AKKERTJE Er gaapt een diepe kloof tussen Juan en Evita Perón In Tegelen laai men de baard weer slaan Passiespelen in de Meimaand van 1950 We gaan weer „azen'' om een kansrijk „stekkie" te maken Machiswellusi drijft Argentinie's sterkste vrouw\ Haat en nijd tussen presidentspaar De wederkeer der filomelen De strijd is in volle gang REGELEN, HET FABRIEKSDORP AAN DE MAAS by Venlo stond dezer dagen weer in de belangstelling van kunstminnend Nederland. In het Nederlandse Ober-Ammergau werden nameiyk dé rollen verdeeld voor de passie-spelen van het volgend jaar. Dat was een gebeurtenis voor de bewo ners van het nijvere plaatsje, waarvan er eirea 500 aan het spel meedoen, de meesten als figuranten, een vijftigtal spelende en een negentig sprekende rollen. In Mei 195jp zullen Christus, Judas en de andere apostelen weer door Tegelen schrijden om in 25 opvoeringen het oude spel van het Bijbelverhaal, onder beproefde regie van de heer A. Thijssen, op tekst van pater Jacq. Schreurs, gestalte te geven. ^LLEN ZIJN LEKENSPELERS. Oeh- ler de man, die de Christus-figuur zal uitbeelden is schilder van zijn vak. Franssen, de Petrus-figuur, handelt in eieren en jonge hanen en de Judas, J. Verstegen, reist in tabak. Die roluitreiking is altijd een ge beurtenis voor de bewoners. Het is éen soort sollicitatie, waarbij op een avond een commissie bepaalt, wie er mee speelt en wie uitbeeldt. Dat geeft soms teleurstelling, soms vreugde bij de bewoners, die elk hun favorieten hebben. Maar allen zijn het er over eens, dat Oehler de beste Christus is hij speelt deze rol dan ook voor de derde keer en ook over de aposte len is men tevreden. Zodra de rollen zijn verdeeld, ontvangt ieder een oor konde en verplicht zich voor zo ver nodig in het stuk de baard en het hoofdhaar te laten groeien. Grote animo In Tegelen was altijd grote animo voor het amateur-toneel, zo vertelt ons de regisseur, de heer A Thijssen, een fabrikant, maar bepaalde succes sen buiten de voldoening leverde deze kunstnijverheid nooit op. Totdat in 1930 door de regisseur en enkele plaatsgenoten de Passie-spelen te Ober-Ammergan werden bezocht. Toen besloot men eenparig eenzelfde spel te creëren. Pastoor van Delft schreef de tekst en in 1931 werd het spel voor het eerst gegeven en in 1932 met suc ces herhaald. Er kwam een stichting, die het stre ven coördineerde en vaststelde dat de spelen eens in de vijf jaar zouden plaats hebben. Het initiatief werd een succes, zowel bij de bewoners, waar van elk gezin wel een lid meewerkt, als bij de bezoekers, waarvan er in 1946 125.000 de voorstellingen bezoch ten. Zelfs uit het buitenland kwamen er vele toeristen kijken. Volgend jaar verwacht men nog een groter bezoek, waarvoor luchtvaart, busondernemin gen en spoorwegen extra-diensten zul len inlassen. De spelers worden niet gegrimeerd maar spelen „natuurlijk". Wie nu in Tegelen komt herkent al verschillen de medespelers, doordat er dons op de kin zit. Week in week uit wordt de eenvoudige tekst van pater Scheurs gerepeteerd, totdat deze hen volko men eigen is. Oehler rookt niet meer om zijn stem gaaf te houden en allen leven zich in hun rol in. Men zegt ook na een poosje niet meer: daar gaat Fransen of Verstegen. Neen, daar gaat Petrus en daar Judas. Tegelen ziet er na een paar maanden dan ook uit als een galerij van een levend museum. Het theater, dat in de oorlog werd vernield is herbouwd. Het kan 5 k 6000 mensen bergen. De Joodse en Ro meinse costuums zijn weer hersteld. In de Meidagen van liet