Stad en Omgeving
Roode Kruis-corps vierde feest
r\
AGENDA
Aat Soecker
Hermandad meldde
Sinterklaas enthousiast ontvangen
Onze export naar Duitsland kent
vele moeilijke problemen
Victoriepark c
HONDS
De visser had een hard hoofd
„De Zonnekloppers"
klopten raak
Goede opvoering door
Bergerhofspelers
Uitvoer is van groot
belang
Warmenhui'zen
DONDERDAG 9 NOVEMBER 1950
N]EyR< KUINOEPSHA,
AIS M&V&, HOU.
HSWiS. PSicK&R.
A«.S iTA <ï<m.öBoR.
I -vx}.
ï*N® f<
'rikf v™
c^/'-r
f
V-A©
r-j^)
£1TA f 8>&SS£-
Au'p TINE.
<S. &DO!V At-*5
Hai^CUS MOLL,
Reed» vele malen konden uij in onze kolommen gewagen van de nooit la
tende activiteit van de afdeling Alkmaar van het Rode Kruis Corps, waar het
steun aan hulpbehoevende medemensen betrof. De boog kan echter niet altijd
gespannen zijn. Toen de leden van het Corps gisteravond op pad gingen, was
het niet om een oefening te houden, maar om in „Het Wapen van Heems
kerk" een toneelavond bij te wonen, die him werd aangeboden door de Ber
gerhofspelers.
De dames C. Asma, Bogaard-Hüsken,
Broers, G. van Daalen-De Haan, Van
Ginkel-Rempt, Hopman-Post, H, Kieft,
N. Kieft, Krap-Schrijver, Van Laar
schot, Ochquee, Post, Roode-Lange-
reis, N. Wallaart-Gelder, Woerdeman,
Pesman-Van de Tak, Ringers-Bink-
horst, Steensma en Conijn-Schröder.
Van het drietal VARA-gezelschap-
pen, dat momenteel door Nederland
tourneert, trad gisteravond het mid
delgrote op in „Het Gulden Vlies",
want Alkmaar behoort tot de „middel
grote" steden volgens het VARA-
schema, Voor een zeer goed gevulde
zaal bracht het kleinkunstgezelschap
„De Zonnekloppers" o.l.v, Charles
Aerta een afwisselend programma van
humor en muziek ten tonele. Een naam
als S.vlvain Poons zegt al genoeg en
tezamen met de zeer sympathieke
Cees de Lange wist deze humorist van
de oude garde zonder enige moeite de
ene lachbui na de andere te ontkete
nen. De grapjes waren misschien niet
alle van de laatste tijd maar het werd
alles op een beschaafde, geestige en
originele wijze gebracht. „The Hod-
lars", het bekende accordeon-duo, be
wezen wederom niet ten onrechte een
zo grote populariteit te genieten. Vol
klonken de tonen van hun trekorgels
door de zaal en verleidden de toehoor
ders herhaaldelijk tot het meezingen
van de populaire melodieën. Van de
vocalisten had vooral Charles Aerts
met zijn uitstekende zuidelijk ge
oriënteerde stem veel succes. Ook de
charmante Elly Rexon wist het pu
bliek zeer te bekoren, al was zij gis
teravond niet in die vorm waarin wij
haar wel gekend hebben. De illusio
nist Pietro Nakaro toverde op bewon
derenswaardige wijze het gehele po
dium vol bloemstukken, lampions en
duiven en sprong onbegrijpelijk met
lege en volle vaten om.
De heer W. Rengelink, secretaris van
het hoofdbestuur van de VARA, sprak
voor de pauze enkele woorden over
het werken en streven van deze grote
omroepvereniging en wees op het oog
merk voor dit seizoen: van de 235.000
naar de 250.000 leden.
Het was een propaganda-avond die
er wezen mocht en die geen moment
verslapte, hoewel het bijna half twaalf
was toen onder een donderend ap
plaus het doek voor de laatste maal
werd dichtgetrokken. Vanavond volgt
een tweede voorstelling, die dan voor
namelijk bedoeld is voor degenen, die
ln Alkmaars omgeving wonen.
A.
Banketstaven
Gevulde Speculaas
Roomborstplaat
Chocoladeletters
van
RINGERS
(m
DROSTE
RITSEVOORT 32
ALKMAAR
TEL. 2801
Chocolaterie Patisserie
(Ontleend uun onze Advertentie-Rubriek)
DONDERDAG
Harmonie Theater, 8 u. Saboteur (14
jaar); Victoria Theater, 8 uur: Kennis
making gezocht <18 jaar)Cinema Ame-
ricain, 8 uur: Snelheidsduivels (18 j.)
