Als militair inzicht en politiek geschipper
op elkaar botsen
Niet-gevaccineerde militairen
moeten in de kazernes blijven
C.H.U. bereid lasten te dragen
Generaals komen in deze tijd voor
ernstige gewetensconflicten te staan
De tijden zijn veranderd
Nog 250 millioen voor
Marshallhulp
Regering dient ontwerp voor nieuwe
Zondagswet in
Nederlandse ambtenaar
te Djakarta in arrest
Rook met Uw
still making friends
Staphorster meiskes kregen een
slechte indruk van ons parlement
Binnen tien jaar eei.
millioen ouden van dagen
Moederweelde
DONDERDAG 17 MEI 1951
Bij het ontslag van generaal MacArthur
n
(Van een bijzondere militaire medewerker)
VRAAG MAG WEL EENS WORDEN GESTELD of in de huidige omstandig
heden op het geweten en het verantwoordelijkheidsgevoel van bevelvoerende
generaals niet dikwijls een te grote wissel wordt getrokken. Werkelijk politieke
generaals met een sterke ambitie om daadwerkelijk in te grijpen in de staats
zaken zijn zonder twijfel een gevaar voor de samenleving, doch omgekeerd zijn
politieke betweters op militair gebied een even groot gevaar. In de rustige tijden
vóór 1914, toen van extremisme nog geen sprake was, lag het voor de hand, dat
de dienaren van het militaire instrument zich buiten de sfeer van de directe
politiek hielden en op hun sociëteit het spelletje whist of poker speelden. Het
leger was, zo nodig, 't apparaat waarvan de regering zich bediende bij onlusten,
stakingen e.d. Men denke h.v. aan de spoorwegstaking van 1903 en de onrust hl
1918, toen een bepaalde stroming op ondemocratische wijze naar de macht lonkte.
B(j dergelijke zuiver interne aangelegenheden kan vanzelfsprekend geen partij
kiezen van het leger worden geduld.
Diplomaten en politici kunnen wel
het begin van een oorlog gelasten, doch
zij zullen deze militair nooit kunnen be
ëindigen. Is de strijd eenmaal ontbrand,
dan dienen de ongeschreven wetten te
luiden, dat aan de militaire bevelheb
bers het laatste woord wordt gelaten:
n.l. de bereiking van het stategische
einddoel. Dat doel lag voor Korea in
Mandsjoerije en China.
MacArthur heeft blijkbaar nog hoop,
dat de Westerse machten in het Verre
Oosten nog niet volkomen zijn uitge
rangeerd. Als een laatste redmiddel
propageerde hij de aanval op de mili
taire vijandelijke bronnen over de gren
zen van Korea. Hiermede provoceerde
hij zijn eigen ontslag. Doch militair
gesproken zal MacArthur op den duur
het gelijk aan zijn zijde krijgen, on
danks zijn onvrijwillige retraite.
Welke onthullingen te Washington
verder ook mogen worden gedaan, één
ding schijnt vrijwel vast te staan: in
Korea zal geen vrede heersen, tenzij
MacArthurs denkbeelden tot gemeen
goed worden gemaakt, dan wel een ac-
coord met Moskou en Peking wordt ge
sloten.
In het laatste geval zal. evenals in
Indonesië het geval was, alle bloed te
vergeefs zijn gevloeid, zullen hele land
streken nutteloos zijn verwoest en zal
het communisme een nieuwe triomf
hebben behaald. Alles terwille van een
weifelende politiek.
Eén troost
VA DE BEIDE wereldoorlogen, en
vooral na 1945 werd het aspect van
de wereldsituatie echter grondig ver
anderd. De geallieerde overwinning op
Duitsland, Italië en Japan blijkt allengs
te resulteren in een beklemmende
vrees voor een derde wereldoorlog te
gen een der voormalige partners. Het is
bijkans onmogelijk, en zeker onrede
lijk, te verwachten, dat leidende offi
cieren bij de discussies over de moge
lijkheden tot het voeren van een der
gelijke oorlog een zwijgzame en passie
ve rol zouden spelen. Men mag in dit
tijdsgewricht van geen enkel mondig
mens verwachten, dat hij onbewogen
do gebeurtenissen aanschouwt en lijde
lijk afwacht. Vooral zal zulks niet het
geval zijn bij de bevelhebbers op de
hoogste posten.
