De Wereld der Vrouwen
Me/. E. JONXiS,
Sport in 't kort
PMM
De kaars houdi
een preekje
Recept van Kers:
Veel genoegen met Deux-Pieces
WERKENDE VROUWEN IN NOORD-HOLLAND
directrice van de Openbare Leeszaal
en Bibliotheek te Zaandam
Als wij kunnen gaan in deze
overtuiging
Deanne Durbin gescheiden
5 November
Klaproosdag
ZATERDAG 29 OCTOBER 1949
Met licht van een kaars schijnt op mijn
papier. De centrale heeft, om een
of andere inderdaad duistere reden,
reeds een half uur verstek laten gaan.
Wij hebben ons bij de avondboterham
moeten redden met een haastig opge
dolven kaars, op een schoteltje ge
plakt.
Natuurlijk tot grote verrukking van
mijn dochter. Kinderen hebben, tot
hun geluk en onze beschaming, een
gezegende hang naar het avontuurlij
ke en ongewone, en de lichtstoring
was haar alleen daarom al welkom:
omdat haar moeder nu eens volgens
de regels van de kunst het schaduw-
vogeltje kon laten fladderen op de
muur, en het schaduwkonijntje laten
wegspringen.
Ik moet er nog om glimlachen, nu
ik met flakkerende schaduwen over
mijn papier, zit te schrijven. Kinderen
zouden, indien dat mogelijk was, ziels
tevreden zegge twee eeuwen in de
historie terugstappen. Zij zouden zich
kostelijk amuseren met olielampen,
bedsteden, hoornblazende postiljons en
trekschuiten. En wij?
Ik moet er niet aan denken hoeveel
onvertogen woorden er weer gepre
veld of geknetterd zijn, omdat het gros
van mijn stadgenoten plotseling zijn
tenen stootte, zijn weegschaal niet kon
zien of zijn krant moest neerleggen.
Om van ernstiger narigheden bij kap
pers, bij slagers, in ziekenhuizen en
fabrieken maar niet te spreken. Wat
zijn wij, moderne mensen, eigenlijk
hulpeloos geworden. Angstaanjagend
hulpeloos.
Wij vrouwen bovenal. Zo'n enkele
lichtstoring laat ons plotseling volko
men verbijsterd staan in ons eigen
huis. Wij grabbelen op de tast naar
een stompje kaars, wij dragen het on
zekere vlammetje mopperend voor ons
uit, naar de keuken, de trap op, de
trap af, de huiskamer in. Onze strijk-
was blijft liggen, het muziekje na den
eten schiet erbij in. En als het nu als
jeblieft maar gauw verholpen is, want
stel je voor dat je morgen de stofzui
ger niet kunt aanzetten....
O ja, onze moderne samenleving is
uiterst comfortabel. Je draait maar
aan een kraan en je hebt water er
zijn nog millioenen vrouwen op de
wereld die daarvoor met een kruik op
't hoofd een half uur naar een put
moeten wandelen. Je draait aan een
knopje en je hebt licht onze moe
ders knoeiden nog met olielampen en
gaskousjes. De wasserij wast voor ons,
de melkinrichting kookt de pap voor
ons, de confectiefabriek naait voor ons.
Straks, heb ik mij onlangs door een
professor laten vertellen (in de krant
dan altijd) straks wonen wij allemaal
in reusachtige woningblokken met
één-gezins-flats; wij halen ons middag
potje uit de centrale keuken van ons
blok, wij krijgen onze was thuis uit de
centrale wasserij, weer van datzelfde
blok. Onze kinderen spelen dan niet
langer aan onze tafel onder onze lamp,
maar worden zoet gehouden door ge
diplomeerde jongedames in de centra
le speelruimte.
Zodat wij vrouwen altijd nog vol
gens die professor, volkomen de han
den vrij zullen hebben omJa. om
wat te doen eigenlijk? Heeft u óók
wel eens het gevoel, dat wij met al
die efficiency en dat comfort er eer
der op achteruit gegaan zijn? Dat de
meeste vrouwen met al die vrij komen
de tijd geen raad weten? Hebben de
psychiaters het ooit zo druk gehad?
Nee nee, niét met zwaar overspannen,
door de zorgen uit hun evenwicht ge
rukte mannen.
Maar met de dames, die zich uit
pure verveling allerlei complexen
SCHUIMACHTIGE GRIESMEELVLA
Een liter melk, 60 gr. griesmeel, 75
gr. suiker, 1 ei (dooier en wit geschei
den), 1 flesje puddingsaus.
