LAATSTE
NIEUWS
Hoe men in Parijs ies neemt
voor zijn rijbewijs
Oorlogin stad van de Rattenvanger
Een paar weken vlieglessen, een toestel
uit een dump en toen de lucht in
Niemand stoori zich aan de verkeersregels
Geordende chaos
Eigen haard
Nederlander gaat K. I.
in Amerika bestuderen
Gunstig voorteken
Tweede Kamer besprak
rapport over Nw.-Guinea
Ontploffingen bij rivier
de Weser
r
Vleugels werden boven woestijn getest
Vliegende foto-reporter
Open brief van Wallace
aan Mao Tse-Toeng
Vergiftigingsongeval te
IJmuiden-Oost
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1950
(Van onze correspondent te Parijs)
Bc geloof, dat er niets griezeligers is
dan autorijles nemen in Parijs. Je ris
keert er, als Nederlander vele malen
het leven bij. Maar aangezien het in
onze moderne tijd toch wel erg dom is,
als je niet in staat bent achter het
stuur plaats te nemen, besluit je dan
toch maar naar één van die vele rij
scholen te gaan, waar met grote letters
op geschreven staat: 3500 francs, permis
en poche (voor 3500 francs heb je het
rijbewijs in je zak). Dat blijkt, om te
beginnen al niet helemaal juist te zijn.
Je kunt voor dat sommetje inderdaad
wel de trotse bezitter worden van zo'n
roze papiertje, maar dan moet je er zelf
voor zorgen, dat je na tien lessen
slaagt. En aangezien je meestal wel
vijftien lessen nodig hebt en je boven
dien ook nog 1500 francs voor het,
aanvragen van dat papiertje kwijt
bent, kost het je meestal twee maal
zoveel als op de ruit staat aangegeven.
Enfin, je hebt nu eenmaal de grote
stap ondernomen en even later zit je
in een oud Peugeotje. In kwiek Frans
word je dan uiteengezet, dat de eerste
versnelling daar, de tweede daar en de
derde daar zit. Maar aangezien een
Fransman, ook al heeft hij het niet
över versnellingen, toch altijd zijn
woorden met kordate gebaren onder
streept, heb je er niet zo precies op
gelet, welke bewegingen hy je voor
deed. Je wilt echter ook niet voor een
domme Nederlander doorgaan, dus
schakel je maar wat en het ding spuit
als een duveltje uit een doosje de weg
op. „Doucement", zegt monsieur le pro-
fesseur, die overigens weinig op je let,
daar hij een cigaretje aan het rollen is.
Nu is het ellendige van de geschie
denis, dat die rijschool zich bevindt op
50 meter afstand van iets, wat ik niet
zou willen noemen een wegkruising,
maar liever een zessprong. Van zes ver
schillende kanten bruist het verkeer
daar op je af. De brutaalste honden zijn
de taxichauffeurs, die tot principe heb
ben, nooit voor iemand anders te stop
pen. En als u nu weet, dat er twee
buslijnen over die zessprong lopen, ter
wijl er ook een groot taxistation is, dan
zult u me vergeven, dat ik het die
eerste keer maar het beste vond te
stoppen, tot het wat rustiger was ge
worden. Maar de professeur naast me
zei „Allons, allons" en toen liet ik de
debraillage maar schieten en we scho
ten; op goed geluk, in een gaatje tussen
bus 31 en een Renault-taxi uit 1930.
Verkeersregels.
,Na zo'n eerste keer ben je inderdaad
kapot, als je uit de leswagen stapt. Je
krijgt dan meteen de „Code de la
Route" mee, opdat je de verkeersregels
uit je hoofd kunt leren.
Maar na de vijfde of de zesde les
kom je er dan pas achter, dat de zaak
toch nog weer moeilijker is, dan je al
gevreesd had. Al rijlessende houd je je
natuurlijk strikt aan die pas uit het
hoofd geleerde regels. Maar je merkt
dan tot je grote schrik, dat je in Parijs
de enige bent, die zich aan die regels
Houdt. Je leert, dat rechts voorrang
heeft, maar wanneer je bij een kruis
punt een van rechts komende wagen
inderdaad voor laat gaan, dan houdt
men je voor een zacht eitje. Meen je,
zelf van rechts komend, rustig je gang
te kunnen gaan, dan speel je met je
leven. Rechts inhalen mag natuurlijk
niet, naar wanneer je even te ver
van het trottoir afrijdt, dan schieten
die kleine Franse wagentjes je bij do
zijnen aan de rechterkant voorbij. Bus
sen hebben geen principiële voorrang,
maar wee je gebeente, wanneer je niet
uit de weg gaat, wanneer er zo'n groot
gevaarte aankomt.
