Twee en twintig renners bereikten de finish
Nieuwelingen werden negertjes
Mei de camera in de Ronde
van Noord-Wesi-Nederland
Siromende regen sielde zware
aan dappere renners
Allerwege medewerking
eisen
Ronde-Perikelen
HET STARTSCHOT VIEL
VRIJDAG 27 MEI 1M9
Hoorn aan de weg
(Vervolg van pagina 1)
Reeds om elf uur zochten de eerste
toeschouwers in Hoorn een plaatsje
langs het gewijzigde parcours, en om
twaalf uur stonden bij de Westerdijk,
aan het "West en bij de Oosterpoort
dichte menigten. De regen deed geen
afbreuk aan het enthousiasme, waar
mede Hoorn de Ronde begroette. Met
een vaart van 50 km naderde de ka
ravaan de Coenstad. Evenals in Be
verwijk en Alkmaar zorgde ook de
Hoornse politie voor een keurige af
zetting, zodat de renners geen hinder
ondervonden van de toeschouwers. Op
de Schellinkhouterdijk, waar de deel
nemers de beschutting van de huizen
moesten missen, zakte het tempo. Jam
mer genoeg was de Hoornse renner
Henk Ton uitgevallen, want ongetwij
feld zullen vele Horenaren aan de
route samengekomen zijn om hun sym
pathieke plaatsgenoot aan te moedigen.
Enkhuizen bleef niet achter
Bij zoveel belangstelling in Hoorn
wilde Enkhuizen niet achter blijven.
Tegen half één kon het slechte weer
niet verhinderen, dat honderden aan
wezig waren. Lang behoefde men niet
te wachten. Want tien minuten later
dan op het tijdschema was aangegeven
kwam de kopgroep al in zicht. In snel
tempo ging het om de Koepoort heen.
Er was een kopgroep, waaronder zich
bevonden als nummer 1: E. Koeman;
2: B. Rijkhof; 3: L. Kiekens; 4: Faan-
hof en 5: J. Harmans. Op een halve
minuut van het leidende peloton volg
de een grote groep renners. Nadat de
talrijke volgauto's waren gepasseerd
kwamen met een achterstand van ze
ven minuten Groenewegen, Kuilman
en anderen de Haringstad binnen. Een
half uur nadat de kopgroep doorkwam
volgde als laatste G. v. d. Graaf uit
Hilversum. Dank zij de Enkhuizer po
litie konden ongelukken voorkomen
worden.
Bij Den Helder viel de slag.
Nog steeds was de slag in deze ronde
niet gevallen. Iedere uitlooppoging
werd resoluut teniet gedaan en zo kon
het gebeuren, dat ook bij de Trapbrug
onder Schagen nog geen serieuze leider
ta zien was. Aan de kop gingen de Am
sterdammers Petri en v. d. Veen en ge
heel achteraan op een paar honderd
meter Jn. Mol uit Groet. De brug bij de
Stolpen luidde het drama in, waarover
wij hierboven schreven. Fel striemde de
regen op de dansende ruggen der ren
ners. De machtigsten hielden met
moeite stand. De Helderse renner Ris
kon het tempo niet langer volhouden.
De koude deed zich gelden. Met een
zucht van verlichting begroette het
sterk gedunde rennersveld de eerste
huizen van Den Helder. En met de
eerste beschuttende gevels stonden hon
derden toeschouwers langs de weg. Tn
het centrum van de stad, de Keizer
straat, Spoorstraat en Koningstraat
stond men rijen dik. Met een hartelijk
applaus werden de dappere jongens be
groet en nog wel nimmer zullen zij Den
Helder in zo 'n vriendelijke stemming
gezien hebben. Zij waren er dankbaar
voor en uit dit enthousiasme van de
Nieuwediepers putten zij de kracht om
de grote slag te slaan. Nauwelijks bui
ten Den Helder demarreerden acht ren
ners. Bij een valpartij werd Leo de
Booy, een der grote kanshebbers, die
uitstekend draaide, ernstig aan de
schouder gewond. Donker en Bakker
deelden zijn lot en moesten toezien hoe
Harmans, de Groot, Kroon, La Grauw en
Geluk uitliepen. Harmans was het vol
gende slachtoffer. Hij moest lossen en
hiermede was feitelijk de Ronde beslist.
