Vijftig millioen Engelsen wachten
op een Lady Godiva
Finland gaat een
nieuw parlement
verkiezen
In Halfweg bij astronoom Meesters
Visserijbesommingen
Ijmuiden
Twee Nederlandse meisjes in een
hangar in Chicago
Misschien goed bed<
maar foutief
Zware belastingdruk in Engeland
Hei leven is veiliger, maar
soberder en saaier
geworden
COVENTRY, JUNI. In het stadhuis
van Coventry, waar burgemeester
W. H. Malcolm m\jn reisgenoten 'en
rnjj ontvangt, hangt een merkwaardig
sehilderjj, voorstellend een Middel
eeuwse stad, waarvan de straten vol
komen uitgestorven zifrtbijna al
thans, want op de voorgrond rijdt op
een helderwit paard een beeldschone
vrouw in Eva's costuum. Ais mijn oog
getroffen wordt door deze vreemd
soortige voorstelling komt wethouder
V. A. Hammond naast mij staan om
mij de betekenis er van uit te leggen.
Die dame, zegt hij, is onze beroem
de lady Godiva, zeven eeuwen geleden
de echtgenote van hertog Lecfrac van
Marcie, die regeerde over deze stad
met een gestrenge hand. Hij was een
hardvochtig heerser en de belastingen,
die hij hief, waren zo schrikbarend
hoog, dat de burgerij ten slotte de
stoute schoenen aantrok en een af
vaardiging zond om te klagen over het
ondragelijke juk. En wat was het ant
woord Slechts op deze voorwaarde,
riep de hertog uit, zal ik de belastin
gen verlagen, dat mijn eigen vrouw op
een wit paard geheel ongekleed door
de stad zal rijden. Hij was er van over
tuigd, dat aan die voorwaarde nim
mer zou worden voldaan. Maar lady
Godiva had diep medelijden met de be
volking en verklaarde zich bereid de
zonderlinge wens van haar gemaal in
te willigen. Het uur van de rit werd
tevoren bekend gemaakt. En wat ge
beurde er? Alle burgers bleven bin
nenshuis en sloten de luiken. De her
tog was dermate getroffen door de
houding van de stedelingen, dat hij
inderdaad de belastingen verlaagde.
Ondragelijk hoog.
WAAROM IK U deze geschiedenis
navertel? Wel, uit tientallen gesprek
ken, die ik tijdens mijn verblijf in En
geland heb gevoerd, is mij steeds weer
gebleken, dat op het ogenblik niet
slechts die ene stad, maar heel 't Ver
enigd Koninkrijk zit te wachten op een
lady Godiva, want voor zeer velen
zijn ook thans de belastingen ondra
gelijk hoog. Het is moeilijk een verge
lijking met Nederland te trekken, om
dat dé beide heffingsstelsels zo zeer
verschillen, maar mijn indruk is toch,
dat de Engelsman dieper gebukt gaat
onder de_ eisen van zijn minister van
Financiën dan de Nederlander doet.
Zeker, ook in ons land ondervinden
zeer velen de belastingen als een on
dragelijke last, maar daar staat te
genover, dat vele anderen en wel
licht is hun aantal groter dank zij
een kroostrijk gezin zich mogen koes
teren in een betrekkelijk milde behan
deling door de ontvanger. Maar als op
vrijwel alle handelswaar een omzetbe-
(Van onze correspondent te Helsinki)
HE„T FINSE PARLEMENT is na de
Pinksterdagen bijeengekomen om
zich te beraden over de begroting van
na de oorlog. Het schijnt, dat evenals
in Februari, de toekomst van het ka
binetFagerholm afhangt van een
kleine stemmenmeerderheid. Door ei
gen verdiensten en door de omstandig
heden begunstigd, zou de positie van
Fagerholm versterkt zijn. Tot op be
paalde hoogte verloopt de binnenland
se ontwikkeling eigenlijk in omge
keerde richting. De normalisatie van
het grondwettige leven versterkt na
melijk in het burgerlijke kamp de me
ning, dat een regering mogelijk is, die
meer overeenkomt met de meerderheid
van het parlement.
De sociaal-democratische fractie van
Fagerholm heeft slechts 54 van de 200
zetels; bovendien steunt zij daarboven
op de Vakverenigingen, die sinds het
voorjaar meer en meer onder sociaal
democratische vlag varen. In het kort
geleden in Helsinki gehouden congres
van Finse vakverenigingen konden de
socialisten met de grote meerderheid
van 150 stemmen optreden en alle com
munistische tegenvoorstellen afwijzen.
