Kerstfeest van Hollandse vliegers
aan het strand van Miami
Ook bont voor sportkleding
DIE JEUK
F? ALS NE
In 1950 repatriëerden 70.000
militairen
Wie en wat waren uw voorouders?
Bertha-kraag krijgt weer een kans
Er komi ,,een" vriend vanavond....
„Duichies" kregen er honderden
uitnodigingen van families
Miami leefde mee
Merkwaardige ontdekkingen bij het
genealogisch onderzoek
Hoe sommigen aan hun
achternaam kwamen
Elke vijf dagen een schip
voor de kade
11 JANUARI 1951
Tim natuurlijk."
e van nog een naam er
irijgen dikwijls twee na-
t?"
■r nog een?"
ts als David."
-?"
sou hij zo niet kunnen
»de hij. „Er kan een
komen, die zij zo willen
we kunnen hem als twee-
n, dan weten we altijd
leeft. Later kunnen we
waarom. Hij zal trots
ldig", zei ze. „We zullen
vid noemen". De kleine
üeadors bewoog in zijn
c wel of hij de belofte
nstig leven zag liefde
2luk en de wonderbaar-
'an het leven zelf.
(Wordt vervolgd).
,er is dan pijn en die
irgalt! Niet krabben,
lakt infecties, maar
een paar druppels
iNEESMIDDEL MET I
TEWERK INC" I
Jen aan
bben, dat alle
stellen
estel of
tikelen.
otoestel
worden
de van
insen blij
al
igen. Immers,
staat. Vanzelf-
s zo klaar als
prijs, één ding
adige ontspan-
M!
JJIT IS nu eens een echt Amerikaans verhaal. Een Amerikaans kerstverhaal
nog wel, dat zich afspeelt aan het zonnige Miami-beach in de schone staat
Florida. De hoofdpersonen, veertig in getal, zijn rasechte Nederlanders, temeer
omdat ze de zucht naar de wijdheid (in casu de onbegrensde hemelruimte) in
het bloed hebben en daarom vertoefden in de V.S., waar ze een vlieger-opleiding
^rijgen. In hun klas, waar wijze heren hen de beginselen van de kunst, die de
heer Icarus destijds helaas tevergeefs wenste te Ieren, bijbrengen, bevindt
zich ook John Shaddick uit Miami, Florida, die het met zijn Nederlandse vrien
den uitstekend kan vinden.
Zo vriendschappelijk gaat John met de Nederlandse klasgenoten op de school
In Randolph Field (Texas) om, dat hij bij de nadering van het Kerstfeest zijn
moeder opbelde om te vragen of het goed was, als hij met Kerstmis een paar
vrienden mee naar huis nam.
nomen als lid van de familie". Miami
overtrof zijn stoutste verwachtingen
en hij vond het verreweg de mooiste
en meest gastvrije stad, die hij in de
achttien jaar, dat hij over de aardbol
zwerft, heeft gezien. F. C. Maatman
uit Den Haag werd zelfs Scheveningen
ontrouw als hij die badplaats verge
leek met het zonnige Miami.
De familie schaatste
■JTES BOON, Wim Groening en Joop
van Rijn, allen uit Haarlem, waren
aan het zwemmen in de Oceaan, toen
ze hoorden, dat de ijsclub in Haarlem
geopend was. Joop zei: „Dit is nog
beter dan schaatsen" (sic!) Ties vond
het „zonde" zo gauw te moeten ver
trekken.
Wim legde uit, dat de voorberei
dende training in Randolph Field net
was beëindigd en dat ze nu naar Wil
liams Field in Arizone zouden gaan,
teneinde geoefend te worden in het
vliegen in Jet-vliegtuigen.
Allert van Geuns (Zwolle) raakte
niet uitgepraat over de gastvrijheid van
de familie, die hem had ontvangen. „Ik
voelde me echt thuis", zei hij. „Ze ston
den er op, dat ik alles wat ik wilde uit
de ijskast nam!" Jacob Lagendijk (Bad
hoevedorp) zei, dat het bezoek aan Mia
mi hem een geheel nieuwe zijde van
het Amerikaanse leven had laten zien.
