Stad en Omgeving
ILCKMANN
Rode Kruis bezorgde 170 invaliden
onvergetelijke dag op het water
AGENDA
Bouw van Chr, Lyceum te Alkmaar
Associatie uitvaartverzorging zal op
komen tegen hogere grafrechten
aller
De dierenbescherming vraagt
aandacht
Een boottocht naar de hoofdstad
Ook de zon werkte mee
L'/i PRIJZEN
Deelnemers aan Chr Schooldag zonden
moiie aan minister
De thermometer stijgt
Economische delicten
voor de politierechter
In 1950 werden 246
diensten uitgevoerd
xxxxx
Geen hondenkarren, maar toch
Uit zelfrespect eerbied voor de natuur
Stille strijd
Collecte
DE
DONDERDAG 31 MEI 1951
QNBEZORGD LACHEND en met een glans van verwachting op de gezichten
zwaaiden talrijke invaliden uit Alkmaar en omgeving vanaf het motor
echip „Kasteel Staverden" Woensdagmorgen naar familie, vrienden en belang
stellenden op de Bierkade. Beschut lagen zij achter de glazen wanden en
genoten van het wijde, schilderachtig landschap, het bedrijvige fabrieksleven
In de Zaanstreek, het kleurrijke havenbeeld van Amsterdam, maar niet in het
minst van de liefderijke zorg der Rode Kruisverpleegsters, verplegers en mede
werkers. Voor vele van deze patiënten, die nooit het bed, of de begrensde ruimte
van hun kamer verlaten, bloeide de wereld open en in alle harten was een diepe
dankbaarheid voor het prachtige werk van de Alkmaarse afdeling van het Rode
Kruis dat hun deze vreugde kon bereiden.
(Ontleend aan oil70 Advertentie-rubriek)
DONDERDAG
Rex Theater, 2.30 en 8 uur: De wolf
van Sila (18 jaar); Victoria Theater,
8 uur: Het geheim van drie vrouwen
(18 jaar); Cinema Americain, 8 uur:
De onvindbare Pimpernel (14 jaar);
Harmonie Theater, 8 uur: Assepoester
(alle leeft.).
VRIJDAG
Harmonie Theater, 8 uur: Soldaat
Boem (alle leeft.); Rex Theater, 2.15
en 7.45 uur: Gevleugelde kruisvaarders
(14 jr.); Victoria Theater, 8 uur: Cupi
do op vacantie (14 jr.); Cinema Ame
ricain, 8 uur: Apache Rose (14 jr.).
Waagplein, 10.30 uur: Surinaamse
ensemble van Max Woiski.
LIET was een af-
auto's zieken
en aanrijden van
en Rode Kruis
wagens voor het fraaie witte motor
schip van de Holland-Veluwelijn dat
Woensdagmorgen al vroeg aan de
Bierkade gemeerd lag.
Vele helpende handen van het ac
tieve Rode Kruispersoneel brachten
de patiënten vlug en prettig naar de
voor hen bestemde plaatsen. De ge
hele gang van zaken bleek, evenals de
vorige jaren, uitstekend georganiseerd
en om kwart over tien kon de voor
zitter van de afd. Alkmaar, dokter
Jb. Maats, de opvarenden dan ook
hartelijk welkom heten. In het bij
zonder was dit welkom gericht tot
Alkmaar's burgemeester, mr. dr. H.
J. Wytema en diens echtgenote, die
bij de afvaart van hun belangstelling
blijk gaven.
Enkele ogenblikken daarna wap
perde reeds vrolijk de Rode Kruis-
vlag, welke door mevrouw Wytema
werd gehesen, in de top van de vlag
genmast. Dokter Maats bood me
vrouw Wytema een fraai bouquet
bloemen in de Alkmaarse kleuren
aan en aandachtig luisterde men een
ogenblik later naar het Wilhelmus.
Stram in de houding stonden de
mannen van de transportcolonne en
stilte viel onder de belangstellenden
op de kade. Daarna klaterde het le
ven weer op. De loopplanken werden
weggehaald, de trossen losgegooid en
onder gejuich en gezwaai maakte het
witte schip vol blijde mensen zich los
van de wal.
