LOSMSE
Silbertani
Westwou
Brusselse „Broderie" in de oude
wijk van St. Catherine
De Indo heeft het goed in Friesland
K
Kanse'ler A
de Sowieti
Feesi van jool, lawaai en overvloed
De verkoopstertjes
omhelsd
Onze Damrubriek
DE BRITSE verkiezingszenuwen zijn
op drift, De Labourchefs, terug in
Londen van 't Bridlington badfeest der
T.U.C., weerleggen de geruchten dat
Attlee van plan zou zjjn om de alge
mene verkiezingen zes maanden te ver
vroegen en deze eind November a.s. te
houden. Volgens de conservatieven zou
hij daarmee gebruik willen maken van
de gunstige stemming die er heerst
sinds Cripps en Bevin „de dollarcrisis
tijdelijk afgeschoven hebben door de
overblijfselen van het Gemenebest met
een Amerikaanse hypotheek te belas
ten".
m
Nieuwe processen in
Slowakije
Gebrek aan dekpersoneel bij
de kustvaart
De arrestaties
Tsjechoslowal
(Van onze correspondent te Brussel).
0E BELG houdt van feest vieren. Hij is dol op parades en historische
optochten. Samen muziek maken of samen bal spelen op het marktplein,
samen na afloop een pint bier pakken in een café'tje op de hoek en dan kijken
hoe een acrobaat hoog in de lucht zwaait of een ander over het smalle koord
balanceert, in optocht een rij musicerende agenten begeleiden, dat alles is een
kolfje naar zijn hand. En als de stemming er is, welnu, dan haalt de zuinige
Belgische huisvrouw ook haar portemonnaie voor de dag en dan vult zich
allengs de van haar onafscheidelijke boodschappentas.
Van die psyche heeft men hier ook
na deze oorlog weer partij willen trek
ken. Nu de schaarste tot het verleden
behoort en er weer moeite moet wor
den gedaan om kopers te vinden, her
leeft allengs de „braderie". Het is een
woord dat op de een of andere geheim
zinnige manier met ons „braden" in
verbinding staat, maar het betekent in
fcet Frans feitelijk zoiets als „gaspiller"
verkwisten. Men vindt het reeds in een
tekst uit de veertiende eeuw in Rijssel.
Want die „braderies" zijn hier ook uit
Rijssel in Noord-Frankrijk geïmpor
teerd.
Geduaende een enkele dag van het
jaar werden daar alle oude artikelen,
waarvan de handelaren zich wensten
te ontdoen, op straat uitgestald en let
terlijk tegen iedere prijs verkocht. Reeds
de nacht te voren heerste dan koorts
achtige drukte; muziek en festijn zorg
den die dag voor de nodige animo.
Dat denkbeeld om door feesten en
vertier de stemming te scheppen, waar
door het publiek in een kooproes komt
en men zijn „winkeldochters" kwijt
raakt, ligt ook aan de opzet van de
„moderne" braderie ten grondslag. Het
spreekt vanzelf dat reclame hierbij een
grote rol speelt. Het aantal deelnemers
mag niet te groot zijn. Het feest moet
zich beperken tot enkele winkelstraten,
anders verdeelt zich de menigte over
een te grote afstand en verloopt het
feest.
De bakermat van de „braderie" in
Brussel is de kleurige markt- en win
kelwijk „St. Catherine", gegroepeerd
rondom de markt van die naam, vlak
bij de Hallen en de Beurs. Men heeft
er in deze zonnige Septembermaand de
zeven en twintjgste gehouden. Onge
veer drie honderd winkeliers nemen er
aan deel en een kaartje in de etalages
vertelt u wie zijn solidariteitsplicht
heeft vervuld en geld heeft gestort om
de vereniging van handelaren die sa
men met de houders der marktstandjes
dit feest organiseren, te helpen in haar
strijd tegen het dure leven.
Want gelooft vooral niet, dat die be
zitters van de stalletjes op de markt
niet hun bijdrage zouden kunnen ge
ven. Men verzekert me, dat er ver
schillende „franken-millionnairs" staan.
Hier vindt men nog één van de wel
varendste markten, waar vooral des Za
terdags de Brusselaars graag hun in
kopen gaan doen. Als Nederlands de
viezenpot het u eens veroorlooft, dan is
deze schilderachtige markt met op de
achtergrond dé mooie veertiende-eeuw-
se Kathelijne-kerk zeer zeker een be
zoek waard.