De parlementsverkiezingen, die vo
rig jaar in de herfst gehouden zijn, ein
digden met een overwinning van de
burgerlijke fracties, die tezamen 180
zetels kregen en hebben de landbouw-
partij tot de sterkste fractie gemaakt.
De grootste persoonlijkheid van deze
partij, de tegenwoordige president van
de Rijksdag, dr. Kekkonen, heeft her
haaldelijk gestreefd naar de functie van
minister-president van een coalitie-re
gering. Tot diep in de kringen van
zijn eigen fractie heerst echter een
sterke afkeer tegen de poging van een
burgerlijke regering, waarbij de beide
arbeiderspartijen en de vakverenigin
gen in de oppositie zouden komen.
Sympathieker staat men tegenover
de idee van een kabinet naar 't voor
beeld van Cajander, waarin landbou
wers, socialisten en liberalen samen
werkten. Fagerholm is echter niet be
reid, om te capituleren voor de druk
van de oppositie en zich als coalitie
partner ter beschikking te stellen. Ook
de positie van de president van de
staat hangt hiermede samen. Paasiviki
zal een nieuw mandaat slechts aanne
men, wanneer het hem door alle kie
zers van de partijen, die trouw aan de
staat zijn, wordt aangeboden.
lasting wordt geheven van 33 tot 67
pet. en soms nog een fikse weeldebe
lasting bovèndien en dat is, om een
enkel voorbeeld te noemen, in Enge
land het geval dan ondervindt elk
een daar de gevolgen van.
Die gevolgen tekenen zich af in het
dagelijks leven van de Engelsman. De
genaaste spoorwegen werken met ver
liezen, de genaaste luchtvaartmaat
schappijen berken met verliezen, de
regeringsvoedselinkoopbureaux voeren
alleen het hoogst noodzakelijke in en
werken dan nog vaak met verliezen,
alle ten koste van de belastingbetaler.
De omvangrijke sociale maatregelen
kosten alle geld, veel meer geld dan
voorheen, al staat er dan ook een gro
tere veiligheid tegenover. Maar nie
mand kan er zich geheel of ten dele
aan onttrekken, ook al wil hij het risi
co zelf dragen. De bouw van wonin
gen geschiedt voor 80 pet. door de
overheid en ook dat levert al geen
winst op. En dan moet er nog een
overschot op de begroting zijn
Gemoedelijk grommen.
Wat betekent dit in de practijk voor
de enkeling? Dat hij slechter te eten
krijgt. Zeker, er zijn meer aardappe
len, groente, er is meer brood, melk
en vis, maar is minder suiker, minder
boter, minder vet, er zijn minder eie
ren en er is vooral minder vlees. Vol
gens officiële gegevens wordt er in de
laagste inkomenklassen echter beter
gegeten dan vroeger, hetgeen alleen
maar kan betekenen, dat het toen nog
slechter moet zijn geweest. Alles is
nog op de bon, behalve brood, aard
appelen, vis, verse groenten en koffie.
Kleding is van de bon; er zijn minder
kolen voor de kachel beschikbaar dan
vroeger, maar er wordt veel meer gas
en electriciteit gebruikt. Het motor-
verkeer is zo duur, dat het verkeer
met eigen wagens op de weg op een
derde van vroeger wordt geschat.
De berusting, waarmede een zege
vierend volk al deze beperkingen aan
vaardt, is bewonderenswaardig. Het
eist geen oorlogsbuit, geen vette kluif
uit de pot van de verslagen tegen
stander die in sommige opzichten
zelfs beter te eten heeft! het neemt
de dingen zoals ze zijn. Zonder enig
protest? Niet helemaal. De ontevre
den huisvrouwen hebben hun gevoelens
lucht gegeven door voor de gemeente
raden anti-Labour te stemmen. De on
tevreden spoorwegarbeiders doen dat
op het ogenblik door te staken voor
„het recht om in eigen bed te slapen".
De buschauffeurs plegen lijdelijk ver
zet door een langzaam-aan-actie. De
Hogerhuisleden verlangen, dat de
naasting van de staalbedrijven pas na
de volgende verkiezingen van kracht
zal worden.
Zo gromt de Engelsman tegen zijn
veeleisende regering, maar hij doet 't
nog uitermate gemoedelijk.
VEETEELT IN DE POOLSTREKEN?
Volgens de Sowjet-pers hebben Rus
sische biologen op het schiereiland
Kola in Russisch Lapland een nieuw
runderras gefokt, dat „uitstekend ge
schikt is voor het klimaat in het hoge
noorden en grote mogelijkheden opent
voor de veeteelt binnen de Poolcirkel.
