Betrouwbare gidsen voor vreemde bezoekers Nederlandse loodsen staan dag en nacht klaar Het huis werd boven hem afgebroken EcAfoCott Het vreemde financieële beheer bij het militair gezag „Tanker Cleodora be stemd voor Amsterdam'' SS3 Politie arresteert professor" Pootjes Het kon niet op! Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur P. Seewald uit Bergen aan de kop Het Radioprogramma Wiid en zijd» i bekend door r kwaliteit AP DE BRUG loopt schipper Stam en de „far-away"-biik in zijn ogen tast de kim af, op zoek naar schepen. De matroos aan het roer laat zijn handen rusten op de spaken en doet af en toe zijn wiel kirrend even bewegen. Beneden in de machinekamer klopt de motor met het rustige rhythme j van een gezond hart en de langzaam malende schroef stuwt de scheepsromp door het blauwgrijze water van de Noordzee. Temidden van de glinste rende potten- en pannenwinkel van zijn kombuis staat de kok en roert in de soepketel. In het dagverblijf, waar de „Klok van Arnemuiden" uit de luidspreker klepelt, kaarten de loodsen en lezen en laten de tijd in dagdromen vergaan. Dieper in de romp liggen de hut ten, voor vier personen, ruim, geriefe lijk. Een bordje „Verboden te roken" boven de deuren houdt de lucht rein. Reinheid is het kenmerk van dit schip. Rubbervloeren, stalen meubelen, een luchtverversingsinstallatie, stromend water door het hele schip zijn de fac toren, die die reinheid helpen bevor deren. En de poetslappen, de emmers en de dweilen in de handen van het civiele personeel zorgen, dat het blijft ook. Aan dek soppen de matrozen, ze schilderen hier wat bij, wrijven daar een zwarte plek weg, schrappen wat roest van een draadtrommel en ze hebben hun handen vol. En waarach tig niet alleen omdat boven, op de brug, schipper Stam zijn blik over zijn schip laat dwalen, maar omdat het hen een pleizier is, dit schip te onder houden. Zo drijft de „Deneb" op de rug van de Noordzee, geleid door, naast God, haar schipper en besche nen door de zomerzon, omwuifd door het briesje, bespoeld door de kleine, buitelende golfjes. [)AN STAAT ER EEN machtige me talen stem in het stuurhuis en op de brug, de stem van de kustwacht IJmuiden. „De Stad Vlaardingen" voor Amsterdam, schipper" zegt die stem, „en de „Boschfontein" en een tanker. Alles van de Zuid." De hand van schipper Stam wuift in een grote boog naar bakboord en, gehoorzamend aan de druk van het roer trekt de „Deneb" een halve cirkel van wit schuim door het water. In haar bin nenste begint het hart sneller te klop pen van opwinding en even ranselt de schroef het zilte sop tot schuim om gang in het schip te krijgen. Ginds' aan de kim, staan drie zwarte stip pen, die zwellen tot vlekken, tot sche pen, die, hangend onder hun rook pluimen, snel naderbij komen. Reeds staan drie loodsen klaar in hun blau- nEWIEGD DOOR DE ZILVERGLINSTERENDE RUG van de Noordzee drijft voor IJmuiden de loodsboot „Deneb". De zon speelt op haar dekken, het briesje trekt aan de blauwe vlag met de witte L in de achtermast en witkrui- vende golfjes rollen weg vanonder haar neus, elke keer, als ze een duik neemt In de lome deining. Binnen de sluizen, omvat door de beschermende armen van de kanaaldijken, ligt haar zuster „Aldebaran" te rusten van haar werk cp zee. Zij is volgende week weer aan de beurt, om naar buiten te gaan en ,Deneb" af te lossen. De „Deneb" geeft haar schipper, loodsschipper J. Stam, 'alle