Vijf en twintig jaar in
het misdeelde kind
dienst
van
elevisietoestel
YPMA
P
AGENDA
D
Scola Publica vertoonde
„Monsieur Vincent"
WAT DE THEATERS BRENGEN
Predikbeurten
DE HEER H. DE WINTER GAAT JUBILEREN
Buitengewoon onderwijs vereist een
grote toewijding
Werk dat liefde en
geduld vraagt
De huisvrouwen zijn ontstemd over
wijkindeling door melkhandelaren
Klachtencommissie bestaat, maar komt niet bijeen
Wij
ijziging betreffende
de scheepvaart
Een leven gewijd aan armen en ongelukkigen
HET.
NOVEMBER
1950
IN DE ETALAGE
EN INLICHTINGEN
BIJ
LANGESTRAAT
ALKMAAR
HARMONIE THEATER:
De dijk is dicht
VICTORIA THEATER:
De tijger van Eschnapur
CINEMA AMERICAIN:
De straat zonder naam
Derde jazz-avondj
beste uit serie
Jam-session bracht climaJ
Voor de 40ste maa!....
BOEKEN
PAYGLOP
vrije concurre
Een anachronist
sigaretje in de re
N.V,
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1950
Een van onze bekende stadgenoten, de heer H. de Winter, hoofd van de schooi
voor Buitengewoon Onderwijs in het Victoriepark, zal op 1 December de dag
herdenken, dat hü hier vijf en twintig jaren in die functie werkzaam is geweest.
Wij hebben hem dezer dagen opgezocht in zijn klasselokaal en terwijl „meester"
vertelde nog eens plaats genomen in een schoolbank, wat oude herinneringen
wekte aan onbezorgde kinderjaren elders, maar waarbij wij toch ook geconsta
teerd hebben, dat de schoolmeubels tegenwoordig heel wat gemakkelijker zijn
dan vroeger.
Be heer De Winter is onderwijzer bij
het openbaar lager onderwijs in Am
sterdam geweest en heeft daar van
1912 tot 1920 les gegeven in welk jaar
hij voor de keuze gesteld werd als
leerkracht naar het blindeninstituut in
de hoofdstad te gaan dan wel onder
wijzer te worden bij de school voor
buitengewoon lager onderwijs in Hil
versum.
Daaruit blijkt al, dat de zorg voor
het misdeelde kind hem toen reeds
aantrekkelijk leek en om in die rich
ting iets te kunnen bereiken bezocht
hij vacantiecursussen in de paedago-
giek, die uitgingen van het Nederlands
onderwijzersgenootschap en in hetWil-
helmina-gasthuis werden gegeven en
een voorbereiding waren om een school
voor afwijkende kinderen te kunnen
stichten. Hij voltooide later zijn paeda-
gogische studie onder professor
Kohnstamm en behaalde daar de acte
M. O. Paedagogiek.
Toen hij naar Hilversum ging had
hii die actie nog niet maar hij kreeg
gelegenheid zijn studies te voltooien
toen hii in 1925 in Almaar als hoofd
van de B. L. O.-school in het Victorie
park werd benoemd. Tevens volgde hij
de cursus van de heer K. Veldkamp te
Amsterdam voor spreekonderwiis waar
door hij op dit gebied ook bevoegdheid
verwierf door het bezit van de daar
aan verbonden middelbare acte.
De Alkmaarse school.
Toen de heer De Winter als onder
wijzer Hilversum verliet en in Alk
maar kwam, werd hij hoofd van de in
1921 opgerichte school in het Victorie
park. een oud gebouw, dat reeds van
1967 dateert, vroeger in gebruik was
bii het iikwezen en later nog tijdelijk
dienst als Ambachtsschool heeft ge
daan. Zijn voorganger de heer Fr. Vis
ser. die naar Utrecht is gegaan had
hier drie leerkrachten en er waren on
geveer 50 kinderen, welk aantal thans
tot 102 uitgegoeid is en dus meer dan
verdubbeld is. Thans zijn er zeven leer
krachten en omdat de school veel te
klein is heeft men diverse afdelingen
oo zolder moeten plaatsen, maar er
wordt op het ogenblik hard gebouwd
en met Pasen zullen waarschijnlijk de
toegezegde vier nieuwe leslokalen ge
reed zijn.
In feite is dit een plaatselijke school
al wordt zij uiteraard ook door een
belangrijk aantal kinderen uit buiten
gemeenten bezocht. Van de vier nieu
we lokalen zal er één als huishoudklas
voor de grotere meisjes worden inge
richt.
