Zij verduisterde duizenden guldens
AGENDA
De
„Crescendo" speelt voor de radio
PYAMA
Aikmaarder werd aangereden 1 per auto
Anderhalf jaar geëist tegen winkeljuffrouw
Ruim 31 jaar aan firma verbonden
Accordeonvereniging van Jaap Hartog
viert triomfen
Herfsttij op het oude bolwerk
Bomen, kinderen en
oude mannen
Oud-Alkmaarder ove
vroeqere Ontzetvierin
Een onievrec
zakenman
WOENSDAG 26 OCTOBER 1050
-i
J7Ii)N LANGE RIJ BELANGSTELLENDEN maakte gistermiddag queu voor
de hoge blauwe stoep van het Gerechtsgebouw aan de Geestersingel. De
vaste bezoekers van de publieke tribune hadden niet gerekend op een der
gelijk toeloop en teleurgesteld moesten zij constateren, dat hun „gereser
veerde" plaatsen door anderen bezet waren. De publieke tribune was totaal
gevuld met Alkmaarders, die uit belangstelling of nieuwsgierigheid deze
middag hadden vrijgemaakt om het proces te volgen tegen Jantje W„ een
57-jarige winkelbediende. Zij was gedurende 31 jaar werkzaam geweest bij
een bekende Alkmaarse banketbakkerij waar zjj in de laatste jaren regel
matig geld had verduisterd en gestolen. Tijdens de zitting kwam niet vast te
staan hoe groot het totaal bedrag was. Er werden bedragen genoemd van
zeven tot achttienduizend gulden. De officier van justitie, mr. A. W. Hol
steyn, was van mening, dat de grootte van het bedrag voor de te vorderen
straf niet van belang was en stond hierbij dan ook niet lang stil. De eis was:
Een gevangenisstraf van een jaar en zes maanden.
kon worden. Op staande voet werd zij
ontslagen en werd een einde gemaakt
aan een 31-jarige dienstbetrekking.
G9stolen i geld werd
besteed aan luxe
VfADAT verdachte de hoge ruime zaal
was binnen geleid en de publieke
tribune tot de laatste plaats was be
zet, namen de rechters, mr. J. Krabbe
president, mr. Alblas en mr. Nolet
raadsheren en de officier mr. Holsteyn
plaats achter de groene tafel. Diep on
der de indruk beantwoordde verdachte
de gebruikelijke vragen van de presi
dent. Het waren gebruikelijke vragen,
maar uit de antwoorden sprak reeds
het drama dat zich met deze vrouw
had afgespeeld. Een-en-dertig jaar was
zij verbonden geweest aan één en
dezelfde zaak. Zij had haar tegenwoor
dige patroon van een heel kleine jon
gen zien opgroeien tot een volwassen
man want sinds jaar en dag was Jantje
W. als interne kracht aan de zaak ver
bonden. Na 1938 toen haar eerste
werkgever de zaak aan zijn zoon had
overgedaan, waren de verduisteringen
en diefstallen begonnen. Zij kon zich
niet meer precies herinneren in welk
jaar. In de ten laste legging werd ge
sproken van 1940, maar dat was vol
gens verdachte beslist niet waar. Veel
misverstanden waren er overigens niet.
Verdachte had voor de rechtercom
missaris een volledige bekentenis af
gelegd en tijdens de behandeling van
de zaak kwam zij slechts op één ver
klaring terug.
Hoe het gebeurde.
A LS chef-verkoopster bediende zij de
klanten, nam het geld in ontvangst
en slechts bij hoge uitzondering droeg
zi.i het geld niet aan de kassa af. Alle
bedienden van de zaak, evenals de
werkgever en diens vrouw, hadden op
het kasregister hun eigen letter. Wan
neer nu een bedrag in ontvangst werd
genomen, sloeg degene, die de klant
had geholpen het bedrag en zijn letter
op de kassa aan. Dit was de normale
ging van zaken, welke ook door ver
dachte werd gevolgd. Zij voegde hier
aan echter maar al te vaak nog een
andore handeling toe. Op zo'n kasregis
ter is namelijk nog een toets welke
het opschrift draagt „Geen Verkoop".
Als men deze toets indrukt springt de
lade van de kassa open en dan is het
een eenvoudige zaak een hoeveelheid
ge'd terug te nemert.
Op deze manier heeft verdachte in
een aantal jaren, volgens haar eigen
verklaring zeven, kans gezien een aan
zienlijk bedrag te verduisteren,
Mr. Krabbe: „Tot welk bedrag heeft
u uw werkgever benadeeld?"
