Naar één organisatie voor het Coöperatieve Zuivelbedrijfsleven in Noord-Holland? Groot plan met vele aantrekkelijke aspecten werd voorlopig verworpen Geboren uit de nood van de boeren HEILOO DQVES-successen Burgerlijke Sfand Langendijk Ouden van Dagen gaan uit Driehuizen Ned. Herv. Kerk opnieuw in gebruik genomen Groot-Schermer Gouden bruidspaar Koedijk Koedijk I kampioen Graft Laatste jongens terug De Rijp Schermerhorn „De tante van Charley" Brandweerdemonstratie St. Pancras Egmond aan Zee Voorzichtig met vuur Diverse bankbiljetten op 1 Juni waardeloos Purmerender markt INGEZONDEN STUKKEN Waarom dat voorprogramma? De Luilak-viering Loonbelasting over de vacantiebonnen Pim, Pam en Pom op avontuur in Luilekkerland rmm w^m ft DINSDAG 23 MEI 1360 np DE VERGADERING van de Bond van Coöp. Zuivelfabrieken in Noord- Holland werd tot tweemaal toe met teleurstelling gewag gemaakt van het feit, dat het „grote plan" tot oprichting van een nieuwe organisatie, waarin het gehele Noordhollandse coöperatieve zuivelbedrijfsleven zou zijn opgeno men, in de kringvergaderingen van belanghebbenden was afgewezen. In zijn openingsrede sprak de voorzitter hierover zijn leedwezen uit en de secretaris maakte er melding van in zijn mededelingen. Zowel voorzitter als secretaris waren van oordeel, dat het niet aanvaarden moest worden toege schreven aan de onbereidwilligheid om de zelfstandigheid, waarin de afzon derlijke fabrieken zich thans verheugen, op te geven. Overigens is het plan hiermee niet van de baan, want beide heren deelden mede, dat het bestuur van de Bond uit de besprekingen, die werden gevoerd, de opdracht heeft me nen te kunnen beluisteren om voort te gaan door overleg en door voorlich ting de weg te banen, die voert tot het beoogde doel. De afschrijving van iedere fabriek wordt dan gedragen door alle Noord hollandse boeren met elkaar. Aangezien dit lichaam uit de aard der zaak zeg genschap zou hebben bij iedere nieuw bouw, zou een zo rationeel mogelijke spreiding der fabrieken over het hele gewest plaats hebben. Wanneer enige fabrieken uit eenzelfde omgeving voor de noodzakelijkheid van nieuwbouw staan, kunnen combinatiemogelijkheden worden overwogen, waardoor de stich- tingskosten betrekkelijk worden be perkt. Het aantal gevallen, waarin zulk een organisatie uiterst nuttig werk kan verrichten, is groter dan men opper vlakkig zou denken. Een ander voorbeeld. Nemen we aan, dat in Noord-Holland plaats is voor twee poederinrichtingen, die werken volgens het verstuivingssysteem, dan zou h/t oneconomisch zijn, wanneer vier of vijf fabrieken zich van een der gelijk apparaat gingen voorzien. Zoiets voert tot nodeloze concurrentie, terwijl alle inrichtingen gedurende een deel van het jaar onherroepelijk zouden moeten stilstaan. Verschillende fabrieken in Noord- Holland hebben zich ingericht voor de aflevering van flessenmelk, maar de omzet is overal betrekkelijk klein. Het zou stelling beter zijn, als de productie van flessenmelk in een kleiner aantal bedrijven op grotere schaal zou plaats hebben, omda' de benodigde appara tuur dan tot een hogere graad zou wor den benut en de specialisatie aan de kwaliteit van het product ten goede zou komen. r1 EZIEN deze overwegingen en nog vele andere meer is de gedachte ontstaan om de gehele coöperatieve J-jET DUNKT ONS de moeite waard een ogenblik stil te staan bij dit grote plan, dat werkelijk van zeer verstrekkende betekenis is. Het is echter het resultaat van een geleide lijk groeiproces en daarom geloven we het best te doen even terug te grijpen naar het begin van de coö peratie in deze provincie. De coöperatie in het algemeen werd geboren uit de nood van de boer en toen ze, nu al meer dan een halve eeuw geleden, haar zegetocht door Nederland begon, betekende de op richting van iedere coöperatieve zui velfabriek