Van Strandrover tot
redding-specialist
Spil in 'I lort.
10.000 Schipbreukelingen aan
siormzee ontrukt
de
de MEESTE VAN D KENNEN NATUURLIJK wel dat aardige ver
haaltje van die dominee aan een kustplaats, die, als er storm In de
lucht zat, steevast van de kansel bad: „Heer, zorgt Gij dat er vannacht geen
schepen vergaan, maar als ze vergaanlaat dat dan maar hier gebeu
ren!"
Begroting Zuiderzeefonds 1950
Belastingdruk en hogere regerings
uitgaven wekken bezorgdheid
Kolonel Somer ziet een
somber beeld
DONDERDAG 10 NOVEMBER 1949
125 Jaar georganiseerd mensenredden
Ik weet niet welk dorp het was, waar de dominee zo preekte. Er wordfl
gezegd, dat het ergens In Cornwall geweest moet zijn, maar er zijn ook his
torici, die beweren, dat het een plaatsje aan de Nederlandse kust was. Hoe
dan ook, laten we het er over eens zijn, dat het in een Nederlandse kust
plaats had kunnen gebeuren. Want het klopt wonderwel met de mentaliteit
van de vroegere strandjutters, die zonder twijfel zeelui van 24-karaat wa
ren, die voor geen storm, hoe zwaar ook, thuis bleven, maar die met dat
lastige principe van mjjn-en-dijn nogal eens overhoop lagen en er begrippen
inzake menselijkheid op nahielden, waarover nog wel zo het een en ander
zou zjjn op te merken.
Hoe dan ook, zjj waren de voorlopers van de hedendaags© bemanningen
der reddingboten. En hoewel er onderd die voorlopers ongetwijfeld rare sin
jeurs rondliepen, we mogen niet vergeten, dat ook door hen menig schip
breukeling gered werd uit de wilde branding aan de Nederlandse kust. Ook
al was het dan meestal begonnen om de bult, om het jutten, menig man, die
in de golven wegzonk werd op het laatste moment nog gegrepen door één
van dez© kustdesperado's, die het niet kon aanzien, dat er iemand voor z'n
ogen verdronk.
Het was een rauw en romantisch
bedrijf in die dagen: een bedrijf van
valse kustlichten en koeien met lan
taarns tussen hun horens. Een deel
van deze romantiek is vandaag de
dag nog terug te vinden bij hen, die
als georganiseerde redders hun werk
doen. Het is het deel, dat iets te ma
ken heeft met de onmogelijkheid om
thuis te blijven ais ergens een schip
in nood verkeert. Het is de onder
linge wedijver om als eerst bij het
schip-in-nood te komen. Het is de trots
om thuis te varen met een geredde
ploeg. En het is die vreemde, haast
mystieke drang, om zich iedere keer
opnieuw te meten met wat de be
roemde Dorus Rijkers, uit het storm
nest Nieuwediep, „meneren-met-wit"
pleegde te noemen, en zijn modernere
nazaten: grondzeeën. De tijd is voor
bij, dat een oude, gammele vlet door
8 of 10 paarden zee in werd gejaagd.
De tijd is voorbij, dat het maar al te
vaak was: een avontuur van erop of
eronder. En dót die tijd voorbij is, is
te danken aan het werk van de beide
Reddingmaatschappijen, die in deze
dagen hun 125-jarig bestaan herden
ken.
Wij, als eerste natie op het
Continent.
Eén en een kwart eeuw georgani
seerd reddingwezen! Het was op 14
October 1824, dat het Nederlandse
fregat VREDE bij Huisduinen ver
ging. Op één na kwamen alle redders
om in de sloep, die was uitgevaren
om het volk te redden. En niet alleen
de redders kwamen om, maar ook alle
geredden. Op catastrophale wijze
bleek, dat er wat haperde aan het
redden van mensenlevens aan de kust.
De pers bemoeide zich ermee en op
11 November 1824, dus nog geen
maand later, werd de Noord- en Zuid
hollandse Redding Mij. opgericht. Ne
gen dagen later de Zuidhollandse Maat
schappij t°t bet redden van schip
breukelingen. Als u nu nagaat, dat in
Maart 1824 Engeland de organisatie
van het reddingwezen ter hand nam
en wij dus nauwelijks een half jaar la
ter als eerste natie op het continent,
dan zegt dat toch wel iets.
Vakman en specialist.
