De Kon
Hei décor moei zijn: aanduiding
van de werkelijkheid
VSV voor zware taak tegen BW
avontuur
Residentie
•Lock kon zin. AS" nieuwe
ACHTER DE COULISSEN BIJ AMATEURS (t)
Zal A.G.O. V. V. overwinningen-reeks voortzetten?
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
Kranten schrijven:
Het Radioprogramma
De Naam
fProbeer
Recepten van
de radio-kooklei
29 April Wcss can belexnqrijkc
clog VOOr [Nodev-lavicl. De
Atfcm«V!V-.se fceSeNsrvicSr
daviexenbron bg oi-Lv>e_
wiandheid, is> wc«r open.
an bevoewde
icr-iko^ne.e rockcy streel
rviort hat hoboolpaord
J. I' 1. I
Ami
de
von 2.^n -zoontAo Laat de
er nou eSTvatlen en
ïjleotalbaan breWen(
iman er nou
2iijn
3f=naSi,*»^l
>v ^TWK^Ü
V Bern.
In bet
pövk komen LweQ beren
wonen, een attentie
vöm oud - stadgenoot
Frftn5 Mikkenie.
Elisabetk Alaxanclay in
4me.rika \verd K>srjaav.
Zo is niet_gefnouwcl,
maar als er- oen aan
zoek kowfc zegt ze^ia1.1
f Daar- is dia andere BöLjG
(^van Ome Ikees^e) een
Kind.bi'xf e^-^=d>
over
troüwan
gesprokevi
een broid-
;e 9G
in Italia
daeUtnat
voor bet
lawoordkjnce'1 en ver_
dween wet pen nieuwe
bruidegom in can
race- auto
De SibO)ak van de kbttendawi.
SC Lloyd vertnok met óoovroo-
wem-en kinderen naar da
Oo s tEen Uij Uje in de
provisiekamers)
Dan 2.^n er nog een
paar uitvloÈisaTs van
de lente. |n den Uaag
kwam de eerste Colo
rado kavar binnengon-
ZGn. Met.dier"L\e ward
ter d ast roet ic aan da
politia Aangeboden.
y ff
tru dc dames hebban
Laxtlalpunfcen daalden
Uit da deportcmen-
telle kemel. Dat wa Cr
Vier maanden moe
Log moeten maa de
pret met drukteen.
J)e oudste vorm van het décor is
het altaar. Niet alleen in het
Griekse theater, dat oorspronkelijk
bestemd was om de burgerij te ver
enigen in een bijeenkomst met een
godsdienstig karakter en dat als de
bakermat van de dramatische kunst
geldt; maar ook bij het liturgische
drama, waaruit zich het ernstige to
neel in West-Europa heeft ontwik
keld. Met de evolutie van de toneel
schrijfkunst, die meer en meer afstand
ging nemen van de eredienst, heeft de
ontwikkeling van het toneeltoestel
gelijke tred gehouden. De décorkun
stenaar was hierbij afwisselend een
belangrijke en een op de achtergrond
werkend persoon. Vast staat, dat hij
in de eerste dagen van het toneel al
bestond. Bekend is b.v. dat voor „De
Zeven tegen Thebe" van Aischylos
(525-456 voor Chr.) de schilder Agatha-
rekus een achterdoek heeft vervaar
digd.
De mate van belangrijkheid van het
décor in de voorstelling is ook zeer
verschillend geweest. In de Middel
eeuwen gold de afspraak dat een
trapsgewijze bouw van een platvorm
de afscheiding van hemel, aarde en
hel zou aanduiden. Een spitsboog met
daartussen donkere gordijnen in een
vooraf bepaalde belichting stelde een
kathedraal voor en een kamer werd
voorgesteld met behulp van beschil
derde schutten en meubilair in een
bepaald arrangement. Heel simpliciter
dus. Nog eenvoudiger is de Engelse
toneelinrichting in de dagen van
Shakespeare geweest. De schouwbur
gen waren geïnspireerd op de binnen
plaatsen der Engelse herbergen, waar
men tijdelijk tonelen placht op te
slaan en misten iedere vorm van wat
wij nu onder décor verstaan. Een an
tipode hiervan is het renaissance en
baroktoneel in Italië. De spelers wer
den hier verdrongen door de decor
bouwer, die het toneel tot kunstwerk
verhief. Een van hen. de architect Gi
ovanni Battiste Alleoti (1546-1636) is
te beschouwen als de uitvinder van
de coulisse, welke vinding zijn leer
ling TorelU heeft verbreid.
