Betrouwbare gidsen voor vreemde bezoekers
Nederlandse loodsen staan dag
en nacht klaar
Het huis werd boven hem afgebroken
EcAfoCott
Het vreemde financieële beheer
bij het militair gezag
„Tanker Cleodora be
stemd voor Amsterdam''
SS3
Politie arresteert
professor" Pootjes
Het kon niet op!
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
P. Seewald uit Bergen
aan de kop
Het Radioprogramma
Wiid en zijd»
i bekend door
r kwaliteit
AP DE BRUG loopt schipper Stam
en de „far-away"-biik in zijn ogen
tast de kim af, op zoek naar schepen.
De matroos aan het roer laat zijn
handen rusten op de spaken en doet af
en toe zijn wiel kirrend even bewegen.
Beneden in de machinekamer klopt
de motor met het rustige rhythme j
van een gezond hart en de langzaam
malende schroef stuwt de scheepsromp
door het blauwgrijze water van de
Noordzee. Temidden van de glinste
rende potten- en pannenwinkel van
zijn kombuis staat de kok en roert
in de soepketel. In het dagverblijf,
waar de „Klok van Arnemuiden" uit
de luidspreker klepelt, kaarten de
loodsen en lezen en laten de tijd in
dagdromen vergaan.
Dieper in de romp liggen de hut
ten, voor vier personen, ruim, geriefe
lijk. Een bordje „Verboden te roken"
boven de deuren houdt de lucht rein.
Reinheid is het kenmerk van dit schip.
Rubbervloeren, stalen meubelen, een
luchtverversingsinstallatie, stromend
water door het hele schip zijn de fac
toren, die die reinheid helpen bevor
deren. En de poetslappen, de emmers
en de dweilen in de handen van het
civiele personeel zorgen, dat het
blijft ook.
Aan dek soppen de matrozen, ze
schilderen hier wat bij, wrijven daar
een zwarte plek weg, schrappen wat
roest van een draadtrommel en ze
hebben hun handen vol. En waarach
tig niet alleen omdat boven, op de
brug, schipper Stam zijn blik over zijn
schip laat dwalen, maar omdat het
hen een pleizier is, dit schip te onder
houden. Zo drijft de „Deneb" op de
rug van de Noordzee, geleid door,
naast God, haar schipper en besche
nen door de zomerzon, omwuifd door
het briesje, bespoeld door de kleine,
buitelende golfjes.
[)AN STAAT ER EEN machtige me
talen stem in het stuurhuis en op
de brug, de stem van de kustwacht
IJmuiden. „De Stad Vlaardingen"
voor Amsterdam, schipper" zegt die
stem, „en de „Boschfontein" en een
tanker. Alles van de Zuid." De hand
van schipper Stam wuift in een grote
boog naar bakboord en, gehoorzamend
aan de druk van het roer trekt de
„Deneb" een halve cirkel van wit
schuim door het water. In haar bin
nenste begint het hart sneller te klop
pen van opwinding en even ranselt
de schroef het zilte sop tot schuim
om gang in het schip te krijgen. Ginds'
aan de kim, staan drie zwarte stip
pen, die zwellen tot vlekken, tot sche
pen, die, hangend onder hun rook
pluimen, snel naderbij komen. Reeds
staan drie loodsen klaar in hun blau-
nEWIEGD DOOR DE ZILVERGLINSTERENDE RUG van de Noordzee drijft
voor IJmuiden de loodsboot „Deneb". De zon speelt op haar dekken, het
briesje trekt aan de blauwe vlag met de witte L in de achtermast en witkrui-
vende golfjes rollen weg vanonder haar neus, elke keer, als ze een duik neemt
In de lome deining. Binnen de sluizen, omvat door de beschermende armen
van de kanaaldijken, ligt haar zuster „Aldebaran" te rusten van haar werk
cp zee. Zij is volgende week weer aan de beurt, om naar buiten te gaan en
,Deneb" af te lossen. De „Deneb" geeft haar schipper, loodsschipper J. Stam,
'alle aanleiding, trots op haar te zijn. En de blik, die de schipper van voor naar
achter laat dwalen en van achter naar voor, is er dan ook één van trots en
van voldoening. De „Deneb" is een nieuw schip, nog maar een paar maanden
in dienst en één van de serie, die na de oorlog werd gebouwd, ter vervanging
van de bejaarde, maar trouwe oudgedienden, de stoomloodsboten. Daar aan
boord was het maar behelpen in een gebrekkige accommodatie, daar klaagde
men over gebrek aan comfort, aan een goede behuizing. De „Deneb" en de
Aldebaran" en de „Rigel" en haar zusterschepen hebben een eind gemaakt
can die klachten. Zij zijn nieuw, zij zijn ruim, zij zijn modern, zij zijn goede,
zeewaardige schepen en een passend tehuis voor de loodsen, die ambassadeurs
van de Nederlandse scheepvaartwereld.
