Motie In de laatste minuut ontsnapt aan liquidatie door de Sicherheits Dienst Toulouse: hoofdstad van Rood Spanje Geen onderzoek naar bomaanval op Mandsjoerije Hoe besteedt men zijn inkomen? Ook afgewerkte smeerolie heeft tegenwoordig waarde I Felle critiek DE AVONTUREN VAN PAYNE BEST (,loi) De spanning bleef ioi het einde Duits officier springt in de bres Complot tegen regering-Franco Waarom Frankrijk vreemdelingen arresteerde grote schaal Alg. Nederl. Zuivetbond bestaat vijftig jaar Op 20 September feest in Den Haag De Sowjet regering gaat woestijnen irrigeren Regering v Slechts in uiter zaak drasti maatrege MARINIERS N> NIEUW-GUIN Aarzelend Oorlog en marin pas in de Kam De momentele B verhouding van krachten tussen de Pf totalitaire en de democratische sta- ten vond hij niet gunstig voor de laatste. De conse quentie, die hij uit deze opvatting trok, was, dat het westen alles in het werk moet stellen om een aaneenge sloten macht op de been te brengen. SCHOK De mannen op deherexai Weerbericht WOENSDAG 13 SEPTEMBER 195J pLOTSELING begon de evacuatie. Vrachtwagens vol geselecteerde gevangenen onder wie ook ons groepje reden over de Alpen naar het Zuiden. Voorbij Innsbruck stopten wij bij het politie-opvoedingskamp Reichenau. Dat betekende dat de politie hier zorgde voor de „opvoeding". De kribben zaten er vol wandluizen. De vertrekken stonken. De meeste gevangenen schenen half verhongerde Fransen te zijn, die tot de Maquis behoord hadden. Er waren Amerikaanse vliegers die erg slecht behandeld waren. Er was ook een groep in lompen gehulde Franse partisanenmeisjes, waar echter nog genoeg leven in zat. Ze waren brutaal tegen de bewakers en bespraken voortdurend ons uiterlijk. Met autobussen werden de Schussnigs, de Blums en de Thyssens binnengebracht, met nog anderen die tegelijk met mij in Dachau geweest waren. Bij hen waren ook mannen, vrouwen en kinderen uit Regensburg, die de enige overgeblevenen waren na executies op grote schaal. De SS-officier Stiller zei ons dat wij naar een hotel In het Italiaanse Tirol gebracht zouden worden om daar te wachten „op de bevrijding door onze eigen troepen". idee van. Ik heb er honderden ver moord, misschien wel duizenden". Mompelend wankelde hij de kamer uit. Zijn compagnon zat nog steeds met zijn pistool te spelen terwijl hij lalde: „Pang, pang, maak ze maar af". Ik ging terug naar mijn medegevangenen. De redding is in zicht. KOLONEL Von Bonin wachtte mij glimlachend op: „Wij zijn gered, Herr Best. De plaatselijke Duitse comman dant, generaal Von Vietinghof, is een oude kameraad van mij en ik heb een boodschap van hem gekregen. Hij wenst geen wreedheden in het gebied van zijn troepen, zegt hij en hij zal ons morgen soldaten zenden". Dat scheen alles in het reine te brengen en wij sliepen rustig die nacht. De vol gende dag kwamen vijftien bestofte Wehrmachtsoldaten en een nogal ge affecteerd, zelfbewust officiertje het dorp binnen marcheren: Vietinghof's „troepen om ons te ontzetten". Het hart zonk mij in de schoenen. Bader en zijn mannen zouden deze jonge of- TK geloofde vriend Stiller niet; ik had n.l. gezien dat een zwarte truck zich aan het einde van de colonne had aan gesloten. Hij bevatte een peloton SD- mannen onder aanvoering van luite nant Bader, die berucht was als „liqui- dateur" van ongewenste gevangenen. Als wij inderdaad bevrijd moesten worden, wat kwam hij