Uit het vorenstaande valt op te
merken dat het décor, ongeacht zijn
verschijningsvorm, altijd zijn rol in de
voorstelling heeft gespeeld. Iedere to
neelkunstenaar heeft op zijn manier
gestreefd naar de juiste vorm: een i
aanduiding van de werkelijkheid,
waarin de handeling zich voltrekt.
Het décor is dus (moet dus zijn!)
een aanduiding van de werkelijkheid.
Niet een zo natuurgetrouwe naboot
sing van die realiteit, maar een stijl
volle achtergrond voor het drama
tisch gebeuren. De ontwerper die zijn
taak begrijpt, zal nooit een décor
scheppen dat zichzelf opdringt aan de
toeschouwer en de aandacht van het
spel afleidt of in zijn uitvoering niet
in overeenstemming is met de aard
van het op te voeren toneelstuk. De
reden waarom zo met nadruk op de-
.ze, in de wereld van het beroepsto
neel als wet geldende, regel wordt
gewezen is het feit, dat vele amateur
tonelisten dit niet schijnen te weten of
te begrijpen. Althans, die wetenschap
en dit begrip spreken niet altijd uit
hun daden.
En nu bedoel ik niet de onschuldige
(maar daarom toch niet minder hin
derlijke!) slordigheden als de gedu
rende drie bedrijven op eenzelfde uur
stilstaande klok, dg nooit verwelken
de bloemen of de kleine costuumfout-
jes, maar de zonden die tegen het
begrip: stijl worden bedreven. Met
name de anachronismen. Aan duide
lijkheid niets te wensen overlatende
voorbeelden zijn het ophangen van
een Van Gogh tegen het décor van
„Het lied van alle tijden" of het ge
bruiken van een old finish dressoir
in een stuk van Heijermans. Dat vloekt
tegen dé stijl en doodverft de regis
seur als een nonchalant of onkundig
leider. Hij mag er niet mee tevreden
Wie als schrijver dezes in de
gelegenheid is regelmatig de
sterke polsslag van het amateur
toneel te voelen, moet ongetwij
feld onder de indruk komen van
de ontzagwekkende hoeveelheid
tijd en moeite die honderden
dilettanten jaarlijks geven om
hun voorstellingen te doen slagen.
Maar als het een serieus toe
schouwer is, zal hij ook tot de
overpeinzing geraken: „Als al die
ijver en toewijding eens beter ge
leid werden,' zouden de resultaten
mooier kunnen zijn".
Uitgaande van die overpeinzing
begint vandaag een serie arti
kelen, waarvan de inhoud niet
bedoeld is als critiek. Deze publi
catie is slechts een vingerwijzing
om regisseur en speler de weg
naar dat resultaat te doen vinden.
zijn dat, als een der medespelenden in
een costuumstuk volgens zijn rol in
een stoel moet ploffen, die stoel op de
goede plaats staat; neen, hij moet er
ook voor zorgen dat het een meubel
stuk is uit de periode van de geschie
denis waarin het stuk speelt.
Evenzeer als het tot zijn taak be-,
hoort er zorg voor te dragen dat in een
societystuk, de costuums. de aankle
ding van feet toneel èn het décor har
moniëren.
Dit onderdeel van een toneelopvoe
ring vraagt meer dan alleen ijver en
toewijding; het verlangt ook inzicht.
Het is hier niet de plaats om de décor-
bouw docerend te gaan behandelen,
daar zijn cursussen en talrijke ge
schriften meer toe geëigend. Ik meen
de dat het wel eens goed was enkele
woorden hieraan te wijden, omdat er
m.i. in het algemeen te weinig aan
dacht aan wordt besteed.
De verrassingen in de strijd om het
landskampioenschap zijn legio. Hee
renveen verslaat in de eerste wedstrijd
onze Noordhollandse favoriet VSV,
om daarna van BW en tweemaal ach
tereen van AGOW te verliezen. VSV
hersteld zich schitterend van de neder
laag tegen de Friezen, door drie ach
tereenvolgende overwinningen. De ne
derlaag tegen AGOW was dan ook
een koude douche.