Verdachte: „Ik denk voor ongeveer
f 7300.—."
Mr. Krabbe: „Dat I» minder dan u
bij de recbter-commissaris toe gaf. U
noemde toen een som van ongeveer
f 10.000
Verdachte: „Ik heb er later nog eens
over nagedacht en ik kan mij niet
voorstellen dat het zoveel geweest is."
De laatste jaren verdiende verdachte
een maandsalaris van f 80.— inclusief
kost en inwoning. ,Dat is het hoogste
bedrag dat de wet voor dergelijke
werknemers toestaat", zei mr. Krabbe.
„Het is echter te weinig om een leven
te leiden zoals u dat heeft gedaan".
Vervolgens somde de president de „be
zittingen" van verdachte op welke zij
onmogelijk van haar maandsalaris had
kunnen oversparen. Een saldo op de
Nutsspaarbank van ruim f2.000—, een
hypothecaire vordering van ongeveer
f4,000,en bovendien was zi.i nog in
het bezit van een schuldbekentenis ad.
f 2 000—. Een blik in de klerenkast
van Jantje W. had geleerd, dat zij
zich vrij luxueus kleedde. Een bontjas
van bijna f800—, twee japonnen van
om en nabij de f200— en een mantel
pak van ongeveer dezelfde prijs zijn
geen kledingstukken, welke een win
kelbediende met een inkomenvan
f80— In de maand zich kan permite-
ren.
Werkgever getuigde.
Als eerste getuige werd de werkge-
ver van verdachte gehoord. Deze
vertelde dat W. 31 jaar aan de zaak
verbonden was, practisch deel van het
gezin uitmaakte en daardoor het volle
vertrouwen genoot. Op de vraag van
de officier of het nooit was opgeval
len dat verdachte zulke hoge uitgaven
deed, antwoordde de getuige, dat hij
in de veronderstelling leefde dat zij
geld had. Enige jaren geleden had zij
namelijk een erfenis gekregen. Na de
oorlog was getuige door zijn accoun
tant opmerkzaam gemaakt op het feit
dat er belangrijke tekorten in de zaak
waren. Het was wel opgevallen dat de
uitgaven van verdachte na 1945 zeer
hoog waren en bovendien had hij zich
meer dan eens verwonderd over het
feit dat de woorden „Geen Verkoop"
veel meer op de kasregisterrol van
verdachte, dan op die van de andere
bedienden voorkwamen. Langzamer
hand groeide het wantrouwen en toen
getuige op 19 Juni 1950 een steekproef
nam, kwam hij tot de conclusie dat er
twaalf gulden uit de kassa was ver
dwenen, waarvan alleen zij verdacht
De accountant.
J)E tweede en laatste getuige was de
accountant van de firma. In 1947
was het deze getuige duidelijk gewor
den dat er iets niet klopte daar de be
drijfsresultaten in geen enkele verhou
ding stonden tot die van andere, soort
gelijke zaken. Het volgend jaar was het
zo erg, dat getuige te kennen gaf, dat hij
er niet langer voor voelde de boeken te
controleren, daar hij in de overtuiging
leefde dat er geknoeid werd. Niettemin
zag hij het nog een jaar aan en omdat
in het jaar daarop een aanmerkelijke
vooruitgang was te constateren, zou ge
tuige ook in 1949 de controle voor zijn
rekening nemen. Het resultaat was toen
zo schrikbarend slecht, dat de accoun
tant, nog voordat de controle teneinde
was, zonder meer de relatie met de fir
ma verbrak. Het bedrag dat door ver
dachte aan de zaak was onttrokken kon
getuige met geen mogelijkheid zeggen.
„Het is beslist meer dan f 10.000 ge
weest".
„Aanvangelijk noemde u een bedrag
van f 18.000", merkte de officier op.
„Dat weet ik, maar ik zou het nu niet
durven beweren", aldus getuige.
Mr, Berkhouwer vroeg getuige of het
bedrag dat aan de zaak was onttrokken
alleen op rekening van verdachte moest
worden geschreven. Hierop ontstond een
discussie, doch een direct antwoord op
deze vraag werd niet gegeven.
Het requisitoir.
DE officier ving zijn requisitoir aan
met de opmerking, dat hij het niet
van belang achtte hoe groot het ver
duisterde bedrag nu precies was. Door
de loop der jaren is het in ieder geval
gegroeid tot een bedrag dat in de dui
zenden guldens loopt. Mr, Holsteyn zei-
de, dat hij geen enkele verklaring kon
vinden voor deze regelmatig terugke
rende verduisteringen en diefstallen.
