Krimpenerwaard dorado voor tourisme Nederland op een tweesprong? Hoveniers speelden De Heilige Vlam Schoonhoven doet zijn poorten open Lieflijk rivierlandschap St. Pancras Egmond-binnen Slechts twee dagen vacantie West-Graftdijk Door hond aangevallen Koedijk promoveert Oudkarspel De heer J. van Hout op grootse wijze gehuldigd Heer-Hugowaard Aanbesteding O.L.-school Noord-Scharwoude Van onze speciale verslaggever) Welk een dwaasheid begaan vele Nederlanders, die hun eigen land niet of slecht kennen, met zich te ver moeien met allerlei reisbeslommerin- gen, zich te persen in overvolle trei nen of bussen, doodsangsten uit te staan voor en bij de douane aan ver schillende grenzen, zich het hoofd te breken met allerhande visa- en devie- zenbepalingen en handen vol geld uit te geven voor een betrekkelijk kort en heel relatief reisgenot! Wie een dag heeft doorgebracht ln dat dorado voor het binnen lands toerisme, de Krimpenerwaard, te voet, te fiets of per boot of bus, moet wel tot deze conclusie komen. Want voor weinig geld en voor ieder onzer niet te ver af, immers uit Gouda ge makkelijk bereikbaar, ligt daar een kostelijk gebied, 15.000 ha vruchtbaar land met sloten doorsneden, dat nog veel te velen onbekekend is. Een prach tig stuk Nederland met een nijvere be volking, waar voor niet te veeleisende toeristen goedkope en gulle gastvrij heid geboden wordt in kleine, zinde lijke hotels of grote, statige boerde rijen. De Streekcommissie Krimpener waard, welke bestaat uit vele energie ke burgemeesters van stadjes, dorpen en dwerggemeenten, stelt zich ten doel de* bevordering van het vreemdelin genverkeer, maar ook het behoud van het rijke natuurschoon en de interes sante folklore van deze oude polder. En het was onder haar leiding en met de voorlichting van de even sym pathieke als energieke burgemeester van het kiene Berkenwoude, de heer M. Gautier, die hier zelf geboren sn getogen is en dertig jaar zijn ambt be nevens dat van secretaris uitoefent, dat wij gereden, gewandeld, gepunterd en gevaren hebben door dat land tus sen de brede benedenloop van de Bijn, de Lek, met haar hoge dijken en uiterwaarden, de Hollandse IJsel met haar werven, molens en steenfabrie ken en de Vlist wellicht het lief lijkste riviertje in ons land met haar vele miniatuureilandjes en wa terlelies, met haar begroeiing van riet en knotwilgen. Achter de dijken ligt hier en daar een schilderachtige „wiel" of „waal", een oude dijkdoor braak, waar het rivierwater een diepe kolk aan de binnenzijde van de dijk heeft uitgeslepen. De laatste steenfabrieken In Gouderak ving onze tocht aan, waar de heer J. C. van Vliet ons zijn typische steenfabriek liet zien, één dei- twee overgebleven fabrieken van de zesendertig, welke nog in 1873 van Dordrecht tot Gouda bestonden. De concurrentie der steenbakkerijen langs de Waal en in Belgie deden de andere fabrieken verdwijnen. Uit de 14e eeuw dateert deze fabriek, welke uit de Hollandse IJsel, die jaarlijks 20 cm slib aanzet, 4% millioen kleine gele IJselsteentjes voor binnenmuren en schoorstenen produceert, voornamelijk gedurende het tijdvak van 15 Aprii tot 15 September. Acht en twintig sei zoenarbeiders vinden hier werk. Nadat de stenen 36 dagen lang met Friese turf gaar gestookt zijn, worden ze ge sorteerd en ter verzending opgeslagen. Toen, na een hartelijke ontvangst in de gemoedelijke, eenvoudige- raadszaal door burgemeester H. Bergman, volg de in het hart van de Krimpenerwaard in Berkenwoude één der hoogtepunten van onze trip: een bezoek aan een eendenkooi na een kostelijke punter- tocht. Ziet