ON TUUR
ERMAN
HYPOTHEEK
'SCHIKBAAR
Terreurmoorden
in Indonesië
De regeringsverklaring achter
gesloten deuren
Verbroedering der „kleine vier"
bij de grote vlootmanoeuvres
Italianen leiden in ploegklassement
zo zacht!
sproduct is
per, doordat
ft
LEN, BEDDEN,
ien VAKMAN
me sortering
ALKMAAR
GEOPEND
TE ALKMAAR
Op reis door Trizonie -1949
Wat denken de Duitsers er vanen wat wij?
Onze Damrubriek
Staking in Amerikaanse
staalindustrie?
Vergissingen
WOENSDAG 13 JULI 1949
erl Boven-
int in Rinso
'R ALLES IN,
3ABy-WAS.
GRAAF SCHOOL",
5
;ursussen.
ONDSCHOOL
>e- en Luchtvaart)
of bij J. D. Lutterot
i), B. Bottemanne-
!0.
huizen en landerijen.
11 ij k e voorwaarden.
verlichte venster passeert,
ar. „Dat kun je wel aan
de Lange, als Willem
lakt om aan dek te gaan.
el evenl"
LIET DRIE-ZONEGEBIED wordt te-
genwoordig veelal, maar voor de
grap, Trizonie genoemd. Dit is alge
meen zo en niemand, die er aanstoot
aan neemt. Dat het strijdig is met de
„eer" en de „waardigheid", daar maalt
niemand meer om in het tegenwoordi
ge Duitsland. Vrolijk zingt men:
Wir sind die Eingeborenen
von Trisonesien
tjumla, tjumla, tjumla boem
Wir sind ja keine Menschenfresser,
aber klissen können wir
umso besser....
Dat ademt, hoewel geen grote, toch
wel een heel andere geest dan de uit
gerangeerde generatie van „Bloed en
bodem". Werkelijk, het Duitse volk
maakt nu een heel andere indruk.
1933, Het jaar dat Hitier aan de
"friachtkwam, ligt al weer ver achter
hen. De meeste Nazi's zijn voor goed
uit leidende functies verwijderd.
Ik loop op straat zo allerlei te fil
men en geniet daarbij de levendige
belangstelling van een troepje jongens
van een jaar of twaalf. Niet alleen
hun schooltas dragen ze, maar de
meesten dragen ook een steelpannetje
voor zich uit. Als ik vraag wat er inzit
laten ze het mij graag zien: pap met
krenten, schoolvoeding. Ze hebben al
len nog een flinke soeplepel mee naar
huis gekregen. Natuurlijk willen ze
eok op de film. De Protestantse jon
gens willen „er op" vóór hun Kerk.
Dat gebeurt prompt. Maar de Roomse
jongens willen ook „genomen" worden
maar met hun kerk als achtergrond.
Dat gaat makkelijk. De twee Kerken
liggen nóg geen drie minuten van el
kaar af. Dit doet mij heel wat pretti
ger aan dan twaalf jaar geleden, toen
ik op dezelfde plaats een „Hitler-ju-
gend"-optocht ontmoette, met haken-
kruisvlag „in top" en ik mij snel in
die kerk terugtrok om niet het vaan
del te moeten groeten en daarmee een
pak rammel van de één of andere op
tochtleider riskeerde.
Deze jongetjes hebben alleen nog de
débacle van het „Duizendjarige Rijk"
in hun herinnering en gedachten, en
verder talen ze er niet naar. Als ze zo
om me heen scharrelen met hun tas
sen en hun pannetjes en hun vele vra
gen, dan zijn ze net zo gewoon, pret
tig en onschuldig als alle kinderen
over de hele wereld zijn.
Geen uniformen meer, noch inspire
rende „hoerapetten". Geen soldatenlie
deren, noch opgeschroefde „Kundge-
bunge".
De enige uniformen die mij passeren
behoren toe aan Heilssoldaten, die op
gewekt neuriënd langs mij heen wan
delen.
Wanneer men mij. in intiemere
kring, nog eens duidelijk tracht tema
ken hoe het vroeger was, dan hoor
ik allerlei zelfbeschuldigingen aan als:
„Hitlerknechten, die wij geweest zijn",
„Hitier is onze ondergang geworden".