De leerkrachten drie mannelijke
en vier vrouwelijke bezoeken voor
zover dit nog nodig is thans de in
Amsterdam gegeven cursussen welke
uitgaan van de Stichting Buitengewoon
Lager Onderwijs en uitsluitend betrek
king hebben op de opvoeding en het
onderwijs van afwijkende kinderen.
Zorgenkinderen
In den beginne gaan alle kinderen
naar de gewone school, maar de onder
wijzers waarschuwen na het eerste
leerjaar wanneer zij leerlingen hebben,
die blijk geven het onderwijs daar niet
te kunnen volgen. Dan wordt er met
de ouders gepraat en een medisch-
paedagogisch onderzoek ingesteld door
de schoolarts en de heer De Winter,
waarna in de meeste gevallen de
ouders geadviseerd worden hun kinde
ren naar de B.L.O. -school te sturen.
In de meeste gevallen zijn deze daar
toe bereid.
Een enkele keer gebeurt het nog
wel, dat zij daartoe niet zijn over te
halen en dan is het kind, dat op
school niet meekan, daardoor een on
gelukkig leven krijgt en na de leer-
piichtjaren niet verder dan de tweede
of derde klas is gekomen, daarvan na-
turiijk de dupe. De ouders blijven vrij
in hun beslissing, maar de B.L.O.-
school wordt hun in de lesuren getoond
en als zij zien met hoeveel zorg hier
individueel onderwijs wordt gegeven
komt het zeer zelden voor, dat zij hun
kinderen niet aan de hieraan verbon
den leerkrachten toevertrouwen.
Het gedrag verbetert
Het is opmerkelijk hoezeer het ge
drag van de kinderen verbetert nadat
zij deze school bezoeken en welk een
verblijdende terugslag dit ook heeft
op hun gedrag in het gezin waar zij
bovendien nog met allerlei werkjes
worden beziggehouden zodat zij geen
last meer veroorzaken. Ze komen op
ongeveer 7-jarige leeftijd en blijven
dan tot hun 14e of 15e jaar op school.
Soms komen er ook wel oudere kinde
ren, maar er worden hier afdelingen
gevormd waarbij meer op gelijke ont
wikkeling dan op gelijke leeftijd gelet
wordt waarbij uitersten natuurlijk
worden vermeden, zodat het leeftijds
verschil niet te groot wordt. Geregeld
hebben hier „verhogingen" plaats,
waardoor de leerlust en het zelfver
trouwen worden gestimuleerd. Omdat
het onderwijs individueel is vindt men
het niet erg dat kinderen van een ver
schillende ontwikkelingsgraad in één
lokaal tezamen gebracht worden:
De samenwerking met de ouders is
over het algemeen uitstekend. Er is
een oudercomissie en de leerkrachten
gaan herhaaldelijk op huisbezoek en
onderhouden zo het contact met de
ouders.
Ook met schoolzwemmen voor de
kinderen van de B.L.O.-school is een
begin gemaakt. Eenmaal in de veer
tien dagen gaat alles in het zwembad,
wat vroeger door de ouders maar thans
door de gemeente wordt bekostigd.
De laatste jaren wordt er een week
lang met de grotere kinderen gekam
peerd in „De witte Pael", een voor
malig D.U.W.-kamp in Heerenveen en
dat de kinderen dat buitengewoon
prettig vinden behoeft hier niet verze
kerd te worden. Zij sparen er voor en
de rest wordt door particulieren bij
eengebracht.
De Nazorg.
De meeste kinderen die van school
komen gaan de maatschappij in. Om ze
niet plotseling geheel aan zichzelf over
te laten is in 1926 de Nazorgvereniging
opgericht. Aanvankelijk was het doel
daarvan alleen het uitzenden van zwak
ke kinderen naar het koloniehuis Zon-
neoord in Ede, waarheen jaarlijks na
medisch onderzoek 6 tot 9 van de
zwakste kinderen worden gezonden.
De volgende bemoeienis van nazorg
was de avondverzorging voor de oud
leerlingen, die van 1928 tot 1936 ge
werkt heeft, in welk jaar Alkmaar
noodlijdend werd en er niet meer aan
kon betalen. Gelukkig is in 1945 het
avondonderwijs hersteld en duurf nog
steeds voort. Drie maal per week wor
den in het winterhalfjaar in de school
's avonds lessen gegeven, ook in han
denarbeid en in sport voor welke laat
ste oefeningen gebruik wordt gemaakt
van het gymnastieklokaal van de Roch-
daleschool. Dat alles geschiedt door de
gewone leerkrachten en er wordt ge
meentesubsidie voor gegeven.
