Jeugdkoerier Zo komen plate pas R Het eerst* oi b*ïivïéï Oostenrijks geduld is uitgeput Oplossing blijft toch mogelijk Hef nieuwe boek AVONTUUR ESIDENTIE Spitfire verongel Twente Bezettingskosten drukken zwaar op hei budget (Van onze diplomatieke medewerker). MISSCHIEN MEER ALS een teken van hoop dan van vertrouwen hebben de vier ministers van buitenlandse zaken het vredesverdrag voor Oostenrijk als laatste punt op hun agenda gezet. Hun plaatsvervangers, die de strijd in Londen na hun 163ste bijeenkomst tijdelijk hadden gestaakt, werden hals over kop naar Parijs geroepen om een rapport op te stellen. Het belangrijkste aan deze zaak is overigens, dat de ministers er mede accoord gingen, de kwestie-Oosten rijk te bespreken, zelfs indien blijken mocht, dat men niet tot overeenstemming over Duitsland kan komen. Dr. Gruber, de Oostenrijkse minister van buitenland se zaken, heeft, vóór de conferentie in Parijs begon, in een rede voor het con gres van de Katholieke Volkspartij in Wenen nog eens de aandacht van de wereld gevestigd op het feit, dat zjjn land, zelf door de nazi's onder de voet gelopen, vier jaren na afloop van de oorlog nog steeds door vreemde strijd» krachten bezet is. Hij verklaarde, dat het geduld van het Oostenrijkse volk ui - geput is en dreigde, dat Oostenrijk, tenzij de vier mogendheden het spoedig over de bepalingen van een verdrag voor zijn land eens worden, de betaling van de bezettingskosten zou staken, de terugtrekking der geallieerde soldaten zou eisen en aanspraak zou maken op het recht een eigen leger op de been te brengen. trekken en de bezetting geheel aan de Russen overlaten. Oostenrijk een mislukking INTUSSEN BIJFT OOSTENRIJK het sprekendste voorbeeld van politieke mislukking in Europa en het Oosten rijkse volk heeft het volste recht te betreuren, dat 10 procent van de staatsinkomsten gebruikt moeten wor den voor een bezetting, die door niets gerechtvaardigd is. Indien het de Rus sische regering werkelijk ernst is met haar wens naar een vreedzame rege ling in Europa, zou zij dit het gemak kelijkst in de Oostenrijkse kwestie kunnen bewijzen. Helaas is de hoop, dat Rusland, na maarschalk Tito's re bellie, niet langer de Zuidslavische eisen tot herziening der grenzen zou steunen, na de bijeenkomst van de plaatsvervangers in Maart in rook op gegaan. Het is zelfs mogelijk, dat Zuid- slavie's ongehoorzaamheid een extra hindernis is, want een vredesverdrag met Oostenrijk zou niet slechts bete kenen, dat Rusland zijn troepen uit dat land, maar ook uit Hongarije en Roemenie zou moeten terugtrekken en dit zou Moslcou's vermogen om druk op de Zuidslavische regering uit te oefenen aanzienlijk verzwakken. Om deze reden zou misschien Belgrado zelf het als een wijze daad kunnen be schouwen, zijn onaanvaardbare eisen terug te nemen en accoord te gaan met het Oostenrijkse aanbod van speciale rechten voor de Sloveense minderheid in Karinthie. Indien een overeenstemming met Zuidslavie kon worden bereikt, zouden de overige geschilpunten weinig moei lijkheden bieden. De Westelijke mo gendheden hebben Rusland reeds 100 millioen dollar als betaling voor de Duitse bezittingen in Oostenrijk aan geboden en zouden misschien bereid zijn, de Russische eis tot het ontvan gen van 60 procent der Oostenrijkse olieproductie te aanvaarden. Inderdaad waren de verschillen zo klein, dat men zich moeilijk los kon maken van de verdenking, dat de Russische regering slechts met het oog op Duitsland of Zuidslavie, of misschien ook met het oog op beide, een vredesverdrag voor Oostenrijk welbewust op de lange baan schuift. Deze verdenking bestaat nog steeds en de vier ministers kunnen moeilijk optimistisch zijn omtrent een Oostenrijks verdrag, indien niet eerst een of ander accoord over Duitsland is bereikt. JNMIDDELS IS DE mogelijkheid niet