aanleiding, trots op haar te zijn. En de blik, die de schipper van voor naar achter laat dwalen en van achter naar voor, is er dan ook één van trots en van voldoening. De „Deneb" is een nieuw schip, nog maar een paar maanden in dienst en één van de serie, die na de oorlog werd gebouwd, ter vervanging van de bejaarde, maar trouwe oudgedienden, de stoomloodsboten. Daar aan boord was het maar behelpen in een gebrekkige accommodatie, daar klaagde men over gebrek aan comfort, aan een goede behuizing. De „Deneb" en de Aldebaran" en de „Rigel" en haar zusterschepen hebben een eind gemaakt can die klachten. Zij zijn nieuw, zij zijn ruim, zij zijn modern, zij zijn goede, zeewaardige schepen en een passend tehuis voor de loodsen, die ambassadeurs van de Nederlandse scheepvaartwereld. we uniform met de witte pet. Drie schepen voor Amsterdam, er komt leven op de „Deneb" en alles begint haastiger te bewegen. Dicht onder de steile wand van de „Stad Vlaardin gen" door, trekt de „Deneb" haar spoor. Reeds zoemt de electrische kraan en schiet de jol naar beneden, om opgevangen te worden door de Noordzee. En terwijl Schipper Stam zijn „Deneb" in een sierlijke boog weg leidt van het zeeschip, vallen de roeiers achterover in de riemen en trekken de boot schuinweg" naar de touwladder, toegangsweg voor de man in het blauw, die zevenduizend ton scheepsruimte veilig binnen de pieren gaat brengen. Het een handige ma noeuvre, door jarenlange practijk tot een routine geworden, komt de jol weer voor Denebs neus, wordt op gevangen en door de zoemende kraan uit het water getild. Ginds op de „Stad Vlaardingen" ratelt het anker omlaag. Een diepgang van negen me ter is met deze waterstand te veel. Beter de veilige weg nemen en een paar uur wachtenverlangend hangt de bemanning over de railing en tuurt naar het beloofde land ach ter de gele duinen. De tanker „Cleodora" is leeg en de „Boschfontein" maakt ook wel eens kans. Nog tweemaal gaat de jol te water, nog tweemaal palmt zich een loods langs een touwladder omhoog, dan zakt de rust terug over het dek van de „Deneb" en haar hart kan be komen van de inspanning van het laatste half uur. JN DE LICTENLIJN stoomt de tan ker. De brug van het lege schip zwiept zachtjes mee met het rhythme van de motoren. Ginds, als stippen tussen de twee maehtige pieren liggen de sleepboten op hun prooi te wach ten. In zijn gebroken pidgeon-English herhaalt de Chinese roerganger de commando's van de loods, die midden op de brug staat om beter te kunnen zien, wat het schip doet en die zijn woorden vergezeld doet gaan van rukkende gebaren van zijn hand. Nog vóór Noorder- en Zuiderhoofd de „Cleodora" in hun beschutting heb ben gevangen, vliegt de telegraaf op vol vooruit, even maar, dan weer hal ve kracht, langzaam en veilig komt het schip daar waar de loods het wil hebben. De laatste wiegeling van de Noord- zeedeining versterft in het water tussen de hoofden. Voor en achter bonkt een sleepboot langszij, hieuw- lijnen en trossen worden vastgemaakt. Wijd gaapt de opening van de Noor- dersluis en binnen het kwartier schuift de buitendeur al achter de „Cleodo ra" dicht. Het eerste deel van de reis naar de hoofdstad is voor de loods volbracht. Maar nog meer werk wacht hem. Het kanaal, met zijn twee brug gen, die een doorn in het oog zijn van alles, wat vaart. Maar met de rustige kalmte van de vakman geeft de loods zijn orders, door zijn hand