Gulden Vlies, 8 uur: Kleinkunstavond
met „De Zonnekloppers".
Hoek GeestKanisstraat, 25 uur:
Tentoonstelling „Doorwerken".
VRIJDAG
Cinema Americain, 8 uur: Vulcano (18
jaar); Harmonie Theater, 8 uur: De
dijk is dicht (14 jaar); Victoria Thea
ter, 8 uur: De gevaarlijke leeftijd (18
jaar).
Gulden Vlies, 8 uur: Kees Stet van
lerswoud.
Landbouwhuis, 8 uur: Het 25ste uur
(Volksuniversiteit)
Café Koekenbier, 8 uur: Bijeenkomst
Ned Handelsreizigers-vereniging.
Hoek GeestKanisstraat, 2—5 uur:
Tentoonstelling „Doorwerken".
Burgerlijke Stand
O e b o r e n i Willibïoi'd N. P. en Cunera
M., z. en d. van G. J. van Dusseldorp en C.
W. M. van dér Eisen.
Getrouwd: Jacob S. Schagen en Adria-
na W. Dijkstra. Gerardus J. Schuijt en Anna
M. J. Groot.
Daar „Het Paard van Troje", blijspel
in drie bedrijven van Henk Bakker,
kort geleden reeds door hetzelfde ge
zelschap ten tonele gevoerd werd en
wij er toen een uitgebreide beschou
wing aan wijdden, kunnen wij thans
volstaan met een kort resumé.
Het pleit voor de Bergerhofspelers,
dat zij met dit middelmatige toneel
stuk het publiek de gehele avond aan
genaam hebben bezig gehouden; zij
oogstten aan het einde van hun op
treden terecht een dankbaar en lang
durig applaus.
De verschillende rollen werden zeer
goed uitgebeeld. Daar was allereerst
de hoofdrolspeler Marcus Moll, alias
de heer Boon, die zijn rol als huis
tiran en later als zachtaardig, begrij
pend mens, op uitstekende wijze ver
tolkte, daarbij zeer goed ter zijde ge
staan door zijn vrouw Nora (mevrouw
Kuindersma) die eveneens geheel in
het spel opging. Tine, de dochter (mej.
Rita Besse) en Peter, de zoon (de heer
Jan Hos) deden geenszins voor hun
„ouders" onder. De schrijfster Ita Stre-
bor (mevr. Dekker) hield zich iets te
strak aan de tekst, al kon haar spel
verder de toets der critiek doorstaan.
De overige rollen werden vervuld door
mevr. Van Drie, mej. Vos en de heren
Van Wieringen, Kuindersma en Van
Twuyver die allen eveneens goed voor
hun taak berekend waren.
Dit amateur-gezelschap zal zeker ln
staat zijn, ook met een toneelstuk van
een ander genre succes te verwerven.
Bal tot besluit.
The Ragtime Boys, vier jonge mu
sici die zich eveneens belangeloos voor
deze avond beschikbaar hadden ge
steld, zorgden voor vlotte muziek
waarop de leden van het Rode Kruis
Corps, na het toneelspel, nog enige
uren gezellig konden dansen. De heer
Kuindersma, die de avond opende en
sloot, bracht dank aan allen die hun
medewerking hadden verleend. In het
bijzonder ook aan hen die de prijzen
voor de tombola hadden afgestaan. De
baten van deze tombola zullen worden
gebruikt voor een liefdadig, doch thans
nog geheim doel.
Onderscheidingen
Dr. Maats reikte aan het begin van
de avond een medaille uit aan mevr,
Wallaart van Gelder en mevr.' Van
Ginkel Rempt, die zich gedurende tien
jaar voor het Rode Kruiswerk ver
dienstelijk hebben gemaakt. Een on
derscheiding voor het goede werk ver
richt in de periode 1940'45 werd uit
gereikt aan de volgende leden: de he
ren dr. Degenaar, J. Admiraal, H. v. d.
Berg, L. Th. Boom, Butter, P. J. van
Daalen, Chr. van Dok, C. G. Elswijk,
dr. F. J. Frederikse, C. W. J. v. Hulst,
N. J. C, L. Idema, H. Kruidenberg, H.
Kruyze, J. v. d. Kuyt, F. J. v. d. Laan,
dr. J. B. Maats, A. v. d. Meulen, C.