volgend jaar zal het theater van Tegelen weer her schapen zijn in het plein, waar het laatste avondmaal wordt gegeven en waar het volk te hoop loopt. Op een heuvel zullen weer drie kruisen staan, het paleis van Pilatus daarnaast, de vergaderzaal van het Sanhedrin, het paleis van Herodus. Dan zullen bewoners en toeschou wers weer de indrukwekkendste ge beurtenissen onzer Christelijke ge schiedenis beleven. Chinese Joean zoekt huip bij V.N. De wetgevende Joean heeft het Chi nese kabinet verzocht te pogen bemid deling van de VN te verkrijgen in ver band met de strijd met de communisten. De Joean beschuldigde de Sowjet- Unie ervan- het ChineesSowjetrussi- sche vriendschapsverdrag geschonden te hebben. De communisten hadden hun overwinning in Mandsjoerije behaald door hulp van de Sowjet-Unie. Bevin naar Parijs vertrokken Ernest Bevin, de Britse minister van buitenlandse zaken, is Vrijdagochtend per trein uit Londen naar Parijs ver trokken, waar hij zal deelnemen aan de conferentie van ministers der Grote Vier. Peter Oehler tn de rol van ChristU3 IK BEZWEER het u: wanneer ge nog nooit een nachtegaal gehoord hebt, sta er dan niet expres voor op In het midden van de nacht. Want het zal u berou wen en ge zult, danig uit uw humeur, vragen: Is dat nu het hoogge roemde nachtegalen-lied? Want nu deze konink lijke zangers weer terug gekeerd zijn uit de Abes- sijnse wildernissen en weer in de duinbebos sing zingen, wordt me nigeen de verleiding te machtig en trekt men er op uit om ook de nachte gaal gehoord te hebben. Maar het is met het nachtegalen-lied als met de eerste tomaat, men moet het leren waar deren. yOGELS ZINGEN nooit om alleen maar te zingen, óók de nachte gaal niet. Zij zingen om motieven, die voor hen van het grootste belang zijn De nachtegaal be oogt met zijn zang tweeërlei doel. Het eer ste is: het wijfje lokken en het tweede: rivalen keren. Elke vogel heeft een bepaald gebied, dat hij als het zijne be schouwt. Het nachtega len-lied heeft dus een soortgelijke strekking als sommige redevoeringen in de Veiligheidsraad: de één paaien en de ander bedreigen. De vrouwe lijke nachtegaal zingt dan ook niet, het zijn de mannetjes, die er de fleur aan brengen. Het schijnt, dat de wijf jes hier in de nacht arri veren. Wanneer dus de dames, geleid door een wonderlijk instinct, hun geboorteplaats bereiken, zitten de heren in de struiken het hoogste lied te zingen. Wat de wijfjes de zekerheid schenkt, dat zij welkom zijn. Met het bovenstaande kunt U nu ook verkla ren, waarom de nachte gaal op zulk een voor een vogel ongewone tijd zijn soli ten beste geeft Zo omstreeks eind April, begin Mei zingt de vogel ongeveer de hele nacht. Tussen elf en drie 's nachts is hij dan de enige zanger, die niet met de kop tussen de veren gedoken de zorgen van het aardse bestaan vergeten heeft, maar zijn „kunst" hartstochtelijk beoefent. Zo is de nachtegalen- zang gelijktijdig de uiting van een Don Juan en van een Roelant. De laatste drift is zelfs zo sterk, dat wanneer er meerdere nachtegalen bij elkaar zijn hele wedstrij den gehouden worden, wie het meest geluid kan produceren. yOORAL LANGS de duinkant en dan spe ciaal daar waar het duin bebost is, kunt u de nachtegaal vinden. Maar overal waar bebossing is, voelt de nachtegaal zich thuis. In Heiloo zult u ze kunnen vinden, maar ook in de Bangert. Vóór de oorlog waren de nachtegalen vooral in Bergen te vinden. Zij wa ren van de seizoengasten niet de minst-geziene en gelukkig schijnen de nachtelijke