Breng de melk met de suiker aan
de kook en roer er langzaam de gries
meel bij. Laat het mengsel nu op een
laag vuur, circa 10 min. zachtjes door
koken tot de gries goed gaar is. Neem
de pan van het vuur en klop er vlug
't eidooier door en laat dit vla-meng
sel dan koud worden. Klop het eiwit
stijf, roer er een weinig suiker door.
Roer het koude griesmeel goed door
elkaar en werk er luchtig het stijfge
klopte eiwit door, doch een weinig
eiwit apart houden. Doe 't vla-meng
sel in een schaal, strijk er de rest van
het eiwt over en giet er nu wat pud
dingsaus over. Dien deze vla goed
koud op.
NOORSE VIS SLA
(zeer geschikt voor de broodtafel)
Een half pond gare biet (aan snip
pers geschaafd op de rauwkostschaaf)
1 blikje mosselen in 't zuur, een half
pond gare koude aardappelen. 1 klein
stukje zeer fijn gehakte uit, een flinke
mespunt mosterd, 1 mespunt paprika,
20 gram boter, een scheut sla-olie, wat
bloem, enkele lepels sla-saus en gehak
te peterselie.
Werp de inhoud van het blikje mos
selen op een zeef en iaat goed uitlek'
ken. Haal de mosselen daarna even
door wat bloem en bak ze nu vlug in de
boter en wat sla-olie, mooi bruin van
kleur; snijd de mosselen nu aan stuk
jes.
Hak de gare koude aardappel aan
stukjes, roer door wat sla-saus de mos
terd, de paprika, de fijn gehakte uit en
gehakte peterselie.
Roer de biet, de aardappel en de
stukjes gebakken mosselen luchtig
door elkaar, breng het geheel goed op
smaak met het sla-sausje.
Doe de sla op een schotel, strooi er
wat gehakte peterselie en eventueel
wat gehakt ei over. Geef er brood en
boter bij.
gaan aanmeten. Er moet toch iets
mankeren aan die geperfectionneer-
de techniek van ons. Als ik door een
museum loop, en ik kijk met aandacht
naar de gezichten van die vrouwen
uit de zeventiende eeuw: het bedaar
de melkmeisje van Vermeer, Hen-
drickje Stoffels, die uit een venster
glimlacht, Elisabeth Bas die er eens
even breeduit voor is gaan zitten: dan
treft mij altijd de rust in haar gezich
ten, de heldere glans van haar ogen.
En evenwel wisten al dezen, van
laag tot hoog, wat werken was; toen
elke emmer water nog gepompt, elke
naad met de hand genaaid, elke maal
tijd op hout en turven gekookt moest
worden. Leest u het maar na bij Betje
Wolff, welke uitgebreide instructies
een schoonmoeder aan haar schoon
dochter gaf omtrent het beheer van
de huishouding, ook al was zij om
ringd door een staf van „booien".
En moesten de drie gezusters
Brönte niet de gehele dag in touw
zijn in hun vaders pastorie, met was
sen, met koken, met strijken, met
naaien, met inmaken, met wrijven en
poetsen zodat er maar twee avond
uren overbleven om te lezen en te
schrijven? En evenwel: hoë Bchreven
zij?
En wij zelf warep wij eigenlijk
in die oorlogsjaren, toen wij van alle
comfort verstoken waren, toen wij
met de stoffer over de vloer kropen
en de pot kookten op een walmende
en smeulende Rus niet gelukkiger
dan nu? Wij voelden ons in elk geval
niet zo spoedig uit het veld geslagen
Wij redden ons, wij schikken ons, wij
waren minder afhankelijk van aller
lei kwetsbare publieke gemakken. En
wij leefden en genoten intenser. Hoe
konden wij ons, bij een wankel drij-
vertje, met aandacht in een boek ver
diepen. Want een genot was een uit
gespaarde tractatie op een verjaar
dag. Wat een voldoening een nieuw
kinderjasje uit een oude peignoir.
Maar Saskia, wat dan? De klok
terug zetten? Ons weer opknappen
met stoffer en blik, met petroleum
lamp en kolenfornuizen? Dat niet: en
zelfs al zou ik het wensen, het rad
van de tjjd draait nimmer terug.