Muylaert, J. Narold, F. Nieman, C.
Nol, C. Pronk, P. Okhuysen, J. H.
Olthof, J. Romp, C. Roos, Y. J. Roode,
J. A. van de Schilden, H. A. Smoren-
berg, J. van Steeg, N. van Twuyver,
H. G. Untied, J. in't Veld, B. Verhoe-
ve, C. Wagenmaker, C. Witziers, C.
Zwakman.
Elke ochtend om half tien betreden
enkele lieden, die, getuige een dege
lijke uitdrukking op de gelaten en een
legitimatiekaart in de binnenzak, be
horen tot het gilde der pehnevoer-
ders, het bureau van de Alkmaarse
Hermandad. En elke avond leest ge in
uw krant over hetgeen deze lieden op
het politiebureau bijeen gegaard heb
ben. Verbijsterd hoort ge dan over
aanrijdingen, opgebrachte drinke
broers en te water gestorte stadgeno
ten.
Listiglijk verbergt men de bron van
deze berichten, doch gij weet nu van
dat prille morgenuur, waarop het pnli-
Vol verwachting kloppen
de hartjes
„Jongens, Sinterklaas komt!", deze
roep ging gistermiddag door de Alk
maarse straten en uit slopjes en steeg
jes kwam de opgeschoten jeugd aan
rennen, jongens en meisjes op wie de
ze roep een magische kracht scheen uit
te oefenen. Zij lieten hun spel in de
steek eri stonden in angstige en toch
blijde verwachting de komst van het
rijtuigje, dat daar naderde af te wach
ten. Een der beide koetsiers omklem
de een prachtige, glanzende vergulde
staf en bij het voorbijrijden ging een
langgerekt „Daag Sinterklaas" door de
gelederen der jeugd, dat door de „Goed
Heilig man" met een vriendelijke groet
beantwoord werd. Het rijtuig reed ver
der, overal reeds prettige herinnerin
gen opwekkend aan het komende feest,
dat ongetwijfeld tot een der gezelligste,
specifiek Nederlandse feesten behoort.
Aangekomen bij de plaats van bestem
ming werd het rijtuig omgeven door
honderden kinderen, die in spanning de
komst van Sint en Piet hadden afge
wacht en nu al hun vreugde uitten in
een grandioos geschreeuw. De drie
hoofdpersonen van dit jeugdfestljn stap
ten echter snel de zaak Van Vroom en
Dreesmann binnen om zich naar de
tweede étage te begeven, alwaar een
Vorstelijke zetel reeds op de komst
van de kindervriend wachtte. Tientallen
kinderen waren met de Sint de winkel
binnengegaan om snel een receptiekaar
tje a f 0.25 te kopen en toch vooral niets
van dit kostelijke schouwspel te mis
sen. Daar stonden ze nu trappelend van
ongeduld te wachten op hun beurt, ter
wijl hun hartjes sneller klopten wan
neer een der Pieten onderzoekend in
hun richting keek. Totdat het grote
ogenblik aangebroken was en zij met
knikkende knietjes op het matje voor
de Sint stonden en hem met angstige
en hoopvolle blikken aankeken.
„En hoe heet jij?" was Sints eerste
vraag, terwijl hij geruststellend zijn
hand op de schouder van het kleine
blonde jochie legde. „Pietje" antwoord
de deze vrijmoedig en ter verbetering
voegde hij er aan toe „maar ze noemen
me altijd „De Pukkel". Het tengere
meisje, dat naast hem stond antwoordde
benepen op de vragen, die de Sint haar
stelde, maar toen deze Piet beval in
het strafregister het gedrag van deze
kindertjes sinds het laatste jaar na te
gaan klaarde het gezichtje van het
meisje helemaal op, doch het jochie
slikt met een benauwd gezicht iets
weg. Na de mededeling van de zwarte
knecht, dat beiden zoet waren geweest
namen zij met een verheugd gezicht de
cadeaux in ontvangst en schuifelden
vlug weg om het grote nieuws zo snel
mogelijk thuis te vertellen, dat zij dit
jaar niet stout zijn geweest. „Zwarte
Piet zei het zelf". Als attractie heeft
Vroom en Dreesmann aan dit Sinter
klaas-feest een kleurwedstrijd verbon
den, waarvan de platen ft f 2.50 ver
krijgbaar zijn en waarvan de'prijswin
naars op 5 December een cadeau thuis
krijgen. Vele kinderen zullen in de ko
mende weken weer een bezoek aan de
„Goed Heilig man" brengen en eens te
meer worden overtuigd van de afkomst
der Pieten uit Spanje, want o, o, wat
zijn ze zwart. En met des te meer span
ning zullen zij het grote feest op 5 De
cember tegemoet zien, wanneer deze
zelfde man over de daken van de huizen
rijdt om alle zoete kinderen rijkelijk
van cadeaux te voorzien, wanneer zij in
de huiskamer zingen: „Hoort wie klopt
daar kinderen,...".
