ling
De Wereld der Vrouwen
Plantuitjes
9
IES
i
Devaluatie van het woningpeil
Repairiëring nog
sneller
Illlt
mÈi
Zoiets gebeurt
hier niet
Wat in Parijs werd gecreëerd
Een waar succes
§11
11
1 I
pijl
Schoorl
Burgerlijke Stand
Nieuwe Niedorp
De sluier wordi
opgelicht
Hoe woont het
Amerikaanse gezin
Opperwachtmeester
Strijder met pensioen
Dirkshorn
Castricum
Burgerlijke stand
POPELINE HERENJAS
HET KLED1NGHUIS
'bonnoart U op dit blad
k
\unier
lilt houide ta
it 't spreek-
spraakwater-
livend hewwt
Finebel an-
leiten: Frank-
Ierland, Lu-
zeul verskille
i en de air
die moete t
lens zien ta
n er groin
je xe al niet
iaar d'rx twei
I. In 't voorat
in de krant
:onomiflCh sou
i, pas "n paar
elgie de kluit
kluit butter
g-an-toe, we
•oif-en-twintig
r uit nei Bel-
uurlik zonder
da's twaalf
cent, is ne-
leggen, allien-
aars te goeie-
ies keis. En
et veul, niet
an d'r zellef,
at de prois
ram.... Koik,
ukke menset
heulies proize
:ge wel zegge
fc maar op de
mhoug moet
ger binne, en
edoeninkie ok
is nouw zoo
>ne Nederlan-
en te bloiven,
>g 'rs 'n plak-
mit de butter,
niks van, bai
1 wat de klok
oo, dat je al-
it de bakker
dat 'n ikoen-
loupt.... en
sture de but-
ineaffoin,
d'rs *n keer
n al niet zeer
1 reg kom.
zoid, nou ja,
I stierf-ie in
reg kommen
maar ik zou
an 't spreek-
en Nederland
SOIMEN.
•voetbal
van de Alk-
Iverenigingen,
luden in café
punt van de
ng van het
uur zal ter
met het voor-
mlgingen als
jven, Povay,
jers 1, Postil-
sehe Courant,
>ys, APSV 2,
Melkboeren,
BBC.
entra, Telefo-
ioys, Perzifo,
JA, Ringers 2.
t het bestuur
met even-
de definitie-
verschillende
de vergade
rt grootste be-
ws
;en de kam-
jit Haarlem.
Haarlem ge-
i van AVA
ik is succes
elling is als
ageberg en A.
ining en J.
t, P. Pijning,
i der Meer.
•EN.
ichtbank al
enten uitge-
Berg, te Den
it 21, hande
den Bergs
mr J. Mul-
mr. Van den
3 6 te Alk-
naam Alk-
haringhandel.
r. J. N. Al-
chenkeveld.
Duitsland aal
nigszins wor-
ers en Duit-
iwijs op een
nen passeren
turele bijeen-
•8 uur geldig.
VRIJDAG SI MAART 1950
Critiek op hei bouwplan der
gemeenie Bussum
De heer Chr. Nielsen schrijft in het
Bouwkundig Weekblad:
De verrassende toewijzing aan de
gemeente Bussum voor het bouwen van
•en groot aantal woningen, heeft mede
door de ten dele onduidelijke, soms on
juiste, en in ieder geval onvolledige ge
gevens in verschillende dagbladen, veel
stof doen opwaaien.
Nu de stofwolk wat verwaaid is mag
de aanleiding tot dit spektakel wat
nader worden bezien. Het is een vol
doende bekend feit, dat iedere na de
oorlog gebouwde woning door gestegen
bouwkosten (bij vooroorlogs huurpeil)
«en exploitatie-tekort oplevert.
Wat de volkswoningen betreft heb
ben voornamelijk het rijk en ten dele
de gemeenten dit tekort voor hun re
kening genomen. Globaal betaalt het
Rijk 400.per jaar per nieuw ge
bouwde woning. In het bouwplan te
Bussum nu is dit tekort teruggebracht
op 100.per jaar en de minister van
Wederopbouw en Volkshuisvesting was
zó dankbaar, dat hij ontroerd aan Bus
sum de gelegenheid heeft geboden deze
mogelijkheid met het bouwen van ruim
driehonderd woningen te realiseren.
