Truman v Allerlei over kinderen VOOR KWIEKE MEISJES Volendam zonder wasknijpers Impressiesvande Fashionweek um mÊÊÊÊm Welfare-werk HET MOOIE WEER, waar we zo lang naar hadden uitgezien, is nu toch eindelijk gekomen. En hat trekt ens naar buiten. Vanmorgen zag ik een moeder zo maar op het stoepje zitten, terwijl het werk nog wachtte. Maar ze had gelijk, want het is buiten nooit mooier, dan in de vroege ochtend in de zon. En natuurlijk trekt het mooie weer ook de kinderen naar buiten toe. Buiten iftelen BLOUSE 12 J. ca. 8Q c.M.B.W. Puzzle-rubriek Een luipaard als huisvriend h Persoonlijke Mossadeq Tweede Ka me ontevreden Inbraak in het hui Prinses Elizabet Nu ja, het staat er, omdat dit nu een maal de officiële term is, Maar ik voor mij vind het een afschuwelijke bena ming voor een prachtige zaak. En voor de meeste lezers volslagen onbegrijoe- lijk bovendien. Er moét toch een goed Nederlands woord voor te vinden zijn, zoals „koelkast" voor „refrigerator" *n „stofzuiger" voor „vacuum-cleaner". Ontspannigs-, afleiding-, opmonterings- werk? Ik houd het maar op het laatste, sinds ik heb kennis gemaakt met de jonge dame, die zich deze nieuwe vorm van sociale arbeid tot levensdoel had gekozen. Zoals ik haar daar bezig zag in haar witte schort en even later ln haar kwieke uniform was zij zelf al een remedie, niet tegen de lief de, integendeel, maar tegen de verve ling. En toen ik haar een uurtje had bezig gezien, was ik grif bereid een denkbeeldig petje voor haar af te ne men. Want zeg eens heel eerlijk: zoudt u er kans toe zien een jonge kerel, een meter tachtig op zijn sokkevoeten en breed navenant, aan het borduren van een beugeltasje te zetten? U weet wel, zoiets priegeligs op stramien, met een ouderwets bouquetje in bonte kleuren op een zwart fond. Dat bouquetje zou desnoods nog gaan, al die nuances hou den de animo erin, maar die doodsaaie achtergrond met al die eendere pik zwarte kruisjes, die op het lest groen en geel voor de ogen gaan dwarrelen En een beugeltasje heeft nog twee kan ten óók! Zij lapte het hem. dat animeren be doel ik, en het resultaat was zo keurig sis hadden de fijnste, geduldigste oude- damesvingertjes het volbracht. En niet de stevige knuisten van een jonge ke rel, die gedwongen was weken op zijn rug te liggen om te kuren. Zijn buurman was druk bezig aan een theemuts: een bewerkelijke don kerbruine kruissteekrand op honing- kleurige stof. Een knap stukje werk. helemaal alleen uitgeteld en opgezet, en dat door iemand die nooit te voren een draad in een naald had gestoken Ik zat eenvoudig te zieden van jaloe zie op de verloofde, die dit fraaie ca deau zou krijgen. Nummer drie fabriceerde een kleed je waarvan de draden als een spinne- web op een houten raam waren ge spannen. Nummer vier, een dagje ouder, haalde vol trots zijn eerste leerarbeid onder zijn kussen vandaan: en voor een beginneling mocht het er wezen ook. Later, in het laboratorium, anders ge zegd werkkamertje van de geestelijke moeder van al dit schoons, zag ik heer lijke speelgoedbeesten en vrolijke hand tassen van vilt, kralen-kettingen, en borduurwerk, dat men zó onbeschaamd in de zak zou willen stoppen en het thuis te pronk zetten. Hetgeen niet de bedoeling was: het stond klaar om met een matige winst verkocht te worden. Ach, die winst. Wat zegt een gulden extra op een voorwerp, dat aan ma teriaal twee vijf en zeventig heeft ge kost? Er zit in die tas, die theemuts, dat boekomslag voor minstens tien gul den herwonnen levensmoed, arbeids vreugde, zelfrespect en vertrouwen in de toekomst verdisconteerd. Maar vlak ondertussen die gulden niet uit. Er gaat een kleinigheid af voor het onvermijdelijk materiaalverlies (vilt, splitzij, leer en jute zijn prijzig spul), en het restant wordt eerlijk ge deeld door het Rode Kruis en de trotse vervaardiger. Het Rode Kruis heeft