Wereldomroep kweekt goodwill Radio Holland legi hechte aetherband HET NIEUWE BOEK „Mijnheer de Voorzitter..."; een functie die dr. L. G. Kortenhorst met tact vervult De sigaret en een geheimzinnig zakje Het Radioprogramma DANDRRnAr, 3 FPIRRTTART 1<M9 IEDERE DAG KLINKT IN DE AETHER de stem van de omroeper, „Hier Radio Nederland, Wereldomroep, via de korte golfzender PCJ, in Hilver sum" terwijl op de achtergrond het bekende „In naam van Oranje doet open de no'ort" als openingsmelodie klinkt. Hiermee begint dagelijks het algemeen programma van het^ge kortegoUstation in Nederland de Wereldomroep, dat onder de luisteraars beter bekend is als alleen P.C.J. Onder de luiste raars verstaat men de Nederlanders buiten onze grenzen, in het bijzonder vooral hen die in Indonesië of in de West verblijven. Vooral nu het zo belang- rtrk te geworden om met de Nederlandse militairen vanaf het moederland in direct contact te komen, is het bezit van een eigen kortegolfstation onmis baar. gen gebruikt maakt van de Indonesi sche taal. Binnenkort wordt aan deze afdeling nog een Arabische sectie toegevoegd. Het nieuws van eigen bodem en van de Overzeese Gebiedsdelen, vormt, afgewisseld door perscommentaren, reportages en muziek, de hoofdscho tel van dit, voor het buitenland be stemde programma. Geheel onafhankelijk hiervan staat het zogenaamde algemeen Nederland se programma van de Wereldomroep, dat speciaal bestemd is voor Neder landers in het buitenland, in Indone sië, in de West, of op zee. Er wordt drie maal per dag uit gezonden en wel 's middags voor In- „The happy Station" dagelijks in de lucht de JONGENS IN INDONESIË zjjn door de situatie, die is ontstaan door de zuiveringsactie op Java en Sumatra, verstollen van «en regelma tige ontvangst van brieven van hun verwanten en familie. Het is lijk, dat zjj contact willen hebben met Nederland en zij zelfs alles tot finesses willen weten. Hiervoor wwg den vroeger voor een deel do grieve van thuis en voor het andere deel zorgde dan de Wereldomroep. Dat is thans jammer genoeg ^ers gewor den want P.C.J. heeft nu de taak, om de jongens in Indonesië geheel tevre den te Stellen. Het is een moeiljjke, maar niettemin prettige taak en kort celeden is het belang van de Wereld omroep nog eens duideUjk naar voren eebracht door de minister van Onder lijs Kunsten en Wetenschappen. Hp zei toen in de Tweede Kamer, dat de Wereldomroep niet alleen een staats belang was, maar ook in het belang van de samenleving is. Waarom een Wereldomroep? tiet VORIGE JAAR vierde de We- reldomroep zijn driejarig bestaan. In October 1945 werd besloten dit be drijf in het leven te roepen, als een soort voortzetting van de voor-oorlog- se Phohi, zij het dan in meer uitge breider zin. De Tweede Wereldoorlog had ons land de ervaring rijker doen worden, dat wij thans niet meer als vroeger neutraal konden blijven. Nederland had zijn steentje in de ge allieerde oorlogvoering bijgedragen, wat behalve de nodige rechten van zelfsprekend ook de nodige plichten met zich meebrengt. Wij waren één van de Verenigde Naties geworden en hadden er dientengevolge naar te han delen. Bovendien eiste de economische verwoesting in Europa na de oorlog een nauwer samengaan tussen de Europese landen. Zo onafhankelijk als ons land vóór de oorlog was, zo af hankelijk van het buitenland bleek het na de Duitse capitulatie in 1945 te zijn. Dit was geen schande, omdat de meeste geallieerde landen en In het bijzonder zij, die te lijden hadden ge had van de Duitse bezetting, er op economisch gebied even slecht voor stonden. De buitenwereld wist hoe Ne derland er aan toe was. Zij wist ook en daar hadden tijdens de oorlog