Een Hadji-schip vaart naar Mekka LAATSTE NIEUWS Lonen ei Joe Louis is optimistisch Amerika's achter Eeri Belgische invasie in Limburg Op open zee gaan zeewater en bezem er doorheen Paradijs in de Zuidzee wordt ten geschenke aangeboden Gangsters schieten twee politiemannen neer Vakcentrales bij Minister Drees Houding der douane loopt uiteen Bezwaren tet Bonn stelt voorwa; WOENSDAG 27 SEPTEMBER 1950 Honderden rustige bedevaartgangers tussen een onbeschrijfelijke rommel (Van onze correspondent te Surabaja) QP EEN BAAL VAN TIKAR, waaruit verschillende kledingstukken pui len, staan twee pannetjes, saamgebonden met een touwtje. Het deksel van het bovenste pannetje is door het vervoer scheef komen te liggen en in het binnenste van deze zwartgeblakerde hulp in de huishouding is een vies, drab big vocht zichtbaar. Koffie, die dagen geleden werd gezet. De geur is ken nelijk antiek. Koffie en pannetje gaan mee naar Mekka, op het m.s. Tyn- dareus van The Blue Funnel Line. Dit pannetje is een waardige vertegen woordiger van de grote verscheidenheid aan huisraad en lijfgoed, die onder de grootste verzamelnaam „bagage" met de bedevaartgangers naar Mekka gaat. Deze bagage bestaat uit verkreukelde koffers, volgepropte emmers, uitpuilende badkuipjes en teilen, domweg saamgesnoerd lijfgoed, vernuftig geconstrueerde rottanbundels, balen, pakken en vormeloze hopen. Ais dit bovendien nog schots en scheef op een scheepsdek ligt en er hier en daar mensen tussen hurken, dan is dat een duidelijk beeld van een bedevaart schip naar Mekka, dat op het punt staat te vertrekken. strekken. Rijst, ikan, telor, tempeh, dendeng enz. enz. Bovendien klachten en moeilijkheden naar ieders tevreden heid oplossen. Merkwaardig is, dat mr. Moore, pur ser van de Tyndareus, minder last heeft van deze 1900 passagiers dan van de 500 of 600 reizigers op een luxe mailschip. Zij zijn nooit rumoerig en minder veeleisend, bovendien meestal erg snel zeeziek en dan geven ze hele maal geen kik meer. Bij deze zee-ziekte heeft de purser echter 't probleem van de voeding. Hij moet steeds de rant soenen twee dagen van te voren afge ven en dus ook twee dagen van te voren zijn zeeziekte-slachtoffers schat ten. Maar met een jarenlange ervaring op de veerdienst naar Arabie krijgt men daarin enige handigheid. Hygiëne Er staat geen enkelfe stoel aan het dek. De Tyndareus is een vrachtschip Ondanks deze wilde verwarring hangt er over het m.s. Tyndareus, dat straks met 1900 Mekkagangers uit de haven Tandjong Perak zal afvaren, een op vallende rust. Nergens klinkt een wil de schreeuw of wordt luidruchtig gc- ■converseerd. Een opgewonden gespeelt wordt op fluistertoon gevoerd. Zelfs de leden van de bemanning schijnen, gewend aan de veerdienst naar Arabie, deze stemming te hebben overgeno men, want zij schuiven zwijgend door de massa. Een hadjischip op het punt van vertrek is zo rustig als een waren huis na sluitingstijd. De passagiers zitten in groepjes bij- eafc en kijken elkaar aan. Enkelen heb ben het zich gemakkelijk gemaakt en het officiële pakje, dat bij het evene ment hoorde, uitgetrokken. Met een enkele sarong aan hurken ze naast een lucht-verversingskoker of hangen over de railing en kijken. Kijken en denken. Op de kade is het rumoeriger en de drukte daar geeft voldoende afleiding. Toch ligt in hun ogen niet de belang stelling voor dit havenbedrijf, veeleer een peinzen over hun toekomst. Met 50 Rupiah aan deviezen en een be taalde retourreis zullen zij de tocht naar de Kaaba mogen maken. Het is niet het materialisme van de 50 Ru piah, die hun gedachten bezig houdt, maar de glorie van de uiteindelijke verwezenlijking van hun verlangens. Het volbrengen van één van de vijf Heilige Sacramenten van de Islam, de bedevaart naar Mekka. De