„Zij heeft zich het geld alleen toege-
eigend om zich een grotere luxe te
kunnen permitteren, voor luxueuss kle
ding en om zich groter voor te doen dan
zij in werkelijkheid is. Door de omstan
digheden is het haar wel gemakkelijk
gemaakt. De gezagsverhouding was
door de jarenlange samenwerking wel
zeer moeilijk, daar zij haar tegenwoor
dige patroon van kind tot werkgever
heeft zien opgroeien: Anderzijds heeft
zij schromelijk misbruik gemaakt van
het in haar gestelde vertrouwen". De
officier sprak zijn twijfel uit of het re-
classeringsrapport, dat verdachte schets
te als een hopeloos geval, wel juist was.
Overigens, zo vervolgde mr. Holsteyn,
is dat hier niet van belang, daar de fei
ten zo ernstig zijn dat ik een strenge
straf moet eisen en van onder toezicht
stellen, althans voorlopig, geen sprake
kan zijn. „Ik heb daarom de eer te re-
quireren dat verdachte tot een gevan
genisstraf van een jaar en zes maanden
zal worden veroordeeld."
Verdediger had ondankbare taak.
£JE verdediger, mr. dr. C. Berkhouwer,
had een ondankbare taak, daar er
voor hem geen enkel juridisch facet in
deze zaak aanwezig was. De verdediger
moest daarom volstaan met de zaak te
belichten zoals hij het zag en noemde:
„Het drama dat deze vrouw aan zich
zelf heeft voltrokken. Het is een heel
doodgewone vrouw, die op 19-jarige
leeftijd bij deze firma is gekomen. Zij
heeft haar vorige patroon op de maat
schappelijke ladder zien klimmen en zij
zag ook de volgende generatie klim
men, terwijl zij zelf al die jaren vrijwel
op een zelfde niveau is blijven staan
In haar onderbewustzijn heeft zij zich
zelf een van de steunpilaren van het
bedrijf gevoeld en dat is, als wij de
zaak psychologisch bekijken, in wezen
de kern van dit drama. Zij was niet
ijdeler dan iedere normale vrouw en
welke vrouw maakt zich niet gaarne
op? Zij had zich in al die jaren een po
sitie veroverd, maar de middelen waar
over zij beschikte, stonden haar niet
toe te leven zoals zij dat wilde. Hier
mede wil ik de zaak niet goed praten,
verre van dat, maar van uit dit stand
punt bezien, kunnen wij de gedachten-
gang van deze vrouw wel begrijpen en
als men begrijpt is reeds veel vergeven.
Daarom meen ik dat de straf, welke de
officier eiste, te hoog is en dring ik met
klem bij uw rechtbank op clementie
aan", besloot mr. Berkhouwer.
Hierna deelde de officier nog mede,
dat een belangrijke som, ten bedrage
van ongeveer f 10.000 aan de benadeel
de firma met medewerking van ver
dachte, kon worden teruggegeven.
Over veertien dagen zal de rechtbank
uitspraak doen.
Wie Zaterdagmiddag om 2.40 uur zijn radio op Hilversum I afstemt om te
luisteren naar de KRO-uitzending „Musicerende dilettanten", zal de prettige
stem van de lieer Van Niehoff het optreden van de Alkmaarse Accordeonver
eniging „Crescendo", onder leiding van de heer Jaap Hartog, horen aankon
digen. Spelen voor de radio is het ideaal dat ieder amusementsgezelschap zich
stelt, doch dat lang niet door alle wordt bereikt. Het is dan ook te begrijpen dat
de zenuwen van de musici gespannen waren, toen Maandagavond om half aeht
het rode licht in de KRO-studio aangloeide, ten teken dat de opnamen begon
nen.
bleek uit het feit dat de programma
leider slechts eenmaal behoefde te on
derbreken omdat er iets ongelijk ging.
Bij de hierna volgende opnamen ging
alles van een leien dakje en speelden
de accordeonisten dat het een lieve
lust was. De tonen van de marsen
„Klankfestijn" en „Jubelklanken" vul
den de studio tot in alle hoeken, dron
gen in de drie microfoons die rondom
de bekwame dirigent waren opgesteld
en kwamen in de ontvangkamer, waar
zij op de plaat werden vastgelegd.
Zaterdagmiddag om tien minuten
over half drie zal „Crescendo" weder
om spelen, doch dan zullen dirigent en
musici allen om de radio geschaard zijn
om vooral niets ce missen van deze,
voor hun zo belangrijke uitzending.