Nazorg-arbeidsinrichting.
In 1931 werd de Nazorg-arbeidsinrich
ting opgericht en ze werd op 1 October
van dit jaar uitgebreid met een weef
kamer voor meisjes, waarvoor men een
alleszins geschikte lerares heeft gevon
den. Wij hebben onlangs over deze in
richting uitvoerig geschreven en be
hoeven daarop niet meer terug te ko
men.
Dank zij de klandizie van vele ge
meentelijke diensten, fabrieken en par
ticulieren en niet het minst door de
huis-aan-huis-verkoop met de bekende
wagen kan men zich hier gelukkig fi
nancieel redden en wordt menige on
volwaardige kracht, die in de maat
schappij onder zou gaan, aan passend
werk geholpen.
Zoals bekend, wordt hier voorname
lijk borstelwerk maar ook matten ge
maakt onder leiding van werkmeester
H. J. Vis, die van het begin af aan deze
inrichting werkzaam is geweest en daar
buitengewoon op zijn plaats blijkt.
Behoefte aan een Nazorg-ambtenaar
Grote behoefte bestaat er in Alkmaar
aan een Nazorg-ambtenaar, een man,
die voortdurend contact houdt met de
in de maatschappij werkzame kinderen,
ook al zijn ze niet meer in Alkmaar.
Het blijven ten slotte vaak onevenwich
tige naturen, die spoedig over te halen
zijn tot allerlei misdrijfjes en een spe
ciale ambtenaar, die geregeld contact
met hen houdt zou heel wat leed kun
nen voorkomen. Deze zou natuurlijk
ook contact met de ouders moeten on
derhouden en over alle dossiers van de
school moeten beschikken. Hij zou dus
eigenlijk een overheidsfunctie moeten
hebben. Het ligt op de weg van de
Stichting voor Gewestelijke Volksge
zondheid een dergelijke ambtenaar aan
te stellen zodra de overheid daar zeg
genschap krijgt.
Het veelomvattende werk
Het is begrijpelijk, dat het werken
met dit soort leerlingen veel meer ar
beid vraagt dan het gewone schoolwerk.
Niet alleen zijn er avondlessen, maar
verscheidene kinderen moeten van de
bus gehaald worden en daar 's avonds
weer heengebracht worden en omdat
sommige bussen eerst na vijf uur rijden
is er altijd een lange werktijd. Daar
door, door het bijzondere werk en de
bijkomende acten is er een rijksmarge
op de salarissen en men hoopt dat de
gemeente het voorbeeld van zo vele
andere zal volgen en daarvoor ook een
offer zal willen brengen. Het indivi
duele onderwijs vraagt altijd meer in
spanning dan het klassikale.
De jubilaris zelf
Als de heer De Winter over zijn
school en zijn werk praat is hij voor
lopig nog niet uitgeredeneerd en wij
hebben hem er dan ook aan moeten
herinneren, dat wij niet alleen voor de
school maar ook voor zijn jubileum wa
ren gekomen.
Over zichzelf heeft dit schoolhoofd
weinig te vertellen. Wij melden al dat
hij op diverse scholen werkzaam is ge
weest en verscheidene acten gehaald
heeft. De jubilaris is thans 58 jaar, hij
schreef twee bekende boeken over han
denarbeid .en „bezondigde", zoals hij
het zelf noemt, zich aan het schrijven
van drie boeken voor de jeugd.
Op 1 December zal in hotel Victory
een officiële receptie worden gehouden,
's Morgens feesten de kinderen bij
„Tom" op het Waagplein en er wordt
een extra ouderavond georganiseerd.
De jubilaris is nog steeds bestuurslid
van het B.L.O. Hij deelde ons mede
steeds met veel genoegen aan de school
in het Victoriepark te hebben gewerkt
en altijd de beste verstandhouding met
de gemeente te hebben gehad.
Dat is alles wat deze bescheiden fi
guur van zichzelf te vertellen had,
maar wij maken er hier gaarne melding
van en wij zijn ervan overtuigd, dat op
1 December zeer velen van de gelegen
heid gebruik zullen maken deze sym
pathieke, altijd actieve leerkracht, die
hier zulk moeilijk werk op voortreffe
lijke wjjze verricht heeft naar verdien
ste te huldigen.
