I Pii. Pain, Poi n de Paashaas
nus
DE SLEUTEL
gearresteerd
bij afscheid
iraadschap
Bekroonde honden te Amsterdam
JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER
0
uT
gd exposeert"
J een succes
)S Mimosa
.ndpasta
Prins kreeg paard ten geschenke
Afscheidsdiner
Montevideo
in
Geen accoord in Parijse
vervoersstakingen
Het Radioprogramma
Op de beslissing van
Washington
Een milliard dollar per
week voor bewapening
Communistisch offensief
op Tonkindelta begonnen
Hamlei verloor zijn iand
rtegenwoordigers van pro-
ties Zaterdagmiddag in het
ersma, die op deze dag zijn
i Noordhollands Noorder-
an de pensioengerechtigd»
zigen, waarna hij een be-
aouwing gaf van de activi-
scheidende secretaris in
het waterschap heeft ont
hetgeen de heer Boersma
ds „reizend ambassadeur"
>eft weten te brengen, be
ier hem zijn oprechte dank,
afdeling IIB van de Pro-
terstaat drukte mej. Coop»
it over het vertrek van de
na. „Het is jammer, dat
ons veel-jarig contact een
komen", zo zeide zij, hier-
toevoegende, dat door het
3 van de heer Boersma
aterstaats- en Wegencom-
jn aanblijven als secretaris
miging van Noordhollandse
jen de band tussen hem en
IIB toch niet geheel ver
worden.
Levenskunstenaar.
neester van Alkmaar, mr.
Vytema, noemde de schei-
taris een levenskunstenaar,
zozeer door diens werk bij
:hap maar meer als regent
ïtraal Ziekenhuis had leren
waarderen. Uit naam van de
van Noordhollandse Water-
jod de heer A. W. Mul de
ma een actetas aan. „Met
het Waterschap heeft ge-
de heer Mul, die de secre-
eef als een centrale figuur
rschapswezen en een vraag-
it wel zeer uitgebreide en
tende terrein.
is voerden nog het woord
k, namens de Unie van Wa
lden, de oud-voorzitter van
ng van Noordhollandse Wa-
de heer J. Commandeur,
de Geus, namens de banne
voude, de heer Posch, dijk-
3e Uitwaterende Sluizen en
f van Drechterland, de heer
Deze laatste merkte o.a. op,
1916 tussen Drechterland,
orderkoggen en het „Noor-
ontstane animositeit, toen
emraadschap het onderhoud
ren aan zich trok, door de
heid van de heer Boersma
erd in een goede verstand-
Boersma dankte tot slot de
lor hun vriendelijke woor-
emde de blijken van tevre-
rer zijn werk het mooiste
m zijn ambtelijke loopbaan,
had kunnen denken. Met
at het Noordhollands Noor-
zou groeien en bloeien
hij zijn dankwoord.
■ond had de heer Boersma
itieme kring afscheid geno-
ijkgraaf, bestuur en perso-
ïet Hoogheemraadschap.
;t nog veel gebeuren
onsteling ,De Jeugd expo-
t Zondagavond haar poortqiz
en, maar niet nadat de w«v
i onderwijs, de heer 3.
n vreugde had uitgespro-
ïet welslagen van deze ex-
de vorige nog in kwaliteit
troffen. De heer Bakker
it de tentoonstelling van
ir nog beter en nog groter
verzocht de ouderen de
iet raad, doch niet met de
;ijde te staan bij het maken
werkstukken. „Er moet in
nog veel gedaan worden
ngeorganiseerde jeugd", al
thouder. .Op het ogenblik
in het werk gesteld om het
gekoesterde ideaal van een
huis te verwezenlijken. De
hieraan verbonden vormen
steeds een belemmering, al
et doel ongetwijfeld worden
i heer Bakker de vele mede-
n de tentoonstelling dank
ht in het bijzonder de
ir, Van Stralen, Sterk en
ging de heer Speur over tot
en van de prijzen, waarop
rs al met spanning hadden
TTTINBOUWVERENIGÏNG
„DE WEST".
uur van de Tuinbouwver-
West herdenkt op 4 April
g bestaan dezer vereniging
sceptie in het café van de
itter.
tie duurt van 2.30 tot 4.30 u.