„Jullie hier in Miami moeten wel ge
zond zijn in zo'n heerlijk klimaat".
Genietende Alkmaarder
Carel W. Kohier, een ingezetene van
Alkmaar was gewoon beduusd van alles
wat hij in Miami had ondervonden. „Ik
kan haast niet verwerken wat ik hier
heb gezien", zei hij. „Van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat zijn we in de
weer zonder tijd een paar minuten rus
tig te kunnen zitten.Zo vierden
veertig Nederlanders het Kerstfeest.
Ver van huis, maar misschien meer
„thuis" dan in het winterse Holland.
Voor de zoveelste maal werd ook hier
weer bewezen, dat Nederlanders in het
buitenland welkom zijn.
nOK alweer echt Amerikaans, zei
moeder Shaddick „of course". En
kort daarna arriveerde haar zoon, mèt
zijn vrienden: de veertig Nederlandse
klasgenoten. Nu is men is de V.S. iet
wat ruimer behuisd dan in onze con-
trijen, maar veertig gasten op een
Kerstfeest is wel wat al te erg. Ten
slotte is het niet alles hotel in het
zonnige Miami. Mevrouw Shaddick
schrok dus wel een weinig, maar kwam
weer tot zichzelf, toen bevriende rela
ties haar verzekerden, dat ze zich
graag over een aantal van de „Dut-
chies" wilden ontfermen. Het werd
zelfs zo, dat mevrouw Shaddick moei
te moest doen zelf óók een paar gasten
te behouden, want heel Miami scheen
bezeten te zijn van het idee: „Wij moe
ten die veertig knapen een onvergete
lijk Kerstfeest bereiden".
En de meisjes...
QEEN huis in Miami of het stond open
voor onze veertig landgenoten. Ja,
ze werden vaak opgenomen als leden
van de familie en er was bijna geen
feestelijkheid in de stad en in de
V.S. weten ze van feestvieren geduren
de de Kerstweek of de veertig Ne
derlandse luchtvaarders hadden er op
een of andere manier deel aan.
Nu is Miami niet alleen beroemd om
zijn hotels, maar ook om zijn vrouwe
lijke ingezetenen, die van fabelachtige
schoonheid moeten zijn. En de Neder
landers hadden gedurende die Kerst
dagen „de eerste keus".
Honderden uitnodigingen
JN DEZE tropische hoofdstad van een
der Amerikaanse staten namen de
veertig aëronauten aan een geheel
nieuw leven deel. Ze zagen honden
en paardenrennen, ze maakten tochten
per bus en zwommen in de Atlanti
sche Oceaan, terwijl Holland zich hui
verend in shawls en dassen hulde, ril
lend en onderwijl een griepje cultive
rend. Honderden uitnodigingen kregen
de Kerstmisvierders. Kapitein Fred,
van Daalen Wetters (Driebergen) zei:
„We zouden drie maanden nodig heb
ben als we aan alle uitnodigingen ge
hoor gaven. Iedereen is buitengewoon
vriendelijk voor ons geweest, maar
het meest waardeerden wij die uitno
digingen, waardoor we werden opge-
Bescherming der Ambonese
militairen op Java
Op ee;,". vraag van het Tweede Ka
merlid de heer C. J. I. M. Weiter (KNP)
in verband met de evacuatie van de tot
het Nederlandse leger behorende Am
bonese militairen uit Java, heeft de mi
nister van Oorlog geantwoord, dat hij
de verzekering kan geven, dat hoe
zeer ook de omstandigheden het hem
bemoeilijken het zijn streven is en
blijft de demobilisatie van de Ambo
nese soldaten op Java op zodanige wij
ze te doen plaats hebben, dat naar
menselijke berekening hun leven er
niet door in gevaar wordt gebracht. Hij
laat daarbij in het midden of evacuatie
van Java voor allen de meest geëigende
oplossing zal zijn.
Ierland gaaf gebukf onder
stakingen
In verscheidene districten van Eire
bestaat, tengevolge van stakingen, een
tekort aan levensmiddelen en andere
producten.