zulk een typisch staaltje wa tertoerisme kent de Nederlander al leen uit Giethoorn ofuit Vcnetie. Maar hier, waar 200 punters of schou wen de bezoekers een gans unieke kijk op de heerlijke waterpartijen in dit Hollandse polderlandschap kunnen bieden, bestaat ook de gelegenheid tot het bezoeken (na voorafgaand verlof van burgemeester Gautier) aan de uit 1300 bekende eendenkooi, welke in 1918 opnieuw opgebouwd is op een eilandje achter donkere bossen, temid den waarvan zich een vijver bevindt met 300 broedkorven op staken en de met gaas afgedekte „pijpen", die in een fuik eindigen. Nog maar twee van de veertien eendenkooien zijn er hier over. Via Stolwijk naderden wij het oude Haastrecht, waarbij de Ned. Aardolie maatschappij een boortoren heeft op gesteld en ijverig naar aardolie speurt en waarbij ook het natuurreservaat, het z.g. Grote Wiel gelegen is. Een blik op het mooie 17-eeuwse raadhuis en in het kostelijk museum der „Stichting Bisdom van Vliet" rnet zijn fraaie collecties familieportretten antieke meubelen, glas- en aardewerk en oude costuums deden het verlangen opkomen naar een veel langduriger bezoek, dat dit plaatsje alleszins ver dient! Langs de lieflijke Vlist bereikten wij onder het vrolijke spel van het oude carillon het gerestaureerde uit 1452 daterende stadhuis van het zilverstad je Schoonhoven, dat met zijn gracht jes en oude Veerpoort veel op Delft lijkt. Het was de loco-burgemeester, de heer A. C. A. Deerenberg, die ons in de indrukwekkende Raadszaal ba- groette. Schoonhoven heeft lang nod-g gehad, om het nut en de betekenis van het toerisme in te zien, maar thans wordt energiek aangepakt. Het water toerisme heeft een belangrijke aan winst gekregen in de insteek- of vluchthaven aan de Lek, welke ten koste van 30.000 daarvoor geschikt gemaakt is. Maar ook de oude Bartholomeuskerk met haar scheve toren (wel niet zo scheef als die te Pisa!) is een bezoek overwaard, al was het alleen omdat daar de grafsteen te zien is van Oli vier van Noort, de eerste Nederlander, die de aarde omzeilde. Moeilijk konden wij van dit interes sante stadje scheiden, maar onze reis ging verder en het doel was de ge meente Bergambacht, 2800 ha groot cn 3800 zielen tellende met aan het hoofd burgemeester J. G. Diepenhorst. Dit is stellig één der schoonste en weH-arendste dorpen in de Krimpe nerwaard, waarheen - de dusgenaamde Franse kade leidt. Het is ook een rou te-Napoleon, werd n.l. op last van Na poleon I aangelegd als een onderdeel van de weg ParijsAmsterdam, welke de latere gevangene van Sint Helena zich droomde. De oorsprong van dit dorp gaat terug tot de grijze middel eeuwen, 1250, toen de eerste heer Ha- paren van den Berg, hier zijn stenen huis of slot bouwde. Uit de 17e eeuw, toen hier de hennepteelt bloeide, date ren enige fraaie boerderijen in de buurtschap Bovenberg, welke thans door de goede zorgen 'van Monumen tenzorg gerestaureerd zijn. Ideale omgeving Welk een ideale omgeving voor de ware natuurliefhebbr en watertoerist! Het aantrekkelijke zwembad bij Berg- stoep dat dagelijks uit de Lek ververst wordt, noodt u tot een duik en van 4e wielen of walen aan de binnenkant van de Lekdijk, omzoomd door diep groene weiden, waarop het voor deze streken karakteristieke zwart-bonte vee te grazen staat, gaat een grote be koring uit. De Residentie heeft specia le belangstelling voor dit dorp, omdat men er bezig is een winplaats van Lekwater voor de Haagse waterleiding te maken. Via Bergstoep bereikten wij tenslot te Lekkerkerk. Het is een aardig ri vierdorp met ruim 5000 inwoners en heeft een gemengd