VAN HOUTEN
Dineke gaat geld verdienen
rs
*s
Belangrijke dagen voor Agrarisch
Nederland
I WÖK&AD VOOR JÖN6ENSÊW MEISJES
'f
Ui
De Zwarte
irckiJee
De notitiebc
Amerikaans'
Grote zw<
hoofdst
Onze mededelingen
Het Nederlandse merk
met Wereldreputatie
umËUt
Hertog van E<
weer naar de
Nationaal concours-hippique, vee- en
paardententoonstelling tijdens Najaarsbeurs
Sinds jaren worden te Utrecht tijdens de Najaarsbeurs. waaraan een omvang
rijke Agrarische afdeling is verbonden, een nationale vee- en paardententoon-
stelllng en concours-hippique georganiseerd, waarvan het laatste zelfs interna
tionale bekendheid heeft verworven. Deze festiviteiten zullen dit jaar plaats
hebben op Woensdag 7 en Donderdag 8 September. Het programma ziet er
zeer aantrekkelijk uit.
Stamboek, de Nederlandse Arabieren
Club en het Nederlandse Shetland
Pony Stamboek zullen hieraan een bij
zonder cachet geven.
De vee- en paardendagen zullen wor
den besloten met «en groot nationaal
concours-hippique, waaraan de beste
concours- en springpaarden van Neder
land zullen deelnemen. Tijdens dit con
cours zal o.m. het kampioenschap van
Nederland voor tuigpaarden worden
verreden.
De twee drukbezette dagen, die zon
der twijfel ook voor de export van
paarden en vee van grote betekenis
zullen zijn, zullen de liefhebbers dus
zeer veel bieden, zodat een bezoek aan
Utrecht bij voorbaat geslaagd zal kun
nen worden genoemd, temeer, daar
men tevens een kijkje zal kunnen ne
men op de interessante Agrarische Af
deling van de Najaarsbeurs.
Woensdagmorgen 7 September om 9
uur beginnen de festiviteiten met een
nationale demonstratie van het Neder
landse Warmbloedpaard, welke wordt
georganiseerd door de beide stamboe
ken, onder auspiciën van de Bond van
de Nederlandse Warmbloedfokkerij.
Hier zullen achttien hengsten van 310
jaar en zes en dertig merries van 34
jaar van het Groningse en het Gelderse
type, ingeschreven in het Noord-Neder
landse Warmbloedpaardenstamboek
(N.W.P.) en de Vereniging tot Bevor
dering van het Landbouwpaardentuig-
fokken in Nederland (V.L.N.) in de
keuringsbaan verschijnen. Aan de vier
kampioenen van de keuring zal door de
burgemeester een door het gemeente
bestuur uitgeloofde kampioensprijs
verreden.
Het concours-hippique, dat 's mid
dags zal worden gehouden, belooft zeer
interessant te worden aangezien de Ko
ninklijke Nederlandse Federatie van
Landelijke Rijverenigingen heeft beslo
ten hier haar kampioenschap van Ne
derland te verrijden. De hoofdprijs zal
bestaan uit een fraai, in hout uitge
voerd, ruiterbeeld, dat wordt aangebo
den door de Utrechtse veetentoonstel
ling en concours-hippique vereniging.
Voorts zal een interprovinciaal spring
concours worden gehouden, waarvoor
de V.L.N. de ereprijs heeft ter beschik
king gesteld, terwijl evenmin de een-
en tweespannen voor de landbouw- en
concourswagens op het veld zullen ont
breken.
Aan het einde van de middag zal een
grote parade van alle deelnemende lan
delijke ruiters waarschijnlijk enige
honderden worden gehouden, waar
bij het Trompetterscorps van boven
genoemde Federatie de slotfanfare zal
blazen.
Vee-exporttentoonstelling.
Donderdagmorgen, 8 September, zal
in de veehal aan de Croeselaan een
vee-exportverkooptentoonstelling wor
den gehouden, waar diverse soorten
tbc-vrij gebruiks- en handelsvee zullen
kunnen worden bewonderd. Tegelijker
tijd zullen op een ander deel van het
terrein zowel mest- en slachtvee als
fok- en handelspaarden worden ten
toongesteld. Centrale keuringen, te
houden door het Nederlandse Hackney
Hef1 ongeval op hef circuit
van Zandvoort
De Engelse mecanicien, die Zondag
jl. bij de start van de 500 cc renwa-
gentjes te Zandvoort werd gewond en
te Haarlem ter verpleging in een zie
kenhuis was opgenomen, heeft dit be
reids weer kunnen verlaten. Hij maakt
het thans goed. Behalve de gelukkig
niet ernstige hoofdwond, is van inwen
dige kneuzingen niets gebleken.