dan weer wat in het laatje om nieuw ma teriaal te kunnen aanschaffen, en de vervaardiger ziet vol trots een nieuw bedrag boeken op zijn spaarkaart. Want dat is misschien het aller mooiste van dit opmonteringswerk: het is niet een prijzenswaardige liefhebbe rij om een patiënt met wat handen arbeid af te leiden van zijn gepieker en gevaarlijk zelfbeklag. Neen: het schakelt de zieke, de naar zijn gevoel nutteloze opzij geschoven mens weer zoetjes aan in bij het „productie-pro- ces". Hij kan weer wat. hij doet iets wat zin heeft en rendement geeft, zijn han den verschaffen hem een betere kans in het leven. Juist de „hij" heeft daar aan zo grote behoefte, want hij is uit zijn werk, zijn baan geslingerd, en kwelt zich dag aan dag met de vraag: Hoe moet dit goed komen, en ben ik nog wel iets waard? Voor de zieke vrouw al is zij even blij met dit werk, vooral als zij een zaam thuis ligt is een handwerk iets bekends, iets alledaags, vaak enkel een middel tegen de verveling. Voor de zieke man betekent het een groeiend getal op zijn spaarkaart, een bedrag van zoveel komma zoveel, waarmee hij om iets te noemen, de een of andere schriftelijke cursus betalen kan, wat misschien een diploma en straks een kans méér betekent. Het is weer de kwieke jongedame in uniform, die hem daarbij tot onuit puttelijke en bereidwillige raadgeefster dient. Is het wonder dat zij er ondanks de tintelende ogen een tikje moe uit ziet? Er komt wat voor kijken, dat geeft zij eindelijk toe. Een welfare werkster moet niet alleen algemeen ontwikkeld zijn en vaardig kunnen handwerken, zij moet ook een grote in nerlijke beschaving hebben, soepel zijn in de omgang met mensen uit heel ver schillende milieu's; zij moet een ijzer- sterk gestel hebben, over een ruime dosis humor en hartelijkheid beschik ken, kunnen ontwapenen en overreden, streng en tegelijk goedhartig, ad rem en zelfs af en toe dikhuidig zijn. Eens, het was in haar begintijd, werk te zij op een zaal waar een patiënte lag een witgloeiende furie gelijk. Die vrouw schold in de onhebbelijkste termen op alles en iedereen, en was zo grimmig en onhandelbaar als een tijgerin met een doorn in de poot. Het was een doorn, die haar dag en nacht in de ziel brandde: ongeneeslijk te zijn en van geen enkel nut, verlaten door iedereen, haar man bovenal. Maar toen mijn zegsvrouw deze furie eenmaal zo ver had dat zij naald en draad in han den nam (vraag niet na hoeveel uren van zwijgend geduld), werd zij lang zaam aan weer een eenvoudig, mense lijk wezen. Het is geen kleinigheid, dit Welfare- werk. Het is een overwinning op vele fronten, en wat speciaal zo verheugt: een doordringen van de vrouwelijke mentaliteit in dat bij uitstek mannelijk gebied: de medische practijk. Een zieke hééft niet alleen iets, hij is ook wat. Met een proper bed, een vakkundige behandeling en de juiste medicijn al léén is hij niet geholpen. Er zijn op het ogenblik zeventig jon ge vrouwen, die dat metterdaad De- wijzen. Zij genieten salaris, zij dragen uniform, zij zijn sociaal verzekerd. Dat alles wordt bekostigd uit uw en mijn vrijwillige bijdragen. Als u weer een witte bus met rood kruis onder de neus krijgt er liggen nog duizenden zie ken naar deze opmontering te hunke ren. SASKIA. En U laat ze graag gaan, want het is zo gezond voor ze! Het seizoen van het buiten spelen is weer aan gebroken. En waar spelen nu die kinderen? Dat is natuurlijk heel verschillend, en afhankelijk van hun leeftijd en de speelgelegen- heid, welke de omgeving biedt. Hoe ouder het kind is, hoe meer ruimte het voor zijn spel nodig heeft. De kleintjes kunt U nog wel in de tuin houden, als U zo gelukkig bent, er één te bezitten, of zelfs wel op een balcon. Mits er natuurlijk iets is, om mee te spelen, b.v. een teil, of kist met zand, een pan netje en een lepel. Het balcon moet dan zeker ook een