dan eigenlijk doen? Op de Brennerpas bleef het convooi een paar uur staan. De lucht was be wolkt; overal schenen de gebouwen in puin te liggen. We ontdekten later dat We op deze verlaten plaats gestopt had den omdat onze bewakers op een lucht aanval wachtten, want dat geschiedde daar elke nacht. Gedurende de aanval zouden we dan worden doodgeschoten en onze dood zou geweten zijn aan het bombardement door onze eigen mensen. Gelukkig kwam er geen luchtaanval. Voorzover ik kon zien scheen de SS-officier Stiller onze voornaamste kans te zijn om er levend af te komen. Hij was een wat schuchtere kerel. Ik ging naar Schacht en Thyssen, van onze groep de mannen die over het meeste geld beschikten. „Ik geloof dat nu de tijd is gekomen voor een beetje omkoperij", zei ik. Wij kwamen over een Stillqr een bedrag van honderd duizend Z tvitserse francs aan te bieden, als hij ons veilig naar de Zwitserse grens zou brengen. De heren wilden echter niet met mij meegaan om Stiller dit aanbod te doen. De trucks reden door. Bij het dorp Niederhof werd Von Schussnig herkend door een Italiaans partisaan, die dit rapporteerde aan de plaatselijke verzetsleider, dr. Ducia. We stopten, buiten het dorp en dr. Ducia kwam op ons af om ons gast vrijheid aan te bieden. Bader en Stiller aarzelden eerst, doch daarna stemden ze toe. Zij waren zelf ook hongerig en vermoeid. Wij werden allen in het ho tel gepropt dat omringd was door wachtposten, maar toen wij eenmaal binnen waren konden ze ons niet be letten door het gebouw rond te zwer ven. Laat in de avond ging ik naar de keuken en vond daar wat ik gehoopt had te zullen vinden: er waren daar twee SS-ers en ze waren stomdronken. Eén van hen was in het peloton van Bader, zijn ogen waren glazig en hij zwaaide op zijn benen. „Kom bij mij zitten, Herr Best", sta melde hij, „we zullen „Bruderschaft" drinken." Plechtig vulde hij twee wijn glazen en wij dronken elkaar op Duitse wijze broederschap toe. „Je bent een beste vent. Fritz", zei ik, „ik zal een goed woordje voor je doen als de ge allieerden hier '-omen". Hij begon te snoeven en te pochen hoeveel Tom mies hij voor zijn rekening zou nemen eer zij hemzelf te pakken zouden krij gen. „Ja, ik weet wel dat u mijn vriend bent en mij zoudt helpen als u in leven was." Bevel tot executie UIJ haalde een papier uit zijn zak. „Hier is het bevel voor uw execu tie. Morgen zal het uw laatste dag zijn." Hij wuifde met het papier voor mijn gezicht. Ik kon het niet goed lezen, maar ik zag een lijst van namen. Het was een bevel van het hoofd kwartier van de Sipo in Berlijn en ik kon het volgende lezen: „De volgende gevangenen mogen niet in handen /an de vijand vallen en moeten zonodig ge liquideerd worden". Ik zag de namen van Schussnig, Blum, Niemöller, Schacht, Falkenhausen, Halder, Stevens en mijn eigen naam. „Maar dat is onzin", zei ik, .Stiller zou zo gek niet zijn". De dronken S. S.