Alleenverkoop Fa. Ilerm. Plas In bange uren werd Van der Meij naar de Heren Staten gestuurd Stad en Omgeving Van Alkmaar begon de Victorie AGENDA Zeeburc vleugele De Post Er is niets, dat wij met groter enthousiasme willen herdenken man KINDERZANG ïlieuum... VROOM DREESMANN n.v. ALKMAAR .J Marcel Marceau in Pantomimes r AcM O-cto&eA ALCMARIA VICTRIX I- ZEEBURGIA I De historie van een dappere stadstimmerman Zijn briefje werd onderschept maar bracht toch resultaat Het reddende water Winstkar 1905-194i Een stuk ZATERDAG 7 OCTOBER 1950 yOEN we dezer dagen in vele straten enthousiaste buurtbewoners bezig za gen met het bevestigen van draden, het maken van aftakkingen en het in schroeven van lampjes voor het komen de herdenkingsfeest, hebben we het weer als een voorrecht gevoeld Alk maarder te zijn. „De liefde tot zijn land is ieder aan geboren" heeft Vondel eens geschre ven en dat zelfde zouden we kunnen zeggen van de liefde voor de eigen woonstad. Wie hier geboren en getogen zijn maar ook wie zich door een langdurig verblijf aan deze stad ver knocht voelen hebben Alkmaar lief gekregen. Zij houden van deze mooie oude provinciestad met zijn rijk ver leden en zij laten geen gelegenheid voorbij gaan om haar schoonheid en betekenis aan anderen te verkonden. \y/IE Alkmaar lief heeft is trots op zijn historie en verheugt zich bovenal in het feit, dat het juist onze stad was, die, in voor ons vaderland zo uiterst benarde tijden, het voorbeeld van dap perheid en standvastigheid heeft gege ven, dat zoveel bewondering en na- volking wekte, dat ons land vreemde heerschappij bevrijd werd en ons zelf standig volksbestaan werd verzekerd. Alcmaria Victrix van Alkmaar be gon de Victorie is het devies, dat in ons stadswapen prijkt en het is een gevleugeld woord geworden, dat Alk maar nog altijd in het teken van een bijzondere verdienste plaatst. Welke stad heeft als de onze haar eigen volks lied, in welke andere gemeente wordt door vriendelijke congressisten bij of ficiële ontvangsten altijd zo nadrukke lijk op een roemrijk verleden gewezen. Toen de vorige maand Prins Bern- hard het stadsbestuur om zijn voort varendheid bij de woningbouw heeft geprezen, heeft hij gezegd: „Van Alk maar begint de Victorie" en dat heeft ons goed gedaan. Niet alleen omdat een lid van ons vorstenhuis dat getuigde, maar ook omdat hij het blijkbaar van zelfsprekend vond, dat de karaktereigen schappen, die onze voorouders kenmerk ten ook bij het nageslacht aanwezig zou den zijn. jyjEN heeft zich wel eens afgevraagd of Alkmaars ontzet een gebeurtenis uit het reeds grijs wordend verleden, nog van zó grote betekenis moet geacht worden, dat wij dit .jaarlijks feestelijk moeten vieren. Er zijn zo zegt men dan nog wel andere gebeurtenissen te memoreren, historische momenten van veel groter betekenis, niet alleen omdat zij van recentere datum zijn en dus sterker gevoeld worden maar ook omdat daarbij veel groter belangen waren betrokken. Is zo vraagt men dan onze be vrijding na de bezettingsjaren niet van veel groter inportantie, is het feit, dat Alkmaar de Canadezen binnenhaalde, de mannen, die ons na jaren van leed en verschrikking van een ondragelijke last bevrijdden, niet eerder een fees telijke jaarlijkse herdenking waard? En is het dan niet min of meer bescha mend, dat die bevrijdingsdag