uitgesloten, dat men evenals voor Duitsland ook voor Oostenrijk een of ander gematigd plan als alternatief voor volledige overeenstemming over een vredesverdrag overweegt. Onder een dergelijk plan zou de geallieerde controle-overeenkomst (die voor de tijd van zes maanden was opgesteld, maar er reeds meer dan dertig in wer king is) zodanig herzien kunnen wor den, dat de Oostenrijkse regering gro tere bevoegdheden zou krijgen. Boven dien zou de omvang der bezettingstn - pen door een vergelijk tussen de vier mogendheden tot een minimum be perkt kunnen worden. Een „symboli sche bezetting" van deze soort, waar om reeds door de Oostenrijkse socialis ten is gevraagd, zou zeker lang niet alle wensen van dr. Gruber vervullen, maar in ieder geval zou zij enige ver lichting brengen aan het veelbeproefde Oostenrijk. JJET IS GEMAKKELIJK met dr. Gru- bers verbittering te sympathiseren en de redenen te begrijpen, welke hem er toe dreven, alle vier mogendheden a4n te vallen, alsof zij gelijkelijk ver antwoordelijk zouden zijn. Desondanks zullen de Westelijke mogendheden waarschijnlijk van gevoelen zijn, dat zijn opmerkingen eerlijk noch bijzon der dienstig aan de overigens goede zaak van Oostenrijk zijn. De Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk zouden, zoals dr. Gruber weet, reeds lang met Rusland tot een accoord over Oostenrijk zijn kunnen komen, indien zij maar bereid waren geweest de Russische voorwaarden te accepteren. Deze waren en mis schien zijn ze het nog steeds dat aan Zuidslavie een stuk Oostenrijk en 150 millioen dollar schadevergoeding wordt gegeven, dat aan de Sloveense minderheid in Korinthie regionale au tonomie wordt verleend en dat Rus land zelf 60 procent van de Oostenrijk se olieproductie alsmede de slordige som van 150 millioen dollar als beta ling voor de Duitse bezittingen in Oos tenrijk,. waarop de Russen volgens het verdrag van Potsdam aanspraak kun nen maken, zal ontvangen. Daar de Oostenrijkse regering deze eisen met evenveel nadruk van de hand wijst als de drie Westelijke mogendheden, kan zij deze laatsten moeilijk beschuldigen van obstructie tegen het sluiten van het vredesverdrag. Evenmin zou het dr. Gruber aangenaam zijn, indien de Amerikanen, Britten en Fransen hun troepen uit Oostenrijk zouden terug- mannen „De wereld zonder door Tjeerd Adema. „De wereld zonder mannen" is de fantastische titel van een fantastisch boek verschenen in de serie „Het boek van de maand" bij A. W. Bruna Zn. te Utrecht n Antwerpen. Temidden van een reeks jongensboeken en oor spronkelijke detectiveromans, waarin nu eens niet Scotland Yard of de Sü- reté een voorname rol vervullen, komt Tjeerd Adema hier met dit boekje als een nieuwe ster aan het firmament der ontspanningslectuur. De schrijver is erin geslaagd, ons een wereld voor ogen te toveren, waarin de mannen Uitsterven, waarin de laatste exem plaren van dat kostbare geslacht als precieuse kos4baarheden worden be waard en met zorgen omringd, totdat ook de laatste man van dit tranendal verdwijnt en slechts de vrouwen over blijven. Vóór het zover is, doen zich echter vanzelfsprekend tal van ver wikkelingen voor, die een weinig licht zinnig, frivool als men wil, maar ner gens grof worden uiteengezet Dat la ter ook de vrouwen de strijd tegen de voortwoekerende natuur moeten op geven, omdat ze allengs minder in aantal worde spreekt vanzelf Een onderwerp, dat men eerder bij H. G. Wells zou vermoeden, bliikt Tjeerd Adema hier te beheersen. De manier waarop hij zijn lezers meeneemt naar de oplossing heeft echter met Wells niets uitstaande. Want hier heeft de schrijver volop de gelegenheid, de hu mor, waaraan ook zijn andere boeken zo rijk zi.in, los te laten op zijn lezers kring en haar vele aangename uren te verschaffen. Om een dergelijk onbe staanbaar onderwerp acceptabel te maken op zo n manier, daartoe moet men een speciale knobbel hebben, die- Adema in zijn „Wereld zonder man nen" blijkt te bezitten. Doodstraf voor Frankenstein Het Bijz. Gerechtshof te Arnhem heeft de S.D,-agent Frankenstein con form de eis van de procureur-fiscaal ter dood veroordeeld. Frankenstein maakte zich schuldig aan onmenselijk optreden jegens Jood se landgenoten, aan het vermoorden van illegale werkers en tal van ande re misdrijven o.a. te Vierhouten en op de Woeste Hoeve. Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur 82. Er is iets vreselijks gebeurd! Terwijl alle matrozen toekeken hoe Pim op zijn achtste pannekoek stond te kieskauwen, is een sloep bemand 'met zeerovers de „Salmiak" genaderd en voordat de matrozen begrepen hebben was er nu eigenlijk aan de hand is, hebben de zeerovers de „Sal miak" geënterd. De kapitein is rade loos. Maar hij kan niets meer begin nen. De zeerovers zijn al aan dek ge klauterd en de aanvoerder, met een zwarte lap voor zijn ene oog, brult tot de verschrikte bemanning, dat zij zich over moeten geven. „Nooit!" briest de ;apitein van de „Salmiak" en tegen zijn matrozen schreeuwt hij: „Vooruit verweer je. Sla er op los. Timmer ze van ons schip af!" „Geef je over!" brult de aanvoerder van de zeerovers weer en zwaait met zijn knots. „Of we maken hutspot van jullie". „Hutspot met klapstuk", grommen de anderen De matrozen van de „Salmiak" dein zen angstig terug. Prijsraadsel Gerlof en Frank waren- water en vuur bij elkaar, zodra de schoolbel van vier uur het; sein gaf, dat de gulden vrijheid weer aanbrak. In school zelf was het anders. Toen na heftige kibbel- j partijen de hoofd onderwijzer zich met de knapen had bemoeid, hadden ze uiterlijk vrede gesloten. Ze ge-: droegen zich dan: ook in het „kippe- hok" als nette jon gens. Maar in wer kelijkheid was de strijdbijl nooit be graven. Op genie pige wijze vaak gingen hun plage rijen door. Het was tuet zozeer Gerlof als wel Frank, die daarin het sterkste was. Hij, Frank, was indertijd ook begonnen. Tegen over de tengere blonde Gerlof, öie w wat bang van I— aard was, viel het niet moeilijk te winnen. Maar, ai was de laatste de minste van de twee, zijn jongens-eer verbood hem, zich ongestraft op zijn kop te laten zit ten. Dus verweerde hij zich zo goed mogelijk. Het was gemakkelijk voor hem geweest, bij de hoofdonderwijzer zijn beklag in te dienen, maar hij wist a) te goed, hoe anderen over klikken dachten. Daarom ging de stille strijd door. Petten en jassen verhangen, zo dat ze onvindbaar waren, na de gym nastiekles de schoenen verwisselen; het waren afgezaagde plagerijtjes, die Frank zo langzamerhand begonnen te vervelen. Hij wilde eens iets anders o'oen, maar wat? Het begon nu, in het late najaar al wat schemerig te wor den, zo omstreeks half vijf, de tijd dat Gerlof thuis kwam. Dat bracht zijn plaaggeest op een idee. Altijd ging Ger lof door de tuindeur achterom het huis binnen, dat wist Frank. „Wat zou ik hem fijn aan 't schrikken kunnen ma ken", dacht hij, „als ik dan eens achter dm deur stond. Ik kan mijn pistool met klappers meenemen en dan mijn pet over mijn ogen. Haha, hij is toch zo bang, die Gerlof". Hij genoot al vol leedvermaak van de verwachte schrik van zijn slachtoffer. Gerlof ging die avond, na wat gevoetbald te hebben, zoals gewoonlijk naar huis, zonder e- ig argwaan. Hij duwde de tuindeur open en plotseling hoorde men een ge schreeuw, alsof een stel waakhonden van de kettingen was losgebroken, ter wijl het lawaai nog vergroot werd door het geknal van de klappertjes. „Wat is daar aan de hand", klonk een forse mannenstem uit het huis. Hierop wilde Frank ijlings de wijk nemen, maardaar gleed hij uit op het vochtige gras en bleef kermend lig gen, zijn rechterbeen dubbelgevouwen onder zich. Dat was een heel ander ge luid dan die