Hoe de Duitsers het „Spiel" met de zenders speelden Hevige Hun hoofddoel (inlichtingen over de invasiewerd niet bereikt Van der Reyden was erg vlot Wat Rauter en de Engelsen verklaarden „King Kong" heeft aanval op Arnhem niet aan Duitsers verraden Niei in gevangenschap uit de weg geruimd" Onze geheime agenten in Mauthausen op beestachtige wijze vermoord Ondenkbare wreedheid der Duitsers De „Flitspuit"stond in Engeland Verwacht w klein gebit Rivier werd rc het bloec Scherpe criti de Amerika soldater ZATERDAG 15 JULI 1950 pjET ENGLAND-SPIEL ls, globaal gezegd, het seinspel, dat door de Duitse Abwehr, de Slcherheltspollzel en de Ordnungspolizei in Nederland ln onderlinge samenwerking van 12 Maart 1943 tot formeel 1 April 1944 tegen over de in Engeland werkende Britse en Nederlandse geheime diensten ge speeld ls. De Duitsers waren gedurende deze tijd volledig op de hoogte van alle telegrafische verbindingen, die men van Engeland uit met geheime agenten ln Nederland onderhield. Zij konden, doordat zjj alle aankondigingen van de parachutering van geheime agenten opvingen, een groot aantal hunner ge vangen nemen en door het zenden van telegrammen aan Engeland, waarvan het deden voorkomen, dat zjj van zogenaamd nog in „vrijheid verke rende, gedropte agenten afkomstig waren, volledig inzicht verkrijgen in de Nederlandse ondergrondse activiteit. Uitdrukkelijk stelt het rapport vast, dat weliswaar het seinspel de Duit sers in staat heeft gesteld de Engelse sabotage in Nederland gedurende ge ruime tijd lam te leggen, een aantal nog in Nederland werkzame agenten te arresteren, waardoor ook het inlichtingenwerk werd lamgelegd, voorts een aantal groepen van de Illegaliteit op te rollen en ten slotte de Nederlands- Engelse poging, door middel van de organlsatle-Jambroe» ter stimulering van het verzet ondernomen, in de kiem te smoren, doch dat het hoofddoel van het seinspel, n.l. de beantwoording van de vraag: „Wat zijn de militaire plannen van de geallieerden ten aanzien van de invasie in West-Europa en met n&me in Nederland?" door de-Abwehr niet is bereikt. den de beslissende factor is geweest, die het England-Spiel heeft mogelijk gemaakt, is zijn arrestatie wel één van de factoren geweest, welke er toe hebben medegewerkt, dat de Duitsers het spel met succes hebben kunnen opzetten. Hjj heeft de Duitsers weg wijs gemaakt in het door de Engelsen gebruikte code-systeem. Hierdoor kon den de Duitsers tegen de later go- vangen genomen agenten met groter zekerheid optreden dan anders het ge val zou zqn geweest. Voorts is de arrestatie van de op 7 November 1941 geparachuteerde en op 6 Maart 1942 gearresteerde S.O.E. - agent Lauwers van groot belang ge weest voor het Engiand-Spiel. Lau wers gaf, niet in strijd met de te Londen gegeven instructies, zijn code af en verklaarde zich bereid voor de Duitsers te gaan seinen. Hij gaf ech ter in overeenstemming met zijn in structies zijn security check niet af. Dit laatste staat, gegeven de mede delingen van Lauwers en de medede lingen van Engelse zijde, vast. OORD AT het Engiand-Spiel begon, hadden de Duitsers reeds een aan tal uit Engeland overgekomen agen ten gearresteerd. Onder hen bevond zich de tegen de zin van het tijdelijk hoofd der Centrale Inlichtingen Dienst nr. Derksema, door de Engelsen uit gezonden inlichtingenagent Van der Reyden, die op 13 Februari 1942 werd gevangen genomen. Van deze hebben de Duitsers veel Inlichtingen ontvan gen over het codesysteem der Engel sen. De Engelse S.I.E. (Secret Intelligen ce Service) heeft hem blijkbaar uit gezonden uitsluitend op grond van 't feit, dat hij een uitnemend marconist was. Dat zijn uitzending heeft