Eigenlijk verkeren deze hoogste mili
taire autoriteiten continu in de poli-
teke heksenketel. Hun adviezen om
trent militaire kansen op een oorlog
worden gevraagd en hierin hebben be
velhebbers als MacArthur de gele ge
heid hun ideeën naar voren te brengen,
te onderstrepen en toe te lichten. Ook
de Verenigde Chefs van Staven hebben,
hoe men de zaak ook wendt of keert,
geregeld bemoeienis met de politieke
gang van zaken, evenals de chefs van
militaire inlichtingendiensten. Zonder
twijfel zal elke regering haar koers
voor een belangrijk deel dienen te be
palen naar de inhoud van de rapporten
der militaire inlichtingendiensten. Deze
vormen eensdeels een onmisbare aan
vulling van de diplomatieke rapporten,
doch zij zijn anderzü is dikwijls in strijd
met de verkondigd^ meningen der ge-
zaghebbenden op 'de ministeries van
buitenlandse zaken. Het is in dergelij
ke situaties, dat de gewetensconflicten
der militaire bevelhebbers zich ont
wikkelen en de botsingen tussen diplo
matie en strategie zich demonstreren.
De bevelvoerende officieren dienen in
opdracht hunner regering, of, zoals op
Korea, in naam van de U.N.O., hun op
dracht uit te voeren. Voor deze op
dracht worden ter bereiking van het
strategische doel legers en materiële
hulpmiddelen ter beschikking gesteld.
Moeilijke beslissing
JJET ZAL ook voor de niet-militair
duidelijk zijn voor welk conflict een
bevelhebber wordt geplaatst indien hij
meent, dat de hem ter beschikking ge
stelde strijdmacht voor de bereiking
van het doel onvoldoende is. Of stra
tegisch nog erger: indien hij overtuigd
is, dat een bepaald, beperkt, doel inder
daad tot een goed einde kan worden
gebracht, doch een verder gelegen doel,
dat door de opdrachtgever niet in be
schouwing wordt genomen, buiten het
terrein van zijn actie dient te blijven.
Het is dit eonfliet, dat het ontslag
van MacArthur heeft bespoedigd. De
primaire taak zuivering van Zuid-
Korea, zo nodig van Noord-Korea
was voor de opperbevelhebber, bij be
schikbaarstelling van zeer ruime mid
delen, strikt genomen bereikbaar. In
dien de Verenigde Naties de prijs van
stromen bloed verantwoord achten voor
de zuivering van Korea, dan zou Mac
Arthur borg hebben gestaan, dat aan de
opdracht van zijn politieke chefs ware
voldaan.
Doch MacArthur, wijs geworden door
de ervaring, zag verder dan zijn op
drachtgevers te Washington en Lake
Success. Met zware verliezen aan men
sen en materieel wist hij. weliswaar
met afwisselend resultaat, de situatie
op Korea meester te blijven, zij het, dat
er zonder twijfel wel eens geblunderd
werd. Doch de bevelhebber meende te
vens (en hij stak die mening niet onder
stoelen of banken) dat een dergelijke
oorlog, waarbij geheel Korea met de
grond zou worden gelijk gemaakt, niet
tot een definitief einde zou komen, in
dien de bronnen van alle vijandelijke
aanvoer (welke in Mantsjoerije en
China zijn gelegen), niet tevens tot ob
ject werden gemaakt van meedogen
loze aanvallen der luchtmacht van de
Verenigde Naties.
De verbindingslijnen
Wij vermoeden, dat vrijwel iedere
militaire autoriteit de mening van Mac
Arthur zal onderschrijven. Want indien
in een moderne oorlog de aanvoerbases
en de verbindingslijnen van de vijand
in het achterland niet aan een grondi
ge vernietiging worden onderworpen,
dan zal een oorlog tot in lengte van
jaren voortduren. Vooral indien de vij
and, zoals in Korea, over een onbe
perkt arsenaal aan mensen, en moge
lijk ook materiaal beschikt.
Acheson, Van Maarseveen, Van Royeo
en vele anderen, thans opponenten van
MacArthur, of tegenstanders van wijlen
Spoor, in de boeken der historie reeds
lang zullen zijn verbleekt, dan zal Mac
Arthurs naam daarin nog steeds met
ere zijn vermeld als de bevrijder van
het Verre Oosten van het Japanse juk,
van dezelfde Japanse terreur die Soe-
karno in het zadel hielp.