Spoorweg- en wegarbeiders legden
vóór Kerstmis het werk neer en de
bankemployés staken sinds Kerstmis.
Enkele dagen geleden is een gedeelte
lijke staking van de arbeiders in de
olieverwerkende bedrijven e.d. begon
nen. Zowel particulieren als het be
drijfsleven hebben van de stakingen
te lijden.
Weekblad van Kominform
in Frankrijk verboden
De Franse editie van het officiële
weekblad van de Kominform „Voor
een duurzame vrede en een volks
democratie" mag in Frankrijk niet
meer worden verkocht. Dit blijkt ui'
een Donderdag in de Franse staats
courant gepubliceerde mededeling.
Inspeefrice van Nijverheids
onderwijs omgekomen
Mej. M. M. A. Michels, inspectrice
van het Nijverheidsonderwijs, wonende
te Den Haag, is ten gevolge van een
auto-ongeval om het leven gekomen.
Woensdagmorgen omstreeks acht uur
kwam de auto, waarin mej. Michels ge
zeten was en die door een rijkschauffeur
werd bestuurd, in de gemeente Best op
een glad stuk weg. Door de gladheid
ging de wagen slingeren, kwam in bot
sing met een vrachtauto uit Venlo en
raakte daarna in een bermsloot. Mej.
Michels overleed tijdens het transport
naar een ziekenhuis te Eindhoven. De
chauffeur brak een been.
Francois Perrin benoemd fot
opvolger van Joliot Curie
De Franse ministerraad heeft Fran
cois Perrin professor aan het „College
de France", benoemd tot Hoge Com
missaris bij de Franse commissie voor
de atoomenergie. Perrin wordt aldus
de opvolger van professor Frederic
Joliot-Curie, die in April van het vo
rige jaar als Hoge Commissaris is ont
slagen vanwege zijn „pro-Sowjetrussi-
sche uitlatingen". De ministerraad be
sloot verder mevrouw Irene Joliot-
Curie. de echtgenote - van Frederic,
niet meer in de Franse commissie voor
de atoomenergie op te nemen. Haar
ambtsperiode was bij het begin van
dit jaar verstreken.
Tsjoe En Lai hoopf op Nehroe
Naar van betrouwbare zijde te Lon
den is vernomen, heeft Tsjoe En Lai,
de eerste minister van China, de hoop
uitgesproken, dat het huidige bezoek
van Nehroe, de premier van India, aan
Londen zou leiden tot vrede in Azie
en in de wereld. De Chinese minister
had zich in deze zin uitgelaten tegen
over de Indiase ambassadeur in Peking
bij een Nieuwjaarsplechtigheid.
{-JET is uiteraard niet mogelijk om in
een dagbladartikel alle facetten van
het voorouder-onderzoek te behande
len. De genealoog stuit immers bij zijn
speurtochten op zoveel interessante
wetenswaardigheden uit het verleden,
dat hij hiermee boekdelen zou kunnen
vullen. Ik moet mij beperken tot
slechts enkele details, die echter vol
doende belangwekkend zijn om te wor
den genoemd.
Het was op 3 Maart 1811, dat Napo
leon in Nederland de Burgerlijke Stand
invoerde. Voortaan was het verplicht
geboorten, huwelijken en overlijden te
laten registreren bij de gemeente-amb
tenaar. Tegelijkertijd decreteerde hij
en dit was wel nodig om te komen tot
een zo nauwkeurig mogelijke regis
tratie dat voortaan iedere inwoner
een vaste achternaam moest voeren.
Men volgde weliswaar het decreet op,
maar was zozeer overtuigd van de
kortstondige geldigheid der bepaling
Napoleon zou immers toch wel spoe
dig verliezen dat verschillende men
sen de meest zotte namen verzonnen.
Hoewel we niet alle vreemdsoortige
namen op rekening van dit decreet
mogen schrijven, zijn de meeste ervan
toch in 1811 ontstaan,
Hoe was het vóór 1811? Zeker, er was
geen gemeentelijke aantekening van
geboorte, huwelijk en overlijden. Maar
wel vinden we in de doop-, trouw- en
begraafboeken van de verschillende
gemeenten genoteerd de data van doop,
huwelijk en begraven. Ook was er van
1695 tot 1805 een zekere belasting op
trouwen en begraven en uit de boek
houding daarvan is somtijds de wel
stand van het voorgeslacht en het ver
dere verloop van iemands afstamming
na te gaan.