in Alk maar zo lauw wordt gevierd, dat het vaak moeite kost er eenprogramma voor samen te stellen? CR is maar één dag, dat Alkmaar be hoefte gevoelt zijn blijdschap over onze vrijheid te uiten en dat is de tra ditionele feestdag met de rede bij het beeld, met de zingende kinderen, de grote optocht en de versierde straten en pleinen. Alkmaars bevrijdingsfeest blijft in het teken van '573 en niet in dat van 1945, hoe vreemd het ook moge klin ken. En de enige verklaring welke wij daarvoor kunnen geven is, dat de be vrijding in 1945 tal van Nederlandse gemeenten in gelijke mate verblijd heeft en dat Alkmaar in de gemeenschappe lijke vreugde heeft gedeeld zonder daarbij op de voorgrond te treden. Daartegenover staat, dat het ontzet in 1573 een geheel ander cachet droeg. Toen waren aller ogen vol verwachting op Alkmaar alleen gericht, toen hing het voor een belangrijk deel alleen van de moed en het uithoudingsvermogen van onze voorouders af of de tirannie zou wijken en ons gehele land van vreemde smetten vrij zou zijn. En wat men alleen presteert is altijd van groter betekenis dan wat door ge- I.W.C.-HORLOGES OMEGA ZENITH TISSOT Verder grote 'n PONTIAK MOERIS PRISMA HELVETIA TITUS LANCO, enz. enz. PATGLOP 15 tegenover de Breedstraat, Telefoon 3812 Alkmaar. zamenlijke inspanning wordt verkre gen. De strijd in 1573 toen musketten en kokende olie nog als de belangrijk ste wapens golden moge in zijn proporties in geen enkel opzicht met de atoomoorlog der volkeren te vergelij ken zijn, voor ons, Alkmaarders, is en blijft het ontzet van onze oude veste van de grootste betekenis. Dat voelen wij allen, dat wordt ieder jaar weer gekarakteriseerd in een be wonderenswaardige eensgezindheid, dat doet ons eendrachtig samenwerken aan een grootse feestviering en een kostbare versiering van onze straten en pleinen. Van Alkmaar begon de Victorie en er is niets in onze vaderlandse historie dat wij met groter enthousiasme willen her denken. Zevenhonderd kinderen hebben gis termorgen in de Breestraat geoefend voor de aubade die zij de Alkmaarse burgerij en de Engelse gasten tijdens de victoriedag zullen brengen. Hun klare stemmen klonken vrolijk op tus sen de oude gevels, die in het licht van de koesterende herfstzon op dit frisse tafreel neerkeken. De jeugd zong met volle overgave eri zij heeft gister voor de laatste maal gezamen lijk gerepeteerd en de enthousiaste di rigent, de heer Nico Akkerman, hoef de slechts een enkele maal te onder breken voor een laatste verbetering De repen chocolade die de jeugdige zangers en zangsters werden ver strekt, vormden een ongetwijfeld welkome onderbreking van het pro gramma. Vijf maal heeft de heer Akkerman thans met de kinderen gerepeteerd en de resultaten zijn uitstekend. De jeugd za! de feestelijkheden Maandag om acht uur op de Stenenbrug en om half negen bij het huis van de burgemees ter met haar spontane zanghulde op waardige wijze openen. (Ontleend aan onze Advertentie-rubriek) ZATERDAG Harmonie Theater, 7 en 9.30 uur: Ma dame Bovary (18 j.); Victoria Theater, 7 en 9.30 uur: Paul Vlaanderen en het Z.