Naar één organisatie voor het Coöperatieve
Zuivelbedrijfsleven in Noord-Holland?
Groot plan met vele aantrekkelijke
aspecten werd voorlopig verworpen
Geboren uit de nood
van de boeren
HEILOO
DQVES-successen
Burgerlijke Sfand
Langendijk
Ouden van Dagen gaan uit
Driehuizen
Ned. Herv. Kerk opnieuw
in gebruik genomen
Groot-Schermer
Gouden bruidspaar
Koedijk
Koedijk I kampioen
Graft
Laatste jongens terug
De Rijp
Schermerhorn
„De tante van Charley"
Brandweerdemonstratie
St. Pancras
Egmond aan Zee
Voorzichtig met vuur
Diverse bankbiljetten op
1 Juni waardeloos
Purmerender markt
INGEZONDEN STUKKEN
Waarom dat
voorprogramma?
De Luilak-viering
Loonbelasting over de
vacantiebonnen
Pim, Pam en Pom op avontuur in Luilekkerland
rmm
w^m
ft
DINSDAG 23 MEI 1360
np DE VERGADERING van de Bond van Coöp. Zuivelfabrieken in Noord-
Holland werd tot tweemaal toe met teleurstelling gewag gemaakt van het
feit, dat het „grote plan" tot oprichting van een nieuwe organisatie, waarin
het gehele Noordhollandse coöperatieve zuivelbedrijfsleven zou zijn opgeno
men, in de kringvergaderingen van belanghebbenden was afgewezen.
In zijn openingsrede sprak de voorzitter hierover zijn leedwezen uit en de
secretaris maakte er melding van in zijn mededelingen. Zowel voorzitter als
secretaris waren van oordeel, dat het niet aanvaarden moest worden toege
schreven aan de onbereidwilligheid om de zelfstandigheid, waarin de afzon
derlijke fabrieken zich thans verheugen, op te geven. Overigens is het plan
hiermee niet van de baan, want beide heren deelden mede, dat het bestuur
van de Bond uit de besprekingen, die werden gevoerd, de opdracht heeft me
nen te kunnen beluisteren om voort te gaan door overleg en door voorlich
ting de weg te banen, die voert tot het beoogde doel.
De afschrijving van iedere fabriek
wordt dan gedragen door alle Noord
hollandse boeren met elkaar. Aangezien
dit lichaam uit de aard der zaak zeg
genschap zou hebben bij iedere nieuw
bouw, zou een zo rationeel mogelijke
spreiding der fabrieken over het hele
gewest plaats hebben. Wanneer enige
fabrieken uit eenzelfde omgeving voor
de noodzakelijkheid van nieuwbouw
staan, kunnen combinatiemogelijkheden
worden overwogen, waardoor de stich-
tingskosten betrekkelijk worden be
perkt.
Het aantal gevallen, waarin zulk een
organisatie uiterst nuttig werk kan
verrichten, is groter dan men opper
vlakkig zou denken.
Een ander voorbeeld. Nemen we aan,
dat in Noord-Holland plaats is voor
twee poederinrichtingen, die werken
volgens het verstuivingssysteem, dan
zou h/t oneconomisch zijn, wanneer
vier of vijf fabrieken zich van een der
gelijk apparaat gingen voorzien. Zoiets
voert tot nodeloze concurrentie, terwijl
alle inrichtingen gedurende een deel
van het jaar onherroepelijk zouden
moeten stilstaan.
Verschillende fabrieken in Noord-
Holland hebben zich ingericht voor de
aflevering van flessenmelk, maar de
omzet is overal betrekkelijk klein. Het
zou stelling beter zijn, als de productie
van flessenmelk in een kleiner aantal
bedrijven op grotere schaal zou plaats
hebben, omda' de benodigde appara
tuur dan tot een hogere graad zou wor
den benut en de specialisatie aan de
kwaliteit van het product ten goede
zou komen.
r1 EZIEN deze overwegingen en nog
vele andere meer is de gedachte
ontstaan om de gehele coöperatieve
J-jET DUNKT ONS de moeite waard
een ogenblik stil te staan bij dit
grote plan, dat werkelijk van zeer
verstrekkende betekenis is. Het is
echter het resultaat van een geleide
lijk groeiproces en daarom geloven
we het best te doen even terug te
grijpen naar het begin van de coö
peratie in deze provincie.