GEK OP KAAS.
ie heeft een 27-jarige fa-
der gearresteerd, die ten
het bedrijf waar hij werk-
over een periode van een
iefstallen had gepleegd De
ang in het bureau van poll-
ebracht.
voor
MAANDAG 2 APRIL 1951
Prins Bernhard heeft Vrijdag een be
zoek gebracht aan de estancia „San
Pedro de Timote", ongeveer 160 km. van
Montevideo. De Prins werd bij aan
komst ingehaald door als cowboys (gau-
chos) geklede bewoners van de estancia,
gewapend met Nederlandse en Uru-
guayse vlaggen. Het geheel vormde een
kleurrijk schouwspel, dat een hoogte
punt vormde van het bezoek aan Uru
guay.
Bij het laatste hek steeg de prins te
paard en reed temidden van zijn bege
leiders naar het huis van zijn gastheer,
senor Gallinal Heber. In deze schilder
achtige omgeving luisterde de prins,
gezeten onder de palmbomen, naar
guitaarmuziek waarop volksdansen wer
den uitgevoerd door jongens en meisjes
uit de omgeving. Al luisterend at de
prins aan het spit gebraden vlees. Ver
volgens werd een demonstratie gegeven
van het berijden van wilde paarden.
Bij het verlaten van de estancia schonk
's prinsen gastheer 't paard waarop zijn
hoge gast zijn intocht had gemaakt aan
de prins. „Es mucho mas" veel te
veel protesteerde deze, maar op aan
dringen van zijn gastheer gaf de prins
toe en hij kreeg een zwart vurig paard,
dat onmiddellijk aan hem werd getoond
met de aanbeveling van senor Heber:
„De meeste mensen kijken hoe een paard
er uit ziet, maar de kenner kijkt of het
paard hersens heeft en dit paard heeft
hersens". Het luistert naar de naam
„Charrua" en zal per vliegtuig of schip
naar Nederland worden vervoerd.
In gezelschap van de president van
Uruguay, Martinez Trueba, bracht de
prins ook een bezoek aan een militaire
vliegschool, alwaar hij en majoor Son-
derman de onderscheiding „honoris
causa Uruguays militair vlieger" kre
gen.
Afscheidsdiner.
Vrijdagavond bood de prins de pre
sident een diner aan, bij welke gele
genheid Z. K. H. zijn leedwezen betuig
de, dat hij reeds zo spoedig Uruguay
moest verlaten, doch de hoop uitsprak
nog eens terug te komen. Hij dankte de
president voor de hartelijke ontvangst
en de gastvrijheid. „Het spreekt van
zelf", aldus de prins, „dat ik de bemin-
Zondag heeft Pinay, de Franse minis
ter van openbare werken, vijf uur lang
onderhandeld met een delegatie van
de raad van bestuur der Parijse bus-en
metrodiensten en met een stakingsco
mité uit alle vakbonden, om een oplos-
•Ing te vinden voor de staking, die de
vervoersmiddelen in de Lichtstad nu
reeds bijna drie weken lamlegt. Men is
er niet in geslaagd, een accoord te be
reiken. De stakers eisten betaling van
het loon over de dagen, waarop niet is
gewerkt. De regering wilde hiermee
niet instemmen. Zij wilde de ontstane
leemte in de salarissen „uitsmeren"
over een periode van vijf maanden.
Uiteraard is men het nu ook nog niet
eens over het percentage, waarmee de
lonen zouden moeten worden verhoogd.
De raad van bestuur der vervoersmid
delen schat het door de staking ont
stane verlies op 800 millioen francs
(acht millioen gulden), dat zou moeten
worden gecompenseerd door een prijs
verhoging van de tienrittenboekjes voor
de metro.
DINSDAG 3 APRIL
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 KRO.
7.00 Nieuws, 7.15 Licht orkest en solisten.
7.45 Morgengebed en Liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.-
znuziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.30 Water-
etanden. 9.35 „Lichtbaken". 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Licht Ensemble. 10.40 Gemengd
koor. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Gram.
muziek. 12.00 Angeles. 12.03 Gram.muziek.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Gramjnuziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws
en Katholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.25
Amuaements-orkest en solisten. 13.55 Geva
rieerd programma. 14.48 Kamerorkest en soliste
15.30 Gevarieerd programma. 16.00 Voor de
Kieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd.
17.45 Piano en orgel. 18.00 Voor de jeugd.
18.15 Metropole-orkest. 18.45 Sport. 18.54
„Dit ie leven", causerie. 19.00 Nieuws. 19.15
Actualiteiten. 19.23 „Hier is Europa: Turkije".