VELFS het zonnetje deed zijn best
om van deze dag een stralend feest
te maken. Het goot zijn warme, gou
den licht over de geel-groene weide-
tapijten met het intieme landleven
en over het zilvergrijze, rusteloze wa
tervlak, waarin het tintelde in dui
zenden facetten.
Wgd-uitgestrekt lag hef Alkmaar-
dermeer met zijn gekartelde, riet-be
groeide oeverlijnen en scherp teken
den de contouren van verre torentjes
zich af tegen de strak-blauwe hemel.
Op het bovendek tuurden de kleine
jongens om beurten door de verre
kijker en haalden door de sterke
lenzen een vredig herkouwende koe
tot vlak voor hun ogen. Zij discus-
siëerden er onderling over of dit
beest een koe of een stier zou zijn en
of een kalf nou eigenlijk ook een koe
is.
Maar dan kwamen de verpleegsters
en verplegers met vele tractaties. Er
was chocolademelk en groentensoep,
er waren lollies en de eerste honger
werd gestild met belegde broodjes.
Ja, er bleek zoveel te genieten en te
beleven dat de tijd voorbijvloog.
Een tenger kereltje, dat negen van
zijn twaalf levensjaren ziek lag, keer
de zijn lolly om en om, zonder er van
te snoepen.
Houd je er niet van? vroe
gen wij geïnteresseerd..
Hij glimlachte ons trouwhartig toe.
„Ik bewaar 'em voor me zussie
gOVEN de rode pannendaken van
lage huisjes doemde het schilder
achtige kerkje van Marken-Binnen
op. Een bekoorlijk gezicht, dat spoe
dig plaats moest maken voor het
beeld van de bedrijvige Zaanstreek.
De sluizen in Zaandam gaven een
kort oponthoud en dan ging het weer
voorwaarts. Amsterdam kwam spoe
dig in zicht, met de samengegroepte
hijskranen in de havenwerken en de
massieve, grauwe huizenblokken op
de achtergrond.
Rustig gleed de „Kasteel Staver
den" over het IJ en de passagiers
kwamen ogen te kort.
„Aan bakboord ziet U de bekende
walvisvaarder Willem Barendsz kon
digde de omroeper door de microfoon
aan en de halzen rekten zich. Ook het
koninklijk jacht „Piet Hein had de
volle belangstelling. Er was zoveel
te zien en te ontdekken, dat men zich
pas weer rustig neerlegde toen de
„Kasteel Staverden" op het IJ was
gekeerd en de terugtocht aanvaardde.
Dokter J. Degenaar, de leider van
de transportcolonne, kon tevreden
zijn. De gehele organisatie verliep
uitstekend en narigheden deden zich
niet voor, op dat ene geval na van de
patiënt die gretig een sigaartje had
gerookt en daar toch eigenlijk niet zo
best tegen kon.
yOOR velen der patiënten betekent
dit jaarlijks uitstapje, dat door
het Rode Kruis wordt aangeboden,
iets waarnaar men maandenlang vol
verwachting heeft uitgezien. Het
moet een wonderlijke gewaarwording'
zqn om een gehele lange dag de stra
lende, bedrijvige lentewereld te aan
schouwen wanneer men jarenlang
aan bed of ruststoel gekluisterd ligt
en vaak niet méér uitzicht heeft dan
een klein brokje hemel of soms slechts
een doodse binnenplaats.
De vele bekoorlijke beelden in het
landschap werden door dergelijke pa
tiënten dan ook met blijde ontroering
opgemerkt. Het veulentje dat om de
moeder huppelde, de meeuw, die lang
over het water scheerde, de prachtige
vergezichten over het lage land en
zovele andere dingen.
Door de geluidsinstallatie op de
„Kasteel Staverden", het grootste pas
sagiersschip voor de binnenvaart in
Nederland, werden de patiënten te
vens op prettige wijze bezig gehouden
met muziek, spelletjes en gemoede
lijke praatjes over al wat er zo rond
om het schip te zien was.
