fB Oude Nederlandse vestiging in V.S. bestaat drie eeuwen Siimen Betael aan het Prijsvoorschriften moeten strikt worden nageleefd Noord en Zuid, Oost en West ontmoetten elkaar in Den Haag Economische controledienst heeft twee taken H H§ 1b i ss s Hf Hl Hf Hf Alleen huizen herbouw na regeling financiering TWEE SCHEEPSBRANDEN Pieter Stuyvesant bevocht de Zweden om een bescheiden stuk grond Levendige kolonie werd slaperig stadje Acteur Warner Baxter overleden Castricum Sprankelende hum het Amstelvel Die knagende Bheumatische pijnen in al Uw leden moet in de oorzaak aantai WOENSDAG 9 MEI 1951 Als pottenkijkers in de boeken neuzen (Van onze Haagse redacteur). W" ZULLEN de woorden, die soms door fabrikanten, door groot- en klein handelaren of door ambachtslieden gebezigd worden wanneer zjj al weer formulieren moeten invullen en al weer bezoek kragen van controlerende ambtenaren, die nieuwsgierig in hun administratie en hun boekhouding neu- sen, maar niet herhalen. W(j zijn een nette krant; parlementair klinken zij Biet. En toch de bemoeiingen van vadertje Staat met het bedrijfsleven mogen als onaangenaam gevoeld worden die talrijke maatregelen zjjn nodig. In de eerste plaats voor een billijke verdeling van de enkele grond- en hulp stoffen en andere goederen, die nog schaars zijn en voor het overige om de loon- en prijspolitiek van de regering te handhaven. In anderhalf jaar tjjid hebben wjj drie ioonronden gehad; de prijzen van ontelbare artikelen zijn angstwekkend gestegen. Als men de ontwikkeling van lonen en prijzen aan het „vrije spel der maatschappelijke krachten" overliet, zou gevaar ontstaan voor Inflatie en zou de export van industrieproducten niet op peil gehouden kunnen worden. Handel en industrie werken ten volle samen Niet voor niets zijn in het begin van deze maand dus beschikkingen in wer king getreden betreffende de handels- margen voor de industrie en voor de handel. Nu kan de regering wel oe- paalde richtlijnen voor haar beleid trekken, dit beleid moet ook geëffec tueerd worden. Er moet gezorgd wor den, dat de prijsvoorschriften worden nageleefd. Ons land beschikt daarvoor over een controle-apparaat, de Economische Contröle-Dienst onder leiding van zijn directeur de heer J. P, Vrolijk, die tot tweeledige taak heeft: a. het toezicht houden op de naleving van de van net ministerie van Economische Zaken uit gaande voorschriften, waarvan overtre ding gestraft kan worden (opsporings taak) en b. het uitvoeren van opdrach ten van het ministerie in het bijzon der tot het instellen van onderzoe kingen en het inwinnen van inlich tingen (enquêterende taak). Vertrouwen en goede wil. Ongeveer drie weken is de prijzen- controle van de E. C. D. thans aan de gang. Men beschikt dus over een korte ervaring, maar in het algemeen is ge bleken, dat er tussen de E. C. D. en 't bedrijfsleven een wederzijds vertrou wen bestaat. Dat kon ook bijna niet anders verwacht worden na de bereid verklaring van het bedrijfsleven zich naar de richtlijnen van de regering te gedragen. npe In onze vorige rubriek gaven wij ter oplossing probleem 103. Stand: Zw. 7 sch. op: 11, 12, 17, 22, 23, 29, 33. Wit 7 sch. op: 26, 31, 32, 34, 37, 44, 47. Opl.: 1. 26—21 (29 x 49), 2. 31— 27 22 x 42), 3. 47 x 16. Zwart kan nu 17 x 26 of 49 x 27 Op 17 X 26 volgt 32 27, zwart 49 x 21 en wit 16 x 27 wint. Op 49 x 27 volgt 21 x 32! En nu nog even het volgende stand je: Zw. 8 sch. op: 7, 9, 12, 13, 18, 19, 24. 25. Wit 8 sch. op: 26, 28, 30, 32, 35, 38, 39, 49. (Zwart heeft als laatste zet 2025 gespeeld). Wit speelt 2822 (zw. 25 x 43), 32 27 (zw. 43 x 21), 26 x 8 (zw. 18 x 27) en wit 83!! met winst. Slaat zwart als derde zet 13 x 2 dan slaat Wit 22 x 4 en vint. Ter oplossing voor ditmaal: PROBLEEM 104 van J. RAS (zie diagram). ■MM, wa 'met ma ma M 9 dm. wk.. 4. yrm/ '~rW/ mt mt 'm, m mt ''am. 