De coöperatie in het algemeen werd
geboren uit de nood van de boer en
toen ze, nu al meer dan een halve
eeuw geleden, haar zegetocht door
Nederland begon, betekende de op
richting van iedere coöperatieve zui
velfabriek een overwinning van be
lang. Deze fabrieken waren, verge
leken bij de kolossen, die we tegen
woordig hier en daar aantreffen, van
bescheiden omvang, maar voor die
dagen waren ze de trotse uitingen
van een moderne geest. De behoefte
had ze doen ontstaan en de versprei
ding over onze veeteeltgebieden had
flich aangepast aan de omstandighe
den van die tijd, waarin de eerste
auto nog moest worden gebouwd en
waarin de afstanden veel groter wa
ren dan in onze tegenwoordige sa
menleving.
Het spits werd afgebeten door
Friesland. Noord-Holland volgde een
kleine kwart eeuw later, en ook hier
behield ten slotte de coöperatie de
overhand. Ze verstevigde de econo
mische positie van de boer, doordat
de fabriek de kwaliteit veel beter in
de hand had en nam een deel van zijn
beslommeringen weg door hem te
ontlasten van het dagelijkse „kazen",
wat een massa last en ongerief met
zich meebracht, vooral voor de boerin.
Gedurende de laatste 25 jaar ver
anderde onze samenleving. De melk
productie werd intensiever, het snel
verkeer ontstond en langzamerhand
werd de roep om efficiency en ratio
nalisatie sterker. Zonder dat van de
zijde van enige instantie pressie In die
richting werd uitgeoefend, brak een
nieuwe periode aan in de zuiveicoö-
peratie: die der concentratie. Kleine
fabrieken sloten zich aan bij een gro
te, verenigden zich tot een grote.
Hoe sterk dit proces zich openbaarde
moge blijken uit het feit, dat een 35
jaar geleden in onze provincie het
aantal zuivelfabrieken nog 135 be
droeg; thans is dit aantal meer dan
gehalveerd.
Deze concentratie bracht met zich
mee, dat de positie van Nederland op
zuivelgebied uiterst gezond is ge
worden. Nederland en Denemarken
hebben de meest efficiënte zuivelpro-
ductie van West-Europa en dit is,
behalve aan een doelmatige bedrijfs
voering op de boerderij, stellig mede
toe te schrijven aan de organisatie
van het zuivelproductiewezen. Men
bedenke hierbij, dat veel van de moei
lijkheden, waarmee ons zuivelwezen
te kampen heeft, voortspruiten uit
het feit, dat onze producten te goed
koop zijn en dat elders in de regel
beschermende rechten worden gehe
ven, omdat de eigen veeteelt tegen de
onze bij lange na niet kan c .ncurre-
ren.
Intussen maken de omstandigheden
van na de oorlog een doelbewuste
verdere organisatie in de ogen van ve
len noodzakelijk.
Er zijn fabrieken, die min of meer
verouderd zijn en die vernieuwing be
hoeven. Andere zijn aan het einde van
hun capaciteit en moeten worden uit
gebreid. Het aantal fabrieksbesturen,
dat verbouwing, uitbrèiding of nieuw
bouw overweegt, is zeer groot.
Hier nu rijzen de eerste moeilijkhe
den. Verondersteld, dat ergens wordt
overgegaan tot het stichten van een
geheel «,ieuw bedrijf, dan betekent dit.
dat door de boeren, die deel uitmaken
van de betreffende coöperatie, jaarlijks
een veel groter bedrag aan afschrijving
moet worden betaald dan bij fabrieken,
die dateren uit de jaren van vóór de
oorlog. De stichtingskosten immers
zijn drie of vier maal zo hoog gewor
den en men zou zich er niet over be
hoeven te verwonderen, wanneer het
verschil in afschrijving bijvoorbeeld 1
cent per geleverde kg melk bedroeg,
wie de toestanden ten plattelande kent.
weet, dat de resultaten van de verschil
lende fabrieken steeds nauwkeurig door
de boeren worden vergeleken. De fa
briek, die steeds een cent lager uitbe
taalt, zou het op den duur wel eens niet
Kunnen bolwerken.