overwinnaarskreten van Onze mededelingen Wil Karei van Wessel in Den Helder nog even zijn adres opgeven aan Tante Iet? Nel Waiboer, Schermerdijk c. 29, Oterleek, zoekt een correspondentie vriendinnetje. Zij is 10 jaar oud. Wie kan Martha Brinkman, Specht straat 30, Den Helder, helpen aan puntjes van Douwe Egberts koffie en thee? Zij krijgt voor haar verjaardag een album en wil daarvoor graag spoe dig alle plaatjes bij elkaar hebben. daarstraks. Hij probeerde overeind te komen maar zijn knie voelde, alsof er met naalden in gestoken werd. „Zou die verstuikt zijn", dacht Frank ang stig, toen hij eindelijk overeind ge krabbeld was en aanstalten maakte om weg te komen. Hinkend en kreunend van pijn bereikte onze held tenslotte cie voordeur. Zijn gezwollen knie en enkel lieten geen twijfel over. „Lelijk verstuikt, jongen", zei vader. „Dat wordt een paar weken rusten met je been op een stoel" Zo ging het ook en het werden geen prettige dagen voor Frank. Hij kwam achter op school en alle jongens wisten waardoor. Maar één goed gevolg had dit avontuur; een maal op school terug was hij voorgoed van zijn plaagzucht genezen! Voor kinderen van 6 tot 12 jaar. In het onderstaande verhaaltje mogen jullie de ontbrekende woorden invul len. Voor ieder stipje moet een lettel- worden geplaatst en wanneer er dus vijf stipjes achter elkaar staan, ont breekt er een woordje van vijf letters. Jaap en Lies mochten op een Zater dagmiddag met Moeder naar een speel tuin. Eerst dronken zij onder een kleu rigedie boven het tuintafeltje stond, een glaasje e Zij zaten daar heerlijk beschut tegen de warme Om het hardst zogen zij aan hun rietjes, maar al spoedig verlangden zij naar de speeltuin en ze holden weg. „Ik ga eerst op de zei Lies. „Pas op, val er niet af", zei Jaap, Lies ging steeds en moest zich stevig aan de t..w.n vasthouden. Jaap zocht een matje op en klom op de n Daar gleed hij naar beneden. Heer lijk ging dat. „Zullen wij eens samen in de vroeg Lies? Jaap vond het best. „Ga jij maar op zo'n bankje zitten, dan draai ik het din# wel rond", zei hij. Hij pakte een stang en begon te du wen. „Hè, dat valt niet mee hoor. Zo'n ding moest electrisch gaan, of met een machine, net als op de s Eigen lijk moest je ook 10 cent per rit beta len. Daar ga ik dan straks een voor kopen om op te frissen". „Dank je wel, ik kom er al uit", zei Lies lachend, ,,'t Gaat mij te 1m". „Jongens", riep v...r, „jullie moeten de 1nog opdrinken, want wij moeten naar .s" Het rvan Lies was geknakt. Jaap stak zijn in zijn .k, om er thuis zijn .k mee te drinken. Even l...r gingen ze opgewekt met Moeder huiswaarts. Het is niet nodig dat jullie het gehele verhaaltje overschrijven. Zend alleen maar een lijstje van de ontbrekende woordjes in. Vóór Zaterdag 18 Juni worden de oplossingen verwacht. Voor jongens en meisjes van 6 tot en met 12 jaar. Jellie Bulthuis, bedankt voor je gezellige brief. Jij kunt goed vertellen, hoor! Ja, ik vind Sjouke ook een mooie naam. Jouw vader komt zeker uit Friesland. Mijn grootouders waren ook Friezen, Jellie. Bobo van Eelden, neen hoor, ik had de vorige keer toch Bobo van Elden geschreven, maar de zetter, of de corrector dacht misschien dat het een fout van mij was, want in de courant was de laatste o verdwenen. Ik hoop, dat het nu goed is. Ja, ik ken Coba heel goed. Wil je haai' van mij groeten? Gré Slikker, ik denk dat jouw briefje al op Hemelvaartsdag geschreven is, want je ver telde mij over regen en wielrenners. Wat een sombere dag was dat toch. Gaat het met je arm al weer beter? Tini Beuling, jij hebt de Hemelvaartsdag dus ook maar benut om teschrijven. Je had gelijk, hoor! Op zo'n regendag moet je in huis maar prettige werkjes bedenken. Leuk dat Tineke bij je was. Rijn Wognum, zo, nu weet ik tenminste dat je een jongen bent. De sigarenbandjes zal ik je