geleid scheuren de sleepboten de tanker juist daar, waar hij hem hebben wil en als de hoge ijzeren geraamten van Velserbrug en Hembrug open draaien, schuift de „Cleodora" rustig door de openingen, begroet door een armzwaai van de mannen, hoog in hun glazen wachthuisjes. Klein lijkt het schip nu, in de schaduw van de ijzeren reuzen, maar vijf minuten later is het zelve een gigant geworden naast een plei- zierbootje vol wimpels en joelende schoolkinderen. En onverstoorbaar ploegt het voort naar zijn einddoel, naar Amsterdam, waar het met een machtige zwaai rondgaat en stevig wordt gemeerd aan de oliesteiger recht achter het station. Een ogen blik verspert de „Cleodora" het vaar water met haar 140 meter lengte, maar de loods laat zich niet van de wijs brengen door driftige stoomflui ten van de mieren om zich heen. Hij doet zijn werk, hij brengt zijn schip voor de kant, zoals reeds duizenden vóór hem deden en nog vele duizen den na hem zullen doen. En als de stilte is gedaald op de tanker, als de trossen stevig op boei en ducdalf staan, zit hij weer in de trein, terug naar IJmuiden, om op 't dek van zijn glanzende nieuwe tehuis, de „Deneb", te wachten op weer nieuwe schepen. Wonderjongen David Walker in Nederland Per KLM kwam Dinsdagavond ui( Londen op Schiphol aan de 14-jarige Amerikaanse „wonderjongen" David Walker. Hij werd vergezeld van zijn manager, de heer Hoekstra, Amerikaan van geboorte, maar Hollander van af komst. De 14-jarige „miracle-boy" was lang gebroekt en gewatergolfd. Hij maakte een sterk geëxalteerde indruk. Walker en zijn manager blijven slechts twee dagen in Nederland, waarbij zij contacten zullen leggen om te komen tot meetings in ons land. De „miracle- boy" heeft in Londen voor duizenden toeschouwers, die in hoofdzaak beston den uit oudere dames en dames van middelbare leeftijd, z.g. „hot gostels" gehouden, waarbij hij door handopleg ging genezingen beweerde te verrich ten. Na zijn bezoek aan Amsterdam en Den Haag zal Walker naar Parijs ver trekken, waar hij eveneens meetings, die op „religieuze" grondslag berusten, zal houden. Het verkeer eist nog voortdurend offers. Helaas! De fijne was in ge wone zeep echter ook, al zijn de slachtoffers dan gelukkig geen men sen, maar Uw wollen kledingstukken. Alles wat wol is, verdraagt geen ge wone zeep. Wol blijft alleen nieuw en soepel en mooi, als U regelmatig wast in „Echfalon, alkalivrij". Was Uw wol veilig in 35 ct per pak. Netto 100 gr. Maandagavond is de Hilversumse politie er ten slotte in geslaagd de reeds lang gezochte professor Pootjes te arresteren. Prof. Pootjes werd ge zocht wegens uitlokking van desertie van jongemannen, die in militaire dienst moesten en naar Indonesië zou den worden uitgezonden. Het was de politie bekend dat de „professor" zich in zijn huis in Hil versum schuil hield, doch ondanks het feit, dat bij herhaling invallen waren gedaan, was het tot nog toe niet ge lukt de man te vinden. Ten slotte heeft men door een bouwkundig teke naar het gehele huis laten opmeten, waardoor vast kwam te staan, dat er een aantal zorgvuldig gecamoufleerde schuilplaatsen moest zijn. Maandag is opnieuw een inval gedaan en ditmaal was de politie vast besloten de vogel niet weer te laten ontsnappen. In het huis een oud pand waren op verschillende plaatsen alarmeringstoe stellen aangebracht, zodat do vluchte ling precies wist waar de politiemen sen zochten. Bijna vijf