De gemeente Bussum, zelf verbluft
door dit buitenkansje, heeft de gebo
den gelegenheid gretig aanvaard. Of
het té gretig is geweest zal de toekomst
uitmaken, maar de voorzichtige leden
van de raad die nadere gegevens
wensten en uitstel tot beraad vroegen
zijn in besloten zitting klem gezet en
men kan hen moeilijk verwijten dat zij,
met de verlossing uit de woningnood
voor hun gemeente in zicht, besloten
tot uitvoering van een plan waarover
zij ten enenmale onvoldoende waren
ingelicht.
En inmiddels heeft sinds het gebeur
de te Bussum een golf van onrust zich
meester gemaakt van burgemeesters,
gemeenteraden, hoofden van dienst,
woningbouwbesturen, architecten en
allen wie de volkshuisvesting ter harte
gaat en zich afvragen: „Hoe i3 dat mo
gelijk?"
Het plan
Voorzover de gegevens strekken zijn
de volgende punten in dit plan opval
lend:
1. De woningen zijn belangrijk klei
ner dan de tot nu toe gebouwde. On
middellijk na de oorlog werd aan klei
ne éénsgezinswoningen een woonin-
houd van pl.m. 285 m3 toegestaan, later
teruggebracht tot 260 m3. In Bussum is
voor het merendeel der woningen 240
m3 aangenomen. Kleine woningen zijn
goedkoper dan grotere. Er is dus ver
laging van de bouwkosten.
2. Voor deze (thans kleinste) wonin
gen wordt een huur bedongen, die
waarschijnlijk de hoogste is welke in
(Van onze militaire medewerker).
„Het zal eind September worden,
vóórdat de laatste Needrlandse solda
ten Indonesië zullen hebben verlaten",
aldus Staatssecretaris van Oorlog,
Mr. W. H. Fockema Andreae, bij zijn
aankomst op Schiphol. Enkele dagen
tevoren tijdens een persconferentie te
Djakarta, sprak de Staatssecretaris in
gelijke zin. Deze mededeling heeft hier
en daar enig misverstand gewekt. In
sommige bladen heeft men het voor
gesteld, alsof de repatiëring zou zijn
vertraagd of dat van het schema zou
zijn afgeweken. Het een noch het an
der is het geval. Het repatriërings-ap-
paraat werkt op top-capaciteit.
Hoe kon dit misverstand dan in de
wereld komen? Daartoe moeten we
even teruggaan naar de Ronde Tafel
Conferentie, waar ten aanzien van de
terugvoering naar Nederland van de
troepen der Kon. Landmacht belang
rijke besluiten zijn genomen. Bepaald
werd, dat de Kon. Landmacht binnen
de kortst mogelijke tijd uit Indonesië
zou worden verscheept. Daarbij werd
gedacht aan een termijn van zes maan
den. Maar de Ned. regering gaf daar
bij reeds toen te kennen, tot haar leed
wezen te voorzien, dat gebrek aan
scheepsruimte of andere technische
moeilijkheden de voltooiing van de
terugtrekking der Ned. troepen binnen
zes maanden zou beletten. (Artikel 22
Hoofdstuk III Militaire overeenkomst
R.T.C.) Dit is door radio en pers her
haaldelijk aan de troepen medegedeeld.
Steeds is er op gewezen, dat 1 Juli '50
een „streefdatum" was, maar dat dit
niet inhield, dat alle troepen op die
datum thuis zouden zijn.
Inmiddels heeft men, waar men kan
schepen gecharterd Dat de streefdatum
slechts met drie maanden is overschre
den, zoals de Staatssecretaris thans
heeft meegedeeld, is dan ook te dan
ken aan het onvermoeid werken van
het Directoraat-Generaal van Scheep
vaart (dat de schepen chartert) het Di
rectoraat Verkeerswezen van het Min
van Oorlog! de Repatriëringsdienst in
Indonesië en het Directoraat Demobili
satie in Nederland, waar men dag en
nacht in touw is. om de stroom van
repatriërenden te verwerken.
Wij willen daar nog enkele belang
wekkende cijfers van geven.