-mysterie (14 jaar); Cinema Ameri- cain, 2.30, 7 en 9.30 uur: De Jazz-opera (alle leeftijden). Gulden Vlies, 8 uur: ,,'t Is mij een raadsel", Wim Sonneveld. ZONDAG Bioscopenpr. als Zaterdag. Voorstel lingen 2, 4.30, 7 en 9.30 uur. Gulden Vlies, 8 uur: Kees Stet. Sportpark, 1 uur: Draverijen. MAANDAG Bioscopenpr. als Zaterdag. Harmonie en Victoria Theater, aanvang 8 uur. Cinema Americain, aanvang 2.30, 7 en 9.30 uur. Grote kerk, 7.30 uur: Oratorium „Die Schöpfung". Gulden Vlies, 8 uur: Feestavond. r——>k met méér voordelen en géén nadelen!!!!! Het kantel-ledikant voor klein-be- huisden een uitkomst. Een geheel nieuw systeem, eenvoudiger en practischer dan het opklapbed. Geen schroeven aan wand of muur. Gemakkelijk verplaatsbaar (op 4 wielen). Gemakkelijk opmaken (want U kunt er omheen lopen) 15 jaar garantie. De talloze voordelen zullen wij U bij een bezoek aan onze beddenaf deling gaarne vrijblijvend demon streren. Het zien alleen is de nloeite waard! 1-persoons f 43.50. 2-persoons f 57.50 Het optreden van Marcel Marceau, de Franse mime-kunstenaar, is giste ren wèl een succer geworden, al was dan ook het Gulden Vlies niet voor de helft gevuld. Reeds in het eerste deel van zijn program, waarin hij de mimes van verschillende bewegingen bracht, bleek zijn grote vaardigheid zijn bijzondere expressivieteit en het zeer menselijke (en dus vaak lach wekkende) van deze kunstvorm. Een nummer als „de touwtrekkers" of een parodie als „de wielrijders van 1900" (samen met de nog zeer jonge Gilles Ségal) zijn juweeltjes van bewegings kunst, maar zij verraden bovendien een psychologische verdieping, die dit schertsenderwijs nabootsen van 's men sen malligheid tot 'n ernstige, leerzame zaak maakt. Het meest hebben wij (vóór de pauze) Marcel Marceau be wonderd om de zeer overrompelende wijze waarop hij in nauwelijks twee miuten jeugd, jongelingschap, ouderdom en dood wist te verbeelden in vorm, beweging en expressie. Prach tig is de enorme, zeer elegante sou plesse van de handen; onvergetelijk de meesterlijke beheersing van de ge laatsexpressie in de sterfscène. Kunst van de hoogste orde. Na dg pauze heeft de zaal zich kos telijk geamuseerd met de pantomimes van Bip het „gewone mannetje" met zijn handigheidjes en zijn 'pech, zijn kleine verlangens en zijn grote bedoelingen. Wat een geest in die per siflage van de „Zondagsschilder", wat een ècht-mannelijke kleinzerigheid in dat kloppende gevoel met die zwerende vinger en wat een goedmoedige spot en rake critiek in het onzinnige mon daine avondje! Een groot kunstenaar, deze Marcel Marceau en een fijnzin nige, al te weinig bekende kunst, deze pantomimes. Jammer dat er gister avond zo weinig mensen waren, jam mer voor de afwezigen. ZONDAGSSLUITING APOTHEKEN. Zondag 8 October zal de apotheek van de heer Hartong van Ark, Lange- straat no. 1, voor het publiek geopend zijn. In deze apotheek wordt de volgen de week de nachtdienst waargenomen. Wij vieren weer feest in de stad der victorie, Het jaarlijkse feest van het Alkmaars ontzet. Dan doet de Waagtore'n zijn klanken weer horen En blaast de muziek weer de tragen uit bed. Dan scharen wij ons om het beeld van de vrijheid En trekken zij weer in gedachten voorbij, De mannen en vrouwen uit Alkmaars historie, Dirk Duivel, de Prins, Cabeljau, Van der Meij Reeds heeft zich de stad in haar feestkleed gestoken. Hoe kleurt het langs pleinen en straten en gracht. Daar zullen vanavond de lichtjes weer dansen Der duizenden kleuters in kleurige pracht. En Maandag dan wordt de reveille