agrarisch indus trieel karakter: tientallen veehouders- bedrijven, waar nog steeds, evenals in Stolwijk, naar oud beproefd recept ae beroemdeGoudse kaas gemaakt wordt, welke ook uit Lekkerkerk zelf naar alle werelddelen wordt geëxpor teerd cn dan een scheepswerf, een touwfabriek, vele houtverwerkende bedrijven. Prachtige rivier- en poldergezichten, mogelijk mede dank zij de in hoofd zaak eenzijdige bebouwing van de dijk, verlenen een bijzonder cachet aan dit typische dorp onder de wijdse Hollandse hemel. En hier begaven wij ons aan boord van een snelvarende motorboot, 4 ie ons via Krimpen aan de Lek en Krim pen aan de IJsel naar het Maasstation in Rotterdam bracht over de altijd woelige, thans zonovergoten rivier met de scheepsnijverheid en industrieën aan de oevers en de prachtige wolken banken drijvende boven dit heerlijke, echt-Nederlandse tafreel, een Mans maardig! Onze tocht was reeds herinnering, maar een aangename en blijvende. En wanneer de Streekcommissie een slagzin van node had, dan zouden wij haar uit volle overtuiging deze willen aanbieden: Wat ge in de Krimpenerwaard ziet, Dat vindt ge over de grenzen niet! Boenhuis aan de Vlist, karakteristieke wasplaats voor melkvaten en klompen bij elke boerderij behorend. Voorstel voor belegging in Duitse industrieën Vordering op Oosterbur wordt te hoog Het is met onze economische verhou dingen met Duitsland eigenlijk vreemd gelopen. Vóór de oorlog waren onze Oosterburen onze grootste leveranciers: ruwweg geschat zorgden cij voor 22'/. pCt. (in 1938 en 1939) van onze totale invoer. Onze uitvoer naar Duitsland bedroeg in 1938 slechts de helft van onze invoer uit dat land, in 1939 was het iets meer dan 1/3. Wij waren dus, voor het handelsverkeer betreft in hoge mate schuldenaar van Duitsland. Hoe zijn de rollen thans omgekeerd. Sint Pancras en Schoorl kregen extra prijzen liet tweede deel van het concours van de Bond van Zangkoren in Noord- Holland werd Zaterdag onder grote belangstelling te Hippolytushoef ge houden. „Zanglust" uit Sint Pancras behaal de onder leiding van de dirigent P. Groot een extra prijs. Het was het enige koor, dat uitkwam in de af- delnig Uitmuntendheid. Als verplicht nummer werd .Hymne" van Nico Hoo- gerwerf gezongen en als vrij nummer „Waterlelie" van Jac. Bonset. Alle kwaliteiten van goede zang, artistieke Dit is de Veerpoort te Schoonhoven, de laatste der vier, welke dit typische oud-Hollandse stadje aan de Lek eens rijk was. voordracht en beheerste toon waren aanwezig. In deze afdeling kreeg „Zanglust" een eerste prijs met 343 Extra prijzen kregen Zanglust en Schoorls gemengd koor voor het hoog ste aantal concourspunten. In de pas bekend gemaakte vent- regcling is een wijziging gekomen. In deze gemeente mag op allerhande ge bied alléén gevent worden op Maandag cn Donderdag en dan nog uitsluitend door degenen, die in het bezit zijn van een erkenning van de een of andere vakgroep. Op de overige dagen, n.l. op Dinsdag, Woensdag, Vrijdag en Zater dag mag er alhier dus op generlei ge bied gevent worden. Dezer dagen liep de 84-jarige Joh. van Ammers het oude schoolplein over, waar de hond van de heer J. Middelkoop aan een ketting lag. Plotseling vloog de hond op hem af en wierp de oude heer voorover in het gras. Op zijn hulpgeroep kwam de heer Middelkoop naar buiten. Hij Wilde de hond van zijn slachtoffer af trekken, doch het dier gehoorzaamde hem niet en begon de heer v. Am mers te bijten. Eindelijk wist de heer Middelkoop de halsband van de hond zo aan te draaien, dat deze het be nauwd kreeg en zijn slachtoffer los liet. De