Kerstfeest van Hollandse vliegers aan het strand van Miami Ook bont voor sportkleding DIE JEUK F? ALS NE In 1950 repatriëerden 70.000 militairen Wie en wat waren uw voorouders? Bertha-kraag krijgt weer een kans Er komi ,,een" vriend vanavond.... „Duichies" kregen er honderden uitnodigingen van families Miami leefde mee Merkwaardige ontdekkingen bij het genealogisch onderzoek Hoe sommigen aan hun achternaam kwamen Elke vijf dagen een schip voor de kade 11 JANUARI 1951 Tim natuurlijk." e van nog een naam er irijgen dikwijls twee na- t?" ■r nog een?" ts als David." -?" sou hij zo niet kunnen »de hij. „Er kan een komen, die zij zo willen we kunnen hem als twee- n, dan weten we altijd leeft. Later kunnen we waarom. Hij zal trots ldig", zei ze. „We zullen vid noemen". De kleine üeadors bewoog in zijn c wel of hij de belofte nstig leven zag liefde 2luk en de wonderbaar- 'an het leven zelf. (Wordt vervolgd). ,er is dan pijn en die irgalt! Niet krabben, lakt infecties, maar een paar druppels iNEESMIDDEL MET I TEWERK INC" I Jen aan bben, dat alle stellen estel of tikelen. otoestel worden de van insen blij al igen. Immers, staat. Vanzelf- s zo klaar als prijs, één ding adige ontspan- M! JJIT IS nu eens een echt Amerikaans verhaal. Een Amerikaans kerstverhaal nog wel, dat zich afspeelt aan het zonnige Miami-beach in de schone staat Florida. De hoofdpersonen, veertig in getal, zijn rasechte Nederlanders, temeer omdat ze de zucht naar de wijdheid (in casu de onbegrensde hemelruimte) in het bloed hebben en daarom vertoefden in de V.S., waar ze een vlieger-opleiding ^rijgen. In hun klas, waar wijze heren hen de beginselen van de kunst, die de heer Icarus destijds helaas tevergeefs wenste te Ieren, bijbrengen, bevindt zich ook John Shaddick uit Miami, Florida, die het met zijn Nederlandse vrien den uitstekend kan vinden. Zo vriendschappelijk gaat John met de Nederlandse klasgenoten op de school In Randolph Field (Texas) om, dat hij bij de nadering van het Kerstfeest zijn moeder opbelde om te vragen of het goed was, als hij met Kerstmis een paar vrienden mee naar huis nam. nomen als lid van de familie". Miami overtrof zijn stoutste verwachtingen en hij vond het verreweg de mooiste en meest gastvrije stad, die hij in de achttien jaar, dat hij over de aardbol zwerft, heeft gezien. F. C. Maatman uit Den Haag werd zelfs Scheveningen ontrouw als hij die badplaats verge leek met het zonnige Miami. De familie schaatste ■JTES BOON, Wim Groening en Joop van Rijn, allen uit Haarlem, waren aan het zwemmen in de Oceaan, toen ze hoorden, dat de ijsclub in Haarlem geopend was. Joop zei: „Dit is nog beter dan schaatsen" (sic!) Ties vond het „zonde" zo gauw te moeten ver trekken. Wim legde uit, dat de voorberei dende training in Randolph Field net was beëindigd en dat ze nu naar Wil liams Field in Arizone zouden gaan, teneinde geoefend te worden in het vliegen in Jet-vliegtuigen. Allert van Geuns (Zwolle) raakte niet uitgepraat over de gastvrijheid van de familie, die hem had ontvangen. „Ik voelde me echt thuis", zei hij. „Ze ston den er op, dat ik alles wat ik wilde uit de ijskast nam!" Jacob Lagendijk (Bad hoevedorp) zei, dat het bezoek aan Mia mi hem een geheel nieuwe zijde van het Amerikaanse leven had laten zien. „Jullie hier in Miami moeten wel ge zond zijn in zo'n heerlijk klimaat". Genietende Alkmaarder Carel W. Kohier, een ingezetene