De Wereld der Vrouwen De Robin Hood van de PaSundan >uwsVlaanderen Het kind van de Nederland maakt fraaie schoenen rekening WERKENDE VROUWEN IN NOORD-HOLLAND Mejuffrouw L. Tinga, i.H.B.O.-wedstrijden in „De Ooievaar" Het portret van een moordenaar DINSDAG 81 JANUARI 1960 or zakenmensen fen in enkele kringe^ >evallen over het bu sting. Het schijnt na- orgekomen, dat men- huis zou worden toe kennis kregen door na's per brief vroegen i inrichten. Bij infor- svestingsbureau bleek, i firma's inderdaad licht en dat de ge- huis kreeg toegewe- zaken maakten een idruk, dat men reedi eronderstellingen kon en onrechte. Want de in orde. n het bureau, de heer is mede. dat B en W. nden aan de firma's, ing voor hebben, de jkkigen te doen ver- ijftig cent per adres, ar de firma's natuur- bressen der toekom- worden steeds des ;kt. Zijn er juist op igen gevallen over toe lan kan het dus gebeu- ai esseerde firma's nog ogte zijn dan de be- hoeveel zaken reeds rijke gemeente-service leelde de heer Spaans dat het er vier zijn. rkomen. dat deze be- zó belangrijke gege- lein moet worden ge niet in overeens'.em- met de allerwege ten ctiviteit van onze za an de mogelijkheid tot ezer adressen niet ge- at harde woord, dat er ;erd zij het dan ook as toch niet geheel geweest Ongetwijfeld aar méér dan vier za- d het gemeentebestuur betalen voor het ver- a eventueel toekomstig (IJ RIJKSPOLITIE. ters der Rjjkpolitie le thuiizen en A. F. Horst oep Alkmaar zijn per aectievelijk verplaatst Anna Paulowna. post en de Groep Schoorl, 'SDIEP TOT IJ is te verwachten van a Hoorn tot hoofddirec- derlands Instituut voor o Opnieuw zijn twee en naar Oostende op- het vissen in de Bel- e wateren. Q Te Hoorn elangstelling het zilve- im van ds Kastein, kant aldaar, herdacht. l. Veen, onderdirecteur tade te Zaandam, is bij toemd tot ridder in de e-Nassau. De Zaan- r is uitgerukt voor een i boord van de coaster een uur had men het erruim bedwongen Een -den zakte bij de blus- doch kon worden ee- idijk heeft de jeugd'ge een vierjarig meisje ed. id Jamin die raadgever ikeinse delegatie ter nferentie was en die is van de staatswapen- Ie RIS, heeft aan Ane- refe toegestaan, waarin dat Australisch-Nieuw oord-Borneo en Portu- le V. S. van Indonesië ngelijfd. „Niet slechts deelte van Nieuw Gui- Nedcrlands gezag staat, VS1 teruggeëist, aldus ere eis van de RIS Is it de Indonesische re- AiistraHe besprekingen het Oostelijke gedeelte ■ea. van voorlichting van kend gemaakt, dat het- nnmed Jamin in het ineta heeft gezegd ge- gen verantwoorde! iik- it dit niet beschouwd 3 een officiële bekend- in Zo euws-Vlaanderen, at h?' aldaar sinds gis- eveev tien uur 'regent. is ter plaatse sinds ?veer zeven uur sterk n andere plaatsen io •en is de dooi inge- hoofden van Oost-Java aft thans ook de Wali lura zijn mandaat ter het parlement gesteld- eeft deze stap geno- rband met de politieke zijn Negara. Liet gesprek kwam, langs nog onop- gehelderde omwegen, op het onge wone onderwerp: adoptie. Waarschijnlijk waren we met een geboortekaartje begonnen en zo. volgens de wet der tegenstellingen, bij een kinderloos echtpaar beland. Toch jammer, dat ze geen kindje konden aannemen. Gek hè, dat zoiets in Ne derland niet mag... Nu ja, mag, mag. Verboden is het niet natuurlijk, maar echte adoptie kent de Nederlandse wet niet. Een echtpaar kan een kindje als het hunne verzorgen, vertroetelen zo je wilt, alles aan zijn opvoeding ten koste leggen hun eigen kind wordt het nooit. Degene, die het kind afstond in de meeste gevallen de moeder kan te allen tijde en op de engelegenste ogenblikken haar rechten la'.en gelden. En dan is de narigheid dikwijls