De Serven bezitten nog steeds hun befaamde roekeloze moed Russische oorlogshavens aan de Duitse kust van de Oostzee Londen gaat tegen middernacht als een nachtkaars uit Joegoslavië wil in enkele jaren hel verzuim van eeuwen inhalen Broek op Langendijk Successen ven „Advendo" Hei nieuwe boek Besommingen IJmuiden Veilige exportweg voor herstelbetalingen Groot-Schermer Inenting tegen pokken West - Graftdijk Bergen aan Zee Burgerlijke Stand Marktberichten TRIBUNE (Van een bijzondere medewerker) BELGRADO, Augustus Boog boven Belgrado staat een vuurrood lichtbaken. Het zegt „Borba" en is de lichtreclame van het communistische partyblad, dat thans in 600.000 exem plaren dagelijks over geheel Joegoslavië verspreid wordt. „Barbo" betekent strijd en het woord schijnt goed gekozen boven een stad, waarin zich de zo veelzijdige stryd van het regiem concentreert. Tito en zyn getrouwen van party, politie en leger vechten naar alle zyden. Voorop staat, nu sedert meer dan een jaar, hun stryd tegen de Cominform, welke betekenis men voor de ontwikkeling In dit roerige deel van Europa moeiiyk kan overschatten. De Serven, die de helft der bevolking uitmaken, hebben zich in hun sombere historie de reputatie verworven een roekeloze moed te bezitten wanneer het ging om de verdediging van hun te laat verworven zelfstandigheid. Het nieuwe Joegoslavië heeft de zelfde roekeloze moed getoond, toen het vorig jaar weigerde zich te bukken voor de druk van de Sowjetunie en haar vazallen. Het land prefereerde een voor lijn grootse plannen gevaarlüke isolatie boven een voldoen aan wensen, die plet door zyn eigen belang doch door dat van de Sowjetunie waren gesteld. Deze schelding van Moskou betekent geenszins een afwijking van de com munistische lijn der regeringspolitiek. Het tegendeel is waar: de leiders van Belgrado bedienen zich uitsluitend vpn Lenins theorieën om hun houding te verdedigen. Zij beschouwen zich als de enige goede en consequente marxisten en uiten tegen de Sowjetunie dezelfde beschuldigingen, die zij sedert jaar en dag tegen de westelijke „reactionnaire imperialisten" hebben gebruikt. Ook in de binnenlandse propaganda woedt de veldslag tegen de satellieten onvermin derd verder. Het communistische partij blad wijdt er dagelijks vele kolommen aan. Men krijgt de indruk, dat zulk een overmaat van propaganda niet eens noodzakelijk is om te voorkomen, dat de „leugens en laster der Cominform" wortel schieten in het land zelf. Tito's regering is door de schokkende ontwik keling eerder sterker dan zwakker in het zadel gekomen. De grote massa van 's maarschalks volgelingen is hem on voorwaardelijk trouw gebleven on danks het ongemak, waarin de commu nisten zich voelen door hun verwijde ring van de heilstaat. De weinige blin de Moskou-volgers zijn uitgeschakeld door een politie-apparaat, dat even effectief werkt tegen marxisten als te gen kerk of „reactie". De reactie van de brede massa, der Tito-vereerders vindt men geschreven op de muren van bouwwerken: „Hoe meer leugens en laster zo meer Tito ons lief is". Dat de maarschalk geweigerd heeft zijn land en zijn plannen op te offeren ten bate van de commerciële aspiraties der Sowjetunie heeft hem voorts ook wat meer crediet opgeleverd in niet-com- munistische kringen, waar men als lo gische consequentie van het gebeurde een inschuiven in de westelijke wereld verhoopt. Hulp op zakeiyke basis Doch hier raakt men de tweede stryd van het regiem. Het wil met alle ge weld vermyden, dat zulk een conse quentie intreedt. Dit* is in de laatste weken vele malen door de hoogste lei ders verkondigd. Zien zq Rusland als de Seylla, dan vrezen zy Amerika als de Charybdis. Men weet, dat zonder hulp van buiten het grote materiële ar- beidsprogram gedoemd