JIMMY BROWN ALS BOKSER
Achter de coulissen bij de
Gijsbrecht van Aemstel"
R 12!
Bij rheumatiek t
Negentig millioen kilo stapelproducten
in Noord-Holland geïnventariseerd
Suiker een cent duurder
per kilogram
„Tjerk Hiddes" wordt aan
Indonesië overgedragen
rPim, Pam en Pom aan zee^l
Commissie van Drie der V.N. faalde
Politieke Commissie tot
Vrijdag uiteen
xxxxxxxxx:
xxxxxxxxxxxxxxx*
Een nieuw radioblad
Het Radioprogramma
DONDERDAG 4 JANUARI 1951
ff
£JE AMSTERDAMSE Stadsschouwburg
op oudejaarsmiddag. Het grijze voor
doek ruist dicht; in het midden een
kleine opening latende. Een vrouw
tenger, op dat immens grote toneel
gehuld in de ingetogen kledij van een
abdis, schrijdt naar voren, totdat het
einde van het proscenium haar het
voortgaan belet. Een paar seconden
staat zij daar. Roerloos. Het ovaal om
sloten gelaat wasbleek in het gesluierde
licht. Dan openen zich die smalle lip
pen en, gedragen door een uiterste con
centratie zweeft een drie eeuwen oude
versregel van Vondel de zaal in: „O
Kerstnacht, schoner dan de dagen, Hoe
kan Herodes 't licht verdragen, Dat in
Uw duisternisse blinckt". Charlotte
Kohier zegt de rei van Klaerissen in
^Oysbreght van Aemstel". De muziek
tran de verzen vult die donkere spelonk
vóór haar tot in de uiterste hoeken.
Halverwege valt een intonatie ver
keerd. Het doet bijna lichamelijke pijn.
StilteCharlotte Kohier laat de han
den slap langs de zijde vallen en zegt
moedeloos: „Ik kan het niet. Ik zit zó in
de knoop met die rei. Het gaat eenvou
dig niet. Mag ik het nog eens volgens
mijn eigen opvatting proberen?" Een
orgelend stemgeluid antwoordt vanaf
de vierde rij parket. Daar zit Albert
van Dalsum, een eiland in de lege zaal,
weggedoken in de bruine, ruime man
tel, waarin hij straks de rei van Burgh-
zaten zal zeggen. „Ja dat is goed Lotje",
zegt regisseur vat, Dalsum, „dat is goed.
Denk er dan om, je moet bij het op
komen met het dichtvallende doek
meelopen. Laat iemand je helpen." Zo
begon Charlotte Kohier opnieuw. Het
v/as de zoveelste onderbreking in de
generale repetitie, welke in de middag
uren van de 31ste December werd ge
houden. Het heeft Van Dalsum merk
baar geïrriteerd. Een paar figuranten,
die vanachter het toneel in de zaal ko
men luisteren en in zijn nabijheid gaan
zitten, jaagt hij weg met een niet mis
te verstaan bevel.
JA, er is hard gewerkt op de laatste
dag van het oude jaar, daar op het
Leidseplein. Het onderhouden van de
enige Nederlandse toneeltraditie is niet
alleen een mooie en dankbare taak,
maar ook een zware last. Het publiek
op de gala-première, dat op Nieuw
jaarsavond de met dure textielen over
trokken ruggen in de stoelen drukt,
heeft daar misschien geen weet van.
Het kijkt, luistert en applaudiseert.
Wanneer het opkomen van de figuran
ten goed verloopt, dan wordt dat ge
accepteerd. Evenals wanneer in de cou
lissen zonder mankeren de mijter ge
reed ligt om op de „gezalfde kruin"
van Gozewijn van Aemstel, Bisschop
van Utrecht (Paul Huf) te worden ge
drukt. Het verwondert zich niet wan
neer precies op tijd een stralenbundel
aanflitst om in het laatste bedrijf de
engel Rafael in een nimbus van licht
te zetten.
Het is wellicht goed zo. Een nauw
keurige kehnis omtrent het complex
van technische voorbereidingen dat aan
de voorstelling voorafgaat, zou de artis
tieke prestatie maar ontluisteren. De
toneelmachinerie draait toch wel.