'ta.' m Zw. 8 sch. op: 7, 8, 14. 17, 18, 27, 30, 35. Wit 8 sch. op: 26, 29, 37, 38, 40, 41, 44, 49. Voor de bouw van woningen met financiering volgens de wet op de materiele oorlogsschaden (z.g. her bouw) worden met ingang van 8 Mei j.l. alleen Rijksgoedkeuringen ver leend, indien ten aanzien van deze woningen door de directeur-generaai van de Wederopbouw en de Volkshuis vesting een voorlopig financierings- voorstel is gedaan. De minister van wederopbouw er volkshuisvesting heeft door Wijzi ging van de beschikking inzake op schorting van het verlenen van Rijks- goedkeuringen deze maatregel ge nomen omdat in enkele gebieden een onevenredig hoog aantal woningen in de herbouwsector in uitvoering werd genomen, voordat de voorlopige finan ciering daarvoor tot stand was geko men. Niettemin leggen industrie en han del de richtlijnen en de beschikkingen wel eens anders uit dan de E. C. D. Door onderling overleg komt de zaak dan meestal wel weer in het reine. Het gebeurt niet zelden, dat een zaak, die met bepaalde moeilijkheden zit, wat haar prijscalculaties betreft, de ambtenaren van de E. C. D. met open armen ontvangt, omdat zij een juiste voorlichting krijgt en zich daardoor binnen de grenzen van de wet kan houden Ook kunnen bepaalde branches de E. C. D. duidelijk maken, dat strenge handhaving van de beschikkingen rot grove onbillijkheden leidt. Na overleg met de minister is dan afwijking van deze beschikkingen mo gelijk. Overgangsperiode. Het bedrijfsleven moet nog wat tijd hebben om zich aan de nieuwe voor schriften aan te passen. Daarom zijn nog zeer weinig processen-verbaal on gemaakt. Wel zijn reeds talrijke over tredingen geconstateerd, vele te goeder trouw, maar ook wel te kwader trouw In dat laatste geval is krachtig inge grepen. De politiek van de regering moet uit de aard van de zaak op korte ter mijn slagen. Daarom kan de E. C. D die op het ogenblik over ongeveer 300 ambtenaren beschikt en zeker zal uit groeien tot 450 man, geen volledig rentabiliteitsonderzoek bij de indu strie en de handel instellen. Maar ook bij wat men zou kunnen noemen de strategische controle, waarbij een on derzoek wordt ingesteld bij verschil lende groepen producten tot dus ver bij textiel, huishoudelijke artike len, levensmiddelen en leer boekt men wel zo veel succes en werkt de controle zo preventief, dat het spoedi ge resultaat, dat de regering verwacht zeker verkregen kan worden. De controleurs van de E. C. D. heb ben een moeilijke en een delicate taak. Geen fabikant of handelsman heeft graag, dat vreemden in zijn boeken komen neuzen. Wanneer men zich een ter aan de voorschriften houdt, heeft men niets te vrezen; dan werkt mm mee aan het slagen van een regerings maatregel, die in het algemeen belang wel genomen moest worden. Bejaarde scheepsbouwer Simon Jordens te Boekerhaven is met recht nog een krasse kerel. Hij telt nu zesenzeventig jaar, maar desondanks is hij van de ochtend tot de avond bezig een houten veldersschuit in elkaar te timmeren voor het Zuiderzee museum te Enkhuizen. Jordens is één der laatste schuitenmakers die nog in staat zyn om zonder Werktekening een schuit te bouwen Op de Noordzee ten oosten van Great Yarmouth is brand uitgebroken op het Engelse schip „Aylesbury" (3944 ton). De bemanning moest het schip verlaten voordat assistentie aanwezig was. Zij is later in goede welstand door een ander schip opgepikt. In het kanaal ten Z.O. van Wight geraakte het 4684 ton metende Zweed se schip „Travancore" in brand. Hier kon echter met behulp van andere schepen het vuur geblust worden. Ook de Nederlandse sleepboot Witte Zee" was ter assistentie uitgevaren. (Van onze Haagse redacteur) Wat zou de wereld er gelukkig uitzien, als de verschillende volkeren, die nu in