Hij heeft verklaard, dat hij de wa
gen van Stirling Moss, die tot tweemagj
toe over de startlijn was gegleden, ach
teruit had willen duwen en beide ma
len was gewaarschuwd door de starter
om de weg te verlaten. Hij had echter
geen kans gezien de tweede maal nog
weg te komen, vóór de starter het sein
tot vertrek had gegeven. Er is dus
geen reden om de schuld van dit on
geval aan iets anders dan een onge
lukkige samenloop van omstandighe
den te wijten.
de telegraaf verschijnt
13 september a.s.
Van de zijde van de directie van De
Telegraaf en Het Nieuws van de Dag
deelt men mede, dat de verschijnings
datum van beide dagbladen is bepaald
op 12 September a.s.
het Afrikaanse avontuur
130. Zal nu toch alles nog misluk
ken? Pepi is op heterdaad betrapt
door één van de terugkerende krijgers.
„Afblijven van die kooi!" gilt hij weer
tegen Pepi en rent met zijn speer op
Pepi toe. Ja, wat nu te doen. Veel tijd
is er niet meer en Pepi kan de gouden
kooi onmogelijk open krijgen. En als
hij nü zijn vrienden niet redt, zal het
nooit meer lukken. Want als „koning
Boko hoort wat er gebeurd is, zullen
Fim, Pam en Pom veel strenger be
waakt worden. Vlug neemt Pepi een
besluit. Al is hij dan niet sterk ge
noeg om de kooi één, twee drie open
te breken, hij is wel sterk genoeg om
de kooi mee te dragen. En vóórdat de
verschrikte Kwassie-neger weet wat er
gebeurt, ziet hij Pepi aan een boom
tak zwaaien, terwijl aan zijn tenen de
gouden kooi bungelt.
„Nou, ik ga maar", zei Dineke. Zij
beurde het rieten reismandje, waarin
haar kleren zaten, van de grond en
keek nog even de kleine, donkere ka
mer achter het manufacturen winkeltje
rond.
„Doe goed je best kind", zei moeder.
„Zorg dat mevrouw de Vries tevreden
over je is en kom gauw thuis als je
vrij krijgt".
Dineke knikte. Ze hoorde het winkel
belletje tingelen.
„Nou, dag moeder". Ze gaf haar een
zoen en bukte zich, om kleine Dikkie,
die zoet op de grond zat te spelen een
kus op zijn bolletje te geven.
„Dieke maj nie weg gaan", brabbelde
het kleintje.
„Dat moet, schat", zei Dineke, haar
broertje door zijn kleine blonde krul
letjes strijkend. „Dineke is van school
af en nu gaat Dineke geld verdienen
om moeder te helpen. Als Dineke geld
heeft zal ze wat lekkers meebrengen
voor Dikkie".
„Ja!", riep het kleintje blij.
Moeder kwam terug uit het winkeltje
en liep met Dineke mee naar de deur.
Zij nam haar grote dochter nog even
in de armen en Dineke fluisterde haas
tig: „Ik zal echt mijn best doen, moe
der".
Een beetje trots voelde het meisje
zich wel, maar ook wat verdrietig om
het van huis gaan. Met moeite bedwong
zij een paar lastige tranen en liep haas
tig de straat uit.
Bij de hoek keek zij nog even om
en zwaaide naar moeder, die in de
deuropening stond.
Het huis waar ze zou gaan werken,
was op de Singel. Zij was er een keer
met moeder geweest, om haar komst
te bespreken.
Mevrouw zag er nogal streng uit;
net als juffrouw Landman van de
school. Maar juffrouw Landman was
toch ook weer erg aardig. Mevrouw de
Vries was misschien ook wel erg aar
dig. Kom, het zou heus wel meevallen.
Spoedig had ze het huis op de Singel
gevonden. De bel galmde door de lange
gang. Ze schrok er even van. Stel je
voor, zo hard bellen als je ergens voor
het éérst komt!
Een oudere vrouw, met een vriende
lijk, maar vermoeid gezicht deed de
deur open. Ze had een groot, bont
schort voor en haar voeten staken in
oude versleten pantoffels.
„Jij bent zeker het nieuwe meisje",
zei ze, terwijl ze Dineke binnenliet. Het
meisje knikte verlegen en volgde de
vrouw naar de keuken.
„Ik ben juffrouw Groot, de werk
ster", zei de vrouw vriendelijk.
„Doe je mantel maar uit, dan zal ik
aan mevrouw zeggen dat je er bent. Je
reismandje zullen we zo naar je ka
mertje brengen.
Even later stond Dineke tegenover
mevrouw de Vries in de huiskamer.
Mevrouw bekeek haar goedkeurend.
Dineke had een helder wit schortje
voorgedaan en zag er fris uit.