balcon zijn, en geen strookje van één bij vijf meter, waar het kind moet spelen tussen de vuilnisemmer en de kolenkist, en boven zijn hoofd de was te drogen hangt. Moeders in de stad, die geen tuin of balcon hebben, en de kinderen nog te klein vinden om op straat te vertrouwen, raad ik dan ook aan, er zoveel mogelijk mee naar het park te trekken, of gebruik te maken van een speeltuin in de buurt, die nu gelukkig wel overal zijn, en waar enig toezicht is, Ik zeg van enig toezicht, want U moet zich daar vooral niet te veel van voorstellen. Want meestal wordt dat toezicht uitgeoefend door een man op leeftijd, en U kunt eigenlijk niet meer verlangen, dan dat deze zorg draagt, dat Uw kind er geen ongeluk krijgt. Maar de kleuters vermaken zich wel op die speelplaatsen. Voor de groteren is de aardigheid er vrij gauw af. Er is te weinig ruimte, en er zijn te weinig speelmogelijkheden. Voor .een keer is het schom melen, wippen of glijden wel aardig, maar het verveelt toch gauw. Op zo'n speelplaats kunnen ze te weinig doen, en er valt te weinig te beleven. Veel liever trekken ze er op uit, vooral de jongens. Mooier dan de speelplaats is voor hen een bouw terrein waar rommel ligt, en ze een hut kunnen bouwen van stenen en oude planken. En wat voor de speelplaats geldt, geldt ook voor de tuin. De kleintjes vermaken er zich kostelijk, maar de groten willen de straat op. En dan moet U ze, geloof ik, maar laten gaan. Natuurlijk, op straat dreigt altijd gevaar, al was het alleen maar het drukke verkeer, en kinderen zoe ken vaak dat gevaar zelfs op. Ze wagen zich op een brug langs de buitenkant van de leuning; ze klimmen op steenhopen, en springen er weer af. U behoeft u waarschijnlijk Uw eigen jeugd maar in herinne ring te brengen, om U voor te kun nen stellen, wat uw bengels op straat alzo uit zullen halen. Maar het valt wel mee, want een kind waagt meestal niet meer, dan het kan. De straat is gevaarlijk, ook in geestelijk opzicht, maar werkt op voedend tegelijk. Op straat komen uw kinderen in aanraking met het volle leven; met allerlei mensen, die ze daar gadeslaan in hun werk, en in hun omgang met elkaar. Daarom is de straat voor hen altijd boeiend en interessant. Maar zal die straat hen geen kwaad doen U zou het b.v. heel erg vinden, als uw kinderen vloekten. En dat ze op straat nu en dan zullen horen vloeken, dat is wel zeker. Zo is het ook met andere dingen. De kinderen zullen misschien getuige zijn van scheld en vechtpartijen, van opzettelijk vernielen, van die ren plagen en wat al niet meer. Of het kwaad voor hen kwade gevolgen zal hebben, hangt veel van U ■1 zelf af; of U hen er tegen gewapend heeft. Het gaat er maar om, of uw kinderen sterk genoeg zijn, om die dingen te verwerken op de goede manier. Als ze b.v. weten, dat dieren plagen lelijk is, als ze dus oud genoeg zijn, om dit in te zien en te begrijpen, en U hen van dieren hebt leren houden, dan zullen ze, als ze van dierenmishandeling getuige zijn, ont daan en verontwaardigd thuis komen. Dan zal het gebeurde hen geen kwaad doen, maar waarschijn lijk zelfs de lust in hen wakker maken, voor de hulpeloze dieren op te komen. Voorwaarde voor het spelen op straat is, dat er vertrouwen heerst tussen U en Uw kinderen. Dat ze U vertellen, wat ze hebben beleefd en gedaan, on gedwongen, zonder dat U hen er om behoeft te vragen. Hier geldt ook weer het voorbeeld. Als U open bent tegenover de kinderen, zullen ze het ook tegenover U zijn. En laat U ze dan maar buiten ge nieten! Maaralles op zijn tijd. Buiten zijn is goed, maar stuurt U ze niet met hun boterham de straat op, en laat U ze ook niet op een zomeravond buiten spelen tot het donker is. Buiten spelen is vermoeiend, en kinderen moeten op tijd naar bed. Ze slapen heus wel, al is het buiten nog licht, of het moet al een snikhete dag zijn geweest. H. A. POSTMA—VAN