uur hebben de agenten nodig gehad vóór zij ten slot te de professor uit zijn schuilplaats te voorschijn konden halen en er is heel wat afgebroken in die tussentijd. Di verse wanden en muren moesten sneu velen voor dat ten slotte het ingeni euze schuilsysteem overwonnen was. Het eerste dat de schuilvink zei, toen Het verslag van de Algemene Reken kamer over haar controle op de finan ciële manipulaties van het Militair Ge zag (onzaliger nagedachtenisse) is thans aan de openbaarheid prijs gegeven. En de indruk is waarlijk verre van fraai! De totale kosten van het Militair Ge zag gedurende de gehele periode van zijn bestaan met inbegrip van alle af- wikkelingskosten, kunnen worden ge steld op rond 150 millioen gulden. Bij het beheer van gelden en goede ren door het Militair Gezag is een groot aantal afwijkingen voorgekomen, zo wel informeel als in materieel opzicht, van datgene, wat geoorloofd is te ach ten. Hoe verklaarbaar en in veel ge vallen zelfs verschoonbaar deze af wijkingen ook mogen zijn, zij vormen voor de algemene rekenkamer een be letsel om de cijfers van de rekening van het Militair Gezag zonder meer goed te keuren. Het beheer van goederen door het Militair Gezag is vrijwel over de ge hele lijn gebrekkig geweest. Voor zo ver de controle daartoe aanleiding gaf, werden gegevens omtrent ver moedelijke fraude doorgegeven aan de autoriteiten van politie en justitie. In enkele gevallen zijn veroordelingen gevolgd. Over het algemeen werd het kasbeheer normaal gevoerd. Bij de provinciale en districtscommissariaten is echter melding te maken van zeven gevallen van nadelige kasverschillen tot een totaalbedrag van 2560,04. waartegenover voordelige verschillen in andere kassen stonden tot een to taal bedrag van 1125,21. De nadelige kasverschillen bij het commissariaat noodvoorziening geteisterde gebieden beliepen in totaal 4522,21; verreweg het grootste gedeelte hiervan was bij één kassier voorgekomen. Een politi oneel onderzoek leidde tot een straf vervolging, waarbij aan de kassier zes maanden gevangenisstraf werd opge legd. Bij de technische dienst vliegvelden was een geldkist met 5397,16 gesto len. Het politie-onderzoek heeft tot dusver geen resultaat opgeleverd. Het totaal der nadelige kasverschillen bij alle interneringskampen tezamen be droeg 9877,24. Ten aanzien van een politieke op sporingsdienst bestaat het vermoe den, dat men uit de kas 1300. aan kleine coupures heeft genomen tegen inlevering van bankbiljetten van 100.Echter is tegen niemand be wijs te leveren. Als „geheim" werden verantwoord bedragen van respectievelijk 200. tot 25.000.Deze uitgaafposten werden derhalve niet beoordeeld. Zodra de controlerapporten betref fende het Militair Gezag begonnen bin nen te komen, bleek, dat bij verschil lende onderdelen min of meer belang rijke uitgaven waren gedaan voor re presentatieve doeleinden en wel tot een totaalbedrag van 227.676. Veelal werd door de verantwoorde lijke personen er op gewezen, dat de als representatiekosten aangeduide uitgaven min of meer dienden om de medewerking van onbetaalde hulp krachten te verkrijgen, welke met be taling in geld veel duurder zou zijn betaald. Met name was dit het geval bij het commisariaat Noodvoorzie ning, dat met dit doel uitgaven tot een bedrag van ruim 25.000.deed voor chocolade en rookgerei en voorts nog 420 gedenkboorden a 25.