Felle Em I De historie der Noordhollandse terpen verliest zich in het grijs verleden Een kwart eeuw geleden stierf Herman Heijermans Bollenmarkt moest na de oorlog weer worden veroverd w~ Van Terp tot Afsluitdijk Hoogstwaarschijnlijk tien eeuwen oud Slecht bolienjaar en dit over de professor en zijn laboratorium Legende van Dirk Burger van Schoorel Russische i symp Spaar ons voo Moskou-vre Plagiaat bekr< -7—T-- ...,-- WOENSDAG 16 NOVEMBER 19U ENDE MAGNEET MET ME eerste man, de Magneet bleef zes weke weg, zéve weke weg. En tellekes riepe de kind ere ,,'n Bal op, Truus.' 'n Bal op, Truus!" Dan liep je as 'n gekkin na de toren maar niemand die je nakeek ze wiste wel waarom je liep en as de kijker benee kwam, dan had je 'm wel de tvoorde uit z'n mond wille scheure maar dan vroeg je angstig „heb je ting (tijding, red.) van de Magneet?", dan zei-die: „nee 't is de Vrouw Marie of de Waakzaamheid of de Concordia" en dan slofte je terug, zo langzaam liep je te huile, denkend an je man je mdn Elleke dag kreeg je een schok door je hersens as je de kindere hoorde en elleke dag was je bij de toren biddend tot God maar de Magneet kwam Te lange leste dorst je nie meer na de toren as de bal geheschen mus dorst je niemeer an de deur te blijve wachteDat het twee maanae geduurd twee maande en toen nou toen gelofde ik 't wel De visch wordt duur betaald Buiten zwalkte ergens op de zwarte zee de „Op hoop van zegen", worste lend met wind en golven en in het kleine huisje zaten Kniertje en de an dere vissersvrouwen en zij vroegen zich. terugdenkend aan vroegere ram pen, at wat er nu weer van hun man nen op de schepen buitengaats zou worden. „Spel van de zee in vier bedrij ven" noemde Herman Heijermans het. maar ik herinner mij boe ik het als twaalfjarige knaap in al zijn rauwe werkelijkheid mee doorleefde, toen ik in een benauwd niioela-sehtig bios coopzaaltje heel het angstige en aan klagende gebeuren op het witte doek zag uitgebeeld Het was verre van een spel. Het waren fel on het gemoed werkende momenten. Het was het le ven. Voor het voetlicht had het stuk honderden malen succes, omdat Heijer mans' suggestieve taal regelrecht sm-ak tot het hart van een groot publiek. Wie van ons ouderen herinnert zich in dit verband nie+ de grote actrice mevr. ükther de BoerVan Ruk. die van „Kniertje" de creatie van haar le- •jen maakte? **!e ttjd ligt al ver achter ons. De loggers en de trawlers die nu uitva ren zijn wel zeewaardig en veel en nog wreder leed houdt de wereld in zijn ban gevangen. Het stuk van Her man Heijermans heeft daarom een be paald deel van zijn waarde verloren. Toch zal het in de komende weken in vele plaatsen in Nederland door het beroens- en amateurtoneel voor het voetlicht worden gebracht, omdat het on 2? November viif en twintig laar geleden is. dat Heijermans op zestig jarige leeftijd stierf. Dit wil een hulde en een gedachtenis zijn aan de man. die zijn veelzijdig talent in dienst stel de van het grote doel. dat allerwege méér werd nagestreefd: de verheffing van de lagere bevolkingsklassen, die dikwijls een strijd on leven en dood (men leze het spel „De opgaande zon" maar eens! vochten om rechten, welke voor anderen doorgaans als vanzelf sprekend golden, ook voor hen te doen gelden. De wijzigingen in de sociale verhou dingen, die vooral na 1R50 gingen op treden, deden een nieuwe dramaturgie ontstaan. waarin maatschappelijke vraagstukken 't dragende thema vorm den. Beeds bij de Noorse schrijver Hendrik Ibsen was dit waar te nemen. Heijermans was de man in ons land. die zich sterk tot deze materie voelde aan getrokken. Zijn warmkloppend hart dreef hem er als het ware toe. De