De oplossing wordt nu zo gezien, dat
e gehele coöperatieve zuivelproductie
n oord-Holland zou moeten geschie
den door één organisatie, waarin alle
boeren volledig samenwerken en die
voor gezamenlijke rekening zou produ
ceren. Aan alle hoeren zou daarbij de
zelfde melkprijs worden uitbetaald. Is
ergens een nieuwe fabriek nodig, dan
plaatst deze organisatie zich daarachter.
zuivelproductie te doen plaats hebben
door één organisatie, waarin alle boe
ren zijn opgenomen.
De Bond van Coöp. Zuivelfabrieken
in Noord-Holland heeft zich de laatste
jaren ernstig met deze gedachte bezig
gehouden en een ogenblik zag het er
naar uit, dat de opzet zou lukken. Ach
teraf bleek het aantal bezwaren echter
toch te groot en voorlopig is het plan
blijven liggen. Losgelaten is het nog
niet, maar er zou wel eens veel kost
bare tijd kunnen verlopen, eer het kans
op verwezenlijking heeft.
Het grote bezwaar heeft gelegen in
de vrees voor verlies vzn zelfstandig
heid. Daarnaast werd het argument ge
bezigd, dat de boer te ver van zijn or
ganisatie zou komen te staan.
De voorstanders stelden hier tegen
over, dat de organisatie er ten slotte is
voor de boer en dat, wanneer dit wel
zijn een verdere organisatie noodzake
lijk maakt, deze behoort te worden
doorgevoerd. Daarnaast zou het dan
zeer wel mogelijk zijn om, door het or
ganiseren van bijeenkomsten in betrek
kelijk kleine kring gedurende de win
termaanden, de thans niet altijd vol
doende belangstelling van de boeren-
leden aanzienlijk op te voeren.
IS ER NOG KANS?
Of het plan in de toekomst nog zal
slagen? We wagen ons niet aan voor
spellingen.
Er zijn mensen, die er op wijzen, dat
de coöperatie in wezen een kind van
de nood is. Onze boerenstand heeft een
goede tijd achter de rug, wellicht, zo
zeggen zij, een te goede. Hoe de econo
mische verhoudingen zich verder zul
len ontwikkelen, zullen we moeten af
wachten; het heeft de laatste dagen in
dit opzicht niet aan weinig-optimisti
sche geluiden ontbroken. We wijzen
daarbij op de openingsrede, die de
voorzitter van de Bond dezer dagen op
de algemene vergadering hield. Wan
neer de toestand zich voor de boer
werkelijk zou gaan toespitsen, dan ach
ten sommigen het niet onmogelijk, dat
toch nog zal gebeuren, wat in een
periode van voorspoed niet mogelijk
bleek.
Intussen gaan Je op eigen gelegen
heid^ ondernomen verbouwingen en
vernieuwingen 3oor. Ze zijn nodig en
ze moeten er komen. Hierbij zal geen
rekening worden gehouden met de
overwegingen, die we boven aanvoer
den, met overwegingen van efficiency,
gezien in het raam van het belang van
de Noordhollandse boer in het alge
meen. En dit is voorlopig een verlies.
Vorige week heeft de Athletiek Ver
eniging DOVES deelgenomen aan de
athletiekwedstrijden te Enkhuizen. De
resultaten waren zeer goed, hoewel
door het bijzonder slechte weer geen
cc. rdprestaties geleverd werden.
Voor de meesten was dit de eerste
wedstrijd en dat de Doves-mensen,
dank zij de wintertraining, in goede
conditie waren, blijkt uit het feit, dat
de verschillende prestaties reeds dicht
bij de topresultaten van vorig seizoen
lagen.