Zo'n „braderie" is niet alleen een
feest van veel jool, vuurwerk, muziek,
etalage- en andere wedstrijden, maar
vooral ook één van veel lawaai. Arme
zieken en zwakken! De slager voor zijn
deur prijst u luidkeels zijn extra-koop
jes aan, de juffrouw uit de banketbak
kerij staat bij haar vóór-winkelse eta
lage en roep, dat haar koekjes net uit
de oven zijn gekomen. Zelfs het wis
selgeld wordt op zo luide toon terug
gegeven, dat ge precies weet, hoeveel
die dikke Madame daar in het groen te
vorderen heeft. Vrouwen met bloemen
manden aan de arm en anderen met
enkele citroenen in de hand dringen u
bijna omver op het smalle trottoir en
trachten de slager en de juffrouw uit
de banketbakerij te overschreeuwen.
En of dit alles niet genoeg is, heeft men
nog een loudspeaker aangebracht, wel
ke u vertelt van alle koopjes, die er te
halen zijn, afgewisseld door een tango,
aangeboden door de apotheker.
Niet naar de mestvaalt
De „braderie" is een feest van jool,
van lawaai en.van overvloed. Dit
jaar hebben de handelaren en de
markthouders er nog een extra-bond
genoot bijgekregen: de natuur. Ook
Belgie weet evenals ons land geen raad
met het overtollige fruit en daarom
heeft men de „braderie" ditmaal in het
teken van het fruit en de groente gezet.
Waarom ook altijd een bloemencorso
en niet eens een fruit-corso. En zo kon
men op een hete September-Zondag de
meest onwaarschijnlijk opgetuigde wa
gens en karren, met muziek voorop,
door de oude Brusselse stad zien trek
ken, naar de Grote Markt, met ont
vangst door burgemeester en wethou
ders, uitreiking van eretekenen en ten
slotte een tractatie aan ouden van da
gen. Dat is beter dan het op de mest
vaalt te werpen! En natuurlijk werd
er een „monster-verkoop" georgani
seerd, waaraan Esther Deltenre, de Bel
gische Henriëtte Davids, haar mede
werking verleende.
Burgemeester omhelst
Een echte „Braderie" is nooit volle
dig als er geen bezoek van de burge
meester bij komt. De gemoedelijke
burgemeester Van de Meulenbroek
heeft die traditie trouw van zijn be
roemde voorganger Max overgenomen.
Zelfs de omhelzingen, die hij bij die
gelegenheid de houdsters van de markt
hallen geeft. Moeilijk zal hem dat deze
v/eek wel niet zijn gevallen. Want de
mooisten hadden zich die dag nog
mooier gemaakt. Het werd een duchti
ge verkleedpartij; de één verscheen in
crinoline, de ander in Spaans costuum.
En de vruchten van de stand dienden
om de zwarte of de blonde krullen nog
eens extra op te luisteren.
Maar ook de omliggende winkelstra
ten werden niet vergeten en we
hebben in een rij onder elkaar af
gedrukte advertenties in de dagbladen
kunnen lezen, dat mijnheer de burge
meester in de „Chateau d'Or" en bij het
„Kapiteintje" een pint heeft gepakt en
opnieuw de goede kwaliteit* van het
beroemde Krieken Lambiek en het
„Geuze"-bier heeft kunnen vaststellen,
dat hij in de bazar op de hoek van de
Vlaamse Straat een partijtje vogelpik
heeft gespeeld, dat de bezitster van de
zaak de burgemeester heeft uitgeno
digd met haar champagne te „hijsen"
(en alle klanten bij die gelegenheid een
flesje parfum kregen) dat mijnheer de
burgemeester zich ook lang heeft op
gehouden in het café „De nijvere
Landsman", waar hij enige mosselen
nutt'gde, ook al weer besproeid met de
heerlijke „geuze", dat hij zelfs nog op
de gezondheid van de eigenaar van de
apotheek heeft gedronken, waarvan hij
de schitterende inrichting heeft bewon
derd. Die burgemeester toch!
Maar we zijn hier in het land van
Rubens en er is maar éénmaal in het
jaar een „braderie" in de oude wijk
van St. Catherine.
IN TIJDNOOD
De volgende partij werd gespeeld in
de ontmoeting „Residentie Dam Ge
nootschap"Rest van Den Haag.
P, Remmerswaal (Wit)B. Spriner
(Zwart).
1. 34—29, 19—23; 2. 39—34, 14—19;
3. 44—39, 10—14; 4. 50—44, 5—10; 5.
29—24, 20x29; 6. 33x24, 19x30; 7. 34x25,
1319; (Een nieuwtje. Gewoonlijk
wordt 1822 of 1419 gespeeld, zoals
de theorie aangeeft. De tekstzet heeft
het voordeel boven 1419 dat nu na
3530 de ruil 3024 door 1520 voor
komen kan worden). 8, 3933, 913;
9. 44—39, 49; 10. 40—34, 15—20; 11.