„Je bent wel erg klein voor veer
tien jaar", merkte mevrouw de Vries
op. „Nu ja, dat hindert ook niet. Bed
den opmaken kun je wel hè. Groenten
schoonmaken, aardappels schillen en
afwassen ook. Als je iets niet weet,
vraag je het maar aan juffrouw Groot.
Zij komt hier twee keer in de week
werken en zal je wel op weg helpen".
Zo waren de instructies voor de eer
ste morgen. Dineke deed haar best. 't
Puntje van haar tong wipte steeds uit
haar mond van inspanning om alles zo
keurig mogelijk te doen.
Toen zij 's avonds in bed lag, in
haar kleine zolderkamertje en naar het
geruis van de regen op het pannen
dak luisterde, voelde zij zich weer
eventjes erg eenzaam en verdrietig.
„Nu niet meer aan thuis denken",
dacht ze. „Flink zijn nu! Ik ga geld
verdienen voor moeder, Rietje en Dik
kie en als ik vrij heb zullen we 't ge
zellig hebben, thuis.
(Wordt vervolgd).
TOONT ONS UW AANGEZICHT.
George HI, koning van Engeland, was
tevens keurvorst van Hannover. Ge
woonte was, dat bij het aanvaarden van
de regering Hannover eenmaal werd
bezocht. Ook George III reisde dus
naar het vaste land, al was dit wegens
zijn enorme zwaarlijvigheid voor hem
een geweldig karwei.
De bevolking van Hannover had zich
op de schitterende intocht terdege
voorbereid. De klokken luidden, ka
nonnen bulderden en daar weerklonk
het welkomstlied: „Toont aan de wach
tende getrouwen voor de eerste maal
Uw aangezicht". De koets, waarin de
vorst was gezeten, hield stil, de lijf
page opende het portier en' daar zagen
de verbaasde toeschouwers een dikke
rug in een rode, met gord bedekte uni
form zich door de opening werken. De
buitengewone dikte van de koning
vereiste allerlei voorzorgsmaatregelen
en onder andere ook een koets met bij
zondere portieren. Hier had men echter
niet zulk een koets en bijgevolg klom
koning George achterstevoren uit het
rijtuig. De bewoners van Hannover
maakten daarom in het vervolg geen
welkomstliederen meer op vorsten, die
zij eerst op de rug te zien kregen en
dan pas vin voren.
Hans Kiewiet uit Den Burg (Texel)
dankt allen die hem aan punten heb
ben geholpen hartelijk voor hun hulp.
De goede, vriendelijke gevers hebben
hem een groot plezier gedaan.
Alie Deurloo zoekt eên correspon-
dentie-vriendin in Noord-Holland. Zo
mogelijk in Amsterdam. Alie is 13 jaar
oud en haar adres is: Groote Oost 31,
Hoorn.
1.
Motorkap.
11.
Bakfiets.
2.
Kleedkamer.
12.
Huismus.
3.
Asbak.
13.
Veldmuis.
4.
Potlood.
14.
Schoenveter.
5.
Wetboek.
15.
Papiersnipper.
6.
Raadhuis.
16.
Kamerdeur.
7.
Vliegveld.
17.
Kaptafel.
8.
Postpapier.
18.
Boekhandel.
9.
Handschoen.
19.
Beeldspraak.
10.
Standbeeld.
20.
Loodgieter.
ZN H12K OB ZAK VOt BRIEVEN;
Voor jongens en meisjes van 12 tot en met 16 jaar. a
Hallo, jongelui, wij beginnen vandaag met de brief van „Lollypop". Ja, meisje, ik heb
nu twee brieven van je. De vorige brief is dus toch terecht gekomen. Hoe heb je het dit
jaar gehad in Barneveld? Genoten in het kamp? Neen, ik vind het heus niet gek dat je
veel van voetballen houdt. Meisjes voetballen nog niet, maar daarom kan je de voetbalsport
wel bewonderen, hoor! Ik was blij met de postzegels. Hartelijk dank, meisje! „Sneeuw
klokje", ben jij ook in Barneveld geweest? Ik vergat aan je zusje te schrijven dat ik haar
op het ogenblik niet aan buitenlandse postzegels kan helpen. Wil jij dat nog even zeggen?
Fijn dat je bent overgegaan op school. Ga je nog in Den Helder logeren? Rie Schoonen,
je hebt weer aan je gedichtjes gewerkt zie ik. Bedankt, meisje; ik ben er blij mee. Beide
gedichtjes zijn aardig, maar „Zomerpracht" vind ik wat beter dan „Vacantie-verlangen". In
het laatste gedichtje komen nog een paar zinnetjes voor, die er eigenlijk niet in passen, maar
er bij gehaald zijn om het geheel te laten rijmen. „Zomerpracht" is duidelijker. In dat
gedichtje geef je anderen een indruk van het mooie dat je om je heen ziet. Ga zo voort,
Rietepiet! „Pauwstaart", wat leuk dat Hans zo goed geholpen is. Heeft hij nu wel genoeg
punten voor zijn album? Jullie hebben prachtige dagen gehad in Aalsmeer. Nu logeren de
meisjes uit Aalsmeer zeker bij jullie op Texel, is het niet? Wat een leuk idéé is dat! Ik heb
van die gezellige reisbeschrijving genoten. Jan Leydeckers, jij bent dus verhoogd. Fijn hoor!