DOVES behaalde in Enkhuizen 6
eerste, 3 tweede, 3 derde en 1 vijfde
prijs.
Meisjes A: N. Bakker, le pr. 80
meter.
A. Couwenhoven (B-meisje) 2e pc
kogelstoten.
Junioren A: H. Heida, 2e pr
800 m.
C. Meijer, le pr. hoogspringen.
W. v. Weenen, le pr. discuswerpen.
Dames A. de Groot, 3e pr. hoog
springen.
Heren: W. v. Weenen, le pr. ko
gelstoten; P. Hopman, 3e pr. kogelsto
ten.
R. Stam, 5e pr. 3000 m.
S. Hopman le pr. 800 m.
P. Wit, 2e pr. 100 m.
Estafettes: Relay Dames 3e pr.
DOVES; Olymp. Estafette Heren, le
pr. DOVES.
Geboren: Adrianus M., z. van N. Kaan-
norp en D. C. Koper. Adrianus J. z. van
Joh. Mulder en G. Maillij - Alida E., d. van
W. A. van Diepen en A. M. A. Kaandorp. -
Anna M. M., d. van P. J. Velzeboer en C. J.
Ursem.
Ondertrouwd: Martinus B. van Steeg
en Francisca M. Vallen (won. te Alkmaar). -
Hilbrand J. Wesseling (won. te Landsmeer) en
Henny J. Brand. - Gerardus J. Denneman en
Breg'ittha A. Rood.
Getrouwd: Aris Volkers en Maria C.
H. Scheffer.
Overleden: Nicolaas A. F. de Lange,
50 jaar, ongehuwd, overleden te Alkmaar.
Tan de Wijn, 43 jaar, gehuwd met J. Hofland,
overleden te Alkmaar. - Eva E. van der Goot,
56 jaar, gehuwd met M. L. N. Mulder.
In de gisteravond gehouden vergadering van
het Comité voor Ouden van Dagen is beslo
ten, om met de oudjes van Noordscharwoude
en Oudkarspel op Woensdag 21 Juni een tocht
naar het Openlucht-Museum te Arnhem te on
dernemen. In tegenstelling met vorige jaren zal
de tocht ditmaal met autobussen en dus niet
met particuliere auto's worden gemaakt.
Deze en de komende week zal door het
comité op de burgerij een beroep worden ge
daan om met een gift dit plan te steunen.
BRANDWEREN NAAR REGIONALE
WEDSTRIJDEN
De brandweercorpsen aan de Langedijk zul
len in Juni deelnemen aan de regionale wed
strijden, welke worden gehouden voor de
landelijke wedstrijd. Het corps van Noord
scharwoude zal op 2 Juni deelnemen aan eén
wedstrijd te Wieringen; de corpsen van Oud
karspel, Zuidscharwoude en Broek op Langen
dijk komen op 17 Juni uit in de 'wedstrijd te
Furmerend.
Zondagmorgen wa^ het ong-etr*"*
feld voor Driehuizen een vreugdevol
gebeuren, toen zich zeer velen in de
Ned. Herv. kerk verzamelden, om ge
tuige te zgn van de eerste dienst in
de gerestaureerde kerk. Aanwezig
waren o.m. de burgemeesters W. J.
Driessen en Jb. Posch, de kerkera
den van Groot-Schermer en Zuid-
Schermer en vele genodigden en be
langstellenden.
Ds. Kastein uit de Rijp betrad de
kansel, waarna de gemeente zong
van Gez. 3 het tweede couplet. Hier
na sprak de predikant woorden van
dank tot allen die aan het herstel
van dit gebouw hadden bijgedragen.
Hij sprak de wens uit, dat nu de ge
meente Driehuizen, weer een keurig
kerkgebouw bezit, zij ook haar belang
stelling daarvoor zal blijven betonen,
zodat er een band ontstaat tussen
kerk en gemeente. Hierna zong het
kerkkoor uit Groot-Schermer, onder
leiding van mevr. B. WiedijkTerp
stra, „Aan den morgen" van Mozart
en „God is mijn lied" van Beethoven.
Vervolgens beklom de heer H. V.
