DE Oi
Pin. Pan, Pon als fotografen
ONDERWIJSBELANGEN
Voogd
JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER
BRANDERIGE HUID
DÉBRALINE
Engelse jongen
een vliegtuig
stal driemaal
DE JOCKEY-CLUB TE PARIJS
's Werelds exclusiefste club
Zwier en deftige traditie zijn haar kenmerken
Paardensportminnaars
richtten haar op
DE CLUB waarvan het lidmaatschap
tot de meest begeerde voorrech
ten behoort en het maatschappelijk aan
zien verhoogt, bestaat sinds 1834, toen
een twaaftal jonge viveurs bijeenkwa
men om over hun lievelingssport te
praten. Bescherming en bevordering van
oe paardenfokkerij was het elgenlijkt
doel van de nieuw opgerichte club. Aai.
dezg tijd herinnert nog heden een jan
een stoel voorziene weegschaal, staande
naast de trap, die naar de eigenlijke
clublokalen leidt. In de begintijd van
de club moesten alle leden zich hier
laten wegen, om te zien of ze nog als
ruiter in aanmerking kwamen.
Uit de dood herrezen
Heer-Hugowaard
De R A F. .moet" hem niet meer
Het Radioprogramma
Fussell verspeelde de
sympathie der Engelsen
O.L.S. in Zuid feestelijk
geopend
INGEZONDEN STUKKEN
Definitieve beslissing noodzakelijk
NBEKENDE
DINSDAG 82 MEI 19S1
(Van een correspondent te Parijs)
pNVANDE laatste nog overgebleven burchten van zwier en deftige traditie op
internationale basis is de Jockey-Club in Parijs. Zij is er een van uiterste ex
clusiviteit, want al lijkt de lijst van de 1100 leden met hun klinkende namen ook
behoorlijk lang, toch is het voor een gewone meneer Durant even onmogelijk om
de ballotage te doorstaan en als lid opgenomen te worden, als voor een Graaf
Durand, dat wil zeggen, voor iemand, die zich met een dergelijke twijfelachtige
titel zou willen voorstellen. Twijfelachtige personen worden in de Jockey-Club
namelijk niet toegelaten.
Rust en deftigheid
Op de eerste verdieping van het club
gebouw bevinden zich de lees- en ge
zelschapslokalen en de speelzalen, oe
nevens de eetzaal. Vooi^ de bar in het
sousterrain interesseert de echte club
man zich niet. Daar worden namelijk
ook niet-leden en vrouwen toegelaten;
hij kan zich daar niet echt thuis voe
len. Het leven en lawaai, dat van be
neden steeds weer naar boven door
dringt, wordt als een onaangename sto
ring beschouwd. Want de man van de
Jockey-Club wil rustig en in zeer
besloten kring leven; als hij van buiten
komt, overnacht hij liever in een van
de ter beschikking staande slaapka
mers op de derde verdieping dan in een
luxe hotel.
Een staf van 35 man personeelse
cretarissen, portiers, kellners, bedien
den enz. waakt over gemak en welbeha
gen van de clubleden. Tussen zes en
acht uur in de namiddag beginnen de
clublokalen zich te vullen. Er wordt
hoofdzakelijk bridge gespeeld. Er mag
nooit over politiek en godsdienst ge
sproken worden. Een rijk voorziene en
veelzijdige bibliotheek met meer dan
20.000 delen staat ter beschikking van
hen, die geen zin hebben om te praten
of te spelen. Alle bestaande almanak
ken en werken over adelijke families
zijn daarin te vinden, want de Jockey-
Club waakt met uiterste nauwgezetheid
over de echtheid der titels.
Hoe men lid wordt
Ieder jaar worden er 35 a 40 nieuwe
leden aangenomen, die door twee oude
re leden geintrodrceerd moeten wor
den en geballoteerd worden. Uitzonde
ringen worden niet gemaakt, niet eens
bij Koninklijke Hoogheden, waarvan de
club er verschillende onder haar leden
telt. Gedurende de bezettingstijd werd
deze exclusiviteit door de Duitsers ge
respecteerd.