-er leefde weer op. „Schiet ze allemaal neer. Pang, pang. pang, allemaal koud maken, da's het beste". Hij wriemelde aan zijn pistool holster, terwijl Fritz mij aankeek en zei: „Ach wat, kérel, Bader heeft hier de teugels in handen. Hij heeft al drie maanden geleden orders gekregen om jullie allemaal te liquideren en hij voert zijn orders altijd uit. Nu, Herr Best, u bent mijn vriend, nogmaals: „Bruderschaft". Luister naar wat ik zal doen: mor gen zullen jullie allen doodgeschoten worden en daarna in brand gestoken Ik weet wat het is, mensen doodschie ten met machinepistolen. De helft van hen is niet goed dood, zodat er ook veel van jullie niet dood zullen zijn als we het berghotel in brand steken, waar we jullie straks heen brengen. Daarom moet u dicht bij mij komen staan, dan zal ik u door het hoofd schieten. Dat is de beste manier om te sterven en ik mis nooit". „Heb je dat al vaak gedaan?" vroeg ik. Fritz werd melancholiek: „Mijn vrouw en kinderen hebben er geen Generaal Alexander Baron von Falkenhausen was bevelhebber in Belgie, doch werd op bevel van Hitler in een concentratiekamp gesloten. Op het laatste ogenblik gered van executie. fieier met zijn groepje spoedig op de vlucht drijven. Samen met Falkenhausen en Bonin ging ik daarom op zoek naar Stiller. Wij hadden geluk, er waren geen wachtposten in de buurt. „U moet uw mensen gebruiken om Bader tegen te houden", zei ik tegen Stiller. „Het is in ujv eigen belang". Hij haalde zijn schouders op: „Gisteravond heeft Ba der gedreigd ook mij om zeep te hel pen. Hij behoort tot het speciale de tachement van majoor Stavisky, dat niets anders doet dan liquideren. Hij heeft orders u allen te doden, ik kan hem niet tegenhouden". Plotseling zei ik: „Dan moet u het commando aan mij overdragen, dan zal ik hem tegenhouden". Hij keek naar onze vastberaden gezichten; hij was alleen en wij waren vastbesloten. Nerveus likte hij zijn lippen en zei: „Ja, dat is goed". Er was geen tijd te verliezen. Door het raam konden wij Bader en zijn mannen hun machine pistolen gereed zien maken terwijl zij in de richting van het hotel keken. Wij spraken tot de jonge officier die door generaal Von Vietinghof gezon den was. Hij zag bleek en stamelde: „Maar ik kan zo'n verantwoordelijk heid niet nemen". Zijn blik ging naar Bader's vrachtwagen en zijn groep be roepsmoordenaars. Toen blafte kolonel Von Bonin: „Dan zal ik als uw meerdere het be vel van u overnemen. Richt die twee machinegeweren op die truck". De jonge luitenant verstarde, maar de Duitse gewoonte om te gehoorzamen was sterker dan al het andere: „Jawel overste". Hij schreeuwde een bevel naar zijn Wehrmachtsoldaten en de twee lopen van de mitrailleurs werden omgezwaaid in de richting van Ba ders truck. De moed der wanhoop. VON BONIN en ik liepen over het kleine plein, ik voelde mij alsof ik naakt was en de dood nabij. „Laat die wapens vallen", beval ik, „of jullie zullen zelf neergeschoten worden". Tot mijn verrassing lieten Bader's man nen zonder te aarzelen hun machine pistolen op de grond vallen. De Ita liaanse partisanen van dr. Ducia, met hun rode halsdoeken, kwamen uit de toekijkende dorpelingen opduiken en raapten elk wapen op dat op de keien viel. Bader kwam op ons af met een askleurig gelaat: „Herr Best, geeft u ons benzine, dan zal ik weggaan met mijn mannen. Wij zullen u niet meer lastig vallen". En dat deden ze ook niet. Vier dagen later rukte de -,S"- compagnie van het tweede bataljon van het 339-ste Amerikaanse regiment infanterie het dorp binnen en ontwa pende de Duitse soldaten. De arme kleine Kokorin, de neef van Molotof, leefde niet lang genoeg om de bevrijding te beleven. Met Italiaan se partisanen was hij op zijn eigen houtje Over de bergen de vrijheid te- Kolonel B. von Bonin vocht onder Rommel jn Afrika en viel later in ongenade. Moest op bevel van Hit- Ier worden doodgeschoten, doch