JIMMY BROWN ALS BOKSER Achter de coulissen bij de Gijsbrecht van Aemstel" R 12! Bij rheumatiek t Negentig millioen kilo stapelproducten in Noord-Holland geïnventariseerd Suiker een cent duurder per kilogram „Tjerk Hiddes" wordt aan Indonesië overgedragen rPim, Pam en Pom aan zee^l Commissie van Drie der V.N. faalde Politieke Commissie tot Vrijdag uiteen xxxxxxxxx: xxxxxxxxxxxxxxx* Een nieuw radioblad Het Radioprogramma DONDERDAG 4 JANUARI 1951 ff £JE AMSTERDAMSE Stadsschouwburg op oudejaarsmiddag. Het grijze voor doek ruist dicht; in het midden een kleine opening latende. Een vrouw tenger, op dat immens grote toneel gehuld in de ingetogen kledij van een abdis, schrijdt naar voren, totdat het einde van het proscenium haar het voortgaan belet. Een paar seconden staat zij daar. Roerloos. Het ovaal om sloten gelaat wasbleek in het gesluierde licht. Dan openen zich die smalle lip pen en, gedragen door een uiterste con centratie zweeft een drie eeuwen oude versregel van Vondel de zaal in: „O Kerstnacht, schoner dan de dagen, Hoe kan Herodes 't licht verdragen, Dat in Uw duisternisse blinckt". Charlotte Kohier zegt de rei van Klaerissen in ^Oysbreght van Aemstel". De muziek tran de verzen vult die donkere spelonk vóór haar tot in de uiterste hoeken. Halverwege valt een intonatie ver keerd. Het doet bijna lichamelijke pijn. StilteCharlotte Kohier laat de han den slap langs de zijde vallen en zegt moedeloos: „Ik kan het niet. Ik zit zó in de knoop met die rei. Het gaat eenvou dig niet. Mag ik het nog eens volgens mijn eigen opvatting proberen?" Een orgelend stemgeluid antwoordt vanaf de vierde rij parket. Daar zit Albert van Dalsum, een eiland in de lege zaal, weggedoken in de bruine, ruime man tel, waarin hij straks de rei van Burgh- zaten zal zeggen. „Ja dat is goed Lotje", zegt regisseur vat, Dalsum, „dat is goed. Denk er dan om, je moet bij het op komen met het dichtvallende doek meelopen. Laat iemand je helpen." Zo begon Charlotte Kohier opnieuw. Het v/as de zoveelste onderbreking in de generale repetitie, welke in de middag uren van de 31ste December werd ge houden. Het heeft Van Dalsum merk baar geïrriteerd. Een paar figuranten, die vanachter het toneel in de zaal ko men luisteren en in zijn nabijheid gaan zitten, jaagt hij weg met een niet mis te verstaan bevel. JA, er is hard gewerkt op de laatste dag van het oude jaar, daar op het Leidseplein. Het onderhouden van de enige Nederlandse toneeltraditie is niet alleen een mooie en dankbare taak, maar ook een zware last. Het publiek op de gala-première, dat op Nieuw jaarsavond de met dure textielen over trokken ruggen in de stoelen drukt, heeft daar misschien geen weet van. Het kijkt, luistert en applaudiseert. Wanneer het opkomen van de figuran ten goed verloopt, dan wordt dat ge accepteerd. Evenals wanneer in de cou lissen zonder mankeren de mijter ge reed ligt om op de „gezalfde kruin" van Gozewijn van Aemstel, Bisschop van Utrecht (Paul Huf) te worden ge drukt. Het verwondert zich niet wan neer precies op tijd een stralenbundel aanflitst om in het laatste bedrijf de engel Rafael in een nimbus van licht te zetten. Het is wellicht goed zo. Een nauw keurige kehnis omtrent het complex van technische voorbereidingen dat aan de voorstelling voorafgaat, zou de artis tieke prestatie maar ontluisteren. De toneelmachinerie draait toch wel. Dat draaiende houden omvat o.m. een lichtrepetitie. De