Er is ook een lidmaatschap voor be
paalde tijd, dat voora' verleend wordt
aan tijdelijk in Parijs geaccrediteerde
diplomaten. Gezanten krijgen het de
finitieve lidmaatschap. De „groene
kaart" van de clubleden, die recht geeft
op speciale gunsten en voorrechten, ver
leent tevens toegang tot alle renbanen
ter wereld, waar de Jockey-Club in
hoog aanzien staat.
In de zorgeloze tijden van de negen
tiende eeuw was de Jockey-Club me
nigmaal het toneel van dwaze escapa
des, bijvoorbeeld toen enige clubleden
op hun pony's de trap opreden en in
het zadel een partij biljart speelden. Er
werden weddenschappen afgesloten om
duizenden francs, o.a. over het aantal
getrouwde en ongetrouwde tafelgeno
ten bij het clubdiner, of over een roeke
loze jonge edelman, die beweerde, dat
hij geblinddoekt van zijn huis dwars
door Parijs naar de club kon gaan. Dat
was een zorgeloze en overmoedige tijd.
Overigens is de naam van de Jockey-
Club ook aan en groot theaterschan
daal verbonden: Richard Wagner dank
te het eerste fiasco van zijn „Tann-
hauser" aan de leden van de club, die
gewend waren op een bepaalde tijd
naar de opera te gaan. Ze kwamen
meestal bij de tweede acte, waarin
steeds een ballet moest voorkomen. Zo
eisten ze ook, dat in de nieuwe opera
van de Duitse componist, die op per
soonlijk bevel van Napoleon 111 op het
programma was gezet, een choregra-
phische scène zou worden ingelastwat
Wagner met begrijpelijke verontwaar
diging weigerde. De club, die voltallig
verschenen was, wreekte zich voor
deze verloochening van haar wensen
door een fluitconcert.
Uitgerust met een respectabel aantal
dreggen en wat dies meer zij, toog de
Rotterdamse politie gistermorgen naar
de Scheepmakershaven, in de omgeving
van een daar liggend binnenschip. De
49-jarige schipper was n.l. sinds Zon
dagmorgen tien uur spoorloos verdwe
nen. Hij was op dat uur naar de kerk
gegaan, maar niemand had hem terug
gezien. De geheel overstuur geraakte
echtgenote, die de gehele Zondag en
ook de nacht tevergeefs had gewacht,
kwam gisteren bij de politie aangifte
doen van de vermissing.
Juist zou gistermorgen de eerste dreg
in het water geworpen worden, toen
er een man kwam informeren wie er
verdronken moest zijn. Het was de
schippe- zelf die plotseling was komen
opdagen. Hij had, zo vertelde hij, een
vriend ontmoet, die zaken voor hem
wist in Haarlem. In de Spaarnestad had
hij de laatste trein gemist en aan een
telegrammetje had hij niet gedacht.
50. Intussen was ook de burgemees
ter van Dover gearriveerd. Hij was de
man, die voor de winnaar een prijs
van f 100.000 had uitgeloofd en daar
belofte schuld maakt, had hij de dui
ten in een stevige jutezak meteen
maar meegenomen. Triomfantelijk
kwam hij er mee aandragen. Maar
voordat hij de eerste prijs aan winnaar
Jimmy Brown zou overhandigen, be
klom hij een stoel voor het houden
van een redevoering. Hij bezong daar
in de heldendaden van de dappere
zwemmer, die daar voor hem stond en
hij beschreef het moeizame geploeter
van de anderen, die nog streden met
het geweld der golven. Het werd een
eindeloze redevoering, want de bur
gemeester toonde wel veel eerbied en
enthousiasme voor de unigke prest:»»
tie van Jimmy, maar prettiger vontg
hij het nog naar zijn eigen woorden
to luisteren. Toch was hij blij, .toen er
tersluiks iemand naast hem kwam
staan die hem iets in het oor fluis
terde
Dat branden en schrijnen van Uw
huid kunt gij afdoende bestrijden
met het ontsmettende huidgenees
middel met „dieptewerking"
HELDERE VLOEISTOF, GEEN GAAS
GEEN PLEISTERS, GEEN VLEKKEN
(Advertentie, Ing. Med.)
