Jeugdkoerier
Zo komen plate pas
R
Het eerst*
oi b*ïivïéï
Oostenrijks geduld is uitgeput
Oplossing blijft toch
mogelijk
Hef
nieuwe
boek
AVONTUUR
ESIDENTIE
Spitfire verongel
Twente
Bezettingskosten drukken zwaar op hei budget
(Van onze diplomatieke medewerker).
MISSCHIEN MEER ALS een teken van hoop dan van vertrouwen hebben de
vier ministers van buitenlandse zaken het vredesverdrag voor Oostenrijk als
laatste punt op hun agenda gezet. Hun plaatsvervangers, die de strijd in Londen
na hun 163ste bijeenkomst tijdelijk hadden gestaakt, werden hals over kop
naar Parijs geroepen om een rapport op te stellen. Het belangrijkste aan deze
zaak is overigens, dat de ministers er mede accoord gingen, de kwestie-Oosten
rijk te bespreken, zelfs indien blijken mocht, dat men niet tot overeenstemming
over Duitsland kan komen. Dr. Gruber, de Oostenrijkse minister van buitenland
se zaken, heeft, vóór de conferentie in Parijs begon, in een rede voor het con
gres van de Katholieke Volkspartij in Wenen nog eens de aandacht van de
wereld gevestigd op het feit, dat zjjn land, zelf door de nazi's onder de voet
gelopen, vier jaren na afloop van de oorlog nog steeds door vreemde strijd»
krachten bezet is. Hij verklaarde, dat het geduld van het Oostenrijkse volk ui -
geput is en dreigde, dat Oostenrijk, tenzij de vier mogendheden het spoedig
over de bepalingen van een verdrag voor zijn land eens worden, de betaling van
de bezettingskosten zou staken, de terugtrekking der geallieerde soldaten zou
eisen en aanspraak zou maken op het recht een eigen leger op de been te
brengen.
trekken en de bezetting geheel aan de
Russen overlaten.
Oostenrijk een mislukking
INTUSSEN BIJFT OOSTENRIJK het
sprekendste voorbeeld van politieke
mislukking in Europa en het Oosten
rijkse volk heeft het volste recht te
betreuren, dat 10 procent van de
staatsinkomsten gebruikt moeten wor
den voor een bezetting, die door niets
gerechtvaardigd is. Indien het de Rus
sische regering werkelijk ernst is met
haar wens naar een vreedzame rege
ling in Europa, zou zij dit het gemak
kelijkst in de Oostenrijkse kwestie
kunnen bewijzen. Helaas is de hoop,
dat Rusland, na maarschalk Tito's re
bellie, niet langer de Zuidslavische
eisen tot herziening der grenzen zou
steunen, na de bijeenkomst van de
plaatsvervangers in Maart in rook op
gegaan. Het is zelfs mogelijk, dat Zuid-
slavie's ongehoorzaamheid een extra
hindernis is, want een vredesverdrag
met Oostenrijk zou niet slechts bete
kenen, dat Rusland zijn troepen uit
dat land, maar ook uit Hongarije en
Roemenie zou moeten terugtrekken en
dit zou Moslcou's vermogen om druk
op de Zuidslavische regering uit te
oefenen aanzienlijk verzwakken. Om
deze reden zou misschien Belgrado
zelf het als een wijze daad kunnen be
schouwen, zijn onaanvaardbare eisen
terug te nemen en accoord te gaan met
het Oostenrijkse aanbod van speciale
rechten voor de Sloveense minderheid
in Karinthie.
Indien een overeenstemming met
Zuidslavie kon worden bereikt, zouden
de overige geschilpunten weinig moei
lijkheden bieden. De Westelijke mo
gendheden hebben Rusland reeds 100
millioen dollar als betaling voor de
Duitse bezittingen in Oostenrijk aan
geboden en zouden misschien bereid
zijn, de Russische eis tot het ontvan
gen van 60 procent der Oostenrijkse
olieproductie te aanvaarden. Inderdaad
waren de verschillen zo klein, dat men
zich moeilijk los kon maken van de
verdenking, dat de Russische regering
slechts met het oog op Duitsland of
Zuidslavie, of misschien ook met het
oog op beide, een vredesverdrag voor
Oostenrijk welbewust op de lange baan
schuift. Deze verdenking bestaat nog
steeds en de vier ministers kunnen
moeilijk optimistisch zijn omtrent een
Oostenrijks verdrag, indien niet eerst
een of ander accoord over Duitsland is
bereikt.