zangers weer neigingen te koesteren om zich in Bergen te vestigen. Want door de oorlogsomstandigheden waren de filomelen in Bergen in verdrukking geraakt en genoodzaakt hun tenten elders op te slaan. Maar wanneer ergens een vogelsoort verdreven wordt, keren ze er niet zo gemakkelijk terug. Gelukkig blijkt er in ons land nog geen onmid dellijk gevaar te be staan, dat de nachtegaal uit het landschap zou verdwijnen. TN HET KREUPEL HOUT flonkert weer het lied der filomelen. Wanneer U een poging zoudt willen wagen om het te horen, wanhoop dan niet dadelijk. En ge loof niet het fabeltje, dat de filomeel alleen maar zingt als de kippen al lang op stok zijn, want hij laat zich ook wel overdag horen. Voor ieder, die hem ho ren wil. 1 Juni: opening van hel hengelseizoen Deskundige beschouwing van ir. Ferd. Vulsma De eerste Juni is in aantocht! Voor velen een vurig verwachte datum die een eind maakt aan een periode van twee-en-een-halve maand gedwongen wachten: de opening van het hengel seizoen'. In menig huisgezin heeft zich de laatste tijd een merkbare onrust meester gemaakt van de mannelijke leden: allerlei spullen worden voor de dag gehaald en nog eens extra nage keken; met behulp van handboeken worden zeer speciale tuigjes samenge steld en met zorg afgesteld in een em mer of in de badkuip; plannen worden gesmeed om met verschrikkelijk vroe ge treinen of bussen naar hijzonder visrijke plekken te gaan, waar soms reeds dagen van te voren moet worden „geaasd", om een kansrijk „stekkie" te maken. Een ieder weet uit ervaring, dat de voorbereidingen tot een feestelijke ge beurtenis soms prettiger en aangena mer zijn dan het feest zelf en zo is het ook in de hengelsport: de voorbe reidingen vormen voor de hengelaar een aangenaam onderdeel van zijn zo geliefde sport. De wetgever heeft in wijs beleid er voor gezorgd, dat in de periode van 15 Maart tot 1 Juni elk jaar de natuur in ons land gelegenheid krijgt, om zich ongestoord te kunnen herstellen van de verliezen, die wij in beroep en in sport aanbrengen aan de visstand. In die periode is het vangen van vis verboden, behalve dan van zeevis en van aal, die feitelijk ook een zeevis is. Natuurlijk zal geen rechtgeaard sport visser er aan denken, om in die geslo ten tijd te gaan vissen, maar de roof vissen, vooral ook de meergenoemde aal, storen zich aan geen wetten en doen zich smakkend te goed aan de rijpe kuit van hun soortgenoten en verorberen zodoende meer vis, dan alle hengelaars in het hele jaar kun nen vangen! Gezonde sport. Maar eindelijk is daii toch de eerste Juni gekomen en de hengelaar wordt weer in de gelegenheid gesteld, zich naar hartelust te wijden aan zijn zo gezonde en opwindende sport, die te gelijkertijd een kunst is. Een kunst, die men zich alléén eigen kan maken door veel oefening of door lang toekijken (of door beide!) en die waard is, door een verstandig man gekend en be oefend te worden. Dat hengelen gezond is, zal wel niemand willen ontkennen. De tocht naar en het verblijf aan de waterkant, te midden van de stille en frisse natuur, is Voor iedereen en voor al voor de stadsbewoner, de gezondste en vaak ook goedkoopste tijdpassering, die hij zich kan wensen. Het is een grote hatelijkheid, te veronderstellen dat presidenten en andere staatslieden zich zo graag laten fotograferen met hun vangst „omdat iedere man er zo goed uitziet naast een vis". Neen, dat zal het wel niet zijn. Maar juist deze mannen weten de hengel sport te waarderen als een gezonde en rustgevende