Naar hieraan wordt toegevoegd is
het nieuwe ras verkregen door toe
passing van de Mitsjoerin-theorie.
De vroege kersen, voorlopers van
de beroemde Meikersen, zijn nu in de
Betuwe volop aan de markt en deden
in de boomgaard voor particulieren
een gulden de kilo.
Men verwacht bij volledige oogst
lagere prijzen.
Het Franse stoomschip, Buray, dat
met steenkool van Rotterdam op weg
was naar Caen is in de monding van
de rivier naar Caen aan de grond ge
lopen. De toegang tot Caen is echter
vrij gebleven.
Minister Van Maarseveen
naar Indonesië vertrokken
Voor zijn vertrek naar Indonesië per
K.L.M.-lijntoestel stond de nieuw
benoemde minister van overzeese ge
biedsdelen in het restaurant op Schip
hol de pers te woord.
„Mijn reis heeft geen andere bedoe
ling, zo zeide hij, dan mij te oriënteren
over de toestand in de Oost. Ik blijf
twee en een halve week weg. Ik zou
wel langer willen, doch dat is niet mo
gelijk in verband met de aanstaande
Ronde Tafel-conferentie en de voor
bereidende werkzaamheden".
„Denkt u, dat het Republikeinse ge
zag groot genoeg is om tot staking
van de vijandelijkheden te komen?"
werd de minister gevraagd.
„Ik ben nóch te optimistisch, nöch te
pessimistisch. Ik ben realistisch aan de
optimistische kant".
„Wanneer denkt u, dat de Ver.
Staten de situatie rijp achten voor het
verstrekkken van Marshall-hulp aan
Indonesië?"
„Dat zou ik ook graag willen weten.
U zoudt het aan de Amerikanen zelf
moeten vragen".
Over de luchtvaartverbinding met
Indonesië via India wenste de Minis
ter zich niet uit te laten.
Die zwarie vlek
moet weg!
Door steeds rekening te houden
met het volgende:
Het kind gaat op in zijn spel en
denkt niet aan z'n veiligheid.
Daar moet U om denken.
Rijdt spelende kinderen voor
zichtig voorbij.
Rijdt vooral voorzichtig bij tiif-
gangen van scholen.
Ligt er een bal op de weg, houdt
er dan rekening mede, dat plot
seling een kind te voorschijn kan
komen om hem op te rapen.
Stilstaande voertuigen trekken
kinderen aan; houdt daar reke
ning mee, vooral bij achterrijden.
Het meevoeren van een kind op
Uw fiets eist de grootst moge
lijke voorzichtigheid. De veilig
heid van het kind vordert, dat
het een goede steun heeft voor
zijn voeten.
Merkt U, dat een kind wil over
steken, tempert dan zo mogelijk
Uw snelheid, vooral bij kruis
punten.
Weest voorzichtig bij het passe
ren van een kind, dat zich met
grote snelheid door een auto laat
voorttrekken, of op een rijdend
voertuig klimt.
DENKT OVERAL EN ALTIJD
WEER, OM HET KIND IN HET
VERKEER.
Bij de Brandenburger Tor, die op
de grens ligt van de Russische en
Britse sector, is het onder gewone
omstandigheden een drukte van
belang. Door de stakingen is het
echter ook op dit verkeerspunt zo
stil als in een klein dorpje op
Zondag. Een luchtfoto van de
Brandenburger Tor met omgeving.
De aanvoer van Donderdag was 800 kisten
schelvis, 575 kabeljauw, 340 koolvis, 300
makreel, 300 schol, 50 fijnvis, 10 schartong, 5
heilbot, 75 leng, 60 schar, 200 wijting, 100
poon, 50 haring en 50 kisten diversen-
Prijzen per kg: tarbot I 1,10—1,50; gr.
poon 2,10—2,05; gr. middel poon 2,15; kl.
middel poon 2,35—2,25; kl. I 2,25—2,10; kl.
II 2,05—1,90. Per 50 kg: grote schol 53—
52,50; middel schol 30—23; kl. schol 24—
10,50; gr. geul 27; kl. geul 10,20-8,20;
schar 18—11; tarbot II 86—82; tarbot III 86—
80; grote schelvis 29—18; middel schelvis 30,50
—23; kl. schelvis 12-9; kl. II 5,40-2,20;
poon 3.50—2,10; haai 12; makreel 24,50—14;
kl. rode poon 18—13; mulle 5-4,20; wijting
19-7,50.
