IwSHoIfSl
OUDS
IS ER WEER
vni.
Het huisje.
IffliWiiBsS"
De P.B.H.s zullen niet meer uit het
agrarische leven verdwijnen
bewogen
week-eind
Vj\
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
donderdag 21 october 1949
pIBPJE moest natuurlgk weer hele
maal van voorafaan alles vertel
len gaan, terwijl ze er met z'n drieën
omheen stonden: hoe die mensen er
precies uitzagen en hoe ze dat huisje
hadden gebouwd van bamboestokken
allemaal naast elkaar, met een grote
deur in het midden en op die deur
stond: KOM U BINNEN A.U.B. en
hoe ze waren weggereden in een brom-
ding op vier wielen. Dat rijmt op mg,
zei Piepje, dat was een Jiepje. Maar
het huisje stond er nog, zei Fiepje.
„O," zei Afke, „daar ken ik van
metpraten, dat is een val."
„Een val?" vroeg Jumbootje, en-ie
dacht aan de kuil, waar opa inge-
sukkeld was, „maar dat is toch geen
huisje?"
„Wellis," zei Afke, „je heb ook val
len die huisjes bennen, en as je daar
in gaan, dan ken je d'r niet meer uit.
Das ook met Teunis gebeurd, dat was
me vrind de tijger, en die hebben ze
toen meegenomen."
„Gom," zei Jumbootje en-ie dacht
een poosje heel diep na, want daar,
heel diep in zijn binnentje, voelde hg,
dat dit een Gewichtig Moment was,
een moment voor belangrijke dingen
en misschien ook wel voor stoute din
gen. Hg dacht tenminste ook, dat hg
die dingen maar liever niet aan mama
of papa moest vertellen en aan opa
nog minder, heden ja, aan opa hele
maal niet. En nadat hj) gedacht had,
zei Jumbootje:
„Ik heb een plannetje," zei hg, „ge
loof ik."
„Reusachtig," vond Gerrit, „en wat
is dat als ik vragen mag?"
„Zèg ik lekker niet," zei Jumbootje
raadselachtig, „tenminste, nóg niet.
Ga je mee eens naar dat huisje kij
ken?"
„Geweldig," zei Gerrit, „en dan zal
Piepje ons de weg wijzen."
„Ja maar, as Piepje nog maar weet
waar of het is," zei Afke, maar
Fiepje verklaarde, dat ze het reuze-
goed wist en dat het vlakbij was, vijf
minuten, zei ze en ze zou wel evn
voorgaan als ze dat goed vonden.
Ze vonden het natuurlijk goed.
Piepje streek haar vleugeltjes dus
wat uit de frommel, poeierde zich een
beetje en toen gingen ze op weg. Na
een paar kwartiertjes lopen, net toen
Afke een kleine Toespeling wou ma
ken, dat het toch wel érg dichtbij was,
dat huisje, kwamen ze aan een grote
open plek in het bos, met aan de
overkant wéér bos en links en rechts
daarvan een stukje horizon zelfs en
dat zag er allemaal net zo uit als ze
gedacht hadden, dat het zou zjjn, er
was alleen maar geen huisje.
„Wat nu, Fiepje," vroeg Gerrit een
beetje uit de hoogte, „waar is het nu,
Fiepje? Hoe heb ik het nou, Fiepje?"
„Tjönge," zei Afke, een klein tikkel
tje gemeen, „wat een ééérdig huisje!"
Fiepje kreeg traantjes in haar ogen.
,,'t Lijkt uit de hoogte altjijd véél
dichterbij dan het is," zei ze verlegen.
„Zo," sprak Gerrit, „zou je dénken,
Fiepje? Ik bekgk anders de zaak óók
nog al van de bovenkant, maar ik
heb daar hoegenaamd geen last van.
Fiepje."
Toen zei Fiepje, dat hoog en hoog
nogal twéé was, 't was toch een heel
verschil of je alleen maar een beetje
een lange hals had, óf als je echt
vlóóg, en speciaal als je dan nog ex
tra hoog ging vliegen. Maar ze wou
wel weer eens opvliegen, zei ze.
„Welja," zei Afke, „vlieg óp, kind,"
maar Jumbootje vond, dat ze nu niet
direct ruzie moesten gaan maken.
„Het is misschien in dat bos aan de
overkant verstopt," zei hij, en dat zei
Fiepje ook, toen ze weer terugkwam
van haar Naspeuringen, ze had het
duidelijk gezien, beweerde ze.
„Nou," stelde Afke voor, „dan doe-
iien we wie d'r 't eerste daar bij die
bos is."
