ïdiende
DIEPVRIES-J
Resi
ilars
w/#.
ECZETOL
8\
557]5Ö
Studiereis van groot belang voor
agrarisch Nederland
OP JAVA BLIJFT HET ONRUSTIG
Militaire verhoudingen zijn niet
zeer gunstig voor het Westen
ft DACHT:
VAN EXTER
KinderbijsfagregeSing onbevredigend?
Was Uio wol veilig in
ZONDAG
AVONTUUR
VRIJDAG 25 MAART 1949
arnituur:
stoelen,
ra met
350.00
tl 87 50
nel gtas
eur 120.00
'n Zeldzaam
iïige mop!"
rom lacbt
mk niet mee?'
ere dag zei zlfer vriend
.Tandsteen it de oorzaak!
e tanden met Solide»,
trden ze mooi «rit van.
it nu geen „feeft-angst"
st Iris-smakende Solidox
weer schitterend witte
nden ook van dichtbij.
Jfvï&yel
R TELEFOON 3713
►ND, afd. Noord-HoUand
e Alkmaar,
cantoor een
r. Kunnende typen en
mende administratieve
'iijks aan het kantoor.
nd achter de niets ver-
maar hij wacht tot
igirinendan zal hy
Boerenzoons een half jaar naar Amerika
„Have a good time", zei Dr. A. Valentine
Cor Waiboer uit Anna Paulowna, Albert van den Borgh uit het Utrechtse,
Hilbrand van der Veen uit Leeuwarden en negen en twintig andere jonge I e-
derlandse boerenzoons zullen Zaterdag over de railing van de Edam van e
Holland-Amerika Lijn een ogenblik zwijgend kijken naar de lage Hollandse us
die dan langzaam in de Ijle nevels boven het water verdwijnt. Het doe is
Amerika. Zij verlaten echter niet als zovele andere boerenzoons voorgoe e
geboorteland. Neen, zij zullen zich straks over zes maanden met nog meer energie
gaan wijden aan de moderne opbouw van onze agrarische bedrijfstak, een op ou\\
die noodzakelijk is, wil Nederland het hoofd boven water kunnen houden.
Wij weten het immers: Het toch weer zo gunstige beeld van ons maatschappe
lijk levenspeil is schijn, is een aantrekkelijke gevel, waarachter s]ec eeIJ e"
dele afgebouwd huis staat. Straks in 1952, als de Marshall-hulp eindigt, zal dat
huis voltooid moeten zijn en zal een gedegen constructie ongetwijfe lome
stormwinden moeten kunnen weerstaan
Afscheid op Volkshogeschool
te Bergen
Wie de jeugd heeft, heeft de toe
komst. Daarom is het juist gezien, dat
men jonge boeren nu eens geen lijvi
ge rapporten en dikke leerboeken
voorlegt, maar een half jaar in staat
wü stellen, een elk op zijn gebied,
om zich in te werken in de moderne
agrarische bedrijfsmethoden, waar ook
op dit punt de Verenigde Staten een
vooraanstaande plaats in de were
innemen.
Na de zeereis stapt de groep, die
onder leiding staat van ïr. C W M
van Beekom, Hijkslandbouwconsulent
voor de Zeeuwe eilanden, die zeli een
studie gaat maken over de tenteelt,
in New York aan wal, waar de Neder
landse landbouwattaché jhr. ir. van
Kretschmar van Veen, de initiatief
nemer en vertegenwoordigers van het
Amerikaanse Departement van Land
bouw hen welkom zullen heten. Van
daar gaat het naar Washington, waar
de deelnemers enige tijd op hun ver
blijf zullen worden voorbereid. De
groen gaat daarna n.l. uiteen. Zij zul
len over verschillende bedrijven in
de States worden verdeeld en als me
delid van het farmersgezin vooral ar
beid op het veld verrichten. Het gaat
hier om het verwerven van practische
kennis, welke dan straks in het va
derland, aangepast aan de eigen om
standigheden, zeker zijn belangrijke
uitwerking niet zal missen. Reeds tij
dens het verblijf in Amerika zullen
de jongens maandelijks rapport moe
ten uitbrengen en komen hun erva-
ringen door middel van de landbouw-
pers ter kennis van de achtergebleven
collega's. Immers het uitdragen der
verkregen kennis ligt mede aan deze
trip ten grondslag.
Een prettig afscheid.