chef-belichter Piet Sefereijnse zit dan met de regis seur in de zaal om de Ichteffecten conciëntieus te bestuderen. Hij staat telefonisch in contact met de eerste be lichter Arie Stoffels. „Een beetje don ker geel op de nonnen, Arie", zegt Se- fereiinse en in de belichtingskamer grijpt Stoffels een van de honderden schakelaars. Een herz wordt veranderd, de projectie (een batterij van zes toe stellen zet in één handomdraai de stad Amsterdam op het achterdoek in lich terlaaie) wordt ingesteld en de natuur- donkerblauwe belichting voor het ge sprek tussen Vosmeer en de Heer van Egmond wordt gecontroleerd. Op het toneel zwaaien de toneelmees ter en de inspeciënt de scepter over hun terrein. Verbrugge, de toneelmees ter, blijft onverstoorbaar wanneer de temperamentvolle artistieke gemoede ren eens in heftige beroering komen. „Ik loop hier 46 jaar mee meneer en dan leer je zo wel 't een en ander". In speciënt Ko de Haas geeft merktekens op de vloer waar de stoel van Badeloch moet staan, hij schakelt de gramofoon in voor de geluidseffecten, bespreekt met zijn assistent de organisatie en is een rotsvaste toeverlaat voor regisseurs en acteurs. -Herman Sternheim (zoon van Jo) is assistent-regisseur van deze voorstelling. Hij is overal en nergens om het legertje van vijftig figuranten in de juiste beweging te houden. „Het kost transpiratie", vertelt hij op een stil ogenblikje, „de mensen moeten soms te lang wachten en dan wil de aar digheid er wel eens af gaan". In de gan gen tussen kleedkamers en toneel ren nen de kleedsters, mevr. Meijer en me vrouw Leuver af en aan. Met z'n twee tjes moeten zij er voor zorgen dat alle maliënkolders, helmen, kousen, omslag doeken en wat dies meer zij, klaar lig gen. „Dit is nog niets meneer". Mevr. Meijer rolt de broek op, die zij zojuist Noordscharwoude 670 420 1225 240 120 15 Broek op Langendijk 419 624 701 206 70 28 Warmenhuizen 736 236 382 68 48 17 Avenhorn 62 37 54 149 302 163% Obdam 16% 19% 28% 88% 220% 118 Medemblik 32 25 40 151 148 121 Grootebroek 8 12 10 40 3 10 Opperdoes 3% 25 100 42 85% 4% 86 Blokker 3 16 1 Zwaag 6 1% 3% 48 35 9 Hem 6% 6%' 10 46 3% 9 Wognum 5% 2 1% 45 44 10% Hoogkarspel 2 2 2 52 40 25 Purmerend 2 51 2 2 Castricum 50 Alkmaar 6 1 1 11% 7 2 Den Helder 1 2 3 5 Beverwijk „Kennemerland" 3 3 1 Rechercheur M.G. pleegde oplichting De voormalige rechercheur bij het militair gezag S. W„ een 61-jarige Hon gaarse chauffeur-monteur, die aan 'a- milieleden van politieke delinquenten tegen vergoeding had aangeboden po gingen te doen de gedetineerde vrij te krijgen is wegens oplichting en ver duistering door de Amsterdamse recht bank veroordeeld tot twee jaar ge vangenisstraf. van Louis Saalborn heeft aangepakt. „Moet U morgen komen, dan hebben we de bruiloft van Kloris en Roosje er ook nog bij". Ergens uit een kleedkamer dreunt de stem van Louis van Gasteren: „Meier - tje, help ons effe". „Ik kom". En hollen maar weer. |TN DAN de acteurs. Explosief goedje in deze uren. Ze staan gecontreerd tussen de gordijnen op hun opkomst te wachten, ondergaan gelaten de onder brekingen die de gelatenheid van hun spel knakt en gaan weer af. Elise Hoo- mans schikt de mantel rond haar schou ders en sluit de ogen, voordat zij aan Gysbreght (Johan Schmitz) van Aem stel haar droom zal vertellen. Ben Groe- nier wentelt zich in zijn lompen over het toneel wanneer hij als de spie voor de Heer van Aemstel wordt gesleurd. Ergens