De bittere ironie wil, dat deze Ja
panse satelliet op zijn beurt weer ge-
ruggesteund werd door de machten,
welke thans „the lucky general" zijn
neergang zo gaarne gunnen en welke in
Spoor een militant gevaar zagen.
Het kan raar draaien in de politiek.
Deze berust blijkbaar op andere, min
der hechte grondslagen dan de strategie
van politieke generaals: kerels die be
reid zijn de vijand aan te grijpen tot
in de verste uithoeken der wereld
de enige weg om te komen tot wer
kelijke vrede in deze tijden van slap
heid en besluiteloosheid.
Dat is misschien de beste les, welke,
mits zij begrepen wordt, kan worden
getrokken uit het onterende gesol met
een man, een generaal bij exceptie, een
leider groter dan zij, die hem béstrijden
om eigen zwakheid te dekken: de „po
litieke" generaal Douglas MacArthur.
£R is één troost en MacArthur getuig
de daarvan zelf: „Old soldiers never
die". Als de namen van Truman, Attlee,
Exira bijdrage voor vier
Europese landen
De ECA zal tegen het eind van deze
maand aan het Amerikaanse Congres
voorstellen, nog 350 millioen dollar
aan Marshallhulp te verstrekken aan
Oostenrijk, Griekenland, Turkije en
IJsland. De verstrekking zal lopen over
de Europese betalingsunie, aangezien
deze landen niet het vooruitzicht heb
ben, dat zij de kosten van lidmaatschap
zelf zullen kunnen opbrengen. Zij ko
men 350 millioen tekort voor de aan
koop van noodzakelijke grondstoffen.
De aanvraag is een onderdeel van
een programma tot een bedrag van twee
milliard dollar, dat thans bij het bu
reau voor de begroting in behandeling
is. Hiervan is vijfhonderd millioen be
stemd voor voortzetting van de Mars
hallhulp, een milliard voor de bewape
ning van Europa en 500 millioen voor
hulp aan Aziatische landen.
HEUSS VERWERPT VERZOEK VAN
PÏECK
De Westduitse president, prof. Theo-
dor Heuss, heeft Woensdag het verzoek
van de president van Oost-Duits'%id.
Wilhelm Pieck, om het Westduitse ver
bod op het houden van een plebisciet
tegen herbewapening van Duitsland en
voor een vredesverdrag in 1951 op te
heffen, van de hand gewezen.
Geen plichtmatige viering van de dag des Heren
Hoofddoel: bescherming
van de openbare rust
De regering heeft bij de Tweede Ka
mer een ontwerp voor een nieuwe Zon
dagswet ingediend. Zjj zegt in haar me
morie van toelichting onder meer, dat,
indien het al ooit tot de taak van de
overheid heeft behoord, de plichtmatige
viering van de dag des Heren te ver
zekeren, daarvan thans in geen geval
sprake kan zijn. De regering heeft der
halve gemeend in het wetsvoorstel uit
sluitend voorschriften te moeten opne
men ter wegneming van beletselen
voor de viering van de Zondag als dag
des Heren. Voor zodanige regeling is in
een natie als de onze, waarvan een gro
te meerderheid de Christelijke gods
diens belijdt, stellig plaats.
De bescherming van de openbare
godsdienstoefening en van de openbare
rust op Zondag vormt dus het hoofd
doel van het ontwerp. Intussen kan
zulks in het huidige tijdsgewricht niet
leiden tot het geheel doen stilstaan van
het openbare leven.
In het wetsontwerp is voor de ont
spanning en sportbeoefening op Zondag
een oplossing nagestreefd, in dier voege,
dat: 1. de mogelijkheid wordt opengela
ten om niet alle soorten van openbare
vermakelijkheden over één kam te
scheren; 2. in principe voor de Zondag
morgen een strenger regime zal gelden
dan voor de rest van de Zondag; 3. op
grond van het plaatselijk heersende
opvattingen het regime voor de Zon
dagmorgen zal mogen worden uitge
breid tot dg gehele Zondag.
Wat betreft de Christelijke feestdagen
staat de regering op het standpunt dat
de tweede Paas-, Pinkster- en Kerst
dag niet met de Zondag gelijk dienen
te worden gésteld. Hemelvaartsdag en
Nieuwjaarsdag zullen daarentegen als
een Zondag worden beschouwd. De wet
behelst verder een verbod om op Zon
dag vóór 13 uur politieke optochten of
politieke bijeenkomsten in de open
lucht te houden en verbiedt ten slotte
om op Zondag zonder genoegzame re
den de openbare rust door arbeid in
beroep of bedrijf te verstoren.