Nadat de groep enkele dagen op de
Volkshogeschool te Bergen ter ken
nismaking en voorbereiding voor de
reis naar de andere zijde van de At
lantic bijeen was geweest, werd Don
derdag op de fraai gelegen „Zand-
hoeve" officieel afscheid genomen.
Een afscheid dat mede dank zij de
aanwezigheid van enkele Amerikaan
se autoriteiten hier te lande een zeer
prettige en vriendschappelijke karakter
kreeg.
Alvorens aan een gemeenschappe
lijke maaltijd aan te zitten, werd door
enkele personen het woord gevoerd.
Graaf C Th E van Lynden van San-
denburg deed dit namens het Kon
Ned. Landbouw-comité en de heer
H D Louwes. Hij achtte deze methode
van kennis verwerven zeker effec
tief. „Het is belangrijk voor ons land,
dat jullie je realiseert, dat je als niet-
officieel ambassadeur in den vreemde
zult zijn. Blijf je zelf en zorg er voor,
dat je optreden en je werk een goede
indruk van Nederland in de Ver. Sta
ten achterlaat". Hij bracht vervolgens
dank aan de European Co-operation
Administration en de leider van de
ECA-missie in Nederland dr. Alan
Valentine en diens medewerkers. Door
ae financiële hulp van de ECA n.l.
werd de reis mogelijk. Nadat mr. W
Trip namens de CBTB had gewezen
op de groeiende bevolking van Neder
land en de daardoor nodige intensive
ring van de landbouw door mechani
satie, kreeg dr. Valentine het woord.
Hij uitte zijn diepe belangstelling voor
deze eerste studiereis in groepsver
band van Westeuropese boerenzoons
naar de Ver. Staten. „Ik geloof niet,
dat jullie, straks gekleed in overall
veel van je leeftijds- en beroepsgeno
ten in de Verenigde Staten zult ver,
schillen. In Amerika volgt men ande
re landbouwmethoden dan hier te
lande, maar ik heb zo het idee, dat
jullie eerder elkaar iets zult leren,
dan dat dit leren geheel bij de Neder
landse kant zal zijn. Nadat dr. Valen
tie zijn toehoorders gewezen had op
de grote opofferingen, welke elke
Amerikaan zich getroost om het Mars-
e 1-plan te doen slagen, eindigde hij
zijn hartelijke toespraak met de woor
den: „Neem het alles heel serieus,
verlies geen ogenblik de betekenis
van uw verblijf uit het oog en „have
a good time". Mr. J Th Bonnerman,
secretaris-generaal van het Departe
ment van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening wenste „de jon
gens" mede namens minister S. Mans-
holt een goede reis, terwijl ook het
„good luck" van mr. Lawrence Nor
ton, landbouwdeskundige van de ECA-
missie de jonge boeren op hun tocht
zal vergezellen.
Na een prettige tafel, waaraan o.a.
ook aanzaten mr. H G Bolder, land
bouwattaché van de Amerikaanse
ambassade te Den Haag, de publicity-
man mr. C Huyler en de heren Guer-
monprez en Schekkerman van de lei
ding der Volkshogeschool, werd nog
gesproken door ir. van Beekom, ter
wijl namens de deelnemers een dank
woord voor het schéppen van de mo
gelijkheid van de reis tot de organi
satoren werd gericht.
Moge deze excursie slagen ten bate
van Nederland en de Verenigde Sta
ten, mogen de oude vriendschapsban
den worden versterkt in het welzijn
van allen. Succes zal dan bovendien
het organiseren van meerdere reizen
met zich brengen.
,EGEN "sssseasss -sasss»*- 7c
Aambeien en
andere anale
aandoeningen 6 zetpillen 7 5 et
AAMBEIENZALF ZETPILLEN
De Belgische ambassadeur te 's-Gravenhage, de heer E. Graeffe, heejt aan
Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland, vice-president van de Raad van State,
het Grootlint in de Leopoldsorde overhandigd.
Acties tegen benden
In een officieel militair overzicht
wordt gezegd, dat 85 leden van ge
wapende groepen zijn gedood bü zui
veringsacties ten Zuidoosten van Ma-
gelang, waar benden de bevolking ter
roriseerden, Ten Westen van Djokja
werden gewapende groepen aange
vallen en werd het bendewezen zwa
re verliezen aan manschappen en
wapens toegebracht. Een centrum van
verzet ten Zuidoosten van Djokja
werd opgeruimd.