staat Rob de Vries voor een spiegel de mimiek te repeteren, waar mede hij de schrikkelijke ervaringen van het gevecht in de stad aan Bade loch zal vertellen. Zo repeteert „de Gysbreght". Een im ponerend brok werk; zowel artistiek als technisch. Van beide kanten krijgt het op het Leidseplein wat het toekomt. Onze toneeltraditie is bij het A.T.G. in goede handen. R 12 bestrijdt rheumatische ontste kingen en werkt snel pijnstillend. Met R 12 is het mogelijk het voor een doeltreffende behandeling van rheuma tiek benodigde aantal tabletten zonder bezwaar in te nemen. Het preparaat werkt snel, daar de actieve stof in een korte tijd in het bloed wordt opgenomen en daar zon der onaangename of schadelijke neven verschijnselen de ontstekingshaarden bestrijdt en de ziektekiemen langs na tuurlijke weg uit het lichaam verwijdert. R 12 wordt aanbevolen tegen spier-, zenuw- en gewrichtsrheumatiek, ischias, spit, lumbago, verkoudheden en pijnen. Kuurver pakking, inh. 48 tabletten Gld. 3.20. Verkrijgbaar bij apotheker» tn drogisten* ND OI-OI Gisteren eerste nieuwe kentekenbewijs toegekend Het eerste kentekenbewijs voor mo torrijtuigen, dat de oude nummerbewij- zen vervangt op grond van de nieuwe verkeerswetgeving, is gisteren verstrekt aan de directeur van het Verbond voor Veilig Verkeer, de heer J. K. Leijen. Het kenteken is ND—0101. Het twee de kenteken wérd toegewezen aan da heer E. Euverman te Groningen. In aansluiting op het bericht, dat thans weer een half millioen dollar be schikbaar is gekomen voor onze groenten-exporteurs op Duitsland, is het misschien wel interessant onderstaande inventarisatiestaat te bekijken van onze stapelproducten in Noord-Holland. De genoemde getallen geven weer de aantallen wagons van 10 ton, die volgens opgave aan de verschillende veilingen beschikbaar zijn van de verschillende stapelproducten. De opgave dateert van direct na de oorlog: Wijziging Omzetbelasting Met ingang van 1 Januari zijn een aantal levensmiddelen vrijgesteld van omzetbelasting, zodat deze voor de verbruiker goedkoper worden. Alleen suiker wordt één cent per kilo duur der. De artikelen die bij de wet „verho ging en Technische wijziging van de Omzetbelasting" algehele vrijstelling van omzetbelasting hebben verkregen zijn: appelmoes, beschuit, beschuitbol- len, eieren, graanvlokken, groenten (verduurzaamd), haring (gerookt), jam, kaas, koffie, koffiesurrogaat, krentenbrood, ontbijtkoek (peper koek), peulvruchten, spek (ook verder bereid of verduurzaamd), stroop (ook huishoud- en appelstroop), thee, vet ten, vis, vlees en vleeswaren. De pr'qs van koffie blijft echter ongewijzigd, omdat de koffieprijzen op de wereld markt sterk gestegen zijn. Naar het ANP-verneemt, zal Hr. Ms. torpedobootjager Tjerk Hiddes op 11 Januari a.s. uit Nieuwediep naar Indo nesië vertrekken om te worden over gedragen aan de Indonesische marine. De Tjerk Hiddes is in 1941 te Dumbar- ten in Engeland gebouwd. Als Hr. Ms. „Nonpareil" maakte het schip eerst deel uit van de Engelse marine. Op 27 Mei 1942 werd de torpedobootjager overgedragen aan de kon. marine- De Tjerk Hiddes meet 1760 ton. Het schip kan 31,5 mijl lopen. Communistische organisatie in Athene opgerold De politie te Athene heeft zestig personen gearresteerd, die lid van een communistische organisatie worden genoemd. Zij zijn beschuldigd van het aanwerven van guerrillastrijders en van andere revolutionnaire activiteit. Twee