Abbertz het spreekgestoelte Na
schriftlezing zong de gemeente Ps.
65. In zijn preek wees spreker er op,
welk een groot voorrecht het is voor
een gemeente, om Zondags, allen te
zamen op te gaan naar het Godshuis.
Welk een zegen kan dit brengen, in
eigen en in maatschappelijk leven.
Hierna zong het kerkkoor nog
„Bede" en „Middernacht". Het viel
op hoe prachtig de acoustiek van dit
kerkje is. Met het zingen van Gez. 9b
werd deze dienst besloten.
Na afloop werden door ds. Kastein
enige kleine geschenken uitgereikt
aan burgemeester Driessen, opzichter
De Jong uit De Rijp en aan de koster
de heer C. Molenaar, voor het vele
werk ten opzichte van de kerk ver
richt.
Vervolgens sprak burgemeester
Driessen zijn felicitatie uit namens
de gemeente Zuid- en Noord-Scher
mer. Ook werd nog het woord gevoerd
door ds. KleinWassink en burge
meester Posch, waarna de heer Rijn
berg alle sprekers dankte.
Ten slotte sprak ds. Kastein nog
een woord van hartelijke dank tot het
Ned. Herv. kerkkoor uit Groot-
Schermer, dat in deze dienst zo voor
treffelijk heeft gezongen.
Het echtpaar C. Nap—Strokei-
vierde zijn 50-jarig huwelijksfeest.
Beide oudjes zijn 78 jaar en genieten
nog een goede gezondheid. De bruid
verzorgt nog steeds zelf haar huis
houding en is altijd zeer opgeruimd.
Het heeft beiden op de feestdag niet
aan belangstelling ontbroken.
Door de overwinning op Alkmaar 1
met 50 is het eerste elftal kampioen
geworden. Na de bekendmaking spoed
den de leden van de muziekvereniging
„Aurora" zich naar de vlotbrug. Men
wachtte daar het kranige elftal af en
leidde haar onder het spelen van op
gewekte pnarsen naar het clublokaal
in café D. Butter. Voor de woning van
aanvoerder Rijnders, die nog in het
ziekenhuis verblijft, werd halt gehou
den en een serenade gebracht aan me
vrouw Rijnders.
Het gehele dorp was spoedig in
feeststemming. Het café stroomde yol
en van vele zijden volgden felicitaties
en bloemen. De voorzitter van „Auro
ra" de heer A. Jongsma feliciteerde
namens de muziekvereniging.
De voorzitter van het tweede elftal
dankte voor deze muzikale hulde 'n
het spontane medeleven der burgerij,
's Avonds was er receptie. Vele suo-
porters en besturen van diverse ver
enigingen toonden hunne belangstel
ling.
De voorzitter liet het verloop der
competitiewedstrijden de revue passe
ren en bracht hulde en dank aan de
aanvoerder en trainer.
Bij afwezigheid van de burgemeester
sprak wethouder Riekwel de kampioe
nen toe, evenals de heren Otto en
Snip.
De heer P. Hart besprak het succes
der welpen, die juist de 2e prijs een
mooie lauwertak hadden binnenge
haald. Dit is het fundament van de
toekomst voor onze voetbal, zodat (jet
nieuwe voetbalveld dat spoedig ko
mende is. niet overbodig zal worden.
De heer C. Damiaans, oud-aanvoerder,
had een felicitatie in een lied omge
zet, met een aardig refreintje, dat
grote bijval had. Onder grote aandacht
las mevr. Rijnders een brief voor van
haar man, welke deze in het zieken
huis had geschreven.
De voorzitter dankte allen voor de
welgemeende woorden en 't medeleven
en onder leiding van de ..Aurora"
Band bleef men "ng gezellig bijeen.
Deze week kwamen de twee laatste
jongens terug uit Indonesië; het wa
ren Klaas Oudejans en Jan Stoop. Het
was een ware vreugde voor het dorp
om deze twee militairen te verwelko
men.
Het ontbrak dan ook niet aan belang
stelling toen de bus stopte, voor de,
door de buren met een mooie ereboog
versierde, woningen.