van Alkmaar was gewoon beduusd van alles wat hij in Miami had ondervonden. „Ik kan haast niet verwerken wat ik hier heb gezien", zei hij. „Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat zijn we in de weer zonder tijd een paar minuten rus tig te kunnen zitten.Zo vierden veertig Nederlanders het Kerstfeest. Ver van huis, maar misschien meer „thuis" dan in het winterse Holland. Voor de zoveelste maal werd ook hier weer bewezen, dat Nederlanders in het buitenland welkom zijn. nOK alweer echt Amerikaans, zei moeder Shaddick „of course". En kort daarna arriveerde haar zoon, mèt zijn vrienden: de veertig Nederlandse klasgenoten. Nu is men is de V.S. iet wat ruimer behuisd dan in onze con- trijen, maar veertig gasten op een Kerstfeest is wel wat al te erg. Ten slotte is het niet alles hotel in het zonnige Miami. Mevrouw Shaddick schrok dus wel een weinig, maar kwam weer tot zichzelf, toen bevriende rela ties haar verzekerden, dat ze zich graag over een aantal van de „Dut- chies" wilden ontfermen. Het werd zelfs zo, dat mevrouw Shaddick moei te moest doen zelf óók een paar gasten te behouden, want heel Miami scheen bezeten te zijn van het idee: „Wij moe ten die veertig knapen een onvergete lijk Kerstfeest bereiden". En de meisjes... QEEN huis in Miami of het stond open voor onze veertig landgenoten. Ja, ze werden vaak opgenomen als leden van de familie en er was bijna geen feestelijkheid in de stad en in de V.S. weten ze van feestvieren geduren de de Kerstweek of de veertig Ne derlandse luchtvaarders hadden er op een of andere manier deel aan. Nu is Miami niet alleen beroemd om zijn hotels, maar ook om zijn vrouwe lijke ingezetenen, die van fabelachtige schoonheid moeten zijn. En de Neder landers hadden gedurende die Kerst dagen „de eerste keus". Honderden uitnodigingen JN DEZE tropische hoofdstad van een der Amerikaanse staten namen de veertig aëronauten aan een geheel nieuw leven deel. Ze zagen honden en paardenrennen, ze maakten tochten per bus en zwommen in de Atlanti sche Oceaan, terwijl Holland zich hui verend in shawls en dassen hulde, ril lend en onderwijl een griepje cultive rend. Honderden uitnodigingen kregen de Kerstmisvierders. Kapitein Fred, van Daalen Wetters (Driebergen) zei: „We zouden drie maanden nodig heb ben als we aan alle uitnodigingen ge hoor gaven. Iedereen is buitengewoon vriendelijk voor ons geweest, maar het meest waardeerden wij die uitno digingen, waardoor we werden opge- Bescherming der Ambonese militairen op Java Op ee;,". vraag van het Tweede Ka merlid de heer C. J. I. M. Weiter (KNP) in verband met de evacuatie van de tot het Nederlandse leger behorende Am bonese militairen uit Java, heeft de mi nister van Oorlog geantwoord, dat hij de verzekering kan geven, dat hoe zeer ook de omstandigheden het hem bemoeilijken het zijn streven is en blijft de demobilisatie van de Ambo nese soldaten op Java op zodanige wij ze te doen plaats hebben, dat naar menselijke berekening hun leven er niet door in gevaar wordt gebracht. Hij laat daarbij in het midden of evacuatie van Java voor allen de meest geëigende oplossing zal zijn. Ierland gaaf gebukf onder stakingen In verscheidene districten van Eire bestaat, tengevolge van stakingen, een tekort aan levensmiddelen en andere producten. Spoorweg- en wegarbeiders legden vóór Kerstmis het werk neer en de bankemployés staken sinds Kerstmis. Enkele