In uitzending „Musicerende
dilettanten"
De directeur van Crescendo, de heer
Jaap Hartog uit Enkhuizen, heeft reeds
eerder zijn debuut voor de radio ge
maakt, zodat hij zijn pupillen kon in
lichten over wat hun te wachten stond.
Het optreden was in zoverre een
teleurstelling voor de musici, dat zij
slechts in de gelegenheid werden ge
steld om twee liederen, het openings-
en het slotnummer, te spelen. De rest
van de tijd werd in beslag genomen
door de tenor Wim Nieuwenhuyzen uit
Apeldoorn, de sopraan mevrouw Jo
van VelpHofstee uit Nijmegen, de
Marco's, twee zeventienjarige jongens
die zich ware virtuozen op de accor
deon toonden en de 21-jarige chanson
nier Piet van der Wagt uit Amsterdam,
Vooral deze laatste wist met zijn hou
ding eigenlijk geen raad; hij gebaarde
naar de microfoon alsof daar een dui
zendkoppig publiek achter stond dat
zijn bewegingen met grote nauwkeurig
heid gadesloeg.
Voor de opname op platen begon,
kregen de musici eerst de gelegenheid
in de nieuwe omgeving te repeteren.
Dat er van te voren goed geoefend was,
Weggelopen met de
huishuur
Gisteravond kreeg de politie een tele
foontje van de Spoorwegen, dat met
de trein van acht uur een drietal Am
sterdamse jongetjes, twee broertjes en
een vriendje, van 9, 12 en 13 jaar was
aangekomen. Nadat zij naar het politie
bureau gebracht wbren bleek dat zij
van hun ouders de opdracht gekregen
hadden de huishuur te gaan betalen,
een bedrag van f 5.50. Zij hadden er
evenwel drie enkele reizen Alkmaar
voor gekocht en waren op reis gegaan.
Na een uur zijn zij onder politiegeieide
weer met de trein naar huis terugge
keerd.
Burgerlijke Stand
Getrouwd: Comelis H. Wé. Schilder en
Geertruida M. Pronk. Lambortus A. van
Vugt en Helena Kluft. Albertus H. J. Wis
man en Christina A. M. de Lange.
(Ontfocnd aan onze Advertentie-rubriek)
WOENSDAG
Cinema Americain, 8 uur: De mooiste
tijd van je leven (alle leeftijden); Har
monie Theater, 8 uur: Gung Ho! (18
jaar), Victoria Theater, 8 uur: Tulsa
(14 jaar).
Alle theaters 2.30 uur matinée.
ABB-gebouw, Koningsweg 1, 8 uur:
Jaarvergadering. P.v.d.A.
Gemeentemuseum, 1012, 25 en
79 uur: Schilderijententoonstelling.
Stadhuis, 8 uur: mej. Van Guldener
spreekt over „De meester van Alk
maar".
DONDERDAG
Bioscopen als Woensdag. Geen matinée.
Gulden Vlies, 8 uur: Australische pia
niste. Wapen van Heemskerk, 8 uur:
Propaganda-feestavond „Wij zijn pa
raat".
In Pyama's brengen
wij een unieke collec
tie, ziet onze speciale
Heren-pyama etalage.
Prima flanellen pya
ma's, frisse strepen,
zeer goed model,
r6ear f 10 90
vanat
vrooi
DBEIESIMANN
ALKMAAR
De tentoonstelling in de
Openbare Leeszaal
Z-oals bekend heeft de Openbare
Leeszaal en Bibliotheek hier ter stede
enige dagen een expositie gehouden
waarin de nieuwe aanwinsten van het
afgelopen jaar werden tentoongesteld.
Naar wij vernemen is deze expositie
door 546 stadgenoten bezocht. Verschei
dene daarvan, die nog geen lid van de
Leeszaal waren hebben zich thans ais
lid opgegeven, De nieuwe boeken ko
men nu weer voor de uitlening in de
circulatie.
Het kantongerecht te Den Helder heeft gisteren een vrij langdurige
tlng moeten houden voor de zaak tegen dr. A. J. H. uit Haarlem, die
op Texel van een proces-verbaal verzekerde door vlak bij de haven vs.
Oudeschild een botsing te veroorzaken met K. K. uit Alkmaar. Deze
met zijn auto van een parkeerveldje rijden op het ogenblik, dat dr. H. n*.
zijn ivagen het Rijkshaventerrein opreed.
De ambtenaar van het O.M. achttJ
In deze zaak werden drie getuigen
gehoord. De Alkmaarse verpleegster G.
D., die bij de heer K. achter in de aut-o
zat, zag plotseling de auto van dr. H.
met grote snelheid op zich afkomen.