Maar ik wil geen slavin van het com
fort worden. Ik wil altijd het vermo
gen gehouden om mij te behelpen
rij -issen; ik wil iets redder
van de mentaliteit der oude voortrek-
ersvt ouwen in Zuid-Afrika. die haar
enige naald telkens maar weer gedul
dig op een klipsteen bijslepen.
Kjjk, het licht gaat weer op. We
zullen je maar weer uitblazen, kaars
En bedankt voor het preekje.
SASKIA
Van een met zorg gekozen deux-
pièces-costuum zult u veel pleizier
hebben. Immers, zowel de rok als het
jasje kunt u ook in andere combina
ties dragen en het hier afgebeelde mo
del biedt u zelfs nog meer mogelijk
heden. Behalve de nog steeds popu
laire aangeknipte mouw met brede
manchet vertoont het de moderne
„plunging neckline", de lage V-hals en
deze leent zich uitstekend voor aller
lei variaties. U bevestigt er met druk
knoopjes een kort vestje van hetzelf
de materiaal in, maar draagt u nu het
jasje op een andere rok, dan neemt u
ook het vestje in de stof van de rok.
U kunt er echter ook een lang vest in
dragen met of zonder kraag in wit pi
qué (vooral bij een donker costuum)
of in een contrasterende kleur. Ge-
plisseerde zijden stroken of kanten ru
ches langs halsuitsnijdingen en man
chetten geven weer een geheel ander
effect.
Ook wat de knopen en knoopsgaten
betreft, zijn er tal van mogelijkheden.
Knopen in dezelfde stof zijn altijd
mooi en leveren geen moeilijkheden
bij andere combinaties, maar vooral
als u het costuum zonder andere gar
nering draagt, kan een afstekende
knoop heel apart zijn. De knoopsgaten
op het voorpand mogen, maar behoe
ven niet echt te zijn. U kunt ze imite
ren met tres of koord in de kleur van
(Van onze redactrice)
Mejuffrouw E. Jonxis heeft er geen
spijt van dat zij in 1916 haar werk
aan de Openbare Leeszaal van Zaan
dam is begonnen. „Ik wist toen nog niet
wat een leeszaal eigenlijk was", vertelt
zjj, „want er waren er in die tijd nog
maar weinig. Toen ik besloot om in de
leeszaal te gaan assisteren, kon ik dus
nog niet zeggen dat het m!j aardig
werk leek. Pas in 1922 kwam de offi
ciële leeszaalopleiding met verplichte
diploma's. Nu ben ik hier al zo lang,
maar ik heb het werk altijd prettig ge
vonden en doe het nog steeds met ple
zier."
Wij zitten in de ruime, lichte studie
zaal aan een van de lange tafels en het
valt mij op dat het er hier zo genoege-
lijk uitziet. De helderblauw geschilder
de boekenkasten langs de wanden,
waarin de boeken met hun kleurige
banden, de tijdschriftentafel en de
bloeiende planten in de brede venster
bank, dat alles geeft een fleurige blij
de indruk. Een prettige omgeving om
in te werken voor de dames van de
leeszaal en zeker niet minder voor de
bezoekers die hier studeren of kranten
cn tijdschriften komen inzien.
Mej. Jonxis wordt terzijde gestaan
door mej. Boesewinkel, de eerste assis
tente en een volontaire. Er wordt in
deze leeszaal heel wat werk verricht.
„In de eerste plaats zorgen wij voor
de opbouw van de bibliotheek", vertelt
de directrice. Wij kopen boeken aan,
catalogiseren en classificeren ze, en dan
neemt de uitlening natuurlijk het
grootste deel van de dag in beslag. De
leeszaal is daarvoor dagelijks van 's
middags 1 tot 's avonds 9 uur geopend.
Bij de opbouw an de bibliotheek moet
je wel degelijk rekening houden met
het plaatselijk leven. In Zaandam is
bijvoorbeeld veel belangstelling voor
de industrie. Wij werken prettig samen
met de bedi ijfsbibliotheken en kunnen
steeds op eikaars hulp rekenen.
Wij hebben hier een open boekerij,
waarin de mensen zelf mogen uitzoe
ken. Dat is natuurlijk veel aardiger
omdat onze leden verschillende boeken
eens kunnen inzien en het bespaart ons
veel tijd. Het vorig jaar hebben wij
89.000 boeken uitgeleend en het zullen
er dit jaar wel 94.000 worden.