JNMIDDELS IS DE mogelijkheid niet
uitgesloten, dat men evenals voor
Duitsland ook voor Oostenrijk een of
ander gematigd plan als alternatief
voor volledige overeenstemming over
een vredesverdrag overweegt. Onder
een dergelijk plan zou de geallieerde
controle-overeenkomst (die voor de
tijd van zes maanden was opgesteld,
maar er reeds meer dan dertig in wer
king is) zodanig herzien kunnen wor
den, dat de Oostenrijkse regering gro
tere bevoegdheden zou krijgen. Boven
dien zou de omvang der bezettingstn -
pen door een vergelijk tussen de vier
mogendheden tot een minimum be
perkt kunnen worden. Een „symboli
sche bezetting" van deze soort, waar
om reeds door de Oostenrijkse socialis
ten is gevraagd, zou zeker lang niet
alle wensen van dr. Gruber vervullen,
maar in ieder geval zou zij enige ver
lichting brengen aan het veelbeproefde
Oostenrijk.
JJET IS GEMAKKELIJK met dr. Gru-
bers verbittering te sympathiseren
en de redenen te begrijpen, welke hem
er toe dreven, alle vier mogendheden
a4n te vallen, alsof zij gelijkelijk ver
antwoordelijk zouden zijn. Desondanks
zullen de Westelijke mogendheden
waarschijnlijk van gevoelen zijn, dat
zijn opmerkingen eerlijk noch bijzon
der dienstig aan de overigens goede
zaak van Oostenrijk zijn.
De Verenigde Staten, Engeland en
Frankrijk zouden, zoals dr. Gruber
weet, reeds lang met Rusland tot een
accoord over Oostenrijk zijn kunnen
komen, indien zij maar bereid waren
geweest de Russische voorwaarden te
accepteren. Deze waren en mis
schien zijn ze het nog steeds dat aan
Zuidslavie een stuk Oostenrijk en 150
millioen dollar schadevergoeding
wordt gegeven, dat aan de Sloveense
minderheid in Korinthie regionale au
tonomie wordt verleend en dat Rus
land zelf 60 procent van de Oostenrijk
se olieproductie alsmede de slordige
som van 150 millioen dollar als beta
ling voor de Duitse bezittingen in Oos
tenrijk,. waarop de Russen volgens het
verdrag van Potsdam aanspraak kun
nen maken, zal ontvangen. Daar de
Oostenrijkse regering deze eisen met
evenveel nadruk van de hand wijst als
de drie Westelijke mogendheden, kan
zij deze laatsten moeilijk beschuldigen
van obstructie tegen het sluiten van
het vredesverdrag. Evenmin zou het
dr. Gruber aangenaam zijn, indien de
Amerikanen, Britten en Fransen hun
troepen uit Oostenrijk zouden terug-
mannen
„De wereld zonder
door Tjeerd Adema.
„De wereld zonder mannen" is de
fantastische titel van een fantastisch
boek verschenen in de serie „Het boek
van de maand" bij A. W. Bruna Zn.
te Utrecht n Antwerpen. Temidden
van een reeks jongensboeken en oor
spronkelijke detectiveromans, waarin
nu eens niet Scotland Yard of de Sü-
reté een voorname rol vervullen, komt
Tjeerd Adema hier met dit boekje als
een nieuwe ster aan het firmament
der ontspanningslectuur. De schrijver
is erin geslaagd, ons een wereld voor
ogen te toveren, waarin de mannen
Uitsterven, waarin de laatste exem
plaren van dat kostbare geslacht als
precieuse kos4baarheden worden be
waard en met zorgen omringd, totdat
ook de laatste man van dit tranendal
verdwijnt en slechts de vrouwen over
blijven. Vóór het zover is, doen zich
echter vanzelfsprekend tal van ver
wikkelingen voor, die een weinig licht
zinnig, frivool als men wil, maar ner
gens grof worden uiteengezet Dat la
ter ook de vrouwen de strijd tegen de
voortwoekerende natuur moeten op
geven, omdat ze allengs minder in
aantal worde spreekt vanzelf Een
onderwerp, dat men eerder bij H. G.
Wells zou vermoeden, bliikt Tjeerd
Adema hier te beheersen. De manier
waarop hij zijn lezers meeneemt naar
de oplossing heeft echter met Wells
niets uitstaande. Want hier heeft de
schrijver volop de gelegenheid, de hu
mor, waaraan ook zijn andere boeken
zo rijk zi.in, los te laten op zijn lezers
kring en haar vele aangename uren te
verschaffen. Om een dergelijk onbe
staanbaar onderwerp acceptabel te
maken op zo n manier, daartoe moet
men een speciale knobbel hebben, die-
Adema in zijn „Wereld zonder man
nen" blijkt te bezitten.
Doodstraf voor Frankenstein
Het Bijz. Gerechtshof te Arnhem
heeft de S.D,-agent Frankenstein con
form de eis van de procureur-fiscaal
ter dood veroordeeld.