niet te overzien. Voor pleeg ouders en pleegkind allebei. Hoezo narigheid? vroeg een van het toeluisterende vrouwvolk, een beetje al te opzettelijk naïef. Wel. je moet goed begrijpen, zei de pro-adoptie-betoger, een tikje warm aanlopend. Daar hebben nu twee men sen, die nooit een eigen kind hebben gehad, eindelijk de grote stap gedaan en een kleintje „uitgezocht". Gunst, wat een woord! kwam het uit de vrouwelijke slagorde. Het is toch geen soort uitverkoop. Weten jullie een beter woord? ver weerde de spreker zich. Het is toch zoiets als uitzoeken? De man voelt veel voor een klein meisje, de vrouw heeft haar zinnen op een jongen gezet of omgekeerd. (Natuurlijk omge keerd, interrumpeerde een van de man nen, en stak de pijp weer tussen de tanden). Blond of zwart, blauwe of bruine ogen. krullen of een kuifje och, je weet hoe dat gaat. Ze praten er avonden over, als eenmaal het hoge woord er maar uit is. Ze hebben het allemaal precies voor elkaar: dat daar de wieg zal staan en hoe leuk het zal zijn als het voor het eerst Mamma zegt. En ja, hoor eens, als er wat leven ui zit sturen we hemHéar bedoel je. Nou ja, ook goed: dan sturen we het naar de HBS. En als het wat bij- z ders wil, we kunnen het gelukkig betalen Ze lachen er allebei om, een beetje verlegen en zo blij als kinderen. En dan wordt de dokter of de dominee in de arm genomen, of er wordt op ad vertenties geschreven en na wie weet oeveel teleurstellingen staat eindelijk de wieg in de hoek en gaén ze wan delen met de keurig aangeklede kleu ter. Zij lacht weer en hij komt fluitend thuis omdat het daar nu zo heel an ders is. En juist als het aardig begint te worden, als het kind niet beter weet of het heeft een beste pappa en mam ma en zij zijn vergeten dat het hun eigen vlees en bloed niet is dan komt de moeder opdagen, die plotse ling na zoveel jaar zich weer herin nert dat ze ook nog rechten heeft, al heeft ze zich aan de plichten nooit iets gelegen laten liggen. Enfin, je snapt de rest. De pleegouders zijn „vreem den" gebleven, zij kunnen zich op geer. enkel wetsartikel beroepen, en 't kind wordt weer teruggesleept naar 'n omgeving die in de meeste gevallen nie*. halen kan bij het pleeggezin. En al was dat niet zo: denk eens aan wat dat weghalen alleen al voor zo'n stak ker betekent, die niet beter weet of „vader en moeder" laten hem in de steek voor zo'n wildvreemde vrouw. Nee, zoiets moest wettelijk geregeld zijn, zoals in Engeland bijvoorbeeld Wil daar een ongehuwde moeder haar baby afstaan: best. Als ze dan maar goed weet. dat daar gec.i verhaal meer op is. Het kind wordt voor de wet nis het eigen kind van de pleegouders be schouwd en de natuurlijke moeder kan er nóóit meer enig recht op laten gelden. Meestal weet zij niet eens, wié haar baby heeft aangenomen. Dikwijls gaat het via één of andere instelling, die naar beide kanten bemiddelt, maar de partijen die afstaan en adopteren zien elkaar niet eens. Dat vind ik afschuwelijk, zei één van de vrouwen. Ja, goed. ik geef toe dat het voor die pleegouders hard is als ze zo'n kind later weer moeten af staan. Maar neem nu eens zo'n onge huwde moeder. Maandenlang heeft ze tegen de komst van het kind opge zien. Misschien heeft ze er niet eens een onderdak voor en kan ze er even min de kost voor verdienen. Dan lijkt alles opgelost met: afstand doen. Bo vendien heeft ze dikwijls een hekel aan zo'n kind. Als het een paar dagen oud is, wordt het bij haar weggehaald ze heeft het nauwelijks gezien. Maar als de tijd dan voorbij gaat en de schande en ellende slijten wat uit. als ze misschien zelf nog eens tot een huwelijk komt en die man heeft geen bezwaar tegen een