Sinds de souvereiniteitsoverdraclit op
27 December j.l. zijn circa 25.000 Ned
militairen gerepatrieerd. Dat betekent
een gemiddelde van ruim 8.000 per
maand en men hoopt dit tot 10.000 te
kunnen opvoeren Met de inscheping
van de 2e Divisie is men bijna gereed
Begin April hoopt men een begin te
maken met de inscheping van de 3e
Divisie, de zg. 5e bataljons, waarmee
naar ruwe schatting twee maanden ge
moeid zullen zijn.
Dan resten dus nog de 40e, 41e. 42e
en 43e Zelfstandige Infanterie Briga
des, die in het tijdvak van Juni tot
September op de boot zullen gaan.
ons land, buiten de grote steden, ge
vraagd wordt voor grotere woningen
6,50 per week is de laagste huur).
3. Het feit dat de gemeente in dit
plan optreedt als bouwondernemer van
z.gn. middenstandswoningen, garages
en werkplaatsen en hiervoor huren
hoopt te bedingen welke thans gelden
voor de veel royalere en beter inge
richte woningen in de gemeente aan
wezig.
Eveneens niet onbelangrijk is de ver
laging van lasten, door genoegen te ne
men met 31/» proc. voor rente en af
lossing t.a.v. het voor de grond beno
digd kapitaal.
Deze punten afzonderlijk in het vi
zier genomen valt op te merken: Het
verlagen van de rente is een verschui
ving van lasten (of liever een ontzeg
ging van baten) die met het eigenlijke
bouwplan niet te maken heeft. Het
bouwen van zgn. middenstandswonin
gen met de kennelijke bedoeling uit de
voordeliger exploitatiemogelijkheid het
tekort der arbeiderswoningen te be
strijden heeft een schijn van redelijk
heid.
(„De sterken voor de zwakken")Maar
het is in zoverre bedenkelijk dat hier
een zeer bepaalde groep (de huurders
van deze woningen) een extra heffing
betaalt boven de normal» lasten, waar
in ze toch al bijdraagt (als Rijksingeze
tenen) bij de bestrijding van dit tekort.
Wat overigens in het Bussums plan
met middenstandswoningen wordt .be
doeld is niet duidelijk. Het zijn n.l. de
zelfde woningen welke als arbeiders
woningen worden aangediend, met dit
verschil dat de woningen iets breder
zijn, zonder meer vertrekken te bevat
ten. Voor leraren, boekhouders, reizi
gers en kleine zelfstandigen, die hun
werk thuis en vanuit hun woningen
verrichten zijn zij wegens het ontbre
ken van een werkvertrek (een tweede
kamer op de begane grond) ongeschikt.
Het steeds kleiner maken van de ar
beiderswoning met handhaving van de
huur voor grotere en het bestempelen
van een normale volkswoning met de
naam „middenstandswoning" is dan
ook in wezen niets anders dan de ver
kapte devaluatie van het woningpeil.
Wanneer -de overheid dit doet zonder
zulks te erkennen of als zodanig voor
te dragen kan gesproken worden van
misleiding. In dit geval van demagogie.
En ten slotte iets over het plan wat
de kleine woning aangaat en dat in
het bijzonder de belangstelling zal heb
ben. Het is van het grootste belang dat
er woningen' gebouwd worden, en hoe
en door wie ze worden betaald. Maar
ook is van belang wat ten slotte zal
worden gebouwd en geboden. Welnu,
wat de eensgezinswoningen betreft valt
op te merken, dat zij zich op geen en
kele wijze onderscheiden van de zeer
middelmatige tot slechte plannen, wel
ke helaas na de oorlog nog te veel zijn
uitgevoerd.
Er is overbodige gangruimte, er zijn
(te kleine) trapbordessen die in' een
goed plan vermeden worden, een kel
dertje ontbreekt, evenals 'n meterkast,
gelegenheid om was binnenshuis te
drogen is er niet, evenmin een berg
zolder, kortom, zeer noodzakelijke bij
ruimten zijn afwezig. En het maken
van een meer royale woonkamer weegt
tegen deze bezwaren niet op. En om
dit alles te bereiken, is afgeweken van
de voorschriften der bouwverordening.
Wij vragen ons af: zouden wij met
de woningbouw niet verder zijn ge
weest als ook aan architecten gelegen
heid was gegeven in een meer vrije
geest dan de bouwverordening toelaat,
ontwerpen te maken? Niet om uit de
knelling van dit keurslijf tot daling
van het woningpeil te komen, maar om
daarvan juist gebruik te kunnen ma
ken tot verheffing van de volkshuis
vesting.
