dit blad
ng
aal 193
>SEN
Alom viert de nazomer nog triomphen
Het Westen vreest opvoering van een
Koreaans drama in Duitsland
men
Korea stelt
eisen
e
TE KOOP
ier Veen
ndge
vaar
•- -•
Lied van de week
Piraat-praat
OP DE DREMPEL VAN DE HERFST
Kleurenweelde in onze binnenduinen
Hippisch feest in
de Wieringermeer
De paddenstoelen
pronken er weer!
Uitbreiding telefoonnet
met Denemarken
OP HET MATJE
De
eer van n
heer
Geruchten over een Russisch-Duits
vredesverdrag niet ongegrond
Truman maakt einde aan
veel verwarring
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1950
-xanderkazerne te
de eerste groep
Korea onder da
:n. Bij de fonriev
lire kleding in
genomen
arts dr. Karl Bow-
;eerd van een missie
het Verre Oosten,
liseo verklaard, dat
ars uit de tweede
ij Anzio, in Norman-
:ic heben gestreden,
iorea „psychiatrische
eworden. Deze „ge-
lantal gedurende da
e campagne ten ge-
gen en infiltraties
enomen. 70 pet. van
echter na een be
lt front terugkeren.
de stichting van da
ommissie, bestaande
t de centrale orgae
;evers en arbeiders;
van deze commis-
x de toekomst een
5 verkrijgen van de
ie van ons land en
lie van invloed zijn
ion- en prijspolitiek.
!ENCENTRALE
3I.JK.
IPTEMBER des
twee weken, zul-
n gehouden van
il plantgoed. De
isteld op 0.30
iurplusfonds.
luur.
schoond worden
ór iedere vei-
:t bestuur.
n de
eparatie
palen, hout,
'otten, riet-
ilingsterrein
j", alkmaar.
iURSUS 1950-'51
:e gehouden zal
IR a.s., 's avonds
:N HELDER: 2277
VOLLE 7404
IEEK 2107
837
ondermeer
Se polder DE
ter kennis van
t a.s.
i zal worden toe
alge de keur ver-
i 2.25 m. en de
n boete worden
kl. Dijkgraaf.
[JIJS, Secretaris.
4 - -
- JT
f m s
- - s
ElZ&BNe TUISEN
Öakkui-} ew wyK. zes
Mairmenbroeders mob'liseert u,
De piraat is in gevaar!
Als gebeurt wat staat te vrezen
Zijn wij allen dg sigaar.
'k Zie mijn vreugd in rook
vervliegen,
Maar mijn sigaretje niet,
Want da's niet meer te betalen,
'k Heb de damper in, subiet!
'k Zal eens haarfijn uit gaan duien
Waar het eigenlijk aan schort.
Holland rookt tevéél piraatjes,
Maar sigaren veel te kórt.
Dat mag zo niet langer blijven,
En op die manier moet dan
Bolknak's industrie geholpen.
Nou, ik heb tabak er van.
Stel je voor zeg, dat de melk straks
Zestig centen wordt de kan,
Omdat onze bollenbakker
Het niet meer bolwerken kan.
Omdat een geheelonthouder,
Want geen ding is thans
te raar
Het tekort moet helpen dekken
Van zijn vriend de bottelaar.
'k Zie mij alweer in mijn tuintje
Eigen teelt verbouwen gaan.
En maar heerlijk zitten dampen
Met in ieder oog een traan.
'k Krijg weer ersatz-visioenen,
Eerst twee halen, dan de hik,
En daarbij nog een aroma
Als een kerstboom in de fik.
Sijmen, die mag weer betalen,
Tast wéér dieper in zijn zak.
Nog een rukkie en de mensen
Roken alweer buk tabak.
Wat ik méér zou willen zeggen
Zal ik maar verzwijgen, want
'k Weet bij voorbaat dat men
dat dan
Tóch niet opneemt in de krant.
JABSON
fcjOG LIGT DE ROSE GLOED van de heide fel onder hoge met witte wolken
beplekte blauwe luchten, nog geurt in het lage struikgewas langs het
binnenpaadje de kamperfoelie en nog hangt bij zonsondergang ragfijne witte
nevel boven de velden, maar de zon gaat al vroeger onder, de avonden wor
den killer en het blad van de berken wordt geel. De zomer neemt afscheid.'