een zeer gespannen verhouding tegenover elkaar staan, zich konden ver broederen, samen konden werken aan culturele taken, eendrachtig konden op treden, elkaar konden laten profiteren van hun prestaties op velerlei terrein, samen zingen en onbezorgd vrolijk zijn. Gewestelijke verenigingen vierden samen feest Deze gedachte ging door ons hoofd, toen wij in de grote zaal van de Die rentuin in Den Haag neerkeken op een wriemelende massa Friezen, Groningers, Drenten, Twentenaren, Geldersen, Lim burgers, Brabanders en Zeeuwen, die met de quasi-hoempamuziek van de „Graspiepers" uit de Baronie de Meie rij en de Kempen voorop, in een polo naise door elkaar krioelden. Er was eensgezindheid, er was samenwerking en er was pleizier onder de leden van de gewestelijke verenigingen, die Den Haag telt. En het is allen zo goed be vallen, dat de gehele zaal op een vraag van de Zeeuwse voorzitter, of men vol gend jaar weer op een dergelijke wijze bijeen zal komen, een spontaan en een luid „ja" liet horen. Aanleiding voor deze door een klei ne tweeduizend personen bezochte feestelijke bijeenkomst was de uitrei- jt IV AL ben ik dan maar een eenvoudige arbeider, ik heb toch ook wel mo menten, waarop ik eens over allerlei dingen zit na te denken. Vooral nu ik langzamerhand ouder begin te worden. Wat is er in mijn tijd geweldig veel veranderd. Wat is er veel tot stand gekomen tot verbetering van de posi tie van mij en mijn collega's. Een bonte schakering van sociale maatregelen trekt aan mijn geestesoog voorbij. Eigenlijk heb ik toch wel reden tot enige dank naarheid, al mag ik dat mis schien uit tactische overwegingen niet laten blijken. Het begon reeds kort na de vorige wereldoorlog. Er was toen, als ik mij goed herinner, nog een rechtse rege ring. Ouderdomswet, Ongevallenwet, Land- en Tuinbouwongevallenwet, In validiteitswet, Ziektewet. Ziekenfond- scr besluit. En er zal nog wel meer zijn. Het is mij nog steeds niet duidelijk waarom al die sociale maatregelen in verschillende wetten en op geheel ver schillende wijze moesten woroen gere geld. Evenmin waarom de premies zo geheel verschillend worden berekend. Het kon dunkt me veel eenvoudiger en minder kostbaar. Hoe dit ook zij, er is veel veranderd en verbeterd. En wat me de laatste jaren ook zo is opgevallen, dat is de omstandigheid, dat die vele en velerlei sociale voorzie ningen nog worden aangevuld met een zeer welwillende houding van de mi nister van Financiën. Van die zijde ont vangen wij, werknemers, allerlei tege moetkomingen, die ik weet niet waarom niet gelden voor andere mensen, mensen, die het heus niet be ter hebben dan wij. Ik zou ten minste met vele middenstanderes niet gaarne ruilen. Wat een zorgen en moeiten hebben die winkeliers, die bakkers en die loodgieters, terwijl velen van hen vast minder t<_ verteren hebben dan ik als „loonslaaf". Mag ik u eens een voorbeeld noemen van de welwillende houding van het ministerie van Financien" Ik moet dan een vergelijking maken tussen iemand, die zich vrijwillig verzekert tegen de kosten van ziekte en iemand, die valt onder de bepalingen van het Zieken- fondsenbesluit. Degene, die zich tegen ziektekosten verzekert, mag de daarvoor verschul digde premiën niet in mindering van zijn inkomen brengen. De verzekerings uitkeringen zijn daartegenover niet aan belastingheffing onderworpen. Ge heel dienovereenkomstig mag de bij drage van de werknemer in de premiën ingevolge het Ziekenfondsenbesluit niet van het inkomen worden afgetrok ken en moet de door de werkgever ver schuldigde premie bij het inkomen worden geteld. De verstrekkingen krachtens het Ziekenfondsenbesluit zijn niet belast. Aldus geregeld, wordt mijn buurman, de winkelier, niet anders behandeld, dan ik, de werknemer. Het wonder lijke is nu, dat voor mij een uitzonde