De heer H. Krijgsman, hoofdambte
naar van het Nederlandse Hoge Com
missariaat te Djakarta, is Maandag
avond door Indonesische autoriteiten in
arrest gesteld. Hij is echter Dinsdag
avond, na stappen van de Hoge Com
missaris bij het Indonesische ministerie
van buitenlandse zaken, in vrijheid ge
steld.
Egypte zal zijn legersterkte op
voeren tot honderdduizend officieren en
manschappen, teneinde de buitenwe
reld te bewijzen, dat het zonder hulp
van buitenaf het Suezkanaal kan be
schermen. Hiervoor is 50 millioen pond
uitgetrokken, 11 pet ven de begroting.
Panamese ministers achter
de tralies
De advocaat-generaal Dario Sando
val, die met het onderzoek inzake de
jongste gebeurtenissen in Panama be
last is, heeft de arrestatie bevolen van
de voormalige minister van buitenland
se zaken Carlos Brin en alle ministers
van de regering-Arias, die de verorde
ning over de afschaffing van de grond
wet van 1946 mede hebben onderte
kend. Drie van hen bevinden zich reeds
in de gevangenis.
Waar het hart vol van is,
daar vloeit de mond van óver!
En daarom zegt de Virginia-roker
hartgrondig
„King's Cross, een sigaret naar mijn hart'.'
De milde Virginia van standing - j"**5"*
onschadelijk voor hart en longen
Van harte:
zij is meer waard dan ze kost.
(Advertentie, Ing. Med.)
Thans ook her-inenting
te Amsterdam
Met ingang van gisteren 13 uur zijn
op bevel van de legerleiding alle mi
litairen, die niet in het bezit zijn van
een geldig pokkenbewijs in hun kazer
nes en gebouwen geconsigneerd. Dit
geldt ook voor militairen die na 12 Mei
zijn gevaccineerd of gerevaccineerd.
IN APRIL BIJNA DERTIC
MILLIOEN ONTSPAARD
In April hebben bij de Rijkspostspaar
bank de terugbetalingen de inleg met
18.258.000 overtroffen; bij de bijzon
dere spaarbanken is 10.289.000 meer
terugbetaald dan gestort en bij de bank-
spaarbanken 1.4Q8.000. Hiermede is
de totale ontsparing in April tot bijna
30 millioen, n.l. 29.955.000 gestegen.
Zeeuwse mosselvissers naar
de Waddenzee
Nu een parasiet de Zeeuwse mossel
cultuur onmogelijk maakt, heeft een
aantal mosselvissers besloten, naar de
Waddenzee te gaan. Vijf en twintig vis
sers vertrokken Dinsdagmorgen uit
Bruinisse. Ook uit Ierseke, Zierikzee
Tholen voer een aantal schepen weg.
De regering stelde voor deze proef een
voorschot beschikbaar. De verwachtin
gen zijn bij de vissers niet hoog ge
spannen. De mosselen die er zijn lig
gen hoog op het wad en zijn dus moei
lijk te bereiken. Velen hebben daarom
bakken gehuurd. Er zou naar de me
ning van sommigen meer perspectief in
deze visserij zitten, wanneer ook op het
Groninger wad gevist mocht worden.
AARDSCHOKKEN IN ITALIë
Dinsdagavond tegen middernacht
heeft een ernstige aardtrilling, verge
zeld van een ondergronds gerommel,
gedurende 16 seconden de huizen in
Locarno doen beven.
Het KNMI te de Bilt heeft op dezelf
de tijden lichte trillingen geregistreerd.
De Zuidkoreaanse nationale verga
dering heeft met 78 tegen 73 stemmen
Kim Soeng Soo, leider van de democra
tische oppositiepartij, tot vice-president
gekozen.
(Van onze parlementaire redacteur)
JJE voorste banken van de publie
ke tribune in de Ridderzaal)
waar de Tweede Kamer nog altijd
vergadertwaren Woensdagmiddag
gevuld met een lange rij van Stap-
worden, de presentielijst hadden
getekend. Slechts 46 afgevaardigden
waren opgekomen. Om half twee
opende de voorzitter een bijeen
komstvan Kamerleden. Hij deed
de mededeling van de ingekomen
horster schonen in haar typische stukken en liet daarna door de grif
fier de namen van de aanwezige
leden en vervolgens die van de niet
aanwezige leden voorlezen.