vra gen en worstelingen van de dag legde hij niet alleen neer in zijn talrijke to neelwerken. waarvan naast ..Op hoop Van zegen" ook „Allerzielen" een zin nebeeldig spel en het drama „Ghetto" getuigen, maar ook in zijn achttien bundels „Schetsen", die zo populair werden, dat ze naar Heijermans' pseu doniem de naam „Falklandies" kregen. Ter gelegenheid van ziin tiende sterf dag verscheen bii Em. Querido te Am sterdam een bloemlezing uit deze Falklandjes, bijeengebracht door H. Dekking en F. Mijnssen. Men zal er goed aan doen deze bundel nog eens uit een wellicht ver verwijderd hoekje van de boekenkast te nemen om een avond werkelijk te genieten van de sprankelende humor, de fijn doorvoel de tragiek en de scherpe opmerkings gave, die dit werk van Heijermans met Wat onze voorouders schreven In de Alkmaarsche Courant van 12 November 1849 lezen wij het volgende: Het CONCERT, te geven door het Muzijkkorps der Stedelijke Schutterij, ten behoeve der be trekkingen van aan de Cholera overleden ingezetenen, zal op he den, den 12den Nov., des avonds te T'lt ure worden gehouden in de Zaal HARMONICA, van den Heer WALRAVEN. Zij, welke alsnog tot dit weldadig doel zou den wenschen mede te werken, zullen zich bij P. VAN HEER DEN en, bij den aanvang, aan het Locaal van entree-kaartjes kunnen voorzien. De ondergeteekende, Apothe- car en Droogist, in HET GOU DEN HOOFD te Alkmaar, berigt hiermede aan het geëerd publiek van deze Stad en omliggende Plaatsen, dat hij, in vereeniging met zijn Apotheek en Drooge- rijenwinkel, heeft geopend een Handel in TUIN-, MOES- en BLOEMZADEN. Door een ruim assortiment en zorgvuldige be handeling, zooveel mogelijk aan ieders verlangen zullende trach ten te voldoen, zoo beveelt hij zich minzaam in ieders gunst en recommandatie. Alkmaar, 10 Nov. 1849. J. C. PERSIJN. recht het praedicaat kleinkunst met een grote K kunnen doen dragen. Humor inderdaad, want al moge dan dikwijls de tragiek van kleine levens in zijn werken de boventoon voeren, iemand met een vernuft en een schat aan vondsten als Heijermans bezat, heeft in zijn hart dikwijls een even grote plaats aan vreugde en blijdschap ingeruimd. Als S. Falkland schreef hij: „Joeps wonderlijke avonturen", de titel van de roman „De moord in de trein" spreekt voor zichzelf en van het leutige spel „Schakels" behoeft niet méér gezegd te worden, dan dat de on afzienbare reeks opvoeringen nog voort durend groeiende is, waaruit blijkt, dat Heijermans' humor ook na tientallen jaren nog altijd velen kan vermaken. Een feit, dat een gezaghebbend man als Anton van Duinkerken nog onlangs bevestigde, toen hij in een beschou wing constateerde, dat er na Herman Heijermans geen Nederlands toneel schrijver is geweest, die een oeuvre schiep, dat op de planken blééf. Er is daarom volop reden tot dit herdenken, dat men kan doen thuis met een wat geel geworden deeltje Schetsen bij de haard of door het bij wonen van de opvoering van een zij ner stukken en de leraar Nederlands op zijn school zal het zeker doen door een bijzonder uur te wijden aan deze belangrijke figuur uit onze eigen let terkunde. W. K. 2P DUIDT DE ZINSPREUK van het Historische Genootschap „Oud West- Friesland". Voor de meesten echter, die er behagen in scheppen zich te verdiepen in het verleden, zal in de regel noch de gedachte aan eer voor heb voorgeslacht, noch de vrees om de eigen naam niet woord te zullen zijn, eem der drijfveren zijn, waardoor ze worden geleld. Ze beleven er eenvoudig hun genoegen aan na te vorsen, hoe vroegere geslachten hier hebben geleefd, hoe ze hebben moeten strijden en soms wisten te overwinnen. Die overwin ningen waren het schoonst, wanneer