tienieUws verstrekt wordt. Maar soms
zijn er dagen, waarop de schout treu
rig het hoofd schudt, en zegt „Geen
nieuws, heren".
En dan kijken de dienaren van de
Koningin der Aarde verbolgen en
stellen grimmig vast, dat ,,'t tijd wordt,
dat binnen Alkmaars stadswallen eens
een klein moordje" wordt gepleegd,
of dat er een flinke fabriek in lichte
laaie gaat.
Maar we dansen de trappen af, in
dat kille politiebureau, van binnen
evenwel heftig verwarmd dqor het
kloppend instrument achter onze bin
nenzak.
Want ziet, wij beleefden een dag
waarop ruim negen en dertig duizend
mensen binnen de door wet en fatsoen
gestelde perken bleven!
En terstond stormen wij bij de bur
gerlijke stand binnen en vernemen,
dat het grootste deel van de bevolking
in Alkmaar uit vrouwen bestaat.
Denkt u het zich eens in. Ruim twin
tigduizend vrouwen, rustig naast en
met elkander levend, niet twistend,
niet afgunstig op het mooiere japon
netje van buurvrouw Lelieknetter, die
toch altijd al zo groosig doet. Het is
een bijzondere dag, een gelukkige dag,
ondanks motregen en grauwe luchten.
En dan horen wij op het huisves-
tings-bureau, dat er daar duizend aan
vragen voor een woning liggen te
wachten. Denkt het u eens in. Dui
zend mensen, misschien wel meer, die
uitzien naar, smeken om, en wachten
op een huisje, deel van een huisje of
nog minder. En ondanks alle moeite
die er gedaan wordt zijn het er zo
weinigen, die een woning kunnen be
trekken.
Interessante lezing voor het Departement Alkmas,
van de Mij voor Handel en Nijverheid
pjET departement Alkmaar van de
Maatschappij voor Handel en Nij
verheid heeft zich tijdens de gister
middag ln het Victory Hotel gehou
den lunch bezig gehouden met de ex
port naar Duitsland. Dit belangrijke
vraagstuk werd belicht door de heer
Joustra, die wees op het grote belang
van de uitvoer voor ons economisch
leven, de moeilijkheden, welke over
wonnen moesten worden en nog steeds
te bekampen zijn en voorts in het licht
stelde, welke toekomstverwachtingen
ten aanzien van de export naar ons
oostelijk nabuurland gekoesterd kun
nen worden.
£)E HEER JOUSTRA ving' zijn lezing
aan met een historische terugblik
op de jaren 19451946, toen er met
Uitzondering van een gedwongen
koleninvoer in Nederland, practisch
geen commerciële transacties met
Duitsland waren. In 1B47 heeft de
Trustmaatschappij getracht de handel
te doen herleven, maar, hoewel zij in
de twee jaar van haar bestaan spe
ciaal voor de machinefabrieken wel
wat bereikt heeft, kon de maatschap
pij er niet in slagen de behoefte van
de gehele Nederlandse industrie te
bevredigen. De grote ommekeer kwam
Mevrouw Zwijg zegt 't niet
maar ze houdt geld over en niet zo'n
beetje. En hoe kan het ook anders zelf
alle schoenen maken, spaart met spron
gen. Begin er ook mee! TOVERZOLEN
is een vloeibare plastic-rubber, wat U
in enkele minuten op de zool of hak
gestreken heeft en klaar is het. En
dan nog dit... Toverzolen zijn vele ma
len sterker dan leer of rubber, zijn
waterdicht heel licht van gewicht
geven niet af en antt-slip. Geen spij
kers meer in Uw dure schoenen, ze
gaan veel langer mee.
'n Complete verpakking kost f 3.85
en is voldoende voor 4 paar schoenen.