Dat draaiende houden omvat o.m.
een lichtrepetitie. De chef-belichter
Piet Sefereijnse zit dan met de regis
seur in de zaal om de Ichteffecten
conciëntieus te bestuderen. Hij staat
telefonisch in contact met de eerste be
lichter Arie Stoffels. „Een beetje don
ker geel op de nonnen, Arie", zegt Se-
fereiinse en in de belichtingskamer
grijpt Stoffels een van de honderden
schakelaars. Een herz wordt veranderd,
de projectie (een batterij van zes toe
stellen zet in één handomdraai de stad
Amsterdam op het achterdoek in lich
terlaaie) wordt ingesteld en de natuur-
donkerblauwe belichting voor het ge
sprek tussen Vosmeer en de Heer van
Egmond wordt gecontroleerd.
Op het toneel zwaaien de toneelmees
ter en de inspeciënt de scepter over
hun terrein. Verbrugge, de toneelmees
ter, blijft onverstoorbaar wanneer de
temperamentvolle artistieke gemoede
ren eens in heftige beroering komen.
„Ik loop hier 46 jaar mee meneer en
dan leer je zo wel 't een en ander". In
speciënt Ko de Haas geeft merktekens
op de vloer waar de stoel van Badeloch
moet staan, hij schakelt de gramofoon
in voor de geluidseffecten, bespreekt
met zijn assistent de organisatie en is
een rotsvaste toeverlaat voor regisseurs
en acteurs. -Herman Sternheim (zoon
van Jo) is assistent-regisseur van deze
voorstelling. Hij is overal en nergens
om het legertje van vijftig figuranten
in de juiste beweging te houden. „Het
kost transpiratie", vertelt hij op een
stil ogenblikje, „de mensen moeten
soms te lang wachten en dan wil de aar
digheid er wel eens af gaan". In de gan
gen tussen kleedkamers en toneel ren
nen de kleedsters, mevr. Meijer en me
vrouw Leuver af en aan. Met z'n twee
tjes moeten zij er voor zorgen dat alle
maliënkolders, helmen, kousen, omslag
doeken en wat dies meer zij, klaar lig
gen. „Dit is nog niets meneer". Mevr.
Meijer rolt de broek op, die zij zojuist
Noordscharwoude
670
420
1225
240
120
15
Broek op Langendijk
419
624
701
206
70
28
Warmenhuizen
736
236
382
68
48
17
Avenhorn
62
37
54
149
302
163%
Obdam
16%
19%
28%
88%
220%
118
Medemblik
32
25
40
151
148
121
Grootebroek
8
12
10
40
3
10
Opperdoes
3%
25
100
42
85%
4%
86
Blokker
3
16
1
Zwaag
6
1%
3%
48
35
9
Hem
6%
6%'
10
46
3%
9
Wognum
5%
2
1%
45
44
10%
Hoogkarspel
2
2
2
52
40
25
Purmerend
2
51
2
2
Castricum
50
Alkmaar
6
1
1
11%
7
2
Den Helder
1
2
3
5
Beverwijk „Kennemerland"
3
3
1
Rechercheur M.G. pleegde
oplichting
De voormalige rechercheur bij het
militair gezag S. W„ een 61-jarige Hon
gaarse chauffeur-monteur, die aan 'a-
milieleden van politieke delinquenten
tegen vergoeding had aangeboden po
gingen te doen de gedetineerde vrij te
krijgen is wegens oplichting en ver
duistering door de Amsterdamse recht
bank veroordeeld tot twee jaar ge
vangenisstraf.
van Louis Saalborn heeft aangepakt.
„Moet U morgen komen, dan hebben
we de bruiloft van Kloris en Roosje er
ook nog bij".
Ergens uit een kleedkamer dreunt de
stem van Louis van Gasteren: „Meier -
tje, help ons effe". „Ik kom". En hollen
maar weer.
|TN DAN de acteurs. Explosief goedje
in deze uren. Ze staan gecontreerd
tussen de gordijnen op hun opkomst te
wachten, ondergaan gelaten de onder
brekingen die de gelatenheid van hun
spel knakt en gaan weer af. Elise Hoo-
mans schikt de mantel rond haar schou
ders en sluit de ogen, voordat zij aan
Gysbreght (Johan Schmitz) van Aem
stel haar droom zal vertellen. Ben Groe-
nier wentelt zich in zijn lompen over
het toneel wanneer hij als de spie voor
de Heer van Aemstel wordt gesleurd.