ontkwam aan de kogel. gemoet gegaan. Door zijn bevroren voeten kreeg hij koudvuur. Hij zou bij ons veilig geweest zijn, maar zijn Rus sische opvattingen deden hem dit an ders zien. Eindelijk naar huis. OP 22 Mei 1945 werd ik, na een paar dagen in een ziekenhuis gelegen te hebben, in een vliegtuig gezet, rich ting Engeland. Ik voelde mij plotse ling ziek van zenuwen en spanning. Ik ging naar een Engeland dat ik niet kende. Ikzelf was waarschijnlijk zo veranderd dat men mij niet meer zou herkennen. Ik vroeg mezelf af of ik het recht had om terug te gaan, ik had het gevoel alsof ik op de verlieslijsten voorkwam. Maar toen wij het Kanaal oversta ken, hing er een grote wolk boven de Engelse kust en in die wolk zag ik het gezicht van May, mijn vrouw. En toen wist ik dat er tenminste één mens op aarde naar mij verlangde en ge duld met mij zou hebben, terwijl ik de strijd ging uitvechten, die iedere terug kerende gevangene te strijden heeft. EINDE. Veiligheidsraad kon niet tot uitspraak komen De Veiligheidsraad stond gisteravond voor de bespreking van twee resolu ties: een Amerikaanse, waarin werd ge vraagd om de vorming van een com missie van Indiase en Zweedse afge vaardigden voor een onderzoek ter plaatse naar de klacht van Rood-China, dat Amerikaanse viegtuigen Mandsjoe rije hebben gebombardeerd en een Russische, waarin de raad verzocht wordt, het bombarderen van Mandsjoe rije te veroordelen en verder onwet tige daden te verbieden. Er is heel wat deining over geweest. Het resultaat was zeer mager. Het begon met een lang debat over de procedurekwestie. De vraag was n.l. welke resolutie het eerst in behande ling diende te komen. De Russische was het eerst ingediend en dus eiste Ma- lik, dat deze ook het eerst zou worden behandeld. Austin, de Amerikaanse ge delegeerde, achtte dit weer niet logisch. Hoe kan men, zo redeneerde hij, een veroordeling uitspreken, wanneer men de feiten nog niet eens heeft kunnen Door stokslagen gedood In de desa Asemkandang bij Pasuruan, is een zekere A. K. door de bevolking met stokken ver moord. Honderd-dertig personen verklaarden eenparig deze daad bedreven te hebben. A. K. stond in die streek bekend als een Tu- kang Santet, d.w.z. iemand die ziekten verwekken kan. Dit is binnen korte tijd het tweede ge val van deze aard. De vorige moord geschiedde op 17 Juli in de desa Ranggeh. In de loop van de volgende maand zullen hier voor 47 personen in Pasuruan te recht staan. £)E SPANJAARDEN immigreerden in Frankrijk, toen hun in Spanje na de overwinning van Franco slechts de gevangenis wachtte. In weinige maan den waren er zeshonderdduizend. Twee honderdvijftigduizend emigreerden, naar andere landen of keerden na ver loop van jaren terug naar hun vader land en driehonderdvijftigduizend ves tigden zich voorgoed in Frankrijk. Tou louse werd een Spaans centrum. Van daar uit wilde men de val van Franco voorbereiden. De anti-Franco-golf, welké na de bevrijding over Europa Budgetonderzoek op (Van onze Haagse redacteur) Als er een vraag heden ten dage voor iedereen actueel is, dan is het wel deze: „Waar blijft toch al mijn geld?" Huis moeders weten niet „waar haar geld blijft"; huisvaders verwonderen zich trouwens eveneens over de snelle wijze, waarop het verdiende salaris weer is uitgegeven. Wat men wei heel goed be grijpt, is, dat alles peperduur is en dat men bij het doen van zijn uitgaven