In het gebied van Solo, Klaten en
Eojolali leden rondzwervende, gewa
pende troepen aanzienlijke verliezen
aan personen en wapens. In het ove
rige deel van Midden-Java blijft de
toestand zich gunstig ontwikkelen en
wordt de intensieve patrouillegang ter
bescherming van de bevolking voort
gezet.
West- en Oost-Java
Het overzicht maakt ten aanzien
van West-Java melding van een aan
houdend gunstige ontwikkeling, hoe
wel het in Bantam nog op enkele
plaatsen onrustig is. Ten Zuiden en
Zuidwesten van Sukabumi en in de
omgeving van Sumedang en Kunin-
gan werden militaire posten en voer
tuigen beschoten. Nederlandse troepen
hebben een poging van enkele gewa
pende groepen om zich ten Zuidoos
ten van Bandung te concentreren ver-
Veel critiek van Eerste
Kamer
(Van onze parlementaire redacteur).
Dat ook Kamerleden tot merkwaar
dige conclusies kunnen komen, bewees
Donderdag in de Eerste Kamer jhr. mr.
G. A. M. J. Ruys de Beerenbrouck van
de KVP, die bij de behandeling van de
begroting van Sociale Zaken voor 1949
de Eerste Kamer een Hof van Revisie
noemde, en daarop onmiddellijk liet
volgen, dat hij een kwestie behandelen
zou, waaraan men in de Tweede Ka
mer geen aandacht geschonken had.
Wat valt er te revideren aan iets dat
niet aan de orde geweest is
De Katholieke woordvoerder had het
oog op de schoolartsendienst. Hij ver
weet het departement een tekort aan
activiteit en spoorde de regering aan
om met een wetsontwerp te komen.
De buitengewoon hoogleraar in de
sociale wetgeving, prof. mr. A. N. Mo
lenaar (WD) had in deze begroting
een kolfje naar zijn hand. Hij roerde
tal van kwesties aan en bracht in de
herinnering terug, dat Seiss Inquart in
1942 de Arbeidsgeschillenwet buiten
werking gesteld heeft. Voor wat de
geschillen over de lonen en de ar
beidstijden aangaat, vond hij dat niet
zo erg, maar hoe zal het gaan bij ge
schillen, die buiten deze sfeer vallen?
Op de kinderbijslagregeling had hij
nog al critiek. Er zijn werknemers, die
f ,50-per week verdienen en nog
ruim de helft van dit bedrag aan kin
derbijslag ontvangen. In het Noorden
des lands schijnt dit tot ontevreden
heid aanleiding gegeven te hebben bij
de arbeiders, die hetzelfde werk pres
teren, maar van kindertoeslag vrijwel
geheel verstoken zijn. En zelfs zouden
de ontevreden werknemers al bij de
patroons aangedrongen hebben hun
„dure" collega's niet in dienst te ne
men.
Prof. Molenaar wilde terug naar de
oude regeling en achtte een onderzoek
doo. de regering naar de werking van
de kinderbijslagregeling gewenst. Kin
derbijslag voor normale gezinnen van
gemiddeld vier personen kan bij de
professor door de beugel. Wil men de
arbeiders verder tegemoet komen, dan
geschiede dit door verlaging van de
belastingdruk, raadde hij aan.
Men had bij deze begroting heel wat
noten op zijn zang. De heer J. Schip
per (AR) wilde aan de Stichting van
de Arbeid de bevoegdheid toegekend
zien zelfstandig de lonen te regelen, zij
het onder supervisie van het College
van Rijksbemiddelaars. De heer J.
Brandenburg (CPN) vond de loontoe-
slag van één gulden onvoldoende en
oefende scherpe critiek op de DUW; de
heer H. M. van Lieshout (KVP) pleit
te voor subsidies voor de sociale ge
zinszorg, onderwierp het volkscrediet-
wezen aan een beschouwing en vond
de werktijden in de verpleeginrichtin
gen te lang en de heer J. van Santen
(CPN) tenslotte vond het nodig, dat de
schooljeugd meer algemeen wordt door
gelicht.
ijdeld. De benden leden belangrijke
verliezen aan manschappen en wa
pens. De Nederlandse troepen zijn
voorts opgetreden tegen rondzwer
vende roversbenden in het overige
gebied van West-Java.