we uniform met de witte pet. Drie
schepen voor Amsterdam, er komt
leven op de „Deneb" en alles begint
haastiger te bewegen. Dicht onder de
steile wand van de „Stad Vlaardin
gen" door, trekt de „Deneb" haar
spoor. Reeds zoemt de electrische
kraan en schiet de jol naar beneden,
om opgevangen te worden door de
Noordzee. En terwijl Schipper Stam
zijn „Deneb" in een sierlijke boog weg
leidt van het zeeschip, vallen de
roeiers achterover in de riemen en
trekken de boot schuinweg" naar de
touwladder, toegangsweg voor de man
in het blauw, die zevenduizend ton
scheepsruimte veilig binnen de pieren
gaat brengen. Het een handige ma
noeuvre, door jarenlange practijk tot
een routine geworden, komt de jol
weer voor Denebs neus, wordt op
gevangen en door de zoemende kraan
uit het water getild. Ginds op de
„Stad Vlaardingen" ratelt het anker
omlaag. Een diepgang van negen me
ter is met deze waterstand te veel.
Beter de veilige weg nemen en een
paar uur wachtenverlangend
hangt de bemanning over de railing
en tuurt naar het beloofde land ach
ter de gele duinen.
De tanker „Cleodora" is leeg en de
„Boschfontein" maakt ook wel eens
kans. Nog tweemaal gaat de jol te
water, nog tweemaal palmt zich een
loods langs een touwladder omhoog,
dan zakt de rust terug over het dek
van de „Deneb" en haar hart kan be
komen van de inspanning van het
laatste half uur.
JN DE LICTENLIJN stoomt de tan
ker. De brug van het lege schip
zwiept zachtjes mee met het rhythme
van de motoren. Ginds, als stippen
tussen de twee maehtige pieren liggen
de sleepboten op hun prooi te wach
ten. In zijn gebroken pidgeon-English
herhaalt de Chinese roerganger de
commando's van de loods, die midden
op de brug staat om beter te kunnen
zien, wat het schip doet en die zijn
woorden vergezeld doet gaan van
rukkende gebaren van zijn hand. Nog
vóór Noorder- en Zuiderhoofd de
„Cleodora" in hun beschutting heb
ben gevangen, vliegt de telegraaf op
vol vooruit, even maar, dan weer hal
ve kracht, langzaam en veilig komt
het schip daar waar de loods het wil
hebben.
De laatste wiegeling van de Noord-
zeedeining versterft in het water
tussen de hoofden. Voor en achter
bonkt een sleepboot langszij, hieuw-
lijnen en trossen worden vastgemaakt.
