal van de geschoten
eenden gevonden.
De slachtoffers zijn de jachtopziener
J. Breyer uit Kortenhoef en de heer
O. van Dijk uit Den Haag._
Tsjechoslowakijehou dt 42
millioen over
De Tsjecho-Slowaakse minister van
financiën heeft aan de nationale ver
gadering de begroting voor 1949 voor
gelegd. De uitgaven bedragen
89.278.000.000 kronen, hetgeen 221.000.000
kr. meer is dan in 1948. De ontvang
sten worden geraamd op 89.320.000.000
kr., hetgeen 32.425.000.000 kr. meer 1s
dan vorig jaar. De begroting zal dus
een overschot vertonen van 42.000.000
kr. vergeleken met een tekort van
10.161 millioen kr. in de begroting
voor 1948. De hogere ontvangsten wor
den bijna uitsluitend toegeschreven
aan de pas ingevoerde „algemene" be
lasting, die in de plaats treedt van de
vroegere omzetbelasting en aan andere
indirecte belastingen.
In zijn toelichting zeide de minister,
dat na de nationalisatie van de natio
nale bank er niet langer kapitalisti
sche elementen in de Tsjecho-Slo
waakse financiële economie waren.
De nieuwe, grote verkeersweg ArnhemWestervoort, die de verbinding
vormt naar de grens via Zevenaar, is in gebruik gesteld. Rechts de nieuwe
fabrieksterreinen van de gemeente Arnhem.
WOONRUIMTEWET 1947
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot verlenging van de
geldigheidsduur der bepalingen van
artikel 30 der Woonruimtewet 1947.
Dit artikel behelst enkele voorzienin
gen, welker werkingduur is beperkt
tot uiterlijk 1 Januari 1949. Voorge
steld wordt thans in dit artikel te le
zen I Juli 1950 in plaats van 1 Januari
1949.
Gisterochtend omstreeks tien uur
zijn in een huis aan het Plantsoen te
L=!den twee kinderen om het leven
gekomen door het spelen met een mor-
v tiergranaat. De slachtoffertjes, de acht-
I jarige Theo de Wit, wonende in het
huis waar zich de ontploffing voor-
I £fd en de neSenjarige F. J. van der
R Meer, wonende aan het Utrechtse
I aagpad te Leiden, hebben, voor zover
npg is na te gaan, op een bovenver-
I cor,PmS Van het 6en°emde huis met
Sianaat gespeeld, die reeds drie
;v' jaar thuis werd bewaard.
Hoe de ontploffing is geschied, is
b-anH i! "a te gaan' Een beêm van
branie onmiddellijk door de
den dewin, De llchamen wt»
schade hoJ verminkt- De materiële
muren zich tot gate" in de
nieuwe oplichterstruc
Door de politie te 's Gravenhaee is
aangehouden de 44 i.H»« i ,ls
..'man J. C. de R il 8 los werk'
in de plaatselijke bladen advertenties
I aanbood in ru.l v00," woonl'ulmt®
I Van een lo t„i tegenprestatie,
van een 40-tal gegadigden bewoog
hg enkelen tot afgifte va„ bedragen*
vanerende van f too tot r ïan
toonde hen een benedenwoning^
vertelde dat de woning -
ittvam en danTetro^kon
worden Het geld zou dienen om hem
in verhuiskosten naar elders teee
moet te komen. Gegadigden, die zich
later aan de woning vervoegden om
nadere afspraken te maken, werden
ontvangen door een verwonderde
j^uw, die verklaarde van niets te
(Van onze correspondent te Washington)
TERWIJL DE AANDACHT van het
overgroté deel der mensheid is ge
richt op Berlijn, China en andere hete
plekken in de koude oorlog tussen Oost
en West, houden Amerikaanse strategen
zich intensief, maar zonder veel opzien
te baren, bezig met het „dak van de
wereld" de ijzige arctische en sub-
aretische gebieden, die misschien de
sleutel tot de overwinning in een toe
komstige oorlog zijn.