gehouden, Dan wordt weer het lied van de vrijheid gehoord, Het lied, dat ik zelf in mijn jeugd heb gezongen En heden ten dage nog altijd bekoort. Ja, Maandag is 't feest van de Achtste October, Dan zien wij de stoet met het Hollandse lied. Komt, toont dan de vrijheid nog waardig te wezen, Zingt mee, wie gij zijt, en geneert u toch niet. Helpt mee om de dag van 't Ontzet te doen slagen, De vlaggen uit huis, op de borst het Rood-Wit. Toe, toont u geen sukkels, geen Salies of tragen, Maar Alkmaarse burgers, waar léven in zit. En 's avonds dan kunt ge ,,Die Schöpfung" beluist'ren, De kroon op de dag; een verheven besluit. Daar wacht u een schoonheid, die elk zal ontroeren, Een machtige kerk met een machtig geluid. Daar toont onze stad ook vandaag nog haar glorie In wat zij bezit op kunstlievend gebied. Cor Jonker, de stille, maar grote in daden, Hem wijd ik vandaag in oprechtheid mijn lied. Jabson. FEEST IN 'T GULDEN VLIES Ter gelegenheid van de 8 October- feesten wordt 't Gulden Vlies weer het centrum van amusement. Hedenavond: Wim Sonnevelds cabaret, Zondag „Kees Stet" (uitverkocht), Maandag: Dansorkest „Ripart" en in het café-res taurant 7, 8 en 9 October (middag en avond) het populaire ensemble Sieu- wertsVisser. Zondag a.s., 2.30 uur, Terrein Sportlaan Waar blijft het water? Die vraag moeten de in het nauw gedreven Alkmaarders zich in de dagen van het beleg steeds opnieuw hebben gesteld. De toestand binnen de wallen werd voortdurend nijpender, prinselijke troepen tot ontzet van de benarde veste bleven uit. Alleen het water kon nog uitkomst brengen. We weten het immers allemaal: wanneer Nederland één natuurlijk verdedigingsmiddel be zit, dan is dat het water. Hebben we ons in de trieste dagen van Mei 1940 niet steeds opnieuw dezelfde vraag gesteld: Waar blijft het water? Het wapen werd toen niet gehanteerd, wellicht om dezelfde redenen als in 1573, toen het heel lang duurde voor eindelijk de sluizen werden geopend en Don Fre- derik tot de aftocht werd gedwongen. Toen de Spanjaard kwam opdagen, was iedereen in Alkmaar er reeds van overtuigd, dat, wanneer maar water werd binnengelaten, het beleg niet van lange duur zou kunnen zijn. Het eigenlijke beleg begon op 21 Augustus en in een brief, die op 23 Augustus door de gouverneur-gene raal van Noord-Holland, Dirk Sonoy, aan de vroedschap van Alkmaar werd geschreveib en die door een bode de stad werd binnengesmokkeld, lezen we. „Voor 't overige, dat onze Overhelt „verzogt, dat men den Zeedyk by „Medemblik zoude doorsteken, dat „hy over die zaeken met de Staa- „ten van Noordhollandt gehandelt „hebbende, de Sluizen en Verlaten „van de Meeren en Braaken ha dt „geopent, en dat hy zelfs dien Dyk, „indien de nood zulks vereiste, „zoude doorsteeken. Op 2 September 1573 vertrok Van der Mey uit Alkmaar. Men ziet, de gedachte leefde van den beginne af aan. Evenmin als in onze dagen echter, was het toen zo heel gemakkelijk het land onder water te zetten. Dit kan nauwelijks beter tot uitdrukking worden gebracht dan door het relaas van de avonturen van Van der Mey, de Alkmaarse stadstimmerman, die er op uittrok met het befaamde briefje in zijn 'polsstok. Het was vermoedelijk op 2 Septem ber, dat hij zijn reis begon. Over die datum bestaat enig verschil van op vatting, eerstens omdat het briefje