hunner zijn vlak bij de Bulgaarse grens gepakt. De politie heeft een ondergrondse organisatie opgerold, die de commu nisten van de nodige financiën voor zag. Zij kreeg een draad in handen, toen zij een vooraanstaande Griekse communist pakte, die uit Praag in Athene aankwam, voorzien van een vals Argentijns paspoort. Hij had last, de Griekse communistische partij te zuiveren en te reorganiseren, Naar verluidt heeft een der arres tanten, een veertigjarige vrouw, zelf moord gepleegd door uit een raam op de derde verdieping van het politie bureau te Athene te springen. Totaal wagons van 10 ton 1981 1414 Vorig jaar (1949) in 1948 2419 2047 1217 1292 Totaal wagons kool Totaal wagons uien Totaal wagons peen Totaal wagons kroten Samen 2559 1953 2138 1950 5954 1260 1189 617 9020 1260 469 1215 1949 5590 469 681 765 1189 681 1220 1948 5478 1215 1221 1043 617 765 1043 7505 8957 Overvallen in Den Haag opgehelderd Twee jongemannen hebben in Den Haag het Nieuwe Jaar ingeluid met het plegen van vier overvallen. Zij beroofden eerzame nachtelijke auto rijders van hun wagen, door hen met een klein formaat p;<-tool te bedrei gen. De heren, een jarige groente boer en een 18-jarige kruideniersbe diende, zijn thans aangehouden. Hun pistool was van.... plastic. Overigens was de oudste van de twee geen on bekende van de politie, zodat hij vrij spoedig kon worden gegrepen. 38. Jimmy Brown keek de als een panter op hem toesluipende Pat Poot minachtend aan. „Gerrit", riep hij naar beneden, „wordt 's wakker, dan zal je de mooiste klap zien die óóit in een boksring is ten beste gegeven." Dit ech ter was al te overmoedig, want Pat Poot had het vroeger niet voor niets bijna tot wereldkampioen gebracht. Met volle kracht gaf hij Jimmy een rechtse directe. Het was een dreunen de voltreffer, hard genoeg om een stier van 800 kilo te vellen. Hij week dade lijk een paar stappen terug om in alle tevredenheid het resultaat van deze kampioensstoot te aanschouwen, want hij wist, dat Jimmy nu als een misluk te pudding in elkaar zou zijgen. Tot zijn verbijstering zag hij Jimmy echter vriendelijk glimlachen. „Was jij dat Potemannetje of vloog er zo juist een vlieg tegen mijn kin?" vroeg Jimmy honingzoet. En op hetzelfde ogenblik stoof hij op Pat Poot af. 10. Zo gezegd, zo gedaan. Pim, Pam en Pom wandelen de boulevard op en vriendelijke dieren wijzen hen de weg. Daar is pension „Zeezicht" al. Vrolijk bellen de hondjes aan. „Zie je wel, zo'n brief is eigenlijk onzin", roept Pim met een eigenwijs gezicht. „Moeder denkt, dat wij niets onthouden kunnen. En nu hebben we het even goed gevonden!" Verder komt hij niet, want een dienstmeisje heeft de deur opengedaan. „We komen om..." begint Pim, maar 't meisje luistert niet eens. Ze slaat één blik op Pim, Pam en Pom en hun koffers en zegt dan: „Aan de deur wordt niet gekocht en... onge vraagd drukwerk wordt niet terugge geven!" De hondjes staren haar met open mond aan, maar ook dat bemerkt het meisje niet, want ze heeft de deur al weer dichtgeslagen. „De Amerikaanse troepen in Korea zullen doorvechten. Dit is in overeen stemming met de verantwoordelijkheid, die alle leden der Verenigde Naties te dragen hebben gekregen door het aanvaarden van de resoluties over Korea door de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad", verklaarde de Ameri kaanse vertegenwoordiger, Warren Austin, in de Woensdag door de Politieke Commissie gehouden