is tot een cata strophe te worden, doch men hoopt die zakeiyke basis. Het laatste waaraan de leiders denken, zeggen zü, is de machi nes, die zy nodig hebben, te kopen met hun communistisch geweten. Wq vroe gen een communistische vriend of men na alles nog niet had ingezien, dat het Westen toch een meer betrouwbare handelspartner was gebleken dan Mos kou en zijn aanhang. Hy lachte scham per doch bleef het antwoord schuldig. Moskou houdt voor deze heren toch hulp te kunnen verkrijgen op een strikt zijn glans als het rode Mekka en Stalin grijnst nog naast Tito in alle café's en bureaux van het land. Stalin is meer dan de leider der huidige Russische po litiek. Hy is daarnaast ook de apostel van de rode leer. De Sowjetunie blyft voor de communisten hier toch altijd nog meer dan een onvoordelige en on- redeiyke handelspartner, het blijft het centrum der nieuwe rode wereld. Dit doet evenwel niets af aan de diepte van de breuk in Oost-Europa, die door de zwaartekracht der in het geding zijnde problemen gedoemd is zich ón danks sentimenten te verdiepen. De Griekse grendfcis reeds gesloten en de indruk, die de houding van Belgrado op Bulgaren en Albaniërs heeft ge maakt, wordt hier ais zeer groot be schouwd. Het Westen: een aasgier Het Westen blyft voor de rode heren een aasgier, waarvoor men temeer op zijn hoede moet zqn naarmate men er dichter bq moet komen. Dit Westen is volgens de theorie der communisten van Joegoslavië mede verantwoordelijk voor het zo onfortuinlijke verleden, dat dit land aan onze moderne tijd heeft overgeleverd in een staat van achter lijkheid, waarvan men zich in West- Europa al te zelden een begrip vormt. Dit laatste is het, wat de Joegoslavi sche leiders voor hun derde strqd DE WONINGTOESTAND IN NEDERLAND TcimI v„nl,tiad 9! Taiool voltooid TOOü vernietigd» woningen) t-5-'40 O 100 vernietigd» vrOfi'«g»oj 31-5-'45 1000 *oliooid» waningeft j Aj. t.6-'45 _Q__]00_ voltooide woningen 30~6~'40 plaatst, zy zqn bezield met de oprechte wens in weinige jaren in te halen wat vroegere machthebbers in eeuwen heb ben verzuimd. Het besef van de poten tiële rqkdom van het land en van de diepe armoede en primitiviteit, waarin het grootste deel zqner bevolking nog leeft, heeft hen stof gegeven voor stou te dromen. Dromen van snelle mecha nisatie, electrificatie en civilisatie. Men heeft met een soort roekeloze over moed dit kernprobleem van dit land aangepakt en een activiteit losgewrikt, die golft over de vlakten van de Woi- wodina, die vreet in de nog nooit door staal geploegde akkers van Macedonië en die zich een weg kapt door de grijze rotsen, die Montenegro omsloten hou den. Men moet deze economische revo lutie in de Balkan, waarvoor de rege ring te Belgrado de hele zonverbrande en fanatiek bezeten jeugd van het land heeft gemobiliseerd, als een oprechte poging tot een breuk met een donker verleden op het credit der regering schrijven. Dit geheel afgezien- van de vraag of men zich geen opgaven gesteld heeft, die ver boven de huidige capaci teit van het land uitgaan, iets wat door vele waarnemers gevreesd wordt. Men behoeft niet eens buiten de hoofdstad te gaan om een illustratie te krijgen van de toestanden, waartegen dit offensief der regering gaat. Belgra do is vol van overblqfselen uit de tqd, die meer naar het Zuiden nog voort leeft.Het heeft bonte verzamelingen van krotten tussen de kolossen, die tus sen de oorlogen verrezen zqn en die thans worden opgetrokken. Een bezoek aan zijn spoorwegstation is een sensa tie op zich. Daar krioelen de massa's van buiten in onbeschrijfelijke wan orde over de vloeren van hal, wacht kamers en perrons. Daar behoeft men geen cyrillisch te kunnen lezen, want men ruikt aan de treinen, waarheen zy gaan. De best uitziende