Wijd gaapt de opening van de Noor-
dersluis en binnen het kwartier schuift
de buitendeur al achter de „Cleodo
ra" dicht. Het eerste deel van de reis
naar de hoofdstad is voor de loods
volbracht. Maar nog meer werk wacht
hem. Het kanaal, met zijn twee brug
gen, die een doorn in het oog zijn van
alles, wat vaart. Maar met de rustige
kalmte van de vakman geeft de loods
zijn orders, door zijn hand geleid
scheuren de sleepboten de tanker
juist daar, waar hij hem hebben wil
en als de hoge ijzeren geraamten van
Velserbrug en Hembrug open draaien,
schuift de „Cleodora" rustig door de
openingen, begroet door een armzwaai
van de mannen, hoog in hun glazen
wachthuisjes. Klein lijkt het schip nu,
in de schaduw van de ijzeren reuzen,
maar vijf minuten later is het zelve
een gigant geworden naast een plei-
zierbootje vol wimpels en joelende
schoolkinderen. En onverstoorbaar
ploegt het voort naar zijn einddoel,
naar Amsterdam, waar het met een
machtige zwaai rondgaat en stevig
wordt gemeerd aan de oliesteiger
recht achter het station. Een ogen
blik verspert de „Cleodora" het vaar
water met haar 140 meter lengte,
maar de loods laat zich niet van de
wijs brengen door driftige stoomflui
ten van de mieren om zich heen. Hij
doet zijn werk, hij brengt zijn schip
voor de kant, zoals reeds duizenden
vóór hem deden en nog vele duizen
den na hem zullen doen.
En als de stilte is gedaald op de
tanker, als de trossen stevig op boei
en ducdalf staan, zit hij weer in de
trein, terug naar IJmuiden, om op 't
dek van zijn glanzende nieuwe tehuis,
de „Deneb", te wachten op weer
nieuwe schepen.
Wonderjongen David Walker
in Nederland
Per KLM kwam Dinsdagavond ui(
Londen op Schiphol aan de 14-jarige
Amerikaanse „wonderjongen" David
Walker. Hij werd vergezeld van zijn
manager, de heer Hoekstra, Amerikaan
van geboorte, maar Hollander van af
komst. De 14-jarige „miracle-boy" was
lang gebroekt en gewatergolfd. Hij
maakte een sterk geëxalteerde indruk.
Walker en zijn manager blijven slechts
twee dagen in Nederland, waarbij zij
contacten zullen leggen om te komen
tot meetings in ons land. De „miracle-
boy" heeft in Londen voor duizenden
toeschouwers, die in hoofdzaak beston
den uit oudere dames en dames van
middelbare leeftijd, z.g. „hot gostels"
gehouden, waarbij hij door handopleg
ging genezingen beweerde te verrich
ten. Na zijn bezoek aan Amsterdam en
Den Haag zal Walker naar Parijs ver
trekken, waar hij eveneens meetings,
die op „religieuze" grondslag berusten,
zal houden.
Het verkeer eist nog voortdurend
offers. Helaas! De fijne was in ge
wone zeep echter ook, al zijn de
slachtoffers dan gelukkig geen men
sen, maar Uw wollen kledingstukken.
Alles wat wol is, verdraagt geen ge
wone zeep. Wol blijft alleen nieuw en
soepel en mooi, als U regelmatig wast
in „Echfalon, alkalivrij".
Was Uw wol veilig in
35 ct per pak. Netto 100 gr.
Maandagavond is de Hilversumse
politie er ten slotte in geslaagd de
reeds lang gezochte professor Pootjes
te arresteren. Prof. Pootjes werd ge
zocht wegens uitlokking van desertie
van jongemannen, die in militaire
dienst moesten en naar Indonesië zou
den worden uitgezonden.
Het was de politie bekend dat de
„professor" zich in zijn huis in Hil
versum schuil hield, doch ondanks het
feit, dat bij herhaling invallen waren
gedaan, was het tot nog toe niet ge
lukt de man te vinden. Ten slotte
heeft men door een bouwkundig teke
naar het gehele huis laten opmeten,
waardoor vast kwam te staan, dat er
een aantal zorgvuldig gecamoufleerde
schuilplaatsen moest zijn. Maandag is
opnieuw een inval gedaan en ditmaal
was de politie vast besloten de vogel
niet weer te laten ontsnappen. In het
huis een oud pand waren op
verschillende plaatsen alarmeringstoe
stellen aangebracht, zodat do vluchte
ling precies wist waar de politiemen
sen zochten. Bijna vijf uur hebben de
agenten nodig gehad vóór zij ten slot
te de professor uit zijn schuilplaats te
voorschijn konden halen en er is heel
wat afgebroken in die tussentijd. Di
verse wanden en muren moesten sneu
velen voor dat ten slotte het ingeni
euze schuilsysteem overwonnen was.