Heb je plezier gehad in Hilversum? Weintje Stokhof, wat heb jij een heerlijke vacantie,
jongedame! Ik hoop, dat je mooi weer hebt in Katwijk. Na de vacantie ga je dus naar de
huishoudschool. Wat zul jij later heerlijk kunnen koken, zeg! Mijn vacantie is eigenlijk al
Vveer om, Weintje, maar ik ga misschien nog wel een weekje zeilen in Friesland. Jan
Nellestein, dat was een leuke tocht, die jullie gemaakt hebben. Hoe vond je de Pyramide
van Austerlitz? 't Is daar mooi, hè! Karei van Wessel, hartelijk dank voor het zilverpapier.
Heb je de postzegels ontvangen? Beppie Scheer, jij mag met de prijsraadsels van de oudere
jongens en meisjes meedoen, omdat je al 12 jaar bent. Greefje en Piet Donker, bedankt
voor de alleraardigste tekeningetjes. Mogen jullie die plantjes verzorgen of zijn ze jullie
eigendom? Planten kweken is een mooi werk, hè! Hilly Jeurink, bedankt voor de post
zegels, meisje. Je gaat na de vacantie dus naar de huishoudschool. Dat is een goed .idéé,
want je leert er zoveel aardige en nuttige dingen, die je later best van pas komen. Ik hoop
na de vacantie eens wat over de nieuwe school en je verschillende vakken te horen.
Jannïe Beets, jij gaat dus ook al naar de huishoudschool. Misschien kom je wel bij Hilly
jeurink in de klas te zitten. Heb je flink kermis gevierd in Benningbroek? Je had een best
rapport, Jannie! Wel bedankt voor de postzegels, die ik bij de brief vond. Alie Deurloo,
ik zal mijn best nog eens doen om een correspondentie-vriendin voor je te vinden. Leuk
dat je zo goed geholpen bent. Ja, het is prettig om weer eens te ondervinden, dat er zoveel
goede, hartelijke mensen zijn. Grietje Bruijn, hartelijk dank voor de sigarenbandjes, meisje,
ik vind het gezellig, dat je met ons gaat medoen. Lenie Schouten, gezellig dat je met
ons gaat meedoen. Je schreef al direct zo'n aardige, keurige brief. Jouw zusje spaart de
postzegels natuurlijk voor hetzelfde doel als wij. Geef ze dus maar aan haar mee, Lenie.
Ik zal je groeten overbrengen, hoor! Tini Tenkink, wat heb jij een prachtig tekeningetje
gemaakt van die grote zonnebloemen in een bruine kruik. Heel mooi en fijntjes gedaan, zeg!
Je kunt goed tekenen, hoor! Marietje van Kol, wel bedankt voor de postzegels. Gelukkig
dat het boek naar je zin was en dat je het nog niet had gelezen. Ik heb beloofd je de
groeten over te zullen brengen van die twee meisjes, die bij de „Bedriegertjes" in Bergen
waren. Weet je wie het zijn? Hanny Peters, nu heb je het goede raadsel opgelost, hoor!
Henny Brdas, zo is het in orde! Nu weet ik bij welke groep je behoort. Jopie Warmen-
hoven, jij 'mag met de oudere jongens en meisjes mee doen, omdat je al 12 jaar bent.
Nettie van Wyland, Jansje van Lienen, Alie Korver, Rinze Koch, Simon Rempt, Kobus de
Haan, Rita Rutgers, Jaap Sleutel, C. Ruig, Frans Ham en Thea Smit, jullie zijn welkom
bij onsjongens en me;sjes> de brieven voor ons volgende correspondentie-hoekje verwacht ik
graag vóór Vrijdag 12 Augustus. TT
Tot de volgende keer, jongelui! Hartelijke groeten van
De prijzen werden deze week ge
wonnen door:
Hennie Braas, Iepenlaan 23, Bever
wijk.
Tinie Tenkink, Oudegracht 37, Alk
maar.
Nettie van Wyland, No. 7. Huis
waard.
Weintje Stokhof, Stationsstraat 12,
Den Helder.
Jaap Sleutel, Westersingel 6, Hoorn.
Gefeliciteerd jongelui. De boeken
worden toegezonden.
Hieronder zien jullie vijf namen
van mensen. Door de letters anders te
groeperen kun je de beroepen vinden
die deze vijf mensen uitoefenen.