„Ik had geen tijd meer om mijnheer K.
te waarschuwen", zei zij gisteren voor
mr. 't Hooft. De getuige J. V. had op
het ogenblik van het ongeval voor het
café B. gestaan. Hij verklaarde voor
de kantonrechter dat dr. H. met een
snelheid van veertig a vijftig kilome
ter had gereden, wat door de verdach
te met nadruk werd tegengesproken.
Deze schatte de snelheid waarmee hij
met zijn wagen het terrein had opge
reden op ongeveer twintig kilometer.
„Ik zou niet harder hebben kunnen
rijden met een wagen van die lengte",
verzekerde hij.
De ambtenaar oordeelde toen, dat de
waarheid wel in het midden zou lig
gen. wat dan zou neerkomen op een
snelheid van vijf en twintig dertig
kilometer. De andere getuige, het
slachtoffer van de aanrijding (K. K.),
deelde als de beide andere getuigen
mede dat dr. H. na het ongeval had
gezegd: „Ik heb u niet gezien, ik lette
op de boot, want die moest ik beslist
halen".
Lezingen voor leerlingen
van middelbare scholen
Leerlingen van diverse H.B.S.en en
Lycea uit onze omgeving gaan Zater
dag voor een week naar de volkshoge
school. De jongens worden onderge
bracht in De Oude Hof en de meisjes
in de Zandhoeve. Er zullen de volgen
de week lezingen worden gehouden,
waarbij de maatschappelijke proble
men van de tegenwoordige tijd zullen
worden besproken. De gehele studie
staat onder leiding van mr. Guermon-
prez. Ook dr. Van der Grient en dr.
Mertens zullen lezingen houden. De
laatste is afkomstig uit Duitsland en
zal de problemen van de Duitse jeugd
behandelen. Reeds drie jaar worden er
in de Volkshogeschool dergelijke lezin
gen gegeven, waarvoor zeer grote be
langstelling bestaat, 's Morgens en
's avonds zal er na dé lezingen er van
gedachte worden gewisseld. In de mid
daguren zal men de nodige ontspan
ning genieten.
Een kalender van de Nuts
spaarbank
Ter gelegenheid van de Wereldspaar-
dag op Dinsdag 31 October zal de
Nutsspaarbank dit jaar haar bekende
kalender weer uitreiken aan allen die
die dag een nieuwe spaarrekening ope
nen en aan de reeds ingeschreven
spaarders die op die dag een inleg
doen. De kalender is ditmaal gewijd
aan enige belangrijke takken van be
drijvigheid en bronnen van volksin
komsten, namelijk de industrie, de
scheepvaart, de landbouw en het am
bacht. De kunstenaar Dick de Wilde
schilderde ditmaal de aquarellen en
Leo Ott schreef er een korte toelich
ting bij.
Heintje Davids en Kees Pruis
Heintje Davids en Kees Pruis, die
Zondagavond met een daverend pro
gramma in het Gulden Vlies optreden
rekenen op een volle zaal. „Er wordt
tegenwoordig lang niet gentfeg ge
lachen" zegt Heintje „en daar zullen
wij nu voor zorgen." Aan deze voor
stelling werkt de bekende Fantasio
mede, Neerlands beste muzikale clown
benevens Nic Godart met muzikaal
allerlei.
AANRIJDING IN DE LANGESTRAAT
Maandagavond kwam in de Lange-
straat een auto, die daar geparkeerd
gestaan hi.d, bij het wegrijden in bot
sing met een andere passerende auto,
Beide wagens werden beschadigd. De
politie stelt een onderzoek naar de
schuldvraag in.
p|ET VICTORIE-PARK aan het water
langs de Dirk Duivelstraat ziet er
opeens deerlijk gehavend uit. Het is
er nu een baaierd van donkere omge
woelde aarde, grote gevelde bomen,
vertrapt gras en een dichte verwar
ring van takken en bladeren, waar
tussen door werklieden lopenmaar
nog veel meer kinderen en oude man
nen. Even verderop staat achter een
beschutting van groen nog steeds in
onverstoorde rust het onaesthetischa
standbeeld der overwinning, Alcmaria
Victrix trots en met gespreide vleu
gels midden in baar, in parten als van
een appel verdeelde, cirkel van gras.
Waar evenwel de houthakkers aan het
kappen zijn, is een groot rumoer van
bijlslagen en krakend hout, dat de
wind meevoert door de tintelende na
jaarslucht.