De uiterlijke verschijning is nave
nant en zonder karakter. Woontech-
nisch bezien wordt het probleem van
de volkshuisvesting met dit soort plan
nen dan ook meer geschaad dan ge
diend.
Samenvattend kan worden gezgd, dat
ten dele financieel-administratieve
maatregelen en het ten dele speculatief
ondernemende karakter (dus elemen
ten buiten het technische plan om) de
exploitatierekening mogelijk hebben
gemaakt die het Rijk ontheft van las
ten maar de gemeente méér belast en
risico doet nemen.
Als geheel een plan met zoveel zwak
ke plekken, dat de aantrekkelijkheid er
van, voor een groot deel, zo niet geheel,
verloren gaat.
Geboren: Margaretha M., d. van
C. P. Schotvanger en J. E. de Rover.
Maria Th., d. van J. M. Berkhout en
A. E. Kloet. Simon C., z. van P.
Koorstra en van A. Koning. Nico-
laas J., z. van P. J. Dijl en S. P. Mos.
Gerardus F. M., z. van H. Druijven
en A. de Vries. Gerrit S., z. van D.
de Jong en M. Muijs.
Ondertrouwd: D. Dapper en J.
Meijer. M. P. Ens en C. E. Beets.
Getrouwd: G. van Keulen en T.
Wortel.
Overleden: Maartje Hoogvorst,
74 jaar, gehuwd met J. G. Nieuwland.
IJpe Minkema, 60 jaar, gehuwd met
A. Faber.
Fancy-Fair werd een groot
succes
De opbrengst van de fancy-fair van
de hand- en voetbalvereniging heeft alle
verwachtingen overtroffen. Alle onkos
ten waren niet onmiddellijk na Zondag
te overzien, maar volgens een der be
stuursleden zou de netto-opbrengst om
streeks de duizend gulden bedragen!
Het doel van het bestuur is tot zover
dus bereikt.
J£EN GEHELE Zondagavond ben ik
er zoet mee geweest, en nog een
stukje van de Zondagnacht erbij. Toen
heb ik het uit de hand moeten leggen,
om er de gehele Maandag ietwat ver
bijsterd over na te denken. Want dit
Doekje is in zijn soort verbijsterend,
hoewel misschien in een andere zin
dan u bij de titel vermoedt. „Ik was
een Russisch meisje", door Tannya
Smetlowa.
Aha, denkt u: nummer zoveel uit de
serie: Achter het ijzeren gordijn. Dat
zal stellig wel geen opwekkende lec
tuur zijn concentratiekampen en
verhoren en terreur en zo, dat lieve
kind heeft gelijk dat ze er tussenuit
gegaan is.
Evenwel hebt u het dan volslagen
mis ik zou trouwens niet enige
uren van mijn kostbare nachtrust voor
een dergelijk relaas hebben opgeofferd.
Want èls het boek van Tanya Smetlo
wa één van de zovele versies van:
„Ik verkoos de vrijheid" was, een
schril aangezette reportage van: zó erg
is het nu en je begrijpt wat ik heb
uitgestaan dan had ik niet eens de
moeite genomen om ook maar het titel
blad te lezen. Niet dat ik bang voor de
waarheid ben (met of zonder hoofd
letter) dit heeft u in deze kolom
trouwens meer dan eens kunnen con
stateren.
Maar dergelijke boeken hebben geen
wezenlijke betekenis, ook al zijn ze
woord voor woord zo waar als een
stenografenverslag. Want al sloop er
geen mens, geen bericht, geen manus
cript, geen zucht zelfs door een of an
der muizengat van dat ijzeren gordijn
dan nog zouden wij volledig kunnen
weten hoe verschrikkelijk het leven
daarachter was. Neem uw oude Neger
hut van de plank (de volledige, niet
de besnoeide terwille van de kinde
ren) en lees nog eens met aandacht
dat sombere relaas over de planter Si
mon Legree, wiens vuist „zo hard ge
worden was van het neerbeuken van
negers" en ge weet nauwkeurig
alles wat er in die varianten van „Ik
verkoos de vrijheid" verteld wordt.
