ling De Wereld der Vrouwen Plantuitjes 9 IES i Devaluatie van het woningpeil Repairiëring nog sneller Illlt mÈi Zoiets gebeurt hier niet Wat in Parijs werd gecreëerd Een waar succes §11 11 1 I pijl Schoorl Burgerlijke Stand Nieuwe Niedorp De sluier wordi opgelicht Hoe woont het Amerikaanse gezin Opperwachtmeester Strijder met pensioen Dirkshorn Castricum Burgerlijke stand POPELINE HERENJAS HET KLED1NGHUIS 'bonnoart U op dit blad k \unier lilt houide ta it 't spreek- spraakwater- livend hewwt Finebel an- leiten: Frank- Ierland, Lu- zeul verskille i en de air die moete t lens zien ta n er groin je xe al niet iaar d'rx twei I. In 't voorat in de krant :onomiflCh sou i, pas "n paar elgie de kluit kluit butter g-an-toe, we •oif-en-twintig r uit nei Bel- uurlik zonder da's twaalf cent, is ne- leggen, allien- aars te goeie- ies keis. En et veul, niet an d'r zellef, at de prois ram.... Koik, ukke menset heulies proize :ge wel zegge fc maar op de mhoug moet ger binne, en edoeninkie ok is nouw zoo >ne Nederlan- en te bloiven, >g 'rs 'n plak- mit de butter, niks van, bai 1 wat de klok oo, dat je al- it de bakker dat 'n ikoen- loupt.... en sture de but- ineaffoin, d'rs *n keer n al niet zeer 1 reg kom. zoid, nou ja, I stierf-ie in reg kommen maar ik zou an 't spreek- en Nederland SOIMEN. •voetbal van de Alk- Iverenigingen, luden in café punt van de ng van het uur zal ter met het voor- mlgingen als jven, Povay, jers 1, Postil- sehe Courant, >ys, APSV 2, Melkboeren, BBC. entra, Telefo- ioys, Perzifo, JA, Ringers 2. t het bestuur met even- de definitie- verschillende de vergade rt grootste be- ws ;en de kam- jit Haarlem. Haarlem ge- i van AVA ik is succes elling is als ageberg en A. ining en J. t, P. Pijning, i der Meer. •EN. ichtbank al enten uitge- Berg, te Den it 21, hande den Bergs mr J. Mul- mr. Van den 3 6 te Alk- naam Alk- haringhandel. r. J. N. Al- chenkeveld. Duitsland aal nigszins wor- ers en Duit- iwijs op een nen passeren turele bijeen- •8 uur geldig. VRIJDAG SI MAART 1950 Critiek op hei bouwplan der gemeenie Bussum De heer Chr. Nielsen schrijft in het Bouwkundig Weekblad: De verrassende toewijzing aan de gemeente Bussum voor het bouwen van •en groot aantal woningen, heeft mede door de ten dele onduidelijke, soms on juiste, en in ieder geval onvolledige ge gevens in verschillende dagbladen, veel stof doen opwaaien. Nu de stofwolk wat verwaaid is mag de aanleiding tot dit spektakel wat nader worden bezien. Het is een vol doende bekend feit, dat iedere na de oorlog gebouwde woning door gestegen bouwkosten (bij vooroorlogs huurpeil) «en exploitatie-tekort oplevert. Wat de volkswoningen betreft heb ben voornamelijk het rijk en ten dele de gemeenten dit tekort voor hun re kening genomen. Globaal betaalt het Rijk 400.per jaar per nieuw ge bouwde woning. In het bouwplan te Bussum nu is dit tekort teruggebracht op 100.per jaar en de minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting was zó dankbaar, dat hij ontroerd aan Bus sum de gelegenheid heeft geboden deze mogelijkheid met het bouwen van ruim driehonderd woningen te realiseren. De gemeente Bussum, zelf verbluft door dit buitenkansje, heeft de gebo den gelegenheid gretig aanvaard. Of het té gretig is geweest zal de toekomst uitmaken, maar de voorzichtige leden van de raad die nadere gegevens wensten en uitstel tot beraad vroegen zijn in besloten zitting klem gezet en men kan hen moeilijk verwijten dat zij, met de verlossing uit de woningnood