(Ontleend aan onze Advertentie-mbrielc)
ZATERDAG
Rex Theater, 2.30, 7 en 9.30 uur: De
bruid was een man (alle leeftijden).
Harmonie Theater, 7 en 9.30 uur: De
dijk is dicht (14 jaar). Cinema Ameri-
cain, 7 en 9.30 uur: De straat zonder
naam (18 jaar). Victoria Theater, 7 en
9 30 uur: De tijger van Eschnapur (14
jaar). Gulden Vlies, 2 uur: St. Nicolaas-
feest. Wapen van Heemskerk,
8 uur: Toneel- en cabaretavond dooi
de buurtvereniging „De Buitenkant".
ZONDAG
Bioscopen als Zaterdag. Aanvang 2,
4.30, 7 en 9.30 uur.
Wapen van Heemskerk, vanaf 7 uur:
Violenshow, attractie- en dansorkest
Bela Borislav.
MAANDAG
Bioscopen als Zaterdag. Aanvang 8
uur. Rex theater om 2.30 uur matinee.
Gulden Vlies, 8 uur: Lezing over „Bij
de glaskunstenaars van Leerdam".
ZONDAGSSLUITING APOTHEKEN.
Zondag 19 November is de apotheek
van Wanna op het Ritsevoort no. 5 voor
het publiek opengesteld. In deze apotheek
wordt de volgende week de nachtdienst
gehouden.
ZONDAGSDIENST HUISARTSEN.
Zondag zijn beschikbaar de huisartsen
K. H. Kolk, Geestersingel 41 (telef. 2017)
en C. J. Poortvliet, Egmonderstraat 16,
(telef. 4282).
De scheepvaart door het Noordhol
lands Kanaal door de vlotbrug te Koe
dijk zal wegens de uitvoering van her
stellingswerken van 24 tot en met 30
November 1950 of zoveel langer als
noodzakelijk of korter als mogelijk zal
blijken, dagelijks tussen 9.30 uur en 12
uur en tussen 13.30 en 16 uur belemme
ring kunnen ondervinden.
Handtekeningen om te komen
tot keuze uit drie melkslijters
Bij vele Alkmaarse huisvrouwen
heerst grote ontstemming over de in
1948 door de melkhandelaren inge
stelde wijkindeling. Deze verontwaar
diging dateert niet van vandaag of
gisteren, doch vond reeds in eerste
aanleg een goede voedingsbodem in
het feit, dat de Alkmaarse melkslijters
zich niet aan hun afspraak hielden.
Toen in 1948 werd besloten tot een
sanering en om economische redenen
de stad verdeeld werd in wijken,
waarin iedere huisvrouw een melkboer
kreeg toegewezen, kon men zich
met een open oog voor de economische
belangen van de melkhandel slechts
schoorvoetend bij dit besluit neerleg
gen, indien de door het Bedrijfschap
voor Zuivel voorgestelde richtlijn van
keuze uit twee melkhandelaren ge
volgd werd. De belofte, dat aldus zou
geschieden, is ijdel gebleken. De melk
slijters maakten een indeling en hier
aan had men zich goed- of kwaad-
schikt te onderwerpen. Dat hiermede
de vrijheid van de keuze van leveran
cier een goed recht van iedere klant
om hals gebracht werd, bleek van
minder belang geacht te worden. Reeds
eerder hebben wij in ons blad op deze
principiële misstap gewezen. De melk
handel, heeft de blik slechts gericht
op de eigen commerciële belangen,
heeft deze critiek naast zich neerge
legd en is zijn „melk"-weg gegaan. On
der de druk van talrijke bezwaren
werd ten leste een klachtencommissie
ingesteld, tot wie men zich bij klach
ten over de bediening, kwaliteit e.d.