Het najaar komt. Die overgang der seizoenen gaat niet zelden gepaard met
iangdurige, zware onweders, die soms veel ellende brengen, maar anderszins
als uitipg van de onmetelijke krachten der natuur groots en indrukwekkend
zijn. Het samenpakken der reusachige wolkenmassa's In het uur van de
avondschemering, het wisselende kleurenspel van loodgrauw tot zwavelgeel,
van zwartblauw tot paarsgroen, de felle rode vuurschichten en de machtige,
windstoten, die door het hoge geboomte zwiepen vormen een natuurtafereel
dat ondanks zijn huiveringwekkendheid als schouwspel onweerstaanbaar aan
trekkelijk is. En vreemd. In plaats, dat het weer dagenlang van streek was,
beleefden we meestal na één nacht van wind, vuur en donderslagen de heer
lijkste nazomerdag, die we ons maar wensen kunnenIn de ochtend
schemering scheen de maan nog achter waterige wolkenbanken en vingen
de plassen op straat vegen naargeestig licht, tot de zon boven de huizen
rees en de ontwakende stad met vreugde de dag kon begroeten.
tezamen bogen, slingerden zich in weel
derige wildheid de stengels der braam-
Struiken. Nog een enkele tak droeg
witte zonlicht weerkaatsende hellingen,
gen zwaar van trossen knalrode bra
men. Hier en daar glansde aanlokke
lijk het diepe blauw van rijpe vruch
ten.
Naar het Westen en het Zuiden lag
daar het fraaie golvende duinterrein:
witte zonlichtkaatsende hellingen,
hier en daar al wat langere schaduw
plekken, brede duinpannen met dichte
elzen- en berkenbosjes waarover al
iets van de tinten van het naderende
najaar hing, een eenzame zilvermeeuw
(Vervolg van pagina 1)
En zij haalden 't! Res.-kampioen werd
de L.R. „Hamelandse Ruiters" uit
Geesteren. Beide komen uit Gelder
land, zodat deze provincie wel met
een heel hoge eer ging strijken. In
puntenaantal volgden daarna achter
eenvolgens de „Neuderuiters" uit Nij-
kerk, de L.R. „Kaptein v. d. Wal" uit
Hoofddorp, de L.R. „Baayaard" uit
Alblasserdam, de L.R. „Lonneker" uit
Enschede, de L.R. „Siegfried" uit
Bergambacht en de L.R. „Rijden is
Kunst" uit Zwollekerspel.
Het kampioenschap 1950 individuele
dressuur dames werd behaald door
mej. E. Nijhof met „King" van de
L.R. „Lonneker en Omstreken". Het
kampioenschap voor individuele dres
suur, waaraan zofoel dames als heren
kunnen deelnemen, werd verworven
door C. Schimmel uit Voorthuizen met
.Sirus" van de L.R. „Vrijheid". Deze
kundige rijder wist ook het to moei
lijk te bereiken landskampioenschap
veelzijdigheid op zijn naam te bren
gen. De prijzen, waaronder wisselbe.
kers en fraaie kunstvoorwerpen, wer
den aan de winnaars door burgemees
ter Loggers uitgereikt.
Des morgens hadden de keuringen
plaats van de beste warmbloed-paar
den van het Groningse en het Gelder
se type. Ook hier waren de beste
dieren uit het land vertegenwoordigd-
Kampioen van- het Groninger type
werd Warinke. eig. D D Dijkstra te
Midwolda. Op de twaalfde plaats
kwam Ielema van H Homan te Sloot-
dorp. Kampioen van het Gelderse type
wera Tris van Wittenstein. fokker-eig.
E V Binsbergen te Zoelen fWitten-
m 0r! de zevende plaats kwam
oi ntie van Jb. St.ruyf te Burger-
,rug' Op de negende plaats Kelenike,
eig. G. Franzen te Bergen.
£N DIE VREUGDEN van de late zo
mer zijn talrijk! Maar al te veel
nog leeft de gedachte, dat het na
Augustus gedaan is met het genoe
gen van een verblijf in het buitenveld.
Men zegt te gauw als het eens een
keertje flink regent: Het lijkt wel No
vember. Heus, September en October
brengen ons in veld en duin, bos en
heide, langs het strand en de plassen
zoveel schoons, dat we er wat dat
betreft niet om behoeven te treuren,
dat de zomer zelf de aftocht gaat bla
zen.