„Ja," zei Jumbootje, „dat doen we.
Eén twee drietuf!" en meteen ga
loppeerde hg zo hard-ie kon weg. Hij
hoorde Gerrit achter zich hijgen:
„Heu, heu, niet zo schielgk," maar
Jumbootje kreeg zomaar een erg gek
ke bui en deed of-ie niks hoorde. Hij
trompetterde zo vrolijk als hjj nog
nooit gedaan had: Tèt, tèt, tottere-
tuut tèt tèt, en toen werden ze alle
maal even lollig en opgewekt en ze
renden als welgemutste wildernissen
achter hem aan, Gerrit en Afke, ter
wijl Fiepje er boven fladderde. Totdat
Jumbootje opeens een gekke ontdek
king deed. Hg hield meteen op met
toeteren en rennen en tilde zijn ene
voorpoot op.
„Gom, wat een blubber," zei hg,
„wat is het hier kledderig," en dat
had-ie nog maar net gezegd, of daar
zonk-ie met z'n voorpoten weg in de
modder, omdat het een moeras was...
„Help," riep hg, „help. Gerrit, Afke,
waar bennen jullie?"
„Ik ben hier," zei de stem van Ger
rit benepen en toen Jumbootje om
keek opzrj, zag hij hoe de hals van
Gerrit uit een rond plasje modder
omhoog stak als een meerpaal. De
rest van Gerrit was allemaal al weg
gezakt vanwege z'n dunne poten.
„Je most geloof ik maar es probe
ren d'r uit te komen," zei Afke, die
veilig in de hals van Gerrit was ge
klommen, behulpzaam, maar dat was
makkelijk gezegd, want toen Jum
bootje zijn voorpoten weer uit het
slijk trok schoten prompt zijn ach
terpoten de diepte in en dat ging zo
door, vóór-hup, èchter-hup, vóór-hup,
zodat-ie net een hobbelpaard was.
„Ik lach me een olifantje," zei Afke
benauwd en-ie klom een stukje hoger
in Gerrits hals, omdat die maar steeds
verder zakte, „1-laat j-je m-maar
z-zakken, bene jen is wel grond!"
„Sla je mond er niet in, naarling,"
riep Fiepje, die d'r zenuwachtig boven
bibberde, „dóe liever wat!"
„Ja," beaamde Jumbootje en-ie
blubberde al een beetje met zjjn stem,
omdat hg er nu ook tot zgn oren toe
in zat, „blubb-blubb, doe eens blub-
bub, dloe eens wlat wat." Toen kwam
er een hoerakreetje van Gerrit, hele
maal van onder de prut door zgn hals
naar boven borrelen:
„Ik heb grond, meen ik," zei hg, en
ja hoor, het volgende ogenblik rees
hg uit de bagger omhoog. Hg leek
wel wat op dat bekende Zeeuwse
volksliedje: „luctor et emergo", wat
in gewoon schoolboekjes-Nederlands
betekent: „Ik modder mezelf er weer
boven op," maar terwgi hg daar wat
stond uit te druipen op het droge, vuil
en zwart als een natte dweil, om wat
bg te komen, liet hij zgn vriendje
niet in de steek: „Ik trappelde voort
durende naar rechts, als je begrijpt
wat ik bedoel," zei hg, „en toen
stootte ik tegen wat vastigheid aan.
Moet je ook doen."
„Ja," zei Afke gul en-ie maakte
zet-'m-op-grimassen, maar daarbij
vergat-ie, dat hij nog steeds aan Ger
rits hals bungelde. Hij viel op de grond
en begon meteen angstig help te roe
pen, want hij was bang, dat-ie nu ooit
zou wegzakken. Maar er gebeurde
niets en daarom ging-ie veilig tussen
de poten van Gerrit zitten met een
voldaan gezicht en zei verder „moej-
ook doen. D'r is niks an." Jumbootje
trappelde dus ook naar rechts en
toen dat niet hielp, naar links en toen
wéér naar rechts en net toen hg van
plan was om 't maar op te geven en
in 't modderplasje om hem heen
voorgoed te verdwijnen met enkele
trieste luchtbelletjes, kreeg hg ook
wat te pakken. Elven later verrees ook
hg, een eindje verder.
„Hoera!" riep Fiepje, toen Jum
bootje vies en kledderig op het droge
stond, „hoera, we zg'n er!"
„Nee, Fiepje," sprak Gerrit, „we
zgn er nog niet, Fiepje. Waar is nu
je huisje, kind?"