kunnen plaats vinden tegen de zin van mr. Derksema, demonstreert wel, hoe weinig zeggenschap de Nederlanders in deze tijd hadden en hoe ongewenst deze situatie was. Hoewel geenszins gezegd kan wor den, dat de houding van Van der Rey- JOSEPH SCHREIEDER de man van de S.D., die zoveel voortreffelijke Nederlanders wist te arresteren. HERMAN GISKES leider van de Duitse Abwehr (con- traspionnage) in Nederland. ERNST MAY de codespecialist van de S.D., die zoveel kwaad aanrichtte door zijn intelligentie. Het Engiand-Spiel begint QP 12 MAART 1942 had, zoals onze lezers reeds uit vroegere artike lenseries weten, de eerste uitzending van Lauwers onder Duitse contróle plaats, waarmede het England-Spiel 'n aanvang nam. Het seinen over de ver binding van Lauwers werd midden October 1942 door een marconist van de Ordnungspolizei overgenomen, zonder dat dit enige invloed in voor de Duitsers ongunstige zin had op de loop van het seinspel. In de nacht van 27 op 28 Maart 1942 werd als eerste de agent Baatsen, die voor de sabotagegroep van Taconis kwam en die over de zendverbinding van Lauwers was aangekondigd, on middellijk bij de dropping gevangen genomen. Daarna arresteerden de Duitsers nog een aantal door S.O.E. buiten het England-Spiel om reeds tevoren geparachuteerde agenten. Toen het gehele S.O.E.-netwerk, dat in radiografische verbinding stond met Engeland, in Duitse handen was, zijn, aangekondigd langs de door de Duitsers gecontroleerde lijnen, nog vijf S.O.E.-agenten naar Nederland ge zonden. (Het waren: Parlevliet en Van Steen, die op 29 Mei 1942, Van Riet schoten en Buizer, die op 22 Juni 1942 werden geparachuteerd en v. Hemert, die op 23 Juli 1942 werd gedropt. Zij werden allen bij hun dropping gear resteerd.) Jambroes komt In de nacht van 26 op 27 Juni 1942 werd de agent van het B.V.T. (Bureau voorbereiding van de terugkeer naar Nederland en het herstel van het wet tig gezag) Jambroes (een voormalig Ieraar uit Zaandam) uitgezonden met de marconist Bukkens. Het doel van hun uitzending was een organisatie op te bouwen om het plan-Holland ten uitvoer te brengen. De strekking van dit plan was het inrichten van een verzetsorganisatie ln Nederland en het verschaffen van wapens aan deze or ganisatie. Nederland was met het oog op de uitvoering van het plan verdeeld in zeventien districten, terwijl het aan tal deelnemers aan het plan-Hollana 1070 zou bedragen. De bedoeling was een aantal kleine groepen van door tastende mannen in Nederland te vor men, die, geïnstrueerd en van de no dige hulpmiddelen uit Engeland voor zien, bij een invasie in de rug van de vijand een zo groot mogelijke desor ganisatie moesten veroorzaken en het aanvoeren van versterkingen en re serves moesten trachten te voorkomen. Hiertoe dienden o.m. de verbindingen tussen Duitsland en Nederland en dre tussen Belgie en Nederland op het ogenblik van de invasie gedurende minstens 72 uur te worden verbro ken. De 1070 leden van deze organi satie moesten door de O.D. (Orde Dienst) ter beschikking worden ge steld. Plan-Holland mislukt De commissie is van oordeel, dat, zoals men te Londen indertijd ook wel degelijk heeft begrepen, het zwpkke punt van het plan-Holland hierin was gelegen, dat de gehele uitvoering er van in handen werd gelegd van één persoon, n.l.. Jambroes, instede, dat men een aantal agenten met partiële opdrachten uitzond met de bedoeling om na het welslagen daarvan verband tot stand te breiigen tussen de aldus gevormde afzonderlijke groepen. Wan neer Jambroes door de Duitsers ge vangen genomen zou worden, zou de vijand de centrale figuur in handen hebben en van de aldus verkregen we tenschap voor zjjn doeleinden