bijeenkomst. gen tegen de Verenigde Staten had uitgebracht, waarin hij Engeland en Noord-Amerika beschuldigde van „sa botage der pogingen om vrede in Ko rea te stichten". „De ware bedoeling der heersende Amerikaanse kringen is voort te gaan met hun hopeloze Koreaanse avon tuur", verzekerde Malik. De Politieke Commissie nam daarop met 46 tegen 5 stemmen, bij zeven ont houdingen, het besluit de zitting tot Vrijdag te verdagen, teneinde de leden in staat te stellen te beraadslagen over hetgeen thans moet worden gedaan. Niet naar de film Een voorstel van Malik om bijeen te blijven om naar de vertoning van een film te kijken, waarin zou worden aangetoond, dat de Ver. Staten gru welen in Korea zouden hebben bedre ven, werd zonder meer verworpen, als zijnde niet aan de orde. Tevoren had Sir Benegal Rau na mens de Commissie van Drie een rap port uitgebracht, waarin de commissie meldde, dat zij er niet in geslaagd is een staakt-het-vuren in Korea te be werkstelligen. „De Verenigde Naties moeten tonen dat zij verenigd aan een aanval weer stand zullen bieden", aldus Austin. „Doch zij moeten blijven pogen hun doeleinden in Korea op vreedzame wijze te verwezenlijken". Voor hem had de Sowjetvertegen- woordiger, Jacob Malik, gesproken, die een lange lijst van beschuldigin- Vroege voorjaarsbode Hoewel dit jaar pas enkele dagen oud is en men de gevolgen van de winter in geheel Europa nog geducht ondervindt, heeft de lente nu reeds een eerste teken van leven gegeven. Dit kwam tot uiting, doordat er een lam werd geboren op de boerderij van de heer J. Groot te Zwaag. Mag men hieruit opmaken, dat de lente heuse plannen koestert Koning Thialf te onttronen en niet zo lang op zich zal laten wachten Naturalisatie van Cilly Wang voorgesteld Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot naturalisatie van vijf en twintig personen. Onder meer wordt voor naturalisatie voorgedragen de danseres Cilly Wang. Zij is in 1909 in Wenen geboren, werd door haar huwelijk met H. A. Schlesinger Duitse en is thans, doordat zij na een tournee wegens de bezetting van haar vader land door de Duitsers niet naar Oos tenrijk terugkeerde, staten loos. Zij woont thans in Den Haag en is her haaldelijk als danseres opgetreden. Meermalen is zij belangeloos opgetre den in liefdadigheidsvoorstellingen. Engeland heeft de grootste handelsvloot ter wereld Volgens een opgave van Lloyds heeft de Britse handelsvloot in 1950 25 8 pet. van de wereldtonnage aan scheeps- ruimte omvat. De vloot van het Ge menebest omvat in totaal 31.3 pet. De Amerikaanse vloot, met inbegrip van de schepen die de meren in de VS be varen, vertegenwoordigt 19.1 pet. Derde zeevarende mogendheid ter wereld is Noorwegen met 7.97 pet. DOOR LOULA G. E ROMAN (85) Hier kwamen Allison en Harlan tot rust ZIJ sliepen lang voor zij aan Beulah'a ontbijt kwamen, dat bestond uit ham en eieren en geroosterd brood, room. zo dik dat hi1 uit de kan moest worden ge schept. Daarna gingen zij rdden met Oude Dade, of reden naar het dorp om boodschappen te doen voor Beulah, of wandelden door velden zoet geurend naar klaver of luzerne. Nu eindelijk konden zij rustig over hun toekomst sprekn. „Wil Je teruggaan naar New York?' vroeg Allison. Nee nee. dat niet. Harlan hield nie1 van New York Hii was daar niet tot schrijven gekomen Alles was daar dwars en verkeerd. Met de gedachte aan de vrede, die zij hier hadden gevonden vroeg Allison ..Zou