Frankenstein maakte zich schuldig
aan onmenselijk optreden jegens Jood
se landgenoten, aan het vermoorden
van illegale werkers en tal van ande
re misdrijven o.a. te Vierhouten en op
de Woeste Hoeve.
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
82. Er is iets vreselijks gebeurd!
Terwijl alle matrozen toekeken hoe
Pim op zijn achtste pannekoek stond
te kieskauwen, is een sloep bemand
'met zeerovers de „Salmiak" genaderd
en voordat de matrozen begrepen
hebben was er nu eigenlijk aan de
hand is, hebben de zeerovers de „Sal
miak" geënterd. De kapitein is rade
loos. Maar hij kan niets meer begin
nen. De zeerovers zijn al aan dek ge
klauterd en de aanvoerder, met een
zwarte lap voor zijn ene oog, brult tot
de verschrikte bemanning, dat zij zich
over moeten geven. „Nooit!" briest de
;apitein van de „Salmiak" en tegen
zijn matrozen schreeuwt hij: „Vooruit
verweer je. Sla er op los. Timmer ze
van ons schip af!" „Geef je over!"
brult de aanvoerder van de zeerovers
weer en zwaait met zijn knots. „Of we
maken hutspot van jullie". „Hutspot
met klapstuk", grommen de anderen
De matrozen van de „Salmiak" dein
zen angstig terug.
Prijsraadsel
Gerlof en Frank
waren- water en
vuur bij elkaar,
zodra de schoolbel
van vier uur het;
sein gaf, dat de
gulden vrijheid
weer aanbrak. In
school zelf was het
anders. Toen na
heftige kibbel- j
partijen de hoofd
onderwijzer zich
met de knapen had
bemoeid, hadden
ze uiterlijk vrede
gesloten. Ze ge-:
droegen zich dan:
ook in het „kippe-
hok" als nette jon
gens. Maar in wer
kelijkheid was de
strijdbijl nooit be
graven. Op genie
pige wijze vaak
gingen hun plage
rijen door. Het was
tuet zozeer Gerlof
als wel Frank, die
daarin het sterkste
was. Hij, Frank,
was indertijd ook
begonnen. Tegen
over de tengere
blonde Gerlof, öie w
wat bang van I—
aard was, viel het
niet moeilijk te winnen. Maar,
ai was de laatste de minste van de
twee, zijn jongens-eer verbood hem,
zich ongestraft op zijn kop te laten zit
ten. Dus verweerde hij zich zo goed
mogelijk. Het was gemakkelijk voor
hem geweest, bij de hoofdonderwijzer
zijn beklag in te dienen, maar hij wist
a) te goed, hoe anderen over klikken
dachten. Daarom ging de stille strijd
door. Petten en jassen verhangen, zo
dat ze onvindbaar waren, na de gym
nastiekles de schoenen verwisselen;
het waren afgezaagde plagerijtjes, die
Frank zo langzamerhand begonnen te
vervelen. Hij wilde eens iets anders
o'oen, maar wat? Het begon nu, in het
late najaar al wat schemerig te wor
den, zo omstreeks half vijf, de tijd dat
Gerlof thuis kwam. Dat bracht zijn
plaaggeest op een idee. Altijd ging Ger
lof door de tuindeur achterom het huis
binnen, dat wist Frank. „Wat zou ik
hem fijn aan 't schrikken kunnen ma
ken", dacht hij, „als ik dan eens achter
dm deur stond. Ik kan mijn pistool
met klappers meenemen en dan mijn
pet over mijn ogen. Haha, hij is toch zo
bang, die Gerlof". Hij genoot al vol
leedvermaak van de verwachte schrik
van zijn slachtoffer. Gerlof ging die
avond, na wat gevoetbald te hebben,
zoals gewoonlijk naar huis, zonder
e- ig argwaan. Hij duwde de tuindeur
open en plotseling hoorde men een ge
schreeuw, alsof een stel waakhonden
van de kettingen was losgebroken, ter
wijl het lawaai nog vergroot werd door
het geknal van de klappertjes.
„Wat is daar aan de hand", klonk een
forse mannenstem uit het huis. Hierop
wilde Frank ijlings de wijk nemen,
maardaar gleed hij uit op het
vochtige gras en bleef kermend lig
gen, zijn rechterbeen dubbelgevouwen
onder zich. Dat was een heel ander ge
luid dan die overwinnaarskreten van
Onze mededelingen
Wil Karei van Wessel in Den Helder
nog even zijn adres opgeven aan Tante
Iet?
Nel Waiboer, Schermerdijk c. 29,
Oterleek, zoekt een correspondentie
vriendinnetje. Zij is 10 jaar oud.