Het karakter van het reddingwezen
en ook het karakter van de redder, is
veranderd. De rauwe vletterman van
vroeger, die er op los ging in een vlet.
die zelfs de grootste optimist geen
„redding-vlet" hag, durven noemen
bestaat niet meer. De nazaat van deze
zeeridders werd een vakman. Een tech
nische specialist. En wat voor de mens
geldt, geldt voor het materieel: snelle
ijzersterke motor-reddingboten, motor
slrandreddingboten en roeireddingbo
ten. Met snellopende dieselmotoren die
een groot vermogen bezitten. Met
radiotelefonie, die het mogelijk maakt
contact met de kust te onderhouden
met luidpraaiers, die de stem van de
zee kunnen overbulderen, met tracto
ren, die in plaats van paarden dt
strandreddingboten in zee brengen. Ev
dear is in deze dagen de samenwei
king met vliegtuigen en er is nog veel
meer.
Al deze veranderingen waren even-
zovele verbeteringen. Wat eens een
aangeboren hobbie was, een uitgeleefd
instinct, dat is het nu, vandaag, nog
maar de hobbie is een vak geworden
En de zonen van Dorus Rijkers en
Coen Bot, om maar twee namen te
noemen, zijn vakmensen geworden
een soort technici met de zee als ope
ratieterrein.
De zee geeften neemt
Het sóórt der mensen is hetzeliüt
gebleven. U kent het devies van de
zeeridders: de zee is van iedereen en
wat de zee geeft is dus óók voor iedei
een. Dat zat er in, dat zit er nóg in
en dat zal er ook altijd in blijven zit
ten. Als zo'n moderne zeeridder er
gens een vat olie of een kist wijn ziel
drijven of aan het strand liggen, dai
za! hij het meepikken en inleveren B:
tie strandvonder. Maar 't zit hen
zwaar dwars en hij heeft 't te verstou
wen, dat kan ik u verzekeren. Dc
zee geeft en de zee neemt, maar wa
ze geeft is mijn.
Daar zjjn beroemde namen aan d-
kust. Namens van mannen, die oniei
bare keren de branding injoegen ei
als overwinnaars van de zee terug
keerden. Met het geredde volk tussen
hen in. Om er enkeier te noemen, die
nu nog werken: een Mees Toxopeus
Dezer dagen, om precies te zijn:
op 11 November, herdenkt de
Noord- en Zuidhollandse Red
dingmaatschappij het feit, dat
ze 125 jaar geleden werd opge
richt. Over dit belangwekkend
jubileum, belangwekkend, om
dat het werk in kwestie let
terlijk „op leven en dood"
plaats vindt, spreekt op 14 No
vember te 15.46 uur voor de mi
crofoon van de Wereldomroep
(PCJ) onze medewerker Antho
ny van Kampen. Wij kwamen in
het bezit van de tekst der cau
serie, die wjj bjjgaand publice
ren. Er blijkt wel overduidelijk
uit hoezeer er aanleiding was
voor dit jubileum"!
van de Insulinde, een Douwe Tot van
de Brandaris, een Piet Bot van de
Dorus Rijkers, een Jaap van der Meu-
len van de Neeltje Jacoba en Willem
Bruin van de Arthur. Zeelui van groot
formaat, op wie letterlijk dat fiere de
vies in toepassing is: moed, volharding,
zelfopoffering.
Als we het relaas lezen van een be
ruchte ramp aan de kust, die van de
Duitse bark RenoWn, die in 1887 tij
dens een Noordwester storm op de
Haaks te pletter sloeg, en waarheen
drie tochten gemaakt werden om de
half en heel bevroren opvarenden uit
de masten te plukken, dan zijn wij ge
neigd aan te nemen, dat zulke dingen
niet meer gebeuren. Ze gebeuren wel.
luisteraars, maar hun glans verbleekt
door het wegvallen van de romantische
entourage.
Aan onze kust werd in de loop van
die 125 jaar georganiseerd redding-
werk morm veel groots verricht en
de verzamelde journalen der schip
pers vormen een machtig epos van de
zee, dat nog altijd zijn schrijver moet
vinden in dit land.