Opmerkingen tussendoor, maar „en
pleine publique" geuit door verschil
lende middenstanders en intellec
tuelen.
Ook arbeiders en arbeidersvrouwen
zijn niet alleen opgelucht dat 't Nazi
regime voorbij is maar de tevreden
heid in het algemeen van bijna alle
mensen met wie ik spreek, is opval
lend, hoewel het 'levenspeil vergele
ken met hier in Nederland toch stuk
ken en stukken lager ligt. Men wil
weer graag met een schone lei begin
nen.
Zou het mogelijk ook niet op de
weg liggen van ons, Nederlanders, om
onder diezelfde zwart-rode historie
een streep te zetten en voor zover 't
in ons vermogen ligt iets goeds en
nieuws mee te schrijven? Aan ons 't
antwoord
Op de terugweg pik ik in Oberhau-
sen weer dezelfde leavetrein als waar
mee ik gekomen ben.
Nu is die trein niet zo leeg als een
paar weken geleden. Een stoet jon
gens en meisjes van om en nabij de
tien jaar bevolken de vele grote wa
gens. Ze zijn erg enthousiast, zingen 't
hoogste lied en bolderen nu in een
lange rij naar de restauratiewagen
achteraan. Daar krijgen ze thee met
cake. Straks compleet souper! Als ik
er haastig één aanschiet verneem ik,
dat ze op weg zijn naar „de Hoek" zo
als ze het noemen, en vandaar naar
Engeland zullen oversteken om er 'n
vacantie van drie maanden door te
brengen. Het zijn allen „uitgebomde"
oorlogsweesjes uit Kiel.
As de hele karavaan mijn compar
timent voorbij gehold is en ze hun „fi
ve o'clocktea" genieten, mijmer ik nog
eens na. Wellicht dat zo'n toekomstige
pleegvader in Engeland, die dit kind
gastvrij opneemt, zelf als RAF-piloot
op een oorlogsnacht „hoog" bezoek
aan Kiel heeft gebracht en daar wie
zal het zeggen Gisela's of Helmut's
eigen vader en moeder het levenslicht
heeft uitgeblazenWat is een
mens
HET NUT VAN STUDIE
Nog altijd zijn er spelers die twijfe-
len aan het nut van studie of in elk
I geval studie toch slechts van betrek-
f kelijke waarde vinden. Juist de prac-
ïi tijk bewijst echter dat niets minder
I waar is. Een sprekend voorbeeld van
I de waarde an studie volgt hieronder
H (Wit aan zet):
Zwart: 9, 13. 14, 16/19, 21, 23, 24.
Wit: 25, 27, 28, 30, 32/35, 37, 38.
Deze stelling werd jaren geleden
E door de Fransman Molimard samenge-
I steld. Ogenschijnlijk staat wit verloren,
I want op 1. 3429, volgt 123x34;
I 2. 30x39, 24—29; 3. 33x24, 19x30; 4.
I 35x24, 18—22; 5. 27x18. 13x31; en
I zwart wint. Wit heeft echter de vol-
I gende fraaie verrassing in petto voor
I zwart: n.l. 1. 27—22! 18x27; 2. 34—29,
23x34; 3. 30x39, zwart moet nu terug-
I offeren. Het enige is: 32731; 4.
I 37x26. Nu kan 4. 1318 niet we-
gens 5. 2823; 6. 3832, enz. En zo is
zwart gedwongen tot 41722; 5.
26x17, 22x11; 6. 32—27. Weer wordt
6. 13—18 belet wegens 7. 2823,
18x29; 8. 35—30. 24x35; 9. 33x4, en
weer is het uit. Gedwongen is dus nu
Weer 611—17; 7. 27—22 en nu moet
zwart een stuk verliezen, daar hij geen
1 tempo meer heeft.
i Een aantal jaren na het verschijnen
van deze studie kwam in het kam
pioenschap van Frankrijk tussen Ga-
route (zwart) en Ricou de volgende
■iv stelling voor:
If Zwart: 3, 12/14, 16/19, 23, 24;
Wit: 27, 28, 30, 32/35, 37/39.