voor hun gemeente in zicht, besloten tot uitvoering van een plan waarover zij ten enenmale onvoldoende waren ingelicht. En inmiddels heeft sinds het gebeur de te Bussum een golf van onrust zich meester gemaakt van burgemeesters, gemeenteraden, hoofden van dienst, woningbouwbesturen, architecten en allen wie de volkshuisvesting ter harte gaat en zich afvragen: „Hoe i3 dat mo gelijk?" Het plan Voorzover de gegevens strekken zijn de volgende punten in dit plan opval lend: 1. De woningen zijn belangrijk klei ner dan de tot nu toe gebouwde. On middellijk na de oorlog werd aan klei ne éénsgezinswoningen een woonin- houd van pl.m. 285 m3 toegestaan, later teruggebracht tot 260 m3. In Bussum is voor het merendeel der woningen 240 m3 aangenomen. Kleine woningen zijn goedkoper dan grotere. Er is dus ver laging van de bouwkosten. 2. Voor deze (thans kleinste) wonin gen wordt een huur bedongen, die waarschijnlijk de hoogste is welke in (Van onze militaire medewerker). „Het zal eind September worden, vóórdat de laatste Needrlandse solda ten Indonesië zullen hebben verlaten", aldus Staatssecretaris van Oorlog, Mr. W. H. Fockema Andreae, bij zijn aankomst op Schiphol. Enkele dagen tevoren tijdens een persconferentie te Djakarta, sprak de Staatssecretaris in gelijke zin. Deze mededeling heeft hier en daar enig misverstand gewekt. In sommige bladen heeft men het voor gesteld, alsof de repatiëring zou zijn vertraagd of dat van het schema zou zijn afgeweken. Het een noch het an der is het geval. Het repatriërings-ap- paraat werkt op top-capaciteit. Hoe kon dit misverstand dan in de wereld komen? Daartoe moeten we even teruggaan naar de Ronde Tafel Conferentie, waar ten aanzien van de terugvoering naar Nederland van de troepen der Kon. Landmacht belang rijke besluiten zijn genomen. Bepaald werd, dat de Kon. Landmacht binnen de kortst mogelijke tijd uit Indonesië zou worden verscheept. Daarbij werd gedacht aan een termijn van zes maan den. Maar de Ned. regering gaf daar bij reeds toen te kennen, tot haar leed wezen te voorzien, dat gebrek aan scheepsruimte of andere technische moeilijkheden de voltooiing van de terugtrekking der Ned. troepen binnen zes maanden zou beletten. (Artikel 22 Hoofdstuk III Militaire overeenkomst R.T.C.) Dit is door radio en pers her haaldelijk aan de troepen medegedeeld. Steeds is er op gewezen, dat 1 Juli '50 een „streefdatum" was, maar dat dit niet inhield, dat alle troepen op die datum thuis zouden zijn. Inmiddels heeft men, waar men kan schepen gecharterd Dat de streefdatum slechts met drie maanden is overschre den, zoals de Staatssecretaris thans heeft meegedeeld, is dan ook te dan ken aan het onvermoeid werken van het Directoraat-Generaal van Scheep vaart (dat de schepen chartert) het Di rectoraat Verkeerswezen van het Min van Oorlog! de Repatriëringsdienst in Indonesië en het Directoraat Demobili satie in Nederland, waar men dag en nacht in touw is. om de stroom van repatriërenden te verwerken. Wij willen daar nog enkele belang wekkende cijfers van geven. Sinds de souvereiniteitsoverdraclit op 27 December j.l. zijn circa 25.000 Ned militairen gerepatrieerd. Dat betekent een gemiddelde van ruim 8.000 per maand en men hoopt dit tot 10.000 te kunnen opvoeren Met de inscheping van de 2e Divisie is men bijna gereed Begin April hoopt men een begin te maken met de inscheping van de 3e Divisie, de zg. 5e bataljons, waarmee naar ruwe schatting twee maanden ge moeid zullen zijn. Dan resten dus nog de 40e, 41e. 42e en 43e Zelfstandige Infanterie Briga des, die in het tijdvak van Juni tot September op de boot zullen gaan. ons land, buiten de grote steden, ge vraagd wordt voor grotere woningen 6,50 per week is de laagste huur). 