Het viel dan ook niet te verwonde
ren dat men uiterst voldaan en dank
baar 's avonds om half zes aan de
Bierkade in Alkmaar terugkeerde.
Vol lof was men over de uitstekende
zorgen van de Rode Kruismensen en
dit werd niet onder stoelen of ban
ken gestoken.
Alkmaar moge trots zijn op zijn af
deling van het Nederlandse Rode
Kruis, die geen moeite ontzien heeft
om 170 invaliden een onvergetelijke
dag te bezorgen.
Zeer speciale aanbieding.
Vele SWAGGERS en WANTEDS
voor >/2 PRIJS
„Billijk man", Langestr. 23, Alkmaar
(Advertentie, Ing. Med.)
De deelnemers aan de jaarlijkse
schooldag van de Bond van Chr. Scho
len in Noord-Holland boven het IJ, die
gisteren te Beverwijk is gehouden, heb
ben op voorstel van het bestuur een
motie gezonden aan de ministers van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
De tekst van deze motie luidt als volgt:
„De voorstanders van Christelijk
schoolonderwijs, vertegenwoordigende
de ouders van ongeveer zesduizend kin
deren, die in de kop van Noord-Holland
een Christelijke lagere school bezoeken;
in jaarlijkse toogdag te Beverwijk bij
een op 30 Mei 1951; ten diepste be
treurend, dat zij nog steeds genood
zaakt zijn hun kinderen Middelbaar of
Voortgezet Hoger onderwijs te doen ge
ven aan openbare inrichtingen van on
derwijs; spreken de innige hoop uit, dat
het Uwe Excellentie moge behagen, dat
op het verzoek om subsidie van de Ver
eniging tot oprichting en instandhou
ding van scholen voor Middelbaar- of
Voorbereidend Hoger onderwijs in
Noord-Holland boven het IJ ten behoe
ve van een te Alkmaar op te richten
Christelijk Lyceum, gunstig zal worden
beschikt".
In deze bijeenkomst heeft prof. dr.
G. Brillenburg Wurth te Kampen ge
sproken over „Humanisme en opvoe
ding" en ds. H. S. J. Kalf, Ned. Her
vormd predikant te Bennebroek over
„De afbraak der heilige huisjes". De
voorzitter, de heer G. H. Hoytink te
Alkmaar heeft een hartelijke gelukwens
gesproken tot de heer A. Lever, hoofd
van een Christelijke school in Den Hel
der, die morgen veertig jaar bij het
Christelijk onderwijs werkzaam is. De
heer Hoytink heeft nog medegedeeld,
dat voor de bouw van 't Christelijk Ly
ceum reeds 30.000 bijeen is gebracht.
De vereniging telt thans negenhonderd
en vijftig leden en er is gegronde hoop,
dat dit aantal binnenkort gestegen 1
zijn tot vijftienhonderd. Bij de aanvrage
voor de bouw van het Lyceum konden
de namen van veertig leerlingen wor
den bijgesloten, hetgeen het vereiste mi
nimum van vijf en twintig dus over
treft.
Nog steeds stijgt de thermo
meter, die de bedragen aangeeft,
welke hier ter stede worden in
gezameld voor het Rode Kruis.
Maandag bracht op 1898,37
Dinsdag 3213,76
Woendag 1841,42
Tezamen 6953,55
Helpt het Rode Kruis helpen
Een millioen gulden
Twee millioen Nederlandse huisvrou
wen geven jaarlijks negentig millioen
gulden uit aan snij
bloemen. Bloemen zijn
nodig, bloemen zijn
belangrijk, u kunt er
niet buiten.
Jaarlijks heeft uw
Rode Kruis iets meer
dan een honderdste
nodig van hetgeen u
aan bloemen uitgeeft.
Uw Rode Kruis is ook
nodig, het is ook be
langrijk, u kunt het ook niet missen
Natuurlijk geeft u ook een bijdrage
voor uw Rode Kruis.