Het eerste dat de schuilvink zei, toen
Het verslag van de Algemene Reken
kamer over haar controle op de finan
ciële manipulaties van het Militair Ge
zag (onzaliger nagedachtenisse) is thans
aan de openbaarheid prijs gegeven. En
de indruk is waarlijk verre van fraai!
De totale kosten van het Militair Ge
zag gedurende de gehele periode van
zijn bestaan met inbegrip van alle af-
wikkelingskosten, kunnen worden ge
steld op rond 150 millioen gulden.
Bij het beheer van gelden en goede
ren door het Militair Gezag is een groot
aantal afwijkingen voorgekomen, zo
wel informeel als in materieel opzicht,
van datgene, wat geoorloofd is te ach
ten. Hoe verklaarbaar en in veel ge
vallen zelfs verschoonbaar deze af
wijkingen ook mogen zijn, zij vormen
voor de algemene rekenkamer een be
letsel om de cijfers van de rekening
van het Militair Gezag zonder meer
goed te keuren.
Het beheer van goederen door het
Militair Gezag is vrijwel over de ge
hele lijn gebrekkig geweest. Voor zo
ver de controle daartoe aanleiding
gaf, werden gegevens omtrent ver
moedelijke fraude doorgegeven aan de
autoriteiten van politie en justitie. In
enkele gevallen zijn veroordelingen
gevolgd. Over het algemeen werd het
kasbeheer normaal gevoerd. Bij de
provinciale en districtscommissariaten
is echter melding te maken van zeven
gevallen van nadelige kasverschillen
tot een totaalbedrag van 2560,04.
waartegenover voordelige verschillen
in andere kassen stonden tot een to
taal bedrag van 1125,21. De nadelige
kasverschillen bij het commissariaat
noodvoorziening geteisterde gebieden
beliepen in totaal 4522,21; verreweg
het grootste gedeelte hiervan was bij
één kassier voorgekomen. Een politi
oneel onderzoek leidde tot een straf
vervolging, waarbij aan de kassier zes
maanden gevangenisstraf werd opge
legd.
Bij de technische dienst vliegvelden
was een geldkist met 5397,16 gesto
len. Het politie-onderzoek heeft tot
dusver geen resultaat opgeleverd. Het
totaal der nadelige kasverschillen bij
alle interneringskampen tezamen be
droeg 9877,24.
Ten aanzien van een politieke op
sporingsdienst bestaat het vermoe
den, dat men uit de kas 1300.
aan kleine coupures heeft genomen
tegen inlevering van bankbiljetten van
100.Echter is tegen niemand be
wijs te leveren.
Als „geheim" werden verantwoord
bedragen van respectievelijk 200.
tot 25.000.Deze uitgaafposten
werden derhalve niet beoordeeld.
Zodra de controlerapporten betref
fende het Militair Gezag begonnen bin
nen te komen, bleek, dat bij verschil
lende onderdelen min of meer belang
rijke uitgaven waren gedaan voor re
presentatieve doeleinden en wel tot
een totaalbedrag van 227.676.
Veelal werd door de verantwoorde
lijke personen er op gewezen, dat de
als representatiekosten aangeduide
uitgaven min of meer dienden om de
medewerking van onbetaalde hulp
krachten te verkrijgen, welke met be
taling in geld veel duurder zou zijn
betaald. Met name was dit het geval
bij het commisariaat Noodvoorzie
ning, dat met dit doel uitgaven tot
een bedrag van ruim 25.000.deed
voor chocolade en rookgerei en voorts
nog 420 gedenkboorden a 25.— had
doen vervaardigen ter uitreiking aan
belangloze medewerkers. Ook zouden
dergelijke uitgaven hebben gediend
ter beloning van extra-arbeidspresta
ties vn personeel en derhalve min of
meer het karakter van vergoeding
voor overwerk hebben.
Enigszins op dezelfde lijn ligt een
uitgaaf van 25.800 voor het gratis
verspreiden in de noordelijke gebieden
van Nederland van 500.000 sigaartjes.