3. Het feit dat de gemeente in dit plan optreedt als bouwondernemer van z.gn. middenstandswoningen, garages en werkplaatsen en hiervoor huren hoopt te bedingen welke thans gelden voor de veel royalere en beter inge richte woningen in de gemeente aan wezig. Eveneens niet onbelangrijk is de ver laging van lasten, door genoegen te ne men met 31/» proc. voor rente en af lossing t.a.v. het voor de grond beno digd kapitaal. Deze punten afzonderlijk in het vi zier genomen valt op te merken: Het verlagen van de rente is een verschui ving van lasten (of liever een ontzeg ging van baten) die met het eigenlijke bouwplan niet te maken heeft. Het bouwen van zgn. middenstandswonin gen met de kennelijke bedoeling uit de voordeliger exploitatiemogelijkheid het tekort der arbeiderswoningen te be strijden heeft een schijn van redelijk heid. („De sterken voor de zwakken")Maar het is in zoverre bedenkelijk dat hier een zeer bepaalde groep (de huurders van deze woningen) een extra heffing betaalt boven de normal» lasten, waar in ze toch al bijdraagt (als Rijksingeze tenen) bij de bestrijding van dit tekort. Wat overigens in het Bussums plan met middenstandswoningen wordt .be doeld is niet duidelijk. Het zijn n.l. de zelfde woningen welke als arbeiders woningen worden aangediend, met dit verschil dat de woningen iets breder zijn, zonder meer vertrekken te bevat ten. Voor leraren, boekhouders, reizi gers en kleine zelfstandigen, die hun werk thuis en vanuit hun woningen verrichten zijn zij wegens het ontbre ken van een werkvertrek (een tweede kamer op de begane grond) ongeschikt. Het steeds kleiner maken van de ar beiderswoning met handhaving van de huur voor grotere en het bestempelen van een normale volkswoning met de naam „middenstandswoning" is dan ook in wezen niets anders dan de ver kapte devaluatie van het woningpeil. Wanneer -de overheid dit doet zonder zulks te erkennen of als zodanig voor te dragen kan gesproken worden van misleiding. In dit geval van demagogie. En ten slotte iets over het plan wat de kleine woning aangaat en dat in het bijzonder de belangstelling zal heb ben. Het is van het grootste belang dat er woningen' gebouwd worden, en hoe en door wie ze worden betaald. Maar ook is van belang wat ten slotte zal worden gebouwd en geboden. Welnu, wat de eensgezinswoningen betreft valt op te merken, dat zij zich op geen en kele wijze onderscheiden van de zeer middelmatige tot slechte plannen, wel ke helaas na de oorlog nog te veel zijn uitgevoerd. Er is overbodige gangruimte, er zijn (te kleine) trapbordessen die in' een goed plan vermeden worden, een kel dertje ontbreekt, evenals 'n meterkast, gelegenheid om was binnenshuis te drogen is er niet, evenmin een berg zolder, kortom, zeer noodzakelijke bij ruimten zijn afwezig. En het maken van een meer royale woonkamer weegt tegen deze bezwaren niet op. En om dit alles te bereiken, is afgeweken van de voorschriften der bouwverordening. Wij vragen ons af: zouden wij met de woningbouw niet verder zijn ge weest als ook aan architecten gelegen heid was gegeven in een meer vrije geest dan de bouwverordening toelaat, ontwerpen te maken? Niet om uit de knelling van dit keurslijf tot daling van het woningpeil te komen, maar