zenden, Rijn. Ik heb ene flinke verzameling en kan er dus gelukkig weer gul mee zijn. Tineke Peetoom, jij doet dus ook met ons mee. Dat is best, hoor! Je vriendinnetje Tini schreef mij al over je. Hoe gaat het met kleine Gerda? Harm Smidt, wel bedankt voor de leuke tekening van de vissersboot uit Medemblik. Ben jij al eens met zo'n boot mee geweest? Teunie Beets, ja, ik dacht wel dat je 't gezellig zou hebben bij Nelly. Die kleine Adrie heeft een goede verjaardag gehad, zeg! Heeft zij nog op het strand kunnen spelen? Ht is helemaal niet nodig, dat je geregeld postzegels en sigarenbandjes stuurt, meisje. Alleen als je ze over hebt en er zelf toch niets meer mee doet, wil ik ze graag van je hebben. Nelly Hiehle, wat kreeg ik van jou een dikke enveloppe met postzegels, zilverpapier en theelood. Hartelijk dank, meisje. Ja, alles is best te gebruiken. Erica Scholten, gelukkig dat het boek zo in de smaak is gevallen. Het leek mij ook erg aardig. Greetje Plevier, die mooie tekening was een verrassing. Wat heb je die haas leuk getekend! Ik zal hem goed bewaren. Dick Winder, daar staat dan jouw naam ook in de „Jeugdkoerier". Ik vind het ook gezellig, dat je meedoet. Wat schrijf jij keurig blokschrift, Dick! Willy van Gulik, ja hoor, ik ga ook wel eens naar zee. Ik zou het erg leuk vinden om eens een kiekje van je te zien, maar dan stuur ik het je weer terug als ik het bekeken heb. Afgesproken! Als ik je dan aan het strand tegenkom, ga je maar eens mee op visite in mijn tentje. Willy Wetsteyn, een hartelijke groet voor jou. Mag ik eens wat meer van je horen? Noortje v. d. Rest, wel bedankt voor de postzegels. Ik vind het aardig, dat je ook helpt om ze te vèrzamelen. Dag Noortje! Trijnie Peereboom, gezellig dat je ook mee gaat doen. Ik was blij met je aardige brief en met de sigarenbandjes. Vertel je nog eens .over je zusje? Ada de Jonge, wat gezellig dat je met ons mee gaat doen. Ik vind dat je keurig schrijft, Ada! Dot postpapier is ook zo aardig. Hartelijk dank voor de mooie postzegels. Daar zijn wij blij mee. Geri Ney, gelukkig, dat het boek zo goed van pas kwam. Ben je nu weer helemaal hersteld? Gerardina Lievendag, het boek is verzonden. Je zult het nu wel ontvangen hebben, denk ik. Truusje Schermer, ik hoop, dat je spoedig een prijs wint. Doe maar geregeld mee, dan heb je veel kans. Groeten aan Alphons. „Lentekoningin", gaat het met je vader al beter? Ik hoop, dat over twee weken alles weer in orde is. Aardig, dat meneer op school ons met pbstzegels wil helpen. Tom Haasbroek, Japie Wolf, Kees Wijn, Jannie Makkers, Dick Winder, Bert Boshuizen en Dieuwie Ott, jullie zijn welkom bij ons. Jongens en meisjes, de briefjes voor ons volgende correspondentiehoekje verwacht il< graag vóór Zaterdag 18 Juni. Dag allemaal! Hartelijke groeten van TANTE IET. Wat eigenlijk zeldzaam was Toen George III, de populaire koning van Engeland, van wie algemeen be- kend is, dat hij van een goede grap hield, tijdens een dagenlange tocht te paard eens in een dorpsherberg over nachtte, bestelde, hij des morgens bij het ontbijt een ei. De waard bracht het ei, inderdaad een pracht van een ei. Maar toen de rekening kwam, bleek dit eitje een guinje (21 shilling) te kosten. De koning keek de herbergier eens. aan en sprak lachend; „de eieren schijnen hier nogal zeldzaam schaars te zijn". „Nee, dat niet", kwam het on verwachte antwoord, „eieren hebben we hier in overvloed, maar koningen niet!" Schaterend trok koning George zijn beurs en de sluwe waard ontving bo ven zijn hoge rekening nog een rui me fooi. De rollen omgedraaid Elsje moest naar bed. Het was tijd, maar zoals steeds, geen lieve woordjes konden haar erheen krijgen. Eindelijk bood vader aan, bij haar bedje te gaan zitten, tot zij in slaap was gevallen. Weg gingen ze de trap op, de uitgelaten Elsje juichend op vader's