50. De drie hondjes en Pepi hebben
maar besloten een dutje te doen,
want ze kunnen nu toch niets uitrich
ten. Ze moeten wachten tot één van
de matrozen beneden komt en dan
proberen te ontsnappen. Het is echter
al tegen de avond als ze de sleutel in
het slot horen knarsen. Ogenblikke
lijk zijn ze wakker. EnPim heeft
alewre een plannetje klaar! „Blijven
jullie hier stilletjes wachten", fluistert
Pim, „dan zal ik eens kijken. Denk
erom, dat je op het juiste ogenblik
piept!" De anderen beloven het. Ze
hebben namelijk afgesproken om voor
muis te spelen. Door hun gepiep wil
len ze de matroos een eind het ruim
inlokken, zodat Pim door de deur kan
ontsnappen. En het lukt wonderwel!
„Piep, piiiiep!" klinkt het door het
ruim. De matroos, dezelfde die van
middag met de kisten bezig was,
spitst zijn oren. „Het wemelt hier van
de muizën", mompelt hij. „Niks voor
mij! Dorus is niet gauw bang, maar
van muizen moet ik _niks hebben".
MaarDorus kan ook niet meteen
weggaan, want hij moet aardappelen
voor de kok halen.
Ook de wedstrijden van morgen zul
len wel weer de nodige verrassingen
brengen. Laten wij hopen dat de ver
rassingen voor onze Noordhollandse
vertegenwoordigers slechts prettige
zullen zijn. Het ongeslagen BW komt
naar Velsen, Aan VSV dus de eer om
de Bossenaren de eerste nederlaag toe
te brengen.
Ogenschijnlijk zal AGOW, na de
verrassende overwinningen van de
laatste weken, geen moeite hebben om
NOAD, dat slechts een punt heeft, te
verslaan. De Zuidelijke vertegenwoor-
aigers zullen echter lastige tegenstan
ders blijken. De ontmoeting Heeren
veenSVV kon weieens een gelijkspel
opleveren.
De promotiestrijd.
ZFC gaat een bezoek brengen aan
Stormvogels dat geen illusies meer
heeft om het komende seizoen nog in
de eerste klasse uit te komen. Een
goede kans dus voor de Zaankanters
om met de volle winst terug te keren.
De ontmoeting tussen Sparta en DWV
zal vermoedelijk spannender zijn, daar
deze ploegen zeker nog niet kansloos
zijn. Een beslissing zal hier in ieder
geval nog niet komen. Dit is wel mo
gelijk in district II. RCH moet dan van
DHC winnen en HVV en DFC de pun
ten delen. Ook als DFC wint en RCH
gelijk speelt is het pleit hier beslecht.
Het Oosten stelt, gewoonte getrouw,
de beslissing wel zo lang mogelijk uit.
NEC, Labor, Be Quick en zelfs NEO
maken hier nog eens kans Ook in het
Noorden is nog niet uit te maken wel
ke ploeg in de eerste klasse zal mogen
uitkomen. Misschien zullen de uitsla
gen van Zondag meer licht op de zaak
werpen.
Longa zal eerste klasser blijven als
er Zondag tegen de Baronie gelijk
wordt gespeeld, een uitslag die o.i. tot
de mogelijkheden behoort.
87
IN DE
DOOR
TJEERD ADEM A
„Kan de patiënt vervoerd worden,
dokter?" vroeg de commissaris zich tot
de geneesheer wendend.
„Uit medisch oogpunt bestaat daar
tegen niet het minste bezwaar, mijn
heer", antwoordde de dokter.
Hij was met zijn figuur min of meer
verlegen en Steensma voelde, evenals
bij, het pijnlijke van deze situatie.
Nog geen vier en twintig uur geleden
bad dokter Van Loon op deze zelfde
kamer vriendschappelijk een sigaret
zitten roken. Nu moest hij, in zekere
zin, de politie assisteren om zijn gast
heer van gisteren zo vlug en onopval
lend mogelijk uit het ziekenhuis te
doen verdwijnen.
„Het spijt mij, meneer Van Waar-
denburg'X zei hij, „ik ben genood
zaakt
„Excuseer u niet, dokter," zei
Steensma, besloten aan dit onderhoud
zo spoedig mogelijk een einde te ma
ken. „Als de heren zo vriendelijk wil
len zijn even de kamer te verlaten.
De commissaris keek enigszins aar
zelend naar de geneesheer. Was het te
vertrouwen, dat de arrestant alleen..?
„Zuster Blanca zal de patiënt wel
even assisteren", zei de dokter naar
de deur gaande.
De commissaris en de inspecteur
volgde hem en Steensma hoorde hun
stemmen aan de gangzijde van de half
gesloten deur.