Wit is aan zet. Ricou had, als ijverig
J studiemens kennis genomen van de
publicatie van Molimard. Garoute, een
echte practijkman, echter niet.
Het spel ging als volgt: 1. 30—25.
17—21; 2. 34—30, 12—17; 3. 39—34 en
nu liep zwart in de val door 3
-( 3~9" zie verder boven.
Enige jaren later kwam het in de
strijd om het kampioenschap van Z.O.
H Frankrijk, tussen Bonnard (zwart) en
I Ricou tot de volgende stand (zwart
1 aan zet);
Zwart: 4, 12/14, 16, 18, 19, 21, 23, 24;
Wit: 25, 27, 28, 30. 32, 33, 35, 37/39.
Wit hoopte weer op dezelfde gang
van zaken als tegen Garoute, n.l. 1
12—17; 2. 39—34, 4—9 enz.
I Bonnard, een soort wandelende ency-
m clopaedie, was van een en ander op de
I hoogte en dus tracteerde hij zijn tegen-
stander op de volgende, minder aange-
I name verrassing:
2. 39—34, 10—15; 3. 34—29, 23x34;
4_ 30 x 39. 18—23; 5. 39—34, 13—18!! 6.
I 2520 (of?), 14x25; 7. 2822. 2328!!
8. 32x14, 1x43; 9. 22x13, 24—30!! 10.
35x24, 12—18!! 11. 13x22, 43—48!! 12.
i 24—20 (de enige) 48x45; 13. 33—28,
15x24; 14. 28—22, (gedw.) 45—1; 15.
R 14—10, 24—29; 16. 10—5, 29—33; 17.
5—32. 33—39; 18. 32—49, 1—12; cn wit
Saf op. Een prachtig spelfragment.
Wie trekt na dit alles nog het nut
van studie in twijfel?
Terroristen hebben de rubberonder
neming Marbau-Zuid nabij Rantaupra-
pat op Noord Sumatra aangevallen. De
employé B. Hillner en een sergeant
werden vermoord, terwijl de admini
strateur Ch. A. Kleingeld werd ont
voerd.
Een Chinese autobus werd nabij Bea-
si in Langatse door teri-oristen bescho
ten, waarbij vier passagiers ernstig
werden gewond. De te hulpsnellende
politie viel in een hinderlaag, waar
door twee politie-agenten werden ge
dood en vier gewond. Op de hoofdweg
te Siantur is een wandelende Neder
lander aangevallen en vermoord. In
Zuid-Tapanuli kreeg een Nederlandse
patrouille contact met een sterke ter
roristenbende, waarbij een groot aan
tal terroristen worden gedood en een
aanzienlijke hoeveelheid -vapens werd
buit gemaakt.
De „kleine blokkade" bij
Helmstedt duurt voort
Dinsdagmorgen stond voor de con
trolepost aan de zonegrens bij Helm
stedt een onafzienbare rij vrachtauto's
te wachten op doorlating naar Berlijn
door de Sowjetrussische zone-grens
wachten. De Russen laten, volgens me
dedeling van een Britse militair, slechts
drie auto's per uur door.
Gisteravond werd vernomen, dat de
Sowjetrussische grensposten bij het ten
Noorden van Helmstedt gelegen kruis
punt Vorsfelde de vrachtauto-bestuur
ders hebben medegedeeld, dat zij mo
gelijk „na een klein oponthoud van
een drie of vier dagen" in staat zullen
zijn de rit naar Berlijn voort te zetten.
HET M.S. „SIAOE"
Het voor -ekening van de K.P.M. te
Amst. nieuwgebouwde m.s. „Siaoe" zal
de volgende maand van Holland naar
Indonesië vertrekken. Na aankomst in
Indonesië zal dit schip in een der
diensten worden ingelegd, die de Mij.
in Indonesië onderhoudt.
Phillip Murray, de voorzitter van het
CIO, deelde te Washington mede, dat
de onder-handelingen, die onder auspi
ciën van de regering tussen vertegen
woordigers van de arbeiders en de
werkgevers in het staalbedrijf zijn ge
voerd, zijn vastgelopen.