Ergens staat Rob de Vries voor een
spiegel de mimiek te repeteren, waar
mede hij de schrikkelijke ervaringen
van het gevecht in de stad aan Bade
loch zal vertellen.
Zo repeteert „de Gysbreght". Een im
ponerend brok werk; zowel artistiek als
technisch. Van beide kanten krijgt het
op het Leidseplein wat het toekomt.
Onze toneeltraditie is bij het A.T.G. in
goede handen.
R 12 bestrijdt rheumatische ontste
kingen en werkt snel pijnstillend. Met
R 12 is het mogelijk het voor een
doeltreffende behandeling van rheuma
tiek benodigde aantal tabletten zonder
bezwaar in te nemen.
Het preparaat werkt snel, daar de
actieve stof in een korte tijd in het
bloed wordt opgenomen en daar zon
der onaangename of schadelijke neven
verschijnselen de ontstekingshaarden
bestrijdt en de ziektekiemen langs na
tuurlijke weg uit het lichaam verwijdert.
R 12 wordt aanbevolen tegen spier-,
zenuw- en gewrichtsrheumatiek, ischias,
spit, lumbago, verkoudheden en pijnen.
Kuurver pakking, inh. 48 tabletten
Gld. 3.20. Verkrijgbaar bij apotheker»
tn drogisten*
ND OI-OI
Gisteren eerste nieuwe
kentekenbewijs toegekend
Het eerste kentekenbewijs voor mo
torrijtuigen, dat de oude nummerbewij-
zen vervangt op grond van de nieuwe
verkeerswetgeving, is gisteren verstrekt
aan de directeur van het Verbond voor
Veilig Verkeer, de heer J. K. Leijen.
Het kenteken is ND—0101. Het twee
de kenteken wérd toegewezen aan da
heer E. Euverman te Groningen.
In aansluiting op het bericht, dat thans weer een half millioen dollar be
schikbaar is gekomen voor onze groenten-exporteurs op Duitsland, is het
misschien wel interessant onderstaande inventarisatiestaat te bekijken van
onze stapelproducten in Noord-Holland. De genoemde getallen geven weer
de aantallen wagons van 10 ton, die volgens opgave aan de verschillende
veilingen beschikbaar zijn van de verschillende stapelproducten.
De opgave dateert van direct na de oorlog:
Wijziging Omzetbelasting
Met ingang van 1 Januari zijn een
aantal levensmiddelen vrijgesteld van
omzetbelasting, zodat deze voor de
verbruiker goedkoper worden. Alleen
suiker wordt één cent per kilo duur
der. De artikelen die bij de wet „verho
ging en Technische wijziging van de
Omzetbelasting" algehele vrijstelling
van omzetbelasting hebben verkregen
zijn: appelmoes, beschuit, beschuitbol-
len, eieren, graanvlokken, groenten
(verduurzaamd), haring (gerookt),
jam, kaas, koffie, koffiesurrogaat,
krentenbrood, ontbijtkoek (peper
koek), peulvruchten, spek (ook verder
bereid of verduurzaamd), stroop (ook
huishoud- en appelstroop), thee, vet
ten, vis, vlees en vleeswaren. De pr'qs
van koffie blijft echter ongewijzigd,
omdat de koffieprijzen op de wereld
markt sterk gestegen zijn.
Naar het ANP-verneemt, zal Hr. Ms.
torpedobootjager Tjerk Hiddes op 11
Januari a.s. uit Nieuwediep naar Indo
nesië vertrekken om te worden over
gedragen aan de Indonesische marine.
De Tjerk Hiddes is in 1941 te Dumbar-
ten in Engeland gebouwd. Als Hr. Ms.
„Nonpareil" maakte het schip eerst
deel uit van de Engelse marine. Op 27
Mei 1942 werd de torpedobootjager
overgedragen aan de kon. marine-
De Tjerk Hiddes meet 1760 ton. Het
schip kan 31,5 mijl lopen.