moet wikken en wegen om uit te komen. Ook het Centraal Bureau voor de Statistiek zou wel eens graag willen weten, „waar het geld nu allemaal blijft", met andere woorden, hoe men in het algemeen zijn inkomen besteedt. Daartoe zal in het komende jaar op grote schaal een budget-onderzoek wor den ingesteld, waaraan men op basis van vrijwilligheid kan deelnemen. Dit onderzoek zal zich uitstrekken tot alle lagen der bevolking tot inkomens, die de f 12.000 per jaar niet te boven gaan. Om de enquête zo objectief mogelijk te houden, zal men met alle mogelijke factoren rekening houden, zoals beroep, het al of niet in loondienst zijn, de grote van het gezin, enz. In de grote steden Amsterdam, Rot terdam en Den Haag wil men de proef nemen met ongeveer vier honderd ge zinnen. In Amsterdam en Rotterdam zal (Van onze correspondent te Parijs) pRAXKRI.JK is het land der politieke vluchtelingen. Sedert 1790 toont het zich soepel, wanneer het immigratie betreft van personen, die om poli tieke redenen hun land hebben verlaten. Parijs neemt daarbij aan, dat de gasten de goede gedachte zullen hebben om de gastvrijheid te waarderen, o.a^ door zich te voegen naar de zachte wenken van de gastvrouw Marianne: brood verdienen met eerljjk werken, geen inmenging in de binnenlandse politiek, geen acties tegen hun vroeger vaderland, Indien Frankrijk daarmee goede betrekkingen onderhoudt. Nu is het woordje „g o e d" in diplomatieke kringen nogal rekbaar. Men mag dan in Parjjs niet gecharmeerd zjjn op Franco, sedert de plannen voor de Europese verdediging de huidige vormen hebben aangenomen, is men graag bereid de generaal zjjn stoel in Madrid te gunnen. Dit is één van de redenen, waarom de Franse politie is overge gaan tot de arrestatie van bijna 200 Spaanse communisten. Volgens nauw keurige inlichtingen zouden zij o.m. een complot smeden tegen Franco. trok, was koren op de rode molen. Men ageerde openlijk en al in 1947 had Toulouse een bijnaam gekregen: de hoofdstad van rood Spanje. Velen van de Spaanse vluchtelingen waren minder geneigd om met arbeid hun brood te verdienen, dan om clandestien voort te werken aan de verwezenlij king van hun wensdroom; de val van Franco en de vorming van een nieuw volksfront in Madrid. Spanje protes teerde langs diplomatieke en niet- diplomatieke kanalen, doch zonder succes. Wel kwam inmiddels het niet- rode Franse volk in beweging. Ergernis Vooral in en rond Toulouse ergerden zich vele Fransen aan de gastvrijheid genietende Spanjaarden. De Fransman bijvoorbeeld, is er zeer gevoelig voor, als buitenlanders zich met zijn bin nenlandse politiek bemoeien. De rode Spanjaarden deden dit te kust en te keur. Avond aan avond waren er in de bistro's hete woordenwisseling over de situatie, waarbij de buitenlandse communisten het heftigste betoog voer den en hun tegenstanders niet ontza gen, als het er om ging aan te tonen, hoe slecht de toestand in Frankrijk wel was. Autoriteiten in Toulouse, Franse dag bladen, volksvertegenwoordigers en particulieren hebben sedert 1946 voort durend gewezen op het grote gevaar van deze vuurrode Spaanse cel in Zuid- Frankrijk, die, gezien aantal, training, hardheid en bedrevenheid in de wa penhandel, met steun van de Komin- ferm a la minute Spanje in brand kon steken. Ongewenste activiteit De laatste weken heeft de Franse pers er herhaaldelijk op gewezen, dat er in Toulouse een