Dezer dagen zwierven we een enkel
uurtje door een onzer mooiste land
schappen: de beboste binnenduinen en
we ontdekten opnieuw, dat juist hier
nu een bijzondere bekoring van de
natuur uitgaat. Toen we de fiets had
den gestald en het bos inliepen, was
de zon al ver over het hoogtepunt heen
en vielen brede door het dichte ge
bladerte getemperde lichtbanen schuin
langs de gladde beukenstammen en die
der diep gegroefde eiken naar de
zachte bosbodem. Het milde licht trof
'n veldje hoogopgeschoten struweel met
een nog rood bloeiend wilgenroosje en
het doffe groen van brandnetels. Heel
fijntjes trillerden in dat licht ontelbare
insecten: muggen, een late vlinder, een
logge, wilde bij en het was ons of even
een schijnwerper gericht werd op dat
wondere, kleine wereldje, op dat voor
ons grotendeels naamloze gedierte,
dat toch in het geheel der schepping
zulk een onmisbare taak te vervullen
heeft. We snoven de kruidige, donkere
geur van het bos, de geur, die uit
duizend andere samengesteld is en zo
onmiskenbaar behoort bij die gemeen
schap van bomen, struiken, planten en
dieren. Ergens, voor ons onzichtbaar,
zat een koolmees te ratelen.
Langs het zandige pad, waarin vele
voetstappen stonden geprent en waar
boven de zware kronen van eiken en
beuken zich met het blauw van de
lucht daarboven tot een fraai mozaïek
Het leggen van twee zeekabels, die
de capaciteit van bet telefoonverkeer
tussen Nederland en Denemarken
sterk zal vergroten, is voltooid door
het Engelse kabelschip „Monarch" Dit
schip heeft in ongeveer 14 dagen de
beide kabels op dit 240 km. lange tra
ject gelegd. Het Nederlandse kabel
schip „Poolster" en het Deense kabel
schip „Krarup" hebben respectievelijk
de Nederlandse en Deense landings
einden voor hun rekening genomen
De indienststelling van de nieuwe
verbindingen, die ook voor het inter
nationaal transitoverkeer van veel
belang zijn, zal eerst over een hall
jaar kunnen geschieden wegens werk
zaamheden, die nog op het land moe
ten worden verricht.
er boven met een enkele beweging van
de krachtige vleugels zich zwevende
houdend op de omhooggaande lucht
stromen en in de richting van de zee
langs de wazigblauwe hemel een heel
langzaam stijgende wolkenrug, waar
achter straks de zon zou gaan ver
dwijnen.
Minutenlang toefden wij op deze
plek, waarvan vele geluiden verre ble
ven en het goede alleen scheen te be
staan
Feest van kleuren.
W/AT VERDER, waar een lawaaiige
ekster juist uit het gebladerte te
voorschijn schoot, trokken we weer
het bos in. Wij kwamen hier in het
lagere gedeelte, waar berken, elzen,
lijsterbes en zomereiken een meer
verspreid, maar aantrekkelijk woud
type vormen. Hier en daar rees er
boven uit een enkele schrale den.
Als ergens de overgang van zomer
naar herfst te zien viel was-het hier
wel! De elzen zaten nog vol in het
blad, als een verrassing daar vóór ons
een plekje overdadig bloeiende hei,
waarvan het paarsrood fel afstak bij
het harde groen van het forse zand-
haarmos, dat in grote kussens om oude
boomstronken woekerde. Volop schit
terden nog alom de gele sterretjes van
tormentil, op een wat vochtiger plaats
pronkte rolklaver in een heerlijke
gouden bloei. ZomerMaar zie
daar: de herfst was ook reeds op het
appèl. Elk vleugje wind deed méér
verkleurde berkenhlaadjes neerdwar-
relen, in de eikjes kregen de harde
kegelvormige vruchten hun licht
bruine glans en in de lijsterbes hin
gen overal de oranjerode trossen als
Chinees vuurwerk aan de doorbuigen
de takken. En als dat nog niet vol
doende is, kijk dan nog eens naar de
bosbodem! Paddenstoelen hebben
overal tussen het mos, het droge
dorre blad, de witte zandplekken en
de veldjes uitgebloeide grassen hun
kleurige koppen omhoog gewrongen.