Het overgebleven viertal wierp de laat
ste krachten in de strijd. Schagen zag
het kwartet met Kroon aan de kop.
Vier kilometer vóór Alkmaar wist de
Leidenaar Jacques de Groot het tempo
te verhogen. Hij demarreerde en nam
tweehonderd meter voorsprong. Door
een haag van jubelende toeschouwers
reed De Groot de kaasstad binnen. Op
het applaus werd hij naar de finish ge-,
dragen. De laatste vijf honderd meter
over de sintelbaan in het Sportpark
leverden geen moeilijkheden op Wel
zagen Kroon en J. La Grauw hem in
de rug, maar de afstand was te groot
om zijn zege ernstig te bedreigen. De
Leidse renner had de 237 km afgelegd
in 6 uur, 1 minuut en 16 seconden.
De uitslag van de eerste Ronde van
Noord-West Nederland luidt: 1. J. de
Groot, Leiden; 2. K. Kroon, Rotterdam;
3. J. C. La Grauw. Amsterdam; 4. Geluk,
Rotterdam; 5. J. Harmans, Amsterdam;
6. H. Vlietman. Amsterdam; 7. Krevcr.
Amsterdam; 8. Ruiter, Amsterdam; 9. I,
de Booy, Amsterdam (oud-Alkmaar,
der); 10. Bakker, Amsterdam; 11. J.
De Groot passeert de finish
Slop, Amsterdam; 12. H. v. Breenen,
Amsterdam; 13. F. Koeman, Kromme
nie.
Dank!
Er is voor de organisatoren van de
eerste Ronde van Noord-West-Neder
land reden te over om dankbaar te zijn.
De wielerclub „Alcmaria Victrix" heeft
voor een keurige organisatie gezorgd.
Het beste compliment kan zij vinden in
de mededeling van de heer Eggink, con
sul van de N.W.U., dat de organisatie
met glans kan wedijveren met die van
de Ronde van Nederland. De Rijkspoli
tie heeft voortrgffelijk werk verricht.
Opperwachtmeester Meijer en zijn man
nen volgden de course per motor en
voelden aan den lijve wat 't zeggen wil
zes uren lang in een stromende regen
te rijden. Desondanks hebben zij zich
met een bewonderenswaardige plichts
betrachting van hun taak gekweten. Zij
regelden het verkeer, zorgden voor orde
in de lange karavaan, gaven aanwijzin
gen en losten verkeerspuzzles op. Hier
bij werden zij in alle plaatsen, waar de
ronde passeerde trouw terzijde gestaan
door de gemeente-politie. Hiervoor
hulde!
Dank is men ook verschuldigd aan
de jury en vooral aan het publiek, dat
zich stipt aan de aanwijzingen hield cn
nergens het vlotte verloop van de
course belemmerd heeft. Van deze dank
baarheid getuigde de heer C. Krak,
directeur van de Ver. Noordhollandse
Dagbladen, toen hij in café „Tom" de
prijzen uitreikte. De heer Krak memo
reerde het feit, dat deze Ronde een
sportief succes geworden is, waarvoor
hij hulde bracht aan de renners voor
het ongelooflijke werk, dat zij gedaan
hebben. Met elkaar zijn wij ~èrin ge
slaagd de Ronde tot een succes te ma
ken, aldus spr.. die de hoop uitsprak
dat de eerste Ronde van Noord-West-
Nederland nog door vele ronden ge
volgd zou worden. -
De voorzitter van „Alcmaria Victrix",
de heer N. Boschman, sprak woorden
van dank voor de medewerking, die de
vereniging van de N.V Ver. Noordhol
landse Dagbladen heeft mogen onder
vinden.