Wij zouden graag een aparte kinder
leeszaal hebben, waar de jeugdlezers
rustig kunnen zitten, maar wij komen
ruimte te kort. Dit gebouw behoort aan
de Lutherse ker" en het zaaltje dat wij
zo graag tot kinderleeszaal willen be
stemmen kan door de kerk niet gemist
worden."
Bestaat er bij de kinderen veel be
langstelling voor de bibliotheek?
„O ja!, 't is leuk om ze eigenwijs in
een catalogus te zien bladeren", zegt
mej. Jonxis glimlachend. „Kinderen
vergissen zich niet gauw in hun keuze
en komen altijd met een boek voor de
dag dat voor hen geschikt is .Dat kun
je van de volwassenen niet altijd zeg
gen. Soms komt er iemand een boek
terugbrengen met de boodschap: 't Is
Engels en dat ;an ik niet lezen. Een
oud mannetje had eens een weten
schappelijk werk over Cosmografie uit-
g ocht. Toen wij hem daarop attent
maakten zei hij vriendelijk: Dat hindert
niks, juffrouw. Ik ben al blij als ik wat
te lezen heb, want ik verveel me dood.
Wij merken zo vaak op dat jongens van
15 a 16 jaar een veelzijdiger belangstel
ling hebben dan meisjes van die leef
tijd. Enkele meisjes interesseren zich
voor bloemen, dieren of geschiedenis
en dan werpen zij er zich ook intensief
op. De rest leest jeugdromans en niets
meer. De jongens daarentegen vragen
naar boeken over vliegsport, schei
kunde, het bouwen van een radio, sche
pen, enz.
Het is ook opvallend dat er zelden
een kinderboek wegraakt. Wij hebben
eens druk gezocht naar een boek dat
„Tippie-Toppie in de serre" moest he
ten. Het stond niet in de catalogus,
maar het kleine meisje dat er naar
vroeg beweerde stellig dat wij het
moesten hebben. Wij raadden haar
daarom aan zelf maar eens te gaan
zoeken. Zij verdween tussen de boeken
kasten en kwam even later triomfan
telijk tevoorschijn met.een boek van
de Tip-Top serie!"
Kunt u mij iets vertellen over de
opleiding van het leeszaalpersoneel?
„Natuurlijk. Die duurt twee jaar voor
degenen die eindexamen HBS of Gym
nasium hebben en drie jaar voor meis
jes met een MULO-diploma. Zij wer
ken dan als volontair in een leeszaal
en volgen een cursus in Amsterdam."
de knoop. Bij fluwelen knopen maakt
u een „knoopsgat" van 1 of 2 stukjes
smal bandfluweel. Slanke dames dra
gen daarbij een brede ceintuur in de
kleur van de knopen, maar de minder
slanke neemt een smal ceintuurtje van
de japonstof.
De rok is een eenvoudig recht mo
del. Wilt u hem nauwer, dan tekent u
de zijnaad vanaf de heuplijn recht naar
beneden. Wel moet u dan in de on
derkant een split maken of midden
achter een plooi nemen om u te kun
nen bewegen. Maar u kunt bij dit
jasje ook heel goed een klokrok dra
gen.
Nu nog iets over de werkwijze. Eerst
de figuurnaden dichtstikken. In de in-
knip een okselstukje zetten en schou
der-, zij- en mouwnaden sluiten. De
delen van het schootje verbinden en
aan het lijfje naaien. Tegen de voor
kanten tot de stippellijn een belet zet
ten. Stikt u de voorkanten extra af.
dan ook de rug bijschuinen en de aan
sluitende naad in het schootje af-
stikken.
Voor een bovenwijdte van 100 cm.
beeft u nodig pl.m. 2,50 m. stof van
140 cm. breedte.
Wat wordt er zoal op die cursus
behandeld?
„Och, van alles waar je iets van af
moet weten. Wat geschiedenis, biologie,
philosophie, techniek, aardrijkskunde,
economie en letterkunde bijvoorbeeld.