ring wordt gemaakt. Ik kom in een be voorrechte positie en weet heus niet, waaraan ik dat te danken heb. Wat is namelijk het geval? Bij een reeds in 1941 verschenen resolutie heeft het mi nisterie van Financiën bepaald, dat de door mijn werkgever verschuldigde premiën niet bij mijn inkomen geteld behoeven te worden. Mijn belastbaar inkomen wordt dientengevolge lager vastgesteld, dan dat van mijn buurman. De groep van bevoorrechten, waartoe ik behoor, heeft onlangs dus tien ja ren later enige uitbreiding onder gaan. Er zijn namelijk bedrijven, waar in een z.g.n. ziektekostenregeling be staat voor hen, die niet onder het Zie kenfondsenbesluit vallen. Indien deze regeling aan d° drie volgende voor waarden voldoet, blijven de bijdragen van de werkgever, evenals dit ten aan zien van mij het geval is, buiten be schouwing bij het vaststellen van het belastbaar inkomen van de werkne mers. De bewuste voorwaarden zijn: a. de regeling moet voor het gehele personeel, dat niet onder het Zie kenfondsenbesluit valt, gelden, b. de regeling moet verplicht zijn voor hen, die in dienst van de be trokken werkgever zijn of treden, c. de kosten moeten ongeveer gelijke lijk door werkgever en werknemer worden gedragen. Reeds is medegedeeld, dat het Be sluit Geneeskundige Verzorging Politie 1951 aan deze eisen voldoet. Onze agen ten zullen dus voortaan minder loon belasting betalen. Ik gun het hen van harte, maar kan mij toch voorstellen, dat de minder bevoorrechten opnieuw zullen zuchten. SIJMEN BETAEL. Van Nieuw-Amstel tot Newcastle (Van onze correspondent te New York) flP 16 JUNI zullen de omstreeks 15.000 burgers van het Amerikaanse stadje Newcastle, dat aan de rivier Delaware in de staat van die naam is gelegen, met grote feestelijkheden de stichting van hun gemeente herdenken. Deze feesten staan geheel en al in het teken van Nederland en de Hollanders. Want onze voorvaderen ontdekten in het begin van de zeventiende eeuw deze plek als een strategisch punt, bouwden er aanvankelijk Fort Casimir en breidden vervolgens de nederzetting uit tot Nieuw Amstel. De naam bleef, tot in het laatste deel van de eeuw de Britten de Nederlandse bestuurderen verjoegen en de neder zetting omdoopten tot Newcastle. Doch in die tussentijd hadden de Nederlanders, Zweden en Finnen, die zich in deze omgeving hadden gevestigd, reeds een avontuurlijk bestaan achter de rug. uitzondering na met doortastendheid gedragen bij het vestigen van deze „ko lonie". r\IT ALLES zal deze zomer worden herdacht. De regering van de Staat Delaware heeft een officiële commis sie in het leven geroepen en een som ter beschikking van het uitvoerend comité gesteld teneinde op 16 Juni voor enkele dagen het „grijs verleden" te doen herleven. Speciale godsdienstoefe ningen, optochten, een tentoonstelling van oude Nederlandse meesters, een verzameling van historische oud- Ne derlandse documenten en een exposi tie van het moderne Nederland staan op het programma. Men hoopt daarbij, dat Prins Bernhard in de gelegenheid zal zijn de feestelijkheden bij te wo nen. De huidige burgemeester van Nieuwer Amstel, de heer Haspels, is tevens uitgenodigd om naar het oude Nieuw Amstel te reizen. Dit aanhalen van de banden tussen Amerika en Nederland is steeds een goede zaak. Amerikanen zijn niet alleen dol op parades en optochten: zij zijn met recht trots op hun voorvaderen, wier nagedachtenis zij graag in ere houden In dit geval is er alle reden voor. Want de oude kolonisten der 17e eeuw hebben zich op een enkele Brit ontdekte Delaware. LIET IS weliswaar een Brit, Kapitein Samuel Argail geweest die in dienst van Lord de La Warre, de gouverneur van de Britse Kolonie Virginia in het Zuiden, de baai van de rivier was bin nengevaren en het water de Delaware had genoemd, ter ere van zijn op