Zuster Blanca zette een scherm om
het bed en hielp Steensma zich vlug
aan te kleden. Zij schrok onwillekeu
rig, toen zij op zijn colbertjas een don
kere vlek zag, maar gaf met geen
woord enige twijfel aan zijn schuld te
kennen.
„Ik dank u. zuster", zei hij, „ik zal
nooit vergeten wat u voor mij gedaan
heeft."
„Voor u en voor ons vaderland", zei
zuster Blanca zachtjes. „Ik verwacht,
dat u zeer spoedig in de gelegenheid
zult zijn uw eigendom te komen ha
len, mijnheer".
„Daarop kunt u rekenen, zuster",
beloofde hij.
De deur werd wijd opengedaan en
commissaris Van Mierlo stak zijn
hoofd om de hoek van het kamer
scherm
„Is de patiënt gereed?" vroeg hij
ongeduldig.
Ir. Steensma haalde zijn schouders
op en onderdrukte met moeite een ge
voel van ergernis. Een dergelijke ma-
rier van optreden was hij allerminst
gewend. Hij bedacht met schrik, dat
hij nog aan heel wat zou moeten wen
nen.
„U moogt gerust binnenkomen, he
ren", zei hij nors.
De heren traden binnen. De jongste
deed een grote koffer open en borg
daarin alle papieren, welke hij in de
kast en in de lade van het nachtkastje
vond.
„Heeft u nog brieven in uw zak,
mijnheer?"
„Mijn portefeuille en enkele brie
ven". zei Steensma. „Moet ik ze afge
ven?"
De inspecteur had zijn hand reeds
uitgestoken.
..Heeft u niets meer in uw zakken?"
„Mijn portemonnaie", zei Steensma.
„Zit er alleen geld in?"
„Ja, mijnheer".
„Dan kunt u die voorlopig behou
den".
De commissaris keek enigszins ver
stoord op zijn horloge, alsof alles wat
hier gebeurd was, hem nodeloos had
opgehouden.
„Wanneer u belooft, onderweg geen
poging tot ontsnapping te wagen,
kunt u met ons meewandelen", zei hij,
zich tot Steensm# wendend.
ONS LEGER
„Elseviers Weekblad" bepleit een
sterk leger in het kader van de West-
europese defensie:
,,Het is geen gehetim da» in Den Haas
ernstige twist bestaat tussen staf en Rege
ring over de verlenging van de eerfte
«teen tot V"ï 1? Nederlandse dienstplich
tigen tot anderhalf Jaar
dnn»„!Car!„menuEUr0pa moell«k a»een met
atoombommen en materiaal ver-
oefenri" 1 d2ar "U e"»maa! ge-
/L V00r nod,g W)J geloven
dat de bevolking dit zeer wel inziet en
troosten Z'Ch daarvoor oHers te ge-
Waarom verzet zich dan de regering'
wacht zu weer af totdat in Fomafne-
°fL°nden een beslissing is genomen,
die het Parlement wel zal moeten slik
ken omdat het nu eenmaal een besluit
op Internationaal niveau is?"
„ONBENULLIGE CORRECTIES"
Slecht te spreken over de grenscor-
schrijffiS "VPij Nederland"- Het blad
eénhLl6Vw-Jn een ,yd van streven naar
eenheid Wij moeten trachten over de
grenzen heen te zien en heen te denken
een d™ duur. en nlet eens op
een zo heel lange duur van de grenzen
ln haar tegenwoordige betekenis 4f'
.n°„P"cle' op dit ogenblik halen wij
i.»f« onbenullige grenscorrectie op de
hals waar geen enkele haast bij was Het
U alsof we die lijnen op de'kaart die we
zo graag zouden willen zien verbleken
Enedea"tS ,eX''a;fors in '"kt heben gezet'
En dat is het verdrietigste van de hele
v rzu mdenóm 7* hebben «n gelege'nheM
verzuimd om Europees te denken en te
handelen We hebben een stap achteJ
tUeHvoeren" PUatS Van toek°n"tpolitiek
POLITIEKE DELINQUENTEN
mlnr »e Volkskrant" schr«ft prof.
