Residentie Kravchenko gaat zijn proces winnen VERMICELLI-SOEP De kleine boeren afhankelijk van de grote exportslachterijen Rauter beroept zich op de rechten de van mens Nieuw protest van Paus Pius XII Hef Ware betekenis: onthullingen over Rusland Boerenleenbanken avontuur Kwekers van de l.t b. kiezen nieuw bestuur Geheim Consistorie in Vaticaanstad 7QA^Pmko &i6^V0O*28ce^ En nog 12 andere MAGGI8 SOEPEN; opme>r*eüjk goed! nieuwe boek (Van onze correspondent te Parijs). UET WEEKBLAD „LES LETTRES FRANCAISES" heeft z(jn hoogste troeven al uitgespeeld en daarmede is er tekening gekomen in de vinnige strjjd. welke thans ln het te kleine zaaltje van het Palais de Justice wordt gestreden. Romanof en de eerste echtgenote van Kravchenko waren de beste kaarten van het Kremlin, doch als we hun feitelijke verklaringen en ook die van de andere getuigen uit Moskou objectief ontleden, wordt het zelfs voor de niet-jurist duidelijk, dat tenzij er nog sensationele wendin gen komen de aangeklaagde party straks veroordeeld zal worden. Ook de Franse communistische pers begint dit te begrijpen en „L'Humanité" draalt al een weinig by en beweerde dezer dagen, dat Kravchenko wellicht toch zelf zijn boek had geschreven, doch dat een Amerikaan er een super visie op had gehouden en er wyzigingen in had aangebracht. \^AT DE PERSOON van de schrij ver betreft, dekken de verklarin gen elkaar niet. Terwijl Kravchenko's getuigen, waaronder professor La- gowski, beweren, dat Kravchenko niet zo'n doorgewinterde boef is, inder daad directeur van een staalfabriek was en voldoende ontwikkeling en in telligentie heeft om zelf een derge lijk boek te kunnen schrijven, verkla ren de uit Moskou komende getuigen zoveel lelijks van Kravchenko, dat het nu en dan zelfs de president mr. Durkheim te bar werd. Hoewel men in Parijs gewend is aan schan dalen en schandaaltjes en drie kwart van het krantenlezend publiek smult van indiscrete intimiteiten, maken toch zelfs op de doorsnee Fransman de „onthullingen" van Kravchenko's eer ste vrouw een uiterst onaangename indruk, waardoor haar woorden wer ken als een boemerang. Zij schaamde zich zelfs niet bedgeheimen te „open baren" en vunzigheden te debiteren, die ontegenzeggelijk aan de grove kant waren. Overigens wordt de hele séance ge kenschetst door veel rumoer, pathos, laster en indiscretie, die volkomen naast de zaak staan. Een Nederland se president zou de zitting vaker on derbroken hebben en zou dagwerk hebben gehad de getuigen te verzoe ken zich tot de feiten te bepalen. In dien men objectief tegen de hele ver toning aan durft kijken, moet men toegeven, dat het proces onsmakelijk wordt. Het voortdurende geschreeuw der advocaten, tolken, getuigen, zaal wachters en partijen is weinig verhef fend. Toen Kravchenko zijn eerste pers conferentie in Parijs gaf, maakte hij op de meeste journalisten geen pret tige indruk. Zijn uiterlijk heeft hij te gen. Ook was er iets in zijn gebaren, zijn pathos, zijn houding en zijn hele persoonlijkheid, dat eerder afstootte dan aantrok. En daarin is intussen weinig verandering gekomen. Zijn op treden tegen de advocaten en getui gen der tegenpartij is vaak uitgespro ken hatelijk en prikkelt zeer. Men moet dan ook enig begrip hebben voor de angstpsychose waarin hij ge ruime tijd heeft geleefd (en nog leeft), zijn Slavisch pathos en de vieze verdachtmakingen, welke men hem hier in Parijs naar zijn hoofd slin gert, om zijn houding te kunnen ac cepteren. In het monsterproces heeft zijn partij de sympathie van het grote publiek. Hetgeen niet wil zeggen, dat Kravchenko zelf een sympathieke per soonlijkheid is. £)E BETEKENIS van het proces ligt echter niet in de persoon van de schrijver, nog minder in de banalitei ten, die men hier zo gaarne oprakelt. Evenmin in de einduitspraak. De wa re betekenis van de ontmoeting tus sen Oost en West ligt in