In het Zuidwestelijk deel van Oost-
Java, in het bijzonder in de omge
ving van Kediri, begint de situatie op
te klaren, aldus zegt het overzicht ten
aanzien van Oost-Java. Een centrum
van hardnekkig verzet werd opge
ruimd, terwijl losse benden achter
volgd werden. Een sterke, gewapende
groep werd hierbij geneutraliseerd en
70 man werden gevangen genomen.
In het regentschap Malang hebben
rondzwervende benden onrust ver
oorzaakt door het vermoorden van
kampongbesturen en politie. Hierte
gen werd door Nederlandse troepen
krachtig opgetreden. Ten Zuiden van
Malang in de omgeving van Kepand-
jen werd een bende van 50 man ge
neutraliseerd. In de Oosthoek traden
Nederlandse troepen op tegen in en
kele steden rondzwervende benden.
Sumatra
Betreffende Sumatra zegt het over
zicht, dat in het gehele gebied de in
tensieve patrouillegang voortgezet
wordt. Benden leden gevoelige ver
liezen aan personen en materiaal. In
toenemende mate steunt de bevolking
de troepen bij het opsporen van ben
den en opslagplaatsen van spring
stoffen.
AMERIKAANSE MILITAIRE
ATTACHE'S UIT HONGARIJE
GEWEZEN.
Twee Amerikaanse assistent mili
taire attaché's, die door de Hongaarse
regering zijn uitgewezen, zijn te We
nen aangekomen. Beiden spraken ca
tegorisch de Hongaarse beschuldiging
tegen, dat zij zich zouden hebben
schuldig gemaakt aan spionnage en
misbruik van diplomatieke privileges.
Zij noemen de beschuldigingen „be
lachelijke verdichtsels".
35 ct per pak
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
20. Gelukkig stond de maan aan
de hemel zodat ik alles toch nog zien
kon. Ik wilde zo gauw mogelijk het
park uit. Het hek was op slot, maar
ach, dat is voor mij ten slotte een peu
leschilletje. Ik klom er overheen en
stond midden in de stille stad. Daar
was ik blij om, want ik begreep dat
ik beter maar geen mensen kon ont
moeten. Het lopen viel echter niet
mee. Al die straten. Er kwam geen
eind aan. Enik wist ook niet
goed, waar ik precies heen moest.
Plotseling kreeg ik een helder idee
Ik zag een auto staan. Als ik daar
eens opklom. Achter aan de wagen
was een soort kofferruimte en daar
kroop ik in.
Ik had geluk, want nog geen kwar
tiertje later kwam de eigenaar naar
buiten en startte de motor. Ik wist
natuurlijk niet waarheen hij ging,
maar het kon me niet eens veel sche
len. Als we die stad maar uitraakten.
HET ATLANTISCH PACT (I)
(Van onze diplomatieke medewerker)
0°K IN DIT BLAD is onder de kop „Eendracht maakt macht" een door
Reuters correspondent in Washington gegeven overzicht van het mensen-
materiaal en de militaire hulpbronnen der tegenover elkaar staande blokken in
West en Oost afgedrukt. Daaruit moet blijken, dat de democratische wereld in
staat is een „overweldigende kracht" te ontplooien. Met deze publicatie, zo
schijnt het mij toe, loopt men wel zeer ver op de mogelijkheden vooruit en
schept men een optimisme, dat geenszins gerechtvaardigd is. Want hoe juist de
genoemde cijfers ook zijn, zij verdoezelen een situatie, die bij lange na niet zo
rooskleurig is, als zij suggereren.
Sowjetluchtstrijdkrachten waarschjjn-
Alleen in de lucht de
meerdere van Rusland
AAN DE HAND van twee voorbeel
den zal ik dit duidelijk maken. In
derdaad klopt het als een bus, dat het
Westen een ten minste drie maal zo
grote jaarlijkse staalproductie heeft als
het Russische wereldrijk. Maar de er
varing van 1939 heeft duidelijk bewe
zen, dat het niet veilig is te rekenen
op aanwezige, doch niet gemobiliseer
de hulpbronnen, wanneer men een po
tentieel minder sterke vijand toestaat,
het voordeel van onmiddellijke mili
taire macht aan zich te trekken. Van
hetgeen achter het IJzeren Gordijn ge
beurt, weten wij maar bitter weinig af,
maar wel is bekend, dat de Sowjetunie
na de oorlog nooit in zo sterke mate
ontwapend heeft als de grote Westerse
mogendheden en dat de zojuist in Mos
kou goedgekeurde militaire begroting
voor 19491950 die van het vorige jaar
'met grote bedragen slaat.