jonge Santri, die straks het hoog tepunt van zijn geestelijke studie be leeft. denkt reeds aan zijn terugkeer in de dessa. Dan zal hij als hadji zijn werk voortzetten, zoals Allah dat wil, neergelegd door de Profeet Mohammed in de Koran. De oude Islamiet, die voor de twee de keer deze bedevaart maakt, vertelt zijn medepassagiers op het tussendek van zijn ervaringen en daarna gaat hij hen voor in het afscheidsgebed. De purser, bijgestaan door zes assis tent-pursers, is de „vader" van dit vol geladen ship. Hij moet 1900 mensen vier maal per dag een maaltijd ver met een groot aantal roestplekken op zijn grauwzwarte huid. In de ruimen staan de zogenaamde Bunks, eenvou dige kooien, drie en vier hoog. De on beschrijflijke wanorde en de lucht in het ruim, die met een mestvork valt op te prikken, geven niet veel vertrou wen in de hygiëne tijdens de over tocht. Mr, Moore glimlacht. „We laten ze bij het vertrek altijd maar even schar relen. Als we eenmaal op open zee pijn, dan gaan het zeewater en de bezem er doorheen, 't Is leuk, als je het vuil mef hopen overboord kan zet ten. Dan heb je tenminste eer van je werk". De hygiëne was inderdaad een groot probleem. Vroeger werden er per schip, kleinere schepen dan de Tynda reus, 700 a 800 pelgrims overgebracht. The Blue Funnel Line, expert op het gebied van bedevaartreizen, nam en kele jaren geleden een proef met 2400 passagiers op één schip. Dit experiment slaagde, dank zij de mentaliteit van de pelgrims. Hun doel, Mekka te bereiken, is hun veel waard. De ervaring opge daan tijdens deze massa-overzet heeft voldoende aanwijzingen gegeven voor een doelmatig schoonhouden van het schip. Een compagnie speciaal getrain de schoonmakers was het resultaat. En zij staan hun mannetje. De embarkatie is ten einde. Op de kade stromen de wegbrengers samen. De vertrekkenden hangen over de railing. Er wordt nog enkele goede wensen en raadgevingen over en weer geschreeuwd, maar als de laatste tros in het water slaat en het logge lichaam van de vrachtboot zich van de kade muur verwijdert, wordt het stil. Geen luide kreten, geen afscheidsgejoel. Al leen handen, die wuiven, zowel op de kade als op'het schip. En tranen Het m.s. Tyndareus is zijn grote reis begonnen. Ergens op het schip besluit een Islamiet zijn afscheidsgebed. Honderdduizend katten verdedigen het eiland JJE FRANSE KOLONIALE AUTORITEITEN in Tahiti bieden een eiland ten geschenke aan. Het ligt op enkele kilometers afstand van Tahiti en is een klein Zuidzeeparadijs, geschikt om alle wensen te vervullen van degenen, die genoeg hebben van de „beschaafde" wereld. Bovendien biedt het eiland alles wat noodzakelijk is om er een vruchtbare copra-plantage aart te leggen. Toch heeft men tot nog toe geen liefhebber voor dit geschenk kunnen vinden. Niet eens inboorlingen wonen er op dit idyllische plekje. De reden hiervoor klinkt erg vreemd en is zeker enig in de wereld: 100.000 katten verdedigen dit eiland en ieder, die het waagt er een voet op te zetten, dreigt verscheurd te worden. De katten zijn er de heersers en voorlopig weet niemand raad, hoe ze er af te krijgen. Purmeiremder markt PURMEREND, 23 Sept. Men kon hedenmorgen aan het aanbod van run deren wel zien, hoe het na de aanhou dende regenval van de laatste tijd met de landerijen gesteld is. Vette koeien waren er veel te veel, zodat de handel stug was en de prijzen beduidend daalden. Slechts een zeer goed dier kwam een paar cent boven de notering uit. De handêl in verse en geldekoeien was ook stil. Het is nog te vroeg om ze op stal te zetten en men kan ze nu ook niet meer in de wei jagen. Eveneens ging er weinig om in pinken en graskalveren. Het zelfde valt te zeggen van de nuchtere kalveren en de vette kalveren. Ook hier dalen de