Hij voegde er aan toe, dat hij het
bestuur van het CIO de raad heeft ge
geven Zaterdag aanstaande het werk
stop te zetten. Hij gaf ook te verstaan,
dat alleen een tussenkomst van presi
dent Truman de staking, waarbij 500.000
aangesloten metaalbewerkers zouden
betrokken zijn. kan voorkomen.
De president van de Amerikaanse
bond van arbeiders in de staalindustrie,
Murray, maakte Dinsdag bekend, dat
president Truman de leden van de
bond had verzocht hun voorgenomen
staking welke Zaterdag a.s. zou be
ginnen 60 dagen uit te stellen. In
die tijd zou een raad van onderzoek de
gerezen geschillen bestuderen. Het
voorstel werd door de U.S. Steel Cor-.
poration verworpen.
Zeldzaam verschijnsel in parlementaire geschiedenis
(Van onze parlementaire redacteur)
Het had Dinsdagmiddag in de Twee
de Kamer heel wat voeten in de aarde,
voordat de wijze heren tot de beslis
sing gekomen waren, dat de regerings
verklaring over de ontwikkeling van
de gebeurtenissen in Indonesië Woens
dag aanvankelijk in een besloten bij
eenkomst zal worden afgelegd. Dit be
sluit kwam tot stand in comité-gene
raal, nadat de afgevaardigden reeds
een verward debat over deze kwestie
gevoerd hadden.
Het was met recht: zoveel hoofden,
zoveel zinnen. Men deed ijverig ver
schillende oplossingen aan de hand,
omdat een verklaring achter gesloten
deuren en de beraadslagingen daar
over eveneens zonder bijzijn van bui
tenstaanders eigenlijk niemand be
vredigde.
De regering had te kennen gegeven,
dat zij haar mededelingen uitsluitend
in comité-generaal 'wilde verschaffen
doch de minister van Overzeese Ge
biedsdelen, mr. J. H. van Maarseveen,
kwam de Kamer nu in zoverre tege
moet. dat hij zich bereid verklaarde
een deel van de verklaring in het open
baar af te leggen, namelijk over de
Van RoyenRum overeenkomst en een
ander deel in besloten vergadering en
wel over het „staakt het vuren".
Laten we het dan zo doen,, zei de
anti-revolutionnaire fractievoorzitter,
de heer J. Schouten: de regering legt
haar verklaring in het openbaar af cn
wat zij niet in het openbaar kan vertel
len deelt zij daarna in comité-generaal
mee.
De Christelijk-Historische fractie
voorzitter, de heer H. W. Tilanus ducht
te van een verbrokkeling echter moei
lijkheden en vreesde, dat een dergelij
ke behandeling onbevredigend zou
werken.
De heer Tilanus heeft gelijk, bracht
mr. P. J. Oud, voorzitter van de frac
tie van de VVD in het midden; maal
ais dan toch splitsing plaats heeft, dan
eerst openbaarheid. Er zal dan wel blij
ken, wanneer de Kamer in comité ge
neraal moet gaan.
Prof. mr. C. P. M. Romme, de leider
van de R. K. fractie was voor een ken
nisneming van de regeringsverklaring
als één geheel en helde daarom over
naar de gedachte van een volledig be
sloten vergadel-ing.
De voorzitter meende het verlos
sende woord te spreken, toen hij de
mogelijkheid opperde van het afleg
gen van de gehele verklaring in
comité-generaal, gevolgd door een
openbare vergadering, waarin de mi-
niser zou herhalen, wat aan de publi
citeit kan worden prijsgegeven.
De Kamer ging daar evenwel nog
niet zo grif op in. Jhr. mr. M. van
der Goes van Naters, de voorzitter
van de fractie van de P.v.d.A., bij
voorbeeld, was voor een splitsing van
de verklaring niet te vinden en toon
de zich niet afkerig van een volledige
behandeling in besloten vergadering.
Tegenoven hem stond de aanvoerder
van de communisten, de heer G. Wa
genaar, die vasthield aan volledige
openbaarheid.