„O ja," zei Fiepje, „ga maar mee,"
en toen gingen ze weer op stap. Maar
na een kwartiertje hielden ze stil bg'
een kleine open plek in het bos, waar
eekhoorntjes stoeiden en kongntjes
holden en vogeltjes trillerden en waar
de zon middenin scheen. Zo verruk-
keigk mooi en rustig was dat plaatsje,
ze stonden er een paar tellen stil van.
„Asjeblief," zei Fiepje daarna trots,
„hoe is-ie? Wat zeg je er van, is-ie
niet echt?"
Ze zeiden er niets van, want daar
stónd het huisje van allemaal gele
bamboestokken te blinken in de zon,
precies zoals Fiepje het had verteld.
(Volgende week méér.)
Voor jongelui van twaalf tot en met zestien jaar.
Hallo, jongens en meisjes, de post bracht deze week weer veel gezellige brieven voor ons
hoekje en het lezen daarvan deed mij zelfs de storm en regen even vergeten. Herman Zander,
jij bent deze week de eerste. Je vraag over atomen zal ik deze week even schriftelijk beant
woorden, want daarvoor heb ik in ons correspondentie-hoekje geen ruimte. Schrijf maar wanneer
je tijd hebt, Herman. Het huiswerk gaat natuurlijk vóór. „Zonnedauw", ik had al een boek
voor je klaar liggen, maar nu zal ik proberen om jouw wens te vervullen en het vervolg op
„Beugeljong" te bemachtigen. Sigarenbandjes en lucifersmerken zal ik je ook toezenden. Mis
schien kan je zuster wel eens wat gewone, grijze boetseerklei in een winkel voor tekenbenodigd
heden kopen. Daar kun je fijn mee werken. Beterschap gewenstl Frans Ham, hartelijk dank
voor het zilverpapier en de postzegels. De pakjes zijn aan het eind van de vorige week in mijn
bezit gekomen, zodat ik je er nu pas voor kan bedanken. Ja Frans, wij zijn er blij mee en
gebruiken het voor ocize zieken. „Tarzan", je hebt een aardige schuilnaam bedacht, maar wie
ben je eigenlijk? Je vergat je eigen naam te schrijven. Hartelijk dank voor de postzegels en
het zilverpapier. Aardig dat je zoveel punten aan Alb. Korndorffer hebt gegeven. „Lollypop"
en „Sneeuwklokje", jullie plaagden mij wel eens een beetje omdat de raadsels altijd zo gemak
kelijk waren, maar deze keer viel het toch niet mee, hè. Wat een leuke tekeningetjes staan er bij
de oplossingen. Jan Leydeckers, komt Wim in Januari thuis? Dat zal een feest worden, zeg!
Bedankt voor de sigarenbandjes, Jan. Leuk dat je de voetbalwedstrijd hebt gewonnen. Weintje
Stokhof, wel bedankt voor het zilverpapier. Jij hebt het rtiaar druk met je naaiwerk op de huis
houdschool. Is de sloop al af? Knoopsgaten maken valt niet mee, hè! Hie Schoonen, aardig dat
je zoveel postzegels en kaarten hebt gespaard. Ja, ik weet er wel een adres voor, Rie. Over de
verhaaltjes zal ik je nog schrijven. Leuk dat je er zoveel plezier in hebt. Sijda ten Bokkel, wat
een dik pak zilverpapier kreeg ik weer van jou. Wel bedankt, meisje! Nu ben ik vergeten welke
punten je spaarde. Wil je het de volgende keer nog even schrijven? Op de huishoudschool bevalt
het je dus best. Kun je al een beetje koken? Gré Nuy, wat ziet jouw oplossing er keurig
uit, zeg! Nel Smink, ik vind het erg gezellig dat je mee gaat doen. Jouw prettige lange brief
zal ik deze week nog even schriftelijk beantwoorden. Joke Miedema, het was in orde, hoor!
„Winnetou", wat leuk dat „onze" poes al weer een klein poesje heeft en dat je moeder het
er bij wil houden. Hoe vindt de hond die nieuwe huisgenote? Is hij er al aan gewencLP
Piet Kuitwaard, fijn dat het werk in de Kaasfabriek je zo goed bevalt. In je vrije tijd ga je
dus veel voetballen. Hoe ging het met de wedstrijd? Heeft jouw elftal gewonnen van Randers
B.? Eddy Kuperus, een hartelijke groet voor jou! Schrijf maar „Tante Iet", hoor. Hen-
dcrika v. d. Kolk, jij mag met de raadsels van de oudere jongens en meisjes mee doen om
dat je al twaalf jaar bent. Doe je best maar eens op het prijsraadsel dat vandaag in de „Jeugd-
koerier" wordt opgegeven. Jan Tervoort, prettig dat je mee gaat doen. Als ik je eens met
sigarenbandjes kan helpen, schrijf je het maar. Veel bijzondere bandjes heb ik niet, maar mis
schien is er toch nog wel iets voor je bij. Bertie Bosman, hartelijk dank voor de leuke
tekeningen. Ik ben er blij mee en bewonder ze gereg'eld. Vooral de tekening van die neger.