pleegkind, dan vind ik het onmenselijk om zo'n moe der van haar eigen kind weg te hou den en te zeggen: je was van tevoren gewaarschuwd. Maar tevoren wist ze immers nog niet wat dat betekende: je eigen kind Dat begrijpen jullie mannen trouwens toch nooit zoals wij Allemaal heel aardig, zei de pro adoptie-man. maar een beetje erg ro mantisch Een groot aantal ongehuwde moeders, dat heeft de praktijk bewe zen. voelt niet het minste of geringste voor haar onwettig kind. Goed. maar voor die één of twee die dan nog wel menselijk gevoel hebben aou ik de deur niet willen dichtgooien met een wetsartikel, hield de opposan- te vol. En toen zei de enige, die tot nu toe De belangrijkheid van de schoen als onderdeel van het toilet wordt vaak onderschat. Hoe dikwijls gebeurt het niet, dat dames een lange wandeling ondernemen in sportief mantelpak maar met hooggehakte schoenen. Bij het sportieve mantelpak behoort een sportieve schoen. Van een schoenfabrikant uit Waalwijk is de etegante suède wandelschoen links boven.Verleden jaar deed de cocktailjurk, die een compromis vormt tussen het middagjurkje en de avondjapon, haar intrede. Bij de cocktailjapon ontwierp een andere schoen fabrikant in de Langstraat de cocktailschoen links onder. Dit lage suède laars je is prettig van pasvorm en doet het bovendien uitstekerbij de cocktail- jurk, mits deze niet het zomerse effect heeft van de japon rechts onder. Dan kan de keus beter vallen op effen pumps. Tot slot het onontbeerlijke muiltje. Het lakmuiltje met de zonnebloemgarnering, rechts boven, werd ontworpen bij een derde Nederlandse schoenfabrikant. De Nederlandse schoenindustrie heeft het bewijs geleverd, dat zij zelfs de meest verwende smaak kan bevredigen Voor kousen mei gaatjes Kousen stoppen is een lang niet door iedere vrouw geliefde, maar toch steeds terugkerende bezigheid. Huismoeders met een groot gezin houden er dan oor: meestal een aparte stopmana op na, maar de werkende vrouw en het jonge meisje zullen zo'n handig zakje wel gezelliger vinden. Het heeft aan de bin nenkant een aantal vakjes, waarin we de kaartjes stopzij, naaldenboekje e.d. opbergen, terwijl er dan nog ruimte genoeg is voor de maasbal en enkele paren kapotte kousen. De ronde bodem (18 cm middellijn) knippen we drie maal, nJ. van karton, stof en voering. De laatste twee tets groter voor de naad. Verder hebben we nodig een lap stof van 57 cm lang en 20 cm breed (naden extra aanknippen), waarvan we de korte kanten op elkaar stikken en daarna de onderkant met RUSLAND VERLAAT OPNIEUW COMMISSIE VAN V.N. De Sowjr-tgedelegeerde heeft giste ren uit protest tegen de Chinese natio nalistische afgevaardigde de commissie van deskundigen van de Veiligheids raad verlaten. Er zijn thans 11 commis sies van de Ver. Naties, die door Rus land zijn verlaten of worden geboycott. de stofbodem verbinden. De bovenste 2 cm vouwen we naar binnen. Dan stikken we op een reep voering van 57 cm lang en 16 cm breed een andere reep van dezelfde lengte en 6 cm breed zó, dat er zes vakjes gevormd worden. Zie het patroon. De korte kanten aan elkaar zetten en de voeringbodem aan naaien. De kartonnen bodem bevesti gen we met een paar steken of met een beetje lijm op de stofbodem. Dan stikken we de voering in het zakje, waarmee we gelijk de naar binnen ge vouwen rand vastzetten. We maken 1 cm lager nog een stiklijn, zodat we een schuif krijgen. De voeringnaad krijgt op deze hoogte een splitje, ter wijl we op het tegenoverliggende punt in de schuif 'n nestelgaatje maken. We halen er een koord door en klaar zijn we. Heeft u effen stof, dan zorgt een randje van kruissteekjes of gekleurd band voor