BRANDWEER BOEKTE GOEDE
RESULTATEN
Dat onze brandweer actief is, is door
de gehele Heerhugowaard bekend.
Dat haar leden deskundig zijn, is op
een dezer dagen gehouden examen wel
weer degelijk bewezen. Het laatstge
houden Brandweerexamen, waaraan
20 leden van dit corps deelnamen,
bleek voor allen binnen het bereik te
liggen. Alle candidaten slaagden. De
heer Chr. Burger kreeg bovendien
nog de onderscheiding „uitmuntend".
Dit is het succes geweest van een
winter «<rd studeren. De zomer zal
wederom aan de sport worden be
steed.
WOENSDAG 23 MEI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 NCRV.
7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muziek. 7.45
Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram.muziek. 11.10
„Leven in de Schaduw", hoorspel. 12.00 Piano
recital. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Lichte muziek. 13.00 Nieuws. 13.15
Militaire causerie. 13.20 Amusementsmuziek.
13.50 Gram.muziek. 14.00 Bondsdag van de
Bond van Gereformeerde Vrouwenverenigingen.
14.45 Gram.muziek. 15.00 Voor de meisjes.
15.15 Kamerorkest. 16.15 Voor de jeugd. 17.30
Clavecimbel en viool. 17.45 Regeringsuitzen
ding: „Een Surinaamse huisvrouw vertelt",
door M. Kleine—Van Niel. 18.00 Dameskoor,
18.30 Bariton en orgel. 19.00 Nieuws en weer
berichten. 19.15 Discussie voor jonge mensen.
19.30 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00
Nieuws. 20.05 Gram.muziek. 20.15 Herdenking
Mr. Guillaume Groen van Prinsterer. 21.30
Radio Philharmonisch Orkest en soliste. 22.20
Reisbeschrijving. 22.30 Vocaa] Ensemble. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15-
24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00-
24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtend-
gymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws
en weerberichten. 8.13 „Onder ons gezegdr
8.23 Orgelspel. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Gram.muziek. 10.00 Schoolradio. 10.20 Kook-
praatje. 10.35 Voor de vrouw. 11.00 Gram.
muziek. 12.00 Accordeonmuziek. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Voor het
platteland. 12.38 Gram.muziek. 12.55 Kalen
der. 13.00 Nieuws. 13.15 Zo werkt Nederland"
13.22 Banjo-Ensemble. 13.50 Gram.muziek.
14.00 Gesproken portret. 14.15 Jeugdconcert.
15.00 Kinderkoor. 15.20 Hoorspel voor de
jeugd. 15.50 Pianovoordracht. 16.00 Voor de
jeugd. 16.30 Vooi de zieken. 17.00 Voor de
jeugd. 17.30 Dansmuziek. 18.00 Nieuws. 18.15
V&ra-varia. 18.20 Militaire reportage. 18.30
Lichte muziek. 18.50 „Zo werkt Nederland".
19.00 „De beïnvloeding van de mens", cau
serie. 19.15 Lichte muziek. 19.30 Voor de
jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 Politiek commen
taar. 20.15 Dansmuziek. 20.50 Brand in „De
Jonge Jan", monologen-spel. 22.00 Omroep
orkest. 22.40 Sport. 22.45 „De ontdekking
van de diepzee", causerie. 23.00 Nieuws. 23.15
Orgelspel. 23.35-24.00 Gram.muziek.