het bloedeloze waren van de zich ver heffende mens op de natuur. Onlangs werd in een gesprek het woord „terp" gebruikt. Die terpen vor men een deel uit de historie van ons volk, dat zich geleidelijk aan heeft op» gewerkt tot hét volk van de beste waterbouwers ter wereld. Het zou die naam nooit hebben verworven, wanneer niet tot In de grijze oudheid een felle strjjd was gevoerd met de waterwolf. Hoezeer die eens werd gevreesd, blijkt reeds uit die naam zelf, een naam, die iets onheilspellends bevat. Da mens, de Nederlander en in het bijzonder de Nederlander van de waterkant, heeft de strjjd gewonnen. De worsteling begon met het opwerpen van terpen, ze waren het eerste verdedigingsmiddel, dat werd aangewend tegen de watervloeden, gebrekkig en vaak onvoldoende. Natuurlijk denken de meesten, wanneer over terpen wordt gesproken, aan Friesland, het land van de terpen. Ze vergeten, dat ook Noord-Holland er verschillende kent. Met deze Noord-Hollandse terpen nu willen we ons in dit artikel bezig houden. Voortdurende eisgezond, goed en goedkoop product (Van onze redacteur). ^EEL, KWEKERS HEBBEN in de oorlogsjaren gemeend, dat er direct na de bevrijding een enorme vraag naar bloembollen in het buitenland zou bestaan. Het tegendeel bleek waar; men had in die jaren gemerkt, dat men het ook wel zonder bloembollen kon stellen. De markt moest opnieuw wor den veroverd. Het blijft een voortdurende strijd tegen soms onredelijke kwaliteitseisen en deviezenbepalingen en tegen een groeiende concurrentie. door de kwekers niet verleend en het was al een enorme vooruitgang, toen de Algemene Vereniging voor Bloem bollencultuur begon een jaarlijkse sub sidie van 500.te geven. De Over heid stelde zich aanvankelijk op het standpunt, dat wij alleen te maken hadden met bloembollenziekten. Maar we kunnen de ziekten niet afdoende bestrijden, als we het leven van de ge zonde bollen niet door en door kennen. Ik ben daarom blij, dat het laborato rium in Lisse is gevestigd, waar we de bol in zijn natuurlijke omgeving kunnen bestuderen. Daarom hebben we ook direct contact met de kwekers; zonder dit contact hadden we niet half zo veel kunnen bereiken. Het jaarlijkse budget is nu al enige ton nen groot en een exportheffing vóór ziet in de bijdragen van de kwekers. En nu: vlrusonderzock. JN HET VOORJAAR is achter het Bloembollenlaboratorium in alle stilte een laboratorium voor virus- onderzoek in gebruik genomen. Het onderzoek naar viren, de verwekkers van tal van ziekten waarmee de mens heid te kampen heeft zoals gele koorts, influenza, verkoudheid, mond- en klauwzeer en de degeneratieziekte bij de aardappelen, is in de laatste vijf tien jaren over de gehele wereld met kracht ter hand genomen. De strijd daartegen is niet gemakkelijk. De diagnose is erg moeilijk, want men kan de viren niet als bacteriën en pa rasieten in reincultuur kweken en ze blijven ook in de beste microscoop on- NOORDERMARKTBOND, 16 Nov. - 6000 kg Uien 21,30-23,90 en drielingen 16-17; 14.500 kg Rode kool 5,50—7,20; 3000 kg Gele kooi 5,20-7,30; 3000 kg Groene kool 13,30— 21,50; 180.000 kg Witte kool 5,50-7,30 en Succes 6,80-8,40; 21.000 kg Andijvie 11,70 -23,80. £)IT VERTELDE Nederlands eerste bollenspecialist, prof. dr. E. van Slogteren, directeur van het Labora torium voor Bloembollenonderzoek in Lisse, in een onderhoud, dat wij dezer dagen met hem mochten hebben. Ruim dertig jaar systematisch wetenschap pelijk onderzoek hebben veel inzicht verschaft in het leven van de bolge wassen, in de aard der verschillende ziekten en de bestrijding daarvan. Het is echter niet voldoende, dat de kwe kers gezonde bollen afleveren, het komt er