Men denke niet, dat het genealogisch
onderzoek vóór 1811 even gemakkelijk
is als dat na de invoering van de Bur
gerlijke Stand. Ten eerste was er geen
absoluut gebod tot registratie. Ten
tweede waren er, vooral in de grote
steden, zoveel kerkgenootschappen en
kerken, dat het vaak uiterst moeilijk
is de juiste kerk te vinden, wat zeer
tijdrovend is. Ten derde hadden velen
geen achternaam of indien ze er wel
een hadden, was deze zozeer overgele
verd aan de willekeur van de drager
(of van de omwonenden!) dat we de
zelfde man soms aantreffen onder een
totaal verschillende achternamen. De
genealoog mag zich gerust met een de
tective vergelijken, al is zijn arbeid
niet zo gevaarlijk. Ik zal u een voor
beeld van deze naamwisseling geven.
Op 15 November 1676 huwde te Andijk
een zekere Mr. Willem Willemsz Pos-
tumus met Trijn Pieters. Zijn zoon
heette eveneens Willem Willemsz Pos-
tumus en huwdop 18 Januari 1705
met Geert acobs. Een zoon uit dit 'au-
welijk vond ik aangeduid als Simon
Willemsz, gedoopt te Andijk op 2 Fe
bruari 1710 en met de bijnaam „Grote
Sijmen".
Hoezeer nu een dergelijke bijnaam
bijdraagt tot het veranderen van de
oorspronkelijke naam werd wel De-
wezen. toen uit zijn huwelijk met
Geertje Cornells een zoon geboren
werd, die zijn gehele leven Willem Si-
monsz Groot werd genoemd! Deze ach
ternaam ging over op diens nageslacht
en onderging geen wijziging meer.
Een treffend voorbeeld is ook dat van
de familie Watertor: Op 7 November
1764 werd te Heerhugowaard geboren
Jacob Willemsz Pluim, zoon van Wil
iem Luitjesz Pluim en Beletje Hoog
land. Hoe verbaasd wgs ik, in een no
tariële acte voor Notaris Waagmeester
t* Warmenhuréen in het jaar 1822 op
gemaakt, over de verkoop van een
boerderij in de Zijpe, welke werd ge
kocht door Adam Watertor, het vol
gende aan te treffen: Door de Notaris
worden de koper en zijn vader Adam
Pluim, en Jacob Willemsz Pluim ge
noemd, terwijl zij ondertekenden met
Adam Watertor en Jacob Willemsz
Watertor.
Blijkbaar had Jacob Willemsz om de
een of andere reden de bijnaam Wa
tertor verworven en zich daarmee zo
vertrouwd gemaakt, dat hij die naam
ook als achternaam gebruikte!
Het ontstaan
Het ontstaan der achternamen is een
zeer interessante kwestie. Heet u Bak
ker, Timmerman of Smit, dan is het
niet moeilijk de oorzaak hiervan te
gissen. De heren Jansen, Pietersen en
Willemsen behoeven zich ook geen
hoofdbrekens te maken over de oor
sprong van hun naam. Maar hoevele
(Van onze militaire medewerker).
JTEN eenvoudig optelsommetje leert
ons, dat in het jaar 1950 ongeveer
70.000 militairen van de Kon. Land
macht naar Nederland zijn gerepa
trieerd en gedemobiliseerd. Ruim ze
ventig schepen zijn daartoe van Indo
nesië naar Nederland gevaren, hetgeen
dus wil zeggen, dat er elke vijf dagen
een schip met soldaten voor de kade
lag!