Besommingen 1 trawler f28.200; ÏJM 31
„Alkmaar" f 1,1.350; 203 f558; HD 79 f3930.
Pim, Pam en Pom en hei Afrikaanse avontuur
89. Achter de kok komen ook de
overige matrozen de kombuis weer
binnengeslopen. „Wil je zeggen, dat je
dat in je eentje gedaan hebt?" vraagt
de kok. „Ja, ik moest wel," antwoordt
'Pim. „Jullie waren zo vriendelijk om
de benen te nemen". Beschaamd staren
de matrozen naar de grond. Ze voelen
heel goed, dat ze zich niet als helden
gedragen hebben en dat het helemaal
niet in de haak is geweest om het ge
vecht aan zo'n klein hondje over te la
ten. Maar het resultaat is goed genoeg!
Ook de kapitein komt weer binnenge
stormd. Hij heeft een grote koevoet in
ae handen. „Zo, en nu zal ik jullie eens
helpen", brult hij. „Ik heb al om hulp
geseind. Ik kon nog juist ongemerkt in
de seinkamer ontsnappen". „Nu het is
niet meer nodig kapitein", verklaart
Pim. .Kijkt u eens, hier liggen drie
zeerovers, keurig verpakt bij elkaar.
De andere twee hebben helaas de be
nen genomen en ik kon ze niet meer
achterhalen". Sprakeloos staart de ka
pitein Pim aan.
Self-made man, die zelf zijn instrumenten maakte
In ons kleine land zitten de mensen
te hoop. Dat wil zeggen; men kan geen
tien passen gaan of men komt een an
der tegen. In grote steden komt men
er zelfs véél tegen. Wat anders is het
met het vernuft. Niet overal, waar
mensen zijn, is ook het vernuft. Dit
moet men soms zoeken op kleine plaat
sen, poldervlekken waar nog nooit
iemand van gehoord heeft. Daar in die
kleine plaatsen zit vaak een man of een
vrouw, die eerst een gewoon beroep
uitoefende, later uit liefhebberij wat
knutselde, tenslotte zich geheel aan de
experimenten wijdde en de plaats een
bekende of beroemde klank schonk.
Heeft zo Eise Eijsinga met zijn plane
tarium Franeker geen beroemde naam
gegeven en hoevele andere plaatsjes
zijn er niet meer?
Weet U bijvoorbeeld dat er in Half
weg een astronoom woont, een sterren
kundige die zelf een observatorium
bouwde om er 's nachts de sterren en
planeten gade te slaan? Nee, dat wist
U evenmin als wij. Maar door een ge
lukkig toeval zijn we met die meneer
Meesters in,, contact gekomen. Zestig
jaar is deze sterrenkundige.
Hoe kwam U er toe? dat is
altijd de stereotiepe vraag.. Meesters
denkt na, terwijl hij rustig een werk
bank in zijn werkplaats leunt.
Dat is gauw gezegd, vertelt hij.
Ik werkte gewoon als arbeider, toen ik
een paar boeken in handen kreeg. Die
gingen over de sterren en andere he
mellichamen en als 20-jarige jongen
lusttte ik die verhalen wel. Toen kocht
ik een lens, later een statief en maakte
een kijker. Al mijn spaarcenten gingen
er aan op. maar ik ontzegde me met
genoegen alle pleziertjes. Ik had „dorst
naar de ruimte". Vlak voor de eerste
wereldoorlog kocht ik een nieuwe kij
ker, maar al deze instrumenten bevre
digden me maar half.
Zelf bouwen.
Ik besloot er zelf een te bouweh, zelf
ee.i glas te smelten en de lens te slij
pen en inderdaad gelukte het mij zo'n
telescoop samen te stellen. In 1918 ont
dekte ik er al een nieuwe ster mee,
terwijl ik in 1938 nog een ster ontdekte.
Dat was in het beeld van „de hagedis".
Dat gaf mij in de wereld van sterren
kundigen enige faam. Maar het „grote"
publiek zei het niet zoveel. Men weet
niet wat het betekent, als je avond aan
avond het uitspansel afloert en welk
geluk je besehoren is, als je uit al dat
geflonker een sterretje „plukt", wat nog
Jetty en Betty werden er
opgeleid tot stewardes
(van onze correspondent te New York)
MOCHT DEZER DAGEN eens op
het Ierse vliegveld Shannon landen,
op doorreis naar ja, naar waar U
maar wilt dan is er alle kans, dat
U een van de twee Nederlandse meis
jes ontmoet die er thans gestationneerd
zijn. Nee, niet bij de K.L.M. Bij de con
currentie: Americain Overseas Airlines.