op aan hoe de bollen in het buitenland bloeien. In het buitenland stelt men zijn eisen, soms onredelijke, en wij hebben er maar aan te voldoen. Men wijt vaak aan de bollen, wat een gevolg is van verkeerde behandeling na de afscheep. Vooral in de Verenig de Staten is men erg lastig en prof. Van Slogteren is verschillende malen naar Amerika geweest om de betrok ken autoriteiten een beter begrip bij te brengen van de behandeling en de kwaliteit van de door Nederlandse kwekers geleverde bollen. Het is een slecht jaar geweest voor de bollen. In Mei en Juni moet het eigenljjk warm zijn en in September en October koel. Dit jaar was het pre cies verkeerd, wat helemaal niet goed is voor de vroegbloei en de groei kracht. Wanneer men, zoals op grote schaal gebeurt, de bollen in Augustus al naar Amerika stuurt, maken ze veel te ho ge temperaturen mee. Hoe goed de bollen ook zijn als ze worden verzon den, onderweg gaat er op die manier vaak heel veel van de kwaliteit ver loren. De warenhuizen in de Verenigde Staten willen ze zo vroeg mogelijk hebben en de exporteurs haasten zich aan dit verlangen te voldoen. Maar daar liggen ze dan in gloeiend hete etalages. Voor de tuinbollen is dat nog niet zo erg, maar de binnen- bloeiers moeten hierdoor bijna zeker mislukken. Veel export naar Zuidelijk halfrond. Voor wat de uitvoer naar het zui delijke halfrond betreft, gaat het be ter. De export naar Australië, Nieuw- Zeeland, Zuid-Afrika en Zuid-Ameri- ka heeft na de oorlog een grote vlucht genomen, mede dank zij de om standigheid, dat wij er in geslaagd zijn het seizoensverschil tussen de bel de halfronden te overbruggen en de bloeitijd van de bollen door kunstbe werking een half jaar te vertragen of te verlaten. Wij hebben hierbij de af- scheeptijd meer in de hand, doordat die behandeling coöperatief gebeurt. Prof. Van Slogteren vertelt, dat hoe wel het Laboratorium zich in de loop van de jaren een zekere naam heeft verworven, men niet stil mag zitten. Want alleen door de allerbeste kwali teit zal de Nederlandse bol zich op de duur kunnen blijven handhaven. In de Verenigde Staten hebben zich Ne derlandse kwekers gevestigd, die de Nederlandse bol beconcurreren. En in Bellsville bij Washington hebben de Amerikanen een laboratorium ge sticht, dat zeker tien maal zoveel wetenschappelijke medewerkers telt als dat in Lisse. De professor klaagt niet over de medewerking al kan men zich nog niet roeren zoals wel wenselijk zou zijn. Wij zijn vrij goed uitgerust, zegt hij. En als wij het vergelijken met toen ik in 1917 met dit werk begon, mogen we uiterst tevreden zijn. Toen ston den de kwekers met grote terughou ding tegenover ons werk. Bijdragen in de kosten van het onderzoek werden zichtbaar. Wel hebben wjj enige nut gehad van de electronenmicroscoop, waarvan er in Delft een staat, en waarmee we vele duizenden malen kunnen vergroten. Maar werkelijk nut zouden wij er pas van hebben, al3 wij zelf over een electronenmicroscoop konden beschik ken. Bij de tulpen wordt het breken van de kleur door een virus veroorzaakt. In de tjjd van de tulpenwindhandel, toen de gebroken tulpen zeer in trek waren, maakten de oude kwekers zonder iets van viren te weten op grond van hun ervaringen al intuïtief gebruik van het feit, dat zieke bol len, die op gezonde werden geënt, nieuwe brekingen opleverden. Parasi taire ziekten geven de kwekers meest al een verlies in opbrengst, dat bij de 100% ligt en deze ziekten zijn be trekkelijk eenvoudig te bestrijden. Vel den met virusziekte geven maar 20 tot 25% verlies, een verlies, dat vele kwe kers vaak aan allerlei andere oor zaken toeschrijven. Met serumbehandeling hebben