complot zou wor den gesmeed tegen Franco. De smederij werkt al sedert 1939 op volle capaci teit. Hiermee wordt dus niets nieuwe verteld. Wel is opmerkelijk, dat blij kens inlichtingen van de Franse Ge heime Dienst rode Spanjaarden van de Kominform nadere richtlijnen zouden hebben gekregen, waarin o.a. het tijd stip van actie zou zijn bepaald. Dit tijdstip zou vallen in de meest critieke periode van de Europese geschiedenis, n.l. als Spanje voor de Westeuropess verdediging direct noodzakelijk zou zijn geworden. Dit heeft het noodzake lijk gemaakt onmiddellijk in te grij pen. In de omgeving van Toulouse zijn bijna tweehonderd Spaanse commu nisten gearresteerd en in Parijs veer tig. De arrestanten hebben zonder uit- men zich in hoofdzaak bepalen tot de arbeidersklasse, terv/ijl men in Den Haag het accent zal leggen op hoofdar beiders en mensen, die in de vrije be roepen werkzaam zijn. De deelnemende gezinnen ontvangen iedere week een huishoudboekje, dat zo nauwkeurig mogelijk en gespecifi ceerd moet v/orden ingevuld. De in houd van de huishoudboekjes zal onder de strikste geheimhouding v/orden ver werkt tot statistische gegevens. Zelfs de fiscale recherche zal tot deze afde ling van het Centraal Bureau voor de Statistiek geen toegang hebben. Dit ter geruststelling. Voor talrijke gezinnen, die zich tot nu toe geen moeite gaven, om er een huis houdboekje op na te houden, kan dit onderzoek waarde hebben, omdat men nu zelf kan nagaan, op welk gebied van de huishoudelijke uitgaven men zich beperkingen kan opleggen. Speciaal voor de man kan het onderzoek een levenslesje inhouden, want voor hem zullen indien gewenst zogenaamde zakboekjes ter beschikking worden ge steld. Sinds 1946 is het voor de eerste maal, dat men op grote schaal een budget onderzoek instelt. Gezien de gewijzig de levensomstandigheden na de oorlog zullen de cijfers, die bij het Centraal Bureau voor de Statistiek te voorschijn komen, nog heel interessante bijzonder heden kunnen opleveren. Men stelt zich voor om half October met het onderzoek dat een jaar zal duren, een aanvang te maken. zondering een min of meer leidende functie in het verzet tegen Franco. Bezworen is het gevaar hiermee al lerminst. Dat realiseert men zich zo wel in Parijs als in Madrid. De arres taties zijn niet omvangrijk genoeg: de rotte plek blijft. Telefonisch vernamen v/ij uit Madrid, dat de Spaanse pers Donderdag het nieuws al in grote op maak bracht. Vrijwel alle bladen, wel ke commentaar gaven, spraken de ver wachting uit, dat hierdoor de betrek kingen tussen Spanje en Frankrijk zullen verbeteren. Tevens werd aan gedrongen op verdere arrestaties. Inmiddels vernamen wij nog, dat de actie tegen de Spaanse communisten voortduurt en er nog meer arrestaties kunnen worden verwacht. De controle op de Spanjaarden in Toulouse zal ver scherpt worden. onderzoeken. Zo ging dat hard tegen hard. Ten slotte besloot de Veiligheids raad beide resoluties tegelijkertijd te behandelen, doch de Amerikaanse het eerst in stemming te brengen. Dit was nu weer de Sowjetunie niet naar de zin. Malik trof dan ook het Amerikaanse voorstel met zijn vete. Zeven landen stemden voor, twee stem den blanco en een deed aan de stem ming niet mee. De Russische resolutie werd vervolgens met acht tegen één stem verworpen. Alleen de Sowjetunie stemde voor. Een land onthield zich van stemming en een nam niet aan de