rydt vaat naar de Westeiyke civilisatie van Zagreb. Die welke het meest naar knoflook stinkt zal opstomen naar het Zuiden. In die trein klinken zware weemoedige liederen en er is geen verlichting. Tijdens het muziek- en zangconcours, dat ter gelegenheid van het SO-jarig be staan van de muziekvereniging „Ad vendo" in Molkwerum is gehouden heeft het Langendqkse fanfarecorps, dat dezelfde naam draagt als de gast- vrouwe in Molkwerum, de eerste prys behaald in de afdeling fanfare. Advendo kreeg bovendien nog een der beschik baar gestelde extra prijzen. Russell Janney: „Het wonder der klokken" (Mirakel in Amerika). Ui tg. A. J. G. Streng holt, Amsterdam. Een merkwaardig boek, dit Ameri kaanse katholieke boek. Het behan delt de begrafenis van een Pools meis je, Olga Treskovna, dat het gebracht heeft van arm proletariërskind uiteen kolenmyn-stadje, Cokes City in Fenn- sylvanië, tot filmactrice. De beroemde perschef Bill Dunnigan heeft haar toe vallig ontdekt in een klein variété theater en door zijn invloed is zy in Hollywood gekomen. Als de film juist gereed is, sterft ze en de film schqnt daardoor een mislukking te zullen wor den. Bill wordt ontslagen en hq vol doet nu aan Olga's laatste wens: be graven te worden in Cokes City op het liefelijke kerkhof van het arme kleine Poolse kerkje van St. Michael de Aarts-engeL Over de vier dagen van voorberei ding tot deze begrafenis gaat nu dit boek. Er komen verder nog in voor pastoors, heiligen, wonderen en op het laatst een hele reeks bekeringen. „Dat zal misschien een mooi boek voor begqntjes zqn, maar het is niets voor mq". Ik hoor het al zeggen. !Maar dan is U er ditmaal glad naast. Want dit is nu juist een gezellig, echt spannend verhaal. Een boek om, op een regenachtige vacantiedag achter elkaar uit te lezen. 'En heus niet alleen voor katholieken. 't Is typisch Amerikaans. De figuur van de gestorven actrice biyft het doen en laten van Bill Dunnigan be heersen. Als hq de eerste avond in Co kes City het kerkhof bezoekt, hoort hq plotseling het harmonische samenspel van de Vesper-klokken der verschillen de kerken. Plotseling ontwaakt dan in hem weer de succesvolle perschef en hij ziet de mogelqkheid om Olga een begrafenis te bezorgen als een vorstin, als hulde voor het schone dat zij de wereld gegeven heeft in haar eerste en enige film. De klokken zullen drie da gen lang luiden. En daarmede begin nen de wonderen. Half Amerika wordt door hem in dit gebeuren betrokken: pers, radio en Hollywood. Allerlei Ame rikaanse personen en toestanden te kent de schrqver dan op meesterlqke wyze. Bussel Janney, de 60-jarige auteur wiens eerste roman het is slaagde er als een groot vakman in. over zulk een schqnbaar somber on derwerp een spannend en zeer onder houdend verhaal te schrqven. De be koringen op het laatst zqn wel wat heel erg mooi, maar doen toch geen afbreuk aan het geheel. Heus, U moet dit boek eens lezen! De aanvoer van Woensdag was: 2500 kisten haring, 750 makreel, 570 schel™, 200 kabel jauw; 250 schel, 100 tarbot-tong, 100 koolvia, 50 schar, 10 lang, 20 wijting, 10 tongschar, 10 haai, 10 griet, 15 bot an 50 kitten diversen. Da prijzen waren per kg: gr. tong 2,55- 2.30] gr. middel 2,35-2,15; kl. middel 2,45- 2.15; kb I 2,30; kl. II 80-45; tarbot 2,50- 2,30; heilbot 2,80—2,25. Per 50 kg: ichar-tong 31; tongschar 57-53; eehar 14,50-7; bot 18- 14; verte baring 13,90-10,50; makreel 14,50 -8; gr. tohol 60-50; middel 41-21; kL 23- 4,90; wijting 17-15,50; gr- gul 31-23; kl. gul 23-13,50; pieterman 15; poon 8-2; kl. baai 18-14,50; kl. koolvie 18,50; kl. koolvit wit 29,50-20; ham 40; gr. tehelvii 39-23; middel 36,50-25; kl. 31-26; kl. II 22-4,80. Per 125 kg: leng 65-57; gr. koolvit 32-30; gr. kool- vis wit 72—70; kabeljauw 