Gedurende de leertijd ontvangen de
meisjes geen salaris, maar tegenwoor
dig krijgen ze soms wel een gratifica
tie. Wanneer het assistentsexamen met
goed gevolg is afgelegd, zijn er ver
schillende mogelijkheden. Je kunt als
assistente in een leeszaal gaan werken,
maar ook bij grote bedrijven en inrich
tingen. Na één of twee jaar kunnnen
de meisjes doorleren voor het direc
teursdiploma. De cursus die daarvoor
gevolgd moet worden duurt een jaar
en wordt alleen in de Koninklijke Bi
bliotheek in Den Haag gegeven. De
leeszaal stelt je dan op non-actief, want
de assistente moet haar werk opgeven
en in Den Haag gaan wonen. In die tijd
wordt geen salaris uitgekeerd en zo'n
studie valt dus niet mee. Met het di
recteursdiploma in je zak, bestaat de
mogelijkheid tot solliciteren naar de
functie van directrice van een open
bare leeszaal.
Is het uitlenen prettig werk?
„Uitlenen aan mensen die weten wat
zij willen, is het aardigst", vertelt de
directrice. In ons beroep is het natuur
lijk van groot belang dat je goed met
mensen kunt omgaan. Soms komt er
een jongen met een kruiswoordpuzzle
waar hij nie' uit kan komen, of een
meisje om „een liefdesroman voor
opoe". Er zijn mensen die beslist boe
ken in drie delen willen lezen. Zij
werken onze gehele voorraad achter el
kaar af en lezen niets anders. Aan mej.
Boesewinkel werd eens gevraagd naar
„De biologie van Liszt in een trio-
logie"
Na dit geanimeerde gesprek over het
leeszaalwerk, laten de dames mij nog
even de andere zalen zien.
Ook hier is het houtwerk fris blauw
en oranje geschilderd. De boeken zijn
niet gekaft, zodat de banden in ver
schillende kleuren vrolijk afsteken.
Wie zou in zo'n gezellige omgeving
niet met plezier en voldoening werk
zaam zijn?
De wereldrecordhouder en Olympisch
kampioen op de tien kilometer Emile
Zatopek, is van eerste luitenant in het
Tsjechoslowaakse leger tot kapitein be
vorderd. (Over amateurisme gespro
ken!) Hü staat ook boven aan de lijst
van militairen aan wie op grond van
hun sportieve prestaties een speciaal
daartoe ingestelde onderscheiding Is
verleend.
De Franse stayer, Gabriel Clave-
rie, heeft crp de wielerbaan te Bor
deaux het wereldrecord over tien kilo
meter achter handelsmotoren verbe
terd. Het oude record stond op naam
van zijn landgenoot René Oubron met
8 min. 38.4 sec. Claverie had voor de
tieD kilometer 8 min. 32.4 sec. nodig.
Het congres van de International
Yacht Racing Union heeft bepaald, dat
bij de Olympische Spelen te Helsinki
in vijf klassen zal worden gezeild.
Over vier klassen is men het reeds
eens geworden, de 6 meter, de 5.5
meter, de Draken en Dinghy klasse.
Het is nog niet zeker of de Sharpie
dan wel de Star klasse te Helsinki
aan bod zullen komen.
In de derde ronde van het in
ternationaal damesschaaktournooi te
Barcelona behaalde onze landgenote
mevrouw Heemskerk wederom een
zege. Zij won van haar Spaanse tegen
standster mevr. Guinart. De afgebro
ken partij uit de tweede ronde mej.
Trammer (Gr. Br.) tegen mevr. Si-
mans (Fr), werd door de Britse ge
wonnen.
Vrijdagavond om 9 uur zijn voor
Hotel „Groot Berg en Dal" de deel
nemers gestart aan de 20e herfsttocht
van de KNAC. Deze rit, die in Nijme
gen begint, zal voeren door verschil
lende Nederlandse provincies over
een afstand van ongeveer 420 km.
Zatopek werd bevorderd Mevr.
Heemskerk won wederom
Norton-ploeg breekt vier records
Voor de wedstrijd tegen Brugge
op Zaterdag 5 Nov. te Utrecht is het
Utrechts elftal als volgt samenge
steld: Boudewijn (UW); Daudey
(Hercules) en v. Beek (DOS); Wigge-
manse (Gooi)e H. Visser (DOS) en
Temmink (DOS); Witkamp (Hercu
les), W. Visser (DOS), Vonk (Elink-
wijk), v. d. Bogert (DOS) en Blom
(Elinkwijk).
Ezzard Charles, die door de Na
tional Boxing Association en de bij
haar aangesloten bonden, als wereld
kampioen zwaargewicht erkend wordt,
zal zijn titel dit jaar niet meer ver
dedigen.