19.52 Politiek overzicht. 20.00 Nieuws. 20.05
De gewone man zeg't er 't zijne van. 20.12
„Pelléas et Mélisande", opera. (Circa 20.50:
Actualiteiten.) 21.30 .Gesprek rond de Tafel:
Ambtenaar en samenleving". 21.50 Muziek
voor blazers. 22.20 Vocaal Dubbelkwartet.
22.34 „Gesprek met mijn zoon", causerie.
22.45 Avondgebed en Liturgische kalender.
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM H, 298 m.s 7.00 AVRO, 7.50
VPRO. 8.00-24.00 AVRO. - 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtedgymnastiek. 7.30 Gram.muziek.
7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.
muziek. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Gram.
muziek. 9.30 Lichte muziek. 10.30 Voor de
vrouw. 10.35 Gram.muziek. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Tenor en piano. 11.30 Voor de
zieken. 12.00 Gram.muziek. 12.30 Land- en
Tninbouwmededelingen. 12.33 Voor het platte
land. 12.40 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15
Avro-allerleL 13.20 Financieel weekoverzicht.
13.30 Theater-orkest. 14.00 Voor de vrouw.
14.30 Gram.muziek. 15.30 „Onze Amerikaanse
Buren". 16.00 Gram.muziek. 16.30 Voor de
jeugd. 16.50 Kinderkoor. 17.20 Dansmuziek.
17.45 Regeringsuitzendingi Prof. Dr. W. J.
Timmer: „Levensomstandigheden van de tro
pische boei". 18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel.
18.30 Gram.muziek. 19.00 „Paris vous parle".
19.05 Promenade-orkest en solist. 19.35 Gram.
muziek. 19.45 Voordracht. 20.00 Nieuws. 20.05
Actualiteiten. 20.15 Gevarieerd programma.
21.15 De Antwoordman. 21.30 Avro-allerlei.
21.35 Opera-concert. 22.00 „Goede moed",
causerie. 22.15 Viool, clavecimbel en cello.
22.45 Buitenlands overzicht. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.muzek.
nelijkheid, die u mij heeft betoond, niet
opvat als een hulde aan mijn persoon,
maar veeleer als een bewijs van gene
genheid voor het Nederlands volk." De
prins had geconstateerd, dat de volkeren
van Uruguay en Nederland zoveel op
elkaar gelijken in de geestdrift voor de
beginselen van vrijheid en democratie.
Hij hoopte, dat een culturele en econo
misch toenadering tussen beide landen
tot stand zou komen en formuleerde
te nsfotte de beste wensen voor de pre
sident en voor de toekomst van het
Uruguayse volk.
Plaatsvervangers wachten
De plaatsvervangers der vier minis
ters van buitenlandse zaken hebben
Zaterdagmiddag niet vergaderd. De
Westelijke gedelegeerden wilden eerst
hun houding ten opzichte van de jong
ste Russische voorstellen voor de agen
da der ministers bepalen. Hedenmiddag
zouden de plaatsvervangers opnieuw
bijeenkomen. De volgende stap te Parijs
schijnt voornamelijk van Amerika af
te hangen. Washington verzet zich n.l.
hardnekkig tegen de jongste Russische
formulering van het voornaamste
agendapunt, dat over de oorzaken dei-
huidige internationale spanning handelt.
Amerika's uiigaven:
Oorlogsproductie moet nog
meer omhoog
In de Verenigde Staten worden thans
eike week militaire orders ter waarde
van bijna een milliard dollar geplaatst.
In de laatste twaalf maanden is meer
dan een millioen ton aan militaire uit
rusting naar de bondgenoten van Ame
rika verzonden, zoals 3500 tanks en ge
vechtswagens, 11.000 auto's, 750 vlieg
tuigen, 100 schepen en 3000 stukken ge
schut. Het merendeel ging naar West-
Europa.
Het hoofd van het Amerikaanse mo
bilisatieprogram, Wilson, die deze fei
ten in zijn eerste kwartaalsrapport ver
meldt, bericht verder, dat de militaire
productie in West-Europa in de afgelo
pen twee jaar meer dan verdubbeld is.
Verwacht wordt, dat zij in het komen
de jaar opnieuw met honderd proeent
zal stijgen.
Amerika moet in 1953 voldoende voor
bereid zijn om zonodig een algehele
mobilisatie af te kondigen. De produc
tie van niet-militaire goederen moet dan
tenminste zo groot zijn als voor het be
gin van de strijd in Korea.