Ik zou het boek van Tanya Smetlo
wa ook niet tot het einde toe gelezen
hebben en u vervolgens de lectuur
hebben aangeraden als dit verhaal
van een geboren en getogen Russin
niet héél anders was. Anders in die zin.
dat het niet heftig aanklaagt of pro
testeert. maar eenvoudig en volkomen
argeloos vertelt.
Zij neemt en dat is het verbijs
terende het leven in Rusland als ge
heel vanzelfsprekend. Zij praat op de
gewoonste effenste toon ter wereld
over toestanden en gebeurtenissen,
waarvan ons de haren te berge rijzen.
Haar bij tijden vrolijk en intelligent
gekeuvel, literair zonder enige waarde
maar menselijk hoogst interessant,
wordt nimmer schril of angstig. Nu ja.
het is niet alles om urenlang in de
queue te moeten staan voor levensmid.
delen, om af en tóe maar weer eens
honger te lijden, om over een garde
robe te beschikken die gemakkelijk in
een handkoffertje kan, om steevast als
studente te worden geroyeerd omdat
je grootvader geestelijke en je vader
arts was (om dan even steevast weer
te worden toegelaten als je moeder
een papiertje met een groot stempel
komt vertonen waarop staat dat je va
der gestorven is ten gevolge van het
verplegen van soldaten van het rode
leger). Het is niet leuk als je huis
wordt gevorderd, als een van je ken
nissen plotseling verdwijnt en na ze
ven jaar. zwijgzaam en gebroken, weer
komt opdagen: als je in het ziekenhuis
bij een bevalling volledig aan je lot
wordt overgelaten, omdat de verpleeg
sters heus wel ernstiger dingen aan het
hoofd hebben, of als je een uiterst
pijnlijke operatie zonder verdoving
moet doorstaan, omdat er doodgewoon
geen narcotisch middel is. Wat'wilt u?
Zo is het bij ons in Rusland bij mijn
weten altijd geweest, en zal het altijd
wel blijven. Je accepteert het, je went
eraan, precies als een Eskimo aan de
eeuwige koude of een buurman van de
Vesuvius aan de eeuwig dreigende
uitbarsting.
Dat is een van de verschrikkelijke,
maar ook een van de waardevolste
kanten van het boek. Het zegt niet: Zó
vreselijk is het, maar: zo is het nu
eenmaal, dat is toch heel gewoon? Dit
Russische meisje it volkomen waar
heidsgetrouw, een welhaast perfect
exemplaar van een kleine dertig jaar
Sowjet-opvoeding. Niet afschrikwek
kend, o nee: een aardige, levenslustige,
intelligente meid, dol op een mooie
jurk en een fuifje, in wezen niet zo
heel veel verschillend van elke West-
Europese jonge vrouw van haar leef
tijd, alleen volslagen ontdaan van
alle gevoel voor wezenlijke hogere
waarden, onkundig van elk spoor vén
geestelijk leven.
En het tweede beklemmende gevoel,
dat na de lezing bij ons oprijst, is:
Waar heb ik sommige van die klanken
de laatste tijd meer gehoord? Was dat
soms in Nederlandse kranten? Vor
dering van woonruimte. Gedwongen
samenwoning. Contröle op politieke
betrouwbaarheid. Vijftien jaar geleden
zou heel Nederland gesteigerd hebben
bij dergelijke aantastingen van de per
soonlijke vrijheid.Nu vinden wij dat
al heel gewoon. Het kan toch niet an-
In de Franse mode-industrie heerst
weer de halfjaarlijkse hoogspanning.
Een groot aantal shows zijn' reeds ge
houden, doch talrijke moeten nog plaats
vinden.
De Franse mode-koningen hebben,
zoals het ieder seizoen opnieuw ge
beurt, het decreet uitgevaardigd, dat
noch foto's noch schetsen mogen wor
den gepubliceerd voor een bepaalde
datum. Wee de overmoedige, die het
toch doet! Een strenge straf, die be
staat uit het weren van de zondaar van
de komende shows, wordt in het voor-1
uitzicht gesteld. Maar zij willen niet
al te hardvochtig lijken, deze heersers
over het vrouwengebied! Daarom heb
ben zij een o zo klein aantal modellen
van hun enorme collecties voor de ko
mende zomer vrij gegeven En de we
reldpers heeft zich er op geworpen,
als hongerende leeuwen op een stuk
vlees. Wij tonen u hier een glimpje
van de stroom van Parijse creaties, die
weldra over de wereld zal losbreken.