De namen zijn:
A. R I S O N T.
RAG EL.
SIM.
T M U I N A.
KAMERLEEK.
De oplossingen kunnen vóór Vrijdag
12 Augustus worden gezonden naar het
bureau van dit blad.
Onder de inzenders van goede op
lossingen worden mooie boeken -ver
loot.
S.
D.
N.
R.
TANTE IET.
rj
een zonderlinge
bespreking.
De Engelse minister Pitt werd op het
laatst van zijn leven zwaar geplaagd
door de jicht. Eens, toen de hertog van
Newcastle zijn eerste lord van de ad
miraliteit, hem kwam bezoeken, moest
Pitt hem' te bed liggend ontvangen.
Het was midden in de winter en de
hertog riep rillend: 0,Hebt ge geen
vuur aan bij zulk weer?"
„Neen, luidde het antwoord, „als ik
jicht heb kan ik geen vuur verdragen".
De hertog wikkelde zich in zijn man
tel en zette zich bij het bed. Langza
merhand kreeg hij het echter zo koud
dat hij het niet langer kon uithouden
en met een bibberend: „Neem me niet
kwalijk, sire", sprong hij in het tweede
ledikant, dat zich op de slaapkamer
van Pitt bevond en wikkelde zich be-
hagelijk in de dekens. Zo behandelden
de twee staatslieden de meest dringen
de zaken van 's lands vloot, waarbij ze
soms heftig tegen elkaar lagen te ge
baren, als ze het oneens waren. Inder
daad een conferentie, zoals er niet veel
in de geschiedenis van Engeland zijn
geweest!
5®.
5f,
t
ZB
B
m
Ongeveer 12 van de 4500'geestelij
ke in Tsjecho-Slowakije zijn tot dusver
geëxcommuniceerd wegens het steunen
van de door de regering opgerichte
„katholieke actiecomité's".
14
DOOR
ALLAN SWINTON
„Dan de een of andere speciale
soort. Er zijn een hoop onbekende din
gen in dit land".
„Neen. Het zijn geen vleermuizen.
Absoluut niet. Maar dat doet er niet
toe. Als je die schat vindt, behoort die
toch tzeker aan de Republiek Colum
bia?"
Semple toonde zich een beetje ge-
ergerd. „Kijk eens hier. Scrupules zijn
allemaal goed en wel". Hij keek Sam
recht aan. „En hoe vreemd het ook
moge schijnen, ik heb ze ook. Maar ze
moeten tenminste logisch zijn. Destijds
behoorde Columbia aan Spanje en die
schat was van de Koning. Je weet
even goed als ik, hoe ze er aan geko
men zqn: Ze hebben ze de Indianen
uitgeperst door vrees en marteling en
door ze te doden door het werk in de
mijnen. Als ze al aan iemand toebe
hoort, is het aan onze muildierdriivers
en een millioen mensen van hun soort.
Maar wat mij betreft, de vinder be
houdt, wat hij vindt. En als mij dat
gebeurt, ben ik bereid er met een
ieder, die er om komt voor te vechten".
„Precies", zei Sam op onverschilli
ge toon. „En is het veel?"
„Het verhaal spreekt van gouden
munten en staven goud. Tien muildier
vrachten. Een vracht, om snel te kun
nen reizen, zoals in dezen zou moeten
geschieden, is ongeveer zestig pond.
Dat zou, gerekend naar de tegenwoor
dige standaard, meer dan driehonderd
duizend dollars zijn. Ik zou met ver
schillende mensen moeten delen, maar
mijn aandeel want er zijn ook nog
juwelen, zakken met ruwe smaragden
uit de Chibcha-mijnen zou genoeg
zijn, om mij weer op de been te hel
pen en dat is mijn doel. Het was ten
slotte voornamelijk om geld te ver
dienen, dat jk naar Zuid-Amerika
kwam".
Hij aarzelde even en zei toen met
een uitbarstig van vertrouwelijkheid:
„Zie je, ik ben de laatste van de fa
milie. Mijn vader stierf, toen ik twin
tig was, niet lang na zijn vader en
de depressie was te veel voor mij. Ik
verloor alles, al ons land, behalve het
originele landgoed, dat in onze familie
is geweest van het begin van de Mexi
caanse oorlog af, toen Texas nog een
republiek was. Maar ik heb daar nog
een tante en een oudere zuster wonen.
Wat ik hebben wil, is een flinke som,
om het land dat wij kwijt geraakt zijn
terug te kunnen kopen. Er zit nu goed
geld in de veefokkerij en ik ben erg
aan de oude plaats gehecht. Het huis
lijkt op enige van die Spaanse Mis
sie-huizen, waar de toeristen in Cali-
fornie altijd zo'n bewondering voor
hebben".