de verkla ringen der displaced persons, Krav chenko's getuigen, die de wereld thans al duidelijk hebben gemaakt, dat niet alleen Kravchenko's boek op waarheid berust en dat de vele kran tenverhalen over het leven in Moskou niet overdreven zijn, doch zelfs, dat de werkelijkheid nog vreselijker is. „Vrijwilligers voor de vrijheid" noemt Kravchenko zijn getuigen enin derdaadals ge de onopgesmukte taal van Oudalow, Sylenski, Lagowski en Paschetsnik beluistert, bent ge be reid hen als vrijwilligers voor de vrij heid te accepteren. Goede woningbouwcijfers In de maand December van het vo rig jaar kwamen, volgens de voorlo pige cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek, 6557 woningen ge reed. Daarvan in de provincie Noord- Holland (exclusief Amsterdam) 805 (Nov. 293). In 1948 zijn in totaal 36.269 woningen voltooid. Het aantal in 1948 voltooide woningen ligt hoger dan dat van de jaren 1936 (30.285), 1937 (29.119), ter wijl het maar weinig beneden dat van de jaren 1938 (38.375) en 1939 (36.830) blijft. „Dagelijks als ik naar de stad ging, zag ik langs de weg lijken liggen van doodgehongerde mensen, waaronder vele boeren. Een arts toonde me een jonge vrouw met zwaar hongeroedeem. Daags tevoren had zij haar baby ge dood en zich zelf met het vlees van het dode kind gevoed, teneinde haar eigen leven te redden," zo schrijft „Krav" in zijn boek. „Zeker," verklaarde professor La gowski, „deze passage is niet in het minst overdreven. Iedere Rus heeft doodgehongerde mensen langs de we gen zien liggen en deze vrouw, die haar eigen kind opat, is niet de enige, die in radeloze vertwijfeling tot een dergelijke daad is gekomen." te Ierland in het Atlantisch Pact? Volgens betrouwbare bronnen Dublin heeft Qe regering van Ierland plannen besproken als basis voor een Ierse eenheid, zo nodig met Ameri kaanse garanties. Minister-president John Costello zou beieid zijn zich bij het Atlantisch Ver drag aan të sluiten, mits hij een parle ment van geheel Ierland zou vertegen woordigen. In de regering van Eire zijn thans alle partijen vertegenwoor digd en is men algemeen tegen verde ling. POST VOOR TROEPENSCHEPEN De opvarenden van het s.s. „Water man", dat binnenkort met troepen naar Indonesië vertrekt, kunnen in Port Said post ontvangen, mits deze niet later dan 17 Februari ter post bezorgd wordt. Zij nemen credieten op voor varkensteelt Een taak voor de Voor talrijke kleine boeren dreigt op het ogenblik het gevaar afhankelijk te worden van de grote exportslachte rijen op een overeenkomstige wijze zij het in niet zo strenge vorm als tal van caféhouders met handen en voeten aan de brouwerijen gebonden zyn. Nu de mogelijkheden weer gro ter worden om op het gemengde be drijf op de zandgronden meer varkens te houden, zijn de desbetreffende boe ren er op uit hun varkensstapel te vergroten om op deze wijze hun inko men te verhogen. De grote moeilijk heid voor hen is echter, dat er zeer veel geld nodig is om met het mesten van een aantal varkens te beginnen. Dit geld nu kunnen deze boeren in vele gevallen niet reserveren uit hun normale inkomen. Het is geen geheim dat vooral voor deze categorie het geld weer schaars is en dat voor ve len de hoge prijzen van de biggen en de betrekkelijk hoge prijzen van het voer het mesten van een behoorlijk aantal varkens moeilijk maken. De uitbreiding van het aantal var kens is ook een belang voor de grote exportslachterijen. Deze streven er naar hun omzet zoveel mogelijk te verhogen. Dat is volkomen begrijpe lijk; het is hun goed recht en niemand zal hun dat willen betwisten. Om de ze verhoging van de omzet te berei ken zijn de particuliere fabrieken be reid de boeren tegemoet te komen en hun op verschillende wijzen te hel pen. De meest voorkomende vorm van hulp is, dat deze grote fabrieken de boeren credieten geven voor het aan kopen van de biggen en