Marine-blauw met wit gecombineerd
is zeer gewild, en ook zeer gedistin
geerd voor het voorjaar. Het kleine
hoedje links boven heeft een marine
blauwe bol, met een witte opstaande
rand. Het is gegarneerd met drie
lange, aan het uiteinde omkrullende
veren en een donkerblauwe voile met
noppen.
Het havana-bruine, cylindervormige
suède tasje, met een in de deksel in
gebouwde spiegel, is een vinding van
Jacques Fath. Slechts een Franse mo
de-ontwerper komt op het idéé bij dit
model tas een sigarettenpijpje te to
nen van ongeveer 25 cm lengte. De
handschoenen zijn van beige an
tilope.
De collectie van de modiste Ger-
maine Legroux bestaat grotendeels uit
hoeden met de rand in het gezicht.
Het model links onder bestaat echter
uit bruinwit gestreept pigué; de shawl
is van hetzelfde materiaal.
Toen Germaine Legroux het model
rechts onder ontwierp, was zij geïnspi
reerd door China. De grof strooien
hoed is gegarneerd met een band van
stro. Hoewel de mannequin vrolijk
lacht, lijkt het ons lang niet ideaal zo'n
harde strooien hoed te moeten dragen.
Dit zijn slechts een paar Parijse vin
dingen; vol verwachting kijken wij uit
naar het tijdstip waarop de ontwerpers
hun geheimen zullen prijsgeven.
ders: de nood des tijds of het belang
van de staat dwingen ertoe. Precies:
maar met datzelfde excuus is men in
Rusland óók begonnen, het individu de
handboeien aan te doen. En het on
hebbelijke van- dergelijke noodmaatre
gelen is altijd, dat zij o zo licht wortel
schieten en stevig permanent blijven.
Waarom winden wij ons zo op over
de toestanden achter het ijzeren gor
dijn? Laten wij ons liever opwinden
over het nieuwe ontwerp bioscoopwet,
de fiscale recherche, de binnenlandse
veiligheidsdienst, het geharrewar over
blote stenen juffrouwen in parken, het
in beslag nemen van zogenaamde prik
kelende boeken het voornemen om
de minister van binnenlandse zaken te
machtigen, bepaalde personen in hech
tenis te nemen en beslag op hun eigen
dommen te leggen, het verbieden van
bepaalde vergaderingen en al zulke
beperkingen van de grondwettelijk ge
waarborgde vrijheid meer.
Ik stond eens op de Trafalgar Square
in Londen te luisteren naar een opge
wonden spreker, die met twee vuisten
in de lucht de regering heftig uit
schold. Twee kolossale agenten, met de
handen op de rug, stonden er rustig
naar te luisteren. „Mag dat zo maar?"
vroeg ik aan een bezadigd man naast
mij. En hij antwoordde: „Wij Engelsen
geloven in het laten ontsnappen van
stoom". Mij dunkt, dat wij Nederlan
ders momenteel van pure angst op de
stoomklep gaan zitten. Tanya Smet
lowa vertelt ons, wat daarvan komt.
SASKIA.
Wat voor soort huizen laten de
Amerikanen voor zich en hun gezin
houwenLiefst lage, ruim gebouwde
huizen met een flinke tuin er om
heen, wordt van de zijde van de Uni
ted States National Association of
Real Estate Board medegedeeld, welke
in 513 Amerikaanse steden een onder
zoek hiernaar heeft ingesteld. Dit
lichaam deelt mede, dat er een dui
delijke voorkeur bestaat voor wonin
gen met slechts één verdieping. In de
meeste streken van de Verenigde Sta
ten prefereert men in de lengte ge
bouwde lage woningen, die het meests
gemeen hebben met de in de Ver.
Staten gebruikelijke boerenwoningen.