Daar heb je een heel werk aan gehad, Bertl Je verzoekje staat onder de mededelingen. Ik
hoop, dat je succes hebt. Rie Vrouwe, er waren de vorige keer honderd-en-acht ongeschon
den postzegels in je enveloppe. Dat valt mee, hè! Arie J. Sluys, ik vind het prettig dat je
mee gaat doen. Zeg, wij zijn in dezelfde maand jarig, Arie. Ik heb het altijd plezierig gevon
den om in de zomer jarig te zijn. Jij ook? Hilly Jeurink, wel bedankt voor de postzegels.
Aardig dat de kennissen je daar zo goed mee helpen. Ja, bij ons brandt nu de haard al, want
het is de laatste tijd zo koud in huis. Ren de Vries, Dora Willemse, Simon Prins, Jan Krane,
Sienie Bartelds, C. S. de Winter, Joop Bakker en B. Bergsma, jullie zijn welkom bij ons.
Jongelui, de brieven voor ons volgende correspondentie-hoekje verwacht ik graag van
jullie vóór Zondag 6 November.
Tot de volgende keer! Allen hartelijk gegroet door
TANTE IET.
Hun taak wordt gewijzigd
Zullen de plaatselijke bureauhouders
nu niet spoedig uit de agrarische sa
menleving verdwgnen? Aldus 'n vraag
die de laatste tgd meer en meer wordt
gesteld. En met reden- De Nederlandse
boer wordt langzamerhand weer baas
in eigen huis; hg heeft de overheid hoe
langer hoe minder nodig. Edoch, toen
wij de vraag te bevoegder plaatse in
Den Haag stelden was het antwoord:
neen, zg verdwijnen helemaal niet,
maar hun taak zal geleidelijk veran
deren.
Nederland telt honderden p.b.h.'s en
de boeren kennen hen maar al te goed.
Jarenlang hebben zg op hun bureaux
ONZE MEDEDELINGEN.
Mevr. Groot in Den Helder, mëj. H.
W. Mulder en Jebeltje Pander In Alk
maar en Coba Kramer in Hoorn dan
ken wg hartelijk voor zilverpapier,
postzegels en sigarenbandjes.
Bertje Bosman, Hofdgkstraat 30,
Beverwgk, zoekt een correspondentie
vriend, liefst van het platteland. Bert
is 13 jaar oud.
„HEE, WAT IS HET HIER KLEDDERIG...."
PRIJSRAADSEL
voor Jongelui van 12 tot en met 16 jr.
Van vgf woorden is de betekenis als
volgt:
1. Vereniging van dierenvrienden.
Feestdag ter ere van de koningin.
Gebouw waar een afdeling van
de politie zetelt.
Blad waarop men gasten iets
aanbiedt.
Boekje waarin het huiswerk
wordt aangetekend.
Deze woorden kunnen uit de volgen
de 16 lettergrepen gemaakt worden:
a be bu blad da dag
die gen inne ko li ming
ning po pre reau ren
scher sen teer tie.
Oplossingen kunnen vóór Zondag 6
November, worden gezonden naar het
bureau van dit blad.
2.
3.
4.
3.
oplossing prijsraadsel.
In het figuurraadsel kwamen hori
zontaal de woorden:
Mak.
Wageningen.
Bos.
Verticaal waren de woorden:
Kat.
Noor.
Bali.
Cel.
De prgzen werden deze wen c gewon
nen door:
Sita le Main, Sluisdijkstraat 110,
Den Helder (14 jaar).
Arie j. Sluys, Drieboomlaan 301,
Hoorn (13 jaar).
AHe Heynen, Tolweg 14, Uitgeest
(12 jaar).
Gré Nuij, Stationsweg 146, Alkmaar.
Simon Prins, Ameland 3, Zaandam.
(12 jaar).
Gefeliciteerd jongelui! De boeken
worden toegezonden.