de fleurige noot. Deze gar nering aanbrengen 57 vóór u het zakje in elkaar zet. Zo'n keurig af gewerkt zakje is ook een aardig verjaarscadeautje. U kunt er dan des gewenst als vul ling een zakje bonbons in doen. Wie is Wesierling de Turk? Directrice van het koloniehuis Kerdijkin Egmond aan Zee (Van onze redactrice) JN DE EGMONDSE DUINEN, waarachter de woelige zee haar grauw-grijze golven op het strand werpt, staat hoog en strak het oude koloniehuis „Ker dijk". Aan de buitenkant heeft het gebouw niet veel aantrekkelijks, maar dit is waarschijnlijk veroorzaakt in de bezettingstijd, toen onze „beschermers" het presteerden om met motoren de voordeur in en de achterdeur uit te rijden en alle ramen, de plafonds en de vloeren te vernielen. Zeer veel moest er hersteld worden en. nu het koloniehuis weer enige jaren in gebruik is. hebben vele bleekneusjes daar na de oorlog de grote zorg en de prettige sfeer gevonden die zij zo hard nodig hebben. Want de gezelligheid die het gebouw aan de buiten zijde mist, is binnen zijn muren wel in verdubbelde mate aanwezig. MEJ. L. TINGA, de jonge directrice, met wie ik over haar werk wil spreken, stelt mij voor, eerst eens rond te kijken. En dus staan wij enige ogen blikken later op de gang, waar mej. Tinga even haar schreden inhoudt, al vorens een deur te openen. Dit koloniehuis is uitsluitend voor kinderen, die zeer zwak zijn, herstel lend van een lange ziekte of prae-tbc gezwegen had: Weet je wat jullie al lebei vergeten? .Dat wij ons in aller eerste instantie niet moeten druk ma- ■:en over al of niet volledig adopteren maar over het ellendige verschijn- :eJ van het groeiend aantal onwettige anderen en wat daarvan de oorzaak is. En toen wij haar afwachtei d aan -.eken: Het dalend verantwoordelijk heidsgevoel van de vrouw. Hiermee begon een nieuw debat. SASKIA. Alle kinderen worden in het begin enige tijd in bed gestopt. Zo liggen in deze kamer kinderen die nog niet sterk genoeg zijn voor de zaalverpleging. Zij opent de deur en ik mag een ogenblik rondkijken in een ruim ver trek, waar enige patiëntjes In hun wit gelakte bedden met stille belangstel ling naar het onverwachte bezoek kij ken. Door de wijd-geopende tuindeu ren dringt de frisse winterlucht bin nen. Vervolgens gaan wij door de rui me speelzaal, met aardige tafels en stoeltjes, de keuken, de garderobe en de vertrekken waar de jongens en meisjes toilet maken wanneer zij van een wandeling thuiskomen. In de ruime slaapzalen van de meis jes en jongens zijn de ramen aan de Westkant met een zware balk be schermd tegen de zeewind. Wanneer u naar beneden kijkt, ziet u de lighal. zegt mej Tinga. Daar rusten de kinderen van 's middags één uur tot half drie. Zij krijgen een deken mee naar hun ruststoel en een wollen zak waar zij Kunnen inkruipen. Dan wordt er meestal voorgelezen. De kin deren behoeven niet te slapen, als zij maar blijven liggen. Hebben zij nooit last van de kou de? Nee, daar hoor ik nooit over kla gen, zegt mej. Tinga 's Zomers wordt het onderwijs ook buiten gegeven maar 's winters gebeurt het in het gebouw. Ik mag een kijkje nemen In het schooüokaaltje, waar mej Verboom, de onderwijzeres, een groepje kinderen van verschillende leeftijden onderricht geeft. Zij heeft haar handen vol, want geen enkel kind werkt gelijk-op mei een ander. Toch zijn de kindere i geheel met de leerstof bij. wanneer zij weer op hun school terugkomen, vertelt de di rectrice. Na een kijkje in de ziekenkamertjes. de behandelkamer van de dokter en de röntgenkamer, keren wij terug in het vertrek van mej. Tinga, waar ik gelegenheid krijg haar vragen te stel len over haar werk. Kunt u vertellen