Communistische organisatie
in Athene opgerold
De politie te Athene heeft zestig
personen gearresteerd, die lid van een
communistische organisatie worden
genoemd. Zij zijn beschuldigd van het
aanwerven van guerrillastrijders en van
andere revolutionnaire activiteit. Twee
hunner zijn vlak bij de Bulgaarse
grens gepakt.
De politie heeft een ondergrondse
organisatie opgerold, die de commu
nisten van de nodige financiën voor
zag. Zij kreeg een draad in handen,
toen zij een vooraanstaande Griekse
communist pakte, die uit Praag in
Athene aankwam, voorzien van een
vals Argentijns paspoort. Hij had last,
de Griekse communistische partij te
zuiveren en te reorganiseren,
Naar verluidt heeft een der arres
tanten, een veertigjarige vrouw, zelf
moord gepleegd door uit een raam op
de derde verdieping van het politie
bureau te Athene te springen.
Totaal wagons van 10 ton 1981 1414
Vorig jaar (1949)
in 1948
2419
2047
1217
1292
Totaal wagons kool
Totaal wagons uien
Totaal wagons peen
Totaal wagons kroten
Samen
2559
1953
2138
1950
5954
1260
1189
617
9020
1260
469
1215
1949
5590
469
681
765
1189
681
1220
1948
5478
1215
1221
1043
617
765
1043
7505 8957
Overvallen in Den Haag
opgehelderd
Twee jongemannen hebben in Den
Haag het Nieuwe Jaar ingeluid met
het plegen van vier overvallen. Zij
beroofden eerzame nachtelijke auto
rijders van hun wagen, door hen met
een klein formaat p;<-tool te bedrei
gen. De heren, een jarige groente
boer en een 18-jarige kruideniersbe
diende, zijn thans aangehouden. Hun
pistool was van.... plastic. Overigens
was de oudste van de twee geen on
bekende van de politie, zodat hij vrij
spoedig kon worden gegrepen.
38. Jimmy Brown keek de als een
panter op hem toesluipende Pat Poot
minachtend aan. „Gerrit", riep hij naar
beneden, „wordt 's wakker, dan zal je
de mooiste klap zien die óóit in een
boksring is ten beste gegeven." Dit ech
ter was al te overmoedig, want Pat
Poot had het vroeger niet voor niets
bijna tot wereldkampioen gebracht.
Met volle kracht gaf hij Jimmy een
rechtse directe. Het was een dreunen
de voltreffer, hard genoeg om een stier
van 800 kilo te vellen. Hij week dade
lijk een paar stappen terug om in alle
tevredenheid het resultaat van deze
kampioensstoot te aanschouwen, want
hij wist, dat Jimmy nu als een misluk
te pudding in elkaar zou zijgen. Tot
zijn verbijstering zag hij Jimmy echter
vriendelijk glimlachen. „Was jij dat
Potemannetje of vloog er zo juist een
vlieg tegen mijn kin?" vroeg Jimmy
honingzoet. En op hetzelfde ogenblik
stoof hij op Pat Poot af.
10. Zo gezegd, zo gedaan. Pim, Pam
en Pom wandelen de boulevard op
en vriendelijke dieren wijzen hen de
weg. Daar is pension „Zeezicht" al.
Vrolijk bellen de hondjes aan. „Zie je
wel, zo'n brief is eigenlijk onzin",
roept Pim met een eigenwijs gezicht.
„Moeder denkt, dat wij niets onthouden
kunnen. En nu hebben we het even
goed gevonden!" Verder komt hij niet,
want een dienstmeisje heeft de deur
opengedaan. „We komen om..." begint
Pim, maar 't meisje luistert niet eens.
Ze slaat één blik op Pim, Pam en Pom
en hun koffers en zegt dan: „Aan de
deur wordt niet gekocht en... onge
vraagd drukwerk wordt niet terugge
geven!" De hondjes staren haar met
open mond aan, maar ook dat bemerkt
het meisje niet, want ze heeft de deur
al weer dichtgeslagen.