om daarvan juist gebruik te kunnen ma ken tot verheffing van de volkshuis vesting. De uiterlijke verschijning is nave nant en zonder karakter. Woontech- nisch bezien wordt het probleem van de volkshuisvesting met dit soort plan nen dan ook meer geschaad dan ge diend. Samenvattend kan worden gezgd, dat ten dele financieel-administratieve maatregelen en het ten dele speculatief ondernemende karakter (dus elemen ten buiten het technische plan om) de exploitatierekening mogelijk hebben gemaakt die het Rijk ontheft van las ten maar de gemeente méér belast en risico doet nemen. Als geheel een plan met zoveel zwak ke plekken, dat de aantrekkelijkheid er van, voor een groot deel, zo niet geheel, verloren gaat. Geboren: Margaretha M., d. van C. P. Schotvanger en J. E. de Rover. Maria Th., d. van J. M. Berkhout en A. E. Kloet. Simon C., z. van P. Koorstra en van A. Koning. Nico- laas J., z. van P. J. Dijl en S. P. Mos. Gerardus F. M., z. van H. Druijven en A. de Vries. Gerrit S., z. van D. de Jong en M. Muijs. Ondertrouwd: D. Dapper en J. Meijer. M. P. Ens en C. E. Beets. Getrouwd: G. van Keulen en T. Wortel. Overleden: Maartje Hoogvorst, 74 jaar, gehuwd met J. G. Nieuwland. IJpe Minkema, 60 jaar, gehuwd met A. Faber. Fancy-Fair werd een groot succes De opbrengst van de fancy-fair van de hand- en voetbalvereniging heeft alle verwachtingen overtroffen. Alle onkos ten waren niet onmiddellijk na Zondag te overzien, maar volgens een der be stuursleden zou de netto-opbrengst om streeks de duizend gulden bedragen! Het doel van het bestuur is tot zover dus bereikt. J£EN GEHELE Zondagavond ben ik er zoet mee geweest, en nog een stukje van de Zondagnacht erbij. Toen heb ik het uit de hand moeten leggen, om er de gehele Maandag ietwat ver bijsterd over na te denken. Want dit Doekje is in zijn soort verbijsterend, hoewel misschien in een andere zin dan u bij de titel vermoedt. „Ik was een Russisch meisje", door Tannya Smetlowa. Aha, denkt u: nummer zoveel uit de serie: Achter het ijzeren gordijn. Dat zal stellig wel geen opwekkende lec tuur zijn concentratiekampen en verhoren en terreur en zo, dat lieve kind heeft gelijk dat ze er tussenuit gegaan is. Evenwel hebt u het dan volslagen mis ik zou trouwens niet enige uren van mijn kostbare nachtrust voor een dergelijk relaas hebben opgeofferd. Want èls het boek van Tanya Smetlo wa één van de zovele versies van: „Ik verkoos de vrijheid" was, een schril aangezette reportage van: zó erg is het nu en je begrijpt wat ik heb uitgestaan dan had ik niet eens de moeite genomen om ook maar het titel blad te lezen. Niet dat ik bang voor de waarheid ben (met of zonder hoofd letter) dit heeft u in deze kolom trouwens meer dan eens kunnen con stateren. Maar dergelijke boeken hebben geen wezenlijke betekenis, ook al zijn ze woord voor woord zo waar als een stenografenverslag. Want al sloop er geen mens, geen bericht, geen manus cript, geen zucht zelfs door een of an der muizengat van dat ijzeren gordijn dan nog zouden wij volledig kunnen weten hoe verschrikkelijk het leven daarachter was. Neem uw oude Neger hut van de plank (de volledige, niet de besnoeide terwille van de kinde ren) en lees nog eens met aandacht dat sombere relaas over de planter Si mon Legree, wiens vuist „zo hard ge worden was van het neerbeuken van negers" en ge weet nauwkeurig alles wat er in die varianten van „Ik verkoos de vrijheid" verteld wordt. Ik zou het boek van Tanya Smetlo wa ook niet tot het einde