3430, 1015; (20—24 is consequenter),
12. 49—44, 18—22; 13. 31—27, 23x31; 14.
36x27, 20—24; 15. 44—40, 12—18; 16.
41—38, 17—21; 17. 33—28, 7—12; 18.
39—33, 21—26; 19. 37—31, 26x37; 20.
42x31, 2—7; 21. 43—39, 23—29; (Natuur
lijk is ook 1217 heel sterk. De tekst
zet beoogt echter het buiten gevecht
stellen van het witte klaverblad en
maakt bovendien het spel zéér ingewik
keld). 22. 47—42, 18—23; 23. 42—37,
12—18; 24. 48—43, 7—12; 25. 46-41,
11—17; 26. 27—22, 18x27; 27. 31x11,
16x7; 28. 28—22, 12—18; 29. 33—28,
13x27; 30. 32x21, 23x32; 31. 37x28,, 7—
12; (De combinatie gaat nu een woord
je meespreken). 32. 4034, 29x40; 33.
45x34, 13—18; 34. 39—33, (En niet 34.
3833 wegens 1420 enz. Ook 34. 36
31 was fout wegens 34. 1822;
35. 28x17, 14—20; 36. 25x23, 15—20; 37.
30x19, 12—18; 38. 23x12, 6—11; enz. met
dam,) 34. 6—11! (Een aardige
lokzet. Op 35. 34—29, 11—17; enz. Op
35. 38—32, 14—20; enz. Op 35. 36—31.
18—22; 36. 28x6, 14—20; 57. 25x23, 15—
20; 38. 30x19, 12—18; enz. Op 35. 43—
39 18—23 36. 38—32, 11—17; 37. 21—16,
2329; 38. 35x23, 1722; enz. Heel mooi
is het volgende: 35. 21—16? 14—20;
36. 25x23, 18x40; 37. 16x18, 40—44; 38.
30x19, 8—13; 39. 19x8, 3x32; 40. 38x27,
4449; en Zwart heeft gewonnen,) 35.
41—37, (De enige zet.) 3518—23;
(Zwart speelde heel goed maar hij
gebruikte veel tijd. Op dit moment
had hij nog slechts enkele minuten
voor tien zetten. Gespeeld werd n.l. in
het competitietempo van 45 zetten in
li/9 uur. Voor dergelijke partijen is
dit" tempo te hoog.) 36. 3731, (Weer
gedwongen. Op 36. 37of 3832 volgt
n.l, 11—17 enz. met stukwinst.) 36.
23x32; 37. 38x27, 12—18! (Dreigt 14—20
enz. en op 2116 volgt 812; 1420;
enz. met winst) 38. 4338, 812; 39.
33—28, 2429? (Zwart moest tempo
spelen daar zijn vlaggetje op vallen
stond. Hij zag nog in een flits dat op
1117 wit 28—22 liet volgen. De juis
te zet was 9—13) 40. 34x23, 18x29; 41,
27—22! 1—6; 42. 31—26, 9—13; 43. 36—
31, 11—17; 44. 22x11, 6x17; 45. 31—27,
13—18; (De tijdnood is overwonnen,
maar Zwart zit met de brokken) 46.
21—16 3—8; 47. 26—21, 3—8; 47. 26—21,
17x26;'48. 16—11, 8—13; 49. 11—6, 12—17,
50. 30—24. (Het nu volgende eindspel
taxeerde Wit gewonnen. 3832 gaf
waarschijnlijk winst.) 5029x20;
51 6—1, 18—23; 52. 1x45, 13—18; 53.
45x21, 26x17; 54. 27—22, 17—21; 55. 38—
32, 20—24; 56. 22—18, 21—26! (Deze
tussenzet is nodig om een gaatje te
vinden.) 57 32—27, 24—29; 58. 18—12.
(Op 58. 35—30 19—24; 50. 12—7. (Op 35-
30 natuurlijk weer 1924; enz. met
remise.) 59. 3439; 60. 72, 39
44; 61. 2x30 44—50; 62. 27—22 (gedw.)
26—31; 63. 30—48, 31—36; 64. 48—37,
14—19; 65, 22—18. Remise gegeven. Op
65. 35—30, 50—45; 66. 37—46, 36—41;
67. 46x32, 15—20; 68. 25x23, 45x25; en
Zwart zou nog gewonnen hebben. Een
door Wit zeer goed gespeelde partij.