- Als vanouds -
DE KINAWIJN VAN OUD
Opwekkend en versterkend
Scheepvaartberichten
Beimekom, Valparaiso—A'dara, 25-10 to Pisco
Breda, Valparaiso—A' dam, 26-10 n.m. te
Plijmouth verwacht Cottica, Paramaribo-
A'dam, 25-10 te Ponta del Gada Colyto,
25-10 van Genua naar Algiers Esso Rotter
dam (t), Ras Tanura—Hamburg, passeerde 25-10
Perim Gadila (t), Kaapstad—Mena el Lah-
madi, 25-10 in Straat Mozambique Hoog
kerk, 25-10 van Lorenzo Morquez naar Beira
Hydra, 25-10 van Maracaibo te Port Limon
Indrapoera, Batavia—R'dam, 26-10 te Co
lombo Molenkerk, Rotterdam—Japan, 24-10
van Hongkong naar Kobe Nijkerk,
A'dam—Basra, 25-10 te Port Said Lombok,
20-10 van Singapore te Port Swettenham
Lutterkerk, R'dam—Calcutta, 25-10 van Co
lombo Molenkerk, R'dam—Japan, 24-10 van
Hongkong naar Kobe Molendijk, 25-10 van
Dio de Janeiro naar Buenos Aires Nijkerk,
26-10 van East Londen te Port Elisabeth
Perna (t), 25-10 van Curacao te Pauillac
Poelau Laut, 25-10 van Soerabaja te Makassar
Poseidon, 25-10 van Aruba te Curasao
Pygmalion, 25-10 van Paramaribo naar Gulf-
port Rotti, A'dam—Java, 25-10 te Singa
pore Sigli, R'dam—Batavia, 25-10 in Suez-
kanaal Singkep, 25-10 van Pulu Sambu naar
Calcutta Slamat, 26-10 van Pulu Sambu
te Khosichang Sloterdijk, New York—Java,
26-10 te Colombo verwacht Sommelsdijk,
Java—New York, passeerde 25-10 Gibraltar
Stad Arnhem, Stettin—Vlaardingen, passeerde
25-10 Brunsbuttel Stuyvesant, Paramaribo—
Antwerpen, 25-10 van Plymouth Tarakan,
25-0 van Tandjong Uban naar Batavia.
Aldabi, R'dam—Buenos Aires, passeerde 25-10
Madeira Arendsdijk, 25-10 van St. John
naar Norfolk Celebes, Java—A'dam, pas
seerde 25-10 Ouessant Langkoeas, 25-10 14
uur te Liverpool Van 't Hoff, 22-10 van
R'dam te Port Arthur Zeeman, 21-10 van
Calcutta te Los Angelos. Weltevreden, Ba
tavia—New York, 25-10 22 uur van Penang.
Alamak, 25-10 van Narvik te Antwerpen
Aludra, Paranagua—R'dam, 24-10 te Santos
Boschfontein, A'dam—Mombassa, 25-10 van
Aden Lemsterkerk, R'dam—Bombay, 25-10
te Genua Lissekerk, 24-10 van Kuweit te
Abadan Maas, 26-10 van Curasao naar
Aruba Nieuw Amsterdam, 26-10 van Nas
sau te New York Oberon, 26-10 van Laguaira
naar Guanta Papendrecht, Plymouth—Aba-
dan, passeerde 26-10 Kaap St. Vincent Prins
Frederik Rendrik, 25-10 van Quebec naar Ant
werpen. Prins Alexander, 26-10 van Mon
treal naar Antwerpen Ruys, 25-10 van Mon
tevideo naar Santos Stad Schiedam, 25-10
van Gibraltar te Port Tampa, vermoedelijke
27-10 te R'dam.
Alpherat, New York—Buenos Aires, 20-10 te
Trinidad Bali, Batavia—Liverpool—A'dara,
passeerde 20-10 Malta Delfland, Hamburg-
Buenos Aires, 20-10 te Rio de Janeiro ver
wacht Etrema (t), 26-10 van Port Arthur
te Havana Chama (t), 24-10 van Hongkong
naar Miri Gooiland, 25-10 van Buenos Aires
naar A'dam Egbert Vinke (Walvisjager), 25-
10 van A'dam te Kaapstad Nelly Vinke (Wal
visjager), 25-10 van A'dam te Kaapstad.
Aalsdijk, 24-10 van Tampico te Corpus
Christi Delftdijk, R'dam—Vancouver, 25-10
van Balbao Duivendijk, 25-10 van Coosbay
te Teuyaquinabaai Gaasterkerk, 25-10 van
Alexandrie naar Genua Joost van den Von
del, 26-10 van Narvik naar R'dam Soestdijk,
24-10 van Galveston te Houston.
de drempels plat gelopen om dors-
briefjes voor het graan, om rokzeug-
toewijzingen, om kunstmestbonnen, om
huisslachtingsvergunningen, om oogst-
hulp, ja om wat al niet meer. Dat i,
nu helemaal niet meer nodig. Ja, voor
kali moeten zij nog bonnen halen,
want daar is nog niet genoeg van,
maar dat zal wel spoedig anders wor
den. Kali moet in tegenstelling tot stik-
stof ingevoerd worden uit het buiten
land, maar het kan in zachte valuta
betaald worden (vooral Franse francs,
De schaarste in hoofdzaak een
gevolg van vervoersmoeilijkheden en
die zgn niet meer zo groot als zg een
paar jaar geleden waren.