Het aantal arbeiders in de militaire
productie moet dit jaar met drie tot
vier millioen stijgen; in vele industrieën
zullen langere werktijden en meer over
uren nodig zijn, zo besluit Wilson.
De Ned. Kennelclub „Cynophilia"
heeft Zaterdag en Zondag in de Apol-
lohal te Amsterdam haar 64ste inter-
Nationale hondententoonstelling de
z.g. Winner 1951 gehouden. Er ston.
den ongeveer achthonderd honden in
geschreven voor keuring, verdeeld over
66 rassen.
Noord-Holland boven het IJ ver
scheen met twee-en-dertig geselec
teerde dieren voor de keurmeesters, en
sloeg daarbij allerminst een slecht fi
guur. De driejarige Fox Terrier Con
Brig's Aglaja (t.) van mevr. Esser-Kool
uit Zaandam verwierf een kampioen
schap en Winster-titel. Ook voor de
vierjarige Hesperus Beira, de Schotse
Herder (teef) van mevr. N. Klooster
boerWobben was een kampioenschap
weggelegd, evenals voor de Franse
Herder (reu) IJsbrand Qui Vive van
de heer J. C. Bakker uit Bergen, en de
Belgische Herder (Teef) Ceciele van
Wolphaartsdijk van de heer C. Cou
vert uit Groot-Schermer.
Voorts waren er de volgende kwali
ficaties:
Pekingezen: Maastunnel's Deesie
(Teef), zeer goed Tessa W. '50 (Teef),
uitmuntend. Eigenaresse van beide:
Mevr. v. AmerongenKoster, Zaan
dam.
Barsois: Dimoschenka Dolomiet Kras-
noje Selo (Reu), zeer goed. Eig.. mevr.
A BakkerBakker, Alkmaar; Amina
v. Vredewold (Teef), uitmuntend. Eig.
C. Zaadnoordijk, Hoorn.
Boxers: Snoetje (Reu), zeer goed.
Eig. mej. H. A. v. d. Bergh, Wormer-
veer; Augustus van Gevershof (Reu),
zeer goed. Eig. H. de Rover, Heiloo;
Beatrixa (Teef), goed. Eig. F. v. Es,
Allernaar; Bea van de Zaanzicht,
(.Teef), zeer goed. Eig. D. de Jager,
Zaandam.
Belg. Herders: Falco v. d. Belgen
hof (Reu), Uitmunted. Eig. J. Blok,
Beverwijk; De Lievende Key Rika
(Teef), goed. Eig. A. Ebbers, Koog aan
de Zaan.
Duitse herders: Bresto v. Noordergier
(Reu), zeer goed. Eig. L. Ruitenschild,
Den Helder. Graft v. Nieuwendiep
(Reu), uitmuntend. Eig. J. Butter, Den
Helder. Edosty (Reu), zeer goed. Eig.
J. Hollenberg, IJmuiden. Oda v, Han-
singe. (.Teef), zeer goed. Eig. J. v. d.
Mey, Zaandam. Mariska (Teef), goed.
Eig. S. de Grot, Heiloo. Frigge v. h.
Donarshol (Tef), zeer goed. Eig. J. W.
Verzijlenberg, Zaandam.
Afghaanse Windhonden: Djoeka v.
Slehop (Teef) zeer goed. Eig. mevr. M.
EssersKool, Zaandam.
Heidewachtels: Malinka Löns (Teef),
zeer goed. Eig. mevr. H. Klaver
Meyer, Beverwijk.
Gordon Setters: Goldwyns Rory
(Reu), goed. Eig. mevr. M. Smit
Spijkerman, Zaandam.
Cocker Spaniels: Mara's Dux (Reu),
bevredigend. Eig. mevr. Hoekv. Gooi
den Oosterlingh, Den Helder. Stergoo's
Whoopee (Teef), goed. Eig.' F. Tilroe,
Zaandam.
Elandhonden: Clev. v. d. Kernhoeve
(Reu), goed. Eig.: J. A. Overtom Jr.,
Zaandam. Orings Ditte Kame (Teef),
zeer goed. Eig. N. R. Doornbos, Sloot-
dorp.
Welsh Terriers: Margriet v. h. Heide
land (Teef), zeer goed. Eig. J, de Har-
tog, Andijk-W.
Fox Terriers: Kamp. Con Brio's Aris-
to (Reu), uitmuntend. Eig. mevr. M.