Dezer dagen zijn ze er per vliegtuig
naar toe vertrokken. Wat Jetty en Bet
ty betreft had het een vrachtvlieguig
kunnen zijn; zij kwamen tenminste op
het vliegveld aan, bepakt en beladen
met allerlei verrukkelijke zaken, die zij
tijdens hun laatste dag in New York,
in allerijl op de kop hadden getikt
van die wilde Amerikaanse dassen voor
hun vrienden, kleurrijke overhemden,
nylons natuurlijk en nog wat zomer
jurkjes voor hun vrije dagen. Want. nor
maal zult 17 ze zien in hun Amerikaan
se uniform van de A.O.A.
„Veel mooier dan die van de K.L.M.",
zegt Jetty de Wit Hamer en Uw corres
pondent schrijft deze uitspraak met
een (van nationale trots) bloedend hart
op. „Vlotter en zakelijker en het staat
beter ook", zegt ze coquet. Wie wil nu
nog beweren dat vrouwen zijn als bal
sem op een wonde
Zes weken lang zijn Jetty en haar
Nederlandse collega Betty van der Burg
iu Chicago in opleiding geweest; daar
heeft de A.O.A. op een vliegveld een
speciale hangar terzijde gezet voor de
opleiding van stewardessen, die nu op
vrijwel alle grote vluchten dienst doen.
Tot dusver waren de stewardessen voor
de Europese lijnen van de maatschappij
voornamelijk gerecruteerd uit Engelse,
Noorse, Zweedse en Deense meisjes.
Maar van de 600 meisjes in Engeland,
die ditmaal een advertentie hadden be
antwoord. werd de Nederlandse Betty
van er Burg gekozen, en van de 250
gegadigden in Nederland was Jetty de
gelukkige om zes weken naar Chicago
te mogen gaan met zakgeld toe.
Voor Jetty was het een dubbele
vreugde, omdat ze nu de gelegenheid
zou hebben een aantal van de Ameri
kaanse piloten, die haar familie in
Noordwijk tijdens de oorlog verborgen
had gehouden, te gaan opzoeken. Op
haar beurt heeft Jetty een geweldige
ontvangst ge%ad van de vliegers, die
nu in staat waren de kelder- en zolder
gastvrijheid van de oorlogsdagen op
werkelijk Amerikaanse manier te be
antwoorden.
Voor verschillende meisjes, vertelde
Jetty, was de opleidingscursus in Chi
cago met een traan begonnen, in het
schoonheidsinstituut van Helena Rubin
stein. Een schoonheidsspecialiste keek
ze eens goed aan, herinnerde ze aan de
voorschriften van de maatschappij die
„kort haar" vereist en een paar secon
den later werd de schaar er in gezet.
„Maar ja", zegt Jetty, „ze waren van
tevoren gewaarschuwd". Het drama was
overigens snel vergeterf door de toren
hoge icecreams (acht smaken door el
kaar met een speciaal sausje erover!),
de wonderen van het televisietoestel
waarover zij de beschikking hadden, en
de kennismaking met 'n geheel nieuwe
wereld, waarin de verschillen van op
vattingen en denkbeelden veel verder
gaan dan die tussen de Nederlandse
biefstuk en de Amerikaanse „steak".
Nederlandse, bestelwagens van de was-
f n strijkinrichtingen en de Amerikaanse
wasmachines, waar je voor een kwartje
vijf pond was in een half uur afwerkt.
De rerikaan Is vlot.
„Wat zo aardig is van het Amerikaan
se leven", zegt Jetty, „is het volkomen
gebrek aan stijfheid in de omgangsvor
men. Daar kunnen wij inderdaad nog
wel wat va> leren. En de mensen zijn
er zo hartelijk. Maar af en toe is het
moeilijk je hun leven in te denken. Eén
ochtend hebben wij deelgenomen aan
een radio-uitzending, „de Ontbijt-Club"
maar zijn er nu werkelijk mensen,
die er de tijd voor hebben daarnaar te
luisteren?"
Ondanks haar 22 jaar is Jetty een be
reisde vouw Kort na de oorlog trok ze
naar Indonesië om te helpen bij het
transport van repatriërenden. Daarna
zwierf ze langzamerhand terug naar het
moederlanl, van het ene vliegveld naar
het andere tot ze de afstand Kemajoran
Schiphol tenslotte had afgelegd.