NOTARIS BENOEMD
Bij Koninklijk Besluit is benoemd tot notaris
binnen het arrondissement Alkmaar, ter stand
plaats Schoorldam: de heer H. G. Westen, can-
diaaat-notaris, wonende te Lichtenvoorde (va
cature F. J. M. Pinxter).
anatirs,lt;da I.oé..KY qd
Voor de politierechter, mr. P. M. J.
Nolet, stond gistermiddag de heer J.
G. uit Noordscharwoude terecht om
dat hij aan de gebr. R. en S. G. een
partij rode kool had verkocht zonder
tussenkomst van de veiling. De heer
J. G. is groentenhandelaar en had een
veilingbon voor de levering van 1200
kg rode kool. Hij had echter 1500 kg
verkocht. Verdachte voerde te zijner
verdediging aan, dat dit dagelijks ge
schiedt en in een brief van de voor
zitter der veiling bleek dat dit inder
daad het geval is. Mr. Nolet besloot
dan ook tot een nader onderzoek dooi
de C.C.D. en zal de zaak aanhouden
tot 11 Juni.
De heer J. den H. uit Egmond aan
de Hoef had op 2 Januari van dit jaar
vier varkens verkocht zonder in het
bezit te zijn van een daartoe strekken
de vergunning. Het vonnis luidde f 25
of 15 dagen met een waarborgsom van
f 50 voor de tijd van een jaar.
Verdachte A. de W. uit Egmond aan
Zee werd conform de eis veroordeeld
tot f 30 of 15 dagen, omdat hij als be-
rèider van vleeswaren in rauwe rook
worst zetmeel had verwerkt.
De heer J. de G. uit Koedijk had
een partij peulvruchten verkocht, waar
van 31 procent in ondeugdelijke toe
stand bleek te verkeren. Verdachte De
G. zeide, dat de vruchten uit een
streek kwamen waaruit zelden of nooit
zieke zaden worden aangevoerd en
dat hij ze daarom niet gecontroleerd
had. De officier van justitie, mr. dr.
J. M. Vellinga, vond dat verdachte
als verkoper dit risico niet had mogen
nemen en eiste f 75 of 25 dagen, waar
mee de politierechter zich kon ver
enigen.
De heer J. S. uit de Beemster had
het Broodbesluit overtreden door ge
wone broden te bakken van 466 gram.
Vonnis: f 75 of 25 dagen.
Burgerlijke Stand
Geboren: Louise G. M., d. van G. Lie-
dorp en J. A. van Kooten. Johannes P., z.
van P. J. Hobbelen en G. de Jong. Hende-
ricus» z. van J. Bulthuis en M. C. Balder.
Getrouwd: Jacobus G. Daalhof en
Marie Koppen. Nicolaas van Wieringen en
Geertje Boon.
Overleden: Johannes Vader, 80 jaar,
wed. van M. Janssen. Harmen Schakelaar,
59 jaar, gehuwd met Metje Kool. Grietje
Slooves, 77 jaar, gescheiden van L. Grau.
DIERENBESCHERMING
Reeds geruime tijd zwerft in de omgeving
van de Nassaulaan een mooie, goed verzorgde
zwarte poes. Woensdag is zwervend aangetrof
fen een grote bruine hond, kentekenen: teef,
kreupel, witte voeten. De eigenaar wordt ver
zocht zich zo spoedig mogelijk te melden bij
de Inspecteur van Dierenbescherming: C. Ver-
wer, Baanstraat 1, Alkmaar.
De gisteravond in café Tom gehou
den jaarvergadering van de Associatie
Uitvaartverzorging voor Alkmaar en
Omstreken was, als steeds, slechts ma
tig bezocht.