TRIBUNE
Intussen houdt Labour de conserva
tieve campagne evenzeer in de gaten.
Eike beweging van het oppositie-op
perhoofd Churchill wordt nauwkeurig
gadegeslagen. Elke stap die de Formi
dabele doet en elk woord dat hij uit,
wordt met angst en beven ontleed in
Transport House, het Labourhoofd-
kwartier. De Labourzenuwen zijn zo
gespannen, dat men nu zelfs een ver
kiezingsmanoeuvre ontdekt meent te
hebben in Churchill's recente aankoop
van zijn eerste renpaard! Het dier,
„Colonist" genaamd, liep twee weken
geleden zijn eerste race. De jockey
droeg de nieuw geregistreerde Chur-
chill-kleuren, rose met bruine stre
pen. Het beest werd zwaar favoriet,
alleen, maar omdat het van Winston
was. Toen het onder daverend applaus
plotseling nog bleek te winnen ook,
werd de menigte dol van vreugde.
Wat ziet Labour daar voor gevaar in
Omdat het publiek niet brulde „hup
Colonist", maar „hup die Winston,
vooruit Winnie, good old Winnie". De
climax kwam Zaterdag, toen Colonist
de tweede race van zijn carrière zou
lopen. Weer werd het dier favoriet,
daar tienduizenden op „Winston" gok
ten. Toen „Colonist" met elf paarden
lengten voorsprong als eerste langs
de eindpaal stoof, brak men de ren
baan bijna af van enthousiasme. Het
publiek loeide drievoudige hoera's
voor Churchill. Onder luide kreten
van „de verkiezingen win je met een
nog grotere voorsprongnam de
unieke staatsman de teugels van zijn
jockey over en leidde zijn paard per
soonlijk terug naar de stallen. Chur
chill's paardensage heeft een nieuwe
leuze doen ontstaan die als een wer
velwind door het paardenliefhebbende
Albion gegaan is, „wat Winston on
derneemt, hij wint". Vandaar de som
bere gezichten in Transport House.
-Y
DE STEEDS venijniger wordende po
litieke leuzen op alle suikercartonnen
van de millioenenfirma Tate and Lyle
zijn andere doornen in het Labouroog.
De eerste leuzen verschenen kort na 't
Labour Pinkster-congres van dit jaar,
als protest tegen de aangekondigde na
tionalisatie van de suikerindustrie. „Ta-
te, not State" stond met grote letters
op de voor- en achterkant van elk
pondscarton suiker gedrukt. De rege
ring protesteerde en eiste stopzetting
van de leuzen. De firma, die een dag
omzet heeft van twee millioen carton-
nen en zestig procent van alle Britten
van hun suikerrantsoenen voorziet,
hield zich doof. Lord Lyle, de suiker-
millionnair in eigen persoon, werd toen
op het Labourmatje geroepen en kreeg
een laatste waarschuwing. Resultaat ni
hil. Uit pure koppigheid verklaarde de
suikerlord, dat niemand hem ervan zou
weerhouden om zijn eigen ideeën op
zijn eigen cartonnen te drukken. De
nieuwste leuze, die sinds verleden week
met nog grotere letters triomphantelijk
aan twee kanten op alle suikerpakjes
staat, luidt „Indien U Uw hoop-op-sui-
ker op het doodsbed van de Staat te
rusten heeft gelegd, graaft U hiermede
Uw eigen graf'.!
Y
LONDEN toog deze week naar de
première van J. B. Priestley's nieuwste
toneelstuk, altijd een gebeurtenis. „Zo
merdagdroom" is een beter stuk dan
de gemiddelde HBS-er zou kunnen
presteren, maar daar blijft het ook bij.
Zelfs de trouwste Priestley-vereerders
bekennen een lichte teleurstelling.
Het stuk is een fantasie in het jaar
1975. Na het einde van de Derde We
reldoorlog heeft Engeland zich in
vreedzame retraite uit de wereld terug
getrokken. Het heeft afgedaan als een
mogendheid en vindt het onnodig om
energie te verspillen aan het opbouwen
van nieuwe legers, het worstelen
met economische problemen of politiek.
Mechanisatie met al haar lawaigelui-
den is verdwenen. Het is een rustiek
land geworden, bevolkt door minzame
boeren met een voorkeur voor lieflijke
muziek en gedichten van Priesley. Een
Utopia, zonder auto's, telefoons of
beursberichten. Geld is vervangen door
primitieve ruilhandel en radio door
charades op een dorpstoneel. Engeland
zit kortom als een dorpsphilosoof op 'n
houten bankje rustig op een strootje
te kauwen en slaat, arm maar geluk
kig, met leedvermaak de jachtende ge
mechaniseerde buitenwereld gade. De
ze laatste heeft nog niets geleerd en
lust naar macht is daar nog steeds de
enige drijfveer. De drie toonaangeven
de concurrenten zijn Rusland, de Ver.