(Van onze correspondent te Londen)
TJE 20-jarige Brynley Fussell, die ne
genmaal uit een Engels verbete
ringsgesticht ontsnapt was, waarvan
driemaal met een gestolen vliegtuig, is
thans door de rechtbank te Northamp
ton tot 21 maanden gevangenisstraf
veroordeeld. Zijn moeder viel flauw in
de rechtszaal, toen het vonnis werd
uitgesproken en de rechter haar zoon
beschreef als „een geharde misdadiger".
Fussell zelf vertrok geen spier. Tijdens
de opsomming had hjj rustig zitten le
zen in een dik bock, getiteld „Britse
testpiloten".
Ditmaal had Fussell terecht gestaan
voor het stelen van zijn derde vliegtuig,
waarmee hij in November naar Frank
rijk ontsnapt was. Ten tijde van die
sensationele vlucht had men in Enge
land geglimlacht om de roekeloze durf
van de jongen, die uit een reeks goed
kope handleidingen geleerd had om
een vliegtuig te besturen. Of liever,
om het de lucht in te krijgen, want hij
wist niet hoe hij ermee moest landen.
In Frankrijk had hij laag vliegend
een „buiklanding" moeten maken.
Merkwaardig genoeg was hij er heel
huids afgekomen, hoewel het vliegtuig
vernield werd.
Tijdens het proces in Northampton
verdween echter het gevoel van sym
pathie, dat de Engelsen aanvankelijk
voor de „sportieve" Fussell gekoesterd
hadden. Er werd n.l. onthuld, dat hij
niet minder dan 77 vorige vonnissen
voor diefstal op zijn naam had staan.
Zijn criminele loopbaan was reeds op
elfjarige leeftijd begonnen met de dief
stal van een electrische speelgoedtrein,
een fiets en een motorboot.
Ondanks zijn misdadige verleden
had de directeur van het verbeterings
gesticht zijn best gedaan om een plaats
in de RAF voor hem te vinden, wan
neer hij 21 jaar zou zijn. Het was Fus-
sell's grootste wens om piloot te wor
den. Hij had een hartstocht voor vlieg
tuigen. Verleden jaar had de RAF erin
toegestemd om hem een kans te geven,
zodra hij op 21-jarige leeftijd uit het
gesticht ontslagen zou worden. Maar
Fussell was te ongeduldig om nog een
jaar te wachten. Voor de derde maal
stal hij een vliegtuig en ontsnapte naar
Frankrijk. Ditmaal heeft hij voor goed
zijn kansen bedorven voor zijn toe
komstige plaats in de RAF.
Vocht en tocht de kenmerken van de
apenbare lagere school te Heerhugowaard-Zuid
zoals onderwijzer Post het uitdrukte, nu en
deze kan het weten, want reeds gedurende vijf-
en-dertig jaar heeft hij aldaar les gegeven.
\oor hem zal de vreugde ongetwijfeld niet
klein zijn met zijn leerlingen een nieuw, licht,
ruim en „water-proof" gebouw te kunnen be
trekken.
Toen burgemeester Sutman Meijer zijn
openingsrede hield, hadden talrijke belangstel
lenden zich naar de Lindelaan begeven om hier
van getuige te kunnen zijn. Onder de aan
wezigen ontdekten we o.a. de inspecteur van
het onderwijs, de heer Bos, de heer Feringa,
voormalig inspecteur, de heer Kroese als ver
tegenwoordiger van het ministerie van Weder
opbouw en Volkshuisvesting, dr. Puijvelde, dr.
Sikkema, de schoolarts, tandarts v. d. Bosch,
de gemeente-secretaris, de beide wethouders en
de voltallige gemeenteraad. Eveneens waren
aanwezig de oudercommissies van Veenhuizen
en Heerhugowaard.