— had doen vervaardigen ter uitreiking aan belangloze medewerkers. Ook zouden dergelijke uitgaven hebben gediend ter beloning van extra-arbeidspresta ties vn personeel en derhalve min of meer het karakter van vergoeding voor overwerk hebben. Enigszins op dezelfde lijn ligt een uitgaaf van 25.800 voor het gratis verspreiden in de noordelijke gebieden van Nederland van 500.000 sigaartjes. Voorts wordt nog melding gemaakt van een uitgaaf van 14.921,73 voor de aankoop van Franse francs, welke moesten dienen om cognac uit Frank rijk aan te kopen. De cognac werd echter door de Franse douane in beslag genomen wegens overtreding van de deviezenvoorschriften; de uitgaaf was derhalve volkomen nutteloos. De lading van een geheel stoomschip met benzine, olie en smeervetten ter waarde van f 154.738,40 is ten laste van de rekening van de staf geboekt, omdat een functionaris van het Militair Ge zag in Mei 1945 voor de ontvangst had getekend. Er is geen zekerheid te ver krijgen omtrent de bestemming, wel ke aan de lading is gegeven. Ondanks veel nasporingen is men er niet in geslaagd een sluitende verant woording van de beheerde auto's op te stellen. In de loop van 1948 deed de minister van Financiën aande alge mene rekenkamer het voorstel om het onderzoek te staken. Volgens de daar bij overgelegde gegevens waren van de 13410 voor het gehele Militaire Ge zag te verantwoorden motorvoertuigen toen nog 329 onverantwoord. Geen volk is sterker dan zijn boeren Op Dinsdag 23 Augustus wordt de landbouwtentoonstelling 1949 te Eind hoven geopend. Onder de zinspreuk „Geen volk is sterker dan zijn boeren" zullen de standsorganisaties van boeren en tuinders een uitbeelding geven van het boeren-kunnen. Door die uitbeelding hopen zij het Nederlandse volk vertrouwd te maken met de idee, dat voor een gezonde op bouw van de volksgemeenschap deze naar verhouding steeds kleiner wor dende groep van zelfstandige onderne mers een cultureel en sociaal econo misch onmisabar fundament vormt. De expositie is tevens de eerste Benelux- tentoonstelling. Belgie, Luxemburg en Nedërland komen er met paviljoens. 141. Pim is weer als altijd haantje de voorste. Hij kan het gewoonweg niet laten. Voordat Pepi een tegen werping heeft kunnen maken, is Pim al op een boomtak geklommen om te zien wat er voor hem ligt. Verder en verder kruipt hij op de boomtak. „En.zie je al water?" roept Pepi lachend. Maar nog voor hij met zijn zin klaar is, zien ze Pim een onbeheer ste beweging maken en glijdt hij van de boomtak af. Pepi vliegt naar voren. Hij rukt de takken opzij en staat met een aan de rand van de rivier. „En.... zie je water?" roept hij weer lachend uit. „Neeik voel water!" Een proestende en druipende Pim ver schijnt aan de oppervlakte? „Hè, heer lijk zo'n opfrissertje", vervolgt Pim vrolijk en wil gaan zwemmen. Maar dat wordt Pepi te gortig. „Kom er uit en zo vlug mogelijk", gebiedt hij. „Weet je dan niet dat hier overal kro kodillen in het water zijn?" hij in een kamertje onder het dak te voorschijn kwam, was: „Wie geeft jul lie het recht om in mijn huis wanden weg te breken?" Bij een inval de vo rige week zijn in hetzelfde huis een jongeman en een meisje gearresteerd, die hier eveneens verborgen waren. Prof. Pootjes is opgesloten in Hilver sum en zal binnenkort naar Amster dam worden overgebracht. Hij werd in Augustus 1947 wegens uitlokking van desertie voor de rechtbank te Amster dam gedaagd, maar is toen niet ver schenen. De