„De Amerikaanse troepen in Korea zullen doorvechten. Dit is in overeen
stemming met de verantwoordelijkheid, die alle leden der Verenigde Naties te
dragen hebben gekregen door het aanvaarden van de resoluties over Korea
door de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad", verklaarde de Ameri
kaanse vertegenwoordiger, Warren Austin, in de Woensdag door de Politieke
Commissie gehouden bijeenkomst.
gen tegen de Verenigde Staten had
uitgebracht, waarin hij Engeland en
Noord-Amerika beschuldigde van „sa
botage der pogingen om vrede in Ko
rea te stichten".
„De ware bedoeling der heersende
Amerikaanse kringen is voort te gaan
met hun hopeloze Koreaanse avon
tuur", verzekerde Malik.
De Politieke Commissie nam daarop
met 46 tegen 5 stemmen, bij zeven ont
houdingen, het besluit de zitting tot
Vrijdag te verdagen, teneinde de leden
in staat te stellen te beraadslagen over
hetgeen thans moet worden gedaan.
Niet naar de film
Een voorstel van Malik om bijeen te
blijven om naar de vertoning van een
film te kijken, waarin zou worden
aangetoond, dat de Ver. Staten gru
welen in Korea zouden hebben bedre
ven, werd zonder meer verworpen, als
zijnde niet aan de orde.
Tevoren had Sir Benegal Rau na
mens de Commissie van Drie een rap
port uitgebracht, waarin de commissie
meldde, dat zij er niet in geslaagd is
een staakt-het-vuren in Korea te be
werkstelligen.
„De Verenigde Naties moeten tonen
dat zij verenigd aan een aanval weer
stand zullen bieden", aldus Austin.
„Doch zij moeten blijven pogen hun
doeleinden in Korea op vreedzame
wijze te verwezenlijken".
Voor hem had de Sowjetvertegen-
woordiger, Jacob Malik, gesproken,
die een lange lijst van beschuldigin-
Vroege voorjaarsbode
Hoewel dit jaar pas enkele dagen
oud is en men de gevolgen van
de winter in geheel Europa nog
geducht ondervindt, heeft de
lente nu reeds een eerste teken
van leven gegeven.
Dit kwam tot uiting, doordat er
een lam werd geboren op de
boerderij van de heer J. Groot te
Zwaag.
Mag men hieruit opmaken, dat
de lente heuse plannen koestert
Koning Thialf te onttronen en
niet zo lang op zich zal laten
wachten
Naturalisatie van Cilly Wang
voorgesteld
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot naturalisatie van
vijf en twintig personen. Onder meer
wordt voor naturalisatie voorgedragen
de danseres Cilly Wang. Zij is in 1909
in Wenen geboren, werd door haar
huwelijk met H. A. Schlesinger Duitse
en is thans, doordat zij na een tournee
wegens de bezetting van haar vader
land door de Duitsers niet naar Oos
tenrijk terugkeerde, staten loos. Zij
woont thans in Den Haag en is her
haaldelijk als danseres opgetreden.
Meermalen is zij belangeloos opgetre
den in liefdadigheidsvoorstellingen.
Engeland heeft de grootste
handelsvloot ter wereld
Volgens een opgave van Lloyds heeft
de Britse handelsvloot in 1950 25 8
pet. van de wereldtonnage aan scheeps-
ruimte omvat. De vloot van het Ge
menebest omvat in totaal 31.3 pet. De
Amerikaanse vloot, met inbegrip van
de schepen die de meren in de VS be
varen, vertegenwoordigt 19.1 pet. Derde
zeevarende mogendheid ter wereld is
Noorwegen met 7.97 pet.
DOOR LOULA G. E ROMAN
(85)
Hier kwamen Allison en Harlan tot rust
ZIJ sliepen lang voor zij aan Beulah'a
ontbijt kwamen, dat bestond uit ham en
eieren en geroosterd brood, room. zo dik
dat hi1 uit de kan moest worden ge
schept. Daarna gingen zij rdden met
Oude Dade, of reden naar het dorp om
boodschappen te doen voor Beulah, of
wandelden door velden zoet geurend naar
klaver of luzerne. Nu eindelijk konden
zij rustig over hun toekomst sprekn.
„Wil Je teruggaan naar New York?'
vroeg Allison.