Tver H me in afwijzende zin
actie iM Va" Zekere 2ijde ingeleide
voor h! ^rknjgmg van amnestie
oor de politieke delinquenten. Hij
zegt o.m.: J
„De minimum-gedachte dat men bil
oorlog de vijand niet mag volgen en ztin
e.gen regering niet mag afvaHen heeft
by ,vele oorlogsdelinquenten maar
z chte Z tm0reC' geworteid Ten op!
rem 7 w" 'S een onontbeerlijke
lem - daargelaten nog de kracht ervan
da. het m„erHarl1g gegronde wetenschap,
clat het met de straf in ieder geval ernst
en een duurzame ernst, is
He,is even natuurlijk als betreurens-
r daV" aansluiting aan een oor-
h/n 71 "oMsgevoel ten opzichte van
hehhe «Jdens de oorlog misdragen
sMnve met °verdadlg 3terk werkt De
Slinger moet dan weer ln het huisje
™aar da?rby dreigt klaarblijkelijk het ge
vaar, dat hl] te ver naar de andere kant
k?ng £°orSlaan Deze nieuwe rechtsafwij-
«>n v i.g?Cn reehtvaardtging vinden in
king eT bèhSi "aaJ ee" vr°egere afwij-
dloH b lve dat dlt ongerechtvaar
digd zou zqn, moeten wij ons ook hierom
daarvoor hoeden, omdat een nieuwe
rechts.af wijking bepaaldelijk de gevaren
zou vergroten, welke voor de samenleving
toch al vast zitten aan het feit dat de
Quislings met hun hele aanhang inhae-
rent aan haar zijn en dat he, als regel
Cu'isUne!rrSeb7!Cen ZUn' dle hen voor de
Quisling-verleidingen zo vatbaar maken
en met eenzeker taaiheid dikwerf vat.
baar doen blijven"
MISLEID INTELLECT
Over het Vredescongres te Parijs,
dat zich juichend verhief toen de val
va.n Haoking werd aangekondigd,
schrijft „Het Vrije Volk":
„Kijk, dat communisten juichen als het
goed gaat me, hun crorlog, dat begrijpen
wij Wij welen dat zij he, k,aanspelen
in 7. t JT sPreken en tegelijkertijd
in critiekloze bewondering neer te zin-
te" wereld*161 meeSt vermilitariseerde land
Maar nu de intellectuelen Zij waren
voor de vrede en mede uit hun naam
word, er gejuicht over de oorlog in China
Zij hebben zich laten misbruiken voor
communistische propaganda"
„Wij zullen ons best doen u het zie
kenhuis zo onopvallend mogelijk te
doen verlaten."
„U kunt door de achtertuin gaan"
zei de dokter, zich tot de commissaris
wendend.
„Dat lag reeds in mijn voornemen'
zei de commissaris. „Onze auto staat
bij de tuinpoort. Is u gereed, mijn
heer?"
Steensma knikte en reikte zuster
Blanca de hand.
„Hartelijk dank voor uwe goede
zorgen, zuster", zei hij enigszins aan
gedaan.
Zuster Blanca knikte. „Moge alles
spoedig ten goede keren, mijnheer",
zei ze vriendelijk.
Ir. Steensma keek naar dokter Van
Loon.
Dokter Van Loon knikte, maai' stak
zijn hand niet uit.
Steensma keek hem een moment
misprijzend aan en haalde de schou
ders op.
„Ik ben gereed, heren", zei hij.
„U loopt in het midden", besliste de
commissaris. „U kunt met ons praten
en de schijn wekken, dat wij goede
vrienden zijn".
Hij reikte de dokter de hand, gaf
een hautain knikje in de richting
van zuster Blanca en liep de gang in.
Steensma volgde en achter hem kwam
inspecteur Cornelissen met de koffer.
Zij gingen de achterdeur van het
ziekenhuis uit en Steensma zag tot
zijn geruststelling, dat er bijna geen
patiënten in de tuin waren.
Ouwe Gerrit sneed zijn rozen en
tikte vriendelijk tegen de rand van
zijn pet, toen Steensma hem passeer
de.
Vóór de tuinpoort doemde een on
verwachte hindernis op.
Jacob Bos, de dove patiënt uit het
mannenzaaltje, die sedert enkele dagen
buiten mocht wandelen, had Steensma
m 't vizier gekregen en beende hem
zo vlug hij kon achterna.
(Wordt vervolgd.)