gebruik kunnen maken. Vooral wanneer men bedenkt, dat de parachutering van Jambroes zou wor den aangekondigd over een lijn, waar mede S.O.E. reeds enige tijd met Ne derland verbinding onderhield, springt het gevaarlijke van deze operatie in het oog. De noodlottige gevolgen van AAT VAN DER GIESSEN een van de jongste gedropte agen ten. (Neergeschoten door de Duitsers). een en ander hadden wellicht eniger mate beperkt kunnen worden, indien consequent was vastgehouden aan de eis, dat Jambroes binnen zeer korte tijd persoonlijk naar Engeland zou terugkeren. Gezien het feit, dat Jambroes, zoals aan het B.V.T. bekend was, over een bestaande S.O.E.-verbinding met Ne derland zou worden gedropt en de om standigheid, dat Jambroes een cen trale opdracht had ter uitvoering van het plan-Holland, is het duidelijk, dat; aangezien Jambroes in handen van de vijand viel, het gehele plan-Holland van de aanvang af tot mislukikng was gedoemd. De organisatie-Jambroes werd in de loop van de tijd door de Duitsers op papier opgebouwd, terwijl telkens met de z.g. voortgang van deze organisatie agenten en materiaal werden geparachuteerd, die in handen van de Duitsers vielen. Eén van de eerste agenten, die na Jambroes en Bukkens in de nacht van 24 op 25 September 1942 werd gepa rachuteerd, was de marine-officier Jongelie (codenaam Arie), wiens hou ding van dien aard was, dat de Duit sers niets uit hem konden krijgen, hoewel zij terecht vermoedden, dat hij een speciale opdracht had; om deze reden lieten zij hem in het seinspel zg. aan een hersenschudding over lijden. Met Jongelie, die een opdracht van de minister-president meebracht, in houdende, dat de regering een samen gaan van de O.D. met de politieke partijen wenste, kwam nog een drietal andere agenten voor de Jambroes- organisatie. In totaal werden 37 agen ten in het kader van deze organisatie geparachuteerd; de laatste drie in de nacht van 21 op 22 Mei 1943. Al deze agenten vielen onmiddellijk in handen van de vijand, waardoor het hun on mogelijk was hun taak te volvoeren. Londens wantrouwen Toen men de agenten Zembsch, Schreve, Cnoops, Van Schelle en Griin (Brutus) uitzond, was men te Londen reeds wantrouwend geworden met betrekking tot de S.O.E.-verbin- dingen in Nederland. ZembschSchre ve werd dan ook in Frankrijk gepa rachuteerd op 22 Juli 1943 evenals Cnoops op 23 September 1943. Ten slotte werden Van Schelle en Grün op 18 October 1943 in Belgie gedropt. De beide laatsten hadden echter een even eens gepenetreerd contact-adres te Brussel gekregen, dat uitliep bij de V-mann George Ridderhof. (Onze le zers kennen dit avontuur uit de serie; Ik was geheim ag' De in de nacht 1 October 1942 geparachuteerde Aat van der Giessen (zoon de bekende scheepsbouwer te Krimpen aan de Lek) had geen opdracht in het ver band van de organisatie-Jambroes, doch een sabotage-opdracht, gelijk de vroeger uitsluitend door S.O.E. uit gezonden agenten. Hij zou samenwer ken met de reeds gearresteerde Van Rietschoten. Ook Van der Giessen werd over een gepenetreerde lijn aangekon digd; hij werd bij zijn parachutering gearresteerd. Doordat hij geld moest brengen naar de nog steeds in vrij heid werkende agent Niermeyer, werd ook deze op 6 October 1942 door ver raad van v. d. Waals gearresteerd. Zijn verbinding met Engeland hebben de Duitsers slechts zeer korte tijd kunnen gebruiken; deze inlichtingen agent paste niet in het England-Spiel. Langs de lijn van Niermeyer zijn geen agenten en materiaal aangekondigd. Onderwijl begon men van Enge land uit reeds omstreeks de jaarwis seling 194243 over de zendlijn van de marconist Jambroes aan te drin gen op diens terugkeer. De Duitsers