En zo voel je je zo'n beetje als dat
jongetje, dat met een stel kwajongens
in een pruimenboomgaard is losgelaten
met het uitdrukkelijke bevel dat er
geen pruimpje gegeten mag worden.
Lied van de week
Eén der allerergste plagen
Van de na-oorlogse tijd,
Is, dunkt mij, de woningnood wel
Met zijn zee van narigheid.
Als je eens 'n keer gaat luist'ren
In een huisvestingsbureau,
Nu, dan geef je graag het baantje
Van zo'n ambtenaar cadeau.
Wat een zuchten en een klachten
Wat een wanhoop en leed,
Wat een nodeloos gejudas
Door veel mensen, koud en wreed.
Wat een stroom van desillusies,
Wat een zorgen en een kruis,
Wat een kleine pesterijtjes
In één en hetzelfde huis.
Wat een ruzies om een keuken,
Wat een gangtraptrammelant.
Wat een bcnje om een lampje
Dat eens overtollig brandt.
Wat een hopeloos vooruitzicht
Voor een paar dat trouwen wil,
Of dat huishoudt in een hokje,
Kleiner dan een duiventil
Trdcht elkander toch te vinden,
Mensen onder 't zelfde dak.
Ziet óók eens iets door de vingers,
Legt geen zout op ied're slak,
Niemand trekt voor zijn genoegen
Zomaar bij een ander in,
Ieder mensenkind dat hunkert
Naar een eigen, VRIJ gezin!
Helpt elkanders lasten dragen,
Weest niet klein, maar toont u groot.
Want ten slotte is dit alles
Gemeenschappelijk nood.
JABSON.
Als dat jongetje zich daaraan houdt is
hij een sufferd en als je in Parijs je
precies aan de verkeersregels houdt,
dan verdien je die naam ook.
Want dan wordt het in zo'n millioe-
nenstad ook practisch onmogelijk, om
te rijden. Je zult ook heus geen bekeu
ring krijgen, als je links inhaalt. Die
verkeersregels worden alleen heel
streng toegepast., als er een ongeluk
gebeurt.
Vrijbuiterij.
Het enige wat je beslist niet moet
doen, is doorrijden wanneer zo'n kwiek
Parijs agentje zijn witte knuppeltje
heeft opgeheven. Want dan ontketen je
een fluitconcert, waarvan een locomo
tief zou schrikken. En als je dan haas
tig stopt en de gardien de la paix is bij
je aangeland, dan hoor je een paar
woordjes Frans, die je op school
meestal niet leert. Ook kan je beter
geen ruzie maken met een Parijse taxi
chauffeur. Hij is meestal net zo min een
Fransman als jij (het zijn veelal wit-
Russen), maar zij hebben een vocabu
laire, dat je de sterretjes aan de hemel
toont. En ongelijk hebben ze nooit.
Alles bij elkaar is de beste houding
voor de automobilist in Parijs die van
de vrijbuiter. Je pikt, wat je krijgen
kan, ook al is wat je doet niet helemaal
in overeenstemming met de regels. Ver
der denk je maar, dat al de andere be
stuurders van vehikels onberekenbare
gekken zijn. Ben je daar eenmaal op
ingesteld, dan kom je tot je stomme
verbazing tot de conclusie, dat het
verkeer in Parijs heel vlot geregeld is
en dat je vlugger van Montmartre naar
Montparnasse kunt rijden, dan in Am
sterdam van het Centraal Station naar
het Frederiksplein.
Maar je begrijpt ook, dat de verzeke
ring voor een auto, die in Parijs loopt,
tweemaal zo hoog is als voor een awo,
die in Holland blijft.