Voorts wordt nog melding gemaakt
van een uitgaaf van 14.921,73 voor de
aankoop van Franse francs, welke
moesten dienen om cognac uit Frank
rijk aan te kopen. De cognac werd
echter door de Franse douane in beslag
genomen wegens overtreding van de
deviezenvoorschriften; de uitgaaf was
derhalve volkomen nutteloos.
De lading van een geheel stoomschip
met benzine, olie en smeervetten ter
waarde van f 154.738,40 is ten laste van
de rekening van de staf geboekt, omdat
een functionaris van het Militair Ge
zag in Mei 1945 voor de ontvangst had
getekend. Er is geen zekerheid te ver
krijgen omtrent de bestemming, wel
ke aan de lading is gegeven.
Ondanks veel nasporingen is men er
niet in geslaagd een sluitende verant
woording van de beheerde auto's op te
stellen. In de loop van 1948 deed de
minister van Financiën aande alge
mene rekenkamer het voorstel om het
onderzoek te staken. Volgens de daar
bij overgelegde gegevens waren van
de 13410 voor het gehele Militaire Ge
zag te verantwoorden motorvoertuigen
toen nog 329 onverantwoord.
Geen volk is sterker
dan zijn boeren
Op Dinsdag 23 Augustus wordt de
landbouwtentoonstelling 1949 te Eind
hoven geopend. Onder de zinspreuk
„Geen volk is sterker dan zijn boeren"
zullen de standsorganisaties van boeren
en tuinders een uitbeelding geven van
het boeren-kunnen.
Door die uitbeelding hopen zij het
Nederlandse volk vertrouwd te maken
met de idee, dat voor een gezonde op
bouw van de volksgemeenschap deze
naar verhouding steeds kleiner wor
dende groep van zelfstandige onderne
mers een cultureel en sociaal econo
misch onmisabar fundament vormt. De
expositie is tevens de eerste Benelux-
tentoonstelling. Belgie, Luxemburg en
Nedërland komen er met paviljoens.
141. Pim is weer als altijd haantje
de voorste. Hij kan het gewoonweg
niet laten. Voordat Pepi een tegen
werping heeft kunnen maken, is Pim
al op een boomtak geklommen om te
zien wat er voor hem ligt. Verder en
verder kruipt hij op de boomtak.
„En.zie je al water?" roept Pepi
lachend. Maar nog voor hij met zijn
zin klaar is, zien ze Pim een onbeheer
ste beweging maken en glijdt hij van
de boomtak af. Pepi vliegt naar voren.
Hij rukt de takken opzij en staat met
een aan de rand van de rivier. „En....
zie je water?" roept hij weer lachend
uit. „Neeik voel water!" Een
proestende en druipende Pim ver
schijnt aan de oppervlakte? „Hè, heer
lijk zo'n opfrissertje", vervolgt Pim
vrolijk en wil gaan zwemmen. Maar
dat wordt Pepi te gortig. „Kom er uit
en zo vlug mogelijk", gebiedt hij.
„Weet je dan niet dat hier overal kro
kodillen in het water zijn?"
hij in een kamertje onder het dak te
voorschijn kwam, was: „Wie geeft jul
lie het recht om in mijn huis wanden
weg te breken?" Bij een inval de vo
rige week zijn in hetzelfde huis een
jongeman en een meisje gearresteerd,
die hier eveneens verborgen waren.
Prof. Pootjes is opgesloten in Hilver
sum en zal binnenkort naar Amster
dam worden overgebracht. Hij werd in
Augustus 1947 wegens uitlokking van
desertie voor de rechtbank te Amster
dam gedaagd, maar is toen niet ver
schenen. De zaak werd voor een na
der onderzoek van het geestvermogen
van de „professor" teruggewezen naar
de rechtercommissaris. Tegelijkertijd
werd zijn gevangenneming gelast Aan
dit laatste bevel van de rechtbank is
thans voldaan.
De schaak-achtdaagse
(Van een speciale verslaggever)
Er heerste vreugde in het Noord
hollandse kamp toen P. Seewald, da
sterke hoofdklasse-schaker uit Bergen,
een fraaie aanvalspartij tegen Orbaan,
Amsterdam, tot winst voerde, in de
tweede ronde van de bondswedstrijden
te Arnhem. De concurrrenten van onze
provinciale troef, Barendregt en dr.