Dat is het epos van 7319 geredde
schipbreukelingen, 7319 geredde men
sen uit de hel van de stormzee. Dat is
een getal, dat in al z'n nuchterheid
ontzaglijk en verbijsterend is. Omdat
om elk van deze 7319 mensen meestal
op leven en dood gevochten moest
worden. En omdat er nu en dan een
zware tol betaald moest worden, door
hen, die een der mannelijkste beroe
pen uitoefenen. En dit getal geeft al
leen de geredden door de N.Z.-Hoü.
Redding Mij. Met die van de andere
Maatschappij er bij worden het er rond
10.000.
De Noord- en Zuidhollar.dse Redding
Mij., die thans jubileert, werkt op dit
ogenblik met tweehonderd veertig
man actief personeel. Ze is eigenares
van 24 motorreddingboten en acht roei
reddingboten en vletten. Ze beschikt
over 't best denkbare materieel en
over, zo mogelijk, nog beter personeel
Er is, hoe men 't ook bekijkt, alle reden
tot jubileren, vanwege die 7319 keren
dat een mens aan de zee werd ontrukt
En wat voor de ene maatschappij
geldt, geldt ook voor de andere. Eén
ding is in al die 125 jaren onveranderd
gebleven: de onderlinge rivaliteit. Als
een schip op de kust in nood verkeert
bidt iedere reddingploeg: Heer, laat
óns het doen. Daar zouden schone ver
halen over te vertellen zijn. Bijvoor
beeld over de strijd tussen Duitse en
Nederlandse redders bij de Noordfriesc
waddeneilanden, waar het enkele maal
ging lijken op een wedstrijd in men
senredden.
Het zwaarste uur.
Als de redders de tijd van heengaan
hebben bereikt is dat een hard ding
voor het bestuur der Maatschappij.
Want niet één redder wil de boot uit
en niet één geeft toe, dat hij zijn tijd
gehad heeft en aan jonger volk de
kans moet geven. Eén van onze be
kendste schippers moest jaren gele
den het roer overgeven aan zijn op
volger. Dat gebeurde dus ook officieel.
Maar officieus liet die schipper dat
roer helemaal niet los, omdat hjj vond,
dat niemand het beter kon dan hij
zelf. Het was een heel lastig geval,
want die schipper had een eervolle
staat van dienst. Het bestuur der Mij.
zat ermee, en die opvolger niet min
der. Toen kreeg de directeur der
maatschappij, de heer De Booy, een
Salomo-inval. Hij ging naar de ex-
schipper en zei, dat alle mensen in die
plaats vertelden, dat die ander er niets
van terecht bracht en een koekebak-
ker was; omdat zijn voorganger steeds
het zaakje opknapte.
Die ex-schipper is nooit meer mee
geweestDe blaam op z'n „stand"
verdroeg hij niet!
En zo'n zelfde verhaal zou te ver
tellen zijn over Dorus Rijkers, idie
meer dan driekwart eeuw geleden zijn
stiefzoon, de thans nog levende zee
ridder Janus Kuiper, de vlet uitramde
omdat hij het zaakje zélf wel zou
klaren. Nee, er is in dat opzicht niet
bijster veel veranderd.
Géén bedelmars!
En nu dat jubileum. U weet wel,
dat de Maatschappij uitsluitend door
vrijwillige bijdragen in stand wordt
gehouden. Ze heeft geen staatssubsidie
en dat kan, omdat er zoveel leden
zijn, die deze bij uitstek nationale in
stelling practisch steunen. De heer
De Booy, directeur der Maatschappij,
is niet ontevreden, maar hij is wel
eens bezorgd over de enorm? stij
ging der kosten van het bedrijf, die
meer dan verdubbeld zijn sinds de
dagen voor de oorlog.
Er zijn vijftien duizend contribuan
ten en dat lijkt veel. Want wist u, dat
bijvoorbeeld op IJsland practisch
iedere man lid is van de redding
organisatie en dat dit twee en twintig
duizend mannen zijn? En wist u, dat
dit zelfde geldt voor een land als Noor
wegen? Zo bezien slaan we niet zo'n
bijzonder goed figuur, wij, die bewe
ren, dat we zo zeebewust zjjn en die
van de daken schreeuwen, dat we een
volk van de zee zijn en die van- de
schoolbanken af al zingen, dat Neder
land ontworsteld is aan de baren. En
wist u, ten slotte, dat één nieuwe
motorreddingboot, die kleinigheid van
ruim twee ton kost?