Op goede gronden nemen de Wes
terse militaire deskundigen aan, dat de
Russische productie van zware tanks
reeds een cijfer van tussen de 3000 en
5000 per jaar bereikt heeft. Dit bete
kent, dat het Rode Leger over zes a
zeven jaar 20.000 tot 30.000 zeer mo
derne tanks zal bezitten. Voor het te
land bijna ongewapende Westen is dit
zeker geen statistiek om lichtvaardig
voorbij te zien.
De vloot en de duikboot
Een ander feit, waarop in Reuters
overzicht wordt gewezen, is de over
macht aan zeeschepen (handels- zowel
als oorlogsbodems) welke het Westen
over het Oosten bezit, allereerst dient
er op gewezen te worden, dat de At
lantische (dat zijn zee-mogendheden)
veel meer dan de Sowjetunie (een
echte land-mogendheid) op hun vloot-
machten zijn aangewezen. Een doel
treffende verdediging van West-Europa
is onmogelijk, zonder een intensief
scheepvaartverkeer over de oceaan.
Het is daarom begrijpelijk, dat de
Sowjetunie met hulp van Duitse des
kundigen een machtige vloot van on
derzeeboten voor de lange afstand, het
wapen bij uitstek tegen de Westerse
verbindingswegen, aan het bouwen is.
Op het ogenblik houdt een grote
Amerikaanse vloot manoeuvres in de
Caraibische Zee. Uit de lessen, welke
men tot nu toe uit deze oefeningen,
die tot 1 April duren, heeft kunnen
trekken, blijkt, dat in de „strijd" tus
sen onderzeeërs en anti-duikbootwape
nen de kansen ongeveer gelijk staan.
Dat is een grote vooruitgang in verge
lijking met de manoeuvres van het vo
rige jaar, toen een groot deel van de
vloot door onderzeeërs tot „zinken"
werd gebracht. Sindsdien hebben de
Amerikanen met succes hun anti-duik
bootkrachten versterkt, maar bij de
huidige oefeningen is ook gebleken,
dat de Amerikaanse marine aan het
einde van haar uit de oorlog stammend
materiaal gekomen is en bovendien
gebukt gaat onder een groot gebrek
aan technici. „Aan het einde van iede
re manoeuvredag zijn de mannen to
taal uitgeput en in het bijzonder de
hogere commandanten zijn overladen
met werk, omdat zij gedwongen zijn
beslissingen te nemen, welke zij eigen
lijk aan ondergeschikten zouden moe
ten overlaten", zo lees ik in een ver
slag van de vlootoefeningen.
Niet erg geruststellend
Op het ogenblik is de toestand dus
zo, dat het Westen, ondanks aanzienlijk
grotere potentiële krachten, te land in
militaire kracht ongetwijfeld aanzien
lijk de mindere is van het Oosten, dat
van een overwicht ter zee voor de
Atlantische mogendheden van vitaal
belang! nauwelijks sprake kan zijn
en dat slechts de Amerikaanse lucht
vloot, met haar nieuwe B-36-bommen-
werper voor de lange afstand en na
tuurlijk niet te vergeten de atoombom,
een superioriteit bezit, die door de
lijk in vele jaren niet zal kunnen wor
den ingehaald. Dit is zeker geen situa
tie, die tot bijzondere gerustheid stemt.
Het is niet nodig, dat het Westen zich
zo sterk bewapent als de Sowjetunie.
Aggressie is zeker niet een van de
doelstellingen der democratische mo
gendheden. Maar het Westen moet be
reid zijn, zich de inspanning en offers
te getroosten, welke nodig zijn om een
sterk defensief voordeel te bereiken.
Dit is de eerste taak, welke de Atlan
tische alliantie na haar sluiting te ver
vullen heeft. De lasten er van zullen
in hoofdzaak door de Verenigde Staten
gedragen moeten worden.
Geniet
nu óók van
Nü moet U profiteren!