een overwinning van be lang. Deze fabrieken waren, verge leken bij de kolossen, die we tegen woordig hier en daar aantreffen, van bescheiden omvang, maar voor die dagen waren ze de trotse uitingen van een moderne geest. De behoefte had ze doen ontstaan en de versprei ding over onze veeteeltgebieden had flich aangepast aan de omstandighe den van die tijd, waarin de eerste auto nog moest worden gebouwd en waarin de afstanden veel groter wa ren dan in onze tegenwoordige sa menleving. Het spits werd afgebeten door Friesland. Noord-Holland volgde een kleine kwart eeuw later, en ook hier behield ten slotte de coöperatie de overhand. Ze verstevigde de econo mische positie van de boer, doordat de fabriek de kwaliteit veel beter in de hand had en nam een deel van zijn beslommeringen weg door hem te ontlasten van het dagelijkse „kazen", wat een massa last en ongerief met zich meebracht, vooral voor de boerin. Gedurende de laatste 25 jaar ver anderde onze samenleving. De melk productie werd intensiever, het snel verkeer ontstond en langzamerhand werd de roep om efficiency en ratio nalisatie sterker. Zonder dat van de zijde van enige instantie pressie In die richting werd uitgeoefend, brak een nieuwe periode aan in de zuiveicoö- peratie: die der concentratie. Kleine fabrieken sloten zich aan bij een gro te, verenigden zich tot een grote. Hoe sterk dit proces zich openbaarde moge blijken uit het feit, dat een 35 jaar geleden in onze provincie het aantal zuivelfabrieken nog 135 be droeg; thans is dit aantal meer dan gehalveerd. Deze concentratie bracht met zich mee, dat de positie van Nederland op zuivelgebied uiterst gezond is ge worden. Nederland en Denemarken hebben de meest efficiënte zuivelpro- ductie van West-Europa en dit is, behalve aan een doelmatige bedrijfs voering op de boerderij, stellig mede toe te schrijven aan de organisatie van het zuivelproductiewezen. Men bedenke hierbij, dat veel van de moei lijkheden, waarmee ons zuivelwezen te kampen heeft, voortspruiten uit het feit, dat onze producten te goed koop zijn en dat elders in de regel beschermende rechten worden gehe ven, omdat de eigen veeteelt tegen de onze bij lange na niet kan c .ncurre- ren. Intussen maken de omstandigheden van na de oorlog een doelbewuste verdere organisatie in de ogen van ve len noodzakelijk. Er zijn fabrieken, die min of meer verouderd zijn en die vernieuwing be hoeven. Andere zijn aan het einde van hun capaciteit en moeten worden uit gebreid. Het aantal fabrieksbesturen, dat verbouwing, uitbrèiding of nieuw bouw overweegt, is zeer groot. Hier nu rijzen de eerste moeilijkhe den. Verondersteld, dat ergens wordt overgegaan tot het stichten van een geheel «,ieuw bedrijf, dan betekent dit. dat door de boeren, die deel uitmaken van de betreffende coöperatie, jaarlijks een veel groter bedrag aan afschrijving moet worden betaald dan bij fabrieken, die dateren uit de jaren van vóór de oorlog. De stichtingskosten immers zijn drie of vier maal zo hoog gewor den en men zou zich er niet over be hoeven te verwonderen, wanneer het verschil in afschrijving bijvoorbeeld 1 cent per geleverde kg melk bedroeg, wie de toestanden ten plattelande kent. weet, dat de resultaten van de verschil lende fabrieken steeds nauwkeurig door de boeren worden vergeleken. De fa briek, die steeds een cent lager uitbe taalt, zou het op den duur wel eens niet Kunnen bolwerken. De oplossing wordt nu zo gezien, dat e gehele coöperatieve zuivelproductie n oord-Holland zou moeten geschie den door één organisatie, waarin alle boeren volledig samenwerken en die voor gezamenlijke rekening zou produ ceren. Aan alle hoeren zou daarbij de zelfde melkprijs worden uitbetaald. Is ergens een nieuwe fabriek nodig, dan plaatst deze organisatie zich daarachter. zuivelproductie te doen plaats hebben door één