Esser—Kool, Zaandam. Moortje (Teef),
zeer goed. Eig. mevr. H. Jacques
Kooiman, Zaandam.
10 Jimmy Brown was heel verbaasd,
toen hij de woning van Dirk de Duiker
binnentrad. Deze puilde letterlijk uit
van de bekers, bokalen, medailles en
andere tropheeën, die Dirk in de loop
van zijn leven met zwemmen èn redden
had verdiend. „Ik ben al driemaal naar
een grotere woning moeten verhuizen",
zei Dirk bescheiden, „en dat alleen
vanwege mijn bekers en medailles. Op
het laatst weet ik niet meer waar ik ai
die spullen laten moet. Soms haal ik
er een uitdrager bij en die verlost me
dan van een paar karreladingen, maar
véél merk ik er niet eens van Maar
kom aan, ik zal je wat droge kleren
geven". Dirk voorzag Jimmy van een
net ruitjespak met bijbehorende pet en
toen deze dat had aangetrokken, gin
gen de twee mannen in de voorkamer
wat zitten napraten. „Laat mij eea
beetje bij het raam zitten", zei Dirk,
„dan kan ik de wallekant wat beter in
de gaten houden. Ik denk wel dat er
voor twaalven nog één of twee in zul
len vallen."
Zware gevechten bij Hanoi
De opstandelingen van de Vietminh
in Indo-China hebben dit weekend een
reeks zware aanvallen ondernomen op
de troepen van de Franse Unie, die de
delta van de Tonkin in de omgeving
van Hanoi bezet houden. De aanvallen
beleefden Vrijdag hun hoogtepunt in
een zware slag op 75 km. ten Noordoos
ten van Hanoi. De strijd ging Zaterdag
zonder onderbreking door. De Franse
luchtmacht heeft krachtig en met suc
ces ingegrepen. Concentraties der Viet
minh werden o.m. met napalmbommen
bestookt.
Aangenomen wordt, dat deze aanval
len het begin vormen van een groot
offensief van de Vietminh op de Ton
kindelta.
Toen Hamlet Zaterdagavond op een
Maastrichts toneel zijn smartelijke
levensgang doormaakte, glipte er plot
seling iets uit zijn mond. Het was iets
allerminst middeleeuws: n.l. een
stifttand. Voo'rshands deed Hamlet,
of er niets aan de hand was. Maar
toen Polonius het toneel had verlaten
raapte de hoofdjiguti.r van Shakespea-
"Ves drama haastig de tand op, om haar
voor algehele vernietiging te vrijwa
ren. Tijdens de pauze reeds de prins
van Denemarken haastig in een taxi
naar een tandarts en liet de voort
vluchtige tand weer op zijn plaats
zetten. Toen het doek weer rees, was
ook Hamlet weer op zijn post.
10. Eli Hardloper is niet voor niets
op deze boodschap uitgezonden. Hij is
de snelste haas van Hazenland en dat
wil daar heel wat zeggen, want alle
hazen kunnen verschrikkelijk hard lo
pen. Pim, Pam en Pom gaan ook
meteen aan het werk. Ze willen nu
nog naar de winkel van meneer
Sehertsbril om zich passende vermom
mingen aan te schaffen. „Ja, maar de
winkel is al dicht!" roept Moeder. „Oh,
dan moet hij voor deze gelegenheid
ons na sluitingstijd helpen" zegt Pim
gewichting. „Per slot van rekening
gaat het hier om een hoogst belangrij
ke zaak!" Moeder moet lachen, maar
gaat toch met haar jongens mee naar
de winkel van meneer Sehertsbril. En
het is maar een geluk ook, dat Moeder
meegaat. Want Pim, Pam en Pom zoe
ken de prachtigste vermommingen uit.
Pim past zich een lange zwarte baard
en Pom heeft een feestneus opgezet.
„Nee jongens", -zegt Moeder beslist.
„Dat is veel te opvallend. Jullie moet
iets ernstigers uitzoeken!"
(Vervolg van pagina 1)
De kranten hebben er uitvoerig mel
ding van gemaakt. En ook deze publi
caties leverden de politie weer talloze
aanwijzingen op over de vermoede
lijke verblijfplaats van de vluchteling.