148—168. De besommingen waren: 1 trawler f 5750; iJM 94 „Zwarte Zee" f10,270; IJM 20 „Pol derman" 119,500; RO 15 „Aatje" f15.060; IJM 249 f489; 52 1644; IJM 213 f250; 226 (250; SCH 2 f619; BU 59 f284. (Van onze correspondent te Stockholm) Geiyktydig met de uitbreiding van de Baltische havens tot Russische mi litaire steunpunten, worden overeen komstige maatregelen getroffen voor de havens aan de Oostzee, die liggen in de Russische zone van Duitsland. Het doel van de Russen zou zyn, aldus meldt de Beriynse correspondent van het Stockholmse blad „Dagens Nyheter" een aanvalsbasis tegen Lüheck en het Noord-Oostzeekanaal te vestigen. Vol gens mededelingen van de correspon dent gaat het in 4e eerste plaats om herstelwerkzaamheden aan de Oostzee havens Wlsmar, Warnemiinde, Rostock, Stralsund en Sassnitz. Gelijksoortige werkzaamheden zyn enige tqd geleden begonnen in het gebied van Grelfswald by de monding van de Ryck en verder in de onder Pools toezicht staande ha ven Stettin. Al deze werkzaamheden gebeuren op initiatief van Rusland. Het gehele project is opgenomen in het Russische vijfjarenplan. Op de keper beschouwd, betekent 't intensief werken aan de Duitse Oost zeehavens, dat de Russen zich een vei lige transportweg voor de herstelbeta lingen uit de lopende productie willen verschaffen. Op het ogenblik gaan deze leveranties per spoor door een gebied, dat by tqd en wijle volkomen wordt beheerst door de Poolse en Oekraïnse verzetsgroepen. De Russen streven er naar de spoorlijnen naar de Oostzee kust en de daar aanwezige havens zó uit te breiden, dat een veilig vervoer over zee bewerkstelligd kan worden. Kijkt men verder, dan moet men con stateren, dat al deze voorbereidingen ten doel hebben een strategische basis te vormen voor eventuele oorlogshan delingen. Enige maanden geleden werd onder de Duitse arbeiders en technici, die in de betreffende Oostzeehavens werken, een zuiveringsactie gehouden en slechts diegenen, die als „politiek betrouw baar" waren gekwalificeerd, konden hun werk voortzetten. Grote uitbreidingen. De Duitse arbeiders zijn onderge bracht in volkomen afgezette gebieden rondom de havens. De haven van Wis- mar heeft nieuwe kaden en kranen, evenals nieuwe zqsporen gekregen. De werven zqn, evenals in Warnemiinde, aanmerkelijk uitgebreid en in laatst genoemde haven is het aantal arbeiders van 570 gestegen tot 1500. In de toe komst zal dat aantal verhoogd worden tot 4.000. De haven van Warnemiinde is van 7 tot 12 meter uitgediept, er is een droogdok geïnstalleerd, dat vaar tuigen tot 15.000 ton kan dragen. De bouw van nog twee dergelijke dokken is ter hand genomen. Het plan bestaat verder de tegenwoordige „Thëlmann"- werf in Maagdenburg, die reeds nu schepen tot een gewicht van 6000 ton kan repareren, over te brengen naar Rostock. In Stralsund worden nieuwe kleine re motorboten gebouwd, die bestemd zyn voor het verkeer in de Zwarte Zee. Deze schepen hebben een bemanning van 16 koppen en worden in Königs- berg verder uitgerust. De haven van Sassnitz, die naar officiële Russische mededeling de „grootste vissershaven van de Oostzone" zal worden, wordt tot 12 meter uitgediept. In Stettin, waar de werf „Vulkan" gedurende de oorlog de Duitse U-boten repareerde, worden nieuwe grote reparatie-inrichtingen voor Russische oorlogsschepen ge bouwd. Vreemdelingen verdwijnen zo spoedig mogelijk (Van ónze correspondent te Lenden) Het „hartje van het Britse Empire", Londens Piccadilly Circus, waar de Engelsman als door een .magnetische kracht naar toegetrokken wordt zo dra er lete te vieren valt, zy het de voetbal Cup Final, Oudejaarsavond, of het einde van een oorlog met Duits land, vervult thans een nieuwe fune- tie. De brede trappen rondom het standbeeld van Bros