hebben uit de aard der zaak geduren de het gehele England-Spiel op alle mogelijke manieren getracht aanne melijke redenen te vinden om te be reiken, dat Jambroes niet, zoals zijn opdracht luidde( binnen betrekkelijk Uit het gesprek, dat de procureur- generaal bij het Gerechtshof te Leeuwarden, mr. De Zaaijer, met Rauter heeft gehad vóór diens executie, blijkt, dat er naar de me ning van Rauter geen sprake van is, dat er van Engelse kant verraad in het spel was. Aangenomen mag worden, dat iemand in de positie van Rauter ervan op de hoogte zou zijn geweest, indien van Duitse zijde een verbinding met Enge land had bestaan, welke verband hield met het England-Spiel. Ook bij de besprekingen, welke de voorzitter van de commissie in October 1949 te Londen heeft ge voerd, hebben de toenmalige autoriteiten van de geheime dien sten, wat de mogelijkheid van ver raad betreft, verklaard, dat men van Engelse kant geen enkele aanwijzing in die richting heeft gevonden. Hoewel de commissie bij haar onderzoek geenszins de mogelijkheid van verraad heeft uitgesloten, is zij na een uitvoerig onderzoek van oordeel, dat haar geen enkel feit is gebleken, dat verraad aannemelijk maakt. korte tyd naar Engeland zou behoeven terug te keren. Men zou ten slotte Jambroes z.g. door het bezette Frank rijk laten terugkeren langs een door één der in het England-Spiel betrok ken agenten fictief opgebouwde pas- seursljjn. Deze terugkeer werd door de Duitsers „gespeeld" en eindigde, ge lijk vanzelf sprak, met een misluk king. Op gelijke wijze werd door hen gehandeld met betrekking tot de door Londen geëiste terugkeer van de op volgers van Jambroes, Beukema toe Water en Drooglever Fortuyn. Londen kreeg argwaan Op deze wijze was 't inmiddels onge veer Juli 1943 geworden. Blijkbaar ver trouwde men te Londen de zaak ook niet meer, daar reeds sinds 21 Mei 1943 geen agenten meer werden uitgezon den voor het plan-Holland. Teneinde ten slotte gehoor te geven aan de aandrang van Londen om iemand verslag van de werkzaam heden in Nederland te doen uitbren gen, zonden de Duitsers Knoppers, z.g. de tweede man van de O.D. (Orde Dienst). Knoppers was een illegale werker en h\j was te goeder trouw; door middel van de penetratie-agent Ridderhof werd hij door de Duitsers benaderd. Knoppers kwam inderdaad in Engeland aan, doch het bleek, dat LT. TER ZEE JONGELIE die zelfs in gevangenschap de strijd tegen de Duitsers voortzette. (Vermoord). hij niets van de O.D. wist. Hoewel is overwogen hem naar Nederland terug te zenden om opnieuw contact op te nemen met de illegale organisaties aldaar hij is zelfs ter elfder ure met een vliegtuig boven Nederland geweest, doch moest wegens weers omstandigheden terugkeren is de uitzending van Knopperse ten slotte niet doorgegaan, nadat de Engelsen op het laatste ogenblik gemerkt had den, dat hij via een gepenetreerde ver- De Parlementaire Enquête-commissie is bij haar onderzoek herhaalde malen gestuit op de naar de Duitsers over gelopen (uit Rotterdam afkomstige) il legale werker Christiaan Lindemans, alias King Kong. Hoewel de rol, welke Lindemans ge speeld heeft, voor het verloop van het Engiand-Spiel niet van betekenis is ge weest, zijn er om de figuur van King Kong in verband met gebeurtenissen, welke in September en October 1944 hebben plaats gevonden, dermate fantas tische verhalen ontstaan, dat de com missie het nuttig heeft geacht de resul taten van het onderZbek, dat zij heeft ingesteld, te publiceren. Kort gezegd komen deze verhalen hierop neer, dat Lindemans op 15 September 1944 aan de Duitsers mededelingen zou hebben gedaan over de aanstaande aanval van de geallieerden op Arnhem en dat