de verschillende informatiebureaux in de geallieerde landen wel voor gezorgd dat Nederland zich hevig had verzet tegen de Duitse bezetter. Misschien herinnerde men zich nog, dat ons Jand bekend stond om zrjn waterbouw kundigen en om zijn K.L.M. Zoiets is natuurlijk prachtig, maar wanneer men niet verloren wil gaan in de grote massa, dan is het zaak, dat men van zich laat horen. En zo deed zich na de oorlog steeds meer de behoefte ge voelen, om naar buiten uit meer be kendheid te geven aan wat er in ons land leefde, op politiek, cultureel en sociaal terrein. Nederland moest zijn stem in de wereld laten klinken en hoe kon dat beter, dan via de radio? Het schiep bovendien de mogelijkheid om in navolging van de uitzendingen tijdens de oorlog uit Londen, het con tact te bewaren met de Nederlanders in het buitenland en met de zeeva renden. Talen zonder tal. 20 KWAM MEN DAN TOT de op richting van de Wereldomroep, waarvan de opzet in het eerste begin maar een zeer beperkte omvang had. Er was maar een klein aantal vaste medewerkers. Allengs echter groeide het bedrijf, dat thans, na drie jaar, een staf van personeel heeft, van meer dan 100 man. Speciaal voor het bui tenland is een dienst in het leven ge roepen, die de uitzendingen verzorgt in de Engelse en de Spaanse taal. Voor Indonesië is eveneens een spe ciale afdeling, die bij haar uitzendin- De zending bevordert de landbouw Om de bevolking van Zuid-Oost- Celebes te leren sawahs aan te leggen en te bebouwen, heeft de Zending bij Iamboeia een model-kampong inge richt, waar dertig gezinnen uit tien verschillende dorpen drie jaar lang onder toezicht zullen werken. Na drie jaar zullen dan weer andere gezinnen komen. Het is de bedoeling, dat de landbouwers bij terugkeer in hun eigen kampong het geleerde in toe passing brengen en anderen tot na volging bewegen. Het project, dat vóór de oorlog door de Zendings-pre- dikant ds. Schuurmans werd ontwor pen, staat onder leiding van ds. Molle- ma. In Deventer is een landbouwkun dige in opleiding, die, zodra hij is af gestudeerd het landbouwkundige deel van de opleiding op zich zal nemen. De belangstelling van de zijde der be volking is groot. Daarvan waren vierhonderd veertien nieuwe besmette boerderijen. Dit is Edward Startz, de altijd goedgeluimde P.C.J.-reddcteur, die bekendheid geniet over de gehele wereld, dank zij Hilversum. donesie, het Midden- en het Verre Oosten, 's avonds voor Europa en Afrika en 's nachts voor het Weste lijk halfrond. Ook in het algemeen Nederlands programma neemt het nieuws de belangrijkste plaats in, hoe wel dit programma verder alle pun ten bevat, die men van een normale binnenlandse radio-omroep kan ver wachten. Het heeft echter dit grote Er is de laatste tijd, o.m. in de Kamer nogal wat te doen geweest 0ver het al of niet voortbestaan van P.C.J., de Wereldomroep te Hilversum, die viade kortegolf- zender een band legt tussen Ne derlanders en vrienden van Ne derland waar ook ter wereld. Uit de Kamerdebatten is geble-- ken, hoe weinig er nog afweten van het werk en het belang van de P.C.J. Hierover vertellen wij in nevenstaande reportage. het moederland kunnen horen. Het programma' van de Wereldomroep is dus meestal een weerspiegeling van hetgeen er in Nederland leeft en werkt. Startz'. „Happy Station". WAT DE TAAK VAN HET Neder landse kortegolfstation betreft, deze is een dienende en, wel in de eer ste plaats, om bij de Nederlanders waar ook ter wereld het besef leven dig te houden, dat zij Nederlanders zijn en blijven en om hun de gebeur tenissen in ons land, hetzij groot, het zij klein, via de microfoon te laten meemaken. De uitzendingen in de vreemde ta len