stemming deel. De Raad heeft voorts het jaarlijkse rapport aan de Algemene Vergadering goedgekeurd. Alleen Malik stemde te gen. Hij wilde alle besluiten, genomen tussen 13 Januari en 15 Juli, ongeldig verklaren, omdat toen noch de Sowjet unie noch Rood-China vertegenwoordigd waren. De Sowjetunie zal waarschijn lijk pogen, deze besluiten alsnog ver nietigd te krijgen. Maandag komt de Veiligheidsraad weer bijeen rpet vermoedelijk de kwes- tie-Formosa als agendapunt. (Van onze Haagse Redacteur) De Algemene Nederlandse Zuivel- bond, gewoonlijk genoemd F.N.Z., die de federatie is van de acht geweste lijke zuivelbonden, viert op 20 Septem ber zijn vijftigjarig bestaan. De aangesloten zuivelbonden zijn op zichzelf weer federatieve verenigingen van coöperatieve zuivelfabrieken, zodat de F.N.Z. de nationale vertegenwoordi ger is van de coöperatieve zuivelindus trie. Deze industrie heeft zich sinds 1886, het jaar waarin de eerste coöpe ratieve zuivelfabriek in Friesland werd gesticht, ontwikkeld tot een van de be langrijkste van ons land. De bjj de F.N.Z. aangesloten fabrieken verwerken meer dan drie milliard kg. melk per jaar of ruim 70% van alle aan fabrieken gele verde melk. Het jubileum zal worden gevierd met een landelijke bijeenkomst van verte genwoordigers van deze fabrieken en van de gewestelijke bonden in de Hout- rusthallen in Den Haag, waar ook bui tenlandse gasten aanwezig zullen zijn. Ter gelegenheid van dit jubileum wordt eveneens in Houtrust op 19 Sep tember een landelijke kaaskeuring ge houden. In ons land is dat in deze vorm nog niet eerder voorgekomen. Op de dag van het jubileum zal men de inge zonden kazen tentoonstellen. Voorts geeft men op 20 September de eerste vertoningen van de film, die de F.N.Z. ter gelegenheid van het jubileum heeft laten vervaardigen en waarin de betekenis van de coöperatieve zuivelin dustrie voor de Nederlandse boer wordt behandeld. METSELAAR VIEL VAN STEIGER Bij het verrichten van werkzaamhe den bij de verbouwing der Prinses Ire- neschool te Apeldoorn, is de 55-jarige metselaar A. J. Timmer uit Vaassen van een steiger gevallen. Hij kreeg een sche- delbasisfractuur en overleed na enkele uren. (Van onze Haagse redacteur) Tot voor kort ging in Nederlandse fabrieken en bedrijven veel afgewerkte smeerolie verloren. Hierin schijnt thans verandering te komen. Het is namelijk mogelijk afgewerkte smeerolie door een regeneratie-proces weer tot een vol waardig artikel te maken. Enkele fa brieken zuiverden wel hun afgewerkte olie, waardoor zij aan nieuwe doelein den dienstbaar gemaakt kon worden, De heer Tom Naudé, voorzitter van de Zuidafrikaanse Volksraad (Twee de Kamer) zal, tezamen met een van de volksraadledenbinnenkort naar Europa komen om de parle mentaire gebruiken in verschillen de landen te bestuderen. Eerst gaat hij naar de opening van het Britse Parlement en daarna zal hij de opening van de Staten-Generaal in Den Haag bijwonen. doch het resultaat van deze bewerking gaf toch niet tot resultaat, een olie, die met de oorspronkelijke in kwaliteit kon wedijveren. Sinds enige tijd heeft ons land twee regeneratiebedrijven, namelijk in Den Haag en in Rotterdam. Men bewerkt daar de afgewerkte olie zodanig, dat zij niet meer van de oorspronkelijke te onderscheiden is. Dat levert zoveel voordeel op, dat de bedrijven, waarin smeerolie gebruikt wordt, tegenwoordig een vergoeding kunnen