zaak werd voor een na der onderzoek van het geestvermogen van de „professor" teruggewezen naar de rechtercommissaris. Tegelijkertijd werd zijn gevangenneming gelast Aan dit laatste bevel van de rechtbank is thans voldaan. De schaak-achtdaagse (Van een speciale verslaggever) Er heerste vreugde in het Noord hollandse kamp toen P. Seewald, da sterke hoofdklasse-schaker uit Bergen, een fraaie aanvalspartij tegen Orbaan, Amsterdam, tot winst voerde, in de tweede ronde van de bondswedstrijden te Arnhem. De concurrrenten van onze provinciale troef, Barendregt en dr. Mulder, speelden een venijnige partij die geheel onverdiend door de eerste werd gewonnen. De overige partijen werden afgebroken. Vreeken uit Alkmaar startte met een goede overwinning op Donk, Am sterdam, één der favorieten in groep Hla. Minder goed verging het de jeug dige Geus tegen prof. Hakani. Hij had met wit spelend goed spel gekregen, blunderde echter en verloor een stuk en de partij. Bommel wist in een Sici- liaan goed spel te bereiken en door consequent vasthouden van het over wicht een overwinning te boeken. Cool uit Alkmaar heeft nog niet gespeeld. Morgen speelt de hoofdgroep een ronde, de andere groepen twee ronden, zodat dan reeds enige tekening in de strijd verwacht kan worden. Hu\dk»eu"9 sneVl" VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur. 6.30 Strijdkrachten. 7 30 Reportage. 8.05 Programma-proloog. 9.30 Veel gevraagde plaatjes. 9.00 Vergadering van Raad van Europa in Straatsburg. 9.20 Radio Philhannonisch-orkest; 11.15 Opera-selecties. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur. 6.20 Tonny Sehiffer- stein, piano. 6.30 Lezing. 7.30 Voor de jeugd. 8 00 Salzburger Festspiele. 9.20 Hoorspel. 10.45 Van boek tot boek. 11.15 Kwartet Jan Cor- duwener. 11.35 Emundo Ross en zijn orkest. VOOR DONDERDAG HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de dag. 9.05 Muziek houdt fit. 9.35 Gramofoon- platen. 10.15 Morgendienst. 11.00 De Zonne bloem. 11.45 Uit de zilvervloot. 12.03 Om roepkoor. 12.30 Voor Land- en Tuinbouw. 12.33 De Zevenklapper. 1.20 Septet Johnny Ombach. 2.00 Slavische dansen. 2.40 Onder ons. 3.00 Kamer-orkest. 4.00 Bijbellezing. 5.00 Zingende en voordragende jeugd. 5.30 Trio- Fantasia. 6.30 Strijdkrachten. 7.30 Actueel ge luid. 8.05 Programma-proloog. 8.15 Zingend» schooljeugd. 9.10 Lezing. 9.30 Tuinconcert. 10.15 Lezing. 10.45 Avondoverdenking. 11.15 Beroemde concerten. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten cm 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.15 Ochtend programma. 9.00 Opera-concert. 9.35 Soft and sweet. 10.15 Arbeidsvitaminen. 10.15 Musi- ccrda. 12.00 The rhythm, club. 12.30 Voor Land- en Tuinbouw. 12.33 Lyra-trio. 1.15 The Skymasters. 2.15 Solistenconcert. 3.00 Klimop. 5.00 Reizen en trekken. 5.30 Reportage. 6.15 Sportpraatje. 6.30 Avro-musette-orkest. 7.00 Reportage. 7.20 Strijkorkest. 8.05 In het Ra dio-Zoeklicht. 8.15 Omroep-orkest. 8.00 Sam en zijn schat, hoorspel. 10.10 Midsummer- cocktail. 11.15 Engels concert. RADIODISTRIBUTIE-DIENST LIJN III: 7.05 Gram. 7.30 Kron. 7.40 Gymn. 7.50 en 8.05 Gram. 9.10 Verz. pr. 10.00 Bioscoop-orgel. 10.30 Ens. Denis. 10.45 Voordracht. 11.00 Honolulu Hawaiïans. 11.45 Voordracht. 12.00 VI. Br.: Orkest Winstone. 12.40 Fred. Phillips. 1.15 Orgel met zang. 2.00 Oude muziek. 3.00 Eng. L.P.: Ens. Davey. 3.30 Eng. H.S.: BBC Midland Light Orch. 4.30 Gram. 5.00 Kootwijk: Batavia. 