kon wenden. Deze commissie heeft het
tot heden niet druk gehad. Zij bestaat,
doch komt niet bijeen. Niettegenstaan
de de herhaalde verzoeken om ver
schillende klachen in behandeling te
In het kader van het winterpro
gramma van de Schola Publica werd
gisteravond in het Gulden Vlies voor
een zeer volle zaal de prachtige Franse
film „Monsieur Vincent" vertoond. De
ze is op de Biennale te Venetië be
kroond met de grote internationale
prijs voor de vertolking van de beste
REX THEATER
De bruid was een man
Er kunnen in het leger vreemde din
gen gebeuren als men vrouwelijke mili
tairen heeft. Dan kan het voorkomen, da*
een Franse kapitein, die met een bij
zondere missie in Duitsland is, verliefd
wordt op een Amerikaanse luitenant, die
hem als tolk toegevoegd is. De vrouwe
lijke luitenant is Ann Sheridan en het
kost haar heel wat moeite kapitein Ro-
chard Carry Grant zijn liefde te la
ten bekennen. Daar zijn een zeer roman
tische nacht in een Duits hotelletje en een
avontuurlijke motortocht voor nodig, een
tocht, die voor de toeschouwers heel wat
gezelliger is dan voor het tweetal, dat tal
van wonderlijke avonuren doormaakt voor
hun motor met zijspan eindelijk in een
hooiberg vastloopt waar het grote woord
gesproken en de eerste kus gewisseld
wordt. Als de vrouwelijke luitenant huis
waarts trekt na eerst, heel degelijk,
driemaal op één dag met dezelfde man
te zijn getrouwd blijkt uit de militaire
voorschriften, dat de echtgenoot niet mee
mag omdat hij geen .oorlogsbruid" is. In
het leger vindt men ten slotte een arti
kel waardoor hij door de mazen van het
net komt, maar de marine accepteert hem
niet als „bruidje" en er. zat tegen het mo
ment dat de boot zou afvaren niets an
ders op dan zich te vermommen. Met haar
van een paardestaart als kapsel en in ver
pleegstersrokken wordt hij als vrouw aan
boord gesmokkeld. Na een zeer precair
moment waarin de .zuster" bij een kraam
vrouw wordt geroepen komt het bedrog
uit, maar intussen vaart de boot en is
alle gevaar voor achterblijven geweken.
Een prettige film met tal van humoristi
sche momenten.
Het voorprogrmma brengt actueel
nieuws en een vrolijke tekenfilm.
In Theater Harmonie wordt deze week
de film „De dijk is dicht" geprolongeerd
Dit is de beste Nederlandse speelfilm
welke tot dusver is vervaardigd en de pro
longatie bewijst wel, dat er grote be
langstelling voor bestaat.
De tijger is weer los.... Jaren geleden
het was nog voor dat het oorlogs
beest uitbrak vertrok een Duitse film-
expeditie naar Brits-Indie om daar één
der grootste en kostbaarste films te ma
ken, welke de Duitse filmindustrie ooit
vervaardigd had. Met welwillende mede
werking van de Maharadja van Udaipur
konden de Duitse cineasten vrij beschik
ken over de pracht en praal van ztfn pa
leis, olifanten-kudde, paarden en wat
verder dienstbaar kon zijn aan een pas
send décor voor de rolprent „Das Indische
Grabmal". In deze schilderachtige omge
ving werd zoveel stof gevonde: dat men
een film in twee delen produceerde, die
resp. onder de titels „De tijger van Esch
napur" en „De Indische Graftempel" in
ons land in omloop werden gebracht. Eer
tijds vonden beide films een enthousiast
publiek, dat was mede te danken aan
Frits van Dongen, die als de Maharadja
van Eschnapur de hoofdrol vervulde
Naast hem stond de beeldschone,
helaas overleden danseres La Jana
als de Maharani, wier liefde voor de avon
turier de Indische vorst t0t laaiende ja-
louzie brengt. Verder o.a. Theo Lingen.
de komische assistent van de architect
die dank zij de genegenheid welke de
Maharadja voor zijn vrouw koestert,
wordt uitgenodigd om in Brits-India te
bouwen.
Misschien heeft het filmwerk, dat inder
tijd zo'n groot opzien baarde, iets van zijn
imponerende grootheid verloren. Tussen
de opnamen in Brits Indie en de her
vertoning in Alkmaar liggen per slot een
wereldoorlog en op filmgebied verschil
lende nieuwere millioenen-producties. Dit
alles neemt echter niet weg, dat „Das
Indische Grabmal" veel heeft, dat be
koort en nog immer in staat is een grote
schare gedurende twee weken in spanning
te houden.
Zoals men weet, wordt er in Amerika
nog steeds in de grote steden een felle
en zeer harnekkige strijd gevoerd tussen
de overheid en de zo uiterst gevaarlijke
gangsterbenden. De schitterend georgani
seerde politie- en recherchedienst stelt
alles in het werk om de benden onscha
delijk te maken. Maar deze laatsten voe
ren de strijd niet alleen fel* en verbeten,
maar staan meestal onder een niets ont
ziende leider, die op zijn handlangers een
funeste invloed uitoefent. Zo ook in „De
straat zonder naam". Op geraffineerde
wijze gaat de leider te werk, maar hij
vindt een uiterst bekwame recherche en
hoogst bekwame en dappere politieman
nen tegenover zich en vooral Mark Ste
vens toont zich een bokser en moedig en
slim tegenstander, die na spannende sce
nes, gesteund door de recherche, Richard
Widmach, het bendehoofd, weet te doden.