Mannen met verschoten blauwe
werkkielen om hun brede schouders
heffen de bijl en doen die keer op
keer flitsend in het blootgekapte witte
hout neersuizen. Het weerloze hout
onder de verweerde groene schors der
oude iepen heeft een pittige geur van
levenssappen en voorjaarsgroen. On
herstelbare wonden worden aan de
bomen toegebracht, die steeds dieper
geslagen worden, tot eindelijk de
hoge kruin, die zich nog lange tijd in
een uiterste poging als aan het zwerk
tracht vast te klampen, kreunend be
gint te neigen, als het onmisbare mas
sieve voetstuk eronder is weggehakt.
Als eenmaal de val begonnen is, moet
de oude iep het opgeven, leunt ver
moeid nog meer naar één zijde en be
gint dan onder scherp gekraak en
knallend gebreek van takken zijn tra
gische val, die eindigt in een verplet
terende dreun °P de harde grond.
Eindeloos lang lijkt zo'n boom, als
hij daar machteloos geveld ligt. Wol
ken van rode en gele bladeren komen
achteraf nog langzaam neer dwarre
len. Voor de kinderen is het nufeest,
Toen de reus naar beneden kwam,
zijn zij eerst gillend uiteengestoven,
bang en tegelijkertijd genietend van
de sensatie. Nu komen zij allen weer
aanstormen; jongens en meisjes klau
teren onder luid gejoel aan alle kan-,
ten over de bijna een meter hoge en
brede stam, die als een machtige bar
rière dwars door het park ligt, Zij
zijn nu eensklaps Indianen, struikro
vers of de niet versagende verdedigers
van een sterke veste.
Een blond meisje heeft zich meester
gemaakt van een verlaten vogelnestje
in de top van de iep en loopt er triom
fantelijk mee rond. Een paar jongetjes
gooien grote afgebroken takken in het
water. Zij luisteren gretig naar de
luide plons en kijken naar het opspat
tende water en de groter wordende
kringen. De takken drijven langzaam
weg. Andere kinderen gebruiken een
paar veerkrachtige takken als schom
mel of proberen er oefeningen aan te
maken als aan een rekstok.
Oude heren staan toe te zien en pra
ten met elkander, terwijl zij met hun
wandelstok in de dikke bladerenlaag
woelen. De lucht van hun pijp tabak
vermengt zich met de geuren van de
herfst. Deze ouden zijn zelf als de
gele en rode herfstblaren, een enke
ling misschien als de trotse stoere
boom. Ik geloof niet dat zij genieten
van wat zij hier zien. Het is te veel
een teken van de vergankelijkheid van
het leven en van de vernietiging van
wat mooi, maar oud is. Wellicht her
inneren zij zich de dagen, toen zij jon
ger waren en hier wandelden en ook
de iepen er niet zo oud en bemost uit
zagen.
Die bomen hebben een eeuw op het
vroegere bolwerk gestaan, verschil
lende waarschijnlijk wel langer en al
zijn zij dan niet zo bejaard, dat zij de
Spaanse soldaten tevergeefs de wallen
hebben zien bestormen, toch zijn zij
onverbrekelijk met dit oude stadsge
deelte verbonden. De vergrijsde toe-
schouwers in het park weten wel dat
het allemaal voor een nuttig doel ge
schiedt en dat het noodzakelijk is dat
er hier een nieuwe brug komt, maar
is dat eigenlijk een troost?
Het is nu langzamerhand wat stiller
geworden. Ik loop weer voorbij de
stenen Victorientje. Dit is ook al op
leeftijd, maar toch altijd nog heel wat
jaren jonger dan de iepen, die daar
nu stil en eenzaam liggen, nu ze niet
meer door de wind gewiegd worden.
dr. H. schuldig, daar deze onvoldoend
op de weg had gelet. Maar bovendi
achtte de ambtenaar het grasveldje
parkeerterrein niet gelukkig gekozd
De eis luidde 6.of 3 dagen. De v,,
dediger van dr. H. vroeg vrijsprj,,
daar hij K. als de kiezer van een e.
juiste parkeerplaats het meest aanspn
kelijk vond.
Mr. 't Hooft achtte H. schuldig, n
veroordeelde hem conform de eis tj
6.of 3 dagen.
Dameskapper behaalde Pri]
Zondag heeft in Groningen op hl
nationaal kapconcours voor dameskaj
pers de heer J. F. v. Mol, Geesti
singel 54 weer een prijs behaald,
werd bekroond met twee diploma's
een zilveren lauwertak. De coiffun
waren geverfd in de nieuwe modeklt.
soleil couchant en gekapt naar de nii
we lijn 1951.