Wie kan Martha Brinkman, Specht
straat 30, Den Helder, helpen aan
puntjes van Douwe Egberts koffie en
thee? Zij krijgt voor haar verjaardag
een album en wil daarvoor graag spoe
dig alle plaatjes bij elkaar hebben.
daarstraks. Hij probeerde overeind te
komen maar zijn knie voelde, alsof er
met naalden in gestoken werd. „Zou
die verstuikt zijn", dacht Frank ang
stig, toen hij eindelijk overeind ge
krabbeld was en aanstalten maakte om
weg te komen. Hinkend en kreunend
van pijn bereikte onze held tenslotte
cie voordeur. Zijn gezwollen knie en
enkel lieten geen twijfel over. „Lelijk
verstuikt, jongen", zei vader. „Dat
wordt een paar weken rusten met je
been op een stoel" Zo ging het ook en
het werden geen prettige dagen voor
Frank. Hij kwam achter op school en
alle jongens wisten waardoor. Maar
één goed gevolg had dit avontuur; een
maal op school terug was hij voorgoed
van zijn plaagzucht genezen!
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar.
In het onderstaande verhaaltje mogen
jullie de ontbrekende woorden invul
len. Voor ieder stipje moet een lettel-
worden geplaatst en wanneer er dus
vijf stipjes achter elkaar staan, ont
breekt er een woordje van vijf letters.
Jaap en Lies mochten op een Zater
dagmiddag met Moeder naar een speel
tuin. Eerst dronken zij onder een kleu
rigedie boven het tuintafeltje
stond, een glaasje e Zij zaten
daar heerlijk beschut tegen de warme
Om het hardst zogen zij aan hun
rietjes, maar al spoedig verlangden zij
naar de speeltuin en ze holden weg.
„Ik ga eerst op de zei Lies.
„Pas op, val er niet af", zei Jaap,
Lies ging steeds en moest zich
stevig aan de t..w.n vasthouden. Jaap
zocht een matje op en klom op de
n
Daar gleed hij naar beneden. Heer
lijk ging dat.
„Zullen wij eens samen in de
vroeg Lies?
Jaap vond het best.
„Ga jij maar op zo'n bankje zitten,
dan draai ik het din# wel rond", zei hij.
Hij pakte een stang en begon te du
wen.
„Hè, dat valt niet mee hoor. Zo'n
ding moest electrisch gaan, of met een
machine, net als op de s Eigen
lijk moest je ook 10 cent per rit beta
len. Daar ga ik dan straks een
voor kopen om op te frissen".
„Dank je wel, ik kom er al uit", zei
Lies lachend, ,,'t Gaat mij te 1m".
„Jongens", riep v...r, „jullie moeten
de 1nog opdrinken, want wij
moeten naar .s"
Het rvan Lies was geknakt.
Jaap stak zijn in zijn .k, om er
thuis zijn .k mee te drinken.
Even l...r gingen ze opgewekt met
Moeder huiswaarts.
Het is niet nodig dat jullie het gehele
verhaaltje overschrijven. Zend alleen
maar een lijstje van de ontbrekende
woordjes in. Vóór Zaterdag 18 Juni
worden de oplossingen verwacht.
Voor jongens en meisjes van 6 tot en met 12 jaar.
Jellie Bulthuis, bedankt voor je gezellige brief. Jij kunt goed vertellen, hoor!
Ja, ik vind Sjouke ook een mooie naam. Jouw vader komt zeker uit Friesland. Mijn
grootouders waren ook Friezen, Jellie. Bobo van Eelden, neen hoor, ik had de vorige
keer toch Bobo van Elden geschreven, maar de zetter, of de corrector dacht misschien
dat het een fout van mij was, want in de courant was de laatste o verdwenen. Ik hoop,
dat het nu goed is. Ja, ik ken Coba heel goed. Wil je haai' van mij groeten?
Gré Slikker, ik denk dat jouw briefje al op Hemelvaartsdag geschreven is, want je ver
telde mij over regen en wielrenners. Wat een sombere dag was dat toch. Gaat het
met je arm al weer beter? Tini Beuling, jij hebt de Hemelvaartsdag dus ook maar
benut om teschrijven. Je had gelijk, hoor! Op zo'n regendag moet je in huis maar
prettige werkjes bedenken. Leuk dat Tineke bij je was. Rijn Wognum, zo, nu weet
ik tenminste dat je een jongen bent. De sigarenbandjes zal ik je zenden, Rijn. Ik heb
ene flinke verzameling en kan er dus gelukkig weer gul mee zijn. Tineke Peetoom,
jij doet dus ook met ons mee. Dat is best, hoor! Je vriendinnetje Tini schreef mij al
over je. Hoe gaat het met kleine Gerda? Harm Smidt, wel bedankt voor de leuke
tekening van de vissersboot uit Medemblik. Ben jij al eens met zo'n boot mee geweest?