De verwarring was nagenoeg vol
ledig. Men kon er niet meer uitko
men. Toen vestigde de voorzitter er de
aandacht van de leden op, dat i*
comité-generaal beslist moest worden,
of de regeringsverklaring in comité-
generaal zal worden afgelegd en of er
in comité-generaal over beraadslaagd
zal worden
Alle tribunes werden ontruimd, het
Kamerpersoneel moest zich verwijde
ren en in een „onder ons" debatteerde
men nog wat door. Dit duurde echter
niet lang. Na ongeveer tien minuten
heropende de voorzitter de openbare
vergadering en deelde mee, dat de ver
klaring aanvankelijk in comité-gene
raal zal worden afgelegd. Woensdag
middag zullen de deuren van de Ka
mer dus potdicht gehouden worden,
een zeldzaam verschijnsel in ons parle
ment. Misschien dat de leden, afgeslo
ten van de buitenwereld, dan toch nog
beslissen een gedeelte van het debat in
het openbaar te voeren.
De Amerikaanse journalisten, die
bij de ramp met de Franeker om
het leven kwamen, tijdens Kun
verblijf op Schiphol.
Weer voor 2 millioen
groenten en fruit naar
Duitsland
Volgens de nieuwe regeling van de
export van groenten en fruit naar
Duitsland zal tot einde Juli nog een
waarde van 1% millioen dollars groen
ten kunnen worden uitgevoerd. Bo
vendien zal, te beginnen met volgen
de week, tot eind Juli voor een waar
de van ys millioen dollars fruit kun
nen worden uitgevoerd.
De stakingen te Londen
Vleessjouwers van de grote Londen-
se vleesmarkt Smithfield hebben gis
ter met algemene stemmen besloten
geen vlees dat door troepen in de ha
vens is gelost in het kader van de
„noodtoestand" te vervoeren. Gister
middag waren 13.296 havenarbeiders,
ongeveer de helft van het totaal aan
tal arbeiders, dat in de havens van
Londen werkt, in staking. 126 schepen
kunnen niet gelost worden. Negen
schepen werden gedeeltelijk gelost.
Tot nog "toe zijn er slechts 3000 zeelie
den en soldaten voor het lossen van
aan bederf onderhevige goederen aan
boord van 15 schepen ingeschakeld.
KLM-TOESTEL MET DUIKERS
NAAR BARI
Gistermiddag vertrok een extra
KLM-toestel met enige Nederlandse
duikers aan boord naar Bari, waar zij
op de plaats van de ramp met de
„Roermond" op de bodem der zee na
sporingen zullen verrichten.
Een der belangrijkste
resultaten
Gevallen in Indonesië
De regering maakt bekend, dat tot
haar leedwezen de volgende verliezen
in Indonesië zijn gerapporteerd:
Koninklijke Landmacht:
Sold. Ie kl. R. de Groot, uit Zwaag.
Huzaar le kl. H. J. van der Sanden uit
Breda.
Sold, le kl. J. Celie uit Amsterdam-Z.
Sold. P. H. Linssen, uit Heythuysen.
Sold. J. L. van Nuland uit Eindhoven.
Sold, le kl. J. Donkers uit Someren.
Coppi de beste klimmer
Dinsdag, in de zware Pyreneeën-etnp-
pe met haar vier geduchte cols: de
Aubisque (1708 meter), de Tourmalet
(1214 meter), de Aspi (1489 meter), zijn
Coppi en Bartali losgebroken.
Hun achterstand op de leider van het
algemeen klassement was langzamer
hand te groot geworden dan dat ze
nog langer konden wachten, en boven
dien zouden deze vermaarde klimmers
nergens beter hun slag kunnen slaan
dan in de Pyreneeën, in afwachting van
de Alpenetappes waarin zij, naar de
Italianen vurig hopen, definitief zullen
afrekenen met hun tegenstanders.
Fausto en Gino zijn dus beiden van
leer getrokken en al arriveerden ze
geen van tweeën als eerste te Luchon,
toch zijn ze een heel stuk ingelopen
op de leider in de algemene rangschik
king Magni. De achterstand van Bar
tali is teruggebracht van 24 tot 13 mi
nuten cn die van Coppi van 32 tot 15
minuten.