dagen geleden is een gedeelte lijke staking van de arbeiders in de olieverwerkende bedrijven e.d. begon nen. Zowel particulieren als het be drijfsleven hebben van de stakingen te lijden. Weekblad van Kominform in Frankrijk verboden De Franse editie van het officiële weekblad van de Kominform „Voor een duurzame vrede en een volks democratie" mag in Frankrijk niet meer worden verkocht. Dit blijkt ui' een Donderdag in de Franse staats courant gepubliceerde mededeling. Inspeefrice van Nijverheids onderwijs omgekomen Mej. M. M. A. Michels, inspectrice van het Nijverheidsonderwijs, wonende te Den Haag, is ten gevolge van een auto-ongeval om het leven gekomen. Woensdagmorgen omstreeks acht uur kwam de auto, waarin mej. Michels ge zeten was en die door een rijkschauffeur werd bestuurd, in de gemeente Best op een glad stuk weg. Door de gladheid ging de wagen slingeren, kwam in bot sing met een vrachtauto uit Venlo en raakte daarna in een bermsloot. Mej. Michels overleed tijdens het transport naar een ziekenhuis te Eindhoven. De chauffeur brak een been. Francois Perrin benoemd fot opvolger van Joliot Curie De Franse ministerraad heeft Fran cois Perrin professor aan het „College de France", benoemd tot Hoge Com missaris bij de Franse commissie voor de atoomenergie. Perrin wordt aldus de opvolger van professor Frederic Joliot-Curie, die in April van het vo rige jaar als Hoge Commissaris is ont slagen vanwege zijn „pro-Sowjetrussi- sche uitlatingen". De ministerraad be sloot verder mevrouw Irene Joliot- Curie. de echtgenote - van Frederic, niet meer in de Franse commissie voor de atoomenergie op te nemen. Haar ambtsperiode was bij het begin van dit jaar verstreken. Tsjoe En Lai hoopf op Nehroe Naar van betrouwbare zijde te Lon den is vernomen, heeft Tsjoe En Lai, de eerste minister van China, de hoop uitgesproken, dat het huidige bezoek van Nehroe, de premier van India, aan Londen zou leiden tot vrede in Azie en in de wereld. De Chinese minister had zich in deze zin uitgelaten tegen over de Indiase ambassadeur in Peking bij een Nieuwjaarsplechtigheid. {-JET is uiteraard niet mogelijk om in een dagbladartikel alle facetten van het voorouder-onderzoek te behande len. De genealoog stuit immers bij zijn speurtochten op zoveel interessante wetenswaardigheden uit het verleden, dat hij hiermee boekdelen zou kunnen vullen. Ik moet mij beperken tot slechts enkele details, die echter vol doende belangwekkend zijn om te wor den genoemd. Het was op 3 Maart 1811, dat Napo leon in Nederland de Burgerlijke Stand invoerde. Voortaan was het verplicht geboorten, huwelijken en overlijden te laten registreren bij de gemeente-amb tenaar. Tegelijkertijd decreteerde hij en dit was wel nodig om te komen tot een zo nauwkeurig mogelijke regis tratie dat voortaan iedere inwoner een vaste achternaam moest voeren. Men volgde weliswaar het decreet op, maar was zozeer overtuigd van de kortstondige geldigheid der bepaling Napoleon zou immers toch wel spoe dig verliezen dat verschillende men sen de meest zotte namen verzonnen. Hoewel we niet alle vreemdsoortige namen op rekening van dit decreet mogen schrijven, zijn de meeste ervan toch in 1811 ontstaan, Hoe was het vóór 1811? Zeker, er was geen gemeentelijke aantekening van geboorte, huwelijk en overlijden. Maar wel vinden we in de doop-, trouw- en begraafboeken van de verschillende gemeenten genoteerd