De Centrale recherche en de Districts
recherche van de Rijkspolitie hebben
al deze aanwijzingen systematisch ge
rangschikt, maar intussen het eigen
speurwerk niet verwaarloosd. Intuï
tief voelden de politiemannen als het
ware, dat de Zaandamse blunder Ma-
nus toch op een of andere wijze nood
lottig zou worden. Dit voorgevoel is
uitgekomen, mede dank zij ook de
voortreffelijke medewerking, die de
Amsterdamse rechercheurs hebben mo
gen ontvangen van de Zaandamse
collega's.
JO zijn de speurders er achter geko
men, dat Manus een bijzonder zwak
heeft voor vrouwen van bepaalde
reputatie. In de buurt van de Amster
damse Zeedijk heeft de recherche toen
haar netten uitgezet. Doel was aan de
weet te komen, met wie Manus regel
matig relaties onderhield. Dat was
niet eenvoudig. Wat aan de zelfkant
van het leven staat, is meestal geen
politie-vriend. Dus moest door moei
zaam speuren uitgevonden worden,
wat men weten wilde. Geen mogelijk
heid heeft de politie daarbij onbenut
gelaten. Ware het Sinterklaastijd ge
weest, de recherche zou zelfs niet ge
schroomd hebben, het bisschopskleed,
baard en tabberd te gebruiken om
achter de waarheid te komenHe
laas ontbrak deze mogelijkheid.
Maarover tekort geluk hadden
de politiemannen niet te klagen. Begin
vorige week werd Manus gezien met
een vrouw met rood haar. Het is een
koud kunstje geweest uit te vissen,
wie dit moest zijn. Eenmaal zover be
paalde de recherche zich ertoe de
gangen van deze vrouw na te gaan.
Aan haar hele houding was echter te
zien, dat ze hierop verdacht was. Dit
gaf de speurders te meer achterdocht
en te groter verlangen om te weten,
waar ze thuis hoorde. Midden vorige
week werd dit ontdekt. Het was in
een perceel in de Paardenstraat, een
obscuur buurtje tussen Amstel en
Thorbeckeplein. Alleenwelk per
ceel het was, bleef voorlopig nog in
het duister. Men had haar niet kunnen
volgen tot bij de deur.
Zo dicht bij de bron liet men zich
niet meer afschrikken. Er werd nauw
keurig nagetrokken, wie er alzo in
het straatje woonde, terwijl ondertus
sen voortdurend een oogje in het zeil
gehouden werd, om zekerheid te krij
gen, dat deze vrouw, die hier overi
gens niet woonde, meer op dit adres
verscheen. Toen hieromtrent voldoen
de zekerheid verkregen was, beraamde
de recherche een plan om toe te slaan.
Ook dat gaf weer aparte moeilijk
heden. De situatie ter plaatse is weinig
overzichtelijk. Een oud buurtje, waar
van de huizen als in een blokkendoos
tegen elkaar leunen, tientallen kamer
tjes tellen, die dikwijls ongedachte
PatHcia
Wonthworth
(66
Meteen sprong de deur open en
stormde Gladys Brewer de kamer in,
een groot, plomp meisje met een hoge
kleur, weelderig kastanjebruin haar,
blauwe ogen en een mooi gebit; een
toonbeeld van gezondheid en levens
lust.
Na haar moeder een vrolijk „dag
moes" te hebben toegeroepen, kreeg ze
de bezoekers in 't oog, gichelde, lachte,
riep: „Dag, juffrouw Janice!" en gichel
de opnieuw.
Juffrouw Silver zette na dit „inci
dent" het gesprek met de vrouw des
huizes over haar woning voort.
„Wel heel schilderachtig, maar niet
bewoonbaar."
Gladys vond het nodig dit al giebe
lend te beamen.
„Wat zou u dan wel zeggen, wanneer
u zo dikwijls als ik het hoofd had ge
stoten bij 't naar boven gaan? Maar ik
ga me verkleden, want ik moet uit. U
ziet me wel thuiskomen, moeder. We
gaan naar de bioscoop in Marbury".
Juffrouw Silver knikte.
„Ja", sprak ze, „je moet het hier in
Bourne nogal saai vinden, dunkt me.
Wat doe je zoal 's avonds als je niet
naar de bioscoop gaat?"
Nu gichelde Gladys nog harder.
„Och, wat doet een meisje als ze er
de kans toe krijgt?"
Juffrouw Silver glimlachte vriende
lijk. „Je zult zeker wel een vriendje
hebben, of mischien meer dan één en
dat valt te begrijpen als je jong bent".