schouder. Moeder wat vermoeid, leunde beha- gelijk achterover in haar stoel. Ze was blij, dat het naar bed brengen toch nog zo prettig verliep. Maar.... na een kwartier, zelfs na een half uur:nog geen vader. Eindelijk hoorde ze iets van de trap komen. Wie kan zich haar verbazing voorstellen, toen ze kleine Els in haar pyama'tje zag binnenko men met een vingertje op de lippen. „Stil mama, ik heb papa net in slaap gekregen!" Oplossing Prijsraadsel De verborgen meisjesnamen waren; Anna, Coba, Hennie, Hilda, Jannie, Emma, Nellie. De laatste lettergrepen van Anna en Jannie werden door sommige kinderen verwisseld. Dit werd niet fout gere kend. De prijzen werden gewonnen door: Jellie Bulthuis, Westwoud O. 35. Rietje Hoffman, Brakkeveldweg 88, Den Helder. Klaas Schenk, Burgemeester van Nienesstraat 17, Beverwijk (11 jaar). Ina Jongen, Raadhuisweg 3, Heiloo. Jan Blokker, Boerdijk M. 6. Oost woud N.-H. Gefeliciteerd allemaal! De prijzen worden toegezonden. Het Radioprogramma VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur. AVRO: 6.15 Sport- praatje. 6.30 Strijdkrachten. 7.00 Kobus Kwint. 7.10 Metropole-orkest. 7.45 De Regerings voorlichtingsdienst antwoordt. 8.05 In het Ra dio-Zoeklicht. 8.15 Omroep-orkest, 9.00 Blij spel. 10.00 Negro-spirituals. 10.45 Oude en nieuwe problemen. 11.15 André Kostelanetz en orkest. 11.30 Gramofoonplaten. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur. KRO: 6.15 Land- en Tuinbouw. 6.30 Populaire orgelbespeling. 7.30 Actueel geluid. 8.05 Programma-proloog. 8.15 Plaatvaria. 9.00 Gemeenteraadsverkiezingen. 9.20 Sweelinck-kwartet. 10.05 De Vaart der Volken. 10.25 NCRV-kwartet. 10.45 Avond overdenking. 11.15 Beroemde concerten. 11.45 Gramofoonplatèn. VOOR VRIJDAG HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8.15 Cor Steyn (orgel). AVRO: 12.00 Joop Wal vis (orgel). 1.15 Orkest Piet van Dijk. VARA: 6.15 De Vara feliciteert. 6.30 Strijd krachten. 7.00 Denk om de bocht. 7.15 Piano duo. VPRO: 7.30 Voordrachten. 7.50 Tien voor acht. 8.05 Muziek. 8.30 Prof. Dr. L. v. Holk. 8.55 Zo juist verschenen. VARA: 9.00 Men vraagt. en wij draaien. 9.30 Hoor spel. 10.00 Buitenlands weekoverzicht. 10.15 Swing and sweet. VPRO: 10.45 Avondwij ding. VARA: 11.15 Groninger Orkestver eniging. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. - KRO: 8.15 Pluk de dag. 12.03 Amusementsorkest. 1,20 Promenade-orkest. 6.00 Metropole-orkest. 6.20 Actualiteiten. 6.45 Klankbeeld. 7.15 „School en radio". 7.30 „Uit het land van hertog Jan". 8.05 De gewone man. 8T2 Radio Phil- harmonisch-orkest. 9.12 Orgelspel. 9.35 Gra mofoonplaten. 10.00 „De tien geboden". 10.45 Avondgebed. 11.45 Gramofoonmuziek. 115 IN DE DOOR TJEERD ADEMA „Cato!" riep jonkheer Van Waar denburg, „kom eens binnen!" Zij trad de kamer in en keek blij verrast naar het stralende gezicht van haar verloofde, waaruit alle apathie als bij toverslag was verdwenen. „Ik heb je verteld", zei hij, „dat ik vertrouwen had in.mijn plaatsvervan ger. Ik kan je nu meedelen, dat mijn heer Steensma mij zo juist iets ver teld heeft, waardoor elke reden om moedeloos te zijn van mij weggeno men is". „Maar dat is prachtig!" riep het meisje enthousiast. Er gleed een schaduw over het ge zicht van haar verloofde. „Hoewel",zei hijer iets gebeurd is, dat ik van ganser harte betreur. De dood van een jonge, plichtsgetrouwe vrouw, een der meest intelligente en betrouwbaarste mede werksters van ons gezantschap". „Ik mag niet langer storen", zei Steensma opstaande. „Ga, mijn vriend", zei jonkheer Van Waardenburg, „en kom mij spoedig vertellen, dat alles in orde is geko men. Is het niet prachtig, Cato?" vroeg hij, zich tot zijn verloofde richtend. „U is een tovenaar, mijnheer Steens- ma", zei de jonge vrouw glimlachend. „Als ik niet verstandiger was, dan was hij in staat om vandaag nog