De heer Bos bracht dank aan het gemeente
bestuur en de heren Uitvoerders en in een korte
revue liet hij de gang van zaken bij de bouw
passeren. Daarna begaf hij zich naar de gang,
waar een lint gespannen was en terwijl hij dit
doorknipte verklaarde hij dit prachtig'e school
gebouw voor geopend.
De heer Post, hoofdonderwijzer, gaf een
historisch overzicht.
De heer Feringa richtte zich speciaal tot
de ouders van de in Noord en Veenhuizen wo
nende kinderen. Deze kinderen zullen dagelijks
met een autobus naar de school 'worden ge
bracht.
De gemeente-opzichter Besteman bracht woor
den van lof aan de aannemers, de fa. Kooij.
Verschillende sprekers voerden hierna nog
het woord.
Hierna dankte de burgemeester allen voor
hun belangstelling.
9. Pim is er helemaal niet rouwig
om, dat Tijs Bok hem gezegd heeft, dat
hij nu geen plaats meer kan afstaan
voor verdere foto's. En dat is eigenlijk
niet aardig van Pim. En een beetje
egoïstisch ook. Maar het lijkt wel of
Pim zich er niets van aantrekt, dat zijn
twee broertjes hem kwaad aankijken.
Er zijn nog genoeg kleine jongetjes in
het dorp die met grote ogen naar hem
opkijken. „Bah, ik zou niet eens in die
krant willen staan", zegt Pom. „Wat
doen ze met een krant? Ze pakken er
vis mee in of groenten. Nogal wat lek
kers om om een vis te worden gerold
of om een kropje sla. Kom mee Pam,
laten we een eindje verderop gaan. Als
ik nog langer die opschepperij van Pim
moet aanhoren, word ik misselijk!" En
het tweetal trekt het dorp in, waar ze
al gauw blijven stilstaan voor de win
kel van mevrouw Bertha Bigmans.
Mevrouw Bigmans heeft een boeken
winkel en er is altijd wel wat te zien.
(Buiien verantwoordelijkheid van de Redactie
„Het Gemeentebestuur van Alkmaar
nodigt de ouders en verzorgers van
leerlingen van de Jan Ligthartschool
uit tot bezichtiging van het gebouw
der Jan Ligthartschool aan de Jan
Steenstraat (Bergerwegkwartier) op
Woensdag 23 Mei 1951, tussen 19.30 en
21.30 uur
Zo luidt de officiële uitnodiging van
het gemeentebestuur, welke dezer da
gen aan de ouders en verzorgers van
leerlingen van de tegenwoordige Jan
Ligthartschool is uitgereikt. De dag
daarop zal het onderwijs een aanvang
nemen, terwijl op de Woensdagmiddag
de officiële opening zal geschieden.
Het is buitengewoon prettig, dat er
thans een geheel nieuw gebouw voor
het Openbaar Onderwijs ter beschik
king komt, dat voldoet aan de hoogste
eisen in alle opzichten.
Het is echter nog verheugender, dat
de bestaande klassen van de bijna 2-
jarige Jan Ligthartschool thans bij el
kaar in één gebouw gehuisvest worden,
wat voor de onderlinge band een enor
me vooruitgang zal betekenen.
Persoonlijk ben ik ervan overtuigd,
dat deze nieuwe school èn wat inrich
ting èn wat doeltreffende onderwijs
methoden betreft na korte tijd de toon
aangevende openbare lagere school van
onze stad zal zijn. Daarvoor staat de
leiding van deze school borg. Met le
opening van dit nieuwe schoolgebouw
wordt door het gemeentebestuur recht
gedaan aan dg heer Mol. Immers 2 ja
ren geleden benoemd als Hoofd van ae
Jan Ligthartschool, juist omdat deze
man één der prominente onderwijsfigu-
ren was, die eveneens naast zijn gave
van onderwijskunde (om dit woord te
bezigen) óók op maatschappelijk en
sportterrein een toonaangevende figuur
is, had het Gemeentebestuur hem fei
telijk een school zonder dak verkocht.