drachtgever. Maar het waren drie Ne derlandse navigatoren, Adriaan Block, Jan de With en Cornelis Jacobsen May. die in 1614 de rivier en haar omgeving exploneerden en er de eerste Neder landse handelspost vestigden. Om streeks 1638 was het opnieuw een Ne derlander, Peter Minuit, (die echter in dienst was van de Zweedse Koning, nadat hij meningsverschil had gekre gen met de West-Indische Compagnie) die in de omgeving van het huidige Newcastle de eerste groep Zweden aan wal bracht. Twee jaar later volgde een groep Nederlandse kolonisten, geleid door een Zweed, Peter Hollander Rid der. Eind 1640 landde een nieuwe groep Hollanders, na hiervoor van de Zweden toestemming te hebben verkregen Doch in 1647 het jaar waarin Peter Stuyvesant tot Directeur-Generaal van Nieuw Nederland was benoemd (met standplaats Nieuw-Amsterdam) begon nen zich spanningen tussen Nederland en Zweden te ontwikkelen over deze koloniën. De kolonisten namen deze kwestie aanzienlijk minder dramatisch dan de regeringen in het moederland. Stuyvesant, een man van ietwat totali taire neigingen, maar een uitmuntend diplomaat, deed de Zweden aanvanke lijk aanzegging, dat zij zich op Neder lands grondgebied hadden neergezet, zulks in strijd met „de wet". Drie jaar later kwam Stuyvesant met een be scheiden flottielje oorlogsschepen de rivier afzakken en vestigde Fort Casi mir op de plaats waar Newcastle staat. Fort Casimir onverdedigd. pORT CASIMIR stond onder bevel van Gerrit Bricker, een Neder landse commandant, die eerder het ma teriële welzijn van zijn kolome op het oog had dan de militaire bescherming ervan. Zijn kruit verkocht hij aan de Indianen; zijn belangstelling was meer bij de visvangst dan bij de geschuts- opstelling van het fort. Toen in 1654 een Zweeds schip de rivier kwam afzakken, eiste de Zweedse commandant overgave van Fort Casimir dit overigens zon der hiervoor enige opdracht van zijn regering te hebben ontvangen Bricker trachtte nog met lange verhalen de zaak op de lange baan te schuiven. Maar commandant Rising zette enige solda ten aan- wal, liet Brickers negen man ontwapenen en herdoopte fort Casimir in Fort Trinity. Doch een jaar later heroverde Stuyvesant dit stuk Hol lands grondgebied. Percelen grond werden spoedig ver deeld en nadat een voldoend aantal nieuwe kolonisten was gearriveerd, bruggen over kreken waren geslagen en de tabakscultuur was begonnen, werd de nederzetting losgemaakt van het bestuur van de West Indische Com pagnie en gebracht onder de tutelage van de stad Amsterdam, welke Jacob Alrichs tot burgemeester van de nieu we gemeente benoemde. Alrichs noem de de „stad" Nieuw Amstel. Een goed leven j^EN VINDT thans nog in de archie ven van Newcastle honderden do cumenten waaruit men zich een duide lijk beeld kan vormen van het leven in die dagen. Burgemeester Alrichs, in een brief naar A'dam, sprak over de toevloed van „nieuwe immigranten, welke gepaard gaat met een stijgende invoer van allerlei handelswaar, in het bijzonder spiritualiën en gedistilleerd"; hij vroeg voorts om werktuigen „omdat vele personen hieraan behoefte hebben bij het uitoefenen van de landbouw en het verrichten van reparatiën"; hij be sloot de brief met een verzoek om vooral toch „wat riemen papier te zen den.. en voldoende varkensvlees". In 1657 stonden er een kerk en een schooi (met 25 leerlingen). Nieuw Amstel was een welvarende gemeenscthap en de burgers hielden van het goede leven In sociaal opzicht lieten deze Neder landers zich toch niet onbetuigd. Een weeshuis werd reeds in 1660 gesticht. Zo snel was de groei van de gemeen te, dat één burgemeester, in een vlaag van grootheidswaanzin, het voorstel opperde om de hoofdstad van Nieuw Nederland te verplaatsen naar de om geving van Nieuw Amstel, waar bij „een nieuwe stad wenste te