De heer D. Brus, van de provinciale
gezondheidsdienst voor dieren in Nrd.-
Brabant, is vandaag naar Amerika
vertrokken. Hij zal op uitnodiging van
de ECA in het kader van de technische
hulpverlening studie gaan maken van
de kunstmatige inseminatie, zoals deze
in de VS wordt toegepast. Verwacht
wordt, dat de studiereis van de heer
Brus nieuwe perspectieven op dit ge
bied zal openen.
Smokkel als grondslag voor
communistische actie
Dr. Schumacher, de leider van de
Westduitse socialisten, heeft verklaard,
dat de communistische actie in West-
Duitsland van het Oosten uit geleid
wordt. Eerst werd deze actie bekos
tigd door verkoop van nylonkousen,
doch thans met gesmokkelde koffie.
Nederlandse leerling-vliegers
naar de Ver. Staten
Twaalf leerling-vliegers van de Ne
derlandse Luchtmacht zijn naar Ame
rika vertrokken, waar zij op het Ran-
dolph-vliegveld bij San Antonio in
Texas zullen worden opgeleid tot
jachtvlieger. Zij zullen een jaar in de
V.S. blijven.
Au, schreeuwde een assistent
hofmeester van een Nederlands
schip, dagen en dagen achtereen.
Het gejammer begon in Rotter
dam en het duurde nog, toen het
schip de Zuidpunt van Afrika
passeerde. Hij had razende kies
pijn, waaraan maar geen eind
kwam. Alle goede raadgevingen
t enspijt kon hij de moed niet op
brengen, om naar een tandarts
te gaan.
Zo was men bij Kaap de Goede
Hoop aangeland. Die naam, zo
zeiden de collega's van de zwaar
gekwelde assistent, moest een
goed voortken ijn. Hij moest zich
nu toch maar eens een beetje
laten nakijken. En dus rende
onze held in Kaapstad' eindelijk
naar een tandarts. De visite duur
de lang, zo lang, dat de superieu
ren hun wenkbrauwen begonnen
te fronsen.
Eindelijk beklom hij de loop
plank, ietwat onzeker en lijk
bleek. Ennewas het verbeel
ding, of was hij inderdaad zo
mager in zijn gezicht geworden?
Er werd eens een enkele voor
zichtige vraag naar zijn bevin
dingen -gesteld.
De veelgekwelde barstte los in
een bijna onverstaanbaar ge-
mummel.
De Kaap was een goed voor
teken, hè? Kijk maar eens: zei
hij. En hij opende zijn mond,
om te laten zien, dat ertwaalf
kiezen waren getrokken
Donderdagavond en gisteravond heeft
de Tweede Kamer in Vergaderingen
met gesloten deuren het rapport van
de gemengde commissie Nieuw-Guinea
besproken. Tegen half zes gistermiddag
is de vergadering gesloten. Een mede
deling is niet verstrekt.
Westeuropees instructie
centrum in Duitsland?
De Franse generaal Jean de Lattre
de Tassigny heeft voorspeld, dat in een
zeer nabije toekomst nieuwe maatrege
len zullen worden genomen om de op
leiding van de strijdkrachten der Wes
terse Unie te bevorderen. „Wij hopen
ergens in Duitsland een inter-geallieerd
instructie-centrum op te richten voor
de tactische en technische integratie
der legers", zei hij. Veldmaarschalk
Montgomery, voorzitter van de opper
bevelhebbers der Westerse Unie, had
zijn toestemming reeds gegeven.
Zware straf geëist tegen
roofzuchtige matrozen
Twee jonge matrozen hebben enige
maanden geleden bij Meppel een over
val gepleegd op een taxi-chauffeur. Zij
sloegen de man, die hen van Amster
dam naar Meppel had gebracht, met
een steen op het hoofd en drongen hem
in een kanaal. Zij werden na een wilde
jacht door de bossen van Havelte ge
pakt. Voor de Asser rechtbank is tegen
ieder van hen drie jaar gevangenisstraf
geëist, door te brengen in de jeugdge
vangenis te Zutfen.