organisatie, waarin alle boe ren zijn opgenomen. De Bond van Coöp. Zuivelfabrieken in Noord-Holland heeft zich de laatste jaren ernstig met deze gedachte bezig gehouden en een ogenblik zag het er naar uit, dat de opzet zou lukken. Ach teraf bleek het aantal bezwaren echter toch te groot en voorlopig is het plan blijven liggen. Losgelaten is het nog niet, maar er zou wel eens veel kost bare tijd kunnen verlopen, eer het kans op verwezenlijking heeft. Het grote bezwaar heeft gelegen in de vrees voor verlies vzn zelfstandig heid. Daarnaast werd het argument ge bezigd, dat de boer te ver van zijn or ganisatie zou komen te staan. De voorstanders stelden hier tegen over, dat de organisatie er ten slotte is voor de boer en dat, wanneer dit wel zijn een verdere organisatie noodzake lijk maakt, deze behoort te worden doorgevoerd. Daarnaast zou het dan zeer wel mogelijk zijn om, door het or ganiseren van bijeenkomsten in betrek kelijk kleine kring gedurende de win termaanden, de thans niet altijd vol doende belangstelling van de boeren- leden aanzienlijk op te voeren. IS ER NOG KANS? Of het plan in de toekomst nog zal slagen? We wagen ons niet aan voor spellingen. Er zijn mensen, die er op wijzen, dat de coöperatie in wezen een kind van de nood is. Onze boerenstand heeft een goede tijd achter de rug, wellicht, zo zeggen zij, een te goede. Hoe de econo mische verhoudingen zich verder zul len ontwikkelen, zullen we moeten af wachten; het heeft de laatste dagen in dit opzicht niet aan weinig-optimisti sche geluiden ontbroken. We wijzen daarbij op de openingsrede, die de voorzitter van de Bond dezer dagen op de algemene vergadering hield. Wan neer de toestand zich voor de boer werkelijk zou gaan toespitsen, dan ach ten sommigen het niet onmogelijk, dat toch nog zal gebeuren, wat in een periode van voorspoed niet mogelijk bleek. Intussen gaan Je op eigen gelegen heid^ ondernomen verbouwingen en vernieuwingen 3oor. Ze zijn nodig en ze moeten er komen. Hierbij zal geen rekening worden gehouden met de overwegingen, die we boven aanvoer den, met overwegingen van efficiency, gezien in het raam van het belang van de Noordhollandse boer in het alge meen. En dit is voorlopig een verlies. Vorige week heeft de Athletiek Ver eniging DOVES deelgenomen aan de athletiekwedstrijden te Enkhuizen. De resultaten waren zeer goed, hoewel door het bijzonder slechte weer geen cc. rdprestaties geleverd werden. Voor de meesten was dit de eerste wedstrijd en dat de Doves-mensen, dank zij de wintertraining, in goede conditie waren, blijkt uit het feit, dat de verschillende prestaties reeds dicht bij de topresultaten van vorig seizoen lagen. DOVES behaalde in Enkhuizen 6 eerste, 3 tweede, 3 derde en 1 vijfde prijs. Meisjes A: N. Bakker, le pr. 80 meter. A. Couwenhoven (B-meisje) 2e pc kogelstoten. Junioren A: H. Heida, 2e pr 800 m. C. Meijer, le pr. hoogspringen. W. v. Weenen, le pr. discuswerpen. Dames A. de Groot, 3e pr. hoog springen. Heren: W. v. Weenen, le pr. ko gelstoten; P. Hopman, 3e pr. kogelsto ten. R. Stam, 5e pr. 3000 m. S. Hopman le pr. 800 m. P. Wit, 2e pr. 100 m. Estafettes: Relay Dames 3e pr. DOVES; Olymp. Estafette Heren, le pr. DOVES. Geboren: Adrianus M., z. van N. Kaan- norp en D. C. Koper. Adrianus J. z. van Joh. Mulder en G. Maillij - Alida E., d. van W. A. van Diepen en A. M. A. Kaandorp. - Anna M. M., d. van P. J. Velzeboer en C. J. Ursem. Ondertrouwd: Martinus B. van Steeg en Francisca M. Vallen (won. te Alkmaar). - Hilbrand J. Wesseling (won. te Landsmeer) en Henny J. Brand. - Gerardus J. Denneman en Breg'ittha A. Rood. Getrouwd: Aris Volkers en Maria C. H. Scheffer. Overleden: Nicolaas A. F. de Lange, 50 jaar, ongehuwd, overleden te Alkmaar. Tan de Wijn, 43 jaar, gehuwd met J. Hofland, overleden te Alkmaar. - Eva E. van der Goot, 56 jaar, gehuwd met