heer v. Ammers had enige vrij diepe wonden aan zijn rechterarm en werd direct onder behandeling van Dr. Maschhaupt gesteld. Er was voor deze belangrijke wed strijd grote belangstelling hit Schoorl, Koedijk en Bergen. In de eerste helft waren de gastheren sterker, maar de goede schutters ontbraken. Schoorl bracht het tot vijf corners tegen Koe dijk één. Even vóór de rust kreeg Koe dijk de leiding na een goed schot van Jan de Graaf. Nu keerde Fortuna zich tegen de gasten. Vlak vóór de rust doorboorden twee kogels het Koedijker doel. De schutters waren P. Roos en Cor Mooy. Met 21 ging de rust in. Na de hervatting zette Koedijk alles op de aanval. De Schoorlse verdediging was echter prima in conditie en wist het doel schoon te houden. Tien minu ten vóór het eind bezweek zij echter en wist Jan de Graaf opnieuw te sco ren (22). Met deze stand kwam het einde, waardoor Koedijk naar de vier de klasse van de KNVB promoveerde. Vooral nadat Duitsland in het najaar van 1949 tot vrijmaking van zijn handel, overging. Op grote schaal stroomden onze agrarische en industriële produc ten er naar toe, waartegenover wij slechts met mate afnamen. En het ge volg? Dat wij eind Maart van dit jaar een vordering hadden van meer dan fl. 300 millioen. Mooi, zult ge zeggen. Wij kunnen beter geld te'vorderen hebben dan dat wij moeten betalen. Oordeel echter niet te snel. In een buitengewoon goed op gebouwde rede voor de jaarvergade ring van de Nederlandse Kamer van Koophandel voor Duitsland heeft mr. dr. J. H. F. Bloemers een heel ander geluid laten horen. Op grond van een diepgaande studie is hij namelijk tot de conclusie geko men, dat Duitsland met opzet veel meer heeft ingevoerd dan het uitvoer de, dat het zich dus willens en wetens in de positie van schuldenaar van Ne derland, ja, van geheel West-Europa heeft geplaatst. En waarom? In de eer ste plaats om de 'dreigende binnenland se inflatie de kop in te drukken (men voerde goederen in zonder die te beta len) doch vooral om voldoende grond stoffen en andere goederen te hebben waarmee binnenkort de grote export slag in West-Europa kan worden be gonnen, die het zijn oude vooroorlogse positie weer moet teruggeven. Wij zitten dus voor de penibele kwestie, dat wij onze vordering op Duitsland zo erg hebben laten aflopen, dat wij ter betaling van dit bedrag door Duitsland goederen van dit land moeten kopen, meer zelfs dan ons lief is of met het oog op onze industrialisa tie pogingen en de concurrentiepositie van onze jonge industrieën wel wense lijk is. Tenzijwij het over een andere boeg gooien. Wij voeren niet extra in doch, zo is de suggestie van de heer Bloemers, wij beleggen het geld, dat wij te vorderen hebben, in het Duitse bedrijfsleven. Ook al is deze idee niet geheel nieuw (waarover direct meer), verrassend is hij toch wel, omdat zij met zoveel aplomb en na zo serieus onderzoek ter tafel werd gebracht. En vergeet niet, op een tafel, waarachter zeer veel za kenmensen zaten, die bij de handel op Duitsland nauw betrokken zijn. Als dr. Bloemers dan ook, behalve een verruiming van de invoer noemt een vermindering van de uitvoer (om onze vorderingen niet nog groter te maken), dan zal hij zich bewust zijn geweest, dat de koopman en de fabri kant van een dergelijke ristrictie van de handel zeer vreemd zouden moeten opkijken. En juist omdat een dergelijke invoer welhaast op onoverkomelijke moeilijk heden moet stuiten (denk eens aan de gevolgen van een gedwongen beper king van onze agrarische export), wil hij een derde weg bewandelen, die van de kapitaaldeelneming in Duitsland. Inderdaad