Eerst toen het vuur niet veel meer
was dan een hoopje gloeiende as en de
kilte van de bergen voelbaar werd,
hield de man uit Texas op met over
zijn huis te praten, waarbij zijn toe
hoorders zich realiseerden, dat hij
evenzeer tegen zichzelf praatte als
tegen hen. Toen rilde Mary even. Hij
stond op. „U hoort tussen uw dekens
'te liggen. In ieder geval weet u nu,
wat de wekker bij mij lopende houdt.
Ik zal nog even naar de manschappen
kijken vóór ik in mijn dekens kruip.
Wel te rusten, Mary. Wel te rusten
Sam".
Toen in de duisternis zijn voetstap
pen in de richting van de muildieren
wegstierven, stonden de anderen op.
Sam kwam dicht bij Mary staan. De
glans van het uitgaande vuur deed
haar gestalte als een gouden figuurtje
afsteken tegen de fluwelen duisternis,
die voortdurend doorboord werd door
de heen en weer zwermende vuurvlie
gen. „Als man van de wetenschap," zei
S m met zachte stem tegen haar, „heb
ik het niet erg begrepen op ingevingen.
Maar ik zou er bijna mijn diploma's
onder willen verwedden, dat de man,
die over de schatten gesproken heeft,
onze vriend Hulpé is."
Een beetje afwezig zei Mary: „Wat
zeg je? Oh.... oh, dat. Ja. Dat denk
ik ook wel."
Er bestormde Sara een gevoel, dat
hij nog nooit eerder had ondervonden
en dat hem in feite verschrikte. Er was
verlangen in, verlangen en een vage
blinde woede tegen iets, dat hij kon
voelen, maar niet kon determineren en
dat, naar hij zich bewust werd, tracht
te hem te verstikken. De tenten be
vonden zich tussen hen en de piketlij-
nen van de muildieren. Niemand kon
hen zien. Mary stribbelde zwijgend te
gen, maar hij was" zichzelf niet meer
meester en dwong haar in zijn omhel
zing. Toen zijn armen zich om haar
heen sloten, hield zij op met tegen
stribbelen en stond stil. Hij kuste haar
en zij bleef doodstil staan, alsof zij
alleen was, haar gezichtje als uit steen
gehouwen. Toen zei zij op koude toon:
„Laat me los, Sam."
Met een brandend gevoel van ge
kwetste trots keerde hij zich om en
liep weg naar zijn tent.
HOOFDSTUK V
De volgende morgen zond Sam Hugh
en Hulpé weer op verkening uit en
bleef zelf in het kamp, om te zien, of
er in Don Arturo's „Een Raadsel in
Smaragd-Groen" iets was, wat enig
licht op de situatie kon werpen. Mary
zat aan een opvouwbare tafel en typte
de aantekeningen over, die Sam op hun
vprige tocht gedicteerd had. Na de
vorige 'avond hing er een zekere span
ning tussen hen.
Het was 'n volkomen windstille dag;
een van die bijzondere dagen, dat de
schoonheid van de omgeving dieper
treft dan anders en bijna pijnlijk
wordt. Elegante bladgroene parkietjes
klommen kakelend in de grashelmen
heen en weer en grote zwart- en rood
gekleurde en ook prachtige blauwe
vlinders vlogen door het kamp. Het
scherpe getik van de schrijfmachine
verbrak de bijna hoorbare stilte, ter
wijl men van wat verder af van tijd
tot tijd een muildier even hoorde stam
pen of snuiven.
Gedurende een uur had de zon fel ge
schenen, toen Sam met een plotselinge
uitroep opsprong en 't boek voor haar
legde. „Lees dat eens! Daar heb je het
antwoord."
De passage, die door haar grootvader
geschreven was en waar hij op wees,
luidde:
Nadat ik gedurende twee dagen
sterk bergafwaarts gegaan was, be
reikte ik, wat er uitzag als de res
ten van een oude beschaving, waar
van, zover Noordelijk, nog nooit
melding was gemaakt. Een van mijn
Indianen, die naar fruit zocht, ging
er een eindje in en rapporteerde,
dat de gebouwen van massieve steen
waren en regelmatig waren ge
bouwd, terwijl ook andere details
wezen op een vrij grote stad. Ik was
van plan de volgende dag een nader
onderzoek in te stellen. Maar de
volgende morgen vond ik, bijna
onmiddellijk na mijn vertrek, wat
ik dacht dat wel eens een nieuwe
soort orchidee kon zijn.
Sam z?i: „Daar heb je Hugh's stenén
stad. Ik dacht wel, dat ze hier ergens
in de buurt moest zijn. Je had gelijk,
toen je zei, dat je grootvader een ma
niak was op het punt van orchideën.
Hij schijnt geen ogenblik langer aan
die stad gedacht te hebben, toen hij
eenmaal zijn ontdekking gedaan had.