Hoewel er al verschillende plaatsen
zijn die de laatste in hun gemeente
woonachtige en in Indonesië gediend
hebbende, nog in leven zijnde militai
ren hebben mogen verwelkomen, zijn
er weinig plaatsen zo gelukkig als de
gemeente Graft, waar allen zonder
letsel zijn teruggekeerd.
WEER TERUG IN HOLLAND
Precies op de tijd die verwacht werd
arriveerde onze paatsgenoot Henk Ter
beek Donderdagmiddag in het dorp.
na twee en een half jaar militaire
dienst in Indonesië. Gebruind en
goede conditie stapte hij uit de bus du-
hem vanuit Amsterdam, waar hij met
de General Black Donderdagmorgen
vroeg was aangekomen, in ons dorp
bracht. De belangstelling was zeer
groot toen hij in de Kerksteeg, die met
vele vlaggen was versierd, arriveerde.
De gebruikelijke officiële ontvangst
had Vrijdagavond plaats. Zeer veel
dorpsgenoten hadden zich naar de
woning van de familie begeven om
getuigen te zijn van de serenade die
werd gegeven door het fanfarecorps
„Kunst na Arbeid" en tevens om blijk
te geven van hun belangstelling. Ir
een flinke speech dankte Henk allen,
die hem deze hartelijke ontvangst had
den bereid.
In de zaal van de heer Treiture
speelde de toneelver. Leo XIII uit Pur-
merend het dol-komische stuk „De
Tante van Charley".
Het warme weer en de overdrijven
de luchtballon waren reden dat de
zaal betrekkelijk matig bezet was.
Onze verwachting over hun spel
heeft ons niet teleurgesteld. Zonder
uitzondering heeft de regisseur, de
heer A. Oudejans ons met zijp club
doen genieten van prima spel en een
perfecte rolkennis.
Op het sportterrein had een demon
stratie plaats met brandblusapparaten
die de gemeente zal plaatsen op di
verse punten in ons dorp.
Er bestond hiervoor grote belang
stelling. Er werden twee zeer felle
branden ontstoken, met behulp van
kisten, houtwol, benzine en leer.
De brandblusapparaten bleken ech
ter deze fel brandende obstakels in
weinig seconden te kunnen blussen.
In zoverre was deze demonstratie een
groot succes. Jammer dat het sport
terrein nu zo beschadigd is met teer,
temeer daar er voor SKV de ontmoe
ting met de Belgen uit Gent op het
programma staat.
KOSTELOZE INENTING
Woensdag zal" in het lokaal van de
Bijz. school gelegenheid worden gege
ven tot kosteloze inenting. Aanvang
is gesteld op 3 uur en vaccinatie zal
worden verricht door dr. Destrée.
Opnieuw heeft spelen met vuur door
kinderen een brandje veroorzaak» in
de dennenaanplant der gemeente. Ook
nu was de brandweer gelukkig zeer
snel ter plaatse. Ware zij slechts en
kele minuten later geweest, dan zou
den duizenden 10-jarige dennen in
vlammen zijn opgegaan. Nu beperkte
de schade zich tot eep plek van on
geveer 200 dennen.
Het gemeentebestuur heeft met ont
zaglijke moeite en kosten de laatste
15 jaar op prijzenswaardige wijze de
gemeente rondom in het groen gezet
Men waardeert dit zonder twijfel
evenals duizenden vreemdelingen. Wat
met jarenlange moeizame arbeid is op
gebouwd, kan echter in enkele minu
ten door onvoorzichtigheid verloren
gaan. Een dennenbrand, die niet direct
ontdekt wordt, is niet meer te stuiten!
ONGEVAL.
De 17-jarige H. B., alhier, kwam
Zondagavond op het fietspad bij de
Voorstraat te vallen door verkeerd
uitwijken van een paar meisjes. Dr.
Moons was spoedig ter plaatse en con
stateerde een lichte hersenschudding.