Dan zijn er nog twee dingen, waar
mee de plaatselijke bureauhouders be
moeienis hebben. Dat zijn de kuikens
en de buitenlandse voergranen. Nog
altijd bepaalt de regering hoeveel eie
ren er uitgebroed mogen worden en
hoeveel kuikens de boer mag houden.
Het feit, dat voergraan nog niet vol.
op te krijgen is het moet ten dele
ingevoerd worden en nog wel uit dol-
larlanden maakt het noodzakelijk de
kippenfokkerg enigszins te beperken.
Zo zijn er in 1948 vijftien millioen eie
ren uitgebroed, hetgeen neerkomt op
7.500.000 jonge kippen. De pluimvee
houderij had het aantal op 22 millioen
willen zien vaststellen maar dat zou
hebben betekend, dat er meer dollars
besteed hadden moeten worden aan de
invoer van mais, enz. Nu meende de
pluimveehouderij, dat dat geen be
zwaar zou zijn geweest, want er is een
grote vraag naar Nederlandse eieren
uit landen met harde valuta, waaraan
niet voldaan had kunnen worden. Deze
beide inzichten staan lijnrecht tegen
over elkaar. Misschien gaat minister
Mansholt vandaag of morgen overstag;
dat zou dan betekenen, dat het fokken
van kippen niet meer beperkt wordt.
Voor de boeren is dat dan een wande
ling minder naar de p.b.h.'s.
Het buitenlandse veevoeder bigft
vooralsnog een moeilijk geval, dat al
leen is op te lossen door de deviezen
voor de invoer ervan vrij te maken
door een verhoogde uitvoer naar lan
den, die met dollars betalen. Of daar
kijk op is? De kruitdamp der devalua
tie is nog niet opgetrokken, zodat da
nieuwe markten nog niet volledig ver
kend kunnen worden. Liggen de kaar
ten gunstig men reken e er nog maar
niet al te hard op! dan zouden de
bemoeiingen van de p.b.h.'s op een eind
lopen.
En toch wil de regering hen niet
missen, want zij verrichten nog een
ander nuttig werk. Dat is de voor- en
najaarsinventarisatie. Voor allerlei
doeleinden is het nodig, dat men in
Den Haag weet wat er gezaaid is en
hoeveel er geoogst zal worden of ge
oogst is. De gegevens daarvoor worden
door de p.b.h.'s verzameld en via de
provinciale voedselcommlssarissen
die langzamerhand wel eens een ande
re benaming zouden mogen krggen
toegezonden aan ir. S. L. Louwes,
die nog altijd directeur-generaal van
de Voedselvoorziening heet, al is de
toevoeging „in oorlogstijd" dan ook
vervallen. Dat nuttige werk zullen de
p.b.h.'s blijven verrichten. Maar geen
verstandige boer zal daar bezwaar te
gen maken.
patricia
wentworth
19
Hij hield op met zijn pogingen, haar
„thuis" te brengen en vroeg beleefd
wat zij wenste.
Miss Silver kuchte opnieuw, ditmaal
heel hoffelijk. Het was niet met zoveel
woorden gezegd, maar de man had
zijn verontschuldiging aangeboden en
die accepteerde ze. In de gelukkig
vervlogen dagen, dat zij gouvernante
was, had ze haar leerlingen flink maar
toch vriendelijk weten te regeren Die
gewoonte was haar bijgebleven. Ei
klonk autoriteit in haar stem, toen zij
zeide:
„Mijn naam is Maud Silver. Ik was
bezig was rose wol te kopen, toen ik
het incidenl zag, waarvoor, naar ik
veronderstel deze dame is verzocht,
naar uw ka oor te komen".
„Inderr' mevrouw"
Dorinda kn rde zich naar de kleine
vrouw in het zwart, de ogen letterlijk
brandend van verontwaardiging. Ook
haar wangen gloeiden. Met haar jon
ge, heldere stem sprak zij: „U kunt
niets gezien hebben, want er was niets
te zien".
Miss Silver liet zich niet uit het veld
slaan. „Als u de handen in uw zakken
steekt, zult u, denk ik, wel tot andere
gedachten komen".