Hier waren ze weer bij tientallen deze
kinderen van de herfst, deze steeds
weer boeiende planten, waarover de
volksmond op het land dikwerf fluis
terend zulke vreemde verhalen ver
telt, planten waarvan we ten slotte
slechts de kleurige bloem te zien krij
gen. Het eigenlijke orgaan van de
zwammen, het witte dradenstelsel
woekert in de ruige humusrijke bo
dem voort, parasiterend op stapels or
ganische stoffen, die er liggen opge
slagen of voortwoekerend in het ner-
vensysteem van struik of boom, pro
fiterend van de opstijgende voedsel
rijke sappen tot er in die sappen geen
leven meer zit
We vonden al chocoladebruine wei-
dekringzwammen, rose gevlekte rus-
sula's en overal de gestippelde nog
harde bollen van stuifzwammen, die
straks als ze rijp zijn hun fijne sporen-
wolkjes weer zullen doen wegzweven
op de wind. Tussen het mos vooral
priemden zich op uiterst dunne steel
tjes talloze mycena's omhoog. En bij
die enkele soorten zal het niet blij
ven! Porceleinzwammen, hanekammc-
tjes, morielje s, buikige boleten en de
altijd weer fascinerende vliegenzwam
zullen het kleurenfeest van het na
jaar tot ongekende hoogten opvoeren!
W. KOK
£)E SLONZIGE HEER, die bedillerig
voor het hekje trad als beledigd
aanklager, scheen wrange gedachten
te koesteren over de meteorologische
zowel als over de politiek-militaire
toestanden in Europa. Hg had zich
althans een paar halfsleetse W.A.-
laarzen aan de benen geschoven en
aldus verfraaid scheen hij een voor
loper van het kameraadschappelijke
Westduitse leger. Van boven daaren
tegen had hij meer van een ongere
gelde illegaal uit Siberie; een zee
groene trui en een rossige sjaal met
paarse nopjes deden hem het schil
derachtig uiterlijk aan van een be
kroonde Ouborg. Het was duidelijks
deze man was bezocht met een heet
hoofd en kouwe voeten. Zulks voert
altoos tot trammelant.
Welaan, die was dan ook gekomen.
Alhoewel: met zulke trammelant als
deze blozende Geertje zoudt ge, zelfs
op gezegende leeftijd, een Faroelt-
complex gaan ontwikkelen. Want de
verdachte blondheid, die schuiverig op
het bankje zat, kon zo op een reclame
plaat voor een beste drank of schui
mend tandenkrijt. En ge zoudt het
niet geloofd hebben als de griffier het
niet zo plechtig had voorgelezeni
maar dit glamour-Geertje had de be
dillerige heer uitgescholden met woor
den, die meneer de officier niet in de
krant wil zien uit een oogpunt van
openbare bescherming der fatsoenlijk
heid. Maar het kwam hier op neer,
dat de gelaarsde heer van der jeugd
af aan kennelijke blijken had gegeven
van een polygame gezindheid, dat hij
een Mormoonse inslag had zonder een
belijder dier religie te zijn en dat hij
voorts in de eerste borrel noch in de
eerste leugen gestikt was. Hetgeen
we trouwens met eigen ogen aan de
breedte van zijn basislijn konden con
stateren. Waaraan Geertje dan ten
leste, bij wijze van finishing touch, de
mededeling had toegevoegd, dat deze
Ladykiller „uit zijn nest gedragen werd
door de vlooien", hetgeen toen de
griffier het voorlas bij de rechter
een zodanige kriebel scheen op te roe
pen, dat hij onder zijn bef en in de
plooien van zijn toga ging zoeken.
Enfin Geertje wou er niet om
liegen, dat ze wel het een en ander te
berde had gebracht, maar daar had
„die man daar" het dan ook naar ge
maakt, nademaal hij op de kermis via
draaimolen en cakewalk zodanig drin-
gerig contact had gepoogd tot stand
te brengen, dat Geertje ontladen was
in een soort monologe kortsluiting.
„Hij kan zijn handen thuis houden",
zei ze vanochtend tot de Kadi en die
stemde daar stilzwijgend mee in, al
hoewel hij anderzijds zijn fiat niet ge
ven kon aan de taalkundige verweer
middelen, die de jeugdige schoonheid
publiekelijk tegen die grijpschutter had
aangevoerd.
Hat werd vijftien gulden boete.
Waarmee de mannelijke eer gerepa
reerd was. Recht is recht. Zo is dat
en niet anders.
KAREL.