van het voer. Ook gebeurt het, dat de fabriek de biggen en 't voer koopt, dit alles ter be schikking stelt van de boer, die het varken moet mesten en daarvoor dan een bepaald bedrag uitgekeerd krijgt, ofwel recht heeft op een deel van de winst, die op het varken wordt ge maakt. In enkele streken van ons land komt deze vorm het meeste voor. De boerenorganisaties zijn echter van oordeel, dat elke financiële bin ding van de varkensmesters aan de particuliere fabrieken principieel on aanvaardbaar is en uiteindelijk voor de boeren funest zal zijn. Indien de particuliere slachterijen credieten verschaffen aan de boeren, geschiedt de definitieve afrekening meestal door het uitkeren van een be paald gedeelte van de winst aan de boer. In de practijk is evenwel geble ken, dat dit aandeel veelal gering is, in ieder geval geringer dan' de winst, die de boer zou kunnen maken, indien hij geen crediet bij deze fabriek zou hebben opgenomen. Als argument voor het uitkeren van dit geringe gedeelte van de winst wordt genoemd het ri sico, dat de fabriek loopt. In werke- 27 IN DE DOOR TJEERD ADEM A „Ik geloof, dat het verstandig is als ik u niet helemaal in bankpapier be taal", zei hij. „U moet er rekening mee houden, dat u beroofd kunt wor den en dan zou u alles kwijt zijn. Wat denkt u er van als ik u vijfduizend gulden in bankpapier geef en u verder een boekje met reeds door mij ge tekende cheques achterlaat. Ik heb op een bank vijf-en-veertig duizend gul den gestort, die u op deze cheques kunt innen, zodra u geld nodig mocht hebben. Gaat u daarmede, accoord?" „Uitstekend, meneer", antwoordde Steensma, „regelt u een en ander maar, zoals u dat wenselijk voorkomt". „Er zijn nog enkele dingen te bespre ken", zei de heer Van Waardenburg, „en wij kunnen dat het beste nu doen, want ik geloof niet, dat een gelegenheid «Is deze zich binnen afzienbare tijd weer zal voordoen. Zoals ik u reeds zeide, ben ik van plan morgenochtend vroeg te verdwij nen. Ik zal het ontbijt op mijn kamer laten brengen en hoop vertrokken te zijn, terwijl het nog te duister is om mij goed te kunnen onderscheiden". .Blijft u de naam van de handels reiziger Smit dragen?" informeerde Steensma. „Waarschijnlijk niet", antwoordde de heer Van Waardenburg. „Ik moet er op rekenen, dat deze te veel de aandacht trekt als men binnenkort onverhoopt onze verwisseling zou bespeuren en met deze logeerpartij in verbinding zcu brengen. In dat geval moet het spoor van de handelsreiziger Smit zo mogelijk doodlopen". „En wat is precies mijn taak?" infor meerde Steensma belangstellend. „Uw taak", zei de heer Van Waar denburg glimlachend, „is binnen een half uur in dit bed te stappen en te trachten nog een paar uurtjes te sla pen. Als U wakker wordt draagt u mijn naam en moet mijn rol spelen. lijkheid komt het er echter op neer, dat het risico geheel voor rekening komt van de boer, die het contract heeft afgesloten. Ernstiger wordt de zaak, indien de slachterij de big en het voer koopt en dan het varken door de boer laat mes ten. In dit geval komt om zo te zeg gen de boer in loondienst van de fa briek. Van zijn zelstandigheid blijft dan vrijwel niets meer over. Alleen., het risico blijft in de meeste gevallen voor rekening van de boer. Ook verschillende coöperatieve ex portslachterijen zijn noodgedwongen overgegaan tot het verlenen van cre dieten op dezelfde wijze als de parti culiere bedrijven. De organisaties menen, dat een an dere wijze voor het verlenen van be- drijfscredieten gevonden moet wor den, waarbij de boer zijn vrijheid en zelfstandigheid kan behouden. Hier ligt een taak voor de boerenleenban ken. In het Zuiden van het land heb-' ben de boerenleenbanken deze taak reeds op zich genomen. Getracht zal worden, dat ook in de andere delen van Nederland dit systeem van ver schaffing van bedrijfscredieten zal worden toegepast. Gistermiddag