Zonder een ogenblik te aarzelen
stak Dorinda beide handen in de zak
ken van de tweed mantel. Het waren
diepe, ruime zakken en ze hadden leeg
moeten zijn. Maar ze waren niet leeg
en dit feit gaf haar een even onver
wachte als harde schok. Ze kreeg het
gevoel alsof ze in het donker van een
trap was gevallen. Haar ogen gingen
wijd open en haar wangen werden op
nieuw met een blos overgoten. Beide
handen kwamen uit de zakken vol
kousen, zakdoeken en linten.
De winkelchef zei iets, maar het
drong niet tot Dorinda door. Ze stond
te kijken naar de zijden kousen, de
zakdoeken, de hangende linten, terwijl
de hoge kleur weer uit haar wangen
week, tot ze doodsbleek was. Toen
stapte ze naar de tafel, wierp er alles
op en voelde weer in haar zakken Ze
bevatten nog een paar kousen en hei
takje mimosa, dat zii zo mooi voor
haar mantel had gevonden. Ze gooide
ze bg de rest en zei op vaste toon: „Ik
weet niet, hoe die dingen in mijn
zakken zijn gekomen".
De directeur keek haar aan op een
manier, die haar Schotse bloed aan 't
koken bracht.
„O, nee, u weet het niet hè? Nu, ik
denk, dat wij het wel aardig kunnen
gissen. We zullen u aanklagen wegens
winkeldiefstal. En als mevrouw hier
zo vriendelijk wil zijn. ons haar adres
te geven, kunnen we haar als getui
ge laten oproepen. Misschien wilt u
ons nu wel zeggen, wat u zag, me
vrouw".
Miss Silver richtte zich op.
„Ik ben ltieg gekomen om dat te
doen. Na mijnaankoop te hebben ge
daan, wachtte ik op mijn pakje en
mijn wisselgeld, toen ik deze dame
zag staan kiiken naar de glazen bloe
men en kettingen op de hoek van de
afdeling modeartikelen. Zij scheen dat
kleine bosje mimosa mooi te vinden
en ik dacht, dat zij 't misschien zou
kopen. Het zou zeker heel goed op
haar mantel hebben gestaan. Ze was
iuist van plan weg te gaan. toen er
enige mensen uit de richting van het
kousen-ravon kwamen Ik weetniet,
of ze allemaal bij elkaar hoorden
Toen ze bij deze dame waren gekomen
stond zii niet meer op dezelfde plaats
Ik wil er speciaal op wijzen, dat de
mimosa er nog lag, toen z(j er «1 een
eindje van verwijderd was en de te
genovergestelde kant opliep. Bij de
mensen, die uit de kousen-afdeling
kwamen, waren twee jonge vrouwen.
Ze gingen ieder aan een kant van de
dame staan. Intussen was er een druk
heen en weer geloop van mensen tus
sen de verschillende afdelingen. Nu
eens waren ze tussen mij en die twee
jonge vrouwen en dan weer niet. Ik
wil erop zweren, dat de dame hier niet
terugkeerde en dat ze onmogelijk het
takje mimosa kan hebben weggeno
men. Ik stelde belang in haar en heb
haar geen ogenblik uit het oog verlo
ren. Zij kon de mimosa niet bereiken
op de plaats waar ze zich bevond en
ze keerde niet om. Ziedaar punt één.
Punt twee is het volgende: Toen de
mensen voortliepen, ontstonden er na
tuurlijk gapingen tussen hen. Door één
van die gapingen zag ik toen één van
de twee bedoelde jonge vrouwen, die
haar hand uit de zak van de dame
trok. Op dat ogenblik overhandigde de
bediende van de wol-toonbank mij het
pakje en 't wisselgeld, waarop ik ge
wacht had. Ik zag de jonge vrouw in
kwestie iets tegen een andere bedien
de zeggen en toen wegsnellen. In die
tussentijd waren er heel wat mensen
tussen ons gekomen en toen ik bij de
bewuste toonbank kwam, waren de
twe« jonge vrouwen verdwenen, ter
wijl de bediende nogal opgewonden
iets tot deze chef zei. Ik bemerkte
ook, dat het mimosatakje verdwenen
was. Meteen zag ik, dat de winkelchef
zich tot deze dame wendde, die toen
juist de zakdoekentoonbank naderde.
Ik kwam tot de conclusie, dat mijn
getuigenis nodig zou blijken en volg
de hen tot hier".
De directeur leunde achterover en
zei op ongelovige toon: „U zegt, dat u
de jonge vrouw haar hand in de zak
van dit meisje zag steken?"