Staten en India. Op een kwade dag da
len drie afgezanten van deze landen op
het neo-Middeleeuwse Engeland neer
als een troep barbaarse parachutisten
op een Griekse tempel, Bezield door
handelswedijver willen zij ieder de
rechten verkrijgen om een fabrieksstad
op Albion's groene heuvels te bouwen,
compleet met palais-de-dances en bios
copen, en mijnen gaan graven om een
nieuwe synthetische grondstof te ont
ginnen uit de oeroude krijtbodem. Drie
coupletten van een gedicht van Priest
ley zijn echter voldoende om hun plan
nen te verijdelen en de industriële af
gezanten gaan met lege handen naar
de moderne buitenwereld terug, over
tuigd, dat het menselijk geluk niet al
tijd gekoppeld hoeft te zijn aan „voor
uitgang", maar afhangt van een blos
Van de 2500 gerepairieerdenwonen er slechfs
23 in gevorderde kamers
(Van een bijzondere verslaggever).
^L DE PROBLEMEN en al de zorgen, die de Indonesische kwestie voor
politici, zakenlieden èn voor de gewone man' meebrengt (we behoeven
alleen maar de dienstplicht en de demobilisatie te noemen), zijn er oorzaak
van, dat één belangrijke zijde van het geval in de laatste maanden b(j het
grote publiek enigermate op de achtergrond is geraakt: de zorg voor de
duizenden en nog eens duizenden gerepatrieerden. En toch is dat een vraag
stuk, waarbij vele honderden gezinnen in den lande ten nauwste zjjn betrok
ken of waarmee ze wellicht nog te maken zullen krjjgen, want de stroom
gaat nog gestaag door en de afvoer is practlsch nihil. Niet minder dan
125.000 mensen z(jn na de bevrijding van Indonesië naar Nederland ver
scheept; zeventig procent van hen z\jn Indo-Europeanen, die zelden of nooit
in ons land waren geweest, die. niet ingesteld op het Nederlandse tempo
endie liever niet terug willen öf het moest zjjn, dat Nieuw-Guinea
„open" kwam. En daar heeft men dadelijk de problemen huisvesting, aan-
DE HUISVESTING is een van de
meest zorgenbarende kanten van het
geval, Tenminste in het westen des
lands, waar het meer dan eens tot dra
ma's komt, die er toe leiden, dat gere
patrieerde gezinnen door hun kwartier
gevers uit de hun toegewezen wonin
gen worden „gepest" (excusez le mot,
maar er is geen ander), dat de Indo's
zenuwziek worden en volkomen gedes-
illusionneerd en met wrok tegen Neder
land in het hart bovendien door ge
wetenloze „bouwondernemers" en ver
huurders van al hun centen beroofd
naar de tropen terugkeren.
Zo is het gelukkig niet overal .en
om te tonen hoe het óók kan, nodigde
de landelijke stichting „Nederland
helpt Indie", die samen met „Pelita"
en de Dienst Maatschappelijke Zorg
de belangen van gerepatrieerden be
hartigt, een groep vertegenwoordigers
van de grote Nederlandse dagbladen
uit op een excursie door Friesland.
Herhaalde malen werd daarbij de lof
trompet gestoken over het Friese volk
voor de wijze, waarop dat de 7000 in
dat gewest ondergebrachte gerepa
trieerden ontvangen heeft, huisvest en
in de gemeenschap opneemt.
Dit warme medeleven met hen, die
soms in de. meest kommervolle om
standigheden verkeren en dit symp
toom van gemeenschapszin is te op
vallender omdat Friesland in de af
gelopen jaren meer dan eens voor In
donesië, waarmee het toch verder geen
enkele speciale connectie heeft, in de
bres is gesprongen: het uitzenden van
twee mobiele Friese Rode Kruis teams,
voor de uitrusting waarvan o.m. de
boeren een deel van hun melkgeld re
serveerden, en het samenstellen van 'n
Fries vrijwilligersbataljon.