Dat is maar 95 ct. voor elk paar schoe
nen dat U maakt. Dót moet U doen.
Haal ze nog vandaag! ROOS MIMOSA
heeft ze.
'n Toppunt van eenvoud.
Iedereen kan het.
(Ingezonden mededeling).
Nu vindt men dat gewoonlijk tra
gisch.
Maar wij jubelen, wij zijn gelukkig,
want welk een beheersing spreekt
er uit dat dode cijfer. Duizend men
sen, die dat aankunnen. Duizend men
sen met ijzeren wilskracht binnen
onze muren. Mensen, die zich blijk
baar niet tot Lucas Bols wenden ten
einde aan dat adres huisvesting te
verkrijgen in een zalig droomkasteel,
geschapen boven de glinsterende kra
nen van een tapkast.
Honderden auto's reden elkaar niét
in de wielen, duizend en meer fietsers
kwamen veilig na volbrachte dagtaak
thuis. Er vielen geen loodgieters of
metselaars van daken en steigers
Wat een dag, wat een dag. Geen
nieuws? Beter nieuws dan ooit!
Alleen de politie voelde 'zich onge
lukkig, maar wij hoorden boze tongen
zeggen, dat ze dan oude archieven
openslaan en zich in gedachten wen
telen in het bloed van in vorige
eeuwen omgekomen Alkmaarders.
En ja, dan waren natuurlijk de ver
slaggevers ontevreden, maar dezulken
hebben soms het vermogen achter de
grijns van het kwade, de zachte glim
lach van het goede te zien.
Want we leven in een goede stad
burgers en burgeressen.
TOM.
in 1949, toen een geliberaliseerd ha, i
delsverkeer ontstond, met Uitlos,
ring van de export van groenten, 5,|
aan een contigentering van ƒ5'j
lioen was gebonden en een verbod v»
de export van Philips-producten. gj
groot de betekenis van dit haad,
verdrag was, blijkt uit het feit,
Nederland ln September 1949 'V[
6 millioen gulden naar West-Dui
land exporteerde, in October voor
millioen, welk cijfer ln November
78 millioen steeg en ln December
millioen bedroeg. In September van
jaar werd de honderd millioen
nieuw bereikt. Tegenover de ultvi
naar onze oosterburen stond een
geringere import van Duitse prodi
ten, zodat Nederland allengs een
tig saldo verkreeg, dat momeni
circa 300 millioen bedraagt. N(
steeds overtreft de export de irivt
met tien millioen per maand. Na
uitvoerige beschouwing te hebben
wijd aan de Europese Economli
Samenwerking, het belang van verl
Het oude verdwij
Zij stonden er van geslacht t
slacht en verhieven trots hun di
stormen omgebogen kruinen ten
Hoe lang zij daar stonden wist ei|
niemand. Zij zagen de laatste 1
landse koning aan hun voeten de
steen van een overigens wein
slaagd monument der victorie
en hadden meegemaakt dat ook zi
ninklijke dochter en kleindocht
deze plek Verwijlden.
Zij droomden daar overdag hu
tigste dromen, eens per jaar op d
October opgeschrikt door vele
gehoede heren en statige dame;
nadat een krans aan de arm v
HET WAS een hoesterige man,
een trieste November-middi
winkel van de hondenspecialist l
fiij was niet alleen; onder zijn ja
A-ging een klein, grauw hondje t
ging van de productie en de expo»; Het diertje liep ietwat scheef, hi
-1J - -1 - ^^^^^^fietseitynakers „niet sporend" no
n keek angstig naar de muilk
zettingen, knelbanden en ander
perkingen van een hondenbestaa
aan de muren hingen.
r Zijn meester, de vrees in de
bemerkendsprak.' „Die dingt
niks voor jou hoor, skat. Die
voor are honden, die grote Uil
die niks aars kenne as baite en
"'kindere peste". Het hondje blee
drukt kijken, weshalve de baas
lijdend mummelde; „Mar jal
'.geen skurrefie, ei?" En dan tege 1
die een gering dobbertje hadden
gekocht; „Je hewwe nou nooil
met dut dier, ei? Altaid eve lief e
hankelijk". Weer streelde hij hei
lende mensenreddertje. Dan tra
specialist, veerkrachtig binnen, i
zag hij, die dagelijks trimt, cot
en scheert met vakmansbllk naa
diertje, kennelijk in gedachten
jaar en vermogen bepalend.