Miss Silver kuchte veelbetekenend.
„Ik zeg. dat ik haar de hand uit de
zak van deze dame zag halen En ik
ben bereid, hierop een eed te doen".
De directeur trok zijn wenkbrau
wen omhoog.
„Heel gemakkelijk voor deze jonge
dame. Een goed idee. om als je winkels
gaat bestelen, iemand achter de hand te
hebben, die zweert, dat je het niet ge
daan hebt."
(Wordt vervolgd)
r
Liever één goede vijand dan tien
onbeduidende vrienden.
(TARREGA
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal In
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
deplantaardige CARTER'S LEVERPIL-
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
raiddel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.
Het Radioprogramma
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. 6.15 Sportpraatje. 6.30
Strijdkrachten. 7.05 Radio-Volksmuziekscliool.
8.05 In het Radio-Zoeklicht. 8.15 Radio Phil-
haimonisch-orkest. 9.15 Plakboek 1925. 10.00
De Speeldoos. 10.20 Avro-orkest. 11.35 Geva
rieerd film-programma.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en II uur. 6.30 Omroep-koor. 7.40
Radiokrant. 8.05 Solisten-parade. 10.15 De
vaart der volken. 10.45 Avondoverdenking. 11.15
Kamer-orkest.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.15 Johan
Jong, org'el. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Kamermuziek-pro gramma. 10.05 Morgenwijding
10.30 Voor de vrouw. 11.05 Voordracht. 11.25
Gevarieerd programma. 12.00 „Les Gars ds
Paris". 12.30 Mededelingen. 12.33 Sport en
prognose. 12.45 Reginald Dixon, orgel. 1.15
Schots-programma. 1.45 Gramofoonplaten. 2.00
Kookkunst. 2.20 Haarlems trio. 2.55 Ons volk
in zijn dichters. 3.15 Residentie-orkest 4.00
Filmland presenteert. 4.30 Tussen twaalf en
zestien. 5.00 Kwartet Jan Corduwener. 5.20
Wij en de muziek. 6.15 De Vara feliciteert.
6.30 Strijdkrachten. 7.00 Denk om de bocht.
7.15 Accordeola. 7.30 Dr. N. A. Bruining. 7.50
Tien voor acht. 8.05 Muziek. 8.30 Lezing.
8.55 Zo juist verschenen. 9.00 Men vraagt....
en wij draaien. 9.40 De Ducdalf. 10.00 Bui
tenlands weekoverzicht. 10.15 Swing and sweet
10.45 Avondwijding. 11.15 Gramofoonplaten.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de
dag. 9.00 Een halfuur voor de huisvrouw. 9.35
Schoolradio, 10.00 Ochtendconcert. 11.00 De
Zonnebloem. 11.35 Als de ziele luistert. 11.45
Gramofoonplaten. 12.03 Amusements-orkest.
1*.30 Mededelingen. 12.55 Zonnewijzer. 1.20
Dc bietenbouwers. 1.45 Gramofoonplaten. 2.15
Negen heit de klok. 3.00 Schoolradio. 7.15
Regerings-uitzending. 7.30 Haags Blaaskwintet.
8 05 De gewone man. 8.12 Sibelius-concert door
het Omroep-orkest. 9.22 Klankbeeld. 10.25
Pianowerken. 10.45 Pater H. Bartels. 11.15
Dansmuziek.
RADIODISTRIBLTIE-DIENST
LIJN III 8.05 Concert. 9.05 Gram. 10-00
Eng. L.P.: Harold Smart (orgel). 10.30 Eng.
H.S.: Roland Peachy en Mayair Orchestra. 11.00
Eng. L.P.: Kneale Kelley en Strijkorkest. 11-80
NWDR: Gram. 12.00 VI. Br.; Koormuziek
12.32 Omroep-orkest. 1.15 Gram. 2.00 Geva
rieerde muziek. 2.45 Schoolradio. 3.00 Eng.
L.P.: David Java en orkest. 3.30 Troise en
banjo ensemble. 4.00 Voordracht, 4.15 Vocaal"
duo. 4.45 Eng. H.S.: Gram. 5.00 Kootwijk;
Batavia. 6.0Ö Fr. Br.: Voor de soldaten. 6.31
VI. Br.: Vooi de soldaten. 7 30 Gevarieerd'»
nyiziekf 7.45 Film mjziek 8.15 Filmrevue. 8.30
Omroep Symph. orkest. 9.05 Kunst Kaleido*
coop. 9.20 Septet van Beethoven. 10.15 Grai"
10.55 Gram. 11.00 Diversen.