De eerste Ronde van Noord West-
Nederland is ten einde. Hemelvaartsdag
1949 zal nog lang in herinnering blijven.
Het was een zware, maar bovenal een
mooie course
De kranige motorbrigade van de Rijkspolitie onder commando van opper
wachtmeester Meyer. Zij had een belangrijk aandeel in het succes.
Wedstrijden op hei Alkmaarse taak voor de Amsterdammer de grote
1 - r achterstand nog in te lopen. Niettemin
Sportpark
In afwachting van de eindstrijd wel
ke de renners van de ronde van Noord-
West-Nederland op het Gemeentelijk
Sportpark te Alkmaar zou brengen,
werd aldaar door nieuwelingen een
wedstrijd over veertig ronden verre
den. Deze ronde werd door de weer
goden tot een waterproef voor deze
nieuwelingen gemaakt, een proef die
slechts zeven van de vijftig renners
doorstonden. Door de aanhoudende re
gen kwamen er grote plassen op de
sintelbaan, die hierdoor bijzonder
zwaar werd. Bovendien kregen de ren
ners de opspattende, met gruis ver
mengde regendruppels in het gezicht
en over de kleren, zodat zij na twee
ronden slechts door insiders te herken
nen waren. Na twintig ronden konden
ook deze insiders niet meer met zeker
heid zeggen wie aan hen voorbij reed.
Het was ruim twee uur, toen vijftig
renners hun lichte karretjes in bewe
ging brachten. De Amsterdammer
Nauta nam direct de kop en slaagde
er in een behoorlijke voorsprong op
het peloton te verkrijgen. Hij bleef
uitlopen tot hij meer dan een kwart
baan voorsprong had. doch toen ver
loor hij zienderogen terrein en vóór
er tien ronden verr=cten waren had
het peloton hem alweer opgeslokt.
Voorlopig waagde geen der renners
het meer een uitlooppoging te doen.
Iedere ronde waren er een of meer
uitvallers; sommigen liepen een ronde
achterstand op en moesten daarom de
strijd staken, anderen zagen geen kans
zich door de rijstebrijberg heen te
werken en verlieten uit zichzelf de
baan. Ondertussen ging hét grote pele-
ton voort. Na twintig ronden, die in
vijf en twintig minuten werden afge
legd, waren nog zestien renners over.
Bijzonder knap werk verrichtte de
Amsterdammer Beerens. Doordat een
van de rijders onvoorzichtig afstapte,
kwam Beerens te vallen en liep daar
bij een halve ronde achterstand op. Er
waren toen een en twintig ronden ver
reden en het leek een onmogelijke
klom hij weer op zijn fiets en onder
luid applaus van het publiek zette hij
de achtervolging in. Niet alleen slaag
de Beerens er in het peloton in te lo
pen, doch zelfs wist hij bij de eind
sprint nog beslag te leggen op de vijf
de plaats. Een buitengewone prestatie!
Toen er nog acht ronden te rijden
waren werd het peloton ver uit elkaar
gerukt. Twee renners, A. Voorting uit
Haarlem en K. Frans uit Wieringen
maakten zich los en snelden gezamen
lijk op de finish aan. Zij lieten elkaar
geen ogenblik los en het zag er naar
uit dat de strijd op de eindstreep be
slist zou worden, doch toen er nog on
geveer tien meters te rijden waren
kreeg Frans een inzinking en won
Voorting onbedreigd.
De uitslag was: 1. A. Voorting, Haar
lem; 2. K. Frans, Wieringen; 3. W.
Nauta, Amsterdam; 4. J. Trompetter,
Wieringen; 5. H. Beerens, Amsterdam;
6. F. Seegers, Hilversum; 7. G. Meijer,
Amsterdam. Het traject werd door de
winnaar in een en vijftig minuten en
zestien seconden gereden.
Jongedame gaf officieren
een les
Op het concours hippique te
Parijs wist de achttienjarige mej.