toe gelezen hebben en u vervolgens de lectuur hebben aangeraden als dit verhaal van een geboren en getogen Russin niet héél anders was. Anders in die zin. dat het niet heftig aanklaagt of pro testeert. maar eenvoudig en volkomen argeloos vertelt. Zij neemt en dat is het verbijs terende het leven in Rusland als ge heel vanzelfsprekend. Zij praat op de gewoonste effenste toon ter wereld over toestanden en gebeurtenissen, waarvan ons de haren te berge rijzen. Haar bij tijden vrolijk en intelligent gekeuvel, literair zonder enige waarde maar menselijk hoogst interessant, wordt nimmer schril of angstig. Nu ja. het is niet alles om urenlang in de queue te moeten staan voor levensmid. delen, om af en tóe maar weer eens honger te lijden, om over een garde robe te beschikken die gemakkelijk in een handkoffertje kan, om steevast als studente te worden geroyeerd omdat je grootvader geestelijke en je vader arts was (om dan even steevast weer te worden toegelaten als je moeder een papiertje met een groot stempel komt vertonen waarop staat dat je va der gestorven is ten gevolge van het verplegen van soldaten van het rode leger). Het is niet leuk als je huis wordt gevorderd, als een van je ken nissen plotseling verdwijnt en na ze ven jaar. zwijgzaam en gebroken, weer komt opdagen: als je in het ziekenhuis bij een bevalling volledig aan je lot wordt overgelaten, omdat de verpleeg sters heus wel ernstiger dingen aan het hoofd hebben, of als je een uiterst pijnlijke operatie zonder verdoving moet doorstaan, omdat er doodgewoon geen narcotisch middel is. Wat'wilt u? Zo is het bij ons in Rusland bij mijn weten altijd geweest, en zal het altijd wel blijven. Je accepteert het, je went eraan, precies als een Eskimo aan de eeuwige koude of een buurman van de Vesuvius aan de eeuwig dreigende uitbarsting. Dat is een van de verschrikkelijke, maar ook een van de waardevolste kanten van het boek. Het zegt niet: Zó vreselijk is het, maar: zo is het nu eenmaal, dat is toch heel gewoon? Dit Russische meisje it volkomen waar heidsgetrouw, een welhaast perfect exemplaar van een kleine dertig jaar Sowjet-opvoeding. Niet afschrikwek kend, o nee: een aardige, levenslustige, intelligente meid, dol op een mooie jurk en een fuifje, in wezen niet zo heel veel verschillend van elke West- Europese jonge vrouw van haar leef tijd, alleen volslagen ontdaan van alle gevoel voor wezenlijke hogere waarden, onkundig van elk spoor vén geestelijk leven. En het tweede beklemmende gevoel, dat na de lezing bij ons oprijst, is: Waar heb ik sommige van die klanken de laatste tijd meer gehoord? Was dat soms in Nederlandse kranten? Vor dering van woonruimte. Gedwongen samenwoning. Contröle op politieke betrouwbaarheid. Vijftien jaar geleden zou heel Nederland gesteigerd hebben bij dergelijke aantastingen van de per soonlijke vrijheid.Nu vinden wij dat al heel gewoon. Het kan toch niet an- In de Franse mode-industrie heerst weer de halfjaarlijkse hoogspanning. Een groot aantal shows zijn' reeds ge houden, doch talrijke moeten nog plaats vinden. De Franse mode-koningen hebben, zoals het ieder seizoen opnieuw ge beurt, het decreet uitgevaardigd, dat noch foto's noch schetsen mogen wor den gepubliceerd voor een bepaalde datum. Wee de overmoedige, die het toch doet! Een strenge straf, die be staat uit het weren van de zondaar van de komende shows, wordt in het voor-1 uitzicht gesteld. Maar zij willen niet al te hardvochtig lijken, deze heersers over het