ongedateerd is en tweedens omdat er vermoedelijk later nog een bode ver trok, ook met een briefje in zijn pols stok. Het waarschijnlijkste echter is, dat Van der Mey op 2 September de stad verliet. In de polsstok, die hij met zich voerde, wat een gat geboord, daarin werd het briefje gelegd en met een houten pin werd het gat weer geslo ten. Zulk een polsstok was voor iedere bode een onmisbaar instrument. Want het water mocht dan nog niet in zo rijke mate toevloeien, dat de Span jaarden tot opbreken werden gedwon gen, het land rondom Alkmaar was doorploegd met sloten en er was zon der pols geen doorkomen aan. Het briefje in de pols. Het bewuste briefje luidde als volgt: Wy zyn zeer verwonderdt, dat XJE. ons geen ontset endoet, na uwe beloften, nog ook eenige Boden by daege tot ons ingezonden hebt, na dien gy dien middel beter hebt in- tezenden als wy uit, aldus ten zy zaeke, dat gy ons met den aller- eersten ontset doet, 't zy met volk of Dyken doortesteken, zullen moeten die Stad den Vyand over- leeveren en zoo zulx geschiet, pro testeeren wy voor God en de We reld, dat het niet en zy on se schuld ofte ontrouwigheid, dan die faute van iiwer Edelheid. Willen daarom UE. emstelyk vermaent hebben, dat gy ons met aller yle ontset, want wy en hebben geen Kruit om een halven storm .te wederstaan. Indien die Bode overgekomen is. zoo laat die Galey of Schip booven aan de Mast een vliegende Vaane of Vlagge voor die Tonne, en we- derkeerende die Vlagge afdoen: Zoo der ontset is voor ons met Knegten, zoo doet ons een teeken met vier booven aan de Mast van der Galye of 't Schip; en zoo gy ons met water wil ontsetten, zoo maakt twee vieren aan de Mast van der Galye of Schip, en zoo daar geen ontset en is voor ons, zoo laat die Galye of Schip twee schooten schieten: En zoo gy ons meendt met de goede borgeren te salveeren, zoo zendt ons Scheepen en Schuiten tusschen de Ton en Boekelerhuizen, en doet ons tee ken des daags als die Schepen s nagts komen zullen, twee Vlaggen agter op die Galye of Schip: dit zelve volbrengt met groote haas ten. Hier meede zyt gy den Heere be uooien. Zoo daar geen ontset en is, zendt zoo veel Schuiten en Schepen, als uwer Edelheid tot onzen behoeven goeddunken zal. Wy en hadden UE. niet toever trouwt, dat wy zoo lange zonder ontset of hulpe geweest zouden hebben, mitsdien gy ons belooft hadde. JACOB CABELJAU. WILLEM VAN ZONNENBERG. JAQUES HENNEBAERT. JAN SPIEGEL. DIRK DUVEL. FLORIS VAN TEYLINGEN. CLAAS HERXS. Tot goed begrip moet men beden ken, dat de Voormeer een meertje op zichzelf was, dat via het brede Zeglis in open verbinding stond met de Schermeer. Eventuele schepen konden Alkmaar daar zeer dicht naderen. Van der Mey vertrok dus en be reikte niet zonder grote moeite, maar toch veilig en wel, Sonoy, die zijn kwartier had opgeslagen in Schagen op het Slot, dat in die dagen nog be stond. Daar bracht hij tevens zijn mon delinge last over: de sluizen te ope nen, de dyken te doorsteken en zo Alkmaar te ontzetten. Sonoy verontschuldigde zich. Hij had zelf al alles gedaan om dat te be werkstelligen, het werd hem echter belet door de Staaten, die daarbij krachtig werden gesteund door de plattelandsbevolking, die er bitter weinig voor voelde haar land onder water te zien gezet. Sonoy adviseerde daarom Van der Mey om zelf naar