In zijn openingswoord herinnerde de
voorzitter, de heer T. Bonsema, o.m.
aan de bekendmaking, waarbij de op
richting van de Vereniging N. Uitvaart
verzekering werd aangekondigd. Hij
ontkende nadrukkelijk dat men hier te
doen heeft met een normale vereniging
met leden, die medezeggenschap heb
ben. Dat vindt men alleen bij de „As
sociatie". Ook memoreerde spr. nog de
geopende mogelijkheid tot verzekering
tegen de kosten van begrafenis en wat
daarbij komt kijken. De Associatie is
daarvoor herverzekerd bij de levens
verzekering-maatschappij „Aurora" te
Amsterdam. Spr. legde er de nadruk
op, dat deze verzekering uitsluitend bij
overlijden wordt uitbetaald en dat van
het bedrag direct de kosten van de
uitvaart worden afgetrokken, zodat het
verzekerde bedrag niet ten goede kan
komen voor andere doeleinden. In dit
verband wees spr. er op, dat vele men
sen te laag verzekerd zijn tegen de te
genwoordige kosten van een begrafenis
en dat zulks in nog ergere mate zal
blijken als de plannen van het gemeen
tebestuur doorgaan ten aanzien van de
herziening van de begrafenisrechten.
Jaarverslagen.
Aan het jaarverslag van de secretaris,
de heer J. G. den Hollander, ontlenen
wij het volgende: In de jaarvergadering
van 1950 werden de aftredende be
stuursleden Derksen en Den Hollander
herkozen. Met enige woorden van waar
dering werd de ingebruikneming van
de aula op de gem. begraafplaats ge
memoreerd. Het aantal leden steeg van
4158 tot 4240 op 1 Jan. j.l. Aan het per
soneel werd dank gebracht voor de wij
ze waarop het zijn taak volbracht. In
1950 werden 246 diensten uitgevoerd,
waarvan 174 voor leden en 60 voor
niet-leden. Aan zuster-afdelingen werd
twaalf keer hulp verleend. Uitvoerig
werd besproken de verzekering in na-
tura, waarin tot 1 Jan. 1.1. werd deel
genomen tot een bedrag van f 110.000,
wat tot nu toe is gestegen tot f 145.000.
De balans gaf een totaal van be
zittingen en schulden van 24310,94.
Het batig saldo was 483.47, voor
belastingen is uitgetrokken 3443.
De sociale lasten vroegen 566, het
ledenkapitaal beliep 5000.
De nota van verlies en winst over
1950 beliep de som van 6875,49.
Het accountantskantoor Vennik,
dat de controle ook weer over 1950
X
Dit is het zenuw
knooppunt van de
actie voor het Rode
Kruis in Alkmaar.
Hier stromen dagelijks
de bijdragen binnen,
die uw Rode Kruis de
vervulling van zijn
vele taken mogelijk
moeten maken.
De taak en de betekenis van de Nederlandse vereniging voor dierenbescher
ming wordt het mensdom reeds in de schoolboekjes van Ot en Sien duidelijk
gemaakt, We beleven in de prilste levensjaren reeds hoe we de vogels moeten
sparen en niet doen (o foei) als de ondeugende Karei, die nestjes uithaalt en
zelfs eenmaal bezig was een kat te verdrinken. Hoe opgelegd sentimenteel de
kleine drama's in de schoolboekjes zijn, het is te prijzen, dat in Nederland aller
wegen zo'n grote belangstelling voor het werk van de dierenbescherming bestaat.
Mede door die schoolopvoeding begrijpt men in brede kring, dat het onnodig
kwellen van dieren betekent geen eerbied voor de natuur en dus voor zichzelf
tc hebben.
De lente, die nu veld begint te win
nen, brengt ons heel dicht bij de na
tuur. In de Hout, het Heilooërbos, de
Vesten, klinkt de lokroep van de vo
gels. Helaas horen velen boven het
rumoer van de stad het gezang van de
vogels niet; of willen het niet horen.
Misschien moet men in deze tijd per
sé romanticus zijn om te kunnen luis
teren naar de prachtige composities
van de vogels, die alleen maar zingen,
omdat zingen hun enige taak is, en
omdat ze geen andere manier kennen
om de hemel te bejubelen.
Plicht van opvoeders.