we, zo zegt de profe- -or, bevredigende resultaten verkregen voor de moei lijke diagnose van de virusziekten en het gevolg is geweest, dat dit serolo- gisch onderzoek hier nu ook op an dere producten wordt toegepast, zoals op suikerbieten, aardappelen en uien. Dit jaar hebben wij een hoeveelheid van 70 liter serum geproduceerd, waar voor heel wat komt kijken. De ver dachte planten worden door de kwe kers zelf met serum behandeld. Ove rigens is het niet de bedoeling om alle door virus aangetaste bollen te ver delgen. Sommige fraaie variëteiten kunnen zelfs Jleen maar door be smetting worden verkregen, zoals de bekende Rembrandttulp. Maar we moeten de virus wel onder contröle houden. En hiermede eindigde het onderhoud met prof. Van Slogteren, die, zoals hij mededeelde, geen leerprofessor meer is, maar een resea-chprofessor, die zich vrijwel uitsluitend met onderzoe kingen bezig houdt en nog maar enkele colleges geeft aan de Land bouwhogeschool in Wageningen. Een paar vriendelijke ogen in een innemend gezicht, dat indruk maakt door het brede en hoge voorhoofd en de imposante grijze volbaard, ziedaar professor Van Slogteren, die mij in zijn werkkamer van het laboratorium in Lisse ontvangt. „Ik had u na een kwartier weg wil len werken," zegt hij later na een paar uur te hebben verteld van zijn levenswerk en nadat we het lab van onder tot boven zijn doorgewandeld. We gaan langs de 24 koelcellen, waar in alle mogelijke klimaatsoorten ter wereld kunnen worden nagebootst en de accumulatorenbatterijen en de mo toren, die de stroomlevering onmid dellijk overnemen als de electrische centrale eens onverhoopt uitvalt. Op deze wandeling ko men we door de werk vertrekken van de assistenten, laboran ten en analysten waar ik o.a. door microscopen mag kij ken naar duizendvou dig vergrote aaltjes die eens de narcissen- cultuur met onder gang bedreigden. In de kelder bezoeken we de konijnenstal waar honderden ko nijnen en ook mar motten vertoeven om hun medewerking te verlenen bij de se rumproductie voor de bestrijding van virus ziekten. In de kassen kijk ik naar tomaten en tabaksplanten, die ik allerminst in een laboratorium voor bloembollenonderzoek had verwacht. Maar na alle hooggeleerde uiteenzet tingen ben ik wel overtuigd van de noodzakelijkheid daarvan, al zou ik niet kunnen navertellen waarom. In de oorlog hadden we hier veel meer tabak staan, zegt de professor, die voor Churchill in het sigaren ro ken nauwelijks onder doet. Een an dere kas is met kostbaar en uiterst fijn bronsgaas helemaal geïsoleerd, om er zeker van te zijn, dat de virus- proeven niet door binnenkomende bladluizen, de overbrengers van de vi ren, onbetrouwbaar worden. Bij het binnengaan moeten we door een sluis, die van tijd tot tijd met nicotinedam- pen wordt gedesinfecteerd. Dat is no dig, zegt de professor, om ongecon troleerde infectie te voorkomen. Wij weten b.v. niet of u luisvrij bent. Bladluisvrij dan altijd. Dirk Burger van Schoorel somt er in zijn Chronyk van Schagen (omstreeks 1732) 13 op en hij knoopt er een allerzondelingst verhaal aan vast. Ziehier hoe hij begint: De eerste Perzoonen: 1. Daar was een perzoon die Tjalle genaamd wierde, die heeft de hoogte van Tjallewal gemaakt. 2. Aaf, de Zuster van deze voor- schrevene Tjalle, maakte een hoogte genaamt Avendorp; en maakte haar Vlieberg nog hooger. 3. Deeze voorschreve Tjalle zyn Zoon, die maakte de Loete, te genwoordig aan Schagen. 