Dat de spanning voortdurend aanwezig is
spreekt vanzelf.
Het hoofdnummer wordt ingeleid door
een goed journaal, een mooie natuuropna
me van Siam en een vlotte tekenfilm.
Geslaagd
Voor de examens stenografie en ma-
chineschrijven, die op 31 October te
Alkmaar werden afgenomen zijn de
volgende dames en heren geslaagd:
B. v. Gorcum, P. Groen. R. Hoet, M
Juckers, S. Klaver, A. Winnips, J. Klop,
J. Pool, G. v. d. Zande, T. Bernards, T
Borst, P. Dekker, F. Egbergen, J. Kruy-
er, C. Schotten.
manlijke hoofdrol (Aimé Clarion als
Monsieur Vincent) en behandelt het
grootse leven van de patroon der wel
dadigheid, St. Vincentius. Een groot
aantal leden van de Academie Fran-
saise speelt in de rolprent mede. De
film begint reeds zeer suggestief met
de entreé van de jonge pater Vincent
a Paolo in het dorp, waar de straten
verlaten zijn omdat de inwoners zich
in hun huizen gebarricadeerd hebben
tegen de rondwarende pest. Dat ge
schiedde in 1617. Vanuit de hoge ven
sters worden hem stenen nageworpen
door de zich „vervloekt" achtenden.
Alleen in het huis van monsieur Bey-
nier wordt gefeest, daar wii men zo
lang mogelijk intens van het leven ge
nieten. Geheel alleen bindt de pater de
strijd aan tegen de ziekte, geheel al
leen staat hij aanvankelijk bij zijn
haast onmogelijke taak, het helpen van
zijn naasten. De mensen krijgen even
wel steeds meer vertrouwen in hem
en tenslotte verlenen velen hem hun
steun. Als hij door zijn prachtig werk
opvalt wordt hij door zijn hoogge
plaatste beschermers in een belr »_*-
rijke functie geplaatst: Aalmoezenier
van de galeien. Hij kan echter de mar
teling van de galeislaven niet verdra
gen en schaart zich in zijn wanhoop
naast hen achter de riemen. Wij zien
hem dan terug in een van de armste
wijken van Parijs, waar hij diep onder
de indruk komt van de ellende der ar
men. Hij begrijpt, dat alvorens voor
hun zieleheil te zorgen hij hun eerst
een menswaardig bestaan moet geven.
Hier wijdt hij zijn verdere leven aan.
Het gelukt hem met ongelofelijk veel
moeite en tegenslag tenslotte in de St,
Lazare een grootse organisatie op te-
zetten voor hulpverlening aan armen
en zieken. Het is een gigantisch werk
dat hij op zich heeft genomen daar
steeds meer ongelukkigen tot hem ko
men. Als hij op hoge leeftijd na een
leven van arbeid en offers het aardse
leven verlaat, zegt hij: „De armen zijn
onze meesters. Hoe onrechtvaardiger
en ruwer zij optreden, des te meer lief
de moeten wij ze schenken".
ALKMAAR. Luth. kerk (Oudegr.),
10.15 uur ds. Haan. Baptisten-gem.
(Nieuwe Doele), 10 uur ds. Van Wier,
8 uur Jeugdsamenkomst in de Wilhel-
minaschool. Oud-kath. kerk, in de
Luth. kerk, Oudegracht, geen dienst.
Ned. herv. gemeenten:
OUDORP, 9.30 uur, ds. Bloemhoffvan
Heiloo.
GROET, 10 uur ds. de Jong, 11.30 uur
Zondagsschool.
BERGEN. Ruïnekerk, 10 uur, ds.
Dronkërs. Rehoboth, 10.30 uur, ds.
Bekius.
N. NIEDORP, 10 uur, ds. Appel.
Doopsgez. gem„ 10 uur, da. Franken-
Liefrinck.
Conferenties in
„Waakt en Bidt"
In het gebouw „Waakt en Bidt, Laat
217 zullen van Woensdag 22 tot en met
Vrijdag 24 November een 5-tal bijzon
dere bijeenkomsten worden gehouden.