de data van doop, huwelijk en begraven. Ook was er van 1695 tot 1805 een zekere belasting op trouwen en begraven en uit de boek houding daarvan is somtijds de wel stand van het voorgeslacht en het ver dere verloop van iemands afstamming na te gaan. Men denke niet, dat het genealogisch onderzoek vóór 1811 even gemakkelijk is als dat na de invoering van de Bur gerlijke Stand. Ten eerste was er geen absoluut gebod tot registratie. Ten tweede waren er, vooral in de grote steden, zoveel kerkgenootschappen en kerken, dat het vaak uiterst moeilijk is de juiste kerk te vinden, wat zeer tijdrovend is. Ten derde hadden velen geen achternaam of indien ze er wel een hadden, was deze zozeer overgele verd aan de willekeur van de drager (of van de omwonenden!) dat we de zelfde man soms aantreffen onder een totaal verschillende achternamen. De genealoog mag zich gerust met een de tective vergelijken, al is zijn arbeid niet zo gevaarlijk. Ik zal u een voor beeld van deze naamwisseling geven. Op 15 November 1676 huwde te Andijk een zekere Mr. Willem Willemsz Pos- tumus met Trijn Pieters. Zijn zoon heette eveneens Willem Willemsz Pos- tumus en huwdop 18 Januari 1705 met Geert acobs. Een zoon uit dit 'au- welijk vond ik aangeduid als Simon Willemsz, gedoopt te Andijk op 2 Fe bruari 1710 en met de bijnaam „Grote Sijmen". Hoezeer nu een dergelijke bijnaam bijdraagt tot het veranderen van de oorspronkelijke naam werd wel De- wezen. toen uit zijn huwelijk met Geertje Cornells een zoon geboren werd, die zijn gehele leven Willem Si- monsz Groot werd genoemd! Deze ach ternaam ging over op diens nageslacht en onderging geen wijziging meer. Een treffend voorbeeld is ook dat van de familie Watertor: Op 7 November 1764 werd te Heerhugowaard geboren Jacob Willemsz Pluim, zoon van Wil iem Luitjesz Pluim en Beletje Hoog land. Hoe verbaasd wgs ik, in een no tariële acte voor Notaris Waagmeester t* Warmenhuréen in het jaar 1822 op gemaakt, over de verkoop van een boerderij in de Zijpe, welke werd ge kocht door Adam Watertor, het vol gende aan te treffen: Door de Notaris worden de koper en zijn vader Adam Pluim, en Jacob Willemsz Pluim ge noemd, terwijl zij ondertekenden met Adam Watertor en Jacob Willemsz Watertor. Blijkbaar had Jacob Willemsz om de een of andere reden de bijnaam Wa tertor verworven en zich daarmee zo vertrouwd gemaakt, dat hij die naam ook als achternaam gebruikte! Het ontstaan Het ontstaan der achternamen is een zeer interessante kwestie. Heet u Bak ker, Timmerman of Smit, dan is het niet moeilijk de oorzaak hiervan te gissen. De heren Jansen, Pietersen en Willemsen behoeven zich ook geen hoofdbrekens te maken over de oor sprong van hun naam. Maar hoevele (Van onze militaire medewerker). JTEN eenvoudig optelsommetje leert ons, dat in het jaar 1950 ongeveer 70.000 militairen van de Kon. Land macht naar Nederland zijn gerepa trieerd en gedemobiliseerd. Ruim ze ventig schepen zijn daartoe van Indo nesië naar Nederland gevaren, hetgeen dus wil zeggen, dat er elke vijf dagen een schip met soldaten voor de kade lag! Dit zijn cijfers, waarvoor men res- BriHannïa zonder zwaard Op het Waterlooplein te Londen staat het standbeeld van Colin Campbell, Lord Clyde, de bedwin ger van de opstand in Hindastan in 1858. Aan de voet van dit stand beeld, gezeten op een leeuw, be vindt zich „Brittannia", het sym bool van Groot Brittannie. Het