„Kaik meneer", begon de eig
j van het beest, „de vrouw en ik h
laast deuze herdershond van 'n b
van main 'kocht". De specialist
■geïnteresseerd naar het grauwe h
dat onder zijn voorouders verm
lijk slechts riolieren en geen RU
Tin's telde. „En", vervolgde de
„nou heb die vent d'rbai 'zait, da;
oren wel onerend kommen zoue,
eerst mar ienmal 'n beetje in'bt
was. Mar we hewtven 'm nou al
jÊmaajidcn, en ndg ben' z'n oren
'demhoog.
ty Het recalcitrante hondje keek
Adrukt naar een leef net je en tra
■inderdaad beweging in de slappe
ECONOMISCHE POLITIE-RECHTER
Theodoor B. uit Zuidscharwoude, die
bij elke Alkmaarse kermis met paling,
bokking en augurken present is, was
tot voor kort een ön-erkend visroker en
-verkoper. „Erkend" heeft een andere
betekenis dan „bekend". Het laatste
was Theodoor wel, maar nu bestaat er
een instituut, het bedrijfsschap voor
handelaren en bereiders van vis, dat
je érkennen moet. Nu héd Theodoor
dit wel aangevraagd, kort na de oor
log (hoewel hij geloofde, dat het een
fascistische instelling was), maar toen
hij een ongunstige antwoord kreeg,
liet hij de zaak zoals hij was en ventte
opgewekt zijn zeebanket op kermissen
uit.
Het ging een paar maal mis en daar
stond Theodoor voor de politierechter
terwijl zijn advocaat verklaarde, dat
Theodoor tenslotte ook niet kon weten,
dat je zelfs op ambtelijke instellingen
moet durven rekenen. Inmiddels was
er een erkenning gekomen, maar Her
mandad had daarvóór al tweemaal de
loze vis (ser) verkoper verbaliseerd.
De officier van Justitie vond, dat
Theodoor een hard hoofd had, gezien
de lijst van vorige veroordelingen we
gens hetzelfde feit, en eiste twee ge
vangenisstraffen, één van drie en één
van vier dagen. Theodoors verdediger
bepleitte een geldboete, die hij ook
kreeg, n.l. tweemaal dertig gulden of
dertig dagen hechtenis.
„GRAANTJE PIKKEN".
De heer K., graanhandelaar te Alk
maar, hoorde een boete van tweehon
derd gulden of twee maanden hechte
nis tegen zich eisen en uitspreken, toen
hij voor de politierechter verscheen
om uit te leggen in hoeverre hij on
schuldig was aan een botsing met de
uit talrijke bepalingen bestaande ver
ordening op de handel in granen, za
den enz. Het restantje van een partij
tarwe van 825 kg, waar de zaak om
draaide, werd verbeurd verklaard.
FRANSE ZAKEN.
De reden waarom de heer E. uit
Heiloo gisteren voor de Alkmaarse po
litierechter verscheen was veel gerin
ger. Het zat zo. Hij had van een zaken
relatie in Frankrijk twintigduizend
francs geleend, die hij op zijn beurt
weer gekregen had van een andere
zakenvriend in het land van Marianne.
Hij had dus gefungeerd als Hollands
tussenpersoon voor een Franse trans
actie met Frans geld ln Frankrijk. En
toch had de Nederlandse bank hier iets
tegen.
De officier van Justitie trouwens
ook, want die geloofde in de eerste
plaats niet aan E's onbekendheid mat
de deviezenbepalingen (waartoe de re
den het veelvuldig maken van buiten
landse reizen door verdachte was), en
vervolgens vond hij het onverantwoor
delijk dat E. schulden in het buitenland
kweekte, die zo had E. verklaard
in komende deviezen-bepaling-loze tij
den zouden worden terugbetaald. Ten
slotte vond de officier het erg on-za-
kelijk als zakenmensen zelfs Fran
se op een dergelijke basis geld uit
lenen. Het geval kwam hem nogal
vreemd voor en hij eiste een boete van
250 gulden. Na een pleidooi door E's
verdediger, Mr. Berkhouwer, kwam de
zaak in een ander licht te staan. E. was
in het zonnige Zuiden slechts brenger
van een som geld van een Fransman
nóór een Fransman geweest, en hier kon
dus van deviezensmokkel geen sprake
zijn. Hij concludeerde vrijspraak, ook
al omdat E, als buitenland-reiziger wel
andere mogelijkheden dan deze zeer
onvoordelige zou weten, wildé hij de
Nederlandse bank benadelen. Dat vond
de politierechter ten slotte ook en
hij sprak Cornells E. vrij.