is deze idee niet nieuw, want een paar jaar geleden heeft prof. Gelissen uit Maastricht, de grote ijve- raar voor nauwer economisch contact met onze Oosterburen reeds gepleit voor de oprichting van een Nederland- se investeringsmaatschappij in Duits land. Toentertijd voelden minister Lieftinck en zijn ambtenaren hier niets voor. Het is moeilijk, zonder nadere bestu dering van dit probleem, te beoordelen of geldbelegging in Duitsland de enige oplossing is (tussen haakjes, wij heb ben sedert jaar en dag grote beleggin gen aldaar gedaan, die nu getaxeerd worden op fl. 1.000.000.000 doch waar van de opbrengst (zo'n slordige fl. 30 millioen per jaar) niet naar Nederland mag worden overgemaakt. Toneelavond in De Rustende Jager te Bergen Somerset Maughams stuk De hei lige vlam (The Sacred Flame) is bril- lant geschreven. Er is een natuurlijke dialoog (in de vertaling soms wat te veel schrijftafel), die na het inleiden de eerste bedrijf steeds aan overtui gingskracht wint. En dat is nodig, daar het probleem, dat de grote auteur ons stelt, niet door allen in eenzelfde geest zal worden opgelost. Afgezien van de verwikkelingen, die de toehoorder doen gissen, hoe en door wie Maurice Tabret beloofd heeft, dat, mocht er iets vraag, of het moreel geoorloofd is, een door ongeneeslijke ziekte lijdende mede mens uit zijn lijden te verlossen. In Somerset Maughams spel is als grond aangevoerd, dat de moeder van Tabret beloft heeft, dat, mocht er iets onoverkomelijks gebeuren, zij hem dit zal besparen. Tabrets vrouw nu, Stella, ordt verliefd op haar zwager, Colin Tabret en zij verwacht een baby van hem. Dit is voor de moeder aanleiding haar ongeneeslijke zoon Maurice een te grote dosis slaapmiddel te geven, daardoor hij overlijdt. Nu zou men des noods vrede kunnen hebben met der gelijke oplossing, gezien de belofte van de moeder aan haar kind. Maar deze moeder was op de hoogte van de toenadering tussen haar andere, ge zonde zoon en Stella. Meer: ze trad er niet tegen op, maar is er verheugd om. Volgt een levenswijze les over jeugd en sexualiteit. Hierdoor echter wordt het stuk immoreel, want de moeder offert een mens, haar zoon, op, voor het geluk van twee andere mensen, niet immers om de ongeneeslijke-zelf in de eerste plaats. Dit stuk dan werd door Toneel groep De Hoveniers uit Bilthoven in de Rustende Jager opgevoerd, een amateursgroep, die de netto-opbrengst harer opvoeringen overdraagt aan het Nederlands Kankerinstituut. Het werd een goede vertolking. Als criterium van goed spel mag men stel len dat de toeschouwer de speler iden tificeert met de figuur uit het stuk. Geen moment heb ik gedacht dat Nora de Groot, als zuster Waylan, toneel speelde, ik heb haar als verpleegster beschouwd. De bloemen haar aan het eind geboden zijn welverdiend. Iet van Driel van Wageningen als Stella was evenzeer te bewonderen, al zou ik wat In een feestelijke bijeenkomst, welke Zaterdagavond in hotel „Concordia" te Noord-Scharwoude werd gehouden, is de heer J. van Hout te Oudkarspel we gens het feit dat hij 65 jaar in dienst was bij de C.V. J. Eecen Gz. gehuldigd. Behalve de familie Eecen en alle werk nemers met hun dames waren nog tal van vrienden en bekenden hierbij te genwoordig. Door de heer C. A. Korndörffer te Zuid-Scharwoude werd de heer Van Hout en zijn familie een hartelijk wel kom toegeroepen. De heer en mevrouw J. W. de Groot brachten de jubilaris op buitengewoon geslaagde wijze hul de door als Thomnsvaer en Pieternel tal van feiten uit het leven van de heer Van Hout de revue te laten pas seren. De achtergrond van het