4. Nog een Perzoon genaamd Kre sing, die maakte Kresing-werff. Enzovoorts. Op deze wijze ontstaan Tjaarsdorp, Grootewal, de Oudemans Caags hoogtens, de Nesch, Wiebe- werff, de Hoep, Lutjewei, Hemkewerff en de groote Keynse. Noord-Holland telt 16 terpen. Een opsomming uit deze tijd van Mr. J. Belonje en L. Melchior geeft het volgende beeld: 1. Avendorp, 3 A 5 Meter hoog. Bi) graafwerk werd er in gevonden een kluitje zilveren dinaars van Boudewijn H van Utrecht (1178 —1196). Tjaarsdorp, ongeveer even hoog. Eenigenbrug, ca. 5 M. hoog. Hemkewerf. de Hale. 't Hoog, grote volgebouwde terp. De Dorpen, twee terpen aan het Zuideinde van Schagen. De Witte Paal, grotendeels af gegraven. De oude Caag-terpen, 2 terpen, grotendeels afgegraven. 't Hoge Land, Barsingerhorn, grote terp, ca. 4 M. hoog. Tjallewal, grote langwerpige terp. Tolke, grote langwerpige terp. Kleine Keins, grote terp, 4 5 M. hoog in een bocht van de West- friese Zeedijk. Leeuwenhorn of Grote Keyns, gemeente Zijpe, flauw aflopend plateau, ca. 1 M. boven gemiddeld polderniveau. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. PROF. VAN SLOGTEREN ....blijven hangen Narcissen in October. In nog een andere kas snijdt de pro fessor voor mij o wonder in Oct» ber eigenhandig een bos lente vreugd, diepgekleurde kloknarcissen, waarvoor ik op weg naar huis tal van bewonderende blikken oogst. Ik kom in het fotografisch atelier, waar kleu renfoto's worden gemaakt, die voor propaganda in het buitenland worden gebruikt. En tot slot komen we bij een hypermoderne centrifuge, zojuist voor dure dollars uit Duitsland ge ïmporteerd. Hij maakt 60.000 omwen telingen per minuut en het is geen onnodige voorzorg, dat er een gewa pend beton muurtje om is gebouwd, want delen die er van zouden afsprin gen zouden een grotere snelheid heb ben dan een geweerkogel. „Ik had u na een kwartier weg wil len werken," zegt hij, want zo lang zamerhand wordt het veel te druk In het afgelopen jaar heb ik ruim 400 gasten moeten ontvangen, die overal vandaan kwamen, uit Nieuw-Zeeland en Canada, uit Zuid-Afrika en Zuid- Amerlka. Professor laat een vol gas tenboek zien. Ik hoop niet, dat uw bezoek het begin is van een hele serie journalisten, zoals vóór de oorlog Want wij zijn er niet om reclame te maken, maar om wetenschappelijk werk te doen. Prof. van Slogteren begrijpt ech ter, dat de lezers in Noord-Holland, waar zoveel bollencultuur is, er wel recht op hebben iets te weten van wat er in Lisse wordt gedaan om de bloem bollenteelt en de export op peil te hou den en vooruit te brengen. En hij ver telt er graag over. Want van een enkele opdracht in 1947 om een onder zoek in te stellen naar het aaltjesziek bij de narcissen groeide dit via een onderzoek naar het geelziek bij de hyacinthen uit tot een proefstation voor de bollencultuur, die de bewon dering van de gehele wereld afdwingt Men behoeft het dus niet te tragisch op te vatten als hij zegt, dat hij in Lisse is blijven hangen en dat hij al tijd naar de tropen heeft gewild. De tropen heb ik toch gezien, zegt hij toen ik door de Verenigde Naties werd uitgenodigd om rapport uit te bren- 15. Cornelissenwerf. 16. De Hoep, langwerpige terp, ge heel volgebouwd met huizen. Al deze terpen, met uitzondering van de nummers 3, 10 en 14 bevinden zich in Schagen of in de onmiddellijks nabijheid daarvan. De beide vermelde schrijvers zijn van oordeel, dat om trent de ouderdom er van eerst met zekerheid iets kan worden gezegd, zo dra de nodige afgravingen onder toe zicht hebben plaats gehad. 