waarom u zich aan dit werk hebt gewijd? Ik stond voor het geval dat ik iets wilde gaan doen na de HBS en een op leiding aan de huishoudschool. Omdat ik mij aangetrokken voelde tot het werk in de gezondheidskolonies solli citeerde ik b|j het Centraal Genoot schap, waar ik direct werd aangeno men. Ik ben van onderen af begonnen, dus eerst als geleidster. Na twee jaar werd ik adjunct-directrice 3n na ne gen jaar directrice. In de oorlog moes ten wij uit het gebouw, want het was hier „Sperrgebiet" geworden. Ik heb toen in een ziekenhuis gewerkt en daar allerlei cursussen gevolgd Na de oorlog ben ik v eer hier gekomen. Welke vóóropleiding wordt er vereist voor een geleidster? Allereerst het Mulo-diploma en dan liefst een diploma van de Centrale Raad. Waar wordt die opleiding gege ven? Die vind je in alle grote steden. De meisjes worden onderwezen in spel- leiding, zang. opvoedkunde, slöjd, enz De theorie duurt een jaar en daarna zijn de meisjes honderdveertig dagen in de practijk'. Wij krijgen ze vaak voor hun practische opleiding. Wan neer zij een diploma hebban, kunnen zij hier worden aangesteld. Is dat diploma in ieder geval ver eist? Nee, w|j krijgen ook wel meisjes zonder diploma, maar een bepaald per centage moet toch gediplomeerd zijn. t Is zeker een vermoeiend werk om de gehele dag met de kinderen op te trekken. Och. dat valt zo mee! Verpleeg sters hebben het bijvoorbeeld geestelijk veel zwaarder. Als de leidsters hier goed overwicht hebben gaat het best en als zij dat missen kunnen zij beter niet aan dit werk beginnen. En wat is uw speciale taak? Mijn taak is natuurlijk in de eerste plaats opletten of de organisatie goed loopt. Daarbij komt de huiselijke ad ministratie. bloed- en urine-onderzoek van de kinderen, bij aankomst en ver trek. pirgue'eren enz. Worden de kinderen hie" voor lange tijd opgenomen? Minstens voor twee maanden, maar dat gebeurt niet veel. Gemiddeld zijn z|1 hier drie a vier maanden Wij moeten het gesprek afbreken want de tafels in het koloniehuis zijn gedekt. Uit de kindereetzaal dringt een vrolijk geroezemoes tot mij door wan neer ik het gebouw verlaat. Buiten ls alleen nog het geruis van de zee. De oude vuurtoren werpt zijn stralenbundel diep in het avondduis ter. En dat steeds weerkerende licht geeft Iets veiligs en vertrouwelijks. Nederlanders in Indonesië keuren zijn oorlog sterk af (Van onze correspondent in Indonesië) gR ZIJN meer dan ooit onderwerpen voor geruchten en speculaties in In- denesie, maar hèt onderwerp van de dag tot aan de theetafels, die we hier óók kennen is natuurlijk de ac tiviteit van de ex-kapitein Westerling in de Pasundan. Schrijver dezes heeft de ex-kapitein Westerling gekend en zelfs even samen met hem „in hetzelfde schuitje" gevaren, wat niet betekent, o huiverende lezer, dat de handen op deze schrijfmachine zich eveneens in de bekende Zuid-Celebes-affaire aan wan daden hebben schuldig gemaakt. Maar daarover straks meer. Wij ontmoetten kapitein Westerling vlak na de Japanse capitulatie op Su matra: hij was toen in Engelse dienst en door de geallieerden even voor de overgave van het leger van Nippon op Noord-Sumatra „gedropped". Hij was een slanke, lenige jongeman met een klein snorretje la Flynn, en hij zag er zeer ongevaarlijk uit. Maar een groot aantal rovers- en misdadigers- bendes. die in deze periode van ver warring hun slag trachtten te slaan, ontdekten reeds spoedig het tegendeel. Hij verzamelde snel een kleine groep medewerkers om zich heen, voorna melijk Indonesiërs en Chinezen, die hij zelf in de „commando-oorlog" train de, op dezelfde wijze als hij vermoe delijk zelf in Engeland voor zijn