Hoorn te gaan ten einde de Heren Staten te overtuigen. Een bewogen onderhoud met de Heren Staten te Hoorn. Deze raad werd door Van der Mey opgevolgd, een gemakkelijke taak bleek het echter niet. Boomkamp verhaalt, hoe het hem te Hoorn verging. Het onderhoud met de Heren Staten was nog al bewo gen en op een gegeven ogenblik sprak één van hen: Hoe staat gy zoo en raast: „Waarom zouden wy dat schoone gras „en de Vrugten op 't Land verder- „ven, wat zullen te Winter onze Bees- „ten eeten: gy zyt nog geen drie „weeken belegert geweest; Haarlem „heeft het zoo lang uitgestaan, gy „kunt het wel tot Allerheiligen hou- „den. Volgens een andere schrijver werd hiermee de opvatting van de Staten in het algemeen vertolkt. Van der Mey, van zijn kant, was ook niet op zijn mondje gevallen en zou hebben geantwoord: Weet gy niet hoe veel volk in „Haarlem was, boven de onzen, dat „het stormen kon tegenstaan; is u „ook onbekent, dat Haarlem maar van „een zyde, en wy van alle kanten kun- „nen bevogten worden, ten zy men Een zijde van de beide briefjes, die in de stok verborgen waren. Zij waren klein opgevouwen en in een loden buisje; op het origineel zijn de vouwen nog duidelijk zichtbaar. „Water inlaat. Maar waart gy, Koe- houder, meede in Alkmaar in dien „staat, daar wy in zijn, gy zoude wat „minder zwarigheid voor u Beesten „hebben, wat die te Winter eeten zul- „len, maar veel eer voor het behoud „van de goede Burgers en Krygskneg- „ten, met hunne Wyven en Kinderen, „die daar binnen zijn. Naar de Prins van Oranje. Dit vrijmoedige antwoord viel eerst in heel slechte aarde en het dreigde scheef te lopen. Het slot was echter, dat enkele boden naar Alkmaar wer den gezonden met nieuwe beloften, ter wijl Van der Mey in gezelschap van enige mensen doorreisde naar Delft, waar zich de Prins van Oranje bevond. Van de Prins kreeg hij een brief mee, die in afschrift ook aan Sonoy werd gezonden en waarin naast dc kant geschreven stond: „Indien gy luiden bemerkt onmoo- „gelijk te zyn UL. eenig ontset in „der Stede te senden, en daer door „in der lengte niet zoud moogen „tegenhouden, zoo zult gy een te- „ken doen met vuur tot drie di- „verze plaetse opgaende, latende „het zelve branden van 9 uuren des avondts, tot na middernagt, „en zullen wy, indien gevallen als „dan de Dyken doorsteken om het „geheele land om A.lkmaar onder „water te stellen, en of gy het zel- „ve teken niet en doedt, en dat „wy nogthans bemerken, dat gy „luiden in noot zyt, zoo zullen wy „evenwel de Dyken doorsteken. Het bericht van de Prins viel in handen van de Spanjaarden. Op zijn terugreis werd Van der Mey door Spaanse schildwachten ontdekt op een ogenblik, waarop hij zich reeds dicht bij Alkmaar bevond. Om zich zelf te kunnen redden, wierp hy zyn brieven, die zich in een blaas bevon den, weg. Dit was omstreeks 24 Sep tember. De brieven werden door de Span jaarden gevonden en deden de best mogelijke dienst. De plattelandsbevolking voelde niets voor inundaties. Don Frederik begon namelijk al last te krijgen van het water. Al vóór 28 September had Sonoy verschillende sluizen laten openen, o.a. de sluis van de Zijpe. Er stond een sterke Noorde- wind en het gevolg was, dat zoveel water binnenkwam, dat men tussen de schansen van Schoorldam en Krab bendam alleen de top van de Reker- dijk kon gebruiken. De