Maar dat is nog maar een deel er van.
Lees maar door."
Don Arturo's verhaal ging verder:
De plant was nog jong en nog niet
in de eerste bloei, zodat ik niet
zeker was van zekere details. Maar
we waren nog altijd in de vallei en
de wind, die er woei blies ons in
het gezicht. Daar orchideeënzaad
door de wind verspreid wordt, zou
een nader onderzoek tegen de wind
richting in, mij waarschijnlijk wej
bij de oudere planten brengen,
waarvan dit zaad afkomstig was ge
weest. Handelend in overeenstem
ming met deze veronderstelling,
bleek dat ik het bij het rechte eind
gehad had. Zes dagen later vond ik
een groep volwassen planten, die
zoals ik wel gedacht had, van een
tot dusver onbekende variëteit wa
ren. De talrijke grote bloemen had
den een exuise rose kleur met
chocolade-kleurige en gele vlekken.
Ik heb de plant Helenenae genoemd
en wel naar mijn moeder.
Sam vroeg: „Komt daarin iets je be
kend voor?"
„Ja-a. Maar ik kan me niet bedenken
wat."
„Over dat zaad en het zoeken tegen
de windrichting in naar die moeder
planten. Het was bijna woordelijk, wat
Hugh zei over die zwarte orchidee. En
gisteravond toen hij zei, dat van die
stenen stad melding was gemaakt door
Federmam. en nog slechts één andere
ontdekkingsreiziger, keek hij ons nogal
eigenaardig aan. Hij vroeg zich af, of
wij dit boek gelezen hadden en het
ons zouden herinneren. Omdat die ont
dekkingsreiziger je grootvader was.
Hugh heeft „Een Raadsel in Smaragd
Groen" gelezen. Herinner jij je niet, dat
hij op de dag dat wij hem ontmoetten
zei, dat hij de werken van Don Arturo
gelezen had en er een boel uit geleerd
had?"
„Maar wat heeft dat met ons te
maken?" vroeg zij. „Het is de laatste
reis van grootvader, waar wij mee te
maken hebben en dit gaat over de
voorlaatste".
„Dat weet ik. Ik zie het geheel nog
niet precies voor me, maar er begint
zich al vaag iets af te tekenen.
(Wordt vervolgd).
Het Radioprogramma
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichte
om 7, 8 en 11 uur. - 6.30 Strijdkrachten
7.15 Nederlandse organisten. 7.30 Actueel ge
luid. 8.05 Programma-proloog. 8.15 Plaatvaria,
9.00 Lezing. 9.30 Tuinconcert door Vrij en
Blij. 10.15 De Vaart der Volken. 10.45 Avond*
overdenking. 11.15 Cyclus „Beroemde con*
certen".
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. - 6.30 De Kwintetspelers.
7.00 Troeven uit Amerika. 7.30 Ik zou zo
graag. 8.05 The Romancers. 8.28 De twee bril-
lanten. 9.05 Promenade-concert. 10.00 Europa
in bewogen tijd. 10.15 Variatierijke gevarieerde
vacantie. 11.15 Melodieën, die U graag hoort
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de dag.
9.00 Het Omroep-orkest. 10.00 De vlucht u*
het berouw. 10.20 Muziek houdt fit. 1*1.00 D®
Zonnebloem. 11.45 Trio. 12.03 Piano-recital.
12.30 Mdedelingcn voor Land- en Tuinbouw.
12.33 Septet Jonny Ombach. 1.20 Amusements
orkest. 2.00 Cosi fan tutte. 3.20 Tutti Fruth.
4.00 De Zonnebloem. 5.00 Vacantie. 5.15 D®
Karekieten. 6.00 Het orkest zonder naam. 6.30
Strijdkrachten. 7.30 De drie landen. 8.05 D®
gewone man. 8.12 Relais van het Henri Woon
promenade-orkest. 9.00 Bantoe-mis. 9-20
Straatsburg. 9.35 Harmonie „Voorwaarts". 10.05
Piano-recital. 10.20 Dansorkest. 11.15 Zomer
avondbal.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 8, 1, 6, 8 en 11 uur. - 8.18 Orgelspel.
9.00 Hamburgs Philharmonisch Kamerorkest.
10.05 Morgenwijding. 10.30 Voor de vrouw.
10.45 Debussy en Ravel. 11.05 Voordacht.
11.25 Vincentino. 12.00 Harmonie-concert.
12.30 Mededelingen voor Land- en Tuinbouw.
I.15 The Skymasters. 2.00 Kookkunst. 2.2U
Middagconcert. 3.00 Boekenschouw. 3.20 rnn-
ses Irene. 4.00 Engelse koorwerken. 4.30 van
twaalf tot zestien in zomertenue. 5.00 Piano
duo. 5.20 Kamermuziek. 6.15 Vara feliciteert.