Mulder, speelden een venijnige partij
die geheel onverdiend door de eerste
werd gewonnen. De overige partijen
werden afgebroken.
Vreeken uit Alkmaar startte met
een goede overwinning op Donk, Am
sterdam, één der favorieten in groep
Hla. Minder goed verging het de jeug
dige Geus tegen prof. Hakani. Hij had
met wit spelend goed spel gekregen,
blunderde echter en verloor een stuk
en de partij. Bommel wist in een Sici-
liaan goed spel te bereiken en door
consequent vasthouden van het over
wicht een overwinning te boeken. Cool
uit Alkmaar heeft nog niet gespeeld.
Morgen speelt de hoofdgroep een
ronde, de andere groepen twee ronden,
zodat dan reeds enige tekening in de
strijd verwacht kan worden.
Hu\dk»eu"9 sneVl"
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. 6.30 Strijdkrachten.
7 30 Reportage. 8.05 Programma-proloog. 9.30
Veel gevraagde plaatjes. 9.00 Vergadering van
Raad van Europa in Straatsburg. 9.20 Radio
Philhannonisch-orkest; 11.15 Opera-selecties.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. 6.20 Tonny Sehiffer-
stein, piano. 6.30 Lezing. 7.30 Voor de jeugd.
8 00 Salzburger Festspiele. 9.20 Hoorspel. 10.45
Van boek tot boek. 11.15 Kwartet Jan Cor-
duwener. 11.35 Emundo Ross en zijn orkest.
VOOR DONDERDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de
dag. 9.05 Muziek houdt fit. 9.35 Gramofoon-
platen. 10.15 Morgendienst. 11.00 De Zonne
bloem. 11.45 Uit de zilvervloot. 12.03 Om
roepkoor. 12.30 Voor Land- en Tuinbouw.
12.33 De Zevenklapper. 1.20 Septet Johnny
Ombach. 2.00 Slavische dansen. 2.40 Onder
ons. 3.00 Kamer-orkest. 4.00 Bijbellezing. 5.00
Zingende en voordragende jeugd. 5.30 Trio-
Fantasia. 6.30 Strijdkrachten. 7.30 Actueel ge
luid. 8.05 Programma-proloog. 8.15 Zingend»
schooljeugd. 9.10 Lezing. 9.30 Tuinconcert.
10.15 Lezing. 10.45 Avondoverdenking. 11.15
Beroemde concerten.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
cm 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.15 Ochtend
programma. 9.00 Opera-concert. 9.35 Soft and
sweet. 10.15 Arbeidsvitaminen. 10.15 Musi-
ccrda. 12.00 The rhythm, club. 12.30 Voor
Land- en Tuinbouw. 12.33 Lyra-trio. 1.15 The
Skymasters. 2.15 Solistenconcert. 3.00 Klimop.
5.00 Reizen en trekken. 5.30 Reportage. 6.15
Sportpraatje. 6.30 Avro-musette-orkest. 7.00
Reportage. 7.20 Strijkorkest. 8.05 In het Ra
dio-Zoeklicht. 8.15 Omroep-orkest. 8.00 Sam
en zijn schat, hoorspel. 10.10 Midsummer-
cocktail. 11.15 Engels concert.
RADIODISTRIBUTIE-DIENST
LIJN III: 7.05 Gram. 7.30 Kron. 7.40
Gymn. 7.50 en 8.05 Gram. 9.10 Verz. pr.
10.00 Bioscoop-orgel. 10.30 Ens. Denis. 10.45
Voordracht. 11.00 Honolulu Hawaiïans. 11.45
Voordracht. 12.00 VI. Br.: Orkest Winstone.
12.40 Fred. Phillips. 1.15 Orgel met zang. 2.00
Oude muziek. 3.00 Eng. L.P.: Ens. Davey.