VECHTENDE VEEKOPERS
Gisteravond werd de hulp van i
politie ingeroepen bij een vechtpsi
in een café, waarbij een Amsterdam!
veekoopman door een collega op stJ
gegooid werd. Met een bloeden:,
hoofdwonde bleef hij liggen. De poliij
bracht hem naar het Centraal Ziekcl
huis, waar hij verbonden werd.
een taxi is hij ten siotte naar Atl
sterdam teruggekeerd.
De heer L. I. de Jongh is een p
boren Alkmaarder en heeft als je
gen nog in onze zetterij gewerkt, ft
wel hij al zeer vele jaren in Loni
woont heeft hij zijn geboortestad
niet vergeten. Zijn Nederlands hij
door al die jaren in den vreem
veel iets aan zuiverheid verloren, h
wel het nog alleszins begrijpelijk is.|
Hij is kort geleden als wij
goed herinneren ter gelegenheid vil
zijn 80e verjaardag op zijn eer
nog eens naar Alkmaar gekomen
heeft er natuurlijk geconstateerd, ti
er in verloop van jaren heel wat vei|
anderd is. Hij schreef ons heden ovi
zi.in herinneringen aan de Alkmaar.
Ontzetvieringen, welke hij» als jongt
heeft meegemaakt en wij laten z.
brief curiositeitshalve ongecon
geerd hieronder volgen:
Een friend, van mij in Alkmam he
mij een copy gezonden omtrent
festivities of the omzet van Alkvj
gevierd in 1950. Ik kan mij niet h
neren wat de Spanjaarden gei
hebben bij de Friesche Poort in il
maar ik wel herinneren 1880 toen
ook feest gevierd hebben maar op t|
kleinere schaal. Wij hebben toen
jongens (Kwaje jongens) veel tw
werk afgelaten, Ik herinner mij m
goed dat wij onder het raam van i
Commissaris van Police heer Van B«
men, een vuurwerk lieten ontplojjt
Ik herinner mij dat de Watergeus
door de Canals vaarden, gelijk de go:
dolas in Vienna.
Volgens de Alkmaarsche Co uw
hebben de Alkmaarders het Out:
deze. maal zeer goed gevierd en i
police gezorgd heeft dat alles goeii
order afgelopen en de kwaje jonge
geen ramen hebben gebroken in i
huis van de Commissaris. Toen ik t
jongen was, telde de bevolking i
Alkmaar omtrent 20000, zooals ik w
nomen heb is the population now v
trent 36000 en het kan zijn in anott'
15 years 45.000. In plaats van een
roeper na te schreeuwen Mosselen
de Steenen brug in 1880, heb ik ®i
veltjes daar gegeten in 1950.
Wij hebben in de London Couran'/
meer dan eenmaal omtrent Alkmtl
gelezen; het was In the eerste oort
toen in 1914 de eerste 2000 Duits'1
Soldaten waren gevangen genomen i
de London Couranten melde zij naar
Alkmaarsche gevangenis gevoerd
den.
Dan ten tweede is de kaasmfj
overal bekend, dat is de rede dat li
lish and American toeristen Alkvri
komen bezoeken op een Vrijdag; ij
de English veel houdenvan wem
schap zeide de Englishman to 1
American; ik wed je 500 pond je ij
niet tellen hoeveel kaasjes op dat 01
rie leggen. De American begon te I'
len, maar twee minuten daarna W
hij, ik geef it op.
U hebt ook niet vergeten the Mfflj
of Bath; de English waren verwom
toen zij de jagers (ruitertjes -
zagen rond loopen op de toren «'!i
de Klok is. Nu heb ik vergeten te
gen toen ik met de trein in het éfl
maar Station kwam moest ik rrar
naar buiten te komen en toen ik bid"]
kwam moest ik vragen na ar de W|
gestraat te komen; toen was ik
stomd all die Winkels te zien Wont1'
1880 was er niet een.
Zooals ik eerder geschreeven l"j
Alkmaar bekend is, zooooic is Ho''-
want de English Koning and Kon'nn
hebben Convent Garden Opera l,a(!
bezocht en hoorde de Opera Y
Flying Dutchman" en wanneer ik
der in Holland kom, gaan ik als
Vliegende Dutchman.
Yours truly
L. DE JONGH
39 Iavistock Sti
Bletchley Buckh
England.