vrouwengebied! Daarom heb ben zij een o zo klein aantal modellen van hun enorme collecties voor de ko mende zomer vrij gegeven En de we reldpers heeft zich er op geworpen, als hongerende leeuwen op een stuk vlees. Wij tonen u hier een glimpje van de stroom van Parijse creaties, die weldra over de wereld zal losbreken. Marine-blauw met wit gecombineerd is zeer gewild, en ook zeer gedistin geerd voor het voorjaar. Het kleine hoedje links boven heeft een marine blauwe bol, met een witte opstaande rand. Het is gegarneerd met drie lange, aan het uiteinde omkrullende veren en een donkerblauwe voile met noppen. Het havana-bruine, cylindervormige suède tasje, met een in de deksel in gebouwde spiegel, is een vinding van Jacques Fath. Slechts een Franse mo de-ontwerper komt op het idéé bij dit model tas een sigarettenpijpje te to nen van ongeveer 25 cm lengte. De handschoenen zijn van beige an tilope. De collectie van de modiste Ger- maine Legroux bestaat grotendeels uit hoeden met de rand in het gezicht. Het model links onder bestaat echter uit bruinwit gestreept pigué; de shawl is van hetzelfde materiaal. Toen Germaine Legroux het model rechts onder ontwierp, was zij geïnspi reerd door China. De grof strooien hoed is gegarneerd met een band van stro. Hoewel de mannequin vrolijk lacht, lijkt het ons lang niet ideaal zo'n harde strooien hoed te moeten dragen. Dit zijn slechts een paar Parijse vin dingen; vol verwachting kijken wij uit naar het tijdstip waarop de ontwerpers hun geheimen zullen prijsgeven. ders: de nood des tijds of het belang van de staat dwingen ertoe. Precies: maar met datzelfde excuus is men in Rusland óók begonnen, het individu de handboeien aan te doen. En het on hebbelijke van- dergelijke noodmaatre gelen is altijd, dat zij o zo licht wortel schieten en stevig permanent blijven. Waarom winden wij ons zo op over de toestanden achter het ijzeren gor dijn? Laten wij ons liever opwinden over het nieuwe ontwerp bioscoopwet, de fiscale recherche, de binnenlandse veiligheidsdienst, het geharrewar over blote stenen juffrouwen in parken, het in beslag nemen van zogenaamde prik kelende boeken het voornemen om de minister van binnenlandse zaken te machtigen, bepaalde personen in hech tenis te nemen en beslag op hun eigen dommen te leggen, het verbieden van bepaalde vergaderingen en al zulke beperkingen van de grondwettelijk ge waarborgde vrijheid meer. Ik stond eens op de Trafalgar Square in Londen te luisteren naar een opge wonden spreker, die met twee vuisten in de lucht de regering heftig uit schold. Twee kolossale agenten, met de handen op de rug, stonden er rustig naar te luisteren. „Mag dat zo maar?" vroeg ik aan een bezadigd man naast mij. En hij antwoordde: „Wij Engelsen geloven in het laten ontsnappen van stoom". Mij dunkt, dat wij Nederlan ders momenteel van pure angst op de stoomklep gaan zitten. Tanya Smet lowa vertelt ons, wat daarvan komt. SASKIA. Wat voor soort huizen laten de Amerikanen voor zich en hun gezin houwenLiefst lage, ruim gebouwde huizen met een flinke tuin er om heen, wordt van de zijde van de Uni ted States National Association of Real Estate Board medegedeeld, welke in 513 Amerikaanse steden een onder zoek hiernaar heeft ingesteld. Dit lichaam deelt mede, dat er een dui delijke voorkeur bestaat voor wonin gen met slechts één verdieping. In de meeste streken van de Verenigde Sta ten prefereert men in de lengte ge bouwde lage woningen, die het meests gemeen hebben