Gladys' moeder keek verlegen van
haar dochter naar juffrouw Silver. „O,
ze hoeft heus niet aangemoedigd te
worden wat jongens betreft, juffrouw".
Gladys scheen dit als een compliment
op te vatten, maar juffrouw Silver
bleef welwillend glimlachen, toen ze de
vrees uitte, dat mama Brewer dochter-
1: zou hebben, .bedorven". De aldus
tot het middelpunt der belangstelling
gepromoveerde Gladys was nu bijster
in haar nopjes en vond juffrouw Silver
een schattige oude dame. Heel wat an
ders als die juffrouw Doncaster met
haar eeuwige; „Weet je mceder wel,
dat je bent uitgegaan. Gladys?" Dat
mens had nooit in haar leven een
vriendje gehad. Je kon het aan alles
merken. Ze zag eruit alsof ze met azijn
was grootgebracht en de smaak nooit
had kunnen kwijtraken.
De gedachten der aldus in eigen ogen
zeer interessant geworden jonge dorps-
schone werden plotseling onderbroken,
toen jufrouw Silver op zachte, meer
toch aandacht opeisende toon zei: „En
Gladys, toen je Dinsdagavond op het
kerkhof was.
„Wie zegt dat?" De vraag werd snel,
misschien wat al te snel „afgevuurd".
„Nu, nu, er stak toch geen kwaad in.
daar ben ik zeker van. Zo'n soort meis
je ben je immers niet? Maar je grat
er toch wel eens op een mooie avond
met een vriendje heen, nietwaar? Er
zal wel gelegenheid zijn oir eens wat
te zitten en te praten".
Nu gichelde Gladys weer.
En die Dinsdagavond was je er toch
óók, is 't niet?" vroeg juffrouw Silver
verder, een moederlijk protest nege
rend. „Ik ben er zeker van, dat het heel
onschuldig was. Kom nu, Gladys
je was er immers?"
Gladys kreeg het gevoel, dat ze nog
een schoolkind was, voor de klas werd
geroepen en niet durfde ontkennen
Toch antwoordde ze nog niet recht
streeks met „ja" of „neen".
,En als ik er nu eens geweest was?"
sprak ze half uitdagend, half angstig.
Waarop juffrouw Silver kalmpjes ant
woordde; „Dan, beste meid, wilde ik
graag, dat je me vertelde wat je hoorde
of zag".
„Ik hoorde "niets".
„Maar je zag iets, nietwaar?"
„Wie zei dat? Er was niets te zien".
Nu lachte juffrouw Silver niet meer,
Integendeel, ze keek ernstig en zag het
meisje vast in de ogen.
„Heb je wei eens aan een Iegpuzz-
le gewerkt, Gladys?"
De jonge dame haalde haar schou
ders op, terwijl ze achteloos tegen de
meer dan drie eeuwen oude trap leun
de.
„Natuurlijk wel! Mijn tante's zuster
is er gek op".
Dan weet je ook wei, dat al die stuk
jes tezamen 't een of ander moeten
voorstellen. Zelfs éen stukje, dat op
zichzelf niets schijnt te betekenen, kan
je soms aardig op weg helpen".
„Ja', zei Gladys, die blijkbaar wat
ging begrijpen. „Toen ik er laatst was,
had ze zo'n stukje. Er zat een heel klein
rood randje aan, maar toen we het er
bij legden, konden we zien waar het
volgende stukje moest komen".
Juffrouw Silver knikte goedkeurend.
„Dat heb je goed opgemerkt, hoor nu
eens: „Wat je Dinsdagavond op het
kerkhof hebt gezien, lijkt precies op
zo'n stukje van een legpuzzle. 't Is mis
schien een heel klein stukje en je
denkt allicht, dat het er niet op aan
komt. maar het kan juist nodig zijn,
om iemand's leven te redden. Hoe zou
je je voelen als een onschuldige werd
opgehangen omdat je iets verzwegen
had, dat zijn onschuld zou kunnen be
wijzen?" (Wordt vervolgd).
verbindingen met elkaar hebben. Bo
vendien liet de aard der bewoner»
niet toe, dat veel vertrouwen geschon
ken werd. In verband met dit laatste
feit verleende de Officier van Justitie
de politiemannen dan ook een alge
meen binnentredingsbevel. Wanneer de
toegang tot bepaalde percelen gewei
gerd zou worden, had de politie dus zo
nodig zelfs van geweld gebruik mogen
maken.