Het oude Weserstadje Hameln had
Donderdag weer het uiterlijk van een
frontstad. Militaire politie regelde er
het verkeer en onophoudelijk reden
de transporten door de oude straten,
zeer tot genoegen van de jeugd, die
ijverig de gevechtswagens beklom,
welk in het centrum der stad waren
opgesteld. Langs brede fronten aan
beide oevers van de Weser ten Zuiden
van de stad van de rattenvanger heer
ste koortsachtige militaire bedrijvig
heid. De troepen bereidden zich onder
het oog van militaire deskundigen
van twintig landen voor op de over
tocht over de rivier, die het hoogte
punt van de manoeuvres van het
Britse Rijnleger vormde.
De RAF eiste een volledige overwin
ning voor zichzelf op in de strijd, om
de Weser, nog voordat deze in volle
omvang begonnen was. De luchtmacht
der op de Oostelijke oever van de
Weser teruggetrokken blauwe troepen
deed gedurende geruime tijd gecon
centreerde aanvallen op bruggenmate-
riaal, dat door de roden in de bossen
op de Westelijke oever was bijeenge
bracht ten einde in de loop van de
nacht de rivier te overbruggen. De
luchtmacht achtte deze aanvallen van
zo doorslaande kracht, dat het groot
ste deel van het materieel „verwoest"
werd.
Niettemin ging de oorlog volgens
program verder en na het vallen van
de duisternis begonnen de overtochten
van de rivier.
Op beide oevers waren de troepen
onder goede camouflage bezig zich op
de slag voor te bereiden. Bossen en
dorpen zagen er uit alsof een echte
oorlog gevoerd werd. Speciale troepen
waren aan beide zijden van de Weser
bezig springladingen aan te brengen,
die de gevechtshandelingen moest ac
compagneren. Er werd gestreefd naar
zo groot mogelijke nabootsing der
werkelijkheid, al werden de plaatsen
der ontploffingen zodanig gekozen,
dat geen schade aan particuliere eigen
dommen kon worden aangericht. On
der de toeschouwers langs de rivier
bevond zich ook de Franse generaal
De Lattre de Tassigny.
KERKELIJK NIEUWS
Ned. Hervormde Kerk.
Beroepen te Makkinga en te Win-
sum (Gron.): P. N. Vellekoop te Terwis-
pel.
Gereformeerde Gemeenten.
Beroepen te AagtekerkeT. Dorre-
steyn te Opheusden; te Leerdam: F. J".
Dieleman te Borselen.
Beroepbaar.
Ds. L. Zwanenburg, laatstelijk pred. bij
de Gereform. Kerk van Holwerd, zal de-
ze*. dagen als res.-legerpredikant uit In
donesië repatriëren en zich met ingang
van 5 November beroepbaar stellen.
Indonesische vliegtuigen
beschoten Ambon
Volgens een mededeling van de re
gering van de republiek der Zuid-Mo-
lukken hebben Indonesische vliegtui
gen gedurende enige uren boven Am-
bon gevlogen. Deze vliegtuigen, die
vermoedelijk ter verkenning waren
uitgezonden, doken enige malen over
de stad Ambon en mitrailleerden deze
daarbij. Het aantal slachtoffers is nog
niet bekend.
in de grote Ahoyhall te Rotterdam
is de tweede beurs voor mode en huis
houding „Femina" geopend.
tèm si
Een torpedo-vormig metalen gevaarte, waarin zich registratie-instrumen
ten beuonde» en dat was voorzien van achterwaarts gerichte vleugels,
werd door een Nava RF-61 vliegtuig op zeer grote hoogte losgelaten
(boven). De snelheid, waarmee het gevaarte oorspronkelijk naar beneden
kwam, was groter dan die van het geluid, zodat men kon contröleren
hoe vleugels zich houden wanneer een vliegtuig met een snelheid vliegt,
die groter is dan het geluid.. Later werd de snelheid automatisch getem
perd door duikremmen (op de foto onder in geopende toestand), en daarna
door een parachute (op de grond naast het gevaarte). Toen het gevaarte
in de Californische woestijn werd teruggevonden, bleken alle registratie
instrumenten nog in tact te zijn.