hij zijn wetenschap hieromtrent mede zou hebben geput uit de contacten, welke hij voordien onderhield met het hoofd kwartier van de bevelhebber der Ne derlandse strijdkrachten, terwijl ten slotte wordt gesuggereerd, dat zijn dood binding in Engeland was gekomen. Reeds eerder had Ridderhof via deze verbinding neergeschoten Amerikaan se en Engelse piloten naar Spanje ge loodst. Dit alles gebeurde om de echt heid van het door de Duitsers gespeel de radio-seinspel te suggereren. Het spel loopt ten einde In het najaar van 1943, vooral na dat Ridderhof (alias George van Vliet) als een verrader was ontmas kerd, was het Engiand-Spiel van weinig betekenis meer voor de Duit sers. Nadat men in Engeland reeds om streeks Mei 1943 argwaan had gekre gen, werd het tegen het einde van 1943 volkomen duidelijk, dat de dienst van de S.O.E. in Nederland door de Duitsers om de tuin was geleid. Ook de Duitsers gaven toe, dat het in 't najaar 1943 duidelijk bleekÉ dat het Engiand-Spiel zqn einde naderde, daar ook de droppings sterk vermin derden en tegen het einde van het jaar geheel ophielden. Wel werd er tot 1 April 1944 over bepaalde lijnen nog een weinig betekenend verkeer onder houden. Giskes maakte op 1 April 1944 definitief een einde aan het sein spel met het volgende telegram; „Messrs. Blunt Bingham and Succs Ltd. London. In the last time you are trying to make business in Netherlands without our assistance stop we think this ra ther unfair in view our long and succesful cooperation as your sole agent stop but never mind whenever you will come to pay a visit to the continent you may be assured that you will be received with same care en result as all those you sent us be fore stop so long". (In de laatste tijd probeert u za ken in Nederland te doen zonder onze medewerking. We vinden dit, gezien onze lange en succesvolle samenwer king, als uw enige agenten erg un fair. Desondanks kunt u verzekerd zijn, dat u, mocht u een bezoek wil len brengen aan het vasteland, met dezelfde zorg en gevolgen ontvangen zult worden als allen, die u ons tot nu toe stuurde. Tot ziens). Opdracht tot liquidatie Opmerking verdient nog, dat om streeks Augustus 1943 S.O.E. via eni ge lijnen opdracht heeft gegeven een aantal vooraanstaande N.S.B.-ers uit de weg te ruimen. Het is gebleken, dat men dit eenvoudig heeft gedaan in de wetenschap, dat deze berichten bij de Duitsers terecht zouden komen. Op deze wijze wilde S.O.E. hen in een moeilijke positie brengen en zien, hoe ver de Duitsers bereid waren het spel te blijven doorspelen. in gevangenschap te Scheveningen op 20 Juli 1946 onder verdachte omstandig heden heeft p'aats gevonden. Eén lid der commissie wenst' zich van het uitspreken van positieve con clusies te onthouden. Dit lid is voor eerst geenszins er van overtuigd, dat Lindemans op 15 September 1944 geen mededelingen aan de Duitsers heeft ge daan omtrent het voorgenomen geal lieerde offensief op Arnhem. Bedoeld lid wijst in dit verband op een verkla ring van Schreieder. Met betrekking tot de dood van Lindemans kan dit lid evenmin tot een definitief oordeel ko men. De commissie in haar grootst moge lijke meerderheid is van oordeel dat duidelijk is komen vast te staan, dat Lindemans op 15 September 1944 bij de Duitsers te Driebergen geen mede delingen heeft gedaan over het aan staande offensief van de geallieerden op Arnhem. „KING KONG" (Lindemans), de illegale werker die, om zijn broer te redden, voor de Duitse spionnage ging werken. Hij pleeg de zelfmoord in de gevangenis. Uit de mededelingen die de heer P. A. van Noothoorn, inspecteur der rijks recherche, aan de commissie heeft ge daan over het onderzoek, dat