krijgen, als zij het afgewerkte product afstaan. Bovendien wordt de ge regenereerde olie geëxporteerd, zodat zij deviezen opbrengt. Aangezien er bij de Nederlandse re generatiebedrijven behoefte aan afge werkte olie bestaat, is onlangs een op haaldienst, de C.O.V.A.M., opgericht, v/aarvoor bij een aantal ondernemingen grote belangstelling blijkt te bestaan. Op het ministerie van Economische Zaken is een bespreking over de nieu we industrie gevoerd en ook daar volgt men aandachtig de ontwikkeling van dit particuliere initiatief. De Russische regering heeft haar goedkeuring gehecht aan uitgebreide plannen voor irrigatie van de woestij nen in het Zuidaziatische deel van de Sowjetunie, met inbegrip van het aan leggen van een kanaal van 1.100 km lengte. De werken in de Sowjetrepubliek Turkmenistan, die grenst aan de Kaspi sche Zee, Perzie en Afghanistan, vor men de kern van het plan. Het werk zal in 1951 beginnen en in 1955 klaar zijn. Dan zullen volgens de plannen ongeveer 1,240.000 l:a geïrri- geerd zijn voor de katoenverbouw en 6.000.000 ha voor weideland. Voorts voorziet het plan o.m. in de bouw van drie grote dammen met een hydro-electrische capaciteit van 100.000 kilowatt. J. n- -3 •lhorst b«- k: JH BUREAU: ADMINISTRAT Voordam 9, Tel. Postgiro 187291 REDACTIE: Achterdam 20, Tel Directie: J. BIJLSMA en C. F Hoofdredacteur A. KAPTEIN Winston Churchill hee erop wordt aangedronge tegische grondstoffen te tieel van mogelijke aggrei bespreking zal vormen, Over de extra-divisie heeft de minister van nuel Shinwell in het L klaard, dat deze binnen reed zou zijn. Macmillan conservatieve „scha meende, dat dit „zeer was. Van de 1.260 millioi ling, welke in drie jaar defensie waren uitgetrok] gens minister Shinwell van 850 millioen alleen uitgegeven worden. De economische zaken. Hug zeide, dat het Britse prod een productie van uitrus de gewapende strijdmacht hoger ligt dan het dubbe tegenwoordige. Hij voegd dat de regering ongetwij goederen, die voor de lai het IJzeren Gordijn bestf zou vorderen, indien deze voor de Britse of geallieei In een politiek van isolat bc-perking van de export volgens de minister het orders voor vitale goeden ders zouden gaan. Ten slot; f nister Gaitskell nog, dat van mobilisatie en van I oorlogsbezuiniging slecht vaardigd zou zijn, indien Vrijdagmiddag om 12 uu \t| ken vanuit Amsterdam me „Tabintaenkele detachem de Koninklijke Marine en v ïfflfrimers naar Nieuw-Guinea heden zullen de op Nieuw legerde eenheden van de flossen. (Van JVJET een scherp sabeltje h beleid van de minister Woensdagmiddag eindelijk verscheen. De bewindsman is luitenant-kolonel der artin Koninklijke Militaire Acaden „Daarvan gaf hij dan ook wel f'°nd z«n daarbij een zeer factor Men kijke maar naar In het Westeuropese verd< systeem wenste hii schakeld te zien. Als het dezelf den rfnJgt ?JS de w«teuropes i L* het nameüjk oo'- plichten op zich moeten nen Bepaald bezorgd was de R wrKe,r -eV6r sommiSe sect, het beleid van minister Schol binnenlandse beleid noemde Weersverwachting tot mo avond: Wisselende bewolking vanaV0„d in het Zuid-Oosten het land nog enige regen en gen later enkele verspreid *°™e"de buien. Vannacht Zuid-Oosten van het land overigens matige en aan de wind Mts^aChtige Zuidweste Iets lagere temperatu Vrjjdag: Zon op 613> onder op 10 45, onder 19.51

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 6