(Van onze diplomatieke medewerker)
pVENMIN als één zwaluw reeds de lente maakt, betekent één voor de
kust van Korea neergeschoten Russisch vliegtuig indien de vergelijking
geoorloofd is een algemene oorlog. En dat Is maar gelukkig. Want een inci
dent, zoals zich deze week heeft voorgedaan, kan zich, zolang als de oorlog in
Korea duurt, herhalen. Waar gevochten wordt, gaat het schiettuig nu eenmaal
gemakkelijk af. Natuurlijk behoeft het incident niet een gevolg te zijn geweest
van een eigenmachtig, doldriest optreden van een Russische piloot, die iedere
dag zijn injectie haat tegen de „oorlogszuchtige" Amerikanen ingespoten heeft
gekregen. Het kan zeer goed zijn, dat de man op hoog bevel handelde. Het
Kremlin houdt van het ensceneren van incidenten, die „op het randje af" zijn;
dat is zelfs een integrerend deel van de Sowjef-politiek. Maar daarmede is nog
geenszins gezegd, dat Moskou een oorlog met het Westen wenst. In feite is de
Russische door de Amerikanen geweigerde nota, waarin de Sowjet-
regering de rollen omdraait, door de Amerikanen ervan te beschuldigen het
eerst geschoten te hebben, geruststellend. Werkelijk dreigend zou de toestand
slechts geworden zijn, indien de Sowjetunie had verklaard, dat het de wapens
had opgenomen om Noord-Korea te „beschermen".
NATUURLIJK zijn de Amerikaans-
Russische betrekkingen door deze ge
beurtenis opnieuw verslechterd, maar
niet ernstiger dan door het neerschie
ten door de Russen van een Ameri
kaanse vliegboot boven de Oostzee,
eerder in het jaar Uit dergelijke bot
singen vloeit heden ten dage echter
geen oorlog meer voort. Die wordt
eerst mogelijk, wanneer een van de
twee of beide grote mogendheden, die
op het ogenblik het lot van de wereld
bepalen, hem werkelijk wensen. En
tekenen, die daarop zouden kunnen
wijzen, zijn er gelukkig (nog) niet.
Bijzonder verheugend was in dit
verband het dezer dagen door presi
dent Truman ontvouwde vredespro-
gramma van acht punten Daarin maak
te hij een einde aan veel verwarring
in en over de politiek van de Ver
enigde Staten ten aanzien van het
Verre Oosten. Eenvoudig en zonder
omwegen gaf de president de wegen
aan, die zijn regering zal volgen. Het
is een politiek, waarop Amerika, als
leider der vrije wereld, trots mag zijn.
Zij houdt slechts een bedreiging in
voor degenen, die de vrede hebben
gebroken, of van plan mochten zijn.
dit op kleine of grote schaal te doen.
Met zelfvertrouwen wees de president
op de enorme potentiële kracht van
zijn land, als een waarschuwing aan
het adres van aggressoren en een be
moediging voor de volken, die vrede
en vrijheid liefhebben.
Niets in zijn rede wees op zwakheid:
„Er zal geen voordeel te behalen zijn
voor een volk, dat het communisme op
zijn duister en bloedig pad volgt" De
Sowjetunie werd ditmaal bij name
genoemd en de president zei ronduit
dat het de herhaalde woordbreuk en
gewelddadige acties des Sowjets wa
ren, die de stoot hadden gegeven tot
de herbewapening en het sluiten van
'n bondgenootschap der democratische
volken
Tegelijkertijd wees de president de
gedachte aan een preventieve oorlog
en tot grote geruststelling der Brit
ten een eenzijdig Amerikaanse be
sluit inzake de toekomst van Formosa
van de hand. Dit laatste, zo zei de ore-
sident, is 'n kwestie van internationaal
overleg en minister Acheson voegde
hier later aan toe, dat na besprekingen
met Groot-Brittannië en Frankrijk,
ook de Aziatische landen in deze aan
gelegenheid zullen worden gekend.
Men moge het misschien betreuren,
dat deze verklaring van president
Truman niet wat eerder gekomen is.
Daardoor zou veel onrust bij de Britten
en wantrouwen bij de Chinezen en ook
bij de Indiërs voorkomen zijn. Maar
in ieder geval heeft Washington thans
een vlag ontplooid, waaromheen alle
volken, die van goeden wille zijn, zich
met een zuiver geweten kunnen scha
ren.