is inge steld naar de dood van Lindemans, ii ten slotte volgens de grootst mogelijke meerderheid der commissie duidelijk gebleken, dat generlei aanwijzingen zijn gevonden, dat Lindemans „uit de weg zou zijn geruimd". Zijn dood is hoogst waarschijnlijk het gevolg geweest van het innemen van een grote dosis lu minal, welke hij zichzelf heeft ver schaft, of waaraan hij is geholpen door een verpleegster, van wie echter, indier dit laatste het geval is, wel vaststaat, dat zij daarbij slechts gedreven werd door motieven van persoonlijke aard. (Zij deed ook een poging tot zelf moord). Alleen laat de commissie in haar geheel de opmerking niet achter wege, dat zij de indruk heeft, dat aan Lindemans op snellere wijze medische hulp had kunnen zijn verleend. Naar de terechtstelling van Neder landse agenten te Mauthausen werd een uitgebreid onderzoek ingesteld door kolonel W. Ch. J. M. van Lanschot, in dertijd hoofd van de Nederlandse missie tot opsporing van vermiste Neder landse militairen en agenten. De geschiedenis van hun terechtstel ling is als volgt te reconstrueren: op 5 September 1944 kwam te Mauthausen een transport van 47 personen binnen. Het transport t stond uit Engelse en Nederlandse militairen, te weten 40 Nederlanders en 7 Engelsen. Zij kwa men van Rawitz. Zij ondergingen bij het binnenkomen van 't kamp Maut hausen dezelfde behandeling als de an dere gevangenen, d.w.z. zij moesten hun burgerkleding en bezittingen afgeven, werden van hcofd- en lichaamshaar ontdaan, gebaad en gedesinfecteerd. Daarna kregen zij de blauw grijs ge streepte gevangeniskleding. Zij werden echter niet overgebracht naar een block, maar naar de bunker. Het gevan gennummer werd met kopieerpotlood op de borst geschreven. De volgende dag, dus 6 September 1944, werden alle 47 gevangenen om ongeveer 12.30 uur als steendragers- colonne tewerkgesteld. Zij waren ge kleed in de Haeftling-broek en een ge streept Lagerhemd. Zij waren bloots voets. Op de rug droegen zij een drager voor stenen. (Deze drager ziet er onge veer uit als een stoelzitting met leu ning). De kommando-führer was SS Unterscharfiihrer Gogl; de Kapo was de beroepsmisdadiger Josef Pelzer. Op de dragers werden grote stenen gezet, WIM NIERMEIJER agent voor spoorwegspionnage, die door verraad van v. d. Waals in Duitse handen kwam. (Vermoord). De bekende zender „De Flitspuit" stond gedurende de oorlogsdagen niet in Nederland, zoals velen dachten, doch in Engeland. De uitzendingen werden georgani seerd door een vroegere Britse mili taire attaché in Nederland, de heer Laming. De teksten werden geschre ven door Meyer Sluyser, een redacteur van de Arbeiderspers. Dat de zender zo snel reageerde ip gebeurtenissen in het bezette gebied, kwam hierdoor, dat de Engelsen via Stockholm, binnen 24 uur, de inhoud I van alle mogelijke Nederlandse kran-1 ten telegrafisch doorgezonden kregen. (H die dan de 186 stenen treden van de Wienergraben opgedragen moesten worden. Dit geschiedde dan in looppas met veel stokslagen en schoppen. I Spoedig konden veel van de mannen MJ niet meer. Op geraffineerde wijze wer- j den deze gevangenen de dood ingedre ven. Hierbij gebruikte men de navol gende methode: Als de betrokkenen1 halverwege de trap waren, bijna be zwijkend onder de last der zeer zware stenen, werd hun door de begeleidende Kapo of SS-er gezegd hun last neer te werpen en daarvoor in de plaats lich- tere stenen te nemen. Om dit te doen,1 moesten de gevangenen de trap in haar geheel oplopen en zich begeven naar de linkeruitgang, waar deze stenen waren opgestapeld. Deze linkeruitgang leidde echter van het kamp af en liepj in de richting van de z.g. „Posten- kette", dat