je hier in Missouri willen blij ven?" Ook dat wilde hij niet. Hij voelde zich hier zo gelukkig en tevreden, dat ieder verlangen om te schrijven ver dween. Alles was hier zo goed en zo natuurlijk, dat hij niet werd geprikkeld de dingen en zijn reactie er op in be schouwing te nemen door er over te schrijven. „Wij blijven niet altijd in deze stem ming", waarschuwde Allison hem. „Ik heb hier aan evenveel dingen een hekel gekregen als jij in Nebraska. Ik moest je eens een dag met juffrouw Laura of met Ez Dowlin laten doorbrengen". Vreemd genoeg beviel juffrouw Laura Harlan. Haar scherpe openhartigheid werkte op zijn fantasie. Zij werden bij haar ten eten gevraagd. Toen zij be merkte hoe oprecht Harlan in haar was geïnteresseerd vertelde zij allerlei oude geschiedenissen over Missouri en wijd de uit over het koken van snijbonen en over de jongens Kane, die haar krant altijd in de struiken lieten waaien. „Zij heeft persoonlijkheid", vond Har lan later. „Zij heeft een tong als een kilometer", merkte Allison op. Al probeerde Allison het ook, zij kon hem er niet toe krijgen een beslissing te nemen over wat zij zouden doen. En terwijl zij vruchteloos wachtten, als een veld dat braak ligt, ontfermde het lot zich over hen Hollywood vroeg om het recht Harlan's boek te verfil men. En zou mijnheer Ranyak willen overkomen om met de productieleiders over de details te praten? Overleg was nauwelijks nodig tussen Allison en Harlan om te weten wat zij zouden doen. Ook Oude Dade vond, dat het een goed idee was. Hij had altijd veel goeds van Californie gehoord. Er was altijd wel humbug bij de films, maar zij waren ook interessant. Met het gevoel dat een nieuw leven zich voor hen opende, vertrokken zij naar Californie. Hollywood fascineerde Allison. Zij ging naar filmrepetities met Harlan en verveelde zich niet, zoals hij, bij de coulissen, de kunstmatige landschappen en de gespeelde hartstochten. In het begin hield Harlan van Cali fornie, evenals Allison, wegens het vrije en onconventionele leven, dat er heet ste. Samen gingen zij picknicken op het strand en zwemmen in de Oceaan Har lan geloofde dat hij er eeuwig zou wil- len blijven. Het verfilmen verliep goed; zijn boeken werden nog steeds ver kocht. Zij moesten maar wat van het geld nemen en een huis bouwen. „Wat voor een huis wil je hebben?'" vroeg Allison hem. Het was hem onverschillig. Een huis was een aangelegenheid voor vrouwen Zij moest haar gang maar gaan en net laten maken, zoals zij het wilde. Hij had nu een denkbeeld voor een nieuw boek en kon niet worden afgeleid. Dus zorgde Allison voor het bouwen van het huis. Wat uit haar plannen te voorschijn kwam, was waarschijnlijk het vreemd ste huis dat ooit in Beverly Hills werd gebouwd. Zij had een Missouri-hofsterk laten bouwen met grote vierkante ka mers en een rechtdoorlopende gang Jn het midden. Zij had veranda's voor en achter verlangd. Zij had het wit laten schilderen met een groen dak. „Zou u geen groene luiken willen hebben?" had de ongelukkige architect gevraagd. Harlan had makkelijk kunnen zien hoe het zou worden, toen hij en Allison er naar gingen kijken toen het in aan bouw was. Maar óf hij was teveel in be slag genomen door zijn boek, óf hij had er geen kijk op. Pas toen zij er introk ken zei hij heftig, dat hij het verschrik kelijk vond. „Allemachtig" riep hij uit. „Ik heb het gevoel, dat ik in Nebraska terug ben". Zij maakten er ruzie