3.30 Eng. H.S.: BBC Midland Light Orch.
4.30 Gram. 5.00 Kootwijk: Batavia. 6.00 Fr.
Br.: Voor de soldaten. 6.30 VI. Br.: Voor de
soldaten. 7.30 Eng. H.S.: Fragmenten mt
..Boris Godounov". 8.00 VI. Br.: Verz. pr. 9.00
Gram. 9.45 Actneel. 10.15 Fr. Br.: Dans
muziek. 11.00 Diversen.
DOOR
ALLAN SWINTON
„Die dingen zijn slechts een deel, en
dan nog een zeer gering deel van dat
gene, wat er thuis te vinden is. De rest
i» goed".
„Ik ben zo vrij van mening met je
te verschillen. Ik zeg, dat ze overheer
sen. Hier is geen kwaad, goedkoopte
of vulgariteit te vinden".
Met een zekere spanning in zijn
stem zei hij: „Je zinspeelt er op, dat
het mijn plicht is, om Brett's familie
in het leven te houden. Best, ik zal
het doen. Ik zal zelfs meer doen. Ik
zal voor ze zorgen. Er is geld genoeg
ep mijn bank in San Francisco. Ik zal
je machtigen daar een deel van af te
halen en dan kun je ze hierheen bren
gen".
Zij zag de mogelijkheid, die zich
voor haar opende, maar onmiddellijk
doorzag hij haar. „Maar alleen als je
Je belofte geeft. Cottars breken hun
woord niet. Je moet me je erewoord
Reven, dat je met hen terug zult ko
men, of je blijft met je beide jongelui
hier".
Zijn toon hield de een of andere be
tekenis in, die haar nog niet duidelijk
was, behalve dan dat het hem volle
ernst was. Zij zei: „Wat bedoelt u?
Sam en Hugh zullen van hier vertrek
ken, zodra zij de stad nauwkeurig be
keken hebben".
Hij stak zijn rode onderlip naar vo-
len en kwam met een dreigend be-
baar dicht bij haar staan. „Denk je
dat ik gek ben, om mij een tweede
keer te laten bedriegen? Je hebt me
vanmorgen verteld, dat je niet pp
iacht was naar orchideeën voor de
markt. En nu geef je toe, dat dit wel
zo is. Zij liegen dus ook. Ik dacht het
wel van het eerste ogenblik af aan.
En jij praat van /plicht. Ik heb een
andere plicht. Die is mij door God zelf
opgelegd. Ik ben de uitverkoren be
waker van deze bossen. Zou ik dan
die mannen laten gaan, die alleen
maar andere mensen mee terug zou
den brengen, om die bossen te vellen
en nog meer steden te bouwen? Zij
zijn hier ongenood gekomen en zij
zullen blijven. Ik heb de middelen om
dat af te dwingen en ik zal niet aar
zelen ze te gebruiken ook. Je kunt
hun dat vertellen en zorgen dat ze dat
eens en voorgoed begrijpen".
Voor de eerste maal werd zijn
krankzinnigheid haar volkomen dui
delijk. Het zou speciale maatregelen
vereisen, om hem van zijn voorne
mens terug te houden. Zij trachtte de
schok te verbergen, die zijn laatste
r.ieuws haar gegeven had en volko
men normaal te schijnen.
„Ik begrijp het, grootvader. Dat
deed ik eerst niet. Ik denk, dat u het
wel het beste zult weten. Ik zal het
Hugh en de professor zeggen."
Zijn gehele manier van doen ver
anderde evenals bij een kind onmid
dellijk. „Goed! Dat is dan afgehandeld
De details voor de familie kunnen we
later uitwerken. Ik wilde je nu mijn
bloemen laten zien.".
Met een gebaar van trots wees hij
op de plaza om zich heen. „Er is ner
gens, waar ook ter wereld, een collec
tie, die hiermede vergeleken kan wor
den. Zij zijn allemaal gegroepeerd en
geclassificeerd. Kijk maar. Deze hier
ontdekte ik op de dag, dat ik de stad
vond. Kijk eens naar die tere roze tint
en die eigenaardige kristallijne forma
tie in de kelk. Is die niet mooi? En
deze bloem heb ik zo genoemd naar die
kleine rode vlekjes in de diepte van
de kelk". Met stijgend enthousiasme
leidde hij haar van de ene groep naar
de andere, zijn kennis er van en harts
tocht er voor over haar uitstortend.