op dit „Rem- brandtplein-minus-de café's", zqn het massatoevluchtsoord geworden van de zwermen toeristen, die, na het geykte sightseeing-programma te hebben af gewerkt, ontdekken dat de op sand- wiches-met-slablaadjes zwoegende Britse hoofdstad hun verder nagenoeg geen vertier heeft aan te bieden. Het drukke, stoffige Londen heeft nooit café-terrassen gekend en is niet op zitgerief ingericht. Eten, dat hier altqd al als een noodzakelqk kwaad werd beschouwd, is nu een onderwerp, dat men niet aanroert, tenzy men een politiek twistgesprek wil beginnen, terwyi de Brit zijn vloeibare geneug ten als vanouds op de daarvoor aan gewezen uren in een kale bar staande afwerkt, De internationale mierenhoop van toeristen, die dageiyks tot wel na middernacht de stenen trappen en fon- teinranden van Bros bevolkt, zit als op een eigen eilandje te baden in de benzinegolven van het rondrazende verkeer, en schryft hier zyn brief kaarten naar huis onder de veelkleu rige neonreclames der onverkrygbare sigaretten. Men zou over het geheel slechts een rood met wit gestreept tentdoek hoeven te spannen en Cripps er entréa laten heffen, om Piccadilly zijn naam daadwerkeiyk eer aan te doen. Men denke echter niet, dat het alleen Europeanen met afgepaste de viezen zyn, die hier neerstrqken, Er worden minstens evenveel van dollars uitpuilende Amerikaanse broeken ver sleten op deze grauwe stenen dia men, ondanks het kwieks figuurtje van Eros, onmogeiyk romantisch kan noe men. Met dit verschil echter, dat onze westelijke atoombroeders, die twee maal per week door boordevolle Queen- boten in hun sterlingkolonie aan wal gezet worden, er doorgaans na enkele dagen genoeg van hebben en hals over de kop de benen nemen naar het lachende Parqs, om vandaar uit hun andere Europese „bykantoren" te gaan bezichtigen. Londen is dood Voor de Londenaren is de „Circus" een bezienswaardigheid op zichzelf ge worden. Zij nemen 's avonds speciaal een bus naar „de stad" om zelf als toe rist de rondom Eros picknickende toe risten te gaan bekqken. De Britse Bond voor Vreemdelingenverkeer, die sinds Januari een verloren strijd heeft gevoerd met Londens autoriteiten om de stad meer geriefeiyk voor toeristen te maken, trekt zich echter' de haren uit het hoofd. Het feit, dat men in deze millloenenstad na elf uur 's avonds zelfs geen kop koffie of sandwich meer kan krygen, doet de zozeer begeerde dollar-toeristen, die een gemiddeld verbiyf van twee weken in Londen op hun Europese programma hebben staan, hier reeds na drie of vier da gen hun koffers pakken en het Ka naal oversteken. Er zyn wel pogingen aangewend cm Londen een latere bedtqd te ver schaffen, doch alle zonder enig prac- tisch resultaat. Op het initiatief van de Britse VW werd er in het voor jaar een wetsontwerp door het Lager huis gejaagd, dat speciaal ten doel had het vreemdelingenverkeer te be vorderen. Het stelde alle Londense restaurants, hotels en dagclubs instaat om tot half drie 's nachts maaltqden en drank te serveren, in plaats van de veelbeweende verplichte algemene slulttyd van 11 uur 's avonds. Dit wel kome plan is echter op een fiasco uit gelopen, en heelLonden sluit nog steeds om elf uur, met uitzondering der peperdure nachtclubs, waarvan men lid moet zqn om toegelaten te v/orden en waar de toerist alleen als gast meegebracht mag worden. Dubbel loon.... De voornaamste reden voor het mis lukken van het plan was de eveneens in het voorjaar ingevoerde, nieuwe loonwet voor hotel- en restaurantper- soneel die inhoudt dat elkeen, die na middernacht nog kookt, afwast, schenkt of serveert, dubbel betaald moet wor den, daar men dan beschouwt, dat een nieuwe dag is ingegaan, ongeacht of daar slechts een uur of zo van ge werkt wordt. Enkele ondernemende