prijzen. De wolveemarkt was goed bezet. Met de vette schapen ging het kalm. De lammeren en vooral de beste exemplaren gingen heel goed van de hand tegen vaste prijzen. De handel in bokken en geiten was stug. De handel in vette varkens zet te kalm in, tegen een prijs van f 1.84. Daar het aanbod niet te groot was, bleef deze prijs wel gehandhaafd De lichtere soorten en de beste vette zeu gen gingen tegen ongeveer f 1.76 weg. De handel in biggen was zeer stug, de prijs f wel drie tot vier gulden lager. De vraag naar fokzeugen was ge ring. De handel in paarden was stil. Veulens waren eveneens tegen lagere prijzen moeilijk te plaatsen. De aan voer van konijnen op de pluimvee- markt was hedenmorgen zeer goed, maar de handel was heel kalm. PURMEREND, 26 Sept. 1950. Aan gevoerd 929 runderen w.o.: 404 vette koeien van 2—2.40 per kg. stug; 118 melk- en kalfkoeien 625950, stil; 315 geldekoeien 500—725, stug; 32 pinken 325—500, stil; 26 graskalveren 175— 250, kalm; 139 nuchtere kalveren 50— 110, stug; 34 stieren 5501200, stug: 20 vette kalveren 115260, stug; 2334 schapen en lammeren, resp. 70125, kalm en 60—100, goed; 124 bokken en geiten 10—50, stug; 188 vette varkens 1.72—1.84 per kg, kalm; 929 schram men 40—55, stug; biggen 28—40, stug; 20 fokzeugen 225—350, stug; 63 paar den 600—750, stug; 12 veulens 180— 275, stug. Totaal 4758 dieren. PLUIMVEEMARKT Aangevoerd: 1100 konijnen 17.50, kalm; 5000 kipeieren 14.5015.50 per 100 stuks; 2000 jonge henneneieren 10.5011 per 100 stuks; 3000 eendeieren 9 per 100 stuks. J-JET IS NIET de eerste keer, dat dit eiland ten geschenke aangeboden wordt. Vroeger, reeds tientallen jaren geleden, was er echter een andere re den voor. Van een met copra beladen en van ratten wemelende vrachtboot waren enige van deze knaagdieren aan land gezwommen, toen het schip voor het eiland het anker liet vallen om met de inboorlingen ruilhandel te drijven. Ratten waren destijds nog onbekend op het eiland en de inboorlingen letten verder niet op de vreemde knaagdie ren tot het op een dag te laat was. De ratten, die er uitstekende le vensvoorwaarden hadden gevonden, begonnen zich snel te vermeerderen; niets was meer voor hen veilig en alle pogingen van de inboorlingen om zich van hun ongewenste indringers te ont doen, bleven vergeefs. Er bleef hun niets anders over dan hun schameie have te pakken en naar een ander eiland te verhuizen. Het eiland was verlaten. De Franse autoriteiten namen de zaak ter hand en zonden enige expedi ties uit, die de strijd met de knaag dieren moesten aanbinden. Maar ook deze mislukten. Er scheen geen mid del te bestaan om het eiland van zijn plaag te bevrijden. Toen bood men het eenvoudigweg ten geschenke aan voor diegene, die de ratten zou ver drijven. J7EN FRANSMAN, die dit bericht las, bezat weliswaar geen fluit, zoals de historische rattenvanger van Ha- meln, maar hij had wèl een ander goed idee: hij importeerde zonder aarzelen 500 katten. Hij wreef zich al in de handen bij de gedachte, op zo'n een voudige manier goedkoop aan een heel eiland te zijn gekomen. Want de katten stelden zijn hoop niet teleur: na enkele weken hadden ze reeds een geweldige opruiming gehouden onder de ratten. Ook voor de katten was het eiland een paradijs, waarin ze naar hartelust hun honger konden stillen. De Fransman vestigde zich op het eiland en begon een copra-plantage, die zich prachtig ontwikkelde. Een tijd lang ging alles goed. Maar toen werden de ratten steeds schaarser en de katten steeds talrijker. Al gauw was er op het hele eiland geen vogel meer te bekennen geen enkel ander dier dan katten. Niets was meer voor hen veilig. Ze hielden opruiming in de pro visiekamer van de Franse planter, ze klommen aan boord van voor anker liggende schepen en het kwam zo