Problemen, zoals Zich die in het
westen en ook elders in het land voor
doen bij het zoeken naar woonruimte
voor gerepatrieerden, kent men in
Friesland niet. Men behoeft er voor
een zolderkamertje geen 100 tot 150
gulden te betalen (met een vloerkleed
„gemeubileerd" 200men behoeft
cr slechts zelden tot vordering van
woninggedeelten over te gaan. Van de
2500 gevallen, waarbij men in deze
provincie inwoning moest zoeken, heeft
men in slechts 23 van het recht van
vordering gebruik behoeven te maken
en terwijl in sommige andere provin
cies de colleges van Gedeputeerde Sta
ten worden overstroomd met beroep
schriften van mensen, die niet con
tent zijn met de beslissing van burge
meester en wethouders inzake inwo
ning van gerepatrieerden, hebben de
Friese Gedeputeerden in de laatste ja
ren slechts elf gevallen behoeven te
behandelen.
DE BUS vol journalisten stopt voor
meester Falkenaweg, waar een Indisch
vrouwtje met haar kinderen een
karig gemeubileerde bovenver
dieping bewoont. Haar 75-jarige
kwartiergeefster begint te beven en te
huilen: het tón niet anders of die he
ren, komen haar IndiSfche huisgenote
halen. „En ik wil niet, dat ze weg
gaat
Een Friese state, een oud groot he
renhuis. Op het gazon voor een ouder
wets tuinbeeld, dansen vier bruine
kinderen: de bewoonster heeft vrijwil-
Blank en bruin in Gaasterland, waar in het kamp „Wyldemerk" vijf ge
zinnen, die in geen enkele gemeente onderdak konden vinden en ver
schillende Drentse families, die zich in de nu ontruimde vijf-kilometer
zone beoosten onze grens hadden gevestigd, zijn ondergebracht in oude
Arbeidsdienst-barakken.
Slowaakse strafrechtbanken zullen
een ongenoemd aantal personen be
rechten, die beschuldigd zijn van rebel
lie, zo wordt in het te Bratislawa ver
schijnend juridische blad „Wet en Le
ven" medegedeeld. De beschuldigingen
houden verband met een „grote voor
bereide actie tegen de Staat". De be
schuldigden zouden hebben getracht
„het staatssysteem omver te werpen
onder het voorwendsel de godsdienst
vrijheid te beschermen.".
KOK VAN KAMP BUCHENWALD
TER DOOD VEROORDEELD
Een rechtbank te Halle (Sowj et-zone)
heeft het doodvonnis uitgesproken over
August Hüebscher, voormalig korpo
raal van de SS en kok van het concen
tratiekamp Buchenwald.
De openbare aanklager schetste ver
dachte als „een willig werktuig van die
Nazi-bandieten, die 52.000 Duitse en
buitenlandse bewoners van het kamp
vermoordden",
film.
op de wangen der dorpsschone, van 't
lied van een vogel of van de smaak van
eigengebrouwen bier.
Londen amuseert zich met het stuk.
Het is aardig om even tussen de oude
idealen en vergeten illusies rond te
dtvalen zoals men de glorie van het
oude Griekenland opsnuift zonder de
primitieve sanitatie. Of het stuk een
groot succes zal worden, is twijfelach
tig. Het zegt niets, dat Shakespeare al
niet eerder gezegd heeft en, met alie
respect voor Priestley, op betere
wijze.
DE ENGELSE politie jaagt het hele
land af naar twee kale ontsnapte ge
vangenen uit de Parkhurst-gevangenis
op het eiland Wight. In het kader van
het nationale gezondheidsschema had
den beiden daar vlak vóór hun vlucht
gratis staatspruiken ontvangen. De
moeilijkheid is nu, dat de politie geen
foto's van hen heeft met de pruiken op.
Onze kustvaart, waaraan nog steeds
nieuwe vaartuigen worden toegevoegd,
heeft de laatste tijd een groot tekort aan
dekpersoneel. Gezagvoerders en stuur
lieden zijn er genoeg, doch matrozen
en lichtmatrozen zijn niet voldoende
beschikbaar. Het gevolg hiervan is
dat men er de laatste tijd weder toe
overgegaan is Duitse zeelieden aan te
monsteren, hetgeen voor de oorlog
eveneens het geval was.
Dat er een groot gebrek aan matro
zen en lichtmatrozen is, moet worden
toegeschreven aan het feit, dat er te
veel jongelieden, die nog geen voldoen
de vaartijd hebben, in de militaire
dienst worden opgeroepen en tevens,
dat er verscheidene bevaren matrozen
thans de zeevaartscholen bezoeken om
hun stuurmansdiploma te behalen.
KONINKLIJK PAAR NAAR
„MIDZOMERNACHTSDROOM"
Ter gelegenheid van het officiële be
zoek dat H. M. de Koningin en Z. K. H.