bouwen". Doch in 1664 kwam het einde van het Nederlandse Rijk in Noord-Ameri- ka. Drie van onze soldaten vonden de dood, tien werden er gewond toen Ko lonel Nicolls er een Brits detache ment landde. In 1673 heroverden de Hollanders de stad en Peter Alrichs werd opnieuw burgemeester. Maar een jaar later kwamen de Britten terug. En de naam Newcastle bleef besten- king van een door een plaatselijk blad beschikbaar gestelde wisselbeker aan de vereniging, die in een onderlinge toneelwedstrijd de beste prestaties ge leverd had. Laten we het maar direct vertellen: „Limburgia" triompheerde. De zui derlingen krijgen voor een jaar de beker in hun bezit, doch zij zullen hem naar de voorzitter verzekerde in het volgend seizoen met hand en tand. verdedigen. Het was verkwikkend, om op deze avond van verbroedering te zien, hoe de deputaties uit de verschillende provincies allen in regionaal costuum gestoken zich, na ingeleid te zijn door de Nederlandse maagd, aan het publiek voorstelden: om de Friezen in hun eigen taal te horen zingen en het strijkensemble „Ons Gelderland" te horen spelen, al was dat lang niet vlekkeloos„Het Lantschap Drenthe" vermaakte met een komische schets en de vereniging „Groningen" liet de gehele zaal in een folkloristisch optreden meezin gen van „Ome Loeks en zijn dooie peerd. „De Zeelandia"-band schetterde er moderne muziek uit, dat het een lieve lust was; de Tukkers hadden een enorm succes met hun Twentse boerendansen en de „Graspiepers" van de vereniging „Ons Brabant" brachten in een waardig slot volop zuidelijke leut in de zaal. Er was onderling veel waardering voor het gebodene en vooral: er was een weldadige eensgezindheid onder deze Haagse „import", die nog altijd met sterke banden aan de streken, waaruit zij stamt verbonden blijkt te zijn. De Amerikaanse filmspeler Warner Baxter is na een langdurige ziekte op 62-jarige leeftijd te Beverly Hills (Ca- lifornie) overleden. Baxter werd op 29 Maart 1893 te Co lumbus in Ohio geboren. Na een acht jarige toneelloopbaan in New York vertrok hij naar Californie om ook daar de toneelspeelkunst te beoefenen. In 1922 kwam hij bij de film. In 1931 speelde hij de hoof dol in „Daddy Long- legs" en in 1941 behaalde hij een fraai artistiek succes in „Adam had four sons". JUNIOREN TOURNOOI VAN CSV CSV organiseert met de Pinksterdagen, op Zaterdag 12 en Maandag 14 Mei, een juniorentournooi. Zaterdag wordt ge speeld UitgeestBeperwijk en CSV—Alk- maarse Boys en Tweede Pinksterdag de winnaars- en verliezersfinales. Er zijn vier prijzen beschikbaar gesteld. digd, ook al bleven de Hollanders .-r in de grootste welvaart wonen Een dominee, die in 1675 deze ne derzetting bezicht schrijft, geërgerd over de staat van dronkenschap waai- in de bewoners verkeren „na zich van hun dagtaak gekweten te hebben" Dit aspect van de Nederlandse kolo nisten-tijd is geleidelijk aan verloren gegaan. Het Newcastle van onze dagen is een nogal slaperig stadje, waar men in alle rust en stilte „met de kippen op stok" pleegt te gaan. Er is nu nog wat vertier dank zij de veerpont, die door de meeste automobilisten, die van New York naar Washington rijden, wordt gebruikt. Maar op vier mijl van Newcastle staan al de pijlers in de Delaware rivier waarop aan het einde van dit jaar een machtige nieuwe brug zal komen te rusten, waarover het autoverkeer straks geleid zal worden. En men mag zich afvragen of New castle's aanstaande feestelijkheden niet de grote storm zullen zijn, die een langdurige periode van diepe stilte zullen inluiden Een wonderkalf Boer Laan te Berkhout keek wat raar op, toen een van zijn koeien een zoon kreeg die vijf poten had. Hier ziet men het diertje; het vijf de poot zit midden op de rug en is vergroeid met de ruggegraat van het beest. «JTANDWERKEN is een gave kunt het