WANNEER de ministers van Buiten
landse Zaken van de Westelijke Grote
Drie volgende week in New York
samenzijn, moet het hun op grond van
Trumans verklaring niet al te moeilijk
vallen, nu eindelijk een gemeenschap
pelijke Aziatische politiek te creëren.
Het grootste deel van hun tijd en aan
dacht zal echter worden gevergd door
het probleem van West-Duitslands be
veiliging. Een snelle beslissing is daar
van nodig en dat deze genomen zal
worden, is zeker. Het is namelijk geen
geheim, dat men zich sinds enige tijd
in de Westerse hoofdsteden afvraagt,
of in Duitsland, waar de verhoudingen
in vele opzicht op die in Korea gelij
ken, niet spoedig een variatie op het
Koreaanse thema te beleven zal
zijn.
Voor deze bezorgdheid is reden. Het
is opgevallen, dat de (communisti
sche) Oostduitse leiders, die zichlange
tijd onthouden hebben van al te scher
pe aanvallen op hun Westduitse tegen
hangers, plotseling alle remmen neb
ben losgelaten. De politici van Bonn
worden als „landverraders" gehekeld
de Westduitse arbeiders tot onder
gronds verzet en sabotage aangespoord
en een enorme propaganda wordt ge
maakt voor een „nationale bevrij
ding'.
Tegelijk doen geruchten die om
dat zij uit betrouwbare bronnen stam
men. niet eenvoudig naar het riik Ier
fabelen verwezen kunnen worden -
de ronde, volgens welke de Russen
nog vóór 15 October, de dag der
Oostduitse verkiezingen, een vredes
verdrag met Oost-Duitsland zouden
sluiten. Bij dit verdrag zou de Oost
duitse regering door Moskou als de
enig wettig Duitse regering erkend
worden en zij zou allerlei rechten krij
gen, waaronder dat van herbewape
ning. Korte tijd na het sluiten van
het vredesverdrag zouden de Russi
sche troepen zich terugtrekken en O.
Duitsland aan de Sowjetunie gebon
den worden door een overeenkomst tot
wederzijdse bijstand, zoals ook tussen
Moskou en de overige satellieten hu-
staat.
Dat deze geruchten wel degelijk een
grond van waarheid bezitten, wordt
bewezen door de rigoureuze zuiverings
acties, welke op het ogenblik in O.
Duitsland worden uitgevoerd Al die
genen in het Oostduitse leiderscoros,
op wie de Sowjets niet ten volle kun
nen vertrouwen, worden aan de diik
gezet. Tegelijk wordt met spoed
aan de liquidatie van de burgerlijke
partijen gewerkt Zij moeten, zo heeft
Walter Ulbricht. de vertrouwensman
van het Kremlin, gedecreteerd, in de
Communistische Socialistische Een
heidspartij (S. E D.) opgaan Binnen
kort zal O -Duitsland dus nog slechts
één en wel 'n communistische
nartij hebben en daarmede is dan de
laatste voorwaarde voor het stichten
van een .,volksdemne--+:„" vervuld.
Grote dreiging.
De dreiging, die hierin schuilt, is
groot. Wordt het programma uitge
voerd. dan komt daarmede inderdaad
de weg open voor de opvoering van
een Koreaans drama op Duitse bodem.
Er is niet veel voorstellingsvermogen
voor nodig om zich de Oostduitse
„volkspolitie". die in korte tijd tot een
veel geduchtere macht dan het Noord-
koreaanse leger kan worden gemaakt,
in te denken in een ..bevriidings"oor-
log tegen West-Duitsland
Bestriiding van het communistische
gevaar in Duitsland kan. met succes,
slecht® Hoor He Duitsers zelve geschie
den. Deze zijn daartoe in hun over
grote meerderheid zeker bereid Maar
de geallieerden zullen hun de moge-
liikheid en een groot deel der midde
len moeten verschaffen Dit zal ongs-
twiifeld gebeuren, met grote snelheid
zelfs. Maar desondanks zullen de ko
mende maanden in Duitsland vol geva
ren zijn Want met het on de been
brengen en uitrusten van een sterk
Westduitse noütieleeer dat natuurlijk
uit leden van de oude Wehrmaeht" zal
worden gereemteerd zal men waar
schijnlijk niet vóór het volgend voor
jaar gereed kunnen zijn. Tot datogen-
blik blijft de situatie kritiek.