Alle daken bezet
QEWELD is niet nodig geweest. Bij
overrompeling werd de manoeuvre
Zondagmorgen heel in de vroegte uit
gevoerd. Zo'n vijf-en-twintig politie
mannen kwamen er aan te pas. Ze be.
zetten op vier of vijf plaatsen in een
ommezien van tijd de daken, die om
het perceel Paardenstraat 7 gelegen
waren, terwijl anderen dit bewuste
pand binnendrongen. In dat pand be
vonden zich zeker tien a twaalf kamer
tjes, waar rendez-vous gegeven wordt.
Alle deuren waren op slot, en voordat
de recherche de kamer van Manus'
vriendin gevonden hadwas de vo
gel alweer gevlogen. Maar dat hij niet
ver weg kon zijn, was weldra duide
lijk. Men vond in het kamertje een sok
van Manus en een leren jekker.
De trap kon hij niet langs gekomen
zijn. De enige kans, die hij dus waar
schijnlijk had aangegrepen was een
vlucht over het dak. Zo was het ook
geweest. Maar zodra Manus het hoofd
naar buiten gestoken had, had hij de
schimmen ontwaard van de postend»
politiemannen. Hij weer naar bene
den, Via het raam van de kamer van
zijn vriendin heeft hij toen kans ge
zien naar een openstaand venster van
de buren te klimmen. Via dat perceel
dacht hij de straat op te kunnen wan
delen. Er stond echter een politieman
in de deur. En zo kroop hij dan ten
einde raad onder het keukentafeltje op
de tweede étage, in de hoop nog on
gezien te blijven. Die hoop is ijdel ge.
bleken. Nauwelijks vijf minuten na
het begin van de operatie ontdekte
men hem hier. En Mar :s was toen
verstandig genoeg om hei spel maar
gewonnen te geven. De hele overval is
zo rustig verlopen, dat alleen de men
sen van de percelen, waarlangs de re
cherche haar strategische posities in
nam, iets van de arrestatie bemerkt
hebben. Toen Manus naar de wachten
de politie-auto geleid werd, klonk het
uit enkele ramen: „Is dat nou Manus?"
Men had hem dus waarschijnlijk in de
buurt al eerder gezien, zonder zijn
identiteit te kennen.
Onstuimig leven
£)E vraag, die ons aan het einde van
dit avontuurlijk relaas bezig mag
houden, is wie deze 37-jarige Manus
Olij nu toeh eigenlijk is. Wat hadden
de gewone burgers eigenlijk van deze
beruchte figuur gehoord voordat hij
zijn ontstuimig leven in het middel
punt der belangstelling plaatste. Manus
is melkrijder van beroep en geboortig
uit Landsmeer. Heel Waterland kent
hij op een prik. Vandaar, dat hij dit ge
bied steeds weer opzocht voor zijn
operaties. Dit gebied en de omstreken
van Hattem, waarheen hij met hulp
van de reclassering was overgeplaatst.
Bij zijn laatste veroordeling had hij vijf
jaar gekregen. Negentien maanden
daarvan kreeg hij voorwaardelijk met
een proeftijd tot 1952. Om te beginnen
zal hij deze negentien maanden dus
kunnen gaan uitzitten. Overigens zul
len zijn jongste avonturen die begon
nen omstreeks December van het vo
rig jaar, hem ook nog wel een poosje
achter slot en grendel houden.
Vriend en tegenstander hebben ge
durende de vijf a zes weken, dat Manus
van zich heeft doen spreken, waarde
ring gekregen voor zijn bijzondere rij
vaardigheid met gestolen wagens over
smalle, mistige polderweggetjes. Dat
„respect" onthoudt men hem als
inbreker. Politiemannen en „penose
jongens" zeggen, dat hij geen vakman
is. Bij elk van de kraakjes had hij ge
rust zijn naamkaartje- kunnen achter
laten, zo duidelijk was het, dat hij de
hand in het spel gehad had. Overi
gens heeft hij bar veel geluk gehad.
Behalve op één punt. Dat ene is: de
buit. Manus is van al zijn avonturen
niets wijzer, alleen maar slechter ge
worden. In Landsmeer moest hij onver
hoopt veertig mille achterlaten in een
brandkast, die hij al voorover gelegd
had. En in de brandkast van de Zui
velfabriek in de Beemster moest hij
maar liefst een ton zegge honderd
duizend gulden laten liggen.
Buiten Manus zal geen sterveling dtt
betreuren.