De vorige maand hebben 65 Ameri
kaanse oorlogsschepen en dertig lucht
eskaders, met een personeel van in to
taal 31.000 man, de grootste manoeu
vres gehouden, welke ooit in het Noor
delijk deel van de Atlantische Oceaan
uitgevoerd zijn. Voor de eerste maal
zijn dezer dagen B-50's, de zwaarste
bommenwerpers, die de Verenigde Sta
ten bezitten, voor het houden van oefe
ningen naar Alaska gezonden. Deze
vvintertraining zal tot half Maart wor
den voortgezet. Voor de maand Febr.
staan nieuwe viootmanoeuvres in net
hoge noorden op het programma. Bij
zondere uniformen, welke de dragers
er van in staat moeten stellen, tempe
raturen tot 55 graden Fahrenheit onder
het vriespunt te trotseren, werden aan
de lopende band vervaardigd. Tussen 5
en 8 Nov. werd bij Argentina (New-
foundland) Gen amphibisch experiment
ondernomen: lucht- en landstrijdkrach
ten namen aan deze landingsmanoeu
vre deel. Dergelijke oefeningen zijn ook
gehouden in de Hudsonbaai en andere
arctische gebieden door gecombineerde
Amerikaans—Canadese strijdkrachten
Reeds gedurende de vorige winter, zond
de vloot, een vliegdekschip naar de
Straat Davis, de wijde passage tussen
Labrador en Groenland, die van de
Atlantische Oceaan nr.ar de Baffins Brni
voert. En een van Admiraal Byrds be
langrijkste opdrachten o-> zijn tocht
naar de Zuidpool was het testen van
een duikboot bij ongewoon lage tem
peratuur.
Grote aandacht.
^/AAROM BESTEDEN de Ameri
kaanse militairen en waarschijn
lijk ook de Russische zoveel aandacht
aan het Noordpool gebied en aan het
vraagstuk, hoe mensen, schepen, vlieg
tuigen en machines zich in een buiten
gewone koude gedragen?
Misschien kan het antwoord het best
gevonden worden in een rapport dat
generaal Carl Spaatz, kort voordat hij
zijn functie van staf-chef van de Ame
rikaanse luchtmacht neerlegde, opge
steld heeft. Daarin zegt hij: „Er zijn
acht grote industriële gebieden in de
wereld met een productie, die hen tot
een allerbelangrijkste factor in een
-oorlog maakt. Deze acht gebieden zija
gelegen in Japan,, Midden-Siberië, de
Oeral, het Moskou-district, het Donbek -
ken, West-Europa, de Britse eilanden
en de Verenigde Staten. Al deze sleu-
telgebieden liggen boven dertig graden
Noorderbreedte en de twee grote land.
massa's, waartoe zij behoren het
i Eurazische en het Noord-Amerikaanse
continent hebben een punt, waar zij
elkaar raken in de Noordelijke IJszee.
Hoewel het poolijs practisch onbe-
gaanbaar is voor landstrijdkrachten en
schepen het passeren verbiedt, werpt
het geen hindernis op voor vliegtuigen.
De kortste luchtweg van het middel
punt der Verenigde Staten naar de
Oeral, tussen Alaska en Duitsland, of
tussen Groenland en Japan, loopt di
rect over het poolgebied.
Ook kolonel Benrt Balchon, de Noorse
Noordpool expert, die een maand gele
den in dienst in gegaan van de Ameri
kaanse luchtmacht, verklaarde in een
rede, in Januari 1947 in Noorwegen uit
gesproken. dat de Noordpool in een
toekomstige oorlog een brandpunt zal
zijn, „omdat de kortste route tussen de
gebieden van vitaal belang over de
arctis leidt".
Een andere deskundige, generaal Wil-
i lem E. Mitchell, een van de pioniers
van de luchtvaart, zei eens: „Wie
Alaska bezit, bezit de wereld".
Niet slechts bommenwerpers zouden
de „kortste weg" over het dak van de
wereld kunnen volgen, maar ook raket
wapens zou deze route op hun weg
naar Detroit of New York, naar Mos
kou of Stalingrad openstaan. Of enige
natie, met inbegrip van de Ver. Staten
en de Sovjet-Unie, raketbommen be
zit. in staat om duizenden kilometers
af te leggen en een uitgekozen doel met
zekerheid te treffen, is niet bekend.
Wel bekend is echter, dat de Duitsers
kort vóór hun nederlaag geloofden er
één te hebben, die, in Frankrijk gelan
ceerd, de Verenigde Staten zou kunnen
bereiken.
Ten slotte geven wij nog een citaat
uit „Arctic Diplomacy" een uitgave van
de bekende Foreign Policy Association
„Indien onze militairen wat al te veel
gehamerd hebben op het belang van
het Noordpoolgebied voor de verdedi
ging van ons continent, moet dit be
kend worden gemaakt, opdat het land
zijn volle aandacht kan besteden aan
gebieden van groter importantie in
strategisch opzicht. Wanneer echter de
militaire theorieën omtrent de Noord
pool juist zijn, „moeten de Verenigde
Staten onmiddellijk stappen nemen om
hun in dit gebied nog zwakke positie
met grote snelheid te versterken.