Dit zijn cijfers, waarvoor men res-
BriHannïa zonder zwaard
Op het Waterlooplein te Londen
staat het standbeeld van Colin
Campbell, Lord Clyde, de bedwin
ger van de opstand in Hindastan
in 1858. Aan de voet van dit stand
beeld, gezeten op een leeuw, be
vindt zich „Brittannia", het sym
bool van Groot Brittannie. Het
bronzen zwaard, dat aan de heup
van deze vrouwenfiguur was be
vestigd, bleek dezer dagen ver
dwenen te zijn. De politie ver
moedt, dat enthousiaste voetbal
supporters het voorwerp hebben
weggenomen als vergelding voor
de diefstal van de Kroningssteen
uit de Westminster Abdij.
andere namen zijn er, die moeilijker
tot hun oorsprong te herleiden zijn!
Men ontd^ffc niet slechts verrassende
naamsveranderingen, ook wijzigingen
van beroep, godsdienst, woonplaats e.d
treft men aan. Wie thans als arbeider
zijn boterham verdient, heeft wellicht
voorvaderen, die advocaat of burge
meester waren. Ook bleek mij soms bij
voortgezet afstammingsonderzoek, dat
iemand een adellijke tak in zijn stam
boom had. Slechts zeer vluchtig heb ik
hier en daar een greep gedaan uit de
veelsoortige ervaringen, die men als
onderzoeker van het voorgeslacht op
doet. A. MEKKEN
peet moet hebben. Zij vertegenwoordi.
gen een brok arbeid, dat niet gering is.
Men heeft hard gewerkt, dag en nacht
vaak, terwijl zweetdruppels op bergen
van papier vielen, daar in de K. W. III
kazerne te Djakarta, waar voor elke
militair van hoog tot laag, de repa
triëring begon. Niet minder hard is er
gezwoegd op werkdagen, op Zon- en
feestdagen, bij dag en bij nacht, in de
twee herenhuizen aan de Koninginne
gracht te Den Haag, waar de Inspectie
Verkeerswezen zetelt, de instantie, die
regelt het vervoer van de repatriant,
en van zijn bagage, tot voor de deur
van zijn huis. Er is stevig aangepakt bij
het Directoraat voor de Demobilisatie,
door de Voorlichtingsoffeieren en de
offcieren Sociale Dienst van de diver
se onderdelen.
Er is aan de lopende band gewerkt
in het Demobilisatiecentrum te Amers
foort, waar in één dag de militair wïer
burger wordt.
En tenslotte hebben de mannen er
vrouwen van de Sociale Dienst, van het
Beroepskeuze Advies Centrum en van
tal van andere bemiddelende instanties,
zoals de Nat. Demobilisatie Raad en de
plaatselijke demob. comité's er voor
gezorgd, dat al die oud-militairen be
halve de burgerpet ook nog een bur-
baan kegen.
Zeventigduizend K. L. mannen wer
den in 1950 burger! Mei was de re-
cordmaand; toen werden er in Rot
terdam 12.000 ontscheept.
Februari mocht er ook zijn met
11.000, vooral dank zij de majestueuze
Pasteur, het Franse zeekasteel, dat in
18 dagen tijds 4.000 man van de Twee
de Divisie van Tandjong Priok naar
Amsterdam bracht. Onder de invloed
van de gebeurtenissen in Indonesië
daalde het tempo der repatriëring.
September bracht een laagte-record
met 1100 man en in December kwam
men maar tot 1700! Bij deze cijfers is
geen rekenig gehouden met de mili
tairen van het voormalige K. N. I. L.
en hun gezinnen, die vooral deze laat
ste maanden in groten getale in Ne
derland ontscheept zijn. Hoeveel mi
litairen van de K. L. zijn er nu in to
taal, sinds het begin van de repatrië
ring, naar Nederland teruggekeerd?
Men kan dit aantal stellen op ruim
110.000. Het is wel aardig, hier eens
tegenover te stellen het aantal werk
zoekende gerepatrieerde militairen.
Dit bedroeg op 15 December jl. ruim
2500, waarvan er echter ruim 1000 kor
ter dan één maand, en slechts 191
langer dan zes maanden stonden in
geschreven.
Ongetwijfeld een zeer gunstig cijfer,
al vertoont het dan de laatste maan
den weer een geringe stijging. Thans
verblijven nog ongeveer 3000 man
van de K. L„ ingedeeld bij de H -
Brigade, in Indonesië. Binnen enkele
maanden zullen ook zij zijn terugge
keerd in het Moederland.