uit zijn bed te komen". „Ik ben slechts boodschapper ge weest van goede berichten, freule", zei Steensma bescheiden. Hij nam afscheid van de jonker, die hem krachtig beide handen drukte. „Ik vraag nogmaals vergeving", zei deze, „dat ik mij straks een ogenblik zo kon vergeten, dat ik u. Steensma glimlachte. „O, maar dat is volkomen begrijpelijk" zei hij. „Hoor ik het?" vroeg de heer Van Waardenburg, „hoor ik het zodra alles achter de rug is?" „Nog dezelfde dag", beloofde Steens ma. Hij volgde op haar verzoek de freule naar haar vertrekken. „Ik ben blij, meneer Steensma". zei ze, „dat u er in geslaagd is hem er v/eer bovenop te helpen. Ik hoop dat wij u spoedig weer hier mogen be groeten". „Dank u, freule", zei Steensma. „Hopelijk zal ik mij mijn volgend be zoek in een mij beter passend costuum kunnen verschijnen". Het meisje liet haar blik een ogen blik over zijn oude, verkleurde en ge lapte overall gaan. „Het spreekwoord, dat de kleren de man maken, gaat niet altijd op" zei ze glimlachend. „Ik hoop, dat u mij excuseert, mijn heer Steensma, maar ik heb een af spraak en moet afscheid van u nemen. Er is zo juist iemand gearriveerd, die er grote prijs op stelt u een ogenblik te mogen spreken. Hij zal u zo dade lijk uitgeleide doen". Zij belde en verzocht de bediende, die een bescheiden tikje op de deur had gegeven, binnen te komen. „Bastiaanü" riep Steensma blij ver- •ast. Het gezicht van Bastiaan straalde van voldoening. „U is dus toch weer terecht, mijn heer", zei hij. „U ziet wel, mijnheer Steensma", zei de freule, „dat u hier nog meer vrienden heeft, dan u verwachtte. Ik ben u heel dankbaar, dat u onze pa tiënt weer zoveel levensmoed heeft gegeven". Zij reikte de ingenieur de hand en gaf Bastiaan een vriendelijk knikje. „Ik kan je de zorg voor mijnheer Steensma wel overlaten" zei ze. „Ik begrijp, dat u beiden nog wel iets te praten heeft. Er is mijnerzijds geen enkel bezwaar, dat die bespreking hier wordt gehouden". Zij verliet het vertrek en Steensma keek glimlachend naar de trouwe be diende. „Hoe komt het, dat je hier bent, Bastiaan?" vroeg hij. „Ik ben opgebeld door freule Cato, mijnheer. Zij vertelde mij, dat de jon ker ziek was en hier verpleegd werd en vroeg mij zo spoedig mogelijk voor te komen om hem te verzorgen. Ik ben direct op de trein gestapt en een half uur geleden gearriveerd. Ik had nog geen gelegenheid met de jonker te spreken, mijnheer". „Dat begrijp ik", zei Steensma. „Zie je, Bastiaan, ik heb de jonker wat verteld en ik geloof, dat ik hem in een half uur verder op de weg van beterschap gebracht heb, dan de dok ter in een paar weken zou- kunnen doen". Bastiaan liet een snelle blik over de lappen van de overall glijden. „Toen ik u voor het laatst sprak, mijnheer", zei hij, „vroeg u mij, een ander costuum voor u te halen. Ik geloof, mijnheer, dat u er nog steeds niet in geslaagd is iets beters te krij gen". „Dat is meer schijn dan werkelijk heid, Bastiaan", zei Steensma glim lachend. „Weet je, toen je me voor het laatst zag, werd ik verdacht van moord op een jonge dame en ik had bloedvlekken op mijn kleren. Ik vroeg je daarom een ander pak voor mij te halen". „Ik heb het direct gedaan, mijn heer", zei Bastiaan. „Toen ik er mee terugkwam, was uw kamer leeg. Een zuster, die het bed afhaalde, zei, dat u vertrokken was, maar zij wist niet waarheen. Ik moest de koffer maar achter laten. Ik heb mij werkelijk on gerust over u gemaakt". „Je bent een beste kerel", zei Steens ma. „Ik vermoed, dat je zuster Blanca hebt gesproken. Zuster Angelica zou je ongetwijfeld beter over mijn toen malige verblijfplaats hebben ingelicht". „Is het onbescheiden. mijnheer", vroeg Bastiaan, „als ik vraag, waar dat geweest is?" „Helemaal niet", zei Steensma glim lachend. „Ik zat, populair gesproken, in de nor, Bastiaan". „Maar men heeft de