over. Zij hadden al vaker ruzie gemaakt. Hollywood was niet goed voor Harlan. Het bracht in hem alles naar voren wat klein en laag bij de grond was. Zijn nieuwe boek was minder goed geslaagd. Omdat hij niet kon schrijven, gaf hij af op net land. de mensen, Allison op ieder een, behalve op zichzelf Hij wilde weg uit Hollywood het beste was dan maai naar Nebraska. „Niet naar Nebraska!" barstte Allison uit. „Naar die - naar die mensen „Ze zijn mijn eigen familie", zei hij. Wat tk ben. dat heb ik van hen (Wordt vervolgd) Bestaande bladen te duur? Naar wij vernemen zal medio Janua ri een nieuw radioblad worden uitge geven. Het wordt verzorgd door de vereniging „Comité Radioluisteraars" en is getiteld: „Het Radioprogramma". Zoals bekend berusten de auteurs rechten op de radioprogramma's bij de omroeporganisaties. Over de vraag, hoe het „Comité Radioluisteraars" er in zal kunnen slagen de radioprogram ma's van deze omroeporganisaties af te drukken, wilde men zich niet uit laten. Een proces over deze kwestie wordt zelfs verwacht, doch als het zover mocht komen, zou het comité zich niet ontzien om de kostprijs van een een voudig programmablad te publiceren. De abonne's op de bestaande radio bladen betalen te veel en daaraan willen wij een eind maken", aldus het standpunt van het comité. Een Utrechtse arts, die zonder on derzoek valse verklaringen voor a.s. moeders had afgegeven, is door net Amsterdamse Hof veroordeeld tot twee maanden gevangenisstraf voorwaarde lijk met drie proefjaren en een geld boete van f 2500 subs, drie maanden hechtenis. HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40 VPRO, 23.00-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws en weerberichten. 9.12 Voor de huisvrouw. 9.22 Gram.muziek. (9.30-9.35 Wa terstanden). 10.00 „Thuis"i causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30 Voor de zieken. 11.00 Voor de vrouw. 11.15 Piano-duo. 11.35 Radiofeuilleton. 11.50 Gram. muziek. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuin- bouwmededelingen. 12.33 Sport. 13.00 Nieuws. 13.15 Avro-allerlei. 13.20 Dansmuziek. 13.45 Gram.muziek, 14.00 Voer de vrouw. 14,20 Grom.muziek. 14.45 Gevarieerd programma. 15.45 Gram.muziek. 16.00 Muzikale causerie. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Feli citaties. 18.45 „Denk om de bocht". 19.00 Kinderkoor. 19.15 Prijzcnpraatje. 19.30 „De roep om geloof in deze tijd", causerie. 19.50 Berichten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking 20.15 Viool en piano. 20.35 „Neutraliteit", causerie. 21.00 Verzoekprogramma. 21.40 „De Ducdalf". 22.00 Buitenlands weekoverzicht. 22.15 Grom.muziek. 22.40 „Vandaa-cau serie. 22.45 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15 „Huwelijk van A tot Z", causerie, 23.30-24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.j 7.00-24.00 KRO. - 7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en litur gische kalender. 7.30 Zendersluiting, 9.00 Nieuws. 9.10 Gram.muziek. 9.35 Instrumentaal Septet. 9.55 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Kamerorkest en solist, 12.00 An gelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30-12.38 Land en tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13,20 Actualiteiten. 13.25 Lichte muziek. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Cello en piano. 14.25 Gram. muziek. 15.20 Amusementsmuziek. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Rege ringsuitzending: mr. dr. M. H. Pos: „Toe komstbeeld van Suriname". 18.10 Gram. muziek. 18.18 Katholiek Signaal; Amerikaans commentaar; Indonesisch commentaar. 18.30 Piano-duo. 18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws. 19.15 Regeringsuitzending: „Verklaring en toe lichting". 19.35 Lichte muziek. 19.48 Katho liek signaaj en politie overzicht. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio-Schaakwedstrijd Nederland—Noor wegen. 20.06 De gewone man zegt er 't zijne van. 20.12 „Noé", Kerstoratorium. 20.35 Bra bants halfuur. 21.05 Amusements-muziek. 21.45 Godsdienstige causerie. 22.00 Lichte muziek. 22.15 Actualiteiten. 22.25 Gram.muziek. 22.35 „Als die van ons", klankbeeld. 22.45 Avond gebed en liturgische kalender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek. in ons eigen economii dug zijn, in de loop v Ook in de V.S. gaat i •n de beperking van i wijzingen, de loon- en gelang de economisch vrijwillig en anders i in hun „luxe" gebruik! na in hun normale coi tYE reacties hiervan zijn van tweeërlei t en een ongunstige. G afzetmogelijkheden in groter wordt; als de niet in eigen land k de goederen trachten is dat „gunstig" natui kelijk. Want als:wij porteren naar de V. wij dollars en dan w lingsbalanB er beter matisch wordt de zi goederenvoorraad, staande van het binr QP DE ANDERS zo Was kennelijk iet! grote menigte verdro bakfiets, die hulpek straat stond. Op de k ■witte kolen, een man slechts één struikje voor de laatste groen laat in 't jaar. Een drama; dat qie geval. De corpora dt schreiend in hun bei voud. Met een devoot g( reeds een verpleegsti nigte, aangestaard nieuwsgierige ogen. werd niet bezoedeld ken. Ze droeg zelfs gen met zich mede, i of een narcose-toeste verpleegster was net gasthuis en droeg ni handtasje, waarin zit breiwerk bevond. Mc ze, 'Want doelbewust blik der chirurgen, i klinici betrad ze het bestuurder van de wondingen lag te bek hadden hem daar bi wie dat geweest wa want zij droegen he barmhartige Sama' mede. Bij de ontredderde tteunend op een ko agent. Hij noteerde u twee ooggetuigen In de zeventig de proces-verbaal. „Hai ie stoeprand", zei d „we krege d'r rilli raakt-ie de macht ot en skiet met verskrï gen die lanteerepaal „Kon u op het eer. die man bemerken?' „Nou, lillijk was- Hai had zwart haar, ketelpak an". De c duldig. „Ik bedoel wond?" Vurig stoo. „Beestachtig, 't Bloe strome langs z'n gez idee is z'n poot ok gienlese meer lope. gitemet 'rs wat. Dén de sloot en nou raid ien z'n aige hallef noteerde de agent, gn z'n ribbe, denk" schrokken AR zenu'i de d'r van. En 't tkok, vanzellef". Op een nieuw b politiedienaar: „Oo letsel, vermoedelijk hoofd. Bloedsporen Rondom kwam e ging in de mensenr ie", riep een stem, ten schril doorklov de deur van het h hartige burgers de opgenomen, open. I pleegster buiten, n< bloedvlekken. Dan Sooner van het huis de het slachtoffer, all. Prompt schoot drietal af. „Ik moet u een sprak hjj tot de g i protest van de oms; één mompelde: „In De twee oude di eerste rij stonden, hewwe nag wel o! strekt", riep Ali on reeds aanschouweni kluisters naar het voerd, met een bal erg is het niet, hoi offer koelbloedig e miniem pleistertje „Maar u loopt n „XJ hoeft het niet n het is". En tot de hem verhoren, zusi „Nou biecht dan agent goedmoedig, been?" Het slachtoffer 1 zei pijnlijk: „Daar boren, agent!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6