ver, dat de Fransman niet meer uit zijn huis kon gaan zonder geweer in de hand, omdat de katten hem aanvielen zodra ze hem in het oog kregen. De inboorlingen, die met de Fransman teruggekeerd waren, vluchtten voor de tweede maal van hun (nu door katten bedreigd) paradijs.' Ten slotte verdween ook de Fransman, omdat hij de uitgaven voor de minutie, die hij nodig had om ook maar een ge deelte van de katten dood te schieten, niet meer kon betalen. gINDSDIEN zijn tientallen jaren voorbijgegaan. De katten verwilder den steeds meer en werden ten slotte echte kleine roofdieren. Bovendien werden ze steeds talrijker, hoewel ze geen voedsel meer vonden en elkaar opvraten. Volgens de schattingen le ven er tegenwoordig niet minder dan 100.000 katten op de weinige vierkante kilometers van dit Zuidzeeparadijs. Ze beschouwen zich als de absolute heer sers, jagen op krabben en vissen, be sluipen iedere zeevogel, die tot zijn on geluk op het eiland neerstrijkt en vre ten verder hun zwakkere soortgenoten op. Iedereen, die nog getracht heeft het geschenk ondanks de katten aan to nemen en Heer van het Eiland te wor den, heeft reeds bij de landing of hoog stens enige dagen later de benen geno men. Want de 100.000 katten staan met alle middelen klaar om hun eiland te verdedigen. De kosten om ze uit te roeien zou den zó hoog zijn, dat er nog niemand is komen opdagen, die er dit voor over heeft. Het eiland blijft dus onder de onbestreden heerschappij van de kat ten een klein paradijs in de Zuid zee. Zijn er liefhebbers in Noord- Holland? (Ongecorrigeerd) Een voormalige politie-inspecteur en een openbare aanklager zijn door gangsters te Chicago neergeschoten even voordat zij rapport zouden uit brengen over gangster-activiteit. De 48-jarige William Drury, voor malig politie-inspecteur en een verbe ten tegenstander van de thans overle den gangster Al Capone, werd met kogels doorzeefd in de garage van zijn huis gevonden. Kort daarna werd de openbare aanklager Marvin Bas, die inlichtingen over een gangster bende had ingewonnen, doodgeschoten. Hedenochtend heeft in het kabinet van de minister-president een bespre king plaats gehad tussen de regering en de Raad van Vakcëntralen, die hierbij in de gelegenheid werd ge steld, het standpunt dier centralen toe te lichten ten aanzien van het loon- en prijsbeleid, in het bijzonder wat betreft de verlangde prijsstop. Hiertegenover heeft de regering een nadere toelichting gegeven van het beleid, zoals zij zich voorstelt te voe ren. Van regeringszijde waren behal ve dr. Drees tegenwoordig de minis ters Joekes, Mansholt en Van den Brink. Reeds 55 lijken in Worksop gevonden In de vroege ochtend weïden in de door de brand geteisterde mijngang te Worksop de lijken teruggevonden van 55 van de 83 slachtoffers. Veertig de zer zijn reeds bovengebracht. Uit de ligging van de meeste lijken kan wor den afgeleid, dat sommigen zich nog slechts op enkele meters van de uit gang van de gang, bevonden, toen zij door de dichte rook verstikt werden. VAN ZEELAND VOORZITTER N OORD ATLANTISCHE RAAD De Belgische minister van Buiten landse Zaken, Paul van Zeeland, zal gedurende een jaar het voorzitter schap van de Noordatlantische Raad bekleden. VIJFTIEN-JARIGE ITALIAANSE DIRIGENT KOMT IN ONS LAND De 15-jarige Italiaanse dirigent Pie- rino Gamba zal in December a.s. een grote tournee door Nederland maken. Tijdens het verblijf van H.M. Koningin Juliana en Z.K.H. Prins Bernhard aan Leeuwarden werden talrijken aan liet Koninklijk Paar voorgesteld. Dit gebeurde in de Harmonie. Zal „Brown Bomber" iitel heroveren? In Wales komt Jan Klein tegen Farr uit Joe Louis en Ezzard Charles hebben hun training voltooid voor de wedstrijd om het -wereldkampioenschap zwaar gewicht welke hedenavond in