kwam te Haarlem de vak groep kwekers van de LTB in algemene vergadering bijeen In zijn openingswoord zeide de vóorzit- ter, de heer J Elders, uit Bovenkarspel, o a ,,Deze vergadering heeft ten doel een geheel nieuw vakgroepsbesuur te verkie zen in verband met de reorganisatie van de sectie bloembollen en de sectie bloe misterij" Het uitvoerige jaarverslag werd uitge bracht door de algemeen-secretaris mr G J Vermeulen Hierin werd de nadruk ge legd op de noodzaak tot reorganisatie van de vakgroep en de ontevredenheid in de brllenstreek ten opzichte van de LTB, die beide oorzaak zijn geworden voor de verkiezing van een geheel nieuw bestuur De toestand in de bloemisterij werd verre van rooskleurig genoemd Dit hoofdzakelijk door de overheidsmaatregel (vergroting van het teeltrecht), door de ver minderde koopkracht en door het ontbre ken van voldoende exportmogelijkheden, omdat men in het buitenland thans liever onafgewerkte producten ontvangt zoals bloembollen, boomkwekerijproducten, niet- bloeiende kasplanten en dergelijke In eerste stemmirïg werden met volstrekte meerderheid tot bestuursleden van de vakgroep sectie bloembollen gekozen de Jieren J Elders uit Bovenkarspel, Van Koo- men uit Wervershoof, G Timmer uitBree- zand Ant J van der Meer uit Noordwijk en P Oosterveer uit Lisse Bij enkele candidaatstelling werden ge kozen tot bestuursleden van de vakgroep sectie bloemisterij de heren Th G Hel sloot uit Aalsmeer, A M Verdel uit Roe- lofarendsveen, P G Damen uit Honselers- dijk, G H Slootjes uit Boskoop en C J G Suykerbuijk uit Den Haag Tot leden van het hoofdbestuur van de LTB werden aangewezen de heren Th G Helsloot uit Aalsmeer en G H Slootjes uit Boskoop Tot voorzitter van de vakgroep kwekers werd met grote meerderheid gekozen de heer J Elders uit Bovenkarspel OPHEFFING STREEKBUREAUX Tegelijk met enkele andere bureaux is het streekbureau voor Wederopbouw Noord-Holland-West te Haarlem opge heven. De bureaux zullen onder de provinciale directies als districtsbu- reaux worden ingeschakeld. Tevens is met ingang van 1 Januari opgeheven de Commissie Wederopbouw Wierin- germeer. Hans Albin Rauter beschouwt zyn veroordeling tot de doodstraf als in stryd met de menseiyke rechten. Al dus wordt verklaard in de herzienings- aanvrage, die Rauters verdediger, mr. K. van Rijckevorstel, gisteren ter grif fie van de Bijzondere Raad van Cas satie heeft Ingediend. Ingevolge de wet van 10 Juli 1947, waarbij artikel 27a buitengewoon straf recht is ingevoerd, kunnen personen, die uitsluitend ln Duitse dienst zyn ge weest, veroordeeld worden tot meer dan drie jaar gevangenisstraf. Alle andere personen echter, die onder de rechtsmacht der Bijzondere rechtsple ging vallen, kunnen voor dezelfde oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid als waaraan Rauter is schuldig verklaard, slechts gestraft worden met een gevangenisstraf van maximaal drie jaar. In het request wordt verder betoogd, dat de Raad van Cassatie in zijn arrest van 12 Januari in zeer belangrijke mate ten gunste van Rauter Is afge weken van de sententie van het Haagse Bijzondere Hof. De Raad heeft Rauter namelijk uitsluitend schuldig verklaard aan oorlogsmisdriiven en misdrijven tegen de menselijkheid en niet tevens, zoals het Bijzonder Hof had beslist, aan moord, doodslag, mensenroof en vrij heidsberoving. Het genoemde onder scheid is, zo vervolgt het request, in ACHTTIEN JAAR INPLAATS VAN DE DOODSTRAF F. W. Rosendahl uit Velsen, die door het Bijzonder Gerechtshof te Velsen tot de doodstraf was veroordeeld stond Maandag opnieuw terecht voor de Bij zondere Raad van Cassatie te 's Gra- venhage. De procureur-fiscaal wees op een psychiatrisch rapport over requi- rant, waaruit bleek, dat deze door bij zondere omstandigheden tot pathologi sche daden kan komen. Spreker achtte de doodstraf een te zware straf en