Na ruim vijf minuten sloot mr.
Kortenhorst de bijeenkomst weer,
onder mededeling, dat de bezoekers
op de tribunes konden blijven zit
ten en dat hij hoopte na ongevee'
een kwartier de eigenlijke vergade
ring te kunnen beginnen.
De Staphorster meisjes hebben
daarop niet gewacht. Zij hadden
blijkbaar genoeg gezien van het
Nederlandse parlement.
Geleidelijk drupten daarna nog
enkele leden binnen. Om tien mi
nuten vóór half drie kwam het
51ste, de communistische heer Hoog-
carspel. De Kamerbewaarder liep
hem al met de presentielijst tege
moet! Hij tekende en de voorzitten
kon de vergadering openen.
nationale dracht. Het vrolijke rood
van haar omslagdoeken en het blin
kende metaal van haar kappen,
waarin de vele lampjes der grote
lichtkronen weerspiegelden, vorm
den een prettige tegenstelling met
de donkere bezadigdheid, waarin
ons parlement vrijwel steeds ge
dompeld is.
De jongedames uit het bekende
Overijselse plaatsje, die een dagje
in Den Haag waren en ook wel
sens de vroede volksvertegenwoor
digers in hun dagelijkse arbeid
wilden gadeslaan, hebben geen
beste indruk mee naar huis geno
men. Want op het aanvangsuur der
vergadering dat is om één uur
s middags was het quorum niet
aanwezig. Dat wil zeggen, dat neg
geen 51 leden, die tegenwoordig moe
ten zijn, wil ar vergaderd kunnen
Deze maatregel is een voorzorgs
maatregel, zo vernemen wij van be
voegde zijde en behoeft geen enkeie
reden van bezorgdheid te geven.
De directeur van de G.G.D. te Am
sterdam heeft de bevolking er nog
maals op gewezen, dat herinenting te
gen pokken van personen die reeds een
of meermalen zijn ingeënt en inenting
van kinderen tot 2 jaar, dringend is
aan te raden. Personen boven de leef
tijd van 2 jaar, die nog nooit zijn in
geënt, moeten zich aldus de direc
teur thans nog niet laten inenten.
Op verscheidene plaatsen en ver
schillende tijden bestaat thans in Am
sterdam de gelegenheid voor kosteloze
(her-inenting) tegen pokken.
Geen nieuwe gevallen
Er deed zich gister te Tilburg geen
enkel geval van pokken voor. Heden
kunnen 22 personen de quarantaine
inrichting van het Cenakel verlaten,
zodat er dan slechts 26 contacten ter
observatie overblijven.
Bond voor Siaaispensionnering
kwam ie Amsterdam bijeen
Tijdens de algemene vergadering,
die de Bond voor Staatspensionnering
gisteren te Amsterdam gehouden heeft,
is door het hoofdbestuurslid, de heer
C. J. van Lien den, die tevens lid van de
Tweede Kamer is, medegedeeld, dat
volgens schattingen van het Centraal
Bureau voor de Statistiek Neder
land binnen tien jaar bijna een mil
lioen ouden van dagen (65 jaar en
ouder) zal hebben. Nog tien jaar later
zullen er weer tweehonderdduizend zijn
bijgekomen.
Een betere regeling van het ouder
domspensioen was volgens de heer
Van Lienden dan ook dringend nood
zakelijk en inderdaad zag het er naar
uit, dat binnen afzienbare tijd een
nieuwe regeling van het probleem ge
troffen zal worden. Het hoofdbestuurs
lid kantte zich in dit verband echter
tegen ieder streven de kwestie van de
zekering". Hij zeide ten slotte liever te
zien dat de noodwet-Drees voorlopig
als noodwet van kracht bleef, dan dat
er op korte termijn een beslissing ge-
•nomen zou worden, die verkeerd zou
blijken te zijn. Bij de bestuursverkie
zing werd in de vacature R. Terpstra
benoemd ds J. Luchies uit Petersbie-
rum (Friesland)
ouderdomsvoorziening op te lossen langs
„de onbegaanbare weg der sociale ver- a u nog eens doet staat de ge-
volraririfr" Hii qoirla fern nlnffn 11ottöh to
OP HET MATJE
JUFFROUW Alida Brakels, geboren
J Kneuvel, verscheen voor de rechter
in een japon van allemaal rode en
paarse bloemen, met een roesje van
vissersgaren langs de forse hals. Op
het hoofd droeg zij een pannekoek met
opstaande randjes, van achteren ver
sierd met enig gaaswerk, gelijk de
mannen van het vreemdelingenlegioen
in de Noordelijke delen van Afrika
plegen te hebben. Haar volgroeiae
handen waren gestoken in glanzee-
handschoenen, die haar bij het uit
trekken enige trubbel veroorzaakten.