Voor de leden van de talloze grote
en kleinere verenigingen voor dieren
bescherming breekt nu een tijd aan
van stille strijc. Door propaganda, maar
ook door direct contact met degenen,
die geen begrip en waardering voor de
natuur bezitten, trachten ze het dier
tegen de mens te beveiligen. Maar de
taak van de dierenbeschermers is on
begonnen als er van school en huis
geen krachtige invloed uitgaat. Het
is een plicht van elke opvoeder de
jeugd te wijzen op het verderfelijke
karakter van dierenkwelling.
Dit geldt niet alleen voor bijvoor
beeld het uithalen van vogelnestjes.
Uit de reacties op een artikel in dit
blad, enige maanden geleden, bleek,
dat ook op de veemarkten wreed met
het dier wordt omgesprongen. Al zijn
de tijden voorbij, dat de klassieke
woonwagenbestuurder in het stadscen
trum „zijn uitgeteerd paard" afranselt,
en dat men in het openbaar honden
verdrinkt, nog dikwijls blijkt, dat een
vereniging voor dierenbescherming een
noodzakelijke taak heeft.
Geen rashonden.
Voor Alkmaar is de dierenbescher-
mig nauw verbonden aan de naam van
de heer Verwer, die in zijn huis aan
de Baanstraat wellicht reeds honder
den dieren zag gaan en komen. Meest
al zijn het afgeleefde wrakken van
dieren of zeer schamele vertegenwoor.
digers van een of ander duister sub
ras, die via de heer Verwer een goede
plaats bereiken Merkwaardigerwijs
meldt men zelden of nooit de vondst
van rasdieren. Van vermissingen hoort
men evenwel meer dan eens.
Ook dit getuigt van weinig liefde tot
het dier, hoe koesterend men het ook
in zijn nieuwe huis bejegent. Immers,
dieren hechten sterk aan hun meester,
hun huis, hun omgeving. Door de
v.ondst van een dier niet te melden be
rooft men dit van zijn eigen sfeer en
plaatst het uit loutere eigenliefde in
een volkomen vreemde omgeving, af
gezien van het feit, dat men diefstal
pleegt.
Het mag dan niet zo gaan als im de
stichtelijke schoolverhalen, de taak, die
ieder van ons tegenover het dier heeft,
verdient zeker onze belangstelling en
inspanning.
uitoefende, adviseerde tot goedkeu-
ring van een en ander, tot welk ad
vies ook de door de vorige vergade
ring benoemde commissie van verifl-
catie kwam.
Dienovereenkomstig werd besloten.
Aan secretaris en penningmeester
werd dank gebracht voor het vele
werk in dienst der Associatie. Da
voorzitter sprak hierbij namens de
vereniging zijn blijdschap uit over
het feit, dat de heer Kwast na zeer
lange tijd van ziekte zijn werkzaam
heden weder kon hervatten.
De heren J. W. Beudeker en J.
Kwast werden zonder tegencandida-
ten herkozen als bestuursleden. In
de plaats van de heer G. H. W. ter
Hoeven (niet herkiesbaar) weid tot
lid van de commissie van verificatie
gekozen de heer P. van den Berg.
„Aurora" is niet communistisch
Bij de rondvraag kwam naar voren
het gerucht als zou de levensverzeke-
ïingmaatschappij Aurora een commu
nistische stichting zijn. De voorzitter
ontkende de juistheid hiervan met de
grootste nadruk. Zijn inziens is dit
gerucht verspreid uit concurrentie-
r:ijd. Van allerlei zijden had spreker
inlichtingen en gegevens ontvangen, op
grond waarvan hij kon verklaren, dat
noch de directeur van Aurora noch da
andere fuctionarissen van het bestuur
en de raad van commissarissen com
munist zijn. President-commissaris is
de heer M. A. Reinalda. commissaris der
Koningin in Utrecht. Spreker citeerde
ook nog De Vraagbaak, een verzeke
ringsvakblad, dat Aurora „vrij van
politieke tendenzen" noemde.