Ik geloof niet, dat het nodig is ach
ter deze microfoon de bedelmars te
slaan voor een zo nationale instelling
als ons reddingwezen. Men kan, met
Barlaimond, zeggen: wij zijn geen
bedelaars! Maar denk eens, in deze
dagen, aan dat getal. En gedenk ook,
dat de reddingboten de stormee in
zullen blijven gaan, zolang er nog één
schip vaart. Ondanks de draadloze,
ondanks al die geperfectionneerde nau-
uok dit jaar wordt er weer een
Prinsessen-kalender uitgegeven
ten bate van Pro Juventute. De
twaalf foto's zijn buitengewoon
mooi; het plaatje, dat wij hierbij
afdrukken siert het kalenderblad
van April.
tische hulpmiddelen als radar en zo
vele anderen.
Ze zullen uitvaren, met of zonder
uw steun, zoals ze eeuwen lang uit
voeren. Hun werk heeft met geldelijk
gewin weinig of niets te maken, al
kijkt elk van hen dan altijd nog, tus
sen ons gezegd en gezwegen, met een
scheef oog naar ieder voorbijdrijvend
j-.lussie" en fluisteren zijn gezamen
lijke voorvaderen hem verwijtend in
het oor, dat hij bezig is zichzelf te be
stelenf
Hun werk gaat door, en dat werk is
altijd nog het beste met dezfc woor
den te symboliseren: moed, volharding,
zelfopoffering.
Maar er is een goed spreekwoord,
dat 't heeft over de liefde, die niet
van één kant kan komen. Misschien
herinnert U zich dat spreekwoord eens
Verschenen is het voorlopig verslag
der Tweede Kamer over het ontwerp
van wet tot vaststelling van de be
groting van het Zuiderzeefonds voor
1950. Aan dit verslag is het volgende
ontleend: Sommige leden wilden de
regering opmerkzaam maken op de
geruchten, die lopende zijn over een
verhoging der pachtprijzen, met na
me in de Wieringermeerpolder. Zijn
deze geruchten juist? Is de regering
nog steeds van oordeel, dat voor goe
de gronden een pachtsom van 120
per bunder te laag is?
Verschillende leden betreurden het,
dat bij de inpolderingen de Zuidelijke
polders het eerst zullen worden tot
stand gebracht Deze omvatten de
beste visgronden van de vroegere
Zuiderzee. Andere leden vroegen, of
het juist is, dat de uitvoering van de
Zuiderzeesteunwet, in verband met
de gestegen kosten van het levenson
derhoud, tot moeilijkheden aanleiding
geeft. De ouden van dagen, die vol-
Schotland sloeg Wales
Recordpoging te Zandvoort
In een voorronde van het tournooi welijksgeluk, de mooiste wedstrijd van
het wereldkampioenschap (Jules leven, met twee daglengten gesla
Kimet-beker) heeft Schotland met 2-0 gen' Zij is Woensdagmorgen in het Hil
versums gemeentehuis met de heer B.
van Wales gewonnen. De ruststand was
C. M. Ebbing in het huwelijk getreden.
i Er waren 73.000 toeschouwers in Onder de vele belangstellenden bevond
Hampden Park te Glasgow. zich ook Nel van Vliet, die nu kon
zien hoe het Vrijdag a.s. als zij zelf de
ij agmorgen 11 Nov. zullen voor grote stap waagt, „zal gaan",
het eerst op het circuit van Zandvoort
uurrecordpoginge.i worden gedaan in Ter gelegenheid van het „Festi-
vier verschillende klassen. Dit zal ge- val of Britain" dat in 1951 zal worden
schieden door de heren Hoogeveen gehouden, organiseert de F. A in Mei
Haarlem) met Minor in de 750 cc- van dat jaar een internationaal voet
Klasse, Gatsonides (Heemstede) met oaltournooi, waarvoor verschillende
G.,tso in de ly„ liter klasse. Ten Holte
Rotterdam) met Citroen in de 2 liter
klasse en Barendregt (Den Haag) met
"en grote Gatso in de 5 liter klasse
Aangezien e geen Nederlandse records
bestaan zullen de geleverde prestaties
zonder meer als records* gelden.
De schoolslagzwemster Wil Haver -
lag heeft haar oud clubgenote Nel
van Vliet, in de wedstrijd om het hu- worden.
continentale elftallen zullen worden
utgenodigd.