334 of 1334f Intussen mag deze laatste uitlating, hoezeer misschien ook juist, geen be letsel zijn te trachten er toch iets mee» van aan de weet te komen. Dirk Burger van Schoorel plaatst de bouw in 334, wat echter tegenwoordig algemeen als onjuist wordt beschouwd. Mr.Belogne en Melchior aanvaarden dit jaartal niet, zonder verder te zeg gen, hoe het dan wel zou moeten zijn. Mr. W. C. Braat zegt in zijn artikel in de Toelichting bij de Geologische kaart van Nederland, dat v. Schoorel eenvoudig 1000 jaar heeft weggelaten, omdat het anders niet paste in een rijmpje, dat hij geeft en ook zijn we de bewering tegengekomen, dat om streeks 1300 de gewoonte bestond om bjj het aangeven van jaartallen het duizendtal weg te laten, een gebruik, waarvan Van Schoorel wellicht het slachtoffer is geworden. Echter het jaar 1334 is stellig ook onjuist. Immers, toen bestond de Westfriese Zeedijk reeds. De meeste van de genoemde terpen liggen daar binnen en het zou dwaasheid zijn te veronderstellen, dat onze voorouders zich de enorme opofferingen van het aanleggen van zulke naar hun begrip stellig geweldige hoogten zouden heb ben getroost in een tijd, toen dit niet meer nodig was. Hiermee hebben we intussen reeds een grens bepaald: de terpen moeten ouder zijn dan de Westfriese zeedijk. En hoe oud is deze? Helaas, we weten het niet. P. Schuitemaker zegt in „De West friese dijk en zijn onderhoud van de vroegste tijden tot heden", dat de naam van de zeedijk het eerst wordt genoemd in 1250 in de Codex Egmon- danus. Daarin wordt gesproken over het land rondom Schagen, „dat door zeevloeden, die de dijken geheel had den omvergeworpen, reeds sedert vele jaren was vernield en nu onlangs met grote kosten door de zorg van de abt van Egmond met een nieuwe dijk was voorzien." De vernieuwde dijk was vermoede lijk die tussen St. Maarten en de Schager Zijdewind of Tolkeweg bjj Valkoog. In 1250 was de dijk er dus al, ze was zelfs geruime tijd vernield geweest. En hoelang was ze er daar voor? De moeilijkheid wordt nog groter, wanneer we vernemen, dat er zeer vermoedelijk nog twee dijken zijn ge weest, beide Noordelijker dan de Westfriese Zeedijk, waarvan de noor delijkste volgens dr. W. C. Braat on geveer heeft bestaan tot omstreeks 't jaar 1000, de andere, de zogenaamde „weg van Paludanus", tot omstreeks 1200. De meest waarschijnlijke verklaring dunkt ons per slot van rekening die van mr. Braat. Hij redeneert als volgt: De Friese terpen ontstonden in de le tot de 4e eeuw op de klei. West- Friesland lag in die dagen achter de duinen op veen en betrekkelijk veilig. Toen echter omstreeks 400 het oude duinlandschap door de zee werd ver nield, kan de bevolking niet blijven, omdat van veen geen terpen konden worpen opgeworpen. Ze trok meer zuidelijk en dit is de reden, dat de Friezen later voorkwamen langs de hele kust van Nederland en zelfs nog verder zuidelijk. In de 9e eeuw was het oorspronke lijk veengebied zodanig opgeslibd, dat het weer bewoonbaar was geworden. Het was daarmee in dezelfde toestand gekomen als Friesland 1000 jaar eer der: men vond er nu de opgeslibde klei Daarbij kwam, dat zich langs de zee een nieuwe hoge duinketen had ge vormd, het jonge duinlandschap, dat we tegenwoordig nog onderscheiden naast het oude. Aan de hand van verschillende over blijfselen meent hij dan te mogen aan nemen, Jat de noordelijkste dijk te gen het eind van de negende eeuw werd aangelegd en omstreeks het midden van de 10e eeuw weer werd prijs gegeven. De bewoners moeten last van water hebben gekregen en hij vermoedt, dat die er toen toe zijn overgegaan de terpen, die we thans nog in Noord-Holland vinden, aan te leggen. Hij meent deze opvatting bevestigd te zien op grond van opgravingen, die alleen hebben plaats gehad in de terp Avendorp. Daaruit bleek, dat deze tot op volle hoogte (ca. 2.50 M.) was op geworpen en wel volgens gevonden scherven in de 9e of 10e eeuw. Een schervenvondst te Eenigenburf geeft dezelfde globale datering. Onze Noordhollandse