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I en II, 301 en 415 m
Nieuwsberichten om 6 8 en 11 uur 6,15
Radio-fantasie 6,35 Koninklijke Mili
taire kapel 7,05 Sport 7,15 Toespra
ken 7,45 Wognums Zangkoor 8,05
,,MJjn naam is Juliana" 8,20 Vrolijk
programma 9,20 Verzen en melodieën
om de Oranjeboom 9,45 Zangspel
10,15 Radio Philharmonisch-orkest 11,15
Radio-fantasie 11,30 Taptoe
VOOR ZONDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 8,15 1, 6. 8 en 11 uur VARA: 8,40
Strijk en fanfare AVRO: 1,25 The Avro-
leans 3,45 Thé Dansant VPRO: 6,15
In gesprek met de lezer 6,30 Strijd
krachten 7,00 Kinderdienst 7,30 Bij
belvertelling AVRO: 8,05 Actualiteiten
8.15 Waltztime 8,45 Zo zijn er
9,05 Music Maestro please! 9,40 Her
sengymnastiek 10,10 Kamerorkest
11.15 „Mei Romance"
PflLVERSUM II 415 m Nieuwsberichten
om 8, 9,30 1. 7,30 en 11 uur KRO: 8,30
Hoogmis 12,40 Amusements-orkest
2,30 Concertgebouw-orkest 4,10 Sport-
reportage NCRV: 6,00 Stuidodienst
6,30 Gramofoonplaten 6,45 Zangvereni
ging „Excelsior" 7,15 Kent gij Uw Bij-
belé,— KRO: 7,5o In 't Boeckhuys 8,05
De gewone man 8,13 Uit en Thuis
10,30 Actualiteiten 10,45 Avondgebed
11,15 Rotterdams Philharmonisch-orkest
VOOR MAANDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1 6. 8 en 11 uur VARA: 8,16
Toespraak 12,00 Promenade-orkest
1.30 Malando 3,45 Omroep-orkest 6,30
Gemeenschapszang 7,00 Wij en de eer
ste Mei 7,30 Mel-declamatorium 8,05
Dingen van de dag 8,15 Mei-viering in
Grouw 9,15 Pennies from Heaven
9,50 Gramofoonplaten 10,00 Beethoven-
programma 11,15 Xavler Cugat en orkest
HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7. 8 en 11 uur NCRV: 8,15
Muziek bij het werk 12,33 Orgelconcert
1,15 Mandolinata 6,15 Sportrubriek
6,30 Victor Silvester 6,45 Westeuropees
commentaar 7,15 Onder de NCRV-lees-
lamp 7,30 Actueel geluid 7,45 Prikke-
been 8,05 De Jubo roept 8,15 Met
band en plaat voor U paraat 8,50 Hilde-
brand-miniaturen 9,30 Geestelijke lie
deren 10,00 Hollands Strijkorkest
10,45 Avondoverdenking 11,15 Avond
klanken 11.45 Grmofoemplaten
NAAR VASTE GROND
Van een naam geldt, dat hij in de
strikte zin „gegeven" moet worden. Dit
geldt in zwakke zin al bij het verkeer
tussen mensen onderling. Temeer geldt
dit in da verhouding God mens.
Gods naam leert niemand kennen, ten
zij hem deze naam gegeven, geopen
baard wordt. Want anders blijft God
de eeuwig duistere, het ondoorgron
delijk geheim. Het bekend maken van
de naam is een openbaring van het
mysterie. Het eerste wat wij zien is
dus, dat naam en openbaring samen
horen.
Maar er is meer. Ook naam en per
soon horen samen. De God van het
christendom is geen neutraal „Het",
maar een persoonlijk „Gij". Wanneer
wij de voorwerpen rondom ons benoe
men, duiden wij ze aan met algemene
begrippen: dit boek, deze tafel. Maar
alleen een persoon draagt een naam.
Wanneer wij een naam geven aan een
huis of aan een dier, dan personifië
ren wij huis of dier. De naam is de
aanduiding van het enige, het onher
haalbare. Een mens heeft twee namen,
een voornaam en een achternaam. De
achternaam kenmerkt hem als lid van
een groep, van een familie. De voor
naam maakt hem tot een enkeling bin
nen die groep. Temeer geldt dit voor
de naam „Gód". Hiermee wordt een
volstrekt enige, onherhaalbare persoon
aangeduid, die zichzelf in zijn naam
heeft kenbaar gemaakt.
Openbaring van de persoonlijke
naam is verder het hegin van een te
vormen gemeenschap. Ik kan iemand,
wiens naam ik ken, roepen: Wie zijn
naam geeft, stelt zich open voor de
ander. Sterker nog, hij geeft zich in
zekere zin bloot voor de ander. Dat
voei je zelfs nog, wanneer je je naam
ergens moet opgeven, in een hotel of
aan een poltieman. Wie zijn naam geeft,
staat niet meer op en voor zich zelf.