Het onderzoek naar de dood van
de Italiaanse bokser Bertola heeft uit
gewezen, dat niemand hiervoor aan
sprakelijk kan worden gesteld. In de
conclusies van de grote jury worden
echter strengere boksreglementen
aanbevolen dan thans van kracht zijn.
De Nortonploeg, Arthur Bell,
Geoffrey Duke, Eric Oliver, heeft
Vrijdag op het circuit van Monthlery
nog vier wereldrecords verbeterd, dit
maal in de 500 cc en de 600 cc zijspan-
klasse. Elkaar afwisselend op de 500 cc
Norton haalden Bell, Duke en Oliver
over twee uur een gemiddelde snel
heid van 180.013 km per uur. (Oud
record: West, Graham en Monneret
met A.J.S., 178 km.) Oliver vestigde
daarna twee nieuwe wereldcords in de
600 cc zijspan-klasse. Hij reein 1 u.
154.322 km (oud record: Amort met
Gnome Et Rhone 147.9 km) en legde
de 100 mijl af in 1 uur 2 min. 34.66
sec. (oud record: Melhoux Et Debay
met Gillet Herstal, 1 u. 8 min. 5 sec.)
Ook het record voor twee uren moest
er in deze klasse aan geloven, want
Oliver legde 297.244 km af. Het oude
record stond op naam van Milhoux Et
Debay met 271.8 km.
£)E schemering valt. De laatste klan
ken van de bedug bij de missigit
sterven weg over de kampong; een
late patrouille keert terug in het bi
vak. Het aggregaat begint te draaien
en over enkele uren zal het stil zijn
in de dessa. Voor de laatste maal
roept onze sprekende vogel zijn „Mer-
deka" uit, met direct heel verleide
lijk erachter aan: „Tabeh tuan", als
of hij nog iets goed met ons te maken
heeft.
In de cantine speelt de radio en
men zit er brieven te schrijven. Dat
alles rustig is. Een ander praat nog
wat na over de patrouille van daar
juist. Hij was rustig verlopen, zoals
elke patrouille overdag, maar, zo
vroeg men zich onwillekeurig af, waar
zullen vannacht die onruststokers
weer op komen dagen?
Vandaag zei een dessahoofd tegen
ons: „Tuan, ik ken jullie nu al an
derhalf jaar, wanneer zal ik nu weer
eens rustig in m'n eigen huis kunnen
slapen?" En de patrouille-comman
dant moet hem toen gezegd hebben:
„Wees gerust, vadertje, eens zal die
tijd weer komen."
Intussen is het later geworden. Het
is donker en de kampong ligt in diepe
stilte. De maan komt flauw door.
Straks zal het lichter worden, weer
echt een nacht voor de peloppers. De
tong-tong van de kampongwacht slaat
elf keer, het aggregaat bromt minder
snel; langzaam verstomt het geluid.
Het licht is uit. Je hoort nog steeds de
voetstappen van de wachtposten.
Het is na middernacht als ergens in
een verre kampong een hond begint te
blaffen. De wacht staat stil en luis
tert. Zouden ze daar weer zijn? Op
eens klinken in de verte de alarm
slagen van de tong-tong, direct ge
volgd door een paar schoten. Een hels
lawaai breekt uit; alle buurtkampongs
nemen de alarmslagen over en zo na
dert het alarm ons bivak.
Iedereen is intussen opgestaan, met
vele verwensingen aan het adres van
de onruststokers. Bewapend staat men
buiten klaar om af te wachten wat er
zal gebeuren. Een korte blik op de
kaart: ja, over deze weg konden de
heren wel eens terugkeren. De eerste
groep en de mortiergroep zullen hun
nachtrust weer opofferen. „Klaar voor
vertrek," wordt er geroepen; de pa
trouille gaat op weg om te proberen
de onruststokers de weg af te snijden.
Het alarm houdt nog even aan. We
zien een groot vuur oplaaien. Twee
mensen met een lantaarn in de hand
komen aanhollen en rennen het kan
toor van de inlichtingendienst binnen.
Ze weten te vertellen, dat hun dessa
hoofd aan de dood ontsnapt is, maar
dat zijn huis is leeggeplunderd en
waarschijnlijk nu in brand staat De
bende is echter reeds verdwenen en
tegen de morgen komt een patrouille
doodmoe terug. De zoveelste maal.
De filmster Deanne Durbin is van
haar tweede echtgenoot Felix Jackson
gescheiden, wegens „geestelijke wreed
heid". Zij was zijn vierde vrouw en
sinds Januari 1947 met hem gehuwd.