grote restaurateurs, die het nog in overweging hadden genomen om deze dubbele lonen te betalen, moesten hier echter vanaf zien, toen bleek, dat Lon dens genationaliseerde bussen en on dergrondse spoorwegen zieh verzetten tegen het invoeren van een latere dienstregeling. Daar al dit transport reeds vlak vóór middernacht ophoudt te ryden, zou het restaurantpersoneel zcwel als het publiek onder de ver kregen concessie der latere sluitings tijden naar huis hebben moeten lopen, hetgeen met de Londense afstanden öikwyis een kwestie van uren is! Resteren dan nog de beroemde 5000 vierkante Londense taxi's. Zeker, maar de heren chauffeurs zijn gerantsoe neerd in benzine, die ze liever drie da gen per week verryden aan 's nachts en die zq voorts bewaren om Zater dags een zesdubbel! winst op elkemyi te verdienen, wanneer zij een' soort estafettedienst aanleggen van Londen naar alle in de omtrek liggende paar den- en windhondenrennen. Elk der zes in een taxi geperste gokzuehtigen betaalt dan de volle rit, en doet dit liever dan op de bij uitstek langzaam rqdende Zaterdagmiddagbussen te gaan zitten en de eerste race van het programma te missen. In de loop van 3,948 onderzochten Russische experts grondig de toestand van alle Duitse Oostzeehavens in de Russische zone. In dit verband zy nog vermeld, dat er op het ogenblik hard gewerkt wordt om de tijdens de oorlog beschadigde of gezonken Duitse vaar tuigen in de door de Russen beheerste gebieden langs de kust deels te repa reren, deels te bergen. In Warnemiinde werden voor dit doel speciale pontons gebouwd. Met behulp van deze pontons heeft men o.a. het Duitse schip „Asta" en andere troepentransportschepen ge borgen. Het gewicht van deze schepen ligt tussen de 12.000 en 18.000 ton. Burgemeester en Wethouders van Langedqk maken, met verwijzing naar het reeds daaromtrent gepubliceerde in dit blad bekend, dat gelegenheid be staat tot kosteloze inenting of herin enting tegen pokken op 14 Sept. a.s. Te Broek op Langendijk in het voor malig gemeentehuis des namiddags 2 uur; te Zuid-Scharwoude in de v.m. o.l. school des namiddags 2 uur; te Noord-Scharwoude in de o.l. school des namiddags 3 uur; te Oudkarspel in de o.l. school des namiddags 2 uur. Voor de juiste vermelding in de vaccinatiebewijzen van de namen en geboortedata is het gewenst, dat bij de aanmelding trouwboekjes of geboorte bewijzen worden medegebracht. VERLOTING G.S.V. Donderdagavond vond de verloting van- onze sportvereniging plaats. De eerste prqs, een fiets, viel op lot No. 1910 voor G. Kroon te De Rijp; 2e prijs wollen deken No. 1230 mej. G. Velthuis en de 3e prijs lot No. 1839, een strqk- qzer voor J. Nat te de Rijp. Verder waren er nog zeer veel kleinere prijzen FLORALIA Zondag a.s. organiseert „Floralia" een tentoonstelling en 's morgens voor de jeugd een ballonwedstrijd, 's middags gevolgd door volksspelen. Lijkje van verdronken jongetje gevonden Zoals gemeld, is Woensdagmiddag om ongeveer vijf uur de driejarige C. Nibbering in het Noordhollands kanaal te West-Graftdqk verdronken. Onmiddellqk nadat het knaapje ver mist was, begon men te dreggen. De politieman Borger liet een politiehond komen die om ongeveer acht uur arri veerde. Het spoor van de hond ging naar de waterkant en de vissers Kroon en v .Petten stelden direct alle pogin gen in het werk om met de zegen het jongetje te vinden. Alle pogingen ble ven echter zonder resultaat en door de duisternis moest men het werk staken. Donderdagmorgen ging de heer Nib bering bijgestaan door zyn broer weer aan het dreggen. De politieboot uit Zaandam verleende eveneens medewer king doch alles zonder resultaat. Des middags riep men de hulp in van Jong- listo, die geheel belangeloos uit Am sterdam kwam om zyn assistentie