6.00 Fr. Br.: Voor de soldaten. 6.30 VI. Br.: Voor de soldaten. 7.30 Eng. H.S.: Fragmenten mt ..Boris Godounov". 8.00 VI. Br.: Verz. pr. 9.00 Gram. 9.45 Actneel. 10.15 Fr. Br.: Dans muziek. 11.00 Diversen. DOOR ALLAN SWINTON „Die dingen zijn slechts een deel, en dan nog een zeer gering deel van dat gene, wat er thuis te vinden is. De rest i» goed". „Ik ben zo vrij van mening met je te verschillen. Ik zeg, dat ze overheer sen. Hier is geen kwaad, goedkoopte of vulgariteit te vinden". Met een zekere spanning in zijn stem zei hij: „Je zinspeelt er op, dat het mijn plicht is, om Brett's familie in het leven te houden. Best, ik zal het doen. Ik zal zelfs meer doen. Ik zal voor ze zorgen. Er is geld genoeg ep mijn bank in San Francisco. Ik zal je machtigen daar een deel van af te halen en dan kun je ze hierheen bren gen". Zij zag de mogelijkheid, die zich voor haar opende, maar onmiddellijk doorzag hij haar. „Maar alleen als je Je belofte geeft. Cottars breken hun woord niet. Je moet me je erewoord Reven, dat je met hen terug zult ko men, of je blijft met je beide jongelui hier". Zijn toon hield de een of andere be tekenis in, die haar nog niet duidelijk was, behalve dan dat het hem volle ernst was. Zij zei: „Wat bedoelt u? Sam en Hugh zullen van hier vertrek ken, zodra zij de stad nauwkeurig be keken hebben". Hij stak zijn rode onderlip naar vo- len en kwam met een dreigend be- baar dicht bij haar staan. „Denk je dat ik gek ben, om mij een tweede keer te laten bedriegen? Je hebt me vanmorgen verteld, dat je niet pp iacht was naar orchideeën voor de markt. En nu geef je toe, dat dit wel zo is. Zij liegen dus ook. Ik dacht het wel van het eerste ogenblik af aan. En jij praat van /plicht. Ik heb een andere plicht. Die is mij door God zelf opgelegd. Ik ben de uitverkoren be waker van deze bossen. Zou ik dan die mannen laten gaan, die alleen maar andere mensen mee terug zou den brengen, om die bossen te vellen en nog meer steden te bouwen? Zij zijn hier ongenood gekomen en zij zullen blijven. Ik heb de middelen om dat af te dwingen en ik zal niet aar zelen ze te gebruiken ook. Je kunt hun dat vertellen en zorgen dat ze dat eens en voorgoed begrijpen". Voor de eerste maal werd zijn krankzinnigheid haar volkomen dui delijk. Het zou speciale maatregelen vereisen, om hem van zijn voorne mens terug te houden. Zij trachtte de schok te verbergen, die zijn laatste r.ieuws haar gegeven had en volko men normaal te schijnen. „Ik begrijp het, grootvader. Dat deed ik eerst niet. Ik denk, dat u het wel het beste zult weten. Ik zal het Hugh en de professor zeggen." Zijn gehele manier van doen ver anderde evenals bij een kind onmid dellijk. „Goed! Dat is dan afgehandeld De details voor de familie kunnen we later uitwerken. Ik wilde je nu mijn bloemen laten zien.". Met een gebaar van trots wees hij op de plaza om zich heen. „Er is ner gens, waar ook ter wereld, een collec tie, die hiermede vergeleken kan wor den. Zij zijn allemaal gegroepeerd en geclassificeerd. Kijk maar. Deze hier ontdekte ik op de dag, dat ik de stad vond. Kijk eens naar die tere roze tint en die eigenaardige kristallijne forma tie in de kelk. Is die niet mooi? En deze bloem heb ik zo genoemd naar die kleine rode vlekjes in de diepte van de kelk". Met stijgend enthousiasme leidde hij haar van de ene groep naar de andere, zijn kennis er van en harts tocht er