Teunie Beets, ja, ik dacht wel dat je 't gezellig zou hebben bij Nelly. Die kleine
Adrie heeft een goede verjaardag gehad, zeg! Heeft zij nog op het strand kunnen spelen?
Ht is helemaal niet nodig, dat je geregeld postzegels en sigarenbandjes stuurt, meisje.
Alleen als je ze over hebt en er zelf toch niets meer mee doet, wil ik ze graag van
je hebben. Nelly Hiehle, wat kreeg ik van jou een dikke enveloppe met postzegels,
zilverpapier en theelood. Hartelijk dank, meisje. Ja, alles is best te gebruiken. Erica
Scholten, gelukkig dat het boek zo in de smaak is gevallen. Het leek mij ook erg
aardig. Greetje Plevier, die mooie tekening was een verrassing. Wat heb je die haas
leuk getekend! Ik zal hem goed bewaren. Dick Winder, daar staat dan jouw naam
ook in de „Jeugdkoerier". Ik vind het ook gezellig, dat je meedoet. Wat schrijf jij
keurig blokschrift, Dick! Willy van Gulik, ja hoor, ik ga ook wel eens naar zee.
Ik zou het erg leuk vinden om eens een kiekje van je te zien, maar dan stuur ik
het je weer terug als ik het bekeken heb. Afgesproken! Als ik je dan aan het strand
tegenkom, ga je maar eens mee op visite in mijn tentje. Willy Wetsteyn, een hartelijke
groet voor jou. Mag ik eens wat meer van je horen? Noortje v. d. Rest, wel bedankt
voor de postzegels. Ik vind het aardig, dat je ook helpt om ze te vèrzamelen. Dag
Noortje! Trijnie Peereboom, gezellig dat je ook mee gaat doen. Ik was blij met je
aardige brief en met de sigarenbandjes. Vertel je nog eens .over je zusje? Ada
de Jonge, wat gezellig dat je met ons mee gaat doen. Ik vind dat je keurig schrijft,
Ada! Dot postpapier is ook zo aardig. Hartelijk dank voor de mooie postzegels. Daar
zijn wij blij mee. Geri Ney, gelukkig, dat het boek zo goed van pas kwam. Ben
je nu weer helemaal hersteld? Gerardina Lievendag, het boek is verzonden. Je zult
het nu wel ontvangen hebben, denk ik. Truusje Schermer, ik hoop, dat je spoedig
een prijs wint. Doe maar geregeld mee, dan heb je veel kans. Groeten aan Alphons.
„Lentekoningin", gaat het met je vader al beter? Ik hoop, dat over twee weken alles
weer in orde is. Aardig, dat meneer op school ons met pbstzegels wil helpen. Tom
Haasbroek, Japie Wolf, Kees Wijn, Jannie Makkers, Dick Winder, Bert Boshuizen en
Dieuwie Ott, jullie zijn welkom bij ons.
Jongens en meisjes, de briefjes voor ons volgende correspondentiehoekje verwacht il<
graag vóór Zaterdag 18 Juni. Dag allemaal! Hartelijke groeten van TANTE IET.
Wat eigenlijk zeldzaam was
Toen George III, de populaire koning
van Engeland, van wie algemeen be-
kend is, dat hij van een goede grap
hield, tijdens een dagenlange tocht te
paard eens in een dorpsherberg over
nachtte, bestelde, hij des morgens bij
het ontbijt een ei. De waard bracht het
ei, inderdaad een pracht van een ei.
Maar toen de rekening kwam, bleek
dit eitje een guinje (21 shilling) te
kosten. De koning keek de herbergier
eens. aan en sprak lachend; „de eieren
schijnen hier nogal zeldzaam schaars
te zijn". „Nee, dat niet", kwam het on
verwachte antwoord, „eieren hebben
we hier in overvloed, maar koningen
niet!"
Schaterend trok koning George zijn
beurs en de sluwe waard ontving bo
ven zijn hoge rekening nog een rui
me fooi.
De rollen omgedraaid
Elsje moest naar bed. Het was tijd,
maar zoals steeds, geen lieve woordjes
konden haar erheen krijgen. Eindelijk
bood vader aan, bij haar bedje te gaan
zitten, tot zij in slaap was gevallen.
Weg gingen ze de trap op, de uitgelaten
Elsje juichend op vader's schouder.
Moeder wat vermoeid, leunde beha-
gelijk achterover in haar stoel. Ze was
blij, dat het naar bed brengen toch nog
zo prettig verliep. Maar.... na een
kwartier, zelfs na een half uur:nog
geen vader. Eindelijk hoorde ze iets
van de trap komen. Wie kan zich haar
verbazing voorstellen, toen ze kleine
Els in haar pyama'tje zag binnenko
men met een vingertje op de lippen.