M. L. N. Mulder. In de gisteravond gehouden vergadering van het Comité voor Ouden van Dagen is beslo ten, om met de oudjes van Noordscharwoude en Oudkarspel op Woensdag 21 Juni een tocht naar het Openlucht-Museum te Arnhem te on dernemen. In tegenstelling met vorige jaren zal de tocht ditmaal met autobussen en dus niet met particuliere auto's worden gemaakt. Deze en de komende week zal door het comité op de burgerij een beroep worden ge daan om met een gift dit plan te steunen. BRANDWEREN NAAR REGIONALE WEDSTRIJDEN De brandweercorpsen aan de Langedijk zul len in Juni deelnemen aan de regionale wed strijden, welke worden gehouden voor de landelijke wedstrijd. Het corps van Noord scharwoude zal op 2 Juni deelnemen aan eén wedstrijd te Wieringen; de corpsen van Oud karspel, Zuidscharwoude en Broek op Langen dijk komen op 17 Juni uit in de 'wedstrijd te Furmerend. Zondagmorgen wa^ het ong-etr*"* feld voor Driehuizen een vreugdevol gebeuren, toen zich zeer velen in de Ned. Herv. kerk verzamelden, om ge tuige te zgn van de eerste dienst in de gerestaureerde kerk. Aanwezig waren o.m. de burgemeesters W. J. Driessen en Jb. Posch, de kerkera den van Groot-Schermer en Zuid- Schermer en vele genodigden en be langstellenden. Ds. Kastein uit de Rijp betrad de kansel, waarna de gemeente zong van Gez. 3 het tweede couplet. Hier na sprak de predikant woorden van dank tot allen die aan het herstel van dit gebouw hadden bijgedragen. Hij sprak de wens uit, dat nu de ge meente Driehuizen, weer een keurig kerkgebouw bezit, zij ook haar belang stelling daarvoor zal blijven betonen, zodat er een band ontstaat tussen kerk en gemeente. Hierna zong het kerkkoor uit Groot-Schermer, onder leiding van mevr. B. WiedijkTerp stra, „Aan den morgen" van Mozart en „God is mijn lied" van Beethoven. Vervolgens beklom de heer H. V. Abbertz het spreekgestoelte Na schriftlezing zong de gemeente Ps. 65. In zijn preek wees spreker er op, welk een groot voorrecht het is voor een gemeente, om Zondags, allen te zamen op te gaan naar het Godshuis. Welk een zegen kan dit brengen, in eigen en in maatschappelijk leven. Hierna zong het kerkkoor nog „Bede" en „Middernacht". Het viel op hoe prachtig de acoustiek van dit kerkje is. Met het zingen van Gez. 9b werd deze dienst besloten. Na afloop werden door ds. Kastein enige kleine geschenken uitgereikt aan burgemeester Driessen, opzichter De Jong uit De Rijp en aan de koster de heer C. Molenaar, voor het vele werk ten opzichte van de kerk ver richt. Vervolgens sprak burgemeester Driessen zijn felicitatie uit namens de gemeente Zuid- en Noord-Scher mer. Ook werd nog het woord gevoerd door ds. KleinWassink en burge meester Posch, waarna de heer Rijn berg alle sprekers dankte. Ten slotte sprak ds. Kastein nog een woord van hartelijke dank tot het Ned. Herv. kerkkoor uit Groot- Schermer, dat in deze dienst zo voor treffelijk heeft gezongen. Het echtpaar C. Nap—Strokei- vierde zijn 50-jarig huwelijksfeest. Beide oudjes zijn 78 jaar en genieten nog een goede gezondheid. De bruid verzorgt nog steeds zelf haar huis houding en is altijd zeer opgeruimd. Het heeft beiden op de feestdag niet aan belangstelling ontbroken. Door de overwinning op Alkmaar 1 met 50 is het eerste elftal kampioen geworden. Na de bekendmaking spoed den de leden van de muziekvereniging „Aurora" zich naar de vlotbrug. Men wachtte daar het kranige elftal af en leidde haar onder het spelen van op gewekte pnarsen naar het clublokaal in café D. Butter. Voor de woning van aanvoerder Rijnders, die nog in het ziekenhuis verblijft, werd halt gehou den en een serenade gebracht aan me vrouw Rijnders. Het gehele dorp was spoedig in feeststemming. Het café stroomde yol en van vele zijden volgden felicitaties en bloemen. De voorzitter van „Auro ra" de heer A. Jongsma feliciteerde namens de