niet. De standwer mig verklaard, dat mr. A. d'A thuis in de categorie der der ■tranten zjjn de marktkooplie dan hun prevelementje mak kraam werken, hun koopwaai klanten omheen weten te pral jy[AAR goed burgemeester Amsterdams vliegende bur is dus een demonstrant. Hij Maandagmorgen bewezen, toe tig en boeiend de derde be markt op het roemruchte A aan de Prinsengracht opende bij gelijktijdig het derde kersconcours begonnen verkls ijverigen zeiden, dat de bur; wel een bijzonder mooi artike zijn roem als demonstrant te Toegegeven, heel Nederland het ogenblik in voor de kan) ding, maar hij lapte het hem om met een vijf-minutenspee gld. in de pot te krijgen. Er die scheermesjes of sigaren dassen verkoopt, geeft zijn kl tijd nog iets tastbaars mee r Burgemeester-standwerker d'J Die kwam alleen maar met e doel aandragen. De mensen, zulke doelen wel eens te ma ben gehad, weten hoe moe soms is, de knip van de port te praten. Burgemeester d'A het hem. Net zo goed als si Bakema uit de Kuyperstraat, totale verdienste op deze f< ter beschikking stelde van de bestrijding. Waterval van MA die officiële opening i oude vertrouwde Amstel weer goed marktterrein. lede werker haastte zich naar zijn en zette zijn alleenspraak in, publiek te trekken. En over plotselinge gepraat heen, s een versterkingsinstallatie dansmuziek. Een cacaphonie luid en geluiden, die de oud van Prinsengracht, Kerkstraat Utrechtsestraat uit de lichte wekte, waaraan ze zich aan ei stille grachtenwater dag in jaar in jaar uit mogen én overgeven. Mens, melis, wat werd daa: in die paar volgende uren van merige eerste Maandag van M daar nu bijvoorbeeld die Rui gaard. Ja, ja, precies, die gro die daar op het hoekje staat e allergenoegelijkste manier ii mouwen nota bene, hoewel er schraal windje over het mar staat zijn scheermesjes aan brengt, tussen haakjes, vergi: keer niet in die knaap. Ge meer. Hij is de op handen ere-voorzitter van de sectie werkers van de Centrale Vi voor de Markt-, Straat- en R del. „Nou, wie wil vandaag zich: tracteren?" lokt hij met stentor kopers. En dan: „Het verst Ieder ander mesje is niet ond den te brengen. Zes-honderds meter. Bladdun. Wacht, nou wi daag op deze feestmarkt ee mensen gelukkig maken. Ik zi koop geven, zoals ze van dei dagen nog niet gehad hebben niet straks naar die winkelie en zeggen, dat-ie jullie heeft nee, dat doet-ie niet. Ik heb e regelde partij goed gekocht en dit tussen. Daar betaal je ge kwartjes voor. Dat is de vas prijs. Daar moet die winkelier verkopen. Ik niet. Maar misse! dien ik er nog wel meer aan arme winkelierEn zo pra maar door. Hij doet het al tjye tig jaar. Hij mag dus met r volleerd standwerker hete arendsblikken gaat hij de kri of hij onder zijn toehoorders lieden vindt, die reeds eerde waren. En waarachtig, hij vine nog, twee stuks zelfs. Beiden gen de zeldzame kwaliteit aangeboden mesje. De 1 grijnst, maar doet overigens a reclame vanzelfsprekend is. prijzing werkt feilloos. Reed: drie, vier handen naar de pakjes. Maar nog heeft de een climax achter de hand. 0 pakjes voor een gulden, maar als het mesje u niet bevalt, week sta ik hier weer op deze! U begint dus met het vierc open te maken en de mesjes c proberen. Als ze u niet bevalle u volgende week de drie pakjes terug. Ik betaal u 1 pond weerom!" Die oorzaak is ais regel onzmvei b doaroto een Kruschen-kuuT. Wonde aansporende werking dei zes miner die Knischen bevat eD die de bloei organen dag na dag op toeren daarmede hun natuurlijke krachtij geven. Als lever, nieren en ingewj op volle toeren hun tuncties vemc nen onzuiverheden in het bloed ziel vastzetten en daarmee is dan de c Uw pijnen in de kiem gesmoord. Neem d&^rom Kxuschen. Regelmati hoe eerder hoe beter (Advertentie, Ir

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6