.Waarom ik zo dol ben op vliegen? Je
kunt. zo veel van de wereld zien. Ja,
er is veel, waar je alleen maar overheen
vliegt. Maar juist het kennis maken met
mensen van allerlei nationaliteit Is zo
aardig. Je leert alle verschillende ge
bruiken kennen en ook het waarom van
het 's lands wijs, 's lands eer van ieder
volk".
Op hun verblijf in de V.S. hebben de
meisjes dan ook maar één woord vgn
critiek; dat die zes weken zijn omgevlo
gen, letterlijk en figuurlijk. Ze waren af
en toe in de lucht, natuurlijk, al was
het zeker niet hun luchtdoop. Ditmaal
stegen ze op om van een comfortabele
fauteuil toe te zien hoe efficient de ge
routineerde Amerikaanse stewardessen
op 18.000 voet de lunch serveren, een
luchtzieke passagier weer op zijn ver
haal brengen, of de- duizend en-een
vragen van de praatgrage Amerikaanse
reiziger beantwoorden. Daarnaast is het
af en toe hard blokken geweest. Zij
kennen nu de verkeersregels de in
ternationale wel te verstaan beter
dan menig voetganger, die bij de Mar
tinitoren wil oversteken. Er waren ook
eindeloze administratieve details te
leren, die voor de reiziger abacadabra
zijn, maar voor de nu volleerde stewar
dessen gesneden koek.
Waarom ze nu juist op de route Shan
nonFrankfort geplaatst worden: wat
de passagiers betreft is het de meest
„internationale" aller diensten; Engel
sen en Amerikanen, Fransen, Scandi-
naviërs, Belgen. Nederlanders en Duit
sers maken er één druk gebruik van. En
Jetty_en Betty kunnen hen stuk voor
stuk 'in hun eigen taal beantwoorden
Dat is in de terminologie van de maat
schappij „service".
Heel eerlijk gezegd, Betty en Jetty
zullen hun ritjes tussen Shannon en
Frankfort langzamerhand gaan beschou
wen als het trammetje of de bus, waar
mee u en ik iedere ochtend naar kan
toor gaan. Ze zouden liever op New
York vliegen. Maar, zoals de KLM-
stewardess een tikje fel zei: „Je kunt
ock niet alles hebben, èn een mooier
uniform, èn een mooiere vlucht". Dit ter
geruststelling van vader Plesman....
niemand ooit heeft gezien. Maar het
grote publiek interesseerde zich alleen
in het feit, dat mijn atelier in 1938 ge
heel plat brandde.
Toen kwam er pas aan het licht welk
een illusie daar voor mij in rook ver
vloog; niet alleen dat alles vernield
werd, maar het dure instrumentarium,
dat ik zelf hac' gebouwd, werd waarde
loos. Steen voor steen, of beter lens
voor lens zou ik weer moeten opbou
wen om te bereiken, wat mijn liefheb
berij en levenswerk was.
Maar gelukkig, brandde mijn „durf"
niet mee af: ik begon weer en dank zij
enkele relaties die mij financierden kon
ik weer aan de slag. Mijn zoon metselde
een nieuw atelier, ik richtte de werk
plaats in, kocht nieuwe studieboeken,
kijkers en foto toestellen. Zo is dat nog
gebleven. Hier ziet U de werkplaats,
daar is mijn studeervertrek. Hier werk
en lééf ik.
Ambitieus man.
Zo praat deze eenvoudige werker, die
zichzelf vormde tot wetenschappelijk
onderzoeker. Zonder omhaal of ophef.
En dan blijkt wat hij waard is. Hij
praat over het uitspansel de Melkweg,
ja zelfs over systemen en wetenschap
pen. En men voelt het, deze grijze man,
die daar op klompen door zijn atelier
loopt, beheerst zijn vak. Het is jam
mer dat een journalist een vergiet is,
waar veel ook veel dat hij niet kan
bevatten doorheen loopt, zodat zijn
lezer alleen dat krijgt, wat bezonken is.
Want als hij moest weergeven wat
Meesters hem had verteld, dan zou Uw
krant te klein en Uw verslaggever te
kriap zijn geweest.
Maar als U eens in Halfweg bent, ga
eens aan bii Meesters: een interessante
verteller die eerlijke belangstelling
apprecieert.
DE RACES TE ASCOT
Het paard „Alycidon" van Lord
Derby heeft de Ascot Gold Cup
(11.000 pd.st.) gewonnen, een ren
or er 2 '/j mijl, met 5 lengten voor
sprong op „Black Tarquin". Derde
werd „Heron Brodge", vierde het
Franse paard „Turmoil".