te verlenen. Hij wees de plek aan waar het kind zieh volgens hem moest be vinden en de heer J. Wit uit West- Graftdijk dook verschillende malen op de aanwijzingen van Jonglistodoch ook dit was zonder resultaat. Donderdagmiddag om half vijf kwam het bericht van de Kogerpoldêr (ruim 1 km. vande plaats van het ongeval) dat het lqkje was gevonden. Het lqk- je is vermoedeiyk door de vrij sterke Stroming in het Kanaal afgedreven. De politie bracht een poosje later het slachtoffertje bq de diep beproefde ouders. Medeleven met de zwaar ge troffen familie is in het dorp alge meen. Geboren: Maria J., döóhtér vaa P. de Vrij en T. de Graaft. Dóra M., dóchter vaa Kl. de Graaff ea W. Dekker. - Klaaj, aooa van Kl. Blók ea J. Visser. Marianne, dóchter van Kl. Dekker ea A. E. Krab. - Arie W., zoon vaa W. Ch. van Lóeaea en K. Prins. - Afra G., dóchter van J. J. Wittébróód en D. J. Zentveld. HijlkJè C., dochter van A. van der Veen en J. Prins. Ondertrouwd: Hendrik Visser en Aaltje Stam. Johannes P. Liëfting en Francis G. de Göède. Aris Gravemakêr en Sylvia M. Summers. Adrianus Kok én Comelia van der Gragt (won. te Schoorl). Getrouwd: Glijn Groen en Agatha Liet- ring. - Rèinier Groot (won. te Egmond-Bin- nen) en Anna Genet. Overleden: Jan de Graaff, 86 jaar, weduwnaar van A. Gouda. - Albertina J. Stam, 10 jaar. - Gèertruida Levering, 75 jaar, cn- gehuwd. - Simón Groen, 76 jaar, weduwnaar van W. Zwart. WARMENHUIZEN, 3 Sept. - 72.200 kg Aardappelen: Eigenheimers 6,80-7,30, Bintjes 7,20—7„8Ö, Bevelanders 6,90, Schotse muizen 8, Koopmaas blauwen 7,30, Meeranders 7,50 cn Noorderlingen 5,80-5,90; 5340 kg Slabonen 35-46; 45.300 kg Rode kool 5,50-6,30; 12.400 kg Gele kool 5,20-7,30; 37.300 kg Witte kool 7,50; 1900 kg Uien 8,90. NOORDERMARKTBOND, 3 Sept. '49. 86000 kg aardappelen: Eerstelingen 7.70 —8, Grove Eerstelingen 7.708; Rode Eerstelingen 8.50, Blauwe Eigenheimers 6.807.50, Eigenheimers 6.70—6.80, Be velanders 5.60—6.40, Bintje 6.60—8.10 en Eoran 5.60—5.90; 38000 kg Rode kool 5.506.50; 10000 kg Gele kool 57.90; 28000 kg Witte kool 7.30—8.30; 3800 kg Peen II 7.30—8.70, III 7.60—8.20; 5300 kg Uien 12.80—13.90; 22000 kg Slabonen 37—53, afw. 31—41. (Van onze correspondent te Londen) HE SFOREN van Hoffman liggen kris kras door Europa. Deze week dook de Marshallhulp-man in Londen op om de Britse financiële pols te voelen, die nog juist in staat bleek een S.O.S. te kloppen om een dringende dollartrans- fiisie. Breedgeschouderde Amerikaanse economisten landen hier met de regel maat van „rustende" filmsterren, maar trekken even weinig publieke belang stelling. De man op straat, allang ver dwaald in het doolhof der internationa le financiën, zint liever op de beste manier om koel te biyven in deze zwoele hitte, in het vage besef dat Cripps' exoursle naar Washington het erop of eronder zal betekenen voor de Labourjongens in het politieke moeras van Westminster. De man aan de bar vraagt zich af, hoe lang het nog zal duren eer hy dollarcenten zal neertel len voor zyn lauwe Londense biertje. Hoffmans woorden waren niet mis. De export naar Oom Sam moet verdrie dubbeld: nieuwe producten in nieuwe verpakkingen, op Amerikaanse smaak berekend. De prqzen omlaag en de pro ductie omhoog. Goedkopere treintarie- ven en meer gerief voor touristen, yes Sir. Hoffmans Vertellingen, model 1949, zyn harde werkelqkheid. Brittan- nia, jarenlang de prima donna op 's werelds handelstoneel, heeft erin be rust te moeten meedansen in de rq van dollarkorïstes; een nog altqd duizend maal beter lot dan een staanplaats in de broodrq van het Kremlin. SINDS de kick-off van het voetbal seizoen is het leven hier overigens weer normaal. De Voetbalpool heeft zyn tempels weer geopend. De divi denden der eerste week waren nog