„Stil mama, ik heb papa net in
slaap gekregen!"
Oplossing Prijsraadsel
De verborgen meisjesnamen waren;
Anna, Coba, Hennie, Hilda, Jannie,
Emma, Nellie.
De laatste lettergrepen van Anna en
Jannie werden door sommige kinderen
verwisseld. Dit werd niet fout gere
kend.
De prijzen werden gewonnen door:
Jellie Bulthuis, Westwoud O. 35.
Rietje Hoffman, Brakkeveldweg 88,
Den Helder.
Klaas Schenk, Burgemeester van
Nienesstraat 17, Beverwijk (11 jaar).
Ina Jongen, Raadhuisweg 3, Heiloo.
Jan Blokker, Boerdijk M. 6. Oost
woud N.-H.
Gefeliciteerd allemaal!
De prijzen worden toegezonden.
Het Radioprogramma
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. AVRO: 6.15 Sport-
praatje. 6.30 Strijdkrachten. 7.00 Kobus Kwint.
7.10 Metropole-orkest. 7.45 De Regerings
voorlichtingsdienst antwoordt. 8.05 In het Ra
dio-Zoeklicht. 8.15 Omroep-orkest, 9.00 Blij
spel. 10.00 Negro-spirituals. 10.45 Oude en
nieuwe problemen. 11.15 André Kostelanetz en
orkest. 11.30 Gramofoonplaten.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. KRO: 6.15 Land- en
Tuinbouw. 6.30 Populaire orgelbespeling. 7.30
Actueel geluid. 8.05 Programma-proloog. 8.15
Plaatvaria. 9.00 Gemeenteraadsverkiezingen.
9.20 Sweelinck-kwartet. 10.05 De Vaart der
Volken. 10.25 NCRV-kwartet. 10.45 Avond
overdenking. 11.15 Beroemde concerten. 11.45
Gramofoonplatèn.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8.15
Cor Steyn (orgel). AVRO: 12.00 Joop Wal
vis (orgel). 1.15 Orkest Piet van Dijk.
VARA: 6.15 De Vara feliciteert. 6.30 Strijd
krachten. 7.00 Denk om de bocht. 7.15 Piano
duo. VPRO: 7.30 Voordrachten. 7.50 Tien
voor acht. 8.05 Muziek. 8.30 Prof. Dr. L. v.
Holk. 8.55 Zo juist verschenen. VARA: 9.00
Men vraagt. en wij draaien. 9.30 Hoor
spel. 10.00 Buitenlands weekoverzicht. 10.15
Swing and sweet. VPRO: 10.45 Avondwij
ding. VARA: 11.15 Groninger Orkestver
eniging.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. - KRO: 8.15
Pluk de dag. 12.03 Amusementsorkest. 1,20
Promenade-orkest. 6.00 Metropole-orkest. 6.20
Actualiteiten. 6.45 Klankbeeld. 7.15 „School
en radio". 7.30 „Uit het land van hertog
Jan". 8.05 De gewone man. 8T2 Radio Phil-
harmonisch-orkest. 9.12 Orgelspel. 9.35 Gra
mofoonplaten. 10.00 „De tien geboden". 10.45
Avondgebed. 11.45 Gramofoonmuziek.
115
IN DE
DOOR
TJEERD ADEMA
„Cato!" riep jonkheer Van Waar
denburg, „kom eens binnen!"
Zij trad de kamer in en keek blij
verrast naar het stralende gezicht van
haar verloofde, waaruit alle apathie
als bij toverslag was verdwenen.
„Ik heb je verteld", zei hij, „dat ik
vertrouwen had in.mijn plaatsvervan
ger. Ik kan je nu meedelen, dat mijn
heer Steensma mij zo juist iets ver
teld heeft, waardoor elke reden om
moedeloos te zijn van mij weggeno
men is".
„Maar dat is prachtig!" riep het
meisje enthousiast.
Er gleed een schaduw over het ge
zicht van haar verloofde.
„Hoewel",zei hijer iets
gebeurd is, dat ik van ganser harte
betreur. De dood van een jonge,
plichtsgetrouwe vrouw, een der meest
intelligente en betrouwbaarste mede
werksters van ons gezantschap".
„Ik mag niet langer storen", zei
Steensma opstaande.
„Ga, mijn vriend", zei jonkheer Van
Waardenburg, „en kom mij spoedig
vertellen, dat alles in orde is geko
men. Is het niet prachtig, Cato?"
vroeg hij, zich tot zijn verloofde
richtend.
„U is een tovenaar, mijnheer Steens-
ma", zei de jonge vrouw glimlachend.
„Als ik niet verstandiger was, dan
was hij in staat om vandaag nog uit
zijn bed te komen".