Hij staat open voor de ander. Zo geeft
God zich in de openbaring van zijn
naam aan de mensen. God. is daarin
aanspreekbaar geworden. Hij kan wor
den aangeroepen.
Maar hetzelfde geldt nu ook voor
ons. In God, die door de openbaring
van zijn naam zich open geeft voorde
roep van de mens, wordt de mens zelf
uit zijn eigen eenzaamheid verlost. De
naam „God" betekent een stem uiteen
andere dan de menselijke wereld. Het
is een woord, een persoon, een macht
van gene zijde. Het is heilige almacht,
die in een persoonlijke relatie treedt
tot mensen van deze zijde.
Op vele stations hangt een reclame
bord van de „Bond tegen het vloe
ken", waarin erop wordt aangedrongen
de naam „God" niet te misbruiken. Wat
we gezien hebben is nu dit. De' naam
„God" houdt in, dat de persoonlijke
„God" zich aan mensen kenbaar maakt
en met hen een persoonlijke relatie
aangaat.
Nu kan men godsdienstige termen
kennen op twee manieren. Je kunt
kennen als woorden met een achter
grond, met diepte; want je hebt zeil
te maken gehad met het diepste wezen,
dat achter deze woorden schuilt. In het
eerste- geval zijn de godsdienstige ter
men hulsels zonder inhoud; in het
tweede geval hebben deze termen een
persoonlijke waarde gekregen, omdat
de betrokkene in eigen bestaan heeft
doorleefd, wat met deze termen wordt
bedoeld,
En nu dat reclamebord van de
„Bond tegen het vloeken". Neem aan
dat iemand dit leest, die de diepe zin
van de naam „God" kent. Dan zal hij
dus met de éne God een persoonlijke
relatie kennen. Dan zal hü uit erva
ring weten, wat gebed is. Zo iemand
zal er niet over denken om de naam
God te misbruiken. Zo min als iemand
er over denkt de naam van zyn beste
vriend te misbruiken. Voor deze groep
van mensen is deze reclame dus over
bodig.
De tweede groep van mensen kent
wel de term „God". Maar deze term
is voor hen niet geworden tot „naam"
in de strikte zin. Zij kennen geen en
kele grootheid, die zij met „God" zou
den kunnen aanspreken. Voor deze
groep van mensen is deze reclame vol
komen onbegrijpelijk. Het begint al
met de eerste zin, die op het bord
voorkomt: „God hoort iedereen". Van
deze drie woorden begrijpen zij er geen
enkele. Ze zijn voor ben zinloos. Voor
deze tweede goep van mensen is deze
reclame dus onverstaanbaar.
Ge vraagt, of ze dan niet begrijpen,
wat ermee bedoeld wordt? Natuur
lijk, dat begrijpen ze wel. Maar dat
zou hun zoveel duidelijker gezegd kun
nen worden. B.v zo: Wees ook in je
woorden een fatsoenlijk mens. Een
dergelijke zin begrijpt ieder Nederlan
der.
Nog een laatste opmerking. Wie
muziek kent en weet te waarderen, is
innerlijk rijker en gelukkiger, dan wie
onmuzikaal is. En wie de naam kent,
waarover hier sprake was, is even
zeer rijker en gelukkiger, dan wie al
leen maar de klank, de term kent. Het
kennen van de naam des Vaders
brengt iemand thuis.
NA-INLEVERING VAN VERLOPEN
MUNTEN.
Het ministerie van Financiën deelt
mede, dat de destijds aangekondigde
laatste gelegenheid tot na-inlevertnS
van halve guldens, halve stuivers en
halve centen zal worden opengesteld
van 1 Mei tot en met 15 Juni 1949. Na
deze termijn zal de mogelijkheid tot
omwisseling van de genoemde munten
definitief zijn gesloten. De omwisse
ling kan plaats hebben bij alle post
kantoren, bij- en hulpkantoren dei'
posterijen en poststations en de halve
guldens bovendien bij de hoofdbanh j
de bijbank en de agentschappen van de
Nederlandse Bank N.V.
DOODSTRAF GEEIST TEGEN LEDE":
VAN COLONNE HENNEICKE
De advocaat-fiscaal bij het Amster
damse Bijzonder Gerechtshof eiste B's'
teren tegen twee voortvluchtige
van de colonne Henneicke, H. KoW5
en W. H. B. Briede, beiden uit AW' j
sterdam, de doodstraf.