ALBADA. CEN eenvoudig vlot bloesje op een leuk wijd rokje, dat is echt iets voor onze grotere meisjes! En voor Moeder U het van belang, dat het niet veel tijd kost om het te maken. Voor de blouse heeft U ca. 1.25 M. stof van 80 breed nodig. U vouwt het beleg lang de voorkanten naar binnen cn maakt de knoopsgaten. Dan sluit U de zij- en schoudernaden en zet de hals- rand tussen de dubbele stof van het kraagje. De mouwtjes werkt U met een schuine reep stof af. Het bloesje is hier gegarneerd met zigzagband, maar U ziet zelf wel, dat het juist door zijn eenvoud op nog heel wat andere manieren ver sierd kan worden en ook zonder garne ring is het leuk. Bij het andere modelletje gebruikt U inplaats van het kraagje een 4 reep van ca. 110 cM. lengte. Het middengedeelte hiervan wordt dubbel en de halsband ertussen genaaid. De einden vormen een strikje. O 6. i2'/s j?y. 6% 531 j t 4- 0 lu J UI 's (B 1 1 30. -23- De rok is al heel eenvoudig te maken. Het is een rechte lap, waarvan de breedte bepaald wordt door de lengte van het rokje plus de zoom; de leng te van de lap is tweemaal de taillewijdte. Bij dunne stof mag dat ook meer zijn. De bovenkant wordt ingerimpeld of in plooien gelegd en tussen een 4 cM. brede tailleband van dubbele stof genaaid. Is het rokje van bont gebloemde, gestreepte of randstof, dan is een effen bloesje het mooist, maar bij een effen rokje kan natuurlijk heel goed een geruit, gebloemd of genopt bloesje gedragen worden. Bij een gekleurd bloesje staat een wit kraagje ook altijd aardig. MET WAARDEBON VOOR GOAL VOETBALFOTO (Advertentie, Ing. Med.) jyj^ENIGE vreemdeling, die het vissers dorp Volendam bezoekt, kijkt zijn ogen uit naar de oude schilderachtige klederdracht. Die maakt zelfs zulk een indruk op de bezoekers, dat ze weer in hun eigen land teruggekomen, er niet over uitgepraat raken, met het gevolg, dat men in vele landen zich een Neder lander gemeenlijk als in Volendamse klederdracht uitgedost voorstelt. Maar weinigen weten, dat de Volendammers, en vooral de Volendamse vrouwen, be halve hun merkwaardige kledij, nog andere uitzonderlijke gebruiken en le vensgewoonten in ere houden. Onder deze is er één, die nauwelijks door de bezoekers wordt opgemerkt en dat is het verbluffende feit, dat het leven in Vo lendam zich afspeelt zonder.... was knijpers! Kan een rechtgeaarde Hollandse vrouw zich voorstellen, hoe men de was in de stralende Meizon kan ophangen zonder wasknijpers? De Volendamse huisvrouw speelt dit klaar en wel op een wijze, die waarschijnlijk al eeuwen lang. is gevolgd. Komt men in het be gin van de week in Volendam, dan ziet men daar tegen de gevels een soort mast opgericht en in de top daarvan is een touw bevestigd, dat het gevaarte TN Amsterdam werd enige tijd geleden de Fashionweek gehouden. Deze shows hadden ten doel een indruk te krijgen van de samenstelling van de garderobe voor het volgend seizoen. In dit geval dus de najaars-kleding. Pret tig is, dat over een half jaar de uit stalkasten zullen worden bevolkt met modellen, welke practisch niet zullen onderdoen voor die van vorig jaar. Dus geen zorgen bijv. over verengen of ver korten van de rokken. Dit is voor de winter 1951 volkomen uit den boze! Nu zult U zeggen: Alles goed en wel, maar is er dan helemaal niets nieuws onder de modezon? Natuurlijk is dat wel het geval. Per slot van zaken zijn modeontwerpers geen leden van een philanthropische instelling Laten wij eerst vertellen, dat de kra gen onze halzen geheel zullen doen verdwijnen, omdat zij vrij hoog en breed zijn; de onderste krullen zullen zelfs niet zichtbaar zijn. Of iedere vrouw daar even verrukt over is, valt te be twijfelen. Een feit is ook, dat de stola zich weer zal mogen koesteren in de stralen van de mode-zon. Zij het dan, dat dit warme onderdeel af en toe het veld moet rui men voor