re- quireerde achttien jaar gevangenisstraf met aftrek. De Raad zal op 7 Maart uitsprak doen. Het buitengewoon geheim Consisto rie, dat onmiddellijk na het uitspreken van de levenslange gevangenisstraf over Kardinaal Mindszenty is bijeen geroepen door Paus Pius XII is gister ochtend te Vaticaanstad geopend. Zes tien kardinalen woonden het Consistorie bij. De enige aanwezige niet-Italiaanse kardinaal was Eugene Tiscerant (Frank rijk), lid van de Romeinse Curie. De Paus en de kardinalen droegen Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom 165. Tot hun ontzetting bemerken Pim, Pam en Pom dat ze weer bij het 166. „Hij wuift naar ons met een vlag", roept Pam. „Wat zou dat beteke- beginpunt van dezelfde weg aangeland rien?" „Het kan me niet schelen", zijn. Pim wil rechtsomkeert maken, maar dat gaat zo gemakkelijk niet en zo rijdt hij recht op de startstreep aan, roept Pim. „Als die beer denkt dat ik stop, heeft hij het mis. Ik rijd door!" Ja, dat heeft Pim nu wei heel dapper paarse gewaden ten teken van rouw. Tijdens het Consistorie sprak de Paus van zijn „bitter verdriet" over de le venslange gevangenisstraf, die tegen kardinaal Mindszenty is uitgesproken. Hij herhaalde zijn plechtig protest hier tegen. Paus Pius XII verklaarde, dat het proces tegen de kardinaal „niet te ver klaren was tenzij men aanneemt dat er gebruik is gemaakt van een geheime invloed, die niet openlijk blijkt". „Als bewijs hiervoor kan worden aangevoerd -hpt. feit, dat een man, be giftigd met rijke energie ën een krach tige natuur, plotseling zo zwak en gees telijk onevenwichtig is geworden". De Paus zeide voorts: „Gij zult maar al te goed de reden van ons verdriet begrijpen: zij betreft een allerernstig ste schanddaad, die een diepe wond heeft geslagen niet alleen in uw eer waardig college en de kerk, doch even eens in een ieder, die de waardigheid en de vrijheid van de mens hoog houdt". BOERDERIJ UITGEBRAND EN TIEN STUKS VEE VERBRAND. Maandagmorgen brak brand uit in een grote boerderij te Wijngaarden (bij Sliedrecht), die bewoond werd door drie gezinnen. Door de sterke wind vatte de boerderij geheel vlam. Zij brandde snel uit. Een achter de wo ning gelegen schuur, waarin zich de veestapel bevond, geraakte eveneens in brand en hierdoor vonden 10 stuks vee de dood. De oorzaak is nog onbekend. Van de inboedel kon maar een klein deel worden gered. waar de grote beer van daarstraks gezegd, maar plotseling begint de mo- weer staat. Alleen heeft hij nu geen tor van de jeep te sputteren en dan.. pistool meer in zijn hand. Nee., kijk, nu heft hij een grote gekleurde vlag in staat hij, stil. „Wat is dat nu? Wat doe je?" roepen al zijn vrienden door el- de hoogte, juist op het moment dat Pim kaar. „Ik kan niet verder, de benzine met zijn jeep de streep passeert. is op!" roept Pim met een wanhopig gezicht. LEVENSLANG VOOR PIER NOBACH. De Groninger kamer van het Bij zondere Gerechtshof te Leeuwarden veroordeelde de 66-jarige landbouwer Pier Nobach uit Doezum tot levens lange gevangenisstraf. De advocaat fiscaal had de doodstraf geëist. A ^*1 C KxcMIge.goujd^êouiMm. ■PRkJIi strijd met artikel 7 der „Verklaring no pens de rechten van de mens", waarin bepaald wordt, dat allen gelijk zijn voor recht en wet. Verder wordt een beroep gedaan op het beginsel van ge rechtigheid, dat niemand met een zwaardere straf gestraft mag worden, dan de straf, welke toepasselijk was op het ogenblik, dat de misdrijven werden gepleegd. Het request besluit met het verzoek de aanvrage tot herziening gegrond te achten en schorsing van de tenuitvoer legging van het gewüsde vonnis (de doodstraf) te bevelen met verwijzing der zaak naar de terechtzitting van de Raad. J. C. P. Alberts. Eten halen. A. J. G. Strengholt, A'dam. „Een honger-novelle" staat er op 't titelblad en het boekske bevat dan ook niets anders dan het verhaal van een