terpen zijn dus waarschijnlijk rond 1000 jaar oud. Ze dateren uit de dagen, toen ook de dijk reeds zijn entrée had gemaakt, maar de terp, die veel minder arbeid vroeg, een welkome uitkomst bood, wanneer de dijk te zwak bleek. Men moet zich van die eerste dijken ook geen te grote voorstelling maken. Het waren ver moedelijk niet meer dan zomerkaden, voornamelijk bestaande uit wier en aarde en waarvan de substantie aan deed als een soort tufsteen. Eerst in de loop der eeuwen groeiden ze uit tot BUREAU ADMINISTRATIE Voordam 9, Tel. 2 Postgiro 187294 REDACTIE Achterdam 20, Tel. Directie: J. BIJLSMA en C. KB Hoofdredacteur: A KAPTEIN 4 In de politieke commissi Britse minister van Staat, Neil, en de Russische mini tenlandse Zaken, Andrei felle woorden gesproken ding van het Russische i Engeland en Amerika te van oorlogsophitsing. Eerst voerde Mac Neil h< naar Rusland terug om h< uit te leggen, waarom zelf ste dagen van het Hitleris: bare mening in de wereld zind tegen Duitsland was Rusland, zei hij tot Wysjini sische regering en die a haar volk af van de sympi wereld. De Britse minister on Engeland en Amerika ronc een uitgebreid net van b opgebouwd om dat land ii De Britse en Amerikaanse ren uit vele gebieden terug tegenstelling tot de Russi land had zijn strijdkrachte milioen tot ongeveer 750J derd, maar van een vergel mindering aan Russische zi niets gebleken. Waarom worden de radio-uitzendingen gestooi wijze die slechts te vergel die van Göbbels?, zo vroej Dat storen had echter gee: de uitzendingen uit het w op een aantal golflengten te horen. „Wij hebben geer Russische vrede, die vernie niet scheppend". Op de hem eigen heftige de Wysjinski van republiel haalde de beschuldiging, d, logspropaganda" van En De Haarlemse Uitgevers pij BoomRuygrok N.V. h een prijsvraag uitgeschrevt meisjesboek. Zij ontving b dingen een manuscript van tienjarige Haarlemse „let W. de G., die onder de na der Laan een roman insh teld „Wij bouwen ons een De jury kende hem de t ter waarde van f 500 toe. 9 bleken, dat deze jongeling dering van de naam der ho en de titel van het boek z eript van de eerste tot de l heeft overgeschreven van „Start" van Tilly Pulles, bij Meulenhoff te Amste scheen. Het boek „Wij 1 een toekomst" is inmiddels ven en 700 exemplaren zijn handel. De „auteur" is ti oplichting in verzekerde b steld. Men vermoedt, dat ook nog andere plagiaten o heeft. Goede vangst van politie De politie van Luik hei voortgezet onderzoek naar van de valse guldens een i aan het licht gebracht waarl biljetten van 100 Mark betre zaak zijn ook enige perso ken, die in verband met d de valse guldens werden De valse Marken werden ir kerij te Luik vervaardigd, ting werden 12.000 valse cc gegeven. .Roomboter duur Men verwacht dat de roomboter voor de consumi geveer vijf cent per half pc gen, zodat de boter van f 1. per pakje zal komen. POST VOOR „GROOTE Post bestemd voor mili boord van het troepensch Beer" op weg naar Indon in één der tussenhavens uitgereikt, moet uiterlijk vember in Nederland wordi bezorgd en post voor uitre: haven van aankomst uiterl vember. De brieven moetei den gezonden aan het veld te Batavia met vermelding van het troepenschip „Grc gen over een ziekte, die de cacao cultuur aan de Afrikaanse Goudkust I °nze machtige zeeweringen, waarbij dreigde te vernietigen. doorbraken niet meer te duchten zijn, Weerberich Verwachting, geldig tot avond: Matige tot krachtig de kust later wellicht harde Zuidelijke winc zwaar bewolkt met late regen. Minder koude nach overdag iets hogere temp Vrijdag zon op 8.04, ondi maan op 5.25, onder 15.36

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 6