De knoopjes wilden niet los vanwege
de spanning, hetgeen haar een zucht
en een uitroep ontlokte. „Die pesdinge
klemme!", zei ze, maar de rechtei be
toogde, dat ze de handschoenen wel
kon aanhouden.
Toen kwam men terzake en dat Was
mishandeling van een eerbaar caarten-
bakker. Juffrouw Brakels wenste
ogenblikkelijk „effies een paar woor
den te zegge", maar de rechter hield de
leidsels en zo kwamen we dan aan
de weet, dat er een conflict was ont
staan rond Kobus Brakels, die bij de
bakker ontslagen was, omdat hij nóch
het buskruit nóch het vlotte arbeids-
tempo had uitgevonden.
Ik kon die jongen niet houden,
zei de mistroostige patissier.
Gutnogtoe, zo'n bijdehande knul.
Kobus heb zelf ze eige knijnehokke
getimmerd as ventje van zestien jaar
en altijd eve netjes en met twee wo.tr-
de spreke vanwege de opvoeding,
want ik heb er zeven, maar ik zeg al
tijd: Jongens, zeg ik
De rechter onthield ons de moeder
lijke wijsheden met een hamerslag,
anders was het een paedagogisch
standaardwerk in drie delen geworden.
17 ontkent niet, dat u de bakker
een klap in het gezicht gaf?, wilde de
Kadi weten.
Me gal kookte van de zenuwe van
me eer as moeder. Ik laat me «eind
niet verschandalisere door zo'n man
die margarine in de taarten doet. Nooit
een pietertje boereboter, weledelacht-
zaam, en dan maar dure prljze in ze
etalazie! Die klap hebbie verdiend
Een bakkersknecht, met het voor
komen van een treurende dashond,
stak zwerende vingers in de lucht en
beschreef de hoedanigheden van de
klap. „Ik doch dat ze de baas tege dé
wereld zou slaan"....
Het werd veertig gulden boete ,.en
vangems voor u open
Ken ik het hoger op gooie?, vroeg
Alida.
Jawel, zei de rechter. En in zijn
stem klonk alle berusting, die het
leven temidden der domheid een men
senkind kan bijbrengen.
KAREL
Twee ministers spraken op
algemene vergadering
De Christelijk Historische Unie hield
gisteren in Krasnapolsky te Amsterdam
haar algemene vergadering, waarbij de
twee ministers van deze partij, mr. H.
Mulderije en ir. C. Staf aanwezig wa
ren.
Beide ministers richtten zich met 'n
kort woord tot de vergadering.
Mr. Mulderije zei, dat het zijns in
ziens in het landsbelang is, dat chris-
telijk-historische ministers deel van het
kabinet uitmaken. Ik ben het met de
heer Tilanus eens als hij zegt, dat dit
kabinet en dus ook mijn persoon met
gereserveerd vertrouwen tegemoet werd
getreden. De minister besloot met; „Ik
hoop dat wij, uw ministers, uw vertrou
wen mogen verdienen".
„Wij zijn samen met twaalf vrije vol
ken aldus ir. C. Staf die hun vrij
heid willen verdedigen en bereid zijn
om het uiterste te doen. Wij hebben
zware verplichtingen en persoonlijke
offers moeten hiervoor worden ge
bracht. Verplichtingen betekent zo
vervolgde de minister zware belas
tingen langere diensttijd, herhalings
oefeningen en restricties wegens de de
fensie. die prioriteit heeft. Er is in onze
kringen een bereidheid, deze lasten te
willen dragen. Wij moeten zo ein
digde de minister een strijdbaar Ne
derlands volk hebben, in de eerste
plaats ook geestelijk strijdbaar".
Vrije handel voor Japan
Amerika heeft Japan bij monde van
generaal-majoor William F. Marquatt,
de leider van de economische afdeling
van het geallieerde hoofdkwartier te
Tokio, doen weten, dat het als gelijk
waardige handelspartner kan deelne
men aan het handelsverkeer tussen de
vrije landen, doch dat het hoofdzake
lijk op eigen krachten zal zijn aange
wezen.