sluizen wer den door de plattelandsbevolking weer gesloten, zodat Sonoy genoodzaakt was de geopende sluizen door krijgs volk te laten bewaken. Ook de sluis bij Aartswoud werd geopend en ook dit poogde de platte landsbevolking te beletten. Intussen slaagde men er in te be reiken, dat ten Noorden van Alk maar het meeste land onder water kwam te staan en Don Frederik, waar schijnlijk verontrust door de berich ten, die in zijn handen waren geval len, besloot het beleg op te breken. Reeds op 24 September werd een aanvang gemaakt met het wegvoeren van het geschut. En op 8 October mocht Alkmaar zich ontzet noemen: de vijand was geheel verdwenen. Zonder overdrij den dat Zeeburg ii gen uit 2 B moet *a thuiswedstrijd »et slechts een ge wedstrijd op het gespeeld, zal dus den met zich br echter geen wond graafsmeer en El „witte" Amsterda nen, waarom zou kunnen doen. Al een uitwedstrijd t Ilpendammers slee bungelen mogen genstanders, die o latsige tegenstand schatten. Niette: dat onze stadge mee naar Alkmaa Nu de Randen week tegen Zeev nog tot het make staat te zijn, du dat de wedstrijd 1 minst een geiyks Texel is jaren ach lijk tegenstander zal daarom met t veld moeten kom om de thuiswedst bewoners te kun krijgt bezoek var gels. Een zware O witten. Mee OSV en TOG be tegelijkertijd hun in dit seizoen, bezield zijn met bij die eerste ov maar morgen zal beste voornemens voeren. In Oostza gen namelijk tege waarbij de thuiscl Niettegenstaande de vorige week ee laag tegen TOG gels de uitwedstri dammers nog nie HVC zal moeten i taan een bezoek brengen. Van Vrie wij de eerste over op bezoek komt. 1 In Enkhuizen vi om de leiding in 5 Elftallen Alcmaria: Helderman; W denhuizen; Eve Paulissen, Schn Alkmaarse Metselaar en I en Admiraal; I Pater, De Gran Randers: V( Van der Plas; en H. Bakker; Th. Schot, P. T( Alkmaar: V den en Zwart; hoven en Roos; Baden. Snel en DOKTERSDIENST OP ZONDAG. Zondag 8 October zijn beschikbaar de huisartsen dr. Degenaar, Emmastraat 95 (telefoon 2310) en dr. Poortvliet, ES' monderstraat 16 (telefoon 4282). Toen op 8 Octobt liefhebbers bijeen 1 eniging op te richtt strijden te organiser wacht dat deze vei ven beschoren zou Alcmaria Victrix w personen, t.w. de h Oostwouder, P. Vo] Porck. Jo Huiberts, na meldden zich de Bergers. Teneinde deze op: zetten, nam de heer taris) het initiatief vlucht te organises gesteld op 8 Octob vanuit Alkmaar. Ve hiervoor binnen, w.c medailles van div< was een najaassvlut vanuit het Noorden terdags had de or plaats. De duiven i in net café van de Fnidsen, dat toen cl de dieren waren vei Zondagsmorgens pla; belangstelling van h één der hoogtepunte feest. Tijdens de wedvl klokt in het oude tr wal. De loopafstand' door fietswieltelling, wel plaatsvindt. Be.' clubtentoonstelling t menwerking met d< AVES. Dit werd een sultaat was vele nie de de vereniging lai richtingsvluchten vo] Alkmaar Packet, ws voor convayeur opt toen reeds het verst korven, Zaterdags lo Er werden jaarli georganiseerd totdat wereldoorlog uitbrak grote wijziging ond( werden nu in Nede deelname was echte resultaat was dan slechts vijf leden ov echter moedig stand toen practisch geen £5**? In die tijd Godschalk uit Hooi vestigde. Vanaf die ter- Een vast clublc kregen bjj de heer

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 2