met de in de Ver. Staten gebruikelijke boerenwoningen. In Nieuw Engeland, het Noordooste lijke gedeelte van de Ver. Staten, blijft men echter de voorkeur geven aan de traditionele „Cape Cod" bungalows: vierkant gebouwde huizen met een verdieping en een schuin dpk, waar onder zich ook nog een paar vertrek ken bevinden. De kern van de nor male „ideaalwoning van 1950" wordt gevormd door een ruime zit-eetkamer met veel ramen en openslaande deu ren, die toegang geven tot een veran da of terras. In dit vertrek bevindt zich een open haard. Uit de door het genoemde lichaam ingestelde enquête Is gebleken, dat de aparte eetkamer aan het verdwijnen is. In plaats daarvan wordt een „eet- hoek" gebruikt, die deel uitmaakt van de woonkamer. Het sousterrain is eveneens bezig te verdwijnen behalve in zeer koude streken. Algemeen wordt echter meer bergruimte geëist, meer plaats om kleren, werktuigen, huishoudelijke benodigheden en speel goed van de kinderen op te bergen. De keuken van het ideale huif van 1950 is kleiner en practischer. De Ame rikaanse huisvrouw, die veel van electrische huishoudelijke apparaten gebruik maakt om werk te sparen wil niet de tijd d{e zij aan de ene kant bespaart weer verliezen door te veel heen en weer te moeten lopen. 29 jaar hier Ier plaatse in functie geweest De opperwachtmeester der Rijkspolitie P. Strijde* van de groep Heerhugowaard, postcommandant te Nieuwe Niedorp, zal de Rijkspolitiedienst op 1 April met pen sioen verlaten. Deze politieambtenaar, die van zijn po- itionele loopbaan 29 jaren in Nieuwe Nie dorp doorbracht, is in de wijde omtrek van Nieuwe Niedorp bekend om zijn ca paciteiten op politiegebied. Het zal dan ook node zijn dat de bevolking hem ziet heengaan als gezagsdrager. Hij blijft ech ter in Nieuwe Niedorp wonen om van zijn welverdiend pensioen te genieten. De be kroning van zijn loopbaan is hem onlangs ten deel gevallen door zijn bevordering i net terugwerkende kracht tot opper wachtmeester der Rijkspoliie. Zijn loop baan begon hij als agent van politie in 1920 bij de gemeentepolitie te Haarlem. Op 21 Januari 1921 ging hij naar Nieuwe Niedorp als gemeenteveldwachter, waarna hij op 1 Maart 1943 overging naar het korps Marechaussee. Na de bevrijding werd hij Wachtmeester eerste klasse bij het korps Rijkspolitie met de functie van postcommandant en bleef gestationneerd op zijn oude standplaats, vanwaar hij de politiegelederen thans gaat verlaten. Door het plafond gevallen Toen een dezer dagen een arbeider van het gasbedrijf op de zolder van de school te Kerkbuurt aan het w;erk was, zal hij stellig niet gedacht hebben, dat zijn werk zo'n spoedig einde zou nemen. Hij was namelijk zo onfortuinlijk uit te glijden en op het plafond terecht te komen. Dit was echter van een te geringe sterkte om 's mans gewicht te dragen met het fatale gevolg dat hij belandde op de plaats waar overdag de schooljongens vertoeven om kennis voor het leven op te doen. Het droeve resultaat was dat de man met drie gekneusde ribben in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Vergadering Partij van de Arbeid In het lokaal van de heer Super werd een vergadering gehouden van de plaatse lijke afdeling van de Partij van de Ar beid. Hiertoe waren enige inwoners van Sint Maarten uitgenodigd, die zich kenne lijk tot deze partij aangetrokken voelden, doch ter plaatse geen afdeling konden op richten. De vergadering sprak als haar mening uit, dat met Sint-Maarten moet worden samengewerkt; de