Als je nog heel jong ber
je onschuld dat er n
benemend heerlijk is al
ïijn. Weliswaar een vage
tonige heerlijkheid, oj
sprookjesboeken en aange
verse wensdromen. Zo hee
je het niet uitdrukken,
er toch op zijn minst van
een koningin altijd 's mor
kelijk lang mag slapen
lakens met kanten entre
steevast ontbijt met amand
chocolade met slagroom,
door enorme zalen, ondi
kroonluchters, over spiege
ketvloeren schrijdt in dror
letten. Dat zij, kortom,
bonbondoos-achtige hemel
in niemand ooit van kies]
ren, grauwe erwten-met-
regels heeft gehoord.
Als je ouder wordt, wol
dat opzicht wel wijzer,
wijsheid komt, als in zove
het medegevoel.
Het moet niet alles zijn
ses op te groeien. Het mo
niet alles zijn om Koningi
Ach nee, zo erg als vroegei
niet meer. Uiterlijk is ook
lijke kinderen het bestaan
levenslustiger geworden,
die Haar met een zekere
gemeenzaamheid zolang Ju
ben genoemd wij hebbi
eens een vage deernis gevo
kleine meisje in het smett<
en de keurige handschoent
vaak allerlei plechtige,
dingen moest doen. Altijd
jes geven aan meneren in
sen en ambtsketenen, altij
gens, hoog en alleen, op
staan en wuiven, urenlang
moe kinderhandje tegen
vaandels met mensen eron
zij onlangs niet dringend
Haar kinderen alsjeblieft
besparen van dat door duizt
gegaapt te worden? Natuur!
wij, naar goede vaderlandss
dat vriendelijke en zo mens
zoek rustig naast ons neerge
Zij heeft nog meer dinge
die wij ons in een rustig
inneren en die het oude
de bonbondoos-gelukzaligheis
schande maken. „Zo maar
in een tram zitten" toer
bakvis was. „Alleen maar
moeder voor mijn kinderen
zij een volwassen vrouw
Liet valt niet mee om Kor
De eerste stenen en d
ken en de audiënties en
geklede jas en ambtsketenei
de vreselijke verlegen kinds
bouquetten en de jaarbeurze
vreemde gezanten
Het werd Haar nooit gevra
Koningin wilde worden. Z
voor geboren en opgeleid
stoet van eerste stenen er
zovoort is onontkoombaar,
welhaast tot de grijze dage
altijd maar die wuivende
vriendelijke glimlach, die
reidwilligheid, die discipline
leen maar een goede moeder
kinderen te zijn. Wat hebben
een stuk gemakkelijker. Maa
nog een jarige Koningin te
één van ons willen ruilen?
gewoon jarige moeder: dat
kleinigheid. Afgezien van
wij onze eigen cadeautjes kop
allerkunstigst een opgetogen
huichelen bij het uitpakken
van de deining en de uitgel
van ons kroost, van de ver:
waarop wij niet kunnen zit
versierde kopje waaruit wij
RADIJSBOTERH AM SMEE
(Beperkt houdbaar. Zeer
Een bosje radijs, 40 gr.
peper, 1 afgestreken
paprika, 1 eetlepel sla-
hakte peterselie, 2 theele
bal oelek.
Maak de radijs goed
rasp ze op een rauwk
roer de boter zeer luch
toevoeging van de pa
sambal en de gehakte
Voeg er vervolgens het
van radijs en de sla-saus
Breng het mengsel goed
met zout en peper en
een jampot. Bewaar h<
sel op een koele plaats e
rekening mede, dat de
heid zeer beperkt is, dus
ger dan 1 1% week
Dit smeersel is te
des morgens bij het ont
smeerd op het brood of
vooral niet te dik smeren
te verwerken tot een Hor
vre als volgt: kook een
ren hard, ong. 10 min.,
eieren over de lengte in
neem het eigeel er uit en
ïijn. Was de overblijvende
goed uit met water, vul
wat radijsmengsel en be:
wet wat haltsel van eidc
gehakte peterselie.
Plaats de gevulde eiere
schotel en décoreer met
blaadjes.
GARNALENGEHAKT
(Warm of koud gebruii
Driehonderd gr. garnal
kookt of gepeld, flink wat
peterselie, 1 hard gekookt
Peper, fijne nootmuscaat,
witte brood (zonder kors
fone beschuit of paneerr
wat olie, vet of boter om
ken.
Laat het brood in ruil
water enkele ogenblikken
neem het uit het water en Knijp