bronzen zwaard, dat aan de heup van deze vrouwenfiguur was be vestigd, bleek dezer dagen ver dwenen te zijn. De politie ver moedt, dat enthousiaste voetbal supporters het voorwerp hebben weggenomen als vergelding voor de diefstal van de Kroningssteen uit de Westminster Abdij. andere namen zijn er, die moeilijker tot hun oorsprong te herleiden zijn! Men ontd^ffc niet slechts verrassende naamsveranderingen, ook wijzigingen van beroep, godsdienst, woonplaats e.d treft men aan. Wie thans als arbeider zijn boterham verdient, heeft wellicht voorvaderen, die advocaat of burge meester waren. Ook bleek mij soms bij voortgezet afstammingsonderzoek, dat iemand een adellijke tak in zijn stam boom had. Slechts zeer vluchtig heb ik hier en daar een greep gedaan uit de veelsoortige ervaringen, die men als onderzoeker van het voorgeslacht op doet. A. MEKKEN peet moet hebben. Zij vertegenwoordi. gen een brok arbeid, dat niet gering is. Men heeft hard gewerkt, dag en nacht vaak, terwijl zweetdruppels op bergen van papier vielen, daar in de K. W. III kazerne te Djakarta, waar voor elke militair van hoog tot laag, de repa triëring begon. Niet minder hard is er gezwoegd op werkdagen, op Zon- en feestdagen, bij dag en bij nacht, in de twee herenhuizen aan de Koninginne gracht te Den Haag, waar de Inspectie Verkeerswezen zetelt, de instantie, die regelt het vervoer van de repatriant, en van zijn bagage, tot voor de deur van zijn huis. Er is stevig aangepakt bij het Directoraat voor de Demobilisatie, door de Voorlichtingsoffeieren en de offcieren Sociale Dienst van de diver se onderdelen. Er is aan de lopende band gewerkt in het Demobilisatiecentrum te Amers foort, waar in één dag de militair wïer burger wordt. En tenslotte hebben de mannen er vrouwen van de Sociale Dienst, van het Beroepskeuze Advies Centrum en van tal van andere bemiddelende instanties, zoals de Nat. Demobilisatie Raad en de plaatselijke demob. comité's er voor gezorgd, dat al die oud-militairen be halve de burgerpet ook nog een bur- baan kegen. Zeventigduizend K. L. mannen wer den in 1950 burger! Mei was de re- cordmaand; toen werden er in Rot terdam 12.000 ontscheept. Februari mocht er ook zijn met 11.000, vooral dank zij de majestueuze Pasteur, het Franse zeekasteel, dat in 18 dagen tijds 4.000 man van de Twee de Divisie van Tandjong Priok naar Amsterdam bracht. Onder de invloed van de gebeurtenissen in Indonesië daalde het tempo der repatriëring. September bracht een laagte-record met 1100 man en in December kwam men maar tot 1700! Bij deze cijfers is geen rekenig gehouden met de mili tairen van het voormalige K. N. I. L. en hun gezinnen, die vooral deze laat ste maanden in groten getale in Ne derland ontscheept zijn. Hoeveel mi litairen van de K. L. zijn er nu in to taal, sinds het begin van de repatrië ring, naar Nederland teruggekeerd? Men kan dit aantal stellen op ruim 110.000. Het is wel aardig, hier eens tegenover te stellen het aantal werk zoekende gerepatrieerde militairen. Dit bedroeg op 15 December jl. ruim 2500, waarvan er echter ruim 1000 kor ter dan één maand, en slechts 191 langer dan zes maanden stonden in geschreven. Ongetwijfeld een zeer gunstig cijfer, al vertoont het dan de laatste maan den weer een geringe stijging. Thans verblijven nog ongeveer 3000 man van de K. L„ ingedeeld bij de H - Brigade, in Indonesië. Binnen enkele maanden zullen ook