De uitslag van de 11e etappe Pau—
Luchon (193 km) luidt: 1. Robie (West-
Noord Frankrijk) 7 06.22: 2. Lucien La-
zarides (Frankrijk A) z.t.; 3. Coppi
(Italië A) 7.07.19; 4. Brule (lie de Fran
ce) 7.10.02; 5. Vogan (West-Noord-
Frankrijk) 7.10.04; 6. Bartali (Italië A)
7.10.59; 7. Apo Lazaridcs (Frankrijk)
712.34; 8. Vietto (Frankrijk A) 7.04.00;
9. Fachleitner (Zuid-Oost Frankrijk)
714.14; 10. Sciardis (Italië A) 7.15.02.
Het algemeen klassement geeft thans
het volgende beeld; 1 Magni (Italië B)
72.23.44; 2. Fachleitner (Zuid-Oost-
Frankrijk) 72.26.24; 3. Marinelli (lie de
France) 72.26.55; 4. Kubler (Zwitser
land) 72.35.06; 5. Dupont (Belgie B)
72.35.41; 6. Ockers (Belgie A) 72.35.43;
7 Cogan (Centrum Z.W.Frankrijk)
72.36.19; 8 Bartali (Italië A) 72.36.48;
9. Coppi (Italië) 72.38.30; 10. Robic
fWest-Noord-Frankrijk) 72.38.38.
Het ploegklassement ziet er na de 11e
etappe als volgt uit: 1 Italië A 218.02.11;
2. lie de France 218.04.29; 3. West-Noord
Frankrijk 218.05.58; 4. Zuid-West-
Frankrijk 218.40.56; 5. Frankrijk A
218.44.03; 6. Belgie A 218.44.28; 7. Lu
xemburg 218.56.44; 8. Italië B 219.02.33;
9 Belgie B 210.21.57; 10. Centrum-
Z.W Frankrijk 219.39.06; 11. Zwitser
land 220.13.08.
In het bergklassemen leidt Coppi
met 29 punten, voor Apo Lazarides 25,
Luvien Lazaridcs en Robic ieder 23,
Bartali 16, Cogan 13 en Brule 11 pun
ten.
'Van onze speciale verslaggever bij
de vloot)
JSju de operatie-Verity, de gezamen
lijke vlootmanoeuvres in het Ka
naal en de Golf van Biscaje, tot het
verleden behoren, is het niet onnut
tig, eens na te gaan, welke invloed zij
hadden op wat men pleegt te noemen
„the man in the street". En daarbij
valt onmiddellijk op, dat de Engelsen,
die naval-minded zijn tot op hun ge
meente, volkomen onberoerd bleven
door wat op zee gebeurde. De Britse
dagbladen brachten berichten van
tien, twaalf regels en daarbij bleef
het. De Engelsen blijken meer be
roerd te worden door de mijnstakin
gen, de spoorwegen en' het feit. dat er
geen snoepgoed meer is, nu het van
de bonkwam, dan door de vloot
manoeuvres.
Dit geldt echter zeer zeker niet voor
de mannen op de vloot zelve, die een
intens medeleven toonden met het
gebeuren en die dat ook niet onder
stoelen of banken staken. Het Engelse
woord voor verbroedering luidt ..fra
ternisation" en fraternisation was de
slagzin, die allerwege werd gehoord.
Aan wal werd men eigen met colle
ga's-zeelui van andere nationaliteiten
misschien wel aan wal vooral. Nooit
zagen de Britse „Jack Tars" zó tango
dansen als hun Franse wapenbroeders
dat deden op het openluchtbai op
Penzance's boulevard. Om dat te zien
stonden ze graag een half uur lang
te wachten, de witte muts met de
rode pompoen van de Fransen in de
h£ind. Nooit eerder hebben de Fransen
zo genoten van Hollandse jenever als
aan boord van de Nederlandse sche
pen een enkele maal het geval was.
Nooit eerder ook hebben Nederlandse
marinemannen zo goed kennis kun-
r.cn maken met de Britse marine-tra
dities als bij deze gelegenheid.