Arbeiders kregen geen overuren
uitbetaald
Voor de Economische Politierechter
in Alkmaar, mr. J. A. Markus, stond
gisteren de directeur van de N.V.
Stoomzuivelfabriek Ursem terecht, wie
ten laste was gelegd dat hij verzuimd
had aan een aantal arbeiders de door
hun gemaakte overuren uit te betalen.
De Officier van JuBtitie, mr. dr. J.
M. Vëllinga, haalde in zijn requisitoir
een arrest van de Hoge Raad aan,
waaruit hij concludeerde dat de direc
teur van het gebeurde verantwoorde
lijk gesteld moest worden en niet, zo
als deze beweerde, de bedrijfsleiding.
Mr. Vellinga eiste f 300 subs. 1 maand.
De verdediger, mr. H. Scholten, be
streed in zijn pleidooi de bewering als
zou de directeur de opdracht tot het
maken van overuren hebben gegeven
of de feitelijke leiding van het bedrijf
gehad hebben. Verdediger vroeg vrij
spraak subsidiair een clemente straf.
Ook mr. Markus was na het pleidooi
van mening, dat een ander dan de di
recteur voor de onregelmatigheden
verantwoordelijk moest worden ge
steld. Hij sprak de directeur daarom
van het hem ten laste gelegde vrij.
mede in verband met de bevolkiq
aanwas en de daarmede gepaard gi
de dreiging van werkloosheid, aan
plan-Stikker en de Europese Betaliq
Unie, wees de heer Joustra erop,
in het nieuwe handelsverdrag
West-Duitsland tot 1 November
de liberalisatie een feit was. Sed
1 November is Nederland echter
bonden aan de 60% van de liberi
tielijst, welke de Bondsrepubliek vi
de gehele wereld heeft opgesteld. His
door is 400 millioen weggevallen, J
1 Januari zal de export zelfs
meer mogen bedragen dan krach!
de Europese Betalings Unie wen
toegestaan. De laatste berichten t
Parijs zijn evenwel hoopvol, Zjj
den, dat voor Nederland ook na 1 Ji
uari een discriminatie is toegestanj
Welke agrarische politij
Gezien de exportcijfers ln
maanden tijds werd voor 84 mill
gulden aan eieren, 45 millioen
groenten, 38 millioen aan boter,
millioen aan kaas en 24 millioen
vlees naar W.-Duitsland geëxpork
- Is het van' het grootste belang,
ke agrarische politiek in Dulta!i(
wordt gevoerd.
De meningen in Duitsland kan m
in twee kampen verdelen. Er is
groep, die van oordeel is, dat de hl
scherming van de Duitse land-1
tuinbouw te ver gaat, dat Duitslii
nimmer in zijn behoefte kan voorn
en vrije invoer om tweeërlei rei:
aanbeveling verdient. Ten eerste «s
dat Duitsland door de invoer van agaj|
rische producten in een betere ondl
handelingspositie komt voor de
port van zijn industriële producten
ten tweede omdat een daling van
prijzen der levensmiddelen de Duil
industrie in staat zal stellen door
gere loonlasten en goedkopere pn
dueten grotere exportmogelijkheden
openen, De tegenstanders het zp
Grüne Pront staan een stabilisa#
en bescherming van de Duitse laii f
en tuinbouw voor. Eén van hun pit
motors, prof. Nicolas, noemde de
voersluis een regulator en verklaai
zich een overtuigd voorstander
de mening, dat aan de liberallss1
grenzen gesteld behoren te wordea,
Wat de toekomst van de Nedt
landse export betreft, is er geen vasl
grond onder de voeten, temeer wit
Duitslands positie in de E.B.U. P
cair is. Vele berichten in de pers tj
jes naast zijn kop te brengen. „N
't niet, dat 't main wat skele
ging de man verder, „want ik h
eve zo goed bar groot van 'm, ma
jvrouw zait; „We hewwen 'm I
voor herdershond en nou zélle
oren ok de hoogte in. En of ik not
dat 't allegaar zien taid mót heu
ze zait maar steeds; Hai mot den
d'rs 'n beetje opsklete. Are honde
Toe na drie weken al staande
Nou hew 'k al 'probeerd of 't mi
met leukoplast kon. Je motte de
vanzelf 't beetje tegemoet komme
heb 'r drie weken mee 'lopen,
ze ben nag net zo slap
Hoe peilden, wij dit leed. Een vi
die ijdelheid der ijdelheden -
trouwe viervoeter slechts met t
stoken kapsel wenst te accepters
dan deze hoesterige echtgenoot,
dier beminnend om essentiële ki
echter te sensationeel geweest. M tertrékken. En ook wij blikten
.t Trn?/i»p7LS9?rt/ nnriT no of 1
dient Duitslands positie met voorP'
tigheid te beschouwen, daar ook;
Nederlandse positie niet rooskW'
is. Het eminente belang van exp
naar Duitsland staat onomstoté
vast. Onder de voorwaarde van j
gezond politiek-Duitsland moeten
meewerken aan het herstel van,
souvereiniteit van de Duitse eco»
en niet al te bevreesd zijn vol
waarde van de Duitse valuta, al
het alleen reeds om de opporte
sche reden, dat de Amerikanen li-
land niet zullen loslaten. De
Joustra besloot zijn interessante®
serie met een citaat uit een rede®
dr. Kohnstamm, die gezegd fc-
„Voor de verwerkelijking van de 5®
europese samenwerking moet aan®'
voorwaarden voldaan worden: ge®
geduld en geduld.