afdeling zal voortaan heten: DirkshornSint Maarten. Drie Sint Maarteners gaven zich direct op als lid en deden toezegging te trachten 't ledental zo hoog mogelijk op te voeren. Voor het deelnemen aan de massale de monstratie op 15 April te Amsterdam was wel enige belangstelling; een drietal af gevaardigden zal de afdeling vertegen woordigen evenals dit het geval zal zijn op de gewestelijke vergadering te Alk maar. Als nieuw bestuurslid werd gekozen de heer Breed, met dien verstande, dat deze benoeming een voorlopig karakter zal dragen. In het najaar zal namelijk een vergadering met Sint-Maarten be legd worden, waarbij het gehele bestuur zal aftreden en een nieuw wordt gekozen. In de kascommissie werden benoemd de heren Van Dijk en J. v. d. Sluis. Vervolgens gaf de heer Van der Laan een overzicht van de geslaagde huiska mercursus over „De veranderende maat schappij". In de herfst zal deze cursus worden vervolgd, hopelijk met wat fris bloed. Besloten werd de jaarvergadering voortaan in de maand Maart te houden. De voorzitter, de heer Kistemaker, sloot hierna de vergadering- na de raadsleden te hebben gecomplimenteerd met het be haalde succes betreffende de gemeente- bijdrage aan het Centraal Genootschap. Geboren: Wilhelmina Geertruida Maria, d. van J. Bleijendaal en G. Postma, Jac. Catsstraat 31. Corne- lis, z. van C. Stuifbergen en G. A. Wolfrat, Jan Hobergstraat 29. Ru- dolf Johannes, z. van A. van Neure en M. M. Strop, Dorpsstraat 52. Wilhel mus Petrus, z. van J. L. Adrfehem en C. Beerse, H. v. Ginhovenstraat 32. Gijsbertha, d. van G. Lijnsvelt en O. Oortgijsen, Mr. Ludwigstraat 36. Ondertrouwd: Jacobus Spil en Catharina Margaretha Stet. Getrouwd: Johannes van Gel deren te Assendelft en Janny Amme- raal. Overleden: Cornells Reus, 74 jaar, gehuwd met M. D. Kunst te Amsterdam. PASSIESPEL OPGEVOERD Jongelui van Huize „Bosbeek" uit Heemstede voerden gisteravond in de toneelzaal van Roosendaal het passie spel „Terug naar Gethsewani" op. Dit mooie passiespel van de dichter Gabriël Smit heeft op de aanwezigen grote indruk gemaakt. Heel het ge beuren van de Goede Week speelde zich op de planken af. De aandacht en stilte, waarmede d« aanwezigen dit mooie passiespel volg den, getuigden van waardering voor deze opvoering, welke onder bekwame leiding van de heer B. Jansen volko men tot zijn recht kwam. BRIDGECLUB „BRICAS" De uitslag van de zes en twintigste drive is: 1. G. Lute—B. Tromp 1491/, pt.; 2. dames Bakker—Peters 1471/2; 3. v. d. Woord—v. d. Woude 146Vtï 4. v. Kleef—Kossen 143; 5. v. Lunen—Zonjee 1411/,; 6. Klaasse—Morelis 139; 7. Bakker—Peters 1331/,; 8. fam. Keetbaas 1351/2; 9. fam. v. d. Brink 133; 10 Broksma -Padt 133; 11. dames Morelis—Zonjee 131; 12. de Jong— Peys 1281/,; 13. Koning— Schatg 1351/,; 14. Mol—G. Peys 1251/,; 15. Steeman -Tiebie 122; 16. C. Nuijens—P. Nuijens 120; 17. fam. Offenberg 1121/,; 18. Bakker—Tromp 061/2; 19. De Boek-P. Lute 104V2; 20. Gouma—Tiemstra 97; 21. Ravenzwaai—Steyn 941/2; 22. Bakker—Nol 931/,. Het koppel Van Kleef—Kossen staat met 3793 punten aan da kop. oogstten wij met onze prima afgewerkte DEZE IS OOK UW VOORJAARSDRACHT. Voor HEREN- en JONGENSCOSTUMES een prachtige PAASCOLLECTIE. BESPREEKT HET THUIS EN KOM EENS KIJKEN BIJ HOFDIJKSTRAAT 8 ALKMAAR. Zeer gaaf, geprepareerd, maat 10/16 m.m. mo menteel nog af te ge ven. Zo lang de voor raad strekt. F. W. ZAADNOORDIJK Waagplein, Alkmaar. HO <1 i 1 11 r m f

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 3