Michele Cancre (Frankrijk) de
eerste plaats te bezetten in en be
slag te leggen op de Prix des
Sablons, die uit frs. 110.000 en 'n
beker bestaat, door op haar paard
Hera de acht dubbele hindernis
sen van 1.20 en 1.40 meter zonder
een enkele fout te nemen. Ze
maakte deze fraaie prestatie in
de tijd van 51.8 sec. waarbij zij
officieren, die eveneens aan dit
concours deelnamen, 'met glans
sloeg.
Tweede werd kap. Fresson
(Fr.) op Nankin met 0 fouten,
tijd 52 sec. Derde was Jonqueres
d'Oriola (Fr.) op l'Historiette: 0
fouten, tijd 53.6 sec.
ROOZENBURG GESCHORST.
In de jaarlijkse algemene vergadering
van de Nederlandse Dambond werd
medegedeeld, dat de leden P. Roozen-
burg .en D. van der Staay (Rotterdam)
voorlopig zijn geschorst wegens hande
lingen in strijd met de belangen van de
N. D. B.
BONDSELFTAL—MIDDLESEX
WANDERERS.
Op het VUC-terrein speelde Donder
dag een Ned. Bondselftal tegen Midd
lesex Wanderers een 33 gelijk spel.
Ondanks de slechte weersomstandig
heden, het was Hemelvaartsdag, stond
de wedstrijd op een goed peil.
(Van een speciale verslaggever)
Wij doken met een grote energie in
deze Eerste Ronde van Noord-West-
Nederland. Onze geest was vervuld
van goede wil en onze courage was
minstens net zo groot als die der ren
ners. De bonte stoet vertrok met een
schijnbaar onblusbaar brio en niets en
niemand scheen ons te kunnen attaque
ren. Zo was het blakende begin van
de grote tocht.
Op de schier eindeloze wegen van
het vlakke land sloeg aldra de regen
met felle stralen tegen de voorruit van
onze wagen en striemden de voor ons
rijdende renners onmeedogenloos. Door
het regenwater als het ware tot een
compacte massa samengedrongen stre
den zij hun strijd. Een strijd die zij
niet tegen elkaar om elkaar voerden,
doch om iet beschuttende plekje tegen
de regen in het peloton te vinden.
Indien ooit de benaming „dwang
arbeiders der weg" passend was te
noemen dan was dit zeker thans wel
het geval.
Zij die onder gingen in deze strijd,
gingen met ere. Alleen de allersterk-
sten, neen, beter gezegd, de machtig
sten konden tot het einde de strijd
uitvechten. Zij, die dit konden, lever
den een prestatie, die voor niet-ren-
ners schier onbegrijpelijk schijnt.
Nadat de strijd was gestreden kwa
men wij samen in Restaurant Tom op
de Kaasmarkt te Alkmaar, Veel gloed
volle woorden van dankbaarheid wer
den door de heer Krak, directeur van
de Verenigde Noordhollandse Dagbla
den gericht tot de organisatoren en de
rennners. Woorden, welgemeend en uit
het hart gegrepen, en voor hen, die
deze betroffen welverdiend.
En wanneer wij ten slotte onze con
clusie mogen zeggen dan is die deze:
Als deze eerste „Ronde" onder zulke
uitermate slechte weersomstandighe
den reeds zulk een daverend succes
werd, hoe enorm groot zal dit dan zijn
als een pralende zon en een azuur
blauwe hemel ze begunstigen.
Het kan niet anders of de „Tweede
Ronde van Noord-West-Nederland" is
nu, organisatorisch gesproken, reeds
een feit.