Nü is het heerlijkste zomerse
fruit tegen veel lagere
prijzen overal te koop I
Geniet nu ookl Tracteer
Uzelf en Uw gezin I
WINTERZON - BIRD'S EYE
KRISTAL VITA VONK
-
Het Radioprogramma
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Piano
duo 6,15 Dr W F Dankbaar 6,30 Voor
de Strijdkrachten 7,15 Geestelijke lie
deren) 7,30 Het actueel geluid 7,45
CMB-kwartier 8,05 Programma-proloog
8,15 Leger des Heils-korps Utrecht
9,15 Busch Strijkorkest 9,45 Muziek-
forum 10,25 NCRV-kwartet 10,45
Avondoverdenking 11,15 Avondconcert
HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten
om 6 8 en 11 uur VARA: 6,15 De Vara
feliciteert 6,30 Mevr Mr A van der Goes
- 7,15 Denk om de bocht 7,15 Prof Dr
H R Kruyt VPRO: 7,30 „Nederland en
zijn gewesten'» 7,50 Tien voor acht
8,05 Gronings Strijkkwartet 8,30 „Leven
in een bedrijf" 8,55 Zo juist verschenen
VARA: 9,00 Men vraagten wij
draaien 9,30 „Het mysterie van de Prin
sengracht" (hoorspel) 10,00 Buitenlands
weekoverzicht 10,15 Swing and sweet
VPRO: 10,40 Vandaag" 10,45 Avond
wijding 11,15 Dr W F Storm 11,30
Arturo Toscanini dirigeert
VOOR ZATERDAG
HILVERSUM I 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15 Pluk
de dag 12,15 Piano en orgel 12,33
Promenade-orkest 6,00 Voetbalreportage
6,15 Journalistiek weekoverzicht 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Katholiek
Thuisfront 7,25 Ensemble „Sensible"
7,45 Voor de Nederlanders in Duitsland
8.05 De gewone man 8,20 Lichtbaken
8,50 Gramofoonplaten 9,00 Negen heit
de klok 9,45 „Wie neemt de handschoen
op?" 10,00 Weekend-serenade 10,30
Actualiteiten 10,45 Avondgebed 11,25
Gramofoonplaten
HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten
om 7. 8 1, 6, 8 én 11 uur VARA: 8,18
Gram'ofoonmuziek 1,20 The Ramblers
5.00 U S A-Cabaret 6,15 Populaire lied
jes en melodietjes 7,00 Artistieke staal
kaart VPRO: 7,30 Mevr Anne H Mulder
VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,15
Omroep-orkest 9,00 Socialistisch com
mentaar 9,15 Maart roert zijn staart
10,00 Stradiva-sextet 10,25 Je moet maar
pech hebben 10,40 Accordeola 11,15
Joe Loss en orkest
Ter verkrijging van een
1 gezonde huid, zonder
puistjes of vetwormpjes
MEDICINAAL HUIDWATER J
57
IN DE
DOOR .-xcSIDENTIE
TJEERD A D E M A
Het meisje lachte. „Je bent nog niet
wakker", zei ze. „Als je om je heen
kijkt zul je zien, dat we in het Noord
einde midden op de rijweg staan. Ik
dacht, dat je me thuis zou brengen
Steensma keek om zich heen Hij
stond bijna tegenover zijn vroeger-
kamers, Er was een lichtspleet tussen
de gordijnen en hij zag in gedachten
Storm in zijn grote stoel bij de haard
zitten.
„Wat kijk je verschrikt", zei net
meisje. „Dacht je werkelijk, dat wij
op weg naar het huisje van de heks
waren?"
„Ik weet een betere pleisterplaats",
zei de ingenieur. „Mag ik je als besluit
van deze wondere avond een klein
soupertje aanbieden?"
Het meisje aarzelde.
„Waar wou je me heen brengen, Ja
cobus?" vroeg ze.
Steensma herinnerde zich de op
somming van Bastiaan. Bij Worch in
het Sint Annastraatje placht de jon
ker meermalen een soupertje te ge
bruiken. Het was er uitstekend en
men zou er waarschijnlijk slechts
stamgasten treffen.
„Kom maar mee", zei hij, zich om
kerend. „Binnen vijf minuten zul je ie
een heel ander sprookje herinneren"
„Ken ik dat sprookje wel?" vroeg
het meisje.
„Tafeltje dek je", zei Steensma.
Het meisje stond stil. „Dat sprookje
heeft een lelijk slot, Jacobus".
„Ik kan het me niet meer herinne
ren", zei de ingenieur. „Wat was de
verschriking.
„Knuppel uit de zak", bedacht het
meisje.
„Rieta", zei hij, „in bijna alle
sprookjes komen griezelige dingen
voor. Laten wij hopen, dat het onze
ren uitzondering zal zijn.