Nee nee. dat niet. Harlan hield nie1
van New York Hii was daar niet tot
schrijven gekomen Alles was daar dwars
en verkeerd. Met de gedachte aan de
vrede, die zij hier hadden gevonden
vroeg Allison
..Zou je hier in Missouri willen blij
ven?"
Ook dat wilde hij niet. Hij voelde
zich hier zo gelukkig en tevreden, dat
ieder verlangen om te schrijven ver
dween. Alles was hier zo goed en zo
natuurlijk, dat hij niet werd geprikkeld
de dingen en zijn reactie er op in be
schouwing te nemen door er over te
schrijven.
„Wij blijven niet altijd in deze stem
ming", waarschuwde Allison hem. „Ik
heb hier aan evenveel dingen een hekel
gekregen als jij in Nebraska. Ik moest
je eens een dag met juffrouw Laura of
met Ez Dowlin laten doorbrengen".
Vreemd genoeg beviel juffrouw Laura
Harlan. Haar scherpe openhartigheid
werkte op zijn fantasie. Zij werden bij
haar ten eten gevraagd. Toen zij be
merkte hoe oprecht Harlan in haar was
geïnteresseerd vertelde zij allerlei oude
geschiedenissen over Missouri en wijd
de uit over het koken van snijbonen en
over de jongens Kane, die haar krant
altijd in de struiken lieten waaien.
„Zij heeft persoonlijkheid", vond Har
lan later.
„Zij heeft een tong als een kilometer",
merkte Allison op.
Al probeerde Allison het ook, zij kon
hem er niet toe krijgen een beslissing te
nemen over wat zij zouden doen.
En terwijl zij vruchteloos wachtten,
als een veld dat braak ligt, ontfermde
het lot zich over hen Hollywood vroeg
om het recht Harlan's boek te verfil
men. En zou mijnheer Ranyak willen
overkomen om met de productieleiders
over de details te praten?
Overleg was nauwelijks nodig tussen
Allison en Harlan om te weten wat zij
zouden doen. Ook Oude Dade vond, dat
het een goed idee was. Hij had altijd
veel goeds van Californie gehoord. Er
was altijd wel humbug bij de films,
maar zij waren ook interessant. Met
het gevoel dat een nieuw leven zich
voor hen opende, vertrokken zij naar
Californie.
Hollywood fascineerde Allison. Zij
ging naar filmrepetities met Harlan en
verveelde zich niet, zoals hij, bij de
coulissen, de kunstmatige landschappen
en de gespeelde hartstochten.
In het begin hield Harlan van Cali
fornie, evenals Allison, wegens het vrije
en onconventionele leven, dat er heet
ste. Samen gingen zij picknicken op het
strand en zwemmen in de Oceaan Har
lan geloofde dat hij er eeuwig zou wil-
len blijven. Het verfilmen verliep goed;
zijn boeken werden nog steeds ver
kocht. Zij moesten maar wat van het
geld nemen en een huis bouwen.
„Wat voor een huis wil je hebben?'"
vroeg Allison hem.
Het was hem onverschillig. Een huis
was een aangelegenheid voor vrouwen
Zij moest haar gang maar gaan en net
laten maken, zoals zij het wilde. Hij
had nu een denkbeeld voor een nieuw
boek en kon niet worden afgeleid. Dus
zorgde Allison voor het bouwen van
het huis.
Wat uit haar plannen te voorschijn
kwam, was waarschijnlijk het vreemd
ste huis dat ooit in Beverly Hills werd
gebouwd. Zij had een Missouri-hofsterk
laten bouwen met grote vierkante ka
mers en een rechtdoorlopende gang Jn
het midden. Zij had veranda's voor en
achter verlangd. Zij had het wit laten
schilderen met een groen dak.
„Zou u geen groene luiken willen
hebben?" had de ongelukkige architect
gevraagd.
Harlan had makkelijk kunnen zien
hoe het zou worden, toen hij en Allison
er naar gingen kijken toen het in aan
bouw was. Maar óf hij was teveel in be
slag genomen door zijn boek, óf hij had
er geen kijk op. Pas toen zij er introk
ken zei hij heftig, dat hij het verschrik
kelijk vond.