Op het te Parijs gehouden congres
?an de federation Internationale Mo
'orcycliste werd besloten de kwestie
van de toelating van de Duitse motor
-ijdersbond aan te houden tot het vol
gend congres, dat in de eerste helft
van Mei 1950 te Madrid gehouden zal
gens artikel 13 der wet een tegemoet
koming ontvangen, leiden, naar het
oordeel van de hier aan het woord
zijnde leden, een karig bestaan. Zij
drongen er op aan, om hierin spoedig
verbetering te brengen.
Sommige leden drongen er met
klem op aan, de Noordoostpolder snel
ler dan tot nu toe in cultuur te bren
gen in verband met het nijpend ge
brek aan tarwe en andere akker
bouwproducten. De mogelijkheid
daartoe bestaat thans, waar er geen
schaarste meer bestaat aan land
bouwmachines en arbeidskrachten. De
belangen ener goede voedselvoorzie
ning nopen daartoe. Vele leden zou
den gaarne vernemen, welke de resul
taten zijn van de door de staat ge-
exploiteerde bedrijven. Waarom, zo
vroegen deze leden, worden deze re
sultaten niet gepubliceerd?
ts op
vrouw
Purnod,
Waf zal ik daar
lekker slapen!
Te Ransart nabij Charleroi
106-jarige leeftijd de oudste
van Belgie, Marie Joseph
overleden. Mardjozoals zij genaamd
werd, was het jongste van 15 andere
kinderendie allen ouder werden dan
negentig jaar. Op haar 100ste verjaar
dag deden de inwoners van Ransart
en omgeving haar een prachtige...
graftombe cadeau. Toen het oude
vrouwtje voor dit merkwaardige go-
schenk stond, riep zij uit: Wat zal ik
daar lekker slapen".
Explosie bracht ziekenhuis
in opschudding
Doordat zich in het laboratorium
van de firma Vugepharm een over
maat van stikstofwaterstofzuur had
ontwikkeld, wat zeer explosief is,
werden de patenten in het Burger
ziekenhuis te Amsterdam gisteren
wakker geschrikt door een hevige
Knal Ta] van ruiten in de omgeving
van de Donselaerstraat sneuvelden.
Gelukig was niemand in het labora
torium aanwezig, zodat zich zich geer
persoonlijke ongelukken voordeden
De explosie veroorzaakte tevens
brand, doch deze kon in de kiem wor
den gesmoord.
Begrotingsdabat in de
Tweede Kamer
(Vervolg van pagina 1)
Voor het denkeeld van prof. Rom-
me om kinderbijslag uit te keren aan
kleine zelfstandigen voelde de heer
Hofstra wel, doch als dat de schat
kist 40 a 50 millioen gaat kosten, dan
wilde hij toch eerst de vraag onder
de ogen zien, of de verzekerings
gedachte geen uitvoering verdient en
of voor de loontrekkenden nog iets
gedaan moet worden.
Propaganda.
De -communistische heer H. Gortzak
tracteerde de Kamer op 'n propaganda-
speech, die hij zelfs besloot met een
opwekking aan de Nederlanders om lid
van de C.P.N. te wordenIn de Sow -
jetunie is het uiteraard veel beter te
leven dan hier. Men kent er geen werk
loosheid. In ons land zo betoogde de
communist maken allerlei grote on
dernemingen zeer hoge winsten, zonder
dat de arbeiders óaarvan iets ten
goede komt. Bovendien zal de devalua
tie het leven der arbeiders nog duur
der maken. Hij verlangde daarom van
de regering iets ten bate van het „wer
kende volk" te doen.
Wat zal de regering doen om het
kunstmatige evenwicht tussen de lonen
en de prijzen te handhaven? vroeg de
heer W. J. Andriessen (KVP). Het ant
woord gaf hij voor het grootste deel
zelf: verhoging van subsidies: vermin
dering van zekere belastingdruk als
compensatie van de huurverhoging;
verlegging van de belastingdruk van
de sfeer van de verwerving naar die
van het verbruik, teneinde het verbruik
te beperken.
Corrupt ambtenaar berecht
„Een zeer typerend voorbeeld van een
door en door corrupte ambtenaar", noem
de de officier van justitie voor Corrup
tiezaken, mr. W. H. Overbeek, de vroe
gere adviseur voor de import van in
strumenten bjj het Rijksbureau van
Genees- en Verbandmiddelen te Am
sterdam, de heer C. de G.