Welk natuurlandschap b
afstotends, zo iets sinisters 1
als de woestijn? Ondanks
spellende wetenschap waaj
Th. Regout het met een z.j
een van 's werelds mees
woestijnen, namelijk de
trotseren. Gisteravond spr
een uitverkochte zaal in h
Vlies" over deze gevaarvol
hij het eerste gedeelte mei
en de rest met zijn vrouw j
woorden werden verduideli
buitengewoon mooi opgen
renfilm, die begeleid werd
de muziek. Voor de pauze
heer Regout uit over 's land
0O voerde ons mee op een
de Middellandse zee. In de
ren huisden langs de kust
kolonisten, die bij de strijd
werden verdreven en nu
huizen verlaten en vertone
kenen van verval. Er werd
zoek gebracht aan El Alami
droeve vermaardheid verwi.
hevige veldslag die daar in
de toen de Duitse opmars wt
De droeve herinneringen i
van uitgestrekte velden m
graven zijn er echter nog.
werden we langs de pyra
Gizeh geleid om ten slotti
aan te komen. Niet ver van c
Oosterse hoofdstad heeft d
hoofdstad Memphis gelegen,
totaal is verdwenen. Een
Egypte kan men natuurlijk
volledig beschouwen, wanne
bezoek is gebracht aan he
Toet-anch-Amon met zijn
ten. Ook aanschouwden we
•en van Ramses, die door
heen met een starende uitd:
het gelaat naar het Ooster
tocht werd voortgezet door
Egyptische Soedan, waar dir
slechte wegen opvielen en ir
ling daartoe de grote irrigi
We kwamen in de hoofdsta
en trokken door het Kesira
kend om zijn katoenteelt naa
Dit is een gebied met mul
begroeid met distels. De
bleek echter trouw en trok
ders hier ongemoeid doorhi
de negerstad Kano. Dit is e
kelijk belangrijke plaats, do
een vliegveld bezit, dat aangec
door intercontinentale J
waaronder de K.L.M., die hii
zonder goede reputatie bezil
begon pas het eigenlijke
waarbij dwars door de woesti
moest worden van de plaat:
naar het Noordelijker gelegen
He weg, die hier gevolgd
stond slechts uit wagenspor
heer Regout met zijn vrouw l
ongeluk op een oud spoor
Zij waren reeds veel te ver op
doorgereden, toen zij de r
vergissing bemerkten. Zij r
tot aan het spookforö Inifel
zij geen benzine genoeg hadc
de terugtocht mee te wage:
waren ze gedwongen in dit
JAT de Emmastraat zwengeld,
de slinger of hij zijn hel
orgeldraaier was geweest en
verstoord aan, toen ik blei
hxjken.
..Oplichterij op grote schaa
stateorde hij nijdig.
„Waar gaat 't eigenlijk over
meerde ik naderbij komend.
■■Dat vervloekte ding", zei f
postzegelautomaat wijzend.
„Doet ie 't niet. vroeg ik nai
„Nee, natuurlijk niet, ande
me toch niet horen vloeken".
„Heeft u er wat ingestopt?"
„Twee centen", zei hij spi
neb ze er met moeite in gek
„Misschien waren ze te oui
onderstelde ik.
Hfj begon opnieuw rood aan
tjMoet ik misschien eerst naar
tal kijken? Ik ben zakenman,
Als ze mij betalen, dan lever i
voor. Dat is niet meer dan fa
Maar het Rijk
„Nou ja", zei ik, „het Rijk, d
der en boven de Wet. Wat
terug van uw belastingpennin,
„Niet veel bijzonders", bror
nadenkend. „Maar dit hier is
Twee centen er in en niks te
ze dat overal doen.
„Tja", zei ik. Misschien j
Ze zo het tekort op de begro
dekken. Vele kleintjes maki
grote. Maar dan kunnen ze be
beltjesautomaten nemen. Heeft
de knop gedrukt?"
„Mijn duim doet er zeer va
ze geven niet thuis, 't Gaat r
de knikkers, meneer, maar om
Als ik betaal, heb ik recht op e
zegel, waar of niet?"
„Waar", zeiik.
„Juist en waar moet ik me
Klagen?"
„Bij de directeur-generaal i
P.T.T.", veronderstelde Ik.
„Ik zeg u nog eens, dat ik za
benDat kost me tien cent a.
postzegel, drie cent voor het
en twee voor de enveloppe".
Bel dan het postkantoor op.
Dan geef ik nog meer dan
l terugkrijg.
„Als u er dan eens heenloopt
""bi zal ik moeten bewijze
Ik die centen er in gestopt heb
kan ik niet, want ik heb gei
tuigen. Nou, wat zou u nou do
jk" n °dvocaat raadplegen",
dJÜn-,,WiePl me een boze
f™ om en stapte wi
naar ae Kennemerstraatfbeg.