„Ik ben slechts boodschapper ge
weest van goede berichten, freule", zei
Steensma bescheiden.
Hij nam afscheid van de jonker, die
hem krachtig beide handen drukte.
„Ik vraag nogmaals vergeving", zei
deze, „dat ik mij straks een ogenblik
zo kon vergeten, dat ik u.
Steensma glimlachte. „O, maar dat
is volkomen begrijpelijk" zei hij.
„Hoor ik het?" vroeg de heer Van
Waardenburg, „hoor ik het zodra alles
achter de rug is?"
„Nog dezelfde dag", beloofde Steens
ma.
Hij volgde op haar verzoek de freule
naar haar vertrekken.
„Ik ben blij, meneer Steensma". zei
ze, „dat u er in geslaagd is hem er
v/eer bovenop te helpen. Ik hoop dat
wij u spoedig weer hier mogen be
groeten".
„Dank u, freule", zei Steensma.
„Hopelijk zal ik mij mijn volgend be
zoek in een mij beter passend costuum
kunnen verschijnen".
Het meisje liet haar blik een ogen
blik over zijn oude, verkleurde en ge
lapte overall gaan.
„Het spreekwoord, dat de kleren de
man maken, gaat niet altijd op" zei
ze glimlachend.
„Ik hoop, dat u mij excuseert, mijn
heer Steensma, maar ik heb een af
spraak en moet afscheid van u nemen.
Er is zo juist iemand gearriveerd, die
er grote prijs op stelt u een ogenblik
te mogen spreken. Hij zal u zo dade
lijk uitgeleide doen".
Zij belde en verzocht de bediende,
die een bescheiden tikje op de deur
had gegeven, binnen te komen.
„Bastiaanü" riep Steensma blij ver-
•ast.
Het gezicht van Bastiaan straalde
van voldoening.
„U is dus toch weer terecht, mijn
heer", zei hij.
„U ziet wel, mijnheer Steensma",
zei de freule, „dat u hier nog meer
vrienden heeft, dan u verwachtte. Ik
ben u heel dankbaar, dat u onze pa
tiënt weer zoveel levensmoed heeft
gegeven".
Zij reikte de ingenieur de hand en
gaf Bastiaan een vriendelijk knikje.
„Ik kan je de zorg voor mijnheer
Steensma wel overlaten" zei ze. „Ik
begrijp, dat u beiden nog wel iets te
praten heeft. Er is mijnerzijds geen
enkel bezwaar, dat die bespreking hier
wordt gehouden".
Zij verliet het vertrek en Steensma
keek glimlachend naar de trouwe be
diende.
„Hoe komt het, dat je hier bent,
Bastiaan?" vroeg hij.
„Ik ben opgebeld door freule Cato,
mijnheer. Zij vertelde mij, dat de jon
ker ziek was en hier verpleegd werd
en vroeg mij zo spoedig mogelijk voor
te komen om hem te verzorgen. Ik ben
direct op de trein gestapt en een half
uur geleden gearriveerd. Ik had nog
geen gelegenheid met de jonker te
spreken, mijnheer".
„Dat begrijp ik", zei Steensma. „Zie
je, Bastiaan, ik heb de jonker wat
verteld en ik geloof, dat ik hem in
een half uur verder op de weg van
beterschap gebracht heb, dan de dok
ter in een paar weken zou- kunnen
doen".
Bastiaan liet een snelle blik over de
lappen van de overall glijden.
„Toen ik u voor het laatst sprak,
mijnheer", zei hij, „vroeg u mij, een
ander costuum voor u te halen. Ik
geloof, mijnheer, dat u er nog steeds
niet in geslaagd is iets beters te krij
gen".
„Dat is meer schijn dan werkelijk
heid, Bastiaan", zei Steensma glim
lachend. „Weet je, toen je me voor
het laatst zag, werd ik verdacht van
moord op een jonge dame en ik had
bloedvlekken op mijn kleren.
Ik vroeg je daarom een ander pak
voor mij te halen".
„Ik heb het direct gedaan, mijn
heer", zei Bastiaan. „Toen ik er mee
terugkwam, was uw kamer leeg. Een
zuster, die het bed afhaalde, zei, dat
u vertrokken was, maar zij wist niet
waarheen. Ik moest de koffer maar
achter laten. Ik heb mij werkelijk on
gerust over u gemaakt".
„Je bent een beste kerel", zei Steens
ma. „Ik vermoed, dat je zuster Blanca
hebt gesproken. Zuster Angelica zou
je ongetwijfeld beter over mijn toen
malige verblijfplaats hebben ingelicht".
„Is het onbescheiden. mijnheer",
vroeg Bastiaan, „als ik vraag, waar
dat geweest is?"
„Helemaal niet", zei Steensma glim
lachend. „Ik zat, populair gesproken,
in de nor, Bastiaan".