Scheepvaartberichten
Anistelland, A'datn—Buenos Aires, 15-6 van
Las Palmas Amstelveen, Lulea—Mobile, 15-6
ta Kiel Bloemfontein, 15-6 van Durban naar
Lorenzo Marquez Berkel, 15-6 van Man-
ftluoto naar R'dam Ceram, 15-6 van Kaap
stad naar Dakar Dordrecht (t), 16-6 van
Las Palmas te Abonnema Drente, R'dam-
Java, 16-6, 24 uur, van Genua Garoet, 12-6
van Cheribon te Soerabaja Jobshaven, 15-6
van Huelva naar Gent Kedoe, Java—R'dam,
15-6, 20 uur, van Port Said Kertosono,
New York—Java, passeerde 15-6, 13 uur, Perim
Kota Agoeng, Batavia—Cheribon, 16-6 te
Pladjoe Kota Inten, 15-6 van Batavia naar
R'dam Lombok, 15-6 van Semarang naar
Batavia Maaskerk, 15-6 van Lagos naar
Port Harcourt Macoma (t), 15-6 van Aden
te Fahalieel Manoeran, 15-6 van Bahrein
te Muscat Mariekerk, Colombo—R'dam, 15-6
van Marseille Mataram, Makassar—Soera
baja, 16-6 te Probolingo verwacht. Nieuw-
Holland, 15-6 van Brisbane naar Singapore
Nigerstroöm, 15-6 van Loanda naar Lobito
Polydorus, A'dam—Java, 16-6 te Belawan
Prins Johan Willem Friso, Port Alfred—Ham
burg, passeerde 15-6 Bishoprock Rotti, New
ïork—Bahrein, passeerde 15-6 Kaap Bon
Samarinda, 16-6 van Bombay te Karachi
Slamat, 15-6, 17 uur, van Batavia naar R'dam
- Sumatra, 16-6 van Batavia te Singapore
Taria (t), 15-6 van Abadan naar Singapore
Tero, Antwerpen—Rio Grande, passeerde 15-6
Fernando Waterman, Batavia—R'dam, pas
seerde 15-6, 17 uur, Gibraltar Utrecht, 15-6,
20 uur, van New Orleans naar New York.
Aalsdijk, R'dam—Puerto Mexico, 16-6 van
Vera Cruz Abbedijk, 16-6 van Buenos Aires
te New York Alphacca, 15-6 van New
York naar Buenos Aires Amstelkerk, A'dam
West-Afrika, 16-6 te Dakar Bacchus, 15-6
van Buenos Aires naar Montevideo Bali,
16-6 van Baltimore te Galveston Blommers-
dijk, Philadelphia—R'dam, 16-6 te Londen
Breda, 16-6 van Antofagasta te Pisco Cot-
tica, 15-6 van Demarara naar Trinidad
Drente, R'dam—Java, passeerde 16-6 Straat
Messina. Helena, Trinidad—A'dam, passeerde
15-6 Azoren Hugo de Groot, 15-6 van Tri
nidad naar Kaapstad. Loosdrecht, 16-6 van
Philadelphia naar R'dam.
Delf td ijk, R'dam—Vancouver, 15-6 van
Cristobal Edam, 15-6 van Baltimore te Phi
ladelphia Leerdam, 16-6, 17 uur, van R'
dam via Antwerpen naar New York Soest
rijk, 14-6 van New York naar Java.
Lutterkerk, Basra—R'dam, 16-6 te Bahrein
Mentor, 16-6 van Izmir naar Patras. —Muider-
kerk, 16-6 van A'dam te Antwerpen Orestes,
15-6 van La Guaira naar Guanta Perna (t),
16-6 van Carupano naar Curacao Poly
phemus, Java—A'dam via Londen, passeerde
15-6 Sagres Pygmalion, 15-6 van Dema
rara naar Paramaribo.
(Van onze correspondent te New
rjANNY MCCARTHY is de 2!
jongeman, die zijn national:!
san heeft gegeven om Duitser
gen worden. Dat er terwijl
West-Europa miilioenen zijn, d
op de lijst voor emigratie naar
rika hebben laten plaatsen n
een enkeling is, die niets liev
dan een enkel reisje voor het
New YorkBonn nemen, is oj
zelf niet zo bijzonder. Onder d
millioen Amerikanen zullen
meer zijn, waardoor een streepje
zult ge zeggen.