Deze gaan uit van de Ned. Christ. Ge-
meensehapsbond. Het onderwerp van
deze conferentie is „De komende Ko
ning". Sprekers zullen zijn ds. A. W
F. Waardenburg van Gorinchem en ds.
P .J .Mietes van Amsterdam. Zij zul
len een actueel woord brengen.
Woensdag en Donderdag zijn er ook
middagsamenkomsten.
nemen, weigerde men de commissie
yergadering bijeen te roepen. Dat de^l
handelwijze de ontstemming in de hanjf:
werkte, laat zich volkomen begrnr».
Het ogenblik, dat de sfeer voor ondet.j]
handelingen en een compromis tot ht;
verleden behoren, is nabij. Overige,y
staat Alkmaar in dit geval niet alleeii|
Nog deze week werd uit Aerdenhout.f
Bentveld een soortgelijk geluid ver.|
nomen.
Onder auspiciën van de afdelijJ
Alkmaar van de Nederlandse Ver er. I
ging 'van Huisvrouwen worden tharj
handtekeningen verzameld op een ljj^l
waarmede men zijn verontwaardigt!
over de huidige gang van zaken ken I
baar gemaakt. Reeds zijn honderdel
handtekeningen geplaatst. Het uiteiJ
delijke doel van deze actie is te kne l
tot een sectorverdeling. waarin ieder!
huisvrouw de keuze zal hebben uit drij
melkhandelaren.
GISTERAVOND heeft de Alkmaar»!
Jazz-Society haar laatste openbar!
avond gehouden in de bovenzaal var|
café Tom. Met ingang van 1 DecembtJ
neemt het eerste verenigingsjaar ctt|
aanvang en van die tijd af kunnen
leen leden en introducé's de avondtij
bijwonen. Dat het de jonge vereniginJ
niet aan belangstelling ontbreekt is|
vooral gisteravond wel gebleken.
Na zijn openingswoord hield de voor-I
zitter, de heer Siem Dekker in het kor:!
doch op een zeer duidelijke en interes-I
santé wijze een lezing over „Jazz" ij
het algemeen. Aan de hand van eer.
grote collectie gramofoonplaten vertel
de spreker, hoe de oude negermuziek
zich in de loop der jaren had ontwik
keld. Voorts, hoe deze muziek
de blanken werd overgenomen en hol
na 1939 een periode was aangebroken!
waarin de oorspronkelijke negermuziek!
weer de aandacht begon te trekken!
Spreker besloot zijn leerzame lezingl
met de vraag: „Heeft dit alles culturele]
waarde?", waarop hij antwoordde, dat]
de Jazz-muziek een facet van de cul-|
tuur uitmaakt. In de pauze werd een
gramofoonplaat gedraaid en degene, die
alle bijzonderheden van deze plaat kon
vertellen, kreeg deze cadeau. De geluk
kige winnaar was de heer W. Groen.
Na de pauze trad het huisorkest van
de Alkmaarse Jazz-Society op. Daarna
werd de „muziek" gegeven aan het
gastorkest „The Canalstreet Jazz Band"
uit Amsterdam. Deze Dixieland-band
oogstte bij haar eerste optreden m
Alkmaar een groot succes, vooral de
pianiste, mej. Noek Dijkstra, met tat
imitaties van de bekende negerpianiste
Nelly Lutcher (Pia Beek!). Vóór de
Jam-Session, die alle bezoekers in ver
rukking bracht, werd de heer Ger
Visser het ere-lidmataschap van de
Alkmaarse Jazz-Society aangeboden.
Daarna trad tot slot van deze geslaagde
avond nogmaals „The Canalstreet Jazz
Band" op.
De Nederlandse Onderwijzers Ver
eniging, afdeling Alkmaar, heeft van
St. Nicolaas de vreugdevolle tijding
ontvangen, dat hij ook dit jaar Alk
maar met zijn bezoek zal vereren. Na
tuurlijk komen zijn trouwe Piet en
schimmel mee. Zo zal het op Maandag
4 December weer een drukte van be
lang zijn op de Bierkade, waar de Sint
per stoomboot circa half twee arriveert.
De leerlingen der twee laagste klassen
van alle openbare lagere scholen zul
len de kindervriend afhalen, waarna
men zich, begeleid door het muziek
corps Excelsior, naar het Wapen van I
Heemskerk zal begeven. Daar wordt
de kinderen weer een vreugdevolle i
middag bereid. Een even mooi feest
wacht de leerlingen der openbare kleu
terscholen op dezelfde dag in „Het
Gulden Vlies". De leerlingen der mid
delklassen komen op Woensdag 6 De
cember aan de beurt,. De leerlingen der
hoogste klassen zullen zich op 11 en 12
December in Het Wapen van Heems
kerk" verenigen.