een drie- of bij uitzondering vierkante schouderdoek. Het tweekleu rig mantelcostuum blijft taai in het zadel zitten en heeft alleen een iets langer jasje gekregen. Wat de japonnen aangaat, deze wer den bijna alle in 't geklede genre ge houden. De thans zo populaire bolero bij de uitgesproken zomerjapon is eveneens in staande houdt. Dit naar weerszijden ge spannen touw doet dienst als drooglijn en men kan er het degelijke baaien ondergoed in de wind zien opbollen. Kijkt men nader toe, dan blijkt dit zwa re wasgoed zich aan de lijn te kunnen handhaven zonder wasknijpers. Mis schien zouden die ook niet bijster bruikbaar blijken in de krachtige win den, die hier aan de rand van de voor malige Zuiderzee plegen te waaien. Maar hoe doet men dat dan in Volen dam? Verbluffend eenvoudig eigenlijk. Men draait het touw gewoon een wei nig los en schuift een uiteinde van een baaien hemd of een ander helder-ult- gewassen kledingsstuk tussen het touw. Op de manier die de zeelieden naar we geloven, omschrijven als „splitsen". De bruikbaarheid van deze methode is in een eeuwenlange practijk bewezen en hoe harder het waait, des te steviger houdt het touw het goed in zijn split sing gevangen. Toch geloven we niet, dat de Volendamse methode thans nog veel navolging zal vinden. We bevin den ons wel bij het gebruik van onze wasknijpers, die de huisvrouw ge woonlijk in een afgedankt sigarenkistje bewaart en waarvan de voorraad in de loop der jaren alleen af en toe moet worden aangevuld. gezelschap van haar winterse collega's in cocktail- en avondtoiletten. Op het kleurenpalet domineren: zwart, bruin, groen en rood in meer gedekte tinten. Dat zwart niet alleen voor de winter gekozen wordt, blijkt wel uit de crea ties van modehuis Stephen. Zij het dan in combinatie met wit. Een zeer geklede combinatie overigens. Het vlotte costuumpje spreekt voor zich, alleen willen wij hier nog even wijzen op de grote, zwarte strik, welke als een van de voornaamste corsages geldt voor de Franse vrouw. Het enigszins vrij „breed" aandoend toilet van Balengiaga is een wit met zwart genopte casaque. Dit kledingstuk valt zeer ruim en wordt naar keuze, bij eengehouden door 'n ceintuur of kleu rig koord rond de taille. De mouwen hebben het zgn. ballonmodel. Geen kraag, doch wel een diepe halsuitsnij ding. De Franse modekoningen houden het dit vóórjaar nog steeds bij de nauwslui tende rokken. RITA EEN BEETJE REKENEN (Opl.) Doordat Piet het vierde cijfer van rechts voor een 3 en het achtste cijfer van rechts voor een 5 aanzag, verme nigvuldigde hij met 68872958473614. Dit is 19998000 meer dan 68872938475614. Hij kreeg in de uitkomst dus 19998000 mul het vermenigvuldigtal te veel en dat is 159950102563532655000. Door deling vindt men dan, dat het vermenigvuldigtal is 79983049586725. Men vindt dus de goe de uitkomst door dit getal mat 68872938475614 te vermeningvuldigen SU de uitkomst is dan: 5508667653278494694190624150. Er is door de puzzelaars inderdaad op zeer volhardende wijze gerekend en zij, die het goede antwoord inzonden verdienen een compliment voor hun volhouden. Na loting onder de inzenders van een goed antwoord is de wekelijk se prijs van f 5 ditmaal ten deel geval len aan: de heer C. J. Guijken, Hugo de Grootstraat 13, Den Helder. Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden toegezonden. En1 nu onze nieuwe opgave. PUZZLE 191. DE JUISTE WOORDEN EN HET SPREEKWOORD Voeg de letters van elk tweetal naast elkaar staande woorden bij el kaar en verschik de letters dan zo, dat een goed zelfstandig naamwoord wordt gevormd. Heeft men de juiste woorden gevonden en in de aangegeven volg orde onder elkaar gezet, dan vormen de eerste letters van boven naar bene den gelezen een bekend spreekwoord. 1. TAVEERNE—DIT 2. AAL—GEUREN 3. DIPS—KUZEROM 4. TONG—MOTTEN 5. ZOEK—ROES 6. SAGEN—DERN 7. DIER—BOUND 8. ROOK—STEEG 9. COMET—FIOOL 10. GELEIDE—FEIN 11. ROET—VALE 12. HEROS—VOLOR. 