sport, die de afgematte zenuwen verfrist en versterkt. Ook opwindend. Dat de hengelsport ook opwindend kan zijn, is voor de buitenstaander moeilijk te begrijpen. Als men aan een niet-hengelaar voorstelt eens een dagje mee te gaan, dan is meestal het antwoord, dat hij niet kan begrijpen, wat daar nou aan is, urenlang te wach ten op iets dat je nog nooit gezien hebt! Maar zó is het volstrekt niet. Een goed hengelaar behoeft onder geen enkele omstandigheid urenlang te wachten, voordat hij een „stootje" krijgt. Maar wèl is hij urenlang geïn teresseerd en aangenaam bezig, zonder zich ook maar een seconde te verve len, terwijl, vooral bij het hengelen op voorn of baars, zich toch zeker onder normale omstandigheden om de 10 minuten een „beet" kenbaar maakt. Dat wil nog niet zeggen, dat elke vis die zich meldt, ook gevangen is. Neen, hengelen blijft een kunst, maar wel geeft elke „beet" aangename sensatie en elke aangeslagen vis geeft een spor tieve en variërende strijd op leven en dood, ten minste van het standpunt van de vis gezien. Het is ondoenlijk om in een kort ar tikel de voor- en nadelen van licht tuig op te sommen en te verduidelij ken, maar één ding staat vast: licht vissen is kansrijk vissen en het ver plicht de hengelaar tot voorzichtig en beleidvol manoeuvreren, waardoor de strijd, ook met het kleinste visje, wel degelijk opwindend is. Het is niet de bedoeling de henge laar op te wekken, zich weer aan zijn sport te gaan wijden: die heeft geen opwekking nodig en telt reeds elk uur, dat hem nog scheidt van de eer ste Juni! Maar wèl willen wij nlet-hengelaara wijzen op een aangenaam en goedkoop tijdverdrijf, dat reeds duizenden in den lande jarenlang gezonde en spor. tieve ontspanning heeft gegeven en hopenlijk nog zal geven. Li Een B-45 bommen werper van de luchtmacht der V.S. verlaat zijn basis op Muroc irt California. Bij de Start wordt ge bruik gemaakt van twee special» installaties, een onder elke vleugel die tijdens het vertrek een extra- druk van 8000 En gelse ponden toe voegen aan de 20.000 pond druk- vermogen van de vier straalmotoren van het vliegtuig. De bommenwerper heeft een snelheid van 550 mijl, d.t. 885 km. per uur. HET IS VOORAL HET VERSCHIL jn achtergrond geweest, dat de kloof tus sen de Argentijnse dictator Perón en zijn vrouw Evita steeds dieper en breder gemaakt heeft. Evita is afkomstig uit een van de armste bevolkingslagen. Ze was de jongste van, 'n vijftal kinderen en haar vader Juan Duarte, de tweede esposo, echtgenoot, van haar moeder, stierf reeds spoedig na haar geboorte. Zonder mid delen achter gebleven moest moeder Duarte door 't houden van pensiongasten in het gezinsonderhoud voorzjen. Het was een hard leven en Evita had er dan ook al spoedig genoeg van. Nauwelijks zestien jaar oud verliet zij het kleine provincie-plaatsje Los Toldos en ging haar geluk in Buenos Aires beproeven. Eerst op het toneel, daarna als radio-ster, foto-model en, filmspeelster. Haar talent was maar middelmatig, zodat speurders naar nieuwe talenten voor Hollywoods studio's achteloos aan haar voorbijgingen. Dat ze toch nog vrij snel omhoog kon klimmen was te danken aan het feit, dat ze haar verschillende mannelijke kennissen uitstekend wist te gebruiken om haar carrière te bevorderen. kampen. Evita uiteraard wel. Het is vooral dit verschil dat tot enkele van hun scherpste conflicten geleid heeft. ZO vond ze. na zich moeizaam stap je voor stapje omhoog gewerkt te hebben, in 1944 Juan Perón. Het pleit voor Evita's politieke