Ook de mannen-in-burger, die de
operatie-Verity bijwoonden, de jour
nalisten uit vele landen der aarde,
zowel uit de oude als de nieuwe we
reld, en zelfs uit Zuid-Afrika en.
Australië, werden opgenomen in de
„huiselijke kring" om het zo maar
eens te noemen en zij hadden zeker
geen hele dag nodig cr.i -:~h in die
kring óp hun gemak te voelen.
Zij waren de gasten van de officie
ren-mess, maar zij kregen ock uitno
digingen van de onderofficieren, om
een „party" in hun kwartieren bij te
konen. Zij stonden op het vlaggedek,
waar met een razende snelheid de
seinvlaggen de een na de ander naar
de ra klom, maar zij zagen ook
Fanny BlankersKoen op de film in
liet torpedoruim haar kunnen demon
streren. En over film gesproken, Uni
versal heeft in haar journaal van de
afgelopen week een belangrijke plaats
ingeruimd aan de manoeuvres, waarbij
men o.a. Prins Bernhardaan boord
van de Tromp kan zien arriveren.
Er waren Nederlandse journalisten
gehuisvest op Engelse schepen, Franse
op Nederlandse, Belgische op Franse.
Het was een werkelijke eenheid, niet
alleen onder de officiële deelnemende
maritieme mogendheden met hun
honderden schepen, maar ook en
misschien vooral onder de civiele
waarnemers, die hef voorrecht had
den Operation Verity te mogen bij
wonen.
Vooral zeggen wij, want per slot van
rekening is het toch zo, dat de pu-
biieke opinie, de mening van „the man
in street" van grote invloed is op alle
gebeurtenissen op politiek terrein.
Daarom het zijn nogmaals gezegd
valt het zo te betreuren, dat de
Britten niet méér belangstelling heb
ben getoond.
De verbroedering begint nu een
maal bij de gewone man. Als er één
punt is, waarop Operation Verity haar
waarde heeft bewezen, dan is het wel
op dit punt. Afgezien van alle prach
tige resultaten van de tactische oefe
ningen van de vloot heeft de operatie
een bijdrage geleverd tot het één-
worden van vier verschillende lan
den, die van onschatbare waarde is.
Men kan slechts hopen, dat de Admi
raliteit ook het volgend jaar het ini
tiatief zal nemen tot een herhaling,
waarbij dan, zoals admiraal McGrigor
reeds zeide, ook Amerika zal zijn be
trekken. Tot heil van West-Europa en
let heil van de gehele mensheid. Voor
het behoud van de zo vurig begeerde
viede.
Prijzen van stucadoors-
werkzaamheden
In de Staatscourant van 7 Juli 1949
is opgenomen een Beschikking tot wij
ziging van de Prijzen-beschikking Stu-
j tadoorswerkzaamheden 1948. Hierbij
zijn de uurprijzen, welke voor stuca
doors werkzaamheden mogen worden
berekend, verhoogd. De uurprijzen va
riëren nu van 0.76 tot 1.90. Deze
prijsverhoging vindt haar aanleiding in
een door het College van Rijksbemid
delaars toegestane loonsverhoging en
een goedkeuring voor de uitbetaling
van een gereedschapstoeslag.
TN ZIJN LAATSTE roman' Voorhij-
gaande Schaduwen geeft Arthur van
Sehendel een min of meer sombere kijk
op het leven, die echter door een iet
wat weemoedige berusting verzacht
wordt. Hij ziet de mensen als speelbal
an het onbegrijpelijke lot, waartegen,
zij zich niet kunnen verzetten. Al hun
goede bedoelingen lopen op niets uit,
omdat onberekenbare factoren er zich
in mengen. Het enige wat zij vermogen,
;s, zich bij het onvolmaakte neerleggen,
en het zichzelf en hun omgeving niet
lastig maken met onbillijke verwijten.
Want niemand heeft schuld aan wat
niet anders heeft kunnen zijn.