hebben hoofdzakelijk ten doel om meer bekendheid te geven aan Neder land en goodwill te scheppen in het buitenland. Een niet gering aandeel heeft daarin ook een door de Wereld omroep overgenomen onderdeel van de vroegere Phohi-uitzendingen, het internationale „Happy-Station"-pro gramma van Edward Startz. Reeds meer dan 20 jaar verzorgt Startz dit zelf. Hèt is zuiver een amusements programma met een plaatje en een praatje, waarbij Startz zich in ver schillende talen tot de luisteraars richt. Zo tussen neus en lippen vertelt hij enkele aardige nieuwtjes over ons land en zorgt ervoor, dat de buiten landers niet' meer vèrgeten, dat er ergens op de wereld een klein landje aan de zee bestaat, dat werkt om er weer bovenop' te komen. Dit is zo in het kort, hoe de We reldomroep werkt en wat hij zich tot taak heeft gesteld. Het station is niet zo bekend in eigen land, wat heel he- grijpelijk is, wanneer men bedenkt, dat zijn uitzendingen uitsluitend be stemd zijn voor over ónze grenzen. Daar heeft de Wereldomroep in de loop van de afgelopen drie jaar een vertrouwds klank gekregen. En wan neer men hier in Nederland in zijn eigen huis zo 's avonds even zit na te denken en men verplaatst zich in ge dachten naar die Nederlanders in het buitenland, in Indonesië, in de West of op zee, dan kan men zich voor stellen, dat zij dichter bij hun radio gaan zitten, wanneer zij het „In naam 'SWERELDS BEKENDSTE MERK EVEN GOED ALS VROEGER verschil, dat men er een typisch Ne- van Oranjehoren en de omroe- derlands accent in heeft gelegd. Men is n.l. van de veronderstelling uitge gaan, dat Nederlanders in de vreem de met volle teugen willen genieten van alles, wat zij maar van en over per even later zegt: „Hier radio Ne? derland, Wereldomroep, via de korte- golfzender P.C.J., in Hilversum". Het betekent voor hen een paar uurtjes thuis. Ons Schiphol door Leonard de Vries. Een luchtvaartboek yoor jonge men sen, Zo luidt de ondertitel van een lij vig boekwerk, dat van de hand van Leonard de Vries is verschenen bij „De Bezige Bij" te Amsterdam. Een boek, dat de trotse naam draagt: „Ons Schip hol" en waarvoor niemand minder dan Amsterdams'burgemeester, mr. Arn. J. d'Ailly het voorwoord schreef. De jonge mensen, die, dit b-óek behoren te lezen zijn zij, wier leeftijd varieert van acht tot tachtig jaar. De jongeren zullen hun hart ophalen aan 'de levendige, frisse beschrijvingen van alles, wat leeft en werkt op Europa's beste luchthaven, Schiphol, ouderen zullen zich weer op nieuw jong.voelen, als de enthousiaste toon van het boek, de klare taal, de gezéllige stijl ook hen in hun greep hebben. „Ons Schiphol" is een werk, dat inde Nederlandse literatuur over het vliegen 'zijn' weerga nog niet kent en dat ook moeilijk geëvenaard zal kunnen, worden. Zelden kregen wij een boek in handen, dat zoveel op zulk een prettige manier weet te vertellen over een onderwerp waarvan de Nederlan ders (ook' de jongeren) toch feitelijk nog zo weinig weten. Honderdduizen den bezoeken Schiphol en zien daar het drukke gedoe aan vanachter een hek of onder leiding van een gids langs af gebakende paadjes. En hun indruk 's een oppervlakkige. Wie „Ons Schiphol" Het parlement van een andere kant J|ET VOORZITTERSCHAP VAN DE TWEEDE KAMER is een gewichtige functie. Het is ook een moeilijke baan. Daardoor valt het niet mee er de meest geschikte man voor te vinden. Ons parlement mag zich gelukkig prijzen, want zowel in mr. J. R. H. van Schaik, de tegen woordige minister zonder portefeuille, die voordat hij het kabinet-Drees formeerde, de voorzittersstoel be zette, als in dr. L. G. Kortenhorst, zijn opvolger om ons tot de tijd na de oorlog te bepalen