inzicht, dat zij een van de weinigen was, die hem trouw bleven toen Peróns regering in October '45 gedurende korte tijd het veld moest ruimen. Ze trouwde die maand met hem en stond hem met raad en daad terzijde bij het voorberei den van de „goed-georganiseerde" pre- sidents-verkiezingen, die Perón in Fe bruari van het volgende jaar weer aan het bewind brachten. Spoedig daarop richtte Evita, die zich tot dat tijdstip slechts voor toneel, film en radio ge ïnteresseerd had, haar belangstelling op het politieke terrein. Perón is uit geheel andere kringen afkomstig, hij is een telg uit 'n mach tige veeboeren-familie, die in directe lijn terug gaat naar de eerste Engelse en Corsieaanse kolonisten, die zich eeuwen geleden in Argentinië vestig den. Pruisische gouverneurs leerden hem zes talen en trainden hem licha melijk zo goed, dat hij eenmaal in het leger opgenomen zich spoedig boks- en schermkampioen van het Argentijnse officierscorps mocht noemen. Tijdens zijn opvoeding werd Perón door zijn leermeesters met de totalitaire ideeën, die hij later tot uitvoering zou brengen, besmet. Juan had nooit met geldgebrek te Rekeningen als beledigingen EEN ervan vond plaats ongeveer een maand voordat Evita gehoor gaf aan Franco's vererende uitnodiging, het oude Europa eens met een bezoek te vereren. De leidende modezaken, bonthandela ren en juweliers, kregen orders hun beste spullen onmiddellijk op zicht te sturen, 'n uitnodiging, waaraan allen zo snel ais 'maar mogelijk was gehoor ga ven. Evita zocht genoeg uit om haar speciale eigen vliegtuig mee te vullen en liet daarna niets meer van zich ho ren. De firma's stuurden him reke ningen in. De volgende dag 's morgens vroeg werden ze wredelijk in hun hof- leveranciers-dromen gestoord door de schrille stem van Argentinie's leading lady, die hen over de telefoon toe schreeuwde, of ze met de reclame, die zij op deze manier voor hen maakte dan ai niet rijkelijk voldaan waren? Een volgende maal zou een dergelijk affront niet zo licht vergeven worden! Weinigen slechts durfden aanhouden. Toen dictator Perón deze laatste stunt van zijn echtgenote ter ore kwam stikte hij bijna van woede. Peso's! Peso's! Terwijl Perón aldus door diepgewor telde totalitaire principes gedreven slechtswenst Argentinie's sterke man te zijn en als een ware Vader des Vaderlands de geschiedenis in wenst te gaan, wordt Evita door geheel an dere motieven geleid. Eerst was het een verlangen naar eenzaamheid, daar na wraak en tenslotte werden het geld en de macht over haar medemensen die Evita voortdreven. Spoedig nadat het paar de presiden tiële woning betrokken had kwam Evita er achter, dat onder een dictato riaal bewind voor een ieder, die in de geheimen van zulk een staatsbestel is ingewijd en die daarbij over voldoende connecties beschikt, een bijkans onuit puttelijk aantal peso's te „verdienen" is. Perón daarentegen heeft alleen in teresse voor de groei en ontwikkeling van zijn land en zijn leger. Teneinde deze opbouw zoveel moge- Ijjk te coördineren werd een Vijfjaren plan opgezet dat o.m. voorzag in de bouw van stuwdammen, wegen-aanleg, sluizenbouw en een verregaande in dustrialisatie. „Desnoods", aldus Perón, „zullen we er vijftien jaar de tijd voor nemen". De dictator benoemde een be kende koek-fabrikant Miguel Miranda tot leider van dit plan en gaf deze zo veel bevoegdheden en volmachten als nodig was. Beleggingen in Zwitserland en Panama. Een van de eerste stappen die Miran da deed was het zoeken van contact