toneel werd gevormd door een schildering van de werf met de houtzaagmolen. Hierop werden de jubilaris met mevr. Van Hout door de heer J. Eecen naar het toneel geleid. Met woorden van grote dank richtte laatstgenoemde zich tot het echtpaar Van Hout. Het is, zo zei de heer Eecen, vandaag ook een beetje een nare dag omdat U vanmorgen de boeken hebt gesloten, waaraan U 65 jaar hebt gewerkt. Door alle vrolijkheid heen moeten v/e daar toch aan denken. Met welk een liefde en trouw bent u naast mijn grootvader, vader en naast mij uw weg gegaan. In u willen wij al de oude getrouwen uit onze zaak herdenken. Vervolgens riep de heer Eecen ook de heer Gerrit Bakker op het toneel, die 65 jaar geleden met de jubilaris de beste leerlingen van de klas waren. Namens de fam. Eecen werd vervolgens een haard aangeboden. De heer Bakker ontving een kistje siga ren. Beiden dankten hiervoor met enige hartelijke woorden. Wegens ziekte van de burgemeester bood de loco-burgemeester, de heer M. Kuiper, de gelukwensen van het gemeentebe stuur aan. De jubilaris werd daarbij de gouden ere-medaille van de gemeente Langedijk en mevr. Van Hout een mand bloemen overhandigd. Namens de per- soneelskern werd gesproken door de heer F. Polman met aanbieding van een geijser. De dames mevr. N. Top Eecen en mevr. T. de Wolff Peereboom- Eecen deden hun ABC-lied vergezeld gaan van een foto van het kantoor van de fa. Eecen waaraan de jubilaris zo talrijke herinneringen heeft. Bijval vond ook de felicitatie van de jongelui Wou ter Eecen en Rein Wielenga. Verder werden nog cadeaux aangeboden door de heer K. Bruin namens de timmerlie den, de heer Th. Leek namens de beurt schippers en voorts' door Thomasvaer namens zeer vele anderen. Door „De jonge Zangers" uit Amsterdam werd vervolgens de komische opera „How do you do, mr. Chewinggum" opge voerd. De tekst hiervan was, evenals het huldigingslied, van de heer Jan van Alphen. Muzikale medewerking werd verleend door „The rhythm abanjo's". Nadat door de zoon van de jubilaris, de heer Jac. van Hout, voor deze grootse hulde dank was gezegd, bleef men nog geruime tijd gezellig bijeen. Woensdagavond te 18.20 uur zullen in het programma van de V.A.R.A. eni ge flitsen van de huldiging worden weergegeven. meer losheid op prijs gesteld hebben, bijzonderlijk bij omhelzingen, want al is de figuur opzichzelf aanvaardbaar, in het stuk toch is zij oprecht en na tuurlijk. De moeder, door Julie Ber denis van Berlekom vertolkt ,was echt als men mijn standpunt over het immo rele van de inhoud van het stuk deelt. Anders moet men haar te berekenend vinden. Mr. L. P. Nijenbandring de Boer als Maurice Tabret speelde over tuigend. Ook de andere rollen waren wel in goede handen, maar in de hou ding ontbrak ook hier losheid, behalve bij W. Wide, die dokter Harvester speelde. A. Sigterman als majoor Liconda en W. v. d.* Engel als Colin Tabret bleven me toch te zeer aan hun plaats gebonden, het was te sta tisch, zodat hun woorden niet steeds overeenstemden met hun gebaar. Overigens werd door allen zeer dui delijk gesproken, en het, niet talrijke, publiek was hoogst tevreden. v. d. W. Bergen wil zijn tram behouden Het dagelijks bestuur van Bergen en dat van de V.V.V. aldaar hebben een onderhoud gehad met de directeur van de Ned. Spoorwegen, de heer Ir. Den Hollander. Mede met het bestuur van het comité tot behoud van de tram is men ook op audiëntie geweest bij Ged. Staten van Noord-Holland. Vrijdag had de aanbesteding plaats van de O.L.