De zaak der Jan Ligthartschool is in
kringen van ouders en verzorgers ech
ter een zaak geworden van veel beroe
ring. Beroering, die naar buiten nooit
is opgetreden, maar een uiting moest
zijn onder die ouders en verzorgers,
die het goede voor hebben met het be
lang van hun kinderen. Want kinderen
aan een inrichting voor onderwijs in
het algemeen afstaan is een wettelijke
plicht, maar een nog groter kwestie van
vertrouwen.
Hoewel het gemeentebestuur formeel
niets heeft nagelaten om de ouders in
de gelegenheid te stellen hun bzwaren
te uiten, is wel gebleken, dat met die
bezwaren uiteindelijk geen rekening
kon worden gehouden. Juist is deze
houding natuurlijk niet, omdat de
school er voor de kinderen is en de kin
deren er niet zijn voor de school. Wat
vóór enkele jaren niet kon geschieden,
geschiedt thans wel; de schoolinrich-
ting welke in het centrum van de stad
had moeten blijven, wordt naar één
der uiterste randen van de stad over
gebracht. Voor vele ouders en verzor
gers bracht dit consequente moeilijk
heden mede op het terrein van een 3-
tal bezwaren en wel: de paedagogische,
de gezondheidsbezwaren en last but not
least de zéér vergrote gevaars- en ver-
keersbezwaren.
Het Gemeentebestuur heeft deze be-
DOOR
MARY BURCHELL
7)
Juffrouw Parry glimlachte niet en
Norma dacht dat ze liften of het
woord zelf of het leven in het alge
meen afkeurde.
„Ik zal u nu uw kamer laten zien
zei juffrouw Parry, „en wanneer u
zich wat heeft gewassen en opgeknapt,
zal mijnheer Yorke u ontvangen".
Door de wijze waarop ze dit zei,
voelde Norma zich al slordig.
Dus volgde ze juffrouw Parry ge
dwee naar boven en deed een schiet
gebedje dat ze in staat zou zijn zich te
gedragen naar de eisen die hier blijk
baar werden gesteld. Boven gekomen
liep juffrouw Parry de glanzend ge
boende gang af die uitkwam op de
grote overloop en opende de deur van
de kamer aan het einde.
In Norma's verrukte ogen was het
alsof ze de zonsondergang tegemoet
liep, want de fraai-betimmerde kamer
met zijn zachte kleuren baadde in het
avondlicht.
„Wat een beeldige kamer!" riep Nor-
ma uit. „Is die werkelijk voor mij be
stemd?"
„Eh ja, juffrouw Norma". Juffrouw
Parry ontdooide zó dat ze haar voor
naam gebruikte. „Ik ben blij dat u hem
mooi vindt".
„Iedereen zou hem mooi vinden! Ik
heb nog nooit zo'n beeldige kamer ge
zien!" Norma liep rond en raakte een
paar dingen in de kamer aan.
„Heeft u alles voor me uitgezocht,
juffrouw Parry?"
„O, neen, juffrouw Norma!". De huis
houdster scheen lichtelijk ontdaan over
de veronderstelling dat een dergelijke
keuze aan haar zou worden overgela
ten. „Mijnheer Yorke zei dat het zo
moest. Hij zei dat jonge mensen be
hoefte hadden aan kleur en licht",
voegde ze er zonder uitdrukking bij.
„Zei hij dat?" Norma draaide zich
om en keek de huishoudster nieuws
gierig aan. „Wat aardig van hem!"
Juffrouw Parry onthield zich van be
vestiging of ontkenning van dit com
mentaar op haar meester. Ze zei slechts:
„Komt u beneden wanneer u klaar
bent? U zult me in zijn kamer aan het
eind van de hall vinden".