Boerderij en negen koeien
prooi der vlammen
Ofschoon het vuur met zeven stralen
werd bestreden, kon de brandweer van
Ferwerd in Friesland niet geheel voor
komen, dat de gevreesde rode haan 'n
nieuw succes wist te boeken. Door on
bekende oorzaak was brand ontstaan in
de door J. B. bewoonde kapitale boer
derij. De grote schuur, tot de nok ge
vuld met hooi en graan, brandde ge
heel uit. Een deel van het woonhuis kon
worden gered, evenals het grootste
deel van de veestapel. Negen koeien
kwamen in de vlammen om. De boer
derij, eigendom van de in de Ver. Sta
ten wonende heer D. W. van Weideren
baron Rengers, was voor ruim twee ton
verzekerd.
Verbetering der straat
verlichting
De KNAC heeft de minister van eco
nomische Zaken om verbetering van de
straatverlichting voor het komende
winterseizoen erzocht. Hierop is ge
antwoord, dat de gewenste verruiming
van de openbare verlichting zoveel mo
gelijk zal kunnen worden aangebracht,
doch dat in de periode van 13 Novem
ber tot en met 27 Januari gedurende
de speruren beperkingen nodig zijn.
Luc Vrind zocht het „hogerop
(Van onze speciale verslaggever).
QP één van de houten barakken op Schiphol, die wat achteraf staan en fei-
telyk al zijn afgeschreven, staat een nummer: 123. En op de deur van dat
feitelijk afgeschreven gebouwtje is een bordje bevestigd, dat de aanwezig
heid aantoont van een allesbehalve afgeschreven onderneming: „Aero Photo
Nederland", het tweede bedrijf in ons land, dat zich bezig houdt met- het
vervaardigen van luchtfoto's. De eerste onderneming op dit gebied de
K.L.M. kent iedereen. De tweede, de concurrent dus, wordt gevormd door
een jongeman met enorm veel lef, met kennis van zaken en met véél door
zettingsvermogen.
Een alledaags beroep is dat van
luchtfotograaf niet; vele mensen menen,
dat de KLM het enige bedrijf is dat
luchtfoto's maakt en zelfs mag maken.
Maar de 33-jarige lange, magere jonge
man, die naar de naam van Luc Vrind
luistert, heeft een vergunning gekre
gen om als zakelijk object luchtfoto's te
vervaardigen. En al is zijn bedrijf nog
niet zo lang geleden opgericht, al loopt
het nog niet storm met de klanten, een
begin is gemaakt en de directeur-vlie
ger-fotograaf is voorlopig niet ontevre
den.
Het bedrijf „draait", maar voor het
zover was, heeft Luc zoals iedereen
op Schiphol hem noemt een berg
werk moeten verzetten. Hij heeft daar
bij blijk gegeven een rotsvast vertrou
wen in de uitvoerbaarheid van zijn
plannen te hebben en over veel vol
harding te beschikken. In ons land zijn
geen millionnairs, die na het vernemen
van een wat extreem idee, voor de ver
wezenlijking daarvan „even" een paar
ton fourneren, zoals dat in Amerika
wel schijnt voor te komen. Luc Vrind
moest zijn zaak dus uit eigen middelen
opbouwen.
In 1934 bevond zich onder de geslaag
den van een Haagse school de achttien
jarige Luc Vrind. Zijn hobby was foto
graferen en bij Polygoon vond hij zijn
eerste werkkring als leerling-fotograaf.
„Dat betekende", zo vertelt Luc in zijn
barakkantoor op Schiphol, „driemaal
per dag pakjes met foto's wegbrengen
naar het station, meefcmalen per dag
foto's bezorgen aan de krantenbureaux
en de koffer met foto-apparatuur dra
gen voor de eerste fotograaf.
Na enige tijd mocht ik een enkele
keer met een gammele camera een
proeffoto maken, maar die mislukte
meestal. Ik heb er toch wel geleerd"
Hoger op
VOOR een ambitieuze jongeling is zo'n
functie niet aanlokkelijk. Na ver
loop van tijd gelukte het hem in dienst
van de KLM op de afdeling reclame-
en persfotografie te komen. De mobili
satie riep hem echter onder de wape
nen. Toen hij in het burgerleven was
teruggekeerd, was er uiteraard bij de
KLM weinig of niets meer te foto
graferen. Het werd zwerven, dat na
een mislukte poging om naar Engeland
te komen, eindigde met twee jaar con
centratiekamp.