hongertocht, de geschiedenis van een Amsterdammer, die, als zovelen zijner stadgenoten, in het ëllende-jaar 19441945 op een wankele fiets klom en in West-Friesland wat levensmid delen voor zich en zijn gezin trachtte te krjjgen. Hij trok van Purmerend naar Hoorn waar hij clandestien in De Keizers kroon heeft gegeten naar Hauwert en Andijk, waar een dominé's-familie zich over de hongerige zwerver ont fermde en terug naar de hoofdstad, doodsbang voor de beruchte CCD, dia de vorige dag onder de rook van Am sterdam alles wat uitgeputte etensha- lers bijeen konden brengen onverbid delijk confisqueerde. Het verhaal starrft uit de bezettingstijd en is dus alles behalve actueel. Maar wie het leest komt onwillekeurig weer onder dein druk van die verschrikkelijke tijd toen uitgeputte mannen, vrouwen en kinderen door honger gedreven da genlang van huis trokken, met kapot te schoenen achter een handwagen of op een gammele fiets met versleten banden en vaak niets anders thuis brachten dan het in zakken gewikkel de lijk van een der huisgenoten, die de vermoeienissen van zo'n expeditie niet meer had kunnen dragen. Het is goed daarover nog eens te lezen opdat wij de verschrikkingen van die tijd niet te spoedig vergeten. Hoe, Is nu de stand Mieke? door Bob Wallagh. Bob Wallagh heeft duizend vragen, zoals ze de Avro regelmatig bereiken, opgeschreven. De duizend antwoorden voegde hij ook tezamen tot een lange lijst, die achterin het boekje werd ge plaatst. Een aantal Nederlanders van naam heeft zijn mening gegeven over de „Hersengymnastiek" van de Avro, en dat alles is tezamengevoegd in een aantrekkelijk uitgevoerd boekje, dat onder de titel: „Hoe is nü de stand Mieke?" bij A. J. G. Strengholt te Am sterdam is verschenen, en waarop Bob Wallagh's naam als die van de auteur prijkt. Het boekje, dat een vervolg is op „Hoe is de stand, Mieke?", vormt, vooral voor lange winteravonden een bron van vele uren prettige ontspan ning. Het Radioprogramma VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,00 Paul Wliiteman en orkest 6,20 Sportpraatje 6,30 Voor de Strijdkrachten 7.15 Mu ziek 7,30 „Dit is leven'» 7,50 Rubriek van de Wederopbouw 8,05 De gewone man 8,12 „Koning Lear" treurspel 10,30 Reportage massa-vergadering te Am sterdam 10,45 Avondgebed 11,15 Plano recital 11,45 Gramofoonplaten HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur AVRO; 6,15 Tom Erich (piano) 6,30 Ik zou zo graag 7,00 Kobus Kwint ',10 Gramofoon- platen 7,15 Vlotter Frans leren spreken 7,30 Piano 8.05 In het Radio-Zoek licht 8,15 Bonte Dlnsdagavondtrein 9,35 Brieven over hersengymnastiek 9.45 Buitenlands overzicht 10,00 The Sky- masters 10,30 Zang- en samenspel 11,15 Reportage boksen 11,30 Gramofoon- platen VOOR WOENSDAG HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7 8 en 11 uur NCRV: 8,15 Te deum laudamus 11,15 Orgelconcert 6,00 Onze Nederlandse koren en korp sen 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Prikkebeen 7,30 Het actueel geluid 7,45 Engelse les 8,05 Programma-pro- loog 8,15 Een kwestie van eerlijkheid 9,00 NCRV-kwartet 9,15 Dl' A van der Hoeven 9,40 Trio Fantasia 10,15 BBC-Symphonle Orchestra 11,15 Avond overdenking 11,30 Kwartet HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18 New Mayfair-orkest 12.00 Accordeola 12,38 The Kllima Hawaiïans 1,20 The Ramblers 6,20 Gramofoonplaten 6,30 Prof dr A N J den Hollander 7,00 Es- peranto-literatuur 7,15 Het nieuws uit Indonesië VPRO: 7,30 Voor de jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel VARA: 8,05 Dingen van 'dq dag 8,20 „Rigoletto" 9.30 Hoorspel 10,10 Metropole-orkest 10,45 Van boek tot boek 11,15 De hit- kn 11,45 Gramofoonplaten Bastiaan is een meester in het grime- ten en zal u zo veranderen, dat u met mijn jas aan en mijn hoed op morgen ochtend voor mij kunt doorgaan. Het is het beste, dat u niet te laat