het Yankee Stadion wordt gehouden. Als houder van de titel wordt Ezzard Char les erkend door de National Boxing Association en de bij dit lichaam aan gesloten bonden. Voor de machtige bokscommissie van New York is de titel echter vacant, terwijl de Britse Boksbond Lee Savold tot wereldkam pioen heeft uitgeroepen na zijn over winning op Bruce Woodcock. Eenstem migheid zal dus pas kunnen heersen na een ontmoeting tussen Savold en de winnaar van het treffen Charles-Louis. Joe Louis heeft in zijn laatste trai ningsronden veel indruk gemaakt op de deskundigen. Hij bleek geeft last meer te hebben van een verkoudheid die hij verleden week had opgelopen en sprak de verwachting uit dat hij de partij in elk geval vóór het einde rian de 15e ronde door k.o. zou winnen. Hij wilde zich niet aan een voorspelling wagen in welke ronde dit zou gebeuren. De ex-wereldkampioen Gene Tunney heeft Joe Louis tot favoriet gekozen en verwacht een k.o.-zege binnen vijf ronden. „Als Jack Dempsey niet de beste zwaargewicht van alle tijden is", zei Tunney, „dan is dat vast en zeker Joe Louis. Er is hoegenaamd geen re den om aan te nemen dat Louis, om dat hij 36 jaar is, niet meer over de zelfde kunde en kracht zou beschik ken als toen hij de ring vaarwel zei". Vanmiddag heeft in Madison Square Garden de weging plaats. Men verwacht dat de schaal ruim 98 kg voor Louis zal aanwijzen een kilo of zeven méér dan in zijn beste tijd tegen ongeveer 83 kg. voor zijn tegenstander. Maar Ezzard Charles bekommert zich niet om dit grote gewichtsverschil en wijst er op dat hij gewend is uit te ko men tegen boksers die veel meer wegen dan hijzelf. Toen hij nog middengewicht was ontmoette hij vaak zwaargewich ten. „Ik zal Louis uitslaan", zei Charles, om te bewijzen dat niemand mij zijn titel kan lenen en tevens met reden hopen, die titel later weer terug te nemen". Jan Klein contra Farr. Als Tommy Farr hedenavond te Pon typridd in Wales tegen de Nederlandse kampioen zwaargewicht Jan Klein aan treedt zal hij meer dan 250 oefenrondjes achter de rug hebben. Hij heeft zich gedurende zes maanden op zijn terug keer naar de ring voorbereid en is er van overtuigd dat hij het er goed af zal brengen. Farr gaat zelfs zover te voorspellen dat hij binnen een jaar an dermaal Joe Louis zal ontmoeten, van wie hij in 1937 op puntfen verloor De terugkeer van Farr valt dus samen met die van Joe Louis. Louis en Farr zijn even oud, n.l. 36 jaar. Maar Farr heeft zich veel eerder dan Louis uit de ring teruggetrokken. Hij bokste zijn laatste wedstrijd op 7 Augustus 1940. Joe Louis zei pas 1 y2 jaar geleden de bokssport vaarwel. GEWIJZIGDE BEHANDELING DER RIJKSBEGROTING De Tweede Kamer heeft gistermiddag met 49 tegen 14 stemmen een gewijzig de manier van behandelen der begro tingen voor 1951 aanvaard. De begro tingen zullen nu niet in de afdelingen worden behandeld, doch door daartoe aan te wijzen commissies, die een zo beknopt mogelijk voorlopig of eind verslag opstellen. NIEUWE HOGE COMMISSARIS TE DJAKARTA AANGEKOMEN De nieuwe Nederlandse hoge com missaris in Indonesië, de heer A. Th. Lamping, is uit Nieuw Delhi te Dja karta aangekomen. Hij werd verwel komd door de directeur van het kabi net van de president, de heer Pring- godigdo, de chef-protocool van het mi nisterie van Buitenlandse Zaken en vele Nederlandse autoriteiten. VAN SMOKKELEN EN HAMSTEREN Maastricht ziet zwart van kooplustigen (Van onze speciale verslaggever). Wie in deze dagen een speurtocht maakt door de Noord- en Zuid-Limburgse grensgebieden, zal merkwaardige ervaringen kunnen opdoen. Begeeft men zich b.v. 