De Minister van Luchtvaart in
Amerika, W. Stuart Symington
en de chef van het Amerikaanse
luchtwapen in Europa, comman
der John K. Cannon, hebben een
bezoek aan Duitsland gebracht om
de luchtbrug in ogenschouw te
nemen. Later zijn deze autoriteiten
in Engeland geweest om de Ame
rikaanse bases te bezichtigen. Op
de foto van links naar rechts:
Minister Symington, Lord Tedder,
maarschalk van de R.A.F. en Com
mander Cannon.
Het ensemble Wi-Jo els Volendammers.
Het zal een zestien, zeventien jaar geleden zijn, dat in Schoorl twee jonge
mannen elkaar ontmoetten, twee mensen met artistenbloed in de aderen>
die voorbestemd waren om later een duo te vormen, dat bekendheid kreeg:
in de gehele provincie en ver daarbuiten. Jo de Leeuw, schilder van pro
fessie had zijn bedrijf in het dorp yn Wim Lakeman. die schaar, tondeuse en
kam hanteerde, was daar ook werkzaam, om de Schoorlenaren de haren te
fatsoeneren cn de kin glad te houden. Maar behalve hun werk, hadden zij
nog meer onderhanden. Zij gaven veel van hun vrije tijd aan verenigings-
avonden en brachten daar voordrachten, liedjes en andere ontspanning. En
zo geviel het, dat zij op zekere avond gezamenlijk optraden in een voor
dracht op een feest van de plaatselijke voetbalvereniging. Dat optreden werd
een groot succes en mede op aandrang van anderen is toen het idee geboren,
voortaan de roem op de planken gezamenlijk te oogsten en by elkaar te
blijven. Het duo Wi-Jo was geboren, het duo, dat nu, in 1949 zijn vjjftien-
z z
doken Wim en Jo onder, om na de
bevrijding weer te voorschijn te ko
men. Hun eerste avond na de bevrijd
ding was in Haarlem in het concert
huis voor de B.S. Enkele maanden
lang werkten zij toen weer met z'n
tweeën, tot Peter Presti, de gooche
laar, Riet Stam, accordeon en Jan de
Wit, piano hun duo weer op peil
brachten. Later kwamen er nogmaals
mutaties. Professor Remidol verving1
Presti, Liesje Morsch wijdde haar
krachten aan de ploeg', Annie Hof
kwam aan de piano. En ten slotte ver
ving Ria Brinkman Liesje Morsch. In
deze combinatie trekt het gezelschap
nu door het land met de jubileum
tournee, die Zaterdag 15 Januari be
gint.
Radio-ar tasten.
Veel kunnen de kleinkunst-artisten
nog vertellen van hun belevenissen in
die afgelopen vijftien jaar. Van lo
geerpartijen in de deftigste slaap
kamers en in hooibergen, van de keer,
toen zij op Schiermonnikoog drie da
gen insneeuwden, van razzia's in volle
zalen in Noord-Brabant tijdens de be
zettingsjaren en nog tal van herinne
ringen meer. Met trots halen zij bij
voorbeeld op hoe minister In 't Veld,
destijds burgemeester van Zaandam,
meerdere malen van zijn enthousiasme
blijk gaven. Maar zij zijn het er over
eens, dat de factor, die een groot deel
bijdroeg tot hun populariteit de radio
was. Reeds in 1935 kwamen zij voor
de microfoon in een streekuitzending
van de V.A.R.A. en sindsdien traden
zij reeds 34 maal voor de radio op.
Binnenkort, op 13 Januari kan men
hen weer beluisteren.
Dat is dan de levensloop van het
duo Wi-Jo, dat reeds zovelen een aan
gename avond heeft bezorgd, niet al
leen in Noord-Holland, maar door het
gehele land, tot in de verste uithoe
ken toe. En hoewel het brengen van
steeds wat n: i het voldoen aar.
de vraag van het publiek altijd weer
grotere moeilijkheden meebrengen,
twijfelen zij er niet aan, of zij zullen
ook in de toekomst er in slagen, hun
reputatie hoog te houden. Zij gaan
dan ook het zestiende jaar van hun
bestaan met vertrouwen in, gesterkt
door de mening, die het publiek, dat
grote onberekenbare publiek, over hen
heeft.
jarig jubileum viert.
Levensloop met stijgend succes
Op 20 Januari 1934 traden Wim en
Jo tezamen voor het voetlicht, voor
het eerst in hun nieuwe combinatie,
met een eigen programma. Hoe raar
een stuivertje kan rollen blijkt wel uit
het feit, dat degeen, die in die lang
vervlogen jaren hun eerste teksten
schreef (op zijn ziekbed en louter uit
liefhebberij) thans adjunct-directeur
van de Alkmaarse distributiedienst is,
de heer N. Splinter. De man, die toen
de muziek maakte was Jan v. d. Brink
en wat meer zegt, hij doet het nu, bij
het derde lustrum nog.