niet hoog. Maar de zware advertentiecam pagnes en solidaire persfanfares zullen er weer spoedig voor zorgen, dat een eerste prijs van om en nebij de zes honderdduizend gulden aan een enke ling wordt uitgekeerd, voor een inzet van luttele pennies. Een dikke twintig millioen pool-formulieren dwarrelen wekelijks heen en weer tussen de tem pels en de gelovigen. De helft ervan zijn de wedstrijdvoorspellingen op weg naar de altaren, de rest de nieuwe cou pons voor de volgende week, die al weer onderweg zijn naar de toegewii- den. Het is een goudmijn voor Tante Pos. Zij is de enige die de poolmanie niet bècritiseert. Elke Zaterdagavond zitten tien millioen Britten aan hun radio gelijmd. Met glinsterende ogen. couponkopie in de hand, vergelijken zq uitslagen met voorspellingen. Dit is het wekelijkse moment in het leven van de Brit. waarop zijn gezicht zijn gevoelens verraadt. Een glimlach, ge fronste wenkbrauwen, 'n goedkeurend knikje, spijt en afkeer in die volg orde zijn de reacties der meesten naarmate de omroeper de laatste uit slagen nadert Een enkel doelpunt scheidt dikwijls droom van werkelqk- heid. Behalve dan voor die enkeling, die hier en daar versuft van zijn stoel afglijdt, met alle uitslagen correct en het vooruitzicht van minstens tien jaar vrye huur. Realisten vragen zich af waarom de regering, die zonder enige gewetenswroeging met de toekomst der staalindustrie goochelt, aarzelt de vol komen onproductieve poolfirma's te nationaliseren, met hun sappige jaar omzet van zestig millioen pond ster ling. DE RAAD van Europa, zo succes vol te water gelaten, tracht zijn koers te bepalen. De bestemming is duidelijk genoeg, maar iedereen aan boord heeft zijn eigen inzicht omtrent de route. Om het probleem van het ad- spirantlid der bemanning maar niet te noemen. Duitsland, in de ogen van vele Engelsen, ziet er plotseling even aanlokkelijk uit als een karbonkel. Men had tijdens de verkiezingen op gewelde nationalistische golven nog door de vingers gezien. Niemand min der dan de grote Winston zelf had op haar spoedige toelating tot de Raad aangedrongen, zodra haar eigen rege ring op wielen zou staan, De ontpop ping van deze week van de nieuwe Vr(je Duitse pers in de vorm van ruim honderd nazikranten naam, redacties en politiek gegarandeerd als van ouds heeft de Britten thuis echter met een ruk overeind doen zitten. Dus toch. Wat nu, Winston a WONDERPREDIKER Kleine David is terug in Engeland. Momenteel wordt Firmingham „gered". De zaken gaan echter niet goed. Joan Mann, de 18- Jarige hulptelefoniste van Daafie's Londense hotel, heeft audiëntie ver leend aan de pers. Het was niet fraai. Zij heeft zojuist haar ontslag gekregen wegens „hemelse" wandelingetjes in het donkere Hyde Park, beurtelings met Kleine David en manager Hoek stra en was het is heus waar lezer ook op de „hemelse" slaapkamers ge signaleerd, door de hoteldirectie in eigen persoon. Alvorens naar Amster dam te vertrekken had Daafie haar nog een gouden schakelarmbandje ge geven en het was maar 9 karaat. Van uit Mokum had hy haar schriftelijk gm een afspraakje te Birmingham verzocht en hij vroeg haar dit geheimpje vooral te bewaren. Hy was sorry over haar ontslag. Jean heeft het dan ook alleen maar aan de pers verteld. Hoekstra huilen. Pers brullen. Wy voelen mee met de genationali seerde huisarts In Tunbridge Wells (Eng.), die zyn koperen naamplaat vervangen heeft door een waarop zqn staatsnummer staat: Dr. 2108. LAATSTE NIEUWS JONGETJE VERMIST TE ZAANDAM Sinds gisteravond 6 uur is de 9-jarige Martin Feeke, wonende Oostzyde 242B te Zaandam, spoorloos verdwenen. Overal hebben de ouders en buren gezocht, maar nergens heeft men de jongen kunnen vinden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 7