's Zaterdagsmiddags naar Maastricht, dan bevindt men zich plots in een drukte, welke veel doet denken aan Koninginnedagen in de Kalverstraat te Amsterdam of nu wijlen De Hoogstraat in de Maasstad. Want men kan er over de hoofden als het ware lopen. De winkels en grote magazijnen zieil zwart van de koopsters en kopers, die meestentijds in het Waals of vloeiend Frans, maar ook in sappig Vlaams, hun verlangens kenbaar maken of onder elkaar de gevraagde prijzen bediscussiëren. Daar is een ware Belgische in vasie immers uit de grensgebieden niet alleen, maar zelfs uit diep in Belgie. Per touringcar, trein, auto of fiets komen onze Benelux-vrienden hun in- e» aankopen doen en wel in hoeveelheden, welke elke beschrijving tarten. genen, die steen en been klagen over het feit, dat de Belgen de prijzen op drijven leer om leer. Lucifers, die tijdelijk in Belgie niet te krijgen waren, door de Vlamingen „Stekskes" geheten, deden en doen nog steeds in hoge mate opgeld, maar ook jenever, die hier ongeveer 6. de liter kost en in Belgie meer dan 'f dubbele. Kaas, suiker, margarine het is alles veel en veel duurder in Belgie. Ook schoenen en lederwaren zijn zeer begeerde artikelen, die èn in prijs èn in kwaliteit met de Belgische pro ducten concurreren kunnen. Behalve de lagere prijzen spelen bij deze koop woede ook een rol de telkenmale op duikende geruchten over een a.s. de valuatie van de Belgische franc, waardoor het voor de Belgen heel wat minder aanlokkelijk zou worden over de Nederlandse grens te komen. Zeep van allerlei soort, waspoeder, sla-olie, lucifers, maar ook schoenen en textiel worden grif verkocht en me nig winkelier raakt hoogbedaagde „winkeldochters" kwijt, waarvan hfj niet had durven hopen er nog ooit één aan de man te brengen. Winkel dochters in figuurlijke zin dan (dus artikelen, die geen aftrek vinden), om geen misverstand te wekken! Want dat over en weer huwelijken tot stand komen is een ander chapiter! Het prijsverschil tussen ons land en Bel gie is zo enorm, dat het herinneringen oproept aan die nog niet zo heel lang vervlogen tijd, waarin wij, Nederlan ders,'spotgoedkoop in Belgie konden leven. Het is hier dus dit voor de- De houding der douane. Hoe nu is de houding der Neder landse en Belgische douane-beambten tegenover deze massale uit- resp. in voer van Nederlandse goederen? De ervaring leert, dat men daarop in fei te geen peil kan trekken. Op sommige producten zijn de ambtenaren gemak kelijk en laten zij de „toeristen" oog luikend passeren, dan wel bepalen zij zich tot het nemen van steekproeven. Op andere is men zeer streng en treedt vooral het instituut der visiteu- ses zeer actief op. Dit geldt voor de Nederlandse douane, die de naam heeft streng te wezen, maar niet voor de Belgische, wier roep bij alle vacantie- gangers heel wat beter is. Algemene regel voor de Neder landse grenswachters schijnt te wezen, dat de Belgen niet méér mogen mee nemen dan voor normaal eigen ge bruik wat levensmiddelen betreft voor enige dagen nodig is. Het behoeft wel niet betoogd, dat velen zich om al deze officiële bepa lingen niet bekommeren. Wie de gril ligheid kent, waarmede onze lands grenzen getrokken zijn, wie vooral kent de binneiïwegen, waarop met borden notabene aangekondigd wordt, dat er geen douane aanwezig is by de grens die behoeft zich er niet over te verbazen, dat van deze invi tatie tot smokkelen een dankbaar ge bruik gemaakt wordt, ook en voor namelijk door de beroepssmokkelaars, waarvan het aan onze grenzen we melt en die wel andere methoden ken nen, om de douane te verschalken. Wij verklappen waarlijk geen ge heim, wanneer wij het oordeel van één onzer Nederlandse autoriteiten in het BUREAU: ADMINISTRATIE Voordam 9 Tel. 332C Postgiro 187294 REDACTIE: Achterdam 20, Tel. 227< Directie: J. BIJLSMA en C. KRAK Hoofdredacteur: A KAPTEIN (Van o HET WERD de vorige week de behandeling van de i kon gaan van een bespreking in een