13. GROET—SMUKT 14. KIEMET—NUZT 15. BOEL—LOGE 16. TUITEN—LEITRA Men gelieve de gevonden woorden en het spreekwoord in te zenden. Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donderdag 7 Juni aan de Redactie van dit blad (Er wordt weer een prijs van f 5 onder de inzenders van een goede oplossing verloot). Het 12-jarige Deense meisje Tove Rijesgaard uit Kopenhagen heeft drie maanden geleden de luipaard „Sas" geadopteerd. Tove zegt dat haar vreemde speelkameraad zo tam als een kat is en dat ze leuk met hem kan spelen. PRESIDENT TRUMAN heeft Mossadeq een persoonlijke I beginnen van onderhandelingen klaart Truman, dat er ln Perzj staat en hij dringt er op aan, <9 van besprekingen met een Brit Volgens A.F.P. heeft de pre kenbaar gemaakt Perzië eventi De Perzische premier zon c kabinet bijeen hebben geroepei (Vervolg van pagina 1) De verwijten van de he« noemde de bewindsman onjuis zijn motie moest hij niets hel was onaanvaardbaar. Ook de Gortzak achtte hij onaannem wel, omdat hier te landde nu gekozen is voor een stelsel, w diensttijd langer dan twaalf bedraagt Dinsdag s< 'ALLEEN tegenover de heer had de minister succes. Di afgevaardigden handhaafden i ties, die Dinsdag in stemming zullen worden. Mr. Roosjen v< namelijk, dat zijn motie niet al; vriendelijkheid bedoeld Was. O] dedeling van ir. Staf, dat hij maken van de kwestie der A inrichtingen, trok de an tire naire afgevaardigde zijn motie De uiteenzetting van de ben over de positie van generaal K wel zeer onbevredigend. Van parlementaire enquête-commis deze generaal schrijft, had hjj i de kranten kennis genomen, in deze zaak niets doen, omial Kruis op het ogenblik in hel land vertoeft en hij dus niet i tegenheid was, om hem in c maatregelen te kennen. Waaro niet eerder is afgetreden, vi de ministers niet en ook kreej mer niet te horen, of genera; -die .niets doet in het leger" opdracht in het buitenland is misschien toch een functie be De snuiver-kwestie beschoi Staf als afgedaan. Er staat eer kening onder de stukken, zo Als de heer Wichers niet tev kan hij nog een request aan d sturen. De vergadering van Dinsi waarin de behandeling van de begroting wordt voortgezet, interessant worden. Telefonisie maakfe ai Een telefoniste heeft Vrije Clarence House, het huis van Elizabeth te Londen, in rep gebracht met de mededeling, da een inbreker was neergeslage ses Elizabeth was juist van d in Epsom teruggekeerd toen h werd gegeven. De politie, lang naar sporen van de zocht kwam tenslotte tot de c dat uit niets bleek, dat een o de zich inderdaad toegang tot House had verschaft, maar w zij constateren, dat de telefoi sinds enkele weken aan de centrale van het huis werkt, men op haar arm had. De vrt bij haar verklaring, dat ze onbekende was aangevallen. Tumult op school ii hoofdstad Op een school voor moeilijk bare kinderen te Amsterdam Vrijdag 'n groot tumult, toen lingen op hun manier wilden ren tegen de onverwachte o sing van het hoofd der school Zij maakten brandbommet mica en papier wierpen die h Van de opvolgster van het scl binnen, smeten inktpotten t muur, gooiden bloempotten r ten en zelfs tufte een van de ren met een bromfiets door gen. De helft van de leerlir niet op school verschenen. Distillateur houdt drie den gevangenissti Het gerechtshof te 's-Gr bevestigde het vonnis van d damse rechtbank, waarbij de Schiedamse distillateur W. E. tot drie maanden gevangeniss veroordeeld. M. zou in 1945 opzettelijk buitengewoon aangiftebiljet c was toegezonden ingevolge h< gewoon navorderingsbesluit, men over de bezettingsjaren zijn vermogen over 1945, for ben ingevuld. Doordat tijdens een ve' een handgranaat te vroeg heeft W. Walderveen te Al rechterhand verloren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 8