bezat en bezit de Tweede Kamer voortreffelijke presiden ten. Mr. Van Schaik was een imposante, voorname rustige figuur, geknipt voor het voorzitterschap; dr. Kortenhorst, die thans de vergaderingen leidt, met wat meer souplesse, wat sprankelender en levendiger ook, zonder niettemin ooit zijn waardigheid te ver liezen, vervult zijn taak al even nauwgezet en be kwaam. Dr. Kortenhorst heeft zich in korte tijd het vertrouwen van de Kamer verworven. CR BESTAAT verschil tussen beiden. Mr. Van Schaik beschikte over een langere ervaring. Hij kende het Regle ment van Orde op zijn duimpje; hij was strikt formeel, geen enkele onregelma tigheid in de gang van zaken ontging hem. Als een minister in het vuur van zijn rede na een interruptie een afge vaardigde rechtstreeks antwoordde met bijvoorbeeld een: „In dat opzicht ver schil ik met u van mening", dan was mr. Van Schaik er als de kippen bij: „Mag ik de aandacht van de heer mi nister er op vestigen, dat het in de Kamer de gewoonte is, dat-de sprekers zich t-ot de voorzitter wenden!" Tussen twee haakjes: u wist toch, dat twee Kamerleden, al zitten zij elkaar nog zo fel in de haren, nooit tot elkaar spreken, maar altijd tot „Mijnheer, de voorzitter"? Dat is een uitstekende ge woonte. Zij voorkomt onderlinge woor denwisselingen en vergemakkelijkt het handhaven van .de orde. Gemoedelijk Dr. Kortenhorst is anders; hij is ge moedelijker. Toen een van de nieuwe ministers, prof. Rutten, de bewindsman van Onderwijs, een kleine wijziging in een door hem verdedigd wetsont werp voorstelde, vroeg de tegenwoor dige president hem: „Wilt u dat even op een papiertje schrijven?" Mr. Van Schaik zou gezegd hebben: „Ik maak de heer minister erop attent, dat voor deze wijziging een schriftelijk stuk vereist is... Dr. Kortenhorst is wat minder door kneed in het Reglement van Orde, maar erg is dat niet. In mr. A. F. Schepel, de griffier, heeft hij een trouwe se condant, die hem zo nodig de weg wijst. Toch glijdt mr. Kortenhorst, zij het vrijwel ongemerkt, een enkele keer nog wel eens uit. Formeel niet juist was het, toen de voorzitter, op een ogenblik, dat het wat druk was in de vergader zaal aan de leden aandacht voor de spreker verzocht. Dat was mr. Terpstra. Dit is ongebruikelijk. Elk lid heeft uiteraard het recht om niet te luisteren. Daarom had hij om meer stilte moeten verzoeken. Neen, erg vinden we dit al lerminst. Integendeel, zouden we bijna zeggen. Want een vertrouwelijke toon br.engt meer menselijkheid in verstarde conventies. Menselijkheid is mr. Kortenhorst al lerminst vreemd. Hij heeft een gezond gevoel voor humor en voldoende leven digheid van geest om daar uitdrukking aan te geven. Zo hadden de communis ten eens drie moties ingediend, waar van van te voren vast stond, dat zij al leen de stemmen van de fractie der CPN zouden verwerven. De voorzitter liet er bij zitten en opstaan over beslis sen. Bij de eerste motie vroeg hij hen, die er vóór waren, op te staan. Als één man verrezen de communisten van hun zetels. De overige Kamerleden bleven zitten. „Verworpen", concludeerde de president. Bij de tweede motie herhaal de zich dit spelletje. Het begon al zo'n beetje op Kamergymnastiek van de CPN te gelijken, toen dr. Kortenhorst bij de derde motie, geheel onverwacht en tot grote vrolijkheid van de Kamer vroeg: „Ik verzoek de leden, die tegen de motie zijn, op te staan". De iyje Kamer kwam overe: communisten. Dr. looft zich graag z< Kamer waardeert Op een nacht om half twee vroeg de minister van Sociale Zaken, mr. A. M. Joekes, of het niet te veel gevergd was, als hij verzocht zijn rede de volgende dag te mogen voortzetten. Het was duidelijk de