Maar het staat wel vast dat
McCarthy, ondanks zijn prille 22
zijn vrienden in Amerika beve
met tot deze laatste categorie bi
Er is geen vrouw in het spel e
vrienden in Amerika bevestige:
hij emotioneel zo stabiel is als m
van iemand van zijn leeftijd ka
wachten. Bovendien: de trel
Europa is de laatste tijd steeds
geworden. Reisbureaux kunnen
trots de statistieken laten zien
stijgende aantallen Amerikaans
denten, die de zomer gebruike
uitvoerig door Europa te reizen,
stikt van de Amerikanen stuc
schilders, schrijvers die zich
gemoedelijker leven van Europa
thuis voelen dan in het straffe
van hun eigen land. Talloze hunm
ven in Europa wonen maar we
hebben dat op zo'n dramatische i
gedaan als Danny McCarthy, vo<
de Amerikaanse nationaliteit nie!
genoeg meer was.
Danny is Duitser geworden; mi
zijn in het recente verleden ook
rikanen geweest, die Russen i
worden; en een Engels perschi
Moskou deed al evenzo; een f
Brit, George Bidwell, die de act
van de British Council in Wai
leidde, werd plotseling Pool, ome
zich niet kon verenigen met Eng
rol als deelgenoot van „Amerika
litante imperialisme", zoals hij d
Dit alles heeft voor Ame'rikan
kwestie van Danny McCarthy d
pikanter gemaakt. De bladen h
meer regels aan Danny gewijd d:
de conferentie der Grote Vier i
rijs; de radio-commentators bel
mogelijke en onmogelijke aspecte
het geval; en één televisie-stati
zover gegaan om 'n heel progr,
te wijden aanhet foto-albuir
Danny, alsof de bewegingloze pl
van kinderstoel tot eerste lange
ook maar enige bijdrage voor een
begrip van het verschijnsel zi
kunnen vormen.
Garry de Id<
Toen ruim een jaar geleden i
Davis zijn merkwaardige cam;
voor de „Wereldburgerschap" b
droegen de meeste Amerikanen
jeugdige landgenoot zeker geen t
hart toe; velen beschouwden her
getwijfeld als een zonderling;
zij, die meenden, dat het hem te
was om een Hollywood-baantje
een goed-uitgeüachte publiciteits
zijn daarvan reeds lang teruggeki
De idéalen, die hij uitdroeg dedei
mers geenszins vreemd aan. Het
dezelfde idealen, die geleid hadde
de Unie der Verenigde Staten
Amerika. Dat Garry de eerste
van zijn arbeidsterrein vooraar
in Europa zag, was ai evenzeer
klaarbaar. Daar immers was men
logisch maar bitter weinig tot t
dering gekomen. Ondanks Benelr
Westelijke Unie is er nog steed:
duidelijk onderscheid tussen' Bel
Nederlander, Fransman en Ita
En een samenleving van volksgro
zoals men die hier in Amerika
waar nog zeer Pools voelende J
in een en dezélfde buurt samen
met pas uit Italië geëmigreerde I
nen, zonder dat het ooit tot bots:
komt (terwijl er zelfs zeer veel ti
dering kan worden waargenome:
voor Europa nog een soort utopie
Groot ra:
Waarom een Amerikaan echter
of Duitser zou willen worden, is
de overgrote meerderheid van dit
een volkomen raadsel. Het is onge
feld waar, dat vooral het Euri
Universiteitsleven een fascinerendi
koring kan hebben voor de Ameri
die hier veeleer naar de Hogescl
gaat om college te lopen in „z:
doen" en „auteurschap" dan om
exacte wetenschappen te beoef
Het contrast, speciaal met de E
universiteiten, is ontzaglijk groot,
daar n.l. een cursus volgt over
dagbladwezen, zal niet leren hc
een kleine stad rendabele explo
verkregen kan worden, maar
zwoegen over de „rol van het dal
in de gemeenschap" en kan zijn f
van doctor cum-laude behalen zc
nog te weten wat de betekenis is
een filetje of een 60 punts koprej
De zaak van Danny McCarthy
•venmin veel stof hebben doen
waaien als hij bijv. van Duitse afk
was geweest. Doch ook dat is nie!
geval. En het zonderlinge ervan is
zoveel lieden als hij en Garry Dav
willen bewijzen, dat onze maatsc
pij meer en betere internationale
menwerking behoeft beginnen
hun paspoort te verwisselen voor
ander, en derhalve in de practijk
cies het tegenovergestelde doen,
zij wilden bereiken: een samen
met andere nationaliteiten!
Internationaal der
Veel belangrijker dan het verse
sel van Danny en Garry zelf is
halve de publieke belangstelling,
hun daden heeft verwekt. Wij