muziekvereniging. De voorzitter van het tweede elftal dankte voor deze muzikale hulde 'n het spontane medeleven der burgerij, 's Avonds was er receptie. Vele suo- porters en besturen van diverse ver enigingen toonden hunne belangstel ling. De voorzitter liet het verloop der competitiewedstrijden de revue passe ren en bracht hulde en dank aan de aanvoerder en trainer. Bij afwezigheid van de burgemeester sprak wethouder Riekwel de kampioe nen toe, evenals de heren Otto en Snip. De heer P. Hart besprak het succes der welpen, die juist de 2e prijs een mooie lauwertak hadden binnenge haald. Dit is het fundament van de toekomst voor onze voetbal, zodat (jet nieuwe voetbalveld dat spoedig ko mende is. niet overbodig zal worden. De heer C. Damiaans, oud-aanvoerder, had een felicitatie in een lied omge zet, met een aardig refreintje, dat grote bijval had. Onder grote aandacht las mevr. Rijnders een brief voor van haar man, welke deze in het zieken huis had geschreven. De voorzitter dankte allen voor de welgemeende woorden en 't medeleven en onder leiding van de ..Aurora" Band bleef men "ng gezellig bijeen. Deze week kwamen de twee laatste jongens terug uit Indonesië; het wa ren Klaas Oudejans en Jan Stoop. Het was een ware vreugde voor het dorp om deze twee militairen te verwelko men. Het ontbrak dan ook niet aan belang stelling toen de bus stopte, voor de, door de buren met een mooie ereboog versierde, woningen. Hoewel er al verschillende plaatsen zijn die de laatste in hun gemeente woonachtige en in Indonesië gediend hebbende, nog in leven zijnde militai ren hebben mogen verwelkomen, zijn er weinig plaatsen zo gelukkig als de gemeente Graft, waar allen zonder letsel zijn teruggekeerd. WEER TERUG IN HOLLAND Precies op de tijd die verwacht werd arriveerde onze paatsgenoot Henk Ter beek Donderdagmiddag in het dorp. na twee en een half jaar militaire dienst in Indonesië. Gebruind en goede conditie stapte hij uit de bus du- hem vanuit Amsterdam, waar hij met de General Black Donderdagmorgen vroeg was aangekomen, in ons dorp bracht. De belangstelling was zeer groot toen hij in de Kerksteeg, die met vele vlaggen was versierd, arriveerde. De gebruikelijke officiële ontvangst had Vrijdagavond plaats. Zeer veel dorpsgenoten hadden zich naar de woning van de familie begeven om getuigen te zijn van de serenade die werd gegeven door het fanfarecorps „Kunst na Arbeid" en tevens om blijk te geven van hun belangstelling. Ir een flinke speech dankte Henk allen, die hem deze hartelijke ontvangst had den bereid. In de zaal van de heer Treiture speelde de toneelver. Leo XIII uit Pur- merend het dol-komische stuk „De Tante van Charley". Het warme weer en de overdrijven de luchtballon waren reden dat de zaal betrekkelijk matig bezet was. Onze verwachting over hun spel heeft ons niet teleurgesteld. Zonder uitzondering heeft de regisseur, de heer A. Oudejans ons met zijp club doen genieten van prima spel en een perfecte rolkennis. Op het sportterrein had een demon stratie plaats met brandblusapparaten die de gemeente zal plaatsen op di verse punten in ons dorp. Er bestond hiervoor grote belang stelling. Er werden twee zeer felle branden ontstoken, met behulp van kisten, houtwol, benzine en leer. De brandblusapparaten bleken ech ter deze fel brandende obstakels in weinig seconden te kunnen blussen. In zoverre was deze demonstratie een groot succes. Jammer dat het sport terrein nu zo beschadigd is met teer, temeer daar er voor SKV de ontmoe ting met de Belgen uit Gent op het programma staat. KOSTELOZE INENTING Woensdag zal" in het lokaal van de Bijz. school gelegenheid worden gege ven tot kosteloze inenting. Aanvang is gesteld op 3 uur en vaccinatie zal worden verricht door dr. Destrée. Opnieuw heeft spelen met vuur door kinderen een brandje veroorzaak» in de dennenaanplant