bedoeling, dat de minister zijn antwoord aan de Kamerleden op door hen over één zijner wetsvoorstel len gemaakte opmerkingen de volgen de dag pas zou geven hij kreeg nog even het woord om te voorkomen, dat zich de andere dag nog meer sprekers aan de rij, die het woord gevoerd had, zouden toevoegen; dat is een oud ge bruik in ons parlement. Schijnbaar on bewogen, maar met een tinteling in zijn 'ogen zei de voorzitter: „Na mijn aanvankelijke aarzeling tehebben overwonnen, kan ik daartegen geen be zwaar maken". Mr. Roosjen en mevrouw Fortanier- De Wit hadden het eens met elkaar aan de stok. Eerstgenoemde vroeg het woord voor een persoonlijk feit. Hij kreeg.anderhalve minuut. Lang ge noeg trouwens, want het incidentje was helemaal niet ernstig. Toen me vrouw Fortanier-De Wit vervolgens ook het woord vroeg voor repliek, ver wachtte ieder, dat zij eveneens ander halve minuut zou krijgen. Maar met een charmant gebaar schonk dr. Kor tenhorst haar onbeperkte spreektijd. Waarvan zij overigens een uiterst sober gebruik maakte. Zo lost de president dreigende moeilijkheden op, genoeglijk geestig ep.met succes. Na het afleggen van de regerings verklaring over Indonesië door de mi nister-president op 20 December klonk er geschreeuw van de publieke tribu ne. orde-verstoorder werd onmid dellijk weggeleid. Na afloop van de vergadering vroeg de parketwacht aan dr. Kortenhorst: „Wat moeten we met de man doen?" Zijn antwoord luidde, naar men ons uit Kamerkringen ver zekerde: „Geef hem een sigaar en stuur hem weg!" Opschieten! De voorzitter houdt van levendige debatten en van opschieten. Hjj Iaat meer interrupties toe er wordt he laas weinig meer geestig en ad rem geïnterrumpeerd in ons parlement en hjj voelt weinig voor het voorlezen van redevoeringen. Dat wordt zeer veelvuldig gedaan. Zeker, er is een oorzaak voor aan te wijzen. De enorme omvang vaij het Kamerwerk maakt Het dikwijls noodzakelijk de spreektijd te beperken. Een afgevaardigde, die bin nen de hem toegemeten tijd het zijne zeggen wil en dan nog nauwkeurig geformuleerd, schrijft daarom zijn be toog op. M^t' het iï| dujtjdUjjk, dat deze gewoonte een dagiH ^gjggp. fa ja de ntalen nd jpok T*jge leest kent onze vlieghaven, kent de vogels, die op het nest in de Haarlem mermeer hun thuis hebben en kan slechts eerbied hebben voor de wer kers, die dit in zo weinige jaren wisten te bereiken. En na lezing zette men dit boek in de kast en gebruike het als na slagwerk. Ook daarvoor is het uitste kend geschikt. De stevige, royaal uitge voerde band garandeert een lang leven. De man die de oorlog mis liep, door Dennis Wheatly. Uitgeverij A. W. Eruna en zoon. .Dennis Wheatly heeft een aantal de tective-romans geschreven, die in 19 talen zijn vertaald en waarvan er enige werden verfilmd. Om zijn vruchtbare geest te bewijzen verraste hij ons met „De man, die de oorlog misliep", een verhaal van een pasafgestudeerde En gelse ingenieur, die in 1939 een vlotten- constructie ontwierp om, in geval van oorlog, het verlies aan scheepslading tot een minimum te reduceren. Zijn plan om beladen vlotten' door middel van stroom en wind van Amerika naar Engeland te laten drijven, legde hij de Britse admiraliteit voor, die het als onuitvoerbaar qualificeerde. Om de deugdelijkheid van zijn uitvinding te bewijzen yertrok Philip Vaudell de ingenieur naar Amerika om de vlotten voor eigen re kening te laten houwen en zich dan hiermede naar Engeland te laten af drijven. Hij gaf aan zijn plannen uit voering en toen begon het grote avon tuur, waarin Philip Vaudell de geal lieerden, buiten hun medeweten, voor de ondergang behoedde. Het gegeven is te gevarieerd om het in een