Het zou wel aanbeveling verdienen
ter plaatse een paar bomen te rooien,
daar het uitzicht aan het einde van het
fietspad zeer slecht is en men daar
bovendien meteen de weg over moet
steken. r
WIE MIST EEN DUIF?
Te Egmond aan Zee zijn aan komen
vliegen de volgende postduiven: 1947
nr. 682951; 1949 nr. 280218; 1950 nr.
848771. Eigenaars kunnen zich ten ge
meentehuize vervoegen.
Men vestigt er onze aandacht op, dat
niet voldoende bekend blijkt, dat di
verse bankbiljetten uiterlijk op 31 Mei
bij de Nederlandse bank of haar agent
schappen dus niet bij de gewone
banken moeten worden ingewisseld
daar ze op 1 Juni waardelcflös worden.
Het betreft de biljetten van honderd
gulden, welke gedagtekend zijn 7 Mei
1945 en de biljetten van tien, welke
eveneens gedagtekend zijn 7 Mei 1945.
Dit betreft evenwel alleen de witte
biljetten. De blauwe tientjes, welke ook
deze dagtekening dragen blijven geldig.
B. en W. van Rotterdam hebben
aan de raad voorgsteld, een stichting
Klinisch Hoger Onderwijs in het leven
te roepen. Deze moet medische docto
randi opleiden voor het arts-examen.
Hedenmorgen bedroeg de aanvoer
van runderen op de Purmerender
markt zeshonderd stuks. De handel in
vette koeien was kalm, de prijzen wa
ren vaster dan vorige week het geval
was. Naar gelde-koeien was goede
vraag met hoge prijzen. In verse
melkkoeien was slechts een klein aan
bod met een kalme handel. De vraag
prijzen waren echter hoog. Nuchtere
kalveren voor de slacht gingen vlug
van de hand, kalm was de handel
voor het leven. Vette schapen waren
goed gevraagd en lammeren brachten
hogere prijzen op. Vette varkens wer
den vlug verhandeld met een inzet
van f 1.49. Het prijsverloop was goed
te noemen. In biggen tenslotte was
eveneens een groot aanbod. De han
del echter was stug.
(Buiten verantwoordelijkheid van
de Redactie)
Geachte redactie,
Aan ieder zou ik deze week een bezoek
willen aanbevelen aan 't bioscoop-theater
„De Harmonie". De film „LO-LKP" is dat
zeker overwaard: een kna stuk werk,
dat stellig niet hoeft onder te doen voor
buitenlandse verzets-films. Alleen heb ik
het meer dan ooit betreurd dat we hier
niet over „besproken plaatsen" kunnen
beschikken, zodat we dat vreselijke voor
programma konden missen. Wie is d&ór
toch verantwoordelijk voor? De bioscoop
directie? Ik kan 't me harst niet voorstel
len en herinner me een. verzetsfilm, waar
bij in het voorprogramma b.v. een bezoek
aan het Rijksmuseum werd gedraaid.
Maar hoe „men" (wie dan ook) er toe
komen kan, vóór zo'n aangrijpend stuk
een dergelijk smakeloos decadent wanpro
duct te draaien, dat bovendien alleen al
verveelt door de lengte, dat is me te
enenmale een raadsel. Is dat met psycho-
ligische bedoelingen gebeurd, om als het
ware eerst even een tegenwicht te geven?
Dat argument gold dan voor andere ver-
zetsfilms toch evenzeer. Het moet m.i.
bepaald stotend zijn voor diegenen die
verwanten of vrienden in de verzetsstrijd
verloren hebben, om vooraf gedwongen
te worden naar al dat verheffende
„fraais" te kijken. Neen, dit getuigt wei
van een algeheel gemis aan stijlgevoel,
wat zich juist hier zo ontzettend wreekt.