Daarop liet ze Norma aan haar lot
over. Er was geen tijd om haar domein
aan een meer dan oppervlakkige
inspectie te onderwerpen, maar Norma
bespeurde alras dat, indien het uiter
lijk van het huis dan al in volmaakte
Tudor-stijl mocht zijn gehouden, het
inwendige aan vrij wat hogere eisen
voldeed dan men in de Tudor-stijl stel
de. De gebeeldhouwde eikenhouten
meubelen en de blauw en crème ge
blokte gordijnen waren geheel in stijl,
maar een bekwame hand had daaraan
alle mogelijke twintigste eeuwse com
fort toegevoegd. En wat kennelijk een
kleedkamer met de grote kamer ver
bonden was geweest, en in latere tijd
een kabinet voor het poederen der prui
ken, was nu veranderd in een zeer mo
derne badkamer. Terwijl ze zich waste,
haar donkere krullen borstelde en een
wijn-kleurige jurk aantrok, die haar
warme, kleurige schoonheid op zijn
voordeligst deed uitkomen, keek Norma
om zich heen, genoot van iedere nieuwe
ontdekking en overdacht intussen de
opmerking van haar voogd dat „jonge
mensen behoefte hadden aan licht en
kleur". Dat klopte helemaal niet met.de
beschrijvingen die ze de laatste uren
over deze man had gehoord. Het was
een aardige, vriendelijke opmerking, zo
een als tante Janet in geen honderd
jaar zou hebben gemaakt. Hoewel haar
hart nu wel onbehoorlijk luid klopte,
daalde Norma toch ook met grote
nieuwsgierigheid de trap af, toen ze
klaar was.
De grote hall was leeg, het huis heel
stil hoewel van een warme, vrien
delijke stilte; Norma bleef onder aan de
trap een ogenblik staan. Toen herinner
de ze zich de kamer waaruit de huis
houdster bij haar komst te voorschijn
was getreden, ging er heen en duwde de
deur zachtjes open. Maar de kamer was
leeg.
Eén enkel ogenblik geraakte Norma
in paniek bij de gedachte dat ze mis
schien heel alleen in huis was.
Dit was belachelijk, want het hele ge
bouw moest vol zijn van geruisloze,
goed getrainde bedienden, anders zou
deze hoge graad van comfort om niet
te zeggen luxe die haar omgaf, nooit
zijn bereikt.
Juffrouw Parry wax waarschijnlijk
bezig orders te geven aan juist die
zelfde geruisloze, goed getrainde be
dienden en zou wel dadelijk terug zijn.
Norma keerde heel zachtjes vrijwel
op haar tenen terug naar het mooi
ste gedeelte van de hall en bemerkto
dat de fraai-gebeeldhouwde eikenhou-
tt deuren op één na, waren gesloten.
Die ene stond op een kier.
Terwijl haar hart van opwinding
plotseling sneller klopte, duwde ze die
deur zachtjes verder open en keek e
kamer in.
(Wordt vervolgd)
zwaren ten volle erkend en zal dan
ook reden hebben gehad deze voor alle
.kinderen die thans naar de Jan Ligt
hartschool gaan of moeten gaan, in haar
volle omvang te aanvaarden betreffen
de de eventuele nadelige gevolgen hier
van.
De verantwoordelijkheid voor de
foutieve verdeling van de dubbele
klassen van de Tesselschadeschool, die
2 jaren geleden plaats heeft gevonden,
blijft nog ten volle bestaan bij iie
ambtenaren en/of onderwijsmensen, die
daartoe hun medewerking hebben ver
leend. Met meerderen heb ik de over
tuiging gekregen, dat toentertijd an
dere belangen hebben voorgezeten dan
de belangen van onderwijs, doordat de
desbetreffende raadsbesluiten tot ope
ning van een Centrale Opleidings
school zijn tegengewerkt door juist de
mensen van het hier ter stede gelden
de opleidingsonderwijs. Die tegenwer
king is toen gelukt en de Gemeente
raad heeft, waarschijnlijk onkundig
van de diepere oorzaken, deze bekrach
tigd door uitstel van invoering van het
nieuwe systeem van opleidingsonder
wijs te beginnen bij het 5e leerjaar,
wat uiteindelijk een systeem is, wat
verre te prefereren is boven het tegen
woordige, wat reeds bij het eerste
leerjaar aanvangt.