In Nieuw Engeland, het Noordooste
lijke gedeelte van de Ver. Staten, blijft
men echter de voorkeur geven aan de
traditionele „Cape Cod" bungalows:
vierkant gebouwde huizen met een
verdieping en een schuin dpk, waar
onder zich ook nog een paar vertrek
ken bevinden. De kern van de nor
male „ideaalwoning van 1950" wordt
gevormd door een ruime zit-eetkamer
met veel ramen en openslaande deu
ren, die toegang geven tot een veran
da of terras. In dit vertrek bevindt
zich een open haard.
Uit de door het genoemde lichaam
ingestelde enquête Is gebleken, dat de
aparte eetkamer aan het verdwijnen
is. In plaats daarvan wordt een „eet-
hoek" gebruikt, die deel uitmaakt van
de woonkamer. Het sousterrain is
eveneens bezig te verdwijnen behalve
in zeer koude streken. Algemeen
wordt echter meer bergruimte geëist,
meer plaats om kleren, werktuigen,
huishoudelijke benodigheden en speel
goed van de kinderen op te bergen.
De keuken van het ideale huif van
1950 is kleiner en practischer. De Ame
rikaanse huisvrouw, die veel van
electrische huishoudelijke apparaten
gebruik maakt om werk te sparen
wil niet de tijd d{e zij aan de ene
kant bespaart weer verliezen door te
veel heen en weer te moeten lopen.
29 jaar hier Ier plaatse in
functie geweest
De opperwachtmeester der Rijkspolitie
P. Strijde* van de groep Heerhugowaard,
postcommandant te Nieuwe Niedorp, zal
de Rijkspolitiedienst op 1 April met pen
sioen verlaten.
Deze politieambtenaar, die van zijn po-
itionele loopbaan 29 jaren in Nieuwe Nie
dorp doorbracht, is in de wijde omtrek
van Nieuwe Niedorp bekend om zijn ca
paciteiten op politiegebied. Het zal dan
ook node zijn dat de bevolking hem ziet
heengaan als gezagsdrager. Hij blijft ech
ter in Nieuwe Niedorp wonen om van zijn
welverdiend pensioen te genieten. De be
kroning van zijn loopbaan is hem onlangs
ten deel gevallen door zijn bevordering
i net terugwerkende kracht tot opper
wachtmeester der Rijkspoliie. Zijn loop
baan begon hij als agent van politie in
1920 bij de gemeentepolitie te Haarlem.
Op 21 Januari 1921 ging hij naar Nieuwe
Niedorp als gemeenteveldwachter, waarna
hij op 1 Maart 1943 overging naar het
korps Marechaussee. Na de bevrijding
werd hij Wachtmeester eerste klasse bij
het korps Rijkspolitie met de functie van
postcommandant en bleef gestationneerd
op zijn oude standplaats, vanwaar hij de
politiegelederen thans gaat verlaten.
Door het plafond gevallen
Toen een dezer dagen een arbeider van
het gasbedrijf op de zolder van de school
te Kerkbuurt aan het w;erk was, zal hij
stellig niet gedacht hebben, dat zijn werk
zo'n spoedig einde zou nemen. Hij was
namelijk zo onfortuinlijk uit te glijden en
op het plafond terecht te komen. Dit was
echter van een te geringe sterkte om 's
mans gewicht te dragen met het fatale
gevolg dat hij belandde op de plaats waar
overdag de schooljongens vertoeven om
kennis voor het leven op te doen. Het
droeve resultaat was dat de man met drie
gekneusde ribben in het ziekenhuis moest
worden opgenomen.
Vergadering Partij van de
Arbeid
In het lokaal van de heer Super werd
een vergadering gehouden van de plaatse
lijke afdeling van de Partij van de Ar
beid. Hiertoe waren enige inwoners van
Sint Maarten uitgenodigd, die zich kenne
lijk tot deze partij aangetrokken voelden,
doch ter plaatse geen afdeling konden op
richten. De vergadering sprak als haar
mening uit, dat met Sint-Maarten moet
worden samengewerkt; de afdeling zal
voortaan heten: DirkshornSint Maarten.
Drie Sint Maarteners gaven zich direct op
als lid en deden toezegging te trachten 't
ledental zo hoog mogelijk op te voeren.
Voor het deelnemen aan de massale de
monstratie op 15 April te Amsterdam was
wel enige belangstelling; een drietal af
gevaardigden zal de afdeling vertegen
woordigen evenals dit het geval zal zijn
op de gewestelijke vergadering te Alk
maar. Als nieuw bestuurslid werd gekozen
de heer Breed, met dien verstande, dat
deze benoeming een voorlopig karakter
zal dragen. In het najaar zal namelijk
een vergadering met Sint-Maarten be
legd worden, waarbij het gehele bestuur
zal aftreden en een nieuw wordt gekozen.