„Allemachtig" riep hij uit. „Ik heb
het gevoel, dat ik in Nebraska terug
ben".
Zij maakten er ruzie over. Zij hadden
al vaker ruzie gemaakt. Hollywood was
niet goed voor Harlan. Het bracht in
hem alles naar voren wat klein en laag
bij de grond was. Zijn nieuwe boek
was minder goed geslaagd. Omdat hij
niet kon schrijven, gaf hij af op net
land. de mensen, Allison op ieder
een, behalve op zichzelf Hij wilde weg
uit Hollywood het beste was dan maai
naar Nebraska.
„Niet naar Nebraska!" barstte Allison
uit. „Naar die - naar die mensen
„Ze zijn mijn eigen familie", zei hij.
Wat tk ben. dat heb ik van hen
(Wordt vervolgd)
Bestaande bladen te duur?
Naar wij vernemen zal medio Janua
ri een nieuw radioblad worden uitge
geven. Het wordt verzorgd door de
vereniging „Comité Radioluisteraars"
en is getiteld: „Het Radioprogramma".
Zoals bekend berusten de auteurs
rechten op de radioprogramma's bij de
omroeporganisaties. Over de vraag,
hoe het „Comité Radioluisteraars" er
in zal kunnen slagen de radioprogram
ma's van deze omroeporganisaties af
te drukken, wilde men zich niet uit
laten.
Een proces over deze kwestie wordt
zelfs verwacht, doch als het zover
mocht komen, zou het comité zich niet
ontzien om de kostprijs van een een
voudig programmablad te publiceren.
De abonne's op de bestaande radio
bladen betalen te veel en daaraan
willen wij een eind maken", aldus het
standpunt van het comité.
Een Utrechtse arts, die zonder on
derzoek valse verklaringen voor a.s.
moeders had afgegeven, is door net
Amsterdamse Hof veroordeeld tot twee
maanden gevangenisstraf voorwaarde
lijk met drie proefjaren en een geld
boete van f 2500 subs, drie maanden
hechtenis.
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00
VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40
VPRO, 23.00-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Zendersluiting.
9.00 Nieuws en weerberichten. 9.12 Voor de
huisvrouw. 9.22 Gram.muziek. (9.30-9.35 Wa
terstanden). 10.00 „Thuis"i causerie. 10.05
Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30
Voor de zieken. 11.00 Voor de vrouw. 11.15
Piano-duo. 11.35 Radiofeuilleton. 11.50 Gram.
muziek. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuin-
bouwmededelingen. 12.33 Sport. 13.00 Nieuws.
13.15 Avro-allerlei. 13.20 Dansmuziek. 13.45
Gram.muziek, 14.00 Voer de vrouw. 14,20
Grom.muziek. 14.45 Gevarieerd programma.
15.45 Gram.muziek. 16.00 Muzikale causerie.
16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Feli
citaties. 18.45 „Denk om de bocht". 19.00
Kinderkoor. 19.15 Prijzcnpraatje. 19.30 „De
roep om geloof in deze tijd", causerie. 19.50
Berichten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking
20.15 Viool en piano. 20.35 „Neutraliteit",
causerie. 21.00 Verzoekprogramma. 21.40 „De
Ducdalf". 22.00 Buitenlands weekoverzicht.
22.15 Grom.muziek. 22.40 „Vandaa-cau
serie. 22.45 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15
„Huwelijk van A tot Z", causerie, 23.30-24.00
Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.j 7.00-24.00 KRO.
- 7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en litur
gische kalender. 7.30 Zendersluiting, 9.00
Nieuws. 9.10 Gram.muziek. 9.35 Instrumentaal
Septet. 9.55 Gram.muziek. 11.00 Voor de
zieken. 11.40 Kamerorkest en solist, 12.00 An
gelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30-12.38 Land
en tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13,20
Actualiteiten. 13.25 Lichte muziek. 13.45 Voor
de vrouw. 14.00 Cello en piano. 14.25 Gram.
muziek. 15.20 Amusementsmuziek. 16.00 Voor
de zieken. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Rege
ringsuitzending: mr. dr. M. H. Pos: „Toe
komstbeeld van Suriname". 18.10 Gram.
muziek. 18.18 Katholiek Signaal; Amerikaans
commentaar; Indonesisch commentaar. 18.30
Piano-duo. 18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws.