opstaat. Bastiaan kan de ober in de zaal zeg gen, dat u thuis wenst te ontbijten. De portier kan een taxi voor u bellen en u kunt met Bastiaan onmiddellijk vanuit deze kamer naar mijn huis rijden. Laat u maar niet in de ontbijtzaal zien. U kunt er op rekenen, dat u daar verwacht en dat u daar dus gescha duwd zult worden". „Ik ben nieuwsgierig", zei Steensma. „naar uw verdere instructies". „Er is verder niet veel af te spreken", zei de heer Van Waardenburg. „Ik zal vrij zijn en mij buiten gevaar kunnen stellen, zodat ik mij geheel aan mijn missie kan wijden". „Zal ik u al die tijd niet meer ont moeten?" „Dat zal van de omstandigheden af hangen", zei de heer Van Waardenburg. „Als ik contact met u moet zoeken, zal dat waarschijnlijk wel via Bastiaan gaan. Hoewel hij natuurlijk niet op de boogt* ia v*a da aard van mijn zan ding, is hij met de detail volkomen ver trouwd. Ik ben blij, dat ik u in zekere zin onder zijn hoede kan stellen". Ir. Steensma keek naar de zwijgen de man bij de deur. Geen vreemde zou gelegenheid krijgen ook maar iets van dit gesprek op te vangen. „Ik veronderstel", zei de heer Van Waardenburg, „dat alles u nu wel dui delijk zal zijn. Het is uw taak eenvou dig mijn plaats in te nemen. Het lijkt mij verstandig, dat u, laten we zeggen door een lichte verkoudheid enkele da gen binnenshuis blijft. Daarna zou het verwondering kunnen wekken, als u zich niet meer buiten vertoonde.. U volgt mijn gewoonten en gaat hier en daar eens dineren of souperen. Bastiaan kent de gelegenheden welke ik daar voor gewoonlijk bezoek. Ik behoef u niet nogmaals tot voorzichtigheid te manen door u te vertellen, dat u in voortdurend levensgevaar verkeert". „Heb ikheb ikvroeg de in genieur, „geen wapens bij me om des noods „Ik draag zelf een revolver", ant woordde de heer Van Waardenburg, „omdat ik in het uiterite geval mijn te genstander ter wille van het volbren gen van mijn taak moet kunnen neer schieten. U heeft niet de documenten waarover ik beschik en waarom het onze tegenstanders te doen is. Ik zou u daarom liever ook geen vuurwapens in handen willen geven, hoewel „Wat wilde u zeggen?" vroeg Steens ma, naar het nadenkende gezicht van zijn gastheer kijkend. „Het zou wat mijn plannen betreft helemaal niet erg zijn als u in een zie kenhuis of in de gevangenis terecht kwam", legde de heer Van Waarden burg uit. „In de geva....?" vroeg Steensma, verschrikt. „Kijk u eens", zei jonkheer Van Waardenburg glimlachend, „onze ver wisseling geschiedt uitsluitend om mij vrijheid van handelen te geven en die zal ik slechts zo lang bezitten als u on opgemerkt mijn rol speelt. Elke stap, welke u buiten de deur zet, is niet alleen gevaarlijk voor u, maar ook voor mij. Wanneer de heer Van Waardenburg, in de tijd, dat ik van mijn vrijheid geniet in een ziekenhuis lag of ln de gevangenis zat, was hij voor mijn vijanden onbereikbaarder dan wannneer hij zich vrij kan bewe gen. Met andere woorden ik zou er veel geruster op zijn, dat onze persoonsver wisseling niet ontdekt werd, als u er gens veilig en betrekkelijk onbereik baar bent opgeborgen". „Dus u zou wensenvroeg Steensma onthutst. „Niets van dat al", zei jlir. v. Waar denburg glimlachend. „Het zou inder daad met mijn plannen stroken, maar desondanks zou k dat toch nu; van u vergen. Bovendien zou zoiets mij na tuurlijk in opspraak brengen, hoewel ik dat, in het belang van mijn missie, geen onoverkomelijk bezwaar zou achten. Enfin, ik wil u slechts op het hart druk ken voorzichtig te zijn. U moet steeds bedenken, dat hoe langer u er in slaagt onopgemerkt voor jhr Van Waarden burg door te gaan, des te groter mijn vrijheid van handelen zal zijn". „En wanneer verwacht u mijn dien sten niet meer nodig te hebben?" infor meerde Steensma, op een stille wenk van zijn gastheer zijn glas bijhoudend. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 3