De G. wordt er onder meer van be
schuldigd in 1946 van de directeur van
Mothagen's handelsonderneming te
Hilversum een belofte te hebben aange
nomen: vijf procent van het factuur
bedrag te zullen ontvangen van geïm
porteerde goederen, waarvoor hij de
importvergunning had bespoedigd. Ter
zitting bleek, dat de verdachte naast
zijn functie op het Rijksbureau ook nog
v ertegenwoodiger was voor buitenland
se firma's. Tegen De G. werd anderhalf
jaar gevangenisstraf geëist.
Acht maanden voor
millionnair Menten
De Bijz. Raad van Cassatie heeft
het vonnis van het Bijz. Gerechtshof
te Amsterdam tegen de Aerdenhoutse
millionnair P. N. Menten, waarbij
deze veroordeeld werd tot een jaar
gevangenisstraf vernietigd en de straf
op acht maanden bepaald.
Menten was als lid of medewerker
van de staf van de Duitse politie
officier Schöngarth in 1941 mee naar
Polen getrokken. Hij droeg veertien
dagen een Duits uniform en werkte
mede als tolk en kunstdeskundige bij
het opsporen van door de Russen ge
roofde kunstschatten uit Poolse mu
sea. Bovendien kocht hij enige kunst
voorwerpen voor Schöngarth.
De bevolking is onvoldoende door
drongen van hef kunstmatige van het
evenwicht, zo zeide hij. Vandaar, dat
hij er bij de regering op aandrong de
mensen ervan te overtuigen, dat aan
allerlei meest onaangename maat
regelen niet te ontkomen is. Aan de
nooddruft mag echter niet geraakt
worden, voegde hij er aan toe.
De koopkracht is gedaald, zo consta
teerde de heer Andriessen. Hij was er
van overtuigd, dat zij nog verder dalen
zou. Hij vond het noodzakelijk, dat de
cijfers van de koopkrachtindex zeer
nauwkeurig gecontroleerd worden, om
dat daarop de loon- en prijspolitiek ge
baseerd is.
De nivellering van de lonen na de
oorlog ging hem te ver. Koestert de
regering voornemens ten aanzien van
een speciale beloning voor bijzondere
prestaties? vroeg hij.
Als offers gebracht moeten worden,
dan eist de sociale rechtvaardigheid,
dat de gehele bevolking die offers
brengt, zeide de heer Andriessen ten
slotte.
Indonesia's toekomst
Met het motorschip Oranje dat gis
termorgen uit Indonesië in Nederland
is gearriveerd repatrieerde o.m. de
kolonel dr. J. M. Somer gewezen hoofd
var de militaire inlichtingendienst in
Indonesië, destijds hoofd van de Ne
derlandse inlichtingendienst in Lon
den na het England-Spiel. Kolonel So
mer heeft in Indonesië ontslag geno
men, daar hij zich niet met het rege
ringsbeleid kon verenigen.
Over de toekomst van Indone
sië was kolonel Somer uiterst kort.
Het wordt een chaos", zo zeide hij,
..en dit komt, omdat de T.N.I. de situa
tie onmogelijk kan beheersen. Een ac-
coord van de sultan van Djokja met
de communisten heeft de activiteit
van deze laatste opgeschort. Doch na
de souvereiniteitsoverdracht zal met
name de Murba, de partij van Tan
Malakka niet aarzelen tot revolution-
naire daden over te gaan, waarbij, zo
als gewoonlijk, de kleine man de dupe
zal worden.
Een tweede oorzaak voor de z.i. te
verwachten chaotische toestand zag
dr. Somer in de Ambonnezen, de Ti-
morezen en de Menadonezen. Deze
minderheden van de Grote Oost, zo
zeide hij, voelen zich letterlijk verkocht
en verraden en zullen zich nimmer
neerleggen bij een bestuur van Java
uit.
Verwacht Joegoslavië infil
traties van parachutisten?
De Joegoslavische autoriteiten te
Belgrado zijn ernstig bezorgd over de
mogelijkheid, dat de Koaiinformlanden
parachutisten boven- het land zullen
uitwerpen met de opdracht sabotage,
propaganda of sluipmoord uit te voe
ren, aldus wordt in gewoonlijk be
trouwbare kringen te Belgrado verno
men. Volgens deze bronnen ondergaan
sommige van de onlangs opgeroepen
Joegoslavische reservisten intensieve
oefeningen voor strijd tegen parachutis
ten.