Het is derhalve wenselijk, dat de
Raad onzer Gemeente voor het komen
de jaar dit systeem zal invoeren en
aan de huidige onzekerheid een einde
zal maken en dan die onderwijskrach
ten, die toen na lang beraad en door het
niet-accepteren van de nieuwe functie
van Hoofd van de C. O. S. de invoe
ring per 1 Aug. 1949 hebben doen mis
lukken, onherroepelijk voor benoeming
zullen passeren.
Ik ben er ten volle van overtuigd,
dat vele ouders en verzorgers, en
enkele zijn er mij al bekend hun
kinderen volgende week mee over la
ten gaan naar het nieuwe schoolge
bouw.
Niet omdat deze ouders niet weten,
wat zij moeten doen en laten, maar
alleen omdat het van het grootste be
lang voor die kinderen is om ze deze
laatste weken van een heel leerjaar fe
laten uitleven in hun eigen klasje, in
hun eigen omgeving en met hun eigen
Meneer of Juffrouw. Het is, ik geef
het toe, niet juist, dat zo aan het eind
van een leerjaar, een zo verantwoorde
lijke overplaatsing op grote schaal is
bewerkstelligd, maar het is van groter
belang, dat thans alle kinderen mee
gaan om het profijt van deze laatste
weken te kunnen genieten. Dat dit ook
de bekroning zal vormen op de waar
dering van het werk der onderwijs
krachten, is waarschijnlijk, omdat het
personeel door de ouders en verzor
gers zeer wordt gewaardeerd.
Na de grote vacantie is er dan gele
genheid om een grotere beslissing voor
de kinderen te nemen. Er zijn toch kin
deren bij, en niet gering in aantal, die
deze onderwijsinrichting, hoe ongaar
ne ook, zullen moeten verlaten, omdat
dan de bezwaren té groot worden, èn
omdat de kinderen tussen de middag
niet meer thuis kunnen komen, hetzij
dat ze in het slechte jaargetijde ae
heele dag half nat, zullen rondlopen, of
omdat ze geen fiets ter beschikking
hebben. En vooral deze grote bezwaren
zullen dingen naar voren brengen, dia
waarschijnlijk moeilijkheden zullen
geven, omdat voor deze kinderen de
Tesselschadeschool niet meer aan
vaardbaar zal zijn. wegens de onzui
vere schifting van 2 jaar geleden.
Het is te hopen, dat onze Gemeente
raad thans de definitieve beslissing zal
nemen, waarop vele ouders wachten,
en die in het belang van hun kinderen
is.
En laten we dan meteen hopen, 1at
dit voorlopig de laatste Jan Ligthart
school is, die geopend wordt.
Aan u redactie mijn hartelijke dank
voor de opname in uw blad.
Mei 1951.
STAM, Houthavenstraat 15.
OPLOSSINGEN HERSENGYMNASTIEK
1. H. A. Lorentz en H. Kamerlingh On
nes, respectievelijk in 1902 en 1913 2.
Aan de evenaar circa 30 km, van ons land
afgerekend circa 10 km en In de Pool
streken op circa 7 km noogte. - 3 Bei
de: Australië. - 4 Ook in Australië.
5. in de Kathedraal van Reims. - 6 Wan
neer er een ruiter op zit, die laarzen
draagt! 7. De bacteriën en de vitami
nen 8. Opera bestaat alleen uit zang,
bij een operette wordt ook gesproken
9 Dat het geheel van goud is. want een
karaat goud betekent l/24e deel goud.
10. Die kan helemaal niel zien, want e«fi
bacterie is een plant(je).