De bevrijding voerde Luc Vrind te
rug naar de foto-afdeling van Neder
lands grootste luchtvaartmaatschappij.
Maar hij kon daar zijn „draai" niet
vinden. Hij wilde letterlijk „hogerop",
foto's gaan maken van boven af. Hij
kreeg daar echter de kans niet voor,
evenmin als voor het uitwerken van
de vele ideeën, die aan zijn brein ont
sproten. Hij ging daarom eens hier en
daar informeren en van zijn vele vrien
den bleken er een paar bereid hem te
steunen in de uitwerking van een, naar
het hemzelf voorkwam, groots plan:
namelijk zelf een luchtfotobedrijf te
gaan beginnen. Bij besprekingen met
relaties ontving hij toezeggingen: „Als
je je plannen ten uitvoer kunt leggen,
kun je van ons opdrachten krijgen.
Niet veel, maar geregeld".
Het idee liet Luc niet los: stel je
voor, een eigen bedrijf!
Bevriende piloten adviseerden hem
voor de aankoop van een goedkoop
vliegtuigje; met geleend geld zou de
maatschappij moeten starten. In Duits
land noch in Frankrijk kon hij in de
dumps iets van zijn gading vinden,
maar in Engeland bood de Auster-
fabriek hem een juweel van een sport
vliegtuigje aan: een van de laatste toe
stellen uit de oorlogsproductie, dat
nauwelijks een honderd mijlen had ge
vlogen. Hij kon het voor een koopje
krijgen. Maar ondanks de zeer geringe
uitgaven, die hij zich tijdens zijn rond
reis getroost had, moest hij zeer zui
nigjes aan doen. Luc rekende snel: de
aanschaffing van het toestel was geen
bezwaar, doch bovendien moest hij de
transportkosten naar Nederland niet
vergeten en hij moest vlieglessen beta
len. Die moeilijkheden legde hij de lei
ding van de fabriek voor en deze had
pleizier in het geval. „Hoe lang kun je
nog blijven?" vroeg men. „Nog drie en
een halve week", antwoordde Luc.
„Okay, dan zullen wij je leren vliegen,
als je tenminste hard wilt werken"!
Overdag vloog hjj veel en 's avonds
kreeg hy theorie, Luc haalde zijn brevet
binnen de afgesproken tyd en één uur
na het in ontvangst nemen van het voor
hem zo waardevolle papier vloog hy in
zijn centje het toestel de zee over en
landde voorspoedig op Schiphol. De
gemeente Amsterdam verhuurde hem
een van de oude houten barakken en
beloofde er zelfs bij, dat hij na gereed
koming van een nieuw stenen gebouw
hierin op een plaats kon rekenen.
Het spul was compleet. Uit Engeland
had hij een sublieme luchtcamera, die
tijdens de oorlog in gebruik geweest
was bij de Royal Air Force, meege
bracht. De barak gaf ruimte voor een
petieterig kantoortje en voor een be
trekkelijk ruime donkere kamer. De
laatste benodigdheden werden nog bij
elkaar gesleept en op een, voor Luc
Vrind stellig goede dag, zwaaide de
deur, waarop een houten bordje ver
kondigde dat hier de Aero Photo Ne
derland was gevestigd, open: de klan
ten konden komen.
Jazeker, de klanten zijn gek! Of ze
op Luc hebben zitten wachten! Een
nieuwe periode brak aan: die van klan
ten gaan zoeken, van reizen, van be
sprekingen voeren, van soms heel
„soms" maar afgescheept worden
aan de deur. Maar de aanhouder wint
en behalve volgens de destijds gedane
toezeggingen kwamen er nieuwe en
vooral ook belangrijke klanten. De
Hoogovens in Velsen, verenigingen
voor vreemdelingenverkeer, fabrieken,
stadsbesturen, kortom, er kwam leven
in de brouwerij. Nog lang niet, zoals
Vrind het graag zou willen, maar er
zit schot in.
Overzichtelijk
Ideeën zijn er plenty. Nu het najaar en
de winter naderen en er toch niet
veel gevlogen kan worden om foto's
te vervaardigen, is dit een mooie tijd
om plannen uit te werken, om op jacht
te gaan naar opdrachten, om nieuwe
wegen te zoeken.