vergissing na tuurlijk ontdekt en u weer losgela ten", veronderstelde Bastiaan. „Dat wil zeggen", zei Steensma, „ze hebben wel een vergissing ontdekt, maar pas nadat ik weer op vrije voe ten was. Of, dat ben ik eigenlijk nog niet eens, beste kerel. Ik ben een ont vluchte gevangene. Als je zo dadelijk even het hoofdbureau van politie op belt, dat je me gesproken hebt, kun je nog het geld voor de uitzet van je toekomstige vrouw verdienen, dat wil zeggen als'je ooit van plan bent in het huwelijksbootje te stappen. Zijn ze zijn ze van de recherche nog aan ons huis geweest, Bastiaan?" (Wordt vervolgd). bureau administratie Voordam 9, Tel. 3. Postgiro 187294 redactie Achterdam 20, Tel. 2 Directie: j. BIJLSMA en C. KR. Hoofdredacteur: a. kaptein Overeenstem De vier ministers van t vier en een half uur ge Wysjinski gedeeltelijk in m de vier ministers aan de gi lijk opdracht zouden geven opheffen van de blokkade hebben. Een bfj verrassi russisch tegenvoorstel, inhe genoemde opdracht zullen middellijk aangenomen. Di bet begin der conferentie - De drie westelijke minis voorts verrassende Russiscl len tot het invoeren van d mark als enig betaalmidde ongeïnteresseerd aangehoor gorisch afgewezen. Wysjinki's voorstel was g de directieven van Moskou tus 1948 en op de aanbeveli commissie van deskundige: Veiligheidsraad, waarover .zelf zijn veto had uitgesj achtte de westelijken nog gi deze aanbevelingen (con muglia) doch de westersen deze geheel vrij te zijn d( anderde omstandigheden er oorspronkelijke veto van de Zij wilden met het oog o gelijkheid tot het bereiken eenstemming overgaan nas gende agendapunten, doch het einde der zitting nog n welk onderdeel zij op de v ting zouden aansnijden. Volgens Wysjinski moest over de geldkwestie worden Schuman zeide echter, dat overeenstemming over de B heid was bereikt, het ook had hiermede verder te mede Acheson en Bevin he ren Acheson leidde de discus de verdere afwikkeling van Bevin wenste het Duitse vri behandeld te zien. Achesor man echter het vredesverdr; tenrijk. Wysjinski bleef bij zijn r het debat over de geldkwes afgehandeld was. Piloot ernstig ge\ Gistermorgen omstreeks li een Spitfire van het vliegvi die met 3 andere machines stegen in de richting Winte: torstoring, tengevolge waar loot, de eerste luitenant J. dwongen werd een noodlanc ken. Het «toestel stortte nee rand van een weide in de Usselo en sloeg twee maal c waarbij de beide vleugels a de romp ongeveer 40 meter Het vloog echter niet in b wonenden, die op het lanc werk waren, snelden onmii 6n slaagden er met behulp allerijl gehaalde ijzerzaag ii uit zijn benarde positie te Het bleek dat hij beide arr been had gebroken. Hij is ziekenhuis „Ziekenzorg" te overgebracht. Naar later wordt gemeld, stand van de eerste luitena die met zijn Spitfire in T' noodlanding moest maken, n stig dan aanvankelijk werd steld. De verwondingen bep tot diepe vleeswonden. De t< de luitenant is bevredigend. Marshall-hulp in i De Economie Coöperati nistration maakt bekend, April aan de landen, die Europese herstelprogramm men, heeft toegestaan 300.2 lar te besteden, waardoor der sedert het begin van gramma aan deze landen machtigingen steeg tot dollar. Dit bedrag was samengesteld: 2.356.100.000 i sel en landbouw, 2.287.800 voor de industrie, 419.70C voor oceaanvracht, 4.000.000 nische diensten en 2.600.0 voor andere doeleinden. KNAAPJE VAN DAK GE) Een zesjarig knaapje is omstreeks half zeven van ee ter hoog dak in Amsterdar vallen en nadat zijn yal get door enige ijzeren hekpijler: hoofd op het trottoir geslage schedelbasisfractuur is de j< het Wilhelminagasthuis ven Weerberich Verwachting tot Zaterd; Droog weer en overdag den van zonneschijn. M; zwakke wind overwege sen Noordwest en Noordt matigde temperaturen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 6