DR. SLOTEMAKER TOT DIRECTEUR
VAN DE 5.L.M. BENOEMD
Mr. dr. L. H Slotemaker, onder
directeur der KLM is, ingevolge be
sluit van de raad van bestuur, met in
gang van 1 Januari aangesteld tot di
recteur buitenlandse betrekkingen der
KLM.
D® schaatsliefhebsters onder onze
lezeressen hebben tot dusverre niet
over medewerking van koning Thialf
te klagen gehad. Er is van geprofiteerd!
Beschut door dikke sporttruien, waar
van de felle kleuren cachet en sfeer
gaven aan de ijspret, trok men naar
de banen om rondjes te trekken of
schoon te rijden.
Lange broeken en ski-pantalons in
originele uitvoering ziet men aller-
wege. En waarom ook niet? De tijd, dat
men een vrouw in lange broek belache
lijk vond, ligt gelukkig ver achter ons.
Niet alleen geeft deze vorm van win-
terkleding heerlijke warmte, maar ook
veel gemak. In ieder geval geen gezeur
met rokken, welke bij het schaatsen een
ferme slag bemoeilijken.
Zeiljobs en windjacks spreken, naast
de truien, een hartig woordje mee. Een
zeer aardig exemplaar van een wind
jack zagen wij uitgevoerd in kameel
haar. Over de heupen vallend, gesloten
door een lange ritssluiting en met een
sportieve, brede riem in afstekende
kleur als garnering, had dit warme
kledingstuk bovendien een punt-capu-
chon, waar door de oren tegen de felle
Noordooster beschermd werden.
Bij sportkleding is men er zelfs toe
overgaan om hele exemplaren van bont
te leveren. Reeds eerder zagen wij
sport-jasjes met een brede bontkraag,
doch meer en meer vinden thans de
gezellige driekwartjasjes ingang.
Verder was een ski-uitrusting, ge
completeerd door een schattig bont
mutsje, geen zeldzaamheid. Klein en
achter op het hoofd gedragen, worden
deze mutsjes echter niet alleen voor
sportieve doeleinden gebruikt: ook bij
geklede modellen doen zjj dienst.
Wat zegt u bijvoorbeeld van dit
snoezige modelletje van hermelijn, dat
een omgeslagen rand heeft? Men lette
tevens op het sieraad, dat de manne
quin draagt. Een, drie, vier, ja zelfs
wel vijf strengen dikke ketting vindt
zijn weg. Niet zelden wordt deze aan
de voorzijde gesloten door een gezellig
ouderwets gouden boekenslot. Het kan
een aardige halsvulling zijn bij een te
diep decolleté.
Het artistieke gevlekte ocelot is ook
nu weer van le partij, n.l. als rand
rond het charmante, pluchen hoedje
met korte voile, waarbij in de rand
een motiefje werd verwerkt. Ten slotte
een heus niet onaardig niemendalletje
van persianer, dat eigenlijk voor zich
zelf spreekt.
Na jaren uit de mode te zijn ge
weest, komt de z.g. Bertha-kraag weer
in de mode. Dit model is uitermate ge
schikt voor mantel en japon. Bont met
een zacht, egaal oppervlak, geeft hier
bij wel de toon aan. Men kan bij voor
keur een keuze doen uit sealskin of
bever. Bever is kastanjebruin en heeft
meestal een donker vel met weinig
geprononceerde rugstreep; het meest
flatteus zijn wel de grijze, ja bijkans
blauwe vellen.
Daar het een zeer sterke bontsoort
is, wordt het zowel voor sportieve als
geklede creaties gebruikt. Het is echter
zeer kostbaar. Een klein vel kost
ƒ260, terwijl de grote vellen voor met
minder dan 325425 gulden te koop
zijn.
Was het omstreeks 1914 geliefd bij de
herenkleermakers, thans vindt het bij
de ontwerpers voor dameskleding de
meeste aftrek.
RITA.
enmaal zult u
het gebeurd,
ons sterk, dat