voor over haar uitstortend. Tegen de tijd, dat zijn enthousiasme een beetje gezakt was, ging de zon on der en begon de rand van de maan zich boven de stille donkere bomen te vertonen. Toen zij over de brug waren gegaan, zagen zij, dat Manuel, de In diaan, die hun vuren aanlegde en hielp met het koken, stond te wachten, om met het bereiden van het avondmaal te beginnen. In tegenwoordigheid van de oude man had Mary geen kans, om haar ontstellende nieuws aan Sam te ver tellen. Bovendien vroeg zij zich ang stig af, waar Hugh wel zijn kon, toen hij onverwachts kwam binnenlopen. Hij zag er moe uit en de schouders van zijn hemd waren donker van het zweet. Het was duidelijk, dat hij ver weg was geweest en zich snel verplaatst had. Het was echter, naar zij voelde, van nog meer belang dan waar hij geweest was, dat hij blijkbaar weer geheel zichzelf was, Opgewekt zei hij: „Ko ken? Nou ik heb best trek in een ste vige hap" en begon haar de behulpza me hand te bieden. Bij het ondergaan van de zon kropen de Jivantés in hun hangmatten en heerste overal stilte. Zodra het maal voorbij was, excuseerde Semple zich en ging de brug over. Zij wenste, dat hij gebleven was, daar zijn tegenwoor digheid haar kracht verleende. De oude man bleef nog enige tijd zit ten. In zijn gehele optreden was geen spoor meer te bekennen van zijn vroe gere woede. Na korte tijd ging ook hij zijn hangmat opzoeken. Toen hij heen ging, stond Sam op om de benodigdhe den te halen voor zijn eindeloze notities. Het was nu geheel donker. Over die stad, die er als een kerkhof uitzag, scheen de maan in een heldere koepel, die met sterren als lampen verlicht was, maar in het zuiden verzamelden zich zwarte wolken. Sam kwam terug met zijn boeken en folders, ging zitten en opende zijn dagboek. Ofschoon de hut van Don Arturo bui ten haar gehoor scheen te liggen, sprak Mary op gedempte toon. „Zou je net erg vinden, als we nog niet aan net werk gaan, Sam? We moeten eens pra ten. We zijn in grote moeilijkheden. Grootvader heeft mij verteldZij zweeg op eens. Door de boog, die naar de plaza leidde, had zij aan de andere kant van het water bij tussenpozen iets zien voorbijgaan. Nu begreep zij, dat het Semple was, die daar heen en weer liep. Zij zei tegen Sam: „Hugh moet er Dj) zijn. Ik zie hem op de plaza. Ik zal hem gaan halen". Zij stak de met bladeren omgroeide brug over het stille donkere water over en de vage vrees, die in haar geest was blijven hangen, werd daardoor nog ver meerderd. Daar hoog in de rotswand scheen uit de opening, die zij gezien hadden, toen zij zich in de grot bevon den, een constante zwarte stroom te voorschijn te komen, die zich in een golvende lijn tegen het licht der sterren verspreidde Het waren de duizenden grotvogels, die op voedsel uitgingen. Over de massa's orchideeënbloemen daar beneden vloog au in plaats van de fladderende gevleugelde bezoekers van overdag, slechts af en toe een reus achtige witte nachtvlinder als een geest onder de groene lichtjes der vuur vliegen. De geur van die bloesems door drenkte de gehele atmosfeer. In haar hart vermengde de schoonheid van die plek zich met haar hoop en vrees tot een nostalgische honger. Toen de leider zich omkeerde, zag hij haar bij de mei witte bloemen bedekte stenen staan wachten. „Hallo. Je ziet er uit als de beschermgeest van de plaza. zoals je daar staat". (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 3