spe ciale gevaarlijke opdrachten geoefend was. Hij oriënteerde zich verbazing wekkend snel, ontwikkelde in een mi nimum van tijd een uitgebreid eigen spionnage-systeem en sloeg met zijn kleine schare getrouwen op alle pun ten zó hardgrondig en raak toe, dat de naam „Westerling" in alle roversoren spoedig een huiveringwekkende klank kreeg. Beschermer De persoonlijke moed van Westerling was in die dagen spreekwoordelijk en leek ons som» op roekeloosheid. Wan neer er in Meden van alle kanten uit de bomen geschoten werd, en iedereen dekking zocht, reed hij in z|jn grote open auto heel kalm en rustig door de meest beruchte wijken, één hand aan het stuur en één hand aan de revol ver, en al voorspelde iedereen elk ogenblik van de dag. dat hij zou wor den doodgeschoten, het is tot dusver nog niet gebeurd. Een feit is, dat toen de Engelsen weggingen, en Westerling ook (deze laatste echter niet naar Engeland, maar naar Java om zich bij het KNIL ar i te sluiten) uit de Indo nesische en de Chinese bevolking gro te deputaties naar het pas-opgerichte Nederlandse hoofdkwartier in Medan kwamen, met het verzoek kapt. Wes terling op Noord iumatra te mogen houden, wan1 zolang hij er was ge voelden zij „ich alleen maar veilig en- gerust Celebes Men weet, dat Westerling in het KNIL het commando over een corps „speciale troepen" kreeg, dat op een gegeven ogenblik in Z -Celebes is in gezet, en waarover zeer veel te do»n Ir gewer- B|i een opstandige bewe ging In die streken is het commando- Westerling o.iar buitengewoon hard- han g (anderen zeggen zelfs wreed en bloederig) opgetreden. Wij zijn er niet bij geweest, maar men moet b|i de beoordeling van dit feit niet uit het oog verliezen dat de speciale troepen van Westerling voornamelijk Indone siërs waren getraind in de nu eenmaal niet zachtzinnige Europese commando methoden om met weinig mensen vee) schrik te verspreiden En wanneer de hartstochten van een Oosterling op dit gebied eenmaal van de remmen zijn. kent hij meestal geen grenzen meer. Men moet het Oosten kennen om dit volledig te kunnen begrijpen. Veel van wat daar is gebeurd ligt op het ogenblik nog in het duister. Wes terling werd gedemobiliseerd en trok de bergen ir Zijn avontuurlijke geest vindt geen rust Hij was Mohamme daan. vond dus gemakkelijk contac ten bij de fanatieke Darul Islam-bewe- ging en de zg. Ratu Adil Organisatie Ratu Adil is een legendarische Javaan se vorstin, die eenmaal op de aarde zal neerdalen en volmaakte rechtvaardig heid brengen, een uiting van mystiek Islamitisme deshalve. gemakkelijk aan te schakelen bij de Darul Islam, die de vestiging van een Mohammedaanse onafhankelijke staat Indonesia tot doel stelling heeft en Hatta maar een slecht gelovige vindt. Westerling zal verbit terd geweest zijn over de op hem uit geoefende ci-itiek naar aanleiding van de Z.-Celebes-affaire, het avontuur zal hem hebben aangetrokken, en mis schien gelooft hij zelf wel iets goeds na te streven, namelijk rust en veilig heid en stabiliteit in het nog verdeeld» en verwarde West-Java. Gevaarlijk Dat er een zekere aantrekkingskracht op bepaalde groepen uitgaat van deze roekeloze in dè guerrilla geschoolds Robin Hood, vooral als die Robin bo vendien nog een geloofsgenoot ls valt niet te verwonderen. Het staat vast, dat hij een grote aanhang heeft. Aan de andere kant staat het vast, da^ hoe romantisch zijn figuur ook zijn moge, en welke zijn „idealen" ook mo gen heten, hij de Nederlandse ge meenschap in Indonesië politiek com promitteert Zijn activiteit is beslist géén bijdrage tot de groei van ds Unie-gedachte en de goede samenwer king, zij is gevaarlijk en onaangenaam en