was een rij van SS-ers dis als bewaking rondom het kamp opge steld stond. Liepen de gevangenen deze richting uit om lichtere stenen te halen, dan werd dit aangemerkt als een po ging om te ontvluchten en werden zü zonder pardon neergeschoten. In enkele uren waren er dertien do den. Verschillenden van de gevangenen, die bemerkten, dat zij allen doodge schoten zouden worden, liepen vrijwil lig in de „Postenkette". Toen vond men het blijkbaar voor deze dag ge noeg en werd verder alleen stenen ge dragen. De volgende dag herhaalde ziet de tragische geschiedenis. De enkelen, die 's avonds »iog niet dood waren, wer den toen vóór de Postenkette gesteld en door deze neergeschoten. Twee van hen, die zich probeerden terug te trek ken, werden bij de doden geworpen en eveneens neergeschoten. BUREAU ADMINISTRATIE Voordam 9, Tel. 3: Postgiro 187294 REDACTIE Acht-rd^m 20, Tel. Directie: J. BIJLSMA en C. KR Hoofdredacteur: A KAPTEIN Het legerbericht van divisie Zondagmiddag de sector van de Koemlinie 1 de posities vaneen Am er drongen, doch de commur deel te behouden. Het bljj heeft colonnes van tanks, Newyorkse radiostations omgeroepen, volgens welk aanval, gericht op Taedjoi te trekken. De Noordelijke] met artillerie. De Amerih betrokken. De radio-telefoonverbi grotendeels ontruimd. Ge2 verwege Taedjon en Taeg klein gebied in de Zuid-O mengedrongen. Taegoe, 11 Zuidkoreaanse regering. Superforten bombardeei plaatsen en het range Tsjongdjoe aan het midi wijl 50 gevechtsviiegtuiger bommenwerpers steun g: grondstrijdkrachten door sche stellingen en verbindii te vallen, Amerikaanse oorlogssch Oostkust bombardeerden i de kust, die evenwijdig 1 spoorweg van noord naar fen de stad Oettsjin, olietai emplacementen en havenge de kust. Goed gerichte a; Australische Mustangs aa kleurden de rivier met bi gaten in de linies en veldi den „als lappenpoppen". Aan de Koreaanse Oostki de een militaire woordvoer! een groep Amerikanen gela springladingen aan een rot Toen een colonne Noo vrachtauto's verscheen, wei tot ontploffing gebracht, v colonne niet verder kon. 1 schip nam het convooi on< de Amerikanen trokken zi Noordelijken mi successer In een door de Noordkore leiding uitgegeven commu onder meer medegedeeld dt koreaanse troepen over het aanzienlijk zijn gevorderr Een 5000 ton metend oorlogsschip zou door zev van de Koreaanse marin fen voor de Westkust van de 38ste breedtegraad. Het se schip werd zwaar besch in een Noordkoreaans com V-oorts wordt gezegd, dal koreanen „een groot aanti nen en Zuidkoreanen ge men", toen zij Tsjoengdjoe, Noorden van Taedjon, dri< leden bezetten. Volgens Walter Simmons dent van de .„Chicago Tr zich bij de Amerikaanse st in Korea bevindt zijn vele er van overtuigd, dat er aan de opleidingsmethode tijd. De manschappen, die een jaar intensief in Japai leid, blijken „groen" en zijn, wanneer zij in de sti keld worden. De meesten geen onderscheid tussen a van de vijand en van de schappen. De discipline is jonge soldaten zijn geneigc de haal te gaan en hebbe aan sympathie. De jonge of nog erger dan hun manscl dus Simmons. Zij zijn vt het rondhangen in officii Japan. Sommigen zijn g wegens laf gedrag in het Janssen heeft opg De Nederlandse ploeg ir van Frankrijk heeft zijn ee geleden, Jansen, de sympal burger, is hedenmorgen n start verschenen. Gisteren w ziek, maar kwam toch nog aan de finish te Rouaan. Weerberich Verwachting, geld-.g tot avond: Wisselend bewolk vankelijk overwegend dn op de dag waarschijnl enige regen. Meest mati westelijke wind. Ongevee temperaturen of iets hog DINSDAG: Zon op 4A 20.51; maan op 8.12, one

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 8