In de kascommissie werden benoemd de
heren Van Dijk en J. v. d. Sluis.
Vervolgens gaf de heer Van der Laan
een overzicht van de geslaagde huiska
mercursus over „De veranderende maat
schappij". In de herfst zal deze cursus
worden vervolgd, hopelijk met wat fris
bloed. Besloten werd de jaarvergadering
voortaan in de maand Maart te houden.
De voorzitter, de heer Kistemaker, sloot
hierna de vergadering- na de raadsleden
te hebben gecomplimenteerd met het be
haalde succes betreffende de gemeente-
bijdrage aan het Centraal Genootschap.
Geboren: Wilhelmina Geertruida
Maria, d. van J. Bleijendaal en G.
Postma, Jac. Catsstraat 31. Corne-
lis, z. van C. Stuifbergen en G. A.
Wolfrat, Jan Hobergstraat 29. Ru-
dolf Johannes, z. van A. van Neure en
M. M. Strop, Dorpsstraat 52. Wilhel
mus Petrus, z. van J. L. Adrfehem en
C. Beerse, H. v. Ginhovenstraat 32.
Gijsbertha, d. van G. Lijnsvelt en O.
Oortgijsen, Mr. Ludwigstraat 36.
Ondertrouwd: Jacobus Spil en
Catharina Margaretha Stet.
Getrouwd: Johannes van Gel
deren te Assendelft en Janny Amme-
raal.
Overleden: Cornells Reus, 74
jaar, gehuwd met M. D. Kunst te
Amsterdam.
PASSIESPEL OPGEVOERD
Jongelui van Huize „Bosbeek" uit
Heemstede voerden gisteravond in de
toneelzaal van Roosendaal het passie
spel „Terug naar Gethsewani" op.
Dit mooie passiespel van de dichter
Gabriël Smit heeft op de aanwezigen
grote indruk gemaakt. Heel het ge
beuren van de Goede Week speelde
zich op de planken af.
De aandacht en stilte, waarmede d«
aanwezigen dit mooie passiespel volg
den, getuigden van waardering voor
deze opvoering, welke onder bekwame
leiding van de heer B. Jansen volko
men tot zijn recht kwam.
BRIDGECLUB „BRICAS"
De uitslag van de zes en twintigste drive is:
1. G. Lute—B. Tromp 1491/, pt.; 2. dames
Bakker—Peters 1471/2; 3. v. d. Woord—v. d.
Woude 146Vtï 4. v. Kleef—Kossen 143; 5. v.
Lunen—Zonjee 1411/,; 6. Klaasse—Morelis 139;
7. Bakker—Peters 1331/,; 8. fam. Keetbaas
1351/2; 9. fam. v. d. Brink 133; 10 Broksma
-Padt 133; 11. dames Morelis—Zonjee 131;
12. de Jong— Peys 1281/,; 13. Koning— Schatg
1351/,; 14. Mol—G. Peys 1251/,; 15. Steeman
-Tiebie 122; 16. C. Nuijens—P. Nuijens 120;
17. fam. Offenberg 1121/,; 18. Bakker—Tromp
061/2; 19. De Boek-P. Lute 104V2; 20.
Gouma—Tiemstra 97; 21. Ravenzwaai—Steyn
941/2; 22. Bakker—Nol 931/,. Het koppel Van
Kleef—Kossen staat met 3793 punten aan da
kop.
oogstten wij met onze prima afgewerkte
DEZE IS OOK UW VOORJAARSDRACHT.
Voor HEREN- en JONGENSCOSTUMES
een prachtige PAASCOLLECTIE.
BESPREEKT HET THUIS
EN KOM EENS KIJKEN BIJ
HOFDIJKSTRAAT 8 ALKMAAR.
Zeer gaaf, geprepareerd,
maat 10/16 m.m. mo
menteel nog af te ge
ven. Zo lang de voor
raad strekt.
F. W. ZAADNOORDIJK
Waagplein, Alkmaar.
HO
<1
i
1
11 r
m
f