der gemeente. Ook nu was de brandweer gelukkig zeer snel ter plaatse. Ware zij slechts en kele minuten later geweest, dan zou den duizenden 10-jarige dennen in vlammen zijn opgegaan. Nu beperkte de schade zich tot eep plek van on geveer 200 dennen. Het gemeentebestuur heeft met ont zaglijke moeite en kosten de laatste 15 jaar op prijzenswaardige wijze de gemeente rondom in het groen gezet Men waardeert dit zonder twijfel evenals duizenden vreemdelingen. Wat met jarenlange moeizame arbeid is op gebouwd, kan echter in enkele minu ten door onvoorzichtigheid verloren gaan. Een dennenbrand, die niet direct ontdekt wordt, is niet meer te stuiten! ONGEVAL. De 17-jarige H. B., alhier, kwam Zondagavond op het fietspad bij de Voorstraat te vallen door verkeerd uitwijken van een paar meisjes. Dr. Moons was spoedig ter plaatse en con stateerde een lichte hersenschudding. Het zou wel aanbeveling verdienen ter plaatse een paar bomen te rooien, daar het uitzicht aan het einde van het fietspad zeer slecht is en men daar bovendien meteen de weg over moet steken. r WIE MIST EEN DUIF? Te Egmond aan Zee zijn aan komen vliegen de volgende postduiven: 1947 nr. 682951; 1949 nr. 280218; 1950 nr. 848771. Eigenaars kunnen zich ten ge meentehuize vervoegen. Men vestigt er onze aandacht op, dat niet voldoende bekend blijkt, dat di verse bankbiljetten uiterlijk op 31 Mei bij de Nederlandse bank of haar agent schappen dus niet bij de gewone banken moeten worden ingewisseld daar ze op 1 Juni waardelcflös worden. Het betreft de biljetten van honderd gulden, welke gedagtekend zijn 7 Mei 1945 en de biljetten van tien, welke eveneens gedagtekend zijn 7 Mei 1945. Dit betreft evenwel alleen de witte biljetten. De blauwe tientjes, welke ook deze dagtekening dragen blijven geldig. B. en W. van Rotterdam hebben aan de raad voorgsteld, een stichting Klinisch Hoger Onderwijs in het leven te roepen. Deze moet medische docto randi opleiden voor het arts-examen. Hedenmorgen bedroeg de aanvoer van runderen op de Purmerender markt zeshonderd stuks. De handel in vette koeien was kalm, de prijzen wa ren vaster dan vorige week het geval was. Naar gelde-koeien was goede vraag met hoge prijzen. In verse melkkoeien was slechts een klein aan bod met een kalme handel. De vraag prijzen waren echter hoog. Nuchtere kalveren voor de slacht gingen vlug van de hand, kalm was de handel voor het leven. Vette schapen waren goed gevraagd en lammeren brachten hogere prijzen op. Vette varkens wer den vlug verhandeld met een inzet van f 1.49. Het prijsverloop was goed te noemen. In biggen tenslotte was eveneens een groot aanbod. De han del echter was stug. (Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie) Geachte redactie, Aan ieder zou ik deze week een bezoek willen aanbevelen aan 't bioscoop-theater „De Harmonie". De film „LO-LKP" is dat zeker overwaard: een kna stuk werk, dat stellig niet hoeft onder te doen voor buitenlandse verzets-films. Alleen heb ik het meer dan ooit betreurd dat we hier niet over „besproken plaatsen" kunnen beschikken, zodat we dat vreselijke voor programma konden missen. Wie is d&ór toch verantwoordelijk voor? De bioscoop directie? Ik kan 't me harst niet voorstel len en herinner me een. verzetsfilm, waar bij in het voorprogramma b.v. een bezoek aan het Rijksmuseum werd gedraaid. Maar hoe „men" (wie dan ook) er toe komen kan, vóór zo'n aangrijpend stuk een dergelijk smakeloos decadent wanpro duct te draaien, dat bovendien alleen al verveelt door de lengte, dat is me te enenmale een raadsel. Is dat met psycho- ligische bedoelingen gebeurd, om als het ware eerst even een tegenwicht te geven? Dat argument gold dan voor andere ver- zetsfilms toch evenzeer. Het moet m.i. bepaald stotend zijn voor diegenen die verwanten of vrienden in de verzetsstrijd verloren hebben, om