kort bestek volledig te kunnen behandelen. Met de dynami sche wisseling van situaties heeft Wheatly geen moeilijkheden, want nergens groeit de situatie hem boven het hoofd. Knap verwerkt hij het ver loop van de tweede wereldoorlog door zijn verhaal en aangevuld met zijn fantasie wordt het een zij het niet serieus te nemen geheel. Wheatly is een liefhebber van ge compliceerde toestanden, maar hij weet ze meester te blijven, waardoor hij ook dit boek tot de laatste blad zijde leesbaar Houdt. RHENUS PROOUCT keren heeft moeten aanhoren, daarin herhaald worden. De voorzitter houdt meer van het Engelse stelsel, waar in het Lagerhuis niet voorgelezen mag worden. De Ka merleden moeten meer met elkaar de batteren, zei hij eens. Zij doen het ru namelijk bijna uitsluitend met de mi nister. Mr. Kortenhorst heeft een pauze van vijf minuten ingevoerd op de helft van een lange middagvergadering en het eerste, wat hij dan doet is een sigaret opsteken overigens wordt in de Ka mer niet gerpokt. Niets menselijks is hem vreemd. Dat moet mr. Van Schaik toch ook niet geweest zijn. Op de pers tribune hebben wij ons er wel eens over verwonderd, als mr. Van Schaik van 's middags één uur tot zeven uur 's avonds onafgebroken op zijn stoel bleef zitten. Dr. Kortenhorst loopt er in die vijf minuten graag even uit. Wie zou het hem misgunnen? En wie neemt hét hem kwalijk als hij voor de Kamer leden vrijwel ongemerkt uit een zakje in een open lade van zijn bureau stiekum dobbelsteentjes brood zit te eten? Voor ons, parlementaire redac teuren, die van een hoge zitplaats op hem neerkijken, kan hij het niet ver borgen houden en wij hebben er ple zier in. Wij kijken inderdaad op deze voorziget peer, maar allerminst in fi- gui Purmerender marktoverzicht Het aanbod van de runderen blijft de laatste weken om de 300 stuks. Het bezoek was heel goed, al bleek dan ook, 'dat lang niet alle kijkers kopers waren. De handel ging heel stroef, de prijzen blijven vrij vast staan. Hetis dan ook wel begrijpelijk dat naar een tijdkalf nogal vraag blijft, daar hier de prijzen iets lager staan. De gang in de gelde koeien gaat in de vroegte wel aardig. Daar wordt ook extra naar melk uitgezien, opdat ze de onderhoudskosten zelf opbrengen. Anders doen de weiders nog niet veel. Er wordt wel verwacht dat van het voorjaar genoeg vee aan de. markt aangeboden zal worden. Pinken en graskalveren worden heel schaars aangeboden, de vraag schijnt niet groot. Was Zeeland de vorige week begonnen met de fokkalveren, heden morgen was men niet op het appèl. De vervoerkosten schijnen te hoog voor het kleine aantal dat aangeboden wordt. Wat er was bracht aardige prij zen op. Op de wolveemarkt wordt het van week tot week stiller. Weinig aan bod, de vraag is tegenwoordig ook heel klein, hoewel de prijzen geen flinke inzinking te zien geven. Op de biggenmarkt was het in de vroegte een vrij willige gang. De prijzen waren wel vast, wat later wel iets stroever. Met de bokken en geiten was het evenals met de paarden weer heel stug. Op de pluimveemarkt was het ook stil. De aanvoer was heel klein en de vraag werd er niet beter op. Aangevoerd werden: 327 runderen w.o. 40 vette koeien, 2 stieren, 4 pin ken, 267 nuchtere kalveren, 15 scha pen, 12 vette varkens voor de levering, '79 melk- en kalfkoeien van f 525— f 900. handel kalm; 178 gelde koeien 3S0590, goed; 18 pinken 290350, ma tig: 6 stieren 500590, matig; 107 schapen en lammeren 5895 en 4654, kalm; 58 bokken en geiten 2080, stug; 449 biggen 40—72.50, goed; 61 paarden 275580, stug; 12 nuchtere kalveren (fokkers) 4080, kalm. 2700 Oude kippen en hanen, rode en witte van f 2.75—f 3, per kg; 1700 jon ge hanen 