zo nauwe relatie tot is, als zij in combinatie aai De Kamer kwam verleden w ging en de prijsstop niet gei gelegd over het loonbeleid. D: Over de loon- en prijspolitiek Wie is de mooi grensgebied vermelden, dat de mid denstand daar thans gouden dagen beleeft. Nederlanders kopen koffie en tabak in Belgie. De medaille heeft ook haar keer zijde. Voor ons Nederlanders is bij een officiële koers van 7.60 per 100 Bel gische francs, waarbij dan nog de kosten komen voor aankoop bij een bank, het leven in Belgie peperduur Toch is er een tweetal artikelen, dat door Nederlanders graag bij onze Zui delijke naburen gekocht wordt, n.l. koffie, die ginds niet op de bon is en tabak, met name ook bepaalde siga retten. Handige jongens kopen zwar te Belgische francs in het grensgebied voor 7 cent en lager, verschaffen zich daarvoor koffie, die dan weer ge smokkeld wordt naar Duitsland, waar de D. Mark nog altijd hoog genoteerd staat. Alle grenscorrecties ten spijt i3 de situatie ook aan de Duitse grens soms zo wonderlijk, dat zij bijna tot smokkelen uitlokt. Men vraagt zich af, of onze departementsambtenaren wel eens met eigen ogen en niet alleen op een stafkaart! sommige wonderlijke situaties aanschouwd hebben, die bij de jongste grenscorrec ties gemakkelijk met instemming der Britse bezettingsautoriteiten hadden kunnen worden verbeterd. Het zou het werk der douane, die dikwerf om haar zware taak geenszins te benijden valt, aanmerkelijk verlicht en de gele genheidssmokkelaars althans minder kansen geboden heb'. thans tot schade van onze Nederland se schatkist (want vele kleintjes ma ken één grote!) een dankbaar gebruik maken. De jaarlijkse Land- en Tui tentoonstelling te Alkmaar ook ditmaal vele mooie varkens, schapen, konijnen meisjes binnen de Kaasstai onze f°to twee fraaie Angc mijnen, die hautain de bel der jury in ontvangst name onbescheiden vraag: Wie z< van dit drietal het liefst armen sluiten? GENERAAL Er m&eten Duitse Generaal Omar Bradley, voi ehefs, heeft verklaard, dat Am I om West-Duitsland uit de har voorts gezegd, dat Amerika v( krachten in de verdediging v: schieden, dat aggressie door d I meenschappelijke verdediging die voor de strijd gereed zijn. Tweemaal moesten wij naar El 1 plan er te zijn voor het begint, nen, aldus Bradley. Bonn begint op het ogenl voorwaarden te stellen voor ming aan een Europees leger, de regering doen weten, da Duitsland alleen op basis van gelijkheid bereid is, deel te n de verdediging van West-Eur Duitsers zullen weigeren, als dingstroepen te dienen in een 1 leger. Ook zouden zij niet ouc mando van niet-Duitse officiei len staan, tenzij dit principe zo voor alle andere landen in gel te. De V.S. zouden te verstaan gegeven, deze eis te begrijpen. I Intussen heeft Kirkpatrick, i se hoge commissaris in Duitsl; eens te verstaan gegeven, dat d heid niet voor niets wordt West-Duitsland moet niet ver' dat het er zonder een eigen san de verdediging van het We afkome,.. De hoge commissaris stelde vc Duitsers gerust, die in de nieu biele politiemacht de kern zien toekomstig Duits leger. De cor van ministers van buitenlands te New York heeft immers c onderscheid gemaakt tussen ve naar binnen en naar buiten. D( genoemde zou worden verkreg I «anzienlijke versterkingen uit 1 I tenland naar Duitsland te brenj zou een aanzienlijke last op Ei Frankrijk en Amerika leggen. Ten slotte heeft Kirkpatrick i degedeeld, dat de limiet voor d productie, groot 11.1 millioen t< Weerbericht Verwachting tot Vrijdaga Meest zwaar bewolkt met regen of motregen. Matig krachtige en voornamelijk de Waddenkust af en toe Zuidwestelijke wind. V verandering in temperatuu: Vrijdag: Zon op 6.36, onder Maan op 19.05, onder 10.25

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 6