-school te Heerhugowaard met speelplaats en onderwijzerswoning (afzonderlijk en in massa). Ingeschre ven werd als volgt: Kuin en Zn„ Opmeer: a. school f 44000, b. speelplaats f 4100, c. woning f 18900, d. massa f 67000; J. Th. Groot, Hoogkarspel: a. 43000, b. 3240, c. 17950, d. 64190; Gebr. Opdam, Heiloo: a. 39281, b. 4155, c. 21157, d. 62990; J. Hoogewerf, Ursem: a. 39380, b. 5910, c. 16990. d. 62280; J. van Steeg, Alkmaar: a. 37500, b. 6500, c. 17500, d. 61500; H. Beers, Heer hugowaard: d. 60100; C. Botman, Heerhugowaard: d. 59200: Gebr. Borst, H.Hugowaard: 59000; J. Wester, St. Pan cras: a. 37930, b. 4430, c. 16550, d. 58910; N. J. Groot, Grootebroek: a. 38000, b. 3000 c. 17500, d. 58500; Wittebrood? Beem- ster: a. 36000, b. 4380, c. 17940, d. 58320; fa. Langedijk, Heerhugowaard: a. 38200, b. 4500. c. 15300, d. 58000; Gebr. Kaan dorp, Heiloo: a. 37100, b. 4500, c. 16300, d. 57900; G. Bakker, Hilversum: a. 35780, b. 4183, c. 17640, d. 51603; S. Ze- gers en Zn., St. Pancras: a. 37072, b. 4510, c. 15923, d. 57505; G. Kuipers, Hoog woud: a.36800, b. 4100, c. 16350, d. 57250; C. J. Krom, Limmen: a. 37200, b. 3780, c. 16200, d. 57180; S. Kuiper, Aarts woud: a. 36800, b. 4100, c. 16350, d. 56700; K. Koopman, Terdiek: a. 36940, b. 3720, c. 15990, d. 56650; J. Buur, Alk maar: a. 36212, b. 4508, c. 16210, d. 56300; P. Tuin, 't Zand: a. 35989, b. 4350, c. 15880, d. 56219; Haan Reek, Alk maar: a. 36800, b. 3650, c. 15810, d. 56260; P. Buys, Oudorp: a. 36300, b. 4040, c. 15200, d. 55440; D. Langendijk, Hei loo: a. 35400, b. 4350, c. 15450, d. 55200; fa. P. Bot, Heerhugowaard: a. 35260, b. 4400, c. 16000, d. 54983; F. Hess, St. Pan cras: a. 33000. b. 5000, c. 16800, d. 54800; W. Kemper, Warmenhuizen: a. 37600, b. 4475, c. 16145, d. 58220; D. Boekei, Scha- gen: a. 35800, b. 4790, c. 15700, d. 56290; Gebr. Kops, Heiloo: a. 34800, b. 4680, c. 15185, d. 54665; Gebr. Kuiper, Heiloo: a. 35600, b. 3900. c. 15100, d. 54600; C. Kooi>. Heerhugowaai-d: a. 33500, b. 4250, c. 15090. d. 52840 (laagste inschrijver). De raming bedroeg a. 36600, b. 4510, c. 15500, d. 56610. Ongelukkige val Op de trainingsavond van de voet balver. „Reiger Boys" kwam de heer C. Bas na een botsing zo ongelukkig te vallen, dat hij met een gebroken arm naar het ziekenhuis moest worden ge bracht. Mevrouw Visser kwam, rijdende uit de Stationsweg met haar fiets in het mulle zand terecht en was zo ongeluk kig haar arm te breken. Mej. N. Edel overleden In de ouderdom van 76 jaren is te 's-Gravenhage ten huize van haar zuster overleden mej. N. Edel, in onze omgeving een bekende figuur. Als jonge vrouw kwam zij ruim 50 jaar geleden in Noord-Scharwoude en nam haar intrek bij de fam. Verburg om daar als boekhoudster behulpzaam te zijn op het kantoor van de conser- venfabrieken. Drie veertig jaar heeft zij met grote energie en plichtsbetrachting haar taak vervuld. De bloei van het bedrijf werd haar levensideaal. Na het over lijden van de heer P. Verburg in 1924 moest zij een groot gedeelte van de leiding van het bedrijf in handen nemen en haar organisatietalent en grote activiteit hebben velen gestimu leerd onder haar leiding het bedrijf voort te zetten en uit te breiden. Mej. Edel was een sobere, kernachtige figuur. Zij gebruikte weinig woorden en het zou zeker niet in haar geest zijn plaats hebben op de alg. haar goede eigenschappen thans uit voerig naar voren te brengen. Voor velen is zij met haar christelijke levenswandel een voorbeeld geweest van werkzaamheid cn bescheidenheid. De begrafenis zal p'aats hebben op de Alg. Begraafplaats te Noord-Schar woude op Woensdag 5 Juli a.s„ n.m. to 4 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 6