Daar stonden ze dan samen, nu eens
in een dorp, dan weer in een stad en
ze brachten een liedje, een praatje,
een voordracht, een schets. Het kwam
voor, dat ze tezamen 22 nummers iri
een programma brachten. De hele
avond moest immers gevuld worden?
En dan droegen ze vaak drie costuuma
over elkaar, om hun programma non
stop te kunnen houden. Dat dit dus in
het begin zwaar werken betekende,
spreekt wel vanzelf. Daar kwam nog
6ij, dat het duo Wi-Jo niet over een
vaste pianist beschikte, zodat steeds
vooraf repeteren noodzakelijk was.
Zo werkten ze twee, drie, vier, vijf
jaar met steeds stijgend succes. Vanaf
het begin al brachten zij hun num
mers in eigen décor en zorgden ook
voor een eigen verlichting, zodat ze
van niemand afhankelijk waren. Hol
landse voordrachten, schetsen in West
fries dialect, vooral Jo de Leeuw is
daarin specialist, wisselden elkaar af
in bonte rij.
Nieuwe bezettingen.
Toen kwam er een verandering in
het programma. Op 23 Juli 1939 trad
de eerste vaste medewerkster bij het
duo op, Loekie Tap, het Alkmaarse
meisje, dat met haar dansen bijdroeg
tot het succes van de opvoeringen. Een
jaar later heeft het -meisje het duo
weer verlaten en toen brak een moei
lijke tijd aan. De oorlog belette de eer
ste maanden het opfreden, maar later
is men toch weer begonnen. In 1942
breidde het ploegje zich uit tot 6 per
sonen.De Kamiki-Hawaiïans (drie
meisjes en een gitaar) en de vaste pia
nist Wim Lenselink, allen uit Haar
lem, kwamen het gezelschap verster
ken. Deze combinatie heeft ook een
jaar stand gehouden, tot de Rico's
(twee meisjes en een gitaar) hun in
trede deden tezamen met Oebe Boots-
ma, de pianist uit Schoorl.
Het optreden werd steeds moeilijker.
De bezetters, in combinatie met hun
vriendelijke vrienden van de land
wacht grepen iedereen, op wie zij de
hand konden leggen. Lang hebben de
artisten van de groep Wi-Jo het kun
nen uitzingen, maar toen zij verschil
lende malen door het oog van de naald
gingen, toen zij de grijpende handen
van de landwacht aan den lijve voel
den, was de maat vol. In Juni 1944
Dezer dagen liet de Haagse politie
een vrachtauto stoppen, omdat de ver
lichting niet in orde was. De chauf
feur bleek onder Üe invloed van alco
hol te verkeren en was niet in het be
zit van de vereiste papieren. Een
tweede inzittende werd weggezonden
om een man te halen, die wel in het
bezit van de papieren zou zijn. Na
enige ogenblikken verscheen deze ter
plaatse, doch bleek ook onder drank
invloed te kerkeren en van het tonen
van de papieren kwam niets. Wel
maakte de tweede inzittende vafl de
auto het de politie zo lastig, dat hij
met gebruikmaking van de gummistok
werd verwijderd. Van deze gelegen
heid maakte le laatstaangekomene ge
bruik om in de auto te springen en
weg te rijden. Een der aanwezige
agenten van politie sprong op de tree
plank, doch moest daarvan weer af
springen, omdat hij anders bekneld
geraakt zou zijn tussen de vrachtauto
en een geparkeerde taxi. waarmede
de vrachtauto in botsing kwam. Enige
schoten werden gelost, doch de be
stuurder reed door. Een achtervolging
werd ingesteld en even later werd
dc vrachtauto onbeheerd gevonden op
het trottoir in de Riemerstraat. In de
cabine van de auto en in de voorruit
waren kogelgaten. Van verwondingen
is niets gebleken. Het onderzoek wordt
voortgezet.
BEZETTINGSSTATUUT OP
17 JANUARI ONDER DE LOUPE.
Groot-Brittannië, Frankrijk en ook
de Verenigde Staten hebben 17 Januari
aangenomen als datum voor de heri.
vatting te Londen van de onderhand®
lingen inzake het bezettingsstatuut vatj
Duitsland, waarover te Frankfort be*
sprekingen waren gevoerd door
litaire gouverneurs, de generaais Cïap,