„Maar men heeft de vergissing na
tuurlijk ontdekt en u weer losgela
ten", veronderstelde Bastiaan.
„Dat wil zeggen", zei Steensma, „ze
hebben wel een vergissing ontdekt,
maar pas nadat ik weer op vrije voe
ten was. Of, dat ben ik eigenlijk nog
niet eens, beste kerel. Ik ben een ont
vluchte gevangene. Als je zo dadelijk
even het hoofdbureau van politie op
belt, dat je me gesproken hebt, kun
je nog het geld voor de uitzet van je
toekomstige vrouw verdienen, dat wil
zeggen als'je ooit van plan bent in het
huwelijksbootje te stappen. Zijn ze
zijn ze van de recherche nog aan ons
huis geweest, Bastiaan?"
(Wordt vervolgd).
bureau
administratie
Voordam 9, Tel. 3.
Postgiro 187294
redactie
Achterdam 20, Tel. 2
Directie:
j. BIJLSMA en C. KR.
Hoofdredacteur:
a. kaptein
Overeenstem
De vier ministers van t
vier en een half uur ge
Wysjinski gedeeltelijk in m
de vier ministers aan de gi
lijk opdracht zouden geven
opheffen van de blokkade
hebben. Een bfj verrassi
russisch tegenvoorstel, inhe
genoemde opdracht zullen
middellijk aangenomen. Di
bet begin der conferentie -
De drie westelijke minis
voorts verrassende Russiscl
len tot het invoeren van d
mark als enig betaalmidde
ongeïnteresseerd aangehoor
gorisch afgewezen.
Wysjinki's voorstel was g
de directieven van Moskou
tus 1948 en op de aanbeveli
commissie van deskundige:
Veiligheidsraad, waarover
.zelf zijn veto had uitgesj
achtte de westelijken nog gi
deze aanbevelingen (con
muglia) doch de westersen
deze geheel vrij te zijn d(
anderde omstandigheden er
oorspronkelijke veto van de
Zij wilden met het oog o
gelijkheid tot het bereiken
eenstemming overgaan nas
gende agendapunten, doch
het einde der zitting nog n
welk onderdeel zij op de v
ting zouden aansnijden.
Volgens Wysjinski moest
over de geldkwestie worden
Schuman zeide echter, dat
overeenstemming over de B
heid was bereikt, het ook
had hiermede verder te
mede Acheson en Bevin he
ren
Acheson leidde de discus
de verdere afwikkeling van
Bevin wenste het Duitse vri
behandeld te zien. Achesor
man echter het vredesverdr;
tenrijk.
Wysjinski bleef bij zijn r
het debat over de geldkwes
afgehandeld was.
Piloot ernstig ge\
Gistermorgen omstreeks li
een Spitfire van het vliegvi
die met 3 andere machines
stegen in de richting Winte:
torstoring, tengevolge waar
loot, de eerste luitenant J.
dwongen werd een noodlanc
ken. Het «toestel stortte nee
rand van een weide in de
Usselo en sloeg twee maal c
waarbij de beide vleugels a
de romp ongeveer 40 meter
Het vloog echter niet in b
wonenden, die op het lanc
werk waren, snelden onmii
6n slaagden er met behulp
allerijl gehaalde ijzerzaag ii
uit zijn benarde positie te
Het bleek dat hij beide arr
been had gebroken. Hij is
ziekenhuis „Ziekenzorg" te
overgebracht.
Naar later wordt gemeld,
stand van de eerste luitena
die met zijn Spitfire in T'
noodlanding moest maken, n
stig dan aanvankelijk werd
steld. De verwondingen bep
tot diepe vleeswonden. De t<
de luitenant is bevredigend.
Marshall-hulp in i
De Economie Coöperati
nistration maakt bekend,
April aan de landen, die
Europese herstelprogramm
men, heeft toegestaan 300.2
lar te besteden, waardoor
der sedert het begin van
gramma aan deze landen
machtigingen steeg tot
dollar. Dit bedrag was
samengesteld: 2.356.100.000 i
sel en landbouw, 2.287.800
voor de industrie, 419.70C
voor oceaanvracht, 4.000.000
nische diensten en 2.600.0
voor andere doeleinden.
KNAAPJE VAN DAK GE)
Een zesjarig knaapje is
omstreeks half zeven van ee
ter hoog dak in Amsterdar
vallen en nadat zijn yal get
door enige ijzeren hekpijler:
hoofd op het trottoir geslage
schedelbasisfractuur is de j<
het Wilhelminagasthuis ven
Weerberich
Verwachting tot Zaterd;
Droog weer en overdag
den van zonneschijn. M;
zwakke wind overwege
sen Noordwest en Noordt
matigde temperaturen.