Het meisje trachtte bij het licht vau
een straatlantaarn op haar polshor
loge te kijken, klokken beierden over
de donkere huizenblokken en elf zwa
re slagen dreunden door de stilte.
„Elf uur", zei Steensma. „Kom mee,
Rieta. Om kwart voor twaalf zet ik
je in een taxi en middernacht ben je
thuis. Als je dat verlangt, zal ik je
hospita persoonlijk vertellen, dat je
vanavond in keurig gezelschap bent
geweest.
„Bescheidenheit ist eine Zier", ci
teerde Rieta.
Zij nam glimlachend zijn arm. „ik
neem je aanbod aan. Jacobus. Als ik
vanavond ook een bekentenis moet
doen, dan is het deze, dat ik een ver
schrikkelijke honger heb."
Vijf minuten later deed Steensma in
het donkere Sint Annastraatje de
deur van het kleine restaurant open.
Het was er uitermate gezellig en hij
snoof een eetlust prikkelende lucht op,
die als het ware de resultante was van
alle geuren van wat daar die avond
gekookt, gebakken en gebraden was.
Twee heren, die achter in het zaal
tje onder een groot verlicht schilderij
in conferentie hadden gezeten, waren
juist opgestaan en Steensma en zijn
dame vonden er een plaatsje, waar zij
onopgemerkt konden eten en praten.
Een bediende in een witgesteven
jasje wachtte geduldig op de orders
van de ingenieur.
„Heb je misschien een speciale wens,
Rieta?" vroeg deze van de spijskaart
opkijkend.
„Ik laat het graag aan je over", zei
het meisje.
Steensma bestelde een eenvoudig,
maar uitstekend souper en liet een
fles champagne openmaken.
„Op onze kennismaking, Rieta", zei
hij, zijn glas heffend. „Mogen de paar-
len, die in deze godendrank opstijgen
het symbool zijn van onze steeds op-
waartsgaande vriendschap".
„Het is alleen te betreuren" zei het
meisje, „dat onze vriendschappelijke
bijeenkomst maar van zo korte duur
ir en dat je symbool slechts uit gas
belletjes bestaat".
„Rieta", bad Steensma, „wees niet
zo prozaïsch. Geniet van het goede,
dot Moeder Aarde ons bieden kun.
Carpe diem. Laat mij je nog maar
eens inschenken kan het souper je
goedkeuring wegdragen?"
„Het is uitstekend", zei het meisje,
met 'n dankbare blik naar hem opziende.
Ze haalde na de maaltijd een koker
tje uit haar tasje, schudde er een ta
bletje uit en slikte het door met een
teugje van het water, dat naast haar
moccakopje gezet was.
„Ik heb wat hoofdpijn", zei ze ver
ontschuldigend. „Deze avond iszo
heel anders, dan ik mij die had voor
gesteld".
Steensma knikte. „Neên nog één
glas champagne", zei hij. „Het is de
beste medicijn, die ik je zou kunnen
voorschrijven".
„Ben je dokter?" vroeg het meisje.
„Helaas niet", zei Steensma, „ik kan
geen mazelen van roodvonk onder
scheiden."
Hij legde zijn hand peinzend op het
goudleren tasje, dat het meisje voor
zich op tafel gelegd had.
„Eigenaardige dingen", zei hij. „Ie
dereen dankt, dat hij weet wat er in
zit en niemand zal het ooit met zeker
heid kunnen zeggen".
„Wat het mijne betreft, heb je ge
lijk", zei het meisje. „Je mag wel eens
raden als je wilt".
„Gewoonlijk is Jiet een spiegeltje",
zei Steensma voor zich uitstarend „een
poederdoosje en een lippenstift, maar
een meisje als jij met je natuurlijke
charme heeft die kunstmiddelen niet
nodig."
„Laat ik eens denken, wat kan er
meer zijn? Een zakdoekje, een koker
tje, aspirientjes, een nagelvijltje, een
potloodje
Het meisje knikte. „Je bent een heel
eind op weg", zei ze, „maar er is nog
iets, dat je niet genoemd hebt".
„Eenportretje", bedacht de
ingenieur.
„Oh, nee," zei het meisje lachend,
„het is iets anders, heel anders. Mis
schien zal ik het je vanavond nog la
ten zien, ik weet niet.
Ze keek met gefronst gelaat op haar
armbandhorloge.
Wordt vervolgd.