Deanne Durbin, die 26 jaar oud is, was
vroeger gehuwd met Vaughan Paul.
NIEUW INTERCOMMUNAAL
TELEFOONTARIEF 1 NOVEMBER IN
WERKING
In het Staatsblad is afgekondigd een
besluit, waarin is bepaald, dat het Kon.
Besluit van 6 September 1949, tot na
dere wijziging van het rijkstelefoonre-
glement 1929, in werking zal treden op
1 November a.s. Het betreft hier de
nieuwe tarifiëring voor de inter-com-
munale telefoongesprekken.
De zoveelste maal, dat wij, naast
onze vermoeidheid naast onze woede
wisten, dat voor onze aanwezigheid
hier een goede reden was.
De zoveelste maal, dat wij begre
pen, dat zoiets met vrijheidsstrijd niet
te maken had, want niet tegen ons
werden dergelijke wandaden gericht,
maar tegen het eigen volk, tegen al
diegenen, die trachten temidden van
chaos in gedachte en daad nog een
klein beetje gewoon menselijk geluk
te vinden door gewone menselijke ar
beid zonder leuzen, maar in het zweet
des aanschijns.
Straks in Nederland zullen we nog
dikwijls denken aan de onrustige
nachten en aan de nachtrusten, die we
offerden voor de rust in dit land.
Als wij straks naar huis kunnen
gaan in de overtuiging, dat het dessa
hoofd weer vredig kan slapen, de be
woners van dit mooie land in rust en
orde zullen leven, dan zullen wij blij
zijn, daartoe ook het onze bijgedragen
te hebben. (Wapenbroeders).
OUD-BURGEMEESTER VAN
'S-HERTOGENBOSCH OVERLEDEN.
Op het kasteel Zwijnsdreeht, onder
de gemeente Helvoirt, is Vrijdagavond
oj 74-jarige leeftjjd overleden mr.
Frans Johan van Lanschot, die van
1917 tot 1941 als burgemeester van
's-Hartogenbosch bekend stond de
meest populaire burgemeester van ons
land te zijn.
„CLAES COMPAEN" IN IJMUIDEN
BINNENGELOPEN
De coaster „Claes Compaen" van 497
ton, die enige weken geleden bij een
storm op de Noordzee vermist werd. is
Vrijdagavond in IJmuiden binnengelo
pen.
Op de talrijke militaire kerkhoven,
die in ons land verspreid zijn, hebben
30.000 geallieerde soldaten, die in de
oorlog tegen Duitsland het leven lie
ten, hun laatste rustplaats gevonden.
Bijna al deze graven zijn door Neder
landers geadopteerd en de adoptan-
ten verzorgen ze op dezelfde wijze als
zij dat zouden doen voor hun eigen
zoon, voor hun eigen vader. Jaarlijks
komen uit Engeland vele nabestaan
den van gesneuvelde Britse soldaten
een bezoek brengen aan de militaire
kerkhoven. Het Nederlands Comité
Oorlogsgraven verzorgt de bezoekers
vanaf het moment dat zij het Neder
lands grondgebied betreden. Veelal
bezoeken zij de adoptanten en blijven
daar gedurende him vierdaags ver
blijf in ons land, logeren. In de mees
te gevallen is dit echter niet moge
lijk en het Comité Ooorlogsgraven
zorgt voor hotelaccommodatie en ver
voer van de gasten.
Naar het bestuur van het Comité
mededeelde is voor de verzorging van
de nabestaanden der gevallenen, die
het graf van hun familieleden komen
bezoeken, 100.000,per jaar no
dig. Dit bedrag wordt verkregen
door de landelijke collecte, die op
Klaproosdag, die dit jaar valt op 5
November, in ons land wordt gehou
den. De mogelijkheid bestaat dat in
de naaste toekomst ook de familie
leden van gesneuvelde Canadese en
Amerikaanse soldaten Nederland zul
len bezoeken en ook voor hen zal het
comité oorlogsgraven de reis en het
verblijf in Nederland voor zijn rekening
zal nemen. Indien dit het geval zou
zijn, zou de 100.000,die het co
mité gemiddeld per jaar op Klaproos
dag bijeen collecteert niet voldoende
zijn, reden waarom het Comité meent
de Nederlanders te moeten oproepen
tot grote vrijgevigheid bij do aan
staande colleote.