kan nooit tot iets goeds en nuttigs leiden. VIER DODEN AAN DE GOUDKUST Bij een treffen tussen burgers en politie te Jakobu aan de Goudkust zjjn vier personen gedood en negen gewond. Twee politiepatrouilles, die het dorp naderden, liepen in een hin derlaag van gewapende burgers. Een politieman werd gedood en vier ge wond. De politie opende hierop het vuur en wierp traangasbommen met het gevolg, dat drie burgers werden gedood. AANVAL OP SAIGON AAN GEKONDIGD Vele Vietnamese ambtenaren hebben brieven van de Vietminh ontvangen, waarin aangekondigd wordt, dat bin nenkort door strijdkrachten van de Vietminh een aanval op Saigon zal worden ondernomen en waarin de ge adresseerden wordt verzocht niet naar hun bureaux te gaan. DE POLITIE ALS POSTBODE De zetters en het redactiepersoneel van de Atheense kranten hebben het werk neergelegd. Z|j eisen een loons verhoging van 50 procent. De brieven bestellers in Athene staken al tien da gen. De post wordt door de politie be zorgd. In Uithoorn is vermoedelijk ten gevolge van een oververhitte kachel een opslagloods van katoen en andera grondstoffen van het N.V. Nederlands Chemisch en Technisch bedrijf door woest. Men wist de fabriek zelf to sparen. De Japanse minister-president heeft in het Japanse Hogerhuis ver klaard, dat zijn rege mg slechts wacht op het ondertekenen van het vredes verdrag om zich md volle kracht te werpen in de internationale concurren tie op scheepvaartgecied. Jonkvrouwe A M. C. Quarles van Ufford, te Breukelen, is benoemd tot tweede secretaresse van H. K. H. prin ses Wilhelmina, Uitgeest Vijf ploegen hebben deel genomen aan de in „De Ooievaar" gehouden districtwedstrijden in eerste hulp bij ongelukken, n.l. twee ploe gen van de Hoogovens-Beverwijk, een uit As sendelft en *wee uit Uitgeest. Er bestond veel belangstelling voor deze wedstrijd, die o.a. werd bijgewoond dooi bur gemeester P. d. Ven, wethoudej Jongejans en de heer *t Hart als vertegenwoordiger van Het Witte Kruis. Ook bet districtsbestuur was vertegenwoordigd. De heer P. W. Kalkman, voorzitter van de atdeling Uitgeest, heeft de wedstrijd met een kort woord geopend, daarin dank brengende aan de gemeente Uitgeest, de N.V. Stokken- tabnek Zonjee, de firma Palmboom en de Hollandse Melksuikertabriek voor de beschik baar gestelde medailles. De eerste prijs werd met 51 punten gewon nen door de ploeg Uitgeest I, de tweede na loting door Assendelft me» 48 punten, de derde door Hoogoven? £1, eveneens met 48 punten. Aan de leiders van deze ploegen werden de ludersprijs toegekend. PARTIJ VAN DE ARBEID De plaatselijke afdeling van de Partij van de Arbeid komt Woensdagavond ter jaarver gadering bijeen in „De Ooievaar' Behalve de voor een dergelijke vergadering gebruikelijke punten, vermeldt de agenda bespreking van de te voeren actie in verband met de verkie- zing voor de Provinciale Staten. Het is heel lang gele den, dat een film ons in de bioscoop de romanti sche rijkdommen en de aantrekkelijke sensatie van het rondreizende- circus bracht. Daarom mogen wij de film „Het portret van een moorde naar" (Portrait d'un as sassin). die City Film dit seizoen in ons land uitbrengt, met vreugde begroeten Deze Franse film, die Bernard Roland met de juiste zin voor de zo aparte circussfeer heeft gerealiseerd, biedt niet alleen een nieuw verhaal in een geliefd genre, maar tevens een verhaal, dat door be kende Franse en Ame rikaanse sterren op het witte doek wordt gebracht. Maria Montez speelt de vrouwelijke hoofdrol, naast haar spelen Erich von Stroheim, Arletty en Pierre Brasseur. MARIA MONTEZ en ^lERRE BRASSEUR

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 3