Prins Bernhard Donderdag aan Am
sterdam zullen brengen, wordt in de
Stadsschouwburg een galavoorstelling
gegeven, verzorgd door de Stichting
Amsterdams Toneelgezelschap, dat de
„Midzomernachtsdroom" van William
Shakespeare met muziek van Felix
Mendelssohn zal opvoeren. De konink
lijke gasten zullen deze voorstelling
bijwonen.
PRIJSVAL AARDAPPELEN DIT
JAAR NIET VERWACHT
Uit thans beschikbare gegeven om
trent de aardappelsituatie kan gecon
cludeerd worden, dat dit jaar geen en
kele aanleiding bestaat tot enige prijs-
val voor aardappelen. De akkerbouw
commissie van de Stichting voor de
Landbouw kwam tot deze conclusie en
voegt hieraantoe, dat de prijs zich
haars inziens op een redelijk peil zal
handhaven.
GEEN EENSTEMMIGHEID OVER
VESTIGINGSEISEN VOOR DE
LANDBOUW
Deskundigen, verenigd in de com
missie grondgebruik van de Stichting
voor de Landbouw, hebben geen eens
luidend advies over te stellen vesti
gingseisen voor de landbouw kunnen
uitbrengen. Vestigingseisen ten aanzien
van credietwaar "igheid werden afge
wezen. Over te stellen eisen aan bedrijf 1
en persoon is men het niet eens kun
nen worden.
VERLIEZEN BIJ DE DARUL ISLAM
Uit welingelichte zijde wordt te Ba
tavia vernomen, dat in het tijdvak van
13 tot en met 16 September bij de
voortgezette patrouillegevechten ten
Zuiden van de lijn Garut-Tasikmalaja
tussen Nederlandse patrouilles en ben
den van de Darul Islam, van laatstge
noemde 73 man zijn gesneuveld. Aan
Nederlandse zijden werden geen ver
liezen geleden.
TWEEDE KAMERLID STEINMETZ
NEEMT ONTSLAG
De heer W. Steinmetz te Amsterdam,
die voor de KVP zitting had in de
Tweede Kamer, heeft met ingang van
heden zijn ontslag als lid van dit col
lege ingediend.
bureau
administratie
Voordam 9, Tel. 3.
Postgiro 187294
redactie
Achterdam 20, Tel. 2
Directie:
J. BIJLSMA en C. KE.
Hoofdredacteur:
A KAPTEIN
Vreedzaam tafreeltje in een kam
pong? Nee, een gerepatrieerde met
haar dochtertje in het gezinskamp
„Wyldemerk" in Gaasterland.
lig een vleugel van het gebouw afgs. I
staan voor gerepatrieerden en de kin.
deren behoren tot het vijfde gezin, dat
daar gastvrijheid vindt.
„Geef mij ook maar een gezin", zei
een van Frieslands bekendste veefok
kers. Hij heeft gesmeekt en gesoebat I
om vergunning te krijgen voor de ver.
bouwing van zijn woning om de Indi. I
sche familie althans een eigen home ta
geven zevenduizend gulden zou het
hem hebben gekost. Het ging niet door
en nu woont de familie in een paar
riante kamers van de moderne heren-
boerderij. De zevenduizend gulden wor- I
den gebruikt voor de opleiding van de
zoon van de gerepatrieerde dame
Neem tenslotte Schiermonnikoog: tien
Indonesische gezinnen zijn onderge-
bracht in zomerhuisjes, die zich voor
permanente bewoning lenen. Het ge-
meentebestuur belegde een contact. I
avond voor deze mensen, wees hun het
pad naar het verenigingsleven en al
de Indische gasten maken momenteel
deel uit van de eilandgemeenschap,
helpen mee in het badseizoen en een
enkeling bekleedt een bescheiden ge
meentelijke functie.
MOGEN DAN de verschillende repa-
triëringskwesties voor Friesland wei
nig of geen probleem opwerpen, voor
één groot vraagstuk zal men hier
straks toch ook komen te staan: wat
zal het levensgeluk en de bestaansbron
zijn voor de mensen, die hier geen
werk vinden en die niet naar de tro
pen terug willen of kunnen? De oude
ren zullen nooit meer gewend raken
aan het Nederlandse werktempo en da
jongeren, die wel willen, zullen moe
ten concurreren tegen een toevloed van
Nederlandse werkkrachten (onder wie
de vele gedemobiliseerden!). Het kin
dergetal van de Indo-Europeanen is
over het algemeen groter dan dat der
Nederlanders, het groeit nog steeds
aan en dat alles houdt in, dat dit niet
alleen een probleem voor de naaste
toekomst zal zijn.