vooraf gedwongen te worden naar al dat verheffende „fraais" te kijken. Neen, dit getuigt wei van een algeheel gemis aan stijlgevoel, wat zich juist hier zo ontzettend wreekt. Zover het de reclame-film voor 't bier gebruik betreft met bijpassende refreinen, die zelfs vóór en na nog enige keren her haald moesten worden (natuurlijk net in de „blauwe week" daar moet toch ook iets tegenover staan!) och, daarvan zal men een bioscoop-directie geen verwijt kunnen maken, evenmin als aan de kranten, die dergelijke advertenties op nemen; kwestie van geld. Jammer, dat de Stichting 1940'45 daar niét zo ruim over kan beschikken; dan hoefde ze niet zo te „bedelen". Het was wellicht onmo gelijk dat er bij de uitgang door boven genoemde Stichting werd gecollecteerd, zoals ik in een andere plaats meemaakte bij een film over „Auswitz". Me dunkt: die week zou dan, telkens als het werk van Max de Haas de mensen zo heeft aangegrepen, nog een flink batig saldo opgeleverd hebben. Nu het bioscoop-bezoek volgens de cij fers steeds minder wordt, werkt een der gelijke combinatie van voorfilm en hoofd film niet bepaald animerend en komen sommige bevolkingsgroepen (die, zelfs al zijn ze geheelonthouder enz., toch ook nog meetellen?) er toe, de bioscopen niet dan in uiterste noodzaak, te bezoeken. U, geachte redactie, dankend voor de plaatsruimte, M. H. HOOIJBERG—HILLENIUS. Alkmaar, 20 Mei 1950. Geachte redactie. Naar aanleiding van uw onderschrift onder mijn ingezonden stuk „Luilak", van 20 Mei j.l„ deelt ondergetekende mede dat hij gaarne persoonlijk het ini tiatief tot een morg; nwandeling voor noemd zou willen nemen, doch door langduringe ziekte verhinderd is. Misschien dat leden van wandel verenigingen zich voor dit werk willen geven, of ouders der betrokken kinde ren. Lux. Voor de heffing van de loonbelasting over vacantiebonnen is een tegemoet komende regeling getroffen. Met ingang van 1 Juni 1950 kan de waarde van deze bonnen gesteld worden op drie kwart van de nominale waarde, afge rond naar boven op een veelvoud van .vijf ct. De waarde van bijvoorbeeld een Don van 2.50 wordt dus voor de loon belasting gesteld op 1.90. 76. De burgemeester staart de bak ker verbaasd aan. Het gezicht van Eek Roomhoorn is niet meer te zien, een grote klodder room druipt langzaam over zijn gezicht naar beneden. „Wat is er met U aan de hand?" roept de burgemeester. „Hoe komt dat?" Eek weet zo gauw geen antwoord te vinden. Daarom veegt hij eerst omslachtig de room uit zijn ogen en mompelt dan wat: „Ja, een plotselinge windstoot, ik denk dat er wat room uit de bomen viel!" „Room uit de bomen?" herhaalt de burgemeester verbaasd. „Hebt U hier dan ook al roombomen? Waar zijn die dan? Ik zie ze niet!" „Oh, die roombomen staan wat verder op", roept Eek Roomhoorn uit en krijgt het hoe langer hoe benauwder van angst. „Nu, dan gaan we maar eens verder kijken bakker", zegt de burgemeester. „U hoort straks nog wel van ons". En njj wandelt weer door met zijn wethou der. mm 77. De burgemeester valt van de ene verbazing in de andere! Nu is hij weei terecht gekomen bij een beeldengroep „Hier achter in de tuin staan de mooi ste inzendingen", zegt hij tot zijn wet houder. „Kjjk deze beeldengroep nu eens. Een sprekende gelijkenis. Zegt U zelf. U kent Pim, Pam en Pom toch ook?" „En of, ik heb meerdere malen met dat ondeugende stel te maken ge had", antwoordt de wethouder lachend mS,u- „Maar ik moet zeggen, ze gelijken spre kend. Ze léven!,Ja, wat dacht U dan, dat we dood waren?" klinkt er eensklaps een stemmetje uit de beel dengroep. De burgemeester staat aan de grond genageld. „Ze léven!" roept hij weer. „Ja. dat zei u ai", roept Pim, die door ai dat gepraat ontwaakt is. „Natuurlijk leven we!" De burgemees ter staart het hondje met open mond aan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 3