7.00 Denk om de bocht. 7.30 Lezing. 8.05
Kamermuziek. 8.30 Het innerlijke leven. 9-W
Men vraagt. en wij draaien. 9.30 Vacant
in Nederland. 10.15 Swing and sweet. 1L1®
Symphonic.
RADIO-DISTRIBUTIE
LITN III: 7.05 Gram. 7.30 Kron. 7.40
Gymn. 7.50 Gram. 8.05 Concert. 9.05 Gram-
10.00 Eng. L.P.: Bioscooporgel. 10.30 Bn
Denis. 10.45 Voordracht. 11.00 Zigeuner Orkc
II.45 Voordracht. 12.00 VI. Br.: Sjoerd M
Jong en Rosita Serrano. 12.82 Kwartet H®
nould. 1.15 Gram. 2.00 Operettemuziek. 3,
Eng. L.P.: Kwintet Stevens. 3,30 Apache otk.
'4.00 Voordracht. 4.15 „The Majestic Oren-
4.45 Arb.ork. 5.00 Kootwijk: Batavia.
Eng. L.P.: Bioscooporgel. 6.30 Café
Orch. 7.30 Zang en piano. 8.00 „Die Zaub
ilöte", relais Salzburg er Festspiele. 11-00 u
bureau
administratie
Voordam 9, Tel.
Postgiro 187294
REDACTIE
Achterdam 20, Tel.
Directie:
J. BIJLSMA en C. KI
Hoofdredacteur:
A KAPTEIN
Thans onder be
Amerikaanse
te Bomb,
Naar het A.N.P. uit zee
bron verneemt is een gr(
titieboeken van de bij de
„Franeker" omgekomen
journalisten gevonden. D
boeken zqn vrijwel onb
borgen uit de bagage van
ten, die slechts ten dele
Enige van deze notitieboi
lijvig. Onder meer is eer
aantekeningen gevonden
Heath, van wie reeds een
len, die hij vóór zijn dooi
ka zond, is gepubliceerd,
ne der notities zijn met I
houders geschreven en i
leesbaar. De boeken zi.
brand beschadigd doch c
slechts enigszins doorwee
Uit zeer betrouwbare t
het ANP voorts, dat in
notities opinies der journa
gegeven over vooraansti
teiten in Indonesië, alsm
over de situatie in Indon
gemeen. In aansluiting hi<
het ANP nog, dat de bezil
Amerikaanse journalisten
lijke autoriteiten van Ine
Ook de Prinses na,
De Hertog van Edinbui
genoot van Prinses Elisal
geland, zal 17 October tei
de Britse vloot.
De Hertog is aangeste:
luitenant van de destroye
van het eerste destroyer-
de Middeliandse-zeevloot.
quers" is gestationneerd
der commandant J. E.
De Hertog heeft met toes
de Koning aan de admi
zocht hem weder in actii
stellen.
Als eerste luitenant van
zal de Hertog de tweede
ziin. De bemanning van 1
ongeveer 220 koppen.
Er is op het ogenblik i
kend of Prinses Elisabeth
zal volgen naar Malta,
VERZOEK VAN Dr.
Dr. Ralph Bunche, de
bemiddelaar van de V. 1
lestina, heeft de Veilighe
zocht het embargo op d
wapens in Palestina op ti
TURKIJE IN RAAD VA
De Turkse ambassadeu:
I gemachtigd een overeen!
I kenen, volgens welke Ti
opgenomen in de Raad v
Een metaalhande
f21.415 opgt
Enige tyd geleden a
Amsterdamse politie een
zich aan oplichting had
maakt. De man had zich i
metaalhandelaar uitgege1*;
tein Robert Voogd van
taire missie te Berlijn e
staat te zjjn op gemakkeli
Duitsland uit met militaii
deren naar Nederland
smokkelen. De metaaih:
hier wel oren naar en gaf
een bedrag van f 21.415 or
zegelen. Het was weggegc
de politie slaagde erin S.
S. verklaarde het geld
hebben aan een zekere V:
tant en twee cargadoors
heten. Het contact van S.
gezocht en heeft veel mei
h dan geen strafbare ft
hcht gebracht. De feiten z:
dien aard, dat de politie
waarschuwing aan het pu
heeft o.m. voorgesteld vi
sche paspoorten te verva
handel in verdovende mi
onderwerp van gesprit g
a's het copieren en veri
een doctorsbul van een I
versiteit. Met gefingeerd.
-ies hoopte men geld los i
houthandelaren, terwijl oo
gedaan waren met een zei
Weerb eric
Verwachting tot Zate
Van het Westen uit
toenemende bewolking
plaatselijk enige regei
Oosten van het land
gedurende een groot d
dag droog weer. Ma
'angs de kust nu en da
:nd uit Zuidelijke ri