De Sint Nicolaascommissie hoopt, dat
dit veertigste feest de voorafgaande
nog zal overtreffen. Ze doet daarom
een beroep op de Alkmaarse burgerij
om zich bij de op Zaterdag 25 Novem
ber te houden collecte van haar beste
zijde te laten zien.
Daar voor deze collecte nog een aan
tal collectanten nodig is, verzoekt de
commissie hun, die zich voor dit mooie
doel beschikbaar willen Btellen, zich
ten spoedigste op te geven bij een van
de volgende adressen: K. Oudes, Gees
tersingel 37, D. Borst, Fr. Halsstr. 32,
Romans
Jongens- en Meisjesboeken
Reisbeschrijving
Sport en Spel
Gezinsboeken
Woordenboeken
Atlassen
Puzzle-boeken
Technische boeken
over Radio, Spoorwegen,
Televisie, Motoren.
Er is dunkt ons niemand d
zaak van lagere prijzen on
zeer de meningen over ande
ook uiteenlopen over di
men eenstemmigheid cons
mensen van alle politieke
en uit alle geledingen der s:
Misschien is niet iedereen
noodzaak geheel duidelijk,
geen economen van profes
wanneer men over het algt
rustig met de gemiddelde
problemen van de dag door
wordt in negen van de tic
ai spoedig begrepen, dat vei
de prijzen tot verhoging vai
kracht van onze gulden 1
verhoging van de lonen d
voert op de duur naar infia
Dat is een stelling, die i
bevrijding wordt geponeerd,
de praktijk is bewezen doo
ringen in Frankrijk en Hoi
maar een paar voorbeelden
Nu heeft men in dit opzit
les in de hand. De lonen ka
heersen, de prijzen alleen
men volkomen in eigen be
grondstoffen en machinerieër
en dus onafhankelijk is va
tenland. In deze gelukkige
heid verkeert geen enkel la
dus eigenlijk wel overal
van internationale factoren 1
stelling van zijn prijzen.
Toch niet helemaal. Pfof.
bergen, de directeur van ht
Planbureau, de leider dus v:
nomische „brain-trust" van
ring, heeft dezer dagen te A
eens weer gepleit voor ver
de prijzen door rationalisat
productie. Als tweede mie
verdere aantasting van het
wees hij aan de vervaard
volksgoederen op grote schat
In dit opzicht vindt prof.
de detailhandelaren in textit
deartikelen achter zich. Hi
„De Textielhandel" bevatte
gen een artikel, dat weliswaa
tal wijd openstaande deure
doch ook enkele behartigini
opmerkingen bevat. Uiteraart
ingegeven door overweginger
het groepsbelang er een is.
ook niet ontkend. Integend
mand dan de handel is meer
van de noodzaak van goed
bruiksartikelen, die aan de lc
kracht geven. De voorradei
"akken moeten rouleren. Er
gezonde doorstroming zijn. li
heid van die roulering ligt
voor de welvaart van de 1)
wordt in dit artikel gezegd.
Op grond van deze ovei
eist het blad van de regering
pagne tegen de duurte, een
die „niet zozeer de luxe goec
vat als wel het eerst-noo
volksartikel".
„Er moeten lakens en and
boudgoederen, goedkope 1
stoffen voor kinderjurken, die
Nederland onvoldoende te kr
Sokkenwol desnoods met regi
sidie en verder herenkleding
behoorlijke kwaliteit tegen pi
lager liggen dan de tegenw
Uiteraard verheelt de schr
niet, dat er op het ogenblik gi
lijkheden moeten worden ov<
als gevolg van de gespann
nationale toestand. Tal van
draaien thans op topsnelheii
de zeer grote orders, waarir
hun maag zitten. Onder de
in de industriecentra heerst
delijk welvaart, maar deze is
vend. Bovendien zijn er nog
dan de industrie-arbeiders, wi
Wat er ook de laatste eeuwt
anderd moge zijn, zeker nii
weer. Dit ondervonden twet
gere Engelse Garde-soldate
gestoken in 18de eeuwse
men medewerken in eer
scènes (het aflossen der wat
een nieuwe film. Tijden:
hevige regenbui, die het
verhinderde, roken zij, ond
schutting van een 80ste
parttpluiè hun cijjaretjt