Tegen de tijd, dat zijn enthousiasme
een beetje gezakt was, ging de zon on
der en begon de rand van de maan
zich boven de stille donkere bomen te
vertonen. Toen zij over de brug waren
gegaan, zagen zij, dat Manuel, de In
diaan, die hun vuren aanlegde en hielp
met het koken, stond te wachten, om
met het bereiden van het avondmaal
te beginnen.
In tegenwoordigheid van de oude
man had Mary geen kans, om haar
ontstellende nieuws aan Sam te ver
tellen. Bovendien vroeg zij zich ang
stig af, waar Hugh wel zijn kon, toen
hij onverwachts kwam binnenlopen.
Hij zag er moe uit en de schouders van
zijn hemd waren donker van het zweet.
Het was duidelijk, dat hij ver weg was
geweest en zich snel verplaatst had.
Het was echter, naar zij voelde, van
nog meer belang dan waar hij geweest
was, dat hij blijkbaar weer geheel
zichzelf was, Opgewekt zei hij: „Ko
ken? Nou ik heb best trek in een ste
vige hap" en begon haar de behulpza
me hand te bieden.
Bij het ondergaan van de zon kropen
de Jivantés in hun hangmatten en
heerste overal stilte. Zodra het maal
voorbij was, excuseerde Semple zich
en ging de brug over. Zij wenste, dat
hij gebleven was, daar zijn tegenwoor
digheid haar kracht verleende.
De oude man bleef nog enige tijd zit
ten. In zijn gehele optreden was geen
spoor meer te bekennen van zijn vroe
gere woede. Na korte tijd ging ook hij
zijn hangmat opzoeken. Toen hij heen
ging, stond Sam op om de benodigdhe
den te halen voor zijn eindeloze notities.
Het was nu geheel donker. Over die
stad, die er als een kerkhof uitzag,
scheen de maan in een heldere koepel,
die met sterren als lampen verlicht
was, maar in het zuiden verzamelden
zich zwarte wolken. Sam kwam terug
met zijn boeken en folders, ging zitten
en opende zijn dagboek.
Ofschoon de hut van Don Arturo bui
ten haar gehoor scheen te liggen, sprak
Mary op gedempte toon. „Zou je net
erg vinden, als we nog niet aan net
werk gaan, Sam? We moeten eens pra
ten. We zijn in grote moeilijkheden.
Grootvader heeft mij verteldZij
zweeg op eens.
Door de boog, die naar de plaza
leidde, had zij aan de andere kant van
het water bij tussenpozen iets zien
voorbijgaan. Nu begreep zij, dat het
Semple was, die daar heen en weer
liep.
Zij zei tegen Sam: „Hugh moet er Dj)
zijn. Ik zie hem op de plaza. Ik zal hem
gaan halen".
Zij stak de met bladeren omgroeide
brug over het stille donkere water over
en de vage vrees, die in haar geest was
blijven hangen, werd daardoor nog ver
meerderd. Daar hoog in de rotswand
scheen uit de opening, die zij gezien
hadden, toen zij zich in de grot bevon
den, een constante zwarte stroom te
voorschijn te komen, die zich in een
golvende lijn tegen het licht der sterren
verspreidde Het waren de duizenden
grotvogels, die op voedsel uitgingen.
Over de massa's orchideeënbloemen
daar beneden vloog au in plaats van de
fladderende gevleugelde bezoekers van
overdag, slechts af en toe een reus
achtige witte nachtvlinder als een
geest onder de groene lichtjes der vuur
vliegen. De geur van die bloesems door
drenkte de gehele atmosfeer. In haar
hart vermengde de schoonheid van die
plek zich met haar hoop en vrees tot
een nostalgische honger.
Toen de leider zich omkeerde, zag hij
haar bij de mei witte bloemen bedekte
stenen staan wachten. „Hallo. Je ziet er
uit als de beschermgeest van de plaza.
zoals je daar staat".
(Wordt vervolgd).