Men ziet de oplossing ervan nog niet,
zei de Commissaris der Koningin in de
provincie Friesland in een slotbijeen
komst ten provinciehuize, maar die zal
er zeker komen. Frieslands eerste zorg
is: de gezinnen, die deze provincie wor
den toegewezen, onderdak te geven en
hun het gevoel van „displaced persons"
te zijn, te doen verliezen. Moge de
geest van spontaniteit en hartelijkheid,
waarmee Friesland deze nieuwe groep
ontheemden ontvangt gaf het in de
oorlogsjaren al niet aan 25.000 geëva
cueerde Limburgers en minstens zo
veel door Duitser of honger uit hun
woonplaatsen verdreven „Hollanders"
gastvrijheid? ook vaardig worden
over de andere gewesten!
Tabakszaak te Krommenie
uitgebrand
Gistermorgen om tien uur ontstond
trand in de sigarenwinkel van de
heer Palmboom, Blok 36 te Kromme
nie. De vrijwillige brandweer, die het
vuur met drie stralen bestreed, slaag
de er niet in dit te blussen. Het pand
brandde geheel uit. Inboedel en win
kelvoorraad gingen verloren.'
De oorzaak- moet waarschijnlijk
worden gezocht in het niet goed
functioneren van een gaskachel.
Ontzettende
Amsterd
Een half uur nadat hu
deeld, kwamen twee der 1
rich Christian Viebahn, 3
de verdachtenbank van h
verantwoorden voor hun
Hun wordt tenlast© gele
acties in Noord-Holland, h
De eerste getuige, rech
Jong, gaf een aanvullend;
op het reeds bestaande do
Silbertannemoord in West-
S. Wijtema. „Dit is de enij
nemoord, waarvan de spor
wezig zijn. Deze sporen he
toond dat de moordenaar
moet zijn. Viebahn heeft
verhoor bekend, dat hij
handig schoot."
De 44-jarige Kriminal-Se
ter Albers, die zelf nog n
recht gestaan, wordt dan
gehoord. In verband met
nemoord op J. P. Juckei
legde Albers verklaringen
nig houvast gaven. Op d<
president prof. Van Hamel
bers) weet dat Rühl daar 1
ten antwoordde Albers: „1
niet bij„Ik heb wel
Rühl heeft geschoten
niet zeker meer." Viebahr
woordde steeds op de vi
president of hij aanwezig
met een kort „Jawohl".
Rühl erkende deel te h
men aan de Silbertanneact:
Wiitema, de heer Juckers
(Beemster).
Slach
De volgende getuige was
Pli. Juckers uit Velsen. D
dat op 9 April 1944 bij her
gebeld. Getuige deed het
open en onmiddellijk werd
schoten. De kogel drong lir
neus het hoofd binnen en
in de nek zitten. De belas
ken en het slachtoffer we
ziekenhuis overgebracht. D
kogel operatief verwijderd
tuige is een van de zeer
een Silbertanneactie heeft
Rühl volvoerde deze actie
Brandstoffen in West
gaan van de t
Gistermiddag heeft de
lier van de Westduitse ri
Konrad Adenauer, voor he
parlement een regeringsve
gelegd, waaraan het volge
leend.
Dr. Adenauer deelde c
mede, dat de devaluatie vs
sterling vermoedelijk een
ring van de Deutsche Mark
zal hebben.
Na er op te hebben gew
Westgrens van Polen op
komst van Potsdam slech
in afwachting van het uits
een conferentie voon het c
een vredesverdrag met I
vastgesteld, zeide dr. Adc
kunnen ons onder geen en
digheid neerleggen bij e
besluit door de Sowjetunie
len. om deze gebieden van
scheiden".
Voorts verklaar ik, dat,
zeg dat wij in vrede met d
en met Polen wensen te 1
baseerd is op de veronder;
deze beide staten ook ons
zullen laten en dat zij o
landgenoten in de X)ost
tingszone van Duitsland ei
telijke sector van Berlijn
staan in vrijheid het leve
dat overeenkomst met de
Door gezaghebbende Roe
ke kerkelijke kringen in 1
kije is een rapport gepul
de jongste arrestaties van
Er worden 31 namen gene
„enkele honderden", die
verklaring van Dinsdag e:
tie worden vastgehouden,
komen vicarissen, dekens,
deren voor.
Weerberic
Weersverwachting, geld
genavond. In het binn
melijk koude nacht
met weinig wind. Gp ve
mist. Overdag wis»el<r
king en in het Zuidwi 1
enkele verspreide bu
elders droog weer. Lar
denkust weinig wind
zwakke tot matige Oosts
Overdag ongeveer dez
Peratuur als vandaag.