Hoeveel beter geven luchtfoto's een
situatie weer dan een grondfoto. Bezie
bijvoorbeeld een grondfoto van Naar-
den, het stadje dat vroeger belangrijk
was als vesting -n leg daar een lucht
foto naast; duidelijk kan men dan zien,
dat Naarden een vestingstad was. Op
school wordt geleerd over de Honds-
bosse zeewering bij Petten in Noord-
Holland; soms staat er in een aardrijks-
kundeboekje een foto van een stuk van
die dijk. Bekijk dan een luchtfoto: dui
delijk spreekt, hoe groots en hoe be
langrijk deze zeewering is.
Hoewel de politie van een stad voor
een feestviering aan de hand van een
plattegrond een verkeersregeling had
ontworpen, kwam het verkeer toch
vast te zitten. Luchtfoto's wezen uit,
waar de fout zat en hoe men te werk
had moeten gaan.
Zo zijn er talloze mogelijkheden voor
dit jonge bedrijf en Luc Vrind is er-de
man wel naar, om de ontdekte moge
lijkheden uit te buiten.
(Ongecorrigeerd)
„Sluit vriendschap
met de V.S."
Henry A. Wallace, voormalig vice,
president van de Ver. Staten, heeft In
een open brief aan Mao Tse-Toeng bij
de leider van de Chinese volksrepu
bliek erop aangedrongen zich voor
vriendschap met de Ver. Staten uit te
spreken en „slaafse gehoorzaamheid
aan Moskou" beneden zich te achten.
„Als het nieuwe China er geen be
lang in stelt samen met de Sowjet-
unie dolzinnig naar wereldverovering
te streven, is het de hoogste tijd, dat
het de grondslagen voor een goede
verstandhouding met de Ver. Staten
gaat overwegen als een noodzakelijke
inleiding tot de regeling van dekwes-
tie-Korea en -Formosa en van zijn
toetreding tot de Ver. Naties", aldus
Wallace, die zeide in te zien, dat „de
Sowjetunie onder haar huidige leiders
er mogelijk op gesteld is China in
oorlog met de Ver. Staten te zien",
„Ik ben er echter zeker van, dat
geen verantwoordelijke Chinese leider
dit wil", zo zeide hij.
Wallace is in het communistische
China, dat hij in 1944 heeft bezocht
goed bekend. Zijn recente breuk met
de pro-Russische progressieve partij en
zijn beschuldiging, dat de Sowjetunie
de schuld aan de Koreaanse aggressie
is, heeft bijna elk communistisch land,
behalve China, critische commentaar
ontlokt.
In de overtuiging, dat de oorlog in
Korea thans ten einde loopt, stelde
Wallace de vorming van een „samen
werkend orgaan voor de ontwikke
ling van Korea" voor, dat zou moeten
opereren onder een commissie van de
Ver. Naties, bestaande uit vertegen
woordigers van het Nieuwe China, de
Sowjetunie, de Ver. Staten, Enge
land, India, Pakistan en Australië.
Drie jongetjes aten giftige plant
Drie jongetjes, die bij de spoorwegtun
nels nabij bet station Velsen-Mmuiden
een plant aantroffen, waarvan de steke*
lige vruchten wel iets op die van de tam
me kastanje leken, zijn na het eten ervan
ernstig ziek geworden.
De toestand van één hunner, A. D. O.
Hartendorf, is zeer ernstig; hij is in het
St. Antoniusziekenhuis opgenomen. Men
vreest voor zijn leven. De twee anderen
maken het redelijk wel. Nader blijkt, dat
de plant de zwaar giftige doornappel is
uit de familie der nachtschaden. De plant
soendienst onderzoekt of deze plant ndg
elders in de omtrek voorkomt.
Naar wij hedenmorgen vernamen,
was de toestand van beide kinderen
vrij goed. Er was in. elk geval geen
levensgevaar aanwezig.
De volgende vergadering van het
ministerscomité van de Raad van
Europa is vastgesteld op Vrijdag 3 No
vember te Rome. De Raad van Europa
zal 17 November het werk te Straats
burg hervatten.