metEvita! Gezamenlijk met haar richtte hij een nieuwe N. V. de A. L. E. A. op en Evita werd daarvan de be langrijkste aandeelhoudster. Deze on derneming begon haar werkzaamheden met de import en verkoop van weten schappelijke instrumenten en verbood elke invoer hiervan door anderen. Spoedig breidde men het terrein uiten tegenwoordig is dit lichaam met een respectabel aantal monopolies uitge rust, o.a. voor de invoer van graan zakken, agrarische werktuigen en staalproducten. De grote winsten die Evita door middel van deze N. V. in de schoot vielen, belegde zij volgens zeer betrouwbare bronnen in Panama en Zwitserland. Hoe groot deze bedragen zijn is niet na te gaan, daar Evita ook in de Staats-handelsraad de I. A. P. I. een dominerende positie heeft weten te veroveren. Deze instelling die o.m. de omwisseling van vreemde valuta's en het buitenlandse betalingsverkeer regelt stelt ook de inkoopsprijzen voor granen vast. Zo is het herhaaldelijk voorgekomen dat deze om ll/2 dollar gefixeerd werden, terwijl de verkoop prijs waarvoor dit belangrijke voedsel naar Europa werd verkocht vaak 5 1/4 dollar bedroeg! De bedoeling was dat deze enorme winsten aan de uitvoering van Perón's plannen ten goede zouden komen doch de I. A. P. I. heeft nog nooit een uitgewerkte balans of ver lies- en winstrekening overlegd! Een bekend Argentijns bankier drukte het als volgt uit: „Evita strijkt het „leeuwinnen- aandeel" op maar zorgt er voor dat ook haar satellieten er zóveel van krijgen dat niemand er ook maar over piekert deze kip die gouden eieren legt te slachten". Effectieve censuur. Bovendien controleert deze handels- raad de papier-import, een feit waar van Eva handig gebruik heeft weten te maken om kranten die haar kwalijk gezind waren het zwijgen op te leggen; een zeer doeltreffende vorm van cen suur. De ijzeren controle, die op de pers wordt uitgeoefend, gepaard aan de voortdurende rivaliteit tussen het dic tator-echtpaar, heeft vaak tot gevolg, dat het verbaasde Argentijnse publiek in een van Evita's kranten berichten leest, die in lijnrechte tegenstelling zijn met wat Perón's pers beweert. Jongstleden November kreeg een van Evita's naaste medewerkers van haar de opdracht met een inkoop-commissie naar de Verenigde Staten te gaan. Deze functionaris, de staatssecretaris voor de Industrie, belegde een persconferentie waarin hij zijn plannen bekend maak te. De volgende dag publiceerden de pro-Perón-gezinde dagbladen een be richt waarin gezegd werd dat Lago- marsino geen enkele officiële functie 'bekleedde en niemand vertegen woor-^ de. Elke andere mededeling moest vol gens deze bladen als volkomen uit de lucht gegrepen worden beschouwd. Evita bleef rustig doch enkele we ken later wist zij de rollen om te draaien. Een van haar meest verbeten vijanden, de zeer gevreesde politie-chef van het district Buenos Aires die een grote invloed op Perón had, José Ve- lasco, werd vakkundig gewipt. Een aan tal van Evita's meest toegewijde tra wanten verborg een enorme hoeveel heid wapens in de buurt van het hoofd bureau van politie. Vervolgens „ont dekte" zij een complot tegen het leven van haar geliefde gemaal en wist deze te overreden Velasco te ontslaan. Later toen Perón achterdochtig begon te wor den werd Velasco weer in genade aan genomen. Twee regeringen. Gebeurt dit alles vrij openlijk en tracht geen van beiden zijn afkeer voor de aanhangers van de ander te verber gen, de middelen waarmee zij elkaar be strijden zijn iets subtieler van aard. Het