Na een geanimeerde gedachten®
seling werd een korte,vergadering?
houden, waarin de voorzitter, de '"f
J. F. Le Blansch dank bracht aan^
ex-penninigmeester, de heer Kleyt®
die naar Maastricht is vertrokken «j
vergadering besloot de heer KlejWj
schriftelijk 'te danken voor het
werk, dat hij voor het departew*
heeft verricht. In de bestuursvaca'1'
res, ontstaan door het bedanken vf
de heren Kleyboer, Heuseveld en
Hofstede werd voorzien door de
noeming van de heren J. Slagman.
Lange en v. Maane. Voor de gemfC®'
telijke commissie voor de Soda"
Werkplaats werd de heer Met
daat gesteld. Op 16 December
aan verschillende jubilarissen van
drijven de diploma's van de Mad'
schappij worden uitgereikt. Dit af
geschieden tijdens een feestelijke
eenkomst in het Victory Hotel.
UITVOERING TONEELVER T.0.P
De toneelvereniging T.O.P heef
stuk „Wilde Vaart" van Tom Dekke;
studie genomen, dat waarschijnlijk
deze maand zal worden opgevoerd
trouwensvol naar de specialist.
hier dreigden de huiselijke vrede
een hondenbestaan geofferd te wc
ep het altaar der mode.
De specialist keek zeer ernsti\
sprak dan gedragen; „Meneer, ze
ben u Irt de boot gehad. Als dit
herdershond is, dan ben ik een
bermann pincher." Beide concl
niet nader toelichtend, velde hij
deskundig oordeel: „Al wordt
scharminkel duizend jaar, dan (cry
nog geen staande oortjes, meneer,
'ns en hij vatte een van de trag
zeemlap jes beet d'r zit geen bi
niks in
De hoesterige man brak ineer
streelde zijn schrandere, nochtans
klagenswaardige vriend over
rugje. „Den zal ik 'm verkope m<
besloot hij somber. „Maar weet u
hil zeker dat 'r gien krute tege
JBasse benne, meneerJ"
Doch een hondenkenner is een
denvriend, dank zij zovele beziel
blikken uit zoveel trouwe ogen, i
stille beslotenheid van kennel en
niekje. ..Meneer", kreet hij gesch
ken, „Als u 't beest nou wil pe
alia, maar wil u schone vingers
wen, dan vast geen kunsten met
oren. Je moet zo'n beest nemen
ie isEn dan: „Nee meneer, met
gende oren is-ie nog net zo lief
altijd, zo zijn ze geschapen. Stel u
eens voor, dat uw vrouw uw oren
mqoi vond en dat ze bijvoorbeeld
vóren moesten staanDe
an het hondje schrokken erg. „Wat
ik skuldig", vroeg hij snel.
Gisteren ontmoetten wij hem we
Een tragische figuur, eenzaam, zo:
zijn hang-orige metgezel. We in
meerden deelnemend naar het lot
dit slachtoffer der New Look.
„Hai is verkocht", antwoordde
man droevig. De vroWw heb d'r
gulden voor 'kregen
Hij zuchtte diep en fluisterde:
hewwe we 'n katMet stdi
oortjes"
THOR