De grafrechten
Uitvoerige besprekingen hadden nog
plaats over de bij het gemeentebestuur
bestaande plannen tot herziening van
de grafrechten voor de algemene be
graafplaats. Blijkens hetgeen tot dus
ver hierover bekend is geworden, zal
vooral de derde klasse daarbij zeer wor
den getroffen doordat de prijs van een
eigen graf zou stijgen van twintig tot
honderdzestig gulden. De tweede en
de eerste klasse zouden in veel gerin
ger mate worden opgevoerd.
Na de langdurige discussies werd
het bestuur verzocht waakzaam te blij
ven en te geschikter tijd en plaats als't
mogelijke te doen om de bedoelde
plannen niet te laten doorgaan.
HELE LANGE, smalle straat Was
voorzien van kleine rode kruisjes.
Hier stonden ze voor het venstertje
van wantrouwen in de voordeur, daar
waren ze zo maar voor het raam ge
plakt en elders hing er zelfs één op
een kartonnetje geplakt bij het tuin
hekje. Het was zoiets van: „Hier kan
de engel passeren". Als de zon scheen
leek het ook wel, alsof al die huizen
een schoolreisje gingen maken en nu
voorzien waren van het groepsteken,
dat de waakzame juffrouwen in staat
stélt de kindertjes bijeen te houden.
Slechts één huis miste het Teken
Aan Het Raam. En dat was nog niet
eens zo'n klein huis. 's Middags was
de Rode Kruis-collectant met zijn nette
hoed vergeefs aan de deur geweest.
„We doen al niks adrs als geven!", had
de vrouw door het raampje gelispeld
En al hebben die collectanten nu een
instructieboekje met een massa 'wijze
wenken voor amateurcollectanten, de
deur en de beurs bleven dicht.
's Avonds vergaderde er enige kin
derzegen voor de deur. Een sprieterig
joggie was de telg uit het geslacht der
zuinigen. „Main moeder heb wel wat
'geven", zei dat kind. „Ze wil allienig
niet zon kruissie an d'r deur hewwe!
't Laikent net of je mond- en klauw
zeer hewwe!"
„Je liege!", joelden onmiddellijk de
anderen, welingelicht door de moeders,
die reeds lang aan de deur. alles had
den besproken. „Jullie ben veuls te
krenterig! Jouw moeder heb allienig
geld voor fa ine skoene. 't Is tóch al
zon stos!"
Het sprieterige kind kreeg het be
nauwd. „Kaik naar je ai ge, stinkerds!",
riep het kwaad, onderwijl vuil loerend
naar de uitdagende rode kruisjes op
de deuren der geburen.
Maar hoe zijn de dragers der toe
komst? Hard en meedogenloos; echt
vol van belofte voor de nieuwe tijd.
In zeer korte tijd was er een spreek
koor gevormd, dat dreinde „kren-te-
mik; kren-te-mik!"
Het lawaai deed de moeder van het
sprieterige jog naar voren stormen en
uit het deurraampje krijten: „Vort
Jullie hewwe hier niks te make!"
Voor het tuinhekje zette de Rij der
Jongeren de actie voort, onder bege
leiding van handgeklap.
Een straat verder belde de collectant
aan de deuren. Volgens de richtlijnen
in zijn boekje bestormde hij de men
senharten. De ervaring had hem krach
tige argumenten in de mond gelegd.
„Het is Uw eigen Rode Kruis", en „Ze
hebben zelfs een bloedbank!", wat ook
veel indruk maakt, want het wekt een
gevoel van soliditeit: Bankiers: Bloed
bank N.V.
De avond bracht rust voor de collec
tanten en de lieve jeugd, die huppe
lend volgens het recept van Vader van
Alphen huiswaarts toog.
Maar de volgende dag prijkte er een
papiertje met een Rood Kruis op het
venster van de „lastige klant" en in
het kwitantieboekje van de collectant
was een bedrag genoteerd.
Goed, het was niet volgens de aan
wijzingen in het instructieboekje ge
gaan, maar het ging ten slotte óók om
het Rode Kruis van die zuinige lieden
om óns Rode Kruis zogezegd. TOM