gezamenlijk ontbijt is nu afge schaft. Perón begeeft zich 's morgens vroeg naar het Casa Rosada, Evita rijdt naar haar regeringszetel, het mi nisterie van Arbeid en Sociale Zaken. Evita en Juan houden ongeveer de gehele morgen audiëntie en ont vangen een groot aantal bezoekers, de legaties, ministers en ambassadeurs. Perón probeert het altijd met soepel heid en is er toe in staat om ontevre den arbeiders loonsverhoging toe te zeggen en nauwelijks een half uur la ter een delegatie van werkgevers te verzekeren dat hij de lonen drastisch zal verlagen. Evita daarentegen vindt scherpe antwoorden en hatelijke op merkingen de juiste methode. En zijn kranten brengen uitgebreide verslagen van de morgenzittingen van de dicta tor, hèar kranten zoeken het in foto's (een speciaal nummer bevatte er niet minder dan 20 en op elk van deze af beeldingen droeg Evita een ander ge waad!) Een diplomaat in verwarring. Deze drukke werkzaamheden en de voortdurende strijd om de macht zijn natuurlijk niet bevorderlijk voor de huiselijkheid en het is slechts zelden dat de Perón's een gezamenlijk week end in hun landhuis even buiten de hoofdstad kunnen doorbrengen. Een diplomaat die voor een van deze week ends hun gast was vertelde echter dat het echtpaar een dusdanige ruzie had gekregen dat hij werkelijk niet wist wat te doen: gaan of blijven! Om op de hoogte te blijven van de plannen die in Peróns hoofdkwartier worden uitgebroed heeft Evita er voor gezorgd dat haar broer een van de hoogste posten op het secretariaat van haar echtgenoot bekleedt. Haar oudste zuster is de baas in de provincie Jurén. Twee zwagers hebben belangrijke po litieke baantjes met de daarbij beho rende salarissen gekregen. Een van de beste kennissen van moeder Duarte werd tot hoofd van het departement voor Radio-, Post- en Telegraafzaken benoemd, doch naderhand door Perón, die het maar matig vond dat de tegen partij op die manier een uitgebreid spionnage-systeem kon opzetten, weer ontslagen. Tenslotte heeft Evita een soort Argentijnse „Winterhulp" opge richt die jaarlijks enorme bedragen uitkeert. Om de grote invloed die Evita door dit super-weggeefprogramma bleek te krijgen weer gedeeltelijk teniet te doen heeft de dictator zelf zijn kracht ge zocht in het leger. Zijn meest betrouw bare troepen zijn dicht bij de hoofdstad gelegerd en jonge ambitieuze officie ren worden bevorderd of overgeplaatst naar de uithoeken van het land waar ze weinig kwaad kunnen doen. Boven dien beschikt Perón over de sterk anti-semitische „Alianca Nacional". Strijd om de „hemdlozen". Het hevigst is de strijd echter om de in het vorige artikel reeds genoemde groep der „Descamisato's". Deze groep was het die Perón's ster deed rijzen. Tot nu toe is het echter geen van belden gelukt deze groep geheel in de macht te krijgen. Het zou zeer wel kunnen zijn, dat juist dit feit hen nog lange tijd tezamen zal houden. Bovendien wijst men er in Argenti nië op dat Eva bij een verdwijnen van Perón niets te winnen zou hebben inte gendeel velen zijn de overtuiging toegedaan dat, indien de dictator ge dood zou worden of zelfs indien hij een natuurlijke dood zou sterven, Evita het niet alleen zou kunnen opknappen. Uit eindelijk is volgens deze lieden al haar macht en invloed, hoe groot ook, af komstig van hem. Hoe het ook zij één ding Is zeker: noch Perón noch Evita, noch de Ar gentijnen zullen voorlopig over verve ling te klagen hebben, de strijd is nog in volle gang!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 10