19.15 Regeringsuitzending: „Verklaring en toe
lichting". 19.35 Lichte muziek. 19.48 Katho
liek signaaj en politie overzicht. 20.00 Nieuws.
20.05 Radio-Schaakwedstrijd Nederland—Noor
wegen. 20.06 De gewone man zegt er 't zijne
van. 20.12 „Noé", Kerstoratorium. 20.35 Bra
bants halfuur. 21.05 Amusements-muziek. 21.45
Godsdienstige causerie. 22.00 Lichte muziek.
22.15 Actualiteiten. 22.25 Gram.muziek. 22.35
„Als die van ons", klankbeeld. 22.45 Avond
gebed en liturgische kalender. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.muziek.
in ons eigen economii
dug zijn, in de loop v
Ook in de V.S. gaat i
•n de beperking van i
wijzingen, de loon- en
gelang de economisch
vrijwillig en anders i
in hun „luxe" gebruik!
na in hun normale coi
tYE reacties hiervan
zijn van tweeërlei t
en een ongunstige. G
afzetmogelijkheden in
groter wordt; als de
niet in eigen land k
de goederen trachten
is dat „gunstig" natui
kelijk. Want als:wij
porteren naar de V.
wij dollars en dan w
lingsbalanB er beter
matisch wordt de zi
goederenvoorraad,
staande van het binr
QP DE ANDERS zo
Was kennelijk iet!
grote menigte verdro
bakfiets, die hulpek
straat stond. Op de k
■witte kolen, een man
slechts één struikje
voor de laatste groen
laat in 't jaar.
Een drama; dat qie
geval. De corpora dt
schreiend in hun bei
voud.
Met een devoot g(
reeds een verpleegsti
nigte, aangestaard
nieuwsgierige ogen.
werd niet bezoedeld
ken. Ze droeg zelfs
gen met zich mede, i
of een narcose-toeste
verpleegster was net
gasthuis en droeg ni
handtasje, waarin zit
breiwerk bevond. Mc
ze, 'Want doelbewust
blik der chirurgen, i
klinici betrad ze het
bestuurder van de
wondingen lag te bek
hadden hem daar bi
wie dat geweest wa
want zij droegen he
barmhartige Sama'
mede.
Bij de ontredderde
tteunend op een ko
agent. Hij noteerde u
twee ooggetuigen
In de zeventig de
proces-verbaal. „Hai
ie stoeprand", zei d
„we krege d'r rilli
raakt-ie de macht ot
en skiet met verskrï
gen die lanteerepaal
„Kon u op het eer.
die man bemerken?'
„Nou, lillijk was-
Hai had zwart haar,
ketelpak an". De c
duldig. „Ik bedoel
wond?" Vurig stoo.
„Beestachtig, 't Bloe
strome langs z'n gez
idee is z'n poot ok
gienlese meer lope.
gitemet 'rs wat. Dén
de sloot en nou raid
ien z'n aige hallef
noteerde de agent,
gn z'n ribbe, denk"
schrokken AR zenu'i
de d'r van. En 't
tkok, vanzellef".
Op een nieuw b
politiedienaar: „Oo
letsel, vermoedelijk
hoofd. Bloedsporen
Rondom kwam e
ging in de mensenr
ie", riep een stem,
ten schril doorklov
de deur van het h
hartige burgers de
opgenomen, open. I
pleegster buiten, n<
bloedvlekken. Dan
Sooner van het huis
de het slachtoffer,
all. Prompt schoot
drietal af.
„Ik moet u een
sprak hjj tot de g i
protest van de oms;
één mompelde: „In
De twee oude di
eerste rij stonden,
hewwe nag wel o!
strekt", riep Ali on
reeds aanschouweni
kluisters naar het
voerd, met een bal
erg is het niet, hoi
offer koelbloedig e
miniem pleistertje
„Maar u loopt n
„XJ hoeft het niet n
het is". En tot de
hem verhoren, zusi
„Nou biecht dan
agent goedmoedig,
been?"
Het slachtoffer 1
zei pijnlijk: „Daar
boren, agent!"