2.502.60 per kg; 200 jonge hennen 4.50—7.50 per stuk; 200 eenden 23.50 per stuk; 200 konijnen 110 per stuk; 20 ganzen 10—14 per stuk. 1 stapel kaas.. Edammer, wegende 325 kg, prijs f 73.50. Slordigheid kost jaarlijks millioenen (Van onze Haagse redactecr) Een van de moeilijkste vraagstukken bij de kunstmestvoorziening in deze tijd is de verpakking. De prijs van een zak van 100 l:g is thans f 1.63. Vóór de oorlog was deze prijs onge veer een kwartje. De ervaring leert, dat ongeveer 50 pet van de zakken be- srbadigd van de boeren terugkomt, 10 pot zó ernstig, dat ze volkomen on bruikbaar zijn. De zakken worden ge woon met een mes opengesneden. Ze kunnen dan nbg hersteld worden, maar zijn toch veel minder waard. Vele boeren laten de zakken wekenlang in de open lucht liggen, blootgesteld aan weer en wind. Het gevolg is, dat de zakken wegrotten en onbruikbaar zijn. Deze slordigheid en onachtzaamheid van .de boeren kost per jaar 2 tot 3 millioen gulden. Aehf nieuwe straalvlieg tuigen gearriveerd Er zijn acht nieuwe Gloster „Me teor" IV straalvliegtuigen afgeleverd aan de jachtvliegschool der Nederland se Luchtstrijdkrachten, meldt „The Times". De toestellen werden gevlo gen door zes Nederlandse piloten en de Engelsen Rodney Dryland en J. M. Coaksey, beiden test-piloot bij de ..Gloster Aircraft Company", De jachtvliegtuigen vlogen recht streeks van het test-vliegveld der fa briek naar het vliegveld Twenthe. De acht nu in ons land gearriveerde machines van dit type zijn de eerste acht van een order van vier en twin- tig- VOOR HEDENAVOND HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Leger des Heils-kwartier 6,15 Land- en tuin bouw 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Nederlandse organisten 7,30 „De ex-illegaliteit In het SWG" 7,35 Het ac tueel geluid 7,45 De Regerings-Voor- liehtingsdienst antwoordt 8,05 Program ma-proloog 8,15 Jubeldam bereidt zich voor op zomergasten —9,30 Familie-com petitie 10,00 Gramofoonplaten 10,05 „De vaart der Volken" 10,25 Liederen 10,45 Avondoverdenking 11,15 Swee- linck-kwartet 11,40 Slot-accoord HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Sport- praatje 6,30 The Romancers 7,00 „Met de eendracht op avontuur" 7,lo Avro's avondschool 7,45 Gramofoonplaten 8.05 In het Radio-Zoeklicht 8,15 Radio Philharmonisch-orkest 8,35 Vertellingen in woord en muziek 9,15 „De sterkste liefde, hoorspel 10,30 Melodieën van Percy Grainger 10,45 Dr J van der Grient 11,15 Gramofoonplaten VOOR VRIJDAG HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7 8 en 11 uur 8,15 Pluk de dag 12,33 Promenade-orkest 3,00 Kris kras door de opera 6,00 Metropole orkest 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Voor de jeugd 7,30 „De drie lan den" 7,45 Guus Jansen en het Cinema orgel 8,05 De gewone man 8,12 Amu- sements-orkest 8,40 „Uit de schatkamer van het oude testament" 9,30 André Gertler viool 10,40 Actualiteiten 10,50 Avondgebed 11,15 Gramofoonplaten HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 6 eri 11 uur VARA: 8,18 Opera-programma 11,25 Jan Vogel en zijn orkest AVRO: 1,20 Melodie en rhythme VARA: 5,00 Johan Jong, orgel 6,15 De Vara feliciteert 6,45 Silvestri- kwartet 7,00 Denk om de bocht 7,15 E L Vermeer spreekt VPRO: 7,30 „Ne derland en zijn gewesten" 7,50 Tien voor acht 8,05 Muziek 8,30 Dr N Beets 8,55 Zo juist verschenen VARA: 9,00 Men vraagt.... en wij draaien 9,30 „Het mysterie van de Prinsengracht", hoorspel 10,00 Buitenlands weekoverzicht 10,15 Swing and sweet VPRO: 10,40 „Vandaag" 10,45 Avondwijding VA RA: 11,15 Mevr A C Ploeg—Ploeg spreekt 11,30 Symphonisch concert

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 5