P. M.' KOPF.
ca^q, de Groot uit Leiden getooid met de krans der overwinning. Rechts de
heer NBoschman, voorzitter van Alcmaria ViotHx
rjE ZON hield zich schuil
achter de wolken
en een druilerig regentje
begon te vallen, n re
gentje, dat toenam in
hevigheid, naarmate 't
uur van tienen nader
de. Maar dit deed niet
af aan de enthousiaste
stemming, die gister
morgen op het Waag-
plein ae Alkmaar hing,
een stemming deals van
sportieve feestelijkheid
deels van spanning over
het welslagen van de
eerste Ronde van Noord-
West-Nederland.
In dikke hagen ston
den de toeschouwers
rond het ruime plein
geschaard, op eerbiedi
ge afstand gehouden
door stoere politieman
nen, maar toen om pre
cies tien minuten over
tien de heer C. Krak,
directeur der N.V. Ver
enigde Noordhollandse
Dagbladen het startpis
tool hief en de korte
knal over het plein da
verde stroomde de me
nigte naderbij, om ge
tuige te zijn van de
start der renners, die
met ruim tweehonderd
kilometer voor de boeg
zich over hun stuur bo
gen.
J^EEDS lang van te
voren was het een
grote drukte op 't plein.
Officiate, wedstrijdcom-
missarissen, juryleden,
mannen van de Rijks
politie wemelden door
elkander heen. Bestuurs
leden van de wielren-
vereniging Alcmaria
Victrix werden aange
klampt om inlichtingen,
de commissaris van de
Alkmaarse politie, de
heer Dreeuws was aan
wezig om een wakend
oog te houden op de
gebeurlijkheden en Ar ie
Vooren, beroepsrenner
bij uitnemendheid,
drentelde tussen het ge
woel door, onbewust de
oorzaak van veel ge
fluister: „Daar-is-ie"
Maar Arie had geen
vinger in de pap. Dit
was een race voor ama
teurs, hoezeer het hem
ook speet, dat hij niet
mee kon doen.
Tegen 10 uur stroom
den de renners 't plein
op met hun glanzende
fietsen, in de meest bi
zarre kleuren gespoten,
hun haren weggedrukt
onder de witte petjes,
de stevige lichamen ge
huld in truien met won
derlijke kleurcombina
ties, die nu eenmaal bij
wielrenners horen. Ge
le truien met rood,
zwarte met rood, zwar
te met groen, witte met
lichtblauw en de één
al hobbeliger dan de
ander. Want daaronder
bewaart 'n renner zijn
voorraad proviand. Zijn
worst en tgn iHees, tijn
sinaasappelen en wat al
niet meer. En over de
borst gekruist heeft hij
zijn reservebandjes, om
op alle gebeurlijkheden
voorbereid te zijn.
Langs de waterkant
stelde zich de colonne
auto's op, van de jury,
van de pers, van da
ttransportcolonne van 't
Rode Kruis, daar ston-
den ook de motoren van
de Rijkspolitie en van
de ordonnansen en daar
gaf dr. Degenaar zijn
laatste instructies aan
de Rode Kruis-mensen.
De geluidswagen stel
de zich voor het pelo
ton op en één voor één
klonken de namen en
de nummers uit de luid
spreker. Langzaam steeg
de spanning en toen de
klok tien uur sloeg, zag
het zwart van de men
sen. Nog een laatste
appèl, een enkele kauwt
nog op een sinaasappel,
probeert zijn pedalen,
wrikt even aan zijn
stuur. Dan valt 't schol
en in minder dan een
minuut zijn alle renners
van het Waagplein ver
dwenen. De eerste Ron
de van Noord-West-Ne
derland is begonnen.
Sen ronde, die zwaar
zou worden, heel zwaar,
op gladde wegen in een
gestadig vallende regen
die tegen vier uur bo
ven Alkmaar 'n wolk
breuk geleek.
Vol goede moed stonden 84 renners aan de start. Twee-en-twintig bereikten
de finish
Om 10.10 loste de heer C. Krak het startschot. Tweede renner van rechts de
winnaar.
In pijlsnelle vaart passeert de Ronde Beverwijk.
Leo de Booy passeert als eerste de Friese brug in Alkmaar, gevolgd door
Faanhof