zij zijn terugge keerd in het Moederland. DR. SLOTEMAKER TOT DIRECTEUR VAN DE 5.L.M. BENOEMD Mr. dr. L. H Slotemaker, onder directeur der KLM is, ingevolge be sluit van de raad van bestuur, met in gang van 1 Januari aangesteld tot di recteur buitenlandse betrekkingen der KLM. D® schaatsliefhebsters onder onze lezeressen hebben tot dusverre niet over medewerking van koning Thialf te klagen gehad. Er is van geprofiteerd! Beschut door dikke sporttruien, waar van de felle kleuren cachet en sfeer gaven aan de ijspret, trok men naar de banen om rondjes te trekken of schoon te rijden. Lange broeken en ski-pantalons in originele uitvoering ziet men aller- wege. En waarom ook niet? De tijd, dat men een vrouw in lange broek belache lijk vond, ligt gelukkig ver achter ons. Niet alleen geeft deze vorm van win- terkleding heerlijke warmte, maar ook veel gemak. In ieder geval geen gezeur met rokken, welke bij het schaatsen een ferme slag bemoeilijken. Zeiljobs en windjacks spreken, naast de truien, een hartig woordje mee. Een zeer aardig exemplaar van een wind jack zagen wij uitgevoerd in kameel haar. Over de heupen vallend, gesloten door een lange ritssluiting en met een sportieve, brede riem in afstekende kleur als garnering, had dit warme kledingstuk bovendien een punt-capu- chon, waar door de oren tegen de felle Noordooster beschermd werden. Bij sportkleding is men er zelfs toe overgaan om hele exemplaren van bont te leveren. Reeds eerder zagen wij sport-jasjes met een brede bontkraag, doch meer en meer vinden thans de gezellige driekwartjasjes ingang. Verder was een ski-uitrusting, ge completeerd door een schattig bont mutsje, geen zeldzaamheid. Klein en achter op het hoofd gedragen, worden deze mutsjes echter niet alleen voor sportieve doeleinden gebruikt: ook bij geklede modellen doen zjj dienst. Wat zegt u bijvoorbeeld van dit snoezige modelletje van hermelijn, dat een omgeslagen rand heeft? Men lette tevens op het sieraad, dat de manne quin draagt. Een, drie, vier, ja zelfs wel vijf strengen dikke ketting vindt zijn weg. Niet zelden wordt deze aan de voorzijde gesloten door een gezellig ouderwets gouden boekenslot. Het kan een aardige halsvulling zijn bij een te diep decolleté. Het artistieke gevlekte ocelot is ook nu weer van le partij, n.l. als rand rond het charmante, pluchen hoedje met korte voile, waarbij in de rand een motiefje werd verwerkt. Ten slotte een heus niet onaardig niemendalletje van persianer, dat eigenlijk voor zich zelf spreekt. Na jaren uit de mode te zijn ge weest, komt de z.g. Bertha-kraag weer in de mode. Dit model is uitermate ge schikt voor mantel en japon. Bont met een zacht, egaal oppervlak, geeft hier bij wel de toon aan. Men kan bij voor keur een keuze doen uit sealskin of bever. Bever is kastanjebruin en heeft meestal een donker vel met weinig geprononceerde rugstreep; het meest flatteus zijn wel de grijze, ja bijkans blauwe vellen. Daar het een zeer sterke bontsoort is, wordt het zowel voor sportieve als geklede creaties gebruikt. Het is echter zeer kostbaar. Een klein vel kost ƒ260, terwijl de grote vellen voor met minder dan 325425 gulden te koop zijn. Was het omstreeks 1914 geliefd bij de herenkleermakers, thans vindt het bij de ontwerpers voor dameskleding de meeste aftrek. RITA. enmaal zult u het gebeurd, ons sterk, dat

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 7