De hoofdpersonen van deze roman
zijn drie jongens en drie meisjes, die
door het toeval elkander vinden en
zich tot drie paren verenigen. Doch alle
drie huwelijken mislukken. Telaat be
merken de s'acht-
offers van het lot,
V OOr UW dat zij de verkeer
de hebben verko
zen. Dan is er niets
meer aan te doen.
Zij lopen gedwee elk hun levensweg af,
genoegen nemend met wat hun nu
eenmaal beschoren is. Alleen één hun
ner, de vitale Machiel, kan zich in deze
toestand iet schikken; hij verlaat vrouw
en kinderen en tracht in een avon
tuurlijk bestaan bevrediging te vinden.
Doch ook hier blijkt zijn zoeken tever
geefs.
Aan het eind van het boek uit deze
Machiel zich jegens een vriend en dan
heeft hij het over de vergissingen,
waar je om je heen kijkt", zegt hij,
„omdat we nergens zeker van zijn; we
kennen onszelf niet en we weten niets
van de dag vón morgen. Ik heb er
soms zo'n hunkering naar, weer twin
tig jaar te zijn en opnieuw te begin
nenMaar als ik opnieuw begon,
zou ik me dan niet meer vergissen, zo
els we allemaal doen? Misschien liep ik
dan onder de groene bomen met een
ander meisje, misschien koos ik dan
een mooie taak voor het leven, en mis
schien bleek het dan later weer alle
maal mis te zijn geweest
Dit lijkt ons een verstandige opmer
king van deze Machiel. Een opmerking,
die wij ter harte mogen nemen, wan
neer wij mijmerend teruggaan tot het
verleden en vandaar uit ons een toe
komst opbouwen, die zoveel beter zou
zijn geweest dan het teleurstellende
heden. Als wij de vrouw hadden ver
kozen, die ons thans het ideaal lijkt;
als wij ons hadden voorbereid op de
betrekking, die ons thans achteraf zo
bekoort; als wij inplaats van bij moe
ders pappot te blijven de wijde wereld
waren ingetrokken: als we onze spaar
penningen anders hadden belegd; als...
als... als... Zouden wij dan thans ge
lukkiger zijn?
Het zou, zegt Machiel, ook dan mis
schien weer allemaal mis zijn geweest.
Hoe komt dit toch? Laten we vragen:
wat bedoelen we eigenlijk met „mis"?
Het leven heeft niet beantwoord aan
enze illusie. Maar nu de grote vraag:
was deze illusie juist? Kan onze ver-
Sissing misschien inplaats van aan de
werkelijkheid aan onze illusie hebben
gelegen? Ja, dit lijkt de cardinale le
vensvergissing: dat wij onze fantasie
veroorloven, een bestaan op te roepen,
dat in zijn volmaakte vorm niets dan
verbeelding is, en dat wij de werke
lijkheid willen dwingen op die fantasie
Ie gelijken. Daarom zal elke poging om
c oor het leven nog eens over te doen
onze illusie te verwerkelijken, schip
breuk lijden. Telkens zullen wij ge
desillusioneerd worden, dat wil zeggen:
wij zullen onze illusie verliezen. De il
lusie is echter slechts verbeelding. En
als we voor dat gefantaseerde leven,
dat we gedoemd zijn te verliezen, een
werkelijk leven in de plaats krijgen,
dat wij leren liefkrijgen omdat het de
v erkelijkheid is, zal deze ruil niet zo
kwaad zijn. Dan is onze grote levens
vergissing hersteld.
H. G. CANNEGIETER.
K.L.M.-piloot onderscheiden
Koning George van Engeland heeft
in Buckingham Palace, tijdens een
plechtigheid welke een uur duurde,
aan een aantal persoonlijkheden de rid
derslag gegeven. In particuliere au
diëntie na de plechtigheid reikte Ko
ning George aan de Amerikaanse film
acteur Douglas Fairbanks de ereteke
nen van „Knigt-commander of the Bri
tish Empire" uit. Fairbanks zal zich
echter geen „Sir" kunnen noemen. Ka
pitein J. J F. Le Good, een Britse pi
loot in dienst van de KLM, woonach
tig te Bussum, werd onderscheiden met
de ..Distinguished Service Order" en
de „Distinguished Flying Order".