Zover het de reclame-film voor 't bier
gebruik betreft met bijpassende refreinen,
die zelfs vóór en na nog enige keren her
haald moesten worden (natuurlijk net in
de „blauwe week" daar moet toch ook
iets tegenover staan!) och, daarvan zal
men een bioscoop-directie geen verwijt
kunnen maken, evenmin als aan de
kranten, die dergelijke advertenties op
nemen; kwestie van geld. Jammer, dat
de Stichting 1940'45 daar niét zo ruim
over kan beschikken; dan hoefde ze niet
zo te „bedelen". Het was wellicht onmo
gelijk dat er bij de uitgang door boven
genoemde Stichting werd gecollecteerd,
zoals ik in een andere plaats meemaakte
bij een film over „Auswitz". Me dunkt:
die week zou dan, telkens als het werk
van Max de Haas de mensen zo heeft
aangegrepen, nog een flink batig saldo
opgeleverd hebben.
Nu het bioscoop-bezoek volgens de cij
fers steeds minder wordt, werkt een der
gelijke combinatie van voorfilm en hoofd
film niet bepaald animerend en komen
sommige bevolkingsgroepen (die, zelfs al
zijn ze geheelonthouder enz., toch ook
nog meetellen?) er toe, de bioscopen niet
dan in uiterste noodzaak, te bezoeken.
U, geachte redactie, dankend voor de
plaatsruimte,
M. H. HOOIJBERG—HILLENIUS.
Alkmaar, 20 Mei 1950.
Geachte redactie.
Naar aanleiding van uw onderschrift
onder mijn ingezonden stuk „Luilak",
van 20 Mei j.l„ deelt ondergetekende
mede dat hij gaarne persoonlijk het ini
tiatief tot een morg; nwandeling voor
noemd zou willen nemen, doch door
langduringe ziekte verhinderd is.
Misschien dat leden van wandel
verenigingen zich voor dit werk willen
geven, of ouders der betrokken kinde
ren. Lux.
Voor de heffing van de loonbelasting
over vacantiebonnen is een tegemoet
komende regeling getroffen. Met ingang
van 1 Juni 1950 kan de waarde van
deze bonnen gesteld worden op drie
kwart van de nominale waarde, afge
rond naar boven op een veelvoud van
.vijf ct. De waarde van bijvoorbeeld een
Don van 2.50 wordt dus voor de loon
belasting gesteld op 1.90.
76. De burgemeester staart de bak
ker verbaasd aan. Het gezicht van Eek
Roomhoorn is niet meer te zien, een
grote klodder room druipt langzaam
over zijn gezicht naar beneden. „Wat
is er met U aan de hand?" roept de
burgemeester. „Hoe komt dat?" Eek
weet zo gauw geen antwoord te vinden.
Daarom veegt hij eerst omslachtig de
room uit zijn ogen en mompelt dan
wat: „Ja, een plotselinge windstoot, ik
denk dat er wat room uit de bomen
viel!" „Room uit de bomen?" herhaalt
de burgemeester verbaasd. „Hebt U
hier dan ook al roombomen? Waar zijn
die dan? Ik zie ze niet!" „Oh, die
roombomen staan wat verder op", roept
Eek Roomhoorn uit en krijgt het hoe
langer hoe benauwder van angst. „Nu,
dan gaan we maar eens verder kijken
bakker", zegt de burgemeester. „U
hoort straks nog wel van ons". En njj
wandelt weer door met zijn wethou
der.
mm
77. De burgemeester valt van de ene
verbazing in de andere! Nu is hij weei
terecht gekomen bij een beeldengroep
„Hier achter in de tuin staan de mooi
ste inzendingen", zegt hij tot zijn wet
houder. „Kjjk deze beeldengroep nu
eens. Een sprekende gelijkenis. Zegt U
zelf. U kent Pim, Pam en Pom toch
ook?" „En of, ik heb meerdere malen
met dat ondeugende stel te maken ge
had", antwoordt de wethouder lachend
mS,u-
„Maar ik moet zeggen, ze gelijken spre
kend. Ze léven!,Ja, wat dacht
U dan, dat we dood waren?" klinkt er
eensklaps een stemmetje uit de beel
dengroep. De burgemeester staat aan
de grond genageld. „Ze léven!" roept
hij weer. „Ja. dat zei u ai", roept Pim,
die door ai dat gepraat ontwaakt is.
„Natuurlijk leven we!" De burgemees
ter staart het hondje met open mond
aan.